Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 15:05
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 15:12

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Urządzenie ADSL wykorzystuje się do nawiązania połączenia

A. cyfrowego asymetrycznego

B. satelitarnego

C. cyfrowego symetrycznego

D. radiowego

Urządzenie ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line) służy do uzyskania cyfrowego asymetrycznego połączenia internetowego, co oznacza, że prędkość pobierania danych jest wyższa niż prędkość ich wysyłania. Jest to szczególnie korzystne w zastosowaniach domowych i biurowych, gdzie użytkownicy często pobierają więcej danych (np. strumieniowanie wideo, przeglądanie stron internetowych) niż wysyłają. ADSL wykorzystuje istniejącą infrastrukturę telefoniczną, co sprawia, że jest stosunkowo łatwe do wdrożenia i ekonomiczne. Dzięki technologii ADSL, użytkownicy mogą jednocześnie korzystać z telefonu i internetu, co jest możliwe dzięki zastosowaniu filtrów, które oddzielają sygnał telefoniczny od internetowego. ADSL spełnia standardy ITU-T G.992.1 oraz G.992.3, co zapewnia zgodność z międzynarodowymi normami. W praktyce, ADSL jest szeroko stosowane w domach oraz małych i średnich przedsiębiorstwach, ponieważ oferuje wystarczającą prędkość dla wielu aplikacji bez konieczności dużych inwestycji w infrastrukturę.

Pytanie 2

Do weryfikacji integralności systemu plików w środowisku Linux trzeba zastosować polecenie

A. fstab

B. fsck

C. man

D. mkfs

Polecenie 'fsck' (File System Consistency Check) jest kluczowym narzędziem w systemie Linux, używanym do sprawdzania i naprawy błędów w systemie plików. W kontekście zarządzania danymi, utrzymanie integralności systemu plików jest niezwykle istotne, ponieważ może zapobiec utracie danych oraz zapewnić stabilność systemu operacyjnego. Przykładowe zastosowanie polecenia 'fsck' polega na uruchomieniu go na zamontowanej partycji, co pozwala na identyfikację i, jeśli to konieczne, automatyczne naprawienie błędów. Użytkownik może również skorzystać z opcji '-y', aby automatycznie akceptować wszystkie sugerowane poprawki. Warto podkreślić, że przed użyciem 'fsck' zalecane jest odmontowanie systemu plików, aby uniknąć dodatkowych problemów. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie systemu plików, zwłaszcza po nieprawidłowym wyłączeniu systemu lub awarii sprzętu, co może prowadzić do uszkodzenia danych. W kontekście standardów branżowych, 'fsck' jest zgodne z podstawowymi zasadami zarządzania systemem plików i utrzymania wysokiej dostępności danych.

Pytanie 3

Aby zweryfikować adresy MAC komputerów, które są połączone z przełącznikiem, można zastosować następujące polecenie

A. ip http port

B. ip http serwer

C. show mac address-table

D. clear mac address-table

Polecenie 'show mac address-table' jest kluczowym narzędziem w diagnostyce i zarządzaniu sieciami komputerowymi. Umożliwia administratorom sieci uzyskanie informacji o adresach MAC urządzeń podłączonych do przełącznika, co jest niezbędne do monitorowania ruchu w sieci oraz rozwiązywania problemów związanych z łącznością. W wyniku wykonania tego polecenia, administrator otrzymuje tabelę, która zawiera adresy MAC, odpowiadające im porty oraz VLAN, co pozwala na łatwe identyfikowanie lokalizacji konkretnego urządzenia w sieci. Przykładowo, w przypadku problemów z dostępnością zasobów, administrator może szybko zlokalizować urządzenie, które nie działa prawidłowo. Dobre praktyki w zarządzaniu sieciami sugerują regularne monitorowanie adresów MAC, aby zapewnić bezpieczeństwo i optymalizację wydajności sieci.

Pytanie 4

Jakiego typu dane są przesyłane przez interfejs komputera osobistego, jak pokazano na ilustracji?

Bit
startu

Bit
danych

Bit
stopu

Bit
startu

Bit
danych

Bit
startu

Bit
danych

Bit
stopu

Bit
startu

Bit
danych

Bit
stopu

A. Równoległy synchroniczny

B. Szeregowy synchroniczny

C. Równoległy asynchroniczny

D. Szeregowy asynchroniczny

Interfejs szeregowy asynchroniczny przesyła dane bit po bicie w sekwencji zawierającej bity startu bity danych i bity stopu Jest to jeden z najczęściej używanych protokołów transmisji danych w komputerach osobistych szczególnie w starszych systemach komunikacyjnych takich jak RS-232 Dzięki swojej prostocie i niewielkim wymaganiom sprzętowym jest powszechnie stosowany w komunikacji między mikroprocesorami i urządzeniami peryferyjnymi W szeregowej transmisji asynchronicznej dane są przesyłane bez synchronizacji zegara co oznacza że urządzenia nie muszą mieć wspólnego sygnału zegara Zamiast tego używane są bity startu i stopu które określają początek i koniec każdego znaku co pozwala odbiorcy na dokładne odczytanie danych nawet jeśli występują niewielkie różnice w tempie przesyłania danych Praktycznym przykładem zastosowania transmisji szeregowej asynchronicznej jest połączenie komputera z modemem lub innym urządzeniem sieciowym za pomocą portu COM Transmisja szeregowa asynchroniczna jest również stosowana w komunikacji urządzeń takich jak GPS czy niektóre urządzenia medyczne ponieważ jest niezawodna i łatwa do implementacji Odwołując się do standardów należy zauważyć że asynchroniczna transmisja szeregowa zgodna z RS-232 pozwala na przesyłanie danych z prędkościami do 115200 bps co czyni ją wystarczającą do wielu zastosowań branżowych

Pytanie 5

Liczba 10011001100 zaprezentowana w systemie heksadecymalnym ma formę

A. 998

B. EF4

C. 2E4

D. 4CC

Odpowiedź 4CC jest prawidłowa, ponieważ liczba binarna 10011001100 reprezentuje wartość dziesiętną 1236. Aby skonwertować ją na zapis heksadecymalny, najpierw grupujemy bity w zestawy po cztery, zaczynając od prawej strony. W tym przypadku grupujemy 0010 0110 0110 00, co daje nam dodatkowo zera z lewej strony, aby uzyskać pełne grupy: 0001 0010 0110 1100. Następnie przekształcamy każdą grupę na wartość heksadecymalną: 0001 to 1, 0010 to 2, 0110 to 6, a 1100 to C. Łącząc te wartości, uzyskujemy 4CC. Praktycznym zastosowaniem konwersji binarno-heksadecymalnej jest programowanie systemów wbudowanych, gdzie efektywne zarządzanie pamięcią i zasobami wymaga szybkiego i czytelnego przedstawienia danych. Heksadecymalny format jest powszechnie stosowany w systemach komputerowych, przykładowo w adresowaniu pamięci oraz w reprezentacji kolorów w grafice komputerowej, co czyni znajomość konwersji kluczową umiejętnością inżynierów oprogramowania i specjalistów IT.

