Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik inżynierii sanitarnej
  • Kwalifikacja: BUD.09 - Wykonywanie robót związanych z budową, montażem i eksploatacją sieci oraz instalacji sanitarnych
  • Data rozpoczęcia: 17 listopada 2025 00:11
  • Data zakończenia: 17 listopada 2025 00:24

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Średnica podejścia kanalizacyjnego do wanny powinna wynosić

A. 32 mm
B. 110 mm
C. 40 mm
D. 50 mm
Odpowiedź 50 mm jest prawidłowa, ponieważ standardowa średnica podejścia kanalizacyjnego do wanny powinna wynosić właśnie 50 mm. Taki rozmiar zapewnia odpowiednią wydajność odprowadzania wody, co jest kluczowe dla zapobiegania gromadzeniu się wody i potencjalnym problemom z odpływem. W praktyce, średnica 50 mm jest stosowana w większości instalacji sanitarnych, co pozwala na efektywne zarządzanie przepływem wody. Dodatkowo, należy pamiętać, że przy projektowaniu instalacji wodno-kanalizacyjnych, warto kierować się normami takimi jak PN-EN 12056, które określają wymagania dotyczące systemów odprowadzania wody. Użycie odpowiednich średnic rur nie tylko zapewnia efektywność, ale także wpływa na trwałość całej instalacji, co jest istotne w kontekście długoterminowej eksploatacji budynku. Przy instalacji warto również uwzględnić nachylenie rur, aby maksymalizować przepływ i unikać zatorów.
Pytanie 2

Ile wpustów dachowych o średnicy 56 mm powinno się zamontować na dachu w celu odprowadzenia wody deszczowej, jeżeli wymiary dachu to 50 m na 96 m, a jeden wpust jest w stanie odprowadzić wodę z powierzchni 400 m2?

A. 6 sztuk
B. 12 sztuk
C. 24 sztuki
D. 48 sztuk
Wybór błędnej liczby wpustów dachowych często wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasad dotyczących odprowadzania wód deszczowych oraz metod obliczeniowych. Na przykład, niektórzy mogą błędnie obliczać całkowitą powierzchnię dachu, co prowadzi do zaniżenia lub zawyżenia liczby wymaganych wpustów. Innym błędem może być pominięcie faktu, że każdy wpust ma ograniczoną zdolność odwadniającą, co w konsekwencji skutkuje nieprawidłowym określeniem powierzchni, jaką dany wpust jest w stanie odprowadzić. Dla dachu o powierzchni 4800 m², nawet wydawać by się mogło, że jedynie 6 sztuk wpustów wystarczy, jednak po właściwym podziale tej powierzchni przez 400 m² wykazuje jednoznacznie, że potrzeba ich 12. Często spotykanym błędem jest również mylenie różnych parametrów, takich jak średnica wpustu z jego wydajnością, co prowadzi do nieefektywnego projektu. W projektowaniu systemów odwadniających kluczowe jest nie tylko zapewnienie odpowiedniej liczby wpustów, ale także ich rozmieszczenia, co wpływa na efektywność całego systemu. W kontekście norm budowlanych, warto zasięgnąć informacji na temat standardów dotyczących odprowadzania wód deszczowych, które mogą dostarczyć dodatkowych wskazówek odnośnie do projektowania i wykonania takich systemów.
Pytanie 3

Jaką rolę odgrywają studzienki rewizyjne w systemie kanalizacyjnym?

A. Ograniczają zbyt duże spadki w kanałach
B. Pozwalają na bieżącą inspekcję kanałów
C. Chronią kanał przed uszkodzeniami mechanicznymi
D. Usuwają nadmiar ścieków z rury
Studzienki rewizyjne są kluczowymi elementami sieci kanalizacyjnej, ponieważ umożliwiają bieżącą kontrolę oraz inspekcję stanu kanałów. Dzięki nim można szybko zlokalizować i usunąć ewentualne zatory, co ma istotne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania całego systemu. Przykładowo, w przypadku wystąpienia awarii, studzienki rewizyjne pozwalają na łatwy dostęp do wnętrza kanałów, co znacząco przyspiesza proces naprawczy. Ponadto, regularne inspekcje studzienek mogą przyczynić się do wczesnego wykrywania problemów, takich jak korozja czy uszkodzenia mechaniczne, co jest kluczowe dla zachowania ciągłości działania sieci. Warto również dodać, że zgodnie z normami branżowymi, takie jak PN-EN 13598-1, projektowanie i rozmieszczenie studzienek rewizyjnych powinno być przemyślane i dostosowane do specyfiki terenu oraz przewidywanych obciążeń, co dodatkowo podnosi efektywność ich funkcji.
Pytanie 4

Komponentem wyposażenia systemu wentylacyjnego wykorzystywanym w wentylacji naturalnej w postaci aeracji jest

A. anemostat
B. wyrzutnia powietrza
C. wywietrzak ekranowy
D. wentylator
Wybór odpowiedzi takich jak wyrzutnia powietrza, wentylator czy anemostat jest wynikiem nieporozumienia co do ról poszczególnych elementów w systemach wentylacyjnych. Wyrzutnia powietrza jest elementem, który stosuje się głównie w wentylacji mechanicznej, a nie naturalnej. Jej rolą jest usuwanie powietrza z pomieszczeń, co w kontekście wentylacji naturalnej nie ma zastosowania, gdyż opiera się ona na naturalnych zjawiskach atmosferycznych. Wentylator również jest elementem wentylacji mechanicznej, który wymusza ruch powietrza. W systemach wentylacji naturalnej dominują zjawiska konwekcyjne i różnice ciśnienia, a nie mechaniczne wymuszanie przepływu, co czyni wentylatory zbędnymi w tym kontekście. Anemostat, z kolei, jest urządzeniem regulacyjnym stosowanym w wentylacji mechanicznej do kontrolowania przepływu powietrza w systemie. Zastosowanie anemostatów w wentylacji naturalnej jest niewłaściwe, ponieważ nie umożliwiają one swobodnej wymiany powietrza, a ich funkcja polega na regulacji przepływu w zamkniętych systemach wentylacyjnych. Wybierając te odpowiedzi, można nieświadomie ograniczyć zrozumienie kluczowej różnicy między wentylacją naturalną a mechaniczną, co skutkuje niepoprawnymi założeniami w projektowaniu i eksploatacji systemów wentylacyjnych.
Pytanie 5

Rura wydmuchowa ma na celu

A. ochronę gazociągu przed przypadkowymi uszkodzeniami w czasie prac budowlanych
B. zabezpieczenie gazociągu przy przejściu pod przeszkodą terenową
C. stworzenie przejścia pod przeszkodą terenową bez potrzeby wykopu
D. odprowadzanie mniejszych wycieków gazu z rury ochronnej na zewnątrz
Wybierając inne odpowiedzi, można napotkać szereg nieporozumień dotyczących funkcji rury wydmuchowej. Istotne jest zrozumienie, że rura ta nie jest zaprojektowana wyłącznie w celu ochrony gazociągu przed przypadkowymi uszkodzeniami ani do zabezpieczania go przy przejściach pod przeszkodami terenowymi. Rury ochronne i stosowane techniki budowlane spełniają te zadania, jednak ich celem jest głównie fizyczne zabezpieczenie samego gazociągu przed uszkodzeniami mechanicznymi. Przejścia pod przeszkodami terenowymi, takie jak rzeki czy drogi, są z reguły realizowane poprzez metody bezwykopowe, jednak także w takim przypadku nie stosuje się rur wydmuchowych jako głównego narzędzia. Istnieje także ryzyko, że nieodpowiednie zrozumienie funkcji rur wydmuchowych może prowadzić do ich niewłaściwej instalacji, co skutkuje brakiem ochrony przed przeciekami. Zrozumienie prawidłowej roli rur w systemie gazowym oraz ich zastosowania jest kluczowe dla zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa i efektywności operacyjnej w infrastrukturze gazowej.
Pytanie 6

Kocioł na paliwo stałe powinien być połączony z instalacją grzewczą z rur stalowych czarnych przy użyciu

A. mufy
B. przedłużki
C. dwuzłączki
D. nypla
Odpowiedź "dwuzłączki" jest prawidłowa, ponieważ są to elementy służące do łączenia rur w instalacjach grzewczych, zwłaszcza w systemach opartych na kotłach na paliwo stałe. Dwuzłączki umożliwiają wygodne i bezpieczne połączenie dwóch rur o różnych średnicach lub kształtach, co jest istotne w kontekście zapewnienia odpowiedniego przepływu medium grzewczego. Użycie dwuzłączek w instalacjach stalowych czarnych, które są standardem w tego typu systemach, zapewnia nie tylko trwałość połączeń, ale również ich szczelność, co jest kluczowe dla efektywności energetycznej i bezpieczeństwa całego systemu. W praktyce, dwuzłączki są często stosowane w miejscach, gdzie wymagane jest dostosowanie średnicy rur, co często ma miejsce w instalacjach grzewczych oraz wodociągowych. Dodatkowo, zgodnie z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 10255, stosowanie odpowiednich rodzajów złączek jest niezbędne, aby spełnić wymagania dotyczące ciśnienia i temperatury w systemie grzewczym.
Pytanie 7

Jaką maksymalną długość może mieć elastyczny przewód, który łączy kuchenkę gazową z indywidualną butlą gazu płynnego o pojemności do 11 kg?

A. 5 m
B. 0,5 m
C. 1,5 m
D. 3 m
Wybór długości przewodu elastycznego do podłączenia butli gazu płynnego wiąże się z wieloma aspektami technicznymi i bezpieczeństwa. Przewody elastyczne nie powinny być zbyt krótkie, ponieważ może to ograniczać swobodę w aranżacji przestrzeni kuchennej, jednak ich nadmierna długość, jak w przypadku odpowiedzi 5 metrów, stwarza ryzyko zwiększonego oporu przepływu gazu, co może prowadzić do nieefektywnego działania urządzenia gazowego. Ponadto, przewody elastyczne muszą być wykonane z materiałów odpornych na działanie gazu, a ich długość powinna być dopasowana do specyfikacji producenta urządzenia i obowiązujących norm. Wybierając zbyt krótką długość, jak 0,5 m lub 1,5 m, użytkownik może nie tylko napotkać trudności w ustawieniu sprzętu, ale także stwarzać ryzyko uszkodzenia przewodu. Z punktu widzenia bezpieczeństwa, przewody muszą być również odpowiednio zabezpieczone przed mechanicznymi uszkodzeniami i nie mogą być narażone na działanie wysokich temperatur ani substancji chemicznych. Dlatego niezwykle istotne jest przestrzeganie norm, takich jak PN-EN 16436-1, które określają maksymalne dopuszczalne długości przewodów w zależności od ich średnicy i zastosowania. W przypadku instalacji gazowych kluczowe jest przestrzeganie zaleceń zapewniających nie tylko komfort użytkowania, ale przede wszystkim bezpieczeństwo.
Pytanie 8

Do alternatywnych źródeł energii zalicza się

A. gaz naturalny
B. biogaz
C. lekki olej grzewczy
D. gaz propan-butan
Lekki olej opałowy, gaz płynny oraz gaz ziemny są klasyfikowane jako paliwa konwencjonalne, które opierają się na wydobyciu i spalaniu surowców kopalnych. Te źródła energii, choć powszechnie stosowane w różnych sektorach, takich jak przemysł, ogrzewanie budynków czy transport, przyczyniają się do emisji CO2 oraz innych zanieczyszczeń, co stoi w sprzeczności z dążeniem do zrównoważonego rozwoju. Lekki olej opałowy jest stosowany głównie w systemach grzewczych, ale jego spalanie wiąże się z negatywnym wpływem na jakość powietrza. Gaz płynny, znany także jako LPG, jest często wykorzystywany w gospodarstwach domowych i w transporcie, ale jego pozyskiwanie oraz spalanie generuje emisję gazów cieplarnianych. Gaz ziemny, chociaż uważany za „czystsze” paliwo kopalne, wciąż jest źródłem emisji metanu podczas wydobycia i transportu. W kontekście globalnych wysiłków na rzecz redukcji emisji i przechodzenia na energetykę odnawialną, korzystanie z biogazu staje się kluczowym elementem, który oferuje możliwość odzyskiwania energii z odpadów organicznych, co jest bardziej ekologiczne i zrównoważone.
Pytanie 9

Otwór rewizyjny komina dymnego powinien znajdować się co najmniej w odległości od podłogi

A. 0,3 m
B. 0,1 m
C. 1,0 m
D. 1,5 m
Ustalanie lokalizacji otworu rewizyjnego komina dymowego na zbyt małej wysokości, jak 0,1 m czy 1,0 m, może prowadzić do poważnych problemów z wentylacją i bezpieczeństwem. Ustawienie otworu na wysokości 0,1 m od podłogi jest szczególnie niepraktyczne, ponieważ naraża go na kontakt z kurzem, wilgocią oraz innymi zanieczyszczeniami, co może wpływać na wydajność systemu kominowego. Z kolei wysokość 1,0 m, mimo że jest już lepsza, wciąż pozostaje poniżej zalecanej wartości wynoszącej 0,3 m. Takie podejście może prowadzić do ograniczenia dostępu do otworu rewizyjnego, co utrudnia jego czyszczenie oraz kontrolę stanu technicznego komina. Zgodnie z normami, które regulują budowę kominów, otwory rewizyjne powinny być umieszczane w odpowiednich odstępach, aby umożliwić swobodny przepływ spalin oraz ułatwić konserwację. Nieprawidłowe umiejscowienie otworu rewizyjnego może także prowadzić do negatywnych zjawisk, takich jak cofanie się spalin do pomieszczeń, co jest niebezpieczne dla zdrowia mieszkańców. Może to być wynikiem błędnej interpretacji przepisów lub braku odpowiedniego doświadczenia w projektowaniu systemów kominowych. Kluczowe jest, aby każdy, kto projektuje lub wykonuje instalacje grzewcze, stosował się do sprawdzonych praktyk i norm, co pozwoli uniknąć wielu potencjalnych zagrożeń oraz kosztownych napraw w przyszłości.
Pytanie 10

Jakiego urządzenia należy użyć do łączenia rur PEX oraz kształtek w systemie grzewczym?

A. Zgrzewarki kielichowej
B. Zaciskarki osiowej
C. Zgrzewarki elektrooporowej
D. Gwinciarki elektrycznej
Zgrzewarka elektrooporowa, zgrzewarka kielichowa oraz gwinciarka elektryczna to urządzenia, które nie są przeznaczone do łączenia rur PEX. Zgrzewarka elektrooporowa wykorzystuje proces zgrzewania oporowego, co jest skuteczne dla rur metalowych lub termoplastycznych, ale nie dla rur PEX, które wymagają innego podejścia ze względu na swoje właściwości materiałowe. Zgrzewarki kielichowe, natomiast, są stosowane głównie do łączenia rur z PVC lub innych materiałów poprzez zgrzewanie kielichowe, co ponownie nie znajduje zastosowania w przypadku rur PEX. Gwinciarka elektryczna służy do wytwarzania gwintów na rurach metalowych, co jest kluczowe w instalacjach, gdzie gwintowane połączenia są standardem, ale nie sprawdza się w kontekście rur PEX. Często popełnianym błędem jest mylenie technologii łączenia rur, które wynikają z braku znajomości właściwości materiałów oraz dostępnych metod montażowych. Każda z wymienionych metod ma swoje zastosowanie, ale nie w kontekście rur PEX, dlatego kluczowe jest, aby wykonawcy instalacji grzewczych było znane właściwe narzędzie i technika do łączenia tych rur, co zabezpieczy system przed ewentualnymi awariami lub nieszczelnościami.
Pytanie 11

Po zakończeniu instalacji gazociągu powinien on być poddany próbie szczelności z użyciem powietrza.

A. wodą
B. gazem płynnym
C. gazem ziemnym
D. powietrzem
Pneumatyczna próba szczelności gazociągów przeprowadzana powietrzem jest standardową praktyką w branży gazowniczej. Powód, dla którego używa się powietrza, wynika z jego dostępności oraz mniejszych kosztów w porównaniu do innych substancji. Podczas próby szczelności gazociągu powietrze jest wprowadzane do systemu pod ciśnieniem, co pozwala na wykrycie ewentualnych nieszczelności. W przypadku wystąpienia przecieków, ciśnienie maleje, co daje jasny sygnał o problemie. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 1594 oraz PN-EN 1473, podkreślają znaczenie przeprowadzania prób szczelności przed oddaniem gazociągu do eksploatacji. Praktyczne zastosowanie tej metody jest nieocenione, ponieważ zapewnia bezpieczeństwo użytkowników oraz minimalizuje ryzyko wybuchów gazów, co jest kluczowe w pracy z substancjami łatwopalnymi.
Pytanie 12

W jakim urządzeniu sanitarnym można zainstalować syfon posiadający dwa odpływy?

A. Miski ustępowej
B. Umywalki
C. Zlewozmywaka
D. Miski brodzikowej
Syfon z dwoma spustami jest przyborze sanitarnym stosowanym w zlewozmywakach, ponieważ umożliwia odprowadzenie wody z dwóch źródeł. Zlewozmywaki, szczególnie w kuchniach, często są wykorzystywane do mycia naczyń, warzyw oraz innych czynności, które generują dużą ilość wody. Dzięki zastosowaniu syfonu z dwoma spustami, możliwe jest jednoczesne odprowadzanie wody z zlewu oraz z dodatkowego urządzenia, takiego jak zmywarka, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie wodą i stanem sanitarnym. W kontekście standardów budowlanych, odpowiedni dobór syfonu jest kluczowy dla zapewnienia prawidłowej wentylacji instalacji oraz uniknięcia nieprzyjemnych zapachów. Dobrą praktyką jest również stosowanie syfonów wykonanych z materiałów odpornych na korozję, co zapewnia długowieczność i minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Warto również zwrócić uwagę na regularne czyszczenie syfonu, co zapewnia jego prawidłowe funkcjonowanie oraz zapobiega ewentualnym zatorom.
Pytanie 13

Ile materiału izolacyjnego trzeba nabyć do zaizolowania przewodów węzła ciepłowniczego o średnicy DN 100 i całkowitej długości 3 m, zakładając, że na straty przeznaczone zostanie 5% tej długości?

A. 2,85 m
B. 3,05 m
C. 3,50 m
D. 3,15 m
Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich nie bierze pod uwagę istotnego aspektu straty materiałowe, co jest kluczowe w kontekście projektowania i wykonawstwa izolacji termicznych. Na przykład, odpowiedzi takie jak 3,05 m lub 3,50 m, które nie uwzględniają zapasu, prowadzą do potencjalnych problemów na etapie realizacji projektu. W praktyce, nieprzewidziane straty w materiałach mogą wystąpić z różnych powodów, takich jak błędy montażowe czy uszkodzenia podczas transportu. To z kolei prowadzi do konieczności dokupywania dodatkowego materiału, co generuje dodatkowe koszty i opóźnienia w harmonogramie prac. Niezrozumienie konieczności dodawania zapasu do wymagań projektowych może wynikać z niedostatecznej znajomości zasad obliczeniowych stosowanych w branży budowlanej. Ważne jest, aby każdy technik czy inżynier był świadomy, że ignorowanie straty materiałowe przy planowaniu materiałów prowadzi do nieefektywności. Standardy takie jak PN-EN 12667, dotyczące przewodności cieplnej materiałów, podkreślają znaczenie odpowiedniego doboru i ilości materiałów izolacyjnych, co ma wpływ na efektywność energetyczną całego systemu. W kontekście ciepłownictwa, błędne obliczenia mogą prowadzić do wyższych kosztów eksploatacyjnych oraz obniżonej wydajności systemu, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w branży.
Pytanie 14

Jaką minimalną odległość od płyty kuchennej należy zachować przy montażu okapu wentylacyjnego nad kuchnią gazową?

A. 450 mm
B. 400 mm
C. 650 mm
D. 500 mm
Wybierając inne wartości odległości, można wpaść w pułapki myślowe, które prowadzą do nieprawidłowego montażu okapów wentylacyjnych. Na przykład, odległość 450 mm, choć może wydawać się wystarczająca, jest poniżej minimum zalecanego w przypadku większości nowoczesnych płyty gazowych, co może skutkować nieodpowiednią wydajnością okapu. Przy tak niskiej wysokości okap może nie być w stanie efektywnie wciągnąć oparów oraz dymu, co prowadzi do ich rozprzestrzenienia się w kuchni i pogorszenia jakości powietrza. Montując okap w odległości 400 mm, ryzykujemy jeszcze większy problem, ponieważ taka wysokość jest zbyt bliska płyty grzewczej, co może stanowić zagrożenie pożarowe. Znacznie obniża to także komfort gotowania, gdyż użytkownik może być narażony na intensywne zapachy i parę. W przypadku wyboru odległości 500 mm również nie uzyskujemy wymaganej wydajności, ponieważ nadal jest to poniżej zalecanych standardów. Warto zatem pamiętać, że normy dotyczące montażu sprzętu AGD, w tym odległości montażu okapów, są opracowane z myślą o bezpieczeństwie oraz efektywności pracy urządzeń, a ich zignorowanie może prowadzić do poważnych konsekwencji.
Pytanie 15

W jakiej metodzie przeprowadza się łączenie przewodów miedzianych z dolnymi zaworami grzejnikowymi?

A. Zaciskania przez skręcanie
B. Lutowania na miękko
C. Zaprasowywania
D. Lutowania na twardo
Lutowanie na twardo to technika, która polega na łączeniu metali poprzez ich topnienie i wprowadzenie stopu spawalniczego o wyższej temperaturze topnienia, co czyni ją nieoptymalną w przypadku podłączenia przewodów miedzianych do grzejników. Mimo że lutowanie na twardo może zapewnić trwałe połączenie, wymaga ono precyzyjnego podgrzewania oraz zastosowania odpowiednich materiałów lutowniczych, co zwiększa czas i koszty wykonania. Dodatkowo, w kontekście instalacji grzewczych, lutowanie może stwarzać ryzyko powstawania miejscowych deformacji na skutek wysokiej temperatury, co może negatywnie wpływać na szczelność i wydajność systemu. Lutowanie na miękko, mimo że jest łatwiejsze i tańsze, również nie jest zalecane do tego celu, ponieważ jego wytrzymałość na wysokie ciśnienia i temperatury jest ograniczona. Zaprasowywanie to metoda, która polega na mechanicznej deformatycji materiału, co w przypadku miedzi może prowadzić do osłabienia struktury. Wszystkie te metody, choć mają swoje zastosowania, w kontekście podłączeń przewodów miedzianych do dolnych grzejnikowych zaworów przyłączeniowych nie dorównują efektywności i niezawodności zaciskania przez skręcanie, które jest najlepszym rozwiązaniem w tym przypadku.
Pytanie 16

Jak długo powinna trwać próba ciśnieniowa przeprowadzana na zimno w systemie centralnego ogrzewania?

A. 15 minut
B. 30 minut
C. 10 minut
D. 5 minut
Próby ciśnieniowe to ważna rzecz, jeśli chodzi o działanie centralnego ogrzewania. Wybór złego czasu na próbę może prowadzić do większych problemów. Na przykład, próba trwająca 10 minut to zdecydowanie za mało, żeby dobrze ocenić szczelność. Przy tak krótkim czasie ciśnienie nie zdąży się ustabilizować, więc wyniki mogą być niewiarygodne. 15 minut też może być za mało. Zbyt krótka próba nie ujawnia drobnych nieszczelności, które w przyszłości mogą stać się poważnym problemem. A już 5 minut to wręcz nie do przyjęcia, bo nie pozwala na wykrywanie usterek i może wprowadzić w błąd co do stanu technicznego. Prawidłowa próba ciśnieniowa wymaga przestrzegania określonych norm i przynajmniej 30 minut, żeby to miało sens. Wiedza o odpowiednim czasie trwania testów to podstawa dla bezpieczeństwa i efektywności systemów grzewczych, a w efekcie może znaczyć mniej awarii i niższe koszty w dłuższej perspektywie.
Pytanie 17

Analiza szczelności przy końcowym odbiorze technicznym całego systemu wodociągowego powinna być wykonana, kiedy

A. wszystkie prace na sieci zostały zakończone, a podczas badania zasuwy na trasie przewodu są w pełni zamknięte
B. przewód jest całkowicie zrealizowany, zaizolowany, zasypany, a poszczególne segmenty przewodu wcześniej przeszły test szczelności z pozytywnym wynikiem
C. przewód jest częściowo zrealizowany, zaizolowany, dostęp do złączy jest zapewniony z każdej strony, a końce odcinka prostego są zatkane
D. wszystkie segmenty przewodu przeszły wcześniej pozytywny test szczelności, a przewód jest nieukończony i niezaizolowany
Wybór odpowiedzi wskazującej na częściowe ukończenie przewodu wodociągowego, jego zaizolowanie oraz dostęp do złączy może wydawać się logiczny, jednak nie uwzględnia kluczowego aspektu, jakim jest pełna integracja i ukończenie całego systemu przed przeprowadzeniem próby szczelności. W praktyce, zainstalowanie i przetestowanie tylko fragmentów systemu nie daje pełnego obrazu jego szczelności. Przewody muszą być całkowicie ukończone, aby można było właściwie ocenić ich funkcjonalność i wykryć ewentualne nieszczelności, które mogą wystąpić na złączach lub w innych krytycznych miejscach. Kolejna nieprawidłowa koncepcja to próba szczelności przewodu, który jest zasypany, ale nieukończony. W takim przypadku, brak dostępu do wszelkich elementów instalacji uniemożliwia skuteczne przeprowadzenie próby, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji w przyszłości. Ponadto, nawet jeśli wszystkie poszczególne odcinki przeszły pozytywną próbę szczelności, to ich połączenie w jedną całość musi być również zweryfikowane. Praktyka wykazuje, że często to właśnie połączenia między odcinkami są najbardziej narażone na uszkodzenia lub nieszczelności. Na koniec, zamknięcie zasuwy podczas badania nie wystarczy, aby uznać system za szczelny, ponieważ nie eliminuje to problemów związanych z niewłaściwą instalacją czy zużyciem materiałów. Podsumowując, kluczowe jest, aby przeprowadzać próby szczelności tylko wtedy, gdy cały system jest kompletny i gotowy do użytkowania, co jest zgodne z wymaganiami i normami branżowymi.
Pytanie 18

Elementy stosowane do redukcji hałasu powietrza przepływającego przez system wentylacyjny to

A. rury odstępowe.
B. zawory.
C. krzyże.
D. tłumiki.
Tłumiki to naprawdę przydatne urządzenia w wentylacji, bo pomagają zredukować hałas, który powstaje, gdy powietrze przepływa przez system. Działają na zasadzie tłumienia dźwięku – po prostu wchłaniają lub rozpraszają energię akustyczną. Chyba każdy zgodzi się, że w miejscach takich jak biura, szkoły czy szpitale, gdzie szum może być uciążliwy, to kluczowe dla komfortu. Dobrze zaprojektowane tłumiki mogą naprawdę dużo zmienić, zmniejszając poziom hałasu do norm, które są określone w przepisach akustycznych, jak norma PN-EN 12354. Różne materiały tłumiące działają na różnych częstotliwościach, co daje możliwość dostosowania ich do konkretnych potrzeb projektu. Na przykład, w halach produkcyjnych, gdzie hałas jest naprawdę duży, używa się tłumików, które dobrze radzą sobie z niskimi tonami. To wszystko przekłada się na lepszą jakość życia i większą efektywność w pracy.
Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Wody, które gromadzą się w warstwach o właściwościach wodoodpornych, oddzielone od innych zbiorników wodnych, silnie zmineralizowane, przez co nieprzydatne do użytku w systemach wodociągowych, określamy jako

A. głębinowymi
B. infiltracyjnymi
C. artezyjskimi
D. zaskórnymi
Odpowiedzi "artezyjskie", "zaskórne" oraz "infiltracyjne" odnoszą się do różnych zjawisk hydrologicznych, które nie pasują do opisu wód zalegających w warstwach wodoszczelnych. Wody artezyjskie to wody gruntowe, które znajdują się pod ciśnieniem w warstwach geologicznych, co pozwala im wypływać na powierzchnię bez potrzeby pompowania. Są one często czyste i nadają się do spożycia, co stanowi znaczną różnicę w porównaniu do wód głębinowych. Z kolei wody zaskórne to wody, które znajdują się blisko powierzchni ziemi, zazwyczaj w warstwach gruntowych, i mogą łatwo ulegać zanieczyszczeniu z powodu kontaktu z różnymi substancjami. Wreszcie, wody infiltracyjne są to wody, które przenikają z powierzchni gruntu do warstw podziemnych, zwykle w wyniku opadów deszczu. Jak widać, te terminy są związane z różnymi procesami hydrologicznymi i nie opisują wód zmineralizowanych zalegających w warstwach wodoszczelnych. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie terminów związanych z różnymi warstwami wodonośnymi oraz ich właściwościami, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście ich zastosowania i jakości.
Pytanie 21

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli wskaż szerokość wykopu nieumocnionego, w którym ma być ułożony kanał betonowy o średnicy Ø 500.

Średnica rurociągu w mmRurociągi
Żeliwne i staloweKamionkowe i betonowe
Ściany wykopów
nieumocnioneumocnionenieumocnioneumocnione
Szerokość wykopu w m
50-1000,800,900,800,90
2000,901,000,901,00
2500,951,050,951,05
3001,001,101,001,10
3501,101,201,151,25
4001,151,251,201,30
5001,301,401,351,45
6001,451,551,501,60
8001,751,851,801,90
10002,002,152,052,05
A. 1,45 m
B. 1,35 m
C. 0,90 m
D. 0,80 m
Odpowiedź 1,35 m jest poprawna, ponieważ zgodnie z normami budowlanymi, szerokość wykopu dla rurociągów betonowych o średnicy Ø 500 mm powinna wynosić 1,35 m. Takie wartości są określone na podstawie analizy przestrzeni wymaganej do prawidłowego ułożenia rurociągu oraz zapewnienia dostępu do niego w przypadku przyszłych napraw lub inspekcji. Wykop o odpowiedniej szerokości nie tylko ułatwia pracę, ale także zapewnia stabilność wykopu, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa pracy. Przykładowo, w praktyce budowlanej, zachowanie wymaganej szerokości wykopu pozwala na uniknięcie osuwisk oraz innych niebezpieczeństw, które mogą wynikać z niewłaściwego przygotowania terenu. Zgodnie z ogólnymi zasadami inżynierii lądowej, zaleca się także przestrzeganie norm dotyczących minimalnych szerokości wykopów, co jest istotne w kontekście ochrony zdrowia i życia pracowników. Dodatkowo, odpowiednia szerokość wykopu ułatwia także późniejsze prace konserwacyjne rurociągu, co ma kluczowe znaczenie w długoterminowej eksploatacji infrastruktury.
Pytanie 22

Do urządzeń gazowych, które czerpią powietrze z pomieszczenia, w którym się znajdują i wyprowadzają spaliny na zewnątrz przez kanał spalinowy, zaliczamy

A. palnik gazowy
B. kocioł z zamkniętą komorą spalania
C. kuchenkę gazową
D. podgrzewacz przepływowy
Taboret gazowy, kuchnia gazowa oraz kocioł z zamkniętą komorą spalania to urządzenia, które różnią się znacznie od podgrzewacza przepływowego pod względem sposobu pobierania powietrza i odprowadzania spalin. Taboret gazowy jest najprostszym urządzeniem grzewczym, które nie ma systemu odprowadzania spalin, co sprawia, że nie jest przeznaczony do użytku w zamkniętych pomieszczeniach, a jego stosowanie wiąże się z ryzykiem zatrucia tlenkiem węgla. Kuchnia gazowa, podobnie jak taboret, z reguły wykorzystuje powietrze z pomieszczenia do spalania, a jej spaliny mogą nie być odpowiednio odprowadzane, co również stwarza zagrożenia zdrowotne. Kocioł z zamkniętą komorą spalania działa na nieco innej zasadzie, ponieważ pobiera powietrze zewnętrzne, co czyni go bardziej bezpiecznym rozwiązaniem, jednak nie jest to typowe urządzenie gazowe pobierające powietrze z pomieszczenia. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności użytkowania urządzeń gazowych, dlatego ważne jest przestrzeganie obowiązujących norm oraz konsultowanie się z fachowcami w dziedzinie instalacji i konserwacji urządzeń gazowych.
Pytanie 23

Które wody podziemne zostały opisane w ramce?

Wody te występują tuż pod powierzchnią i strefa ich włoskowatego wznoszenia łączy się ze strefą parowania. Wody te wykazują dobowe wahania temperatury, są zanieczyszczone związkami organicznymi, mogą być zakazone. Nie nadają się na potrzeby wodociągów.
A. Gruntowe.
B. Zaskórne.
C. Wgłębne.
D. Głębinowe.
Wody zaskórne to kluczowy element hydrologii, występujący tuż pod powierzchnią ziemi, w obszarze, gdzie następuje infiltracja wód gruntowych. Wody te charakteryzują się zmiennością poziomu oraz temperatury, co wynika z ich bliskiej lokalizacji do warstwy gleby, pod którą się znajdują. W praktyce, wody zaskórne są często wykorzystywane w rolnictwie jako naturalny zasób nawadniający. Ich znajomość jest istotna w kontekście ochrony zasobów wodnych, a także w planowaniu przestrzennym, ponieważ ich zanieczyszczenie może prowadzić do degradacji środowiska. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie jakości tych wód, szczególnie w obszarach intensywnie rozwijających się, aby zapobiec negatywnym skutkom związanym z działalnością ludzką, takimi jak zanieczyszczenia chemiczne czy zmiany w użytkowaniu gruntów. Znajomość właściwości wód zaskórnych ma również kluczowe znaczenie w kontekście zarządzania kryzysowego w sytuacjach ekstremalnych, takich jak powodzie czy susze, gdzie ich dostępność może decydować o przetrwaniu lokalnych ekosystemów.
Pytanie 24

Jaki jest minimalny rozmiar kanału wentylacyjnego nawiewu w kotłowni z kotłem na paliwo stałe?

A. 30 x 30 cm
B. 20 x 20 cm
C. 12 x 12 cm
D. 14 x 14 cm
Minimalny wymiar kanału wentylacji nawiewnej w kotłowni z kotłem na paliwo stałe wynoszący 20 x 20 cm jest zgodny z normami wentylacyjnymi, które określają wymagania dotyczące dostarczania świeżego powietrza do pomieszczeń, w których znajdują się urządzenia grzewcze. Kanał o tym wymiarze zapewnia odpowiedni przepływ powietrza, co jest kluczowe dla efektywnego spalania paliwa stałego i utrzymania optymalnej wydajności kotła. Przykładowo, przy zainstalowanym kotle, który potrzebuje dużych ilości powietrza do spalania, zbyt mały kanał mógłby prowadzić do niedoboru powietrza, co z kolei skutkowałoby niepełnym spalaniem i większą emisją substancji szkodliwych. W praktyce, zgodnie z przepisami budowlanymi oraz normami PN-EN 15037, projektując system wentylacji, należy brać pod uwagę zarówno wymiary kanałów, jak i ich ilość, aby dostarczyć odpowiednią ilość powietrza, co jest niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników oraz efektywności energetycznej budynku.
Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Jaką czynność należy przeprowadzać co 2÷4 miesiące, aby zapewnić czystość wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła?

A. Wymienić filtry w rekuperatorze
B. Umyć wymiennik ciepła
C. Odkurzyć wnętrze rekuperatora
D. Mechanicznie oczyścić przewody wentylacyjne
Wydawać by się mogło, że odkurzenie wnętrza rekuperatora, umycie wymiennika ciepła czy mechaniczne czyszczenie przewodów wentylacyjnych są równie istotnymi czynnościami w konserwacji wentylacji mechanicznej. Jednak te podejścia nie są odpowiednie, gdyż nie rozwiązują podstawowego problemu, jakim jest filtracja powietrza. Odkurzanie wnętrza rekuperatora może chwilowo poprawić jego wygląd, ale nie wpływa na efektywność usuwania zanieczyszczeń z powietrza. Wymiennik ciepła, choć też wymaga czyszczenia, powinien być serwisowany znacznie rzadziej niż filtry, ponieważ jego zabrudzenie nie wpływa na codzienną pracę systemu, o ile filtry są wymieniane regularnie. Mechaniczne czyszczenie przewodów wentylacyjnych jest pracochłonne i nie zawsze konieczne; w większości przypadków, gdy filtry są w dobrym stanie, nie zachodzi potrzeba interwencji w przewody. Kluczowym błędem jest mylenie znaczenia tych czynności z podstawowym celem wentylacji, którym jest dostarczenie czystego powietrza do pomieszczeń. Brak regularnej wymiany filtrów prowadzi do ich zatykania, co z kolei zmusza wentylator do pracy w trudniejszych warunkach, zwiększając zużycie energii i zmniejszając wydajność całego systemu. Dlatego konieczność regularnego wymieniania filtrów jest niepodważalna i ma kluczowe znaczenie dla efektywności oraz zdrowia użytkowników. Osoby odpowiedzialne za utrzymanie systemu wentylacji powinny skupić się na tej podstawowej czynności, aby zapewnić optymalne warunki w przestrzeni mieszkalnej.
Pytanie 28

Szerokość b dna wykopu dla rury gazowej zależy od średnicy D rury i ustala się według wzoru:
— dla rur o średnicy < 700 mm; b = D + 0,4 m,
— dla rur o średnicy > 700 mm; b = 1,7 D.
Ustal minimalną szerokość dna wykopu dla gazociągu DN 250.

A. 0,43 m
B. 0,65 m
C. 0,10 m
D. 1,95 m
Odpowiedzi takie jak 0,43 m, 0,10 m oraz 1,95 m są wynikiem błędnych obliczeń lub nieprawidłowego zrozumienia zasad określania szerokości dna wykopu. W przypadku 0,43 m, może wynikać z błędnego założenia, że szerokość dna nie powinna przekraczać wartości minimalnych wynikających z wymagań technicznych, co jest dużym uproszczeniem. Szerokość wykopu musi być dostosowana do średnicy rury oraz dodatkowych wymagań związanych z bezpieczeństwem i stabilnością konstrukcji. Z kolei odpowiedź 0,10 m jest ewidentnie za mała, co może prowadzić do poważnych problemów związanych z układaniem rury oraz jej późniejszą eksploatacją. Przy tak wąskim wykopie nie ma wystarczającej przestrzeni na prawidłowe prowadzenie robót oraz zabezpieczenie instalacji, co stwarza ryzyko uszkodzenia rury. Z drugiej strony, 1,95 m jest odpowiedzią zdecydowanie zbyt dużą, co może wynikać z błędnych założeń dotyczących wymagań dla wykopów w danym kontekście. Tak szeroki wykop mógłby prowadzić do nieefektywnego wykorzystania materiałów, zwiększonych kosztów robocizny oraz potencjalnych problemów z erozją zboczy wykopu. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy projekt wymaga indywidualnej analizy i zastosowania odpowiednich norm, które zapewniają bezpieczeństwo i efektywność zrealizowanych robót budowlanych.
Pytanie 29

Aby zapewnić równomierne rozprowadzenie nawiewanego powietrza w pomieszczeniach, kanały wentylacyjne powinny być zakończone

A. anemostatami
B. czerpniami
C. przepustnicami
D. wyrzutniami
Czerpnie powietrza, choć istotne w systemach wentylacyjnych, pełnią zupełnie inną funkcję niż anemostaty. Ich głównym zadaniem jest pobieranie powietrza z otoczenia do systemu wentylacyjnego, a nie jego równomierne rozprowadzanie wewnątrz pomieszczeń. Z tego powodu zakończenie kanałów wentylacyjnych czerpniami nie zapewnia optymalnego rozkładu powietrza, co jest kluczowe dla komfortu oraz efektywności energetycznej budynku. W przypadku wyrzutni, ich zadanie polega na wydmuchiwaniu powietrza na zewnątrz, co również nie przyczynia się do równomiernego rozkładu powietrza wewnątrz pomieszczenia. Przepustnice, z kolei, są używane do regulacji przepływu powietrza, ale nie mają możliwości rozdzielania go na różne kierunki w sposób, który jest możliwy dzięki anemostatom. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych elementów, co prowadzi do nieefektywnego projektowania systemów wentylacyjnych. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że do osiągnięcia równomiernego rozkładu powietrza w pomieszczeniach nie wystarczy jedynie dobrać odpowiednie kanały, lecz również właściwie zastosować anemostaty, które umożliwiają precyzyjną regulację i dystrybucję powietrza.
Pytanie 30

Jaka jest cena zakupu rur PVC o średnicy 250 mm, potrzebnych do zrealizowania 30 m kanalizacji, jeśli rury dostępne są w odcinkach o długości 6 m za kwotę 34 zł?

A. 204 zł
B. 170 zł
C. 1020 zł
D. 1500 zł
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, jak 204 zł, 1500 zł czy 1020 zł, można dostrzec pewne typowe błędy w kalkulacjach. Odpowiedź 204 zł mogłaby sugerować, że użytkownik błędnie obliczył liczbę rur lub niepoprawnie pomnożył cenę jednostkową przez ich ilość, co wskazuje na niedokładność w rozumieniu podstawowych zasad arytmetyki. Z kolei odpowiedź 1500 zł może wynikać z nieporozumienia dotyczącego jednostek miary lub ceny jednostkowej, co prowadzi do rażąco zawyżonego wyniku. Ponadto, niektórzy mogą mylnie pomyśleć, że 1020 zł to wynik związany z jakimś złożonym obliczeniem, jednak również to wskazuje na brak zrozumienia koncepcji, gdzie całkowite koszty powinny być oparte na prostym mnożeniu ilości odcinków przez ich cenę. Te błędy mogą świadczyć o braku znajomości zasad obliczania kosztów materiałowych, co jest kluczowe w praktycznym zastosowaniu wiedzy inżynieryjnej. Precyzyjne wyliczanie kosztów materiałów jest istotnym elementem planowania projektów budowlanych oraz ich realizacji, ponieważ wpływa na efektywność wykorzystania zasobów oraz przestrzeganie określonego budżetu.
Pytanie 31

Gdzie powinien być umiejscowiony główny kurek gazowy?

A. na zewnątrz budynku wraz z wodomierzem
B. w budynku w wentylowanej szafie
C. na zewnątrz budynku w wentylowanej szafce
D. w budynku obok gazomierza
Lokalizacja kurka gazowego w budynku, nawet jeśli to może brzmieć jakoś sensownie, w rzeczywistości jest ryzykowna. Umieszczając go w budynku, zwiększamy szansę na gromadzenie gazu w zamkniętej przestrzeni, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, zwłaszcza jak coś wycieknie. Wentylacja tam może nie być wystarczająca i to stwarza zagrożenie dla ludzi. Jakby były jakieś awarie, dostęp do kurka mógłby być trudny, a to opóźnia reakcję. Kurek na zewnątrz w wentylowanej szafce, to jest to, co mówi branża – pozwala na szybsze zamknięcie dopływu gazu w razie potrzeby. Umieszczenie go obok gazomierza w budynku też nie rozwiązuje sprawy. Dlatego ważne jest, żeby przy projektowaniu instalacji gazowej trzymać się przepisów i sprawdzonych praktyk, bo to naprawdę podnosi bezpieczeństwo użytkowników.
Pytanie 32

W trakcie montowania kurka kulowego na stalowym przewodzie gazowym, jakie uszczelnienie powinno być zastosowane w połączeniu gwintowanym?

A. taśmy denso i pianki uszczelniającej
B. pakuł oraz pasty uszczelniającej
C. taśmy polietylenowej i pasty uszczelniającej
D. pakuł oraz pianki uszczelniającej
Prawidłowa odpowiedź to użycie pakuł oraz pasty uszczelniającej do uszczelnienia połączenia gwintowanego podczas montażu kurka kulowego na przewodzie gazowym ze stali czarnej. Pakule, będące włóknem lnianym, doskonale wypełniają szczeliny gwintów, co zapobiega wyciekom gazu. Dodatkowo, użycie pasty uszczelniającej wzmacnia to połączenie, zwiększając szczelność i odporność na działanie wysokich ciśnień. W praktyce zaleca się, aby przed nałożeniem pakuł na gwinty, dokładnie oczyścić gwinty z zanieczyszczeń i rdzy, co zapewnia lepsze przyleganie materiałów uszczelniających. Taki sposób uszczelniania jest zgodny z normami branżowymi i dobrą praktyką, minimalizując ryzyko awarii oraz wycieków gazu, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa instalacji gazowych. Ponadto, pamiętać należy o regularnej konserwacji i kontrolach instalacji, aby zapewnić ich pełną sprawność przez cały okres użytkowania.
Pytanie 33

Gazy nietoksyczne wykorzystywane jako źródło energii pozyskiwanej z zasobów ropy naftowej i gazu obejmują gaz

A. generatorowy
B. koksowy
C. ziemny
D. miejscowy
Gaz miejski to termin, który często mylony jest z gazem ziemnym, ale nie jest to jedno i to samo. Gaz miejski, zazwyczaj będący mieszanką węglowodorów, pochodzi z procesu zgazowania węgla lub przetwarzania biomasy, a nie bezpośrednio z naturalnych złóż ropy naftowej i gazu. Z kolei gaz koksowniczy powstaje w procesie koksowania węgla i również nie pochodzi z naturalnych złóż. Gaz generatorowy, z drugiej strony, odnosi się do gazu produkowanego w procesach zgazowania, co również czyni go różnym od gazu ziemnego. Wybór niewłaściwego gazu jako źródła energii może prowadzić do błędnych wniosków na temat jego zastosowań i właściwości. Powszechny błąd myślowy polega na utożsamianiu wszystkich gazów z ich źródłami pochodzenia, co jest niepoprawne. W rzeczywistości, różne gazy mają różne właściwości chemiczne i fizyczne oraz różnią się pod względem zastosowań przemysłowych i energetycznych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania źródeł energii i wdrażania najlepszych praktyk w branży energetycznej.
Pytanie 34

Aby połączyć rury w niskotemperaturowej sieci ciepłowniczej z rur preizolowanych PEX-A, należy zastosować złączki mosiężne oraz klucze

A. nastawne
B. oczko
C. nasadowe
D. torks
Wykorzystanie kluczy nastawnych do połączeń przewodów sieci ciepłowniczej niskotemperaturowej z rur preizolowanych PEX-A jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Klucze nastawne, dzięki swojej konstrukcji, umożliwiają precyzyjne dostosowanie siły dokręcania, co jest kluczowe dla uzyskania szczelnych połączeń. W przypadku złączek mosiężnych, które są powszechnie stosowane w instalacjach ciepłowniczych, odpowiednie dokręcenie ma znaczenie dla uniknięcia nieszczelności i potencjalnych uszkodzeń systemu. Przykładowo, w instalacjach, gdzie występują zmiany temperatury, klucze nastawne pozwalają na dokonywanie regulacji, co może zapobiec osłabieniu połączeń w wyniku termicznych rozszerzeń materiałów. Dodatkowo, zastosowanie kluczy nastawnych jest zgodne z wymaganiami norm europejskich dotyczących instalacji ciepłowniczych, które podkreślają znaczenie odpowiedniego sprzętu narzędziowego dla zapewnienia trwałości i bezpieczeństwa systemów grzewczych.
Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Na podstawie wymienionych w ramce czynności technologicznych wykonania połączeń lutowanych w instalacji gazowej z miedzi twardej wskaż prawidłową kolejność wykonywania robót.

1.Sprawdzenie stanu urządzeń i narzędzi.
2.Kontrola jakości połączenia.
3.Cięcie rur.
4.Oczyszczenie powierzchni łączonych.
5.Lutowanie.
A. 3,4,5,2,1
B. 1,2,3,5,4
C. 3,1,4,5,2
D. 1,3,4,5,2
Wybór niewłaściwej kolejności czynności technologicznych w lutowaniu połączeń w instalacji gazowej z miedzi twardej może prowadzić do wielu problemów, zarówno technicznych, jak i bezpieczeństwa. Na przykład, nieprawidłowe rozpoczęcie procesu od cięcia rur bez wcześniejszego sprawdzenia stanu narzędzi i urządzeń może skutkować nieodpowiednią jakością cięcia, co z kolei wpłynie na późniejsze etapy procesu. Na etapie cięcia, jeśli użyjemy narzędzi, które są w złym stanie, lub nieodpowiednich technik, ryzykujemy uszkodzeniem materiału, co może prowadzić do marnotrawstwa i zwiększenia kosztów. W przypadku oczyszczania powierzchni, pominięcie tego kroku bądź jego niewłaściwe wykonanie skutkuje zwiększonym ryzykiem powstawania nieszczelności w połączeniach, co jest nieakceptowalne w instalacjach gazowych. Lutowanie ma za zadanie stworzenie trwałego i szczelnego połączenia, a wszelkie zanieczyszczenia na powierzchni mogą prowadzić do osłabienia struktury lutowanej. Kontrola jakości połączenia powinna być zawsze końcowym etapem, a jej brak w niewłaściwej kolejności może prowadzić do niedostrzeżenia krytycznych błędów, co stawia w niebezpieczeństwo nie tylko działanie samej instalacji, ale również bezpieczeństwo użytkowników. Kluczowe jest zrozumienie, że właściwa kolejność działań nie tylko usprawnia pracę, ale przede wszystkim zapewnia bezpieczeństwo i zgodność z normami branżowymi. Dlatego tak ważne jest, aby nie ignorować ustalonych standardów i dobrych praktyk w procesie lutowania.
Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Aby przeciąć i sfazować rurę z PVC-U ze spienionym rdzeniem o średnicy 200 mm, używaną w budowie sieci kanalizacyjnej, którą z narzędzi należy zastosować?

A. pilnika trójkątnego
B. szlifierki kątowej
C. nożyc do rur
D. piłki brzeszczotowej
Szlifierka kątowa jest narzędziem elektrycznym, które idealnie nadaje się do cięcia i sfazowania rur z PVC-U ze spienionym rdzeniem, zwłaszcza przy średnicy 200 mm. Dzięki zastosowaniu odpowiednich tarcz diamentowych lub ściernych, szlifierka kątowa umożliwia uzyskanie gładkich i precyzyjnych krawędzi, co jest kluczowe w budowie sieci kanalizacyjnych. Praktyczne zastosowanie tej metody polega na szybkim i efektywnym wykonaniu cięć pod odpowiednimi kątami, co ułatwia dalsze montowanie elementów instalacji. W branży budowlanej i instalacyjnej, korzystanie z szlifierki kątowej zgodnie z zasadami BHP oraz przy wykorzystaniu odpowiednich ochraniaczy to standard, który przyspiesza prace oraz zwiększa bezpieczeństwo użytkownika. Dodatkowo, szlifierki kątowe są wszechstronnymi narzędziami, które mogą być używane do różnych zadań związanych z obróbką materiałów, co czyni je niezbędnym wyposażeniem w warsztatach i na budowach.
Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej