Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik teleinformatyk
  • Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 07:41
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 07:57

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Zgodnie z normą PN-EN 50173 segment okablowania pionowego łączącego panele krosownicze nie powinien przekraczać długości

A. 2000 m
B. 500 m
C. 100 m
D. 1500 m
Zgodnie z normą PN-EN 50173, maksymalna długość odcinka okablowania pionowego łączącego panele krosownicze wynosi 500 m. Ta wartość została ustalona na podstawie analiz dotyczących wydajności transmisji danych, a także wpływu długości kabli na parametry sygnału. Główne powody ograniczenia długości to zapewnienie optymalnej jakości sygnału oraz minimalizacja strat sygnałowych i opóźnień. Zastosowanie tej długości jest kluczowe w projektowaniu sieci, ponieważ pozwala na utrzymanie wysokiej wydajności w ramach strukturalnego okablowania. W praktyce oznacza to, że jeżeli w projekcie sieci lokalnej (LAN) planujemy umieścić urządzenia, takie jak przełączniki czy routery, musimy zapewnić, aby odległość pomiędzy nimi a panelami krosowniczymi nie przekraczała 500 m. Taki standard jest również zgodny z innymi normami międzynarodowymi, co pozwala na jednolite podejście do projektowania i instalacji systemów okablowania w różnych krajach. Dostosowując się do tych wytycznych, zwiększamy niezawodność oraz łatwość zarządzania siecią, co jest kluczowe w nowoczesnych rozwiązaniach IT.

Pytanie 2

Stworzenie symulowanego środowiska komputerowego, które jest przeciwieństwem środowiska materialnego, określa się mianem

A. modernizacją.
B. ustawieniem.
C. wirtualizacją.
D. aktualizacją.
Wirtualizacja to proces tworzenia symulowanego środowiska komputerowego, które działa w odseparowanej przestrzeni niż rzeczywiste zasoby fizyczne. Przykładem wirtualizacji jest korzystanie z maszyn wirtualnych, które pozwalają na uruchamianie różnych systemów operacyjnych na jednej fizycznej maszynie. Dzięki wirtualizacji administratorzy mogą efektywnie zarządzać zasobami, zmniejszać koszty operacyjne oraz zwiększać elastyczność i skalowalność infrastruktury IT. W praktyce, wirtualizacja umożliwia tworzenie środowisk testowych, które nie wpływają na działanie produkcyjnych aplikacji, a także pozwala na łatwe przeprowadzanie kopii zapasowych i przywracanie systemów. Ponadto, standardy takie jak VMware vSphere, Microsoft Hyper-V oraz KVM (Kernel-based Virtual Machine) są przykładami dobrych praktyk w zakresie wirtualizacji, które pozwalają na efektywne i bezpieczne zarządzanie wirtualnymi zasobami.

Pytanie 3

Aby chronić sieć przed zewnętrznymi atakami, warto rozważyć nabycie

A. serwera proxy
B. skanera antywirusowego
C. sprzętowej zapory sieciowej
D. przełącznika warstwy trzeciej
Sprzętowa zapora sieciowa jest kluczowym elementem zabezpieczeń sieciowych, który pełni funkcję filtra, kontrolując ruch przychodzący i wychodzący w sieci. Działa na poziomie warstwy 3 modelu OSI, co pozwala jej na analizowanie pakietów i podejmowanie decyzji o ich dopuszczeniu lub odrzuceniu na podstawie zdefiniowanych reguł. W praktyce, implementacja sprzętowej zapory sieciowej może znacząco ograniczyć ryzyko ataków zewnętrznych, takich jak DDoS, dzięki funkcjom takim jak stateful inspection oraz deep packet inspection. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 27001, podkreślają istotność zabezpieczeń sieciowych dla integralności i dostępności systemów informatycznych. Przykładowo, w organizacjach, które przetwarzają wrażliwe dane, stosowanie sprzętowych zapór sieciowych jest praktyką rekomendowaną przez specjalistów ds. bezpieczeństwa IT, aby zapewnić zgodność z regulacjami ochrony danych, takimi jak RODO. Ponadto, sprzętowe zapory sieciowe mogą być integrowane z innymi systemami zabezpieczeń, takimi jak systemy wykrywania włamań (IDS), co zwiększa ich efektywność.

Pytanie 4

Narzędzie z grupy systemów Windows tracert służy do

A. wyświetlania oraz modyfikacji tablicy trasowania pakietów sieciowych
B. uzyskiwania szczegółowych informacji dotyczących serwerów DNS
C. nawiązywania połączenia zdalnego z serwerem na wyznaczonym porcie
D. śledzenia ścieżki przesyłania pakietów w sieci
Wygląda na to, że wybrałeś złe odpowiedzi, bo pomyliłeś funkcje narzędzia <i>tracert</i>. To narzędzie nie jest do zmieniania tablicy trasowania pakietów, tym zajmują się inne programy, jak <i>route</i>. <i>Tracert</i> bardziej koncentruje się na tym, jak pakiety przemieszczają się przez sieć, a nie na ich routingu. Ponadto, jeśli myślisz, że <i>tracert</i> może szukać informacji o serwerach DNS, to też nie jest do końca prawda. To narzędzie może pokazać niektóre trasy do serwerów DNS, ale nie jest to jego główna rola. Jeszcze jest ten temat łączenia się ze zdalnym serwerem na określonym porcie – <i>tracert</i> tego nie robi, on tylko śledzi trasę pakietów. Często ludzie mylą te różne funkcje, co prowadzi do błędnych wniosków. Dobrze byłoby, jakbyś poświęcił chwilę na poznanie możliwości różnych narzędzi, żeby uniknąć takich pomyłek.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 6

Jakiego wtyku należy użyć do zakończenia ekranowanej skrętki czteroparowej?

A. RP-SMA
B. SC
C. RJ-11
D. 8P8C
Wtyk 8P8C, znany również jako RJ-45, jest standardowym złączem stosowanym w sieciach Ethernet oraz do zakończeń ekranowanych skrętek, takich jak skrętki czteroparowe. Umożliwia on przesyłanie danych z prędkością do 10 Gbps na odległość do 100 metrów, co czyni go odpowiednim wyborem dla nowoczesnych aplikacji sieciowych. Wtyk 8P8C jest zaprojektowany do obsługi ośmiu żył, które są odpowiednio parowane, co minimalizuje zakłócenia elektromagnetyczne. Użycie wtyku 8P8C w kablach sieciowych zapewnia zgodność z normami TIA/EIA-568, które definiują sposób układania i zakończenia przewodów. W praktyce, właściwe zakończenie kabla skręcanego z użyciem wtyku 8P8C pozwala na osiągnięcie optymalnej wydajności oraz stabilności połączeń, co jest kluczowe w środowiskach biurowych i przemysłowych, gdzie jakość sygnału ma ogromne znaczenie dla pracy systemów informatycznych.

Pytanie 7

Sieć o adresie IP 172.16.224.0/20 została podzielona na cztery podsieci z maską 22-bitową. Który z poniższych adresów nie należy do żadnej z tych podsieci?

A. 172.16.232.0
B. 172.16.228.0
C. 172.16.240.0
D. 172.16.236.0
Wybór adresów 172.16.228.0, 172.16.232.0 oraz 172.16.236.0 może wynikać z mylnego zrozumienia podziału sieci oraz sposobu przydzielania adresów w podsieciach. Adres 172.16.228.0 jest pierwszym adresem drugiej podsieci, co oznacza, że jest to adres sieci, a nie adres hosta. Adres 172.16.232.0 jest pierwszym adresem trzeciej podsieci, również pełniąc tę samą funkcję. Podobnie, adres 172.16.236.0 jest początkiem czwartej podsieci. Te adresy są zatem w pełni poprawne, ponieważ mieszczą się w granicach odpowiednich podsieci stworzonych z pierwotnej sieci 172.16.224.0/20. Często popełnianym błędem w analizie takich zadań jest nieprawidłowe obliczenie zakresów adresów podsieci i mylenie adresów sieciowych z adresami dostępnymi dla hostów. Aby poprawnie zrozumieć, jakie adresy należą do danej podsieci, kluczowe jest zrozumienie koncepcji maski podsieci i jak ona dzieli dostępne adresy. Użycie narzędzi do analizy adresacji, takich jak kalkulatory podsieci, może znacznie ułatwić identyfikację prawidłowych adresów i pomóc uniknąć błędów w przyszłości. Przykładem może być sytuacja, w której administrator sieci planuje przydział adresów do nowych urządzeń – zrozumienie podziału na podsieci jest niezbędne, aby uniknąć konfliktów adresów i zapewnić efektywną komunikację w sieci.

Pytanie 8

Zgodnie z normą EN-50173, klasa D skrętki komputerowej obejmuje zastosowania wykorzystujące zakres częstotliwości

A. do 100 kHz
B. do 1 MHz
C. do 16 MHz
D. do 100 MHZ
Wybierając odpowiedzi wskazujące na niższe pasma częstotliwości, można wpaść w pułapkę błędnych założeń dotyczących standardów skrętek komputerowych. Odpowiedzi do 100 kHz, 1 MHz czy 16 MHz dotyczą przestarzałych technologii, które nie są odpowiednie dla nowoczesnych aplikacji sieciowych. Na przykład, kategoria 5e, która jest standardem dla pasma do 100 MHz, już nie spełnia wymogów wydajnościowych dla standardów Ethernet powyżej 1 Gbps, które są powszechnie używane w nowoczesnych środowiskach biurowych i technologicznych. Wybór parametrów dotyczących pasma częstotliwości jest kluczowy, ponieważ wpływa na przepustowość i jakość transmisji danych. Współczesne zastosowania, takie jak strumieniowanie wideo w wysokiej rozdzielczości, wymagają niezawodnych połączeń, które są możliwe tylko dzięki odpowiedniemu doborowi kabli i ich klas. Używanie przestarzałych standardów może prowadzić do problemów z wydajnością sieci, zakłóceń oraz obniżonej jakości usług, co w dłuższej perspektywie rodzi dodatkowe koszty i frustrację użytkowników.

Pytanie 9

Które z poniższych urządzeń sieciowych umożliwia segmentację sieci na poziomie warstwy 3 modelu OSI?

A. Repeater (regenerator sygnału)
B. Switch
C. Punkt dostępowy (Access Point)
D. Router
<strong>Router</strong> to urządzenie, które działa na warstwie trzeciej modelu OSI, czyli warstwie sieciowej. To właśnie routery odpowiadają za segmentację sieci na poziomie IP – rozdzielają ruch pomiędzy różne podsieci, umożliwiają komunikację między nimi oraz podejmują decyzje o trasowaniu pakietów. Dzięki temu możliwe jest tworzenie złożonych, dobrze zarządzanych i bezpiecznych architektur sieciowych. W praktyce, routery pozwalają np. oddzielić sieć firmową od sieci gościnnej, a także izolować ruch różnych działów w przedsiębiorstwie. Standardowo wykorzystuje się je do łączenia lokalnych sieci LAN z Internetem czy innymi sieciami WAN. Warto pamiętać, że niektóre zaawansowane switche warstwy 3 również mogą pełnić funkcje segmentacji na tym poziomie, ale ich podstawowe zadanie to przełączanie w warstwie drugiej. Routery są jednak dedykowanym rozwiązaniem do segmentacji warstwy trzeciej i trasowania. Moim zdaniem z punktu widzenia praktyka sieciowego, zrozumienie tej roli routera to absolutna podstawa, bo od tego zależy cała logika podziału i bezpieczeństwa sieci w każdej szanującej się organizacji.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Parametr, który definiuje stosunek liczby wystąpionych błędnych bitów do ogólnej liczby odebranych bitów, to

A. Propagation Delay Skew
B. Near End Crosstalk
C. Return Loss
D. Bit Error Rate
Bit Error Rate (BER) to kluczowy parametr w telekomunikacji, który określa stosunek liczby błędnych bitów do całkowitej liczby otrzymanych bitów. Mierzy on jakość transmisji danych oraz niezawodność systemów komunikacyjnych. Niska wartość BER jest pożądana, ponieważ wskazuje na wysoką jakość sygnału i efektywność przesyłania informacji. W zastosowaniach praktycznych, takich jak sieci komputerowe czy systemy satelitarne, monitorowanie BER pozwala na szybką identyfikację problemów związanych z zakłóceniami sygnału, co jest kluczowe dla utrzymania wysokiej jakości usług. Standardy, takie jak ITU-T G.826, definiują sposoby pomiaru BER oraz akceptowalne poziomy w różnych aplikacjach. Zrozumienie i kontrola BER pozwala inżynierom na projektowanie bardziej niezawodnych systemów oraz na świadome podejmowanie decyzji dotyczących wyboru technologii transmisji, co w praktyce przekłada się na lepsze doświadczenia użytkowników końcowych.

Pytanie 12

Który z poniższych adresów IPv4 jest adresem bezklasowym?

A. 162.16.0.1/16
B. 202.168.0.1/25
C. 11.0.0.1/8
D. 192.168.0.1/24
Odpowiedzi 11.0.0.1/8, 162.16.0.1/16 oraz 192.168.0.1/24 są związane z tradycyjnymi klasami adresowymi, co wprowadza pewne ograniczenia w elastyczności zarządzania adresami IP. Adres 11.0.0.1 należy do klasy A, co oznacza, że największa część przestrzeni adresowej jest zarezerwowana dla identyfikacji sieci, a tylko niewielka część dla hostów. Ta klasa była odpowiednia w przeszłości, ale dzisiaj, z uwagi na ograniczone zasoby adresowe, nie jest już zalecana. Adres 162.16.0.1/16 to przykład klasy B, gdzie 16 bitów jest przeznaczone na część sieci, co również ogranicza liczbę dostępnych adresów hostów w porównaniu do CIDR. Z kolei adres 192.168.0.1/24 jest częścią klasy C, która jest często używana w lokalnych sieciach, ale również nie korzysta z elastyczności oferowanej przez CIDR. Tego rodzaju adresy mogą prowadzić do marnotrawstwa przestrzeni adresowej, ponieważ wiele z nich nie jest wykorzystywanych w sposób efektywny. Kluczowym błędem jest przywiązywanie się do tradycyjnych klas adresowych, zamiast przystosowywać się do nowoczesnych rozwiązań, które oferują CIDR i umożliwiają bardziej precyzyjne i ekonomiczne zarządzanie adresacją IP.

Pytanie 13

Usługi na serwerze konfiguruje się za pomocą

A. Active Directory
B. serwer kontrolujący domenę
C. role i funkcje
D. panel administracyjny
Konfiguracja usług na serwerze za pomocą ról i funkcji jest zgodna z najlepszymi praktykami administracyjnymi w środowisku serwerowym. Role i funkcje w tym kontekście oznaczają specyficzne zestawy zadań, które serwer ma realizować, a także pożądane usługi, które mają być dostępne. Na przykład, w systemie Windows Server, administracja serwerem polega na przypisywaniu ról, takich jak serwer plików, serwer aplikacji czy kontroler domeny, co umożliwia skoncentrowanie się na konkretnych zadaniach i ich optymalizacji. Dobrą praktyką jest również korzystanie z Menedżera Serwera, który ułatwia zarządzanie rolami oraz funkcjami, umożliwiając łatwe dodawanie, usuwanie i konfigurowanie. Zrozumienie, jak działają role i funkcje, pozwala administratorom lepiej optymalizować zasoby serwera, a także zadbać o jego bezpieczeństwo i stabilność, co jest kluczowe w każdym środowisku IT.

Pytanie 14

Który z poniższych zapisów określa folder noszący nazwę dane, który jest udostępniony na dysku sieciowym urządzenia o nazwie serwer1?

A. C:\dane
B. \dane
C. \serwer1\dane
D. C:\serwer1\dane
Odpowiedzi \dane, C:\serwer1\dane oraz C:\dane są nietrafione z paru powodów. Po pierwsze, \dane nie ma informacji o serwerze, więc nie nadaje się do dostępu do folderu w sieci. W Windowsie zawsze trzeba powiedzieć, na jakim serwerze jest folder, żeby dobrze działało w sieciach lokalnych. Co do C:\serwer1\dane, to brzmi jak lokalna ścieżka, a to jest mylące. Żeby wejść na folder na serwerze, musimy użyć formatu sieciowego. I jeszcze C:\dane, która też wskazuje na lokalny dysk, co znów jest błędne, bo nie odwołuje się do zasobów sieciowych. Widać, że tu panuje zamieszanie między tym, co jest lokalne a co zdalne. Właściwe rozumienie, jakie są ścieżki dostępu, jest kluczowe, żeby efektywnie korzystać z zasobów w sieci. Trzymanie się tych zasad to ważny krok w stronę lepszej współpracy w zespole.

Pytanie 15

Jaki protokół umożliwia przeglądanie stron www w przeglądarkach internetowych poprzez szyfrowane połączenie?

A. Hypertext Transfer Protocol
B. Hypertext Transfer Protocol Secure
C. FTP Secure
D. SSH File Transfer Protocol
Hypertext Transfer Protocol Secure (HTTPS) to protokół, który zapewnia bezpieczne przesyłanie danych między przeglądarką internetową a serwerem. Działa on na bazie standardowego protokołu HTTP, ale dodaje warstwę szyfrowania przy użyciu protokołów TLS (Transport Layer Security) lub SSL (Secure Sockets Layer). Dzięki temu, przesyłane informacje, takie jak dane osobowe czy informacje płatnicze, są chronione przed przechwyceniem przez osoby trzecie. Przykłady zastosowania HTTPS to wszelkie strony internetowe, które wymagają bezpieczeństwa, takie jak banki online, sklepy internetowe oraz portale społecznościowe. Zastosowanie HTTPS jest obecnie standardem w Internecie, a wiele przeglądarek oznacza niezaszyfrowane strony jako mniej bezpieczne. Wdrożenie HTTPS jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak W3C oraz IETF, które promują bezpieczne praktyki w sieci. Warto również dodać, że korzystanie z HTTPS może wpływać na lepsze pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych, co czyni go korzystnym nie tylko z perspektywy bezpieczeństwa, ale także SEO.

Pytanie 16

Po zainstalowaniu roli usług domenowych Active Directory na serwerze Windows, możliwe jest

A. udostępnienie użytkownikom witryny internetowej
B. automatyczne przypisywanie adresów IP komputerom w sieci
C. centralne zarządzanie użytkownikami oraz komputerami
D. współdzielenie plików znajdujących się na serwerze
Centralne zarządzanie użytkownikami i komputerami jest kluczową funkcjonalnością roli usług domenowych Active Directory (AD DS) na serwerach Windows. Dzięki tej roli administratorzy mogą tworzyć, modyfikować i usuwać konta użytkowników oraz urządzeń w zorganizowany sposób, co znacząco ułatwia zarządzanie dużymi środowiskami IT. W praktyce, AD DS pozwala na wdrażanie polityk bezpieczeństwa i grupowych, co umożliwia określenie, jakie zasoby i aplikacje są dostępne dla poszczególnych użytkowników oraz grup. Na przykład, administrator może przydzielić dostęp do określonej aplikacji tylko pracownikom działu finansowego. Dodatkowo, dzięki integracji z innymi usługami Microsoft, takimi jak Exchange czy SharePoint, AD DS wspiera efektywne zarządzanie infrastrukturą IT w organizacji, umożliwiając centralizację procesów uwierzytelniania i autoryzacji. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania tożsamością i dostępem, co przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa i efektywności operacyjnej w środowiskach korporacyjnych.

Pytanie 17

Które z poniższych zdań charakteryzuje protokół SSH (Secure Shell)?

A. Bezpieczny protokół terminalowy, który oferuje szyfrowanie połączeń
B. Sesje SSH przesyłają dane w formie niezaszyfrowanego tekstu
C. Sesje SSH nie umożliwiają weryfikacji autentyczności punktów końcowych
D. Protokół umożliwiający zdalne operacje na odległym komputerze bez kodowania transmisji
Protokół SSH (Secure Shell) jest standardowym narzędziem wykorzystywanym do bezpiecznej komunikacji w zdalnych połączeniach sieciowych. Główne zalety tego protokołu obejmują szyfrowanie danych przesyłanych między urządzeniami, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo. Dzięki mechanizmom autoryzacji, takim jak użycie kluczy publicznych i prywatnych, SSH pozwala na potwierdzenie tożsamości użytkowników oraz serwerów, co minimalizuje ryzyko ataków typu 'man-in-the-middle'. Przykładowe zastosowanie protokołu SSH obejmuje zdalne logowanie do serwera, gdzie administratorzy mogą zarządzać systemami bez obawy o podsłuch danych. Ponadto SSH umożliwia tunelowanie portów oraz przesyłanie plików za pomocą protokołu SCP lub SFTP, co czyni go wszechstronnym narzędziem w administracji IT. W praktyce, organizacje stosują SSH, aby chronić wrażliwe dane i zapewnić zgodność z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa, takimi jak regulacje PCI DSS czy HIPAA, które wymagają szyfrowania danych w tranzycie.

Pytanie 18

W strukturze hierarchicznej sieci komputery należące do użytkowników znajdują się w warstwie

A. szkieletowej
B. rdzenia
C. dystrybucji
D. dostępu
Warstwa dostępu w modelu hierarchicznym sieci komputerowych jest kluczowym elementem, który odpowiedzialny jest za bezpośrednie łączenie użytkowników i urządzeń końcowych z siecią. To w tej warstwie odbywa się fizyczne podłączenie do sieci oraz zarządzanie dostępem do zasobów, co czyni ją istotnym komponentem w architekturze sieci. W praktyce, urządzenia takie jak switche, punkty dostępowe oraz routery operują w tej warstwie, umożliwiając użytkownikom dostęp do zasobów sieciowych oraz internetowych. Przykładem zastosowania tej warstwy może być biuro, w którym pracownicy korzystają z laptopów i smartfonów, które łączą się z siecią lokalną za pomocą switchy i punktów dostępowych. Właściwe zaprojektowanie warstwy dostępu, zgodnie z zasadami best practices, ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia wydajności oraz bezpieczeństwa sieci. Ważne jest również, aby uwzględnić kwestie takie jak VLAN-y do segregacji ruchu i bezpieczeństwa, co jest standardową praktyką w nowoczesnych sieciach lokalnych.

Pytanie 19

Aby móc zakładać konta użytkowników, komputerów oraz innych obiektów i przechowywać ich dane w sposób centralny, konieczne jest zainstalowanie na serwerze Windows roli

A. Usługi certyfikatów Active Directory
B. Active Directory Federation Service
C. Usługi LDS w usłudze Active Directory
D. Usługi Domenowe Active Directory
Usługi Domenowe Active Directory (AD DS) są kluczowym elementem infrastruktury IT w środowiskach Windows. Instalacja tej roli na serwerze umożliwia zarządzanie kontami użytkowników, komputerów oraz innymi obiektami w zorganizowanej i scentralizowanej strukturze. AD DS oferuje hierarchiczną bazę danych, która przechowuje informacje o atrybutach obiektów, co ułatwia administrację i zapewnia bezpieczeństwo. Przykładem zastosowania AD DS jest możliwość tworzenia grup użytkowników oraz przydzielania im odpowiednich uprawnień dostępu do zasobów w sieci. Przykładowo, organizacje mogą stworzyć grupę „Pracownicy Działu IT”, co pozwala na szybkie zarządzanie dostępem do serwerów oraz aplikacji dedykowanych dla tego zespołu. AD DS wspiera także standardy branżowe, takie jak LDAP (Lightweight Directory Access Protocol), co umożliwia integrację z innymi systemami i aplikacjami, poprawiając tym samym współpracę różnych technologii. Dobre praktyki wdrażania AD DS obejmują regularne aktualizacje i utrzymanie struktury AD, aby zapewnić jej bezpieczeństwo i wydajność, co jest niezbędne w zarządzaniu rozbudowanymi środowiskami IT.

Pytanie 20

W której części edytora lokalnych zasad grupy w systemie Windows można ustawić politykę haseł?

A. Konfiguracja komputera / Ustawienia systemu Windows
B. Konfiguracja użytkownika / Szablony administracyjne
C. Konfiguracja użytkownika / Ustawienia systemu Windows
D. Konfiguracja komputera / Szablony administracyjne
Odpowiedzi niepoprawne zawierają pewne nieścisłości w zakresie zrozumienia struktury edytora lokalnych zasad grupy oraz roli różnych sekcji w zarządzaniu politykami bezpieczeństwa. Odpowiedzi związane z "Konfiguracją użytkownika" w kontekście polityki haseł są mylące, ponieważ polityki te są przypisane do systemu operacyjnego jako całości, a nie do poszczególnych użytkowników. Konfiguracja użytkownika w edytorze lokalnych zasad grupy dotyczy zasad, które mają zastosowanie do kont użytkowników, takich jak ustawienia pulpitu, aplikacji i uprawnień. Użytkownicy mogą mieć różne prawa dostępu i interfejsy w zależności od polityk przypisanych do ich kont, ale polityka haseł pozostaje niezależna od tych ustawień. Ponadto, polityki dotyczące haseł w systemie Windows są głównie umieszczane w sekcji "Konfiguracja komputera", ponieważ dotyczą one zabezpieczeń całego systemu operacyjnego, a nie pojedynczych użytkowników. Właściwe zrozumienie, w jaki sposób polityki są podzielone i jakie mają zastosowanie, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania bezpieczeństwem w organizacji. Stosowanie zasad z "Szablonów administracyjnych" również nie jest adekwatne, ponieważ te szablony są wykorzystywane do zarządzania konfiguracjami aplikacji i systemów, a nie bezpośrednio do polityk haseł. Dlatego kluczowe jest, aby administratorzy sieci posiadali jasne zrozumienie tej struktury oraz jej wpływu na bezpieczeństwo organizacji.

Pytanie 21

Oblicz koszt brutto materiałów niezbędnych do połączenia w sieć, w topologii gwiazdy, 3 komputerów wyposażonych w karty sieciowe, wykorzystując przewody o długości 2 m. Ceny materiałów podano w tabeli.

Nazwa elementuCena jednostkowa brutto
przełącznik80 zł
wtyk RJ-451 zł
przewód typu „skrętka"1 zł za 1 metr
A. 249 zł
B. 89 zł
C. 92 zł
D. 252 zł
Aby obliczyć koszt brutto materiałów do stworzenia sieci w topologii gwiazdy dla trzech komputerów, kluczowe jest zrozumienie, jakie elementy są potrzebne do prawidłowego połączenia. W tym przypadku, do połączenia komputerów niezbędne są: przełącznik, przewody o długości 2 m oraz wtyki RJ-45. Koszt przełącznika jest stały, a koszt przewodów i wtyków można obliczyć na podstawie ich liczby. Każdy komputer wymaga jednego przewodu, co w przypadku trzech komputerów oznacza 3 przewody, czyli 6 m w sumie. Do tego dodajemy koszt przełącznika i wtyków. Po zsumowaniu wszystkich kosztów dochodzimy do kwoty 92 zł, która jest poprawna. Warto pamiętać, że w praktyce, przy projektowaniu sieci, właściwy dobór sprzętu i materiałów ma ogromne znaczenie dla wydajności i stabilności sieci. Wytyczne branżowe zalecają, aby przy budowie sieci lokalnych zwracać uwagę na jakość komponentów oraz ich zgodność z obowiązującymi standardami, co może zapobiec problemom z komunikacją i stabilnością w przyszłości.

Pytanie 22

Poniżej przedstawiono wynik polecenia ipconfig /all Jaką bramę domyślną ma diagnozowane połączenie?

Connection-specific DNS Suffix  . : 
Description . . . . . . . . . . . : Karta Intel(R) PRO/1000 MT Desktop Adapter #2
Physical Address. . . . . . . . . : 08-00-27-69-1E-3D
DHCP Enabled. . . . . . . . . . . : No
Autoconfiguration Enabled . . . . : Yes
Link-local IPv6 Address . . . . . : fe80::d41e:56c7:9f70:a3e5%13(Preferred)
IPv4 Address. . . . . . . . . . . : 70.70.70.10(Preferred)
Subnet Mask . . . . . . . . . . . : 255.0.0.0
IPv4 Address. . . . . . . . . . . : 172.16.0.100(Preferred)
Subnet Mask . . . . . . . . . . . : 255.255.255.0
Default Gateway . . . . . . . . . : 70.70.70.70
DHCPv6 IAID . . . . . . . . . . . : 319291431
DHCPv6 Client DUID. . . . . . . . : 00-01-00-01-28-11-7D-57-08-00-27-EB-E4-76
DNS Servers . . . . . . . . . . . : 8.8.8.8
NetBIOS over Tcpip. . . . . . . . : Enabled
A. 172.16.0.100
B. 08-00-27-69-1E-3D
C. 70.70.70.70
D. fe80::d41e:56c7:9f70:a3e5%13
Bramą domyślną w sieci jest adres IP, który router wykorzystuje do kierowania pakietów do internetu lub do innych sieci. W wyniku polecenia ipconfig /all dla karty Intel(R) PRO/1000 MT Desktop Adapter na ilustracji widoczny jest adres 70.70.70.70 jako brama domyślna. Jest to standardowy sposób identyfikacji urządzeń w sieci lokalnej oraz ich punktów dostępowych do innych sieci. Użycie polecenia ipconfig /all jest kluczowe dla administratorów sieci, gdyż umożliwia uzyskanie szczegółowych informacji o konfiguracji sieci, takich jak adres IP, maska podsieci, brama domyślna oraz serwery DNS. W praktyce, znajomość bramy domyślnej jest niezbędna do rozwiązywania problemów z połączeniem z internetem oraz przy konfigurowaniu urządzeń w sieci. Ponadto, znajomość i umiejętność analizy wyników polecenia ipconfig /all jest jedną z podstawowych umiejętności administracyjnych w kontekście zarządzania siecią, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży IT.

Pytanie 23

Administrator zauważył wzmożony ruch w sieci lokalnej i podejrzewa incydent bezpieczeństwa. Które narzędzie może pomóc w identyfikacji tego problemu?

A. Komenda ipconfig
B. Komenda tracert
C. Aplikacja McAfee
D. Program Wireshark
Program Wireshark to zaawansowane narzędzie do analizy ruchu sieciowego, które umożliwia szczegółowe monitorowanie i diagnostykę problemów w sieci lokalnej. Jego główną zaletą jest możliwość przechwytywania pakietów danych przesyłanych przez sieć, co pozwala administratorom na dokładną analizę protokołów oraz identyfikację nieprawidłowości, takich jak nadmierny ruch. Wireshark pozwala na filtrowanie ruchu według różnych kryteriów, co umożliwia skupienie się na podejrzanych aktywnościach. Przykładowo, można zidentyfikować nieautoryzowane połączenia lub anomalie w komunikacji. Dzięki wizualizacji danych, administratorzy mogą szybko dostrzegać wzorce ruchu, które mogą wskazywać na włamanie. W branży IT, korzystanie z narzędzi takich jak Wireshark jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem sieci, umożliwiając proaktywne wykrywanie zagrożeń oraz usprawnianie działania sieci.

Pytanie 24

Podłączając wszystkie elementy sieciowe do switcha, wykorzystuje się topologię fizyczną

A. gwiazdy
B. siatki
C. magistrali
D. pierścienia
Topologia gwiazdy to jedna z najczęściej stosowanych architektur sieciowych, w której wszystkie urządzenia są podłączone do centralnego przełącznika. Taki układ umożliwia łatwe zarządzanie siecią, ponieważ awaria jednego z urządzeń nie wpływa na funkcjonowanie pozostałych. W praktyce, ta topologia jest wykorzystywana w biurach, szkołach oraz innych instytucjach, gdzie wydajność i łatwość konfiguracji są kluczowe. Dzięki zastosowaniu przełączników, możliwe jest również zwiększenie przepustowości sieci oraz lepsze zarządzanie ruchem danych. W kontekście standardów branżowych, topologia gwiazdy jest zgodna z normami takich jak IEEE 802.3, które definiują zasady komunikacji w sieciach Ethernet. Właściwe wdrożenie tej topologii pozwala na elastyczne rozbudowywanie sieci, co jest istotne w szybko zmieniającym się środowisku technologicznym.

Pytanie 25

Który standard sieci LAN reguluje dostęp do medium na podstawie przesyłania tokenu (żetonu)?

A. IEEE 802.5
B. IEEE 802.1
C. IEEE 802.3
D. IEEE 802.2
Standard IEEE 802.5, znany jako Token Ring, to taki protokół sieciowy, który korzysta z tokenu, żeby zarządzać dostępem do sieci. W dużym skrócie, token to jakby specjalny pakiet, który krąży po sieci, a urządzenie, które go ma, może wysyłać dane. Dzięki temu unikamy problemów z kolizjami, które są dość powszechne w standardzie Ethernet (czyli IEEE 802.3), gdzie wiele urządzeń może nadawać jednocześnie i wtedy się wszystko zatyka. A w Token Ring, dzięki zastosowaniu tokenu, mamy fajniejszą sytuację – mamy bardziej stabilny czas odpowiedzi na żądania. W sumie, to w latach 80. i 90. był on popularny w firmach, szczególnie tam, gdzie wymagana była niezawodność w transmisji, na przykład w bazach danych czy systemach zarządzania. Choć teraz Ethernet jest bardziej popularny, to pomysły związane z tokenem wciąż są ważne w niektórych nowoczesnych protokołach. Warto to zrozumieć, jeśli myślisz o pracy w IT, szczególnie w projektowaniu i zarządzaniu sieciami.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

Który ze standardów opisuje strukturę fizyczną oraz parametry kabli światłowodowych używanych w sieciach komputerowych?

A. IEEE 802.11
B. RFC 1918
C. IEEE 802.3af
D. ISO/IEC 11801
Wiele osób może kojarzyć IEEE 802.11 z sieciami komputerowymi, ale ten standard dotyczy wyłącznie bezprzewodowych sieci LAN, czyli popularnego Wi-Fi. Nie ma tam mowy o przewodach, a tym bardziej o światłowodach – to zupełnie inna kategoria technologii. Podobnie IEEE 802.3af odnosi się do Power over Ethernet, czyli przesyłania zasilania wraz z danymi po kablach sieciowych, lecz tylko miedzianych. Światłowody nie przewodzą prądu w ten sposób i nie są ujęte w tym standardzie. RFC 1918 natomiast to dokument dotyczący adresacji prywatnej w sieciach IP – konkretnie przydziela zakresy adresów, które nie są routowane w Internecie. Dotyczy to wyłącznie warstwy sieciowej modelu TCP/IP, nie zaś fizycznych mediów transmisyjnych. Typowym błędem jest mylenie tych standardów, bo ich numery pojawiają się często w materiałach edukacyjnych czy konfiguracji urządzeń, ale w praktyce dotyczą one różnych aspektów działania sieci. Żaden z tych dokumentów nie omawia struktury fizycznej kabli światłowodowych ani ich parametrów – to domena wyłącznie norm takich jak ISO/IEC 11801. Z mojego doświadczenia wynika, że zrozumienie rozdziału kompetencji i zakresu poszczególnych standardów jest kluczowe, żeby unikać chaosu przy projektowaniu czy diagnozie sieci. W skrócie: tylko ISO/IEC 11801 odpowiada na pytanie o światłowody i ich budowę.

Pytanie 28

W protokole FTPS litera S odnosi się do ochrony danych przesyłanych przez

A. uwierzytelnianie
B. logowanie
C. szyfrowanie
D. autoryzację
Odpowiedź 'szyfrowanie' jest prawidłowa, ponieważ litera 'S' w protokole FTPS (FTP Secure) odnosi się do zabezpieczania danych przesyłanych przez protokół FTP za pomocą szyfrowania. FTPS rozszerza klasyczny protokół FTP o metody zapewniające bezpieczeństwo, w tym SSL (Secure Sockets Layer) i TLS (Transport Layer Security). Szyfrowanie danych to kluczowy element, który chroni przed przechwyceniem informacji przez nieautoryzowane osoby. Dzięki tym technologiom, dane są kodowane podczas transmisji, co sprawia, że nawet w przypadku ich przechwycenia, są one nieczytelne dla intruzów. W praktyce, FTPS jest często stosowany w scenariuszach wymagających przesyłania wrażliwych danych, takich jak dane osobowe, finansowe czy medyczne, zgodnie z regulacjami prawnymi, takimi jak RODO. Zastosowanie protokołu FTPS pozwala nie tylko na szyfrowanie, ale również na zachowanie integralności danych, co jest niezbędne w kontekście współczesnych standardów bezpieczeństwa informacyjnego.

Pytanie 29

Użycie na komputerze z systemem Windows poleceń ```ipconfig /release``` oraz ```ipconfig /renew``` umożliwia weryfikację działania usługi w sieci

A. serwera DNS
B. routingu
C. serwera DHCP
D. Active Directory
Ruting (trasowanie) zajmuje się kierowaniem pakietów danych przez różne sieci, a nie przydzielaniem adresów IP. Stąd, użycie poleceń 'ipconfig /release' i 'ipconfig /renew' nie ma związku z rutingiem, ponieważ te polecenia dotyczą zarządzania adresacją IP, a nie ścieżkami przesyłu danych. Serwer DNS (Domain Name System) odpowiada za zamianę nazw domen na adresy IP, co jest kluczowe dla lokalizowania zasobów w sieci. Chociaż DNS jest istotny dla komunikacji w Internecie, nie jest związany z procesem uzyskiwania adresu IP. Active Directory jest z kolei usługa katalogową w systemach Windows, która zarządza użytkownikami, komputerami oraz ich uprawnieniami w sieci, ale również nie ma związku z dynamicznym przydzielaniem adresów IP, którego dotyczy pytanie. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich odpowiedzi wynikają z mylenia funkcjonalności różnych komponentów architektury sieciowej. Warto pamiętać, że każda z wymienionych usług pełni odmienną rolę i ich zrozumienie jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania siecią komputerową. Często administratorzy mylą funkcje tych usług, co może prowadzić do nieefektywnego rozwiązywania problemów w sieci.

Pytanie 30

Narzędzie iptables w systemie Linux jest używane do

A. ustawienia zdalnego dostępu do serwera
B. ustawienia karty sieciowej
C. ustawienia zapory sieciowej
D. ustawienia serwera pocztowego
Konfiguracja karty sieciowej nie jest związana z iptables. To narzędzie służy do zarządzania zaporą sieciową, a kwestie dotyczące konfiguracji karty sieciowej realizowane są za pomocą innych narzędzi, takich jak ifconfig lub ip. Te narzędzia umożliwiają administratorom ustawienie adresów IP, maski podsieci, czy bramy domyślnej, co jest fundamentalne dla poprawnego działania sieci, ale nie ma związku z kontrolą ruchu sieciowego. W przypadku serwera pocztowego, administracja takim serwerem wymaga innego podejścia, korzystającego z aplikacji takich jak Postfix czy Sendmail, które odpowiadają za obsługę protokołów pocztowych, a nie za zarządzanie ruchem sieciowym. Ponadto, konfiguracja zdalnego dostępu do serwera jest realizowana z użyciem protokołów takich jak SSH czy VPN, które nie są bezpośrednio związane z iptables. Często występuje mylne przekonanie, że iptables jest uniwersalnym narzędziem do zarządzania wszelkimi aspektami sieci, podczas gdy jego rzeczywistym zadaniem jest zabezpieczanie i kontrolowanie ruchu przychodzącego i wychodzącego. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem i zapewnienia jego bezpieczeństwa.

Pytanie 31

Do których komputerów dotrze ramka rozgłoszeniowa wysyłana ze stacji roboczej PC1?

Ilustracja do pytania
A. PC4 i PC5
B. PC3 i PC6
C. PC2 i PC4
D. PC2 i PC6
Zrozumienie, dlaczego odpowiedzi typu PC4 i PC5, PC2 i PC6 czy PC2 i PC4 są błędne, wymaga analizy mechanizmu, w jaki sposób działają VLANy oraz ramki rozgłoszeniowe. W przypadku tych odpowiedzi, kluczowym błędem jest nieprawidłowe zakładanie, że urządzenia znajdujące się w różnych VLANach mogą odbierać ramki rozgłoszeniowe z VLANu, z którego pochodzą. Takie podejście nie uwzględnia fundamentalnej zasady izolacji VLANów. Ramki rozgłoszeniowe są projektowane z myślą o dotarciu tylko do urządzeń w tym samym VLANie, co oznacza, że urządzenia w różnych VLANach, takie jak PC2, PC4, PC5, PC3 i PC6, nie będą miały możliwości komunikacji poprzez ramki rozgłoszeniowe, chyba że w sieci zastosowane zostaną dodatkowe mechanizmy, takie jak routing między VLANami. Jednak w ramach standardowej konfiguracji, która nie uwzględnia takich rozwiązań, każde urządzenie rozgłoszeniowe działa autonomicznie w granicach swojego VLANu. To prowadzi do typowego błędu myślowego polegającego na zakładaniu, że ramki z jednego VLANu mogą być dostępne dla urządzeń w innych VLANach. Kluczowe jest zrozumienie, że izolacja VLAN jest podstawowym elementem architektury sieci, mającym na celu zarówno optymalizację ruchu, jak i zwiększenie bezpieczeństwa. Dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na te aspekty, planując sieć oraz konfigurując urządzenia w niej działające.

Pytanie 32

Kabel skręcany o czterech parach, w którym każdy z przewodów jest otoczony ekranem foliowym, a ponadto wszystkie pary są dodatkowo zabezpieczone siatką, to kabel

A. U/UTP
B. F/UTP
C. SF/UTP
D. S/FTP
Każda z pozostałych odpowiedzi ma swoje specyficzne cechy, które nie odpowiadają dokładnie opisanej specyfikacji kabla. Odpowiedź SF/UTP oznacza kabel, w którym zewnętrzny ekran jest wspólny dla wszystkich par, ale nie ma osobnych ekranów dla każdej z par. To sprawia, że jego odporność na zakłócenia jest niższa w porównaniu do S/FTP. F/UTP, z kolei, oznacza kabel z ekranem folii dla całego układu par, a brak ekranowania dla poszczególnych par może prowadzić do większego ryzyka zakłóceń, zwłaszcza w gęsto zabudowanych środowiskach. U/UTP to najprostsza konstrukcja bez ekranowania w ogóle, co czyni go najmniej odpornym na zakłócenia elektromagnetyczne. Stosowanie kabli U/UTP w środowiskach o wysokim poziomie zakłóceń może prowadzić do degradacji jakości sygnału i zwiększonej liczby błędów przy transmisji danych. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru nieodpowiednich kabli, obejmują niedocenienie wpływu zakłóceń elektromagnetycznych oraz nieznajomość wymagań dotyczących konkretnego zastosowania. Warto zatem zapoznać się z wymaganiami sieci, aby dobrać odpowiedni kabel, który zapewni stabilne połączenie i wysoką wydajność transmisji danych.

Pytanie 33

Która z warstw modelu ISO/OSI określa protokół IP (Internet Protocol)?

A. Warstwa fizyczna
B. Warstwa transportowa
C. Warstwa danych łącza
D. Warstwa sieci
Warstwa sieci w modelu ISO/OSI jest kluczowa dla działania Internetu, ponieważ to tutaj definiowane są protokoły odpowiedzialne za adresowanie oraz przesyłanie danych pomiędzy różnymi sieciami. Protokół IP (Internet Protocol) działa na tej warstwie i ma za zadanie dostarczać dane pomiędzy hostami w sieci, niezależnie od fizycznych połączeń. Przykładem praktycznym zastosowania IP jest routing, gdzie routery wykorzystują adresy IP do określenia najlepszej trasy dla przesyłanych pakietów. Standardy takie jak IPv4 i IPv6, będące wersjami protokołu IP, są fundamentalne w zapewnieniu komunikacji w sieci. Zrozumienie warstwy sieci i działania protokołu IP jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się sieciami, ponieważ umożliwia projektowanie i zarządzanie złożonymi architekturami sieciowymi, zapewniającą efektywną wymianę danych.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

Z powodu uszkodzenia kabla typu skrętka zanikło połączenie pomiędzy przełącznikiem a komputerem stacjonarnym. Jakie urządzenie pomiarowe powinno zostać wykorzystane do identyfikacji i naprawy usterki, aby nie było konieczne wymienianie całego kabla?

A. Wielofunkcyjny miernik.
B. Urządzenie do pomiaru mocy.
C. Reflektometr TDR
D. Spektrum analizer.
Multimetr, mimo że jest to wszechstronne narzędzie pomiarowe, nie jest optymalnym wyborem do lokalizacji uszkodzeń w kablach sieciowych typu skrętka. Jego główną funkcją jest pomiar napięcia, prądu oraz oporu, co może być użyteczne w diagnostyce obwodów elektronicznych, ale nie dostarcza informacji na temat lokalizacji wad w kablu. W przypadku uszkodzenia kabla typu skrętka multimetr może jedynie pomóc w potwierdzeniu braku ciągłości, co jest zbyt ogólnym podejściem do problemu, zwłaszcza gdy nie znamy dokładnej lokalizacji usterki. Miernik mocy również nie jest odpowiednim narzędziem do tego celu, gdyż jego funkcja ogranicza się do oceny jakości sygnału oraz mocy w danym obwodzie. Miernik mocy może wskazać, że sygnał jest osłabiony, jednak nie wskaże miejsca uszkodzenia ani nie umożliwi dokładnej diagnostyki. Analizator widma, choć użyteczny w kontekście analizy częstotliwości sygnałów, również nie jest narzędziem do lokalizacji uszkodzeń kablowych. Jego stosowanie skupia się na ocenie jakości sygnału w danym zakresie częstotliwości, co nie odpowiada na pytanie o konkretne uszkodzenie kabla. Te narzędzia, mimo że mają swoje zastosowanie w diagnostyce, nie są wystarczające do rozwiązywania problemów z uszkodzonymi kablami skrętkowymi i mogą prowadzić do błędnych wniosków, co z kolei wydłuża czas naprawy oraz zwiększa koszty operacyjne.

Pytanie 36

Protokół stworzony do nadzorowania oraz zarządzania urządzeniami w sieci, oparty na architekturze klient-serwer, w którym jeden menedżer kontroluje od kilku do kilkuset agentów to

A. FTP (File Transfer Protocol)
B. SNMP (Simple Network Management Protocol)
C. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)
D. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)
SNMP, czyli Simple Network Management Protocol, to standardowy protokół sieciowy, który umożliwia monitorowanie i zarządzanie urządzeniami w sieci IP. Opiera się na architekturze klient-serwer, gdzie agent (urządzenie zarządzane) przekazuje dane do menedżera (systemu zarządzającego). Dzięki SNMP administratorzy sieci mogą zbierać dane o stanie urządzeń, takich jak routery, przełączniki czy serwery, co pozwala na szybką identyfikację problemów, optymalizację wydajności oraz planowanie zasobów. Protokół SNMP jest szeroko stosowany w branży IT, będąc częścią standardów IETF. Przykładem zastosowania może być monitorowanie obciążenia serwera w czasie rzeczywistym, co pozwala na podejmowanie decyzji na podstawie zebranych danych. Ponadto, SNMP wspiera różne poziomy bezpieczeństwa i wersje, co pozwala na dostosowanie go do specyficznych potrzeb organizacji. Standardy SNMP są zgodne z najlepszymi praktykami, co daje pewność, że system zarządzania siecią będzie działał w sposób efektywny i bezpieczny.

Pytanie 37

Firma Dyn, której serwery DNS zostały poddane atakowi, potwierdziła, że część incydentu …. miała miejsce z wykorzystaniem różnych urządzeń podłączonych do sieci. Ekosystem kamer, czujników oraz kontrolerów, nazywany ogólnie „Internetem rzeczy”, został wykorzystany przez przestępców jako botnet – sieć maszyn-zombie. Dotychczas rolę tę w większości pełniły głównie komputery. Cytat ten opisuje atak typu

A. DOS
B. flooding
C. mail bombing
D. DDOS
Odpowiedź DDOS (Distributed Denial of Service) jest prawidłowa, ponieważ opisany atak polegał na wykorzystaniu rozproszonych urządzeń do przeprowadzania ataku na serwery DNS firmy Dyn. W ataku DDOS, sprawcy używają wielu zainfekowanych urządzeń, tworząc botnet, który jest w stanie generować ogromne ilości fałszywego ruchu. W tym przypadku, Internet rzeczy (IoT) odegrał kluczową rolę, ponieważ przestępcy użyli kamer, czujników i innych podłączonych urządzeń jako maszyny-zombie. Standardy bezpieczeństwa, takie jak NIST SP 800-61, zalecają monitorowanie i zabezpieczanie urządzeń IoT, aby zapobiegać ich wykorzystaniu w atakach DDOS. Przykładami ataków DDOS mogą być sytuacje, w których witryny internetowe przestają działać lub są znacznie spowolnione w wyniku nadmiernego obciążenia. Praktyki zarządzania incydentami bezpieczeństwa, jak współpraca z dostawcami usług internetowych oraz implementacja rozwiązań filtrujących ruch, są kluczowe w przeciwdziałaniu takim atakom.

Pytanie 38

Użytkownicy z grupy Pracownicy nie mają możliwości drukowania dokumentów za pomocą serwera wydruku na systemie operacyjnym Windows Server. Przydzielone mają tylko uprawnienia "Zarządzanie dokumentami". Co należy wykonać, aby rozwiązać ten problem?

A. Należy dla grupy Administratorzy anulować uprawnienia "Zarządzanie drukarkami"
B. Należy dla grupy Administratorzy usunąć uprawnienia "Drukuj"
C. Należy dla grupy Pracownicy przypisać uprawnienia "Drukuj"
D. Należy dla grupy Pracownicy anulować uprawnienia "Zarządzanie dokumentami"
Aby umożliwić użytkownikom z grupy Pracownicy drukowanie dokumentów, niezbędne jest nadanie im odpowiednich uprawnień. Uprawnienie 'Drukuj' jest kluczowe, ponieważ pozwala na wysyłanie dokumentów do drukarki. W przypadku, gdy użytkownik ma przydzielone wyłącznie uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami', może jedynie zarządzać już wydrukowanymi dokumentami, ale nie ma możliwości ich drukowania. Standardową praktyką w zarządzaniu dostępem do zasobów jest stosowanie zasady minimalnych uprawnień, co oznacza, że użytkownik powinien mieć tylko te uprawnienia, które są niezbędne do wykonywania jego zadań. W sytuacji, gdy użytkownicy nie mogą drukować, kluczowe jest zrozumienie, że ich ograniczenia w zakresie uprawnień są główną przyczyną problemu. Nadanie uprawnienia 'Drukuj' użytkownikom z grupy Pracownicy pozwoli im na wykonywanie niezbędnych operacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami operacyjnymi i serwerami wydruku.

Pytanie 39

Aby zapewnić, że jedynie wybrane urządzenia mają dostęp do sieci WiFi, konieczne jest w punkcie dostępowym

A. skonfigurować filtrowanie adresów MAC
B. zmienić hasło
C. zmienić sposób szyfrowania z WEP na WPA
D. zmienić kanał radiowy
Filtrowanie adresów MAC to technika, która pozwala na ograniczenie dostępu do sieci WiFi tylko dla wybranych urządzeń. Adres MAC (Media Access Control) to unikalny identyfikator przypisany do interfejsu sieciowego każdego urządzenia. Konfigurując filtrowanie adresów MAC na punkcie dostępowym, administrator może stworzyć listę zatwierdzonych adresów, co oznacza, że tylko te urządzenia będą mogły nawiązać połączenie z siecią. To podejście jest powszechnie stosowane w małych sieciach domowych oraz biurowych, jako dodatkowa warstwa zabezpieczeń w połączeniu z silnym hasłem i szyfrowaniem. Należy jednak pamiętać, że filtrowanie adresów MAC nie jest nieomylnym rozwiązaniem, gdyż adresy MAC można podsłuchiwać i fałszować. Mimo to, w praktyce jest to skuteczny sposób na ograniczenie nieautoryzowanego dostępu, zwłaszcza w środowiskach, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona i łatwa do zarządzania. Dobrą praktyką jest łączenie tego rozwiązania z innymi metodami zabezpieczeń, takimi jak WPA3, co znacząco podnosi poziom ochrony.

Pytanie 40

Jakie urządzenie pozwala na podłączenie drukarki bez karty sieciowej do sieci lokalnej komputerów?

A. Serwer wydruku
B. Regenerator
C. Punkt dostępu
D. Koncentrator
Podłączenie drukarki nieposiadającej karty sieciowej do lokalnej sieci komputerowej za pomocą koncentratora jest nieefektywne i nieodpowiednie. Koncentrator, znany również jako hub, to podstawowe urządzenie sieciowe, które jedynie rozdziela sygnały pomiędzy podłączone urządzenia, ale nie zapewnia im inteligentnego zarządzania ani kontroli dostępu. Nie ma możliwości, aby koncentrator umożliwił komunikację drukarki z siecią, jeśli nie ma w niej wbudowanej karty sieciowej. Z kolei regenerator, który służy do wzmacniania sygnałów w długich liniach komunikacyjnych, nie ma żadnego wpływu na połączenie drukarki do sieci, gdyż jego zadaniem jest jedynie poprawa jakości przesyłanego sygnału. Punkt dostępu jest urządzeniem, które łączy urządzenia bezprzewodowe z siecią, ale również nie zapewnia wsparcia dla drukarek, które nie mają wbudowanej funkcji sieciowej. W praktyce, błędne przekonanie o możliwości wykorzystania tych urządzeń do podłączenia drukarki nieposiadającej karty sieciowej może prowadzić do frustracji użytkowników oraz marnotrawienia zasobów. W kontekście standardów branżowych, kluczowym zagadnieniem jest wybór odpowiednich rozwiązań, które rzeczywiście odpowiadają na potrzeby użytkowników i umożliwiają prawidłowe funkcjonowanie urządzeń w sieci.