Pytanie 6

Aplikacja komputerowa, która umożliwia zarządzanie plikami oraz folderami, to:

A. edytor tekstu

B. system plików

C. menedżer plików

D. menedżer sprzętu

Menedżer plików to aplikacja, która umożliwia użytkownikom zarządzanie plikami i katalogami na komputerze lub innym urządzeniu. Jego głównym zadaniem jest umożliwienie przeglądania, organizowania, kopiowania, przenoszenia oraz usuwania plików. Przykładem menedżera plików są narzędzia takie jak Windows Explorer czy Finder w systemie macOS. Użytkownicy mogą wizualizować strukturę folderów, co ułatwia nawigację i zarządzanie danymi. Dobre praktyki w korzystaniu z menedżera plików obejmują organizowanie plików w logiczne katalogi, co zwiększa efektywność pracy i ułatwia lokalizację potrzebnych danych. Warto również zaznaczyć, że nowoczesne menedżery plików często oferują dodatkowe funkcje, takie jak tagowanie plików, co pozwala na ich łatwiejsze wyszukiwanie. Używanie menedżerów plików to standardowa praktyka w codziennej pracy z komputerem, co podkreśla ich znaczenie w zarządzaniu danymi.

Pytanie 7

Jaki zapis w systemie binarnym odpowiada liczbie 91 w systemie szesnastkowym?

A. 10001011

B. 10001001

C. 10011001

D. 10010001

Liczba 91 w systemie szesnastkowym to 5B. Aby zamienić tę liczbę na system binarny, najpierw przekształcamy każdy znak szesnastkowy na odpowiadający mu zapis binarny. Znak '5' w systemie szesnastkowym odpowiada binarnemu '0101', a 'B' (które w systemie dziesiętnym jest liczbą 11) odpowiada binarnemu '1011'. Zatem, 5B w systemie binarnym to połączenie tych dwóch reprezentacji, co daje nam 0101 1011. Po usunięciu wiodących zer uzyskujemy 1001001, co jest równe 91 w systemie dziesiętnym. Warto zauważyć, że różne systemy reprezentacji liczb mają swoje zastosowania, na przykład w programowaniu, transmisji danych czy przechowywaniu informacji. Zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowe w dziedzinach takich jak informatyka, inżynieria oprogramowania czy elektronika. Dobrze jest również znać zasady konwersji, aby uniknąć błędów w obliczeniach oraz przy projektowaniu systemów komputerowych.

Pytanie 8

Jakie są poszczególne elementy adresu globalnego IPv6 typu unicast pokazane na ilustracji?

IPv6
1	2	3
48 bitów	16 bitów	64 bity

A. 1 - identyfikator podsieci 2 - globalny prefiks 3 - identyfikator interfejsu

B. 1 - globalny prefiks 2 - identyfikator interfejsu 3 - identyfikator podsieci

C. 1 - identyfikator interfejsu 2 - globalny prefiks 3 - identyfikator podsieci

D. 1 - globalny prefiks 2 - identyfikator podsieci 3 - identyfikator interfejsu

Adres IPv6 unicast składa się z trzech głównych części: globalnego prefiksu identyfikatora podsieci oraz identyfikatora interfejsu. Globalny prefiks zajmuje 48 bitów i jest używany do określenia unikalności w skali globalnej podobnie do adresów IP w internecie. Identyfikator podsieci o długości 16 bitów umożliwia dalsze dzielenie sieci na mniejsze segmenty co jest istotne w zarządzaniu ruchem sieciowym i alokacji zasobów. Identyfikator interfejsu zajmujący 64 bity odpowiada za unikalne przypisanie adresu do konkretnego urządzenia w danej sieci. Taka struktura adresu IPv6 pozwala na ogromną skalowalność i elastyczność w projektowaniu sieci co jest kluczowe przy rosnącej liczbie urządzeń IoT i zapotrzebowaniu na większe pule adresowe. Standardy IPv6 zostały opracowane przez IETF i są opisane w RFC 4291 zapewniając zgodność i interoperacyjność pomiędzy różnymi dostawcami sprzętu i oprogramowania.

Pytanie 9

Kiedy w komórce arkusza MS Excel zamiast liczb wyświetlają się znaki ########, to przede wszystkim należy zweryfikować, czy

A. wprowadzona formuła zawiera błąd

B. liczba nie mieści się w komórce i nie można jej poprawnie zobrazować

C. wystąpił błąd podczas obliczeń

D. zostały wprowadzone znaki tekstowe zamiast liczb

Znaki ######## w komórce arkusza kalkulacyjnego MS Excel najczęściej wskazują, że wartość liczbową, która powinna być wyświetlona, jest zbyt szeroka, aby zmieścić się w dostępnej przestrzeni. Aby rozwiązać ten problem, należy zmienić szerokość kolumny, w której znajduje się ta liczba. Można to zrobić, przeciągając krawędź nagłówka kolumny lub klikając dwukrotnie krawędź kolumny, co automatycznie dopasuje szerokość do największej wartości w danej kolumnie. Warto również zwrócić uwagę, że w przypadku formatowania wartości liczbowych jako walut, może być konieczne dostosowanie szerokości kolumny, aby poprawnie wyświetlić znak waluty oraz liczby. Dobrą praktyką jest zawsze sprawdzanie, czy kolumna ma odpowiednią szerokość dla danych, które mają być w niej wyświetlane, co pomoże uniknąć nieporozumień i ułatwi analizę danych. Dodatkowo, warto zapoznać się z różnymi formatami wyświetlania danych, co może pomóc w precyzyjnym przedstawieniu wartości w arkuszu kalkulacyjnym.

Pytanie 10

W jakim gnieździe należy umieścić procesor INTEL CORE i3-4350- 3.60 GHz, x2/4, 4MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150?

A. rys. C

B. rys. A

C. rys. D

D. rys. B

Wybór nieodpowiedniego gniazda dla procesora Intel Core i3-4350 może skutkować nieprawidłowym funkcjonowaniem komputera lub nawet fizycznym uszkodzeniem procesora bądź płyty głównej. Procesory te wymagają gniazda LGA 1150 co oznacza że jakiekolwiek inne gniazda takie jak LGA 1151 lub LGA 1155 nie będą kompatybilne z tym modelem. Gniazdo LGA 1150 charakteryzuje się specyficznym układem styków i mechanizmem mocującym który nie pasuje do innych rodzajów gniazd. Próba montażu w nieodpowiednim gnieździe może prowadzić do niebezpiecznych zwarć i trudności ze stabilnością systemu. Pomyłki te często wynikają z braku znajomości specyfikacji technicznych oraz z mylenia podobnie wyglądających gniazd co podkreśla znaczenie dokładnego sprawdzania dokumentacji technicznej. Świadomość poprawnego standardu gniazda jest kluczowa nie tylko dla zapobiegania uszkodzeniom ale także dla maksymalizacji wydajności systemu i wykorzystania pełnego potencjału procesora co jest szczególnie istotne w profesjonalnych zastosowaniach gdzie wymagana jest wysoka niezawodność i wydajność.

Pytanie 11

Aby zweryfikować w systemie Windows działanie nowo zainstalowanej drukarki, co należy zrobić?

A. uruchomić narzędzie diagnostyczne dxdiag

B. wykonać polecenie gpupdate /force w Wierszu poleceń

C. wydrukować stronę testową za pomocą zakładki Ogólne w oknie Właściwości drukarki

D. sprawdzić status urządzenia w Menadżerze urządzeń

Wydrukowanie strony testowej za pomocą zakładki Ogólne w oknie Właściwości drukarki to najskuteczniejszy sposób na potwierdzenie, że nowo zainstalowana drukarka działa poprawnie. Proces ten polega na wejściu w ustawienia drukarki z poziomu systemu Windows, gdzie użytkownik może uzyskać dostęp do opcji takich jak wydrukowanie strony testowej. Strona testowa zazwyczaj zawiera różne elementy, takie jak kolory, tekst oraz grafiki, co pozwala na ocenę jakości wydruku oraz sprawności urządzenia. Jest to standardowa procedura, która jest często zalecana w dokumentacji producentów sprzętu. Wydrukowanie strony testowej jest również pomocne w diagnostyce, ponieważ pozwala zidentyfikować ewentualne problemy, takie jak brak kolorów, zacięcia papieru lub inne błędy, które mogą występować w trakcie drukowania. Tego rodzaju praktyki są kluczowe w profesjonalnym środowisku biurowym, gdzie niezawodność sprzętu drukującego ma bezpośredni wpływ na efektywność pracy.

Pytanie 12

Numer 22 umieszczony w adresie http://www.adres_serwera.pl:22 wskazuje na

A. program, do którego wysyłane jest zapytanie

B. port, różny od standardowego numeru dla danej usługi

C. numer sekwencyjny pakietu przesyłającego dane

D. PID procesu działającego na serwerze

Odpowiedź wskazująca, że liczba 22 w adresie http://www.adres_serwera.pl:22 odnosi się do portu, który jest inny od standardowego numeru dla danej usługi, jest poprawna. W kontekście protokołów komunikacyjnych, porty służą do identyfikacji konkretnych usług działających na serwerze. Standardowo, dla protokołu HTTP używa się portu 80, a dla HTTPS portu 443. W przypadku, gdy aplikacja wymaga innego portu, należy go wskazać w adresie URL, co czyni go kluczowym elementem w kontekście komunikacji sieciowej. Na przykład, port 22 jest standardowo używany dla protokołu SSH (Secure Shell), który umożliwia bezpieczne zdalne logowanie i zarządzanie serwerami. W praktyce, zrozumienie i umiejętność korzystania z różnych portów jest niezwykle istotne dla administratorów systemów oraz programistów, którzy muszą skonfigurować zapory sieciowe i reguły dostępu, aby zapewnić odpowiednią komunikację z aplikacjami. Z uwagi na rosnące zagrożenia w sieci, dobre praktyki obejmują również monitorowanie i zarządzanie portami, aby ograniczyć potencjalne wektory ataków.

Pytanie 13

Transmisja danych typu półduplex to transmisja

A. jednokierunkowa z trybem bezpołączeniowym

B. dwukierunkowa równoczesna

C. dwukierunkowa naprzemienna

D. jednokierunkowa z kontrolą parzystości

Transmisja danych typu półduplex jest rzeczywiście transmisją dwukierunkową naprzemienną. Oznacza to, że urządzenia komunikujące się w trybie półduplex mogą wysyłać i odbierać dane, ale nie jednocześnie. Taki sposób transmisji jest często stosowany w aplikacjach, gdzie pełna dwukierunkowość w jednym czasie nie jest wymagana, co pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów. Przykładem zastosowania półduplexu są radiotelefony, gdzie jedna osoba mówi, a druga musi poczekać na zakończenie nadawania, by odpowiedzieć. W kontekście standardów telekomunikacyjnych, tryb półduplex jest praktyczny w sytuacjach, gdy koszt stworzenia pełnej komunikacji dwukierunkowej byłby zbyt wysoki, na przykład w systemach z ograniczoną przepustowością lub w sieciach bezprzewodowych. Dzięki tej metodzie można skutecznie zarządzać ruchem danych, co przyczynia się do optymalizacji komunikacji i obniżenia ryzyka kolizji pakietów. Półduplex znajduje również zastosowanie w technologii Ethernet, w której urządzenia mogą przesyłać dane w sposób naprzemienny, co zwiększa efektywność użycia medium transmisyjnego.

Pytanie 14

Jakiego typu rozbudowa serwera wymaga zainstalowania dodatkowych sterowników?

A. Instalacja kolejnego procesora

B. Montaż kolejnej karty sieciowej

C. Dodanie pamięci RAM

D. Dodanie dysków fizycznych

Wybór odpowiedzi dotyczący dodania pamięci RAM, montażu kolejnego procesora czy dodania dysków fizycznych nie wymaga zainstalowania dodatkowych sterowników, co często prowadzi do nieporozumień dotyczących rozbudowy sprzętu. Pamięć RAM jest komponentem, który działa bezpośrednio z płytą główną i nie potrzebuje zewnętrznych sterowników, ponieważ jest zarządzana przez system operacyjny oraz BIOS. W przypadku montażu procesora, również nie ma potrzeby dodatkowej instalacji sterowników, ponieważ większość nowoczesnych płyt głównych automatycznie rozpoznaje nowy procesor i wykorzystuje istniejące już w systemie sterowniki. Podobnie rzecz ma się z dyskami fizycznymi – chociaż mogą wymagać konfiguracji w BIOS-ie, sterowniki do dysków (np. SATA) są zazwyczaj już wbudowane w system operacyjny, co czyni proces ich instalacji prostszym. Wybierając te odpowiedzi, można popełnić błąd myślowy polegający na przypuszczeniu, że każdy nowy komponent wymaga nowych sterowników. Kluczowe jest zrozumienie, że tylko niektóre urządzenia, zwłaszcza te, które są złożone lub specjalistyczne, jak karty sieciowe czy graficzne, wymagają dedykowanych sterowników. Również zrozumienie specyfiki działania poszczególnych komponentów jest niezbędne, aby unikać takich błędów.

Pytanie 15

Jaki typ zabezpieczeń w sieciach WiFi oferuje najwyższy poziom ochrony?

A. WEP

B. WPA2

C. WPA

D. NTFS

WPA2 (Wi-Fi Protected Access 2) to protokół zabezpieczeń, który oferuje znacznie wyższy poziom ochrony niż jego poprzednicy, WEP i WPA. Wprowadza szyfrowanie AES (Advanced Encryption Standard), które jest obecnie uważane za jeden z najbezpieczniejszych algorytmów szyfrowania dostępnych w technologii sieciowej. WEP (Wired Equivalent Privacy) korzysta z algorytmu RC4, który ma liczne słabości i można go łatwo złamać. WPA, będąc przejściowym rozwiązaniem, oferuje poprawę bezpieczeństwa w stosunku do WEP, ale wciąż nie dorównuje WPA2. W praktyce, wiele domowych i biurowych routerów WiFi domyślnie oferuje WPA2 jako standardowy wybór, co czyni go najczęściej stosowanym typem zabezpieczeń. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że WPA3, jako nowsza generacja zabezpieczeń, zaczyna zyskiwać na popularności, jednak WPA2 wciąż pozostaje powszechnym i skutecznym rozwiązaniem do zabezpieczania sieci bezprzewodowych.

Pytanie 16

Dostosowywanie parametrów TCP/IP hosta w oparciu o adres MAC karty sieciowej to funkcjonalność jakiego protokołu?

A. HTTP

B. DHCP

C. DNS

D. FTP

Protokół DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, jest super ważny do zarządzania adresami IP w sieciach komputerowych. Jego główna rola to to, że przypisuje adresy IP do urządzeń na podstawie ich adresów MAC. Dzięki temu nie musimy każdorazowo ręcznie ustawiać wszystkiego, co jest naprawdę wygodne. Z automatycznym przypisywaniem przychodzi też kilka innych informacji jak maska podsieci czy serwery DNS. To, moim zdaniem, znacząco ułatwia pracę administratorów sieci, bo w większych biurach, gdzie jest dużo urządzeń, takie coś jak DHCP przyspiesza cały proces. Serio, wyobraź sobie, że masz w biurze setki laptopów i smartfonów – DHCP po prostu robi swoje, a ty nie musisz się martwić o każde urządzenie oddzielnie. Całość działa na wymianie wiadomości między klientami a serwerem, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami. Jakbyś chciał wiedzieć, to DHCP trzyma się też norm z RFC 2131 i RFC 2132, które dokładnie mówią, jak to działa, co czyni ten protokół naprawdę popularnym w dzisiejszych sieciach IP.

Pytanie 17

Aby poprawić niezawodność i efektywność przesyłu danych na serwerze, należy

A. zainstalować macierz dyskową RAID1

B. stworzyć punkt przywracania systemu

C. przechowywać dane na innym dysku niż ten z systemem

D. ustawić automatyczne tworzenie kopii zapasowych

Chociaż wszystkie wymienione odpowiedzi mogą przyczynić się do ogólnej niezawodności systemu, to jednak nie są one wystarczające w kontekście zwiększenia zarówno niezawodności, jak i wydajności transmisji danych na serwerze. Utworzenie punktu przywracania systemu jest rozwiązaniem, które może pomóc w przypadku awarii systemu operacyjnego, ale nie zabezpiecza danych przed utratą, gdyż nie chroni przed uszkodzeniem sprzętu lub utratą danych na poziomie dysku. Przechowywanie danych na innym dysku niż systemowy może zwiększyć wydajność w niektórych sytuacjach, jednak sama separacja danych nie zapewnia ochrony ani redundancji. Ponadto, konfiguracja automatycznych kopii zapasowych jest kluczowym elementem strategii ochrony danych, lecz nie jest rozwiązaniem na bieżące problemy z dostępnością i wydajnością, ponieważ sama kopia zapasowa nie chroni przed utratą danych w czasie rzeczywistym. Często błędne myślenie opiera się na przekonaniu, że wystarczy mieć kopię danych, aby zapewnić ich bezpieczeństwo, co jest niewłaściwe w przypadku krytycznych aplikacji wymagających ciągłej dostępności. Dlatego, choć wszystkie te opcje są użyteczne, to żadna z nich nie dostarcza takiego poziomu niezawodności i wydajności, jak macierz RAID1, która jest uznawana za standard wśród rozwiązań do ochrony danych w środowiskach serwerowych.

Pytanie 18

Jakie przyporządkowanie: urządzenie - funkcja, którą pełni, jest błędne?

A. Access Point - bezprzewodowe połączenie komputerów z siecią lokalną

B. Modem - łączenie sieci lokalnej z Internetem

C. Ruter - łączenie komputerów w tej samej sieci

D. Przełącznik - segmentacja sieci na VLAN-y

Wybór odpowiedzi dotyczącej rutera jako urządzenia do połączenia komputerów w tej samej sieci jest poprawny, ponieważ ruter w rzeczywistości pełni znacznie bardziej skomplikowaną rolę. Ruter jest urządzeniem sieciowym, które łączy różne sieci, na przykład sieć lokalną z Internetem, a jego głównym zadaniem jest kierowanie ruchem danych pomiędzy tymi sieciami. Routery nie łączą jedynie komputerów w obrębie jednej sieci, ale także zarządzają ruchem danych, umożliwiając jednocześnie komunikację z innymi sieciami. Na przykład, w sieci domowej, ruter łączy urządzenia takie jak komputery, smartfony czy telewizory smart, a także zapewnia dostęp do Internetu poprzez modem. Zastosowanie rutera w architekturze sieci jest zgodne z najlepszymi praktykami, w tym standardem TCP/IP, który definiuje, jak dane są przesyłane i odbierane w sieciach komputerowych. W praktyce, ruter umożliwia również implementację zaawansowanych funkcji, takich jak NAT (Network Address Translation) czy QoS (Quality of Service), które są kluczowe dla efektywności i bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 19

Jakie medium transmisyjne jest związane z adapterem przedstawionym na ilustracji?

A. Ze światłowodem

B. Z przewodem FTP

C. Z przewodem koncentrycznym

D. Z przewodem UTP

Adapter przedstawiony na rysunku to typowy złącze światłowodowe SC (Subscriber Connector) które jest stosowane w połączeniach światłowodowych. Światłowody są kluczowe w nowoczesnych sieciach telekomunikacyjnych ze względu na ich zdolność do przesyłania danych na bardzo duże odległości z minimalnym tłumieniem i bez zakłóceń elektromagnetycznych. Złącze SC jest popularne w aplikacjach sieciowych i telekomunikacyjnych ze względu na swoją prostą budowę i łatwość użycia. W przeciwieństwie do przewodów miedzianych światłowody wykorzystują włókna szklane do transmisji danych za pomocą światła co pozwala na znacznie większą przepustowość i szybkość transmisji. Złącza SC charakteryzują się mechanizmem push-pull co ułatwia szybkie łączenie i rozłączanie. Zastosowanie światłowodów obejmuje między innymi sieci szerokopasmowe centra danych oraz infrastrukturę telekomunikacyjną. Wybór odpowiedniego medium transmisyjnego jakim jest światłowód jest kluczowy dla zapewnienia niezawodności i wysokiej jakości usług sieciowych co jest standardem w nowoczesnych systemach komunikacyjnych.

Pytanie 20

Na wyświetlaczu drukarki pojawił się komunikat „PAPER JAM”. Aby usunąć usterkę, należy w pierwszej kolejności

A. zainstalować podajnik papieru w drukarce.

B. załadować papier do podajnika.

C. zlokalizować miejsce zacięcia papieru w drukarce.

D. wymienić pojemnik z materiałem drukującym.

Komunikat „PAPER JAM” na drukarce oznacza, że doszło do zacięcia papieru w jej mechanizmie. Najważniejszą i pierwszą czynnością w takiej sytuacji jest zlokalizowanie miejsca, gdzie ten papier faktycznie się zablokował. To podejście jest zgodne z zasadami serwisowania sprzętu biurowego – zawsze zanim zaczniemy jakiekolwiek inne czynności, najpierw diagnozujemy miejsce usterki. Moim zdaniem wielu użytkowników popełnia tutaj błąd, od razu wyciągając papier na siłę lub próbując naprawiać drukarkę w ciemno, a to często prowadzi do poważniejszych uszkodzeń, np. zerwania czujników lub uszkodzenia rolek pobierających papier. W praktyce branżowej, zarówno producenci drukarek, jak i technicy serwisowi podkreślają, żeby najpierw wyłączyć drukarkę, ostrożnie otworzyć pokrywę i sprawdzić wszystkie dostępne trasy prowadzenia papieru. Często papier blokuje się w trudniej dostępnych miejscach, np. na styku podajnika i mechanizmu drukującego. Warto pamiętać, że nieusunięte resztki mogą potem powodować kolejne zacięcia albo nawet przegrzewanie się komponentów. Mam wrażenie, że umiejętność poprawnej lokalizacji zacięcia jest jedną z tych praktycznych umiejętności, które naprawdę przydają się na co dzień, zwłaszcza gdy korzystamy z drukarek w biurze czy w domu.

Pytanie 21

Obudowa oraz wyświetlacz drukarki fotograficznej są bardzo brudne. Jakie środki należy zastosować, aby je wyczyścić?

A. suchej chusteczki oraz patyczków do czyszczenia

B. ściereczki nasączonej IPA oraz środka smarującego

C. wilgotnej ściereczki oraz pianki do czyszczenia plastiku

D. mokrej chusteczki oraz sprężonego powietrza z rurką zwiększającą zasięg

Wilgotna ściereczka oraz pianka do czyszczenia plastiku to odpowiedni wybór do konserwacji obudowy i wyświetlacza drukarki fotograficznej. Wilgotne ściereczki są zaprojektowane tak, aby skutecznie usuwać kurz, odciski palców oraz inne zanieczyszczenia bez ryzyka zadrapania delikatnych powierzchni. Pianka do czyszczenia plastiku, z drugiej strony, jest specjalnie stworzona do usuwania tłuszczu i zanieczyszczeń organicznych, co czyni ją idealnym produktem do pielęgnacji elektroniki. Wysokiej jakości środki czyszczące nie tylko efektywnie czyszczą, ale także zabezpieczają powierzchnię przed negatywnym wpływem czynników zewnętrznych, takich jak wilgoć czy promieniowanie UV. Przy regularnym czyszczeniu sprzętu fotograficznego, można przedłużyć jego żywotność oraz zapewnić optymalną jakość druku. Warto również pamiętać o stosowaniu tych produktów zgodnie z zaleceniami producenta, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży i pozwala uniknąć uszkodzeń. Zachowanie czystości sprzętu wpływa nie tylko na estetykę, ale również na jego funkcjonalność, co jest kluczowe w kontekście profesjonalnej fotografii.

Pytanie 22

Jaka jest maksymalna prędkość transferu danych w sieci lokalnej, w której zastosowano przewód UTP kat.5e do budowy okablowania strukturalnego?

A. 100 Mb/s

B. 10 Mb/s

C. 10 Gb/s

D. 1 Gb/s

Przewody UTP kat.5e są zgodne z normą ANSI/TIA-568, która definiuje wymagania dla kabli w sieciach telekomunikacyjnych. Ich maksymalna szybkość transmisji danych wynosi 1 Gb/s na odległość do 100 metrów, co czyni je odpowiednimi do zastosowań w lokalnych sieciach komputerowych. Użycie tego typu kabla pozwala na osiąganie wysokiej wydajności w przesyłaniu danych, co jest kluczowe w środowiskach biurowych oraz w domowych sieciach komputerowych, gdzie wiele urządzeń często komunikuje się jednocześnie. Standardowe wykorzystanie przewodów UTP kat.5e obejmuje połączenia w sieciach Ethernet, co umożliwia między innymi podłączenie komputerów, serwerów oraz urządzeń sieciowych. Dodatkowo, kategorie kabli, takie jak kat.5e, są zaprojektowane tak, aby minimalizować zakłócenia oraz poprawiać jakość sygnału, co przekłada się na niezawodność i stabilność połączeń w sieci.

Pytanie 23

Pierwszym krokiem, który należy podjąć, aby chronić ruter przed nieautoryzowanym dostępem do jego panelu administracyjnego, jest

A. włączenie szyfrowania przy użyciu klucza WEP

B. aktywacja filtrowania adresów MAC

C. zmiana loginu i hasła dla wbudowanego konta administratora

D. zmiana domyślnej nazwy sieci (SSID) na unikalną

Dobra robota z tym pytaniem! Zmiana loginu i hasła dla konta administratora w ruterze to naprawdę ważny krok, żeby nie dać się złapać przez nieproszonych gości. Wiele ruterów przychodzi z domyślnymi hasłami, które wszyscy znają – to jak zostawić klucz pod wycieraczką, serio. Jak zmienisz te dane na coś trudniejszego, utrudniasz życie potencjalnym intruzom. Przykładowe hasło, takie jak `S3cur3P@ssw0rd!`, jest dużo lepsze niż coś prostego jak `admin` czy `123456`. A pamiętaj, żeby od czasu do czasu zmieniać te dane, żeby nie dać nikomu szans. To jest absolutnie kluczowe, żeby twoja sieć była bezpieczna. Wiesz, to nie tylko coś, co się zaleca, ale praktyka, która naprawdę się sprawdza.

Pytanie 24

Jaka usługa sieciowa domyślnie wykorzystuje port 53?

A. HTTP

B. DNS

C. POP3

D. FTP

Odpowiedź DNS jest poprawna, ponieważ Domain Name System (DNS) jest protokołem używanym do tłumaczenia nazw domen na adresy IP, co umożliwia komunikację w sieci. Standardowo korzysta on z portu 53 zarówno dla protokołu UDP, jak i TCP. W praktyce, gdy użytkownik wpisuje adres strony internetowej, jego komputer wysyła zapytanie do serwera DNS, który odpowiada, zwracając odpowiedni adres IP. To kluczowy element działania internetu, ponieważ umożliwia użytkownikom korzystanie z przyjaznych nazw zamiast trudnych do zapamiętania adresów numerycznych. Dobre praktyki w konfiguracji serwerów DNS obejmują zapewnienie redundancji poprzez posiadanie kilku serwerów DNS oraz zabezpieczenie ich przed atakami, na przykład przez zastosowanie protokołu DNSSEC, który chroni przed manipulacjami w odpowiedziach DNS. Zrozumienie działania DNS i portu 53 jest niezbędne dla administratorów sieci oraz specjalistów IT, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie usług internetowych.

Pytanie 25

Administrator systemu Linux wydał komendę mount /dev/sda2 /mnt/flash. Co to spowoduje?

A. odłączenie pamięci typu flash z lokalizacji /dev/sda2

B. odłączenie dysku SATA z katalogu flash

C. podłączenie dysku SATA do katalogu flash

D. podłączenie pamięci typu flash do lokalizacji /dev/sda2

Polecenie 'mount /dev/sda2 /mnt/flash' jest używane w systemie Linux do podłączania partycji lub urządzeń magazynujących do systemu plików. W tym konkretnym przypadku, '/dev/sda2' oznacza drugą partycję na pierwszym dysku SATA, a '/mnt/flash' to lokalizacja, w której partycja ta zostanie zamontowana. Po wykonaniu tego polecenia, użytkownicy będą mogli uzyskać dostęp do zawartości partycji '/dev/sda2' za pośrednictwem katalogu '/mnt/flash', co jest standardową praktyką w zarządzaniu systemami plików w systemach Unixowych. Warto pamiętać, że przed przystąpieniem do montowania, partycja powinna być poprawnie sformatowana i nie powinna być już zamontowana w innym miejscu. Dobrą praktyką jest również upewnienie się, że użytkownik ma odpowiednie uprawnienia do wykonania operacji montowania. Przykładowo, po montowaniu partycji, można wykorzystać polecenia takie jak 'ls' do przeglądania plików na zamontowanej partycji, co jest szczególnie przydatne w administracji systemami oraz zarządzaniu danymi.

Pytanie 26

Która z poniższych czynności konserwacyjnych jest specyficzna tylko dla drukarki laserowej?

A. Czyszczenie prowadnic karetki

B. Czyszczenie luster i soczewek

C. Oczyszczenie traktora

D. Usunięcie zabrudzeń z zespołu czyszczącego głowice

Czyszczenie luster i soczewek jest kluczowym procesem konserwacyjnym w drukarkach laserowych, ponieważ te elementy odpowiadają za prawidłowe kierowanie i skupianie światła laserowego na bębnie światłoczułym. Zanieczyszczenia na tych komponentach mogą prowadzić do obniżenia jakości wydruków, takich jak rozmycia czy nierównomierne pokrycie tonera. Regularne czyszczenie luster i soczewek nie tylko poprawia jakość druku, ale także wydłuża żywotność urządzenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. W przypadku drukarek atramentowych, czyszczenie dotyczy głównie dysz i układów atramentowych, co podkreśla różnice w konserwacji obu typów urządzeń. Przykładem może być zastosowanie miękkiej szmatki nasączonej odpowiednim środkiem czyszczącym, aby usunąć osady bez uszkodzenia delikatnych elementów. Wiedza o tych procedurach jest niezbędna dla operatorów drukarek, aby mogli oni efektywnie utrzymywać sprzęt w odpowiednim stanie i zapewniać wysoką jakość wydruków.

Pytanie 27

Poleceniem systemu Linux służącym do wyświetlenia informacji, zawierających aktualną godzinę, czas działania systemu oraz liczbę zalogowanych użytkowników, jest

A. chmod

B. uptime

C. echo

D. history

Polecenie 'uptime' w systemie Linux to jedno z tych narzędzi, które wydają się banalne, ale w praktyce są niesamowicie przydatne w codziennej administracji systemami. Polecenie to wyświetla w jednej linii takie informacje jak aktualny czas, czas działania systemu (czyli tzw. uptime), liczbę aktualnie zalogowanych użytkowników oraz średnie obciążenie systemu w trzech ujęciach czasowych (1, 5 i 15 minut). To szczególnie wartościowe, kiedy trzeba szybko sprawdzić czy serwer niedawno był restartowany, ilu użytkowników korzysta z systemu albo czy komputer nie jest przeciążony. Z mojego doświadczenia, 'uptime' jest jednym z pierwszych poleceń, po które sięgam przy rutynowych kontrolach systemu – nie tylko na produkcji, ale też na własnych maszynach czy w środowiskach testowych. Warto zauważyć, że dobre praktyki administracji systemami UNIX i Linux zalecają bieżące monitorowanie czasu działania i obciążenia, aby wychwytywać potencjalne problemy zanim staną się krytyczne. Często nawet w skryptach monitorujących czy automatycznych raportach wykorzystuje się wyniki 'uptime', żeby mieć szybki podgląd kondycji systemu. Polecenie jest częścią podstawowego pakietu narzędzi systemowych, więc nie trzeba niczego dodatkowo instalować. Podsumowując – 'uptime' to taki mały, ale bardzo uniwersalny pomocnik administratora i moim zdaniem dobrze go znać nawet, jeśli na co dzień nie pracuje się z serwerami.

Pytanie 28

Do realizacji alternatywy logicznej z negacją należy użyć funktora

A. NOR

B. NAND

C. OR

D. EX-OR

Wybierając EX-OR, NAND albo OR, łatwo można się pomylić, bo każdy z tych funktorów ma swoje miejsce w świecie logiki cyfrowej, ale żaden z nich samodzielnie nie realizuje alternatywy logicznej z negacją. EX-OR (bramka XOR) działa na zasadzie „albo jedno, albo drugie, ale nie oba jednocześnie”. W praktyce XOR daje wynik wysoki tylko wtedy, gdy wejścia są różne. To przydatne np. w sumatorach, ale do zaprzeczenia alternatywy się nie nadaje – robi zupełnie coś innego. NAND to z kolei negacja koniunkcji – daje zero tylko wtedy, gdy oba wejścia są jedynkami. Często stosuje się tę bramkę ze względu na jej uniwersalność (NAND też jest funktorem zupełnym), ale jej podstawową rolą jest negowanie AND, nie OR. OR to najprostsza alternatywa – daje jedynkę, gdy na wejściu pojawi się przynajmniej jedna jedynka – żadnej negacji z automatu tu nie ma. W praktyce, jeśli ktoś wybiera OR, to prawdopodobnie myli zaprzeczenie alternatywy z samą alternatywą, co jest częstym błędem na początku nauki układów cyfrowych. Jeśli chodzi o NOR, to on właśnie łączy alternatywę z negacją i daje dokładnie taki efekt, jakiego wymaga pytanie. W branży automatyki i elektroniki cyfrowej dość często spotykam się z tym, że początkujący mylą te bramki, bo wszystkie są ze sobą powiązane i mają podobne symbole na schematach – niestety, różnią się fundamentalnie sposobem działania. Dlatego warto skupić się na prawdziwych tabelach prawdy i przeanalizować jak każda bramka reaguje na konkretne stany wejściowe. To pomaga uniknąć takich mylnych założeń i poprawia później praktyczne projektowanie układów.

Pytanie 29

Który z podanych adresów IP należy do klasy A?

A. 119.0.0.1

B. 169.255.2.1

C. 134.16.0.1

D. 192.0.2.1

Adres IP 119.0.0.1 należy do klasy A, ponieważ pierwsza liczba w adresie (119) mieści się w zakresie od 1 do 126. Klasy adresów IP są klasyfikowane w oparciu o pierwsze bity ich wartości. Klasa A, która jest przeznaczona dla dużych sieci, posiada adresy, w których pierwszy bit jest ustawiony na 0, co oznacza, że możliwe wartości zaczynają się od 1. Adresy klasy A mogą obsługiwać ogromne ilości hostów, co czyni je idealnymi dla dużych organizacji lub dostawców usług internetowych. Przykładowe zastosowania adresów klasy A obejmują sieci korporacyjne, w których liczba urządzeń jest znacznie większa niż w typowych sieciach, a także w globalnych systemach zarządzania danymi. W praktyce, przydzielanie adresów IP klasy A powinno być zgodne z zasadami BGP i RFC 791, które regulują sposób rozdzielania i zarządzania przestrzenią adresową w Internecie. Dobrą praktyką jest również prowadzenie dokładnej dokumentacji przydzielonych adresów, co umożliwia ich efektywne wykorzystanie oraz uniknięcie kolizji.

Pytanie 30

Który standard w połączeniu z odpowiednią kategorią kabla skrętki jest skonfigurowany w taki sposób, aby umożliwiać maksymalny transfer danych?

A. 10GBASE-T oraz Cat 7

B. 1000BASE-T oraz Cat 5

C. 1000BASE-T oraz Cat 3

D. 10GBASE-T oraz Cat 5

Odpowiedź, która mówi o 10GBASE-T i kablu Cat 7, jest na pewno trafna. Standard 10GBASE-T jest stworzony do przesyłania danych z prędkością do 10 Gb/s na odległość do 100 metrów. Używa się go zazwyczaj z kablami kategorii 6a albo 7. Skrętka Cat 7 ma naprawdę niezłe parametry, bo świetnie chroni przed zakłóceniami i pozwala na większą przepustowość. To czyni ją dobrym wyborem, zwłaszcza w miejscach, gdzie mamy dużo sprzętu generującego zakłócenia, jak na przykład w serwerowniach. Dzięki temu mamy stabilniejsze połączenia, co jest super ważne, gdy trzeba przesyłać sporo danych. Warto też wiedzieć, że 10GBASE-T jest zgodny z normą IEEE 802.3an, co podkreśla jego rolę w sieciach Ethernet. Przy użyciu tego standardu, można dobrze zrealizować połączenia między serwerami wirtualnymi, a to wpływa na lepszą wydajność działań IT.

Pytanie 31

Jakość skanowania można poprawić poprzez zmianę

A. rozmiaru wydruku

B. typ formatu pliku wejściowego

C. wielkości skanowanego dokumentu

D. rozdzielczości

Poprawa jakości skanowania poprzez zmianę rozdzielczości jest kluczowym aspektem, który bezpośrednio wpływa na detale i klarowność skanowanych dokumentów. Rozdzielczość skanowania, mierzona w punktach na cal (dpi), określa liczbę szczegółów, które skanowane urządzenie jest w stanie zarejestrować. Wyższa rozdzielczość pozwala na uchwycenie mniejszych detali, co jest szczególnie ważne w skanowaniu dokumentów tekstowych, zdjęć czy rysunków. Przykładowo, skanowanie dokumentu w rozdzielczości 300 dpi zapewnia odpowiednią jakość dla większości zastosowań biurowych, podczas gdy skanowanie archiwalnych fotografii lub szczegółowych rysunków technicznych może wymagać wartości powyżej 600 dpi. Warto również pamiętać, że wyższa rozdzielczość skutkuje większym rozmiarem pliku, co może wymagać efektywnych metod zarządzania i przechowywania danych. Standardy branżowe wskazują na dobór rozdzielczości w zależności od celu skanowania, co podkreśla znaczenie świadomego wyboru tej wartości.

Pytanie 32

Jaką rolę należy przypisać serwerowi z rodziny Windows Server, aby mógł świadczyć usługi rutingu?

A. Serwer sieci Web (IIS)

B. Usługi zarządzania dostępem w Active Directory

C. Usługi zasad i dostępu sieciowego

D. Usługi domenowe w Active Directory

Usługi zasad i dostępu sieciowego to kluczowa rola w systemach operacyjnych z rodziny Windows Server, która umożliwia zarządzanie ruchem sieciowym oraz zapewnia funkcje rutingu. Dzięki tej roli, administratorzy mogą konfigurować serwer do działania jako router, co pozwala na przesyłanie pakietów pomiędzy różnymi segmentami sieci. Implementacja tej roli jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania infrastrukturą IT, umożliwiając integrację z usługami Active Directory i kontrolę dostępu w oparciu o zasady. Przykładowo, w środowisku przedsiębiorstwa, serwer z tą rolą może płynnie przesyłać ruch między różnymi lokalizacjami, co jest szczególnie ważne w przypadku rozbudowanych sieci z oddziałami rozproszonymi. Dzięki zastosowaniu modeli dostępu, takich jak RADIUS, administratorzy mogą również wdrażać polityki bezpieczeństwa, co podnosi poziom ochrony danych i ogranicza nieautoryzowany dostęp. Wszystko to sprawia, że usługi zasad i dostępu sieciowego są kluczowym elementem współczesnej infrastruktury sieciowej.

Pytanie 33

Sprzęt sieciowy umożliwiający połączenie pięciu komputerów w tej samej sieci, minimalizując ryzyko kolizji pakietów, to

A. koncentrator.

B. przełącznik.

C. most.

D. ruter.

Wybór mostu jako urządzenia sieciowego nie jest najlepszym rozwiązaniem w kontekście łączenia pięciu komputerów w celu eliminacji kolizji pakietów. Most (bridge) działa na poziomie drugiego modelu OSI i ma na celu łączenie dwóch segmentów sieci, co może prowadzić do nieefektywnego przesyłania danych i zwiększonego ryzyka kolizji, ponieważ most nie segreguje ruchu na poziomie poszczególnych portów. Ruter, z kolei, jest urządzeniem, które operuje na poziomie trzecim modelu OSI i jest odpowiedzialne za kierowanie ruchu pomiędzy różnymi sieciami. Ruter analizuje adresy IP, co czyni go nieodpowiednim narzędziem do zarządzania ruchem w jednej lokalnej sieci, w której kolizje są problemem. Koncentrator (hub) to jeszcze bardziej podstawowe urządzenie, które jedynie transmituje dane do wszystkich podłączonych urządzeń, co z definicji prowadzi do dużego ryzyka kolizji, ponieważ nie segreguje on ruchu. Każde z tych urządzeń ma swoje zastosowania, ale żadne z nich nie spełnia wymogów dotyczących efektywnego zarządzania przesyłem danych w lokalnej sieci tak, jak przełącznik. Typowe błędy myślowe przy wyborze niewłaściwego urządzenia często wynikają z niezrozumienia różnicy pomiędzy funkcjami i poziomami działania tych urządzeń, co skutkuje nieefektywnymi rozwiązaniami sieciowymi.

Pytanie 34

Urządzenie funkcjonujące w warstwie łącza danych, które umożliwia połączenie segmentów sieci o różnych architekturach, to

A. most

B. ruter

C. koncentrator

D. regenerator

Koncentrator, regenerator i ruter to urządzenia, które pełnią różne funkcje w ekosystemie sieciowym, ale nie są odpowiednie do opisanego zadania łączenia segmentów sieci o różnych architekturach. Koncentrator działa na poziomie fizycznym, działając jako prosty przekaźnik sygnału, co oznacza, że nie analizuje danych ani nie podejmuje decyzji dotyczących ich przekazywania. Oznacza to, że każde przesyłane przez niego dane są wysyłane do wszystkich podłączonych urządzeń, co może prowadzić do zatorów i nieefektywności w sieci. Regenerator jest urządzeniem stosowanym do wzmacniania sygnałów w sieciach, które są rozciągnięte na dużą odległość, co jest niezbędne w przypadku, gdy sygnał może ulegać degradacji, ale nie ma on zdolności do łączenia segmentów o różnych architekturach. Ruter natomiast operuje na warstwie trzeciej modelu OSI i jest odpowiedzialny za przekazywanie pakietów między różnymi sieciami, ale nie łączy segmentów o różnych standardach na poziomie warstwy łącza danych. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia różnic między warstwami modelu OSI oraz funkcjami poszczególnych urządzeń sieciowych. Ważne jest, aby dokładnie rozumieć, jakie zadania pełnią te urządzenia, aby móc skutecznie projektować i zarządzać infrastrukturą sieciową.

Pytanie 35

W systemie Linux komenda tty pozwala na

A. wyświetlenie identyfikatora terminala

B. zmianę aktywnego katalogu na katalog domowy użytkownika

C. uruchomienie programu pokazującego zawartość pamięci operacyjnej

D. wysłanie sygnału do zakończenia procesu

Polecenie 'tty' w systemie Linux jest używane do wyświetlenia nazwy terminala, z którego aktualnie korzysta użytkownik. Terminal, w kontekście systemu operacyjnego, jest interfejsem, który pozwala na komunikację z systemem w sposób tekstowy. Użycie polecenia 'tty' zwraca ścieżkę do pliku urządzenia terminala powiązanego z sesją użytkownika. Przykładowo, gdy uruchomimy to polecenie w terminalu, możemy uzyskać wynik taki jak '/dev/pts/0', co oznacza, że korzystamy z wirtualnego terminala. To narzędzie może być przydatne w skryptach lub przy debugowaniu, aby upewnić się, z którego terminala wykonywane są komendy. W praktyce, wiedza na temat tego, jak identyfikować terminal, z którego korzysta użytkownik, jest kluczowa w kontekście zarządzania sesjami i uprawnieniami, zwłaszcza w środowiskach wieloużytkownikowych. Dobre praktyki sugerują, aby programiści i administratorzy systemów regularnie korzystali z polecenia 'tty' w celu monitorowania aktywności oraz diagnozowania potencjalnych problemów z sesjami terminalowymi.

Pytanie 36

Na dysku obok systemu Windows zainstalowano system Linux Ubuntu. W celu ustawienia kolejności uruchamiania systemów operacyjnych, konieczna jest modyfikacja zawartości

A. /etc/grub.d

B. /etc/inittab

C. boot.ini

D. bcdedit

Odpowiedzi związane z /etc/inittab, boot.ini i bcdedit są nietrafione. To są rzeczy, które dotyczą zupełnie innych systemów i nie pasują do Linuxa. Plik /etc/inittab był kiedyś używany w starszych wersjach Linuxa, ale teraz nie służy do zarządzania bootowaniem systemów, gdy mamy GRUB. Boot.ini to plik Windowsowy, który nie ma nic wspólnego z Linuxem. A bcdedit to narzędzie do konfiguracji Windows, więc też do Linuxa się nie nadaje. To dość powszechny błąd, że ludzie mieszają te różne systemy i ich metody bootowania. Każdy system ma swoje własne zasady, więc ważne jest, aby nie mieszać tych rzeczy, bo to może prowadzić do problemów z uruchomieniem. Także zawsze lepiej trzymać się odpowiednich narzędzi i plików konfiguracyjnych dla danego systemu.

Pytanie 37

W usłudze, jaką funkcję pełni protokół RDP?

A. terminalowej w systemie Linux

B. poczty elektronicznej w systemie Linux

C. SCP w systemie Windows

D. pulpitu zdalnego w systemie Windows

Protokół RDP (Remote Desktop Protocol) jest standardowym rozwiązaniem opracowanym przez firmę Microsoft, które umożliwia zdalny dostęp do pulpitu systemu operacyjnego Windows. Dzięki RDP użytkownicy mogą łączyć się z komputerem zdalnym, co pozwala na zdalne wykonywanie zadań, zarządzanie systemem oraz korzystanie z aplikacji, jak gdyby znajdowali się fizycznie przy tym urządzeniu. Protokół RDP obsługuje wiele funkcji, takich jak kompresja danych, szyfrowanie oraz zarządzanie sesjami, co czyni go bezpiecznym i wydajnym rozwiązaniem dla użytkowników oraz administratorów systemów. Przykładowo, w przypadku pracy zdalnej, RDP pozwala na dostęp do zasobów firmy bez konieczności fizycznej obecności w biurze, co jest szczególnie istotne w kontekście rosnącej popularności pracy zdalnej i hybrydowej. Warto zaznaczyć, że RDP jest zgodny z wieloma dobrami praktykami, takimi jak zastosowanie silnych haseł oraz wieloskładnikowej autoryzacji, co znacznie podnosi poziom bezpieczeństwa zdalnych połączeń.

Pytanie 38

Jaki protokół stosują komputery, aby informować router o zamiarze dołączenia do lub opuszczenia konkretnej grupy multicastowej?

A. UDP

B. IGMP

C. TCP/IP

D. DHCP

Protokół TCP/IP, jako zestaw protokołów, stanowi podstawę komunikacji w Internecie, ale nie jest skoncentrowany na zarządzaniu grupami rozgłoszeniowymi. Zawiera różne protokoły, takie jak TCP i IP, które są odpowiedzialne za transport i adresowanie danych, ale nie oferuje mechanizmu do obsługi multicastu. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) służy do automatycznej konfiguracji adresów IP w sieci, co jest istotne dla przydzielania dynamicznych adresów, lecz nie ma związku z zarządzaniem uczestnictwem w grupach rozgłoszeniowych. UDP (User Datagram Protocol) jest protokołem transportowym, który umożliwia przesyłanie datagramów bez zapewnienia niezawodności, co czyni go odpowiednim do transmisji multimedialnych, ale nie reguluje on, jak urządzenia przyłączają się do grup multicastowych. Typowym błędem jest mylenie ról tych protokołów; TCP/IP i UDP dotyczą transportu danych, a DHCP zarządza adresowaniem, podczas gdy IGMP jest dedykowany do zarządzania grupami multicastowymi. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami, zwłaszcza w kontekście rosnących potrzeb na efektywne przesyłanie danych w różnych aplikacjach sieciowych.

Pytanie 39

Które z poniższych urządzeń jest przykładem urządzenia peryferyjnego wejściowego?

A. Monitor

B. Drukarka

C. Klawiatura

D. Projektor

Urządzenie peryferyjne wejściowe to sprzęt, który służy do wprowadzania danych do systemu komputerowego. Klawiatura jest doskonałym przykładem takiego urządzenia. Umożliwia użytkownikowi wprowadzanie danych tekstowych, poleceń oraz interakcji z oprogramowaniem. Jest niezbędna w wielu zastosowaniach, od codziennego użytku po profesjonalne programowanie. Klawiatury mogą mieć różne układy i funkcje, w tym klawiatury numeryczne, multimedialne, czy mechaniczne, które są popularne wśród graczy i programistów. Klawiatura jest jednym z najważniejszych narzędzi w arsenale każdego użytkownika komputera. Wprowadza dane w sposób precyzyjny i szybki, co jest kluczowe w świecie informatyki. Przy projektowaniu interfejsów użytkownika oraz oprogramowania, uwzględnia się ergonomię i funkcjonalność klawiatur, co odzwierciedla ich znaczenie w codziennym użytkowaniu komputerów. W kontekście administracji systemów komputerowych, klawiatura jest fundamentalna, umożliwiając zarządzanie systemem, wprowadzanie poleceń i konfigurację urządzeń.

Pytanie 40

Najefektywniejszym sposobem dodania skrótu do aplikacji na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie będzie

A. pobranie aktualizacji Windows

B. ponowna instalacja programu

C. użycie zasad grupy

D. mapowanie dysku

Użycie zasad grupy (Group Policy) to najefektywniejszy sposób na wdrożenie skrótów do programów na pulpitach wszystkich użytkowników w obrębie domeny. Zasady grupy umożliwiają centralne zarządzanie konfiguracją systemu operacyjnego oraz aplikacji, co pozwala na łatwe i szybkie wprowadzanie zmian na wielu maszynach jednocześnie. Dzięki tej metodzie, administratorzy mogą skonfigurować skróty do aplikacji, które będą automatycznie dostępne dla wszystkich użytkowników, co znacząco oszczędza czas oraz minimalizuje ryzyko błędów ludzkich. Zasady grupy pozwalają również na dostosowywanie ustawień w zależności od potrzeb poszczególnych grup użytkowników. Na przykład, administrator może stworzyć różne skróty dla działu IT i działu sprzedaży, co zapewnia większą elastyczność zarządzania. W kontekście standardów branżowych, korzystanie z zasad grupy jest uznawane za najlepszą praktykę w zakresie administracji systemami Windows w sieciach korporacyjnych, co potwierdzają liczne dokumentacje oraz wytyczne Microsoftu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej