Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik sterylizacji medycznej
Kwalifikacja: MED.12 - Wykonywanie dekontaminacji sprzętu i wyrobów medycznych
Data rozpoczęcia: 21 października 2025 19:56
Data zakończenia: 21 października 2025 20:09

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie wymagania dotyczące przechowywania pakietów po procesie sterylizacji są zgodne z normami zawodowymi?

A. Temperatura powietrza 10°C oraz wilgotność powietrza 20%

B. Temperatura powietrza 30°C oraz wilgotność powietrza 85%

C. Temperatura powietrza 25°C oraz wilgotność powietrza 75%

D. Temperatura powietrza 20°C oraz wilgotność powietrza 30%

Temperatura 20°C i wilgotność 30% to naprawdę najlepsze warunki do przechowywania pakietów po sterylizacji. Dzięki temu pakiety zachowują swoją jałowość i nie tracą integralności. To, co podałem, jest w zgodzie z tym, co mówią standardy branżowe, jak normy ISO czy wytyczne CDC, które zajmują się kontrolą zakażeń. Kiedy mamy stabilną temperaturę i niską wilgotność, zapobiegamy rozwijaniu się mikroorganizmów i minimalizujemy ryzyko kondensacji, co mogłoby prowadzić do kontaminacji. Weźmy za przykład narzędzia chirurgiczne - kiedy są przechowywane w sterylnych pakietach w dobrze kontrolowanych pomieszczeniach, mamy pewność, że będą bezpieczne do użycia. Chyba każdy, kto pracuje w medycynie, wie, jak ważne są te parametry, żeby zapewnić bezpieczeństwo pacjentów oraz skuteczność wszelkich procedur medycznych.

Pytanie 2

Jakie stężenie ma 8 litrów przygotowanego roztworu, jeśli użyto 40 ml koncentratu środka chemicznego do jego wytworzenia?

A. 5%

B. 0,05%

C. 0,005%

D. 0,5%

Aby obliczyć stężenie roztworu, należy zastosować wzór na stężenie procentowe, który określa się jako stosunek masy substancji rozpuszczonej do masy całkowitej roztworu, wyrażony w procentach. W tym przypadku mamy 40 ml koncentratu środka chemicznego, który chcemy rozpuścić w 8 litrach roztworu. Jednostki należy doprowadzić do jednorodności, a więc 8 litrów to 8000 ml. Stężenie można obliczyć jako: (40 ml / 8000 ml) * 100% = 0,5%. To stężenie jest istotne w kontekście przemysłu chemicznego, farmaceutycznego oraz laboratoryjnego, gdzie precyzyjne przygotowanie roztworów ma kluczowe znaczenie dla skuteczności procesów. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być przygotowanie roztworu do analizy chemicznej, gdzie właściwe stężenie reagentu decyduje o wynikach badań. W praktyce, znajomość obliczeń stężenia pozwala na właściwe dawkowanie substancji chemicznych, co jest niezbędne do minimalizacji ryzyka błędów w procesach produkcyjnych i laboratoryjnych.

Pytanie 3

Kiedy następuje zwolnienie wsadu po przeprowadzeniu dezynfekcji termicznej, to opiera się na kontroli

A. obrotów ramion natryskowych oraz weryfikacji filtra sitowego

B. wizualnej ocenie na obecność resztek zanieczyszczeń oraz kontroli wartości A0

C. wartości pH wody demineralizowanej oraz monitorowaniu wartości A0

D. wizualnej inspekcji wnętrza myjni-dezynfektora oraz ilości środków chemicznych

Zwolnienie wsadu po procesie dezynfekcji termicznej jest kluczowym etapem, który powinien być dokładnie kontrolowany, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność procesu. Odpowiedź wskazuje na potrzebę wzrokowej inspekcji wnętrza myjni-dezynfektora, co pozwala na identyfikację ewentualnych pozostałości zabrudzeń, które mogą wskazywać na niepełną dezynfekcję. Dodatkowo kontrola wartości A0, odnosząca się do skumulowanego efektu dezynfekcji w czasie oraz temperaturze, zapewnia, że proces był wystarczająco intensywny, aby zabić patogeny. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest stosowanie standardów ISO w procesach mycia i dezynfekcji oraz regularne audyty, które mają na celu potwierdzenie efektywności procedur. Warto także zwrócić uwagę na dokumentację wyników kontroli, co jest kluczowe w kontekście zgodności z przepisami oraz praktykami branżowymi, które wymagają udokumentowania skuteczności procesów sanitarno-epidemiologicznych.

Pytanie 4

Gdzie w komorze myjni powinien być zainstalowany test monitorujący parametry dezynfekcji termicznej?

A. W obszarze o najwyższej temperaturze wody

B. Jak najbliżej wlotu ciepłej wody do myjni

C. W miejscu, gdzie liczba narzędzi jest najmniejsza

D. W pobliżu odpływu wody z myjni

Test kontrolujący parametry dezynfekcji termicznej powinien być umieszczony blisko odpływu wody z myjni, ponieważ to miejsce pozwala na uzyskanie wiarygodnych wyników dotyczących skuteczności procesu dezynfekcji. Dzięki temu można monitorować, czy wszystkie narzędzia zostały poddane odpowiedniej obróbce cieplnej. W praktyce, woda wypływająca z myjni musi spełniać określone normy temperatury i czasu działania, które są kluczowe dla eliminacji patogenów. Umiejscowienie testu blisko odpływu pozwala na natychmiastowe wykrycie ewentualnych nieprawidłowości w systemie dezynfekcji, co jest zgodne z zaleceniami standardów sanitarno-epidemiologicznych. Takie podejście jest istotne, ponieważ zapewnia, że woda odpływająca z myjni jest odpowiednio zdezynfekowana, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa zdrowotnego. Standardy ISO oraz wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia jasno określają zasady monitorowania procesów dezynfekcyjnych, co podkreśla wagę właściwego umiejscowienia testów kontrolnych.

Pytanie 5

Glukoprotamina, zawierająca alkiloaminę, nie jest używana do dezynfekcji narzędzi wykonanych z materiałów typu

A. stal nierdzewna

B. elastomery silikonowe

C. lateks

D. termoplastyki

Stosowanie glukoprotaminy do dezynfekcji sprzętu wykonanego z lateksu, termoplastów czy stali nierdzewnej może być mylnym podejściem, które wynika z braku zrozumienia właściwości tych materiałów oraz ich interakcji z chemikaliami. Lateks, na przykład, jest materiałem naturalnym, który może być wrażliwy na różne chemikalia, jednak w przypadku glukoprotaminy, nie wykazuje ona destrukcyjnego działania jak w przypadku silikonów. Termoplasty, które są szeroko stosowane w różnych gałęziach przemysłu, odznaczają się dobrą odpornością na wiele substancji chemicznych, w tym na aminy. Dlatego nie są one tak wrażliwe na glukoprotaminę. Stal nierdzewna, z kolei, jest materiałem o wysokiej odporności na korozję i chemikalia, co sprawia, że jest idealnym kandydatem do dezynfekcji różnymi środkami, w tym glukoprotaminą. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami mogą wynikać z ogólnego założenia, że wszystkie materiały polimerowe są podobne w swoich reakcjach chemicznych, co prowadzi do nadmiernego uproszczenia. W rzeczywistości różne typy polimerów mają różne struktury chemiczne, co wpływa na ich zachowanie w kontakcie ze środkami dezynfekcyjnymi. Kluczowym aspektem w dezynfekcji jest stosowanie odpowiednich środków zgodnych z materiałami, co jest ściśle powiązane z normami i dobrymi praktykami obowiązującymi w branży medycznej.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Spory organizmu Bacillus atrophaeus wykorzystywane są jako wskaźniki biologiczne do monitorowania procesów sterylizacji?

A. plazmową

B. formaldehydową

C. tlenkiem etylenu

D. parą wodną

Wybór innych odpowiedzi, takich jak plazmowa, formaldehydowa czy parowa, wiąże się z pewnymi nieporozumieniami dotyczącymi metod sterylizacji i ich odpowiednich wskaźników biologicznych. Sterylizacja plazmowa, na przykład, wykorzystuje plazmę gazu, zazwyczaj nadtlenku wodoru, co nie pasuje do zastosowania Bacillus atrophaeus, który jest bardziej skuteczny w wykrywaniu ewentualnych nieskuteczności w procesie tlenku etylenu. Z kolei formaldehydowa metoda sterylizacji jest stosowana rzadziej i nie używa się w niej Bacillus atrophaeus jako wskaźnika, ponieważ mikroorganizmy te nie są odporne na działanie formaldehydu. Przechodząc do sterylizacji parą wodną, również nie jest to odpowiednia metoda dla tego konkretnego wskaźnika, ponieważ w tym przypadku najczęściej stosowane są inne organizmy, takie jak Bacillus stearothermophilus. Wybór niewłaściwego wskaźnika biologicznego może prowadzić do fałszywego poczucia bezpieczeństwa, co jest niebezpieczne w kontekście zastosowań medycznych. Właściwe zrozumienie, które wskaźniki biologiczne są dedykowane dla poszczególnych technologii sterylizacji, jest kluczowe dla zapewnienia skuteczności i bezpieczeństwa procesów sterylizacyjnych oraz spełnienia standardów branżowych.

Pytanie 8

Jakie wyroby medyczne wymagają wykonania testów na szczelność?

A. Endoskopy giętkie

B. Światłowody

C. Endoskopy sztywne

D. Pomoce optyczne

Światłowody, pomoce optyczne oraz endoskopy sztywne, mimo że również są używane w kontekście medycznym, nie wymagają tak intensywnych testów szczelności, jak endoskopy giętkie. Światłowody, w przeciwieństwie do endoskopów giętkich, są zazwyczaj stosowane w systemach, gdzie nie ma bezpośredniego kontaktu z tkankami pacjenta. Z tego powodu nie stawiają takich samych wymagań dotyczących szczelności, ponieważ ich rola polega głównie na przesyłaniu obrazów lub światła, a nie na aktywnej interakcji w organizmie. Pomoce optyczne, takie jak okulary korekcyjne, nie są wyrobami medycznymi, które wchodzą w interakcje podczas procedur inwazyjnych, więc kwestia szczelności nie ma dla nich zastosowania. Endoskopy sztywne, chociaż również wymagają pewnej kontroli jakości, nie są tak podatne na uszkodzenia jak ich giętkie odpowiedniki, co sprawia, że testy szczelności w ich przypadku są mniej krytyczne. W praktyce, częstym błędem jest mylenie stopnia skomplikowania urządzeń medycznych oraz ich zastosowania w kontekście procedur, co prowadzi do fałszywego przekonania, że wszystkie wyroby medyczne powinny przechodzić takie same procedury testowe. Istnieje różnica w wymaganiach w zależności od ich przeznaczenia oraz konstrukcji, co należy mieć na uwadze przy ocenie ryzyka oraz standardów jakości.

Pytanie 9

Badanie funkcjonalności narzędzi chirurgicznych przeprowadza się przed

A. weryfikacją czystości.

B. dezynfekowaniem.

C. przygotowaniem zestawu.

D. oczyszczeniem.

Test sprawności narzędzi chirurgicznych przed kompletowaniem zestawu ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjenta oraz efektywności przeprowadzanych procedur medycznych. Właściwe przygotowanie narzędzi chirurgicznych, w tym ich sprawdzenie pod kątem uszkodzeń, funkcjonalności oraz kompletności, jest niezbędne do uniknięcia komplikacji w trakcie operacji. Przykładowo, przed zabiegiem chirurgicznym, gdy zespół medyczny dokonuje przeglądu narzędzi, może zauważyć, że dany instrument jest uszkodzony, co pozwala na jego wymianę przed rozpoczęciem operacji. Standardy dotyczące przygotowania narzędzi, takie jak wytyczne opracowane przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) oraz krajowe standardy dotyczące bezpieczeństwa pacjentów, podkreślają konieczność przeprowadzenia takich testów. Dbałość o szczegóły na etapie kompletowania zestawu chirurgicznego nie tylko wpływa na jakość interwencji, ale również minimalizuje ryzyko potencjalnych powikłań oraz wpływa na czas trwania operacji, co jest kluczowe w kontekście nowoczesnych technik chirurgicznych.

Pytanie 10

Według klasyfikacji Spauldinga, maski twarzowe do aparatów Ambu są sklasyfikowane jako wyroby

A. niskiego ryzyka

B. średniego ryzyka

C. minimalnego ryzyka

D. wysokiego ryzyka

Maski twarzowe do aparatów Ambu są źle klasyfikowane jako niskie, minimalne czy wysokie ryzyko, co jest mylące. Klasyfikacja niskiego ryzyka dotyczy wyrobów, które mają minimalny wpływ, jak opatrunki. A maski to inna historia, bo są używane przy ratowaniu życia i wsparciu oddechu, co niesie większe ryzyko. Minimalne ryzyko to już zupełnie nie to, bo takie rzeczy zwykle nie mają kontaktu z ciałem pacjenta, a maski Ambu muszą być dobrze dopasowane i szczelne, żeby skutecznie wentylować. Z kolei zakwalifikowanie ich do wysokiego ryzyka może niepotrzebnie wywoływać panikę i przesadną regulację, co może ograniczać ich dostępność w sytuacjach kryzysowych. Klasyfikacja wyrobów medycznych jest ważna, a zrozumienie różnic między ryzykiem średnim, niskim i wysokim to coś, co każdy pracownik medyczny powinien wiedzieć, żeby podejmować dobre decyzje w praktyce klinicznej.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Substancje rozpuszczone w wodzie, które wywołują korozję wżerową na narzędziach chirurgicznych wykonanych ze stali nierdzewnej, to

A. krzemiany

B. żelaziany

C. fosforany

D. chlorki

Krzemiany, żelaziany i fosforany to na pewno ciekawe związki, ale nie są głównymi winowajcami, jeśli chodzi o korozję narzędzi chirurgicznych ze stali nierdzewnej. Krzemiany częściej spotykam w budownictwie lub ceramice, a ich wpływ na stal nierdzewną jest raczej słaby. Ich działanie polega głównie na tworzeniu powłok ochronnych, co może być dobre w innych sytuacjach, ale nie w przypadku wżerowej korozji. Żelaziany, związki żelaza, także nie są aż tak groźne, bo nie uszkadzają stali, a raczej są związane z reakcjami, które wpływają na inne rzeczy. Fosforany mają swoje miejsce w przemyśle, ale ich wpływ na stal nierdzewną nie jest równie szkodliwy co chlorków. Często myli się różne typy związków chemicznych z ich wpływem na korozję, przez co łatwo o błąd w wnioskowaniu. Gdy mówimy o narzędziach medycznych, ważne jest, żeby rozumieć, że korozja wżerowa najczęściej występuje przez konkretne jony, jak jony chlorkowe, które atakują warstwę pasywną stali.

Pytanie 13

W jakim procesie sterylizacji faza sterylizacji jest poprzedzona wielokrotnymi impulsami pary wodnej?

A. W sterylizacji tlenkiem etylenu.

B. W sterylizacji radiacyjnej.

C. W sterylizacji plazmowej.

D. W sterylizacji gorącym powietrzem.

Sterylizacja suchym gorącym powietrzem to coś zupełnie innego, bo nie ma tu mowy o pulsach pary wodnej. W tej metodzie korzystamy z wysokich temperatur, w granicach 160-190 stopni Celsjusza, przez dłuższy czas, żeby skutecznie zabić drobnoustroje. To nie działa dobrze z wrażliwymi substancjami, które nie znoszą wysokich temperatur czy długiego czasu, w którym są poddawane takim warunkom. A jeśli chodzi o sterylizację radiacyjną, to tam używa się promieniowania gamma, które uszkadza DNA mikroorganizmów, eliminując je, bez potrzeby używania wysokich temperatur czy chemikaliów. Ten proces jest szybki i skuteczny, ale potrzebny jest specjalistyczny sprzęt i odpowiednie warunki bezpieczeństwa. Sterylizacja plazmowa, chociaż nowoczesna, także nie polega na pulsach pary wodnej. W tej metodzie używa się plazmy gazu, takiego jak nadtlenek wodoru czy amoniak, do eliminacji mikroorganizmów, co odbywa się w niskotemperaturowych warunkach. Jak widać, każda z tych metod ma swoje zastosowanie i ograniczenia, a ich skuteczność w dużej mierze zależy od materiału i wymagań co do sterylności. Jeśli coś źle zrozumiesz, może to prowadzić do problemów ze sterylizacją, a to jest poważne zagrożenie dla pacjentów.

Pytanie 14

W procesie uzyskuje się wartość A0 równą 60

A. sterylizacji

B. mycia

C. dezynfekcji termicznej

D. dezynfekcji chemiczno-termicznej

Dezynfekcja termiczna to proces, w którym zastosowanie wysokiej temperatury ma na celu zniszczenie mikroorganizmów, co prowadzi do uzyskania wartości A0, która jest miarą skuteczności dezynfekcji. Wartość A0 równą 60 oznacza, że czas ekspozycji na temperaturę 60°C wynosi 30 minut, co jest wystarczające do eliminacji większości patogenów. Proces ten jest szeroko stosowany w różnych dziedzinach, w tym w przemyśle spożywczym, medycznym oraz w laboratoriach. Przykłady zastosowania obejmują dezynfekcję narzędzi chirurgicznych oraz sprzętu laboratoryjnego. Ważne jest, aby proces ten był przeprowadzany zgodnie z wytycznymi i standardami, takimi jak normy ISO, które definiują wymagania dotyczące skuteczności dezynfekcji. Warto również pamiętać, że dezynfekcja termiczna może być stosowana w połączeniu z innymi metodami, aby zwiększyć skuteczność procesu sterylizacji.

Pytanie 15

Zestawy ginekologiczne zabezpieczono w 1 warstwę papieru sterylizacyjnego oraz 1 warstwę włókniny. Koszt 100 sztuk papieru wynosi 150 zł, a włókniny 160 zł. Jaki będzie całkowity koszt zapakowania 50 zestawów ginekologicznych?

A. 155 zł

B. 310 zł

C. 70 zł

D. 85 zł

Koszt zapakowania 50 zestawów ginekologicznych wynosi 155 zł, co wynika z obliczeń dotyczących zużycia materiałów. Do pakowania każdego zestawu ginekologicznego używa się jednej warstwy papieru sterylizacyjnego oraz jednej warstwy włókniny. Cena za 100 sztuk papieru wynosi 150 zł, co oznacza, że koszt jednej sztuki papieru to 1,5 zł. Podobnie, cena za 100 sztuk włókniny wynosi 160 zł, co daje koszt jednej sztuki włókniny równy 1,6 zł. Zatem, dla 50 zestawów potrzebujemy 50 sztuk papieru i 50 sztuk włókniny. Koszt papieru dla 50 zestawów to 50 * 1,5 zł = 75 zł, a koszt włókniny to 50 * 1,6 zł = 80 zł. Sumując te koszty, otrzymujemy 75 zł + 80 zł = 155 zł. Tego typu wyliczenia są kluczowe w praktyce medycznej, gdzie precyzyjne obliczenia kosztów materiałów zużywanych podczas procedur ginekologicznych mogą wpływać na budżet placówki. Obliczanie kosztów pakowania również wspiera optymalizację procesów zaopatrzenia i zarządzania materiałami medycznymi.

Pytanie 16

Wyroby medyczne umieszczone w rękaw tyvec-folia w szpitalu mogą być poddawane procesowi sterylizacji

A. tlenkiem etylenu oraz radiacyjnej

B. tlenkiem etylenu oraz plazmowej

C. formaldehydowej oraz radiacyjnej

D. suchym gorącym powietrzem oraz plazmowej

Podane odpowiedzi sugerują różne alternatywy, jednak żadna z nich nie uwzględnia rzeczywistych wymagań dotyczących sterylizacji wyrobów medycznych zapakowanych w rękaw tyvec-folia. Na przykład, formaldehyd jest rzadziej stosowany w nowoczesnych praktykach sterylizacji ze względu na jego toksyczność i skutki uboczne, a także ograniczenia w skuteczności w przypadku niektórych materiałów. Ponadto, sterylizacja suchym gorącym powietrzem nie jest zalecana dla przedmiotów wrażliwych na wysoką temperaturę, co może prowadzić do uszkodzeń produktów. Radiacyjna sterylizacja, chociaż efektywna dla wielu materiałów, również nie jest optymalna dla wszystkich typów wyrobów medycznych, szczególnie tych, które nie są odporne na promieniowanie. W praktyce, wybór metody powinien być dostosowany do specyfiki materiałów i produktów, co często jest pomijane w typowych błędach myślowych. Użytkownicy powinni zwracać uwagę na zalecenia producentów i normy branżowe, aby uniknąć stosowania nieodpowiednich metod sterylizacji, co może prowadzić do ryzyka infekcji i innych poważnych komplikacji zdrowotnych.

Pytanie 17

Sprzęt medyczny przeznaczony do sterylizacji nadtlenkiem wodoru powinien być zapakowany

A. w rękaw poliamidowy

B. w rękaw Tyvek-folia

C. w torebkę papierowo-foliową

D. w papier krepowany

Wybór złego materiału do pakowania sprzętu medycznego przed sterylizacją nadtlenkiem wodoru może być naprawdę ryzykowny. Na przykład rękawy z poliamidu czy papier krepowany nie są najlepsze, bo nie trzymają się wymogów dotyczących chemii i przepuszczalności gazów. Rękaw poliamidowy, mimo że wytrzymały, nie przepuszcza pary ani nadtlenku, więc może zostawić brud na sprzęcie. Z papierem krepowanym jest podobnie – nie daje odpowiedniej ochrony przed mikroorganizmami i chemikaliami. Te papierowo-foliowe torebki, choć popularne, nie zawsze są dobre do nadtlenku, bo mogą ograniczać przepływ gazów. Używając niewłaściwych materiałów, możemy niechcący narazić pacjentów na infekcje, co jest totalnie niedopuszczalne, zwłaszcza przy normach jak ISO 13485, które mówią o jakości i bezpieczeństwie.

Pytanie 18

W sytuacji nagłego wzrostu ciśnienia w komorze sterylizatora, zawór bezpieczeństwa natychmiast się otwiera, uwalniając do atmosfery nadmiar

A. sterylnego powietrza

B. wody demineralizowanej

C. minerałów rozpuszczonych w wodzie

D. pary wodnej

Poprawna odpowiedź to para wodna, ponieważ w komorze sterylizatora podczas procesu sterylizacji generowane są wysokie temperatury, co prowadzi do wytworzenia pary wodnej. Przy gwałtownym wzroście ciśnienia, który może być wynikiem zablokowania wentylacji lub awarii systemu chłodzenia, zawór bezpieczeństwa odgrywa kluczową rolę w ochronie urządzenia. Otwierając się, zawór wypuszcza nadmiar pary wodnej do atmosfery, co zapobiega uszkodzeniom komory i zapewnia bezpieczeństwo operacyjne. W praktyce, stosowanie zaworów bezpieczeństwa jest zgodne z normami takimi jak ISO 13485, które dotyczą systemów zarządzania jakością w medycynie. Zastosowanie tych zasad pozwala na zachowanie wysokiej efektywności procesów sterylizacji oraz ochrony zdrowia pacjentów, a także minimalizację ryzyka wypadków związanych z niekontrolowanym wzrostem ciśnienia. Dobrą praktyką jest również regularne serwisowanie i kalibracja zaworów bezpieczeństwa, aby zapewnić ich niezawodność w krytycznych sytuacjach.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Co podlega czyszczeniu w kąpieli ultradźwiękowej?

A. optyki endoskopowe

B. światłowody

C. wiertarko-frezarki

D. narzędzia chirurgiczne

Czyszczenie narzędzi chirurgicznych w kąpieli ultradźwiękowej jest standardową procedurą, która zapewnia ich dokładne usunięcie zanieczyszczeń, takich jak krew, tkanki oraz inne resztki organiczne. Kąpiel ultradźwiękowa polega na generowaniu fal dźwiękowych o wysokiej częstotliwości, które tworzą mikropęcherzyki w cieczy czyszczącej. Gdy te pęcherzyki implodują, generują lokalne wysokie ciśnienie i temperaturę, co skutkuje efektywnym usunięciem zanieczyszczeń nawet z trudno dostępnych miejsc. Dobre praktyki w zakresie sterylizacji i czyszczenia narzędzi chirurgicznych zalecają stosowanie tego typu technologii, ponieważ zapewnia ona nie tylko skuteczność, ale także bezpieczeństwo pacjentów oraz personelu medycznego. Na przykład, sprzęt stosowany w chirurgii, taki jak nożyczki, kleszcze czy skalpele, powinien przejść przez proces czyszczenia ultradźwiękowego przed dalszą dezynfekcją i sterylizacją w autoklawie. Dzięki tej procedurze, narzędzia są lepiej przygotowane do użycia w następnych operacjach, co jest kluczowe w kontekście unikania infekcji oraz zapewnienia wysokiego standardu opieki medycznej.

Pytanie 21

Do smarowania narzędzi chirurgicznych powinno się używać substancji na bazie

A. parafiny

B. beztłuszczowych żeli

C. gliceryny

D. oleju silikonowego

Lubrykacja narzędzi chirurgicznych jest kluczowym elementem zapewniającym ich prawidłowe funkcjonowanie oraz wydłużenie żywotności. Stosowanie środków na bazie parafiny jest zalecane, ponieważ parafina charakteryzuje się doskonałymi właściwościami smarnymi oraz wysoką odpornością na działanie wody i substancji chemicznych, co jest istotne w kontekście sterylizacji narzędzi. Przykładowo, w chirurgii ortopedycznej, gdzie narzędzia wymagają częstej manipulacji, zastosowanie parafiny zapobiega zatarciu i zużyciu mechanizmów, co może prowadzić do awarii sprzętu. Ponadto, stosowanie parafiny jest zgodne z normami ISO 13485 dotyczącymi systemów zarządzania jakością w branży medycznej, co podkreśla jej znaczenie w praktyce klinicznej. Warto dodać, że parafina nie wywołuje reakcji alergicznych, co jest istotne w przypadku kontaktu z tkankami pacjenta. W związku z tym, wybór parafiny jako środka lubrykacyjnego stanowi najlepszą praktykę w kontekście bezpieczeństwa i efektywności chirurgicznej.

Pytanie 22

Jakie składniki znajduje się w preparacie do dezynfekcji rąk?

A. formalina

B. chlorheksydyna

C. glukoprotamina

D. chloramina

Chlorheksydyna to substancja czynna powszechnie stosowana w preparatach do dezynfekcji rąk ze względu na swoje skuteczne działanie przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. Jest szeroko akceptowana w medycynie i kosmetyce, a jej efektywność została potwierdzona w badaniach klinicznych. Chlorheksydyna działa poprzez uszkodzenie błon komórkowych mikroorganizmów, co prowadzi do ich śmierci. W praktyce stosuje się ją nie tylko w preparatach do dezynfekcji rąk, ale także w środkach do dezynfekcji skóry przed zabiegami chirurgicznymi oraz w płynach do płukania jamy ustnej. Warto podkreślić, że zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz Centrum Kontroli i Prewencji Chorób (CDC), stosowanie chlorheksydyny jest zalecane w sytuacjach, gdy wymagana jest wysoka skuteczność w eliminacji patogenów. Dlatego preparaty zawierające chlorheksydynę są kluczowe w kontekście zapobiegania zakażeniom szpitalnym oraz ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 23

Igły Yeressa, wykorzystywane w trakcie operacji laparoskopowych, mają na celu

A. odsysanie płynów z ciała.

B. wprowadzanie leków do ciała.

C. pobieranie i przetaczanie krwi.

D. wtłaczanie gazów do jamy brzusznej.

Odsysanie płynów z organizmu, wprowadzanie leków oraz pobieranie i przetaczanie krwi to procedury, które nie mają zastosowania w kontekście igieł Yeressa. Odsysanie płynów, na przykład, wykorzystuje specjalistyczne narzędzia, takie jak kaniule lub dren, które są zaprojektowane do usuwania nadmiaru płynów z jam ciała, a nie do wytwarzania przestrzeni roboczej. Wprowadzanie leków do organizmu zazwyczaj odbywa się za pomocą strzykawek i igieł do iniekcji, które są przeznaczone do podawania substancji bezpośrednio do krwiobiegu lub do tkanek. Ponadto, pobieranie i przetaczanie krwi to procedury wymagające użycia igieł o dużej średnicy i specyficznych technik, które różnią się od tych stosowanych w przypadku gazowania jamy brzusznej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa pacjentów oraz skuteczności przeprowadzanych procedur medycznych. Często dochodzi do mylenia funkcji narzędzi, co jest typowym błędem myślowym; każdy instrument chirurgiczny ma swoje unikalne zastosowanie i powinien być używany zgodnie z jego przeznaczeniem. Brak wiedzy na ten temat może prowadzić do nieprawidłowych praktyk i poważnych komplikacji w trakcie zabiegów.

Pytanie 24

Do pielęgnacji narzędzi chirurgicznych wyposażonych w zamek powinno się używać oleju

A. lnianego

B. parafinowego

C. kokosowego

D. silikonowego

Odpowiedź parafinowy jest poprawna, ponieważ olej parafinowy jest powszechnie zalecany do konserwacji narzędzi chirurgicznych z zamkiem. Jego właściwości są idealne do smarowania mechanizmów precyzyjnych, co jest kluczowe dla utrzymania ich funkcjonalności i bezpieczeństwa. Olej parafinowy charakteryzuje się stabilnością chemiczną oraz odpornością na utlenianie, co sprawia, że nie ulega degradacji w wysokich temperaturach ani nie wchodzi w reakcje z innymi substancjami. Dodatkowo, nie pozostawia resztek, co jest istotne w kontekście sterylizacji narzędzi. Przykładem zastosowania oleju parafinowego jest smarowanie blokad w narzędziach chirurgicznych, co pozwala na ich płynne działanie i przedłuża ich żywotność. W branży medycznej przestrzeganie standardów dotyczących konserwacji narzędzi jest kluczowe, a olej parafinowy jest zgodny z wytycznymi CE oraz innymi regulacjami dotyczącymi bezpieczeństwa medycznego.

Pytanie 25

Białko, gdy jest narażone na wodę o temperaturze przekraczającej 45 °C, doświadcza

A. oksydacji

B. intoksykacji

C. denaturacji

D. alkilacji

Oksydacja białek to proces chemiczny, w którym dochodzi do utleniania ich łańcuchów polipeptydowych, co prowadzi do zmiany ich właściwości. Choć w wysokiej temperaturze może dochodzić do oksydacji białek, wpływ wody o temperaturze powyżej 45 °C nie jest głównym czynnikiem tego zjawiska. Z kolei intoksykacja odnosi się do wprowadzenia trucizny do organizmu, co nie ma związku z denaturacją białek przez działanie wysokotemperaturowej wody. Proces ten nie dotyczy struktury białek. Alkilacja to modyfikacja chemiczna, w której grupy alkilowe są dodawane do cząsteczek białek, także nie jest adekwatne w kontekście oddziaływania wysokiej temperatury z białkami. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego kojarzenia procesów chemicznych z ich skutkami. W rzeczywistości, denaturacja jest jedynym procesem, który opisuje zmiany fizyczne białek w odpowiedzi na podgrzewanie, co prowadzi do zmiany ich struktury i utraty funkcji. Zrozumienie różnicy między tymi procesami jest kluczowe w naukach biologicznych i chemicznych, szczególnie w kontekście ich zastosowania w przemyśle spożywczym oraz biotechnologii, gdzie kontrola nad strukturą białek jest niezbędna do uzyskania pożądanych właściwości produktów.

Pytanie 26

Sprzęt medyczny przeznaczony do kasacji powinien być przekazany dopiero po zakończeniu procedury

A. mycia urządzenia

B. oczyszczania urządzenia

C. dezynfekcji urządzenia

D. sterylizacji urządzenia

Wybór odpowiedzi związanych z myciem, sterylizacją czy oczyszczaniem sprzętu medycznego przed jego kasacją opiera się na niepełnym zrozumieniu standardów higieny i bezpieczeństwa w kontekście sprzętu medycznego. Mycie sprzętu, chociaż jest krokiem wstępnym w procesie dezynfekcji, nie jest wystarczające do zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa. To proces, który jedynie usuwa widoczne zanieczyszczenia, ale nie zabija bakterii ani wirusów, dlatego nie może być traktowane jako wystarczające przygotowanie sprzętu do kasacji. Sterylizacja, choć skuteczna w eliminacji wszelkich form mikroorganizmów, jest procesem czasochłonnym i kosztownym, który nie jest wymagany w przypadku sprzętu przeznaczonego do kasacji. W praktyce, niektóre instytucje mogą błędnie stosować sterylizację jako metodę przygotowawczą, co prowadzi do niepotrzebnych wydatków i komplikacji. Oczyszczanie sprzętu, które często mylone jest z dezynfekcją, również nie spełnia wymagań, gdyż nie eliminuje patogenów. Dobre praktyki w zarządzaniu sprzętem medycznym wymagają, aby przed kasacją sprzęt był poddawany odpowiedniej dezynfekcji, co jest zgodne z regulacjami i normami branżowymi, takimi jak wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia oraz krajowe przepisy sanitarno-epidemiologiczne. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa w ochronie zdrowia.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Test szczelności, przed przeprowadzeniem testu Bowie-Dick'a, realizuje się w sterylizatorze

A. formaldehydowym

B. parowym

C. plazmowym

D. gazowym

Odpowiedź 'parowym' jest prawidłowa, ponieważ test szczelności przed testem Bowie-Dick'a powinien być przeprowadzany w sterylizatorze parowym. Test Bowie-Dick'a jest stosowany do oceny efektywności cyklu sterylizacji parą wodną, szczególnie w odniesieniu do usuwania powietrza i zapewnienia odpowiedniego kontaktu pary z materiałami, które mają być sterylizowane. Procedura ta jest kluczowa w ochronie przed bakteriami, wirusami i innymi mikroorganizmami. Przykładem zastosowania tego testu jest sterylizacja narzędzi chirurgicznych, gdzie właściwe usunięcie powietrza z komory sterylizacyjnej jest niezbędne do zapewnienia pełnej skuteczności procesu. Praktyki te są zgodne z normami ISO 11140-1, które określają metody testowania efektywności sterylizacji. Ważne jest również, aby regularnie przeprowadzać te testy w celu monitorowania wydajności i niezawodności sprzętu, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów.

Pytanie 30

Czas dezynfekcji zaczyna się od chwili

A. zanurzenia pierwszego narzędzia w roztworze roboczym

B. wyjęcia ostatniego narzędzia z roztworu roboczego

C. wyjęcia pierwszego narzędzia z roztworu roboczego

D. zanurzenia ostatniego narzędzia w roztworze roboczym

Czas dezynfekcji powinien być liczony od momentu zanurzenia ostatniego narzędzia w roztworze roboczym, ponieważ to zapewnia, że wszystkie narzędzia poddawane są działaniu środka dezynfekującego przez wymagany minimalny czas. Kluczowym elementem skuteczności dezynfekcji jest odpowiednie zabezpieczenie każdego z narzędzi, aby zminimalizować ryzyko przeniesienia patogenów. Przykładem może być sytuacja w placówkach medycznych, gdzie narzędzia chirurgiczne muszą być dezynfekowane, aby zapewnić bezpieczeństwo pacjentów i personelu. Zgodnie z normami sanitarnymi, każda kategoria narzędzi ma określony czas kontaktu z roztworem dezynfekującym, co jest szczególnie istotne w kontekście procedur medycznych. Ponadto, w praktyce często stosuje się termometry do monitorowania temperatury roztworu oraz czasomierze, co dodatkowo potwierdza, że czas zaczyna się liczyć od momentu zanurzenia ostatniego narzędzia. Dobrą praktyką jest również dokumentowanie tego procesu, aby móc wykazać zgodność z procedurami dezynfekcji w razie kontroli.

Pytanie 31

Jaką metodę należy zastosować do sterylizacji materiałów opatrunkowych?

A. tlenkiem etylenu oraz parą wodną

B. kwasem nadoctowym oraz tlenkiem etylenu

C. nadtlenkiem wodoru oraz parą wodną

D. nadtlenkiem wodoru oraz kwasem nadoctowym

Wybór innych metod sterylizacji, takich jak kwas nadoctowy i nadtlenek wodoru, może prowadzić do nieprawidłowego podejścia do dezynfekcji materiałów opatrunkowych. Kwas nadoctowy, choć skuteczny w niektórych zastosowaniach, nie jest zalecany do sterylizacji materiałów, które wymagają długotrwałego przechowywania w warunkach aseptycznych, ponieważ jego działanie jest ograniczone czasowo i może być zbyt agresywne dla niektórych materiałów. Nadtlenek wodoru, z kolei, choć popularny w dezynfekcji, w przypadku materiałów wrażliwych na utleniacze, może powodować utratę struktury i właściwości fizycznych. W praktyce często występuje błąd myślowy polegający na zakładaniu, że wszystkie środki dezynfekcyjne mają podobny zakres działania w różnych warunkach. Każda metoda sterylizacji powinna być dostosowana do specyfiki materiału i wymagań dotyczących jego użycia. Stosowanie niewłaściwych substancji chemicznych może prowadzić do niepełnej sterylizacji oraz zagrażać pacjentom, co jest sprzeczne z zasadami bezpieczeństwa i higieny. Właściwe podejście do sterylizacji wymaga znajomości standardów branżowych oraz praktycznych doświadczeń, aby zapewnić skuteczność i bezpieczeństwo procedur medycznych.

Pytanie 32

Koszt 125 sztuk włókniny do sterylizacji o wymiarach 100 x 100 cm wynosi 125,00 zł, natomiast 100 sztuk papieru do sterylizacji w tym samym formacie kosztuje 130,00 zł.
Oblicz wydatki na zapakowanie 10 kontenerów perforowanych w jedną warstwę papieru oraz jedną warstwę włókniny?

A. 2,55 zł

B. 25,50 zł

C. 230,00 zł

D. 23,00 zł

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich jest wynikiem niepoprawnych założeń dotyczących obliczeń kosztów materiałów. Odpowiedzi takie jak 2,55 zł czy 25,50 zł mogą wynikać z mylnego zrozumienia liczby kontenerów lub kosztu jednostkowego materiałów. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 2,55 zł, można przypuszczać, że osoba obliczająca koszt jednego kontenera dodała koszty materiałów, ale nie uwzględniła, że każdy kontener wymaga dwóch warstw materiału. Odpowiedź 25,50 zł może być wynikiem błędnego przeliczenia ilości potrzebnych materiałów bądź pomylenia jednostek kosztu. Użycie 230,00 zł jako odpowiedzi wskazuje na całkowicie niewłaściwe podejście, jako że odnosi się do uznania wszystkich kontenerów jako wymagających oddzielnych kosztów bez uwzględnienia ich liczby. W praktyce, kluczowe jest precyzyjne obliczenie kosztów jednostkowych oraz ich zastosowanie w kontekście liczby potrzebnych sztuk. Zrozumienie podstawowych zasad kosztorysowania i umiejętność stosowania ich w praktyce jest niezbędne dla efektywnego zarządzania budżetem w sektorze medycznym i nie tylko.

Pytanie 33

Zagrożenie korozją wżerową zwiększa się wraz z

A. zmniejszeniem stężenia środków dezynfekcyjnych

B. wzrastającą liczbą zabiegów konserwujących

C. rosnącą ilością chlorków

D. obniżeniem temperatury dezynfekcji

Zrozumienie korozji wżerowej wymaga analizy różnych czynników wpływających na to zjawisko. Przykładowo, zmniejszenie temperatury dezynfekcji nie ma bezpośredniego związku z corozją wżerową. Może ono wpływać na ogólną skuteczność procesów dezynfekcji, ale nie jest to czynnik, który bezpośrednio powoduje wzrost korozji. Z kolei zwiększenie liczby zabiegów konserwujących raczej powinno prowadzić do zmniejszenia ryzyka korozji, gdyż regularne przeglądy i konserwacje mogą zapobiegać powstawaniu uszkodzeń i utrzymaniu odpowiednich warunków ochronnych dla materiałów. Co więcej, zmniejszenie stężenia środków dezynfekcyjnych może prowadzić do wzrostu populacji mikroorganizmów, co może wpłynąć na degradację materiałów, ale nie jest to bezpośredni katalizator korozji wżerowej. Właściwe zarządzanie substancjami chemicznymi i ich stężeniem jest kluczowe dla ochrony przed korozją. W kontekście inżynieryjnym, ważne jest, aby podejmować decyzje na podstawie wiedzy o chemicznych i elektrochemicznych właściwościach używanych materiałów oraz ich interakcji ze środowiskiem, w którym są eksploatowane.

Pytanie 34

Testem funkcjonalnym nożyczek chirurgicznych jest badanie

A. działania mechanizmu zapadki.

B. szczelności.

C. cięcia.

D. obciążenia końcówek.

Wybór opcji 'cięcia' jako odpowiedzi na pytanie o test funkcyjny nożyczek chirurgicznych jest trafny, ponieważ głównym celem nożyczek chirurgicznych jest precyzyjne cięcie tkanek. Test cięcia ocenia zdolność narzędzia do efektywnego i dokładnego wykonywania tego zadania, co ma kluczowe znaczenie w kontekście chirurgicznym. W przemyśle medycznym, nożyczki muszą spełniać określone normy jakości, aby zapewnić bezpieczeństwo pacjentów. W praktyce, testy cięcia mogą obejmować różne materiały, takie jak tkanki miękkie czy szwy, aby zweryfikować, czy nożyczki są w stanie bezproblemowo przeprowadzić cięcie przy minimalnym wysiłku. Dobre praktyki w zakresie testowania narzędzi chirurgicznych sugerują, że regularne oceny funkcji cięcia są niezbędne dla utrzymania wysokich standardów jakości. Podobnie, normy ISO dla narzędzi chirurgicznych podkreślają znaczenie testowania ich funkcjonalności, w tym zdolności do cięcia, co przekłada się na bezpieczeństwo i skuteczność procedur chirurgicznych.

Pytanie 35

Zanim nałożysz olej do konserwacji, modułowe instrumenty powinny być

A. wystudzone, sprawdzone pod kątem czystości oraz zmontowane

B. zdezynfekowane, złożone oraz sprawne

C. oczyszczone, zdezynfekowane oraz sprawne

D. schłodzone, czyste oraz sprawdzone pod kątem funkcjonalności

Odpowiedź 'wystudzone, skontrolowane pod kątem czystości oraz zmontowane' jest poprawna, ponieważ przed zastosowaniem oleju do konserwacji modułowych instrumentów, kluczowe jest, aby instrumenty były odpowiednio przygotowane. Wystudzenie instrumentu pozwala na uniknięcie uszkodzeń związanych z nagłym wpływem temperatury, co jest istotne dla zachowania integralności materiałów. Kontrola czystości eliminuje ryzyko zanieczyszczenia, które może wpłynąć na efektywność konserwacji oraz wydajność instrumentu. Zmontowane instrumenty zapewniają, że wszystkie ich części funkcjonują zgodnie z przewidzianymi specyfikacjami i pozwalają na pełne zastosowanie oleju ochronnego. Przykładem praktycznym może być konserwacja instrumentów muzycznych, gdzie nawet niewielkie zanieczyszczenia mogą prowadzić do niepożądanych dźwięków czy uszkodzeń mechanicznych. Standardy przemysłowe sugerują, aby takie przygotowania były integralną częścią procesu konserwacji, co przyczynia się do dłuższej żywotności instrumentów oraz ich optymalnego działania.

Pytanie 36

Aby uzyskać 9 litrów roboczego roztworu o stężeniu 4%, jaką ilość składników należy zastosować?

A. 8640 ml wody i 360 ml koncentratu preparatu dezynfekcyjnego

B. 9000 ml wody i 400 ml koncentratu preparatu dezynfekcyjnego

C. 9000 ml wody i 360 ml koncentratu preparatu dezynfekcyjnego

D. 860 ml wody i 36 ml koncentratu preparatu dezynfekcyjnego

Aby sporządzić 9 litrów roztworu roboczego o stężeniu 4%, należy obliczyć odpowiednie ilości składników, stosując wzór na stężenie procentowe. Stężenie 4% oznacza, że w 100 ml roztworu znajduje się 4 ml substancji czynnej. Zatem, dla 9000 ml roztworu roboczego, obliczamy ilość substancji czynnej: 9000 ml * 0,04 = 360 ml. Pozostała ilość to woda: 9000 ml - 360 ml = 8640 ml. Taki sposób obliczania jest kluczowy w praktyce, zwłaszcza w laboratoriach oraz w przemyśle chemicznym i farmaceutycznym, gdzie precyzyjne przygotowanie roztworów jest istotne dla uzyskania oczekiwanych efektów. Użycie odpowiednich proporcji zapewnia skuteczność zastosowanego preparatu dezynfekcyjnego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie przygotowania roztworów i ich zastosowania w dezynfekcji oraz sterylizacji.

Pytanie 37

W przypadku dezynfekcji sprzętu z materiałów syntetycznych, które mają kontakt z tkankami lub układem oddechowym nie dopuszcza się użycia preparatów zawierających

A. glukoprotaminę

B. formaldehyd

C. kwas nadoctowy

D. aktywowany tlen

Aktywny tlen, glukoprotamina i kwas nadoctowy są powszechnie stosowanymi środkami dezynfekcyjnymi i każdy z nich ma swoje specyficzne zastosowania. Aktywny tlen, często w formie nadtlenku wodoru, jest skuteczny w eliminacji bakterii, wirusów i grzybów, a jego zastosowanie w dezynfekcji sprzętu medycznego jest dobrze udokumentowane. Jego główną zaletą jest brak toksyczności w porównaniu do formaldehydu, co czyni go bardziej odpowiednim do użycia w warunkach klinicznych. Glukoprotamina, mimo że nie jest standardowym środkiem dezynfekcyjnym, wykazuje właściwości wspomagające gojenie i może być stosowana w kontekście pielęgnacji ran. Kwas nadoctowy, z drugiej strony, jest silnym środkiem dezynfekcyjnym, który działa szybciej niż wiele innych substancji, a jego zastosowanie w dezynfekcji sprzętu medycznego jest uzasadnione, szczególnie tam, gdzie wymagana jest wysoka skuteczność. Wybór odpowiednich środków dezynfekcyjnych powinien być oparty na ich skuteczności, bezpieczeństwie oraz zgodności z wytycznymi instytucji zdrowia publicznego. Niezrozumienie lub pomijanie tych aspektów może prowadzić do stosowania nieodpowiednich preparatów, co z kolei naraża pacjentów na potencjalne zagrożenia zdrowotne. Prawidłowe podejście do dezynfekcji wymaga nie tylko wiedzy na temat właściwości chemicznych, ale również zrozumienia kontekstu ich zastosowania w praktyce klinicznej.

Pytanie 38

Jakie są temperatura oraz minimalny czas sterylizacji termostabilnego sprzętu medycznego?

A. 121°C, 7 minut

B. 121°C, 10 minut

C. 134°C, 3 minut

D. 134°C, 20 minut

Zarówno odpowiedzi 121°C przez 7 minut, 134°C przez 20 minut, jak i 121°C przez 10 minut są nieprawidłowe z różnych powodów. W przypadku stosowania temperatury 121°C, czas sterylizacji w konwencjonalnych autoklawach musi wynosić co najmniej 15 minut, aby zapewnić skuteczną eliminację mikroorganizmów. Zbyt krótki czas, jak 7 minut, nie gwarantuje osiągnięcia wymaganego poziomu sterylności, co może prowadzić do ryzyka zakażeń w warunkach klinicznych. Z kolei 134°C przez 20 minut jest nadmiernie długim czasem, co może prowadzić do uszkodzenia niektórych delikatnych instrumentów medycznych lub materiałów, które nie są zaprojektowane do wysokotemperaturowej obróbki. W praktyce medycznej stosuje się metody, które maksymalizują efektywność sterylizacji, przy jednoczesnym ograniczaniu ryzyka uszkodzenia sprzętu. Ważne jest również zrozumienie, że różne materiały wymagają różnych warunków sterylizacji, dlatego kluczowe jest przestrzeganie wytycznych producenta oraz branżowych standardów, aby zapewnić pełną skuteczność procesu sterylizacji, a tym samym bezpieczeństwo pacjentów.

Pytanie 39

Jakie narzędzia chirurgiczne są wyposażone w zamki?

A. Hak laparotomijny, sonda główkowa

B. Klem jelitowy, pean

C. Pęseta anatomiczna, sonda rowkowa

D. Kocher, kaniula

Hak laparotomijny oraz sonda główkowa to narzędzia, które nie są wyposażone w mechanizmy blokujące. Hak laparotomijny jest używany przede wszystkim do unieruchamiania tkanek podczas otwarcia jamy brzusznej, co pozwala chirurgowi na swobodny dostęp do narządów wewnętrznych. Jego konstrukcja nie wymaga zamka, ponieważ nie jest używany do zadawania ciśnienia ani blokady tkanek. Sonda główkowa, natomiast, pełni funkcję diagnostyczną i nie ma zastosowania w kontekście blokowania tkanki, co sprawia, że nie jest ona odpowiednia do tej kategorii narzędzi. Pęseta anatomiczna i sonda rowkowa również nie posiadają mechanizmu blokującego; pęseta anatomiczna jest narzędziem chwytającym, ale nie ma zamka, a sonda rowkowa służy do badania i wprowadzania do wnętrza ciała, co stawia ją w innej kategorii narzędzi. Typowym błędem myślowym jest przypisywanie cech narzędzi do tych, które ich nie posiadają, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście ich zastosowania i funkcji. Właściwe zrozumienie różnic między narzędziami chirurgicznymi jest kluczowe dla ich efektywnego i bezpiecznego użycia w praktyce klinicznej.

Pytanie 40

Kiedy następuje nagły wzrost ciśnienia pary w komorze sterylizatora, co się dzieje z zaworem bezpieczeństwa?

A. otwiera się

B. zamyka się

C. otwiera drzwi

D. blokuje drzwi

Jak wiesz, zawór bezpieczeństwa w sterylizatorze to naprawdę ważny element. Dzięki niemu, gdy ciśnienie pary nagle rośnie, możemy uniknąć poważnych problemów, które mogłyby uszkodzić urządzenie albo zagrażać pracownikom. Kiedy ciśnienie jest za wysokie, zawór się otwiera i pozwala uwolnić nadmiar pary. To jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa w inżynierii. Warto wspomnieć, że projektowanie takich zaworów odbywa się według norm ASME, więc można na nich polegać w krytycznych sytuacjach. Na przykład, jeśli ogrzewanie w sterylizatorze działa źle i nagle temperatura rośnie, zawór otworzy się, co pozwoli na odprowadzenie nadmiaru pary. W ten sposób przywracamy bezpieczne warunki, co jest kluczowe dla efektywności sterylizacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej