Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 22 października 2025 16:03
Data zakończenia: 22 października 2025 16:13

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W cyfrowej edycji zdjęć termin dodging and burning wywodzi się z techniki analogowej i oznacza

A. selektywne rozjaśnianie i przyciemnianie określonych obszarów zdjęcia

B. proces kalibracji monitora do określonych warunków oświetleniowych

C. technikę łączenia wielu ekspozycji w jeden obraz HDR

D. metodę eliminacji szumów przez nakładanie wielu zdjęć

Termin dodging and burning odnosi się do technik edycyjnych w fotografii, które polegają na selektywnym rozjaśnianiu (dodging) i przyciemnianiu (burning) wybranych obszarów zdjęcia. W praktyce oznacza to, że edytor jest w stanie wpływać na kontrast i szczegóły zdjęcia, koncentrując się na konkretnych fragmentach obrazu. Na przykład, w przypadku portretu, można zdecydować się na rozjaśnienie oczu, aby nadać im więcej wyrazistości, a jednocześnie przyciemnić tło, aby skupić uwagę na modelu. Technika ta ma swoje korzenie w tradycyjnej fotografii czarno-białej, gdzie analogowi fotografowie używali specjalnych narzędzi, aby uzyskać pożądany efekt. W cyfrowej edycji narzędzia takie jak pędzle do malowania w programach jak Adobe Photoshop umożliwiają precyzyjne i lokalne stosowanie efektów. Dodging and burning jest uważane za jedną z kluczowych umiejętności profesjonalnych edytorów, ponieważ pozwala na subtelne poprawki, które mogą znacząco poprawić ostateczny wygląd zdjęcia.

Pytanie 2

Aby usunąć żółtą dominację na odbitce kolorowej podczas kopiowania techniką subtraktywną, konieczne jest zwiększenie gęstości filtru

A. żółtego

B. żółtego i niebieskozielonego

C. purpurowego

D. purpurowego i żółtego

Wybór niewłaściwego koloru filtru do eliminacji żółtej dominacji w procesie kopiowania subtraktywnego prowadzi do nieprawidłowej manipulacji kolorami. Odpowiedzi sugerujące purpurowy filtr mogą wywoływać błędne interpretacje, ponieważ purpura jest kolorem, który wspomaga usuwanie zieleni, a nie żółtego. Podobnie, wybór kombinacji filtrów purpurowego i żółtego nie ma sensu, ponieważ zwiększa obecność żółtego koloru, co jest sprzeczne z celem eliminacji żółtej dominacji. Z kolei odpowiedź wskazująca na purpurowy i niebieskozielony filtr również jest niepoprawna, gdyż zbyt wiele odejmowania światła z innych obszarów spektrum może prowadzić do niepożądanych odcieni i zniekształceń kolorystycznych. W praktyce, przy wyborze filtrów należy kierować się zasadą, że filtry powinny przeciwdziałać dominującym kolorom, a nie je wzmacniać. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie ról kolorów w procesach subtraktywnych, gdzie każdy filtr ma swoją specyfikę w kontekście absorpcji światła. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że do eliminacji żółtego odcienia skutecznie zastosować można tylko filtr żółty, a nie inne kolory, które mogą wprowadzać dodatkowe problemy kolorystyczne.

Pytanie 3

Który z wymienionych elementów sprzętu w studio fotograficznym najlepiej zlikwiduje niepożądane odbicia podczas robienia zdjęć katalogowych błyszczącego, metalowego przedmiotu?

A. Strurnienica

B. Stół reprodukcyjny

C. Namiot bezcieniowy

D. Beauty dish

Namiot bezcieniowy to jeden z najskuteczniejszych narzędzi wykorzystywanych w fotografii produktowej, szczególnie w przypadku błyszczących przedmiotów, takich jak metalowe akcesoria. Jego konstrukcja pozwala na równomierne rozproszenie światła, eliminując niepożądane bliki, które mogą zniekształcić obraz produktu. W praktyce, namiot bezcieniowy działa jak kontrolowane środowisko, w którym można ustawić źródła światła z różnych kątów, co pomaga uzyskać naturalny i estetyczny efekt. Zastosowanie namiotu bezcieniowego w fotografii katalogowej pozwala również na uzyskanie jednolitego tła, co zwiększa atrakcyjność wizualną zdjęcia i ułatwia późniejsze edytowanie. Standardy branżowe w fotografii produktowej zalecają użycie namiotów bezcieniowych jako podstawowego narzędzia, ponieważ znacząco poprawiają jakość zdjęć i pozwalają na skuteczniejsze prezentowanie błyszczących materiałów. Dodatkowo, dzięki możliwości użycia różnych źródeł światła, takich jak lampy LED czy błyski, można kontrolować intensywność i kierunek światła, co pozwala na swobodne eksperymentowanie z oświetleniem.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Jakie szkło zabezpieczające należy zastosować do oprawy fotografii wystawowej, aby zminimalizować odblaski?

A. szkło antyrefleksyjne

B. szkło kryształowe

C. szkło hartowane

D. szkło float

Szkło antyrefleksyjne to najlepszy wybór do oprawy fotografii wystawowej, szczególnie gdy chcesz zminimalizować odblaski. To szkło ma specjalną powłokę, która redukuje odbicia światła, co pozwala na lepszą widoczność dzieła sztuki. Przykładowo, w muzeach czy galeriach sztuki często stosuje się ten rodzaj szkła, ponieważ umożliwia on zachowanie integralności wizualnej ekspozycji. Warto pamiętać, że odblaski mogą znacząco wpłynąć na odbiór obrazu przez widza, odwracając uwagę od detalów czy kolorystyki. Szkło antyrefleksyjne nie tylko poprawia estetykę, ale także chroni fotografie przed szkodliwym działaniem promieni UV, co jest istotne w kontekście długotrwałego przechowywania prac. Dzięki tym właściwościom, jest to standardowy wybór w branży wystawienniczej, co podkreśla jego wartości użytkowe i artystyczne.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Najnowsza technologia druku zdjęć digigraphy to

A. technika bezpośredniego druku na materiałach metalicznych

B. proces druku pigmentowego certyfikowany pod względem trwałości i wierności kolorów

C. cyfrowa imitacja procesu dageotypii z użyciem nowoczesnych materiałów

D. metoda tworzenia wydruków holograficznych na papierze fotograficznym

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego technologii druku i jej zastosowań. Na przykład, cyfrowa imitacja procesu dageotypii z użyciem nowoczesnych materiałów nie odzwierciedla istoty digigraphy. Dageotypia to jedna z najstarszych technik fotograficznych, która opiera się na chemicznym procesie wytwarzania obrazu, a nie na druku pigmentowym. Próba porównania tych dwóch metod przynosi mylne wnioski, ponieważ każda z nich ma swoje unikalne właściwości i zastosowania. Kolejna odpowiedź dotycząca tworzenia wydruków holograficznych na papierze fotograficznym również jest nieadekwatna, gdyż holografia jest zupełnie inną dziedziną, koncentrującą się na trójwymiarowym obrazie. Technika ta wymaga specjalistycznych narzędzi i nie odnosi się do standardów trwania i wierności kolorów, jak w przypadku digigraphy. Z kolei bezpośredni druk na materiałach metalicznych jest technologią, która może być używana w różnych branżach, ale nie ma związku z certyfikowanym procesem druku pigmentowego, który jest kluczowy dla digigraphy. Rozumienie tych różnic jest kluczowe, aby unikać błędnych interpretacji technologii druku oraz ich właściwości. Warto także podkreślić, że zrozumienie i zastosowanie odpowiednich standardów w druku jest niezbędne dla zapewnienia jakości oraz długowieczności wydruków, co jest priorytetem w branży fotograficznej i artystycznej.

Pytanie 8

Współczynnik megapikseli w fotografii cyfrowej wpływa głównie na

A. maksymalny rozmiar wydruku z zachowaniem dobrej jakości

B. głębię ostrości uzyskiwaną przy tej samej przysłonie

C. zakres dynamiczny matrycy

D. maksymalną czułość ISO z zachowaniem dobrej jakości

Wybór maksymalnego rozmiaru wydruku z zachowaniem dobrej jakości jako odpowiedzi jest uzasadniony tym, że współczynnik megapikseli bezpośrednio przekłada się na ilość szczegółów, które matryca aparatu jest w stanie zarejestrować. Wyższa liczba megapikseli oznacza, że zdjęcie ma większą rozdzielczość, co w praktyce pozwala na drukowanie większych formatów bez utraty jakości. Przykładowo, zdjęcie o rozdzielczości 24 megapikseli można wydrukować w formacie A1 z zachowaniem ostrości i detali, podczas gdy niższa rozdzielczość może skutkować rozmyciem obrazu przy takim wydruku. W branży fotograficznej istnieją standardy, które sugerują minimalną liczbę megapikseli dla różnych rozmiarów wydruków, co jeszcze bardziej podkreśla istotność tego parametru. Dla przykładu, dla wydruku A3 wystarczające są aparaty z rozdzielczością około 10-12 megapikseli, podczas gdy dla A1 zaleca się co najmniej 20 megapikseli. Dlatego, przy wyborze aparatu do konkretnego zastosowania, warto zwrócić uwagę na megapiksele, aby osiągnąć zamierzony efekt wizualny i jakość końcowego produktu.

Pytanie 9

Jaki obiektyw powinno się wykorzystać do fotografowania dużej części wnętrza z niewielkiej odległości?

A. Teleobiektyw o ogniskowej 200 mm

B. Standardowy o ogniskowej 50 mm

C. Szerokokątny o ogniskowej 35 mm

D. Długoogniskowy o ogniskowej 80 mm

Szerokokątny obiektyw o ogniskowej 35 mm jest idealnym narzędziem do uchwycenia dużych fragmentów pomieszczeń z bliskiej odległości. Takie obiektywy charakteryzują się szerszym kątem widzenia, co pozwala na rejestrowanie większej części sceny w kadrze. Przykładem zastosowania może być fotografia wnętrz, gdzie szerokokątny obiektyw umożliwia pokazanie zarówno całego pomieszczenia, jak i jego detali, co jest kluczowe dla architektów oraz projektantów wnętrz. Szerokokątne obiektywy mają również tendencję do minimalizowania zniekształceń na brzegach, co jest korzystne w kontekście fotografii architektury. Dodatkowo, w warunkach ograniczonej przestrzeni, takich jak małe mieszkania czy ciasne korytarze, szerokokątny obiektyw pozwala na efektywne uchwycenie kompozycji bez potrzeby stawania w odległości, która mogłaby wywołać problemy z perspektywą. W praktyce oznacza to, że fotografowie mogą lepiej ukazywać cechy architektoniczne i aranżacyjne, co czyni ten wybór uzasadnionym w kontekście efektywnej komunikacji wizualnej.

Pytanie 10

Aby uzyskać kolorową kopię oraz pozytyw z kolorowego negatywu metodą addytywną, należy użyć powiększalnika lub automatycznej kopiarki wyposażonej w filtry w barwach:

A. purpurowy, zielony, niebieski

B. czerwony, żółty, niebieski

C. purpurowy, żółty, niebieskozielony

D. czerwony, zielony, niebieski

Wybór odpowiedzi, która nie obejmuje kombinacji kolorów: czerwony, zielony i niebieski, prowadzi do nieporozumienia w zrozumieniu modelu addytywnego RGB. Kolory purpurowy, żółty i niebieskozielony, które pojawiają się w niektórych opcjach, nie stanowią podstawowych barw w modelu addytywnym. W rzeczywistości purpurowy oraz niebieskozielony to kolory powstające z mieszania innych barw, co skutkuje utratą możliwości odwzorowania pełnej palety barw w procesie kopiowania. Odpowiedź zawierająca kolory purpurowy i żółty wskazuje na zrozumienie modelu subtraktywnego, co jest sprzeczne z wymaganiami pytania. Dla uzyskania kolorowych kopii z negatywu barwnego, konieczne jest zastosowanie filtrów RGB, które skutecznie wykorzystują światło do generowania kolorów. Wiele osób może mylnie utożsamiać kolory subtraktywne z addytywnymi, co prowadzi do typowych błędów myślowych i niezrozumienia zasad działania tych systemów. Model RGB jest kluczowy dla wszelkich technologii związanych z cyfrowym odwzorowaniem kolorów, dlatego ważne jest, aby mieć pełne zrozumienie, jak działają podstawowe kolory i ich mieszanie. Niezastosowanie się do tych zasad skutkuje nieefektywnym lub całkowicie błędnym odwzorowaniem kolorów, co jest krytyczne w kontekście profesjonalnej fotografii czy druku.

Pytanie 11

Biometryczne zdjęcie o wymiarach 3,5 x 4,5 cm powinno

A. obejmować całą głowę, wzrok zwrócony w bok

B. przedstawiać profil głowy, wzrok przymknięty, uśmiech na twarzy

C. przedstawiać profil głowy, wzrok na wprost aparatu, uśmiech na twarzy

D. obejmować całą głowę, wzrok skierowany do aparatu

Zdjęcie biometryczne o wymiarach 3,5 x 4,5 cm powinno obejmować całą głowę, a wzrok powinien być skierowany bezpośrednio do obiektywu aparatu. Taki układ zapewnia, że zdjęcie jest zgodne z wymaganiami wielu instytucji, takich jak urzędy paszportowe czy inne organy administracyjne. Wzrok skierowany na wprost pozwala na jednoznaczne rozpoznanie rysów twarzy, co jest kluczowe w kontekście identyfikacji biometrycznej. Przykładowo, wiele krajów wymaga, aby zdjęcia do dokumentów tożsamości były wykonane w taki sposób, aby twarz była idealnie widoczna, bez zasłaniania przez włosy lub inne elementy. Ponadto, istotne jest, aby zdjęcie było wykonane w odpowiednich warunkach oświetleniowych, co wpływa na ostrość i jakość obrazu. Takie podejście do wykonania zdjęcia biometrycznego jest zgodne ze standardami ISO/IEC 19794-5, które regulują kwestie związane z obrazowaniem biometrycznym, w tym zdjęciami paszportowymi.

Pytanie 12

Które narzędzie w programie Adobe Photoshop służy do miejscowej zmiany nasycenia kolorów?

A. Gąbka

B. Lasso

C. Stempel

D. Kroplomierz

Stempel jest narzędziem, które służy do kopiowania i wklejania fragmentów obrazu, co nie ma związku z nasyceniem kolorów. Używając stempla, możemy usunąć niedoskonałości lub skopiować pewne elementy, ale nie zmienimy za jego pomocą nasycenia kolorów. Lasso natomiast to narzędzie do selekcji, które pozwala na wybór określonych obszarów obrazu, ale również nie ma bezpośredniego wpływu na nasycenie. Może być używane do precyzyjnego zaznaczania miejsc, które chcemy edytować, jednak zmiana nasycenia wymaga użycia odpowiednich narzędzi do korekcji kolorów. Kroplomierz to narzędzie służące do pobierania kolorów z obrazu, co również nie ma związku z nasyceniem. Możemy nim zidentyfikować konkretny kolor, ale nie zmieniamy jego intensywności. Warto zrozumieć, że wiele narzędzi w Photoshopie ma różne zastosowania, a ich właściwe wykorzystanie jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanych efektów. Zrozumienie funkcji każdej z opcji pomoże unikać typowych błędów w pracy z programem i poprawi efektywność edycji.

Pytanie 13

Umieszczenie fotografii dziecka z ceremonii inauguracji roku szkolnego w przedszkolu na witrynie internetowej placówki wymaga zgody

A. opiekuna prawnego dziecka

B. dyrektora przedszkola

C. koleżanek

D. dziecka

Jeśli chodzi o publikację zdjęć dzieci, to ważne, żeby mieć zgodę ich opiekunów. To jest zgodne z przepisami o ochronie danych osobowych, takimi jak RODO. No bo pamiętaj, że dziecko nie ma jeszcze pełnych praw do podejmowania decyzji. Dlatego rodzice muszą dbać o to, aby wizerunek ich pociech był bezpieczny. Zazwyczaj trzeba mieć pisemną zgodę od opiekuna, w której dokładnie opisane jest, jakie zdjęcia będą udostępniane i do czego. Na przykład, na początku roku szkolnego rodzice mogą wypełnić formularz, w którym wyrażają zgodę na publikację zdjęć w materiałach przedszkola. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami, bo pozwala na zachowanie prywatności dzieci i buduje zaufanie w instytucjach edukacyjnych.

Pytanie 14

Który modyfikator światła daje najbardziej miękkie, rozproszone oświetlenie?

A. Softbox

B. Strumienica

C. Plaster miodu

D. Wrota

Softbox to jeden z najbardziej efektywnych modyfikatorów światła, który zapewnia miękkie i rozproszone oświetlenie. Działa on na zasadzie rozpraszania światła, co minimalizuje ostre cienie i tworzy bardziej naturalny efekt na zdjęciach. Dzięki swojej budowie, softbox odbija światło z lampy błyskowej lub ciągłej i rozprasza je na dużej powierzchni, co daje efekt delikatnego oświetlenia. W praktyce softbox idealnie sprawdza się w portretach, ponieważ łagodnie modeluje rysy twarzy, co jest kluczowe w fotografii portretowej. Dodatkowo, różne rozmiary softboxów pozwalają na dostosowanie oświetlenia do konkretnej sytuacji – większe softboxy dają jeszcze bardziej miękkie światło, natomiast mniejsze mogą być używane do bardziej skoncentrowanego oświetlenia. Warto również wspomnieć, że w zastosowaniach studyjnych softboxy są standardem, ponieważ pozwalają na uzyskanie kontrolowanego i przewidywalnego efektu, co jest niezwykle ważne w pracy profesjonalnych fotografów. Wybierając softbox, warto zwrócić uwagę na jego kształt i materiał, co ma bezpośredni wpływ na uzyskiwane rezultaty.

Pytanie 15

W programie Adobe Photoshop do poprawy błędów perspektywy można użyć filtra

A. korekcja obiektywu

B. rozmycie radialne

C. szukanie krawędzi

D. redukcja szumu

Korekcja obiektywu w programie Adobe Photoshop to funkcja, która pozwala na naprawę zniekształceń perspektywy, które mogą wystąpić w wyniku użycia obiektywów o szerokim kącie widzenia. W trakcie fotografowania, szczególnie architektury lub scen z wieloma prostymi liniami, mogą wystąpić efekty takie jak beczkowatość czy poduszkowatość, które zniekształcają krawędzie obiektów. Filtr ten umożliwia użytkownikom precyzyjne dostosowanie tych zniekształceń poprzez wybór konkretnego profilu obiektywu z bazy danych Adobe lub ręczne wprowadzenie wartości. Przykładowo, podczas edycji zdjęcia budynku, zastosowanie korekcji obiektywu pozwala na prostowanie pionowych linii, co nadaje zdjęciu bardziej realistyczny i profesjonalny wygląd. Dodatkowo, program pozwala na jednoczesne korygowanie winietowania oraz aberracji chromatycznej, co czyni go wszechstronnym narzędziem w procesie postprodukcji. W branży fotograficznej, stosowanie korekcji obiektywu jest standardem, który znacząco podnosi jakość finalnych prac.

Pytanie 16

Aby uzyskać szeroki kadr, trzeba użyć obiektywu

A. standardowy z konwerterem

B. długoogniskowy

C. portretowy

D. krótkoogniskowy

Obiektyw krótkoogniskowy, znany również jako obiektyw szerokokątny, jest doskonałym narzędziem do uzyskania szerokiego kadru. Dzięki krótszej ogniskowej, zazwyczaj wynoszącej mniej niż 35 mm w formacie pełnoklatkowym, pozwala na uchwycenie szerszego pola widzenia, co jest szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej, architektonicznej oraz w pomieszczeniach, gdzie przestrzeń jest ograniczona. W praktyce, użycie takiego obiektywu umożliwia rejestrowanie większej ilości elementów w kadrze, co jest kluczowe przy pracy w ciasnych lokalizacjach. Dodatkowo, krótkoogniskowe obiektywy często charakteryzują się lepszą głębią ostrości, co pozwala na uzyskanie efektów bokeh w tle, a także zwiększa możliwości kreatywne fotografa. Warto również wspomnieć, że w kontekście filmowania, krótkoogniskowe obiektywy często są preferowane do dynamicznych ujęć, gdzie istotne jest uchwycenie akcji w szerszym kontekście scenerii. Korzystając z takich obiektywów, warto zwrócić uwagę na zniekształcenia perspektywiczne, które mogą wystąpić przy fotografowaniu bliskich obiektów, co stanowi istotny element w procesie kompozycji zdjęcia.

Pytanie 17

Który typ oświetlenia na planie zdjęciowym powinien zostać skorygowany, aby zredukować intensywność cieni po stronie nieoświetlonej obiektu trójwymiarowego?

A. Tłowe

B. Wypełniające

C. Konturowe

D. Górne

Światło wypełniające jest kluczowym elementem w fotografii, które pomaga zredukować kontrast między oświetloną a nieoświetloną stroną obiektów. Jego podstawowym celem jest zmniejszenie głębokości cieni, co jest istotne w przypadku obiektów przestrzennych, gdzie różnice w oświetleniu mogą wpływać na percepcję kształtu i tekstury. W praktyce, zastosowanie światła wypełniającego polega na skierowaniu go w stronę cieni, co powoduje ich rozjaśnienie i łagodzenie ostrych krawędzi. Przykładowo, w sytuacjach portretowych, dodanie światła wypełniającego z boku lub z przodu modela pozwala na zminimalizowanie cieni pod oczami, co skutkuje bardziej harmonijnym i atrakcyjnym wizerunkiem. Ważne jest, aby pamiętać, że światło wypełniające powinno być mniej intensywne niż światło główne, aby nie zdominować kompozycji. Zastosowanie dyfuzorów lub odbłyśników jest powszechną praktyką, która pozwala na uzyskanie miękkich, naturalnych przejść między światłem a cieniem, co jest zgodne z najlepszymi normami branżowymi.

Pytanie 18

Jakie działania należy podjąć w celu konserwacji głowicy drukującej w drukarce atramentowej?

A. wyczyszczeniu głowicy przy pomocy detergentu

B. stworzeniu torów kalibracyjnych

C. skorzystaniu z oprogramowania do zarządzania urządzeniami

D. użyciu chusteczek zwilżonych wodą

Użycie oprogramowania do zarządzania urządzeniami w procesie konserwacji głowicy drukującej jest kluczowe, ponieważ takie oprogramowanie często zawiera funkcje automatycznego czyszczenia i konserwacji głowic. Dzięki tym funkcjom użytkownicy mogą łatwo czyścić głowicę drukującą z poziomu komputera, co jest bardziej efektywne niż manualne metody. Oprogramowanie to często jest dostarczane przez producentów drukarek i dostosowane do konkretnych modeli, co zapewnia optymalne rezultaty. Przykładowo, w wielu urządzeniach można ustawić harmonogram regularnego czyszczenia, co zapobiega zatykania się dysz atramentowych i zapewnia stałą jakość druku. Dobre praktyki wskazują, że regularne korzystanie z tych funkcji może znacząco wydłużyć żywotność głowicy drukującej oraz poprawić jakość wydruków. Warto również zaznaczyć, że w przypadku problemów z drukowaniem, oprogramowanie często dostarcza diagnostykę, która pozwala zidentyfikować przyczyny i podjąć odpowiednie kroki naprawcze, co czyni je nieocenionym narzędziem w zarządzaniu drukarką atramentową.

Pytanie 19

Jaki format pozwala na zapisanie wielobarwnego obrazu w trybie CMYK z wykorzystaniem kompresji bezstratnej?

A. TIFF

B. PNG

C. CDR

D. GIF

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest preferowanym standardem dla przechowywania wielobarwnych obrazów w trybie CMYK, zwłaszcza w kontekście druku profesjonalnego. TIFF obsługuje kompresję bezstratną, co oznacza, że obraz może być skompresowany bez utraty jakości, co jest kluczowe dla zachowania detali i kolorów w druku. Używanie TIFF ma istotne znaczenie w branży graficznej, ponieważ pozwala na wysoką jakość, która jest wymagana w zastosowaniach takich jak druk broszur, plakatów czy czasopism. Warto również zauważyć, że TIFF wspiera różne głębokości kolorów oraz wiele warstw, co czyni go elastycznym narzędziem w rękach projektantów i grafików. Dodatkowo, ze względu na swoją wszechstronność i zgodność z wieloma programami graficznymi, TIFF stał się jednym z najczęściej używanych formatów w profesjonalnym workflow. Posiadanie obrazów w tym formacie pozwala na naukę i eksperymentowanie z różnymi technikami przeróbki bez obawy o degradację jakości obrazu.

Pytanie 20

Podczas fotografowania górskiego krajobrazu przyjęto następujące ustawienia ekspozycji: czas naświetlania 1/125 s oraz przysłona f/11. Jakie parametry ekspozycji powinny zostać użyte po umieszczeniu filtru o współczynniku krotności 2 na obiektywie?

A. 1/60 s, f/8

B. 1/125 s, f/5,6

C. 1/125 s, f/16

D. 1/60 s, f/11

Poprawna odpowiedź to 1/60 s, f/11. W przypadku zastosowania filtru o współczynniku krotności 2, należy uwzględnić jego wpływ na ilość światła docierającego do matrycy aparatu. Filtr ten redukuje ilość światła o jedną pełną wartość EV (ekspozycji), co oznacza, że musimy zrekompensować tę stratę poprzez wydłużenie czasu naświetlania lub otwarcie przysłony. W tej sytuacji, aby uzyskać poprawną ekspozycję, musimy zwiększyć czas naświetlania z 1/125 s do 1/60 s, co pozwoli na wpuszczenie większej ilości światła. Z kolei liczba przesłony f/11 pozostaje taka sama, ponieważ zmiana wartości f-stop nie jest konieczna w tej sytuacji. Praktyczne zastosowanie tej zasady jest istotne w fotografii krajobrazowej, gdzie precyzyjne zarządzanie światłem jest kluczowe dla uzyskania idealnych zdjęć. Fotografowie często korzystają z filtrów w celu redukcji odblasków czy polepszenia kontrastu, co może wymagać dostosowania parametrów ekspozycji, aby zachować właściwą jasność obrazu.

Pytanie 21

Trójpodział kadru w fotografii to podział

A. zdjęcia na trzy części.

B. pozwalający na wyznaczenie mocnych elementów w obrazie.

C. na plany pierwszy, drugi oraz trzeci.

D. na plany ogólny, średni i zbliżony.

Trójpodział kadru fotograficznego to zasada kompozycji, która polega na podzieleniu obrazu na dziewięć równych części, tworząc siatkę z dwóch poziomych i dwóch pionowych linii. Te linie oraz ich przecięcia są nazywane mocnymi punktami, a ich wykorzystanie w kadrze pozwala na bardziej zrównoważoną i interesującą kompozycję. Użycie trójpodziału nie tylko przyciąga wzrok widza do kluczowych elementów fotografii, ale również nadaje całości harmonijnego wyglądu. W praktyce fotograficznej, można na przykład umieścić główny obiekt w jednym z mocnych punktów, co sprawi, że zdjęcie będzie bardziej dynamiczne. Ta zasada jest często stosowana w różnych dziedzinach sztuki wizualnej i filmowej, gdzie kompozycja odgrywa kluczową rolę w odbiorze wizualnym. Dobrze skonstruowana kompozycja według trójpodziału pozwala na stworzenie zdjęć, które są nie tylko estetyczne, ale również przekazują zamierzony przekaz artystyczny.

Pytanie 22

Jaki typ materiału światłoczułego jest przeznaczony do aparatów wielkoformatowych?

A. 6 x 7 cm

B. 6 x 6 cm

C. 6 x 4,5 cm

D. 9 x 12 cm

Odpowiedzi takie jak 6 x 4,5 cm, 6 x 6 cm i 6 x 7 cm nie są odpowiednie dla aparatów wielkoformatowych ze względu na swoje niewielkie wymiary. Format 6 x 4,5 cm jest typowy dla aparatów małoformatowych, które wykorzystują filmy 35 mm. Tego rodzaju aparaty są zaprojektowane do szybkiej i wygodnej fotografii, jednak ich ograniczona powierzchnia filmu skutkuje niższą jakością obrazu w porównaniu do większych formatów. Z kolei format 6 x 6 cm, używany w aparatach średnioformatowych, oferuje lepszą jakość niż małoformatowe, ale nadal nie dorównuje możliwościom formatu 9 x 12 cm. Podobnie, 6 x 7 cm, mimo że jest większy niż wcześniejsze, również korzysta z technologii średnioformatowej i nie jest wystarczająco dużym formatem, aby spełniać wymagania profesjonalnych zastosowań w fotografii wielkoformatowej. Warto zrozumieć, że wybór odpowiedniego formatu filmu ma kluczowe znaczenie dla jakości i zastosowania zdjęć. Fotografowie często mylą różne formaty, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowania. Użycie niewłaściwego formatu może skutkować nieadekwatnymi rezultatami, co szczególnie widać w takich dziedzinach jak fotografia artystyczna, gdzie detale i jakość obrazu mają fundamentalne znaczenie. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze materiału światłoczułego kierować się jego właściwościami technicznymi oraz wymaganiami konkretnego projektu fotograficznego.

Pytanie 23

W jakiej najmniejszej odległości przedmiotowej (oznaczonej x) od obiektu, który jest fotografowany, powinien znajdować się aparat z obiektywem o ogniskowej f, aby uzyskany obraz był rzeczywisty, odwrócony i zmniejszony dwukrotnie?

A. x = 2f

B. x = f

C. x < f

D. x > 2f

Umieszczając aparat w odległości równej f, nie osiągniemy pożądanego efektu wizualnego, ponieważ obraz wytworzony w tej sytuacji będzie nierzeczywisty, co oznacza, że nie będzie mógł być zarejestrowany na materiale światłoczułym. W przypadku umiejscowienia aparatu w odległości x = 2f, uzyskujemy obraz rzeczywisty, jednakże nie jest on dwukrotnie pomniejszony; w rzeczywistości jego wielkość będzie równa wielkości przedmiotu. Pomniejszenie obrazu o połowę wymagałoby dalszego zwiększenia odległości, co prowadzi nas do konkluzji, że zbyt bliskie umiejscowienie obiektywu skutkuje deformacją obrazu oraz ogranicza głębię ostrości, co jest kluczowe w kontekście profesjonalnej fotografii. Ponadto, umieszczenie aparatu w odległości mniejszej niż f prowadzi do powstania obrazu wirtualnego, co w praktyce oznacza, że nie można go zarejestrować na matrycy aparatu. Takie zrozumienie relacji między odległością aparatu a ogniskową jest fundamentalne dla fotografa, który dąży do osiągnięcia profesjonalnych rezultatów. Dlatego zrozumienie tych podstawowych zasad optyki oraz ich zastosowanie w praktyce jest niezbędne dla prawidłowego wykonywania zdjęć oraz uzyskiwania zamierzonych efektów wizualnych.

Pytanie 24

Który z poniższych formatów pozwala na zapisanie przetworzonego zdjęcia z zachowaniem warstw, a także umożliwia jego otwieranie w różnych programach graficznych oraz przeglądarkach?

A. TIFF

B. JPG

C. BMP

D. PSD

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest jednym z najbardziej wszechstronnych formatów graficznych, który umożliwia zapisanie obrobionego zdjęcia z zachowaniem warstw oraz metadanych. W przeciwieństwie do formatu PSD, który jest specyficzny dla programu Adobe Photoshop, TIFF jest standardem otwartym, co oznacza, że może być otwierany i edytowany w wielu różnych programach graficznych, takich jak GIMP, CorelDRAW czy inne aplikacje obsługujące grafiki rastrowe. Zastosowanie TIFF jest szczególnie zalecane w profesjonalnej fotografii oraz w druku, gdzie istotne jest zachowanie jak najwyższej jakości obrazu. TIFF pozwala również na kompresję bezstratną, co umożliwia oszczędność miejsca na dysku przy jednoczesnym zachowaniu jakości obrazu. Dodatkowo, format ten obsługuje różne przestrzenie kolorów, co czyni go odpowiednim dla złożonych prac graficznych i archiwizacji, gdzie istotne jest zachowanie szczegółów kolorystycznych.

Pytanie 25

W jakim typie pomiaru światła czujnik rejestruje od 60% do 90% danych z centralnej części kadru, a pozostałą część z innych obszarów?

A. W pomiarze wielopunktowym

B. W pomiarze centralnie ważonym

C. W pomiarze matrycowym

D. W pomiarze punktowym

Pomiar centralnie ważony jest techniką, która zbiera większość informacji świetlnych ze środkowej części kadru, skoncentrowując się na obszarze, gdzie najczęściej znajduje się główny obiekt fotografowany. Zwykle czujnik w tym trybie zbiera od 60% do 90% danych z centralnej części kadru, co oznacza, że obszar ten ma największe znaczenie w obliczeniach ekspozycji. Dzięki temu pomiar ten jest szczególnie efektywny w fotografii portretowej lub przy zdjęciach, gdzie kluczowym elementem jest postać znajdująca się w centrum kadru. W praktyce, użycie tego trybu pozwala na uzyskanie właściwej ekspozycji, eliminując wpływ intensywnego światła lub ciemnych obszarów na brzegach kadru. W aparatach cyfrowych, tryb centralnie ważony jest preferowany w sytuacjach, gdzie obiekt jest wyraźnie zdefiniowany, a otoczenie ma mniejsze znaczenie. Warto znać tę technikę, gdyż jej zastosowanie może znacznie podnieść jakość zdjęć w wielu rodzajach fotografii, zwłaszcza w warunkach, gdzie kontrasty są wyraźne.

Pytanie 26

Aby uzyskać na zdjęciu portretowym en face efekt oświetlenia sylwetkowego, modela należy ustawić

A. w taki sposób, aby światło padało z góry

B. odwróconego tyłem do padającego światła

C. bokiem w stronę padającego światła

D. w kierunku padającego światła

Odpowiedź 'tyłem do padającego światła' jest prawidłowa, ponieważ aby uzyskać efekt oświetlenia sylwetkowego w portrecie en face, model powinien stać w taki sposób, aby źródło światła padało na jego plecy. Taki układ sprawia, że światło nie oświetla bezpośrednio twarzy modela, ale tworzy kontrast pomiędzy sylwetką a tłem, co pozwala na wyeksponowanie kształtów i detali. W praktyce, fotografowie często wykorzystują ten efekt w celu uzyskania dramatycznego wyrazu portretu, podkreślając kontury i nadając im głębię. Dodatkowo, można zastosować dodatkowe źródło światła, np. lampę błyskową ustawioną z przodu, aby subtelnie doświetlić twarz, co pozwoli uzyskać pożądany balans między oświetleniem sylwetki a detalami na twarzy. Takie podejście jest zgodne z zasadami fotografii portretowej i jest szeroko stosowane w branży, przyczyniając się do tworzenia bardziej złożonych i interesujących kompozycji.

Pytanie 27

Orientacja pionowa jest typowa dla fotografii

A. krajobrazowych

B. portretowych

C. panoramicznych

D. sportowych

Orientacja wertykalna, czyli portretowa, to coś, co często stosujemy w fotografii, zwłaszcza przy robieniu zdjęć ludzi. Fajnie jest, gdy zdjęcie skupia się na postaci i uwydatnia jej rysy twarzy oraz sylwetkę. Przykładowo, kiedy robimy sesję portretową, warto złapać nie tylko same twarze, ale też to, jak ktoś się porusza czy jakie emocje mu towarzyszą. W branży mówi się, że jak mamy obiekt wyższy niż szerszy, to orientacja pionowa naprawdę pomaga pokazać szczegóły i stworzyć lepszą kompozycję. Dobrze jest też myśleć o naturalnych liniach w kadrze, które prowadzą wzrok widza do głównego tematu zdjęcia. A jeśli chodzi o druku, to zdjęcia w orientacji wertykalnej świetnie nadają się na plakaty czy inne formy, gdzie estetyka jest kluczowa.

Pytanie 28

Urządzenie peryferyjne służące do odwzorowywania kształtów obiektów rzeczywistych w celu stworzenia modeli graficznych w trzech wymiarach to skaner

A. bębnowy

B. do slajdów

C. do kodów kreskowych

D. przestrzenny

Skaner przestrzenny to zaawansowane urządzenie peryferyjne, które umożliwia odwzorowywanie obiektów w trzech wymiarach. Działa na zasadzie skanowania powierzchni obiektu, zbierając dane o jego kształcie i wymiarach, co pozwala na tworzenie szczegółowych modeli 3D. Tego rodzaju skanery są wykorzystywane w wielu dziedzinach, takich jak inżynieria, architektura, medycyna oraz w przemyśle filmowym i gier komputerowych. Przykładowo, w architekturze skanery przestrzenne są używane do dokumentacji istniejących budynków, co umożliwia architektom i projektantom lepsze planowanie i wizualizację projektów. W medycynie skanowanie przestrzenne może pomóc w tworzeniu modeli anatomicznych pacjentów, co wspiera procesy diagnostyczne i planowanie operacji. Ponadto, technologia ta jest zgodna z normami i standardami branżowymi, takimi jak ISO 17123 dotyczące pomiarów geodezyjnych, co podkreśla jej wiarygodność i dokładność w zastosowaniach profesjonalnych.

Pytanie 29

Zjawisko aliasingu w fotografii cyfrowej objawia się

A. efektem "schodków" na ukośnych liniach i krawędziach

B. zniekształceniami geometrycznymi na brzegach kadru

C. powstawaniem kolorowych obwódek na krawędziach obiektów

D. zmniejszeniem nasycenia barw przy wysokich wartościach ISO

W przypadku zmniejszenia nasycenia barw przy wysokich wartościach ISO, mówimy bardziej o problemie związanym z szumem i jakością kolorów, a nie o aliasingu. Wysokie wartości ISO zwiększają czułość matrycy, co skutkuje większym szumem, a nie efektem "schodków". Takie zjawisko często prowadzi do utraty detali i obniżenia jakości kolorów, ale nie ma bezpośredniego związku z aliasingiem. Powstawanie kolorowych obwódek na krawędziach obiektów zazwyczaj jest efektem aberracji chromatycznej, co również nie jest tożsame z aliasingiem. Zniekształcenia geometryczne na brzegach kadru mogą wynikać z błędów w obiektywach lub ich niewłaściwego użycia, jak np. deformacje w zdjęciach szerokokątnych, ale nie są związane z aliasingiem. Często pojawiają się błędne skojarzenia między różnymi zjawiskami optycznymi i cyfrowymi, co może prowadzić do nieporozumień. Zrozumienie różnicy między tymi zjawiskami jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości zdjęć oraz świadomej edycji, co wpływa na końcowy efekt wizualny. Umiejętność rozpoznawania tych problemów i ich przyczyn jest istotna dla każdego fotografa, aby móc skutecznie zarządzać jakością swoich prac.

Pytanie 30

Podczas robienia zdjęć określono prawidłowe ustawienia ekspozycji: f/11 oraz 1/125 s. Jakie parametry ekspozycji powinny być użyte w danych warunkach oświetleniowych, aby osiągnąć maksymalną głębię ostrości i właściwe naświetlenie?

A. f/22 i 1/30 s

B. f/5,6 i 1/30 s

C. f/5,6 i 1/500 s

D. f/22 i 1/500 s

Wybór wartości przysłony f/22 oraz czasu naświetlania 1/30 s jest optymalny dla uzyskania największej głębi ostrości oraz prawidłowego naświetlenia w analizowanych warunkach oświetleniowych. Ustawienie przysłony na f/22 umożliwia większą ilość światła wpadającego do obiektywu, co przyczynia się do zwiększenia głębi ostrości. Głębia ostrości odnosi się do zakresu odległości, w którym obiekty na zdjęciu są ostre; w przypadku większej wartości przysłony (mniejszego otworu) ostrość rozciąga się na szerszym obszarze, co jest pożądane w fotografii krajobrazowej i architektonicznej. Ustalony czas naświetlania 1/30 s, w połączeniu z większą przysłoną, pozwala na odpowiednie naświetlenie obrazu, zapobiegając jednocześnie prześwietleniu. Dobrą praktyką jest dostosowywanie tych parametrów w zależności od warunków oświetleniowych, a w tym przypadku zmiana z 1/125 s na 1/30 s w połączeniu z większą przysłoną gwarantuje uzyskanie wyraźnego obrazu z odpowiednim balansem światła. Ponadto, w sytuacjach wymagających dużej głębi ostrości, jak w fotografii makro, często zaleca się stosowanie przysłony od f/16 do f/32, co dodatkowo potwierdza poprawność tego ustawienia.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Aparat cyfrowy pełnoklatkowy charakteryzuje się matrycą o wymiarach

A. 22,2 x 14,8 mm

B. 24 x 36 mm

C. 23,6 x 15,7 mm

D. 17,3 x 13 mm

Pełnoklatkowy aparat cyfrowy charakteryzuje się matrycą o wymiarach 24 x 36 mm, co odpowiada standardowi formatu 35 mm, powszechnie stosowanemu w fotografii analogowej. Ten rozmiar matrycy umożliwia uzyskanie szerszego kąta widzenia oraz lepszej głębi ostrości w porównaniu do mniejszych matryc, co jest szczególnie istotne w fotografii krajobrazowej oraz portretowej. Dzięki pełnoklatkowemu formatowi możliwe jest też lepsze odwzorowanie szczegółów oraz mniejsze szumy w warunkach słabego oświetlenia, co czyni go preferowanym wyborem wśród profesjonalnych fotografów. Przykładem zastosowania pełnoklatkowych aparatów są sesje zdjęciowe w plenerze, gdzie wymagane jest uchwycenie detali oraz kolorów. Warto również zauważyć, że obiektywy zaprojektowane do współpracy z tym formatem oferują większą wszechstronność i lepsze osiągi optyczne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii.

Pytanie 33

Jakiego koloru tusz jest niezbędny do wykonania druku zdjęcia o parametrach C0 M150 Y0 K0?

A. Żółty

B. Turkusowy

C. Purpurowy

D. Czarny

Odpowiedź purpurowy jest prawidłowa, ponieważ w systemie kolorów CMYK (Cyjan, Magenta, Żółty, Czarny) wartości C0 M150 Y0 K0 oznaczają brak cyjanu, maksymalną wartość magenty, brak żółtego oraz brak czarnego. W praktyce do uzyskania intensywnego purpurowego koloru, które występuje przy tej kombinacji, wykorzystuje się przede wszystkim tonację magenty, przy jednoczesnym wyeliminowaniu cyjanu oraz pozostałych barw. Wydruk w kolorze purpurowym jest powszechnie stosowany w różnych dziedzinach, począwszy od druku reklamowego, przez projektowanie graficzne, aż po produkcję materiałów promocyjnych. Przykładowo, firmy zajmujące się drukiem offsetowym często wykorzystują określone składy tuszy, aby uzyskać pożądane odcienie na podstawie zdefiniowanych przez klientów specyfikacji kolorystycznych. Warto również pamiętać, że zachowanie odpowiednich wartości kolorów w procesie druku jest kluczowe dla uzyskania spójności i jakości wizualnej, co jest zgodne z zaleceniami standardów branżowych, takich jak ISO 12647, które definiują wymagania dotyczące kolorystyki w druku.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Aby uzyskać maksymalny kontrast w obrazie negatywowym, do fotografowania obiektów o niewielkiej rozpiętości tonalnej powinno się użyć materiału światłoczułego o wartości ISO

A. ISO 50

B. ISO 200

C. ISO 800

D. ISO 1600

Użycie materiału zdjęciowego o światłoczułości ISO 50 jest optymalnym wyborem do fotografowania motywów o małej rozpiętości tonalnej. Niska wartość ISO pozwala na uzyskanie większego kontrastu w obrazie, ponieważ materiał światłoczuły ma mniejsze wrażenie na światło, co z kolei minimalizuje ryzyko prześwietlenia jasnych partii obrazu oraz zwiększa głębię czerni. W praktyce, przy fotografowaniu na przykład w warunkach silnego oświetlenia, zastosowanie ISO 50 umożliwia uzyskanie wyrazistych i szczegółowych zdjęć, w których nieprzypadkowe różnice tonalne stają się bardziej wyraźne. Warto również zauważyć, że w fotografii czarno-białej, gdzie kontrast jest kluczowy, materiał o niższym ISO pozwala na lepsze oddanie detali w cieniach oraz wyostrzenie krawędzi. W branży fotograficznej standardem jest stosowanie niskiego ISO w sytuacjach, gdzie oświetlenie jest wystarczająco intensywne, co zapewnia jakość obrazu oraz spełnia normy profesjonalnych fotografów.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Rodzaj techniki fotograficznej, która dotyczy rejestracji płaskiego obiektu, nazywa się

A. techniką tonorozdzielczą

B. spektrofotografią

C. fotoreprodukcją

D. mikrofilmowaniem

Fotoreprodukcja to naprawdę ciekawa technika, która pozwala na wierne kopiowanie różnych płaskich materiałów, jak dokumenty czy obrazy. Jest ona super ważna zwłaszcza w archiwach i muzeach, bo tam dbają o to, żeby oryginały były w dobrym stanie. Używa się tu specjalnych aparatów i różnych ustawień oświetlenia, żeby uzyskać jak najlepsze szczegóły i kolory. Przykładem może być digitalizacja starych książek, gdzie każda strona jest fotografowana w odpowiednich warunkach. Dzięki temu można później stworzyć elektroniczną wersję, co jest mega przydatne! Warto pamiętać o dobrych praktykach, jak użycie filtrów czy kontrola ekspozycji, bo to pomaga zachować autentyczność. Dzięki tej technice możemy także tworzyć zabezpieczone kopie i dzielić się materiałami z innymi, nie ryzykując uszkodzenia oryginałów. Także fotoreprodukcja to coś, co ma znacznie i może być naprawdę użyteczne!

Pytanie 38

Liczba podana po symbolu LP przy lampach błyskowych określa

A. temperaturę barwową światła lampy w Kelwinach

B. minimalny czas synchronizacji z migawką aparatu

C. zasięg efektywnego działania lampy przy danej wartości ISO

D. maksymalną liczbę błysków na jednym ładowaniu akumulatora

Liczba podana po symbolu LP przy lampach błyskowych rzeczywiście odnosi się do zasięgu efektywnego działania lampy przy danej wartości ISO. W praktyce oznacza to, że im wyższa jest wartość LP, tym dalsze odległości lampy mogą być skutecznie oświetlane w danym scenariuszu fotograficznym. Dla przykładu, jeśli lampę błyskową ustawimy w trybie z większą wartością LP, możemy uzyskać lepsze efekty przy fotografowaniu obiektów w większej odległości, co jest szczególnie istotne w przypadku reportażu czy fotografii portretowej. Zastosowanie tej wartości w praktyce jest kluczowe, ponieważ pozwala na optymalizację parametrów naświetlania, co z kolei wpływa na jakość finalnych zdjęć. Przykładowo, podczas sesji w słabym oświetleniu, można zwiększyć wartość ISO, co w połączeniu z lampą o wyższej wartości LP zapewni odpowiednie naświetlenie obrazu. Warto znać te zależności, aby móc swobodnie manewrować ustawieniami aparatu i lampy oraz uzyskać zamierzony efekt wizualny.

Pytanie 39

Jakie aplikacje pozwalają na edytowanie pliku zapisanego w formacie RAW?

A. Adobe Illustrator i GIMP

B. Adobe Photoshop i Adobe Lightroom

C. Adobe Photoshop i CorelDRAW

D. Adobe Flash i Adobe InDesign

Adobe Photoshop oraz Adobe Lightroom to dwa z najbardziej powszechnie stosowanych programów do edycji zdjęć w formacie RAW, który jest używany przez profesjonalnych fotografów. Format ten umożliwia zapisanie danych z matrycy aparatu w sposób, który zachowuje najwięcej informacji o obrazie, co jest kluczowe podczas późniejszej obróbki. Adobe Photoshop oferuje zaawansowane narzędzia do edycji zdjęć, w tym funkcje warstw, maski, różnorodne filtry oraz możliwość retuszu. Z kolei Adobe Lightroom jest bardziej wyspecjalizowany w zarządzaniu i organizacji dużych zbiorów zdjęć, oferując jednocześnie potężne narzędzia do podstawowej korekcji kolorów i ekspozycji. Oba programy obsługują różne profile kolorów, co jest ważne dla zachowania spójności wizualnej w projektach graficznych. W praktyce użycie formatu RAW pozwala na większą elastyczność w edytowaniu, co jest istotne w postprodukcji, zwłaszcza w kontekście wydruków o wysokiej jakości i publikacji cyfrowych.

Pytanie 40

W aparatach fotograficznych oznaczenie S (Tv) odnosi się do trybu

A. manualnego

B. automatyki programowej

C. automatyki z preselekcją przysłony

D. automatyki z preselekcją czasu

Tryb S (znany również jako Tv w niektórych aparatach) oznacza automatyczną preselekcję czasu, co pozwala fotografowi na ręczne ustawienie czasu naświetlania. W tym trybie aparat automatycznie dobiera wartość przysłony, aby uzyskać prawidłową ekspozycję w zależności od panujących warunków oświetleniowych. Jest to niezwykle użyteczne w sytuacjach, gdzie ruch obiektów jest istotny, na przykład przy fotografowaniu sportów lub w przypadku szybkich zmian oświetlenia. Dzięki temu fotograf ma kontrolę nad czasem naświetlania, co pozwala na uchwycenie dynamicznych scen. Dobrą praktyką jest używanie tego trybu, gdy chcemy zamrozić ruch, na przykład przy fotografowaniu pędzącego samochodu, gdzie ustawienie krótkiego czasu naświetlania, np. 1/1000 sekundy, pozwala na uchwycenie szczegółów bez rozmycia. Warto również pamiętać, że zmieniając czas naświetlania, wpływamy na głębię ostrości zdjęcia, co powinno być brane pod uwagę podczas planowania kadrów, szczególnie w trybie S.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej