Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 14:02
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 14:26

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który chwast ma żółte kwiaty i jest poważnym zagrożeniem dla trawnika?

A. Mniszek lekarski (Taraxacum officinale)

B. Perz właściwy (Elymus repens)

C. Rdest ptasi (Polygonum aviculare)

D. Pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica)

Mniszek lekarski (Taraxacum officinale) jest powszechnym chwastem, który kwitnie na żółto i stanowi poważne zagrożenie dla trawników z kilku powodów. Po pierwsze, mniszek jest niezwykle odporny i łatwo rozprzestrzenia się poprzez nasiona, które są przenoszone przez wiatr na dużą odległość. Jego system korzeniowy jest również silny, co pozwala mu konkurować z trawami o wodę i składniki odżywcze. W praktyce może to prowadzić do znacznego osłabienia trawnika, utrudniając jego regenerację. W przypadku intensywnego rozwoju mniszka, może on zdominować powierzchnię trawnika, co skutkuje zmniejszeniem estetyki oraz funkcjonalności zieleni. Przeciwdziałanie mniszkowi obejmuje regularne koszenie, stosowanie herbicydów selektywnych oraz techniki poprawiające zdrowotność trawnika, takie jak aeracja i nawożenie. Zgodnie z najlepszymi praktykami w ochronie roślin, ważne jest, aby podejmować działania prewencyjne oraz monitorować rozwój mniszka, aby skutecznie kontrolować jego populację.

Pytanie 2

Zgodnie z "Zaleceniami dla ozdobnego materiału szkółkarskiego" Związku Szkółkarzy Polskich, symbol bB w specyfikacji odnosi się do rośliny

A. z odkrytym systemem korzeniowym

B. balotowanej

C. w pojemniku

D. z bryłą korzeniową

Odpowiedź z odkrytym systemem korzeniowym (symbol bB) jest poprawna, ponieważ według 'Zaleceniom dla ozdobnego materiału szkółkarskiego' Związku Szkółkarzy Polskich, ten symbol odnosi się do roślin, które są sprzedawane z odsłoniętymi korzeniami. To oznacza, że korzenie nie są otoczone żadnym medium, co pozwala na lepszą ocenę ich kondycji i jakości. W praktyce, rośliny z odkrytym systemem korzeniowym są często preferowane w transporcie i sadzeniu, ponieważ ich korzenie mogą lepiej się rozwijać w nowym środowisku. Dobrą praktyką w szkółkarstwie jest upewnienie się, że korzenie są zdrowe i nieuszkodzone, co można łatwo ocenić przy sprzedaży roślin w takim stanie. Ponadto, sprzedaż roślin z odkrytym systemem korzeniowym jest zgodna z zasadami zgodności z normami, co z kolei wpływa na postrzeganie jakości w branży ogrodniczej. Warto również podkreślić, że rośliny te wymagają odpowiedniej pielęgnacji po posadzeniu, aby zapewnić ich prawidłowy wzrost.

Pytanie 3

Głównym celem cięcia sanitarnego drzew jest

A. zapobieganie naturalnemu odpadających suchych gałęzi

B. wprowadzenie zmian w koronie z defektami budowy

C. umożliwienie dopływu światła do wnętrza korony

D. uzyskanie korony o odpowiedniej strukturze

Odpowiedź, że cięcie sanitarne drzew ma na celu zapobieganie samoistnemu odpadaniu suchych gałęzi, jest poprawna, ponieważ ta praktyka jest kluczowym elementem zarządzania zdrowiem drzew. Cięcie sanitarne polega na usuwaniu chorych, uszkodzonych lub obumarłych gałęzi, co nie tylko poprawia estetykę drzewa, ale przede wszystkim zwiększa jego bezpieczeństwo. Gdy suche gałęzie pozostają na drzewie, mogą stanowić zagrożenie dla otoczenia, szczególnie w miejscach publicznych. Regularne przeprowadzanie cięcia sanitarnego zgodnie z zasadami arborystyki pozwala na minimalizację ryzyka upadku takich gałęzi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie pielęgnacji drzew. Dodatkowo, usunięcie tych gałęzi sprzyja lepszemu przepływowi powietrza i dostępowi światła do zdrowych części korony, co z kolei wspiera ogólny rozwój drzewa. Przykładem mogą być parki miejskie, gdzie regularne cięcia sanitarne są niezbędne dla utrzymania bezpieczeństwa i estetyki przestrzeni publicznej, a także dla zdrowia roślinności.

Pytanie 4

W trakcie tworzenia należy korzystać ze znormalizowanych oznaczeń graficznych roślin

A. dokumentacji technicznej

B. rysunków terenowych

C. projektów koncepcyjnych

D. schematów funkcjonalnych

Rysunki terenowe nie są odpowiednim miejscem na stosowanie znormalizowanych oznaczeń graficznych roślin, ponieważ ich głównym celem jest przedstawienie topografii terenu oraz ukształtowania powierzchni. Wiele osób mylnie zakłada, że rysunki te powinny zawierać szczegóły dotyczące roślinności, jednak istotą tych dokumentów jest ukazanie warunków przestrzennych, takich jak nachylenie terenu czy lokalizacja elementów infrastrukturalnych. W takich przypadkach, zamiast znormalizowanych oznaczeń, zazwyczaj wykorzystuje się uproszczone symbole, które nie oddają szczegółowych informacji o roślinach. Projekty koncepcyjne mają na celu przedstawienie ogólnej wizji projektu i często nie zawierają szczegółowych danych dotyczących roślinności, co sprawia, że znormalizowane oznaczenia nie są konieczne. Z kolei schematy funkcjonalne skupiają się na przedstawieniu relacji między różnymi elementami systemu, a nie na szczegółowych aspektach botanicznych. Wprowadzenie znormalizowanych oznaczeń w tych dokumentach może prowadzić do nieporozumień i nadmiernej komplikacji, ponieważ ich głównym celem jest inny rodzaj informacji. Dlatego istotne jest, aby stosować odpowiednie oznaczenia w kontekście, w jakim są one najbardziej użyteczne, a dokumentacja techniczna pozostaje miejscem, gdzie precyzyjne znormalizowane symbole roślin mogą być najbardziej efektywnie wykorzystane.

Pytanie 5

W przypadku roślin z rodziny sosnowatych kluczowym zabiegiem pielęgnacyjnym w szkółce jest

A. przycinanie części nadziemnej

B. formowanie bryły korzeniowej

C. zginanie pędów bocznych

D. kształtowanie prostego pnia

Cięcie części nadziemnej nie jest podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym dla roślin sosnowatych w szkółkach, ponieważ ten krok może prowadzić do zaburzeń w naturalnym wzroście rośliny. Sosny, jako rośliny iglaste, mają specyficzne potrzeby w zakresie formowania się, a ich nadziemna część jest kluczowa dla procesów fotosyntezy oraz akumulacji energii. Wprowadzenie cięcia w niewłaściwym czasie lub w nadmiarze może osłabić rośliny, prowadząc do spowolnienia ich wzrostu i mniejszych plonów. Z kolei odginanie pędów bocznych, mimo że może być stosowane w niektórych kontekstach, nie jest standardowym zabiegiem w przypadku sosnowatych, ponieważ naturalny rozwój gałęzi powinien być zachowany, aby nie naruszać równowagi strukturalnej rośliny. Wyprowadzanie prostego pnia jest również nieadekwatne, gdyż sosny często przyjmują naturalnie szerszy kształt, co jest korzystne dla ich stabilności i przystosowania do środowiska. Zrozumienie tych podstawowych różnic w pielęgnacji sosny i innych roślin jest kluczowe dla utrzymania zdrowych i silnych roślin, które spełniają oczekiwania zarówno w kontekście estetycznym, jak i funkcjonalnym.

Pytanie 6

Jaką bylinę warto zasadzić w lekko zacienionej części ogrodu skalnego, aby cieszyć się kwitnieniem od kwietnia do czerwca?

A. Nachyłek okółkowy (Coreopsis verticillata)

B. Dzwonek karpacki (Campanula carpatica)

C. Jeżówkę purpurową (Echinacea purpurea)

D. Ubiorek wiecznie zielony (Iberis sempervirens)

Decydując się na inne odpowiedzi, można napotkać szereg problemów związanych z wymaganiami ekologicznymi i czasem kwitnienia poszczególnych roślin. Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea) jest piękną byliną, ale jej okres kwitnienia przypada na lato, głównie od lipca do września. To oznacza, że nie spełni wymagań dotyczących kwitnienia od kwietnia do czerwca, co może prowadzić do nieestetycznego wyglądu ogrodu w tym okresie. Dzwonek karpacki (Campanula carpatica) to kolejna ciekawa roślina, która kwitnie od późnej wiosny do lata, co również nie odpowiada wymogom pytania. Nachyłek okółkowy (Coreopsis verticillata) ma podobny profil kwitnienia, skupiając się na letnich miesiącach. Wybór tych roślin do ogrodu skalnego może prowadzić do trudności w uzyskaniu pełnej harmonii kolorystycznej i czasowej, co jest kluczowe w projektowaniu przestrzeni ogrodowej. Ogrodnicy często popełniają błąd, nie zwracając uwagi na czasy kwitnienia roślin, co może skutkować niezadowalającym efektem wizualnym. Z tego powodu, wybór odpowiednich roślin do konkretnych warunków jest kluczowy i wymaga przemyślenia oraz znajomości ich właściwości.

Pytanie 7

W analizie dendrologicznej obwód pnia wyrażany jest w

A. mm

B. dm

C. cm

D. m

W inwentaryzacji dendrologicznej obwód pnia drzewa jest podawany w centymetrach (cm), ponieważ ta jednostka miary jest najbardziej praktyczna i powszechnie stosowana w naukach przyrodniczych oraz leśnictwie. Przykładowo, pomiar obwodu pnia na wysokości 130 cm nad ziemią, znany jako wysokość pierśnicy, jest kluczowy dla określenia wieku drzewa oraz jego wartości ekonomicznej. Użycie centymetrów umożliwia dokładne porównanie danych między różnymi badaniami oraz ułatwia ich interpretację przez specjalistów. W praktyce, w wielu systemach inwentaryzacyjnych, takich jak zintegrowane systemy zarządzania zasobami leśnymi, podawanie danych w centymetrach jest standardem, co zapewnia spójność i jednoznaczność w analizach. Warto również zauważyć, że standardy międzynarodowe, takie jak ISO 8601, zalecają stosowanie jednostek SI, w tym centymetrów, w kontekście pomiarów biologicznych i ekologicznych, co dodatkowo potwierdza słuszność tej jednostki w kontekście pomiaru obwodu pnia.

Pytanie 8

Dostarczanie azotu roślinom ozdobnym skutkuje

A. żółknięciem pędów oraz liści

B. opadaniem liści oraz kwiatów

C. intensywnym wzrostem części wegetatywnej

D. skarłowaceniem młodych pędów

Nawożenie roślin ozdobnych azotem jest kluczowym elementem ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Azot jest jednym z podstawowych makroelementów, który wpływa na rozwój części wegetatywnej roślin, w tym liści i pędów. Jego obecność w nawozach stymuluje syntezę chlorofilu, co prowadzi do intensyfikacji fotosyntezy. W praktyce oznacza to, że rośliny nawożone azotem wykazują szybszy wzrost oraz lepszą kondycję, co jest niezwykle istotne w przypadku roślin ozdobnych, które mają być atrakcyjne wizualnie. Zastosowanie nawozów azotowych, takich jak saletra amonowa czy mocznik, powinno być dostosowane do fazy wzrostu roślin; na przykład w okresie intensywnego wzrostu warto zwiększyć dawki azotu, aby maksymalizować efekty. Dobrze zaplanowane nawożenie azotem przyczynia się także do poprawy odporności roślin na choroby oraz wpływa na jakość kwiatów. W kontekście dobrych praktyk w ogrodnictwie, monitorowanie poziomu azotu w glebie oraz dostosowanie nawożenia do specyficznych potrzeb roślin jest kluczowe dla uzyskania najlepszych wyników.

Pytanie 9

Pojedyncza roślina drzewiasta, występująca w sztucznie ukształtowanej przestrzeni, to

A. bindaż

B. boskiet

C. szpaler

D. soliter

Termin 'soliter' odnosi się do pojedynczego drzewa, które jest wysadzone w przestrzeni zaprojektowanej przez człowieka, takiej jak park, ogród czy aleja. Tego rodzaju nasadzenia mają na celu podkreślenie estetyki przestrzeni, a także zapewnienie cienia i miejsca do wypoczynku. Solitery są często używane w projektach krajobrazowych, gdzie ich wyrazista sylwetka i struktura zwracają uwagę i stanowią punkt centralny. Przykładem może być dąb sadzony jako soliter w parku miejskim, który nie tylko przyciąga wzrok, ale także jest miejscem dla ptaków i innych organizmów. W praktyce, podczas projektowania przestrzeni, należy uwzględnić odpowiednią przestrzeń dla korony drzewa, co jest zgodne z zasadami dobrego planowania krajobrazu, aby uniknąć konfliktów z innymi roślinami oraz zapewnić drzewu optymalne warunki do wzrostu. Standardy dotyczące sadzenia solitary określają także minimalne odległości od budynków oraz innych elementów infrastruktury, aby zapewnić ich prawidłowy rozwój.

Pytanie 10

Jakie instrumenty powinno się zastosować do zmierzenia różnicy wysokości pomiędzy wejściem do parku a bramą wyjazdową oddaloną o 100 m?

A. Poziomica, taśma.

B. Węgielnica, poziomnica.

C. Niwelator, łata.

D. Węgielnica, teodolit.

Wykorzystanie poziomnicy oraz taśmy, węgielnicy i teodolitu, czy węgielnicy i poziomnicy do pomiaru różnicy wysokości nie jest optymalnym rozwiązaniem. Poziomnica, choć przydatna w pomiarach horyzontalnych, nie dostarcza informacji o różnicy wysokości, gdyż jej zastosowanie ogranicza się do sprawdzania poziomu powierzchni. Taśma może być użyta do pomiaru odległości, ale nie jest odpowiednia do określenia różnic wysokości w terenie. Węgielnica, podobnie jak poziomnica, jest narzędziem do pomiarów kątów, a nie różnic wysokości. Teodolit, choć wykorzystuje się go do pomiarów kątowych w geodezji, również nie jest narzędziem dedykowanym do bezpośredniego pomiaru różnic wysokości, co sprawia, że jego zastosowanie w tym kontekście byłoby nieefektywne. Należy pamiętać, że pomiary różnicy wysokości wymagają precyzyjnych i odpowiednich narzędzi, których celem jest eliminacja błędów pomiarowych oraz uzyskanie jak najwyższej dokładności. Typowym błędem jest sądzenie, że narzędzia przeznaczone do pomiarów kątowych mogą zastąpić te specyficznie zaprojektowane do pomiaru wysokości. Aby uzyskać wiarygodne wyniki, kluczowe jest stosowanie odpowiednich metod oraz narzędzi, które byłyby zgodne z międzynarodowymi standardami w geodezji.

Pytanie 11

Jakie gatunki roślin można zalecić do stworzenia nieformowanego żywopłotu, który kwitnie na biało?

A. Wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum), złotlin chiński (Kerria japonica)

B. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens), forsycja pośrednia (Forsythia x intermedia)

C. Cis pospolity (Taxus baccata), berberys Thunberga (Berberis thunbergii)

D. Hortensja bukietowa (Hydrangea paniculata), tawuła van Houtte'a (Spiraea x vanhouttei)

Wawrzynek wilczełyko i złotlin chiński to raczej nie najlepszy pomysł na żywopłot, który ma kwitnąć na biało. Wawrzynek kwitnie na wiosnę, ale jego białe kwiaty są dosyć malutkie i nie wyglądają zbyt efektownie w grupie. Chyba lepiej czuje się w naturalnych miejscach, jak lasy, a w żywopłocie może być mu ciężko. Złotlin chiński też odpada, bo kwitnie na żółto, a to już nie pasuje do białego żywopłotu. No i bukszpan, mimo że ładnie wygląda z gęstym pokrojem, to jego kwiaty są takie niepozorne i niezbyt spektakularne. Forsycja również nie jest tym, czego szukasz, bo ma tylko intensywnie żółte kwiaty i jeszcze rośnie dosyć szeroko. Wydaje mi się, że przy wyborze roślin do żywopłotu warto zwrócić uwagę na ich wygląd, kiedy kwitną i jakie mają wymagania. To naprawdę ważne dla sukcesu w ogrodnictwie.

Pytanie 12

Jakie działania konserwatorskie w zabytkowych ogrodach mają na celu odtworzenie wartości historycznych, przy jednoczesnym zachowaniu oryginalnej formy, funkcji i programu założenia?

A. Rekultywacja

B. Rewaloryzacja

C. Rewitalizacja

D. Adaptacja

Rewitalizacja, jako termin, odnosi się do działań mających na celu ożywienie i przywrócenie życia do przestrzeni, które utraciły swoje funkcje lub znaczenie w wyniku zaniedbania. Choć może wprowadzać zmiany, nie ma na celu jedynie zachowania pierwotnej formy i funkcji, co jest kluczowe w kontekście ogrodów zabytkowych. Z kolei rekultywacja to proces, który zazwyczaj dotyczy przywracania wartości użytkowych terenów zdegradowanych, co niekoniecznie odnosi się do wartości historycznych ogrodów. Adaptacja polega na dostosowaniu budynków i przestrzeni do nowych funkcji, co często wiąże się z wprowadzeniem istotnych zmian, które mogą zagrażać historycznemu charakterowi obiektu. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie tych terminów z rewaloryzacją, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych podejść ma swoje specyficzne cele i metody, które niekoniecznie są zgodne z zasadami ochrony dziedzictwa kulturowego. Dlatego ważne jest, aby w działaniach dotyczących ogrodów zabytkowych kierować się standardami i dobrymi praktykami, które chronią oryginalne cechy obiektu.

Pytanie 13

Celem dodania piasku do podłoża jest

A. zmniejszenie pH podłoża

B. rozluźnienie podłoża

C. podniesienie zawartości makroelementów w podłożu

D. zwiększenie wilgotności podłoża

Dodanie piasku do podłoża ma na celu przede wszystkim rozluźnienie struktury gleby, co prowadzi do poprawy jej przepuszczalności oraz aeracji. Piasek, jako materiał o większych granulach, tworzy przestrzenie między cząstkami, co ułatwia cyrkulację powietrza oraz wody. To zjawisko jest niezwykle istotne dla zdrowia roślin, które potrzebują odpowiedniej ilości tlenu do prawidłowego wzrostu. W praktyce stosowanie piasku jest szeroko zalecane w uprawach roślin wymagających dobrze drenowanych podłoży, takich jak sukulenty czy niektóre rodzaje traw. Ponadto, dodanie piasku może pomóc w zmniejszeniu zagęszczenia gleby, co jest szczególnie istotne w przypadku gleb gliniastych, które mają tendencję do zbrylania się i zatrzymywania wody. W kontekście dobrych praktyk ogrodniczych, stosowanie piasku powinno być przemyślane i dostosowane do specyficznych potrzeb danego gatunku rośliny oraz warunków glebowych, aby uzyskać optymalne rezultaty w uprawach.

Pytanie 14

Można zredukować szkodliwość metali ciężkich w glebie poprzez

A. zastosowanie nawozów potasowych

B. uprawę roślin warzywnych, których ważną częścią są owoce

C. wapniowanie gleb mające podnieść ich odczyn

D. stosowanie nawozów mineralnych

Podczas analizy odpowiedzi na pytanie o ograniczanie szkodliwości metali ciężkich w glebie, ważne jest zrozumienie, że nie wszystkie metody mogą skutecznie zredukować ich obecność. Uprawa warzyw, których częścią użytkową są owoce, nie ma bezpośredniego wpływu na zawartość metali ciężkich w glebie. W rzeczywistości, niektóre uprawy mogą akumulować metale ciężkie, co zwiększa ich obecność w owocach, a tym samym naraża konsumentów na ryzyko. Zastosowanie nawozów mineralnych również niekoniecznie przyczynia się do ograniczenia metali ciężkich. Wiele nawozów mineralnych, zwłaszcza tych pochodzenia syntetycznego, może zawierać zanieczyszczenia metalami ciężkimi, co wprowadza je do gleby. Nawozy potasowe, mimo że ważne dla wzrostu roślin, nie mają wpływu na usuwanie lub neutralizację metali ciężkich w glebie. W rzeczywistości, ich stosowanie może prowadzić do dalszej akumulacji toksycznych substancji w systemach glebowych. Kluczowym błędem myślowym przy rozważaniu ochrony przed metalami ciężkimi jest zaniedbywanie roli pH gleby i jego wpływu na biodostępność tych metali. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że niskie pH gleby sprzyja uwalnianiu metali ciężkich z kompleksów glebowych, dlatego wapniowanie staje się nie tylko rozwiązaniem, ale podstawowym działaniem w praktykach rolniczych.

Pytanie 15

Która z podanych roślin nie jest rekomendowana do uprawy polowej w gospodarstwach znajdujących się w północno-wschodniej Polsce?

A. Żywotnika

B. Sosny

C. Klonu

D. Magnolii

Magnolia to roślina, która nie jest zalecana do uprawy polowej w północno-wschodniej Polsce ze względu na jej wymagania klimatyczne oraz preferencje glebowe. Magnolia preferuje umiarkowany klimat, ciepłe lata oraz osłonięte miejsca, co jest trudne do osiągnięcia w regionach o surowszym klimacie, gdzie występują mroźne zimy i niezbyt długie okresy wegetacyjne. W dodatku, magnolie mają specyficzne wymagania co do struktury gleby, które powinny być lekko kwaśne, żyzne i dobrze przepuszczalne. W praktyce oznacza to, że uprawa tej rośliny w polu może prowadzić do stanu, w którym nie będzie ona rozwijała się prawidłowo, a nawet może obumrzeć. Dla osób zainteresowanych uprawą roślin ozdobnych w tym regionie, lepszym wyborem mogą być gatunki bardziej odporne na trudne warunki klimatyczne, takie jak jałowce czy lilaki, które lepiej znoszą niskie temperatury oraz są bardziej przystosowane do lokalnych warunków glebowych.

Pytanie 16

Jakim narzędziem dokonuje się pomiaru pierśnicy drzew?

A. tyczką

B. taśmą mierniczą

C. łatą geodezyjną

D. teodolitem

Taśma miernicza jest najodpowiedniejszym narzędziem do pomiaru pierśnicy drzewa, ponieważ umożliwia dokładne i praktyczne dokonanie pomiaru obwodu pnia na wysokości 1,3 metra nad poziomem gruntu, co jest powszechnie uznawanym standardem w leśnictwie. Użycie taśmy mierniczej jest zgodne z normami pomiarowymi w leśnictwie, które stawiają nacisk na powtarzalność i dokładność pomiarów. Taśmy, zwłaszcza te wykonane z elastycznego materiału, pozwalają na dokładne odwzorowanie konturów pnia, co jest istotne dla uzyskania precyzyjnego wyniku. Na przykład, pomiar pierśnicy za pomocą taśmy dostarcza informacji nie tylko o wielkości drzewa, ale także jest używany do szacowania jego objętości oraz wartości drewna. W praktyce leśnicy regularnie dokonują takich pomiarów, aby monitorować wzrost drzewostanów oraz planować wycinki. Właściwe techniki pomiarowe są kluczowe dla zarządzania zasobami leśnymi i ochrony środowiska, dlatego znajomość i umiejętność posługiwania się taśmą mierniczą jest fundamentalna w tej dziedzinie.

Pytanie 17

Przy projektowaniu kwietnika o okrągłym kształcie z kanny, lobelii, szałwii i aksamitki, co powinno znajdować się w centralnej części?

A. kannę

B. lobelię

C. aksamitkę

D. szałwię

Wybór innych roślin do umieszczenia w centralnej części kwietnika, takich jak aksamitka, lobelia czy szałwia, jest powszechnym błędem wynikającym z niewłaściwego podejścia do zasad projektowania przestrzeni zielonej. Aksamitka, mimo że jest atrakcyjna, ma niewielkie rozmiary i niezbyt wyrazistą formę, co sprawia, że nie podkreśli ona w odpowiedni sposób kompozycji. Umieszczenie jej w środku kwietnika sprawiłoby, że centralny punkt kompozycji zniknąłby, a cała aranżacja straciłaby na dynamice i atrakcyjności. Z kolei lobelia, choć niektóre jej odmiany mogą mieć ciekawe kolory, również nie jest przystosowana do pełnienia roli rośliny dominującej, a jej niski wzrost sprawia, że w centralnym miejscu zostanie przytłoczona przez wyższe rośliny. Szałwia, będąc rośliną o średnim wzroście, nie ma wystarczającej masy wizualnej, aby skutecznie dominować w kwietniku i byłaby bardziej odpowiednia jako obwódkowa roślina niż centralny element. Takie błędne decyzje w projektowaniu mogą prowadzić do nieharmonijnych kompozycji, które nie tylko nie spełniają oczekiwań estetycznych, ale także mogą negatywnie wpływać na zdrowie roślin, które nie będą miały wystarczającej ilości światła i przestrzeni do wzrostu. W kontekście dobrych praktyk w projektowaniu ogrodów, kluczowe jest zrozumienie roli i wzrostu każdej rośliny oraz ich wzajemnych relacji w kompozycji.

Pytanie 18

Który typ produkcji jest najbardziej odpowiedni dla gospodarstwa posiadającego tunele oraz ogrzewane szklarnie?

A. Rozmnażanie drzew poprzez okulizację

B. Rozmnażanie drzew i krzewów w technice in vitro

C. Produkcja roślin cebulowych

D. Produkcja rozsady roślin jednorocznych

Rozmnażanie drzew i krzewów metodą in vitro, okulizacja czy produkcja roślin cebulowych nie są najlepszym wyborem, zwłaszcza jak chodzi o gospodarstwa mające tylko tunele i szkarnie. Chociaż in vitro jest nowoczesne, to potrzebuje specjalistycznego laboratorium oraz stałego nadzoru, co czyni je mało praktycznym dla zwykłego ogrodnika, który ma tylko tunel. Okulizacja, ta tradycyjna metoda rozmnażania drzew, też wymaga znacznie więcej czasu i specyficznych warunków, co czyni ją mniej odpowiednią do produkcji rozsady roślin jednorocznych. Zresztą, produkcja roślin cebulowych nie do końca korzysta z możliwości tuneli i szklarni, bo te rośliny często mogą rosnąć w mniej kontrolowanych warunkach. Często popełniamy błąd, nie rozumiejąc specyfiki danej uprawy i jej wymagań, co prowadzi do złych decyzji w doborze metod produkcji.

Pytanie 19

Obsadzanie kwietników sezonowych w okresie letnim realizuje się

A. w drugiej połowie maja

B. w drugiej połowie kwietnia

C. w pierwszej połowie maja

D. w pierwszej połowie kwietnia

Sadzenie kwiatów w pierwszej połowie maja czy w kwietniu to raczej zły krok. Wczesne wsadzanie roślin ciepłolubnych może je uszkodzić przez późne przymrozki, które w naszym klimacie mogą się zdarzać nawet do połowy maja. Na przykład w pierwszej połowie kwietnia niska temperatura w nocy to spory problem i może doprowadzić do osłabienia roślin. Wiele z nich potrzebuje ciepłej gleby, a jeśli wsadzisz je za wcześnie, to ich wzrost może się opóźnić. Warto dostosować terminy do lokalnych warunków, bo to naprawdę ważne. Ogrodnicy powinni mieć to na uwadze, żeby nie marnować czasu i pieniędzy. Czasami brak zrozumienia tych zasad może skutkować całkowitym fiaskiem w obsadzaniu kwietników.

Pytanie 20

Jaką metodę nawadniania zaleca się dla krzewów ozdobnych, które rosną wzdłuż ogrodzenia przydomowego?

A. nawadnianie zalewowe

B. nawadnianie kropelkowe

C. zamgławianie

D. deszczowanie

Nawadnianie kropelkowe to naprawdę najlepszy sposób na podlewanie krzewów ozdobnych, zwłaszcza jeśli są posadzone blisko ogrodzenia. Ta metoda działa tak, że woda trafia prosto do korzeni roślin, przez co nie marnujemy jej i lepiej wykorzystujemy. Dzięki temu można dokładnie kontrolować, ile wody dostaje każda roślina. Z mojego doświadczenia, to ważne dla zdrowia roślin. Poza tym, nawadnianie kropelkowe pomaga ograniczyć chwasty i zmniejsza szanse na choroby grzybowe, które mogą się pojawić na mokrej ziemi. W praktyce można zamontować rury z małymi otworami, które będą stopniowo wypuszczać wodę, co pozwala na równomierne podlewanie. Myślę, że warto to stosować, bo pozwala zaoszczędzić wodę i czas, co jest naprawdę istotne w dzisiejszych czasach, gdy wszyscy staramy się dbać o środowisko.

Pytanie 21

Otwór do zasadzenia drzewa w szczególnie trudnych warunkach glebowych powinien mieć średnicę

A. trzy razy większą od średnicy bryły korzeniowej

B. taką samą jak średnica bryły korzeniowej

C. większą od średnicy bryły korzeniowej o 10 cm

D. większą od średnicy bryły korzeniowej o 20 cm

Nie najlepiej, że wybrałeś średnicę dołu szerszą tylko o 20 czy 10 cm od średnicy korzeni. To może być problematyczne, bo nie daje korzeniom wystarczającej przestrzeni do rozwoju. Ograniczając miejsce dla nich, drzewo może mieć trudności z rośnięciem, a nawet narażasz je na stres związany z walką o wodę i składniki odżywcze. Moim zdaniem, to prowadzi do gorszego wzrostu i większego ryzyka chorób, bo korzenie nie mają dostępu do powietrza ani wody. Zbyt wąski dół może też sprawić, że drzewo będzie miało problemy z drenażem, co jest istotne w glinach, gdzie nadmiar wody może zrobić kuku korzeniom. Warto pamiętać, że przy sadzeniu drzew, zwłaszcza w trudnych warunkach, dobrze kierować się zasadami sadzenia, które biorą pod uwagę rodzaj gleby i specyfikę rośliny. Dlatego lepiej i zdrowiej dla drzew jest stosować się do zasad szerokiego wykopu, co daje korzeniom lepsze warunki do wzrostu.

Pytanie 22

Określ właściwości, jakimi powinna się odznaczać rozsadnik roślin jednorocznych przeznaczony do zadrzewiania kwietników dywanowych?

A. Wybujale rosnąca i rozkrzewiona

B. Krępa i wyrównana

C. Wybujale rosnąca i wyrównana

D. Krępa i o różnorodnej wysokości

Wybór odpowiedzi, które zakładają, że rozsada powinna być wybujała, jest nieprawidłowy, ponieważ bujne rośliny mogą nie osiągnąć stabilności potrzebnej do prawidłowego wzrostu w warunkach kwietników dywanowych. Rośliny o zbyt dużej wysokości i rozkrzewieniu mogą mieć trudności z utrzymaniem struktury, co prowadzi do ich przewracania się, zwłaszcza podczas silnych wiatrów lub opadów deszczu. Ponadto, zróżnicowana wysokość roślin w obrębie jednego kwietnika dywanowego wprowadza chaos i nieharmonijność, co stoi w sprzeczności z estetycznymi założeniami tego typu nasadzeń. Harmonijne kompozycje wymagają, aby wszystkie rośliny były na podobnym poziomie, co pozwala na uzyskanie jednolitego tła i wzmocnienie efektu wizualnego. W kontekście dobrych praktyk ogrodniczych, kluczowe znaczenie ma również zdrowie roślin, które powinny być wolne od chorób i szkodników, co jest znacznie łatwiejsze do osiągnięcia przy odpowiednich, krępych i wyrównanych sadzonkach. Dlatego wybierając rozsady do kwietników dywanowych, należy zwrócić szczególną uwagę na ich strukturę i wysokość, aby uzyskać jak najlepsze efekty w aranżacji przestrzeni ogrodowej.

Pytanie 23

Jakie krzewy dekoracyjne można zarekomendować do ogrodu, aby uzyskać efekt ozdobnych czerwonych pędów w zimie?

A. Forsycja pośrednia (Forsythia intermedia), żylistek szorstki (Deutzia scabra)

B. Krzewuszka cudowna (Weigela florida), dereń rozłogowy (Cornus sericea)

C. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens), złotlin japoński (Kerria japonica)

D. Dereń biały (Cornus alba), wierzba purpurowa (Salix purpurea)

Wybór krzewów do ogrodu wymaga zrozumienia ich specyfikacji oraz walorów dekoracyjnych. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens) i złotlin japoński (Kerria japonica) nie są odpowiednie do uzyskania efektu ozdobnych czerwonych pędów zimą. Bukszpan jest krzewem o ciemnozielonych liściach, który zachowuje swoją barwę przez cały rok, ale nie oferuje intensywnych kolorów zimą. Złotlin japoński natomiast, mimo iż jest ładnym krzewem o żółtych kwiatach, nie przyczynia się do ozdobności pędów w okresie zimowym, co czyni go mniej odpowiednim wyborem w kontekście tego pytania. Forsycja pośrednia (Forsythia intermedia) oraz żylistek szorstki (Deutzia scabra) również nie są skutecznymi rozwiązaniami, ponieważ ich walory estetyczne koncentrują się na wiosennym kwitnieniu. Krzewuszka cudowna (Weigela florida) natomiast, pięknie kwitnie, ale jej pędy nie mają wyraźnego odcienia czerwieni w zimie, co czyni ją niewłaściwym wyborem w kontekście zimowej dekoracyjności. W przypadku projektowania ogrodu niezbędne jest zrozumienie cyklu życiowego roślin oraz ich sezonowych właściwości. Warto zwrócić uwagę na różnorodność form i kolorów, które mogą współzawodniczyć w zimowym krajobrazie. Niezrozumienie tych aspektów może prowadzić do nietrafnych wyborów, które skutkują brakiem efektu estetycznego w ogrodzie w sezonie zimowym.

Pytanie 24

Rośliny przygotowane do transportu w tzw. balotach to materiał szkółkarski

A. z gołymi korzeniami zabezpieczonymi wodną zawiesiną gliny

B. z gołymi korzeniami związanymi po 25 sztuk w pęczki

C. z bryłami korzeniowymi ukształtowanymi w plastikowych doniczkach

D. z bryłami korzeniowymi zapakowanymi w siatkę lub jutę

Odpowiedź dotycząca roślin z bryłami korzeniowymi zapakowanymi w siatkę lub jutę jest prawidłowa, ponieważ baloty to metoda, która zapewnia roślinom odpowiednie warunki do transportu i sadzenia. Użycie siatki lub juty pozwala na zachowanie struktury bryły korzeniowej, co jest kluczowe dla ich zdrowia i dalszego rozwoju. Tego typu opakowanie umożliwia również wentylację, co jest istotne dla ograniczenia ryzyka gnicie korzeni podczas transportu. Dobrą praktyką w branży szkółkarskiej jest stosowanie takiego rodzaju zabezpieczeń, które minimalizują uszkodzenia brył korzeniowych, a jednocześnie ułatwiają ich transport i sadzenie. W praktyce, taki sposób przygotowania roślin do transportu jest często stosowany w produkcji drzew i krzewów ozdobnych oraz sadowniczych, co pozwala na ich szybkie wkomponowanie w nowe środowisko po dotarciu na miejsce. Oprócz tego, rośliny w balotach wykazują lepszą adaptację do nowych warunków glebowych, co jest istotne z perspektywy ich dalszego wzrostu.

Pytanie 25

Umiejscowienie mas ziemi z wykopu w niewielkiej odległości od drzew oddziałuje na

A. obumieranie korzeni tych drzew

B. osuszanie terenu

C. przesuszenie systemu korzeniowego tych drzew

D. zanieczyszczanie gleby

Odwodnienie terenu to dość trudny temat, bo nie jest to takie proste. Ludzie często myślą, że składowanie ziemi blisko drzew spowoduje, że będą miały więcej wody. W rzeczywistości może być wręcz odwrotnie – przez zagęszczenie gleby może dojść do zatrzymywania wody, co wcale nie jest dobre. Korzenie drzew mogą wysychać z innego powodu, głównie przez brak powietrza i niewłaściwy drenaż, a nie przez samą obecność ziemi. Również stwierdzenie, że składowanie gleby prowadzi do zanieczyszczenia, jest nie do końca prawdziwe, bo bardziej chodzi o skład tych mas ziemi, a nie o ich samą obecność. Generalnie, obumieranie korzeni to skomplikowana sprawa, bo to wynik wielu czynników – nie tylko składowania, ale też, na przykład, złego zarządzania wodą czy zmian w glebie spowodowanych przez ludzi.

Pytanie 26

Do grupy roślin cebulowych należą

A. szałwię błyszczącą (Salvia splendens)

B. stokrotkę pospolitą (Bellis perennis)

C. żeniszek meksykański (Ageratum houstonianum)

D. narcyza zwyczajnego (Narcissus poeticus)

Narcyz zwyczajny (Narcissus poeticus) należy do roślin cebulowych, co oznacza, że rozwija się z cebuli, struktury podziemnej, która gromadzi substancje odżywcze. Cebule narcyzów pozwalają na regenerację rośliny co roku, co czyni je doskonałym wyborem dla ogrodników, którzy poszukują kwiatów łatwych w uprawie. Narcyzy kwitną wczesną wiosną, oferując piękne, intensywne kolory i aromaty, co czyni je popularnymi w ogrodach przydomowych oraz w nasadzeniach kompozycyjnych. Ponadto, ich cebule są odporne na zimno, co sprawia, że są idealnym wyborem do stref o zimnym klimacie. W kontekście dobrych praktyk ogrodniczych, narcyzy powinny być sadzone w miejscach dobrze nasłonecznionych, w glebie o dobrej przepuszczalności, co sprzyja ich zdrowemu wzrostowi. Warto również zaznaczyć, że niektóre gatunki narcyzów mają właściwości toksyczne, co należy uwzględnić podczas planowania przestrzeni ogrodowej, zwłaszcza w kontekście bezpieczeństwa dzieci i zwierząt domowych.

Pytanie 27

Wskaż gatunki roślin, które nie powinny być wykorzystywane na placach zabaw dla dzieci?

A. Platan klonolistny (Platanus x hispanica), winorośl pachnąca (Vitis riparia)

B. Ailant gruczołkowaty (Ailanthus altissima), bluszcz pospolity (Hedera helix)

C. Lipa drobnolistna {Tilia cordata), tawuła japońska {Spiraea japonica)

D. Klon polny (Acer campestre), suchodrzew pospolity (Lonicera xylosteum)

Klon polny (Acer campestre) i suchodrzew pospolity (Lonicera xylosteum) są powszechnie wykorzystywane w aranżacji przestrzeni publicznych, w tym placów zabaw, jednak ich wybór jako roślin na takich terenach może być wątpliwy. Klon polny, mimo że jest drzewem o dużej odporności, wytwarza twarde, opadające liście, które mogą stwarzać zagrożenie poślizgnięcia się. Co więcej, niektóre osoby mogą mieć alergie na pyłki roślin, co czyni je mniej odpowiednimi dla dzieci. Suchodrzew pospolity, z kolei, może być inwazyjny w niektórych regionach, wypierając inne gatunki. Z kolei lipa drobnolistna (Tilia cordata) i tawuła japońska (Spiraea japonica) są bezpiecznymi alternatywami, ale ich zastosowanie na placach zabaw powinno być dobrze przemyślane, aby zapewnić odpowiednią ochronę przed ewentualnymi alergenami bądź drażniącymi substancjami. W kontekście projektowania przestrzeni dla dzieci, kluczowe jest dobieranie roślin, które nie tylko estetycznie prezentują się, ale także nie stanowią ryzyka dla zdrowia najmłodszych użytkowników. Należy unikać gatunków, które mogą powodować podrażnienia lub alergie, ponieważ bezpieczeństwo dzieci jest priorytetem w takich przestrzeniach.

Pytanie 28

Która z wymienionych roślin nie jest hodowana w tunelach foliowych?

A. Goździk

B. Nasturcja

C. Frezja

D. Róża

Róża, frezja oraz goździk to rośliny, które zazwyczaj wymagają uprawy pod folią ze względu na swoje delikatne wymagania środowiskowe. Róża, jako kwiat cięty, jest często uprawiana w tunelach foliowych, które chronią ją przed szkodliwymi warunkami atmosferycznymi, takimi jak przymrozki czy intensywne opady. Takie osłony pozwalają na kontrolowanie temperatury oraz wilgotności, co jest kluczowe dla uzyskania zdrowych i estetycznych kwiatów. Frezje także preferują takie warunki, ponieważ są wrażliwe na niskie temperatury i mogą nie przetrwać w chłodniejszych miesiącach, jeśli nie są odpowiednio chronione. Goździki, znane ze swojej trwałości, również korzystają z uprawy pod folią, co podnosi jakość plonów i umożliwia dłuższy okres wegetacji. Błąd w wyborze odpowiedzi może wynikać z niepełnej wiedzy na temat specyficznych potrzeb tych roślin. Często przyjmuje się, że wszystkie kwiaty można uprawiać w ogrodzie bez dodatkowej ochrony. Jednakże, doświadczeni ogrodnicy wiedzą, że niektóre gatunki wymagają szczególnej troski, aby osiągnąć optymalne wyniki. Pamiętaj, że znajomość specyficznych wymagań uprawowych oraz zastosowanie odpowiednich technik agrotechnicznych są kluczowe dla sukcesu w ogrodnictwie, a odpowiednia ochrona roślin jest fundamentalnym elementem w uprawie kwiatów ciętych.

Pytanie 29

Zespół zajmujący się wypadkami przygotowuje dokumentację powypadkową w formie protokołu oraz karty wypadku, w terminie nie później niż

A. 30 dni od momentu otrzymania powiadomienia o wypadku

B. w dniu zdarzenia

C. tydzień po zdarzeniu

D. 14 dni od momentu otrzymania powiadomienia o wypadku

Odpowiedź, że zespół powypadkowy sporządza dokumentację powypadkową w terminie nie później niż 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku jest prawidłowa. Zgodnie z przepisami prawa pracy oraz regulacjami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy, kluczowe jest, aby dokumentacja powypadkowa była dokładnie i terminowo sporządzona, co pozwala na rzetelną analizę okoliczności zdarzenia. W praktyce oznacza to, że po uzyskaniu informacji o wypadku, zespół ma obowiązek przeprowadzenia dochodzenia oraz zgromadzenia wszystkich niezbędnych dowodów w ciągu 14 dni. Przyspiesza to proces ustalania przyczyn wypadku oraz umożliwia wdrożenie działań naprawczych, co jest niezbędne do poprawy bezpieczeństwa w miejscu pracy. Dodatkowo, sporządzanie dokumentacji w odpowiednim terminie jest również istotne dla spełnienia wymogów ubezpieczeniowych oraz możliwych dochodzeń prawnych. W praktyce, w wielu firmach, zespoły powypadkowe korzystają z gotowych wzorów protokołów i kart wypadków, co ułatwia im pracę i pozwala na szybsze zebranie wszystkich istotnych informacji.

Pytanie 30

W ramach inwentaryzacji dendrologicznej rekomendowane jest, by obwód pnia był wyrażany w

A. cm

B. dm

C. m

D. mm

W inwentaryzacji dendrologicznej podawanie obwodu pnia w centymetrach (cm) jest standardem, ponieważ ta jednostka miary jest odpowiednia do oceny wielkości drzew i innych roślin. Centymetry są wystarczająco precyzyjne, aby dokładnie odzwierciedlić różnice w obwodzie pnia, a jednocześnie są proste do zrozumienia i stosowania w praktyce. W kontekście inwentaryzacji, zastosowanie centymetrów umożliwia łatwe porównania i analizy danych między różnymi lokalizacjami i czasami. Na przykład, w badaniach ekosystemów leśnych, obwód pnia mierzony w centymetrach pozwala na precyzyjne określenie wzrostu drzew w danym okresie. Dobrą praktyką jest również dokumentowanie tych pomiarów w formacie cm, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami pomiarowymi w dendrologii oraz umożliwia lepszą współpracę w ramach badań naukowych i zarządzania zasobami leśnymi. W przypadku analizy danych statystycznych, centymetry są jednostką, która pozwala na bardziej precyzyjne obliczenia i wnioski dotyczące zdrowia i struktury lasów.

Pytanie 31

Zgodnie z Ustawą z dnia 16.04.2004 r. o ochronie przyrody "teren chroniony z uwagi na wartości przyrodnicze, kulturalne i historyczne oraz walory krajobrazowe, mający na celu zachowanie oraz popularyzację tych wartości w ramach zrównoważonego rozwoju" określany jest jako

A. rezerwat przyrody

B. użytek ekologiczny

C. park narodowy

D. park krajobrazowy

Rezerwat przyrody, park narodowy oraz użytek ekologiczny to wszystkie rodzaje obszarów chronionych, lecz różnią się one celami i zasadami ochrony. Rezerwat przyrody jest zazwyczaj mniejszym obszarem o szczególnych walorach przyrodniczych, który ma na celu ochronę określonych gatunków roślin i zwierząt lub ekosystemów. W przeciwieństwie do parków krajobrazowych, rezerwaty nie dopuszczają do intensywnego użytkowania przestrzeni przez ludzi, co ogranicza ich funkcje rekreacyjne. Z kolei park narodowy to obszar o szczególnych wartościach przyrodniczych, który jest pod szczególną ochroną państwa i obok ochrony przyrody pełni również funkcje edukacyjne oraz turystyczne, ale z znacznie bardziej restrykcyjnymi zasadami niż w parkach krajobrazowych. Użytek ekologiczny z kolei odnosi się do niewielkich obszarów, które są chronione głównie ze względu na ich przyrodniczą lub krajobrazową wartość, ale nie mają tak rozbudowanej struktury jak parki krajobrazowe. Powszechnym błędem jest utożsamianie tych różnych form ochrony, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowania oraz celów. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy typ obszaru chronionego ma swoje unikalne zasady i cele, co ma kluczowe znaczenie dla skutecznej ochrony różnorodności biologicznej oraz zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 32

Obiekt ogrodowy składający się z dwóch linii słupów, które wspierają ażurową konstrukcję poziomą, to

A. bindaż

B. pergoia

C. bramka

D. trejaż

Bindaż, trejaż i bramka to różne elementy ogrodowej architektury, ale nie pasują do definicji, którą opisano w pytaniu. Bindaż z reguły odnosi się do wzmacniania i łączenia elementów budowlanych, a nie do tworzenia ażurowej struktury. W budowlance bindaż służy głównie do stabilizacji murów, a nie ma estetyki w ogrodach. Trejaż z kolei jest bardziej prostą konstrukcją, która pomaga podtrzymywać rośliny, ale nie ma dwóch rzędów słupów, więc nie mieści się w kontekście pytania. Często się go myli z bramką, która w ogóle nie ma poziomej konstrukcji podtrzymującej, a raczej chodzi o małe ogrodzenia lub przejścia. Łatwo popełnić błąd, myląc te pojęcia, bo wszystkie są w jakiś sposób związane z roślinami i ogrodami. Jednak każda z tych konstrukcji ma swoje unikalne funkcje, które są inne niż w przypadku pergoi. To pokazuje, jak ważne jest, żeby dokładnie rozumieć terminologię związaną z architekturą ogrodową.

Pytanie 33

Wiosną, z odsłoniętymi korzeniami, można sadzić

A. krzewy liściaste zimozielone

B. rośliny dwuletnie

C. rośliny jednoroczne

D. róże rabatowe

Wybór roślin do sadzenia w okresie wiosennym z odkrytym korzeniem powinien być starannie przemyślany w kontekście ich wymagań oraz warunków środowiskowych, które mogą znacząco wpłynąć na ich rozwój. Rośliny dwuletnie, mimo że mogą być sadzone na wiosnę, zazwyczaj preferują sadzenie jesienne, co wpływa na ich możliwość osiągnięcia pełnego potencjału w pierwszym roku. Sadzenie ich z odkrytym korzeniem wiosną może skutkować słabszym wzrostem. Z kolei rośliny jednoroczne, które są zazwyczaj sprzedawane w pojemnikach, lepiej przyjmują się po przesadzeniu, więc ich sadzenie z odkrytym korzeniem nie jest najlepszym rozwiązaniem, zwłaszcza że mogą wymagać bardziej stabilnych warunków. Krzewy liściaste zimozielone zdecydowanie nie są odpowiednie do sadzenia wiosną z odkrytym korzeniem, ponieważ ich system korzeniowy jest bardziej wrażliwy na uszkodzenia i trudniej im się przystosować po przesadzeniu. Zimozielone krzewy wymagają również starannego planowania czasowego, aby uniknąć stresu wywołanego zmieniającymi się warunkami atmosferycznymi. Te niepoprawne wybory sadzenia mogą prowadzić do niepowodzeń w ogrodnictwie, co wskazuje na konieczność zrozumienia specyfiki różnych roślin oraz ich optymalnych praktyk uprawowych.

Pytanie 34

Jaką roślinę można uznać za przedstawiciela gatunków roślin skalnych kwitnących wiosną?

A. Molinia caerulea (trzęślica modra)

B. Ligularia dentata (języczka pomarańczowa)

C. Alyssum saxatile (smagliczka skalna)

D. Sedum spectabile (rozchodnik okazały)

Smagliczka skalna (Alyssum saxatile) to roślina, która doskonale przystosowuje się do warunków skalnych i górskich, a jej wczesnowiosenne kwitnienie czyni ją doskonałym wyborem do ogrodów skalnych. Charakteryzuje się małymi, żółtymi kwiatami, które pojawiają się wczesną wiosną, przekształcając przestrzeń w barwny krajobraz. Roślina ta preferuje dobrze przepuszczalne podłoże oraz nasłonecznione miejsca, co czyni ją idealną do ogrodów, gdzie inne rośliny mogą mieć trudności z adaptacją. Smagliczka skalna nie tylko dekoruje, ale również przyciąga owady zapylające, co pozytywnie wpływa na bioróżnorodność w ogrodzie. Ponadto, jej zastosowanie w projektowaniu krajobrazu zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju sprawia, że staje się popularnym wyborem w tworzeniu ekologicznych przestrzeni. Zgodnie z najlepszymi praktykami ogrodniczymi, zaleca się sadzenie smagliczki w grupach, co potęguje efekt wizualny i pozwala na stworzenie naturalnych formacji roślinnych.

Pytanie 35

Szczególną ochroną przed suszą fizjologiczną powinny być objęte zwłaszcza rośliny

A. wodne

B. doniczkowe

C. cebulowe

D. zimozielone

Wybranie odpowiedzi o roślinach cebulowych, doniczkowych czy wodnych, jeśli chodzi o suszę, to raczej nietrafiony wybór. One mają zupełnie różne wymagania wodne i to, jak sobie radzą w trudnych warunkach, też się różni. Rośliny cebulowe są spoko, bo potrafią przetrwać bez wody przez jakiś czas, bo ich cebule mają zapasy. Rośliny doniczkowe to inna historia, bo ich potrzeby wodne są bardzo różne, w dużej mierze zależą od podłoża i tego, jak jest w pomieszczeniu. Jak jest gorąco i mało wilgoci, to ziemia przesycha szybciej, więc mogą mieć większe problemy niż rośliny zimozielone. A rośliny wodne, takie jak lilie, to już w ogóle inna kategoria, bo są przystosowane do życia w wodzie i nie mają z tym problemu. Trzeba to wszystko ogarnąć, żeby dobrze dbać o rośliny w warunkach suszy. Często ludzie mylą różne rośliny i myślą, że wszystkie dadzą rady w trudnych warunkach, a to prowadzi do złych praktyk w ogrodnictwie.

Pytanie 36

Najważniejszym działaniem pielęgnacyjnym dla roślin umieszczonych w donicach jest

A. eliminowanie przekwitłych kwiatów

B. przycinanie gałęzi

C. systematyczne usuwanie chwastów

D. systematyczne nawadnianie

Regularne podlewanie to kluczowy zabieg pielęgnacyjny dla roślin posadzonych w pojemnikach, ponieważ ich korzenie są ograniczone do określonej objętości gleby, co wpływa na dostępność wody i składników odżywczych. W przeciwieństwie do roślin rosnących w gruncie, pojemniki szybciej tracą wilgoć, co może prowadzić do stresu wodnego. Należy pamiętać, że woda jest niezbędna do przeprowadzania procesów fotosyntezy, transportu składników odżywczych oraz regulacji temperatury roślin. W praktyce, częstotliwość podlewania powinna być dostosowana do rodzaju roślin, wielkości pojemnika oraz panujących warunków atmosferycznych. W gorące dni może być konieczne nawet codzienne podlewanie, podczas gdy w chłodniejszych i wilgotnych warunkach wystarczy podlewać co kilka dni. Użycie odpowiednich technik, takich jak podlanie rośliny do momentu, aż woda zacznie spływać przez otwory drenażowe, zapewnia, że korzenie są odpowiednio nawilżone, co przeciwdziała ich wysychaniu i pozwala na lepsze wchłanianie składników odżywczych. Dobre praktyki obejmują także monitorowanie wilgotności podłoża oraz stosowanie mulczowania, co pozwala utrzymać wilgoć w glebie na dłużej.

Pytanie 37

Kiedy powinno się przeprowadzać cięcie prześwietlające krzewów forsycji?

A. w okresie jesieni

B. bezpośrednio przed kwitnieniem

C. w miesiącach letnich

D. po zakończeniu kwitnienia

Niektóre koncepcje związane z cięciem forsycji są nieprawidłowe. Cięcie w okresie jesiennym jest niewłaściwe, ponieważ forsycja zakwita na zeszłorocznych pędach. Przeprowadzanie cięcia w tym czasie może spowodować, że roślina straci większość pąków kwiatowych, co zwiększa ryzyko, że wiosną nie zakwitnie. Mimo że niektóre krzewy można ciąć jesienią, ta zasada nie dotyczy forsycji. Cięcie latem również nie jest rekomendowane, ponieważ równocześnie z intensywnym wzrostem rośliny, może to prowadzić do usunięcia świeżych pędów, które mogłyby przynieść nowe kwiaty. Z kolei cięcie tuż przed kwitnieniem może prowadzić do podobnych problemów; roślina nie zdąży się zregenerować, a pąki mogą zostać usunięte lub uszkodzone. Kluczową kwestią, która wpływa na takie błędne decyzje, jest niewłaściwe zrozumienie cyklu wzrostu krzewów kwitnących wiosną. Niezrozumienie, że forsycja kwitnie na pędach zeszłorocznych, prowadzi do nieodpowiedniego planowania prac pielęgnacyjnych. Właściwe podejście do cięcia powinno opierać się na cyklach wegetacyjnych danej rośliny oraz na jej specyficznych potrzebach pielęgnacyjnych.

Pytanie 38

Który z wymienionych rodzajów terenów zielonych można wykorzystać na dziecięcym placu zabaw?

A. Żywopłot z róży dzikiej (Rosa canina)

B. Trylinkę

C. Ważkę dwuramienną

D. Skupinę z cisu pospolitego (Taxus baccata)

Zastosowanie trylinki na placu zabaw dla dzieci jest niewłaściwe, ponieważ jest to materiał budowlany, który nie spełnia standardów bezpieczeństwa dla dzieci. Trylinka, będąca rodzajem kostki brukowej, może być twarda i nieelastyczna, co zwiększa ryzyko urazów podczas zabawy. Standardy projektowania placów zabaw często wskazują na zastosowanie miękkich powierzchni, takich jak piasek, trawa naturalna lub nawierzchnie z gumy, które amortyzują upadki i zmniejszają ryzyko kontuzji. Skupina z cisu pospolitego nie jest odpowiednia ze względu na swoje toksyczne właściwości, które mogą być niebezpieczne dla małych dzieci, które mogą próbować je zjeść. Chociaż cisy mogą być tworzone w formie żywopłotów, nie są zalecane w przestrzeniach, gdzie bawią się dzieci. Żywopłot z róży dzikiej, mimo że może wyglądać atrakcyjnie, również nie jest odpowiednim wyborem. Róża dzika posiada kolce, które mogą powodować rany i są niewłaściwe w kontekście bezpieczeństwa dzieci. W projektowaniu przestrzeni zabaw kluczowe jest uwzględnienie nie tylko estetyki, ale przede wszystkim bezpieczeństwa i zdrowia dzieci, co oznacza unikanie roślin i materiałów, które mogą stwarzać zagrożenie. Kwestie te powinny być brane pod uwagę przez projektantów oraz decydentów przy tworzeniu przyjaznych i bezpiecznych stref do zabawy dla dzieci.

Pytanie 39

Elementy, które są w równych odległościach od osi odniesienia i stanowią swoje lustrzane odbicie, tworzą w kompozycji

A. asymetrię

B. symetrię

C. kontrast

D. akcent

Symetria w kompozycji odnosi się do sytuacji, w której elementy są rozmieszczone równomiernie wokół osi, tworząc wrażenie równowagi i harmonii. W kontekście projektowania graficznego czy architektury, symetria może być wykorzystana do tworzenia estetycznie przyjemnych kompozycji, które przyciągają uwagę i wywołują poczucie porządku. Przykładem może być fasada budynku, gdzie okna i drzwi są rozmieszczone w równych odstępach po obu stronach centralnego wejścia. W sztuce, takie podejście jest często stosowane w klasycznych rzeźbach i malarstwie, gdzie symetria wzmacnia przekaz estetyczny dzieła. W praktyce, projektanci często korzystają z siatki kompozycyjnej, aby zapewnić symetrię w swoich pracach, co jest zgodne z zasadami klasycznego projektowania, które stawiają na równowagę i proporcje.

Pytanie 40

Obumarłe kwiatostany oraz wyraźne plamy na liściach pokryte szarym, puszystym nalotem wskazują, że roślina jest

A. przenawożona potasem

B. porażona chorobą grzybową

C. zaatakowana przez szkodniki

D. porażona chorobą wirusową

Kwiatostany, które zamierają, oraz widoczne plamy na liściach pokryte puszystym szarym nalotem są klasycznymi objawami chorób grzybowych, a szczególnie mączniaka. Tego rodzaju patogeny mogą powodować znaczne uszkodzenia roślin, prowadząc do osłabienia ich wzrostu i rozwoju. Przykładem może być mączniak rzekomy lub mączniak prawdziwy, które prowadzą do zasychania i obumierania kwiatów oraz liści. W praktyce, aby zaradzić takim chorobom, zaleca się stosowanie fungicydów, które są zgodne z wytycznymi ochrony roślin. Ponadto, istotne jest przestrzeganie zasad płodozmianu oraz odpowiednich praktyk agrotechnicznych, które mogą zmniejszyć ryzyko wystąpienia chorób grzybowych. Należy również regularnie monitorować rośliny, aby wczesne wykrycie objawów umożliwiło szybką interwencję i ograniczenie potencjalnych strat. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla każdej osoby zajmującej się uprawą roślin, zarówno w warunkach profesjonalnych, jak i amatorskich.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej