Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rolnik
Kwalifikacja: ROL.10 - Organizacja i nadzorowanie produkcji rolniczej
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 11:46
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 12:15

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który z wymienionych programów z pakietu Microsoft Office jest najbardziej odpowiedni do przygotowywania kalkulacji związanych z rolnictwem?

A. Power Point

B. Excel

C. Note

D. Word

Excel to program arkusza kalkulacyjnego, który jest częścią pakietu Microsoft Office. Jest to narzędzie szczególnie przydatne w rolnictwie, ponieważ umożliwia łatwe przeprowadzanie obliczeń, analizowanie danych oraz tworzenie wykresów. Dzięki funkcjom takim jak formuły, tabele przestawne oraz możliwość importowania danych z różnych źródeł, Excel pozwala rolnikom na dokładne planowanie finansowe, obliczanie kosztów produkcji, monitorowanie wydajności plonów oraz zarządzanie zasobami. Przykładowo, rolnik może stworzyć arkusz kalkulacyjny, w którym wprowadzi koszty związane z uprawą różnych roślin, a następnie obliczy potencjalne zyski na podstawie prognozowanych plonów. Standardy branżowe często zalecają korzystanie z programów analitycznych takich jak Excel do budżetowania i prognozowania, co czyni go narzędziem kluczowym w zarządzaniu finansami gospodarstw rolnych.

Pytanie 2

Na owies użyto 170 kg soli potasowej. Jak obliczyć koszt zakupionego nawozu, jeżeli cena soli potasowej wynosi 1300 zł/t?

A. 170 zł

B. 442 zł

C. 1 300 zł

D. 221 zł

Obliczanie kosztu soli potasowej nie jest takie trudne, jak się wydaje. Żeby to zrobić, używamy prostej formuły: koszt = ilość (w tonach) razy cena (za tonę). Mamy 170 kg soli, więc musimy to przeliczyć na tony - a to robimy dzieląc przez 1000, czyli wychodzi nam 0,17 tony. Potem mnożymy to przez cenę, która wynosi 1300 zł za tonę. No i mamy: 0,17 tony razy 1300 zł, co daje nam 221 zł. Z mojego doświadczenia wynika, że zrozumienie takich obliczeń jest naprawdę ważne w rolnictwie. Dobra wiedza na temat kosztów nawozów pomaga w lepszym zarządzaniu gospodarstwem. A tak przy okazji, warto prowadzić ewidencję kosztów związanych z nawożeniem, żeby zawsze wiedzieć, jak to wpływa na plony i całą produkcję.

Pytanie 3

W pierwszym roku po użyciu obornika na polu zalecana jest uprawa

A. bobiku na zielonkę

B. kukurydzy na kiszonkę

C. lnu włóknistego

D. łubinu żółtego na nasiona

Kukurydza na kiszonkę to doskonały wybór na pierwszą uprawę po zastosowaniu obornika, ponieważ pożywka organiczna znacząco poprawia strukturę gleby i jej właściwości biologiczne. Obornik dostarcza nie tylko makro- i mikroelementów, ale również substancji organicznej, co sprzyja wzrostowi mikroorganizmów glebowych, a tym samym zwiększa dostępność składników odżywczych dla roślin. Kukurydza jest rośliną, która dobrze reaguje na takie warunki, potrzebując dużych ilości azotu w początkowej fazie wzrostu. Dodatkowo, uprawa kukurydzy po oborniku pozwala na szybkie pobranie składników odżywczych z gleby, co jest kluczowe dla jej rozwoju. Warto również zauważyć, że kukurydza na kiszonkę jest często wykorzystywana w hodowli zwierząt, co czyni tę uprawę nie tylko korzystną z punktu widzenia agrotechniki, ale również ekonomii rolniczej. Przykładowo, po zastosowaniu obornika, zaleca się przeprowadzenie analizy gleby, aby określić jej stan i dostosować nawożenie do potrzeb kukurydzy, co w praktyce przyczynia się do uzyskania wyższych plonów.

Pytanie 4

Ilość kojców porodowych powinna wynosić 15% liczby matek przewidzianych do porodu. Jaką ilość kojców porodowych trzeba przygotować dla 80 sztuk maciorek kornych?

A. 12 kojców

B. 14 kojców

C. 8 kojców

D. 16 kojców

Poprawna odpowiedź to 12 kojców porodowych, co stanowi 15% z 80 matek. Aby obliczyć wymaganą liczbę kojców, należy pomnożyć 80 przez 0,15, co daje 12. Taki współczynnik jest zgodny z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt gospodarskich, gdzie zapewnienie odpowiedniej liczby kojców porodowych wpływa na zdrowie zarówno matek, jak i nowonarodzonych młodych. Właściwe zarządzanie przestrzenią porodową zmniejsza ryzyko stresu u zwierząt i zwiększa ich dobrostan, co jest kluczowe w produkcji mleka i mięsa. Przykładowo, w hodowli świń i bydła, 15% stanu zwierząt reprodukcyjnych jest standardem, który umożliwia efektywne zarządzanie i monitorowanie procesów porodowych oraz zdrowia zwierząt. Takie podejście przyczynia się do lepszej organizacji pracy na farmie i minimalizacji potencjalnych komplikacji w czasie porodów. Konsekwentne wdrażanie takich norm pozwala również na osiąganie lepszych wyników produkcyjnych.

Pytanie 5

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz minimalną powierzchnię okien w budynku dla 35 szt. młodych opasów utrzymywanych bez wydzielonych stanowisk na ściółce.

Wymagania dobrostanu utrzymania młodego bydła opasowego
Minimalna powierzchnia w przeliczeniu na 1 szt. bydła opasowego do 300 kg	1,6 m²
Oświetlenie naturalne mierzone stosunkiem powierzchni okien do powierzchni podłogi	1 : 25

A. 40,00 m2

B. 4,00 m2

C. 22,40 m2

D. 2,24 m2

Aby obliczyć minimalną powierzchnię okien dla 35 młodych opasów, należy przede wszystkim zrozumieć, jak oblicza się tę wartość w kontekście hodowli bydła. Zgodnie z normami, minimalna powierzchnia okien dla jednego bydła opasowego wynosi 0,064 m². Obliczenia zaczynamy od pomnożenia tej wartości przez liczbę bydła: 0,064 m² * 35 = 2,24 m². Otrzymana wartość 2,24 m² jest zatem zgodna z wymaganiami regulacyjnymi dotyczącymi wentylacji i oświetlenia w obiektach hodowlanych. W praktyce zapewnienie odpowiedniej ilości naturalnego światła oraz wentylacji jest kluczowe dla dobrostanu zwierząt. Warto przypomnieć, że niewystarczająca powierzchnia okien może prowadzić do problemów zdrowotnych u bydła, takich jak stres termiczny czy choroby układu oddechowego. Dobre praktyki wskazują również, że okna powinny być umiejscowione w taki sposób, aby maksymalizować dostęp światła i powietrza, co wpływa na komfort zwierząt i wydajność produkcji.

Pytanie 6

Aby ułatwić oddzielenie skiby od calizny pola, w pługach instaluje się

A. ścinacz listwowy

B. przedpłużek

C. krój

D. listwę dokładającą

Odpowiedź 'krój' jest prawidłowa, ponieważ stanowi kluczowy element konstrukcji pługa, który umożliwia skuteczne odcięcie skiby od calizny pola podczas orki. Krój, będący ostrym narzędziem, odpowiada za precyzyjne cięcie gleby, co z kolei ułatwia jej spulchnienie i poprawia jakość pracy całego sprzętu. W praktyce, odpowiednio zaprojektowany krój pozwala na bardziej efektywne wydobycie skiby oraz minimalizuje opór roboczy. W nowoczesnych pługach wykorzystuje się różnorodne materiały oraz technologie, które zwiększają wytrzymałość i efektywność działania kroju, a także redukują zużycie paliwa. Zastosowanie odpowiedniego kąta natarcia oraz szlifowania ostrzy jest kluczowe dla zapewnienia optymalnych parametrów pracy. W standardach branżowych podkreśla się znaczenie regularnej konserwacji i ostrzenia kroju, aby utrzymać jego funkcjonalność i efektywność przez dłuższy czas, co przyczynia się do zwiększenia wydajności upraw.

Pytanie 7

Na podstawie wyciągu z rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi wskaż minimalną wielkość kojca dla utrzymywanych grupowo 8 maciorek z 12 jagniętami.

Wyciąg z rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 28 czerwca 2010 r. w sprawie minimalnych warunków utrzymywania zwierząt gospodarskich innych niż te, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej

§ 16

Minimalne warunki utrzymywania owiec
(...)
3. Powierzchnia pomieszczenia dla owiec utrzymywanych grupowo, w przeliczeniu na jedną sztukę, powinna wynosić w przypadku utrzymywania:
1) tryków – co najmniej 2 m²;
2) matek z jagniętami – co najmniej 1,5 m² i dodatkowo co najmniej 0,5 m² dla każdego jagnięcia ssącego;
3) jarek – co najmniej 0,8 m²;
4) tryczków – co najmniej 1,5 m²;
5) skopków – co najmniej 0,6 m².

A. 18 m2

B. 14 m2

C. 16 m2

D. 12 m2

Odpowiedź 18 m2 jest poprawna, gdyż zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi minimalna powierzchnia kojca dla jednej matki z jagnięciem wynosi 1,5 m2, a dla każdego dodatkowego jagnięcia należy doliczyć 0,5 m2. W przypadku 8 maciorek, minimalna wymagana przestrzeń wynosi 8 x 1,5 m2, co daje 12 m2. Dla 12 jagniąt, dodatkowa powierzchnia wynosi 12 x 0,5 m2, czyli 6 m2. Sumując te wartości, otrzymujemy 12 m2 + 6 m2 = 18 m2. Takie podejście do kalkulacji przestrzeni jest zgodne z dobrymi praktykami w chowie zwierząt, które podkreślają znaczenie zapewnienia odpowiednich warunków bytowych, co wpływa na zdrowie i dobrostan zwierząt. Właściwe zaplanowanie powierzchni kojca jest kluczowe dla unikania stresu u zwierząt, co ma bezpośredni wpływ na ich wydajność oraz produkcję mleka i mięsa.

Pytanie 8

W kosztach związanych z żywieniem zwierząt hodowlanych, największy procent przypada na wydatki

A. cieczy

B. karmy

C. benzyny

D. prądu elektrycznego

Koszty paszy stanowią kluczowy element budżetu w hodowli zwierząt gospodarskich, często sięgając od 50% do 70% całkowitych wydatków na żywienie. Pasza jest podstawowym źródłem składników odżywczych, które są niezbędne dla zdrowia, wzrostu i wydajności zwierząt. Właściwie dobrana i zbilansowana pasza wpływa na efektywność produkcji zwierzęcej, co jest kluczowe dla opłacalności gospodarstwa. Na przykład, w przypadku bydła mięsnego, jakość paszy może bezpośrednio przekładać się na przyrost masy ciała, a w przypadku drobiu na tempo wzrostu i jakość mięsa. W praktyce, hodowcy powinni dążyć do optymalizacji kosztów paszy poprzez analizę wartości odżywczej dostępnych komponentów, a także korzystanie z nowoczesnych technologii, takich jak analizy pasz i zintegrowane zarządzanie żywieniem. Dobre praktyki obejmują również stosowanie pasz alternatywnych oraz tworzenie programów żywieniowych dostosowanych do potrzeb konkretnego gatunku zwierząt. Efektywne zarządzanie kosztami paszy pozwala na zwiększenie rentowności i zrównoważoną produkcję w gospodarstwie.

Pytanie 9

Nie należy zakładać plantacji nasiennych ziemniaka na obszarze, na którym w ciągu ostatnich 3 lat przed rokiem założenia ocenianej plantacji uprawiano

A. gorczycę, rzepak

B. buraki, marchew

C. ziemniaki, tytoń

D. pszenicę, owies

Wybór odpowiedzi 'ziemniaki, tytoń' jako niewłaściwych przedplonów na plantacji nasiennej ziemniaka jest zgodny z zasadami płodozmianu, które są kluczowe w uprawie roślin. Uprawa ziemniaków na polu, gdzie w ciągu ostatnich trzech lat były uprawiane ziemniaki, zwiększa ryzyko chorób glebowych, takich jak zaraza ziemniaczana, a także może prowadzić do obniżenia plonów z powodu wyczerpania składników odżywczych charakterystycznych dla tej uprawy. Tytoń jest również rośliną, która może wprowadzać choroby specyficzne dla gleby, co czyni ją nieodpowiednią jako przedplon, ponieważ uprawa tytoniu w krótkim okresie wpływa negatywnie na zdrowie gleby. Dlatego, zgodnie z zasadami dobrej praktyki rolniczej, zaleca się unikanie tych roślin na polach przeznaczonych do uprawy nasion ziemniaka, aby zapewnić zdrowe i wydajne uprawy.

Pytanie 10

Właściciel hodowli trzody chlewnej jest zobowiązany do oznakowania zwierząt, które przebywają dłużej niż miesiąc w miejscu stada?

A. najpóźniej w dniu wyjazdu ze siedziby stada

B. w ciągu 7 dni od dnia narodzin

C. w terminie 30 dni od dnia narodzin

D. nie później niż 1 dzień przed wyjazdem ze siedziby stada

Oznakowanie zwierząt w terminie 30 dni od dnia urodzenia jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa weterynaryjnego i standardami dotyczących hodowli trzody chlewnej. Oznakowanie ma na celu identyfikację i monitorowanie zdrowia zwierząt, co jest kluczowe w kontekście bioasekuracji oraz kontroli chorób zakaźnych. Przykładem może być sytuacja, gdy stado jest poddawane badaniom weterynaryjnym; oznaczone zwierzęta umożliwiają szybkie i skuteczne śledzenie ich historii zdrowotnej oraz identyfikację potencjalnych ognisk chorób. Dobrą praktyką w hodowli trzody chlewnej jest także prowadzenie dokumentacji dotyczącej dat oznakowania, co wspiera zarządzanie stadem oraz ułatwia ewentualne kontrole weterynaryjne. Właściciele powinni być świadomi, że niedopełnienie tego obowiązku może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz epidemiologicznych, dlatego planowanie oznakowania już w dniu narodzin jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia i dobrostanu zwierząt.

Pytanie 11

Aby zapobiec zatruciu pszczół substancjami chemicznymi stosowanymi w ochronie roślin, konieczne jest dostosowanie czasu planowanych zabiegów do wskazówek zawartych na etykiecie środka dotyczących

A. formy użytkowej środka

B. okresu karencji

C. metody przygotowania cieczy użytkowej

D. okresu prewencji

Okres prewencji to czas po zastosowaniu środka ochrony roślin, w którym nie można zbierać plonów ani dopuścić do kontaktu ludzi i zwierząt z przygotowanym produktem. Dostosowanie harmonogramu zabiegów do tego okresu jest kluczowe dla ochrony pszczół i innych organizmów polnych. Przykładowo, jeżeli preparat ma 7-dniowy okres prewencji, należy zaplanować zabieg w taki sposób, aby nie wywoływać ryzyka kontaktu pszczół z resztkami chemikaliów. Ponadto, zgodnie z dobrą praktyką rolniczą, należy unikać stosowania środków chemicznych w czasie, gdy pszczoły są aktywne, czyli zazwyczaj wczesnym rankiem lub późnym popołudniem. Informacje te są zazwyczaj umieszczane na etykiecie preparatu, a ich przestrzeganie nie tylko chroni owady zapylające, ale także zapobiega szkodom w ekosystemie i wspiera zrównoważone praktyki rolnicze. Odpowiedzialne korzystanie z chemicznych środków ochrony roślin jest także zgodne z wytycznymi regulacyjnymi oraz standardami ochrony środowiska.

Pytanie 12

Ile dni po zniesieniu jaja kurze powinny dotrzeć do konsumenta?

A. 7 dni

B. 14 dni

C. 28 dni

D. 21 dni

Odpowiedź 21 dni jest całkowicie w porządku. Zasady unijne oraz krajowe mówią, że jaja kurze powinny być dostarczane do klientów w takim czasie, żeby były świeże i bezpieczne do jedzenia. Jak długo jaja mogą być przechowywane ma ogromne znaczenie, jeśli chodzi o ich jakość i zmniejszenie ryzyka zakażeń bakteriami, na przykład Salmonellą. Producenci powinni cały czas sprawdzać warunki, w jakich trzymają i transportują jaja, żeby mieć pewność, że dostarczają je w odpowiednich warunkach temperaturowych – to jest naprawdę ważne. Wiesz, trzeba też prowadzić dokumentację, która pokazuje, kiedy jaja zostały zniesione i wysłane, to pomaga w rozwiązywaniu problemów, jeśli się jakieś pojawią. Normy jakości, takie jak ISO 22000, też mówią, jak ważne jest zarządzanie bezpieczeństwem żywności, a to obejmuje właśnie terminy dostaw. Uważam, że ta wiedza jest kluczowa dla wszystkich, kto jest związany z produkcją i sprzedażą żywności, bo klienci oczekują wysokiej jakości i bezpieczeństwa.

Pytanie 13

Materiał siewny w klasie C1 powstaje bezpośrednio z materiału siewnego

A. elitarnego w klasie B (bazowy)

B. kwalifikowanego w klasie C2

C. elitarnego w klasie PB (przedbazowy)

D. heterozyjnego F1

Materiał siewny kwalifikowany w stopniu C1 jest wytwarzany z materiału siewnego elitarnego w stopniu B, który stanowi bazowe źródło genetyczne. Kwalifikacja w stopniu C1 oznacza, że materiał ten przeszedł kontrolę i spełnia określone normy jakościowe ustalone przez odpowiednie instytucje. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest produkcja nasion z certyfikowanych źródeł, które są niezbędne do uzyskania wysokich plonów. W praktyce rolniczej, korzystanie z materiału siewnego w stopniu C1 zapewnia lepszą odporność na choroby oraz wyższą wydajność, co przyczynia się do efektywniejszego zarządzania produkcją rolną. Kluczowe jest, aby rolnicy wybierali tylko materiały siewne, które zostały odpowiednio przetestowane i zatwierdzone przez instytucje takie jak instytuty badawcze czy agencje rządowe zajmujące się kontrolą jakości. Dbałość o jakość materiału siewnego ma istotny wpływ na zrównoważony rozwój produkcji rolnej.

Pytanie 14

Wskaż odpowiednie płody do uprawy na glebach kompleksu żytniego dobrego?

A. Ziemniak, jęczmień jary, pszenica ozima, owies

B. Burak cukrowy, owies, kukurydza, pszenica jara

C. Kukurydza, jęczmień jary, pszenica ozima, owies

D. Ziemniak, owies, łubin żółty, jęczmień jary

Ziemniak, owies, łubin żółty i jęczmień jary to naprawdę świetne rośliny do zmiany na glebach kompleksu żytniego dobrego. Te gleby są fajne, bo mają dobrą jakość i są żyzne. Ziemniak lubi takie gleby i przy jego uprawie gleba dostaje sporo odżywczych składników, co jest super dla jej fertility. Owies świetnie sprawdza się jako poplon, bo poprawia strukturę gleby i zmniejsza ryzyko erozji. Łubin żółty, jako strączkowy, potrafi wiązać azot z powietrza, co uczyni glebę jeszcze lepszą. Jęczmień jary również jest całkiem spoko, bo dobrze rośnie, gdy jest umiarkowana wilgotność, a dodatkowo zwiększa bioróżnorodność. W sumie te rośliny współpracują ze sobą i zmiana ich pozwala lepiej dbać o glebę, a także zmniejsza ryzyko chorób. Jak to w praktyce wygląda? No, stosowanie takiego zmianowania to naprawdę dobry pomysł, bo zdrowe rośliny i lepsze zbiory to coś, co każdy rolnik chciałby mieć – wspiera to zarówno rolnictwo ekologiczne, jak i konwencjonalne.

Pytanie 15

Na podstawie instrukcji stosowania zaprawy nasiennej oblicz ilość preparatu potrzebną do zaprawienia 250 kg ziarna siewnego żyta.

Środek grzybobójczy w formie płynnego koncentratu o działaniu systemicznym do zaprawiania w zaprawiarkach przystosowanych do zapraw ciekłych i zawiesinowych ziarna siewnego zbóż ozimych i jarych.

ZAKRES STOSOWANIA I DAWKI

- pszenica ozima i jara; pszenżyto; żyto.

- zalecana dawka: 400 ml środka z dodatkiem 200 ml wody/ 100 kg ziarna

A. 4 000 ml

B. 2 500 ml

C. 1 000 ml

D. 500 ml

Poprawna odpowiedź to 1 000 ml, co wynika z obliczeń opartej na zalecanej dawce zaprawy nasiennej. Zgodnie z instrukcją, stosować należy 400 ml preparatu na 100 kg ziarna siewnego. Aby obliczyć odpowiednią ilość dla 250 kg ziarna, najpierw ustalamy dawkę na 1 kg ziarna, co daje 4 ml (400 ml / 100 kg). Następnie pomnożenie tej wartości przez 250 kg daje 1 000 ml (4 ml x 250 kg). Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe dla zapewnienia optymalnych warunków siewu i minimalizacji ryzyka chorób roślin. Właściwe zaprawienie ziarna pozwala na ochronę przed szkodnikami oraz chorobami, co jest zgodne z dobrymi praktykami w agrotechnice. Pamiętaj, że odpowiednia ilość środka nie tylko wpływa na skuteczność ochrony, ale także na bezpieczeństwo środowiskowe, dlatego zawsze należy kierować się zaleceniami producenta oraz aktualnymi normami w zakresie stosowania agrochemikaliów.

Pytanie 16

Najlepszym miejscem do uprawy nasion jęczmienia ozimego jest działka, na której w ciągu ostatnich 2-3 lat

A. nie uprawiano zbóż

B. kukurydza na nasiona była uprawiana

C. uprawiano zboża z poplonami

D. herbicydy nie były stosowane

Odpowiedzi sugerujące, że uprawa zboża, stosowanie herbicydów czy uprawa kukurydzy na nasiona mogą być korzystne, opierają się na nieporozumieniu dotyczącym efektywnego zarządzania płodozmianem. Uprawa zbóż na tym samym polu przez kilka lat może prowadzić do wyczerpania składników odżywczych w glebie oraz wzrostu ryzyka wystąpienia chorób grzybowych i szkodników, które są specyficzne dla tych roślin. W efekcie, ponowne posadzenie zbóż, w tym jęczmienia, na takim stanowisku może skutkować obniżoną wydajnością oraz jakości plonu. Zastosowanie herbicydów w przeszłości nie jest czynnikiem decydującym o jakości pola, a ich stosowanie może w rzeczywistości wprowadzać resztki chemiczne do gleby, co ma negatywny wpływ na przyszłe uprawy. Uprawa kukurydzy na nasiona, chociaż może być korzystna z perspektywy rotacji upraw, nie jest optymalnym rozwiązaniem dla jęczmienia, który ma inne wymagania glebowe i pokarmowe. Podsumowując, stosowanie herbicydów, uprawa zbóż oraz uprawa innych rodzajów roślin nie uwzględniają kluczowych zasad płodozmianu, co może prowadzić do nieefektywności oraz obniżenia jakości przyszłych plonów.

Pytanie 17

Który z podanych gazów występuje w największych ilościach w pomieszczeniach gospodarskich?

A. Siarkowodór

B. Tlenek węgla

C. Dwutlenek węgla

D. Amoniak

Mimo że amoniak, siarkowodór i tlenek węgla to gazy, które mogą się pojawić w pomieszczeniach inwentarskich, ich stężenie i źródła są zupełnie inne niż w przypadku dwutlenku węgla. Amoniak (NH3) powstaje głównie z rozkładu odchodów zwierzęcych i złego zarządzania ściółką. On niedobry w dużych stężeniach, ale zazwyczaj nie ma go tyle, co CO2. Siarkowodór (H2S) występuje w mniejszych ilościach, najczęściej przy rozkładzie w obecności siarki, ale jego stężenie rzadko osiąga poziom CO2. Tlenek węgla (CO) może być efektem złego spalania paliw, ale przy dobrym zarządzaniu to nie jest problem. Często ludzie mylą te gazy z dwutlenkiem węgla, co prowadzi do nieporozumień o zagrożeniach w pomieszczeniach inwentarskich. Dlatego ważne, żeby nie zapominać, że każdy z tych gazów ma inne źródła i skutki dla zdrowia, a ich obecność wymaga indywidualnego podejścia, monitorowania i działań zgodnych z najlepszymi praktykami.

Pytanie 18

Zgodnie z Kodeksem Dobrej Praktyki Rolniczej, z uwagi na emisję toksycznych gazów, nie należy łączyć

A. gnojowicy z wodą

B. soków kiszonkowych z wodą

C. gnojowicy z sokami kiszonkowymi

D. gnojówki z gnojowicą

Odpowiedź dotycząca łączenia gnojowicy z sokami kiszonkowymi jest prawidłowa z uwagi na ryzyko wydzielania się toksycznych gazów, takich jak siarkowodór czy amoniak. Zgodnie z Kodeksem Dobrej Praktyki Rolniczej, łączenie tych dwóch substancji może prowadzić do niebezpiecznych reakcji chemicznych, wpływających nie tylko na jakość środowiska, ale także na zdrowie ludzi i zwierząt. W praktyce, gnojowica i soki kiszonkowe różnią się składem chemicznym i parametrami, co w połączeniu może stworzyć nieprzewidywalne skutki. Przykładem może być sytuacja, w której nieodpowiednie mieszanie tych substancji prowadzi do intensywnego wydzielania toksycznych oparów, co jest szczególnie niebezpieczne w zamkniętych pomieszczeniach lub podczas transportu. Dobre praktyki rolnicze zalecają stosowanie oddzielnych systemów przechowywania i obróbki gnojowicy oraz soków kiszonkowych, aby zminimalizować ryzyko oraz zapewnić bezpieczeństwo ludzi i zwierząt, a także chronić środowisko. Przestrzeganie tych zasad jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju produkcji rolniczej oraz ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 19

Łączenie osobników tej samej rasy to

A. Hybrydyzacja

B. Krzyżowanie

C. Kojarzenie

D. Bastardyzacja

Kojarzenie to proces, w którym dobiera się osobniki tej samej rasy w celu uzyskania potomstwa, które wykazuje pożądane cechy genetyczne. W praktyce kojarzenie jest kluczowym elementem hodowli zwierząt, ponieważ pozwala na kontrolowanie i poprawę cech dziedzicznych, takich jak zdrowie, wydajność, czy wygląd. W przypadku psów czy kotów, odpowiednio dobrane pary mogą zapewnić, że szczenięta lub kocięta będą miały określone cechy charakterystyczne dla rasy, co jest istotne w kontekście standardów hodowlanych. Przykładem może być hodowla psów rasowych, gdzie hodowcy często analizują drzewo genealogiczne, aby uniknąć inbreedingu i wzmocnić pozytywne cechy genetyczne. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, należy przeprowadzać badania zdrowotne rodziców przed kojarzeniem, aby zminimalizować ryzyko dziedzicznych chorób. Kojarzenie jest więc nie tylko zwykłym doborem partnerów, ale również odpowiedzialnym działaniem mającym na celu poprawę rasy.

Pytanie 20

Wskaż zmianowanie, które spełnia przedstawione założenia:
- kompleks glebowy - pszenny dobry,
- 20% okopowych,
- 20% strączkowych na nasiona,
- 60% zbóż.

	Kolejne lata uprawy
	1	2	3	4	5
A.	Ziemniaki średnio wczesne	Pszenica ozima	Owies	Groch	Jęczmień ozimy
B.	Ziemniaki średnio wczesne	Pszenica ozima	Owies	Groch	Rzepak ozimy
C.	Kukurydza na ziarno	Pszenica ozima	Owies	Jęczmień ozimy + koniczyna czerwona	Koniczyna czerwona
D.	Buraki cukrowe	Jęczmień ozimy + koniczyna czerwona	Koniczyna czerwona	Pszenica ozima	Żyto

A. A.

B. D.

C. B.

D. C.

Odpowiedź A jest prawidłowa, ponieważ spełnia wszystkie wymagane założenia dotyczące zmianowania. W tym przypadku, kompleks glebowy pszenny dobry jest optymalnym środowiskiem dla uprawy pszenicy ozimej, owsa oraz jęczmienia ozimego, co stanowi 60% całości. Przydział 20% dla okopowych (ziemniaki średnio wczesne) oraz 20% dla strączkowych na nasiona (groch) jest zgodny z zasadami zrównoważonego rozwoju i technologią zmianowania, która ma na celu poprawę jakości gleby oraz zwiększenie plonów. Stosowanie strączkowych w zmianowaniu sprzyja wiązaniu azotu w glebie, co jest korzystne dla kolejnych roślin. Praktyczne zastosowanie tego rodzaju zmianowania pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów glebowych oraz minimalizuje ryzyko chorób roślinnych poprzez różnorodność upraw. Tego typu podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w gospodarstwach rolnych, które dążą do zwiększenia efektywności oraz ekologiczności produkcji rolniczej.

Pytanie 21

W integrowanej ochronie roślin dopuszczenie zastosowania metody chemicznej w celu zwalczania zarazy ziemniaka jest możliwe tylko wtedy, gdy

A. sadzono odmiany odporne na zarazę ziemniaka

B. plon z uprawy będzie przechowywany do wiosny

C. na uprawie stosuje się podkiełkowane lub aktywowane sadzeniaki

D. istnieje prawdopodobieństwo przekroczenia progu szkodliwości

Odpowiedź 'istnieje prawdopodobieństwo przekroczenia progu szkodliwości' jest prawidłowa, ponieważ integrowana ochrona roślin (IPM) kładzie nacisk na podejmowanie działań tylko w przypadku, gdy szkodniki lub choroby osiągają poziom, który może negatywnie wpływać na plony. Progi szkodliwości to jasno określone wartości, które wskazują, kiedy interwencja staje się konieczna. W przypadku zarazy ziemniaka, której patogeny mogą szybko rozprzestrzeniać się i prowadzić do znacznych strat, kluczowe jest monitorowanie sytuacji na polu. Przykłady działań to regularne kontrole stanu roślin, ocena warunków pogodowych sprzyjających rozwojowi choroby oraz analiza wcześniejszych danych o wystąpieniu zarazy. Chemiczne środki ochrony roślin powinny być stosowane tylko w sytuacjach, gdy inne metody, takie jak selekcja odpornych odmian czy agrotechnika, są niewystarczające. Ważne jest, aby podejmować decyzje na podstawie pełnych informacji i analiz, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie ochrony roślin.

Pytanie 22

Który z gruczołów wewnętrznych wytwarza hormon oksytocynę?

A. Przysadka mózgowa

B. Grasica

C. Kora nadnerczy

D. Tarczyca

Oksytocyna jest hormonem produkowanym przez przysadkę mózgową, a dokładniej przez jej tylny płat. Jest to kluczowy hormon, który odgrywa istotną rolę w wielu procesach biologicznych, takich jak poród i laktacja. Oksytocyna wspomaga skurcze macicy podczas porodu, co jest fundamentalne dla prawidłowego przebiegu tego procesu. Dodatkowo, hormon ten jest zaangażowany w mechanizmy przywiązania i bonding, co jest ważne w relacjach matki z dzieckiem. Zastosowanie wiedzy o oksytocynie znajduje również miejsce w praktykach terapeutycznych, zwłaszcza w kontekście wspierania relacji interpersonalnych oraz leczenia niektórych zaburzeń psychicznych, takich jak depresja czy lęk. Współczesne badania wskazują także na potencjalne zastosowanie oksytocyny w neurobiologii, co może prowadzić do nowych rozwiązań w terapii zaburzeń ze spektrum autyzmu. Zrozumienie roli oksytocyny w organizmie jest więc nie tylko istotne dla specjalistów zajmujących się medycyną, ale również dla osób zainteresowanych psychologią i socjologią.

Pytanie 23

Wybierz płodozmian dla gospodarstwa położonego na glebach o uregulowanych stosunkach wodnych, w którym jest bardzo wysoka obsada bydła, a mało użytków zielonych.

I	II	III	IV
Okopowe	okopowe pastewne	ziemniaki	okopowe
jęczmień jary	jęczmień jary z wsiewką mieszanki	marchew jadalna	pszenica jara
kukurydza na ziarno	mieszanka motylkowatych z trawami	jęczmień jary	len włóknisty
strączkowe na nasiona	mieszanka motylkowatych z trawami	strączkowe na nasiona	strączkowe na nasiona
zboża ozime	mieszanka motylkowatych z trawami	zboża ozime	rzepak ozimy
	kukurydza na paszę		zboża ozime

A. III

B. II

C. I

D. IV

Wybór płodozmianu II jest uzasadniony w kontekście gospodarstw charakteryzujących się wysoką obsadą bydła oraz ograniczoną ilością użytków zielonych. Płodozmian II, który obejmuje mieszankę roślin motylkowatych z trawami, jest szczególnie korzystny, ponieważ motylkowate mają zdolność wiązania azotu w glebie, co znacząco poprawia jej żyzność. Trawy w tej mieszance zapewniają z kolei wysoką wartość paszową oraz dobrą strukturę pokarmową, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia bydła. Jęczmień jary z wsiewką mieszanki motylkowatych, zawarty w tym płodozmianie, dodatkowo przyczynia się do zwiększenia plonów paszowych oraz ułatwia dostęp do cennych składników odżywczych. Praktyczne zastosowanie takiego płodozmianu w gospodarstwie pozwala na zaspokojenie potrzeb żywieniowych bydła, a także na optymalizację wykorzystania zasobów glebowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zrównoważonym rolnictwie. W ten sposób gospodarstwo może zwiększyć efektywność produkcji, co w dłuższej perspektywie prowadzi do większej rentowności oraz zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 24

Aby zapobiec efektowi znoszenia, zabiegi ochrony roślin przy użyciu opryskiwacza uniwersalnego powinny być przeprowadzane, gdy prędkość wiatru nie jest wyższa niż

A. 12 m/s

B. 10 m/s

C. 3 m/s

D. 8 m/s

Odpowiedź 3 m/s jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zaleceniami dotyczącymi ochrony roślin, zabiegi opryskowe powinny być przeprowadzane w warunkach sprzyjających skutecznemu i bezpiecznemu rozprzestrzenieniu substancji czynnych. Prędkość wiatru na poziomie 3 m/s jest uznawana za optymalną, ponieważ pozwala na równomierne rozprowadzenie cieczy roboczej na powierzchni roślin, minimalizując jednocześnie ryzyko znoszenia oprysku na sąsiednie użytki, co może prowadzić do niepożądanych skutków, takich jak fitotoksyczność. W praktyce oznacza to, że podczas wykonywania zabiegów należy monitorować warunki atmosferyczne, a w przypadku zbyt silnego wiatru warto rozważyć przesunięcie terminów oprysku. Rekomendacje te są zgodne z wytycznymi zawartymi w krajowych i międzynarodowych standardach ochrony roślin, które podkreślają znaczenie precyzyjnych warunków aplikacji, aby zminimalizować negatywne skutki dla środowiska oraz zdrowia publicznego. Przykładem może być korzystanie z opryskiwaczy wyposażonych w technologie redukujące znoszenie, które powinny działać w optymalnych warunkach wietrznych.

Pytanie 25

Przy ocenie walorów zdrowotnych produktów roślinnych, określa się ich zawartość

A. węglowodanów oraz mikotoksyn

B. makroskładników i pozostałości pestycydów

C. metali ciężkich, azotanów oraz azotynów

D. metali ciężkich i składników śladowych

Odpowiedź dotycząca oceny zawartości metali ciężkich, azotanów i azotynów w produktach roślinnych jest poprawna, ponieważ te substancje mają istotny wpływ na jakość zdrowotną żywności. Metale ciężkie, takie jak ołów, kadm czy rtęć, mogą kumulować się w organizmach roślinnych, a ich nadmiar w diecie ludzkiej może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Z kolei azotany i azotyny, choć naturalnie występujące w glebie, mogą być szkodliwe w nadmiarze, szczególnie z uwagi na ich potencjalne działanie rakotwórcze oraz wpływ na zdrowie niemowląt. W praktyce, analiza tych substancji jest kluczowym elementem kontroli jakości w produkcji żywności, zgodnie z normami takimi jak Codex Alimentarius. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują testowanie próbek roślinnych w laboratoriach, które stosują metody takie jak spektroskopia emisyjna czy chromatografia, aby upewnić się, że produkty spełniają określone limity bezpieczeństwa przed wprowadzeniem ich na rynek.

Pytanie 26

Pojemność zbiornika na gnojowicę dla 75 krów przy 4-miesięcznym okresie składowania powinna wynosić

Rodzaj utrzymania zwierząt	Pojemność wymagana na OSN (na 6-miesięcy)	Pojemność wymagana na pozostałych obszarach (na 4-miesiące)
System ściółkowy	3,5 m³/1 DJP na obornik	2,5 m³/1 DJP na obornik
System ściółkowy	3,5 m³/1 DJP na gnojówkę, wody gnojowe	2 m³/1 DJP na gnojówkę, wody gnojowe
System bezściółkowy	10 m³/1 DJP na gnojowicę	7 m³/1 DJP na gnojowicę

A. 725 m3

B. 350 m3

C. 250 m3

D. 525 m3

Odpowiedź 525 m³ jest poprawna, ponieważ obliczenia pojemności zbiornika na gnojowicę dla 75 krów opierają się na standardowej normie wynoszącej 7 m³ na 1 DJP (Dawkę Jednostkową Zwierzęcia). Dlatego dla 75 krów, które odpowiadają 75 DJP, wymagana pojemność zbiornika wynosi 7 m³ * 75 DJP = 525 m³. Odpowiednia pojemność jest kluczowa dla zachowania zdrowia zwierząt i minimalizacji wpływu na środowisko. Przechowywanie gnojowicy w odpowiednio wymierzonym zbiorniku pozwala na efektywne zarządzanie odpadami, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie ochrony środowiska. W praktyce, nieprawidłowa pojemność zbiornika może prowadzić do przelania, co z kolei zagraża zanieczyszczeniu gruntów i wód gruntowych. Dlatego ważne jest, aby każdy hodowca bydła znał te normy i odpowiednio dostosowywał swoje instalacje, aby spełniały lokalne przepisy i standardy ochrony środowiska.

Pytanie 27

Prowitaminą, z której powstaje witamina A, jest

A. chlorofil

B. retinol

C. karoten

D. ksantofil

Karoten, znany również jako beta-karoten, jest prowitaminą witaminy A, co oznacza, że organizm człowieka może przekształcić go w witaminę A, niezbędną do prawidłowego funkcjonowania wzroku, układu odpornościowego i zdrowia skóry. Karoten występuje w dużych ilościach w warzywach i owocach o intensywnych kolorach, takich jak marchew, dynia, słodkie ziemniaki oraz w zielonych liściach. Spożywanie tych pokarmów nie tylko wspiera syntezę witaminy A, ale także dostarcza cennych antyoksydantów, które neutralizują wolne rodniki, zmniejszając ryzyko chorób chronicznych. Standardy dietetyczne zalecają spożycie karotenoidów jako części zdrowej diety, co potwierdzają liczne badania naukowe wskazujące na ich korzystny wpływ na zdrowie. Regularne włączenie źródeł karotenu do diety jest więc kluczowe dla utrzymania dobrego stanu zdrowia i zapobiegania niedoborom witaminowym.

Pytanie 28

Letni system żywienia bydła na pastwisku może prowadzić do

A. zaniku wyraźnych symptomów rui u krów (cicha ruj a)

B. znacznego obniżenia zawartości witaminy A w mleku

C. wzrostu poziomu związków azotu w wodach powierzchniowych oraz gruntach

D. zwiększenia udziału wysokich traw w składzie runi pastwiskowej

Pastwiskowy system żywienia letniego bydła, który opiera się na wykorzystywaniu naturalnych pastwisk, może prowadzić do wzrostu zawartości związków azotu w wodach powierzchniowych i gruntach. Proces ten jest zazwyczaj związany z intensywnym nawożeniem pastwisk, co skutkuje nadmiernym wprowadzeniem azotu do ekosystemu. Związki azotu, takie jak amoniak i azotany, mogą przenikać do wód gruntowych oraz powierzchniowych, co prowadzi do eutrofizacji zbiorników wodnych. Eutrofizacja może skutkować nadmiernym wzrostem alg, co z kolei prowadzi do spadku jakości wody oraz negatywnego wpływu na organizmy wodne. W praktyce, aby minimalizować negatywne skutki pastwiskowego żywienia, zaleca się wdrażanie zrównoważonych praktyk zarządzania, takich jak rotacyjne wypasanie bydła, stosowanie odpowiednich dawek nawozów oraz monitorowanie jakości wody. Dobre praktyki obejmują również analizę gleby w celu optymalizacji nawożenia i wykorzystania lokalnych zasobów paszowych, co może pomóc w ograniczeniu wprowadzania nadmiaru azotu do środowiska.

Pytanie 29

Jedną z korzyści związanych z odwadnianiem gruntów rolnych przy użyciu otwartych rowów z czasowym lub stałym nadmiarem wody, jest

A. powiększenie powierzchni produkcyjnej o 5-10%

B. niska materiałochłonność przy tworzeniu rowów

C. łatwiejsza mechanizacja prac na polach i użytkach zielonych 'podzielonych' rowami

D. zmniejszenie wydatków na konserwację, czyli wykaszanie skarp oraz odmulanie

Mała materiałochłonność wykonania rowów otwartych w systemie odwadniania użytków rolnych jest istotnym aspektem efektywności kosztowej tego rozwiązania. Rowy otwarte, w porównaniu do systemów zamkniętych, wymagają użycia mniejszych ilości materiałów budowlanych, co nie tylko obniża koszty inwestycyjne, ale również przyspiesza proces budowy. Zastosowanie rowów otwartych pozwala na łatwiejszą kontrolę nad procesem odwadniania, a także umożliwia naturalny drenaż wód gruntowych. Przykładem praktycznym mogą być użytki zielone, gdzie rowy otwarte wspierają wzrost traw poprzez odprowadzanie nadmiaru wody, co zapobiega ich gniciu. W przypadku intensywnej uprawy roślin, takich jak kukurydza czy ziemniaki, odpowiednio zaprojektowane rowy mogą znacząco zwiększyć efektywność nawadniania i zmniejszyć ryzyko chorób roślinnych. Ponadto, w kontekście zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, rowy otwarte przyczyniają się do poprawy bioróżnorodności, tworząc siedliska dla różnych gatunków roślin i zwierząt, co jest zgodne z dobrymi praktykami w rolnictwie ekologicznym.

Pytanie 30

Na owies użyto 170 kg soli potasowej. Jaką kwotę należy przeznaczyć na zakup tego nawozu, gdy cena soli potasowej to 1 300 zł/t?

A. 1300 zł

B. 170 zł

C. 221 zł

D. 442 zł

Często ludzie mogą pomylić się przy obliczaniu kosztów nawozów, szczególnie jeśli nie zauważają, że w pytaniu jest podane 170 kg, a cena jest w tonach. Często myśli się, że 170 kg to to samo co tona, a to nie jest prawda. Pamiętaj, że 1 tona to 1000 kg, więc 170 kg to tylko 0,17 tony. Jeśli ktoś wybiera odpowiedzi, które są dużo niższe od poprawnej wartości, to najczęściej jest to efekt pomylenia jednostek. Inny błąd to myślenie, że wystarczy po prostu przeliczyć koszt na cenę za tonę, nie przeliczając ilości na tony. Ktoś, kto wybrał 170 zł, pewnie pomyślał, że to 1 zł za kg, ale to nie ma sensu w kontekście jednostkowych cen. Odpowiedzi 1 300 zł mogą wynikać z nieporozumienia co do całkowitego kosztu, a nie za jednostkę. Aby dobrze obliczać koszty w rolnictwie, trzeba zrozumieć, jak działają nawozy i umieć zamieniać jednostki. Zawsze dobrze jest sprawdzić jednostki przed obliczeniami, żeby uniknąć błędów i nieporozumień w finansach.

Pytanie 31

W przypadku nierównomiernego i lokalnego rozkładu wody za pomocą deszczowni półstałej, należy najpierw zweryfikować działanie

A. rurociągów doprowadzających

B. zraszaczy

C. pompy

D. hydrantów zasilających

Sprawdzanie pompy, rurociągów doprowadzających czy hydrantów zasilających w kontekście miejscowego, nierównomiernego rozprowadzania wody przez system nawadniania może prowadzić do mylnych wniosków. Pompa jest odpowiedzialna za dostarczanie wody z źródła do systemu nawadniania, jednak jeżeli zraszacze działają nieprawidłowo, sama pompa nie rozwiąże problemu. Problemy z rurociągami mogą również wpływać na ciśnienie wody, ale zanim zaczniemy analizować te elementy, należy upewnić się, że zraszacze są w pełni sprawne. Hydranty zasilające, choć istotne w systemie, nie są bezpośrednio odpowiedzialne za równomierne rozprowadzanie wody na polu, a ich sprawność jest zwykle związana z innymi aspektami systemów przeciwpożarowych. Typowe błędy myślowe obejmują pomijanie podstawowych elementów systemu nawadniania, co prowadzi do zbędnych kosztów i czasu poświęconego na diagnostykę, a także do pominięcia kluczowych aspektów konserwacji systemu. Dlatego też, odpowiednie podejście do diagnostyki zaczyna się od zrozumienia funkcji zraszaczy, co jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania całego systemu nawadniania.

Pytanie 32

Na gospodarstwie o powierzchni 22 ha hoduje się 25 krów. Jaką należy wystawić ocenę dotycząca gęstości obsady krów w tym gospodarstwie?

A. Bardzo wysoka powyżej 100 DJP na 100 ha UR

B. Wysoka 80-100 DJP na 100 ha UR

C. Średnia 60-80 DJP na 100 ha UR

D. Niska do 60 DJP na 100 ha UR

Wybór odpowiedzi "Bardzo wysoki powyżej 100 DJP na 100 ha UR" jest prawidłowy, ponieważ w gospodarstwie o powierzchni 22 ha hoduje się 25 krów. Aby ocenić poziom obsady, należy obliczyć, ile DJP (dużych jednostek przeliczeniowych) przypada na 100 ha użytków rolnych (UR). Zgodnie z wytycznymi, jedna krowa mleczna to około 1,0 DJP. W tym przypadku 25 krów przekłada się na 25 DJP. Następnie obliczamy obsadę na 100 ha: (25 DJP / 22 ha) * 100 = 113,64 DJP na 100 ha UR. Taki wynik wskazuje na bardzo wysoką obsadę, co jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli bydła, które zalecają utrzymanie odpowiednich gęstości obsady w celu maksymalizacji wydajności produkcji mleka oraz zachowania zdrowia zwierząt. Wysoka obsada może również przekładać się na lepsze wyniki finansowe gospodarstwa, pod warunkiem, że zarządzanie stadem oraz paszą są odpowiednio zorganizowane.

Pytanie 33

Strzyżenie tryków przystępujących do stanówki 15 czerwca powinno być wykonane

A. około 10 lipca

B. około 15 kwietnia

C. około 10 czerwca

D. około 15 maja

Wybór dat strzyżenia tryków w niewłaściwych terminach, takich jak 10 lipca, 10 czerwca czy 15 kwietnia, wskazuje na brak zrozumienia cyklu reprodukcyjnego owiec oraz ich potrzeb w kontekście hodowlanym. Strzyżenie zbyt późno, na przykład w lipcu, może wprowadzać stres u zwierząt podczas najważniejszych faz rozrodu. Dodatkowo, strzyżenie 10 czerwca jest zbyt bliskie stanówki, co może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak obniżona jakość wełny oraz potencjalne ryzyko dla zdrowia tryków. Strzyżenie w kwietniu również nie jest optymalne, ponieważ nie uwzględnia odpowiedniego planowania związane z cyklem stadnym. Typowym błędem jest myślenie, że strzyżenie może być wykonane w dowolnym czasie, co w rzeczywistości nie jest zgodne z praktykami hodowlanymi. Kluczowe jest zrozumienie, że strzyżenie powinno być dostosowane do biologicznych cykli owiec, ich komfortu oraz wydajności hodowlanej. Właściwe planowanie tego procesu jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz ich efektywności produkcyjnej, a zaniedbanie tych aspektów może prowadzić do poważnych problemów w hodowli.

Pytanie 34

W uprawie buraków na glebach ciężkich, po zbiorach pszenicy ozimej, kiedy należy zastosować obornik?

A. na początku wiosny pod orkę na głębokość około 25 cm

B. po zbiorze przedplonu, pod podorywkę na głębokość około 15 cm

C. w październiku, przed orką zimową wykonaną pługiem z przedpłużkiem

D. w listopadzie, przed orką zimową wykonaną pługiem z pogłębiaczem

Zastosowanie obornika w październiku, pod orkę przedzimową wykonaną pługiem z przedpłużkiem, jest optymalnym rozwiązaniem w uprawie buraków na glebach ciężkich, szczególnie po zbiorze pszenicy ozimej. Przedpłużek zwiększa efektywność orki, poprawiając spulchnienie i przewietrzenie gleby, co jest kluczowe dla rozwoju korzeni buraków. Wprowadzenie obornika na etapie przedzimowym pozwala na lepszą integrację materii organicznej z glebą, co stymuluje mikroorganizmy glebowe i poprawia właściwości fizyczne oraz chemiczne gleby. Przykładem może być zastosowanie obornika w dawkach 30-40 t/ha, co nie tylko wzbogaca glebę w składniki odżywcze, ale także poprawia strukturę gleby, co jest szczególnie istotne w kontekście zatrzymywania wody i powietrza. Dodatkowo, takie praktyki są zgodne z zaleceniami agrotechnicznymi, które promują zrównoważony rozwój produkcji rolniczej, zapewniając stabilność plonów. To podejście jest również zgodne z zasadami rolnictwa ekologicznego, które stawia na materiały organiczne jako środek poprawiający żyzność gleby.

Pytanie 35

Na glebach o lekkiej strukturze powinno się używać nawozów wapniowych w postaci

A. krzemianowej

B. węglanowej

C. dolomitowej

D. tlenkowej

Węglanowa forma nawozów wapniowych jest idealnym rozwiązaniem dla gleb lekkich, ponieważ skutecznie podnosi pH i poprawia strukturę gleby. Nawóz węglanowy, taki jak węglan wapnia, jest powszechnie stosowany ze względu na jego wysoką rozpuszczalność i dostępność dla roślin. Wprowadzenie tego typu nawozu do gleby powoduje, że jony wapnia są szybko uwalniane, co pozwala na lepsze przyswajanie składników odżywczych przez korzenie roślin. Przykładowo, w przypadku uprawy zbóż na glebach lekkich, stosowanie nawozów węglanowych może prowadzić do zwiększenia plonów oraz poprawy jakości ziarna. Ponadto, nawozy węglanowe są zgodne z najlepszymi praktykami agronomicznymi, które zalecają regularne badanie pH gleby oraz dostosowywanie dawek nawozów do jej rzeczywistych potrzeb. Dzięki temu redukcja kwasowości gleby poprawia jej właściwości fizyczne, co sprzyja rozwojowi mikroorganizmów glebowych i ogólnemu zdrowiu ekosystemu glebowego.

Pytanie 36

Działaniem, które ogranicza proces murszenia gleb, jest

A. stosowanie wysokich dawek nawozów azotowych

B. uzupełnianie nawozami mineralnymi niedoboru mikro- i makroskładników

C. wapnowanie

D. regulacja stosunków wodno-powietrznych

Wapnowanie, stosowanie wysokich dawek nawozów azotowych oraz uzupełnianie nawozami mineralnymi niedoboru mikro- i makroskładników to działania, które, choć istotne w kontekście ogólnej żyzności gleby, nie są bezpośrednio związane z ograniczaniem procesu murszenia gleb. Wapnowanie ma na celu poprawę pH gleby, co wpływa na dostępność składników odżywczych, jednak nie ma bezpośredniego wpływu na regulację stosunków wodno-powietrznych. Przesadne stosowanie nawozów azotowych, chociaż może zwiększyć plony w krótkim okresie, może prowadzić do wymywania azotu z gleby oraz negatywnego wpływu na mikroflorę glebową, co może przyczynić się do jej degradacji. Uzupełnianie niedoborów składników mineralnych jest ważne, jednak jeśli gleba ma niewłaściwe stosunki wodno-powietrzne, rośliny nie będą w stanie efektywnie korzystać z tych składników. W praktyce, te błędne podejścia mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania glebą, co zwiększa ryzyko erozji oraz obniża jej żyzność na dłuższą metę. Kluczowe w zarządzaniu glebą jest zrozumienie, że wszystkie te aspekty są ze sobą powiązane, a nadrzędnym celem powinno być utrzymanie zdrowych stosunków wodno-powietrznych, aby zapobiec degradacji gleby.

Pytanie 37

Negatywna selekcja w uprawach nasiennych ziemniaka realizowana jest między innymi w celu

A. likwidacji chwastów dwuliściennych

B. zachowania czystości odmianowej i gatunkowej

C. ograniczenia obecności mątwika ziemniaczanego

D. zwalczania chorób fizjologicznych

Selekcja negatywna na plantacji nasiennej ziemniaka jest kluczowym procesem, który ma na celu utrzymanie czystości odmianowej i gatunkowej. Główne założenie tego procesu polega na eliminacji roślin, które nie spełniają określonych standardów genetycznych i fenotypowych. Utrzymanie czystości odmianowej jest istotne, ponieważ pozwala na zachowanie pożądanych cech roślin, takich jak odporność na choroby, jakość plonu oraz właściwości organoleptyczne ziemniaków. Praktyki takie, jak regularne badania i monitorowanie zdrowia roślin, a także prowadzenie szczegółowej dokumentacji dotyczącej odmian, są niezbędne do skutecznej selekcji. Przykładem może być eliminacja roślin z objawami chorób wirusowych, które mogą szybko rozprzestrzenić się na całą plantację, prowadząc do znacznych strat w plonach. W praktyce stosowanie selekcji negatywnej jest zgodne z zaleceniami instytucji zajmujących się ochroną roślin oraz organizacji certyfikacyjnych, co zapewnia wysoką jakość materiału siewnego.

Pytanie 38

W podanym płodozmianie zbożowym wskaż roślinę, która wykazuje największe działanie fitosanitarne.

Rok uprawy	1	2	3	4	5
Roślina	Kukurydza	Jęczmień jary	Groch siewny	Pszenica ozima	Pszenżyto ozime

A. Groch siewny.

B. Jęczmień jary.

C. Kukurydza na ziarno.

D. Pszenica ozima.

Groch siewny to roślina motylkowa, która wykazuje wyjątkowe właściwości fitosanitarne, a jej zastosowanie w płodozmianie przynosi liczne korzyści. Dzięki symbiozie z bakteriami brodawkowymi, groch siewny potrafi wiązać azot atmosferyczny, co znacząco podnosi żyzność gleby. W praktyce oznacza to, że po uprawie grochu w danym miejscu, gleba będzie bogatsza w azot, co jest kluczowe dla wzrostu kolejnych roślin. Dodatkowo, groch siewny działa jak naturalny środek ochrony roślin, ograniczając występowanie chorób i szkodników. Rośliny motylkowe, w tym groch, podczas swojego wzrostu wydzielają substancje, które mogą hamować rozwój patogenów glebowych. W płodozmianie, w którym występują rośliny motylkowe, zaleca się rotację upraw, co sprzyja zwiększeniu bioróżnorodności i stabilności ekosystemu rolniczego, zgodnie z dobrymi praktykami agroekologicznymi. Z tego względu, wprowadzenie grochu siewnego do płodozmianu jest nie tylko zalecane, ale również korzystne dla całego ekosystemu rolniczego.

Pytanie 39

Aby zniszczyć skorupę glebową w uprawach buraków na glebach ciężkich w okresie ich wschodu, powinno się wykorzystać wał

A. gładkiego

B. kolczastego

C. Campbella

D. strunowego

Wybór wału Campbella, strunowego lub gładkiego do zniszczenia skorupy glebowej w uprawie buraków na glebach ciężkich jest nieodpowiedni. Wał Campbella charakteryzuje się dużą masą i przeznaczony jest głównie do zagęszczania gleby, co może prowadzić do pogorszenia struktury gleby w okresie wschodu buraków. W przypadku gleb ciężkich, zbyt mocne zagęszczenie może prowadzić do powstawania skorupy, co jest zupełnie odwrotne od zamierzonego efektu. Wał strunowy, z drugiej strony, ma na celu głównie wygładzanie i wyrównywanie powierzchni gleby, co nie odpowiada potrzebie zniszczenia istniejącej skorupy. Dodatkowo, wał gładki nie zapewnia efektywnego działania w kontekście rozluźniania struktury gleby; jego zadaniem jest raczej ujednolicenie powierzchni, co w przypadku gleb ciężkich nie przyniesie pożądanych rezultatów. Wybory te wskazują na niepełne zrozumienie mechanizmów działania różnych narzędzi uprawowych oraz ich wpływu na glebę, co może prowadzić do błędnych praktyk rolniczych i obniżenia efektywności upraw. Ważne jest, aby przed dokonaniem wyboru wału wziąć pod uwagę specyfikę gleby i cele agronomiczne, ponieważ niewłaściwe narzędzia mogą nie tylko spowodować brak efektów, ale także zaszkodzić przyszłym plonom.

Pytanie 40

Wybierz odpowiedni płodozmian zbożowy, który będzie właściwy dla kompleksu żytnego dobrego?

A. Ziemniaki ++; buraki; jęczmień jary; strączkowe na nasiona; rzepak ozimy

B. Rośliny okopowe ++; pszenica jara; len włóknisty; strączkowe na nasiona; rzepak ozimy

C. Kukurydza na ziarno ++; jęczmień jary; rzepak ozimy; pszenica ozima; żyto

D. Ziemniaki ++; marchew; jęczmień jary; strączkowe na nasiona; zboża ozime

Wybór płodozmianu zbożowego dla kompleksu żytniego dobrego, który obejmuje kukurydzę na ziarno, jęczmień jary, rzepak ozimy, pszenicę ozimą i żyto, jest trafny z perspektywy agrotechnicznej. Kukurydza na ziarno jest rośliną ciepłolubną, która dobrze wpływa na strukturę gleby i zwiększa jej żyzność, a także osłania powierzchnię przed erozją. Jęczmień jary, jako zboże szybko rosnące, pomaga w zagospodarowaniu wiosennej wilgoci oraz ogranicza rozwój chwastów. Rzepak ozimy, z kolei, poprawia zawartość azotu w glebie dzięki symbiozie z bakteriami brodawkowymi. Pszenica ozima wyróżnia się odpornością na niekorzystne warunki atmosferyczne i daje wysokie plony. Żyto, dobrze adaptujące się do słabszych gleb, skutecznie zapobiega erozji oraz korzystnie wpływa na bioróżnorodność w polu. Tak zaplanowany płodozmian sprzyja utrzymaniu równowagi w agroekosystemie, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rolnictwa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej