Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Asystent osoby niepełnosprawnej
  • Kwalifikacja: SPO.01 - Udzielanie pomocy i organizacja wsparcia osobie niepełnosprawnej
  • Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 23:24
  • Data zakończenia: 19 grudnia 2025 23:29

Egzamin niezdany

Wynik: 9/40 punktów (22,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jak należy oddychać podczas ćwiczeń oddechowych, jeśli asystent ma za zadanie tego przypilnować?

A. nosem i dalej wydychać nosem
B. nosem, a następnie wydychać ustami
C. ustami, a następnie wydychać nosem
D. ustami i potem wydychać także ustami
Odpowiedź wskazująca na nabieranie powietrza nosem i wydychanie ustami jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie ćwiczeń oddechowych. Oddychanie nosem pozwala na odpowiednie filtrowanie i nawilżanie powietrza, co jest szczególnie istotne w kontekście ćwiczeń rehabilitacyjnych. Nos posiada naturalne mechanizmy obronne, takie jak rzęski, które zatrzymują cząsteczki zanieczyszczeń, a także wydzielają śluz, co poprawia jakość wdychanego powietrza. Ponadto, oddychanie przez nos sprzyja aktywacji przepony, co wpływa na głębsze i bardziej efektywne oddychanie. W praktyce, zaleca się, aby asystent demonstrował te techniki podopiecznemu, zwracając uwagę na biorącą udział w tym równowagę między wdechem a wydechem, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności ćwiczeń oddechowych. Użycie tego schematu oddychania może również przyczynić się do zwiększenia pojemności płuc i poprawy tlenu w organizmie, co jest korzystne w rehabilitacji układu oddechowego oraz w ogólnym zdrowiu.

Pytanie 2

Podopieczny zgłasza opiekunowi, że po przebudzeniu miewa kołatanie serca, szumy uszne, bóle głowy oraz zawroty. Takie objawy mogą sugerować

A. niewydolność układu krążenia
B. podwyższone ciśnienie tętnicze
C. chorobę niedokrwienną serca
D. zawał serca
Zawał mięśnia sercowego, chociaż może powodować objawy podobne do opisanych przez podopiecznego, zazwyczaj wiąże się z silnym bólem w klatce piersiowej, który promieniuje do ramienia, pleców lub żuchwy. Objawy te są często intensywne i wymagają natychmiastowej interwencji medycznej. Zawał serca rzadko występuje jako izolowany epizod kołatania serca czy zawrotów głowy bez innych poważnych objawów. Choroba wieńcowa serca, chociaż jest związana z niedokrwieniem serca, również zazwyczaj manifestuje się bólem w klatce piersiowej, które występuje podczas wysiłku lub w sytuacjach stresowych, a niekoniecznie po przebudzeniu. Niewydolność krążenia, z drugiej strony, prezentuje się innymi objawami, takimi jak duszność, obrzęki czy uczucie zmęczenia, co także odróżnia ją od nadciśnienia tętniczego. W procesie diagnozy ważne jest, aby nie pomijać kontekstu, w jakim występują objawy. Często pacjenci mogą mylić objawy lęku, stresu czy innych stanów z poważnymi schorzeniami sercowymi. Należy zwrócić uwagę na dokładne badania przesiewowe oraz wywiad medyczny, które mogą pomóc w wyjaśnieniu przyczyn dolegliwości i uniknięciu błędnych diagnoz. To istotne, aby diagnoza była oparta na szerokim zakresie informacji i nie ograniczała się do jednego zestawu objawów.

Pytanie 3

Asystent zauważył, że osoba pod jego opieką ma zaczerwienione policzki. Oprócz tego pacjent ma gorączkę, skarży się na osłabienie i bóle mięśni. Jakie schorzenie sugerują te objawy?

A. infekcję wirusową
B. problemy z trawieniem
C. nadmierne emocje
D. problemy z krążeniem
Objawy, które zauważył asystent, takie jak wypieki na twarzy, gorączka, ogólne osłabienie i bóle mięśniowe, są typowe dla infekcji wirusowej. Kiedy organizm stwierdzi obecność wirusa, aktywuje układ immunologiczny. Gorączka to naturalna reakcja, która pomaga poradzić sobie z infekcją. Wypieki mogą być wynikiem reakcji zapalnej, która często towarzyszy takim stanom. Przykłady wirusowych infekcji to grypa, przeziębienie czy nawet COVID-19. W medycynie ważne jest monitorowanie takich objawów jak gorączka czy bóle mięśniowe, bo mogą one pomóc w postawieniu dobrej diagnozy i wybraniu odpowiedniego leczenia. No i nie zapominajmy o przestrzeganiu zasad sanitarnych, gdy pojawią się objawy infekcji. To ważne, zwłaszcza teraz, w czasach pandemii.

Pytanie 4

Podczas jedzenia osoba się zadławiła i nie jest w stanie wykrztusić kawałka jedzenia. Ratownik pierwszej pomocy bezskutecznie próbował oklepać jej plecy. Co powinien zrobić w kolejnym kroku?

A. Metoda Esmarcha
B. Technika Rauteka
C. Manewr Heimlicha
D. Metoda Sellicka
Chwyt Heimlicha jest uznawany za najskuteczniejszą metodę usuwania ciała obcego z dróg oddechowych u osób dorosłych oraz dzieci powyżej 1. roku życia. Działa na zasadzie wytworzenia ciśnienia w jamie brzusznej, co przyczynia się do wypchnięcia uwięzionego przedmiotu w górę, a tym samym odblokowania dróg oddechowych. W sytuacji, gdy osoba się dławi i nie jest w stanie odkrztusić kęsa pokarmowego, najpierw należy wykonać kilka prób oklepania pleców, ale jeśli te są nieskuteczne, kolejny krok to właśnie chwyt Heimlicha. Przykładowo, aby go wykonać, asystent staje za osobą duszącą się, obejmuje ją ramionami w talii, a następnie wykonuje energiczne, w górę i do wnętrza, uciski. Ważne jest, aby znać tę technikę, ponieważ w przypadkach duszenia czas jest kluczowy, a szybka interwencja może uratować życie. Warto również zapoznać się z lokalnymi wytycznymi dotyczącymi udzielania pierwszej pomocy, aby być przygotowanym na takie sytuacje w przyszłości.

Pytanie 5

U pacjenta zauważono symptomy nasilającej się duszności, objawiające się czym?

A. niepokojem, kaszlem i uczuciem lęku
B. utratą przytomności
C. przyjmowaniem dużych ilości napojów
D. uczuciem silnego głodu
Wybór odpowiedzi "niepokojem, kaszlem, lękiem" jest poprawny, ponieważ objawy te są charakterystyczne dla stanu duszności, który może występować w różnych schorzeniach układu oddechowego, takich jak astma, przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) czy zapalenie płuc. Duszność często powoduje reakcje emocjonalne, takie jak lęk i niepokój, które są naturalnymi odpowiedziami organizmu na trudności w oddychaniu. Kaszel może być także odruchem ochronnym, mającym na celu oczyszczenie dróg oddechowych. W praktyce, monitorowanie takich objawów jest kluczowe w ocenie stanu pacjenta i może wymagać natychmiastowej interwencji medycznej. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi oceny i leczenia duszności, ważne jest, aby pracownicy służby zdrowia potrafili identyfikować i odpowiednio reagować na te objawy, co może znacznie poprawić jakość życia pacjentów oraz ich bezpieczeństwo.

Pytanie 6

Osoba, którą się opiekujesz, zgłasza problem z bólem ucha. Jaką akcję powinien podjąć asystent spośród podanych?

A. Zarezerwować wizytę u lekarza specjalisty dla podopiecznego
B. Umówić podopiecznego na wizytę do lekarza POZ
C. Przeprowadzić irygację ucha ciepłą wodą dla podopiecznego
D. Nałożyć ciepły kompres na bolące ucho podopiecznego
Rejestracja podopiecznego do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej jest kluczowym krokiem w przypadku zgłaszania bólu ucha. Taki ból może być symptomem różnych schorzeń, w tym infekcji ucha środkowego, zapalenia ucha zewnętrznego czy nawet problemów z zatokami. Lekarz specjalista, w zależności od objawów, może zlecić odpowiednie badania, postawić diagnozę oraz wdrożyć leczenie. Zgodnie z wytycznymi medycznymi, w przypadku dolegliwości bólowych, szczególnie u dzieci i osób starszych, należy niezwłocznie zasięgnąć opinii lekarza. W trakcie wizyty lekarz przeprowadzi wywiad, zdiagnozuje problem i określi, czy konieczne jest dalsze leczenie, w tym ewentualne skierowanie do otolaryngologa. Podejmowanie działań w kierunku szybkiej konsultacji medycznej przyczynia się do uniknięcia powikłań zdrowotnych i poprawy komfortu życia pacjenta.

Pytanie 7

Które z poniższych działań powinno być pierwszym krokiem w udzielaniu pomocy osobie z padaczką?

A. Zabezpieczenie głowy i zapewnienie przestrzeni
B. Podanie wody do picia
C. Unieruchomienie kończyn
D. Podjęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej
W sytuacji, gdy jesteśmy świadkami ataku padaczki, naszym pierwszym krokiem powinno być zabezpieczenie głowy osoby i zapewnienie jej przestrzeni. Dlaczego? Przede wszystkim, napad padaczkowy może spowodować niekontrolowane ruchy ciała, co zwiększa ryzyko urazów. Ochrona głowy jest kluczowa, aby zapobiec uderzeniom i potencjalnym obrażeniom mózgu. Ważne jest, aby usunąć wszelkie potencjalnie niebezpieczne przedmioty z otoczenia osoby, co minimalizuje ryzyko obrażeń podczas drgawek. Dodatkowo, zapewnienie przestrzeni pozwala na swobodne przejście napadu, bez dodatkowego stresu czy ograniczeń. Nie próbujmy na siłę powstrzymywać ruchów osoby, ponieważ może to prowadzić do złamań lub innych urazów. To wszystko jest zgodne z ogólnymi standardami pierwszej pomocy w przypadku ataku padaczkowego, które zalecają zachowanie spokoju i ochronę osoby przed urazami. Co ciekawe, większość napadów ustępuje samoistnie w ciągu kilku minut, dlatego ważne jest, aby spokojnie czekać, obserwując sytuację.

Pytanie 8

Która z poniższych potrzeb nie jest związana z bezpieczeństwem?

A. Pomocy
B. Pokoju
C. Nadzoru
D. Odpoczynku
Wypoczynek jako potrzeba nie należy do kategorii potrzeb bezpieczeństwa, ponieważ dotyczy on głównie relaksu i regeneracji, a nie ochrony przed zagrożeniami. Potrzeby bezpieczeństwa obejmują potrzeby związane z ochroną przed fizycznym zagrożeniem, stabilnością finansową oraz zdrowiem. W kontekście teorii Maslowa, potrzeby bezpieczeństwa są drugą grupą, która pojawia się po potrzebach podstawowych, takich jak jedzenie czy schronienie. W praktyce, aby zapewnić poczucie bezpieczeństwa, organizacje powinny wdrażać polityki ochrony danych, programy wsparcia psychologicznego oraz procedury awaryjne. Na przykład, w firmach, które stawiają na dobrostan pracowników, regularnie organizowane są warsztaty dotyczące radzenia sobie ze stresem, co przyczynia się do poprawy poczucia bezpieczeństwa w miejscu pracy. W związku z tym, odpowiedź "wypoczynku" jest uzasadniona, gdyż dotyczy ona bardziej osobistych preferencji, a nie fundamentalnych potrzeb związanych z bezpieczeństwem.

Pytanie 9

Jak nazywa się porażenie obu nóg spowodowane rozwojem nowotworu rdzenia kręgowego?

A. tetraplegia
B. hemiplegia
C. monoplegia
D. paraplegia
Paraplegia to stan, w którym dochodzi do porażenia obu kończyn dolnych, najczęściej wskutek uszkodzenia rdzenia kręgowego, co może być spowodowane nowotworem, urazem lub innymi schorzeniami neurologicznymi. W odróżnieniu od tetraplegii, która obejmuje wszystkie cztery kończyny, paraplegia dotyczy tylko dolnych partii ciała. W praktyce terapeutycznej, rehabilitacja pacjentów z paraplegią koncentruje się na przywróceniu jak największej aktywności fizycznej i samodzielności. Metody takie jak fizjoterapia, terapia zajęciowa oraz korzystanie z różnych urządzeń wspomagających, takich jak wózki inwalidzkie, odgrywają kluczową rolę w poprawie jakości życia tych pacjentów. Zgodnie z aktualnymi standardami opieki nad osobami z uszkodzeniami rdzenia kręgowego, kluczowe jest wczesne rozpoczęcie rehabilitacji, co może znacząco wpłynąć na dalszy rozwój umiejętności motorycznych oraz adaptację do życia z ograniczeniami. Przykładem może być program treningu siłowego, który wspiera rozwój mięśni górnej części ciała, co jest niezbędne do samodzielnego poruszania się na wózku.

Pytanie 10

Jak określa się stan, gdy u pacjenta po urazie rdzenia kręgowego występuje ograniczona zdolność ruchu w kończynach dolnych?

A. paraplegią
B. monoplegią
C. triplegią
D. hemiplegią
Paraplegia to taki medyczny termin, który opisuje stan, w którym mamy do czynienia z niedowładem kończyn dolnych. Zazwyczaj zdarza się to przez uraz rdzenia kręgowego, głównie w okolicach piersiowych lub lędźwiowych. Osoby z tym schorzeniem mogą mieć problem z kontrolowaniem nóg, co znacząco wpływa na ich codzienne życie i poruszanie się. W rehabilitacji ważne jest, żeby jak najszybciej wprowadzić programy terapeutyczne, takie jak fizjoterapia czy terapia zajęciowa, które są kluczowe, żeby poprawić jakość życia pacjentów i uniknąć różnych powikłań, jak na przykład odleżyny czy zanik mięśni. Z tego, co wiem, Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) podkreśla, jak istotne jest całościowe podejście do pacjenta – chodzi nie tylko o ciało, ale też o stan psychiczny. Dobrze jest znać temat paraplegii, bo to pomaga specjalistom w lepszym planowaniu pomocy dla pacjentów i ich przystosowaniu się do nowej rzeczywistości.

Pytanie 11

Jaki czas powinniśmy pozostawić ciepły kompres na skórze podopiecznego, przestrzegając właściwych zasad?

A. 2-3 godziny
B. 6-8 godzin
C. 4-5 godzin
D. 0,5-1 godzinę

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ciepłe okłady to naprawdę ważna rzecz w opiece nad pacjentami, zwłaszcza gdy mowa o bólach mięśniowych czy stawowych. Fajnie, że wiesz, że powinny być na skórze przez 6-8 godzin, bo to pomaga osiągnąć najlepsze efekty. Ciepło naprawdę zwiększa ukrwienie tkanek, co w efekcie wspiera regenerację i rozluźnia mięśnie. Można je stosować w rehabilitacji po urazach czy przy przewlekłych chorobach jak artretyzm, a nawet przy bólach pleców. Pamiętaj tylko, żeby nie przekraczać tego czasu, bo można sobie zrobić krzywdę. Dobrze jest też co jakiś czas sprawdzać skórę pacjenta, żeby upewnić się, że nie ma żadnych reakcji na ciepło. No i oczywiście, temperatura oraz grubość okładu mają kluczowe znaczenie dla efektów terapii.

Pytanie 12

Jak powinien poruszać się asystent z niewidomym podopiecznym podczas spaceru?

A. przed podopiecznym, oferując mu swoje ramię do trzymania i informując o przeszkodach
B. za podopiecznym, trzymając go za ramię i głośno relacjonując to, co się dzieje wokół
C. za podopiecznym, oferując mu swoje ramię do trzymania i głośno relacjonując to, co się dzieje wokół
D. przed podopiecznym, trzymając go za ramię i informując o przeszkodach

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, w której asystent idzie przed podopiecznym, podaje mu swoje ramię do trzymania i uprzedza o przeszkodach, jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie wsparcia osób niewidomych. Kluczowe jest, aby asystent znajdował się przed osobą, która nie widzi, co pozwala mu na wczesne dostrzeganie przeszkód oraz zapewnienie odpowiedniego kierunku spaceru. Umożliwienie podopiecznemu trzymania się ramienia asystenta daje mu poczucie bezpieczeństwa i stabilności, co jest niezwykle ważne podczas poruszania się w nieznanym terenie. Dodatkowo, ciągłe informowanie o otoczeniu oraz nadchodzących przeszkodach jest istotne, aby podopieczny mógł reagować na zmiany w otoczeniu i lepiej zrozumieć sytuację. W praktyce, asystent powinien również dbać o to, aby stosować jasne komunikaty, które ułatwią podopiecznemu orientację. Tego rodzaju podejście jest zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się wsparciem osób z niepełnosprawnościami oraz standardami w zakresie asystencji, które podkreślają znaczenie aktywnego uczestnictwa osoby niewidomej w procesie poruszania się i eksploracji otoczenia.

Pytanie 13

Osoba przebywala przez pewien czas w miejscu bez odpowiedniej wentylacji i zaczęła odczuwać zawroty głowy, po czym na krótko straciła przytomność, lecz szybko odzyskała świadomość. Na co mogą wskazywać te objawy?

A. udar mózgu
B. atak serca
C. omdlenie
D. udar cieplny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Omdlenie, znane także jako syncope, jest nagłym i krótkotrwałym epizodem utraty przytomności, który zwykle wiąże się z chwilowym niedoborem krwi w mózgu. W opisywanym przypadku, podopieczna przebywała w dusznym pomieszczeniu, co mogło prowadzić do hipoksji, czyli niedotlenienia organizmu. Zawroty głowy i krótka utrata przytomności, po której nastąpił szybki powrót świadomości, są typowymi objawami omdlenia. W praktyce klinicznej, ważne jest, aby po takim epizodzie ocenić stan pacjenta, zidentyfikować potencjalne czynniki ryzyka, takie jak odwodnienie, niskie ciśnienie krwi czy choroby sercowo-naczyniowe. W edukacji zdrowotnej, zaleca się unikanie długotrwałego przebywania w zamkniętych, dusznych pomieszczeniach, a także regularne wietrzenie przestrzeni, aby zapewnić odpowiednią cyrkulację powietrza. Dodatkowo, warto uczyć pacjentów technik nawadniania organizmu oraz właściwego reagowania na objawy, które mogą zapobiec omdleniom w przyszłości.

Pytanie 14

Osoba, która nie ma alergii na jad, została użądlona przez pszczołę w przedramię. Co powinien zrobić asystent, udzielając jej pierwszej pomocy?

A. usunąć żądło i zastosować zimny kompres na przedramię
B. nałożyć na przedramię opaskę uciskową i wezwać pogotowie
C. przemyć miejsce wodą i mydłem oraz podać lek przeciwbólowy
D. wycisnąć jad i przyłożyć ciepły kompres

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź polegająca na usunięciu żądła i zastosowaniu zimnego okładu na przedramię jest prawidłowa z kilku powodów. Po użądleniu pszczoły, najważniejszym krokiem jest jak najszybsze usunięcie żądła, które może nadal wydzielać jad do organizmu. Kluczowe jest, aby nie wyciskać żądła, gdyż może to prowadzić do dalszego wprowadzenia jadu. Po usunięciu żądła, założenie zimnego okładu na miejsce użądlenia pomoże w złagodzeniu obrzęku i bólu, a także zmniejszy reakcję zapalną. Przykładem może być zastosowanie lodu owiniętego w ręcznik, który powinien być stosowany przez 15-20 minut. Zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się pierwszą pomocą, takich jak American Red Cross, kluczowe jest zapewnienie komfortu poszkodowanemu oraz monitorowanie jego stanu zdrowia, aby w razie wystąpienia reakcji anafilaktycznej możliwe było szybkie wezwanie pomocy medycznej. Wiedza ta jest istotna w kontekście pierwszej pomocy i ratownictwa, gdzie czas i odpowiednie działania mają fundamentalne znaczenie.

Pytanie 15

Jaką pozycję powinien zająć pacjent, któremu asystent udzielający pierwszej pomocy musi pomóc w sytuacji krwawienia z nosa?

A. Siedzącą, z głową odchyloną do tyłu
B. Leżącą płasko na plecach, z głową pochyloną do przodu
C. Siedzącą, z głową pochyloną do przodu
D. Leżącą na boku, z głową odchyloną do tyłu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W przypadku krwawienia z nosa kluczową kwestią jest odpowiednia pozycja ciała, która pomoże zmniejszyć przepływ krwi do nosa oraz ułatwi odpływ krwi i ewentualne zatamowanie krwawienia. Odpowiedź, w której podopieczny jest w pozycji siedzącej z głową pochyloną do przodu, jest najodpowiedniejsza. Taka postawa pozwala na swobodne odpływanie krwi z nosa, co zmniejsza ryzyko jej dostania się do gardła i płuc, co mogłoby prowadzić do poważniejszych komplikacji, takich jak zadławienie. Dodatkowo zaleca się, aby osoba pomagająca podtrzymywała delikatnie nos w celu zapewnienia ciśnienia, które może pomóc w zatrzymaniu krwawienia. Użycie tej pozycji jest zgodne z praktykami zalecanymi przez organizacje zajmujące się pierwszą pomocą, takie jak Czerwony Krzyż. Ważne jest również, aby unikać pochylania głowy do tyłu, co mogłoby spowodować, że krew w lekkim stopniu cofnęłaby się w górę, co jest niebezpieczne. Prawidłowe postępowanie w przypadku krwawienia z nosa obejmuje także wyeliminowanie potencjalnych przyczyn krwawienia, takich jak nadmierne wysuszenie błony śluzowej nosa, co można osiągnąć przez nawilżenie powietrza.

Pytanie 16

U osoby z nadwagą, chorującej na cukrzycę i mającej nadciśnienie tętnicze, nagle pojawił się niepokój, silny apetyt, problemy z mową i widzeniem, drżenie rąk, uczucie mdłości oraz intensywne pocenie się. Na co mogą wskazywać te objawy?

A. obniżony poziom cukru we krwi
B. intoksykację
C. niedobór potasu
D. wysoki poziom cukru we krwi

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Hipoglikemia, czyli obniżony poziom glukozy we krwi, jest stanem, który często występuje u pacjentów z cukrzycą, szczególnie gdy przyjmują insulinę lub leki doustne zwiększające wydzielanie insuliny. Objawy takie jak niepokój, głód, drżenie rąk, nudności oraz pocenie się są klasycznymi symptomami hipoglikemii. U pacjentów z cukrzycą, niskie stężenie glukozy może prowadzić do zaburzeń neurologicznych, w tym problemów z mową i widzeniem. Ważne jest, aby osoby z cukrzycą były świadome objawów hipoglikemii i potrafiły szybko reagować, na przykład spożywając źródła łatwo przyswajalnych węglowodanów, takie jak cukier, sok owocowy czy żele glukozowe. Zrozumienie mechanizmów hipoglikemii jest kluczowe w zarządzaniu cukrzycą, co potwierdzają standardy opieki w diabetologii, wskazujące na potrzebę edukacji pacjentów w zakresie rozpoznawania i radzenia sobie z niskim poziomem glukozy.

Pytanie 17

Jakie mogą być objawy u pacjenta, który odczuwa ogólne złe samopoczucie, ma nasilające się trudności w oddychaniu, siniczne wargi oraz obrzęki kończyn dolnych?

A. pneumonii
B. niewydolności serca
C. astmy oskrzelowej
D. dolegliwości wieńcowej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Niewydolność krążenia to stan, w którym serce nie jest w stanie skutecznie pompować krwi, co prowadzi do niedostatecznego zaopatrzenia tkanek w tlen i substancje odżywcze. Objawy, takie jak ogólne złe samopoczucie, trudności w oddychaniu, sinica warg oraz obrzęki kończyn dolnych, są charakterystyczne dla tego schorzenia. Sinica warg wskazuje na niedotlenienie krwi, co może być wynikiem zastoju krwi w krążeniu płucnym, a obrzęki kończyn dolnych to typowy objaw niewydolności serca, spowodowany zatrzymywaniem płynów. W praktyce, rozpoznanie niewydolności krążenia wymaga zastosowania kryteriów diagnostycznych, takich jak ocena objawów klinicznych, badania obrazowe oraz laboratoryjne. Leczenie może obejmować leki moczopędne, które zmniejszają obrzęki, a także leki poprawiające funkcję skurczową serca. Zgodnie z wytycznymi European Society of Cardiology, istotne jest także monitorowanie pacjentów z ryzykiem niewydolności serca oraz wczesna interwencja w przypadku wystąpienia objawów. Dzięki takiemu podejściu można znacznie poprawić jakość życia pacjentów oraz zredukować ryzyko powikłań.

Pytanie 18

Asystent zauważył, że podopieczny podczas codziennych przechadzek szybko się męczy, odczuwa duszność oraz ból w klatce piersiowej. Na co mogą wskazywać te objawy u podopiecznego?

A. mięśniowego
B. szkieletowego
C. autonomicznego
D. sercowo-naczyniowego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Objawy, takie jak duszność, ból w klatce piersiowej oraz szybkie męczenie się, są typowe dla schorzeń związanych z układem krążenia, który obejmuje serce oraz naczynia krwionośne. Problemy te mogą sugerować, że krew nie jest efektywnie transportowana do mięśni i innych tkanek, co prowadzi do niedotlenienia organizmu. W przypadku podopiecznego, zaobserwowane objawy mogą świadczyć o chorobach serca, takich jak choroba wieńcowa czy niewydolność serca, które są powszechnymi schorzeniami u osób starszych. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy wymaga od opiekunów monitorowania stanu zdrowia podopiecznych oraz reagowania na sygnały, które mogą wskazywać na pogorszenie kondycji układu krążenia. Działania profilaktyczne, takie jak regularne badania kardiologiczne, zdrowa dieta oraz aktywność fizyczna dostosowana do możliwości podopiecznego, mogą znacząco poprawić jakość życia i zapobiec poważnym komplikacjom zdrowotnym. W związku z tym, wiedza na temat układu krążenia jest niezwykle istotna dla pracowników służby zdrowia i opiekunów, aby mogli skutecznie wspierać swoich podopiecznych w utrzymaniu dobrego zdrowia.

Pytanie 19

Jakie działania powinien podjąć asystent, gdy osoba pod jego opieką, która jest przytomna, dusi się, a uderzenia w plecy nie przynoszą efektu, jeśli stanie za nią i obejmie ją ramionami?

A. pochylić osobę do przodu, umieścić zaciśniętą w pięść rękę na mostku, chwycić pięść drugą ręką i wykonywać mocne uciski do góry
B. pochylić osobę do przodu, umieścić zaciśniętą w pięść rękę pomiędzy pępkiem a końcem mostka, chwycić pięść drugą ręką i wykonywać mocne uciski do góry
C. odchylić osobę do tyłu, umieścić zaciśniętą w pięść rękę pomiędzy pępkiem a końcem mostka, chwycić pięść drugą ręką i wykonywać mocne uciski do góry
D. odchylić osobę do tyłu, umieścić zaciśniętą w pięść rękę na mostku, chwycić pięść drugą ręką i wykonywać mocne uciski do góry

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prawidłowa odpowiedź polega na pochyleniu podopiecznej do przodu i umieszczeniu zwiniętej w pięść ręki między pępkiem a końcem mostka. Taki sposób działania oparty jest na technice Heimlicha, której celem jest usunięcie ciała obcego z dróg oddechowych poprzez skurcz przepony. Odchylenie do przodu zwiększa skuteczność ucisków, ponieważ pozwala na skoncentrowanie siły na górnych drogach oddechowych, co jest kluczowe w przypadku krztuszenia się. Ucisk skierowany ku górze wspomaga wypchnięcie obiektu blokującego drogi oddechowe. W praktyce, technika ta jest stosowana w sytuacjach awaryjnych i powinna być znana każdemu, kto pracuje z osobami narażonymi na zadławienia, na przykład w przedszkolach, szkołach czy placówkach medycznych. Rekomendacje dotyczące pierwszej pomocy zalecają, aby osoby udzielające pomocy miały odpowiednie szkolenie w zakresie resuscytacji oraz technik udrażniania dróg oddechowych, co może znacząco zwiększyć szanse na skuteczną pomoc i uratowanie życia.

Pytanie 20

Podczas wycieczki dziewczyna została użądlona przez pszczołę w okolicę przedramienia. Zgłosiła, że nie ma alergii na jad pszczeli. Jaką czynność powinien wykonać asystent udzielając pierwszej pomocy, aby jej pomóc?

A. przemyć użądlenie wodą z mydłem i podać środki przeciwbólowe
B. usunąć żądło i nałożyć na przedramię dziewczyny zimny okład
C. założyć opaskę uciskową na przedramię dziewczyny i wezwać pomoc medyczną
D. wycisnąć jad i umieścić na przedramieniu dziewczyny ciepły okład

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź polegająca na usunięciu żądła oraz założeniu zimnego okładu jest prawidłowa, ponieważ jest zgodna z zaleceniami dotyczącymi pierwszej pomocy w przypadku użądlenia przez pszczołę. Po pierwsze, usunięcie żądła jest kluczowe, aby zminimalizować ilość jadu, który dostaje się do organizmu. Żądło pszczoły często pozostaje w skórze, co może prowadzić do dalszego wprowadzania jadu, więc należy je usunąć jak najszybciej. Zaleca się to zrobić za pomocą pincety lub innego ostrego narzędzia, unikając wyciskania, co mogłoby spowodować dodatkowe uwolnienie jadu. Następnie zastosowanie zimnego okładu ma na celu złagodzenie bólu oraz zmniejszenie opuchlizny poprzez ograniczenie przepływu krwi w obszarze urazu. Zimny okład powinien być stosowany przez około 10-15 minut, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi leczenia urazów. Dobrym przykładem praktycznego zastosowania tych zasad może być sytuacja, w której osoba znana jest z użądlenia, więc postępowanie zgodne z najlepszymi praktykami może znacznie poprawić jej komfort i zapobiec powikłaniom.

Pytanie 21

Kiedy asystent zauważy u pacjenta z cukrzycą symptomy takie jak niepokój, drżenie rąk, ból głowy, zaburzenia widzenia, może podejrzewać hipoglikemię, jeśli pojawi się również:

A. swędzenie skóry
B. intensywne uczucie głodu
C. wzmożone pragnienie
D. częstomocz

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Silne uczucie głodu jest jednym z kluczowych objawów hipoglikemii, stanu, w którym poziom glukozy we krwi spada poniżej normy. W przypadku pacjentów z cukrzycą, hipoglikemia może wystąpić na skutek niewłaściwego dawkowania insuliny, pominięcia posiłku lub intensywnej aktywności fizycznej. Gdy organizm odczuwa niedobór glukozy, uruchamiane są mechanizmy sygnalizacyjne, które powodują uczucie głodu, jako biologiczny sygnał potrzeby uzupełnienia energii. W praktyce, asystent zdrowia powinien być w stanie rozpoznać te objawy i zareagować odpowiednio, na przykład podając pacjentowi szybko przyswajalne źródło glukozy, takie jak sok owocowy lub tabletki glukozy. Ponadto, znajomość symptomów hipoglikemii umożliwia szybsze działanie i może zapobiec poważniejszym konsekwencjom, takim jak utrata przytomności. Ważne jest również, aby pacjenci z cukrzycą byli edukowani o objawach hipoglikemii i sposobach ich rozpoznawania, co jest zgodne z zaleceniami wytycznych diabetologicznych.

Pytanie 22

Podopieczny podczas przygotowywania kolacji oparzył się gorącą wodą w rękę. Co powinien zrobić asystent, by udzielić pierwszej pomocy?

A. przemyć oparzenie gazikiem z alkoholem
B. posmarować oparzenie tłustym kremem
C. ochłodzić poparzone miejsce zimną wodą
D. polać poparzone miejsce wodą utlenioną

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "schłodzić miejsce oparzenia zimną wodą" jest prawidłowa, ponieważ jest to najbardziej skuteczna i bezpieczna metoda działania w przypadku oparzeń. Schłodzenie oparzonego miejsca zimną wodą przez co najmniej 10-20 minut pomaga zmniejszyć ból, obrzęk oraz ryzyko poważniejszych uszkodzeń skóry. Zimna woda działa kojąco na tkanki, co ogranicza dalsze uszkodzenie komórek spowodowane wysoką temperaturą. Ważne jest, aby nie stosować lodu bezpośrednio na skórę, ponieważ może to prowadzić do odmrożeń. W przypadku oparzeń, które są poważniejsze niż pierwszego stopnia, niezbędne jest natychmiastowe skontaktowanie się z lekarzem. Według standardów pierwszej pomocy, schładzanie oparzenia jest kluczowym krokiem w zapobieganiu powikłaniom oraz w przyspieszaniu procesu gojenia. Przykładem prawidłowego działania jest zastosowanie chłodnej (nie lodowatej) wody, co pozwala na efektywne złagodzenie objawów przed dalszą opieką medyczną.

Pytanie 23

Jakie symptomy mogą sugerować wystąpienie napadowej arytmii u pacjenta?

A. Wrażenie bicia serca, zawroty głowy, omdlenia
B. Duszność podczas wysiłku, nadmierne pocenie się, nadmierna pobudliwość
C. Problemy z oddychaniem, uczucie niepokoju, nudności
D. Poczucie wyczerpania, szybkie bicie serca, brak łaknienia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca na uczucie kołatania serca, zawroty głowy oraz zasłabnięcie jest prawidłowa, ponieważ te objawy są typowe dla napadowej arytmii. Kołatanie serca, czyli odczucie nieregularnego lub przyspieszonego bicia serca, często towarzyszy arytmii, co wynika z zaburzeń w pracy węzła zatokowego lub nadkomorowego układu przewodzącego serca. Zawroty głowy oraz zasłabnięcie mogą być skutkiem zmniejszonego przepływu krwi do mózgu, co jest spowodowane nieprawidłowym rytmem serca. U pacjentów z napadową arytmią, szczególnie w przypadku migotania przedsionków, istotne jest monitorowanie objawów i szybka interwencja medyczna. W pracy klinicznej, standardy opieki wymagają regularnego ocenia stanu pacjenta oraz stosowania odpowiednich badań diagnostycznych, takich jak EKG, by potwierdzić rozpoznanie arytmii i wdrożyć odpowiednie leczenie. Wiedza o objawach napadowej arytmii jest kluczowym elementem w zarządzaniu pacjentami z chorobami sercowo-naczyniowymi.

Pytanie 24

Opiekun współpracujący z panią Marią, u której zdiagnozowano stwardnienie rozsiane, zaplanował spacer w celu jej aktywizacji. Jaki warunek powinien być spełniony, aby podopieczna była bezpieczna?

A. Nie wolno prowadzić rozmów z podopieczną w trakcie spaceru
B. Trasa spaceru nie może być za krótka
C. Podczas spaceru nie można robić zakupów
D. Spacer powinien unikać upałów i pełnego słońca

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór odpowiedzi, że spacer nie może się odbywać w upale i pełnym słońcu, jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa osoby z stwardnieniem rozsianym. Osoby z tą chorobą często doświadczają nasilenia objawów pod wpływem wysokiej temperatury, co może prowadzić do pogorszenia stanu ich zdrowia. Ekstremalne warunki pogodowe, takie jak upał i intensywne nasłonecznienie, mogą powodować przegrzanie organizmu, co z kolei może prowadzić do objawów takich jak zmęczenie, osłabienie, a nawet zaostrzenie objawów neurologicznych. Dlatego podczas planowania spacerów należy zawsze brać pod uwagę warunki atmosferyczne i unikać aktywności w czasie upałów. Warto także rozważyć wybór tras z naturalnym cieniem, noszenie nakryć głowy oraz stosowanie kremów przeciwsłonecznych. Przykładowo, gdy temperatura powietrza przekracza 25°C, zaleca się ograniczenie aktywności na świeżym powietrzu do chwil chłodniejszych, np. rano lub wieczorem. Tego rodzaju praktyki są zgodne z wytycznymi dotyczącymi opieki nad osobami z przewlekłymi schorzeniami oraz z zasadami zdrowego stylu życia.

Pytanie 25

Kiedy osoba straciła przytomność i nie oddycha, po wezwaniu pogotowia, należy kontynuować resuscytację krążeniowo-oddechową aż do momentu

A. kiedy ratujący zdecyduje się przerwać resuscytację.
B. przejęcia resuscytacji przez personel ratunkowy.
C. odzyskania przez osobę różowej barwy skóry na twarzy.
D. dotarcia służb medycznych.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, że należy kontynuować resuscytację do momentu przejęcia jej przez służby ratownicze, jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi standardami w zakresie udzielania pierwszej pomocy, osoba udzielająca pomocy powinna prowadzić resuscytację krążeniowo-oddechową (RKO) do chwili, gdy przybędą profesjonalne służby ratownicze, które są odpowiednio przeszkolone i wyposażone do kontynuowania działań ratujących życie. Przykładem może być sytuacja, w której świadek wypadku podejmuje RKO na osobie, która straciła przytomność i nie oddycha. W takim wypadku kluczowe jest, aby nie przerywać resuscytacji, ponieważ każdy moment bez odpowiedniego krążenia krwi i dotlenienia mózgu zwiększa ryzyko trwałych uszkodzeń neurologicznych. W praktyce, ostatecznym celem RKO jest przywrócenie naturalnego krążenia i oddechu, a do tego potrzebna jest stała, ciągła pomoc aż do przybycia wykwalifikowanych ratowników, którzy przejmą odpowiedzialność za dalsze działania. Dobrą praktyką jest także informowanie przybywających ratowników o podjętych działaniach, co pozwoli na sprawne przejęcie resuscytacji.

Pytanie 26

Gdy osoba pod Twoją opieką po zimowym spacerze wykazuje oznaki odmrożenia nóg i rąk, jak powinieneś postąpić, udzielając jej pierwszej pomocy?

A. natychmiast ogrzać
B. delikatnie zwiększać temperaturę ciała
C. ugniatać dłonie
D. wcierać lód

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "stopniowo ogrzewać" jest poprawna, ponieważ pierwsza pomoc w przypadku odmrożeń wymaga ostrożnego podejścia, aby uniknąć dalszego uszkodzenia tkanek. Stopniowe ogrzewanie pozwala na stopniowe przywracanie krążenia krwi do odmrożonych obszarów, co jest kluczowe dla regeneracji uszkodzonych komórek. W praktyce oznacza to, że należy umieścić odmrożone kończyny w ciepłej (nie gorącej) wodzie o temperaturze nieprzekraczającej 37-39 stopni Celsjusza lub owinąć je w ciepły, suchy materiał. Ważne jest, aby unikać bezpośredniego kontaktu z ogniem lub gorącymi przedmiotami, co mogłoby prowadzić do poparzeń. Ogrzewanie powinno być kontrolowane, a jeśli pacjent odczuwa ból lub dyskomfort, należy natychmiast przerwać działanie. Przykładami zastosowania tej wiedzy w praktyce mogą być sytuacje w górach, gdzie osoby są narażone na długotrwały kontakt z zimnem. W sytuacjach takich jak ta, znajomość zasad pierwszej pomocy może uratować życie i zapobiec poważnym uszkodzeniom tkanek.

Pytanie 27

Co mogą sugerować u pacjenta silne bóle brzucha, obfite wymioty o wyglądzie fusów od kawy oraz niskie ciśnienie tętnicze?

A. krwotok z płuc
B. wirusowego zapalenia wątroby
C. krwawienie w żołądku
D. zablokowania jelit

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Krwawienie z żołądka jest jednym z poważnych stanów, które mogą wystąpić w wyniku uszkodzenia błony śluzowej żołądka, co prowadzi do krwawienia. Objawy, takie jak silny ból brzucha, obfite wymioty przypominające fusy od kawy i niskie ciśnienie tętnicze krwi, są charakterystyczne dla tego schorzenia. Wymioty w postaci fusów od kawy wynikają z tego, że krew w żołądku ulega trawieniu, co jest oznaką krwawienia górnego odcinka przewodu pokarmowego. Niskie ciśnienie tętnicze krwi może świadczyć o stanie szoku hipowolemicznego, który występuje w wyniku utraty krwi. Praktyczne podejście do takich objawów wymaga natychmiastowej interwencji medycznej oraz przeprowadzenia diagnostyki, która może obejmować endoskopię, aby ocenić źródło krwawienia. Znajomość tych objawów jest istotna nie tylko dla pracowników służby zdrowia, ale również dla opiekunów pacjentów, którzy muszą być czujni na wszelkie niepokojące zmiany w stanie zdrowia swoich podopiecznych.

Pytanie 28

Co trzeba zrobić w pierwszej kolejności po wezwaniu pogotowia ratunkowego, jeśli podejrzewamy złamanie kończyny dolnej?

A. umieścić kończynę poniżej serca
B. podawać środki przeciwbólowe
C. zabezpieczyć kończynę w pozycji, w jakiej się znajduje
D. zastosować szynę Browna

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Unieruchomienie kończyny w zastanej pozycji jest kluczowym krokiem w przypadku podejrzenia złamania kończyny dolnej. Taki sposób postępowania ma na celu zapobieżenie dalszym uszkodzeniom tkanek, a także ograniczenie bólu oraz ryzyka wystąpienia powikłań, takich jak wstrząs lub krwawienie. W praktyce, unieruchomienie kończyny pomaga stabilizować złamaną część, co jest zgodne z zasadami pierwszej pomocy, które zalecają minimalizowanie ruchu w obrębie urazu. W sytuacji, gdy nie można zastosować profesjonalnych środków unieruchamiających, można wykorzystać dostępne materiały, takie jak deski, poduszki lub inne przedmioty, które pozwolą w miarę bezpiecznie ustabilizować uszkodzoną kończynę. Warto również pamiętać, że włączenie unieruchomienia do działań pierwszej pomocy jest zgodne z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji oraz innych organizacji zajmujących się medycyną ratunkową, które podkreślają znaczenie szybkiego działania w przypadku urazów mechanicznych, aby zapewnić pacjentowi jak najszybszą pomoc i zmniejszyć ryzyko długoterminowych konsekwencji zdrowotnych.

Pytanie 29

Pacjent z cukrzycą osłabł podczas spaceru, a jego objawy to drżenie rąk, potliwość i mdłości. Tętno wynosiło 92 uderzenia na minutę. Co mogą oznaczać te objawy?

A. szok septyczny
B. niski poziom cukru we krwi
C. szok anafilaktyczny
D. wysoki poziom cukru we krwi

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Objawy opisane w pytaniu, takie jak drżenie rąk, poty, nudności, a także tętno wynoszące 92/minutę, są typowe dla hipoglikemii, czyli stanu obniżonego poziomu glukozy we krwi. U osób chorych na cukrzycę, którzy stosują leki obniżające poziom cukru, hipoglikemia może wystąpić, gdy nie spożyją one wystarczającej ilości węglowodanów lub po intensywnym wysiłku fizycznym. W takich sytuacjach organizm reaguje poprzez wydzielanie adrenaliny, co prowadzi do objawów takich jak drżenie, pocenie się i uczucie niepokoju. W przypadku wystąpienia hipoglikemii, kluczowe jest szybkie dostarczenie glukozy, na przykład w postaci słodkich napojów lub żeli glukozowych, aby szybko podnieść poziom cukru we krwi. W praktyce ważne jest, aby osoby z cukrzycą były świadome objawów hipoglikemii i umiały odpowiednio reagować, aby uniknąć poważniejszych powikłań, takich jak utrata przytomności.

Pytanie 30

Jakie działanie przede wszystkim przeciwdziała oparzeniom u osoby z niepełnosprawnością?

A. starannym myciu i dokładnym osuszaniu zagrożonych miejsc
B. smarowaniu podatnych miejsc tłuszczem
C. używaniu maści i kremów o działaniu wysuszającym
D. wcieraniu i oklepywaniu zagrożonych miejsc

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dokładne mycie i osuszanie miejsc narażonych jest kluczowe w zapobieganiu odparzeniom, szczególnie u osób niepełnosprawnych, które mogą być bardziej podatne na podrażnienia skóry. Utrzymanie czystości skóry ma fundamentalne znaczenie, ponieważ zanieczyszczenia, pot czy resztki produktów pielęgnacyjnych mogą sprzyjać rozwojowi bakterii i grzybów, co zwiększa ryzyko odparzeń. W praktyce zaleca się stosowanie łagodnych środków myjących, które nie podrażniają skóry, a po umyciu staranne osuchanie miejsc narażonych, aby zapobiec utrzymywaniu się wilgoci. Dobrym standardem jest używanie ręczników z naturalnych materiałów, które są delikatne dla skóry. Ponadto, regularne kontrole stanu skóry i dbanie o higienę osobistą powinny być integralną częścią codziennej pielęgnacji, co może znacząco wpłynąć na poprawę jakości życia osób o ograniczonej mobilności.

Pytanie 31

Jakie są ryzykowne zachowania i ścieżki przenoszenia wirusa HIV?

A. używanie wspólnej pościeli, kontakt z krwią
B. całowanie się, stosunki seksualne
C. korzystanie z tej samej toalety, sztućców
D. stosunki seksualne, kontakt z krwią, mleko matki

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "kontakty seksualne, krew, pokarm matki" jest prawidłowa, ponieważ wszystkie te drogi są potwierdzonymi sposobami transmisji wirusa HIV. Kontakty seksualne, zarówno vaginalne, analne, jak i oralne, niosą ze sobą ryzyko zakażenia, zwłaszcza gdy nie stosuje się zabezpieczeń takich jak prezerwatywy. Krew osoby zakażonej HIV zawiera wirusa w dużym stężeniu, przez co transfuzja krwi, używanie wspólnych igieł lub kontakt z ranami zwiększa ryzyko zakażenia. Pokarm matki może również przenosić wirusa HIV na noworodki, co jest szczególnie istotnym zagadnieniem podczas karmienia piersią. W kontekście ochrony zdrowia publicznego, znajomość tych dróg transmisji jest kluczowa dla kształtowania skutecznych programów profilaktycznych oraz edukacji w zakresie HIV/AIDS. Przykładem jest stosowanie prezerwatyw podczas stosunków seksualnych oraz programy wymiany igieł dla osób stosujących narkotyki, które mają na celu zminimalizowanie ryzyka zakażenia. Właściwe zrozumienie i edukacja na temat tych mechanizmów są niezbędne do ograniczenia rozprzestrzeniania się wirusa HIV.

Pytanie 32

Na podstawie dostępnej dokumentacji asystent ustalił, że podopieczny zdobył 18 punktów w teście równowagi i chodu Tinetti. Na co wskazuje wynik testu podopiecznego?

A. na zwiększoną tendencję do upadków
B. na brak ryzyka upadków
C. na niewielkie ryzyko upadków
D. na duże ryzyko upadków

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wynik 18 punktów w teście Tinetti jednoznacznie wskazuje na wysokie ryzyko upadków u podopiecznego. Test Tinetti, znany również jako Skala Oceny Równowagi i Chodu, jest uznawany za jeden z najważniejszych narzędzi oceny ryzyka upadków w populacji osób starszych. Skala ta ocenia dwie główne domeny: równowagę i chód, a każdy z aspektów jest punktowany. Wynik w przedziale 19-24 punkty sugeruje niskie ryzyko upadków, 12-18 punktów to już ryzyko wysokie. Osoby z wynikiem poniżej 19 punktów są uważane za szczególnie narażone na urazy związane z upadkami, co wymaga wdrożenia ścisłych programów rehabilitacyjnych oraz działań prewencyjnych, takich jak poprawa siły mięśniowej, równowagi czy koordynacji. W praktyce, wiedza na temat wyników testu Tinetti pozwala specjalistom na podejmowanie decyzji o indywidualnym planie terapeutycznym i dostosowywaniu środowiska, aby zminimalizować ryzyko upadków, co jest kluczowe w opiece nad osobami starszymi.

Pytanie 33

Asystent opiekujący się osobą z niepełnosprawnością ruchową z zaniedbanego środowiska zauważa pewne symptomy. Jakie objawy mogą wskazywać na początek gruźlicy płuc u podopiecznego?

A. Bladość i chłód skóry, szybki oddech, przyspieszone tętno
B. Suchy kaszel, utrata wagi, stany podgorączkowe, poty nocne, problemy z oddychaniem
C. Duszność przy wysiłku, świszczący oddech, osłabienie, sinica skóry twarzy
D. Wysoka temperatura ciała, nudności, brak łaknienia, bóle w mięśniach, nadmierne pocenie się

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Suchy kaszel, spadek masy ciała, stany podgorączkowe, nocne poty oraz duszność są klasycznymi objawami wskazującymi na rozwój gruźlicy płuc. Gruźlica jest chorobą zakaźną, która często dotyka osoby z osłabionym układem odpornościowym, co może być szczególnie istotne w przypadku osób z niepełnosprawnością ruchową i z trudnym dostępem do opieki medycznej. Suchy kaszel jest jednym z pierwszych objawów, który może przekształcić się w kaszel z krwią, jeśli choroba postępuje. Spadek masy ciała jest wynikiem ogólnego osłabienia organizmu oraz utraty apetytu, co jest powszechne w przypadku przewlekłych chorób zakaźnych. Nocne poty i stany podgorączkowe są typowymi oznakami reakcji organizmu na infekcję, natomiast duszność może pojawić się w miarę postępu choroby, gdy uszkodzenia płuc ograniczają zdolność do prawidłowego oddychania. W przypadku pacjentów z grup ryzyka, takich jak osoby z niepełnosprawnościami, ważne jest, aby monitorować te objawy i w odpowiednim czasie wdrożyć diagnostykę oraz leczenie. Można również zastosować profilaktykę, np. szczepienia przeciwko gruźlicy, oraz edukację na temat zdrowia, aby zminimalizować ryzyko zachorowania.

Pytanie 34

Jeśli podczas spaceru osoba chora na cukrzycę zgłasza złe samopoczucie, drżenie rąk, pocenie się oraz nudności, a jej tętno wynosi 92 uderzenia na minutę, to jakie dolegliwości mogą być przedstawione przez te objawy?

A. hiperglikemia
B. wstrząs anafilaktyczny
C. hipoglikemia
D. wstrząs hipowolemiczny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Objawy, które opisujesz, są typowe dla hipoglikemii, czyli niskiego poziomu glukozy we krwi. Drżenie rąk, pocenie się, nudności oraz ogólne złe samopoczucie to klasyczne symptomy, które mogą wystąpić, gdy organizm nie ma wystarczającej ilości glukozy do prawidłowego funkcjonowania. Warto zaznaczyć, że tętno na poziomie 92 uderzeń na minutę może być interpretowane jako reakcja organizmu na stres spowodowany hipoglikemią. W takich sytuacjach, zwłaszcza u osób z cukrzycą, kluczowe jest szybkie działanie. Osoba z hipoglikemią powinna natychmiast spożyć coś słodkiego, na przykład glukozę w postaci tabletek, soku owocowego lub innego napoju zawierającego cukier. Dobrym praktykom w zarządzaniu cukrzycą jest posiadanie przy sobie szybkich źródeł glukozy oraz regularne monitorowanie poziomu cukru we krwi. Edukacja pacjentów o rozpoznawaniu objawów hipoglikemii i odpowiednich reakcjach jest również istotna, by zminimalizować ryzyko poważnych komplikacji.

Pytanie 35

Co powinien zrobić asystent, gdy podopieczny zakrztusi się tabletką, jego twarz stanie się czerwona i nie będzie mógł oddychać?

A. Przeprowadzić sztuczne oddychanie na podopiecznym i wezwać pomoc
B. Nachylić podopiecznego do przodu i uderzyć go dłonią w plecy między łopatkami
C. Spróbować uspokoić podopiecznego i odchylić jego głowę w tył
D. Podawać podopiecznemu wodę i wezwać pomoc

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prawidłowa odpowiedź polega na pochyleniu podopiecznego do przodu i uderzeniu go dłonią między łopatkami, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi udzielania pierwszej pomocy w przypadku zadławienia. W takiej sytuacji kluczowym celem jest usunięcie przeszkody z dróg oddechowych, a uderzenia w plecy mają na celu wywołanie odruchu kaszlowego, który może pomóc w wydobyciu zatoru. Kluczowe jest również, aby podopieczny był pochylony, co zwiększa efektywność tego działania poprzez wykorzystanie siły grawitacji. Standardy organizacji takich jak American Heart Association sugerują, że w przypadku osób dorosłych i dzieci powyżej 1. roku życia, należy stosować tę metodę aż do skutku lub do utraty przytomności. Ważne jest, aby być przy tym spokojnym i zachować kontrolę nad sytuacją, co może zredukować stres u podopiecznego. Dodatkowo, w przypadkach poważnych zadławień, po zastosowaniu tej czynności, należy niezwłocznie wezwać pomoc medyczną, aby zapewnić dalsze wsparcie medyczne.

Pytanie 36

Pacjent z rozpoznaną schizofrenią od kilku dni jest nadmiernie aktywny, przejawia agresję oraz używa wulgaryzmów. Niszczone są przez niego przedmioty w najbliższym otoczeniu. Jest zaniedbany, nie chce spożywać posiłków ani przyjmować leków, a także odmawia wizyty u lekarza. Co należy zrobić w tej sytuacji?

A. być przewieziony do szpitala po uzyskaniu zgody od najbliższej rodziny
B. otrzymać natychmiastowe leki uspokajające i skierowanie do psychologa
C. otrzymać natychmiastowe leki psychotropowe i skierowanie na psychoterapię
D. być przewieziony bez jego zgody przez pogotowie ratunkowe do szpitala

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź o przewiezieniu podopiecznego do szpitala bez jego zgody przez pogotowie ratunkowe jest poprawna, ponieważ w przypadkach kryzysów psychicznych, gdzie pacjent zagraża sobie lub innym, niezbędne jest działanie zgodnie z ustawą o ochronie zdrowia psychicznego. Zgodnie z tą ustawą, jeśli osoba jest w stanie, który uniemożliwia jej podejmowanie racjonalnych decyzji dotyczących swojego zdrowia i bezpieczeństwa, może być hospitalizowana bez jej zgody. W opisywanym przypadku pacjent wykazuje agresywne zachowanie, niszczy przedmioty, nie przyjmuje posiłków ani leków, co wskazuje na poważny kryzys psychiczny. Przykładowo, w praktyce klinicznej, jeżeli podopieczny jest niebezpieczny dla siebie lub innych, obowiązkiem pracowników służby zdrowia jest podjęcie interwencji. Tego rodzaju działania są standardem w obszarze psychiatrii, gdzie bezpieczeństwo pacjenta i otoczenia jest najważniejsze. W sytuacjach kryzysowych, powołując się na najlepsze praktyki, zaleca się współpracę z zespołem kryzysowym, aby zapewnić odpowiednią pomoc i wsparcie.

Pytanie 37

Jaki dodatkowy objaw może zasugerować asystentowi stan hipoglikemii u pacjentki z cukrzycą, jeśli obserwuje się niepokój, migreny, drżenie kończyn i problemy z widzeniem?

A. wzmożone pragnienie
B. swędzenie skóry
C. nadmierne oddawanie moczu
D. intensywne uczucie głodu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Silne uczucie głodu to kluczowy objaw, który może wskazywać na hipoglikemię, szczególnie u osób z cukrzycą. W momencie, gdy poziom glukozy we krwi spada poniżej normy, organizm reaguje różnorodnymi objawami, aby zasygnalizować niedobór energii. Uczucie głodu jest jednym z naturalnych mechanizmów obronnych, mających na celu skłonienie osoby do przyjęcia pokarmu, aby podnieść poziom glukozy. Inne objawy, takie jak niepokój, ból głowy, drżenie rąk i zaburzenia widzenia, również będą się pojawiały, co świadczy o tym, że natychmiastowe działanie jest niezbędne, aby zapobiec poważniejszym konsekwencjom. Standardy opieki nad pacjentem z cukrzycą zalecają regularne monitorowanie poziomu glukozy oraz edukację na temat rozpoznawania i zarządzania hipoglikemią. Przykładowo, przy pierwszych oznakach hipoglikemii, należy podjąć szybkie działania, takie jak spożycie glukozy w postaci żelu lub napoju słodzonego. Ważne jest, aby pacjenci wiedzieli, jak reagować w takich sytuacjach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu cukrzycą.

Pytanie 38

Asystent wspiera osobę z umiarkowaną niepełnosprawnością intelektualną. Podopieczny potrafi sam przygotować kawę i herbatę, ale ma tendencję do zapominania o wyłączeniu kuchenki gazowej. Jakie działania powinien zastosować asystent?

A. Zabronić używania gazu przez podopiecznego.
B. Kupić czajnik elektryczny i odciąć dopływ gazu.
C. Być w pobliżu podopiecznego jak najczęściej.
D. Odciąć dopływ gazu i zagotować wodę w termosie.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zakup czajnika elektrycznego i zamknięcie dopływu gazu jest najbardziej odpowiednim rozwiązaniem w tej sytuacji, ponieważ zapewnia bezpieczeństwo podopiecznego i eliminuje ryzyko potencjalnego pożaru lub wybuchu spowodowanego niewyłączeniem kuchenki gazowej. Czajnik elektryczny jest urządzeniem, które jest bardziej bezpieczne w użyciu, zwłaszcza w przypadku osób z niepełnosprawnością intelektualną, które mogą mieć trudności z pamiętaniem prostych czynności, takich jak wyłączanie gazu. Dodatkowo, wprowadzenie takich rozwiązań jest zgodne z zasadą uniwersalnego projektowania, która zakłada, że produkty i środowiska powinny być projektowane tak, aby były dostępne dla jak najszerszej grupy użytkowników. W praktyce, asystent może także przeprowadzić z podopiecznym szkolenie dotyczące bezpiecznego korzystania z urządzeń elektrycznych, co może zwiększyć jego samodzielność i pewność siebie w wykonywaniu codziennych czynności. Tego typu interwencje są zgodne z najlepszymi praktykami w pracy z osobami z niepełnosprawnościami intelektualnymi oraz z zaleceniami instytucji zajmujących się wsparciem osób z niepełnosprawnościami.

Pytanie 39

W trakcie jedzenia podopieczny niespodziewanie zaczął przyciskać dłonie do szyi i kasłać, pojawiły się problemy z mówieniem i oddychaniem, a jego twarz zaczęła nabierać sinego koloru. Co mogą oznaczać te objawy?

A. refluksu
B. mdłości
C. zakrztuszenia
D. afazji

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Opisane objawy, takie jak chwytanie się za szyję, kaszel, trudności w mówieniu i oddychaniu oraz sinica, jednoznacznie wskazują na zadławienie, które jest nagłym zablokowaniem dróg oddechowych. W przypadku zadławienia, podczas spożywania posiłku lub innej czynności, dochodzi do przemieszczenia, często niewielkiego, ciała obcego do tchawicy lub oskrzeli, co utrudnia lub całkowicie blokuje przepływ powietrza. Powinno się w takich sytuacjach działać natychmiast, stosując manewr Heimlicha, który polega na wywołaniu sztucznego kaszlu poprzez uciskanie brzucha. Jest to zgodne z zaleceniami amerykańskiego Czerwonego Krzyża oraz Polskiego Towarzystwa Medycyny Ratunkowej. W praktyce, osoby pracujące z podopiecznymi, zwłaszcza dzieci lub osoby starsze, powinny być przeszkolone w zakresie udzielania pierwszej pomocy w przypadkach zadławienia, aby w porę rozpoznać objawy i skutecznie zareagować, co może uratować życie.

Pytanie 40

Jakie symptomy, oprócz problemów z oddychaniem, są typowe dla ataku astmy oskrzelowej?

A. strach, kaszel, świszczący oddech
B. strach, uczucie głodu, ból w klatce piersiowej
C. ból w klatce piersiowej, niepokój, utrata przytomności
D. zwiększone pragnienie, kaszel, niepokój

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca na lęk, kaszel oraz świszczący oddech jako charakterystyczne objawy napadu astmy oskrzelowej jest poprawna. Napad astmy oskrzelowej prowadzi do zwężenia dróg oddechowych, co skutkuje utrudnionym przepływem powietrza i wywołuje duszność. Kaszel jest reakcją organizmu na podrażnienie dróg oddechowych, a lęk często towarzyszy pacjentom w sytuacjach kryzysowych, kiedy odczuwają trudności w oddychaniu. Świszczący oddech, będący wynikiem turbulentnego przepływu powietrza przez zwężone oskrzela, jest jednym z najczęściej obserwowanych objawów. W praktyce klinicznej ważne jest, aby rozpoznać te symptomy jak najszybciej, ponieważ szybkie zastosowanie leków rozszerzających oskrzela może znacznie poprawić stan pacjenta i zapobiec poważnym powikłaniom. Dobrego praktyka medyczna zaleca monitorowanie tych objawów u pacjentów z astmą w celu oceny skuteczności leczenia oraz dostosowywania terapii w odpowiedzi na zmiany w symptomatologii.