Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.05 - Realizacja projektów graficznych i multimedialnych
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 10:23
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 10:41

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W grafice rastrowej termin głębokość bitowa odnosi się do

A. wielkości definiującej gamę kolorów piksela

B. palety kolorów obrazu bitmapowego

C. liczby kanałów w grafice bitmapowej

D. filtru artystycznego

Głębia bitowa odnosi się do liczby bitów używanych do reprezentacji koloru piksela w grafice bitmapowej. Im większa głębia bitowa, tym szerszy zakres kolorów może być wyświetlany. Na przykład, standardowa głębia bitowa dla obrazów w kolorze 24-bitowym oznacza, że każdy z trzech podstawowych kanałów koloru (czerwony, zielony i niebieski) jest reprezentowany przez 8 bitów, co pozwala na uzyskanie 256 odcieni dla każdego koloru i łącznie 16,7 miliona różnych kolorów. W praktyce, obrazy o wyższej głębi bitowej, takie jak 30-bitowe lub 48-bitowe, zapewniają jeszcze większą precyzję kolorystyczną, co jest istotne w zastosowaniach profesjonalnych, takich jak fotografia czy grafika komputerowa. W branży graficznej, standardy takie jak sRGB czy Adobe RGB definiują profile kolorów, które korzystają z określonych głębi bitowej, umożliwiając spójne odwzorowanie kolorów na różnych urządzeniach. Dlatego zrozumienie głębi bitowej jest kluczowe dla tworzenia wysokiej jakości grafik, które oddają zamierzone kolory i detale.

Pytanie 2

Które polecenie programu Adobe Photoshop umożliwia wykonanie korekcji obrazu cyfrowego z możliwością edycji osobno najjaśniejszych, pośrednich lub najciemniejszych pikseli?

A. Auto-kontrast.

B. Balans kolorów.

C. Auto-kolor.

D. Kolor selektywny.

Często przy korekcji barwnej obrazu w Photoshopie można natknąć się na różne narzędzia, które na pierwszy rzut oka wydają się podobne, ale w praktyce różnią się zakresem działania i poziomem kontroli. Auto-kolor i Auto-kontrast to funkcje automatyczne, które w większości przypadków podejmują decyzje za użytkownika. Auto-kolor próbuje wyrównać balans bieli na zdjęciu, analizując ogólne odcienie, ale nie oferuje możliwości samodzielnego wyboru, czy korekta ma dotyczyć tylko cieni, świateł, czy może tonów pośrednich. Podobnie Auto-kontrast – on zwiększa rozpiętość tonalną, ale robi to globalnie, nie dzieląc obrazu na partie tonalne. W obu przypadkach użytkownik nie ma wpływu na to, w jakim zakresie obrazu dokonuje się zmiana, co często prowadzi do mniej precyzyjnych efektów, zwłaszcza w trudniejszych przypadkach. Z kolei Kolor selektywny to już bardziej zaawansowana funkcja, ale ona działa zupełnie inaczej – pozwala modyfikować ilość konkretnych barw (np. cyjan, magenta, żółty, czarny) w wybranych kolorach (np. czerwieniach, zieleniach), a nie w zakresie jasności czy ciemności. To narzędzie świetnie sprawdza się na przykład przy retuszu zdjęć reklamowych, gdzie trzeba uzyskać konkretne odcienie np. czerwieni na produktach, ale nie daje możliwości regulowania oddzielnie świateł, cieni i półtonów. Moim zdaniem, często spotykanym błędem jest mylenie selektywności barw z selektywnością tonalną – to dwie różne rzeczy. Jeśli chodzi o standardy pracy z kolorem w branży fotograficznej czy graficznej, precyzyjna kontrola nad poszczególnymi zakresami tonalnymi (światła, cienie, półtony) jest kluczowa, zwłaszcza przy zaawansowanej obróbce cyfrowej. Dlatego właśnie Balans kolorów jest tutaj jedynym narzędziem umożliwiającym taką selektywną korektę w prosty i przewidywalny sposób.

Pytanie 3

Jaką przestrzeń barw należy wykorzystać do przechowywania grafiki rastrowej w trybie kolorów?

A. PCS

B. CMYK

C. RGB

D. CIE LAB

RGB, czyli czerwony, zielony i niebieski, to taka przestrzeń kolorów, która świetnie się nadaje do zapisywania grafiki bitowej w kolorze. Mieszają się tu różne intensywności tych trzech podstawowych kolorów, co pozwala na uzyskanie szerokiej gamy barw. Używa się go często w programach graficznych, jak Adobe Photoshop, oraz na stronach internetowych czy w interfejsach komputerowych. Na przykład, jeżeli tworzysz stronę WWW, kolory, które widzisz na ekranie, powstają z tego, jak mocno świecą poszczególne kolory RGB. Ważne jest także, żeby przed wrzuceniem grafik do sieci zamienić je z innych przestrzeni kolorów, takich jak CMYK, na RGB. Dzięki temu będą lepiej wyglądać na ekranach. Widać więc, że RGB stało się standardem w grafice komputerowej i projektowaniu stron.

Pytanie 4

Jakie oprogramowanie służy do nagrywania oraz analizy dźwięku?

A. Audacity

B. GIMP

C. 3DMax

D. AutoCAD

Audacity jest popularnym programem do rejestracji oraz analizy nagranego dźwięku, który jest dostępny na wiele systemów operacyjnych, w tym Windows, macOS i Linux. Program ten oferuje szereg funkcji, które wspierają zarówno amatorów, jak i profesjonalnych użytkowników w obróbce dźwięku. Przykłady zastosowania Audacity obejmują nagrywanie dźwięku z mikrofonu, edycję ścieżek audio, dodawanie efektów dźwiękowych oraz eksportowanie nagrań w różnych formatach, takich jak WAV czy MP3. Audacity umożliwia również analizę spektralną dźwięku, co jest istotne przy ocenie jakości nagrania oraz identyfikacji różnych komponentów akustycznych. Ponadto, korzystając z Audacity, użytkownicy mogą wykorzystać standardowe praktyki branżowe, takie jak normalizacja poziomów głośności, co zapewnia lepszą jakość końcowego nagrania. Program wspiera również rozszerzenia, co pozwala na dostosowanie go do indywidualnych potrzeb użytkownika, czyniąc go wszechstronnym narzędziem w produkcji audio.

Pytanie 5

Która proporcja odnosi się do typowego obrazu panoramicznego?

A. 18:9

B. 4:3

C. 16:9

D. 3:6

Proporcje 4:3, 18:9 oraz 3:6 są przykładami formatów, które w pewnych kontekstach pozostają w użyciu, ale nie są odpowiednie w odniesieniu do standardowego obrazu panoramicznego. Format 4:3 był dominującym standardem w telewizji analogowej oraz w pierwszych telewizorach LCD. Choć nadal jest stosowany w niektórych sytuacjach, jego ograniczona szerokość w porównaniu do wysokości sprawia, że nie może być uznawany za panoramiczny, co obniża jego atrakcyjność w nowoczesnych aplikacjach multimedialnych, takich jak gry czy filmy. Z kolei proporcja 18:9, będąca wariantem formatu 16:9, staje się coraz bardziej popularna w kontekście smartfonów, ale nie jest standardowym formatem w telewizji czy filmach. Proporcje 3:6 są z kolei rzadko używane i mogą prowadzić do zaniku szczegółów w szerszych ujęciach. Typowym błędem myślowym w wyborze tych formatów jest brak zrozumienia kontekstu ich zastosowania oraz różnic w percepcji między różnymi formatami obrazu. W przypadku produkcji medialnych, kluczowe jest dostosowanie formatu do medium, w którym treść będzie prezentowana, aby maksymalnie wykorzystać potencjał wizualny i zapewnić optymalne doświadczenia dla odbiorców.

Pytanie 6

Wskaż prawidłowy zapis dotyczący tworzenia akapitu tekstu w języku HTML.

A. Pierwszy akapit. Drugi akapit.

B. Pierwszy akapit. Drugi akapit.

C. Pierwszy akapit. Drugi akapit.

D. Pierwszy akapit . Drugi akapit.

Tworzenie akapitu w HTML to nie jest tylko kwestia wrzucenia tekstu między jakieś tam tagi, ale chodzi o jasne określenie początku i końca każdego akapitu. Niestety, wiele osób na początku popełnia błędy, myśląc, że wystarczy sam tag , albo, co gorsza, tag zamykający na początku tekstu. Takie podejścia wynikają chyba po trochę z przyzwyczajeń z edytorów tekstu, gdzie entery czy spacje robią za oddzielenie akapitów. W HTML to tak nie działa. Gdy użyje się samego bez zamknięcia, przeglądarki czasem próbują sobie poradzić, ale efekt jest nieprzewidywalny – w jednej przeglądarce zobaczysz dwa akapity, w innej wszystko się zleje w jeden. Jeszcze gorzej, gdy ktoś stosuje zagnieżdżone albo przypadkowo dodaje tag zamykający przed tekstem – HTML tego w ogóle nie akceptuje poprawnie i może całkowicie rozjechać strukturę strony. W sumie, takie błędy to też duży problem dla dostępności: czytniki ekranu mogą źle odczytać tekst, a Google może nie zauważyć poprawnie podzielonych treści – więc to wpływa na pozycjonowanie. Dobrą praktyką jest zawsze używać kompletnego otwarcia i zamknięcia tagu akapitu dla każdego fragmentu tekstu, który chcesz oddzielić, no i nie kombinować z dziwnymi wersjami zapisu, których nie przewiduje standard. W pracy webdevelopera to wręcz codzienność – można się zdziwić, jak bardzo drobny błąd w strukturze HTML potrafi namieszać w wyglądzie i funkcjonalności strony. Najlepiej od razu wyrabiać sobie nawyk pisania pełnych, poprawnych znaczników.

Pytanie 7

Przygotowując multimedialną prezentację o tonie melancholijnym i spokojnym, powinniśmy wybrać kolor

A. pomarańczowy.

B. zielony.

C. czerwony.

D. szarobłękitny.

Szarobłękitna barwa jest idealnym wyborem do tworzenia prezentacji o charakterze melancholijnym i spokojnym, ponieważ jej tonacja wywołuje uczucia refleksji i wyciszenia. W psychologii kolorów, zimne odcienie, takie jak błękit i szarość, są często kojarzone z tranquillity i introspekcją. Wywołują one uczucia spokoju, co jest kluczowe w kontekście melancholijnym. Przykładem zastosowania tej barwy może być użycie szarobłękitnego tła w slajdach, które wspiera przekaz emocjonalny prezentacji oraz ułatwia skupienie się na treści. Dobrym standardem w projektowaniu prezentacji jest również zapewnienie kontrastu między tekstem a tłem, co sprawia, że informacje są bardziej czytelne. Warto również dodać, że w praktyce artystycznej i graficznej, szarobłękitna paleta barw często używana jest w dziełach, które mają na celu wywołanie nostalgii lub głębszej refleksji, co idealnie pasuje do tematu prezentacji.

Pytanie 8

Który atrybut znacznika powinien być użyty, aby włączyć grafikę do strony WWW w sposób spełniający wytyczne WCAG dotyczące użyteczności oraz dostępności serwisów internetowych?

A. target

B. alt

C. id

D. name

Podczas rozważania innych atrybutów znacznika <img> w kontekście dostępności, warto zauważyć, że atrybuty takie jak 'target', 'id' i 'name' nie mają zastosowania w kontekście zapewnienia informacji wizualnych dla użytkowników z niepełnosprawnościami. Atrybut 'target' jest używany w kontekście linków, aby określić, w jaki sposób strona powinna się otworzyć (np. w nowej karcie), co nie ma związku z obrazami czy ich opisami. Z kolei 'id' to unikalny identyfikator elementu w dokumencie HTML, który nie dostarcza żadnych informacji o zawartości wizualnej ani nie wpływa na dostępność. Atrybut 'name' jest rzadziej używany w nowoczesnych standardach HTML i w kontekście obrazów nie wnosi wartości informacyjnej. Stosowanie tych atrybutów w miejsce 'alt' może prowadzić do sytuacji, w której osoby z ograniczeniami wzrokowymi nie będą miały możliwości zrozumienia kontekstu wizualnego, co jest sprzeczne z zasadami dostępności. Ignorując istotę atrybutu 'alt', twórcy stron internetowych mogą nieświadomie wykluczać znaczną część użytkowników, co jest nie tylko problemem etycznym, ale i prawnym w świetle regulacji dotyczących dostępności.

Pytanie 9

Który z formatów nie stanowi formatu plików graficznych w sieci z powodu wielkości pliku?

A. BMP

B. SWG

C. GIF

D. JPEG

Wybór formatów takich jak GIF, SWG i JPEG jako odpowiedzi na pytanie dotyczące formatów plików graficznych używanych w Internecie, może wydawać się logiczny na pierwszy rzut oka, jednak każdy z tych formatów ma swoje unikalne właściwości, które różnią się od BMP. Format GIF, chociaż ma swoje ograniczenia, jest szeroko stosowany w Internecie do tworzenia animacji oraz prostych grafik, a jego rozmiar pliku jest zwykle mniejszy dzięki zastosowaniu kompresji bezstratnej. Z kolei JPEG to format, który dominuje w przypadku zdjęć i obrazów o dużej liczbie kolorów, ponieważ stosuje kompresję stratną, co pozwala na drastyczne zmniejszenie rozmiaru pliku bez zauważalnej utraty jakości obrazu. Mimo że SWG nie jest tak powszechnie znany jak pozostałe formaty, jest to format wektorowy stosowany w niektórych aplikacjach internetowych, co również przyczynia się do jego efektywności pod względem rozmiaru pliku. Wybierając niewłaściwy format, użytkownicy mogą nie tylko napotkać problemy z wydajnością, ale także z jakością wyświetlanych obrazów. Właściwe zrozumienie różnicy między formatami graficznymi jest kluczowe dla optymalizacji stron internetowych i zapewnienia ich szybkiego ładowania, co jest istotnym aspektem użytkowania w sieci.

Pytanie 10

Metoda segmentacji obrazu w Adobe Photoshopnie jest

A. oparta na warstwach

B. realizowana narzędziem do cięcia na kawałki

C. tworzona automatycznie

D. na linii przycinania

Zarówno odpowiedzi dotyczące przycinania na ścieżkach, opartej na warstwach, jak i generowanej automatycznie mogą prowadzić do nieporozumień, jeśli chodzi o metodologię dzielenia obrazu w Adobe Photoshop. Przycinanie na ścieżkach opiera się na tworzeniu zamkniętych kształtów, które definiują obszary do wycięcia. Użytkownicy często mylą tę technikę z narzędziem cięcie na plasterki, nie zdając sobie sprawy, że przycinanie na ścieżkach jest bardziej złożonym procesem, który pozwala na precyzyjne kształtowanie obszarów obrazu przy użyciu ścieżek wektorowych. Z kolei podejście oparte na warstwach umożliwia pracę z różnymi elementami obrazu jako odrębnymi jednostkami, co również nie jest związane z cięciem na plasterki. Automatyczne generowanie plików, na przykład poprzez eksportowanie warstw do plików PNG lub JPEG, jest procesem, który może wydawać się podobny, ale nie jest bezpośrednio związany z techniką cięcia na plasterki. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest mylenie funkcji narzędzi graficznych z ich zastosowaniami w różnych kontekstach. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych metod ma swoje specyficzne zastosowania i powinna być wykorzystywana zgodnie z wymaganiami projektu.

Pytanie 11

Program Audacity służy do obróbki plików

A. wektorowych

B. wideo

C. dźwiękowych

D. rastrowych

Audacity to oprogramowanie typu open source, które jest szeroko stosowane do edycji plików dźwiękowych. Jego funkcje obejmują nagrywanie, edytowanie, miksowanie oraz aplikowanie różnych efektów dźwiękowych. Program obsługuje wiele formatów audio, w tym WAV, MP3 oraz Ogg Vorbis, co czyni go wszechstronnym narzędziem zarówno dla amatorów, jak i profesjonalistów. Przykładowe zastosowania Audacity obejmują nagrywanie podcastów, edytowanie ścieżek dźwiękowych w filmach oraz tworzenie muzyki. Funkcje takie jak możliwość pracy z wieloma ścieżkami dźwiękowymi, obsługa efektów takich jak kompresja czy equalizacja, a także możliwość importowania i eksportowania plików w różnych formatach, są zgodne z branżowymi standardami. Audacity jest również często wykorzystywane w edukacji do nauki podstawowych technik edycji dźwięku, co przyczynia się do jego popularności wśród uczniów i studentów.

Pytanie 12

Który format pliku jest najbardziej odpowiedni do przechowywania grafiki rastrowej z przezroczystością?

A. JPEG

B. GIF

C. BMP

D. PNG

Format PNG (Portable Network Graphics) jest zdecydowanie najbardziej odpowiedni do przechowywania grafiki rastrowej z przezroczystością. PNG został zaprojektowany jako format bezstratny, co oznacza, że nie traci jakości obrazu podczas kompresji. Jego największą zaletą w kontekście grafiki z przezroczystością jest obsługa kanału alfa, który pozwala na precyzyjne definiowanie poziomów przezroczystości dla każdego piksela. Dzięki temu możliwe jest tworzenie obrazów z częściową przezroczystością, co jest szczególnie przydatne w projektach graficznych i multimedialnych, gdzie wymagane jest, aby obraz płynnie integrował się z różnymi tłami. Standardy branżowe często preferują PNG w przypadku grafik internetowych, ikon czy elementów interfejsu użytkownika, gdzie przejrzystość jest kluczowa. PNG doskonale nadaje się również do tworzenia zrzutów ekranów i wszelkich grafik, które muszą zachować oryginalną jakość i szczegóły, a jednocześnie pozwalają na edycję przezroczystości. Dodatkowo, format ten jest szeroko obsługiwany przez większość programów graficznych i przeglądarek internetowych, co czyni go bardzo wszechstronnym wyborem w projektach multimedialnych.

Pytanie 13

Jednolity rozkład luminancji pikseli na całym histogramie zazwyczaj sugeruje, że zdjęcie jest

A. z niepełnym zakresem tonów

B. niedoświetlone

C. prześwietlone

D. z pełnym zakresem tonów

Wydaje mi się, że brakuje ci zrozumienia histogramu i jak to wpływa na jakość zdjęć. To, że mówisz, że zdjęcie jest niedoświetlone, opiera się na mylnym przekonaniu, że tylko ciemniejsze obszary histogramu są wskaźnikiem jakości ekspozycji. W rzeczywistości, zdjęcia niedoświetlone mają poważny problem z zakresem tonów, co można zobaczyć po wielkiej ilości ciemnych pikseli, które nie mają detali - to jest kluczowe dla dobrego zdjęcia. Odpowiedzi dotyczące niepełnego zakresu tonów albo prześwietlenia też nie są trafne, bo nie biorą pod uwagę, że histogram powinien obejmować pełne spektrum jasności. Prześwietlone zdjęcia mają za dużo jasnych pikseli, co skutkuje utratą detali. Myśli w tym kierunku mogą wynikać z braku znajomości podstaw histogramu i jego roli w ocenie ekspozycji. Musisz nauczyć się analizować histogram, bo to naprawdę ważne, żeby uniknąć tych błędów i uzyskać zamierzony efekt wizualny.

Pytanie 14

Na podstawie modyfikacji kształtu krzywej tonalnej wskaż efekt który uzyskano na obrazie.

A. Rozjaśnienia.

B. Inwersji.

C. Izohelii.

D. Solaryzacji.

Odpowiedź "Inwersji" jest prawidłowa, ponieważ modyfikacja krzywej tonalnej na przedstawionym obrazie polega na jej odwróceniu, co skutkuje inwersją tonów. Podczas inwersji, jasne obszary obrazu stają się ciemne, a ciemne obszary jasne, co jest widoczne na histogramie, który porusza się od górnego prawego do dolnego lewego rogu. W praktyce, inwersja tonalna jest często wykorzystywana w fotografii oraz obróbce graficznej do uzyskania dramatycznych efektów wizualnych. Może ona być stosowana w celu wydobycia detali z cieni w zdjęciach wykonanych w trudnych warunkach oświetleniowych. W kontekście standardów branżowych, inwersja często znajduje zastosowanie w technikach retuszu i poprawy zdjęć, gdzie podkreślenie kontrastu i dramatyzmu obrazu jest kluczowe. Przykładem może być obróbka zdjęć krajobrazowych, gdzie inwersja tonów może dodać głębi i intensywności kolorów, czyniąc obraz bardziej atrakcyjnym wizualnie.

Pytanie 15

Na jednowarstwowym nośniku Blu-ray maksymalny rozmiar zapisywanego pliku wynosi

A. 4,7 GB

B. 1,4 GB

C. 700 MB

D. 25 GB

Nośnik Blu-ray ma naprawdę dużą pojemność, bo aż 25 GB. To sporo więcej niż DVD, które ma tylko 4,7 GB. Dzięki temu, że Blu-ray korzysta z nowoczesnej technologii, można na nim zmieścić wiele danych w lepszej jakości. Chociaż DVD było popularne w przeszłości, to teraz, gdy wszyscy chcemy oglądać filmy w HD czy grać w zaawansowane gry, nośniki Blu-ray po prostu się sprawdzają lepiej. W sumie, to świetne rozwiązanie, ponieważ na jednym nośniku można mieć dużo materiałów multimedialnych, co bardzo ułatwia życie, szczególnie jeśli chodzi o transport danych. Dodatkowo, Blu-ray obsługuje różne sposoby kompresji, dzięki czemu jakość obrazu i dźwięku jest naprawdę na wysokim poziomie, co ma ogromne znaczenie w produkcji filmowej i gier. Widać, że to zgodne z nowoczesnymi standardami, a to jest ważne w dzisiejszym świecie mediów cyfrowych.

Pytanie 16

Najlepszym sposobem na korektę zdjęcia, które jest prześwietlone lub niedoświetlone, jest skorzystanie z programu Adobe Photoshop oraz użycie poleceń

A. zaznaczenie eliptyczne oraz style warstwy

B. balans kolorów oraz barwa/nasycenie

C. próg oraz filtry fotograficzne

D. ekspozycja oraz jasność/kontrast

Odpowiedź 'ekspozycja oraz jasność/kontrast' jest poprawna, ponieważ te dwa narzędzia w Adobe Photoshop są kluczowe w procesie korekcji zdjęć, które są prześwietlone lub niedoświetlone. Polecenie 'ekspozycja' pozwala na dostosowanie ogólnej jasności obrazu, co jest istotne, gdy zdjęcie było zrobione w zbyt jasnych warunkach, co prowadzi do utraty szczegółów w jasnych obszarach. Dodatkowo, użycie narzędzia 'jasność/kontrast' umożliwia dalsze precyzyjne dostosowanie tonalności zdjęcia, co pozwala na poprawę detali zarówno w ciemnych, jak i jasnych partiach obrazu. Na przykład, w przypadku zdjęcia krajobrazu, które zostało zrobione w słoneczny dzień, stosując te narzędzia, możemy przywrócić detale w chmurach oraz w cieniach drzew, co znacząco poprawia całkowity wygląd zdjęcia. W kontekście standardów branżowych, stosowanie tych narzędzi wpisuje się w praktyki poprawy jakości obrazu, co jest kluczowe w fotografii komercyjnej oraz artystycznej.

Pytanie 17

W jakim trybie funkcjonowania aparatu fotograficznego można zrealizować zapis obrazu z selekcją czasu ekspozycji?

A. Av

B. Tv

C. P

D. Auto

Tryb Tv (Time Value) w aparacie fotograficznym pozwala użytkownikowi na ustawienie czasu naświetlania, co jest kluczowe w sytuacjach, gdzie kontrola nad ruchem obiektów jest istotna. Użytkownik wybiera czas naświetlania, a aparat automatycznie dobiera wartość przysłony, aby uzyskać poprawną ekspozycję. Jest to szczególnie przydatne w fotografii sportowej, gdzie szybkie ruchy obiektów wymagają krótkiego czasu naświetlania, aby uniknąć rozmycia. Na przykład, fotografując biegaczy na torze, wybierając czas naświetlania 1/1000 sekundy, możemy zarejestrować ich ruch w sposób wyraźny i dynamiczny. W praktyce, tryb Tv umożliwia artystyczne podejście do fotografii, gdzie użytkownik może eksperymentować z różnymi czasami naświetlania, uzyskując ciekawe efekty, takie jak „zamrożenie” ruchu lub, w przypadku dłuższych czasów, efekt „wodospadu”. Ta elastyczność sprawia, że tryb Tv jest jednym z najczęściej wykorzystywanych przez profesjonalnych fotografów, którzy chcą mieć pełną kontrolę nad tym kluczowym parametrem fotograficznym.

Pytanie 18

Jaką głębokość kolorów stosuje się w nowoczesnych skanerach płaskich, aby osiągnąć bardzo wysoką jakość obrazu kolorowego?

A. 16-bitowa

B. 64-bitowa

C. 48-bitowa

D. 24-bitowa

Wybór głębokości bitowej koloru ma kluczowe znaczenie dla jakości skanowanych obrazów. 24-bitowa głębia bitowa, chociaż powszechnie stosowana, jest niewystarczająca w kontekście profesjonalnego skanowania. Podczas gdy 24 bity oferują 16,7 miliona różnych kolorów, co może wydawać się wystarczające dla przeciętnego użytkownika, nie wystarcza to przy skanowaniu obrazów wymagających dużej precyzji kolorystycznej. W praktyce, podczas konwersji z 24-bitowych skanów do edytorów graficznych, może nastąpić znaczna utrata detali zarówno w cieniach, jak i w jasnych tonacjach, co prowadzi do artefaktów w obrazie. Z kolei 16-bitowa głębia to dla niektórych zastosowań krok wstecz, oferująca zaledwie 65,536 kolorów dla każdego kanału, co jest niewystarczające, gdy wymagane są subtelne przejścia tonalne. Wybór 64-bitowej głębokości jest także niepraktyczny, ponieważ przewyższa aktualne potrzeby większości skanowanych obrazów; większość środowisk obróbczych i sprzętowych nie obsługuje takich danych. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi głębokościami bitowymi jest kluczowe – najczęstszym błędem jest myślenie, że bardziej znaczy lepiej, podczas gdy dla konkretnej aplikacji, jaką jest skanowanie, kluczowe jest dopasowanie głębokości bitowej do wymogów jakości obrazu.

Pytanie 19

W projekcie prezentacji autor ma prawo umieścić zdjęcie z koncertu

A. po uzyskaniu zgody osób umieszczonych na zdjęciu koncertowym

B. bez uzyskania zgody osób widocznych na zdjęciu koncertowym

C. po otrzymaniu zgody od organizatora koncertu

D. tylko po dokonaniu odpowiednich zmian na zdjęciu

Wiele osób uważa, że publikacja zdjęcia z koncertu w prezentacji nie wymaga zgody osób przedstawionych na zdjęciu, co jest błędnym podejściem. W pierwszej kolejności, przepis prawa mówi, że każdy ma prawo do ochrony swojego wizerunku. Można to interpretować jako konieczność uzyskania zgody osób, które są widoczne na zdjęciu, niezależnie od kontekstu. Wydaje się, że niektórzy błędnie myślą, że modyfikacje zdjęcia, takie jak przycięcie lub stosowanie filtrów, mogą zwolnić z obowiązku uzyskania zgody, co jest nieprawda. Prawo do wizerunku nie zależy od tego, czy zdjęcie jest zmodyfikowane, a raczej od tego, czy osoba jest na nim rozpoznawalna. Zgoda organizatora koncertu na publikację zdjęcia również nie wystarczy, ponieważ organizator może nie mieć prawa do reprezentowania osób, które występują na zdjęciach. Często występuje mylne przekonanie, że zdjęcia wykonane w przestrzeni publicznej mogą być wykorzystywane bez ograniczeń, co jest kolejnym niedopatrzeniem. W rzeczywistości, przestrzeń publiczna nie oznacza automatycznie braku praw do ochrony wizerunku. Dlatego niezwykle ważne jest, aby przed publikacją zdjęć uzyskać odpowiednie zgody i przestrzegać standardów etycznych oraz prawnych, aby uniknąć potencjalnych problemów prawnych oraz naruszeń prywatności osób trzecich.

Pytanie 20

Aby przeprowadzić seryjną edycję zdjęć przeznaczonych do projektu strony internetowej, należy skorzystać z panelu programu Adobe Photoshop o nazwie

A. Style

B. Operacje

C. Kompozycje warstw

D. Duplikowanie źródła

Odpowiedź "Operacje" jest prawidłowa, ponieważ w Adobe Photoshop panel Operacje umożliwia automatyzację procesów obróbczych, co jest kluczowe przy seryjnej edycji fotografii. Dzięki temu narzędziu można zarejestrować sekwencję działań, takich jak zmiana rozmiaru, dostosowywanie kolorów czy stosowanie filtrów, a następnie zastosować te same operacje na wielu plikach jednocześnie. Przykładowo, jeśli pracujemy nad zestawem zdjęć do galerii internetowej, możemy stworzyć zestaw operacji, które automatycznie dostosują jasność, kontrast i nałożą odpowiedni filtr na wszystkie wybrane obrazy. Użycie panelu Operacje jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają automatyzację powtarzających się czynności, aby zaoszczędzić czas i zminimalizować ryzyko błędów ludzkich. To narzędzie pozwala również na zapisanie i późniejsze powtórzenie procesów, co znacząco zwiększa efektywność pracy, zwłaszcza w projektach wymagających edycji dużej liczby zdjęć.

Pytanie 21

Wyświetlenie tekstu na wszystkich komputerach, niezależnie od zainstalowanych fontów, jest możliwe dzięki uruchomieniu w programie graficznym polecenia

A. Debuguj

B. Przekształć w krzywe

C. Automatyzuj

D. Przekształć kontur w obiekt

Odpowiedzi "Debuguj", "Automatyzuj" i "Przekształć kontur w obiekt" raczej nie są dobre z paru powodów. Debugowanie to temat związany z szukaniem i poprawianiem błędów w kodzie, a nie z fontami czy wyświetlaniem tekstu. W kontekście grafiki to nie ma sensu, jeśli chodzi o prawidłowe wyświetlanie tekstu na różnych komputerach. Automatyzacja, chociaż jest przydatna w wielu aspektach projektowania, tutaj nie odnosi się do fontów i ich przekształcania. Dobrą praktyką jest automatyzacja procesów powtarzalnych, ale nie w tym wypadku, kiedy chodzi o krzywe i czcionki. Odpowiedź "Przekształć kontur w obiekt" też wydaje się błędnie zrozumieć, o co chodzi z wektorami – ta funkcja zmienia kontury na pełne obiekty, ale nie rozwiązuje problemu z brakiem czcionek. W praktyce przekształcanie konturów w obiekty nie zabezpiecza tekstu przed problemami z wyświetlaniem, a to jest kluczowe w profesjonalnym projektowaniu. Tak więc, złe podejście do zarządzania fontami i tekstem może prowadzić do nieprzewidzianych problemów z drukiem i prezentacją, co nie jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej.

Pytanie 22

Jaką wartość ISO należy ustawić w aparacie cyfrowym, aby uzyskać najwyższy poziom zaszumienia obrazu?

A. 1600

B. 6400

C. 400

D. 100

Wartość ISO w aparatach cyfrowych odnosi się do czułości matrycy na światło. Im wyższa wartość ISO, tym większa czułość, co pozwala na rejestrowanie zdjęć w słabszym świetle. Jednakże, zwiększając ISO, podnosimy również poziom zaszumienia obrazu, co prowadzi do pogorszenia jego jakości. W przypadku wartości ISO 6400, matryca jest bardzo czuła, co skutkuje znacznym wzrostem szumów, zwłaszcza w ciemnych partiach obrazu. W praktyce, fotografowie zajmujący się fotografią nocną lub w trudnych warunkach oświetleniowych często muszą balansować między czułością a jakością obrazu. Użycie ISO 6400 może być uzasadnione w sytuacjach, gdzie priorytetem jest uchwycenie detali pomimo słabego światła, ale należy być świadomym, że na zdjęciach mogą pojawić się widoczne ziarna. Dobre praktyki sugerują, aby unikać korzystania z bardzo wysokich wartości ISO, chyba że jest to konieczne, a tam, gdzie to możliwe, warto stosować niższe wartości i dłuższe czasy naświetlania.

Pytanie 23

Czynnikiem prowadzącym do niepożądanego zachowania pracownika w miejscu pracy jest?

A. długotrwały stres

B. terminowe wypłacanie wynagrodzenia

C. przestrzeganie regulaminowych przerw

D. rejestrowanie godzin pracy

Długotrwały stres jest jedną z kluczowych przyczyn niepożądanego zachowania pracowników w miejscu pracy. Przewlekły stres może prowadzić do obniżenia wydajności, a także do negatywnych skutków zdrowotnych, takich jak wypalenie zawodowe. Pracownicy narażeni na stres mogą wykazywać zachowania agresywne, apatyczne lub nieodpowiedzialne, co w dłuższym okresie wpływa na atmosferę w zespole oraz na wyniki całej organizacji. Przykładowo, w firmach, gdzie pracownicy są obciążeni nadmiernymi wymaganiami bez odpowiedniego wsparcia, często można zaobserwować wysoki wskaźnik rotacji kadry i absencji. Z punktu widzenia dobrych praktyk zarządzania zasobami ludzkimi, istotne jest wdrażanie programów wsparcia psychologicznego oraz szkoleń dotyczących zarządzania stresem. Warto również prowadzić regularne badania satysfakcji pracowników, aby na bieżąco identyfikować źródła stresu i podejmować odpowiednie działania. Efektywne zarządzanie stresem w miejscu pracy jest zgodne z normami ISO 45001, które odnoszą się do systemów zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, oraz promują zdrowe i bezpieczne środowisko pracy.

Pytanie 24

Format pliku GIF pozwala na

A. zapis masek warstw oprócz wersji edytowalnych ścieżek

B. publikację animacji w internecie

C. edycję obiektów wektorowych

D. zapis warstw maskujących oraz warstw przycinających

GIF, czyli Graphics Interchange Format, to taki format, który wszyscy znają, bo świetnie nadaje się do robienia prostych animacji w internecie. Można w nim zapisać kilka obrazków w jednym pliku, co jest mega przydatne. Trzeba jednak pamiętać, że GIF obsługuje tylko do 256 kolorów, więc na bardziej skomplikowane grafiki raczej się nie nadaje. Fajnie, że zachowuje jakość obrazów, dzięki czemu te animacje nie wyglądają źle w sieci. Widzisz je często jako emotikony w social mediach czy krótkie filmiki, które przyciągają wzrok. Jeśli chcesz dodać GIF-a na stronę, to możesz go łatwo wrzucić w HTML. To czyni go bardzo uniwersalnym narzędziem. Od 1987 roku, jak go wymyślili w CompuServe, GIF zyskał wielu fanów i stał się standardem w prostych animacjach w sieci, co tylko pokazuje, jak bardzo jest wszechstronny.

Pytanie 25

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest używane do usuwania niechcianych elementów ze zdjęcia?

A. Narzędzie Gradient

B. Narzędzie Łatka

C. Narzędzie Pędzel

D. Narzędzie Lasso

Narzędzie Łatka w Adobe Photoshop to jedno z najpotężniejszych narzędzi do retuszu zdjęć i usuwania niechcianych elementów. Działa poprzez zaznaczanie obszaru, który chcemy poprawić, a następnie zastępuje go teksturą z innej części obrazu, dopasowując jednocześnie tonację i oświetlenie. To narzędzie idealnie sprawdza się w sytuacjach, gdy chcemy usunąć niedoskonałości skóry, takie jak wypryski czy zmarszczki, a także większe elementy, które nie pasują do całości kompozycji. Z mojego doświadczenia wynika, że Łatka jest niezwykle intuicyjna w użyciu, a efekty są często zaskakująco naturalne. Warto wspomnieć, że narzędzie to jest standardem w branży fotograficznej i graficznej, a jego użycie jest szeroko omawiane w kursach i tutorialach online. Poprawne stosowanie narzędzia Łatka pozwala na zachowanie spójności tekstur i kolorów, co jest kluczowe dla profesjonalnego wyglądu zdjęcia.

Pytanie 26

Jakie oprogramowanie umożliwia tworzenie jednego slajdu w innym, stosując technikę zoomowania oraz tzw. mapę myśli?

A. Corel Draw

B. Paint 3D

C. Prezi Desktop

D. LibreOffice Impress

Choć Corel Draw, LibreOffice Impress i Paint 3D to wartościowe narzędzia, żadne z nich nie oferuje techniki zoomowania w kontekście tworzenia prezentacji, co czyni je nieodpowiednimi rozwiązaniami w tym przypadku. Corel Draw to program głównie przeznaczony do grafiki wektorowej, co oznacza, że skupia się na tworzeniu i edytowaniu obrazów, a nie na interaktywnych prezentacjach. W przypadku LibreOffice Impress, mimo że jest to program służący do tworzenia prezentacji, brak w nim funkcji zoomowania, które umożliwiają płynne przejścia i skupienie uwagi na kluczowych elementach. Paint 3D, z kolei, jest narzędziem do prostego modelowania 3D, które nie oferuje możliwości tworzenia prezentacji w stylu mapy myśli. Typowe błędy w myśleniu przy wyborze tych odpowiedzi mogą wynikać z mylenia celów i zastosowania danego oprogramowania. Zrozumienie różnic między narzędziami do edycji grafiki a aplikacjami do prezentacji jest kluczowe dla efektywnego korzystania z technologii w celu komunikacji wizualnej. Dodatkowo, dobre praktyki przy tworzeniu prezentacji wskazują na potrzebę wykorzystywania narzędzi, które wspierają interaktywną interakcję z odbiorcą oraz zachęcają do eksploracji przedstawianych treści.

Pytanie 27

Baner internetowy skierowany do młodzieży powinien

A. zawierać animacje

B. łączyć jasne tło, intensywny kolor, mały nagłówek

C. łączyć emocje pozytywne i negatywne

D. nie wyrażać emocji

Odpowiedź wskazująca na konieczność zawarcia animacji w banerze internetowym skierowanym do młodzieży jest prawidłowa, ponieważ animacje przyciągają uwagę i stymulują interakcję. Młodsze pokolenia są bardziej podatne na ruchome elementy graficzne, co może znacząco zwiększyć skuteczność kampanii reklamowej. Zastosowanie animacji, jak np. subtelne przewijanie tekstu lub zmieniające się obrazy, może wzmocnić przekaz i uczynić go bardziej angażującym. W praktyce, animowane banery mogą być wykorzystywane do prezentacji dynamicznych ofert, promocji, a także do przekazywania emocji i wartości marki. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi projektowania interfejsów użytkownika, animacje powinny być używane w sposób, który nie przytłacza odbiorcy, ale raczej wzbogaca jego doświadczenie. Dobre praktyki branżowe sugerują, by animacje były subtelne i zharmonizowane z całością projektu, co pozwala na lepszą percepcję komunikatu.

Pytanie 28

Projekt graficzny zdigitalizowany w rozdzielczości 72 ppi powinien być wykorzystany do

A. publikacji książkowej.

B. wydruku plakatów w formacie A2.

C. wydruku przestrzennego 3D.

D. publikacji internetowej.

Obraz w rozdzielczości 72 ppi (pikseli na cal) to standard, który od dawna funkcjonuje przy projektowaniu na potrzeby internetu. Takie pliki świetnie sprawdzają się na ekranach monitorów, laptopów czy smartfonów, gdzie ważniejsza jest lekka waga pliku i szybkość ładowania niż szczegółowość obrazu. Praktyka pokazuje, że większość stron internetowych czy mediów społecznościowych spokojnie radzi sobie z grafikami w tej rozdzielczości. Moim zdaniem, jeśli chodzi o zastosowania cyfrowe, to 72 ppi jest wystarczające – nawet jeśli obecne wyświetlacze typu Retina potrafią więcej, to i tak sieciowo dostarczane obrazy często są kompresowane. Co ciekawe, już od czasów początków projektowania stron WWW przyjęło się, że 72 ppi to taki branżowy „must-have” minimum dla online. Natomiast do druku ta rozdzielczość absolutnie się nie nadaje – tam wymaga się minimum 300 ppi, żeby uzyskać ostry i profesjonalny efekt. Tak więc w praktyce, jeśli masz plik w tej jakości, możesz go spokojnie wrzucać na stronę internetową czy tworzyć grafiki na Facebooka lub Instagram. To też dobry wybór, gdy zależy ci na szybkim ładowaniu strony i wygodzie użytkownika. Takie grafiki nie obciążą serwera i nie będą zamulać strony, co jest ważne zwłaszcza przy słabszym internecie użytkownika.

Pytanie 29

Jeśli na stronie internetowej, gdzie umieszczone są prezentacje multimedialne, widnieje zapis Wszelkie prawa zastrzeżone, to co to oznacza?

A. prezentacje są chronione hasłem

B. informacje zawarte na stronie nie mogą być wykorzystywane bez zgody twórcy

C. prezentacje mogą być udostępnione jedynie po zarejestrowaniu się

D. informacje umieszczone na stronie mogą być wykorzystywane bez zgody twórcy

Oznaczenie Wszelkie prawa zastrzeżone na stronie internetowej sygnalizuje, że autorzy lub właściciele treści zastrzegają sobie pełne prawa do wykorzystania, reprodukcji oraz dystrybucji zamieszczonych informacji. Oznacza to, że osoby trzecie nie mogą wykorzystywać tych materiałów bez uzyskania wcześniejszej zgody autora. Przykładowo, jeśli ktoś chciałby skorzystać z prezentacji zamieszczonej na takiej stronie w celach edukacyjnych lub komercyjnych, musi najpierw skontaktować się z właścicielem praw autorskich i uzyskać odpowiednie pozwolenie. Tego typu zabezpieczenia są zgodne z międzynarodowymi standardami prawnymi, w tym z Ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W praktyce oznacza to, że naruszenie tych praw może prowadzić do konsekwencji prawnych, w tym roszczeń odszkodowawczych. W związku z tym, warto zawsze zwracać uwagę na informacje prawne zamieszczone na stronach internetowych, aby uniknąć nieporozumień oraz potencjalnych problemów prawnych związanych z niewłaściwym wykorzystaniem treści.

Pytanie 30

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop umożliwia wypełnienie określonego obszaru gradacją tonalną i kolorystyczną?

A. Wiadro z farbą

B. Próbkowanie kolorów

C. Kroplomierz

D. Gradient

Wybór innych narzędzi, takich jak próbka kolorów, kroplomierz czy wiadro z farbą, wskazuje na niepełne zrozumienie funkcji dostępnych w Adobe Photoshop i ich zastosowania w procesie projektowania graficznego. Próbkowanie kolorów jest narzędziem służącym do pobierania koloru z określonego miejsca na obrazie, co pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorystyczne, ale nie wypełnia obszaru żadnym kolorem ani przejściem tonalnym. Jest to narzędzie pomocnicze, które wspiera projektanta w doborze kolorów, lecz nie ma zdolności tworzenia gradientów. Kroplomierz działa na podobnej zasadzie, służąc do wybierania konkretnych kolorów z obrazu, a więc również nie jest narzędziem do wypełniania obszarów. Wiadro z farbą umożliwia wypełnienie jednego koloru wybranego obszaru w projekcie, ale nie oferuje efektu płynnego przejścia, co jest kluczowe w przypadku gradientów. Typowy błąd myślowy w wyborze tych narzędzi polega na myleniu podstawowej funkcji wypełnienia kolorem z bardziej złożonymi efektami wizualnymi, jakimi są gradienty. Zrozumienie różnicy między tymi narzędziami jest kluczowe dla skutecznego korzystania z programu Photoshop i tworzenia profesjonalnych projektów graficznych.

Pytanie 31

Jaka jest maksymalna liczba wierszy, które można umieścić na jednym slajdzie prezentacji, aby zapewnić jego czytelność?

A. 36 wierszy

B. 6 wierszy

C. 15 wierszy

D. 20 wierszy

Odpowiedź 6 wierszy jest poprawna, ponieważ zachowanie czytelności slajdów w prezentacjach jest kluczowym aspektem efektywnej komunikacji wizualnej. W praktyce, utrzymywanie ograniczonej liczby wierszy na slajdzie pozwala widzom skupić się na najważniejszych informacjach, unikając nadmiaru tekstu, który może prowadzić do rozproszenia uwagi. Standardy dobrej praktyki, takie jak zasady prezentacji od Garr Reynolds czy Nancy Duarte, sugerują, aby slajdy były minimalistyczne i skoncentrowane na kluczowych punktach. Przykładowo, w sytuacji, gdy mamy do czynienia z omawianiem skomplikowanego tematu, zastosowanie maksymalnie 6 wierszy z odpowiednimi grafikami lub diagramami zwiększa zrozumienie i przyciąga wzrok odbiorców. Taki układ sprzyja efektywnemu przyswajaniu wiedzy, szczególnie podczas prezentacji w środowiskach biznesowych i edukacyjnych, gdzie jasność przekazu jest kluczowa.

Pytanie 32

Aby ułatwić interpretację treści w publikacji online, w zgodzie z zasadami typografii internetowej, w jednej linii może znajdować się

A. 37 znaków

B. 25 znaków

C. 55 znaków

D. 95 znaków

Odpowiedzi "25 znaków", "37 znaków" oraz "95 znaków" nie są poprawne z perspektywy typografii internetowej. Odpowiedź z wartością 25 znaków jest zbyt krótka, co może prowadzić do rozdrobnienia tekstu, a tym samym obniżenia jego spójności i czytelności. Takie podejście sprawia, że czytelnik może mieć trudności z przyswajaniem informacji, ponieważ zbyt mała liczba znaków w linii zmusza do częstszego skanowania wzrokiem, co w rezultacie może powodować zmęczenie. Z kolei 37 znaków jest również niewystarczające, aby tekst był odpowiednio płynny i angażujący; nie daje to czytelnikowi możliwości zanurzenia się w treści. Zbyt krótka długość linii ogranicza również kontekst, który może być przekazywany w danym zdaniu, co jest niezbędne do pełnego zrozumienia tematu. Odpowiedź "95 znaków" z drugiej strony przekracza optymalny zakres, co może prowadzić do tzw. efektu zmęczenia wzroku. Długie linie tekstu są znacznie trudniejsze do śledzenia w linii wzroku, co może prowadzić do zgubienia kontekstu oraz zmniejszenia efektywności przyswajania treści. Warto zwrócić uwagę na badania, które sugerują, że idealna długość linii powinna wahać się od 50 do 75 znaków, co wspiera tezę, że odpowiedzi podane w pytaniu nie spełniają standardów typografii internetowej, które kładą nacisk na czytelność i komfort czytania. Niezrozumienie tej zasady może prowadzić do nieefektywnych publikacji i frustracji użytkowników.

Pytanie 33

Wykres krzywej tonalnej przedstawiony na rysunku sugeruje, że na obrazie osiągnięto efekt

A. rozmycia

B. rozjaśnienia

C. przyciemnienia

D. wyostrzenia

Wielu początkujących grafików ma problem z właściwą interpretacją krzywej tonalnej, bo jej działanie wydaje się na pierwszy rzut oka trochę zagmatwane. Zdarza się, że myli się ją z narzędziami do wyostrzania czy rozmywania, ale warto pamiętać, że krzywa tonalna operuje wyłącznie na jasności i kontraście, a nie na ostrości detali czy ich zamgleniu. Rozmycie czy wyostrzenie osiąga się zupełnie innymi filtrami, które analizują krawędzie i strukturę obrazu, np. „Wyostrz” czy „Rozmycie gaussowskie”. Krzywa nie ma na to wpływu, bo nie ingeruje w ostrość pikseli, tylko w ich wartości jasności. Przyciemnianie z kolei uzyskuje się przez przeciągnięcie krzywej w dół – wtedy ciemne tony stają się jeszcze ciemniejsze. Jest to dokładne przeciwieństwo tego, co widzimy na tym wykresie. Typowym błędem jest też mylenie ruchu krzywej do góry z wyostrzaniem – to nie ta bajka, bo wyostrzanie podbija mikrokontrast na konturach, a nie ogólną jasność. Moim zdaniem warto nauczyć się rozróżniać, kiedy pracujemy nad tonalnością, a kiedy nad detalami czy klimatem zdjęcia. Praktycznie każda profesjonalna obróbka zaczyna się od ustalenia właściwej ekspozycji i kontrastu właśnie za pomocą narzędzia „Krzywe”, a dopiero później przechodzi się do innych korekt. Jeśli ktoś chce osiągnąć rozjaśnienie (czyli wydobyć szczegóły z półtonów i świateł), to dokładnie taki kształt krzywej, jak na obrazku, jest najlepszą praktyką – i w żadnym wypadku nie uzyskamy tu efektu rozmycia ani wyostrzenia.

Pytanie 34

Przygotowując graficzny projekt reklamy do publikacji w sieci,

A. zmienia się obiekty wektorowe na grafikę rastrową

B. dodaje się spady

C. wprowadza się linie bigowania

D. konwertuje się obrazy cyfrowe na obiekty inteligentne

Zamiana obiektów wektorowych na grafikę rastrową jest istotną praktyką w procesie dostosowywania projektów graficznych do publikacji w internecie. Wektorowe elementy graficzne, takie jak ilustracje i logotypy stworzone w programach takich jak Adobe Illustrator, są oparte na matematycznych definicjach kształtów, co pozwala im na bezstratne skalowanie w różnych rozmiarach. Jednak w przypadku publikacji internetowych, gdzie elementy często są renderowane w zdefiniowanej rozdzielczości, konwersja tych obiektów na grafikę rastrową (np. PNG, JPEG) pozwala na lepsze dopasowanie do wymogów przeglądarek i oszczędność zasobów. Przykładem może być strona internetowa, która wykorzystuje obrazy rastrowe w celu osiągnięcia szybszego ładowania oraz optymalizacji dla urządzeń mobilnych. Ważne jest, aby podczas konwersji zachować odpowiednią rozdzielczość, co jest kluczowe dla jakości wizualnej. W kontekście standardów branżowych, praktyka ta odnosi się do zasad optymalizacji zasobów graficznych, co jest fundamentalne w nowoczesnym web designie.

Pytanie 35

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop wykorzystuje się do modyfikacji nasycenia kolorów w wybranych fragmentach obrazu?

A. Różdżka

B. Kroplomierz

C. Gąbka

D. Pióro konturu

Różdżka, pióro konturu oraz kroplomierz to narzędzia w Adobe Photoshop, które pełnią inne funkcje i nie są przeznaczone do zmiany nasycenia kolorów. Różdżka pozwala na zaznaczanie obszarów o podobnym kolorze na obrazie, co czyni ją doskonałym narzędziem do selekcji, ale nie zmienia samego nasycenia kolorów. Użytkownik często może mylnie sądzić, że po zaznaczeniu obszarów różdżką, można je bezpośrednio edytować w zakresie nasycenia, co wymaga dodatkowych kroków, np. użycia maski lub warstwy dopasowania. Pióro konturu służy do precyzyjnego rysowania i tworzenia ścieżek, a jego głównym celem jest definiowanie kształtów i konturów, a nie edycja kolorów. Osoby korzystające z tego narzędzia mogą błędnie przypuszczać, że może ono również wpłynąć na nasycenie barw w obszarze obrysowanym, co jest nieprawidłowe, ponieważ jego funkcjonalność jest zupełnie inna. Kroplomierz natomiast ma na celu zbieranie informacji o kolorach z obrazu, ale nie pozwala na ich modyfikację. Użytkownicy mogą mylić funkcje tych narzędzi, co prowadzi do nieefektywnej pracy. Aby poprawnie zmieniać nasycenie kolorów, istotne jest zrozumienie, które narzędzia najlepiej pasują do danego zadania i jakie są ich właściwe zastosowania.

Pytanie 36

W programie Adobe Photoshop do selekcjonowania obszaru o nieregularnym konturze wykorzystuje się narzędzie

A. lasso

B. kadrowanie

C. zaznaczanie eliptyczne

D. zaznaczanie prostokątne

Narzędzie lasso w Adobe Photoshop jest dedykowane do zaznaczania nieregularnych obszarów w obrazie. Umożliwia ono użytkownikowi ręczne rysowanie konturów wokół wybranego obszaru, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdzie tradycyjne narzędzia zaznaczania, takie jak prostokątne czy eliptyczne, nie są wystarczające. Dzięki lasso można precyzyjnie wyodrębnić skomplikowane kształty, takie jak zarysy postaci lub obiekty złożone z wielu detali. W praktyce, narzędzie to jest wykorzystywane w retuszu zdjęć, montażu oraz tworzeniu kompozycji graficznych, gdzie zachodzi potrzeba manipulowania wybranymi elementami obrazu. Ponadto, Photoshop oferuje różne warianty narzędzia lasso, w tym lasso poligonowe i lasso magnetyczne, które dostosowują się do konturów obiektów, co zwiększa efektywność pracy. Umiejętność korzystania z narzędzia lasso jest zatem kluczowa dla każdego grafika, który chce osiągnąć wysoki poziom precyzji i jakości w swoich projektach graficznych.

Pytanie 37

Aby zminimalizować odblaski z lśniących powierzchni, warto podczas robienia zdjęć użyć filtru

A. polaryzacyjnego

B. połówkowego

C. UV

D. szarego

Filtr polaryzacyjny jest niezbędnym narzędziem w fotografii, szczególnie w sytuacjach, gdy chcemy zredukować odblaski z błyszczących powierzchni, takich jak woda, szkło czy metal. Działa na zasadzie filtrowania światła spolaryzowanego, co pozwala na eliminację niechcianych refleksów, a także na zwiększenie nasycenia kolorów i kontrastu zdjęć. Przykładowo, fotografując krajobrazy nad wodą, filtr polaryzacyjny nie tylko potrafi usunąć odbicia słońca z powierzchni wody, ale także uwydatnia głębię koloru nieba. W praktyce, korzystając z filtra polaryzacyjnego, należy pamiętać o jego właściwej orientacji. Aby uzyskać optymalne rezultaty, warto obracać filtr w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, dostosowując jego ustawienia do kąta padania światła. W branży fotograficznej filtr ten jest standardowym elementem wyposażenia, polecanym przez profesjonalistów, co świadczy o jego skuteczności i uniwersalności w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 38

Spośród podanych obiektywów, który ma najwyższą maksymalną wartość przysłony?

A. f/4

B. f/8

C. f/5.6

D. f/2

Wybór wartości przysłony f/5.6, f/4 lub f/8 jako maksymalnej przysłony w kontekście przedstawionego pytania prowadzi do nieporozumień dotyczących fundamentalnych zasad działania obiektywów. Wartości te oznaczają coraz węższe otwarcie przysłony, co skutkuje ograniczeniem ilości światła docierającego do matrycy aparatu. Na przykład, przysłona f/8 jest jedną z najmniejszych wartości w tym zestawieniu, co czyni ją mniej użyteczną w warunkach słabego oświetlenia, ponieważ może prowadzić do niedoświetlenia zdjęcia. Ponadto, mniejsze wartości przysłony, takie jak f/5.6 i f/4, nie są w stanie uzyskać efektu bokeh w takim stopniu jak f/2. Typowym błędem myślowym jest mylenie wartości przysłony z głębią ostrości. Często uważa się, że im wyższa wartość f, tym lepsza ostrość całego kadru, co jest prawdą, ale nie w przypadku, gdy celem jest uwydatnienie głównego obiektu. Osoby wybierające niższe wartości przysłony mogą nie doceniać znaczenia szerokiego otwarcia w kontekście sztuki fotograficznej. Warto zrozumieć, że w sytuacji, gdy należy uzyskać jak najwięcej światła lub pożądany efekt artystyczny, obiektyw o maksymalnej przysłonie f/2 będzie najbardziej odpowiedni.

Pytanie 39

Przed rozpoczęciem archiwizacji zasobów należy

A. pogrupować wszystkie warstwy obrazu cyfrowego a następnie je scalić.

B. posortować pliki i zapisać ich kopie w formacie PDF.

C. pogrupować wszystkie elementy na warstwach oraz zamienić tekst i obiekty na krzywe Beziera.

D. posortować pliki tekstowe, graficzne oraz muzyczne umieszczając je w osobnych folderach.

Prawidłowa odpowiedź opiera się na fundamentalnej zasadzie organizacji danych przed archiwizacją. Sortowanie plików tekstowych, graficznych oraz muzycznych i umieszczanie ich w osobnych folderach to nie tylko wygoda, ale również standardowa procedura, która ułatwia późniejsze wyszukiwanie i odzyskiwanie zasobów. W wielu instytucjach, zarówno w branży IT, jak i archiwizacji cyfrowej czy bibliotekoznawstwie, przyjęło się, że zachowanie czytelnej struktury folderów daje ogromną przewagę – łatwiej jest zlokalizować konkretne pliki, ale także kontrolować ich wersjonowanie i bezpieczeństwo. Taka praktyka jest zgodna z wytycznymi ISO 15489 dotyczącymi archiwizacji dokumentów. Przykładowo, jeśli przygotowujesz dane do archiwum firmowego, to od razu warto rozdzielić raporty, prezentacje, grafiki i nagrania do osobnych katalogów – oszczędza to potem mnóstwo zamieszania. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet przy pracy nad mniejszymi projektami zachowanie porządku w strukturze folderów zapobiega przypadkowemu nadpisywaniu plików i pozwala zachować porządek na dłuższą metę. Co ciekawe, w wielu firmach stosuje się jeszcze dodatkowo etykietowanie folderów datą i typem dokumentu, co daje jeszcze większą przejrzystość. Podsumowując, takie rozróżnienie plików to nie jest tylko teoretyczna zasada, ale faktyczna potrzeba przy pracy z dużą liczbą danych.

Pytanie 40

Blok tekstu, który został wyjustowany,

A. jest zawsze podzielony na dwa łamy.

B. ma wszystkie linie tekstu wyrównane do prawej strony.

C. ma wszystkie wiersze tej samej szerokości.

D. ma wszystkie linie tekstu wyrównane do lewej strony.

Wyjustowanie tekstu polega na takim ustawieniu wierszy, aby ich początek i koniec wyrównywały się do obu marginesów – lewej i prawej strony. W efekcie każdy wiersz, poza ostatnim w akapicie, ma identyczną szerokość. To właśnie dzięki temu strony gazet, książek czy profesjonalnych dokumentów wyglądają tak schludnie i „równo” po obu stronach. Moim zdaniem to jeden z bardziej estetycznych sposobów prezentowania dużych bloków tekstu, szczególnie w publikacjach drukowanych. W praktyce wyjustowanie uzyskuje się przez automatyczne zwiększanie odstępów między wyrazami, a czasem nawet i między literami. Warto zwrócić uwagę, że wyjustowanie nie oznacza podziału tekstu na kolumny (to zupełnie inna funkcja edytorów tekstu) ani nie dotyczy wyłącznie wyrównania do jednego marginesu – tutaj chodzi o symetrię po obu stronach. W edytorach tekstów jak Word czy Google Docs opcja „wyjustuj” często nazywana jest „justified”. Standardy typograficzne, np. w publikacjach naukowych czy prasowych, zalecają wyjustowanie, żeby tekst prezentował się bardziej profesjonalnie i był łatwiejszy do czytania na dłuższych dystansach. Oczywiście czasem przy bardzo wąskich łamach może to powodować powstawanie tzw. „dziur” w tekście, ale to już temat na osobną lekcję. Ważne, że wszystkie wiersze są po prostu tej samej szerokości i to jest główna cecha wyjustowanego bloku tekstu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej