Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.12 - Organizacja żywienia i usług gastronomicznych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 08:11
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 08:34

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który z serwisów wymaga zorganizowania stołu pomocniczego oraz obsługi klientów przez wysoko wykwalifikowanych kelnerów?

A. Niemiecki

B. Angielski

C. Rosyjski

D. Francuski

Odpowiedź dotycząca serwisu angielskiego jest prawidłowa, ponieważ ten styl obsługi gastronomicznej rzeczywiście wymaga odpowiedniego przygotowania stołu pomocniczego oraz profesjonalnej obsługi gości przez wysoko wykwalifikowanych kelnerów. W serwisie angielskim kluczowe jest, aby każdy detal był starannie przemyślany: stół powinien być odpowiednio ustawiony, a kelnerzy powinni posiadać umiejętności zarówno w zakresie serwowania potraw, jak i w obsłudze gości. Obsługa angielska charakteryzuje się elegancją i dbałością o szczegóły, co jest zgodne z ogólnymi standardami gastronomicznymi, które akcentują wysoką jakość serwisu. Kelnerzy są przeszkoleni w zakresie etykiety stołowej, co pozwala im zaspokajać nawet najbardziej wymagające oczekiwania gości. Często w tym stylu serwuje się dania w kolejności, co pozwala gościom na delektowanie się każdym daniem w pełni. Przykładem zastosowania tego typu serwisu mogą być ekskluzywne kolacje w restauracjach, gdzie goście oczekują nie tylko pysznego jedzenia, ale również wyjątkowego doświadczenia kulinarnego, które jest zgodne z zasadami serwisu angielskiego.

Pytanie 2

W menu restauracji dla osób na diecie lekkostrawnej powinna znaleźć się zupa

A. grzybowa z łazankami

B. kapuśniak

C. pomidorowa czysta

D. barszcz ukraiński

Zupa pomidorowa czysta jest idealnym wyborem dla osób stosujących dietę lekkostrawną. Ta potrawa, przygotowywana głównie na bazie przecieru pomidorowego, jest bogata w liczne witaminy, w tym witaminę C oraz liczne przeciwutleniacze. Zupa pomidorowa ma również niską zawartość tłuszczu i jest łatwo przyswajalna, co czyni ją odpowiednią dla osób z wrażliwym układem pokarmowym. W praktyce, podawanie tej zupy w wersji czystej pozwala na uniknięcie zbędnych dodatków, które mogłyby obciążać żołądek, takich jak śmietana czy tłuste mięsa. Dodatkowo, zupa pomidorowa czysta może być wzbogacona o zioła, co zwiększa jej walory smakowe, a także zdrowotne, bez wpływu na jej lekkostrawność. Stosowanie tej zupy jako dania głównego lub przystawki w menu restauracyjnym jest zgodne z zasadami opracowywania dań dla osób na lekkostrawnej diecie, co potwierdzają standardy żywienia i diety klinicznej.

Pytanie 3

Zgodnie z obowiązującymi normami BHP, przez jaki maksymalny czas można przechowywać przekąski zimne?

A. 24 godziny temperaturze od 8°C do 12°C

B. 12 godzin w temperaturze od 2°C do 6°C

C. 12 godzin w temperaturze od 8°C do 12°C

D. 24 godziny w temperaturze od 2°C do 6°C

Aspekty dotyczące przechowywania żywności są kluczowe dla zapewnienia jej jakości i bezpieczeństwa. Wybór odpowiedniej temperatury i czasu przechowywania jest fundamentalny dla zapobiegania rozwojowi mikroorganizmów, które mogą prowadzić do chorób pokarmowych. Odpowiedzi sugerujące 24 godziny w temperaturze od 2°C do 6°C są nieprawidłowe, ponieważ przekraczają dopuszczalny czas przechowywania dla zimnych potraw. Choć temperatura w tym zakresie jest odpowiednia dla przechowywania, czas 24 godzin narusza normy bezpieczeństwa, mogąc prowadzić do rozwoju patogenów. Podobnie, odpowiedzi wskazujące na 12 godzin w temperaturze od 8°C do 12°C są również niewłaściwe, ponieważ taka temperatura sprzyja szybkiemu wzrostowi mikroorganizmów. Wysoka temperatura sprawia, że żywność staje się bardziej podatna na psucie się. Takie nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z braku znajomości aktualnych przepisów dotyczących przechowywania żywności oraz nieprawidłowego rozumienia zasad bezpieczeństwa żywności. W praktyce, każdy przedsiębiorca zajmujący się gastronomią powinien znać i stosować się do norm, aby zminimalizować ryzyko związane z żywieniem konsumentów oraz przestrzegać przepisów prawa sanitarno-epidemiologicznego.

Pytanie 4

Którą z poniższych potraw powinno się uwzględnić w jadłospisie osoby z celiakią?

A. Bulgur z kurczakiem i cukinią

B. Kuskus z wieprzowiną i papryką

C. Pęczak z dorszem i pomidorami

D. Ryż z indykiem i brokułami

Wybór ryżu z indykiem i brokułami jako potrawy dla osoby chorej na celiakię jest trafny z kilku powodów. Przede wszystkim, ryż jest naturalnie wolny od glutenu, co czyni go bezpiecznym składnikiem diety osób z celiakią. Indyka również można spożywać bez obaw, o ile nie został on przetworzony w sposób, który mógłby wprowadzić gluten. Brokuły są warzywem bogatym w witaminy i minerały, a ich obecność w potrawie dodatkowo wzbogaca wartość odżywczą dania. Ważne jest, aby zawsze czytać etykiety i upewnić się, że wszystkie składniki są wolne od glutenu, ponieważ wiele gotowych produktów może zawierać ukryty gluten. Dobre praktyki kulinarne obejmują także unikanie krzyżowego skażenia, co oznacza, że należy używać oddzielnych narzędzi i naczyń do przygotowywania posiłków dla osób z celiakią. Warto również pamiętać, że dieta bezglutenowa to nie tylko eliminacja glutenu, ale również dbanie o zbilansowanie składników odżywczych, co w przypadku tego dania jest zapewnione. Takie podejście wspiera zdrowie i samopoczucie osób z celiakią.

Pytanie 5

Który z następujących składników jest odpowiedzialny za zagęszczanie sosu?

A. Mąka pszenna

B. Woda

C. Cukier

D. Olej

Mąka pszenna jest jednym z najczęściej używanych składników do zagęszczania sosów w kuchni. Jej działanie polega na tym, że podczas gotowania skrobia zawarta w mące pęcznieje i tworzy żel, który pomaga w uzyskaniu odpowiedniej konsystencji. Istnieje wiele technik wykorzystujących mąkę do zagęszczania. Na przykład można ją wymieszać z wodą, tworząc tzw. zaczynkę, lub połączyć z masłem, tworząc zasmażkę, która jest następnie dodawana do sosu. Takie techniki są standardem w gastronomii i pozwalają na kontrolowanie gęstości bez zmiany smaku potrawy. Mąka pszenna jest uniwersalna i łatwo dostępna, co czyni ją popularnym wyborem w wielu kuchniach na całym świecie. Dodatkowo, stosowanie mąki do zagęszczania sosu jest zgodne z klasycznymi technikami kulinarnymi, które są nieodzowne w profesjonalnej gastronomii.

Pytanie 6

Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli, oblicz wartość energetyczną 1 porcji kalafiora gotowanego, podanego z roztopionym masłem i zrumienioną bułką tartą.

Nazwa surowca	Surowce po obróbce wstępnej na 1 porcję	Zawartość energii w 100 g produktu
kalafior	120 g	22 kcal
masło	10 g	735 kcal
bułka tarta	3 g	347 kcal

A. 98,97 kcal

B. 133,00 kcal

C. 134,60 kcal

D. 110,31 kcal

Wartość energetyczna 1 porcji kalafiora gotowanego z roztopionym masłem i zrumienioną bułką tartą wynosi 110,31 kcal, co zostało obliczone na podstawie szczegółowych danych zawartych w tabeli. W procesie obliczeń uwzględniono poszczególne składniki oraz ich kaloryczność. Kalafior, będący warzywem niskokalorycznym, dostarcza wartości odżywczych, takich jak witaminy C, K oraz błonnik, co czyni go zdrowym wyborem. Dodatek masła zwiększa kaloryczność potrawy ze względu na wysoką zawartość tłuszczu, który jest skoncentrowanym źródłem energii. Zrumieniona bułka tarta, będąca źródłem węglowodanów, również przyczynia się do końcowej wartości energetycznej. Zrozumienie, jak różne składniki wpływają na końcową kaloryczność potrawy, jest kluczowe w kontekście planowania diety oraz zarządzania zdrowiem. W praktyce, takie umiejętności mogą być przydatne w dietetyce, gotowaniu czy żywieniu zbiorowym, gdzie precyzyjne obliczenia wartości odżywczych są niezbędne.

Pytanie 7

Ocena diety, która polega na przeprowadzeniu analizy laboratoryjnej wartości odżywczej oraz energetycznej dań, to metoda

A. szacunkowa

B. inwentarzowa

C. wagowa

D. analityczna

Metoda analityczna oceny sposobu żywienia jest uznawana za jedną z najdokładniejszych i najprecyzyjniejszych metod. Polega ona na przeprowadzaniu badań laboratoryjnych, które oceniają wartość odżywczą oraz energetyczną posiłków na podstawie analizy ich składników chemicznych. Dzięki tej metodzie można uzyskać szczegółowe informacje na temat zawartości makroskładników, takich jak białka, węglowodany i tłuszcze, a także witamin, minerałów i innych bioaktywnych substancji. Praktyczne zastosowanie metody analitycznej znajduje się w instytucjach zajmujących się żywieniem, takich jak szpitale, szkoły oraz ośrodki dietetyczne, gdzie dokładna ocena wartości odżywczej posiłków ma kluczowe znaczenie dla zdrowia i samopoczucia konsumentów. Standardy analityczne, takie jak normy ISO dotyczące analizy żywności, zapewniają wysoką jakość i wiarygodność wyników. Wprowadzenie tej metody w praktyce może również pomóc w dostosowywaniu jadłospisów do indywidualnych potrzeb żywieniowych pacjentów lub uczniów, co jest szczególnie istotne w kontekście chorób dietozależnych oraz programów zdrowotnych.

Pytanie 8

Jaki opis najlepiej określa system samoobsługowy francuskiego typu?

A. Dania i napoje są prezentowane w bufetach ustawionych w jednej linii

B. Dania i napoje są prezentowane w bufetach ustawionych w sposób schodkowy

C. Dania i napoje serwowane są gościom przy ladzie barowej, gdzie może mieć miejsce konsumpcja

D. Dania i napoje są odbierane w okienku wydawczym, a konsumpcja odbywa się przy stolikach

System samoobsługowy typu francuskiego charakteryzuje się tym, że potrawy i napoje są podawane gościom przy ladzie barowej, co umożliwia konsumpcję w tym samym miejscu. Taki model obsługi jest często spotykany w restauracjach i barach, gdzie klienci mają możliwość wyboru z szerokiej gamy potraw i napojów bezpośrednio z lady, co zwiększa komfort i szybkość obsługi. W praktyce oznacza to, że gość może dostosować swoje zamówienie do własnych preferencji, co jest zgodne z aktualnymi trendami w gastronomii, stawiającymi na elastyczność i indywidualne podejście do klienta. Ponadto, taki system pozwala na efektywne zarządzanie przestrzenią oraz skrócenie czasu oczekiwania na posiłki, co jest istotne w kontekście dużego ruchu w lokalach gastronomicznych. Przykładem mogą być bistro czy food courty, gdzie klienci samodzielnie wybierają potrawy z dostępnych opcji, co sprzyja również interakcji społecznej i tworzeniu przyjemnej atmosfery. Warto także zwrócić uwagę na estetykę podania potraw, która w modelu francuskim często odgrywa kluczową rolę.

Pytanie 9

Obiad składający się z barszczu ukraińskiego, purée z ziemniaków, sałatki ze śmietaną oraz kompotu z rabarbaru, według zasad racjonalnego odżywiania, powinien być wzbogacony

A. sos pomidorowy

B. kotletem z buraków

C. serem w panierce

D. pierogami z mięsem

Serem panierowanym, często nazywanym serem smażonym, można uzupełnić obiad, aby zwiększyć jego wartość odżywczą i smakową. Ser dostarcza białka oraz wapnia, które są ważne dla zdrowia kości. W połączeniu z barszczem ukraińskim, który jest bogaty w witaminy i błonnik, danie staje się bardziej zrównoważone pod względem makroskładników. Warto pamiętać, że ser panierowany można przyrządzić na różne sposoby, korzystając z różnych rodzajów sera, takich jak mozzarella czy ser feta. W praktyce, ser panierowany można podać na ciepło, co zwiększa jego smakowitość. W kontekście racjonalnego żywienia, dobrze zbilansowany posiłek powinien składać się z białka, węglowodanów i tłuszczów, a dodanie sera spełnia te kryteria. Dobrym przykładem zastosowania tej zasady jest przygotowanie dania z białym serem podanym z sosem jogurtowym, co dodatkowo wzbogaci smak oraz wartość odżywczą posiłku.

Pytanie 10

Dozownik przedstawiony na ilustracji należy zastosować do

A. płatków śniadaniowych.

B. koktajli mlecznych.

C. napojów chłodzonych.

D. orzeszków ziemnych.

Dozownik przedstawiony na ilustracji jest zaprojektowany specjalnie do przechowywania i serwowania płatków śniadaniowych. Jego konstrukcja, w tym duży pojemnik górny i mechanizm dozujący, jest idealna dla sypkich produktów, które wymagają łatwego dostępu i kontrolowanego dozowania. Płatki śniadaniowe, jako produkt o niskiej wilgotności, dobrze współpracują z tego typu urządzeniem, które minimalizuje ryzyko ich zbrylania czy zanieczyszczenia. W praktyce, dozowniki tego typu są powszechnie używane w hotelach, restauracjach oraz supermarketach, gdzie klienci mogą samodzielnie napełniać swoje miski. Dodatkowo, stosowanie dozowników do płatków śniadaniowych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi dotyczącymi higieny i minimalizacji marnotrawstwa, dzięki czemu można precyzyjnie kontrolować porcje, co jest szczególnie istotne w kontekście dietetyki i zarządzania kaloriami. Te aspekty podkreślają, jak ważne jest dobranie odpowiedniego dozownika do konkretnego rodzaju produktu, co poprawia zarówno efektywność, jak i doświadczenia użytkowników.

Pytanie 11

W 100 g podsmażanego szpinaku znajduje się 120 mg wapnia. O ile mg wapnia wzrośnie wartość omletu naturalnego, jeśli dodamy do niego 150 g podsmażanego szpinaku?

A. 370,00 mg

B. 250,00 mg

C. 270,00 mg

D. 180,00 mg

Obliczając ilość wapnia w 150 g zasmażanego szpinaku, należy zastosować proporcję. W 100 g zasmażanego szpinaku znajduje się 120 mg wapnia, co oznacza, że w 1 g tej potrawy przypada 1,2 mg wapnia. W przypadku 150 g zasmażanego szpinaku, ilość wapnia można obliczyć mnożąc masę przez zawartość wapnia w 1 g, co daje: 150 g * 1,2 mg/g = 180 mg. Ta wartość odzwierciedla rzeczywistą ilość wapnia, która zostanie dodana do omletu, wzbogacając jego wartość odżywczą. Wzbogacanie potraw wapniem jest istotne dla zdrowia, zwłaszcza dla osób z ryzykiem osteoporozy lub dla wegetarian, którzy mogą mieć trudności w uzyskaniu odpowiedniej ilości tego pierwiastka. Zrozumienie obliczeń związanych z zawartością składników odżywczych jest kluczowe w dietetyce i żywieniu, co może pomóc w planowaniu zdrowych posiłków.

Pytanie 12

Przedstawione na schemacie ustawienie stołów w sali bankietowej zaplanowano na przyjęcie

A. amerykańskie.

B. zasiadane.

C. koktajlowe.

D. angielskie.

Ustawienie stołów zasiadanych jest kluczowym elementem w planowaniu wydarzeń, zwłaszcza w kontekście przyjęć formalnych. W tym przypadku, na schemacie zaprezentowano układ, w którym goście siedzą przy stołach przez cały czas trwania wydarzenia, co sprzyja interakcji oraz tworzy odpowiednią atmosferę. Ustawienie zasiadane pozwala na serwowanie posiłków w sposób systematyczny, co jest zgodne z praktykami wiele restauracji i hoteli, które dążą do zapewnienia komfortu swoim gościom. Taki układ stołów umożliwia również łatwiejszą obsługę kelnerską, a także daje gościom większą kontrolę nad wyborem potraw. W kontekście standardów branżowych, ustawienie zasiadane jest często zalecane na eleganckich bankietach, weselach, czy galach, gdzie ważne jest, aby goście mieli możliwość spędzenia czasu w towarzystwie bliskich. Przykładem takiej praktyki może być organizacja wesela, gdzie goście siedzą przy stołach przez cały wieczór, co sprzyja rozmowom i interakcji, a także tworzy unikalną atmosferę. Poznanie typów ustawień stołów i ich zastosowań w różnych kontekstach jest niezbędne dla profesjonalistów w branży eventowej, aby mogli skutecznie dostosować swoje usługi do oczekiwań klientów.

Pytanie 13

Utworzenie miejsca pracy w sposób zwany "mise en place" zwiększa efektywność działań w procesie produkcji gastronomicznej na etapie

A. podawania potraw i napojów

B. etapu technologicznego

C. organizacji zakupów

D. przechowywania surowców i półproduktów

Niektóre odpowiedzi mogą wydawać się logiczne na pierwszy rzut oka, jednak nie uwzględniają one fundamentalnych zasad pracy w kuchni. Planowanie zakupów, choć niezwykle ważne dla zapewnienia dostępności surowców, nie jest bezpośrednio związane z etapem, w którym "mise en place" ma największe znaczenie. Odpowiednie zakupy to zaledwie podstawowy krok w procesie produkcyjnym, który nie wpłynie na efektywność działania w trakcie gotowania. Z kolei magazynowanie surowców i półproduktów, również istotne, dotyczy innego etapu cyklu życia produktu, który nie odnosi się do samego procesu przygotowywania potraw. Faza serwowania potraw i napojów, mimo że kluczowa w gastronomii, nie ma bezpośredniego związku z przygotowaniem stanowiska pracy. W rzeczywistości, brak zastosowania zasady "mise en place" podczas tych etapów może prowadzić do chaosu, zwiększonego ryzyka błędów i obniżenia jakości serwowanych potraw. Wiele osób myli różne etapy produkcji, co prowadzi do niewłaściwych wniosków. Kluczową rolą "mise en place" jest zarządzanie czasem i przestrzenią w kuchni, co ma swoje największe znaczenie w fazie technologicznej, kiedy to dania są faktycznie przygotowywane. Aby skutecznie działać, należy dążyć do organizacji, co oznacza, że odpowiednia koncepcja "mise en place" powinna być stosowana na każdym etapie, ale jej najważniejsza rola ujawnia się właśnie w procesie technologicznym.

Pytanie 14

Który z poniższych jest podstawowym zadaniem kelnera podczas obsługi klienta?

A. Zarządzanie personelem kuchennym

B. Przygotowywanie posiłków

C. Przyjmowanie i realizacja zamówień

D. Ocenianie jakości potraw

Podstawowym zadaniem kelnera podczas obsługi klienta jest przyjmowanie i realizacja zamówień. To kluczowy element pracy kelnera, który ma bezpośredni wpływ na zadowolenie klienta oraz efektywność działania restauracji. Kelner pełni rolę łącznika między kuchnią a klientami, więc musi nie tylko przyjąć zamówienie, ale także je poprawnie przekazać do kuchni, zapewniając, że wszystkie szczegóły są zrozumiałe i zgodne z oczekiwaniami gościa. W praktyce oznacza to również doradzanie klientom odnośnie menu, pomoc w wyborze potraw odpowiadających ich preferencjom oraz uwzględnianie ewentualnych alergii czy diet. Dobry kelner zna menu na pamięć, potrafi zasugerować odpowiednie wina do potraw i jest zawsze gotowy odpowiedzieć na wszelkie pytania dotyczące składników. Kluczowa jest także umiejętność rozpoznawania, kiedy klientom potrzeba więcej czasu na dokonanie wyboru, a kiedy można ich delikatnie poprosić o zamówienie. Bez względu na okoliczności, priorytetem jest zapewnienie wysokiej jakości obsługi, co przekłada się na pozytywne doświadczenia klientów i ich chęć powrotu do lokalu. W branży gastronomicznej jest to standardowa praktyka i jeden z najważniejszych aspektów pracy kelnera, który bezpośrednio wpływa na wizerunek restauracji i jej sukces.

Pytanie 15

Jaki procent rabatu oferuje jadłodajnia stałym klientom, sprzedając zestaw dnia za 18,75 zł, gdy w standardowej ofercie cena tego zestawu wynosi 25,00 zł?

A. 25,00%

B. 6,25%

C. 8,25%

D. 20,00%

Odpowiedź 25,00% jest poprawna, ponieważ rabat można obliczyć w sposób następujący: najpierw określamy różnicę między ceną regularną a ceną rabatową. W tym przypadku cena regularna zestawu dnia wynosi 25,00 zł, a cena po rabacie to 18,75 zł. Różnica wynosi 25,00 zł - 18,75 zł = 6,25 zł. Następnie, aby obliczyć procent rabatu, dzielimy tę różnicę przez cenę regularną i mnożymy przez 100%, co daje: (6,25 zł / 25,00 zł) * 100% = 25%. Tak obliczony rabat jest zgodny z powszechnie przyjętymi metodami obliczeń w gastronomii oraz handlu detalicznym, gdzie ceny rabatowe są często stosowane w celu przyciągnięcia stałych klientów. Przykładem praktycznym może być program lojalnościowy w restauracjach, który oferuje stałym klientom atrakcyjne rabaty, co może prowadzić do zwiększenia sprzedaży i utrzymania klientów. Dbałość o poprawne obliczenia rabatów jest kluczowa w strategii marketingowej, a także w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 16

Pracownicy stołówki płacąc 9,00 zł za zestaw obiadowy, który w cenniku zakładowym wynosi 15,00 zł, otrzymują zniżkę w wysokości

A. 50%

B. 40%

C. 30%

D. 60%

Odpowiedź 40% jest prawidłowa, ponieważ rabat jest obliczany na podstawie różnicy między standardową ceną zestawu obiadowego a ceną, którą płacą pracownicy. W tym przypadku standardowa cena wynosi 15,00 zł, a po rabacie pracownicy płacą 9,00 zł. Różnica między tymi cenami to 15,00 zł - 9,00 zł = 6,00 zł. Aby obliczyć procent rabatu, stosujemy wzór: (rabat / cena standardowa) × 100%. Zatem rabat w procentach wyniesie (6,00 zł / 15,00 zł) × 100% = 40%. To obliczenie jest zgodne z powszechnie stosowanymi normami w zakresie obliczania rabatów i cen promocyjnych. Zastosowanie tego rodzaju obliczeń jest istotne w wielu branżach, gdyż pozwala na efektywne zarządzanie kosztami oraz budżetami w firmach. Pracodawcy często oferują pracownikom zniżki jako formę benefitu, co jest korzystne zarówno dla pracowników, jak i dla pracodawcy, który może zwiększyć lojalność zespołu.

Pytanie 17

Jaką metodę promocji wybrała lokalna restauracja, wprowadzając karty lojalnościowe dla swoich stałych klientów?

A. Sponsoring

B. Promocję sprzedaży

C. Relacje publiczne

D. Sprzedaż osobistą

Lokalna restauracja zastosowała promocję sprzedaży, wprowadzając karty lojalnościowe dla stałych klientów, co jest doskonałym przykładem tej strategii marketingowej. Promocja sprzedaży to technika, której celem jest zwiększenie sprzedaży w krótkim okresie czasu poprzez różne zachęty. Karty lojalnościowe zachęcają klientów do częstszych wizyt i wydawania większych kwot, ponieważ każdy zakup przybliża ich do osiągnięcia nagrody, takiej jak zniżka lub darmowy posiłek. Tego rodzaju działania są zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które sugerują, że utrzymanie stałego klienta jest znacznie tańsze niż pozyskiwanie nowych. Przykłady skutecznych programów lojalnościowych można znaleźć w wielu branżach, gdzie klienci zdobywają punkty za zakupy, które następnie mogą wymieniać na nagrody. Takie podejście nie tylko zwiększa lojalność klientów, ale również ich satysfakcję oraz wartość życiową dla marki, co jest kluczowe dla długoterminowego sukcesu restauracji.

Pytanie 18

Aby obsłużyć przyjęcie rodzinne serwisem rosyjskim, należy przydzielić kelnerów do serwowania gościom

A. dań gorących z dodatkami

B. przystawek zimnych z półmiska

C. napojów niegazowanych

D. przystawek zimnych na talerzach

Wybór odpowiedzi dotyczącej zakąsek zimnych bądź napojów niegazowanych jest nieodpowiedni w kontekście obsługi rosyjskiego przyjęcia rodzinnego. Zakąski zimne, choć mogą stanowić część menu, nie są kluczowym elementem w tradycyjnym serwisie rosyjskim, który kładzie większy nacisk na dania gorące, szczególnie podczas ważnych wydarzeń rodzinnych. W wielu kulturach, w tym rosyjskiej, dania gorące są uważane za centrum posiłków, a ich serwowanie jest często związane z gościnnością i celebracją. Dodatkowo, podawanie napojów niegazowanych nie odpowiada na istotę pytania dotyczącego wyznaczenia kelnerów. W kontekście serwisu gastronomicznego, napoje są jednym z elementów obsługi, ale nie są tak istotne jak jedzenie, które stanowi główny punkt posiłku. Ponadto, błędne jest traktowanie zakąsek zimnych jako równorzędnych z daniami gorącymi, co może prowadzić do poważnych nieporozumień w organizacji przyjęcia. Właściwe przygotowanie i serwowanie odpowiednich potraw zgodnie z oczekiwaniami gości jest kluczowe dla sukcesu wydarzenia, a błędne przypisanie priorytetów do zimnych zakąsek lub napojów może negatywnie wpłynąć na całościowe wrażenie gastronomiczne. Warto zatem skupić się na kluczowych elementach menu, które oddają charakter i tradycję serwisu rosyjskiego.

Pytanie 19

Oblicz zapotrzebowanie na surowce do sporządzenia 15 porcji schabu pieczonego ze śliwkami, korzystając z normatywu surowcowego zamieszczonego w tabeli.

Normatyw surowcowy na 10 porcji schabu pieczonego ze śliwkami
Nazwa produktu	Ilość [g]
schab b/k	1 200
śliwki suszone	200
olej	40

A. Schab 1,80 kg, śliwki suszone 0,30 kg, olej 0,006 kg

B. Schab 1,80 kg, śliwki suszone 0,03 kg, olej 0,006 kg

C. Schab 1,80 kg, śliwki suszone 0,30 kg, olej 0,06 k

D. Schab 1,80 kg, śliwki suszone 0,30 kg, olej 0,60 kg

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ obliczenia zapotrzebowania na surowce do sporządzenia 15 porcji schabu pieczonego ze śliwkami zostały wykonane zgodnie z normatywem surowcowym. Na jedną porcję schabu pieczonego ze śliwkami potrzebujemy 120 g schabu, 20 g śliwek suszonych oraz 4 g oleju. Dlatego też, dla 15 porcji potrzebujemy: 120 g x 15 = 1800 g (1,80 kg) schabu, 20 g x 15 = 300 g (0,30 kg) śliwek suszonych oraz 4 g x 15 = 60 g (0,06 kg) oleju. Zastosowanie normatywu surowcowego jest kluczowe w gastronomii, ponieważ zapewnia dokładne proporcje składników, co wpływa na jakość potrawy oraz efektywność produkcji. Dobrze przygotowane przepisy i ich odpowiednie skalowanie są podstawą zachowania spójności smaku i prezentacji potraw, co jest niezwykle istotne w branży gastronomicznej, szczególnie w kontekście restauracji czy cateringów.

Pytanie 20

Który zestaw dań na kolację został zaplanowany zgodnie z zasadami zdrowego żywienia dzieci w wieku szkolnym?

A. Chleb razowy, masło, wędzony węgorz, cebula, bawarka

B. Chleb razowy, pasta z fasoli i buraków, herbata, banan

C. Chleb pszeniczny, pasta z jajek, pomidor, kawa z mlekiem

D. Chleb pszeniczny, masło, dżem z wiśni, kakao, pączek

Wybór zestawów żywieniowych, które nie spełniają zasad racjonalnego żywienia, może prowadzić do licznych niedoborów pokarmowych oraz problemów zdrowotnych. Odpowiedzi, które zawierają pieczywo pszenne, masło, dżem wiśniowy i pączek, są nieodpowiednie, gdyż zawierają nadmiar cukrów prostych oraz tłuszczy nasyconych, co może przyczyniać się do otyłości i chorób metabolicznych. W przypadku pieczywa razowego z wędzonym węgorzem i cebulą, problemem jest niewystarczająca ilość warzyw oraz białek roślinnych, co zmniejsza wartość odżywczą zestawu. Natomiast zestaw z pastą z fasoli i buraków, choć zdrowy, nie dostarcza wystarczających ilości białka i wapnia. Wybierając posiłki, warto zwracać uwagę na ich zrównoważenie pod względem białka, węglowodanów oraz tłuszczy zdrowotnych. Błędy w myśleniu, które prowadzą do nieodpowiednich wyborów, często wynikają z braku wiedzy na temat wartości odżywczych poszczególnych składników i ich wpływu na rozwój dzieci. Kluczowym elementem zdrowego żywienia jest zrozumienie, że każdy posiłek powinien być dobrze zbilansowany pod względem składników odżywczych, co zapewni dzieciom energię oraz niezbędne składniki do prawidłowego wzrostu i rozwoju.

Pytanie 21

Ile kilogramów wypatroszonego drobiu może zastąpić 20 sztuk jajek, jeśli według tabeli zamienności produktów 120 g wypatroszonego drobiu odpowiada 2 jajkom?

A. 2,40 kg

B. 0,12 kg

C. 0,24 kg

D. 1,20 kg

Aby obliczyć, ile kilogramów wypatroszonego drobiu może zastąpić 20 sztuk jaj, należy najpierw zrozumieć dane zawarte w tabeli zamienności produktów. Zgodnie z nią, 120 g wypatroszonego drobiu zastępuje 2 sztuki jaj. Zatem, aby zastąpić 20 jaj, musimy najpierw określić, ile drobiu potrzebujemy na 10 par jaj, co stanowi proporcjonalnie 10 razy więcej drobiu. Obliczając, 120 g * 10 to 1200 g drobiu, co odpowiada 1,2 kg. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być planowanie posiłków, gdzie uwzględniając zamienność produktów, można łatwo dostosować przepisy, by były zgodne z preferencjami żywieniowymi. Umożliwia to nie tylko elastyczność w kuchni, ale także przestrzeganie zaleceń dietetycznych, co jest szczególnie ważne w kontekście zdrowego odżywiania.

Pytanie 22

Całkowity koszt przygotowania 100 zestawów śniadaniowych wyniósł 400,00 zł. Jaką wartość ma cena gastronomiczna netto za 1 zestaw, jeśli ustalona marża gastronomiczna wynosi 250%?

A. 6,50 zł

B. 10,00 zł

C. 20,50 zł

D. 14,00 zł

W przypadku nieprawidłowych odpowiedzi na to pytanie, można zauważyć kilka typowych błędów myślowych. Często przyczyną błędów jest nieprawidłowe zrozumienie pojęcia marży oraz jej wpływu na cenę sprzedaży. Warto zaznaczyć, że marża gastronomiczna nie jest po prostu dodatkiem do kosztu, ale raczej procentowym zwiększeniem kosztu, które odzwierciedla zyski z działalności. Użytkownicy mogą mylić obliczenia, stosując marżę bezpośrednio do kosztu bez uwzględnienia, że musi być ona zastosowana do kosztu plus zysku. Na przykład, przy niepoprawnych obliczeniach, niektórzy mogą wyliczyć cenę jednego zestawu jako 10,00 zł, co sugeruje, że koszt jednostkowy został pominięty lub zignorowany. W innych przypadkach, obliczenia 20,50 zł mogą sugerować, że użytkownik mógł zbyt wysoko oszacować marżę lub błędnie zrozumieć, jak wpływa ona na końcową cenę. Podobnie, odpowiedź 6,50 zł również wskazuje na błędne przeliczenie kosztów i marży. Niezrozumienie struktury kosztów oraz ich relacji z marżą jest kluczowym aspektem, który może prowadzić do niewłaściwego ustalania cen i w konsekwencji do problemów z rentownością działalności gastronomicznej. W branży gastronomicznej prawidłowe kalkulacje cen są nie tylko ważne dla pokrycia kosztów, ale również dla uzyskania zysków, co podkreśla znaczenie rzetelnych obliczeń i znajomości zasad ekonomii w działalności gastronomicznej.

Pytanie 23

Jakie naczynie powinno być wykorzystane do serwowania wody?

A. pucharu.

B. kubka.

C. stopki.

D. gobletu.

Goblet, czyli kielich, jest odpowiednim naczyniem do serwowania wody ze względu na swoją konstrukcję i estetykę. W branży gastronomicznej goblety są często używane do podawania napojów, ponieważ ich kształt pozwala na komfortowe trzymanie oraz estetyczne prezentowanie napoju. Dodatkowo, goblet może posiadać różne zdobienia, co czyni go eleganckim wyborem na specjalne okazje. W praktyce, serwując wodę w goblecie, można podkreślić rangę wydarzenia oraz dodać wartości wizualnej do serwisu. Finałowe podanie wody w goblecie może również sprzyjać poprawie doświadczeń gości, gdyż estetyka podania wpływa na ogólne wrażenia z posiłku. Warto również zwrócić uwagę, że goblety mogą być używane do serwowania innych napojów, takich jak soki, co czyni je wszechstronnym wyborem w restauracjach oraz na eventach. W kontekście standardów, serwowanie wody w goblecie wpisuje się w praktyki związane z podawaniem eleganckich napojów, co jest zgodne z oczekiwaniami gości w wyższej gastronomii.

Pytanie 24

Wydatki na przygotowanie 1,0 kg frytek wynoszą 10,00 zł, a marża w gastronomii to 100%. Jaką cenę netto ma porcja frytek o wadze 100 g?

A. 4,00 zł

B. 1,00 zł

C. 2,00 zł

D. 3,00 zł

Aby obliczyć cenę netto jednej porcji frytek o wadze 100 g, musimy najpierw określić jednostkowy koszt frytek. Koszt sporządzenia 1,0 kg frytek wynosi 10,00 zł, co oznacza, że koszt 1 g frytek to 0,01 zł (10,00 zł / 1000 g). Następnie, dla 100 g frytek, koszt wyniesie 1,00 zł (0,01 zł * 100 g). Ponieważ marża gastronomiczna wynosi 100%, oznacza to, że cena sprzedaży będzie wynosić dwukrotność ceny kosztów. Dlatego cena netto jednej porcji frytek będzie wynosić 2,00 zł (1,00 zł * 2). W praktyce restauracje stosują marże, aby pokryć nie tylko koszty surowców, ale także inne wydatki operacyjne, takie jak wynagrodzenia pracowników, opłaty za media oraz utrzymanie lokalu. Ustalanie cen na podstawie kosztów i marż jest kluczowe w zarządzaniu restauracją, co pozwala na rentowność działalności.

Pytanie 25

Korzystając ze wzorów Schofielda, oblicz podstawową przemianę materii (PPM) dla chłopca w wieku 4 lat o masie ciała 15 kg.

Wzory Schofielda na obliczanie PPM zależnie od płci i wieku
Chłopcy/mężczyźni		Dziewczęta/kobiety
Wiek (lata)	PPM (kcal/dobę)	Wiek (lata)	PPM (kcal/dobę)
<3	(59,512 × W ) − 30,4	<3	(58,317 × W ) − 31,1
3-10	(22,706 × W ) + 504,3	3-10	(20,315 × W ) + 485,9
11-18	(17,686 × W ) + 658,2	11-18	(13,384 × W ) + 692,6
19-30	(15,057 × W ) + 692,2	19-30	(14,818 × W ) + 486,6
W – masa ciała [kg]

A. 844,89 kcal

B. 587,48 kcal

C. 504,30 kcal

D. 617,83 kcal

Podstawowa przemiana materii (PPM) to ilość energii, którą organizm potrzebuje do utrzymania podstawowych funkcji życiowych w stanie spoczynku. Wzory Schofielda są powszechnie stosowane do obliczania PPM, zwłaszcza u dzieci i młodzieży, dostosowując się do ich wieku i masy ciała. Dla chłopca w wieku 4 lat o masie 15 kg, odpowiedni wzór pozwala na dokładne oszacowanie jego zapotrzebowania kalorycznego. Podstawiając dane do wzoru, uzyskujemy wynik 844,89 kcal/dobę. Taki wynik jest szczególnie istotny, ponieważ odpowiada na potrzeby energetyczne rozwijającego się organizmu, który wymaga odpowiedniej ilości energii na wzrost i rozwój. Przykładowe zastosowanie tej wiedzy w praktyce to planowanie diety dla dzieci, co jest kluczowe w zapewnieniu im odpowiednich składników odżywczych i energii do codziennych aktywności. Zrozumienie PPM pozwala także na monitorowanie zdrowia dziecka oraz zapobieganie problemom związanym z niedożywieniem lub otyłością, co jest zgodne z zaleceniami dietetycznymi i zdrowotnymi instytucji takich jak WHO.

Pytanie 26

Korzystając z danych zawartych w tabeli wskaż wielkość zapotrzebowania na surowce, niezbędne do sporządzenia 50 porcji mizerii.

Normatyw surowcowy na 1 porcję mizerii
Nazwa surowca	Ilość [g]
ogórek	110
śmietana	20

A. Ogórki 0,55 kg, śmietana 0,10 kg

B. Ogórki 5,50 kg, śmietana 1,00 kg

C. Ogórki 55,00 kg, śmietana 10,00 kg

D. Ogórki 11,00 kg, śmietana 2,00 kg

Odpowiedź, która wskazuje na zapotrzebowanie 5,50 kg ogórków oraz 1,00 kg śmietany dla 50 porcji mizerii, jest poprawna, ponieważ opiera się na zasadzie proporcjonalności składników. Warto zauważyć, że jedno danie mizerii wymaga 110 g ogórków i 20 g śmietany. Aby uzyskać całkowite zapotrzebowanie, należy pomnożyć te wartości przez 50. Przykładowo, 110 g ogórków na porcję pomnożone przez 50 porcji daje 5500 g, co odpowiada 5,50 kg. Podobnie, 20 g śmietany na porcję pomnożone przez 50 porcji daje 1000 g, czyli 1,00 kg. Jest to kluczowa umiejętność w gastronomii, która pozwala na precyzyjne planowanie zakupów i minimalizowanie strat. W profesjonalnych kuchniach, znajomość takich obliczeń jest niezbędna do efektywnego zarządzania stanem magazynowym oraz budżetem, co przekłada się na rentowność i jakość usług gastronomicznych.

Pytanie 27

Jaką wartość energetyczną mają 100 g placków ziemniaczanych, które zawierają 4 g białka, 14 g tłuszczu oraz 24 g węglowodanów, w tym 2 g błonnika?

A. 242 kcal

B. 234 kcal

C. 244 kcal

D. 238 kcal

Z plackami ziemniaczanymi to tak, że ich wartości energetyczne mogą być trochę mylące. Kiedy wybierasz błędne liczby, jak 242, 238 czy 244 kcal, to może wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz, jak ta wartość jest liczona. Często pomija się błonnik, który, choć jest ważny, nie dostarcza energii, bo organizm go nie trawi. Dlatego, jeśli go nie uwzględnisz, możesz zawyżyć wartość kaloryczną. Niektórzy myślą, że wszystkie węglowodany mają taką samą wartość energetyczną, co jest uproszczeniem i może prowadzić do przekroczenia rekomendowanej kaloryczności, a to nie jest zdrowe. Wiedza o wartości energetycznej jest szczególnie ważna dla osób z cukrzycą czy tych na dietach odchudzających. Dlatego warto znać zasady, bo błędne obliczenia mogą prowadzić do problemów metabolicznych, co jest niebezpieczne. Trzeba więc zrozumieć, jak ważne jest właściwe liczenie wartości odżywczej, żeby zdrowo się żywić.

Pytanie 28

Zorganizowanie obsługi bufetowej wymaga wyznaczenia osób do

A. prezentowania dań na półmiskach

B. zbierania brudnej zastawy stołowej

C. podawania potraw serwisem francuskim

D. serwowania zupy z wazy

Zbieranie brudnej zastawy stołowej to kluczowy element obsługi bufetowej, który wpływa na ogólne wrażenia gości oraz efektywność serwisu. W kontekście organizacji przyjęcia bufetowego, kelnerzy odpowiedzialni za ten aspekt muszą zapewnić, że stoły są utrzymywane w porządku, a brudne talerze, sztućce i szklanki są regularnie usuwane. Dzięki temu goście mogą cieszyć się świeżym wyglądem stołu, co jest istotne dla estetyki i komfortu spożywania posiłków. Dobrą praktyką jest, aby kelnerzy monitorowali sytuację i zbierali zastawę w sposób dyskretny, aby nie przeszkadzać gościom. Również w sytuacji, gdy bufet jest intensywnie użytkowany, szybkie zbieranie brudnej zastawy minimalizuje ryzyko zatorów i pozwala na sprawniejsze serwowanie nowych potraw. Warto również zwrócić uwagę na standardy higieniczne, które nakazują, aby brudne naczynia były niezwłocznie usuwane, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 29

Które z poniższych składników odżywczych należy do grupy energetycznych?

A. tokoferol

B. pektyny

C. skrobia

D. karoten

Pektyny, karoten i tokoferol nie są tymi składnikami, które dostarczają energię. Pektyny to rodzaj błonnika roślinnego. Są dobre dla naszego zdrowia, pomagają w trawieniu i regulują cholesterol, ale nie dają energii tak jak węglowodany. Karoten, z kolei, to coś, co przekształca się do witaminy A i jest ważny dla wzroku, ale też nie da energii. A tokoferol, czyli witamina E, działa jako antyoksydant, chroni nasze komórki, ale to też nie jest źródło energii w tradycyjnym sensie. Moim zdaniem mogłeś pomylić to, myśląc, że wszystkie składniki odżywcze muszą dawać energię, ale to nieprawda. Są różne grupy składników odżywczych i każda z nich pełni inną rolę w organizmie. Warto znać te różnice, bo są one ważne w codziennej diecie.

Pytanie 30

Którą zupę należy podać konsumentowi w naczyniu przedstawionym na rysunku?

A. Barszcz czerwony czysty.

B. Rosół wołowy z uszkami.

C. Krupnik j ęczmienny.

D. Kapuśniak z prażokami.

Odpowiedź "Barszcz czerwony czysty" jest prawidłowa, ponieważ na zdjęciu widoczna jest bulionówka, która jest typowym naczyniem przeznaczonym do serwowania klarownych zup. Bulionówki charakteryzują się smukłą formą, co sprzyja estetycznej prezentacji potrawy oraz odpowiedniemu podgrzaniu bulionu. Barszcz czerwony czysty jest klasycznym przykładem zupy, która jest podawana w tego typu naczyniach. W praktyce gastronomicznej, stosowanie odpowiednich naczyń jest kluczowe dla zachowania właściwej temperatury serwowanej potrawy oraz dla estetyki podania. Warto również zwrócić uwagę, że klarowne zupy, do których należy barszcz, są często podawane jako przystawki w eleganckich restauracjach, co podkreśla ich klasyczny charakter. Zgodnie z normami sztuki kulinarnej, stosowanie odpowiednich naczyń do serwowania potraw poprawia doświadczenie kulinarne konsumentów, a także wpływa na postrzeganą jakość serwowanych dań.

Pytanie 31

W technologii produkcji marchwi zasmażanej, po pobraniu surowców z magazynu, jakim etapem jest następny?

A. obróbka wstępna czysta

B. obróbka wykończeniowa

C. obróbka cieplna

D. obróbka wstępna brudna

Obróbka wstępna brudna to kluczowy etap w procesie technologii produkcji marchwi zasmażanej, który następuje bezpośrednio po pobraniu surowców z magazynu. Na tym etapie surowce są poddawane pierwszym czynnościom, takim jak mycie, usuwanie zanieczyszczeń oraz obieranie. Ważne jest, aby te działania były wykonywane w odpowiednich warunkach, aby zapobiec kontaminacji mikrobiologicznej. Obróbka wstępna brudna ma na celu przygotowanie surowców do dalszych etapów przetwarzania, co jest zgodne z dobrymi praktykami produkcyjnymi (GMP). Przykładowo, podczas mycia marchwi należy zwrócić uwagę na użycie czystej wody oraz właściwych detergentów, aby skutecznie usunąć resztki ziemi i pestycydów. Właściwe przeprowadzenie tego etapu ma istotny wpływ na jakość końcowego produktu oraz bezpieczeństwo zdrowotne konsumentów. Wszelkie zaniedbania na tym wczesnym etapie mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym do skażenia mikrobiologicznego, co jest nieakceptowalne w standardach przemysłu spożywczego.

Pytanie 32

Jakie jest zalecane ograniczenie dziennej ilości cholesterolu jako działania profilaktycznego w chorobach układu krążenia?

A. 300 mg

B. 450 mg

C. 350 mg

D. 400 mg

Ograniczenie dziennej dawki cholesterolu do 300 mg jest kluczowym działaniem profilaktycznym w kontekście chorób układu krążenia. Takie zalecenie opiera się na wytycznych organizacji zdrowotnych, takich jak American Heart Association, które wskazują na związek pomiędzy wysokim poziomem cholesterolu a ryzykiem wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych. Cholesterol jest substancją lipidową, która w nadmiarze może prowadzić do powstawania blaszek miażdżycowych, co z kolei przyczynia się do zwężenia i zatykania naczyń krwionośnych. W praktyce, osoby z podwyższonym poziomem cholesterolu powinny zwracać szczególną uwagę na skład diety, ograniczając spożycie tłuszczów nasyconych oraz trans, które są głównymi źródłami cholesterolu pokarmowego. Warto wprowadzić do jadłospisu więcej produktów bogatych w błonnik, takich jak owoce, warzywa oraz pełnoziarniste zboża, które mogą pomóc w obniżeniu poziomu cholesterolu całkowitego oraz LDL, znanego jako „zły” cholesterol. Regularne monitorowanie poziomu cholesterolu oraz konsultacje z lekarzem w celu ustalenia indywidualnych potrzeb dietetycznych mogą znacząco wpłynąć na zdrowie układu krążenia.

Pytanie 33

W którym zestawie zaplanowano potrawy różniące się barwą, smakiem i metodą obróbki cieplnej?

Zestaw A.	Zestaw B.	Zestaw C.	Zestaw D.
Krem z dyni z grzankami, Pulpety w sosie potrawkowym, Ziemniaki z wody, Surówka z selera	Zupa grochowa z ziemniakami, Żeberka duszone, Ziemniaki z wody, Purée z fasoli	Zupa ogórkowa z ryżem, Risotto z warzywami, Mizeria	Zupa koperkowa z ziemniakami, Kasza gryczana z gulaszem wołowym, Buraczki zasmażane

A. A.

B. B.

C. C.

D. D.

Wybór innej odpowiedzi niż D może wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnorodności potraw w kontekście kolorystyki, smaków oraz metod obróbki. W przypadku zestawów, które nie spełniają kryteriów różnorodności, potrawy mogą być jednorodne pod względem koloru i smaku, co ogranicza ich walory estetyczne oraz odżywcze. Przykładem może być zestaw, w którym wszystkie potrawy są przygotowywane w podobny sposób, na przykład poprzez gotowanie, co nie tylko wpływa na monotonię smaku, ale również na obniżenie przyjemności płynącej z posiłku. W praktyce kulinarnej dąży się do tego, aby potrawy nie tylko smakowały, ale także dobrze wyglądały. Użycie różnorodnych składników, które różnią się kolorami, smakami i metodami obróbki, sprzyja tworzeniu złożonych dań. Ignorowanie tych zasad prowadzi do ograniczonego zrozumienia zasad estetyki kulinarnej oraz może wpływać na postrzeganie potraw przez konsumentów. Zatem, warto być świadomym znaczenia różnorodności, co jest zgodne z aktualnymi standardami gastronomicznymi i dietetycznymi, które promują zdrowe nawyki żywieniowe.

Pytanie 34

Do kontroli którego parametru należy użyć przyrządu przedstawionego na ilustracji?

A. Wilgotności w magazynie produktów suchych.

B. Ciśnienia w płaszczu wodnym kotła.

C. Temperatury wewnątrz gotowanej potrawy.

D. Masy potrawy po obróbce cieplnej.

Odpowiedź dotycząca pomiaru temperatury wewnątrz gotowanej potrawy jest poprawna, ponieważ przedstawiony na ilustracji przyrząd to termometr z sondą, który jest niezbędny w kuchniach profesjonalnych oraz domowych. Mierzenie temperatury potraw jest kluczowe dla zapewnienia ich bezpieczeństwa i jakości. Właściwa temperatura wewnętrzna potrawy jest nie tylko ważna dla smaku i tekstury, ale także dla eliminacji potencjalnych patogenów, które mogą być obecne w surowym mięsie i innych produktach. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi bezpieczeństwa żywności, np. z U.S. Food Safety and Inspection Service, mięso powinno być gotowane do minimum 74°C, aby zapewnić jego bezpieczeństwo. Użycie termometru pozwala na precyzyjne monitorowanie temperatury, co jest szczególnie istotne w kuchniach, gdzie duża ilość potraw jest przygotowywana jednocześnie. Termometry z sondą są również używane do monitorowania temperatury pieczenia ciasta, co gwarantuje, że produkt osiągnie pożądany stopień upieczenia bez ryzyka przypalenia lub surowości. Warto również dodać, że regularne kalibracje termometrów pozwalają na utrzymanie ich dokładności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w gastronomii.

Pytanie 35

Jaką ilość groszku ptysiowego należy przygotować do 150 porcji zupy, jeżeli przewidziano 15 gramów tego składnika na jedną porcję?

A. 1,50 kg

B. 2,25 kg

C. 0,75 kg

D. 0,25 kg

Aby obliczyć potrzebną ilość groszku ptysiowego do 150 porcji zupy, najpierw należy ustalić, ile groszku potrzebuje jedna porcja. Ustalono, że na jedną porcję przypada 15 gramów groszku. Zatem, dla 150 porcji, obliczamy: 150 porcji x 15 gramów/porcję = 2250 gramów. Następnie przeliczamy tę ilość na kilogramy, dzieląc przez 1000 gramów: 2250 gramów / 1000 = 2,25 kg. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w kuchni, gdzie precyzyjne pomiary składników są kluczowe dla uzyskania odpowiedniego smaku i konsystencji potraw. W kuchniach profesjonalnych, takich jak restauracje, dokładne obliczenia pomagają również w zarządzaniu kosztami i minimalizowaniu odpadów. Warto pamiętać, że przy przygotowywaniu większych ilości potraw zawsze należy stosować zasady przeliczania, aby uniknąć błędów w doborze składników, co może negatywnie wpłynąć na jakość serwowanej zupy.

Pytanie 36

Na zdjęciu przedstawiono zestaw do konsumpcji

A. ostryg.

B. ślimaków.

C. homara.

D. fondue.

Odpowiedź "fondue" jest prawidłowa, ponieważ na zdjęciu widoczny jest zestaw do fondue, który jest popularnym sposobem serwowania potraw w wielu kulturach. Fondue to danie, w którym kawałki jedzenia, takie jak chleb, warzywa czy owoce, macza się w roztopionym serze lub czekoladzie, co stwarza interaktywną i towarzyską atmosferę podczas posiłku. Zestaw do fondue składa się zazwyczaj z metalowego garnka, umieszczonego na podgrzewaczu, który utrzymuje odpowiednią temperaturę roztopionego składnika. Użycie widelczyków do fondue jest kluczowe, ponieważ pozwala na bezpieczne i wygodne maczanie kawałków jedzenia w płynie. Ta forma kulinarnej użyteczności jest zgodna z zasadami kulinarnymi i standardami higieny, ponieważ każdy uczestnik używa swojego widelca, co zapobiega kontaminacji. Ponadto, danie jest często serwowane na specjalnych imprezach, takich jak przyjęcia i kolacje w gronie przyjaciół, co czyni je nie tylko smacznym, ale i atrakcyjnym elementem społecznej interakcji.

Pytanie 37

Wyznacz cenę końcową brutto za jedną lampkę winiaku o objętości 40 ml, jeżeli restauracja nabyła butelkę winiaku o pojemności 0,5 l za 50,00 zł, a zakład stosuje marżę gastronomiczną wynoszącą 200% oraz stawkę VAT równą 23%?

A. 4,00 zł

B. 9,84 zł

C. 16,00 zł

D. 14,76 zł

Aby obliczyć cenę gastronomiczną brutto jednej lampki winiaku o pojemności 40 ml, zaczynamy od analizy kosztów zakupu butelki winiaku. Butelka ma pojemność 0,5 l, co odpowiada 500 ml. Koszt zakupu wynosi 50,00 zł, więc cena za 1 ml wyniesie 50,00 zł / 500 ml = 0,10 zł. Następnie obliczamy koszt 40 ml: 0,10 zł/ml * 40 ml = 4,00 zł. Kolejnym krokiem jest nałożenie marży gastronomicznej, która wynosi 200%. Oznacza to, że do kosztu 4,00 zł doliczamy 200% tej kwoty, co daje 4,00 zł * 2 = 8,00 zł. Następnie dodajemy podatek VAT wynoszący 23%. Obliczamy podstawę opodatkowania: 8,00 zł * 0,23 = 1,84 zł. Cena brutto to zatem 8,00 zł + 1,84 zł = 9,84 zł. Jednak odpowiedź przedstawia wartość brutto, co oznacza, że cena powinna być wyrażona z uwzględnieniem marży i VAT. Przy dokładnym obliczeniu, cena wynosi 14,76 zł. Praktyczne zastosowanie tej metody polega na tym, że pozwala ona restauratorom precyzyjnie ustalać ceny dań i napojów, uwzględniając koszty, marże oraz obowiązujące przepisy podatkowe.

Pytanie 38

Karta dań, która została stworzona w restauracji na urodziny 6-latka, powinna być umieszczona w menü

A. okolicznościowej

B. specjalnej

C. standardowej

D. dużej

Odpowiedzi wskazujące na menu specjalne, dużą czy standardową nie są odpowiednie w kontekście omawianego pytania. Menu specjalne zazwyczaj oznacza zestaw potraw stworzony z myślą o wyjątkowych preferencjach żywieniowych, na przykład dla osób na diecie, a niekoniecznie dla konkretnej okazji. Może to prowadzić do zamieszania, ponieważ w przypadku urodzin kluczowym elementem jest celebracja, a nie tylko dostosowanie do diety. Menu duże nie odnosi się w żaden sposób do okoliczności, lecz jedynie do objętości oferty, co również nie spełnia wymogów związanych z obchodzeniem specjalnych wydarzeń. Z kolei menu standardowe jest zazwyczaj zbiorem podstawowych dań oferowanych przez restaurację bez odniesienia do konkretnej okazji, co sprawia, że nie spełnia wymagań zindywidualizowanego podejścia do klientów. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest skupienie się na ogólnych terminach, które nie odnoszą się do specyfiki wydarzenia. Właściwe zrozumienie różnicy między typami menu jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji wydarzeń gastronomicznych, a także dla satysfakcji klientów.

Pytanie 39

Przedstawiony w tabeli zestaw obiadowy, sporządzony z surowców reprezentujących wszystkie grupy produktów dopuszczonych w diecie, opracowano dla

Zestaw obiadowy
Zakąska zimna	Tatar ze świeżych warzyw z pumperniklem
Zupa	Aksamitny krem porowo-gruszkowy z dodatkiem oliwy truflowej
Danie główne	Kotlety z ciecierzycy panierowane w orzechach na ostrym musie z dyni z karmelizowanymi warzywami
Deser	Racuchy z mleka sojowego z bananami i syropem klonowym

A. semiwegetarian.

B. futurian.

C. owowegetarian.

D. wegan.

Wybór odpowiedzi takich jak semiwegetarianizm, owowegetarianizm czy futurianizm może być mylący, jeśli chodzi o to, co to właściwie znaczy. Semiwegetarianie mogą jeść ograniczone ilości mięsa, więc to już nie ma nic wspólnego z podejściem wegańskim. Co do owowegetarianizmu, to pozwala na jajka, a to znowu nie pasuje do kryteriów diety wegańskiej, gdzie nie ma miejsca na nic, co pochodzi od zwierząt. Futurianizm to w ogóle dziwny termin, bo niewiele osób wie, co tak naprawdę oznacza w kontekście diety. Często można się złapać na tym, że myśli się, że weganizm to po prostu surowsza wersja wegetarianizmu, ale to wcale nie tak. To jest cała filozofia, która mówi o wykluczeniu produktów zwierzęcych z powodów etycznych, zdrowotnych i ekologicznych. Ludzie mogą się gubić w tych wszystkich nazwach i przez to wybierają złe opcje w diecie, nie do końca zdając sobie sprawę z tego, jakie to ma konsekwencje. Ważne jest, aby otwarcie uczyć się o żywieniu, by zrozumieć różnice między tymi dietami i jak wpływają na nasze zdrowie i samopoczucie.

Pytanie 40

Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli oblicz, ile żelaza i witaminy C dostarczą organizmowi człowieka produkty spożyte na śniadanie.

Śniadanie: nazwa produktu	Ilość (g)	Zawartość składników pokarmowych w 100 g produktu
Śniadanie: nazwa produktu	Ilość (g)	Żelazo (mg)	Wit. C (mg)
pieczywo	100	1,2	0,0
masło	10	0,1	0,0
szynka drobiowa	40	0,5	0,0
pomidor	50	0,5	23,0

A. 2,30 mg żelaza, 11,50 mg witaminy C

B. 2,30 mg żelaza, 23,00 mg witaminy C

C. 1,66 mg żelaza, 11,50 mg witaminy C

D. 1,66 mg żelaza, 23,00 mg witaminy C

W odpowiedzi, która wskazuje na 1,66 mg żelaza i 11,50 mg witaminy C, wszystko się zgadza, bo te liczby pasują do danych z tabeli. Żelazo to naprawdę ważny składnik w diecie, bo pomaga w produkcji hemoglobiny, która z kolei transportuje tlen w naszym ciele. Jeśli chodzi o to pieczywo, to przynosi 1,2 mg żelaza, masło dodaje 0,01 mg, szynka drobiowa 0,2 mg, a pomidor 0,25 mg, co razem daje te 1,66 mg. Witamina C jest z kolei potrzebna, żeby żelazo mogło się wchłonąć, i wpływa również na nasz układ odpornościowy. Z tabeli wynika, że jedynie pomidor dostarcza aż 11,5 mg witaminy C, co naprawdę pokazuje, jak jest wartościowy. Warto ogarniać te dane, bo to nie tylko ważne dla zdrowego jedzenia, ale też pomaga planować posiłki zgodnie z zaleceniami dietetycznymi, które podaje Instytut Żywności i Żywienia. Wiedza na temat składników odżywczych w jedzeniu pomaga w zwiększeniu różnorodności dietetycznej, co jest zgodne z zasadami zdrowego żywienia.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej