Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.12 - Organizacja żywienia i usług gastronomicznych
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 14:22
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 14:50

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Korzystając z informacji zamieszczonych w tabeli, określ ile wynosi dobowe zapotrzebowanie na energię dla mężczyzny prowadzącego umiarkowaną aktywność zawodową i dużą aktywność pozazawodową, którego PPM wynosi 1750 kcal/dobę.

Poziom aktywności fizycznej mężczyzn
Poziom aktywności pozazawodowej	Poziom aktywności zawodowej
Poziom aktywności pozazawodowej	mała	umiarkowana	duża
brak aktywności	1,4	1,6	1,7
umiarkowana	1,5	1,7	1,8
duża	1,6	1,8	1,9

A. 2800 kcal

B. 3150 kcal

C. 2625 kcal

D. 3325 kcal

Odpowiedź 3150 kcal jest prawidłowa, ponieważ odpowiada dziennemu zapotrzebowaniu energetycznemu mężczyzny prowadzącego umiarkowaną aktywność zawodową oraz dużą aktywność pozazawodową. Podstawowa przemiana materii (PPM) wynosząca 1750 kcal/dobę została pomnożona przez współczynnik aktywności fizycznej równy 1,8, co jest zgodne z ogólnymi wytycznymi żywieniowymi. Takie podejście pozwala na dokładne oszacowanie zapotrzebowania energetycznego osób, które prowadzą aktywne życie. W praktyce, wiedza ta jest niezwykle ważna dla dietetyków oraz specjalistów ds. żywienia, którzy muszą dostosować plany dietetyczne do indywidualnych potrzeb klientów. Dlatego zrozumienie, jak obliczyć zapotrzebowanie energetyczne, jest kluczowym elementem w pracy nad planowaniem zdrowej diety i osiągnięciem celów zdrowotnych. Wiedza o tych obliczeniach jest też istotna dla osób uprawiających sport, które potrzebują precyzyjnych danych do monitorowania swojej diety oraz wyników.

Pytanie 2

Widelec przedstawiony na rysunku służy do serwowania

A. wędlin.

B. marynat.

C. sardynek.

D. sera.

Wybór niewłaściwego widelca do serwowania potraw może prowadzić do wielu problemów, zarówno wizualnych, jak i związanych z jakością jedzenia. W przypadku marynat, sera czy wędlin, stosowanie widelca do sardynek nie jest efektywne, ponieważ te potrawy wymagają innych narzędzi dostosowanych do ich specyfiki. Widelec do marynat powinien mieć dłuższe zęby, by móc precyzyjnie uchwycić kawałki jedzenia zanurzone w płynie, co minimalizuje ryzyko ich uszkodzenia. Z kolei do sera przydatny jest widelec z krótszymi i szerszymi zębami, co umożliwia stabilne podtrzymanie kęsów w trakcie krojenia i serwowania. W przypadku wędlin, z kolei, lepiej sprawdzają się widelce z większymi zębami, które pomagają w precyzyjnym krojeniu i serwowaniu, zachowując ich kształt. Używanie niewłaściwego narzędzia może prowadzić do nieestetycznego podania potrawy, a także do utraty ich smakowitości, co jest niezgodne z zasadami dobrego serwowania w profesjonalnej gastronomii. Kluczowe jest, aby wybierać narzędzia zgodnie z rodzajem serwowanej potrawy, co nie tylko wpływa na estetykę, ale również na zachowanie jakości smakowej potraw.

Pytanie 3

Jeżeli zgodnie z recepturą kulinarną zastosowano 4 000 g surowców do przygotowania 2 000 g gotowego dania, to jaka jest wydajność procesu technologicznego?

A. 4 000 g

B. 200%

C. 2 000 g

D. 50%

Wydajność procesu technologicznego odnosi się do stosunku ilości gotowego produktu do ilości użytych surowców. W tym przypadku mamy 2 000 g gotowej potrawy uzyskanej z 4 000 g surowców. Aby obliczyć wydajność, należy podzielić masę gotowego produktu przez masę surowców i pomnożyć wynik przez 100, co daje: (2 000 g / 4 000 g) * 100 = 50%. Ta wartość wskazuje, że w procesie produkcji wykorzystano tylko 50% surowców do uzyskania gotowego dania, co jest typowe w gastronomii, gdzie nie wszystkie składniki trafiają do ostatecznego produktu (np. odpady, odrzuty). Znajomość wydajności jest kluczowa w zarządzaniu kosztami i optymalizacji procesów produkcyjnych. W praktyce można zredukować straty surowców poprzez odpowiednie planowanie i wykorzystanie technologii przetwarzania, co prowadzi do większej efektywności produkcji oraz zmniejszenia kosztów operacyjnych.

Pytanie 4

System zapewnienia jakości, który wymaga stworzenia wewnętrznego planu higieny w formie instrukcji oraz kart monitorujących, to

A. GHP

B. ISO

C. GMP

D. HACCP

ISO, czyli Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna, zajmuje się tworzeniem międzynarodowych standardów, które mogą obejmować różne aspekty zarządzania jakością, jednak nie są one bezpośrednio związane z opracowaniem zakładowego planu higieny. ISO 22000, na przykład, to standard dotyczący systemu zarządzania bezpieczeństwem żywności, ale nie koncentruje się wyłącznie na praktykach higienicznych. W przypadku interakcji z ISO, wiele osób może myśleć, że standardy te automatycznie obejmują wszystkie elementy dotyczące higieny, co jest błędne. Praktyka pokazuje, że wiele zakładów wprowadza tylko standardy ISO bez uprzedniego zapewnienia odpowiednich praktyk higienicznych, co może prowadzić do zaniedbań w zakresie bezpieczeństwa żywności. GMP, czyli Dobre Praktyki Wytwarzania, mają na celu zapewnienie wysokiej jakości produktu, jednak nie dostarczają tak szczegółowych wytycznych dotyczących higieny, jak GHP. Z kolei HACCP to system analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontrolnych, który wymaga identyfikacji potencjalnych zagrożeń, ale powstaje na bazie wcześniejszych zasad GHP. Często występuje mylne przekonanie, że standardy ISO i GMP są wystarczające do zapewnienia bezpieczeństwa żywności, co jest niepełnym podejściem, ponieważ nie uwzględniają one w pełni praktycznych aspektów higieny, które są kluczowe dla procesów związanych z produkcją i obrotem żywnością.

Pytanie 5

Który zestaw dań obiadowych nie jest zgodny z regułami planowania jadłospisów?

A. Zupa jarzynowa, pieczona pierś z kurczaka, ziemniaki z wody, mizeria, woda

B. Krem z dyni, kotlet mielony, ziemniaki puree, surówka z kapusty, sok wiśniowy

C. Zupa kalafiorowa, ryba smażona, ziemniaki puree, kalafior z wody, kompot z jabłek

D. Rosół z makaronem, pieczeń wołowa, ziemniaki z wody, buraczki zasmażane, lemoniada

Zestaw obiadowy zawierający zupę kalafiorową, rybę smażoną, ziemniaki puree, kalafior z wody oraz kompot z jabłek jest niezgodny z zasadami układania jadłospisów, ponieważ brakuje w nim elementu urozmaicenia i zachowania odpowiednich proporcji między składnikami. W dobrych praktykach kulinarnych zaleca się, aby każdy posiłek zawierał źródło białka, węglowodanów oraz warzyw, które dostarczają niezbędnych witamin i minerałów. W omawianym zestawie dominują produkty pochodzenia roślinnego oraz ryby, co może prowadzić do braku różnorodności składników odżywczych. Przykładem prawidłowego jadłospisu może być zestaw, w którym obok ryby znajdowałaby się porcja mięsa, np. kurczaka, co zapewniłoby lepsze zbilansowanie białka. Ponadto, różnorodność warzyw, takich jak marchewka, brokuły czy sałata, przyczyniłaby się do wzbogacenia diety o cenne składniki odżywcze, a także poprawiła estetykę podania potrawy.

Pytanie 6

Na zdjęciu przedstawiono szczypce

A. do ślimaków.

B. do oliwek.

C. do szparagów.

D. do cukru.

Te szczypce do szparagów, które widzisz, są naprawdę super praktyczne. Zostały zaprojektowane tak, żeby łatwo i bezpiecznie podawać szparagi, bo wiadomo, że te warzywa są delikatne i łatwo je złamać. Ich kształt sprawia, że można je pewnie chwycić, co jest mega ważne, zwłaszcza w kuchni, gdzie wszystko musi przebiegać sprawnie. Używa się ich nie tylko w restauracjach, ale także w domach, kiedy robimy coś eleganckiego na stół. Fajnie, że dzięki tym szczypcom nie trzeba dotykać jedzenia rękami, co jest zgodne z zasadami higieny. Poza tym, jak masz dobre narzędzia, to praca w kuchni staje się dużo przyjemniejsza. Używanie szczypiec do szparagów naprawdę podkreśla smak i wygląd potraw, co jest ważne w nowoczesnej gastronomii. Jak się je prawidłowo stosuje, to potrawy wyglądają na bardziej profesjonalne i apetyczne.

Pytanie 7

Który zestaw należy zaplanować na podwieczorek dla osoby ciężko pracującej fizycznie jako uzupełnienie jadłospisu przedstawionego w tabeli?

Śniadanie I	Omlet z szynką i groszkiem zielonym, chleb razowy, masło, dżem wiśniowy, kawa z mlekiem
Śniadanie II	Pasta z twarogu i makreli, ogórek kiszony, bułka pszenna, masło, sok wieloowocowy
Obiad	Krupnik jęczmienny, pieczeń z karkówki, ziemniaki z wody, kapusta zasmażana
Podwieczorek	?
Kolacja	Sałatka drobiowa z ryżem i papryką, bagietka, masło, herbata

A. Jabłko pieczone, jogurt naturalny.

B. Racuchy z jabłkami, kakao na mleku.

C. Mus jabłkowy, herbata z wiśniami.

D. Surówka z jabłek, koktajl malinowy.

Wybór surówki z jabłek i koktajlu malinowego oraz innych propozycji może wydawać się fajny, ale nie dostarczy wystarczającej ilości składników odżywczych dla osób, które ciężko pracują. Surówka z jabłek, chociaż zdrowa, tak naprawdę nie ma zbyt dużo węglowodanów złożonych ani białka, więc nie da długotrwałej energii, co jest super istotne. Koktajl malinowy, mimo że z witaminami, to głównie cukry proste, które szybko dodają energii, ale tak samo szybko ją zabierają. Mus jabłkowy i herbata z wiśniami też nie mają nic, co by pomogło w regeneracji. Jogurt naturalny jest dobry na białko, ale w połączeniu z pieczonym jabłkiem to nie jest pełnowartościowy posiłek, bo brakuje mu węglowodanów i tłuszczów. Takie połączenia na ogół nie są najlepsze dla osób, które codziennie borykają się z wymagającą pracą fizyczną, bo ich organizmy potrzebują więcej składników odżywczych. Ważne jest, żeby dieta dla pracowników fizycznych uwzględniała odpowiednie proporcje białek, tłuszczów i węglowodanów, żeby wspierać ich codzienną aktywność.

Pytanie 8

Do serwowania śniadania wiedeńskiego wymagane są widelce i noże

A. małe

B. średnie

C. duże

D. specjalne

Odpowiedź 'średnie' jest prawidłowa, ponieważ w kontekście serwowania śniadania wiedeńskiego, standardowe sztućce, które powinny być użyte, to właśnie widelce i noże o średniej wielkości. Śniadanie wiedeńskie, które często obejmuje potrawy takie jak jajka, wędliny oraz pieczywo, wymaga sztućców, które umożliwią komfortowe jedzenie tych dań. W praktyce, użycie średnich sztućców pozwala na efektywne manewrowanie nimi, co jest kluczowe dla zachowania elegancji posiłku, szczególnie w kontekście formalnych lub półformalnych okazji. Ponadto, stosowanie średnich widelców i noży jest zgodne z zasadami etykiety stołowej, które sugerują odpowiednie dobranie sztućców do rodzaju serwowanej potrawy. Używając odpowiednich sztućców, nie tylko poprawiamy komfort jedzenia, ale również jakość doświadczenia kulinarnego, co jest niezwykle istotne w kontekście gastronomii. Warto także dodać, że odpowiednio dobrane sztućce mogą wpływać na postrzeganą jakość posiłku, a ich dobór powinien być zgodny z zasadami sztuki kulinarnej oraz etykiety.

Pytanie 9

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli, oblicz średnie zapotrzebowanie na białko dla dorosłego mężczyzny o masie ciała 82 kg.

Grupa wiek/lata	Masa ciała kg	Średnie zapotrzebowanie (EAR) na białko g/kg m.c./dobę
Normy na białko dla ludności Polski (fragment)
chłopcy
10-12	38	0,84
13-15	53	0,84
16-18	67	0,81
mężczyźni
≥19	50-90	0,73

A. 82,00 g

B. 66,42 g

C. 68,88 g

D. 59,86 g

Wydaje mi się, że trafiłeś w sedno! Wiesz, ta poprawna odpowiedź wynika z tego, że korzystasz z odpowiedniego współczynnika zapotrzebowania na białko dla mężczyzn. W Polsce mamy taki standard, który mówi, że dorosły facet potrzebuje około 0,73 g białka na każdy kilogram masy ciała. Więc jak masz mężczyznę ważącego 82 kg, to obliczenia są proste: 82 kg razy 0,73 g/kg daje nam jakieś 59,86 g. To ważne, bo dobrze zbilansowana dieta, zwłaszcza dla aktywnych ludzi, pomaga w regeneracji mięśni i ogólnym zdrowiu. W dietetyce sportowej takie konkretne liczby naprawdę mają znaczenie, bo pozwalają na lepsze planowanie posiłków. Warto mieć to na uwadze!

Pytanie 10

Jaki obrus powinien być dobrany do stołu o wymiarach 80 cm x 120 cm?

A. Prostokątny o wymiarach 140 cm x 180 cm

B. Okrągły o średnicy 180 cm

C. Prostokątny o wymiarach 120 cm x 160 cm

D. Okrągły o średnicy 160 cm

Wybór prostokątnego obrusu o wymiarach 140 cm x 180 cm jest optymalny dla stołu o wymiarach 80 cm x 120 cm. Taki obrus zapewnia odpowiednią ilość materiału do swobodnego zwisania, co nie tylko estetycznie wzbogaca aranżację stołu, ale również chroni jego powierzchnię przed zarysowaniami i plamami. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk w aranżacji stołów, obrus powinien zwisać przynajmniej 20-30 cm z każdej strony. W przypadku tego stołu, obrus o wymiarach 140 cm x 180 cm dostarczy wystarczającej ilości materiału, aby uzyskać ok. 30 cm zwisu z krótszych boków oraz 60 cm ze stron dłuższych. To nie tylko wpływa na wizualną atrakcyjność, lecz także na komfort użytkowania, gdyż stół będzie wyglądał elegancko i przytulnie. Dodatkowo, większy obrus może być łatwo dostosowany do innej formy stołu, w razie potrzeby, co czyni go bardziej uniwersalnym wyborem. Przykładem może być sytuacja, gdy stół zostanie rozszerzony lub potraktowany w inny sposób podczas różnych okazji, takich jak rodzinne spotkania czy przyjęcia.

Pytanie 11

Która ilustracja przedstawia nóż do masła?

A. Ilustracja II.

B. Ilustracja IV.

C. Ilustracja I.

D. Ilustracja III.

Nóż do masła, który został poprawnie zidentyfikowany na ilustracji II, to narzędzie kuchenne o specyficznych cechach konstrukcyjnych. Jego zaokrąglony koniec oraz szerokie, płaskie ostrze są idealnie przystosowane do smarowania masła na pieczywie. Taka forma noża minimalizuje ryzyko uszkodzenia struktury chleba czy bułki, co jest szczególnie istotne w kontekście serwowania potraw. Używanie noża do masła zgodnie z jego przeznaczeniem poprawia efektywność pracy w kuchni oraz wpływa na estetykę podawanych potraw. W gastronomii, standardy kulinarne podkreślają znaczenie używania odpowiednich narzędzi, co ma na celu nie tylko ułatwienie pracy, lecz także podniesienie jakości serwowanych dań. Ponadto, nóż do masła jest często wykorzystywany w kontekście serwowania dań śniadaniowych, gdzie jego obecność na stole jest symbolem dbałości o detale oraz profesjonalizmu. Znajomość charakterystycznych cech narzędzi kuchennych jest kluczowa dla ich prawidłowego użycia i efektywnego gotowania.

Pytanie 12

Jaką metodę promocji wybrała lokalna restauracja, wprowadzając karty lojalnościowe dla swoich stałych klientów?

A. Promocję sprzedaży

B. Sprzedaż osobistą

C. Sponsoring

D. Relacje publiczne

Wybór innych form promocji, takich jak public relations, sprzedaż osobista czy sponsoring, nie jest adekwatny do opisanego przypadku wprowadzenia kart lojalnościowych. Public relations koncentruje się na budowaniu i utrzymywaniu pozytywnego wizerunku marki w oczach społeczeństwa, co zazwyczaj odbywa się poprzez działania medialne, eventy czy współpracę z influencerami. Nie jest to jednak bezpośrednia strategia mająca na celu zwiększenie sprzedaży, co czyni ją mniej odpowiednią w kontekście omawianej sytuacji. Sprzedaż osobista to technika, która polega na bezpośrednim kontakcie sprzedawcy z klientem w celu zrealizowania transakcji. Jest to bardziej intensywna forma promowania produktów, która wymaga osobistego zaangażowania, co w przypadku masowego rynku gastronomicznego nie ma miejsca. Sponsoring to kolejna forma promocji, w której marka wspiera wydarzenia, organizacje lub osoby, jednocześnie uzyskując widoczność i pozytywne skojarzenia. Choć może to przynieść korzyści w zakresie brandingu, nie wpływa bezpośrednio na lojalność klientów i ich częstotliwość odwiedzania danego miejsca. W związku z tym, podejście do promocji sprzedaży poprzez wprowadzenie kart lojalnościowych jest bardziej efektywne i zgodne z praktykami mającymi na celu bezpośrednie zwiększenie sprzedaży oraz budowanie długoterminowych relacji z klientami.

Pytanie 13

Na zdjęciu przedstawiono szczypce

A. do ostryg.

B. do ślimaków.

C. do homara.

D. do raków.

Wybór szczypiec do raków, ostryg czy ślimaków jest nieadekwatny, ponieważ każda z tych grup owoców morza wymaga innego podejścia i narzędzi do efektywnego przygotowania. Szczypce do raków są zaprojektowane w taki sposób, aby radzić sobie z ich stosunkowo miękką skorupą, jednak nie są wystarczająco mocne, by otworzyć twardą skorupę homara. Podobnie, szczypce przeznaczone do ostryg mają węższe końcówki, co sprawia, że są idealne do otwierania muszli, ale nie nadają się do rozłupywania twardych skorup. Co więcej, w przypadku ślimaków, ich przygotowanie polega na użyciu zupełnie innych narzędzi, zazwyczaj widelców, które pozwalają na łatwe wydobycie miąższu z muszli. Często zdarza się, że osoby, które nie znają specyfiki każdego z tych narzędzi, mylą je ze względu na podobieństwo, co prowadzi do niewłaściwego ich zastosowania. Wiedza na temat odpowiednich narzędzi do danego owocu morza jest kluczowa w kontekście zarówno gastronomicznym, jak i kulinarnym, a jej brak może skutkować nieefektywnością oraz frustracją podczas przygotowywania potraw. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze narzędzi kierować się ich przeznaczeniem i dostosowywać je do specyfiki przygotowywanego dania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży gastronomicznej.

Pytanie 14

Jaki instrument powinien być użyty do pomiaru ciśnienia pary wodnej w kotle warzelnym?

A. I.

B. III.

C. II.

D. IV.

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad działania przyrządów pomiarowych i ich zastosowań w kontekście pomiaru ciśnienia pary wodnej. Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę, że inne urządzenia, takie jak czujniki ciśnienia czy termometry, nie są przeznaczone do bezpośredniego pomiaru ciśnienia pary wodnej w kotłach warzelnych. Zastosowanie niewłaściwego przyrządu pomiarowego może prowadzić do błędnych wyników, co w przypadku kotłów warzelnych, gdzie precyzja i bezpieczeństwo są kluczowe, może prowadzić do poważnych konsekwencji. Użytkownicy często mylą manometry z innymi urządzeniami, co może skutkować błędnym wyobrażeniem o ich funkcjonalności oraz zastosowaniach. Na przykład, niektóre osoby mogą mylnie sądzić, że termometry odpowiednio mogą mierzyć ciśnienie pary, co jest nieprawdziwe, ponieważ te urządzenia są przeznaczone jedynie do pomiaru temperatury. Ignorowanie specyfiki manometrów, takich jak ich materiał konstrukcji, zakres ciśnienia oraz sposób ich działania, może prowadzić do wyboru niewłaściwego przyrządu i w konsekwencji do braku precyzji w monitorowaniu kluczowych parametrów procesu. W przemyśle kluczowe jest stosowanie odpowiednich narzędzi zgodnych z normami i standardami, aby zminimalizować ryzyko oraz zapewnić skuteczność procesów technologicznych.

Pytanie 15

Która organizacja nadzoruje warunki sanitarno-epidemiologiczne w zakładzie oraz stan higieny zatrudnionych?

A. Państwowa Inspekcja Pracy

B. Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna

C. Instytut Żywności i Żywienia

D. Państwowy Zakład Higieny

Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna (Sanepid) jest instytucją odpowiedzialną za monitorowanie stanu sanitarno-epidemiologicznego w Polsce. Jej zadaniem jest kontrolowanie przestrzegania norm sanitarnych w zakładach pracy oraz higieny pracowników. Stacja przeprowadza regularne inspekcje, weryfikując m.in. jakość powietrza, czystość pomieszczeń oraz stan sanitarny występujący w miejscach pracy. Przykładowo, w przypadku zakładów żywnościowych, Sanepid ocenia warunki przechowywania produktów, procedury mycia i dezynfekcji sprzętu oraz stosowanie odpowiednich środków ochrony zdrowia przez pracowników. Współpraca z Sanepidem jest kluczowa, ponieważ instytucja ta nie tylko realizuje kontrole, ale również prowadzi działania edukacyjne, pomagając przedsiębiorcom w dostosowywaniu się do obowiązujących przepisów i standardów. Ponadto, zgodnie z przepisami prawa, nieprzestrzeganie norm sanitarnych może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym sankcji finansowych i prawnych, co podkreśla znaczenie działalności Sanepidu w ochronie zdrowia publicznego.

Pytanie 16

Jaką formę promocji wybrała pizzeria, aby zapewnić dostarczenie pizzy do klientów?

A. Publicity

B. Relacje publiczne

C. Marketing bezpośredni

D. Sponsoring

Wybór innych instrumentów promocyjnych, takich jak public relations, sponsoring czy publicity, może prowadzić do błędnych wniosków na temat efektywności dostaw pizzy do domu. Public relations koncentruje się na budowaniu pozytywnego wizerunku firmy w oczach społeczeństwa, co nie jest bezpośrednio związane z oferowaniem konkretnych usług, jak dostawa jedzenia. Choć mogą one przyczynić się do ogólnego postrzegania marki, nie prowadzą do bezpośredniego zwiększenia sprzedaży. Sponsoring polega na wspieraniu wydarzeń lub organizacji w zamian za promowanie marki; w przypadku pizzerii, brak jest bezpośredniego związku z ofertą dostaw, co czyni tę strategię niewłaściwą w tym kontekście. Publicity, jako forma promocji polegająca na generowaniu rozgłosu, również nie jest odpowiednia, ponieważ nie prowadzi do konkretnego działania, jakim jest zamawianie pizzy. Błędem myślowym jest przypuszczenie, że jakakolwiek forma promocji zewnętrznej jest wystarczająca, zamiast skupić się na metodach, które bezpośrednio angażują klienta i stymulują sprzedaż. Kluczowe jest zrozumienie, że w przypadku dostaw pizzy, skuteczne podejście powinno być oparte na bezpośredniej interakcji z klientami, co jest domeną marketingu bezpośredniego.

Pytanie 17

Które szczypce wchodzą w skład nakrycia stołu bufetowego i służą konsumentowi do przekładania pieczywa z koszyka na talerz?

A. A.

B. B.

C. D.

D. C.

Wybór szczypiec innych niż te z literą B może wynikać z nieporozumienia co do ich zastosowania. Ludzie często myślą, że inne narzędzia, jak łyżki czy widelce, będą równie dobre do przenoszenia pieczywa. Ale to nie tak. Łyżki są do nabierania płynnych rzeczy, a widelce do twardszych składników, więc nie nadają się do pieczywa, które trzeba delikatnie chwytać. Używając złych narzędzi, można uszkodzić pieczywo, a to prowadzi do marnotrawstwa, co w bufecie nie jest fajne. Poza tym, jeśli brak odpowiednich narzędzi, goście mogą mniej chętnie sięgać po pieczywo, co psuje całe doznania kulinarne. Wybieranie odpowiednich przyborów to także sprawa kulturowa i estetyczna; szczypce do pieczywa nie tylko są praktyczne, ale też poprawiają wrażenie jakości serwisu. Dlatego ważne, żeby w bufetach korzystać z odpowiednich narzędzi, które pasują do serwowanej żywności.

Pytanie 18

Który zestaw należy stosować w żywieniu dziewcząt w wieku 14 lat, o małej aktywności fizycznej, jeśli ich dzienne zapotrzebowanie na energię wynosi 2 100 kcal?

Zestaw A.		Zestaw B.		Zestaw C.		Zestaw D.
Posiłek	kcal	Posiłek	kcal	Posiłek	kcal	Posiłek	kcal
Śniadanie	350	Śniadanie	350	Śniadanie	500	Śniadanie	550
II śniadanie	250	II śniadanie	150	II śniadanie	250	II śniadanie	350
Obiad	750	Obiad	700	Obiad	800	Obiad	650
Podwieczorek	250	Podwieczorek	200	Podwieczorek	200	Podwieczorek	200
Kolacja	550	Kolacja	500	Kolacja	350	Kolacja	650

A. Zestaw D.

B. Zestaw B.

C. Zestaw C.

D. Zestaw A.

Zestaw C jest prawidłowym wyborem dla dziewcząt w wieku 14 lat o małej aktywności fizycznej z dziennym zapotrzebowaniem na energię wynoszącym 2100 kcal. Aby wybrać odpowiedni zestaw, musimy dokładnie obliczyć kaloryczność każdego posiłku w dostępnych zestawach i porównać je z wymaganym zapotrzebowaniem. Zestaw C dostarcza precyzyjnie 2100 kcal, co oznacza, że spełnia zarówno potrzeby energetyczne, jak i żywieniowe tej grupy wiekowej. W kontekście dietetyki, ważne jest, aby dobierać posiłki zgodnie z indywidualnymi potrzebami, biorąc pod uwagę nie tylko kaloryczność, ale również skład makroskładników. Dziewczęta w tym wieku potrzebują odpowiedniej ilości białka, tłuszczów i węglowodanów, aby wspierać rozwój oraz zdrowie. Przykładowo, zestaw C może zawierać różnorodne źródła białka, jak mięso, ryby czy rośliny strączkowe, a także zdrowe tłuszcze i węglowodany złożone. Odpowiednio zbilansowana dieta w tym okresie życia może pomóc w osiągnięciu optymalnej masy ciała i zdrowia, co jest zgodne z wytycznymi Instytutu Żywności i Żywienia.

Pytanie 19

Aby ocenić jakość żywienia, należy zastosować metodę

A. punktową

B. inwentarzową

C. analityczną

D. wagową

Odpowiedź punktowa jest właściwą metodą oceny jakościowej sposobu żywienia, ponieważ pozwala na systematyczne przyznawanie punktów za różne aspekty diety, takie jak różnorodność, ilość i jakość spożywanych produktów. Ta metoda jest prosta w zastosowaniu i umożliwia łatwe porównanie wyników między różnymi osobami lub grupami. Przykładowo, w badaniach naukowych stosuje się systemy punktowe, które oceniają spożycie warzyw, owoców, białka oraz produktów zbożowych. Dzięki temu można szybko zidentyfikować niedobory lub nadmiary w diecie. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz krajowymi standardami żywienia, regularne monitorowanie nawyków żywieniowych za pomocą metod punktowych może przyczynić się do poprawy zdrowia publicznego. Przykładowy kwestionariusz żywieniowy może zawierać pytania dotyczące liczby porcji warzyw dziennie, co pozwala na przyznanie odpowiedniej liczby punktów w zależności od ich spożycia. Takie podejście wspiera również działania edukacyjne, pomagając użytkownikom zrozumieć, jak zdrowa dieta wpływa na ich samopoczucie.

Pytanie 20

Jaką kuchnię powinno się uwzględnić przy serwowaniu zapiekanej zupy cebulowej w porcjach indywidualnych?

A. Francuska

B. Niemiecka

C. Angielska

D. Rosyjska

Odpowiedź 'Niemiecki' jest prawidłowa, ponieważ zupa cebulowa zapiekana jednoporcjowo, znana jako 'Zwiebelsuppe', jest potrawą typową dla kuchni niemieckiej. W Niemczech zupa ta często serwowana jest w żaroodpornych naczyniach, co pozwala na efektywne zapiekanie jej pod warstwą sera. Przygotowanie tej zupy zazwyczaj obejmuje podsmażenie cebuli na maśle, co nadaje jej głęboki, karmelowy smak, a następnie dodanie bulionu i białego wina. Kiedy zupa jest gotowa, jej wierzch posypuje się serem – najczęściej Gruyère lub Emmental – i piecze aż do uzyskania złocistej, chrupiącej skorupki. Tego rodzaju podanie jest zgodne z wysokimi standardami kulinarnymi, które stawiają na atrakcyjność wizualną i smakową potraw. Warto również zauważyć, że podawanie jednoporcjowych dań stało się popularne w ostatnich latach, wspierając indywidualizację doświadczeń kulinarnych, co jest istotnym trendem w branży gastronomicznej.

Pytanie 21

Podczas serwowania kolacji, w której menu obejmuje napoje: aperitif, białe wino, czerwone wino oraz wodę, kelner nie powinien umieszczać na stole naczynia

A. do aperitifu

B. do czerwonego wina

C. do białego wina

D. do wody

Ustawienie naczyń do aperitifu na stole nie jest zalecane, ponieważ aperitif jest serwowany przed posiłkiem, a jego rolą jest pobudzenie apetytu. W praktyce, aperitify, takie jak szampan czy koktajle, serwuje się w odpowiednich kieliszkach, które nie są częścią standardowego nakrycia stołu. Zgodnie z zasadami sztuki kelnerskiej, przy nakrywaniu stołu do kolacji skupiamy się na naczyniach, które będą używane podczas samego posiłku. Wina białe i czerwone wymagają odpowiednich kieliszków, a woda powinna być podawana w szklankach. Zatem, w kontekście profesjonalnej obsługi, brak naczyń do aperitifu jest zgodny z dobrymi praktykami restauracyjnymi, które nakazują, aby każdy element na stole był związany z daniem lub napojem serwowanym w trakcie posiłku. Odpowiednie przygotowanie stołu nie tylko świadczy o wysokim standardzie obsługi, ale także o wiedzy i doświadczeniu personelu kelnerskiego.

Pytanie 22

Jaką kwotę brutto za gastronomię będzie miało 150 ml wina, jeśli koszt zakupu butelki wina o pojemności 1,5 l wynosi 250,00 zł, przedsiębiorstwo stosuje marżę wynoszącą 100%, a obowiązująca stawka podatku VAT to 23%?

A. 6,25 zł

B. 61,50 zł

C. 50,00 zł

D. 8,25 zł

Aby obliczyć cenę gastronomiczną brutto za 150 ml wina, najpierw musimy ustalić cenę zakupu jednej butelki o pojemności 1,5 l (1500 ml), która wynosi 250,00 zł. Z tej kwoty obliczamy cenę za 1 ml, dzieląc 250,00 zł przez 1500 ml, co daje 0,1667 zł za ml. Następnie, aby znaleźć cenę za 150 ml, mnożymy tę stawkę przez 150 ml, co daje 25,00 zł. Następnie zastosujemy marżę wynoszącą 100%. Marża oznacza, że cena sprzedaży powinna być wyższa o 100% ceny zakupu. W tym przypadku, cena sprzedaży wynosi 25,00 zł + 100% = 50,00 zł. Teraz musimy dodać podatek VAT w wysokości 23%. Obliczamy wartość VAT jako 50,00 zł * 0,23 = 11,50 zł. Zatem cena końcowa wynosi 50,00 zł + 11,50 zł, co daje 61,50 zł. Takie obliczenia są standardową praktyką w branży gastronomicznej, gdzie uwzględnia się zarówno koszty zakupu, jak i narzut, aby obliczyć cenę sprzedaży. Dobrą praktyką jest również regularna weryfikacja cen dostawców, co pozwala na utrzymanie konkurencyjności i rentowności.

Pytanie 23

Stoliki koktajlowe ustawione na imprezie mają za zadanie

A. umożliwić gościom spożywanie jedzenia i napojów z bufetu

B. być wykorzystywane przez kucharzy do wystawienia przekąsek

C. posłużyć kelnerom do podawania potraw w stylu angielskim

D. służyć barmanom do prezentacji napojów alkoholowych

Stwierdzenie, że stoliki koktajlowe służą barmanom do ekspozycji napojów alkoholowych, jest mylące, ponieważ w rzeczywistości barmani zwykle korzystają z blatu barowego lub specjalnych stoisk, które są zaprojektowane z myślą o prezentacji trunków i akcesoriów barowych. Stoliki koktajlowe nie są odpowiednie do tego celu, ponieważ ich głównym przeznaczeniem jest zapewnienie miejsca do konsumpcji dla gości. Podobnie, sugerowanie, że kucharze wykorzystują stoliki do ekspozycji przekąsek, jest błędne. W kontekście przyjęć, kucharze zazwyczaj nie mają bezpośredniego kontaktu z gośćmi, a ich rola ogranicza się do przygotowania potraw w kuchni. Ekspozycja żywności na stołach bufetowych lub w specjalnie przygotowanych strefach gastronomicznych jest o wiele bardziej efektywna i zgodna z przyjętymi standardami. Z kolei zrozumienie, że kelnerzy serwują potrawy serwisem angielskim, nie odnosi się do funkcji stolików koktajlowych, ponieważ serwis angielski oznacza podawanie dań do stołu, co wymaga odpowiedniego nakrycia i organizacji przestrzeni. Typowe błędy myślowe w tym przypadku wynikają z niepełnego zrozumienia ról osób obsługujących wydarzenie oraz funkcji mebli w kontekście gastronomicznym. Warto zaznaczyć, że każdy element podczas organizacji przyjęcia, w tym meble, powinien być starannie dobrany i dostosowany do zamierzonego celu oraz charakteru wydarzenia.

Pytanie 24

Czy kelner powinien stać po prawej stronie gościa?

A. wlać zupę z wazy do talerza gościa

B. zaprezentować kartę menu

C. wyeksponować potrawę na półmisku

D. przenieść danie z półmiska na talerz gościa

Podanie karty menu gościowi z prawej strony jest zgodne z zasadami profesjonalnej obsługi w gastronomii. Karta menu powinna być prezentowana tak, aby gość mógł wygodnie przeglądać dostępne dania i napoje. W praktyce, w momencie przybycia do stolika, kelner powinien zbliżyć się do gościa z lewej strony, a następnie serwować kartę menu z prawej, co ułatwia gościowi rozpoczęcie decydowania o zamówieniu. Taki sposób podawania jest zgodny z międzynarodowymi standardami obsługi, które mówią o tym, że kelner powinien zawsze wykazywać się szacunkiem i ułatwiać gościom komfortowe doświadczenie. Zapewnienie gościom odpowiednich informacji o potrawach, ich składnikach oraz pochodzeniu, może także zwiększyć ich zadowolenie i skłonić do wyboru dań, które najlepiej odpowiadają ich preferencjom.

Pytanie 25

Wskaź punkt usług gastronomicznych?

A. Punkt barowy

B. Zajazd

C. Kantyna

D. Lodziarnia

Lodziarnia to punkt gastronomiczny, który specjalizuje się w produkcji i sprzedaży lodów oraz deserów lodowych. W kontekście gastronomii, lodziarnie stają się coraz bardziej popularne, zwłaszcza w okresie letnim, kiedy klienci poszukują orzeźwienia w postaci chłodnych, słodkich przysmaków. Warto zauważyć, że lodziarnie mogą oferować różne rodzaje lodów, w tym lody rzemieślnicze, które są przygotowywane na miejscu z naturalnych składników, co jest zgodne z trendami zdrowego odżywiania. Dobre praktyki w prowadzeniu lodziarni obejmują dbałość o jakość używanych składników, regularne szkolenie personelu oraz dbanie o estetykę punktu sprzedaży. Również ważne jest dostosowanie oferty do lokalnych preferencji klientów oraz sezonowości produktów. Na przykład, w okresie letnim popularne są lody owocowe, natomiast zimą mogą być wprowadzane ciepłe desery lodowe. W związku z tym, lodziarnie mogą przyciągać klientów poprzez innowacyjne smaki oraz sezonowe promocje, co zwiększa ich atrakcyjność na rynku gastronomicznym.

Pytanie 26

Przedstawione na rysunku naczynie do zapiekania to

A. salaterka.

B. kokilka.

C. brytfanna.

D. nelsonka.

Kokilka to naczynie do zapiekania, które charakteryzuje się niewielkimi rozmiarami oraz okrągłym kształtem. Jest ona wykorzystywana do przygotowywania potraw, które wymagają pieczenia w indywidualnych porcjach, takich jak suflety, kremy czy inne desery, które wymagają równomiernego podgrzewania. Kokilki wykonane są z materiałów odpornych na wysokie temperatury, co czyni je idealnym rozwiązaniem do pieczenia w piekarniku. Dobrze zaprojektowane kokilki, z odpowiednią grubością ścianki, pozwalają na uzyskanie idealnej konsystencji potrawy, co jest kluczowe w przypadku dań wymagających precyzyjnego pieczenia. Ponadto, w profesjonalnych kuchniach gastronomicznych, kokilki wykorzystywane są również do serwowania potraw bezpośrednio z pieca, co zapewnia estetyczny wygląd oraz wygodę dla gości. Zgodnie z dobrymi praktykami kulinarnymi, użycie kokilek do serwowania potraw, takich jak crème brûlée, które wymagają podgrzewania na powierzchni, jest standardem, który podkreśla zarówno technikę, jak i estetykę w kuchni.

Pytanie 27

Jakie posiłki powinny być planowane dla dzieci w wieku od 3 do 6 lat?

A. Śniadanie, lunch, podwieczorek, kolacja

B. Śniadanie, drugie śniadanie, lunch, obiad, podwieczorek

C. Śniadanie, podwieczorek, lunch, kolacja

D. Śniadanie, drugie śniadanie, obiad, podwieczorek, kolacja

Planowanie posiłków dla dzieci w wieku 3-6 lat powinno obejmować pięć posiłków dziennie: śniadanie, drugie śniadanie, obiad, podwieczorek oraz kolację. Taki rozkład posiłków jest zgodny z wytycznymi żywieniowymi, które zalecają regularne dostarczanie składników odżywczych, co jest kluczowe dla prawidłowego rozwoju dzieci w tym okresie. Każdy z tych posiłków powinien być zróżnicowany i zbilansowany pod względem białka, węglowodanów, tłuszczów, witamin oraz minerałów. Na przykład, na śniadanie można podać owsiankę z owocami, drugie śniadanie może być kanapką z pełnoziarnistego chleba z serem i warzywami, obiad powinien zawierać danie białkowe, np. kurczaka, z dodatkiem warzyw i kaszy, a podwieczorek może być owocowy jogurt. Wprowadzenie różnorodności w diecie dzieci nie tylko wspiera ich rozwój fizyczny, ale także kształtuje zdrowe nawyki żywieniowe.

Pytanie 28

Ile wynosi zapotrzebowanie na energię dla 25-letniej kobiety, o masie ciała 60 kg, małej aktywności fizycznej, karmiącej 2-miesięczne niemowlę? Do obliczeń wykorzystaj zamieszczone w tabeli informacje -zapotrzebowanie energetyczne oraz wielkość dodatku energii na okres karmienia niemowlęcia.

Zapotrzebowanie na energię
wiek	masa ciała	mała aktywność fizyczna
19 - 30 lat	50 kg	1750 kcal/dobę
19 - 30 lat	60 kg	1900 kcal/dobę
Okres ciąży i karmienia		Dodatek energii
II trymestr ciąży		+ 360 kcal/dobę
III trymestr ciąży		+ 475 kcal/dobę
Laktacja 0 - 6 miesięcy		+ 505 kcal/dobę

A. 2260 kcal

B. 2225 kcal

C. 2405 kcal

D. 3240 kcal

Obliczenie zapotrzebowania energetycznego dla karmiącej kobiety opiera się na dwóch kluczowych elementach: podstawowym zapotrzebowaniu energetycznym oraz dodatkowym przydziale kalorii na okres laktacji. W tym przypadku podstawowe zapotrzebowanie dla 25-letniej kobiety o masie 60 kg, przy małej aktywności fizycznej, wynosi 1900 kcal/dobę. Na ten poziom należy dodać 505 kcal/dobę, które są przewidziane na wsparcie procesu karmienia piersią. Łącznie daje to 2405 kcal/dobę, co jest niezbędne do zapewnienia odpowiedniej ilości energii do produkcji mleka oraz utrzymania zdrowej kondycji matki. Praktycznie, zrozumienie tych wartości jest kluczowe nie tylko dla prawidłowego żywienia, ale również dla monitorowania zdrowia matki i dziecka. W kontekście standardów, Instytut Żywności i Żywienia zaleca szczegółowe planowanie diety dla kobiet w ciąży i karmiących, co pozwala na lepsze dostosowanie spożycia energii do indywidualnych potrzeb organizmu.

Pytanie 29

Zimnych przystawek z jaj nie powinno się serwować na półmiskach

A. platerowych

B. szklanych

C. porcelitowych

D. porcelanowych

Podawanie zimnych zakąsek z jaj na półmiskach platerowych jest zgodne z obowiązującymi standardami gastronomii. Półmiski platerowe charakteryzują się dobrą przewodnością cieplną, co pozwala na dłuższe utrzymanie odpowiedniej temperatury potrawy. Zimne zakąski z jaj, takie jak sałatki czy jajka na twardo, powinny być serwowane w naczyniach, które nie tylko estetycznie prezentują danie, ale również zapewniają jego świeżość. W branży gastronomicznej istnieje zasada, że naczynia powinny być dobierane do rodzaju serwowanych potraw. Platerowe półmiski, dzięki swojej lekkości i eleganckiemu wykończeniu, są idealne do prezentacji zimnych dań. Oprócz tego, platerowanie potraw na takich półmiskach minimalizuje ryzyko ich przypadkowego uszkodzenia, co może się zdarzyć przy użyciu cięższych naczyń. Warto również zwrócić uwagę na to, że platerowe naczynia są łatwe w utrzymaniu czystości oraz mają właściwości antybakteryjne, co jest niezmiernie istotne w kontekście bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 30

Jaką ilość groszku ptysiowego należy przygotować do 150 porcji zupy, jeżeli przewidziano 15 gramów tego składnika na jedną porcję?

A. 0,75 kg

B. 1,50 kg

C. 2,25 kg

D. 0,25 kg

Aby obliczyć potrzebną ilość groszku ptysiowego do 150 porcji zupy, najpierw należy ustalić, ile groszku potrzebuje jedna porcja. Ustalono, że na jedną porcję przypada 15 gramów groszku. Zatem, dla 150 porcji, obliczamy: 150 porcji x 15 gramów/porcję = 2250 gramów. Następnie przeliczamy tę ilość na kilogramy, dzieląc przez 1000 gramów: 2250 gramów / 1000 = 2,25 kg. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w kuchni, gdzie precyzyjne pomiary składników są kluczowe dla uzyskania odpowiedniego smaku i konsystencji potraw. W kuchniach profesjonalnych, takich jak restauracje, dokładne obliczenia pomagają również w zarządzaniu kosztami i minimalizowaniu odpadów. Warto pamiętać, że przy przygotowywaniu większych ilości potraw zawsze należy stosować zasady przeliczania, aby uniknąć błędów w doborze składników, co może negatywnie wpłynąć na jakość serwowanej zupy.

Pytanie 31

Naczynie szklane o pojemności 1 000 ml, przedstawione na rysunku, to

A. karafka do wina.

B. dzbanek do wody.

C. cooler do szampana.

D. miecznik do kawy.

Karafka do wina to naczynie, które nie tylko pełni funkcję estetyczną, ale także ma istotne znaczenie w kontekście serwowania wina. Kształt karafki, z wąską szyjką i poszerzającym się dnem, ma na celu zwiększenie powierzchni kontaktu wina z powietrzem, co przyczynia się do jego napowietrzenia. Dzięki temu wino zyskuje na aromacie i smaku. Karafki do wina są najczęściej wykonane ze szkła, co pozwala na podziwianie koloru trunku. W restauracjach i podczas eleganckich kolacji, serwowanie wina z karafki jest uważane za element dobrego smaku, a także sprzyja lepszemu doświadczeniu degustacyjnemu. Przykładowo, podając czerwone wino, warto wlać je do karafki na co najmniej 30 minut przed podaniem, aby wino mogło się odpowiednio „otworzyć”. Dodatkowo, karafki różnią się od dzbanków do wody, które są bardziej funkcjonalne i mają różne proporcje oraz kształty, dostosowane do ich przeznaczenia.

Pytanie 32

Oblicz, korzystając z zamieszczonego normatywu surowcowego, wartość energetyczną 1 porcji surówki z porów.

Normatyw surowcowy na 10 porcji surówki z porów
Nazwa surowca	Ilość [g]	Wartość energetyczna w 100 g [kcal]
Por	1 000	60,90
Jabłko	400	52,10
Majonez	150	679,70
Śmietana 18%	150	189,00
Sok z cytryny, sól	do smaku	xxx

A. 208,40 kcal

B. 609,00 kcal

C. 212,05 kcal

D. 817,40 kcal

Podczas obliczania wartości energetycznej 1 porcji surówki z porów, kluczowe jest zrozumienie, jak właściwie wykorzystać wartości energetyczne składników. Wiele osób może być skłonnych do pominięcia kluczowych kroków obliczeniowych, co prowadzi do błędnych wniosków. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na 609,00 kcal czy 817,40 kcal sugerują znacznie zawyżoną kaloryczność, co zazwyczaj wynika z błędnego sumowania wartości energetycznych lub niewłaściwego przeliczenia ilości składników. Typowym błędem jest także nieprawidłowe uwzględnianie składników, które nie powinny mieć wpływu na wartość energetyczną, takich jak sól czy sok z cytryny, co może prowadzić do fałszywych oszacowań. Dobrą praktyką jest szczegółowe przeanalizowanie każdego składnika pod kątem jego wartości energetycznej oraz prawidłowe przeliczenie na liczbę porcji. Zrozumienie i zastosowanie normatywów surowcowych jest nie tylko istotne w kontekście obliczeń, ale także kluczowe dla efektywnego zarządzania żywieniem w praktykach dietetycznych i kulinarnych. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie dokładności w obliczeniach, ponieważ stosowanie błędnych wartości może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych oraz dietetycznych.

Pytanie 33

Pracownicy stołówki płacąc 9,00 zł za zestaw obiadowy, który w cenniku zakładowym wynosi 15,00 zł, otrzymują zniżkę w wysokości

A. 30%

B. 60%

C. 50%

D. 40%

Zrozumienie obliczania rabatów jest kluczowe w zarządzaniu finansami, jednak nieprawidłowe odpowiedzi często wynikają z błędnego postrzegania tego, co faktycznie oznacza procent rabatu. Wiele osób może mylnie przyjąć, że 30% rabatu oznacza, że pracownicy płacą 10,50 zł, co jest wyliczone jako 15,00 zł - (30% z 15,00 zł). Jednak w rzeczywistości, aby uzyskać taki procent, musieliby oni zapłacić 10,50 zł, co nie odpowiada podanej w pytaniu cenie 9,00 zł. Z kolei wybór 50% jako odpowiedzi również może wynikać z założenia, że skoro 9,00 zł to mniej niż połowa ceny standardowej, to należy przypisać tej kwocie wyższy rabat. W rzeczywistości jednak 50% ceny standardowej to 7,50 zł, a więc pracownicy płacą 9,00 zł, co jest powyżej tej kwoty. W przypadku 60% rabatu, obliczenia sugerują, że pracownicy płaciliby jedynie 6,00 zł, co z kolei jest sprzeczne z danymi przedstawionymi w pytaniu. Takie błędne wnioski często są wynikiem braku uwagi przy obliczeniach lub niepełnego zrozumienia zasad działania rabatów w kontekście cen standardowych. W praktyce, znajomość prawidłowego obliczania rabatów jest niezbędna, aby podejmować mądre decyzje finansowe zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym. Warto również pamiętać, że dokładne obliczenia wpływają na strategie sprzedaży oraz marketingu, a ich znajomość może przynieść korzyści w zarządzaniu kosztami.

Pytanie 34

Oblicz wartość gastronomiczną netto jednej lampki koniaku o objętości 100 ml, jeżeli koszt zakupu 1 butelki koniaku o pojemności 0,7 l wynosi 140 zł, a marża gastronomiczna wynosi 100%?

A. 98 zł

B. 40 zł

C. 80 zł

D. 20 zł

Aby obliczyć cenę gastronomiczną netto jednej lampki koniaku o objętości 100 ml, należy najpierw określić cenę zakupu jednej lampki na podstawie ceny całej butelki koniaku. Butelka ma pojemność 0,7 litra, co odpowiada 700 ml. Cena zakupu tej butelki wynosi 140 zł. Dlatego cena zakupu 100 ml koniaku wynosi (100 ml / 700 ml) * 140 zł, co daje 20 zł. Następnie, aby ustalić cenę gastronomiczną netto, musimy uwzględnić marżę gastronomiczną wynoszącą 100%. Oznacza to, że cena gastronomiczna netto będzie równa kosztowi zakupu powiększonemu o te 100%. Zatem cena gastronomiczna wynosi 20 zł + 20 zł (100% z 20 zł), co daje 40 zł. Taki sposób obliczania cen jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży gastronomicznej, gdzie marże są stosowane do określenia cen sprzedaży, aby zapewnić rentowność przedsiębiorstwa oraz pokrycie kosztów operacyjnych.

Pytanie 35

Jaka kwota będzie do zapłacenia przez grupę 40 studentów za obiadokolację, jeśli cena jednego zestawu wynosi 20,00 zł, a grupy zorganizowane otrzymują rabat w wysokości 10%?

A. 880,00 zł

B. 720,00 zł

C. 400,00 zł

D. 800,00 zł

Żeby wyliczyć całkowity koszt obiadu dla 40 studentów, najpierw trzeba policzyć, ile to będzie bez rabatu. Jeśli jeden zestaw kosztuje 20 zł, to 40 zestawów daje nam 800 zł. Później, grupy zorganizowane mogą liczyć na rabat 10%, więc trzeba policzyć, ile to jest. 10% z 800 zł to 80 zł. Jak odejmiemy rabat od całej kwoty, dostajemy 720 zł. Takie obliczenia to standard w zarządzaniu kosztami, zwłaszcza w gastronomii, gdzie zniżki dla grup mają ogromne znaczenie dla wydatków. Wiedza o tym, jak liczyć koszty i rabaty, jest potrzebna do dobrego planowania finansowego, co jest ważne w każdej firmie, która zajmuje się jedzeniem.

Pytanie 36

Jakie posiłki powinny być uwzględnione w menu dla młodzieży w przedziale wiekowym 16-20 lat?

A. I. śniadanie, obiad i kolacja

B. I. śniadanie, II. śniadanie, obiad

C. I. śniadanie, II. śniadanie, obiad i kolacja

D. I. śniadanie, II. śniadanie, obiad, podwieczorek i kolacja

Wybór posiłków w diecie młodzieży jest kluczowy dla ich zdrowia i rozwoju, dlatego ważne jest, aby były one zbilansowane i odpowiednio rozłożone w ciągu dnia. Odpowiedzi, które zakładają brak II. śniadania lub podwieczorku, pomijają istotny element planowania żywieniowego. Młodzież w wieku 16-20 lat ma zwiększone potrzeby energetyczne oraz składnikowe, co oznacza, że pominięcie jakiegokolwiek posiłku może prowadzić do niedoborów i obniżenia wydolności organizmu. I. śniadanie oraz II. śniadanie pełnią kluczową rolę w dostarczaniu energii i składników odżywczych, co jest niezwykle istotne w kontekście intensywnego rozwoju i nauki. Obiad, będący głównym posiłkiem dnia, powinien być bogaty w białko, węglowodany złożone oraz zdrowe tłuszcze, co zapewnia młodzieży niezbędną energię do działania. Ograniczenie liczby posiłków do trzech, jak sugerują inne odpowiedzi, może prowadzić do zbyt dużych przerw między nimi, co sprzyja spadkom energii i trudnościami w koncentracji. Ponadto, nie uwzględnienie podwieczorku może skutkować przejadaniem się podczas kolacji, co negatywnie wpływa na trawienie i jakość snu. Dlatego ważne jest, aby młodzież przestrzegała zasady regularnych posiłków, co jest zgodne z zaleceniami dietetycznymi i wspiera ich rozwój oraz codzienne funkcjonowanie.

Pytanie 37

Ile wynosi zapotrzebowanie na energię dla mężczyzny prowadzącego umiarkowaną aktywność zawodową i dużą aktywność pozazawodową, którego PPM wynosi 1750 kcal? Do obliczeń wykorzystaj wybrany z tabeli właściwy współczynnik aktywności fizycznej PAL oraz wzór CPM = PPM×PAL.

Poziom aktywności fizycznej (PAL) dla mężczyzn
Poziom aktywności pozazawodowej	Poziom aktywności zawodowej
Poziom aktywności pozazawodowej	mała	umiarkowana	duża
brak aktywności	1,4	1,6	1,7
umiarkowana	1,5	1,7	1,8
duża	1,6	1,8	1,9

A. 3150 kcal

B. 2625 kcal

C. 3325 kcal

D. 2800 kcal

Odpowiedź 3150 kcal jest poprawna, ponieważ obliczenia bazują na odpowiednim zastosowaniu współczynnika aktywności fizycznej PAL, który dla mężczyzny prowadzącego umiarkowaną aktywność zawodową oraz dużą aktywność pozazawodową wynosi 1,8. Aby obliczyć całkowite zapotrzebowanie na energię (CPM), wystarczy pomnożyć podstawową przemianę materii (PPM) przez współczynnik PAL. W tym przypadku, PPM wynosi 1750 kcal, a zatem: CPM = 1750 kcal × 1,8 = 3150 kcal. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w dietetyce i zdrowym stylu życia, ponieważ pozwalają dostosować podaż energii do poziomu aktywności fizycznej, co jest niezbędne do utrzymania prawidłowej masy ciała oraz wspierania wydolności organizmu. W praktyce, znajomość zapotrzebowania kalorycznego jest przydatna przy planowaniu diety, zarówno dla osób aktywnych fizycznie, jak i tych, które pragną schudnąć lub przybrać na wadze. Warto zwrócić uwagę, że różne poziomy aktywności mogą wymagać dostosowania współczynnika PAL, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi zdrowego żywienia i aktywności fizycznej.

Pytanie 38

Na zdjęciu przedstawiono podstawowe wyposażenie stanowiska pracy

A. sommeliera.

B. baristy.

C. barmana.

D. kelnera.

Odpowiedź "baristy" jest poprawna, ponieważ na zdjęciu widoczny jest profesjonalny ekspres do kawy, który stanowi kluczowy element wyposażenia stanowiska pracy baristy. Barista to osoba odpowiedzialna za przygotowanie kawy oraz napojów kawowych, a jego umiejętności obejmują nie tylko parzenie kawy, ale również dobór odpowiednich ziaren oraz technik ekstrakcji. Ekspres do kawy, szczególnie ciśnieniowy, jest niezbędnym narzędziem, które pozwala na uzyskanie optymalnego smaku i aromatu napoju. W nowoczesnych kawiarniach barista powinien być dobrze zaznajomiony z różnymi metodami parzenia, takimi jak espresso, drip czy French press, oraz z zasadami latte art, które pozwalają na estetyczne podanie kawy. Ponadto, barista powinien znać zasady sanitarno-epidemiologiczne, które zapewniają bezpieczeństwo żywności, oraz standardy obsługi klienta, aby utrzymać wysoki poziom satysfakcji w lokalach gastronomicznych.

Pytanie 39

Który przyrząd należy zastosować do pomiaru temperatury w środku mięsa podczas pieczenia?

A. D.

B. B.

C. C.

D. A.

Do pomiaru temperatury w środku mięsa podczas pieczenia niezbędny jest termometr kuchenny z sondą, jak przedstawiono w odpowiedzi D. Tego rodzaju termometr umożliwia dokładne określenie temperatury wewnętrznej mięsa, co jest kluczowe dla zapewnienia jego bezpieczeństwa i jakości. Mięso, szczególnie drobiowe, musi osiągnąć określoną temperaturę, aby zabić szkodliwe bakterie, takie jak Salmonella. Na przykład, zaleca się, aby pierś z kurczaka osiągnęła temperaturę 75°C. Używając termometru, można nie tylko upewnić się, że mięso jest dobrze upieczone, ale również uniknąć jego przesuszenia, co jest częstym problemem podczas pieczenia. Dobrym przykładem zastosowania termometru jest pieczenie pieczeni wołowej, gdzie optymalna temperatura wewnętrzna dla medium-rare wynosi około 57-60°C. Dobrą praktyką jest umieszczanie sondy w najgrubszej części mięsa, aby uzyskać najbardziej dokładny odczyt. Dbanie o prawidłowe pomiary temperatury mięsa zwiększa nie tylko bezpieczeństwo, ale także jakość dania.

Pytanie 40

Do podania potraw i napojów na przedstawionym rysunku zastosowano serwis

A. niemiecki.

B. angielski.

C. specjalny.

D. rodzinny.

Odpowiedź "rodzinny" jest poprawna, ponieważ serwis rodzinny charakteryzuje się podawaniem potraw w sposób umożliwiający gościom samodzielne ich nakładanie. W kontekście przedstawionego rysunku, widoczny jest stół, na którym dania są umieszczone w centrum, co pozwala gościom na swobodny dostęp do różnych potraw. Tego typu serwis sprzyja interakcji między uczestnikami posiłku, co jest istotne w kulturze spożywania posiłków. W praktyce, serwis rodzinny jest często stosowany podczas spotkań rodzinnych, przyjęć czy buffetów, gdzie każdy może wybrać to, na co ma ochotę, co zwiększa komfort i zadowolenie gości. Dobrą praktyką w serwisie rodzinnym jest także zapewnienie różnorodności potraw, aby zaspokoić różne gusta i preferencje dietetyczne. Taki sposób serwowania posiłków jest zalecany w kontekście budowania relacji międzyludzkich oraz promowania wspólnoty i współpracy. Tego rodzaju podejście do serwowania posiłków jest zgodne z nowoczesnymi trendami w gastronomii, które kładą nacisk na doświadczenie kulinarne jako całość.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej