Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 13:49
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 13:58

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie informacje dotyczące pomiaru hałasu w pomieszczeniach, w których trzymane są zwierzęta, są zgodne z zaleceniami?

A. Pomiar musi być przeprowadzony przy wyłączonych wszystkich urządzeniach obecnych w danym pomieszczeniu.

B. W przypadku zwierząt przetrzymywanych w klatkach w systemie bateryjnym, pomiar powinien być przeprowadzany na poziomie najwyżej usytuowanej klatki.

C. Pomiar należy wykonać po tym, jak zwierzęta opuszczą pomieszczenie.

D. Pomiar powinien odbywać się na wysokości głowy danego zwierzęcia.

Pomiar hałasu w pomieszczeniach, w których przetrzymywane są zwierzęta, powinien być przeprowadzany na wysokości głowy zwierzęcia, ponieważ to właśnie na tym poziomie zwierzęta są najbardziej narażone na wpływ hałasu. Wysokość ta zapewnia, że wyniki pomiarów będą odzwierciedlać rzeczywiste warunki, w jakich zwierzęta przebywają. Przykładowo, w przypadku ptaków, które spędzają większość czasu w klatkach, hałas na poziomie ich głowy może wpływać na ich zachowanie, zdrowie i dobrostan. Standardy dotyczące ochrony zwierząt, takie jak te opracowane przez Międzynarodową Organizację Zdrowia Zwierząt (OIE), podkreślają znaczenie odpowiednich warunków środowiskowych dla dobrostanu zwierząt, w tym zarządzania poziomem hałasu. Umożliwiając przeprowadzenie pomiarów na tym poziomie, można lepiej ocenić wpływ hałasu na zwierzęta, co jest kluczowe dla ich zdrowia psychicznego i fizycznego. W związku z tym, dla prawidłowej oceny warunków przetrzymywania zwierząt, pomiar hałasu na wysokości ich głowy jest najlepszą praktyką.

Pytanie 2

Testy serologiczne takie jak odczyn aglutynacji i precypitacji są stosowane w identyfikacji chorób

A. wewnętrznych.

B. zakaźnych.

C. przemiany substancji.

D. niedoborowych.

Wybór odpowiedzi dotyczącej przemian materii, chorób wewnętrznych czy niedoborów jest raczej nietrafiony, bo odczyny serologiczne nie są standardowo używane w tych przypadkach. Przemiany materii to dość skomplikowane procesy biochemiczne, które niekoniecznie mają coś wspólnego z odpowiedzią immunologiczną organizmu. Choroby wewnętrzne, jak problemy z układem pokarmowym czy hormonalnym, zazwyczaj wymagają innych metod diagnostycznych, jak badania obrazowe albo biochemiczne, a nie analizy serologicznej. No i niedobory, takie jak brak witamin czy minerałów, zazwyczaj bada się na podstawie analizy krwi, aby ocenić poziomy substancji odżywczych, a nie przez wykrywanie przeciwciał. Często popełniane błędy to generalizowanie medycznych pojęć i brak zrozumienia, jak różne testy diagnostyczne działają. Warto wiedzieć, że każdy rodzaj diagnostyki ma swoje szczegóły, a odczyny serologiczne najlepiej sprawdzają się w kontekście chorób zakaźnych.

Pytanie 3

Zgłoszenie zamiaru uboju świń na własny użytek powinno być dokonane u Powiatowego Lekarza Weterynarii?

A. najwcześniej tydzień przed planowanym ubojem

B. co najmniej 24 godziny przed planowanym ubojem

C. w dniu zamierzonego uboju

D. najmniej 48 godzin przed zamierzonym ubojem

Zgłoszenie zamiaru uboju świń na użytek własny co najmniej 24 godziny przed planowanym ubojem jest zgodne z wymogami prawa weterynaryjnego, które ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności oraz dobrostanu zwierząt. Takie zgłoszenie pozwala Powiatowemu Lekarzowi Weterynarii na przeprowadzenie niezbędnych kontrolnych działań, takich jak ocena stanu zdrowia zwierząt, co jest kluczowe dla uniknięcia potencjalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego. W praktyce oznacza to, że osoba planująca ubój powinna skontaktować się z odpowiednimi służbami weterynaryjnymi zanim dojdzie do samego aktu uboju, co daje czas na przeprowadzenie ewentualnych inspekcji i uzyskanie niezbędnych zezwoleń. Dobrze zorganizowany proces uboju, wynikający z takich regulacji, przekłada się na poprawę jakości mięsa i zdrowia konsumentów, a także na ochronę zwierząt. Ponadto, przestrzeganie tych zasad jest istotnym elementem odpowiedzialności społecznej oraz zgodności z obowiązującymi normami unijnymi dotyczącymi ochrony zwierząt podczas uboju.

Pytanie 4

W celu przeprowadzenia badań mikrobiologicznych, próbka mleka powinna być dostarczona do laboratorium w ciągu 24 godzin w temperaturze

A. w zakresie od 15°C do 25°C

B. w zakresie od 10°C do 15°C

C. w zakresie od -8°C do 0°C

D. w zakresie od 1°C do 8°C

Odpowiedź "od 1°C do 8°C" jest prawidłowa, ponieważ jest zgodna z zaleceniami dotyczącymi przechowywania próbek mleka w mikrobiologii. W tej temperaturze minimalizuje się rozwój mikroorganizmów, co jest kluczowe dla wiarygodności wyników badań. W praktyce, dostarczenie próbki mleka do laboratorium w przedziale od 1°C do 8°C pozwala na zachowanie jej świeżości oraz ogranicza ryzyko kontaminacji. Na przykład, w przypadku badań na obecność patogenów, takich jak Salmonella czy Listeria, kluczowe jest, aby próbki były transportowane w odpowiednich warunkach termicznych. Warto dodać, że wiele laboratoriów stosuje standardy ISO dotyczące transportu i przechowywania próbek, które podkreślają znaczenie kontrolowania temperatury, aby zapewnić rzetelność analizy mikrobiologicznej. Przechowywanie mleka w odpowiedniej temperaturze nie tylko wspiera dokładność badań, ale także chroni zdrowie konsumentów, co jest szczególnie istotne w kontekście regulacji dotyczących bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 5

Jakie urządzenie służy do osłuchiwania zwierząt?

A. fonendoskopu

B. endoskopu

C. radioskopu

D. fetotomu

Osłuchiwanie zwierzęcia przeprowadza się za pomocą fonendoskopu, który jest specjalistycznym narzędziem wykorzystywanym do nasłuchiwania dźwięków wydawanych przez narządy wewnętrzne. Fonendoskop składa się z tuby i membrany, co pozwala na precyzyjne wychwytywanie dźwięków, takich jak bicie serca, oddech czy szmery jelitowe. W weterynarii osłuchiwanie jest kluczowym elementem diagnostyki, ponieważ umożliwia wykrycie problemów zdrowotnych, takich jak choroby serca, infekcje płucne czy zaburzenia trawienne. Przykładowo, w przypadku podejrzenia zapalenia płuc u psa, weterynarz używa fonendoskopu, aby zlokalizować nietypowe dźwięki oddechowe. Użycie fonendoskopu zgodnie z dobrymi praktykami weterynaryjnymi pozwala na skuteczną diagnozę i wdrożenie odpowiedniego leczenia, co jest kluczowe dla zdrowia zwierzęcia.

Pytanie 6

Co to jest okres karencji?

A. czas, w którym producent ponosi odpowiedzialność za właściwości lecznicze, pod warunkiem, że lek jest prawidłowo przechowywany

B. czas, który upływa od momentu podania ostatniej dawki leku do chwili usunięcia leku z organizmu zwierzęcia

C. okres, w którym lek jest odpowiedni do użycia

D. czas, który trwa od podania pierwszej dawki leku do momentu eliminacji leku z organizmu zwierzęcia

Niepoprawne odpowiedzi mylą okres karencji z innymi pojęciami z medycyny weterynaryjnej. Termin przydatności leku dotyczy daty, do której lek działa, ale nie ma związku z tym, jak długo substancja utrzymuje się w organizmie zwierzęcia. Leki mogą być skuteczne do upływu daty przydatności, ale ich stosowanie po tej dacie jest ryzykowne, bo mogą być mniej efektywne. Jeśli chodzi o odpowiedzi związane z odpowiedzialnością producenta, to oni dbają o jakość leku, ale to nie ma nic wspólnego z okresem karencji. Ostatnia z odpowiedzi myli czas od podania pierwszej dawki z czasem eliminacji substancji. Tutaj kluczowy błąd to zrozumienie, że okres karencji zaczyna się od ostatniej dawki. Ignorowanie tych różnic w praktyce weterynaryjnej może prowadzić do zanieczyszczenia żywności, co jest niezgodne z zasadami zdrowia publicznego. Ważne, żeby lekarze weterynarii i gospodarze rozumieli te różnice, żeby zapewnić bezpieczeństwo dla zwierząt i ludzi, którzy jedzą produkty z leczonych zwierząt.

Pytanie 7

Podczas badania węzłów chłonnych zwraca się uwagę na ich

A. tkliwość, rozmiar, symetrię

B. tkliwość, strukturę, rozmiar

C. barwę, sprężystość, temperaturę

D. temperaturę, rozmiar, barwę

Analizując odpowiedzi, warto zauważyć, że ocena węzłów chłonnych opiera się na kilku kluczowych parametrach, które nie są zawsze właściwie identyfikowane. W przypadku pierwszej odpowiedzi, która sugeruje skupienie na kolorze węzłów chłonnych, należy zaznaczyć, że kolor nie jest standardowym wskaźnikiem w diagnostyce. Chociaż w niektórych sytuacjach kolor może mieć znaczenie w kontekście stanu skóry lub tkanek otaczających, nie jest to typowy parametr oceny węzłów chłonnych. Z kolei w przypadku drugiej odpowiedzi, zawierającej temperaturę, warto podkreślić, że temperatura węzłów chłonnych nie jest rutynowo mierzona ani oceniana. Zmiany temperatury w okolicy węzłów mogą być spowodowane różnymi czynnikami, ale nie są one kluczowe dla ich oceny. Ostatnia odpowiedź, koncentrująca się na tkliwości i teksturze, również nie uwzględnia istotnego aspektu symetrii, który jest fundamentalny w diagnostyce. Zrozumienie roli symetrii w badaniu węzłów chłonnych jest kluczowe, ponieważ asymetryczne powiększenie węzłów jest częstym objawem patologii, w tym nowotworów. Niezrozumienie znaczenia tkliwości, wielkości i symetrii może prowadzić do błędnych diagnoz i niedoszacowania potencjalnych zagrożeń zdrowotnych, co podkreśla konieczność przestrzegania standardów i dobrych praktyk w diagnostyce medycznej.

Pytanie 8

Na podstawie informacji dotyczącej sposobu przeprowadzenia odkażania w przypadku podejrzenia enzootycznej białaczki bydła, określ ile litrów środka biobójczego potrzeba do profilaktycznego odkażenia 30 metrów kwadratowych powierzchni.

(...)

III. Odkażanie

1.Odkażanie polegające na niszczeniu czynników chorobotwórczych obecnych w środowisku jest przeprowadzane przy użyciu:

1) środków fizycznych;

2) produktów biobójczych dopuszczonych do obrotu na podstawie przepisów o produktach biobójczych;

3) środków biologicznych (z udziałem bakterii nitryfikacyjnych) stosowanych do odkażania obornika i gnojowicy.

2.Odkażanie przy użyciu produktów biobójczych polega na zastosowaniu:

1) pół litra roztworu takiego produktu na 1 m² powierzchni – w przypadku odkażania profilaktycznego;

2) co najmniej jednego litra roztworu środka dezynfekcyjnego na 1 m² powierzchni

A. 10 litrów

B. 30 litrów

C. 25 litrów

D. 15 litrów

Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, to 15 litrów, bo do odkażenia 1 m² potrzebujemy 0,5 litra roztworu biobójczego. Jak to policzymy dla 30 m², to wychodzi: 0,5 litra na m² razy 30 m², co daje 15 litrów. To, co mówisz, jest zgodne z tym, co zalecają specjaliści w hodowli bydła. Trzeba stosować odpowiednie ilości, żeby skutecznie zwalczać patogeny. W praktyce dobrze jest przestrzegać instrukcji od producenta i zwrócić uwagę na równomierne pokrycie powierzchni, co można osiągnąć poprzez różne techniki aplikacji. To naprawdę ważne w kontekście chorób zakaźnych, takich jak enzootyczna białaczka bydła.

Pytanie 9

Preparaty w formie "spot on" powinny być aplikowane

A. dousto

B. na skórę

C. podskórnie

D. do worka spojówkowego

Preparaty w formie "spot on" są przeznaczone do stosowania na skórę, co oznacza, że aplikacja polega na bezpośrednim nałożeniu substancji czynnej w formie kropli na skórę zwierzęcia, najczęściej w rejonie karku lub między łopatkami. Ta forma podania jest bardzo popularna w przypadku preparatów przeciwpasożytniczych, takich jak środki przeciwkleszczowe czy pchlarze, ze względu na ich skuteczność oraz łatwość aplikacji. Dzięki zastosowaniu preparatów w formie "spot on", substancje czynne wnikają w skórę i są absorbowane przez naczynia limfatyczne, co pozwala na długotrwałe działanie. Dobrą praktyką jest upewnienie się, że skóra jest czysta i sucha przed nałożeniem preparatu, co zwiększa jego skuteczność. Ponadto, ważne jest, aby unikać mycia danego miejsca przez 48 godzin po aplikacji, aby nie zredukować skuteczności preparatu. W kontekście standardów weterynaryjnych, preparaty te są regulowane przez odpowiednie instytucje, które zapewniają ich bezpieczeństwo i skuteczność.

Pytanie 10

Jaką chorobę pasożytniczą mogą mieć bydła?

A. melanoza

B. fascioloza

C. kokcydioza

D. bruceloza

Fascioloza jest chorobą pasożytniczą bydła, wywoływaną przez tasiemce z rodzaju Fasciola, szczególnie Fasciola hepatica, znane jako motylica wątrobowa. Pasożyt ten atakuje wątrobę zwierząt, prowadząc do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak marskość wątroby, niedokrwistość oraz obniżenie wydajności mlecznej. W praktyce weterynaryjnej kluczowe jest wczesne wykrycie i leczenie fasciolozy, co zazwyczaj realizuje się poprzez regularne badania kału oraz zastosowanie odpowiednich leków antypasożytniczych, takich jak triclabendazol. Właściwe zarządzanie pastwiskami, w tym kontrola populacji ślimaków, które są żywicielem pośrednim dla motylic, jest istotnym krokiem w profilaktyce. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli bydła, zwierzęta powinny być regularnie odrobaczane i monitorowane pod kątem objawów choroby, co pozwala na minimalizację strat ekonomicznych związanych z fasciolozą.

Pytanie 11

Czarny kolor kału może świadczyć o

A. krwawieniu z jelita grubego

B. krwawieniu z żołądka lub dwunastnicy

C. nadmiernym wydzielaniu enzymów trzustkowych

D. zbyt dużej ilości wydalanej żółci

Błędne odpowiedzi na temat czarnego koloru kału często wynikają z niepełnego zrozumienia mechanizmów zachodzących w przewodzie pokarmowym oraz związku między krwawieniem a jego zabarwieniem. Odpowiedź sugerująca krwawienie z jelita grubego jest nieprawidłowa, ponieważ krwawienie z dolnych odcinków jelita zazwyczaj prowadzi do kału czerwonego, a nie czarnego. W przypadku nadmiernego wydzielania enzymów trzustki, zjawisko to nie ma związku z kolorem kału, gdyż enzymy te są odpowiedzialne za trawienie składników pokarmowych, a nie za zabarwienie kału. Z kolei nadmiar wydalanej żółci powoduje zabarwienie kału na kolor żółty lub brązowy, co również nie jest związane z czarnym kałem. Zrozumienie, że kolor kału może być wskaźnikiem stanu zdrowia, a czarny kał jest specyficznym objawem związanym z górnym odcinkiem przewodu pokarmowego, jest kluczowe. Edukacja w zakresie objawów i ich znaczenia jest niezbędna, aby uniknąć błędnych interpretacji oraz opóźnienia w diagnozowaniu potencjalnie groźnych schorzeń. Ważne jest, aby każdy, kto zauważy zmiany w kolorze kału, skonsultował się z lekarzem, aby wykluczyć poważne problemy zdrowotne.

Pytanie 12

Jak długo trwa wypełnienie naczyń włosowatych po ich uciśnięciu u zdrowego zwierzęcia?

A. poniżej 1 sekundy

B. powyżej 1 sekundy

C. 2-3 sekundy

D. 1-2 sekundy

Czas wypełniania naczyń włosowatych po ich uciśnięciu, wynoszący 1-2 sekundy, jest kluczowym wskaźnikiem zdrowia krążenia u zwierząt. Ten parametr jest istotny w ocenie perfuzji tkankowej oraz ogólnego stanu układu naczyniowego. Po uciśnięciu naczynia, krew zostaje chwilowo zablokowana, a jej ponowne wypełnienie odzwierciedla zdolność organizmu do reagowania na zmiany hemodynamiczne. Przykładem praktycznym jest ocena stanu zwierzęcia w trakcie badań klinicznych, gdzie zbyt długi czas wypełniania naczyń włosowatych może wskazywać na hipowolemię, wstrząs lub inne problemy z krążeniem. Zgodnie z wytycznymi weterynaryjnymi, prawidłowy czas wypełniania jest również używany w diagnostyce stanu odwodnienia i ocenie ogólnego stanu zdrowia. Zrozumienie tego wskaźnika jest niezbędne dla weterynarzy oraz specjalistów zajmujących się opieką nad zwierzętami, ponieważ pozwala na szybką identyfikację potencjalnych zagrożeń zdrowotnych oraz wdrożenie odpowiednich działań interwencyjnych.

Pytanie 13

Jaka jest optymalna temperatura wewnętrzna psa?

A. 36,6°C

B. 40,5°C

C. 38,5°C

D. 39,9°C

Optymalna temperatura wewnętrzna ciała psa wynosi około 38,5°C, co mieści się w zakresie uznawanym za normalny dla większości psów. Prawidłowa temperatura ciała jest kluczowym wskaźnikiem zdrowia zwierzęcia. Utrzymanie tej temperatury jest istotne dla prawidłowego funkcjonowania organów wewnętrznych oraz układu metabolicznego. W przypadku psów, temperatura ciała może się różnić w zależności od rasy, wieku oraz poziomu aktywności fizycznej. Na przykład, szczenięta mogą mieć nieco wyższą temperaturę, a psy starsze mogą wykazywać niższe wartości. W praktyce weterynaryjnej, monitorowanie temperatury ciała jest ważnym elementem diagnostyki. W przypadku zauważenia odchyleń od normy, zaleca się konsultację z lekarzem weterynarii, aby ocenić stan zdrowia psa i wykluczyć ewentualne choroby. Warto również wiedzieć, że niektóre rasy, takie jak buldogi, mogą być bardziej podatne na problemy związane z regulacją ciepłoty ciała ze względu na swoją budowę anatomiczną.

Pytanie 14

Izolacja zwierząt w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się choroby zakaźnej to

A. kohorta

B. kontaminacja

C. kwerenda

D. kwarantanna

Odpowiedź 'kwarantanna' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do praktyki izolowania zwierząt, które mogą być potencjalnie chore, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych. Kwarantanna jest kluczowym narzędziem w profilaktyce zdrowotnej, stosowanym w weterynarii oraz w ochronie zdrowia publicznego. Przykładem zastosowania kwarantanny może być sytuacja, w której do schroniska dla zwierząt przybywa nowy pies z podejrzeniem choroby zakaźnej, takiej jak parwowiroza. W takim przypadku pies powinien być umieszczony w izolacji na określony czas, aby monitorować jego zdrowie i zapobiec zarażeniu innych zwierząt. Kwarantanna powinna być wdrażana zgodnie z wytycznymi lokalnych służb weterynaryjnych oraz standardami, takimi jak te określone przez Międzynarodową Organizację Zdrowia Zwierząt (OIE). Jest to nie tylko praktyka zdrowotna, ale także element odpowiedzialności właścicieli zwierząt oraz instytucji zajmujących się ich opieką.

Pytanie 15

W przypadku bezpośredniego zagrożenia życia zwierzęcia, w pierwszym rzędzie, zgodnie z zasadą ABC, należy

A. podać leki,

B. udrożnić drogi oddechowe.

C. wykonać masaż serca.

D. wentylować zwierzę.

Kiedy mamy do czynienia z sytuacją zagrożenia życia zwierzęcia, to według zasady ABC, pierwszym krokiem powinno być udrożnienie dróg oddechowych. Zasada ta mówi o tym, że należy zająć się trzema rzeczami w odpowiedniej kolejności: drogi oddechowe, oddychanie i krążenie. Jeśli drogi oddechowe są zablokowane, to zwierzę nie będzie mogło oddychać, a to może skończyć się szybko jego utratą. Na przykład, jak zwierzę się zadławi, to musimy jak najszybciej usunąć przeszkody, które blokują przepływ powietrza. Z mojego doświadczenia, to ważne, żeby wiedzieć, jak działają te zasady, bo pomagają w krytycznych momentach. Po udrożnieniu dróg oddechowych można przejść do wentylacji czy masażu serca. Pamiętaj, że warto mieć odpowiednie szkolenie w zakresie pierwszej pomocy dla zwierząt, bo to może uratować ich życie w nagłych przypadkach.

Pytanie 16

Jaką najkrótszą długość uwięzi musi posiadać pies?

A. 1 metr

B. 5 metrów

C. 2 metry

D. 3 metry

Krótsza długość uwięzi, jak 1 lub 2 metry, może wydawać się wystarczająca z perspektywy wygody, ale w rzeczywistości stwarza poważne ograniczenia dla psa. Uwięź o długości 1 metra znacznie ogranicza zdolność psa do swobodnego poruszania się, co może prowadzić do frustracji, a nawet agresji, szczególnie w sytuacjach, gdy pies chce się bawić lub eksplorować otoczenie. Podobnie, 2 metry, mimo że dają nieco więcej przestrzeni, nadal mogą być niewystarczające, zwłaszcza w zatłoczonych miejscach, gdzie pies musi mieć możliwość unikania przeszkód lub interakcji z innymi zwierzętami. Ważne jest, aby zrozumieć, że zbyt krótka uwięź może nie tylko wpływać na psychikę psa, ale także narażać go na niebezpieczeństwo. Przykładowo, pies przywiązany na zbyt krótkiej uwięzi może łatwo wpaść w kłopoty, próbując uciec lub bronić się przed innymi psami. Kluczowym błędem myślowym jest przekonanie, że im krótsza uwięź, tym łatwiejsze zarządzanie psem. W rzeczywistości, zapewnienie psu odpowiedniej przestrzeni do poruszania się i eksploracji jest kluczowe dla jego dobrego samopoczucia i bezpieczeństwa, a także dla komfortu właściciela.

Pytanie 17

Jakim przyrządem dokonuje się pomiaru wilgotności powietrza?

A. anemometr

B. densytometr

C. areometr

D. higrometr

Higrometr to taki fajny sprzęt, który mierzy wilgotność powietrza. To naprawdę ważne w wielu dziedzinach, jak na przykład prognozowanie pogody, klimatyzacja czy nawet w branży spożywczej i farmaceutycznej. Mamy różne typy higrometrów, na przykład mechaniczne, które działają przez rozszerzanie się materiałów higroskopijnych, albo elektroniczne, które wykorzystują czujniki. W meteorologii, dokładne pomiary wilgotności są kluczowe, bo pomagają przewidywać pogodę, co jest istotne dla rolników, transportu i zdrowia ludzi. W HVAC, kontrolowanie wilgotności to podstawa - to wpływa na komfort użytkowników i na działanie urządzeń. To ciekawostka, że są standardy, jak ASHRAE, które mówią, jak ważne jest monitorowanie wilgotności, żeby wszystko działało efektywnie.

Pytanie 18

Kiedy przeprowadza się transfuzję krwi u zwierząt?

A. w przypadku anemii

B. przy cukrzycy

C. w przypadku ochwatu

D. przy ketozie

Transfuzja krwi u zwierząt jest stosowana w przypadku anemii, która polega na niedoborze czerwonych krwinek lub hemoglobiny, co prowadzi do obniżonej zdolności krwi do transportu tlenu. W sytuacjach, gdy anemia jest ciężka i zagraża życiu zwierzęcia, transfuzja krwi może być kluczowym działaniem ratującym życie. Przykłady sytuacji, w których wykonuje się transfuzje, to anemia spowodowana utratą krwi w wyniku urazu, operacji, czy chorób takich jak parwowiroza u psów. Standardy weterynaryjne zalecają dokładne badania przed transfuzją, takie jak określenie grupy krwi biorcy i dawcy, aby uniknąć reakcji immunologicznej. Warto także pamiętać, że transfuzje krwi nie są jedynym sposobem leczenia anemii; często wymagają one dodatkowego wsparcia farmakologicznego, diety oraz monitorowania stanu zdrowia zwierzęcia. Korzystanie z transfuzji krwi powinno być zawsze oparte na solidnych zasadach klinicznych i etycznych, aby zapewnić najlepsze rezultaty zdrowotne dla pacjentów.

Pytanie 19

Próbki poubojowe do analizy BSE pobiera się z każdej tuszy bydlęcej, która pochodzi od zwierzęcia mającego więcej niż

A. 96 miesięcy życia

B. 72 miesiące życia

C. 24 miesiące życia

D. 18 miesięcy życia

Zrozumienie, dlaczego niektóre odpowiedzi są niepoprawne, jest kluczowe dla prawidłowego podejścia do kwestii monitorowania BSE. Odpowiedzi wskazujące na wiek 24 miesięcy oraz 18 miesięcy życia nie uwzględniają faktu, że BSE ma długi okres inkubacji. W przypadku młodszych zwierząt ryzyko wystąpienia choroby jest znacznie niższe, co sprawia, że takie podejście do prób pobierania jest niewystarczające. Obie te odpowiedzi sugerują, że wystarczające jest badanie młodszych zwierząt, co może prowadzić do poważnych luk w systemie nadzoru zdrowotnego. Odpowiedź wskazująca 72 miesiące życia również jest błędna, ponieważ nie odpowiada aktualnym standardom, które jednoznacznie określają wiek 96 miesięcy jako granicę. Dla porównania, w krajach, które stosują młodsze limity, nie tylko narażają siebie na potencjalne ryzyko związane z BSE, ale również mogą podważyć zaufanie do systemu bezpieczeństwa żywności. Ważne jest, aby pamiętać, że choroba ta była źródłem poważnych zagrożeń dla zdrowia publicznego, co wymusiło wprowadzenie sztywnych norm dotyczących wieku zwierząt, z których pobierane są próbki. Właściwe podejście do badań jest zatem kluczowe dla zapobiegania rozprzestrzenieniu się tej niebezpiecznej choroby.

Pytanie 20

Opisane objawy towarzyszą

Schorzenie występuje u zwierząt młodych, rozwija się bardzo powoli, czasami nawet w przeciągu kilku miesięcy. Jego początkiem jest zazwyczaj powiększenie stawów skokowych i nadgarstkowych, a także różańcowate zgrubienia na końcach żeber. Oprócz tego może wystąpić bolesność i kulawizna kończyn, wklęśnięcie kręgosłupa, łukowate wygięcie kończyn, zmiany na zębach (uszkodzone szkliwo, opóźniona wymiana zębów mlecznych na stałe). Czasami występują bardziej ogólne objawy, jak niechęć do ruchu, brak apetytu i osowiałość, osłabienie odporności organizmu.

A. krzywicy.

B. urazom kości.

C. osteoporozie.

D. dysplazji stawu biodrowego.

Krzywica jest schorzeniem, które najczęściej występuje u dzieci z powodu niedoboru witaminy D, co prowadzi do niewłaściwej mineralizacji kości. Objawy takie jak powiększenie stawów skokowych i nadgarstkowych, różanowate zgrubienia na końcach żeber oraz bóle kości są charakterystyczne dla tego stanu. Warto zauważyć, że krzywica prowadzi do osłabienia struktury kości, co zwiększa ryzyko ich złamań. W praktyce klinicznej istotna jest wczesna diagnostyka, która polega na obserwacji wspomnianych objawów oraz oznaczenia poziomu witaminy D i fosforanów. Leczenie krzywicy zazwyczaj obejmuje suplementację witaminy D oraz wapnia, a także zalecenia dotyczące diety. W standardach opieki pediatrycznej zaleca się regularne monitorowanie wzrostu i rozwoju dzieci, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych nieprawidłowości.

Pytanie 21

Przedstawiony na zdjęciu kolczyk służy do identyfikacji

A. bydła.

B. koni.

C. owiec.

D. świń.

Kolczyk przedstawiony na zdjęciu jest powszechnie stosowanym znakiem identyfikacyjnym w hodowli świń. Jego zasadniczym celem jest zapewnienie trwałej identyfikacji zwierząt, co jest kluczowe dla zarządzania stadami oraz ich rejestracji. W praktyce, kolczyki te są stosowane nie tylko do identyfikacji poszczególnych osobników, ale także do monitorowania ich zdrowia, pochodzenia oraz historii hodowlanej. Prawo dotyczące hodowli zwierząt gospodarskich wymaga, aby każde zwierzę było odpowiednio oznaczone, co zapewnia przejrzystość i odpowiedzialność w prowadzeniu działalności rolniczej. Dobre praktyki w hodowli świń zalecają, aby kolczyki były zakładane w młodym wieku, co ułatwia późniejsze zarządzanie stadem. Ponadto, kolczyki mogą być stosowane w połączeniu z systemami elektronicznej identyfikacji, co jeszcze bardziej usprawnia proces monitorowania i rejestracji. Współczesne technologie oferują różnorodne opcje, od tradycyjnych metalowych kolczyków po nowoczesne rozwiązania RFID, które znacząco zwiększają efektywność zarządzania stadem.

Pytanie 22

Na podstawie fragmentu ulotki leku określ, ile mg substancji czynnej będzie zawarte w 10 ml roztworu.

1 ml roztworu zawiera 2 mg iwermektyny

A. 20 mg

B. 2 mg

C. 10 mg

D. 1 mg

Odpowiedź 20 mg jest poprawna, ponieważ aby obliczyć ilość substancji czynnej w danej objętości roztworu, należy pomnożyć stężenie substancji w jednostkowej objętości przez całkowitą objętość roztworu. W tym przypadku, jeśli 1 ml roztworu zawiera 2 mg substancji czynnej, to w 10 ml roztworu będzie to 10 * 2 mg, co daje 20 mg. Takie obliczenia są rutynową praktyką w farmacji i medycynie, gdzie precyzyjne dawkowanie jest kluczowe dla skuteczności leczenia i bezpieczeństwa pacjentów. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być przygotowanie roztworów do iniekcji, gdzie błędne obliczenia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Dlatego ważne jest, aby zawsze podchodzić do tego typu obliczeń z należytą starannością, stosując zasady dobrej praktyki farmaceutycznej (GMP), które wymagają ścisłej kontroli jakości i dokładności w przygotowywaniu leków.

Pytanie 23

Lekarz weterynarii chce dokonać wlewu dożylnego u psa. Wenflon o jakim kolorze powinien zastosować, jeżeli ma podać 500 ml płynu fizjologicznego z prędkością przepływu 64 ml/min?

	Średnica (mm)	Skala G	Prędkość przepływu ml/min
Wenflon żółty	0,7	24	13
Wenflon niebieski	0,8	22	31
Wenflon różowy	1,0	20	64
Wenflon zielony	1,2	18	80
Wenflon biały	1,4	17	125
Wenflon szary	1,7	16	180
Wenflon czerwony	2,0	14	270

A. Zielonym.

B. Różowym.

C. Białym.

D. Niebieskim.

Wenflon różowy jest idealnym wyborem do podania 500 ml płynu fizjologicznego z prędkością przepływu 64 ml/min, co potwierdzają standardy i wytyczne dotyczące infuzji. Zgodnie z tabelami przepływu, wenflon różowy, który ma średnicę 14G, jest przystosowany do tego rodzaju zastosowania, co zapewnia odpowiednią szybkość i bezpieczeństwo. W praktyce, stosowanie odpowiednich wenflonów jest kluczowe w kontekście terapii infuzyjnej, gdzie precyzja przepływu jest istotna dla skuteczności leczenia. W przypadku podawania takich objętości płynów, ważne jest również monitorowanie pacjenta pod kątem ewentualnych reakcji, a wenflon różowy pozwala na skuteczne zarządzanie tym procesem. Dokładne dobranie wenflonu do konkretnego przypadku pacjenta jest częścią dobrych praktyk weterynaryjnych, które przyczyniają się do poprawy wyników leczenia oraz komfortu zwierząt.

Pytanie 24

Na liście chorób zakaźnych zwierząt, które muszą być zwalczane, znajduje się

A. bruceloza owiec

B. włośnica świń

C. kolibakterioza cieląt

D. fascjoloza bydła

Bruceloza owiec jest chorobą zakaźną, która należy do grupy chorób zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania ze względu na jej poważne konsekwencje dla zdrowia publicznego oraz ekonomii hodowli zwierząt. Jest wywoływana przez bakterie z rodzaju Brucella, które mogą prowadzić do poronień u zwierząt, a także do przewlekłych zakażeń u ludzi. Zwalczanie brucelozy owiec jest kluczowe, ponieważ zakażenie tej choroby może prowadzić do strat w gospodarstwach rolnych oraz zagrażać zdrowiu ludzi, zwłaszcza w przypadku spożycia zakażonych produktów mlecznych. W praktyce, wdrożenie programów szczepień, regularnych badań oraz bioasekuracji w stadach owiec stanowi najlepszą strategię w walce z tą chorobą. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), bruceloza jest chorobą notyfikowaną, co oznacza, że każde wystąpienie tej choroby musi być raportowane odpowiednim organom w celu zapobiegania jej rozprzestrzenieniu. Przykładem skutecznego działania jest wdrożenie programu eliminacji brucelozy w niektórych krajach, co doprowadziło do znacznego spadku przypadków tej choroby.

Pytanie 25

Jakie jest najczęstsze przyczyna zapalenia osierdzia u bydła?

A. uraz klatki piersiowej

B. przemieszczenie trawieńca

C. ciało obce przedostające się z czepca

D. ketozą

Zapalenie osierdzia u bydła często wynika z obecności ciał obcych w obrębie układu pokarmowego, szczególnie z czepca. Ciała obce, takie jak ostre narzędzia czy inne materiały, mogą przedostać się do torby czepca, a następnie przebić jego ścianę, co prowadzi do zapalenia. Przykładem tego typu sytuacji mogą być przypadki, w których bydło spożywa zanieczyszczoną paszę zawierającą elementy metalowe. W takich przypadkach, właściwe monitorowanie paszy oraz regularne kontrole weterynaryjne są kluczowe dla zapobiegania tego typu komplikacjom. Ważne jest, aby hodowcy stosowali dobre praktyki w zarządzaniu paszą oraz przestrzegali zasad higieny, co pozwoli na znaczną redukcję ryzyka wystąpienia zapalenia osierdzia. Ponadto, w przypadku podejrzenia ciał obcych, stosowanie badań radiograficznych może pomóc w identyfikacji problemu na wczesnym etapie.

Pytanie 26

W gospodarstwach, które hodują zwierzęta w celu produkcji żywności, konieczne jest przestrzeganie zakazu podawania zwierzętom substancji

A. przeciwzapalnych

B. bakteriobójczych

C. bakteriostatycznych

D. tyreostatycznych

Substancje tyreostatyczne to chemikalia, które mogą spowalniać działanie hormonów tarczycy u zwierząt. To może powodować problemy z ich wzrostem i rozwojem. Z tego powodu podawanie ich zwierzętom jest zabronione w żywności, bo może to prowadzić do różnych kłopotów zdrowotnych, zarówno dla zwierząt, jak i dla ludzi, którzy jedzą produkty od tych zwierząt. W praktyce używanie takich substancji w hodowli może zafałszować wyniki badań hormonalnych, co jest niebezpieczne dla zdrowia publicznego. W Unii Europejskiej są przepisy, które dokładnie mówią, jakie substancje są zakazane w hodowli. Przestrzeganie tych przepisów jest bardzo ważne, żeby zapewnić dobrej jakości produkty i chronić zdrowie konsumentów, a także, żeby ludzie mieli zaufanie do tego, co jedzą.

Pytanie 27

Przedstawiony zestaw do pobierania prób podeszwowych w kierunku Salmonelli jest obligatoryjny dla stad

A. trzody.

B. królików.

C. bydła.

D. brojlerów.

Zestaw do pobierania prób podeszwowych w kierunku Salmonelli jest kluczowym narzędziem w monitorowaniu zdrowia stad brojlerów. Zgodnie z przepisami prawa, w tym rozporządzeniem Komisji (UE) nr 200/2010, hodowcy drobiu są zobowiązani do regularnego badania obecności Salmonelli, co ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności oraz zdrowia publicznego. Metoda pobierania próbek z podeszew butów pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych zakażeń, co jest istotne dla kontroli epidemiologicznej i ochrony całego łańcucha produkcji. Na przykład, w przypadku wykrycia Salmonelli w stadzie brojlerów, hodowcy są zobowiązani do podjęcia natychmiastowych działań, takich jak izolacja zakażonych osobników oraz wprowadzenie ścisłej kontroli w gospodarstwie. Monitorowanie Salmonelli jest również zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bioasekuracji, które obejmują ścisłe przestrzeganie procedur sanitarno-epidemiologicznych, co pozwala na zminimalizowanie ryzyka wystąpienia chorób zakaźnych.

Pytanie 28

Jakie zwierzęta uważa się za niewłaściwe do transportu?

A. Trzoda bez oznakowania

B. Drób będący źródłem pałeczek Salmonella

C. Owce bez dokumentów transportowych

D. Krowa w 8 miesiącu ciąży

Przyjrzenie się pozostałym odpowiedziom może prowadzić do mylnych wniosków na temat transportu zwierząt. Owce bez paszportu nie są definitywnie niezdolne do transportu, gdyż paszporty zwierzęce są dokumentem wymaganym w niektórych sytuacjach, ale nie są warunkiem transportu. Paszport zwierzęcia jest istotny z perspektywy identyfikacji i kontroli zdrowotnej, ale brak takiego dokumentu nie wyklucza możliwości transportu, o ile inne wymagania są spełnione. W przypadku drobiu będącego nosicielem pałeczek Salmonella, sytuacja jest bardziej złożona. Zakażenie Salmonellą może być niebezpieczne dla zdrowia ludzi, a także dla samego drobiu, jednak nie oznacza, że takie ptaki są automatycznie niezdolne do transportu. Zastosowanie odpowiednich procedur bioasekuracji i transportu może minimalizować ryzyko zakażeń. Trzoda bez kolczyków również nie jest z automatu wykluczona z transportu, o ile spełnia inne wymogi sanitarno-weterynaryjne. Kolczyki w uchu są jednym z elementów identyfikacji, ale ich brak nie oznacza, że zwierzęta nie mogą być przewożone, o ile zostaną przeprowadzone stosowne kontrole. Dbanie o odpowiednie identyfikowanie zwierząt jest kluczowe, ale nie jest to jedyny czynnik determinujący zdolność do transportu. Generalnie, wszystkie te sytuacje pokazują, jak ważne jest zrozumienie przepisów dotyczących transportu zwierząt oraz dobrostanu, a także stosowanie się do najlepszych praktyk w tej dziedzinie.

Pytanie 29

Chlorki w osoczu można ocenić na podstawie

A. rozmazu krwi

B. jonogramu

C. morfologii

D. leukogramu

Jonogram to badanie laboratoryjne, które pozwala na ocenę stężenia elektrolitów we krwi, w tym chlorków. Chlorki są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu, biorąc udział w regulacji równowagi kwasowo-zasadowej oraz ciśnienia osmotycznego. W przypadku zaburzeń ich poziomu, co może prowadzić do różnych stanów klinicznych, takich jak odwodnienie czy zaburzenia równowagi elektrolitowej, jonogram staje się kluczowym narzędziem diagnostycznym. W praktyce, lekarze często zlecają jonogram w przypadku objawów takich jak wysoka gorączka, biegunka lub wymioty, które mogą prowadzić do utraty elektrolitów. Standardy laboratoryjne, takie jak wytyczne WHO dotyczące analizy elektrolitów, podkreślają znaczenie precyzyjnego pomiaru jonów w diagnostyce medycznej. Dobrze przeprowadzony jonogram, w połączeniu z innymi badaniami, może znacząco wspierać proces diagnostyczny i terapeutyczny, co jest zgodne z najlepszymi praktykami medycznymi.

Pytanie 30

Zdjęcie przedstawia kolczyk identyfikacyjny

A. bydła.

B. świni.

C. owcy.

D. kozy.

Kolczyk identyfikacyjny przedstawiony na zdjęciu jest charakterystyczny dla świn, co czyni tę odpowiedź poprawną. W systemach identyfikacji zwierząt gospodarskich, kolczyki pełnią kluczową rolę, umożliwiając właścicielom oraz inspektorom łatwe rozpoznawanie i śledzenie zwierząt. Kolczyki dla świń są zazwyczaj wykonane z materiałów odpornych na działanie warunków atmosferycznych i chemikaliów, co zapewnia ich trwałość podczas użytkowania. Dodatkowo, kolczyki te często są wyposażone w unikalne numery identyfikacyjne, co pozwala na efektywne zarządzanie hodowlą. Na przykład, w Polsce obowiązują regulacje prawne dotyczące identyfikacji zwierząt, które zobowiązują hodowców do stosowania odpowiednich systemów znakowania. Umożliwia to nie tylko identyfikację w przypadku chorób zakaźnych, ale również wspiera programy bioasekuracji i kontroli zdrowotnej w stadach. W związku z tym, znajomość systemów identyfikacji zwierząt jest niezwykle istotna dla każdego hodowcy.

Pytanie 31

Próbki moczu do testów bakteriologicznych powinny być przekazane do laboratorium w ciągu

A. 24 godzin, przechowując w temperaturze poniżej 0°C

B. 4 godzin, przechowując w temperaturze 2-8°C

C. 12 godzin, przechowując w temperaturze około 15°C

D. 8 godzin, przechowując w temperaturze pokojowej

Poprawna odpowiedź wskazuje, że próbki moczu do badań bakteriologicznych należy dostarczyć do laboratorium w ciągu czterech godzin, przechowując je w temperaturze 2-8°C. Jest to zgodne z zaleceniami wielu instytucji zajmujących się diagnostyką laboratoryjną, które podkreślają, że szybkie dostarczenie próbek w kontrolowanej temperaturze minimalizuje ryzyko rozmnażania się bakterii oraz zmiany w składzie chemicznym próbki. Zachowanie próbek w tej temperaturze jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych wyników, ponieważ nieodpowiednie warunki przechowywania mogą prowadzić do fałszywych wyników, co z kolei może rzutować na dalsze decyzje diagnostyczne i terapeutyczne. Przykładowo, dla prób moczu, które powinny być poddawane badaniom w celu wykrywania zakażeń dróg moczowych, kluczowe jest, aby próbka była jak najsw świeższa i nieodwodniona. W praktyce laboratoria często zalecają pacjentom, aby dostarczali próbki moczu w plastikowych pojemnikach, które są przeznaczone do tego celu, co także wpływa na dodatkowe zabezpieczenie ich jakości.

Pytanie 32

Alkohol przeznaczony do dezynfekcji powinien charakteryzować się stężeniem

A. 90%

B. 50%

C. 40%

D. 70%

Stosowanie alkoholu o wyższym stężeniu, takim jak 90%, do odkażania może wydawać się logiczne, jednak w praktyce przynosi ono szereg problemów. Alkohol w stężeniu 90% działa zbyt szybko i nie jest w stanie skutecznie penetrować struktury komórkowej drobnoustrojów, co prowadzi do zmniejszenia jego efektywności w zabijaniu bakterii i wirusów. W rzeczywistości, wysoka zawartość alkoholu powoduje, że powierzchnia komórek mikroorganizmów ulega natychmiastowemu wysychaniu, co sprawia, że nie dochodzi do pełnej denaturacji białek, które są kluczowe dla ich przeżycia. Ponadto, stosowanie alkoholu w stężeniu 50% lub 40% jest niewystarczające do skutecznej dezynfekcji, ponieważ taka ilość alkoholu może nie zabić wszystkich patogenów, a także może sprzyjać rozwojowi niektórych drobnoustrojów. W kontekście dezynfekcji rąk i powierzchni, niezrozumienie właściwości alkoholu oraz jego interakcji z mikroorganizmami prowadzi do błędnych praktyk, które mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia. Dlatego istotne jest przestrzeganie standardów dotyczących jakości środków dezynfekcyjnych oraz ich zastosowania, aby zapewnić skuteczność działań higienicznych i ochronnych.

Pytanie 33

Jaką chorobę stwierdza się najczęściej u dorosłych zwierząt, zwłaszcza u krów w zaawansowanej ciąży i wysoko mlecznych, która wiąże się z zaburzeniami w metabolizmie fosforowo-wapniowym?

A. Ochwat

B. Krzywica

C. Lizawość

D. Łomikost

Wybór niepoprawnych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące typowych chorób bydła oraz ich przyczyn. Lizawość, znana jako czerwonka bydła, jest schorzeniem wywołanym przez infekcje bakteryjne, które prowadzą do objawów takich jak biegunka i znaczne osłabienie. Choroba ta nie jest związana z zaburzeniami w gospodarce wapniowej, co czyni ją nieodpowiednią odpowiedzią na postawione pytanie. Ochwat, z kolei, dotyczy problemów z kończynami, w tym stanów zapalnych kopyt, a jego przyczyny są związane głównie z dietą oraz obciążeniem mechanicznym, a nie z zaburzeniami mineralnymi. Krzywica, choć rzeczywiście jest schorzeniem związanym z niedoborem wapnia i witaminy D, występuje głównie u młodych zwierząt, a nie u dorosłych, co czyni tę odpowiedź nietrafioną. Warto zauważyć, że nieprawidłowe rozpoznanie chorób może prowadzić do niewłaściwego leczenia i znacznych strat ekonomicznych w hodowli bydła, dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich praktyk weterynaryjnych oraz żywieniowych w celu profilaktyki i wczesnego wykrywania chorób metabolicznych u bydła.

Pytanie 34

Kontrola mięsa na obecność włośni jest obowiązkowa

A. u świń, królików i nutrii

B. u królików, bydła i świń

C. u nutrii, dzików i koni

D. u dzików, królików i koni

Badanie mięsa na obecność włośni jest szczególnie istotne w kontekście ochrony zdrowia publicznego. Wiele osób może błędnie myśleć, że badania te dotyczą wyłącznie niektórych zwierząt, jednak nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na niedostateczne zrozumienie, jakie gatunki wymagają takiej kontroli. Odpowiedzi sugerujące, że królik, bydło czy świnie są głównymi zwierzętami objętymi tymi badaniami, pomijają istotne aspekty związane z epidemiologią włośnicy. Królik i bydło nie są naturalnymi nosicielami włośni, co oznacza, że ryzyko zakażenia ludzi poprzez ich mięso jest znacznie niższe. Świnie, choć mogą być nosicielami włośni, są istotne w innym kontekście, a nie w przypadku wszystkich wymienionych odpowiedzi. Należy zrozumieć, że badania powinny koncentrować się na zwierzętach, które stanowią realne zagrożenie, co w tej sytuacji obejmuje dziki, konie i nutrie. Właściwe zrozumienie, które gatunki są zagrożone, pozwala na skuteczniejsze prewencję i edukację w zakresie bezpieczeństwa żywności, co jest niezbędne w branży mięsnej.

Pytanie 35

Mikologiczne badania przeprowadza się w celu znalezienia oraz rozpoznania

A. pasożytów

B. grzybów

C. wirusów

D. bakterii

Badanie mikologiczne jest specjalistycznym procesem diagnostycznym, który ma na celu wykrycie oraz identyfikację grzybów. Grzyby są organizmami eukariotycznymi, które mogą być zarówno saprofityczne, jak i patogenne. W medycynie, ich identyfikacja jest kluczowa, ponieważ niektóre gatunki grzybów mogą wywoływać poważne infekcje u ludzi, zwłaszcza u osób z osłabionym układem odpornościowym. Przykłady takich grzybów to Candida albicans, Aspergillus spp. oraz Cryptococcus neoformans. W procesie badań mikologicznych stosuje się różne techniki, takie jak hodowla na odpowiednich podłożach, mikroskopia, a także metody molekularne, takie jak PCR. Dobrą praktyką jest również przeprowadzanie badań na obecność grzybów w próbkach pobranych z różnych miejsc ciała, co pozwala na kompleksową ocenę stanu pacjenta. Standardy diagnostyczne, jak te określone przez European Society of Clinical Microbiology and Infectious Diseases (ESCMID), zalecają szczegółowe podejście do identyfikacji grzybów, co może mieć kluczowe znaczenie dla wyboru skutecznej terapii.

Pytanie 36

W trakcie badania poubojowego wątroby bydła zaobserwowano następujące zmiany: "Wątroba powiększona, stwardniała, przewody żółciowe powiększone o stwardniałych ścianach, białe, wyglądające jak grube sznury rozgałęziające się peryferycznie". Jakie schorzenie może powodować takie zmiany?

A. gruźlicę

B. sarkosporydiozę

C. chorobę motyliczą

D. brucelozę

Prawidłowa odpowiedź to choroba motylicza, która jest wywoływana przez pasożyty z rodzaju Fasciola, najczęściej Fasciola hepatica. Objawy obserwowane w badaniach poubojowych, takie jak powiększenie wątroby, stwardnienie jej tkanki oraz zmiany w przewodach żółciowych, są charakterystyczne dla tej choroby. Wątroba staje się powiększona i stwardniała z powodu przewlekłych zmian zapalnych wywołanych migracją larw motylicy. Powiększone przewody żółciowe są wynikiem zatorów spowodowanych obecnością pasożytów. W praktyce weterynaryjnej, diagnoza choroby motyliczej wymaga nie tylko badań poubojowych, ale także oceny klinicznej zwierząt. Ważne jest, aby stosować odpowiednie metody zapobiegawcze, takie jak odrobaczanie bydła oraz kontrola paszy, aby zminimalizować ryzyko zakażenia. Znajomość objawów choroby motyliczej jest kluczowa dla hodowców, aby mogli szybko reagować i podejmować działania mające na celu ochronę zdrowia ich stada.

Pytanie 37

Filary przepony stanowią preferowane miejsca, gdzie osiedlają się larwy włośni u

A. świń oraz dzików

B. dzików oraz koni

C. bydła oraz dzików

D. świń oraz bydła

Odpowiedź 'świń i dzików' jest poprawna, ponieważ filary przepony stanowią specyficzne środowisko, w którym larwy włośni (Trichinella spp.) osiedlają się w organizmach tych zwierząt. Włośnica jest chorobą, która dotyka głównie mięsożernych i wszystkożernych ssaków, a w Polsce najczęściej występuje u dzików i świń. Podczas zakażenia larwy migracyjne osiedlają się w mięśniach, w szczególności w mięśniach przepony, co prowadzi do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Zrozumienie cyklu życiowego włośni oraz ich predylekcji do osiedlania się w określonych tkankach jest kluczowe dla zapobiegania i kontroli tej choroby. Praktycznie, dla rolników oraz weterynarzy ważne jest monitorowanie populacji dzików oraz stanu zdrowia świń, a także przestrzeganie standardów bioasekuracji, aby ograniczyć ryzyko zakażeń. Warto również podkreślić, że skuteczne metody diagnostyczne i profilaktyczne, takie jak kontrola mięsa przed ubojem, mogą znacząco ograniczyć rozprzestrzenianie się włośnicy w populacjach zwierząt. Z tego względu odpowiednia edukacja w zakresie chorób zakaźnych u zwierząt hodowlanych jest niezbędna.

Pytanie 38

Kto jest odpowiedzialny za prowadzenie Systemu Identyfikacji i Rejestracji Zwierząt?

A. Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa

B. Państwową Inspekcję Sanitarną

C. Inspekcję Weterynaryjną

D. Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych

SIRZ, czyli System Identyfikacji i Rejestracji Zwierząt, to naprawdę ważna rzecz, jeśli chodzi o zdrowie zwierząt i nasze bezpieczeństwo żywnościowe. Dzięki temu systemowi można pilnować, co się dzieje z zwierzakami w gospodarstwach rolnych. ARiMR ma tu do odegrania bardzo dużą rolę, bo to oni pomagają rolnikom w wydawaniu kasy na różne inwestycje związane z identyfikacją i rejestracją zwierząt. No i to wszystko w końcu wpływa na jakość i bezpieczeństwo naszej żywności. Przykładem zastosowania SIRZ są programy, które mają na celu eliminowanie chorób, jak chociażby BSE. Identyfikacja zwierząt pozwala na lepsze monitorowanie ich zdrowia i pochodzenia. Dzięki wsparciu ARiMR mamy lepsze praktyki w hodowli zwierząt, co jest też zgodne z przepisami unijnymi i krajowymi dotyczącymi ochrony zwierząt.

Pytanie 39

Gospodarstwo, w którym hoduje się bydło, powinno mieć decyzję o uznaniu stada bydła za urzędowo wolne od

A. brucelozy

B. BSE

C. wąglika

D. pryszczycy

Odpowiedź wskazująca na brucelozę jest poprawna, ponieważ bruceloza bydła, wywoływana przez bakterie z rodzaju Brucella, jest jedną z najważniejszych zoonoz, które mogą dotknąć zarówno zwierzęta, jak i ludzi. Uznanie stada za urzędowo wolne od brucelozy jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia publicznego oraz ochrony zdrowia zwierząt. W praktyce, każde gospodarstwo, które pragnie sprzedawać bydło lub jego produkty, powinno przeprowadzać regularne badania na obecność brucelozy i posiadać odpowiednie certyfikaty. Tego rodzaju decyzje są regulowane przez przepisy krajowe i międzynarodowe, takie jak te określone przez Światową Organizację Zdrowia Zwierząt (OIE). Posiadanie statusu wolnego od brucelozy nie tylko zwiększa wartość gospodarstwa, ale także ma pozytywny wpływ na bezpieczeństwo żywności, co jest istotnym aspektem w handlu międzynarodowym. Właściwe zarządzanie zdrowiem bydła oraz przestrzeganie programów kontrolnych są zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 40

Badanie, które umożliwia ocenę przepływu krwi w dużych żyłach i tętnicach, określane jest mianem

A. badania radiologicznego

B. ultrasonografii dopplerowskiej

C. rezonansu magnetycznego

D. tomografii komputerowej

Ultrasonografia dopplerowska to nieinwazyjna technika diagnostyczna, która wykorzystywana jest do oceny przepływu krwi w dużych tętnicach i żyłach. Metoda ta korzysta z efektu Dopplera, co pozwala na pomiar prędkości i kierunku przepływu krwi. Dzięki ultrasonografii dopplerowskiej możliwe jest wykrycie zmian w przepływie krwi, takich jak zwężenia, zatory czy inne nieprawidłowości naczyniowe. Przykładowo, jest ona szczególnie użyteczna w diagnostyce chorób układu krążenia, a także w ocenie stanu pacjentów z ryzykiem chorób zakrzepowo-zatorowych. W praktyce, ultrasonografia dopplerowska jest standardowym narzędziem w ocenie żył kończyn dolnych, co pozwala na wczesne wykrywanie zakrzepicy żył głębokich. Zgodnie z zaleceniami towarzystw medycznych, takie jak American Institute of Ultrasound in Medicine (AIUM), ultrasonografia dopplerowska jest zalecana jako pierwsza linia diagnostyczna w przypadku podejrzenia chorób naczyniowych, co podkreśla jej znaczenie w współczesnej medycynie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej