Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:43
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:53

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przy użyciu urządzenia przedstawionego na ilustracji można sprawdzić działanie

A. zasilacza

B. dysku twardego

C. płyty głównej

D. procesora

Urządzenie przedstawione na rysunku to tester zasilacza komputerowego który jest narzędziem do sprawdzania wydajności i funkcjonalności zasilaczy ATX. Zasilacze są kluczowym komponentem komputera ponieważ dostarczają stabilne napięcia do innych komponentów. Tester zasilacza pozwala na szybkie i efektywne zdiagnozowanie problemów związanych ze zbyt niskim lub zbyt wysokim napięciem co może wpływać na pracę całego systemu. W praktyce tester podłącza się do wtyczek wychodzących z zasilacza i urządzenie to mierzy napięcia na najważniejszych liniach zasilających tj. +3.3V +5V i +12V. Normy ATX definiują akceptowalny zakres napięć i tester wskazuje czy są one zgodne z normami. Poprawne działanie zasilacza jest kluczowe dla stabilności pracy całego komputera a wykrycie odchyleń może zapobiec uszkodzeniu innych komponentów takich jak płyta główna lub procesor. Regularne testowanie zasilacza jest dobrą praktyką w środowisku IT szczególnie w przypadku serwerów czy komputerów o krytycznym znaczeniu dla biznesu gdzie stabilność i niezawodność są priorytetem. Tester zasilacza jest więc nieocenionym narzędziem w rękach techników komputerowych umożliwiając szybką i precyzyjną diagnostykę.

Pytanie 2

W systemie Linux uruchomiono skrypt z czterema argumentami. Jak można uzyskać dostęp do listy wszystkich wartości w skrypcie?

A. $*

B. $@

C. $X

D. $all

Użycie $* w kontekście przekazywania argumentów w skryptach Bash nie jest optymalne. Choć $* pozwala na dostęp do wszystkich argumentów, łączy je w jeden ciąg bez uwzględniania spacji, co może prowadzić do poważnych błędów w sytuacjach, gdy argumenty zawierają spacje. Na przykład, wywołując skrypt z argumentami 'arg1', 'arg 2', $* wyprodukuje wynik traktujący wszystkie te argumenty jako jeden, co zniekształca ich rzeczywistą wartość i może prowadzić do nieprawidłowego działania skryptu. Ponadto, używanie $X jest zupełnie niepoprawne, ponieważ nie jest to standardowy zmienny w Bash, a zastosowanie $all jest również nietypowe i niepoprawne. Te niepoprawne podejścia wynikają często z nieporozumienia na temat sposobu, w jaki Bash interpretuje argumenty. Często programiści nie zdają sobie sprawy, że brak cudzysłowów przy użyciu $* może prowadzić do utraty kontekstu argumentów, co jest typowym błędem w praktyce skryptowej. Aby uniknąć tych sytuacji, istotne jest, aby zgłębić dokumentację oraz zastosować dobre praktyki w zakresie przetwarzania argumentów, co z pewnością przyczyni się do wyższej jakości skryptów i ich niezawodności.

Pytanie 3

W jakiej topologii sieci fizycznej każdy komputer jest połączony z dokładnie dwoma sąsiadującymi komputerami, bez użycia dodatkowych urządzeń aktywnych?

A. Pierścienia

B. Siatki

C. Gwiazdy

D. Magistrali

Wybór topologii gwiazdy jest powszechnie mylony z pierścieniem, jednak różni się ona fundamentalnie od omawianej struktury. W topologii gwiazdy wszystkie komputery są połączone z centralnym urządzeniem, takim jak switch czy hub. W tym modelu, awaria jednego z węzłów nie wpływa na działanie pozostałych, a wszystkie urządzenia komunikują się poprzez centralny punkt, co zwiększa niezawodność i łatwość zarządzania. Podobnie rzecz ma się z topologią magistrali, gdzie wszystkie urządzenia są połączone z jedną linią komunikacyjną. Tutaj jednak, awaria kabla skutkuje przerwaniem komunikacji w całej sieci, co czyni ją mniej odporną na usterki. Z kolei w topologii siatki, każdy węzeł jest połączony z wieloma innymi, co zwiększa redundancję i dostępność, ale jednocześnie podnosi koszty instalacji i złożoność zarządzania siecią. Kluczowym błędem jest zatem mylenie topologii z uwagi na sposób połączenia komputerów. W rzeczywistości, każda z tych topologii ma swoje specyficzne zastosowania i ograniczenia, a ich wybór powinien być oparty na analizie potrzeb, niezawodności i kosztów, a nie na przeświadczeniu o ich tożsamości z pierścieniem.

Pytanie 4

Zgodnie z ustawą z 14 grudnia 2012 roku o odpadach, wymagane jest

A. neutralizacja odpadów w dowolny sposób w jak najkrótszym czasie

B. poddanie odpadów w pierwszej kolejności procesowi odzysku.

C. przechowywanie odpadów nie dłużej niż przez rok.

D. spalanie odpadów w maksymalnie wysokiej temperaturze.

Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach kładzie szczególny nacisk na hierarchię postępowania z odpadami, w której odzysk jest traktowany jako priorytet. Oznacza to, że przed składowaniem czy spalaniem odpadów, powinny być one poddane procesom, które umożliwiają ich ponowne wykorzystanie lub przetworzenie. Przykłady odzysku obejmują recykling materiałów, takich jak papier, szkło czy tworzywa sztuczne, co przyczynia się do zmniejszenia ilości odpadów trafiających na wysypiska oraz obniżenia zapotrzebowania na surowce naturalne. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, efektywne zarządzanie odpadami powinno opierać się na strategiach promujących zmniejszenie, ponowne użycie oraz recykling, co jest zgodne z celami zrównoważonego rozwoju. Odzysk odpadów nie tylko wspiera ochronę środowiska, ale także może generować oszczędności ekonomiczne poprzez zmniejszenie kosztów związanych z utylizacją i zakupem nowych surowców.

Pytanie 5

Ile pinów znajduje się w wtyczce SATA?

A. 4

B. 9

C. 7

D. 5

Wtyczka SATA (Serial ATA) jest standardem interfejsu do podłączania dysków twardych, SSD i napędów optycznych do płyty głównej komputera. Liczba pinów we wtyczce SATA wynosi 7. Wtyczka ta obejmuje 15 pinów w gnieździe zasilania, ale sama wtyczka danych ma tylko 7 pinów. Te 7 pinów jest kluczowych dla przesyłania danych oraz zasilania sygnalizującego różne stany urządzenia, takie jak gotowość do pracy czy transfer danych. Warto zauważyć, że standard SATA umożliwia znacznie szybszą wymianę danych w porównaniu do starszych standardów, co jest kluczowe w nowoczesnych systemach komputerowych. Zastosowanie wtyczki SATA jest powszechne, a jej specyfikacja jest zgodna z międzynarodowymi standardami, co zapewnia kompatybilność między różnymi producentami sprzętu. Dzięki zastosowaniu technologii SATA, użytkownicy mogą cieszyć się lepszymi prędkościami transferu danych oraz bardziej elastycznymi opcjami rozbudowy swoich systemów.

Pytanie 6

W lokalnej sieci uruchomiono serwer odpowiedzialny za przydzielanie dynamicznych adresów IP. Jaką usługę należy aktywować na tym serwerze?

A. ISA

B. DHCP

C. DCHP

D. DNS

Odpowiedź o DHCP jest jak najbardziej na miejscu. DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, to całkiem sprytny wynalazek, bo automatycznie przypisuje adresy IP w sieciach. Dzięki temu, każde urządzenie w lokalnej sieci dostaje swój adres i inne potrzebne info, jak maska podsieci czy serwery DNS. W praktyce, w biurach czy w domach, gdzie mamy sporo sprzętu podłączonego do netu, DHCP naprawdę ułatwia życie. Nie musimy biegać i ręcznie ustawiać adresy na każdym z urządzeń. To super rozwiązanie, które można znaleźć w różnych standardach, jak na przykład RFC 2131 i RFC 2132. Działa to na routerach, serwerach czy nawet w chmurze, co jeszcze bardziej upraszcza zarządzanie siecią. Z tego, co widziałem, to w wielu miejscach jest to teraz standard.

Pytanie 7

W jakiej warstwie modelu ISO/OSI wykorzystywane są adresy logiczne?

A. Warstwie fizycznej

B. Warstwie sieciowej

C. Warstwie łącza danych

D. Warstwie transportowej

Adresy logiczne są stosowane w warstwie sieciowej modelu ISO/OSI, która odpowiada za trasowanie pakietów danych pomiędzy różnymi sieciami. W tej warstwie wykorzystuje się protokoły, takie jak IP (Internet Protocol), do identyfikacji urządzeń w sieci oraz ustalania ścieżki, jaką mają przebyć dane. Adresy logiczne, w przeciwieństwie do adresów fizycznych (np. adresów MAC, które są używane w warstwie łącza danych), są niezależne od sprzętu i pozwalają na elastyczne zarządzanie ruchem sieciowym. Przykładem zastosowania adresów logicznych jest sytuacja, gdy pakiet danych wysyłany z jednego komputera w sieci lokalnej dociera do innego komputera w sieci rozległej (WAN). Dzięki adresom IP możliwe jest prawidłowe trasowanie danych przez różne routery i sieci. Ponadto, stosowanie adresacji logicznej umożliwia implementację różnych technik zarządzania ruchem, takich jak NAT (Network Address Translation) czy DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), co zwiększa efektywność i elastyczność sieci.

Pytanie 8

Relacja między ładunkiem zmagazynowanym na przewodniku a potencjałem tego przewodnika wskazuje na jego

A. pojemność elektryczną

B. indukcyjność

C. moc

D. rezystancję

Wybór rezystancji, mocy czy indukcyjności jako odpowiedzi na pytanie o stosunek ładunku zgromadzonego na przewodniku do jego potencjału świadczy o niezrozumieniu podstawowych pojęć z zakresu elektryczności. Rezystancja, definiowana jako opór, jaki przewodnik stawia przepływowi prądu elektrycznego, nie ma bezpośredniego związku z ładunkiem zgromadzonym na przewodniku. Jest to zjawisko statyczne, podczas gdy rezystancja odnosi się do przepływu prądu w obwodach. Moc, definiowana jako iloczyn napięcia i natężenia prądu, także nie dotyczy bezpośrednio zgromadzonego ładunku, lecz energii wydobywanej lub zużywanej w danym czasie. Indukcyjność, z drugiej strony, jest miarą zdolności elementu do generowania siły elektromotorycznej w wyniku zmiany prądu, co również nie ma związku z ładunkiem czy potencjałem. Często błędne wybory wynikają z mylenia tych pojęć, co prowadzi do nieporozumień w analizie obwodów i ich zachowania. Zrozumienie pojemności elektrycznej i jej zastosowań, takich jak kondensatory, jest kluczowe dla prawidłowego projektowania systemów elektrycznych i elektronicznych, dlatego ważne jest, aby rozróżniać te podstawowe koncepcje, by uniknąć takich nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 9

W dokumentacji jednego z komponentów komputera zamieszczono informację, że to urządzenie obsługuje OpenGL. Jakiego elementu dotyczy ta dokumentacja?

A. mikroprocesora

B. dysku twardego

C. karty graficznej

D. karty sieciowej

Odpowiedź dotycząca karty graficznej jest poprawna, ponieważ OpenGL (Open Graphics Library) to standard API (Application Programming Interface) przeznaczony do renderowania grafiki 2D i 3D. Karty graficzne są zaprojektowane do obsługi tego typu aplikacji, co czyni je kluczowymi komponentami w systemach graficznych. OpenGL umożliwia programistom korzystanie z funkcji sprzętowych kart graficznych w celu tworzenia interaktywnych aplikacji wizualnych, takich jak gry, programy do modelowania 3D oraz aplikacje inżynieryjne. Przykładem zastosowania OpenGL jest tworzenie realistycznych scen w grach komputerowych, gdzie efekty świetlne, cienie oraz tekstury są generowane na podstawie obliczeń przeprowadzanych przez kartę graficzną. Warto również zauważyć, że standard OpenGL jest szeroko stosowany w branży gier oraz w aplikacjach CAD (Computer-Aided Design), co świadczy o jego znaczeniu w codziennej pracy programistów oraz inżynierów. Karty graficzne, które wspierają OpenGL, są zgodne z wieloma platformami oraz systemami operacyjnymi, co umożliwia ich szerokie zastosowanie.

Pytanie 10

Jakie będą wydatki na zakup kabla UTP kat.5e potrzebnego do stworzenia sieci komputerowej składającej się z 6 stanowisk, przy średniej odległości każdego stanowiska od przełącznika równiej 9m? Należy doliczyć m zapasu dla każdej linii kablowej, a cena za metr kabla wynosi 1,50 zł?

A. 120,00 zł

B. 150,00 zł

C. 60,00 zł

D. 90,00 zł

Poprawna odpowiedź na to pytanie to 90,00 zł, co jest wynikiem obliczeń związanych z kosztami zakupu kabla UTP kat.5e. Aby zbudować sieć komputerową z 6 stanowiskami, każde z nich wymaga kabla o długości 9 m. Całkowita długość kabla potrzebnego na 6 stanowisk wynosi więc 6 * 9 m, co daje 54 m. Dodatkowo, zgodnie z dobrymi praktykami w branży, powinno się dodać zapas kabla, który zazwyczaj wynosi 10% całkowitej długości. W naszym przypadku zapas to 54 m * 0,1 = 5,4 m, co łącznie daje 54 m + 5,4 m = 59,4 m. Przy zaokrągleniu do pełnych metrów, kupujemy 60 m kabla. Cena metra kabla wynosi 1,50 zł, więc całkowity koszt zakupu wyniesie 60 m * 1,50 zł = 90,00 zł. Takie podejście nie tylko zaspokaja potrzeby sieciowe, ale również jest zgodne z normami instalacyjnymi, które zalecają uwzględnienie zapasu kabli, aby unikać niedoborów podczas instalacji.

Pytanie 11

Jak ustawić w systemie Windows Server 2008 parametry protokołu TCP/IP karty sieciowej, aby komputer mógł jednocześnie funkcjonować w dwóch sieciach lokalnych o różnych adresach IP?

A. Wpisać dwa adresy bramy, korzystając z zakładki "Zaawansowane"

B. Wpisać dwa adresy IP, korzystając z zakładki "Zaawansowane"

C. Zaznaczyć opcję "Uzyskaj adres IP automatycznie"

D. Wpisać dwa adresy serwerów DNS

Skonfigurowanie dwóch adresów IP na karcie sieciowej w Windows Server 2008, korzystając z zakładki 'Zaawansowane', to ważna sprawa, jeśli chcesz, żeby komputer mógł jednocześnie działać w dwóch różnych sieciach lokalnych. Żeby to zrobić, najpierw musisz wejść w właściwości karty sieciowej, potem wybrać protokół TCP/IP. W zakładce 'Zaawansowane' można dodać nowe adresy IP. Każdy z nich musi być w zgodzie z odpowiednią maską podsieci i bramą, bo dzięki temu ruch sieciowy będzie kierowany poprawnie. Przykład? No, wyobraź sobie serwer, który musi komunikować się i z wewnętrzną siecią, i z zewnętrzną, na przykład w sytuacji DMZ. To jest na pewno zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które mówią o tym, jak ważne jest, żeby sieci były odpowiednio segmentowane dla większego bezpieczeństwa i wydajności. Co więcej, taka konfiguracja daje Ci sporo elastyczności w zarządzaniu adresacją IP i łatwo można przełączać się między sieciami, gdy zajdzie taka potrzeba.

Pytanie 12

Użytkownicy z grupy Pracownicy nie mają możliwości drukowania dokumentów za pomocą serwera wydruku w systemie Windows Server. Posiadają oni jedynie uprawnienia do „Zarządzania dokumentami”. Jakie kroki należy podjąć, aby naprawić ten problem?

A. Grupie Pracownicy należy przydzielić uprawnienia „Drukuj”

B. Grupie Pracownicy powinno się usunąć uprawnienia „Zarządzanie dokumentami”

C. Grupie Administratorzy trzeba odebrać uprawnienia „Drukuj”

D. Grupie Administratorzy należy anulować uprawnienia „Zarządzanie drukarkami”

Aby użytkownicy z grupy Pracownicy mogli drukować dokumenty przy użyciu serwera wydruku w systemie Windows Server, konieczne jest nadanie im odpowiednich uprawnień. Uprawnienia "Drukuj" są kluczowe, ponieważ pozwalają na realizację zadań związanych z drukowaniem, podczas gdy uprawnienia "Zarządzanie dokumentami" pozwalają jedynie na podstawowe operacje takie jak zatrzymywanie, wznawianie i usuwanie zadań drukowania, ale nie umożliwiają samego drukowania. Standardy branżowe wskazują, że zarządzanie uprawnieniami powinno być precyzyjnie dostosowane do ról i obowiązków użytkowników, aby zapewnić zarówno bezpieczeństwo, jak i funkcjonalność. W tym przypadku, po przypisaniu uprawnień "Drukuj", użytkownicy będą mogli korzystać z drukarki w pełni, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania zasobami w sieci. Na przykład w środowisku korporacyjnym, gdzie różne zespoły mają różne potrzeby, precyzyjne zarządzanie uprawnieniami jest kluczowe dla wydajności i bezpieczeństwa operacji.

Pytanie 13

Problemy związane z zawieszaniem się systemu operacyjnego w trakcie jego uruchamiania są zazwyczaj spowodowane

A. niepoprawną instalacją oprogramowania, np. sterowników

B. fragmentacją dysku SSD

C. niewystarczającą ilością pamięci RAM

D. umieszczeniem nośnika instalacyjnego systemu w napędzie optycznym

Mówiąc o pofragmentowanym dysku SSD jako przyczynie zamulania systemu, muszę powiedzieć, że to trochę nieporozumienie. SSD, na szczęście, nie przejmuje się fragmentacją tak jak tradycyjne HDD, bo działają na pamięci flash, więc dane mogą być odczytywane i zapisywane w każdym miejscu. O wiele bardziej realną przyczyną problemów przy uruchamianiu jest zbyt mała ilość RAM-u, bo to on odgrywa kluczową rolę w ładowaniu systemu. Można też użyć narzędzi do monitorowania pamięci, żeby sprawdzić, czy zasobów wystarcza. A jeśli w napędzie jest nośnik instalacyjny, to co prawda nie wpływa to bezpośrednio na zawieszanie się systemu, ale może sprawić, że system spróbuje z niego wystartować, co wydłuży włączenie, choć nie powinno całkowicie zablokować uruchamiania. A błędna instalacja oprogramowania, chociaż może przynieść różne problemy, to nie jest najczęstsza przyczyna zawieszania się systemu na starcie. System często potrafi rozpoznać i zignorować uszkodzone aplikacje, więc to niekoniecznie prowadzi do zamrożenia przy uruchamianiu.

Pytanie 14

Wykonanie polecenia net use z:\\192.168.20.2\data /delete, spowoduje

A. odłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 od dysku Z:

B. odłączenie katalogu data92 od dysku Z:

C. przyłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 do dysku Z:

D. przyłączenie katalogu data do dysku Z:

W kontekście polecenia 'net use z:\\192.168.20.2\data /delete' istnieje wiele nieporozumień dotyczących jego działania oraz celu. W pierwszej kolejności, odpowiedzi sugerujące przyłączenie zasobów do dysku Z: są mylne, ponieważ użycie słowa '/delete' jednoznacznie wskazuje na operację usunięcia, a nie dodania. Osoby mogące mylić te pojęcia mogą sądzić, że wykonując operację, nawiązują nowe połączenie z zasobem, co jest fundamentalnym błędem w rozumieniu działania tego polecenia. Ponadto, istotnym aspektem jest zrozumienie, że 'data92' nie jest katalogiem, który odnosi się do zasobu wskazanego w pytaniu. Brak precyzyjnego określenia ścieżek i zasobów w pytaniach o połączenia sieciowe może prowadzić do nieporozumień, a w konsekwencji do błędnych decyzji. Często użytkownicy są nieświadomi, że litery dysków przypisuje się dla wygody i organizacji, a ich nieprawidłowe zarządzanie może prowadzić do utraty dostępu do ważnych zasobów. Ważne jest, aby przed wykonaniem operacji upewnić się, jakie zasoby są aktualnie połączone i jakie są ich przypisania, co jest kluczowym elementem zarządzania w sieci. Wpływa to na efektywność operacyjną oraz bezpieczeństwo systemu, więc zrozumienie tych zależności jest niezbędne dla każdego administratora systemu.

Pytanie 15

Jakie urządzenie jest pokazane na ilustracji?

A. Przełącznik

B. Punkt dostępu

C. Ruter

D. Modem

Punkt dostępu, znany również jako Access Point (AP), to urządzenie sieciowe, które umożliwia bezprzewodowe połączenie urządzeń z istniejącą siecią przewodową. Jego główną funkcją jest rozszerzenie zasięgu sieci Wi-Fi, co jest szczególnie przydatne w dużych budynkach lub miejscach, gdzie sygnał jest tłumiony przez przeszkody. Punkt dostępu może być podłączony do routera za pomocą kabla Ethernet, co pozwala mu na przekazywanie sygnału bezprzewodowego do obszarów, które wymagają zasięgu. W praktyce punkty dostępu są szeroko stosowane w miejscach publicznych, takich jak lotniska, hotele czy biura, gdzie zapewniają ciągłość i stabilność połączenia dla wielu użytkowników jednocześnie. Ponadto punkty dostępu mogą oferować zaawansowane funkcje, takie jak zarządzanie pasmem, kontrola dostępu i monitorowanie ruchu, co czyni je kluczowymi elementami w zarządzaniu nowoczesnymi sieciami bezprzewodowymi. Standardem komunikacji dla punktów dostępu są protokoły IEEE 802.11, które definiują sposób przesyłania danych w sieciach bezprzewodowych. Dzięki możliwościom skalowania i adaptacji do różnych środowisk punkty dostępu są nieodzowne w profesjonalnym wdrażaniu sieci bezprzewodowych.

Pytanie 16

Aby uzyskać dostęp do adresu serwera DNS w ustawieniach karty sieciowej w systemie z rodziny Windows, należy wprowadzić polecenie

A. ipconfig

B. arp -a

C. ipconfig /all

D. ping

Polecenie 'ipconfig /all' jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Windows, które umożliwia uzyskanie szczegółowych informacji o konfiguracji sieciowej. Wykorzystując to polecenie, użytkownik może zobaczyć adresy serwerów DNS, maski podsieci, adresy IP, oraz inne istotne dane dotyczące połączenia sieciowego. To szczególnie przydatne w diagnostyce problemów z połączeniem internetowym lub w przypadku konfigurowania sieci lokalnej. Dodatkowo, w kontekście praktycznych zastosowań, administratorzy systemów oraz technicy IT regularnie korzystają z 'ipconfig /all', aby zweryfikować konfigurację urządzeń oraz wprowadzone zmiany. Zgodnie z najlepszymi praktykami, znajomość tych poleceń jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się zarządzaniem siecią, a umiejętność ich wykorzystania może znacznie ułatwić proces rozwiązywania problemów. Warto również wspomnieć, że 'ipconfig' bez dodatkowych parametrów pokaże jedynie podstawowe informacje, co czyni 'ipconfig /all' bardziej wszechstronnym narzędziem do analizy.

Pytanie 17

W systemie Windows XP, aby zmienić typ systemu plików z FAT32 na NTFS, należy użyć programu

A. subst.exe

B. convert.exe

C. attrib.exe

D. replace.exe

Odpowiedź 'convert.exe' jest prawidłowa, ponieważ jest to narzędzie wbudowane w system Windows, które umożliwia konwersję systemu plików z FAT32 na NTFS bez utraty danych. Program 'convert.exe' działa w wierszu poleceń i jest stosunkowo prosty w użyciu, co czyni go odpowiednim rozwiązaniem dla administratorów systemu oraz użytkowników domowych. Aby użyć tego narzędzia, wystarczy otworzyć wiersz poleceń z uprawnieniami administratora i wpisać polecenie 'convert D: /FS:NTFS', gdzie 'D:' to litera napędu, który chcemy skonwertować. Przed wykonaniem konwersji zaleca się wykonanie kopii zapasowej danych, aby zminimalizować ryzyko ich utraty. Konwersja z FAT32 do NTFS przynosi wiele korzyści, takich jak zwiększona wydajność, obsługa większych plików oraz lepsze zarządzanie uprawnieniami i bezpieczeństwem. Warto zaznaczyć, że NTFS jest bardziej stabilnym i elastycznym systemem plików, co czyni go bardziej odpowiednim do zastosowań w środowiskach, gdzie wymagana jest większa niezawodność i możliwość przydzielania różnych poziomów dostępu do plików.

Pytanie 18

Jakie urządzenie sieciowe zostało przedstawione na diagramie sieciowym?

A. koncentrator

B. ruter

C. modem

D. przełącznik

Modem jest urządzeniem, które przekształca sygnały cyfrowe na analogowe i odwrotnie, co pozwala na transmisję danych przez linie telefoniczne lub inne media. Chociaż modemy są niezbędne do połączenia z Internetem, nie realizują funkcji routingu ani nie łączą różnych segmentów sieci. Koncentrator, znany również jako hub, działa jako prosty repeater w sieci lokalnej, rozsyłając sygnał do wszystkich podłączonych urządzeń bez analizy czy zmian w pakietach danych. Nie oferuje jednak zaawansowanego zarządzania ruchem ani nie obsługuje wielu sieci. Przełącznik (switch) przesyła dane w ramach sieci LAN, kierując je wyłącznie do docelowych urządzeń na podstawie adresów MAC, co zwiększa efektywność sieci, ale nie łączy różnych sieci WAN i LAN jak ruter. Częstym błędem jest mylenie przełącznika z ruterem ze względu na ich podobną rolę w organizacji ruchu, ale to ruter zarządza ruchem między sieciami różnego rodzaju. Wspólnym nieporozumieniem jest również postrzeganie modemu jako urządzenia obsługującego funkcje typowe dla rutera, podczas gdy modem jedynie umożliwia dostęp do sieci poprzez mediację sygnałów. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w projektowaniu i zarządzaniu nowoczesnymi sieciami komputerowymi, co pozwala na efektywne wykorzystanie każdego z urządzeń zgodnie z jego przeznaczeniem i możliwościami. Właściwe zastosowanie ruterów w strukturach sieciowych zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi zapewnia stabilność i bezpieczeństwo działania sieci, co jest fundamentem wydajnego systemu IT.

Pytanie 19

Który z protokołów służy do weryfikacji poprawności połączenia pomiędzy dwoma hostami?

A. UDP (User DatagramProtocol)

B. ICMP (Internet Control Message Protocol)

C. RIP (Routing Information Protocol)

D. RARP (ReverseA ddress Resolution Protocol)

UDP (User Datagram Protocol) jest protokołem transportowym, który umożliwia przesyłanie danych w sposób niepołączeniowy. Chociaż pozwala na szybkie przesyłanie informacji, nie oferuje mechanizmów sprawdzania poprawności połączenia ani potwierdzania odbioru danych. Użytkownicy mogą zakładać, że UDP jest odpowiedni do diagnostyki sieci, jednak w rzeczywistości nie dostarcza on informacji o stanie połączenia ani o błędach w transmisji. Z drugiej strony, RIP (Routing Information Protocol) jest protokołem używanym do wymiany informacji o trasach w sieciach komputerowych, a jego głównym celem jest ustalenie najlepszej drogi do przesyłania danych. Nie jest on zaprojektowany do sprawdzania osiągalności hostów ani ich komunikacji. RARP (Reverse Address Resolution Protocol) z kolei służy do tłumaczenia adresów IP na adresy MAC, co jest całkowicie inną funkcją i nie ma związku z diagnozowaniem połączeń. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi często związane są z nieodróżnieniem funkcji protokołów transportowych i kontrolnych. Użytkownicy mogą mylić UDP z ICMP, nie dostrzegając, że ICMP jest odpowiedzialny za operacje kontrolne, a UDP za przesył danych. Właściwe zrozumienie ról poszczególnych protokołów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i diagnozowania problemów w sieciach komputerowych.

Pytanie 20

Granice dla obszaru kolizyjnego nie są określane przez porty urządzeń takich jak

A. router

B. most (ang. bridge)

C. koncentrator (ang. hub)

D. przełącznik (ang. swith)

Przełączniki, mosty i routery działają na wyższych warstwach modelu OSI, co pozwala im na inteligentne zarządzanie ruchem sieciowym oraz wyznaczanie granic dla domeny kolizyjnej. Przełącznik, na przykład, operuje na warstwie drugiej i potrafi analizować adresy MAC, co pozwala mu na przekazywanie danych tylko do odpowiednich odbiorców, eliminując kolizje. Mosty z kolei łączą różne segmenty sieci, co również przyczynia się do ograniczenia domen kolizyjnych przez segregację ruchu. Routery, działające na warstwie trzeciej, mają zdolność kierowania pakietów na podstawie adresów IP i mogą łączyć różne sieci, co również wpływa na wydajność i bezpieczeństwo. Użytkownicy często mylą te urządzenia, zakładając, że każde z nich funkcjonuje w ten sam sposób jak koncentrator. W rzeczywistości, używanie koncentratorów w nowoczesnych sieciach może prowadzić do znacznych problemów z wydajnością oraz bezpieczeństwem, ponieważ nie oferują one mechanizmów minimalizujących kolizje. Błędem jest zatem przypisywanie koncentratorom podobnych funkcji do bardziej zaawansowanych urządzeń, takich jak przełączniki czy routery, co może prowadzić do nieefektywnej konfiguracji sieci. Współczesne praktyki zalecają użycie przełączników, aby zoptymalizować ruch sieciowy i zapewnić lepsze zarządzanie zasobami.

Pytanie 21

Badanie danych przedstawionych przez program umożliwia dojście do wniosku, że

A. jeden dysk twardy podzielono na 6 partycji podstawowych

B. partycja wymiany ma rozmiar 2 GiB

C. partycja rozszerzona ma pojemność 24,79 GiB

D. zainstalowano trzy dyski twarde oznaczone jako sda1, sda2 oraz sda3

No więc, ta partycja wymiany, znana też jako swap, to naprawdę ważny element, jeśli mówimy o zarządzaniu pamięcią w systemach operacyjnych, zwłaszcza w Linuxie. Jej głównym zadaniem jest wspomaganie pamięci RAM, kiedy brakuje zasobów. Swap działa jak dodatkowa pamięć, przechowując dane, które nie mieszczą się w pamięci fizycznej. W tym przypadku mamy partycję /dev/sda6 o rozmiarze 2.00 GiB, która jest typowa dla linux-swap. To oznacza, że została ustawiona, żeby działać jako partycja wymiany. 2 GiB to standardowy rozmiar, szczególnie jeśli RAM jest ograniczony, a użytkownik chce mieć pewność, że aplikacje, które potrzebują więcej pamięci, działają stabilnie. Dobór rozmiaru swapu zależy od tego, ile pamięci RAM się ma i co się na tym komputerze robi. W maszynach z dużą ilością RAM swap może nie być tak bardzo potrzebny, ale w tych, gdzie pamięci jest mało, jest nieoceniony, bo zapobiega problemom z pamięcią. W branży mówi się, że dobrze jest dostosować rozmiar swapu do tego, jak używasz systemu, niezależnie czy to serwer, czy komputer osobisty.

Pytanie 22

Element trwale zamontowany, w którym znajduje się zakończenie okablowania strukturalnego poziomego dla abonenta, to

A. gniazdo teleinformatyczne

B. punkt rozdzielczy

C. punkt konsolidacyjny

D. gniazdo energetyczne

Wybór punktu konsolidacyjnego jako odpowiedzi jest mylny, ponieważ termin ten odnosi się do elementu, który służy do łączenia różnych segmentów okablowania w sieci, a nie jako końcowy punkt dostępu dla użytkowników. Punkty konsolidacyjne są zazwyczaj instalowane w bardziej centralnych lokalizacjach systemu okablowania, co pozwala na organizację i zarządzanie kablami w obrębie budynku. Służą one do konsolidacji różnych połączeń i zapewniają elastyczność w przyszłych zmianach w infrastrukturze sieciowej. W kontekście gniazd energetycznych, ich funkcja jest zupełnie inna – służą one do zasilania urządzeń elektrycznych, a nie do przesyłania danych. Błędne założenie, że gniazdo energetyczne może pełnić rolę końcowego punktu okablowania strukturalnego, prowadzi do nieporozumień w zakresie projektowania i wdrażania infrastruktury IT. Z kolei punkt rozdzielczy, jako element systemu dystrybucji sygnałów, również nie pełni funkcji bezpośredniego zakończenia okablowania, lecz działa jako pośrednik w transmisji sygnałów między różnymi segmentami sieci. Właściwe zrozumienie ról i funkcji tych elementów jest kluczowe dla efektywnego projektowania oraz zarządzania sieciami teleinformatycznymi.

Pytanie 23

Jaką wartość dziesiętną ma liczba FF w systemie szesnastkowym?

A. 248

B. 255

C. 250

D. 254

Liczba FF w systemie szesnastkowym odpowiada liczbie 255 w systemie dziesiętnym. System szesnastkowy, znany również jako hexadecymalny, wykorzystuje 16 symboli: 0-9 oraz A-F, gdzie A=10, B=11, C=12, D=13, E=14, F=15. Aby przeliczyć liczbę FF, należy zrozumieć, że F w systemie szesnastkowym oznacza 15. Obliczenie wartości FF polega na zastosowaniu wzoru: F * 16^1 + F * 16^0 = 15 * 16 + 15 * 1 = 240 + 15 = 255. Przykłady zastosowania tej konwersji można znaleźć w programowaniu, gdyż często używa się systemu szesnastkowego do reprezentowania wartości kolorów w HTML oraz w adresach pamięci w systemach komputerowych. Znajomość konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowa w wielu aspektach informatyki, w tym w algorytmice oraz inżynierii oprogramowania, co podkreśla znaczenie tej wiedzy w praktyce.

Pytanie 24

Jakim materiałem eksploatacyjnym posługuje się kolorowa drukarka laserowa?

A. przetwornik CMOS

B. podajnik papieru

C. pamięć wydruku

D. kartridż z tonerem

Kartridż z tonerem jest kluczowym materiałem eksploatacyjnym w kolorowych drukarkach laserowych. Toner, który jest w postaci proszku, zawiera specjalnie dobrane pigmenty oraz substancje chemiczne umożliwiające tworzenie wysokiej jakości wydruków kolorowych. Proces druku polega na naładowaniu elektrycznym bębna drukującego, który następnie przyciąga toner w odpowiednich miejscach, tworząc obraz, który jest przenoszony na papier. Korzystanie z kartridży z tonerem zapewnia nie tylko wysoką jakość wydruku, ale również efektywność operacyjną, ponieważ toner zużywa się w zależności od liczby wydrukowanych stron oraz ich skomplikowania. W praktyce, odpowiedni dobór tonerów i kartridży do danej drukarki ma zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia optymalnej jakości druku oraz zredukowania problemów z zatykać się drukarki. Warto również dodać, że stosowanie oryginalnych kartridży, zgodnych z zaleceniami producenta, jest zgodne z normami ISO 9001, co gwarantuje ich wysoką jakość i niezawodność.

Pytanie 25

Do czego służy program CHKDSK?

A. defragmentacji dysku

B. odbudowy logicznej struktury dysku

C. odbudowy fizycznej struktury dysku

D. zmiany systemu plików

Program CHKDSK (Check Disk) jest narzędziem systemowym w systemach operacyjnych Windows, które jest używane do diagnostyki i naprawy problemów związanych z logiczną strukturą dysku. Jego głównym celem jest identyfikacja oraz naprawa błędów w systemie plików, co może obejmować problemy z alokacją przestrzeni dyskowej, uszkodzone sektory oraz inne nieprawidłowości, które mogą wpływać na integralność danych. Na przykład, jeżeli pliki są uszkodzone z powodu nieprawidłowego zamknięcia systemu lub awarii zasilania, CHKDSK może naprawić te problemy, przywracając prawidłowe wskazania w systemie plików. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania danymi, regularne używanie CHKDSK jako części konserwacji systemu może znacząco zwiększyć długoterminową niezawodność dysków twardych. Narzędzie to wspiera standardy zarządzania systemami informatycznymi przez zapewnienie, że nośniki danych są w odpowiednim stanie do przechowywania i przetwarzania informacji.

Pytanie 26

Jakiej klasy należy adres IP 130.140.0.0?

A. Należy do klasy C

B. Należy do klasy B

C. Należy do klasy A

D. Należy do klasy D

Wybór klasy D w przypadku adresu 130.140.0.0 jest błędny, ponieważ klasa D jest zarezerwowana dla multicastingu, co oznacza, że służy do przesyłania danych do grupy odbiorców jednocześnie, a nie do adresacji pojedynczych hostów. Klasa D obejmuje adresy z zakresu od 224 do 239, a więc nie ma nic wspólnego z podanym adresem. To zrozumienie funkcji poszczególnych klas adresów IP jest kluczowe w kontekście zarządzania ruchem sieciowym oraz efektywnego wykorzystania zasobów. Wybór klasy A jest również błędny, ponieważ klasa A obejmuje adresy w zakresie od 1 do 126, co sprawia, że adres 130.140.0.0 wykracza poza ten zakres. Klasa A jest przeznaczona dla bardzo dużych sieci, oferując 16 milionów adresów hostów, co czyni tę klasę mniej praktyczną dla średniej wielkości organizacji. Klasa C z kolei, odpowiednia dla mniejszych sieci, ma zakres od 192 do 223, co również wyklucza adres 130.140.0.0. Błędy w identyfikacji klas adresów IP mogą prowadzić do poważnych problemów w projektowaniu sieci, w tym do niewłaściwego przydzielania adresów, co z kolei może skutkować problemami z łącznością, wydajnością oraz bezpieczeństwem sieci. Dlatego zrozumienie, jakie są różnice między klasami i jakie mają zastosowanie w praktyce, jest niezbędne dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami komputerowymi.

Pytanie 27

Która z poniższych liczb w systemie dziesiętnym poprawnie przedstawia liczbę 10111111₂?

A. 191(10)

B. 193(10)

C. 382(10)

D. 381(10)

Odpowiedzi 19310, 38110 i 38210 są błędne, ponieważ wynikają z nieprawidłowych konwersji lub błędnych założeń przy przeliczaniu liczby z systemu binarnego na dziesiętny. Aby lepiej zrozumieć, dlaczego te odpowiedzi są nieprawidłowe, warto przyjrzeć się, w jaki sposób dokonuje się konwersji. Często zdarza się, że osoby próbujące przeliczyć liczby z systemu binarnego na dziesiętny popełniają błędy w obliczeniach, na przykład poprzez pomijanie wartości jednej z cyfr lub mylne sumowanie potęg liczby 2. W przypadku 101111112, jeśli ktoś błędnie zinterpretuje liczby, może dodać niepoprawne potęgi, co prowadzi do uzyskania wyników, które nie odzwierciedlają prawidłowej wartości dziesiętnej. Podobne błędy mogą wystąpić, gdy nie uwzględnia się zer w odpowiednich miejscach, co jest kluczowe w systemie pozycyjnym, jakim jest system binarny. Istotne jest, aby na każdym etapie obliczeń upewnić się, że każda cyfra jest mnożona przez odpowiednią potęgę liczby 2. Zrozumienie tej podstawowej zasady jest kluczowe w informatyce oraz matematyce, a znajomość poprawnych metod konwersji jest niezbędna dla każdej osoby zajmującej się programowaniem czy analizą danych. Ponadto, błędne odpowiedzi mogą również wynikać z nieprawidłowego wprowadzenia danych, co pokazuje, jak ważne jest dokładne sprawdzanie każdej liczby w procesie obliczeniowym.

Pytanie 28

Która z usług umożliwia centralne zarządzanie identyfikacjami, uprawnieniami oraz zasobami w sieci?

A. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

B. NFS (Network File System)

C. AD (Active Directory)

D. WDS (Windows Deployment Services)

AD (Active Directory) to usługa stworzona przez firmę Microsoft, która umożliwia scentralizowane zarządzanie tożsamościami, uprawnieniami oraz obiektami w sieci. Dzięki Active Directory administratorzy mogą zarządzać użytkownikami, grupami oraz komputerami w organizacji z jednego miejsca. Jest to kluczowy element w strukturze sieciowej, pozwalający na bezpieczeństwo i kontrolę dostępu do zasobów. Przykładowo, dzięki AD można łatwo przyznawać lub odbierać uprawnienia do konkretnych zasobów sieciowych, takich jak foldery współdzielone czy drukarki. Dodatkowo, Active Directory wspiera standardy takie jak LDAP (Lightweight Directory Access Protocol), co umożliwia integrację z innymi systemami i usługami. Jest to również rozwiązanie zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie wydajnego zarządzania tożsamościami w złożonych środowiskach IT, co czyni go niezbędnym w każdej większej organizacji.

Pytanie 29

Narzędzie służące do przechwytywania oraz ewentualnej analizy ruchu w sieci to

A. viewer

B. spyware

C. keylogger

D. sniffer

Odpowiedź "sniffer" jest poprawna, ponieważ sniffer to program służący do przechwytywania i analizy ruchu w sieci komputerowej. Sniffery są wykorzystywane przez administratorów sieci do monitorowania i diagnozowania problemów z wydajnością oraz bezpieczeństwem sieci. Przykładowym zastosowaniem sniffera może być analiza pakietów przesyłanych w sieci lokalnej, co pozwala na identyfikację nieprawidłowości, takich jak nieautoryzowane próby dostępu do zasobów czy też ataki typu Denial of Service (DoS). W kontekście bezpieczeństwa, sniffery są również wykorzystywane w testach penetracyjnych, aby sprawdzić podatności systemów na ataki. W branży bezpieczeństwa informacji istnieją standardy, takie jak NIST SP 800-115, które zalecają stosowanie narzędzi do analizy ruchu sieciowego w celu zapewnienia integralności i poufności danych. Warto zauważyć, że używanie snifferów wymaga świadomości prawnej, ponieważ nieautoryzowane przechwytywanie danych może być niezgodne z przepisami prawa.

Pytanie 30

Jednym ze sposobów na ograniczenie dostępu do sieci bezprzewodowej dla nieuprawnionych osób jest

A. zmiana częstotliwości nadawania sygnału

B. wyłączenie rozgłaszania SSID

C. zmiana standardu szyfrowania z WPA na WEP

D. dezaktywacja szyfrowania

Wyłączenie rozgłaszania identyfikatora sieci (SSID) jest skutecznym sposobem na zwiększenie bezpieczeństwa sieci bezprzewodowej. SSID to nazwa, która identyfikuje sieć Wi-Fi, a jej rozgłaszanie pozwala urządzeniom w okolicy na łatwe wykrycie i połączenie się z nią. Kiedy rozgłaszanie jest wyłączone, SSID nie jest widoczny dla użytkowników, co sprawia, że dostęp do sieci staje się trudniejszy dla niepowołanych osób. Użytkownicy muszą znać dokładną nazwę sieci, aby się z nią połączyć, co może zniechęcić potencjalnych intruzów. Warto jednak podkreślić, że ta metoda nie jest wystarczająca jako jedyne zabezpieczenie. Przykładowo, użycie silnego szyfrowania WPA2 lub WPA3 i silnych haseł jest nadal kluczowe. W praktyce, wyłączenie rozgłaszania SSID powinno być częścią większej strategii bezpieczeństwa, która obejmuje regularną aktualizację oprogramowania sprzętowego routera oraz monitorowanie połączeń sieciowych. Tego rodzaju podejścia są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie zabezpieczeń sieciowych.

Pytanie 31

Jakie pojęcia wiążą się z terminami „sequence number” oraz „acknowledgment number”?

A. UDP (User Datagram Protocol)

B. TCP (Transmission Control Protocol)

C. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

D. IP (Internet Protocol)

Wybór innych protokołów niż TCP w kontekście pojęć sequence number i acknowledgment number wynika z nieporozumienia związanych z ich funkcjonalnością. HTTP, choć bardzo powszechny, jest protokołem warstwy aplikacji służącym głównie do przesyłania dokumentów hipertekstowych. Nie zajmuje się on kontrolą przepływu danych ani ich sekwencjonowaniem jak TCP dlatego sequence number i acknowledgment number nie mają w nim zastosowania. UDP jest protokołem warstwy transportowej podobnie jak TCP jednak różni się tym że jest protokołem bezpołączeniowym. UDP nie zapewnia mechanizmów do śledzenia kolejności czy potwierdzania odbioru danych dlatego jest używany w aplikacjach gdzie czas dostarczenia jest ważniejszy niż niezawodność jak w przypadku transmisji wideo czy gier online. IP natomiast działa na warstwie sieciowej i służy do przesyłania pakietów danych pomiędzy różnymi urządzeniami w sieci. IP nie dba o porządek pakietów ani nie zapewnia ich dostarczenia dlatego sequence number i acknowledgment number są poza jego zakresem działania. Wybór protokołów innych niż TCP często wynika z braku zrozumienia ich roli i zastosowań co może prowadzić do błędnego przypisywania im cech charakterystycznych dla TCP.

Pytanie 32

Partycja, na której zainstalowany jest system operacyjny, określana jest jako partycja

A. folderowa

B. wymiany

C. rozszerzona

D. systemowa

Odpowiedź 'systemowa' jest poprawna, ponieważ partycja systemowa to ta, na której zainstalowany jest system operacyjny. W kontekście systemu Windows, Linux czy macOS, partycja systemowa zawiera pliki niezbędne do uruchomienia systemu oraz do jego działania. Przykładowo, w systemie Windows, domyślną partycją systemową jest zazwyczaj dysk C:, gdzie znajdują się pliki systemowe, programy oraz dane użytkownika. Dobrą praktyką jest, aby partycja systemowa była oddzielona od danych użytkownika; umożliwia to łatwiejsze zarządzanie danymi oraz ich backup. W przypadku problemów z systemem operacyjnym, posiadanie oddzielnej partycji na dane może znacznie ułatwić reinstalację systemu bez utraty osobistych plików. W standardach zarządzania systemami operacyjnymi, partycja systemowa jest kluczowym elementem architektury, umożliwiającym efektywne uruchamianie i zarządzanie zasobami komputera.

Pytanie 33

Aby przywrócić poprawne wersje plików systemowych w systemie Windows, wykorzystuje się narzędzie

A. sfc

B. verifier

C. replace

D. debug

Odpowiedź 'sfc' (System File Checker) jest jak najbardziej trafna. To narzędzie działa tak, że potrafi naprawić uszkodzone lub zniknięte pliki systemowe w Windows. Kiedy system robi się kapryśny i pokazuje różne błędy, to lepiej odpalić 'sfc /scannow' w wierszu polecenia. Dzięki temu narzędziu można przeprowadzić skanowanie, które automatycznie naprawia wykryte problemy. W moim doświadczeniu, to naprawdę dobry pierwszy krok, kiedy coś z aplikacjami nie gra. Dobrze jest też pamiętać, że regularne sprawdzanie systemu, korzystając z sfc, to dobra praktyka, bo można uniknąć większych kłopotów. W IT często radzą, żeby regularnie skanować system, żeby zminimalizować ryzyko większych awarii.

Pytanie 34

Liczba 45(H) przedstawiona w systemie ósemkowym jest równa

A. 108

B. 110

C. 102

D. 105

Odpowiedź 105 w systemie ósemkowym jest poprawna, ponieważ liczba 45 w systemie dziesiętnym odpowiada 105 w systemie ósemkowym. Aby to zrozumieć, musimy najpierw przeliczyć liczbę 45 dziesiętną na system ósemkowy. Proces konwersji polega na wielokrotnym dzieleniu liczby przez 8 i zapisywaniu reszt. Dzielimy 45 przez 8, co daje nam 5 z resztą 5. Następnie bierzemy wynik dzielenia, czyli 5, i dzielimy go ponownie przez 8, co daje 0 z resztą 5. Zbierając reszty od ostatniego dzielenia do pierwszego, otrzymujemy 55, co w systemie ósemkowym zapisywane jest jako 105. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne w programowaniu, gdzie różne systemy liczbowania są używane, na przykład w systemach plików, adresowaniu pamięci oraz w wielu algorytmach, które wymagają konwersji między różnymi systemami liczbowymi. Wiedza na temat konwersji systemów liczbowych jest również kluczowa w informatyce i inżynierii, gdzie zachodzi potrzeba efektywnego przetwarzania danych.

Pytanie 35

Który standard IEEE 802.3 powinien być użyty w sytuacji z zakłóceniami elektromagnetycznymi, jeżeli odległość między punktem dystrybucyjnym a punktem abonenckim wynosi 200 m?

A. 10Base2

B. 100BaseFX

C. 100BaseT

D. 1000BaseTX

Wybór nieodpowiednich standardów Ethernet może prowadzić do problemów z jakością połączenia, zwłaszcza w środowiskach z zakłóceniami elektromagnetycznymi. Standard 1000BaseTX, który wykorzystuje miedź, ma zasięg do 100 m i jest bardziej podatny na zakłócenia, co czyni go nieodpowiednim w przypadku 200 m. Ponadto, 100BaseT również operuje na miedzi i ma podobne ograniczenia, co sprawia, że nie zapewni stabilnego połączenia w trudnych warunkach. Z kolei 10Base2, będący standardem z lat 90., oparty na współdzielonej sieci miedzianej, charakteryzuje się niską przepustowością (10 Mbps) i też nie jest odporny na zakłócenia, co czyni go przestarzałym i nieefektywnym w nowoczesnych aplikacjach. Wybierając niewłaściwy standard, można napotkać problemy z prędkością transferu danych oraz stabilnością połączenia, a także zwiększone ryzyko utraty pakietów. W praktyce, aby zapewnić niezawodne połączenie w warunkach narażonych na zakłócenia, należy skupić się na technologiach, które wykorzystują włókna optyczne, co przewiduje najlepsze praktyki w projektowaniu nowoczesnych sieci.

Pytanie 36

Jak sprawdzić, który z programów w systemie Windows generuje największe obciążenie dla procesora?

A. dxdiag

B. menedżer zadań

C. msconfig

D. regedit

Menedżer zadań jest kluczowym narzędziem w systemie Windows, które umożliwia monitorowanie i zarządzanie procesami działającymi na komputerze. Dzięki niemu użytkownicy mogą uzyskać wgląd w aktualne obciążenie procesora przez poszczególne aplikacje oraz procesy systemowe. W zakładce 'Procesy' można zobaczyć zarówno zużycie CPU, jak i pamięci RAM przez różne aplikacje, co jest niezwykle pomocne w identyfikacji programów, które obciążają system. Przykładowo, jeśli zauważysz, że jeden z procesów, jak przeglądarka internetowa, zużywa znaczną część CPU, można podjąć decyzję o jego zamknięciu lub optymalizacji. Dobre praktyki sugerują regularne sprawdzanie Menedżera zadań w celu utrzymania optymalnej wydajności systemu. Dodatkowo, program ten pozwala na zakończenie nieodpowiadających aplikacji oraz zarządzanie uruchamianiem programów przy starcie systemu, co również wpływa na ogólną wydajność komputera.

Pytanie 37

Informacje ogólne na temat zdarzeń systemowych w systemie Linux są zapisywane w

A. bibliotece RemoteApp

B. rejestrze systemowym

C. programie perfmon

D. pliku messages

Zrozumienie, gdzie przechowywane są informacje o zdarzeniach systemowych w Linuxie, jest kluczowe dla każdej osoby zajmującej się administracją systemów. Odpowiedź, która sugeruje rejestr systemowy, odnosi się do koncepcji, która nie ma zastosowania w kontekście Linuxa. Rejestry systemowe to termin używany głównie w systemach operacyjnych Windows, gdzie istnieje centralna baza danych przechowująca ustawienia systemowe oraz informacje o zainstalowanych programach. Z kolei odpowiedź odnosząca się do programu perfmon jest błędna, ponieważ jest to narzędzie do monitorowania wydajności systemu Windows, a nie Linuxa. Użytkownicy mogą mylić funkcje monitorowania wydajności z rejestrowaniem zdarzeń, co może prowadzić do fałszywych wniosków. Ostatnia odpowiedź dotycząca biblioteki RemoteApp również jest myląca, ponieważ odnosi się do technologii zdalnego dostępu w systemie Windows, a nie do systemów Linux. Takie nieporozumienia wynikają często z mieszania terminologii między różnymi systemami operacyjnymi. Kluczowe jest zrozumienie, że Linux korzysta z plików logów, a nie centralnych rejestrów, co jest zgodne z jego architekturą i filozofią otwartego oprogramowania.

Pytanie 38

Zastosowanie programu Wireshark polega na

A. weryfikowaniu wydajności łączy.

B. projektowaniu struktur sieciowych.

C. nadzorowaniu stanu urządzeń w sieci.

D. badaniu przesyłanych pakietów w sieci.

Wireshark to jedno z najpopularniejszych narzędzi do analizy sieci komputerowych, które pozwala na przechwytywanie i szczegółowe badanie pakietów danych przesyłanych przez sieć. Dzięki swojej funkcji analizy, Wireshark umożliwia administratorom sieci oraz specjalistom ds. bezpieczeństwa identyfikację problemów z komunikacją, monitorowanie wydajności oraz wykrywanie potencjalnych zagrożeń w czasie rzeczywistym. Narzędzie to obsługuje wiele protokołów, co czyni go wszechstronnym do diagnozowania różnorodnych kwestii, od opóźnień w transmisji po nieautoryzowane dostęp. Przykładowo, można użyć Wireshark do analizy pakietów HTTP, co pozwala na zrozumienie, jakie dane są przesyłane między klientem a serwerem. Narzędzie to jest również zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak monitorowanie jakości usług (QoS) czy wdrażanie polityki bezpieczeństwa, co czyni je nieocenionym w utrzymaniu zdrowia sieci komputerowych.

Pytanie 39

W systemie Linux, polecenie usermod -s dla danego użytkownika umożliwia

A. blokadę jego konta

B. zmianę jego powłoki systemowej

C. przypisanie go do innej grupy

D. zmianę jego katalogu domowego

Pierwsza z błędnych odpowiedzi sugeruje, że polecenie usermod -s służy do zablokowania konta użytkownika. W rzeczywistości, zablokowanie konta można zrealizować za pomocą opcji -L w poleceniu usermod, co jest zupełnie inną operacją. Zablokowanie konta nie jest związane z powłoką systemową, a bardziej z dostępem użytkownika do systemu, co jest kluczowe w kontekście zarządzania bezpieczeństwem. Kolejna omówiona pomyłka dotyczy przypisywania użytkownika do nowej grupy. Ta operacja jest realizowana poprzez użycie opcji -G, co jest całkowicie odrębną funkcjonalnością. Użytkownicy mogą być przypisywani do różnych grup w celu uzyskania odpowiednich uprawnień, jednak nie ma to związku z powłoką, która działa niezależnie od grup. Ostatnia niepoprawna koncepcja dotyczy zmiany katalogu domowego użytkownika. Ta operacja również jest realizowana za pomocą polecenia usermod, lecz z użyciem opcji -d. W związku z powyższym, użytkownicy mogą pomylić te różne funkcjonalności, co często prowadzi do nieporozumień w kontekście administracji systemem Linux. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z operacji ma swoją specyfikę i konieczne jest właściwe użycie odpowiednich opcji, aby osiągnąć zamierzony cel w zarządzaniu użytkownikami.

Pytanie 40

W systemie Linux komenda cd ~ umożliwia

A. przejście do folderu głównego

B. przejście do katalogu domowego użytkownika

C. stworzenie katalogu /~

D. odnalezienie znaku ~ w zapisanych danych

Polecenie 'cd ~' w systemie Linux jest używane do przejścia do katalogu domowego aktualnie zalogowanego użytkownika. Katalog domowy to miejsce, w którym użytkownicy przechowują swoje pliki i konfiguracje. Symbol '~' jest skrótem, który dla każdego użytkownika odnosi się do ich indywidualnego katalogu domowego, co sprawia, że jest to bardzo praktyczne. Na przykład, jeśli użytkownik o nazwie 'janek' jest zalogowany, polecenie 'cd ~' przeniesie go do '/home/janek'. To polecenie jest szczególnie przydatne w codziennym użytkowaniu systemu, gdyż umożliwia szybki powrót do głównego katalogu roboczego, gdzie użytkownik ma dostęp do swoich plików oraz konfiguracji. Dobrą praktyką jest także korzystanie z tego polecenia w skryptach, co zwiększa ich elastyczność i przenośność, ponieważ niezależnie od tego, w jakim katalogu skrypt zostanie uruchomiony, zawsze będzie mógł odwołać się do katalogu domowego użytkownika. Warto również wiedzieć, że polecenia mogą być łączone z innymi komendami, co umożliwia jeszcze bardziej zaawansowane operacje na plikach i katalogach.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej