Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik teleinformatyk
  • Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
  • Data rozpoczęcia: 21 października 2025 19:21
  • Data zakończenia: 21 października 2025 19:30

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby zweryfikować początkową poprawność funkcjonowania urządzeń wejścia/wyjścia w komputerze podczas uruchamiania, wykorzystuje się procedury oznaczone skrótem literowym

A. POST
B. ECC
C. IDE
D. ACPI
Wybór odpowiedzi ECC, IDE i ACPI nie jest związany z procedurą sprawdzania wstępnej poprawności działania urządzeń podczas startu komputera. ECC, czyli Error-Correcting Code, to technologia stosowana w pamięciach RAM, która pozwala na wykrywanie i korygowanie błędów. Chociaż jest to istotna funkcjonalność w kontekście zwiększenia niezawodności danych w systemach, nie ma nic wspólnego z procedurą POST, która jest inicjowana zaraz po włączeniu komputera. IDE, czyli Integrated Drive Electronics, to standard interfejsu dla dysków twardych i innych urządzeń pamięci masowej, który również nie dotyczy procedur diagnostycznych na poziomie startowym. Z kolei ACPI, czyli Advanced Configuration and Power Interface, to standard zarządzania energią w komputerach, który reguluje zasilanie i konfigurację urządzeń, ale także nie ma związku z testowaniem sprzętu przy uruchamianiu systemu. Wybór tych odpowiedzi często wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji poszczególnych technologii i ich zastosowań. Warto zwrócić uwagę, że poprawne zrozumienie tych terminów i ich znaczenia jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i diagnostyki systemów komputerowych.

Pytanie 2

Ośmiobitowy przetwornik A/C działający w trybie przetwarzania bezpośredniego ma czas przetwarzania równy 256 µs. Dwunastobitowy przetwornik A/C tego samego rodzaju, zbudowany z tych samych komponentów co przetwornik ośmiobitowy, ma czas przetwarzania wynoszący

A. 256 µs
B. 384 µs
C. 4096 µs
D. 2972 µs
Wybór odpowiedzi innych niż 256 µs wskazuje na powszechne nieporozumienie dotyczące czasu przetwarzania w przetwornikach A/C. Odpowiedzi takie jak 2972 µs, 384 µs czy 4096 µs sugerują, że użytkownik błędnie zrozumiał związek między rozdzielczością a czasem przetwarzania. W rzeczywistości, w przypadku przetworników A/C działających w trybie przetwarzania bezpośredniego, czas konwersji nie ulega wydłużeniu z powodu zwiększenia liczby bitów. Metoda ta jest zaprojektowana tak, aby umożliwić szybkie przetwarzanie sygnałów, co czyni ją odpowiednią do zastosowań wymagających wysokiej prędkości. Warto zauważyć, że czas przetwarzania przetwornika jest kluczowym parametrem w aplikacjach, gdzie synchronizacja pomiędzy różnymi komponentami systemu jest niezbędna, na przykład w systemach akwizycji danych. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z założenia, że większa rozdzielczość automatycznie prowadzi do dłuższego czasu przetwarzania, co nie jest zgodne z rzeczywistością w przypadku tego konkretnego rodzaju przetworników. Właściwe zrozumienie tych zasady jest kluczowe dla efektywnego projektowania i implementacji układów elektronicznych.

Pytanie 3

Wskaż aplikację z pakietu Open Office, która jest przeznaczona do tworzenia prezentacji?

A. Writer
B. Draw
C. Impress
D. Cale
Wybierając Draw, Cale lub Writer, można nieświadomie wprowadzić się w błąd co do właściwego narzędzia do tworzenia prezentacji. Draw jest programem do tworzenia grafik wektorowych i nie posiada funkcji typowych dla aplikacji do wykonywania prezentacji. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że Draw sprawdzi się w tej roli, jednak jego możliwości ograniczają się do rysowania i edytowania obrazów, co nie jest wystarczające do tworzenia złożonych slajdów. Cale to program, który nie istnieje w zestawieniach pakietów biurowych Open Office, co może prowadzić do nieporozumień, a Writer to edytor tekstu, który służy głównie do przygotowywania dokumentów takich jak raporty czy listy. Użytkownicy mogą pomylić Writer z Impress, myśląc, że oba programy mają podobne zastosowania. Jednak Writer nie obsługuje funkcji związanych z animacjami czy przejściami między slajdami, które są kluczowe w kontekście prezentacji. Błędne wybory mogą wynikać z niepełnej znajomości funkcji poszczególnych programów i ich przeznaczenia, co podkreśla znaczenie zrozumienia różnic między narzędziami biurowymi. Właściwe dopasowanie programu do zadania jest niezbędne, aby osiągnąć zamierzony efekt i skuteczność w komunikacji wizualnej.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 6

Narzędzie systemowe w rodzinie Windows, które pokazuje oraz pozwala na modyfikację tablicy tras pakietów, to

A. tracert
B. route
C. ipconfig
D. netstat
Odpowiedzi 'tracert', 'ipconfig' oraz 'netstat' są związane z diagnostyką i monitorowaniem sieci, ale nie pełnią funkcji zarządzania tablicą trasowania. Narzędzie 'tracert' służy do analizy trasy, jaką pokonują pakiety do określonego adresu IP, umożliwiając zrozumienie, gdzie mogą występować opóźnienia lub zacięcia w sieci. To narzędzie jest przydatne przy rozwiązywaniu problemów z połączeniami sieciowymi, jednak nie pozwala na modyfikację trasowania. 'ipconfig' jest z kolei narzędziem do wyświetlania informacji o konfiguracji interfejsów sieciowych, takich jak adres IP, maska podsieci i brama domyślna, lecz nie umożliwia zarządzania trasowaniem. 'netstat' z kolei pokazuje aktywne połączenia sieciowe oraz statystyki protokołów, co jest istotne dla monitorowania stanu sieci, ale również nie dotyczy modyfikacji tablicy trasowania. Często popełnianym błędem jest mylenie funkcji tych narzędzi i zakładanie, że wszystkie mają podobne zastosowania, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o możliwościach zarządzania trasowaniem w systemach Windows. Kluczowe dla zrozumienia działania sieci jest poznanie specyficznych funkcji i zastosowań różnych narzędzi, co pozwala na efektywne i bezpieczne administrowanie infrastrukturą sieciową.

Pytanie 7

Wskaż urządzenie wykorzystujące przetwornik analogowo-cyfrowy?

A. Wzmacniacz mocy stacji bazowych
B. Regenerator optotelekomunikacyjny
C. Modulator impulsowo-kodowy
D. Układ czasowych pól komutacyjnych
Modulator impulsowo-kodowy (ang. Pulse Code Modulation, PCM) jest urządzeniem, które konwertuje sygnały analogowe na cyfrowe przy użyciu przetwornika analogowo-cyfrowego (ADC). W praktyce oznacza to, że sygnał analogowy, taki jak dźwięk czy obraz, jest sample'owany, a następnie konwertowany na sekwencję bitów, które mogą być efektywnie przesyłane przez różne media komunikacyjne. Standardy takie jak ITU-T G.711, wykorzystywane do kompresji dźwięku w telefonii cyfrowej, opierają się na tej technologii. Przykładowo, w systemach telekomunikacyjnych modulator impulsowo-kodowy jest kluczowym elementem, który umożliwia przesyłanie głosu w formacie cyfrowym, co znacznie podnosi jakość i stabilność połączeń oraz umożliwia efektywne wykorzystanie pasma. Dzięki zastosowaniu ADC, które precyzyjnie przetwarza sygnały analogowe, możliwe jest również ich dalsze przetwarzanie, archiwizacja oraz aplikacje w dziedzinie telekomunikacji i mediów cyfrowych. Praktyczne zastosowania PCM można znaleźć w telefonii VoIP oraz systemach audio i wideo, gdzie jakość transmisji jest kluczowa.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Jakie polecenie systemu operacyjnego z rodziny Windows powinno zostać umieszczone w pliku wsadowym, aby podczas jego uruchamiania na monitorze pojawił się tekst Witaj?

A. xcopy Witaj
B. type Witaj
C. echo Witaj
D. print Witaj
Wybrane odpowiedzi, takie jak <i>type Witaj</i>, <i>print Witaj</i> i <i>xcopy Witaj</i>, nie są poprawne z kilku powodów. Rozpocznijmy od polecenia <i>type</i>. Jest ono używane do wyświetlania zawartości pliku tekstowego na ekranie, a jego składnia wymaga podania nazwy pliku, a nie tekstu bezpośrednio. Dlatego nie można użyć go do wyświetlenia komunikatu "Witaj" bez wcześniejszego umieszczenia tego tekstu w pliku. W kontekście <i>print</i>, mimo że można by przypuszczać, że to polecenie działa w podobny sposób, w rzeczywistości <i>print</i> jest używane w Windows do drukowania plików, a nie do wyświetlania tekstu na ekranie. Użytkownicy mogą czasami mylić to polecenie z <i>echo</i>, co prowadzi do nieporozumień. Na koniec, <i>xcopy</i> to zaawansowane polecenie do kopiowania plików i katalogów, które również nie ma zastosowania w kontekście wyświetlania tekstu. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie poleceń z ich funkcjami; każde z wymienionych poleceń ma zupełnie inne zastosowania. W związku z tym, aby skutecznie korzystać z systemu, niezbędne jest zrozumienie, jakie polecenia pełnią jakie role, co pozwala na bardziej efektywne pisanie skryptów i automatyzację procesów.

Pytanie 10

Jaką maksymalną wartość ma szerokość pasma, które może być wykorzystywane przez asymetryczny system VDSL w Europie?

A. 1,1 MHz
B. 2,2 MHz
C. 30,0 MHz
D. 12,0 MHz
Wartości 2,2 MHz, 1,1 MHz oraz 30,0 MHz nie są poprawnymi odpowiedziami, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistych możliwości technologii VDSL. Odpowiedź 2,2 MHz odnosi się do bardzo niskiej szerokości pasma, która jest niewystarczająca dla jakiejkolwiek nowoczesnej transmisji danych, zwłaszcza w kontekście wymagań dotyczących prędkości i jakości usług. Tak niska wartość pasma może sugerować przestarzałe technologie, takie jak dial-up, które nie są w stanie sprostać wymaganiom współczesnych użytkowników. Odpowiedź 1,1 MHz również nie jest odpowiednia, ponieważ bardziej odpowiada specyfikacji dla starszych systemów DSL, które nie są w stanie dostarczyć wymaganych prędkości transmisji danych. W przypadku odpowiedzi 30,0 MHz, chociaż może wydawać się atrakcyjna, to w rzeczywistości przekracza to możliwości technologii VDSL, która w swoich standardach nie uwzględnia tak szerokiego pasma. Typowym błędem myślowym prowadzącym do tych nieporozumień jest brak zrozumienia, jak VDSL różni się od innych technologii szerokopasmowych, takich jak ADSL czy SHDSL. Asymetryczność VDSL oznacza, że prędkość pobierania jest wyższa od prędkości wysyłania, co wymaga odpowiednio większego pasma na dolnym kierunku. Zrozumienie tych podstawowych zasad pozwala na lepsze rozeznanie w standardach telekomunikacyjnych i ich zastosowaniach w codziennym życiu.

Pytanie 11

Przystępując do udzielania pierwszej pomocy osobie, która została porażona prądem elektrycznym, co należy zrobić w pierwszej kolejności?

A. odłączyć źródło prądu
B. zacząć sztuczne oddychanie
C. przywrócić krążenie
D. udrożnić drogi oddechowe
Odłączenie prądu to chyba najważniejszy krok, gdy pomagamy komuś, kto miał porażenie elektryczne. Bez tego ryzykujemy poważne konsekwencje, jak choćby uszkodzenie serca, które może być naprawdę niebezpieczne. Dlatego pierwsze, co musimy zrobić, to zabezpieczyć miejsce zdarzenia i upewnić się, że nikt nie jest już narażony na prąd. Można to zrobić na przykład przez wyłączenie zasilania. Jeśli mamy możliwość, warto odłączyć źródło prądu z kontaktu. A w sytuacjach, gdy jest pożar lub inne zagrożenie, pamiętajmy o swoim własnym bezpieczeństwie – to najważniejsze! Jak już upewnimy się, że ofiara nie jest pod prądem, możemy przejść do udzielania pomocy, czyli sprawdzić, czy oddycha, czy ma świadomość, a w razie potrzeby wezwać pomoc lub przeprowadzić resuscytację.

Pytanie 12

Narzędzie diskmgmt.msc w systemie MMC (Microsoft Management Console) pozwala na

A. zarządzanie partycjami oraz woluminami prostymi
B. administrację użytkownikami
C. analizowanie zdarzeń systemu Windows
D. sprawdzenie sterowników zainstalowanych na dysku
Chociaż inne odpowiedzi mogą wydawać się odpowiednie, każda z nich nie odnosi się do funkcjonalności przystawki <i>diskmgmt.msc</i>. Na przykład, przegląd zdarzeń systemu Windows to funkcja dostępna w narzędziu <i>Event Viewer</i>, które umożliwia monitorowanie i analizę zdarzeń systemowych, takich jak błędy, ostrzeżenia i informacje. Jest to narzędzie pomocne przy diagnozowaniu problemów, ale nie ma związku z zarządzaniem dyskami. Innym błędnym podejściem jest stwierdzenie dotyczące sprawdzania zainstalowanych na dysku sterowników. Tę funkcjonalność zapewniają inne narzędzia, takie jak <i>Device Manager</i>, które pozwalają na zarządzanie sprzętem i sterownikami w systemie, ale nie są one związane z zarządzaniem woluminami czy partycjami. Ostatnia odpowiedź dotycząca zarządzania użytkownikami dotyczy narzędzia <i>Computer Management</i> oraz <i>Local Users and Groups</i>, co również nie ma związku z zarządzaniem dyskami. Typowym błędem jest mylenie funkcji różnych narzędzi, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania systemem i trudności w rozwiązywaniu problemów. Zrozumienie dedykowanych ról narzędzi systemowych jest kluczowe dla efektywnej administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

Access Point to sprzęt

A. łączący komputery w sieci lokalnej kabelowej
B. łączący sieć lokalną z siecią WAN
C. dzielący sieć lokalną na mniejsze podsieci
D. łączący sieć bezprzewodową z siecią kablową
Access Point, czyli punkt dostępowy, jest urządzeniem, które umożliwia połączenie urządzeń bezprzewodowych z siecią przewodową. Jego główną funkcją jest rozszerzenie zasięgu sieci lokalnej (LAN), co pozwala na łatwe łączenie laptopów, smartfonów czy tabletów bez użycia kabli. Z punktu widzenia standardów sieciowych, Access Pointy są kluczowe w implementacji sieci WLAN (Wireless Local Area Network) i są zgodne z protokołami IEEE 802.11, co zapewnia szeroką kompatybilność z różnorodnymi urządzeniami. W praktyce wykorzystuje się je w biurach, uczelniach, a także w przestrzeniach publicznych, takich jak kawiarnie czy lotniska. Dzięki implementacji technologii MIMO (Multiple Input Multiple Output) oraz QoS (Quality of Service), nowoczesne punkty dostępowe mogą obsługiwać wiele urządzeń jednocześnie, zapewniając stabilne połączenia i wysoką jakość transmisji danych. Warto również podkreślić, że Access Pointy mogą być konfigurowane w trybie repeatera, co pozwala na dalsze zwiększenie zasięgu sieci bezprzewodowej.

Pytanie 15

Standardy 802.11 b oraz g dzielą dostępne pasmo na nakładające się kanały, których częstotliwości środkowe różnią się o 5 MHz. Zgodnie z ETSI w Europie można wyróżnić takie kanały

A. 2
B. 10
C. 13
D. 24
Niezrozumienie liczby kanałów dostępnych w standardach 802.11 b i g może prowadzić do wielu nieporozumień w kontekście projektowania i zarządzania sieciami bezprzewodowymi. Próby określenia liczby kanałów na podstawie zbyt małych lub zbyt dużych wartości, takich jak 24, 10 czy 2, wynikają najczęściej z niedostatecznej wiedzy o pasmach częstotliwości i zasobach dostępnych w Europie. Standardy 802.11 b i g operują w paśmie 2,4 GHz, które, ze względu na przepisy regulacyjne ETSI, udostępnia 13 kanałów. Warto zauważyć, że w niektórych krajach mogą obowiązywać różne regulacje dotyczące wykorzystania kanałów, co wprowadza dodatkowe zamieszanie. Użytkownicy, którzy opierają się na nieaktualnych lub regionalnych danych, mogą błędnie zakładać, że dostępnych jest więcej kanałów, co prowadzi do przeciążenia sieci i zakłócenia transmisji. Oprócz tego, nieprzemyślane podejście do wyboru kanałów, takie jak próby korzystania z wielu kanałów jednocześnie bez zrozumienia ich nakładania się, może prowadzić do degradacji jakości sygnału. Dlatego kluczowe jest, aby sieciowcy i administratorzy byli dobrze poinformowani o liczbie rzeczywiście dostępnych kanałów i zasadach ich użycia, aby skutecznie zarządzać sieciami bezprzewodowymi i zapewnić ich optymalną wydajność.

Pytanie 16

Jak określane są oprogramowania, które nie wymagają instalacji?

A. Portable
B. Benchmark
C. Sniffer
D. Firewall
Odpowiedź "Portable" odnosi się do programów, które można uruchomić bez konieczności ich instalacji na systemie operacyjnym. Tego rodzaju aplikacje są szczególnie cenne w sytuacjach, gdy użytkownicy potrzebują mobilności i elastyczności, na przykład podczas pracy na różnych komputerach lub w warunkach ograniczonego dostępu do systemu. Programy portable są często wykorzystywane w administracji systemów oraz w sytuacjach, gdy zachowanie prywatności jest kluczowe, gdyż nie pozostawiają śladów w rejestrze systemowym ani nie ingerują w konfigurację systemu operacyjnego. Przykłady programów portable to przeglądarki internetowe, edytory tekstu, a także narzędzia do zarządzania plikami. W kontekście najlepszych praktyk, używanie programów portable to również sposób na minimalizowanie ryzyka związanego z złośliwym oprogramowaniem, ponieważ można je uruchamiać z zewnętrznych nośników, które są łatwo skanowane przed użyciem.

Pytanie 17

Funkcja centrali telefonicznej PBX, która pozwala na nawiązywanie połączeń wychodzących o najniższym koszcie, jest oznaczana skrótem

A. LCR
B. DND
C. DISA
D. MSN
LCR, czyli Least Cost Routing, to funkcjonalność w systemach PBX, która ma na celu optymalizację kosztów połączeń telefonicznych. Dzięki LCR, system analizuje dostępne trasy połączeń i wybiera tę, która generuje najniższe koszty, co jest szczególnie ważne dla firm prowadzących dużą ilość rozmów, zarówno lokalnych, jak i międzynarodowych. Przykładem zastosowania LCR może być firma, która regularnie dzwoni do klientów w różnych krajach. Dzięki wykorzystaniu LCR, firma może automatycznie kierować połączenia przez najtańsze dostępne operatorów, co prowadzi do znacznych oszczędności. W branży telekomunikacyjnej LCR stał się standardem w zarządzaniu połączeniami i jest integralną częścią strategii kosztowej wielu organizacji. Użycie LCR pozwala również na lepsze zarządzanie budżetem telekomunikacyjnym oraz na elastyczne dostosowywanie tras połączeń w oparciu o zmiany cen usług operatorów. Dobre praktyki w implementacji LCR obejmują regularną aktualizację baz danych cen oraz monitorowanie jakości połączeń, co zapewnia nie tylko oszczędności, ale także wysoką jakość komunikacji.

Pytanie 18

Wskaż urządzenie pomiarowe używane do identyfikacji uszkodzenia kabla telefonicznego w linii abonenckiej?

A. Tester diodowy okablowania
B. Aparat montażowy
C. Miernik bitowej stopy błędów
D. Reflektometr TDR
Reflektometr TDR (Time Domain Reflectometer) to zaawansowane urządzenie pomiarowe, które jest kluczowe w diagnostyce uszkodzeń kabli telefonicznych w liniach abonenckich. Działa na zasadzie wysyłania impulsów elektrycznych wzdłuż kabla i analizowania odbitych sygnałów, co pozwala na zlokalizowanie miejsca uszkodzenia. Tego typu reflektometry są niezwykle przydatne w praktyce, gdyż pozwalają na szybkie i precyzyjne ustalenie, czy uszkodzenie znajduje się w pobliżu, a także określenie jego charakterystyki. Dzięki TDR technicy mogą zredukować czas potrzebny na lokalizację problemów, co prowadzi do efektywniejszej pracy i mniejszych przestojów w świadczeniu usług. Warto również zaznaczyć, że stosowanie reflektometrów TDR jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają użycie odpowiednich narzędzi do diagnostyki w celu minimalizacji ryzyka błędnych napraw oraz zwiększenia efektywności procesów serwisowych.

Pytanie 19

Jaką metodą można najlepiej zabezpieczyć zainfekowany system operacyjny Windows przed atakami wirusów?

A. włączenie i skonfigurowanie zapory sieciowej
B. użytkowanie systemu bez logowania się na konto administratora
C. zainstalowanie programu antywirusowego oraz pobranie aktualnych baz wirusów
D. przeprowadzenie aktualizacji systemu operacyjnego do najnowszej wersji
Zainstalowanie programu antywirusowego i pobranie najnowszych baz wirusów jest kluczowym krokiem w zabezpieczaniu systemu operacyjnego Windows przed zagrożeniami. Programy antywirusowe skanują pliki i aplikacje w poszukiwaniu znanych wirusów, trojanów oraz innego złośliwego oprogramowania. Regularne aktualizowanie baz danych wirusów jest niezbędne, ponieważ nowe zagrożenia są ujawniane codziennie. Wdrożenie skutecznego oprogramowania antywirusowego, takiego jak Norton, Kaspersky, czy Bitdefender, powinno być połączone z innymi działaniami, takimi jak regularne skanowanie systemu oraz monitorowanie aktywności w czasie rzeczywistym. Warto również pamiętać, że wiele programów antywirusowych oferuje dodatkowe funkcje, takie jak ochrona przed phishingiem czy zapora sieciowa, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo. Dobre praktyki w zakresie zabezpieczeń obejmują również edukację użytkowników na temat potencjalnych zagrożeń, takich jak niebezpieczne linki czy podejrzane załączniki e-mailowe.

Pytanie 20

Aby stacje podłączone do routera mogły automatycznie otrzymać konfigurację sieciową (np. adres IP, adres bramy), należy w tym samym segmencie sieci, gdzie znajdują się stacje oraz router, zainstalować i uruchomić serwer

A. HTTP
B. DHCP
C. FTP
D. DNS
Odpowiedź DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest prawidłowa, ponieważ ten protokół jest odpowiedzialny za automatyczne przydzielanie adresów IP oraz innych ustawień sieciowych stacjom podłączonym do sieci lokalnej. DHCP pozwala na centralne zarządzanie adresacją IP, co znacząco upraszcza konfigurację sieci, zwłaszcza w środowiskach z dużą liczbą urządzeń. Gdy stacja (np. komputer lub drukarka) łączy się z siecią, wysyła zapytanie DHCP, a serwer DHCP przydziela jej dostępny adres IP oraz inne parametry, takie jak adres bramy i serwera DNS. Dzięki temu nie ma potrzeby ręcznego konfigurowania każdego urządzenia, co zmniejsza ryzyko błędów konfiguracyjnych. W praktyce, serwery DHCP są powszechnie stosowane w biurach, sieciach domowych oraz dużych centrum danych, gdzie dynamiczne zarządzanie adresami IP jest kluczowe dla sprawności działania sieci. Protokół DHCP jest zgodny ze standardami IETF i stosuje się go w większości nowoczesnych systemów operacyjnych oraz urządzeń sieciowych.

Pytanie 21

Aby użytkownik mógł korzystać z opcji sygnalizacji tonowej, konieczne jest włączenie obsługi usługi oznaczonej skrótem dla jego konta

A. CONF
B. MCID
C. CLIR
D. DTMF
MCID, CLIR i CONF to skróty, które odnoszą się do różnych funkcji w telekomunikacji, ale nie mają nic wspólnego z sygnalizacją tonową. MCID, czyli Mobile Caller Identification, to po prostu identyfikacja numerów dzwoniących. Jest spoko do rozpoznawania, kto dzwoni, ale nie pomaga w DTMF. CLIR oznacza Calling Line Identification Restriction i pozwala na ukrywanie swojego numeru podczas połączeń. Przydatne dla prywatności, ale z tonami DTMF nie ma to nic wspólnego. A CONF to konferencje telefoniczne, co też nie dotyczy tej sygnalizacji. Wybierając te odpowiedzi, można się mylić, myśląc, że te usługi są związane z DTMF, a tak naprawdę dotyczą innych rzeczy w telefonach i sieciach. Żeby dobrze korzystać z DTMF, trzeba zrozumieć, że to konkretny standard do przesyłania tonów, a te inne usługi mają swoje różne funkcje w telekomunikacji.

Pytanie 22

Sygnał analogowy może przybierać wartości

A. dowolne w czasie ciągłym
B. dyskretne w czasie ciągłym
C. dyskretne w czasie dyskretnym
D. dowolne w czasie dyskretnym
Pojęcie sygnału analogowego różni się istotnie od konceptów przedstawionych w niepoprawnych odpowiedziach. Sygnały dyskretne, które byłyby odpowiedzią w kontekście pierwszej opcji, przyjmują tylko określone wartości w wyznaczonych punktach czasowych, co oznacza, że są one ograniczone i nie mogą reprezentować pełnego zakresu informacji. Tego rodzaju sygnały są wykorzystywane w systemach cyfrowych, gdzie przetwarzanie informacji odbywa się w z góry ustalonych wartościach, a nie w sposób ciągły. Dla przykładu, sygnały cyfrowe w komputerach działają na bazie dyskretnych stanów logicznych. Kolejna niepoprawna koncepcja odnosi się do czasów ciągłych lub dyskretnych. Sygnał analogowy, korzystając z czasu ciągłego, umożliwia płynne zmiany, co jest kluczowe w aplikacjach audio i wideo, gdzie istotne jest zachowanie pełnej jakości dźwięku lub obrazu. Powiązanie sygnału analogowego z czasem dyskretnym wprowadza w błąd, ponieważ oznaczałoby to konieczność próbkowania, co ograniczałoby jego naturę. Przekonanie, że sygnał analogowy może być 'dyskretne z czasem ciągłym' jest również nieprawidłowe, ponieważ sprzeciwia się definicji sygnału analogowego, który powinien być ciągły w czasie i wartości. W praktyce, błędy te mogą prowadzić do wyboru niewłaściwych technologii przetwarzania oraz przesyłania sygnałów, co skutkuje obniżeniem jakości i efektywności systemów komunikacyjnych.

Pytanie 23

Który z poniższych protokołów jest klasyfikowany jako protokół wektora odległości?

A. BGP (Border Gateway Protocol)
B. IDRP (Inter-Domain Routing Protocol)
C. OSPF (Open Shortest Path First)
D. RIP (Routing Information Protocol)
IDRP (Inter-Domain Routing Protocol) to protokół, który został zaprojektowany do trasowania między domenami, a więc jest bardziej skomplikowanym systemem w porównaniu do protokołów wektora odległości, takich jak RIP. IDRP wykorzystuje podejście bardziej złożone niż proste zliczanie przeskoków, operując na zasadzie wymiany informacji o trasach między różnymi autonomicznymi systemami. Z tego powodu nie można go zaklasyfikować jako protokół wektora odległości, a jego zastosowanie jest głównie w dużych, złożonych sieciach, gdzie koordynacja trasowania pomiędzy różnymi operatorami jest kluczowa. Z kolei BGP (Border Gateway Protocol) to protokół, który również nie należy do grupy protokołów wektora odległości. Działa na zasadzie wymiany informacji o trasach oraz politykach routingu, co czyni go niezbędnym w kontekście globalnego internetu. BGP używa bardziej zaawansowanych metod oceny tras, takich jak polityki prefiksów oraz różne atrybuty, co czyni go znacznie bardziej złożonym niż RIP. OSPF (Open Shortest Path First) to z kolei protokół stanu łącza, który różni się od protokołów wektora odległości tym, że nie bazuje na metryce hop count, ale na kosztach łącza, co pozwala na bardziej dokładne i efektywne trasowanie w dużych sieciach. Dlatego wiele osób może mylnie przypisywać te protokoły do grupy protokołów wektora odległości, z powodu ich zastosowania w kontekście routingu, jednak ich różnice są kluczowe dla zrozumienia ich funkcji i zastosowania w praktyce.

Pytanie 24

Która z metod komutacji przydziela kanał rozmówny na czas trwania połączenia?

A. Komutacja pakietów
B. Komutacja łączy
C. Komutacja komórek
D. Komutacja ramek
Komutacja łączy to technika, która pozwala na zajęcie kanału rozmownego na całe połączenie, dzięki czemu mamy zapewnione dedykowane zasoby do komunikacji. Cała magia dzieje się przed samą rozmową – zestawiane jest połączenie, co sprawia, że jakość przekazu i przepustowość jest stała, co jest super ważne dla przesyłania głosu. Weźmy na przykład tradycyjną telefonie PSTN, gdzie każde połączenie wymaga zarezerwowania linii na czas rozmowy. Dzięki temu, mamy minimalne opóźnienia i jakość dźwięku jest naprawdę wysoka, co ma ogromne znaczenie, zwłaszcza przy rozmowach. Standardy telekomunikacyjne, jak ITU-T G.711, pokazują, że jakość sygnału i jego stabilność są kluczowe, a rezerwacja zasobów to coś, czego potrzebujemy. Z mojego doświadczenia, stosowanie komutacji łączy jest świetne, zwłaszcza w sytuacjach, gdy niezawodność jest na pierwszym miejscu, jak w przypadku połączeń alarmowych czy medycznych, bo tam czas ma naprawdę znaczenie.

Pytanie 25

Dokumentem zawierającym informacje o zainstalowanych systemach operacyjnych oraz partycjach, na których są uruchamiane, jest

A. mrinfo.exe
B. boot.ini
C. ntbootdd.sys
D. autoexec.bat
Plik boot.ini jest kluczowym elementem systemu operacyjnego Windows, który zawiera informacje o zainstalowanych systemach operacyjnych oraz ich partycjach. Jego głównym celem jest umożliwienie użytkownikowi wyboru, który system operacyjny ma być uruchomiony podczas startu komputera. W pliku tym znajdują się również ustawienia dotyczące opóźnienia w wyborze systemu, a także parametry startowe dla poszczególnych systemów. Odpowiednia konfiguracja boot.ini jest niezwykle istotna, szczególnie w środowiskach, gdzie zainstalowane są różne systemy operacyjne, co często ma miejsce w przypadku komputerów korzystających z dual-boot. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie i aktualizowanie tego pliku po każdej zmianie w konfiguracji systemów operacyjnych lub ich partycji, co pozwala uniknąć problemów z uruchamianiem systemu. Dodatkowo, w systemach nowszej generacji, takich jak Windows Vista i XP, boot.ini został zastąpiony przez plik BCD (Boot Configuration Data), co jest zgodne z nowymi standardami zarządzania rozruchem.

Pytanie 26

Parametr jednostkowy miedzianej linii transmisyjnej wskazujący na straty w dielektryku nazywa się

A. indukcyjnością jednostkową
B. pojemnością jednostkową
C. konduktancją jednostkową
D. rezystancją jednostkową
Indukcyjność jednostkowa, pojemność jednostkowa i rezystancja jednostkowa to wartości, które są często mylone z konduktancją jednostkową w kontekście analizy linii transmisyjnych. Indukcyjność jednostkowa odnosi się do zdolności linii do generowania pola magnetycznego, co nie ma bezpośredniego związku ze stratami dielektrycznymi. Pojemność jednostkowa dotyczy zdolności do przechowywania ładunku elektrycznego w dielektrykach, co również nie jest miarą strat, lecz właściwości materiału. Rezystancja jednostkowa z kolei odnosi się do oporu elektrycznego, który materialne przewodniki stawiają przepływającemu prądowi. Łączenie tych konceptów z konduktancją jednostkową może prowadzić do mylnych wniosków, ponieważ każda z tych właściwości ma różne zastosowania i znaczenie w kontekście projektowania i analizy systemów elektronicznych. W praktyce, ignorowanie różnic między tymi parametrami może skutkować nieefektywnym doborem materiałów oraz nieoptymalnym projektowaniem układów, co w dłuższej perspektywie prowadzi do zwiększenia strat energii oraz pogorszenia wydajności systemów elektronicznych. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi pojęciami, aby unikać typowych błędów myślowych w inżynierii elektrotechnicznej.

Pytanie 27

Orientacja elektrycznego wektora fali radiowej w stosunku do powierzchni ziemi, wynikająca z konstrukcji anteny oraz jej sposobu ustawienia, zwana jest

A. polaryzacją anteny
B. multiplexingiem anteny
C. nachyleniem charakterystyki anteny
D. niedopasowaniem częstotliwości anteny
Odstrojeniem częstotliwości anteny określa się sytuację, gdy antena nie jest dostrojona do właściwej częstotliwości pracy, co prowadzi do znacznych strat sygnału. To pojęcie nie odnosi się jednak do ustawienia wektora fali radiowej, lecz raczej do efektywności działania anteny w danym zakresie częstotliwości. Multipleksacja anteny to technika pozwalająca na przesyłanie wielu sygnałów jednocześnie przez jedną antenę, co jest bardziej związane z zarządzaniem pasmem niż z polaryzacją. Natomiast pochylenie charakterystyki anteny dotyczy zmiany kierunku, w którym antena jest ukierunkowana, co również nie ma bezpośredniego związku z polaryzacją. Pomieszanie tych terminów często wynika z niepełnego zrozumienia funkcji anten oraz ich parametrów. Polaryzacja jest kluczowym elementem, który wpływa na sposób, w jaki fale radiowe są emitowane i odbierane, a niektóre zastosowania wymagają precyzyjnego dopasowania polaryzacji do innych systemów, by uniknąć degradacji jakości sygnału. Ignorowanie tego aspektu może prowadzić do nieporozumień w projektowaniu i eksploatacji systemów komunikacyjnych.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

Protokół, który określa, które porty przełącznika w sieci powinny być zablokowane, aby uniknąć tworzenia pętli rutingu w drugiej warstwie modelu OSI, to protokół

A. VTP (VLAN Trunking Protocol)
B. STP (Spanning Tree Protocol)
C. RTP (Real-time Transport Protocol)
D. VPN (Virtual Private Network)
Stosowanie Spanning Tree Protocol (STP) jest kluczowe w zarządzaniu topologią sieci Ethernet i zapobieganiu pętli rutingu w warstwie drugiej modelu OSI. STP działa na zasadzie dynamicznego wykrywania i blokowania redundantnych ścieżek w sieci, co jest szczególnie ważne w złożonych konfiguracjach z wieloma przełącznikami. Dzięki STP, sieć jest w stanie uniknąć sytuacji, w której pakiety danych krążą w nieskończoność, co może prowadzić do przeciążenia sieci i degradacji wydajności. Standard IEEE 802.1D definiuje działanie STP, uwzględniając mechanizmy do zarządzania priorytetami portów i wyboru głównego przełącznika. Przykładowo, w dużych sieciach korporacyjnych, STP jest wykorzystywane do zapewnienia stabilności i wydajności, eliminując ryzyko pętli, co jest kluczowe dla niezawodności komunikacji sieciowej.

Pytanie 32

Usługa CLIRO (Calling Line Identification Restriction Override) pozwala na

A. wstrzymanie rozmowy
B. ominięcie zakazu prezentacji numeru dzwoniącego abonenta
C. blokadę prezentacji numeru abonenta, który jest dołączony
D. przekierowanie połączeń na dowolny wskazany numer
Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że przenoszenie wywołań na dowolnie wskazany numer nie jest funkcją związaną z CLIRO. Takie działania są typowe dla usług przekazywania połączeń, które mają na celu skierowanie przychodzących połączeń do innego numeru, a nie omijanie blokady prezentacji numeru. Z kolei blokada prezentacji numeru abonenta dołączonego sugeruje, że mamy do czynienia z mechanizmem ograniczającym ujawnienie numeru, co jest sprzeczne z ideą CLIRO, które ma na celu umożliwienie prezentacji numeru. Ponadto, zawieszenie rozmowy to funkcjonalność, która pozwala na chwilowe przerwanie komunikacji, ale również nie ma nic wspólnego z omijaniem blokad prezentacji numeru. Takie nieporozumienia mogą wynikać z mylenia funkcji usług telekomunikacyjnych. Istotne jest zrozumienie, że CLIRO jest narzędziem stworzonym do podnoszenia przejrzystości połączeń, a nie do stosowania mechanizmów blokujących. Użytkownicy muszą być świadomi, że każda z tych funkcji ma swoje unikalne zastosowanie w ramach usług telekomunikacyjnych, a ich mylące interpretacje mogą prowadzić do błędnych wniosków i podjęcia niewłaściwych decyzji dotyczących komunikacji.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

W systemie Windows 7 operacje związane z partycjonowaniem oraz formatowaniem dysków twardych można wykonać za pomocą narzędzia

A. zarządzanie systemem plików
B. menedżer sprzętu
C. aktualizacja systemu Windows
D. zarządzanie dyskami
Wybór odpowiedzi związany z menedżerem urządzeń jest błędny, ponieważ menedżer urządzeń jest narzędziem służącym do zarządzania sprzętem komputerowym, a nie do zarządzania dyskami. Jego głównym zadaniem jest umożliwienie użytkownikom przeglądania i zarządzania zainstalowanymi na komputerze urządzeniami, takimi jak karty graficzne, urządzenia peryferyjne czy nośniki pamięci. Nie ma on jednak funkcji związanych z partycjonowaniem czy formatowaniem dysków, co jest kluczowe w procesie zarządzania danymi. Przechodząc do odpowiedzi związanej z „windows update”, warto zauważyć, że to narzędzie służy do aktualizacji systemu operacyjnego, a nie do zarządzania dyskami. Takie nieporozumienie może wynikać z błędnego zrozumienia roli różnych komponentów systemu Windows. W kontekście zarządzania systemem plików również pojawia się błąd, ponieważ odnosi się on do sposobu, w jaki system operacyjny przetwarza i przechowuje dane na dysku, a nie do konkretnych operacji, jakimi są partycjonowanie czy formatowanie. Właściwe zrozumienie funkcji poszczególnych narzędzi w systemie Windows jest kluczowe dla skutecznego zarządzania komputerem i unikania frustracji związanej z niewłaściwym użyciem dostępnych opcji.

Pytanie 35

Który z poniżej wymienionych modemów pozwala na pobieranie danych od dostawcy usług telekomunikacyjnych z najwyższą prędkością transmisji danych?

A. ADSL
B. HDSL
C. ISDN
D. V.90
V.90 to standard modemu analogowego, który umożliwia transmisję danych z maksymalną prędkością 56 kb/s. W porównaniu do ADSL, prędkość ta jest znacznie niższa, co czyni V.90 niewystarczającym rozwiązaniem dla nowoczesnych potrzeb użytkowników. W praktyce, modemy V.90 są używane głównie w starszych systemach, gdzie nie ma dostępu do szerokopasmowych technologii. HDSL, czyli High-bit-rate Digital Subscriber Line, oferuje od 1,544 Mb/s do 2,048 Mb/s, jednak jest to prędkość symetryczna, co oznacza, że prędkość wysyłania danych jest taka sama jak prędkość pobierania. Takie podejście nie odpowiada na potrzeby typowego użytkownika domowego, który zazwyczaj pobiera znacznie więcej danych niż wysyła. ISDN, z kolei, to technologia umożliwiająca cyfrową transmisję głosu i danych, która oferuje prędkości do 128 kb/s, co również jest niewystarczające w porównaniu do ADSL. Użytkownicy często błędnie oceniają te technologie, myśląc, że mogą one sprostać współczesnym wymaganiom w zakresie przepustowości i stabilności połączeń, co prowadzi do frustracji z powodu nieadekwatnych rozwiązań w kontekście dostępnych usług internetowych.

Pytanie 36

Jaką liczbę hostów w danej sieci można przypisać, używając prefiksu /26?

A. 510 hostów
B. 26 hostów
C. 254 hosty
D. 62 hosty
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi na to pytanie warto przyjrzeć się, gdzie najczęściej pojawiają się błędy w myśleniu o adresacji IP i maskach sieciowych. Obliczanie liczby hostów w sieci wymaga zrozumienia, jak działają bity w adresie IP i jak maski podsieci dzielą przestrzeń adresową. Wybór 26 hostów jest szczególnie mylny, ponieważ może sugerować błędne rozumienie podziału adresów. Liczba ta nie uwzględnia zasadniczego wzoru 2^n - 2, który odejmuje dwa adresy z puli, a zatem wprowadza w błąd. Wybór 510 hostów również jest niepoprawny, gdyż wynik ten sugeruje, że ktoś błędnie obliczył liczbę dostępnych adresów, nie uwzględniając faktu, że maska /26 ogranicza liczbę hostów. W rzeczywistości, liczba ta nie może być większa niż 64, co wynika bezpośrednio z ograniczeń nałożonych przez maskę. Ostatnia odpowiedź – 254 hosty – także wynika z niepoprawnych założeń. Takie podejście myślowe ignoruje fakt, że musi być zachowana przestrzeń na adresy specjalne, jak adres sieci i adres rozgłoszeniowy. W efekcie, użytkownik popełnia błąd, nie znając podstawowych zasad dotyczących obliczania hostów w kontekście danej maski podsieci. Dobrą praktyką jest zawsze wykonywanie obliczeń w oparciu o zrozumienie maski podsieci i liczby dostępnych bitów dla hostów.

Pytanie 37

Jaki parametr jest oznaczany skrótem SNR?

A. Najwyższa prędkość przesyłania danych
B. Podstawowa stopa błędów
C. Prędkość transmisji
D. Stosunek mocy sygnału do mocy szumów
Odpowiedź 'Stosunek mocy sygnału do mocy szumów' odnosi się do parametru SNR (Signal-to-Noise Ratio), który jest kluczowym wskaźnikiem jakości sygnału w systemach komunikacyjnych. SNR mierzy, jak mocny jest sygnał w porównaniu do szumów, które mogą zakłócać jego odbiór. Wysoki SNR oznacza, że sygnał jest wyraźniejszy i mniej podatny na błędy, co jest niezwykle istotne w kontekście transmisji danych, telefonii, a także w radiokomunikacji. Przykładowo, w technologii Wi-Fi, im wyższy SNR, tym lepsza jakość połączenia oraz mniejsze ryzyko utraty pakietów danych. W praktyce, SNR powyżej 20 dB jest uważany za dobry, a powyżej 30 dB za doskonały, co pozwala na stabilne i szybkie przesyłanie informacji. Dobre praktyki inżynieryjne obejmują monitorowanie wartości SNR w czasie rzeczywistym, aby optymalizować jakość transmisji i wprowadzać korekty w infrastrukturze sieciowej, co przyczynia się do efektywności i niezawodności systemów komunikacyjnych.

Pytanie 38

Parametr jednostkowy symetrycznej linii długiej, który odpowiada za pole magnetyczne obu przewodów, to

A. rezystancja jednostkowa
B. indukcyjność jednostkowa
C. upływność jednostkowa
D. pojemność jednostkowa
Indukcyjność jednostkowa jest kluczowym parametrem w analizie symetrycznych linii długich, szczególnie w kontekście pól magnetycznych generowanych przez przewody. Indukcyjność opisuje zdolność liniowego układu do gromadzenia energii w postaci pola magnetycznego na jednostkę długości, co jest istotne przy projektowaniu systemów przesyłających energię elektryczną. W praktyce, indukcyjność jednostkowa jest stosowana do oceny wpływu przewodów na straty energii oraz na charakterystyki sygnałów w systemach komunikacyjnych. Na przykład, w telekomunikacji, zrozumienie indukcyjności jednostkowej pozwala na zoptymalizowanie układów transmisyjnych, co prowadzi do lepszej jakości sygnału oraz zmniejszenia zakłóceń. Zgodnie z normami IEEE 802.3, właściwe wartości indukcyjności są kluczowe dla zapewnienia odpowiednich parametrów elektrycznych w systemach Ethernet.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

Skokowy przyrost tłumienia spowodowany punktowymi wtrąceniami według norm ISO/IEC dotyczących światłowodów nie może przekraczać wartości

A. 0,20 dB
B. 0,25 dB
C. 0,30 dB
D. 0,10 dB
Poprawna odpowiedź to 0,10 dB, co jest zgodne z normami ISO/IEC dotyczącymi światłowodów. W kontekście sieci optycznych, tłumienność wywołana przez punktowe wtrącenia, takie jak złącza czy wtrącenia materiału, jest kluczowym parametrem wpływającym na jakość sygnału. Standardy te określają dopuszczalne wartości tłumienności, a maksymalny skokowy wzrost tłumienności na poziomie 0,10 dB gwarantuje, że sieci optyczne będą działać z odpowiednią niezawodnością. Przykładowo, w systemach telekomunikacyjnych, które wymagają wysokiej wydajności przesyłania danych, przekroczenie tej wartości może prowadzić do znacznego spadku jakości sygnału, co w efekcie skutkuje błędami transmisji. Z tego względu, inżynierowie zajmujący się projektowaniem sieci światłowodowych muszą ściśle przestrzegać tych norm, aby zapewnić optymalną wydajność oraz minimalizować straty sygnału. Warto również wspomnieć, że zrozumienie tych norm jest niezbędne dla profesjonalistów w branży telekomunikacyjnej, szczególnie przy projektowaniu i utrzymywaniu nowoczesnych systemów komunikacyjnych.