Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 19:36
Data zakończenia: 18 grudnia 2025 19:45

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile hostów można zaadresować w podsieci z maską 255.255.255.248?

A. 246 urządzeń.

B. 4 urządzenia.

C. 6 urządzeń.

D. 510 urządzeń.

Adresacja IP w podsieci z maską 255.255.255.248 (czyli /29) pozwala na przydzielenie 6 hostów. Przy tej masce dostępne są 2^3 = 8 adresów, ponieważ 3 bity są przeznaczone na hosty (32 bity w IPv4 minus 29 bitów maski). Z tych 8 adresów, 2 są zarezerwowane: jeden jako adres sieci, a drugi jako adres rozgłoszeniowy, co oznacza, że pozostaje 6 adresów dostępnych dla hostów. Tego typu podsieci są często wykorzystywane w małych sieciach lokalnych, gdzie nie jest potrzebna duża liczba adresów IP, na przykład w biurach lub dla urządzeń IoT. Użycie odpowiednich masek podsieci jest zgodne z praktykami zalecanymi w dokumentach RFC, które promują efektywne zarządzanie przestrzenią adresową. Zrozumienie, jak działają maski podsieci, jest kluczowe w procesie projektowania sieci oraz zarządzania nimi, co umożliwia bardziej optymalne i bezpieczne wykorzystanie zasobów.

Pytanie 2

Jakie polecenie należy zastosować w konsoli odzyskiwania systemu Windows, aby poprawić błędne zapisy w pliku boot.ini?

A. fixboot

B. diskpart /add

C. fixmbr

D. bootcfg /rebuild

W przypadku błędnych odpowiedzi istotne jest zrozumienie, dlaczego niektóre polecenia nie są odpowiednie do naprawy pliku boot.ini. Na przykład, 'fixmbr' jest używane do naprawy rekordu głównego rozruchu (MBR) na dysku twardym. MBR zawiera informacje o partycjach i jest kluczowy dla rozruchu systemu, jednak nie zajmuje się on problemami związanymi z plikiem boot.ini, który jest odpowiedzialny za konfigurację rozruchu systemu Windows. Polecenie 'fixboot' również dotyczy naprawy sektora rozruchowego partycji, ale nie wprowadza zmian w pliku boot.ini. Z kolei 'diskpart /add' to niepoprawne podejście, ponieważ diskpart jest narzędziem do zarządzania partycjami, a nie do konfigurowania plików rozruchowych. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych poleceń mogą wynikać z mylenia pojęć dotyczących różnych aspektów procesu rozruchu. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych programów ma swoje specyficzne zastosowania, a ich użycie w niewłaściwych kontekstach może prowadzić do dalszych problemów z systemem, zamiast ich rozwiązania. Wiedza na temat właściwego użycia narzędzi dostępnych w konsoli odzyskiwania jest kluczowa dla efektywnego zarządzania systemami operacyjnymi i unikania potencjalnych awarii.

Pytanie 3

Jakie narzędzie służy do usuwania izolacji z włókna światłowodowego?

A. stripper

B. nóż

C. zaciskarka

D. cleaver

Odpowiedź 'stripper' jest jak najbardziej trafna. To narzędzie zostało stworzone specjalnie do ściągania izolacji z włókien światłowodowych. Ma odpowiednio ustawione ostrza, co pozwala na delikatne usunięcie powłoki ochronnej, a włókno zostaje nieuszkodzone. Z mojego doświadczenia, prawidłowe użycie strippera jest kluczowe, bo to pozwala na zachowanie właściwości optycznych włókna. W branży telekomunikacyjnej, gdzie precyzja ma ogromne znaczenie, stosowanie strippera to standard. Warto też zauważyć, że stripery mogą mieć różne ustawienia dla różnych rodzajów włókien, co daje nam elastyczność w pracy. Dobrze użyty stripper nie tylko zwiększa efektywność, ale i zmniejsza ryzyko błędów, co jest mega ważne przy instalacjach światłowodowych, bo wiadomo, że każda pomyłka może dużo kosztować.

Pytanie 4

Protokół stosowany w sieciach komputerowych do zarządzania zdalnym terminalem w modelu klient-serwer, który nie gwarantuje bezpieczeństwa przekazywanych danych i funkcjonuje tylko w formacie tekstowym, to

A. Telnet

B. Secure Shell

C. Remote Desktop Protocol

D. Internet Protocol

Telnet to protokół komunikacyjny, który umożliwia zdalne łączenie się z innymi komputerami w sieciach komputerowych, głównie w architekturze klient-serwer. Działa on w trybie tekstowym, co oznacza, że użytkownik może wprowadzać polecenia i otrzymywać odpowiedzi w formie tekstowej. Telnet nie zapewnia jednak żadnego szyfrowania danych, co sprawia, że przesyłane informacje są narażone na podsłuch przez osoby trzecie. Mimo tych ograniczeń, Telnet był szeroko wykorzystywany do zarządzania urządzeniami sieciowymi, serwerami oraz do zdalnego dostępu do systemów. Przykładem zastosowania Telnetu jest konfiguracja routerów i przełączników w sieciach lokalnych, gdzie administrator może wprowadzać polecenia do urządzenia zdalnie. W praktyce, z uwagi na brak bezpieczeństwa, Telnet został w dużej mierze zastąpiony przez bardziej bezpieczne protokoły, takie jak SSH (Secure Shell), które zapewniają szyfrowanie danych i autoryzację użytkowników. Jednak zrozumienie Telnetu jest istotne w kontekście ewolucji protokołów komunikacyjnych oraz zarządzania sieciami.

Pytanie 5

Urządzenie komputerowe, które powinno być koniecznie podłączone do zasilania za pomocą UPS, to

A. drukarka atramentowa

B. serwer sieciowy

C. dysk zewnętrzny

D. ploter

Serwer sieciowy jest kluczowym elementem infrastruktury IT, odpowiedzialnym za przechowywanie i udostępnianie zasobów oraz usług w sieci. Z racji na swoją rolę, serwery muszą być nieprzerwanie dostępne, a ich nagłe wyłączenie z powodu przerwy w dostawie energii może prowadzić do poważnych problemów, takich jak utrata danych, przerwanie usług czy obniżenie wydajności całego systemu. Zastosowanie zasilacza awaryjnego (UPS) zapewnia dodatkowy czas na bezpieczne wyłączenie serwera oraz ochronę przed uszkodzeniami spowodowanymi przepięciami. W praktyce, standardy branżowe, takie jak Uptime Institute, zalecają stosowanie UPS dla serwerów, aby zwiększyć ich niezawodność i dostępność. Dodatkowo, odpowiednia konfiguracja UPS z monitoringiem stanu akumulatorów może zapobiegać sytuacjom awaryjnym i wspierać zarządzanie ryzykiem w infrastrukturze IT, co jest kluczowe dla organizacji operujących w oparciu o technologie informacyjne.

Pytanie 6

W tabeli przedstawiono pobór mocy poszczególnych podzespołów zestawu komputerowego. Zestaw składa się z:
- płyty głównej,
- procesora,
- 2 modułów pamięci DDR3,
- dysku twardego SSD,
- dysku twardego z prędkością obrotową 7200,
- karty graficznej,
- napędu optycznego,
- myszy i klawiatury,
- wentylatora.
Który zasilacz należy zastosować dla przedstawionego zestawu komputerowego, uwzględniając co najmniej 20% rezerwy poboru mocy?

Podzespół	Pobór mocy [W]	Podzespół	Pobór mocy [W]
Procesor Intel i5	60	Płyta główna	35
Moduł pamięci DDR3	6	Karta graficzna	310
Moduł pamięci DDR2	3	Dysk twardy SSD	7
Monitor LCD	80	Dysk twardy 7200 obr./min	16
Wentylator	5	Dysk twardy 5400 obr./min	12
Mysz i klawiatura	2	Napęd optyczny	30

A. Corsair VS550 550W 80PLUS BOX

B. Zalman ZM600-LX 600W BOX

C. Thermaltake 530W SMART SE Modular BOX

D. be quiet! 500W System Power 8 BOX

Właściwie wybrałeś zasilacz Zalman ZM600-LX 600W BOX i to jest bardzo sensowne podejście w praktyce. Sumując pobór mocy poszczególnych podzespołów z tabeli (płyta główna 35 W, procesor 60 W, 2x DDR3 po 6 W, SSD 7 W, HDD 7200 obr./min 16 W, karta graficzna 310 W, napęd optyczny 30 W, mysz i klawiatura 2 W, wentylator 5 W), otrzymujesz łącznie 447 W. Zgodnie z dobrymi praktykami, zawsze dodaje się rezerwę – minimum te 20% – żeby zasilacz nie pracował na granicy swoich możliwości. To ważne nie tylko dla stabilności systemu, ale też dla jego żywotności i bezpieczeństwa. 20% zapasu od 447 W to +89,4 W, więc minimalna wymagana moc zasilacza to około 536,4 W. W branży przyjęło się zaokrąglać wynik w górę i wybierać kolejny wyższy standardowy model. Zasilacz 600 W jest tutaj wyborem optymalnym, bo zapewnia nie tylko zapas mocy, ale również cichszą pracę i więcej komfortu na przyszłość (np. wymiana na mocniejszą kartę graficzną). Warto pamiętać, że tanie zasilacze często nie dają faktycznie podanej mocy – stąd wybór markowego modelu to też ważny aspekt. Z mojego doświadczenia lepiej zainwestować w lepszy zasilacz niż potem borykać się z problemami wywołanymi przeciążeniem. Dobra praktyka mówi, że zasilacz pracujący w zakresie 50–70% nominalnej mocy ma najlepszą wydajność i żywotność. Także wybór 600 W jest bardzo rozsądny!

Pytanie 7

Jakim interfejsem można osiągnąć przesył danych o maksymalnej przepustowości 6Gb/s?

A. SATA 3

B. SATA 2

C. USB 2.0

D. USB 3.0

Interfejs SATA 3, znany również jako SATA 6 Gb/s, jest standardowym interfejsem do przesyłania danych pomiędzy komputerami a dyskami twardymi oraz innymi urządzeniami pamięci masowej. Jego maksymalna przepustowość wynosi 6 Gb/s, co oznacza, że może efektywnie przenosić dane z prędkością sięgającą 600 MB/s. W praktyce oznacza to, że SATA 3 jest idealnym rozwiązaniem dla nowoczesnych dysków SSD oraz dysków HDD, które wymagają szybkiego przesyłania danych, szczególnie w zastosowaniach takich jak gaming, edycja wideo czy obróbka grafiki. Ponadto, dzięki wstecznej kompatybilności, SATA 3 może być używany z urządzeniami starszych standardów, co pozwala na łatwe aktualizacje systemów bez konieczności wymiany całej infrastruktury. Standard ten jest szeroko stosowany w branży, a jego wdrożenie uznawane jest za najlepszą praktykę w kontekście zwiększania wydajności systemów komputerowych.

Pytanie 8

ARP (Address Resolution Protocol) to protokół, który pozwala na konwersję

A. adresów IP na 48-bitowe adresy sprzętowe

B. nazw domenowych na 48-bitowe adresy sprzętowe

C. nazw domenowych na 32-bitowe adresy IP

D. adresów sprzętowych na 32-bitowe adresy IP

Adres rozwiązywania (ARP) jest kluczowym protokołem w warstwie sieciowej modelu OSI, który odpowiada za mapowanie adresów IP na 48-bitowe adresy fizyczne (MAC). Dzięki temu, urządzenia w sieci lokalnej mogą komunikować się ze sobą, gdy znają tylko adresy IP, a nie fizyczne adresy sprzętowe. Na przykład, gdy komputer chce wysłać ramkę do innego urządzenia w tej samej sieci, najpierw wykorzystuje ARP, aby zidentyfikować odpowiedni adres MAC na podstawie znanego adresu IP. Przykładowo, gdy komputer A wysyła dane do komputera B, który ma adres IP 192.168.1.2, komputer A najpierw wysyła zapytanie ARP, aby dowiedzieć się, jaki jest adres MAC odpowiadający temu adresowi IP. Protokół ARP jest niezwykle ważny w kontekście sieci Ethernet i jest stosowany w większości współczesnych sieci lokalnych. Znajomość działania ARP jest kluczowa dla administratorów sieci, ponieważ pozwala identyfikować i rozwiązywać problemy związane z komunikacją w sieci. Warto również zauważyć, że ARP operuje na zasadzie lokalnych broadcastów, co oznacza, że zapytanie ARP jest wysyłane do wszystkich urządzeń w sieci, a odpowiedź jest przyjmowana przez urządzenie z odpowiednim adresem IP.

Pytanie 9

Program iftop działający w systemie Linux ma na celu

A. ustawianie parametrów interfejsu graficznego

B. monitorowanie aktywności połączeń sieciowych

C. kończenie procesu, który zużywa najwięcej zasobów procesora

D. prezentowanie bieżącej prędkości zapisu w pamięci operacyjnej

Program iftop jest narzędziem służącym do monitorowania połączeń sieciowych w systemie Linux. Jego główną funkcjonalnością jest wyświetlanie danych dotyczących aktywności sieciowej w czasie rzeczywistym. Użytkownik może zobaczyć, które adresy IP są najbardziej aktywne, jak również ilość przesyłanych danych w określonym czasie. Dzięki temu administratorzy sieci mogą szybko identyfikować potencjalne problemy, takie jak nadmierne obciążenie sieci, działania złośliwe lub błędy konfiguracyjne. Dodatkowo, iftop umożliwia filtrowanie wyników według interfejsów sieciowych oraz protokołów, co zwiększa jego użyteczność w bardziej złożonych środowiskach. W praktyce, narzędzie to jest często wykorzystywane w połączeniu z innymi narzędziami do monitorowania sieci, takimi jak Wireshark, aby uzyskać pełniejszy obraz stanu infrastruktury sieciowej. Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej o monitoringach sieciowych, warto zaznajomić się z protokołem SNMP oraz narzędziami do jego implementacji.

Pytanie 10

Aby przeprowadzić aktualizację zainstalowanego systemu operacyjnego Linux Ubuntu, należy wykorzystać komendę

A. apt-get upgrade albo apt upgrade

B. kernel update

C. system update

D. yum upgrade

Odpowiedź 'apt-get upgrade albo apt upgrade' jest całkowicie na miejscu, bo te komendy to jedne z podstawowych narzędzi do aktualizacji programów w systemie Linux, zwłaszcza w Ubuntu. Obie służą do zarządzania pakietami, co znaczy, że można nimi instalować, aktualizować i usuwać oprogramowanie. Komenda 'apt-get upgrade' w zasadzie aktualizuje wszystkie zainstalowane pakiety do najnowszych wersji, które można znaleźć w repozytoriach. Natomiast 'apt upgrade' to nowocześniejsza wersja, bardziej przystępna dla użytkownika, ale robi praktycznie to samo, tylko może w bardziej zrozumiały sposób. Warto pamiętać, żeby regularnie sprawdzać dostępność aktualizacji, bo można to zrobić przez 'apt update', co synchronizuje nasze lokalne dane o pakietach. Używanie tych poleceń to naprawdę dobry nawyk, bo pozwala utrzymać system w dobrym stanie i zmniejsza ryzyko związane z lukami bezpieczeństwa.

Pytanie 11

Schemat blokowy karty dźwiękowej jest przedstawiony na rysunku. Jaką rolę odgrywa układ oznaczony numerem 1?

A. Zwiększa sygnał wyjściowy

B. Konwertuje sygnał analogowy na cyfrowy

C. Konwertuje sygnał cyfrowy na analogowy

D. Zwiększa sygnał wejściowy

Układ oznaczony cyfrą 1 na schemacie odpowiada za zamianę sygnału analogowego na cyfrowy co jest kluczowym procesem w pracy karty dźwiękowej. Proces ten umożliwia komputerowi przetwarzanie i analizowanie dźwięków. Dzięki konwersji analogowo-cyfrowej można przechowywać dźwięk w postaci cyfrowej co pozwala na jego edycję miksowanie oraz przesyłanie w formie cyfrowej. W praktyce układy ADC (Analog to Digital Converter) są szeroko stosowane w urządzeniach audio takich jak mikrofony cyfrowe rejestratory dźwięku oraz systemy nagłośnieniowe. Konwersja ta jest zgodna z międzynarodowymi standardami audio takimi jak PCM (Pulse Code Modulation) co zapewnia wysoką jakość dźwięku. W kontekście karty dźwiękowej ADC odgrywa istotną rolę w interfejsach MIDI umożliwiając współpracę z instrumentami muzycznymi. Zrozumienie procesu konwersji analogowo-cyfrowej jest kluczowe dla inżynierów dźwięku i techników audio gdyż wpływa na jakość i precyzję przetwarzanego dźwięku.

Pytanie 12

Serwer DNS pełni rolę

A. dynamicznego przydzielania adresów IP

B. który umożliwia przekształcenie nazw mnemonicznych (opisowych) na odpowiadające im adresy IP

C. zdalnego i szyfrowanego dostępu

D. usług terminalowych

Serwer DNS (Domain Name System) odgrywa kluczową rolę w internecie, umożliwiając konwersję nazw domenowych na odpowiadające im adresy IP, co jest niezbędne do komunikacji w sieci. Gdy użytkownik wpisuje adres strony internetowej w przeglądarkę, serwer DNS przetwarza tę nazwę na jej numeryczny odpowiednik, który jest zrozumiały dla maszyn. Przykładowo, podczas wpisywania www.example.com, serwer DNS przekształca tę nazwę na adres IP, np. 192.0.2.1, co pozwala na nawiązanie połączenia z odpowiednim serwerem. To przekształcenie jest realizowane poprzez hierarchiczny system serwerów DNS, które współpracują ze sobą, umożliwiając szybkie i efektywne odnajdywanie żądanych zasobów. Zgodnie z najlepszymi praktykami, konfiguracja serwera DNS powinna być przeprowadzana z uwzględnieniem bezpieczeństwa, aby zapobiegać atakom, takim jak spoofing DNS. W kontekście rozwoju technologicznym, znaczenie serwerów DNS rośnie, ponieważ coraz więcej usług internetowych opiera się na niezawodnym i szybkim dostępie do danych, co wymaga efektywnego zarządzania nazwami domenowymi i adresami IP.

Pytanie 13

Jakim poleceniem w systemie Linux można ustalić trasę pakietu do celu?

A. netstat

B. traceroute

C. pathping

D. tracert

Polecenie 'traceroute' jest fundamentem w diagnostyce sieci, pozwalającym na śledzenie trasy, którą pokonują pakiety danych od źródła do docelowego urządzenia. Wykorzystuje ono protokoły ICMP (Internet Control Message Protocol) oraz UDP (User Datagram Protocol) do określenia, przez jakie routery przechodzą pakiety w drodze do określonego adresu IP. Przykładowo, uruchamiając polecenie 'traceroute www.example.com', użytkownik otrzyma listę wszystkich routerów, przez które dane przechodzą, wraz z czasem odpowiedzi każdego z nich. To narzędzie jest nieocenione w identyfikacji problemów z opóźnieniami w sieci, zrywami połączeń, czy też w kontroli jakości usług. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, regularne monitorowanie tras pakietów może pomóc w optymalizacji sieci, a także w planowaniu rozbudowy infrastruktury. Zrozumienie działania 'traceroute' oraz umiejętność interpretacji jego wyników to kluczowe umiejętności dla każdego specjalisty zajmującego się administracją sieci.

Pytanie 14

Na zamieszczonym zdjęciu widać

A. tusz

B. tuner

C. taśmę barwiącą

D. kartridż

Tuner to urządzenie elektroniczne stosowane w systemach audio i wideo do odbioru sygnałów radiowych lub telewizyjnych. Jego funkcją jest dekodowanie sygnałów i ich przetwarzanie na postać zrozumiałą dla reszty systemu. W kontekście druku, tuner nie pełni żadnej roli, a jego użycie w odpowiedzi na pytanie związane z materiałami eksploatacyjnymi jest niepoprawne. Kartridż to pojemnik zawierający tusz lub toner, stosowany w drukarkach atramentowych i laserowych. Jest to element niezbędny do drukowania, jednak różni się znacząco od taśmy barwiącej, zarówno pod względem zasady działania, jak i zastosowań. Kartridże wymagają technologii atramentowej lub laserowej, podczas gdy taśmy barwiące są wykorzystywane w drukarkach igłowych. Tusz to ciecz używana w drukarkach atramentowych, także różni się od taśmy barwiącej, która jest bardziej fizycznym nośnikiem. Typowym błędem jest utożsamianie tuszu z każdym rodzajem materiału barwiącego, co pomija specyfikę technologii druku igłowego. Poprawne zrozumienie materiałów eksploatacyjnych wymaga wiedzy o ich mechanizmach działania i przeznaczeniu w różnych typach drukarek czy urządzeń biurowych. Takie zrozumienie pomaga uniknąć nieporozumień i błędów przy doborze odpowiednich komponentów do urządzeń drukujących.

Pytanie 15

Jakie urządzenie powinno być użyte, aby poprawić zasięg sieci bezprzewodowej w obiekcie?

A. Switch zarządzany

B. Router bezprzewodowy

C. Wzmacniacz sygnału

D. Bezprzewodowa karta sieciowa

Wzmacniacz sygnału to urządzenie, które ma na celu poprawę jakości i zasięgu sygnału sieci bezprzewodowej. Działa on poprzez odbieranie słabego sygnału z punktu dostępowego (routera) i jego amplifikację, a następnie transmitowanie go w obszarze, gdzie wcześniej występowały problemy z zasięgiem. W praktyce oznacza to, że wzmacniacz sygnału pozwala użytkownikom na korzystanie z internetu w miejscach, które wcześniej były niedostępne lub zmagające się z dużymi zakłóceniami. Wzmacniacze sygnału są szczególnie przydatne w dużych budynkach, gdzie grube ściany mogą osłabiać sygnał Wi-Fi. Dobre praktyki wskazują na umiejscowienie wzmacniacza w połowie drogi między routerem a obszarem z słabym sygnałem, co maksymalizuje efektywność jego działania. Warto również pamiętać, że przy wyborze wzmacniacza sygnału powinniśmy zwrócić uwagę na jego zgodność z używaną przez nas siecią, co zapewni optymalne działanie według standardów IEEE 802.11.

Pytanie 16

Użytkownik chce tak zmodernizować komputer, aby działały na nim gry wymagające DirectX12. Jaki system operacyjny powinien zakupić do modernizowanego komputera, aby wspierał DX12?

A. Windows 8.1

B. Windows 8

C. Windows XP

D. Windows 10

Windows 10 to jedyny system operacyjny z tej listy, który natywnie obsługuje DirectX 12. To właśnie ta wersja systemu Microsoftu została zaprojektowana tak, żeby w pełni wykorzystać nowoczesne technologie graficzne wymagane przez najnowsze gry i aplikacje multimedialne. DirectX 12 wprowadza spore usprawnienia, szczególnie jeśli chodzi o wydajność i efektywność zarządzania zasobami GPU, co ma ogromne znaczenie przy bardziej wymagających tytułach. W praktyce, jeśli ktoś składa komputer pod nowe gry albo planuje modernizację sprzętu, to moim zdaniem Windows 10 jest w zasadzie oczywistym wyborem – nie tylko z powodu wsparcia dla DX12, ale też szerokiej kompatybilności ze sterownikami, zabezpieczeniami i aktualizacjami sprzętowymi. W branży IT i gamingu standardem jest korzystanie z platformy, która daje szerokie możliwości rozwoju i wsparcia, a Windows 10, mimo że już jest następca (Windows 11), dalej dominuje jako system gamingowy. Warto też pamiętać, że starsze systemy, nawet jeśli ktoś je gdzieś jeszcze spotka, nie pozwolą odpalić wielu nowoczesnych tytułów AAA. Z własnego doświadczenia wiem, że próby uruchamiania nowych gier na starszych wersjach Windowsa kończą się zwykle frustracją i stratą czasu. Lepiej od razu zainwestować w najnowszy wspierany system i mieć spokój na lata.

Pytanie 17

Aby wymusić na użytkownikach lokalnych systemów z rodziny Windows Server regularną zmianę haseł oraz stosowanie haseł o odpowiedniej długości, które spełniają kryteria złożoności, należy ustawić

A. zasady haseł w lokalnych zasadach zabezpieczeń

B. parametry konta użytkownika w narzędziu zarządzania komputerem

C. konta użytkowników w Ustawieniach

D. zasady blokady konta w zasadach grupowych

Odpowiedź "zasady haseł w zasadach zabezpieczeń lokalnych" jest poprawna, ponieważ to w tym miejscu można skonfigurować wymogi dotyczące złożoności haseł oraz okresowej zmiany haseł dla kont użytkowników w systemach Windows Server. Umożliwia to administratorom kontrolowanie polityki haseł, co jest kluczowym elementem zabezpieczeń w środowiskach IT. Przykładowo, można ustalić minimalną długość hasła, wymusić użycie znaków specjalnych, cyfr oraz wielkich liter, co znacząco zwiększa odporność na ataki brute-force. W dobrych praktykach bezpieczeństwa IT, takich jak standardy NIST, podkreśla się znaczenie silnych haseł oraz regularnej ich zmiany. Dzięki odpowiednim ustawieniom w zasadach zabezpieczeń lokalnych można również wprowadzić blokady konta po kilku nieudanych próbach logowania, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo. To podejście jest zgodne z politykami bezpieczeństwa wielu organizacji, które mają na celu minimalizację ryzyka naruszeń danych.

Pytanie 18

Aby wymusić na użytkownikach lokalnych systemów z rodziny Windows Server regularną zmianę hasła oraz stosowanie haseł o odpowiedniej długości i spełniających wymagania dotyczące złożoności, należy ustawić

A. właściwości konta użytkownika w zarządzaniu systemem

B. zasady blokady kont w politykach grup

C. konta użytkowników w Ustawieniach

D. zasady haseł w lokalnych zasadach zabezpieczeń

Zasady haseł w systemach Windows Server to coś naprawdę kluczowego, jeśli chodzi o bezpieczeństwo. Dobre ustawienia tych zasad to podstawa dla każdego administratora. Dzięki nim można na przykład wymusić, żeby użytkownicy zmieniali hasła co jakiś czas i żeby te hasła były odpowiednio długie i skomplikowane. Właściwie, standardowe wymagania mówią, że hasło powinno mieć co najmniej 12 znaków i używać wielkich i małych liter, cyfr oraz znaków specjalnych. To zdecydowanie podnosi poziom bezpieczeństwa. Przykładowo, można ustawić zasady, które zmuszają do zmiany hasła co 90 dni. To wszystko jest zgodne z wytycznymi NIST, co jest naprawdę ważne w obecnych czasach, gdzie ochrona danych jest priorytetem. Takie podejście pomaga lepiej zabezpieczyć informacje w organizacji i zmniejszyć ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 19

Osoba korzystająca z systemu Linux, chcąc zweryfikować dysk twardy pod kątem obecności uszkodzonych sektorów, ma możliwość skorzystania z programu

A. scandisk

B. chkdisk

C. defrag

D. fsck

Program fsck (file system check) jest narzędziem w systemie Linux, które służy do sprawdzania i naprawy systemów plików. Jego głównym zadaniem jest identyfikowanie i korygowanie błędów w systemie plików, w tym uszkodzonych sektorów dysku twardego. Użytkownik może uruchomić fsck w trybie offline, co oznacza, że przed uruchomieniem sprawdzenia system plików powinien być odmontowany, co pozwala na dokładne skanowanie bez ryzyka utraty danych. Przykładowo, aby sprawdzić partycję /dev/sda1, użytkownik powinien użyć komendy 'fsck /dev/sda1'. W praktyce, regularne używanie fsck jako części rutynowej konserwacji systemu może pomóc utrzymać integralność danych i zapobiec poważniejszym awariom. Warto również zaznaczyć, że fsck jest zgodny z wieloma systemami plików, w tym ext4, co czyni go wszechstronnym narzędziem dla administratorów systemów. Standardy branżowe zalecają regularne sprawdzanie systemów plików, aby zapewnić ich stabilność i wydajność.

Pytanie 20

System limitów dyskowych, umożliwiający kontrolowanie wykorzystania zasobów dyskowych przez użytkowników, nazywany jest

A. release

B. management

C. spool

D. quota

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do mechanizmu limitów dyskowych, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego terminologii używanej w zarządzaniu systemami informatycznymi. Odpowiedź 'spool' odnosi się do procesu buforowania danych, co ma zastosowanie w kontekście drukowania lub zarządzania zadaniami w kolejkach, ale nie ma związku z kontrolą wykorzystania przestrzeni dyskowej. Można to mylnie interpretować jako zarządzanie zasobami, ale w rzeczywistości jest to zupełnie inny proces, który nie dotyczy limitów. Odpowiedź 'release' często oznacza uwolnienie zasobów lub zakończenie procesu, co również nie ma zastosowania w kontekście limitów dyskowych. 'Management' to termin ogólny, który odnosi się do szerszego zarządzania zasobami, ale nie precyzuje konkretnego mechanizmu jak 'quota', co prowadzi do nieprecyzyjnego rozumienia tematu. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie różnych terminów technicznych, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami w systemach informatycznych. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi pojęciami jest niezbędne dla efektywnego administrowania systemami oraz dla wdrażania najlepszych praktyk w zarządzaniu przestrzenią dyskową.

Pytanie 21

Sprzęt, który pozwala na komunikację pomiędzy hostami w tej samej sieci a hostami w różnych sieciach, to

A. hub

B. firewall

C. router

D. switch

Router to urządzenie, które pełni kluczową rolę w komunikacji pomiędzy różnymi sieciami komputerowymi. Jego zadaniem jest przekazywanie pakietów danych między hostami należącymi do różnych sieci, co umożliwia efektywną wymianę informacji. W praktyce, routery są wykorzystywane w domach, biurach oraz w dużych środowiskach korporacyjnych do łączenia lokalnych sieci z Internetem. Przykładem może być typowy router domowy, który łączy urządzenia takie jak komputery, smartfony czy drukarki z dostawcą usług internetowych. Routery operują na warstwie trzeciej modelu OSI, co oznacza, że analizują adresy IP i podejmują decyzje o trasowaniu danych. W kontekście standardów branżowych, routery są zgodne z protokołami takimi jak IP, a także z technologiami NAT (Network Address Translation) i DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), co pozwala na dynamiczne przydzielanie adresów IP oraz tworzenie bardziej złożonych sieci. Warto również zauważyć, że nowoczesne routery często oferują dodatkowe funkcje zabezpieczeń, takie jak zapory sieciowe, co wpływa na bezpieczeństwo przesyłanych danych.

Pytanie 22

Który z protokołów jest używany do przesyłania plików na serwer?

A. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

B. HTTP (Hyper Text Transfer Protocol)

C. DNS (Domain Name System)

D. FTP (File Transfer Protocol)

FTP, czyli File Transfer Protocol, jest protokołem zaprojektowanym specjalnie do przesyłania plików pomiędzy komputerami w sieci. Jest to standardowy protokół internetowy, który umożliwia użytkownikom przesyłanie i pobieranie plików z serwera. FTP działa w oparciu o model klient-serwer, gdzie użytkownik pełni rolę klienta, a serwer jest odpowiedzialny za przechowywanie i udostępnianie plików. Przykładem praktycznego zastosowania FTP może być przesyłanie dużych plików z lokalnego komputera na serwer hostingowy w celu publikacji strony internetowej. FTP obsługuje również różne tryby przesyłania danych, takie jak tryb pasywny i aktywny, co pozwala na lepsze dostosowanie do różnych konfiguracji sieciowych. Standardy FTP są szeroko stosowane w branży IT, a wiele narzędzi i aplikacji, takich jak FileZilla czy WinSCP, oferuje łatwe w użyciu interfejsy graficzne do zarządzania transferem plików za pomocą tego protokołu.

Pytanie 23

Narzędziem do monitorowania, które umożliwia przechwytywanie, rejestrowanie oraz dekodowanie różnych pakietów sieciowych, jest

A. whireshark

B. finder

C. tracker

D. konqueror

Wireshark jest uznawanym standardem w dziedzinie analizy ruchu sieciowego. Jest to program służący do przechwytywania i analizy pakietów danych, co jest kluczowe w diagnostyce problemów sieciowych oraz w testowaniu zabezpieczeń. Wireshark umożliwia użytkownikom monitorowanie ruchu w czasie rzeczywistym, co pozwala na identyfikację błędów, zagrożeń oraz optymalizację wydajności sieci. Program obsługuje wiele protokołów, co czyni go niezwykle wszechstronnym narzędziem dla inżynierów sieci. Przykładowe zastosowanie Wireshark obejmuje analizę protokołów HTTP, TCP oraz UDP, co pozwala na śledzenie interakcji między różnymi elementami sieci. Ponadto, Wireshark jest stosowany w edukacji, aby nauczyć studentów podstaw działania sieci oraz analizy danych. Jako narzędzie open source, Wireshark cieszy się dużym wsparciem społeczności, co zapewnia regularne aktualizacje oraz rozwój nowych funkcji, zgodnych z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 24

Aby w systemie Windows XP stworzyć nowego użytkownika o nazwisku egzamin z hasłem qwerty, powinno się zastosować polecenie

A. user net egzamin qwerty /add

B. useradd egzamin qwerty /add

C. net user egzamin qwerty /add

D. adduser egzamin qwerty /add

Polecenie 'net user egzamin qwerty /add' jest poprawne, ponieważ jest to standardowa komenda używana w systemach operacyjnych Windows do zarządzania kontami użytkowników z poziomu wiersza poleceń. Rozpoczynając od 'net user', informujemy system, że chcemy pracować z kontami użytkowników. Następnie podajemy nazwę nowego użytkownika - w tym przypadku 'egzamin' - oraz hasło, które chcemy przypisać do tego konta - 'qwerty'. Opcja '/add' oznacza, że chcemy dodać nowe konto do systemu. Tego typu operacje są kluczowe w administracji systemami, ponieważ pozwalają na efektywne zarządzanie dostępem i bezpieczeństwem. W praktyce, administratorzy mogą tworzyć różne konta dla użytkowników, co pozwala na lepszą organizację pracy i kontrolę nad tym, które osoby mają dostęp do jakich zasobów. Ponadto, stosowanie silnych haseł oraz zmiana ich regularnie jest zgodne z zaleceniami bezpieczeństwa, co minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 25

Który z poniższych adresów IP należy do grupy C?

A. 125.12.15.138

B. 198.26.152.10

C. 129.175.11.15

D. 190.15.30.201

Adres IP 198.26.152.10 należy do klasy C, co oznacza, że jego pierwsza oktet (198) mieści się w przedziale od 192 do 223. Klasa C jest wykorzystywana głównie w sieciach, które wymagają wielu podsieci i mają stosunkowo niewielką liczbę hostów. W przypadku adresów klasy C, maksymalna liczba hostów na jedną podsieć wynosi 254, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla małych i średnich organizacji. Klasa C ma również określoną maskę podsieci (255.255.255.0), co umożliwia łatwe zarządzanie i segmentację sieci. Znajomość klas adresów IP jest kluczowa przy projektowaniu i wdrażaniu sieci komputerowych, aby odpowiednio dostosować konfigurację do potrzeb organizacji. Dzięki zastosowaniu odpowiednich klas adresów można efektywnie zarządzać ruchem sieciowym i zapewnić lepsze bezpieczeństwo oraz wydajność sieci. Przykładem zastosowania klasy C może być mała firma, która potrzebuje łączności dla swoich komputerów biurowych oraz urządzeń peryferyjnych, gdzie klasa C pozwala na łatwą ekspansję w przypadku wzrostu liczby pracowników.

Pytanie 26

Na schemacie płyty głównej, gdzie można zamontować moduły pamięci RAM, gniazdo oznaczone cyfrą to

A. 3

B. 4

C. 1

D. 2

Gniazdo oznaczone cyfrą 1 na schemacie to miejsce przeznaczone do instalacji modułów pamięci RAM. Moduły RAM są kluczowe dla działania komputera, ponieważ umożliwiają przechowywanie i szybki dostęp do danych programów i systemu operacyjnego podczas ich pracy. Na płytach głównych gniazda RAM są zazwyczaj zlokalizowane w pobliżu procesora, co minimalizuje opóźnienia związane z przesyłaniem danych. Standardowym typem pamięci RAM dla komputerów osobistych jest DDR (Double Data Rate), a najnowsze wersje, takie jak DDR4 lub DDR5, oferują znacznie wyższą przepustowość i niższe zapotrzebowanie na energię niż starsze wersje. Instalując pamięć RAM, należy upewnić się, że moduły są poprawnie osadzone w gniazdach i że są kompatybilne z płytą główną oraz procesorem. Dobra praktyka to montowanie modułów w parach, co umożliwia korzystanie z trybu dual-channel, zwiększającego wydajność przez równoczesne korzystanie z dwóch szyn danych. Przy planowaniu rozbudowy pamięci RAM warto także zwrócić uwagę na maksymalną obsługiwaną pojemność RAM przez płytę główną oraz jej częstotliwość pracy, aby zapewnić optymalną wydajność.

Pytanie 27

Przy zmianach w rejestrze Windows w celu zapewnienia bezpieczeństwa należy najpierw

A. sprawdzić obecność błędów na dysku

B. wyeksportować klucze rejestru do pliku

C. zweryfikować, czy na komputerze nie ma wirusów

D. utworzyć kopię zapasową ważnych plików

Wyeksportowanie kluczy rejestru do pliku jest kluczowym krokiem w procesie modyfikacji rejestru Windows, ponieważ pozwala na przywrócenie wcześniejszego stanu systemu w przypadku, gdy wprowadzone zmiany spowodują problemy z jego działaniem. Rejestr systemowy Windows jest bazą danych, która przechowuje ustawienia systemowe oraz konfiguracje aplikacji, a zmiany w nim mogą mieć dalekosiężne konsekwencje. Przykładowo, jeśli wprowadzone modyfikacje spowodują, że system nie uruchomi się prawidłowo, użytkownik może zaimportować wcześniej wyeksportowany plik rejestru, co przywróci system do stanu sprzed modyfikacji. Ponadto, zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie administracji systemów, zawsze zaleca się wykonanie kopii zapasowej rejestru przed jakimikolwiek zmianami, by zminimalizować ryzyko utraty danych lub destabilizacji systemu. Eksportowanie kluczy rejestru można zrealizować poprzez narzędzie 'regedit', co jest standardowym podejściem stosowanym przez specjalistów IT.

Pytanie 28

Która kopia w procesie archiwizacji plików pozostawia oznaczenie archiwizacji?

A. Przyrostowa

B. Normalna

C. Różnicowa

D. Całościowa

Kopia różnicowa to fajny sposób na archiwizację plików, bo zapisuje tylko to, co się zmieniło od czasu, kiedy robiłeś ostatni pełny backup. W porównaniu do kopii całościowej, która przechowuje wszystko, kopia różnicowa zajmuje znacznie mniej miejsca na dysku. Dlatego, jeśli coś pójdzie nie tak, łatwiej jest przywrócić system do poprzedniego stanu. W dodatku, pliki, które były archiwizowane, mają znacznik, dzięki czemu od razu widać, które z nich były zmieniane. To naprawdę przydatne, bo łączy w sobie oszczędność miejsca z szybkością odzyskiwania danych. Warto pamiętać, żeby regularnie robić pełne backupy, a między nimi kopie różnicowe, bo to zwiększa bezpieczeństwo, jeśli coś się wydarzy.

Pytanie 29

Aby skonfigurować i dostosować środowisko graficzne GNOME w różnych dystrybucjach Linux, należy użyć programu

A. GNOMON 3D

B. GNOME Tweak Tool

C. GIGODO Tools

D. GNU Compiller Collection

GNOME Tweak Tool to kluczowy program umożliwiający konfigurację oraz personalizację środowiska graficznego GNOME w systemach Linux. Użytkownicy mogą za jego pomocą modyfikować różne aspekty interfejsu, takie jak motywy, ikony, czcionki, oraz ustawienia okien. Przykładowo, można zmienić motyw GTK, co natychmiastowo wpłynie na wygląd całego środowiska graficznego, czyniąc je bardziej estetycznym i dostosowanym do indywidualnych preferencji. Program ten jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie użyteczności i dostępności, oferując użytkownikom intuicyjny interfejs z prostymi opcjami. Warto również zaznaczyć, że GNOME Tweak Tool jest nieocenionym narzędziem dla programistów i administratorów systemów, którzy chcą dostosować środowisko pracy do specyficznych potrzeb użytkowników lub wdrożyć konkretne standardy w organizacji. Dobrze skonfigurowane środowisko graficzne może zwiększyć produktywność i komfort pracy, co jest kluczowe w profesjonalnych zastosowaniach.

Pytanie 30

Jakie polecenie w systemie Linux przyzna pełne uprawnienia wszystkim użytkownikom do zasobów?

A. chmod 777

B. chmod 666

C. chmod 533

D. chmod 000

Polecenie 'chmod 777' w systemie Linux ustawia pełne uprawnienia do odczytu, zapisu i wykonania dla właściciela pliku, grupy oraz innych użytkowników. Liczba '7' w systemie ósemkowym odpowiada wartości binarnej '111', co oznacza, że każdy z trzech typów użytkowników ma pełny dostęp do pliku lub katalogu. Umożliwia to na przykład wspólne korzystanie z katalogów roboczych, gdzie wiele osób może edytować i modyfikować pliki. W praktyce takie ustawienie uprawnień powinno być stosowane ostrożnie, głównie w sytuacjach, gdy pliki lub katalogi są przeznaczone do współdzielenia w zaufanym środowisku. W kontekście dobrych praktyk bezpieczeństwa, ważne jest, aby unikać nadawania pełnych uprawnień tam, gdzie nie jest to absolutnie konieczne, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu czy przypadkowych modyfikacji. Warto również pamiętać, że w przypadku systemów produkcyjnych lepiej jest stosować bardziej restrykcyjne ustawienia, aby chronić integralność danych.

Pytanie 31

Usługa, która odpowiada za przekształcanie nazw domenowych na adresy IP, to

A. SMTP

B. SNMP

C. DHCP

D. DNS

Odpowiedź DNS (Domain Name System) jest poprawna, ponieważ ta usługa odpowiada za translację nazw domenowych na adresy IP, co jest kluczowe dla komunikacji w internecie. Kiedy użytkownik wprowadza adres strony, na przykład www.przyklad.pl, system DNS konwertuje tę nazwę na odpowiedni adres IP, np. 192.0.2.1. Dzięki temu, urządzenia sieciowe mogą się komunikować ze sobą, ponieważ operują na adresach IP. DNS działa na zasadzie hierarchicznej struktury, gdzie serwery DNS mogą odwoływać się do innych serwerów, aby znaleźć dokładny adres IP. To sprawia, że system jest niezwykle skalowalny i wydajny. Przykładem zastosowania DNS jest sytuacja, gdy chcemy odwiedzić stronę, która została przeniesiona na inny serwer; zmiany w DNS mogą być wprowadzone szybko, co minimalizuje czas przestoju. Dodatkowo, DNS obsługuje mechanizmy takie jak caching, co przyspiesza proces rozwiązywania nazw. W kontekście najlepszych praktyk, zarządzanie strefami DNS i ich zabezpieczenie, na przykład przez DNSSEC, jest niezbędne, aby zapobiegać atakom typu spoofing.

Pytanie 32

Minimalną wartość długości hasła użytkownika w systemie Windows można ustawić poprzez komendę

A. net user

B. net computer

C. net accounts

D. net config

Odpowiedź 'net accounts' jest prawidłowa, ponieważ to polecenie w systemie Windows służy do zarządzania polityką haseł i kont użytkowników. Używając tego polecenia, administratorzy mogą ustawić różne parametry, takie jak minimalna długość hasła, maksymalny czas, przez jaki hasło może być używane, oraz wymogi dotyczące złożoności haseł. Na przykład, aby ustawić minimalną długość hasła na 8 znaków, administrator może wpisać polecenie 'net accounts /minpwlen:8'. Dzięki temu można zapewnić, że użytkownicy tworzą hasła, które są wystarczająco trudne do złamania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa w IT. Dodatkowo, polityki haseł powinny być regularnie przeglądane i aktualizowane w celu dostosowania się do zmieniających się zagrożeń i standardów branżowych, takich jak wytyczne NIST. Stosowanie takich praktyk zmniejsza ryzyko nieautoryzowanego dostępu do systemów i danych.

Pytanie 33

Urządzenie peryferyjne, które jest kontrolowane przez komputer i wykorzystywane do obsługi dużych, płaskich powierzchni, a do produkcji druków odpornych na czynniki zewnętrzne używa farb rozpuszczalnikowych, to ploter

A. solwentowy

B. tnący

C. kreślący

D. piaskowy

Odpowiedź 'solwentowy' jest prawidłowa, ponieważ plotery solwentowe są specjalistycznymi urządzeniami przeznaczonymi do druku na różnych powierzchniach, w tym na materiałach wielkoformatowych. Te urządzenia wykorzystują farby na bazie rozpuszczalników, które zapewniają wysoką odporność na czynniki zewnętrzne, takie jak promieniowanie UV, woda czy różne substancje chemiczne. Dzięki temu, wydruki wykonane przy użyciu ploterów solwentowych są idealne do zastosowań zewnętrznych, na przykład w reklamie, gdzie wytrzymałość i żywotność wydruków są kluczowe. Plotery te oferują również szeroki wachlarz kolorów oraz możliwość uzyskiwania intensywnych barw, co czyni je popularnym wyborem w branży graficznej. Warto również zwrócić uwagę na standardy ekologiczne, które dotyczą tych technologii, takie jak wdrażanie rozwiązań mających na celu ograniczenie emisji lotnych związków organicznych (VOC). Przykładowe zastosowania to produkcja banerów, naklejek czy billboardów, które muszą być odporne na różne warunki atmosferyczne. W związku z tym, wybór plotera solwentowego jest często decyzją strategiczną w kontekście zapewnienia jakości i trwałości wydruków.

Pytanie 34

Co oznacza skrót "DNS" w kontekście sieci komputerowych?

A. Data Network Service

B. Dynamic Network Server

C. Digital Network Stream

D. Domain Name System

Skrót "DNS" oznacza <strong>Domain Name System</strong>, czyli system nazw domenowych. Jest to kluczowy element infrastruktury internetowej, który umożliwia przekształcanie przyjaznych dla człowieka nazw domenowych, takich jak przykład.com, na adresy IP, które są zrozumiałe dla komputerów. Dzięki DNS użytkownicy Internetu mogą łatwo uzyskiwać dostęp do stron internetowych, wpisując prostą nazwę zamiast zapamiętywania skomplikowanych adresów IP. System DNS działa na zasadzie hierarchicznej bazy danych rozproszonej, co oznacza, że dane są przechowywane w różnych lokalizacjach, co zapewnia skalowalność i redundancję. Każde zapytanie DNS jest przetwarzane przez szereg serwerów, począwszy od lokalnego serwera DNS, przez serwery główne, aż po serwery odpowiedzialne za daną domenę. Dzięki temu, DNS jest skalowalnym i niezawodnym rozwiązaniem, które umożliwia płynne działanie Internetu. Zastosowanie DNS obejmuje również funkcje związane z bezpieczeństwem, takie jak DNSSEC, które dodaje warstwę zabezpieczeń poprzez cyfrowe podpisywanie danych DNS, zapobiegając atakom typu man-in-the-middle.

Pytanie 35

Toner stanowi materiał eksploatacyjny w drukarce

A. laserowej

B. atramentowej

C. sublimacyjnej

D. igłowej

Toner to taki proszek, którego używają drukarki laserowe. Działa to trochę inaczej niż w atramentówkach, gdzie mamy tusz w płynnej formie. W laserówkach toner jest przyciągany przez naładowany bęben i dzięki temu powstaje obraz na papierze. To wszystko dzieje się szybko i sprawnie, dlatego laserówki są super, jeśli trzeba wydrukować dużo stron. Żeby wszystko działało dobrze, warto czyścić drukarkę regularnie i korzystać z oryginalnych tonerów. Dzięki temu uzyskasz lepszą jakość druku i twój sprzęt posłuży dłużej. Pamiętaj też, że różne drukarki mogą potrzebować różnych rodzajów tonera, więc lepiej to sprawdzić, żeby nie było problemów z jakością druku.

Pytanie 36

Aby chronić systemy sieciowe przed atakami z zewnątrz, należy zastosować

A. zapory sieciowej

B. menedżera połączeń

C. serwera DHCP

D. protokołu SSH

Zapora sieciowa, znana również jako firewall, jest kluczowym elementem zabezpieczającym systemy sieciowe przed nieautoryzowanym dostępem i atakami z zewnątrz. Działa ona na granicy pomiędzy zaufaną siecią a siecią zewnętrzną, kontrolując ruch przychodzący i wychodzący na podstawie ustalonych reguł bezpieczeństwa. Przykładowo, organizacje mogą skonfigurować zapory sieciowe tak, aby zezwalały na określone rodzaje ruchu (np. protokoły HTTP/HTTPS) oraz blokowały inne (np. porty wykorzystywane przez złośliwe oprogramowanie). Ponadto, zapory mogą być używane do segmentacji sieci, co zwiększa bezpieczeństwo poprzez ograniczenie dostępu do krytycznych zasobów. Dobre praktyki wskazują również na regularne aktualizowanie reguł oraz monitorowanie logów zapory, aby szybko reagować na potencjalne zagrożenia. Korzystanie z zapór, zarówno sprzętowych, jak i programowych, jest zalecane w standardach takich jak ISO/IEC 27001 czy NIST Cybersecurity Framework, co podkreśla ich znaczenie w ochronie danych i zasobów informacyjnych.

Pytanie 37

Monolityczne jądro (kernel) występuje w którym systemie?

A. QNX

B. Linux

C. Windows

D. Mac OS

Jądro monolityczne, takie jak to, które występuje w systemie Linux, jest architekturą, w której wszystkie podstawowe funkcje systemu operacyjnego, takie jak zarządzanie procesami, pamięcią, systemem plików oraz obsługą urządzeń, są zintegrowane w jednym dużym module. Ta konstrukcja umożliwia efektywną komunikację między różnymi komponentami jądra, co prowadzi do zwiększonej wydajności systemu. Praktycznym przykładem zastosowania jądra monolitycznego jest jego wykorzystanie w serwerach oraz urządzeniach wbudowanych, gdzie wydajność i niski narzut czasowy są kluczowe. Jądro monolityczne często charakteryzuje się również większą stabilnością i bezpieczeństwem, ponieważ jest mniej podatne na błędy w interakcjach między modułami. Dodatkowo, jądro Linux zyskało popularność dzięki aktywnemu wsparciu społeczności i szerokiemu wachlarzowi dostępnych sterowników, co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem dla różnych zastosowań. W kontekście dobrych praktyk, korzystanie z jądra monolitycznego w systemach operacyjnych opartych na Linuxie jest zgodne z ideą otwartego oprogramowania, co sprzyja innowacji i współpracy w społeczności programistów.

Pytanie 38

Na dołączonym obrazku ukazano proces

A. kompilacji danych

B. fuzji danych

C. kasowania danych

D. kompresji danych

Kompresja danych to proces polegający na zmniejszaniu objętości danych poprzez zastosowanie algorytmów, które eliminują zbędne informacje lub optymalizują ich strukturę. Na załączonym obrazku widzimy interfejs programu 7-Zip, który jest jednym z popularniejszych narzędzi służących do kompresji plików. Proces ten ma na celu zwiększenie efektywności przechowywania i przesyłania danych, co jest szczególnie istotne w przypadku dużych plików lub ograniczonej przestrzeni dyskowej. Kompresja może być stratna lub bezstratna; w przypadku zastosowań, gdzie istotne jest zachowanie integralności danych, najczęściej wybiera się metody bezstratne. W kontekście standardów branżowych, formaty takie jak ZIP, RAR czy 7Z są powszechnie stosowane i wspierane przez większość systemów operacyjnych. Praktyczne zastosowania kompresji danych obejmują archiwizację, redukcję kosztów transferu danych oraz szybsze ładowanie stron internetowych. Kluczowym aspektem jest również znajomość różnicy między metodami kompresji i umiejętność wyboru odpowiedniej w zależności od potrzeb i ograniczeń technologicznych. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne aktualizowanie narzędzi kompresji oraz świadomość potencjalnych zagrożeń związanych z dekompresją podejrzanych lub nieznanych plików. Kompresja danych odgrywa istotną rolę w informatyce i telekomunikacji, będąc nieodłącznym elementem optymalizacji przepływu informacji.

Pytanie 39

Aby oddzielić komputery pracujące w sieci z tym samym adresem IPv4, które są podłączone do przełącznika zarządzalnego, należy przypisać

A. statyczne adresy MAC komputerów do używanych interfejsów

B. używane interfejsy do różnych VLAN-ów

C. statyczne adresy MAC komputerów do nieużywanych interfejsów

D. nieużywane interfejsy do różnych VLAN-ów

Odpowiedź, że używane interfejsy należy przypisać do różnych VLAN-ów, jest poprawna, ponieważ VLAN-y (Virtual Local Area Network) służą do segmentacji sieci, co pozwala na odseparowanie ruchu sieciowego pomiędzy różnymi grupami urządzeń w tej samej infrastrukturze fizycznej. Przydzielając różne VLAN-y do interfejsów, można zdefiniować logiczne podziały w sieci, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa i zarządzania ruchem. Na przykład, komputery z ograniczonym dostępem do danych mogą być przypisane do jednego VLAN-u, podczas gdy te, które mają dostęp do bardziej krytycznych informacji, mogą być w innym VLAN-ie. Taki podział pozwala na zastosowanie polityk bezpieczeństwa i uproszczenie zarządzania ruchami sieciowymi. W praktyce, administratorzy sieci często stosują VLAN-y do izolacji różnych działów firmy, co zwiększa zarówno bezpieczeństwo, jak i wydajność sieci, ograniczając niepożądany ruch między grupami użytkowników.

Pytanie 40

Administrator systemu Linux wydał polecenie mount /dev/sda2 /mnt/flash . Spowoduje ono

A. podłączenie pamięci typu flash do katalogu /dev/sda2.

B. podłączenie dysku SATA do katalogu flash.

C. odłączenie pamięci typu flash z katalogu /dev/sda2.

D. odłączenie dysku SATA z katalogu flash.

Polecenie mount /dev/sda2 /mnt/flash jest jednym z podstawowych narzędzi pracy administratora Linuksa. Jego zadaniem jest podłączenie (zamontowanie) określonego urządzenia blokowego – w tym przypadku partycji /dev/sda2, która najczęściej jest fragmentem dysku twardego SATA – do katalogu montowania, czyli tutaj /mnt/flash. Dzięki temu cały system plików znajdujący się na tej partycji staje się widoczny i dostępny w tym katalogu. W praktyce oznacza to, że wszystkie pliki i katalogi zapisane na /dev/sda2 będą dostępne po wejściu do /mnt/flash. Taka operacja jest bardzo przydatna np. przy montowaniu dodatkowych dysków twardych, przenośnych nośników lub przy naprawie systemu. Spotkałem się z tym nie raz podczas serwisowania serwerów – szybkie podpięcie partycji do /mnt pozwalało od razu przeglądać strukturę plików, wykonywać kopie zapasowe lub sprawdzać spójność danych. Ważne jest, żeby katalog docelowy (tu /mnt/flash) istniał i był pusty albo przynajmniej nie był używany przez inne zasoby. To wszystko jest zgodne z dobrą praktyką administracji i hierarchią systemu plików w Linuksie. Typowo katalog /mnt/ służy właśnie do tymczasowego montowania dodatkowych zasobów. Z mojego doświadczenia, zrozumienie działania polecenia mount to absolutna podstawa dla każdego, kto na poważnie myśli o pracy z systemami uniksowymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej