Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik bezpieczeństwa i higieny pracy
Kwalifikacja: BPO.01 - Zarządzanie bezpieczeństwem w środowisku pracy
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 13:41
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 13:57

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ocena obciążenia fizycznego pracownika obejmuje analizę

A. umiejętności zapamiętywania

B. poziomu koncentracji

C. tempa reakcji

D. wykorzystania energii

Diagnostyka obciążenia fizycznego pracownika skupia się na ocenie wydatku energetycznego, który jest kluczowym wskaźnikiem wskazującym na stopień obciążenia organizmu podczas wykonywania pracy. Wydatk energetyczny to ilość energii, jaką organizm zużywa w trakcie aktywności fizycznej, co jest istotne w kontekście wydolności oraz możliwości regeneracyjnych. Zrozumienie tego aspektu pozwala na optymalizację warunków pracy, co z kolei wpływa na zdrowie i efektywność pracownika. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują przeprowadzanie testów wydolnościowych, takich jak testy na bieżni lub ergometrze, które pozwalają określić indywidualne progi wysiłkowe. W praktyce, analiza wydatku energetycznego może być pomocna w dobieraniu odpowiednich programów treningowych w firmach zajmujących się sportem, a także w kontekście ergonomii pracy, gdzie celem jest minimalizacja ryzyka urazów oraz poprawa ogólnej kondycji pracowników. Standardy, takie jak ISO 8996, odnoszące się do pomiaru wydatku energetycznego, podkreślają znaczenie precyzyjnych metod oceny, co jest niezbędne w profesjonalnej diagnostyce obciążenia fizycznego.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Czy zatrudnianie kobiet w ciąży na nadgodziny oraz w nocy jest

A. zabronione

B. dopuszczalne

C. dopuszczalne, pod warunkiem uzyskania pisemnej zgody pracownicy

D. możliwe, jeżeli lekarz medycyny pracy wyrazi zgodę

Zatrudnianie kobiet w ciąży w godzinach nadliczbowych oraz w porze nocnej jest zabronione ze względu na przepisy Kodeksu pracy oraz wytyczne dotyczące ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników. Przepisy te mają na celu ochronę zdrowia kobiet w ciąży oraz ich dzieci. Pracodawcy są zobowiązani do przestrzegania tych regulacji, aby nie narażać pracownic na dodatkowy stres oraz ewentualne zagrożenia zdrowotne wynikające z pracy w trudnych warunkach. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której pracodawca planuje grafik pracy i zauważa, że jedna z pracownic jest w ciąży. W takiej sytuacji powinien dostosować harmonogram, aby uniknąć pracy nocnej i nadgodzin, co wspiera zdrowie matki i dziecka. Dobre praktyki w zakresie zatrudniania kobiet w ciąży obejmują również dostosowanie miejsca pracy oraz ograniczenie obciążenia fizycznego, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpiecznych warunków pracy. Ponadto, warto pamiętać, że pracownice w ciąży mają prawo do szczególnej ochrony, co oznacza, że ich potrzeby powinny być priorytetem w każdym środowisku pracy.

Pytanie 4

Kobieta, wracając do domu z miejsca pracy, została zaatakowana. Jak należy ocenić to zdarzenie?

A. nie ma związku z pracą

B. uznaje się za wypadek w drodze z pracy

C. jest traktowane na równi z wypadkiem przy pracy

D. nie jest wypadkiem

Nieprawidłowe stwierdzenie, że zdarzenie nie ma związku z pracą, jest powszechnym błędnym rozumowaniem, które wynika z braku zrozumienia definicji wypadku przy pracy i jego kontekstu. Wypadek przy pracy to nie tylko zdarzenia, które mają miejsce w bezpośrednim sąsiedztwie miejsca pracy, ale również te, które występują w drodze do pracy lub z pracy, pod warunkiem, że są one związane z wykonywaniem obowiązków służbowych. Ignorowanie tej zasady prowadzi do błędnych wniosków, takich jak przekonanie, że wypadki w drodze do czy z pracy nie mają związku z pracą. Formułując odpowiedzi, warto mieć na uwadze, że każda sytuacja, w której pracownik jest poszkodowany w drodze do lub z pracy, może być rozpatrywana jako wypadek w kontekście ubezpieczenia wypadkowego. Również stwierdzenie, że zdarzenie nie jest wypadkiem, opiera się na fałszywych przesłankach. Każdy wypadek, który ma miejsce w związku z wykonywaniem pracy, jest uznawany za wypadek przy pracy, co w praktyce oznacza, że nie można z góry wykluczać sytuacji, gdy zdarzenie ma miejsce po godzinach pracy, ale na trasie pomiędzy miejscem pracy a domem. Ważne jest także, aby być świadomym, że takie niepoprawne wnioski mogą prowadzić do tego, że pracownicy nie będą zgłaszać wypadków, co z kolei wpłynie na ich prawa do odszkodowań i inne przywileje, które im przysługują. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla ochrony praw pracowniczych oraz właściwego zarządzania ryzykiem w miejscu pracy.

Pytanie 5

Jak należy ocenić natężenie wysiłku fizycznego pracownika, którego tętno zmierzone na stanowisku pracy wynosi 104 uderzenia na minutę?

Natężenie wysiłku fizycznego	Wydatek energetyczny kJ/min	Wydatek energetyczny kcal/min	Częstotliwość tętna na min	Zużycie tlenu l/min	Wentylacja płuc l/min	Centralna temperatura ciała °C
Bardzo lekki	10,5	2,5	75	0,5	10	37,5
Lekki	10,5÷20,9	2,5÷5,0	75÷100	0,5÷1,00	10÷20	37,5
Średnio ciężki	20,9÷31,4	5,0÷7,5	100÷125	1,0÷1,5	20÷35	37,5÷38,0
Ciężki	31,4÷41,8	7,5÷10,0	125÷150	1,5÷2,0	35÷50	38,0÷38,5
Bardzo ciężki	41,8÷52,3	10,0÷12,5	150÷157	2,0÷2,5	50÷65	38,5÷39,0
Krańcowo ciężki	52,3	12,5	175	2,5	65	39,0

A. Średnio ciężki.

B. Bardzo ciężki.

C. Lekki.

D. Ciężki.

Odpowiedź "średnio ciężki" jest poprawna, ponieważ tętno pracownika wynoszące 104 uderzenia na minutę mieści się w powszechnie akceptowanym przedziale dla natężenia wysiłku fizycznego, który jest określony jako "średnio ciężki". Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi oceny wysiłku fizycznego, tętno w zakresie od 100 do 125 uderzeń na minutę wskazuje na aktywność, która wymaga umiarkowanego wysiłku, ale nie jest jeszcze na poziomie wymaganym dla intensywnego treningu. W praktyce oznacza to, że pracownik wykonuje zadania, które mogą wymagać dodatkowego wysiłku, takie jak prace fizyczne, ale nie są one na tyle obciążające, aby wprowadzać ryzyko przetrenowania czy wyczerpania. Warto zauważyć, że ocena natężenia wysiłku jest istotna dla monitorowania zdrowia i efektywności w pracy fizycznej, a także dla wdrażania programów poprawy kondycji fizycznej na stanowiskach pracy.

Pytanie 6

Podczas transportu tarcicy za pomocą dźwigu doszło do wysunięcia się krawędziaka. Krawędziak upadł z dużej wysokości. Po odbiciu od podłoża uderzył w pomocnika operatora dźwigu. Które działanie nie przyczyni się do wyeliminowania przyczyny wypadku powstałego w wyniku spadku tarcicy z wysokości?

A. Wyposażenie pomocnika w hełm ochronny

B. Ułożenie tarcicy w sposób, aby utworzyła pryzmę o kształcie trapezu

C. Jednoczesne przenoszenie tylko tarcicy o tych samych wymiarach

D. Zastosowanie zawiesia, które będzie utrzymywać tarcicę w poziomie

Odpowiedzi, które wskazują na ułożenie tarcicy w kształcie trapezu, zastosowanie zawiesia utrzymującego tarcicę poziomo oraz jednoczesne przenoszenie tarcicy o jednakowych wymiarach, mogą prowadzić do mylnych przekonań na temat skuteczności działań mających na celu eliminację przyczyn wypadków. Ułożenie tarcicy w formie trapezu może wydawać się korzystne, jednak w rzeczywistości stwarza to ryzyko niestabilności ładunku podczas transportu, co może prowadzić do jego upadku. Zastosowanie odpowiednich zawiesi, które zapewniają stabilność ładunku, jest kluczowe, lecz samo zastosowanie poziomego zawiesia nie eliminuje ryzyka upadku, jeśli ładunek nie jest prawidłowo zabezpieczony i ułożony. Przenoszenie tarcicy o jednakowych wymiarach obniża ryzyko, ale nie eliminuje wszystkich możliwych zagrożeń związanych z transportem ładunków. W praktyce, w celu skutecznego zapobiegania wypadkom, niezbędne jest zrozumienie i wdrożenie kompleksowych procedur bezpieczeństwa, które obejmują zarówno techniki transportu, jak i odpowiednie szkolenia dla zespołu. Warto pamiętać, że wypadki często wynikają z kombinacji różnych czynników, takich jak niewłaściwe rozmieszczenie materiałów, brak doświadczonego nadzoru oraz niedostateczne przeszkolenie pracowników.

Pytanie 7

Przepisy nakładają wymóg, aby szerokość poziomej drogi ewakuacyjnej wynosiła 0,6 m na każde 100 osób, jednak nie mniej niż 1,4 m. Jaka powinna być szerokość poziomej drogi ewakuacyjnej w hali zatrudniającej 180 osób?

A. 1,4 m

B. 0,6 m

C. 1,2 m

D. 1,8 m

Wybór szerokości drogi ewakuacyjnej poniżej 1,4 m, jak w przypadku 1,2 m lub 0,6 m, jest niezgodny z obowiązującymi przepisami dotyczącymi ochrony przeciwpożarowej i bezpieczeństwa budynków. W przypadku 180 osób, wymagania te jasno określają, że minimalna szerokość drogi ewakuacyjnej powinna wynosić 1,4 m, co oznacza, że nie ma możliwości zastosowania węższej drogi. Zastosowanie szerokości 1,2 m może prowadzić do sytuacji, w których w razie ewakuacji wystąpią zatory, co może znacząco wydłużyć czas ewakuacji i zwiększyć zagrożenie dla zdrowia i życia osób w budynku. Wybór 0,6 m jest zupełnie nieodpowiedni, ponieważ ta wartość dotyczy tylko skrajnych sytuacji i nie może być stosowana jako standardowa szerokość dla dróg ewakuacyjnych w obiektach użyteczności publicznej. Typowym błędem myślowym przy wyborze nieodpowiedniej szerokości drogi ewakuacyjnej jest ignorowanie wymagań dotyczących liczby osób w danym obszarze oraz nieprzestrzeganie przepisów zabezpieczających przed nagłymi sytuacjami. Kluczowe jest zrozumienie, że prawidłowe obliczenie szerokości drogi ewakuacyjnej w pełni należy do obowiązków osoby odpowiedzialnej za bezpieczeństwo w danym obiekcie, a nieprzestrzeganie tych zasad może mieć poważne konsekwencje.

Pytanie 8

Osoba, która miała wypadek w trakcie dojazdu do pracy lub z pracy, przysługuje wynagrodzenie za okres choroby oraz zasiłek chorobowy w wysokości

A. 90% wynagrodzenia

B. 70% wynagrodzenia

C. 100% wynagrodzenia

D. 80% wynagrodzenia

Zrozumienie zasad wynagradzania pracowników w przypadku wypadków jest kluczowe dla prawidłowego rozpoznania ich praw. Wiele osób może błędnie myśleć, że wypadek w drodze do pracy lub z pracy wiąże się z niższym wynagrodzeniem, co jest nieprawdziwe. Odpowiedzi wskazujące na 90%, 80% czy 70% wynagrodzenia często wynikają z mylnego założenia, że w przypadku choroby na skutek wypadku pracownik jest traktowany jak w sytuacji standardowego zwolnienia lekarskiego, które rzeczywiście może wiązać się z obniżeniem wynagrodzenia. Jednak w przypadku wypadku drogowego, który zaszedł w kontekście wykonywania obowiązków zawodowych, przepisy prawa pracy jednoznacznie zapewniają pełne 100% wynagrodzenia. Inne odpowiedzi wynikają z braku świadomości o tym, że wypadki w drodze do pracy są objęte szczególnymi regulacjami prawnymi, które przewidują pełne wynagrodzenie, co jest zgodne z ideą ochrony pracowników. Typowym błędem myślowym jest więc utożsamianie wszystkich rodzajów wypadków czy chorób ze standardowym systemem wynagradzania, co jest niezgodne z obowiązującymi przepisami. Ważne jest, aby pracownicy byli świadomi swoich praw, co obejmuje również znajomość przepisów o wypadkach przy pracy oraz ich konsekwencji w kontekście wynagrodzenia.

Pytanie 9

Najmniej korzystna pozycja podczas przenoszenia ładunku została przedstawiona na fotografii

A. B.

B. C.

C. A.

D. D.

Wybrana odpowiedź B jest prawidłowa, ponieważ pokazuje najmniej korzystną pozycję podczas przenoszenia ładunku, która może prowadzić do poważnych kontuzji. W tej pozycji osoba trzyma ładunek z pochyloną do przodu postawą, co zwiększa ryzyko przeciążenia dolnego odcinka kręgosłupa. Zgodnie z zasadami ergonomii, prawidłowe przenoszenie ładunków powinno polegać na utrzymywaniu prostych pleców oraz trzymaniu ładunku jak najbliżej ciała. Dzięki temu redukujemy obciążenie kręgosłupa i zmniejszamy ryzyko urazów. Praktycznym przykładem może być sytuacja w magazynie, gdzie pracownicy są szkoleni, aby unikać pochylania się podczas podnoszenia ciężkich przedmiotów. Zamiast tego powinni schylać kolana, a nie plecy, co jest zgodne z wytycznymi OSHA i innymi standardami bezpieczeństwa w miejscu pracy. Prawidłowe techniki przenoszenia ładunków są kluczowe dla zachowania zdrowia pracowników i minimalizacji ryzyka kontuzji.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Do jakiego celu służy metoda RISK SCORE?

A. koordynacji pracy.

B. warunków ergonomicznych podczas pracy.

C. ryzyka zawodowego.

D. zagrożeń obecnych na miejscu pracy.

Metoda RISK SCORE jest narzędziem służącym do oceny ryzyka zawodowego, która pozwala na systematyczne analizowanie zagrożeń związanych z wykonywaniem pracy. Kluczowym celem tej metody jest identyfikacja potencjalnych źródeł ryzyka oraz ocena ich wpływu na zdrowie i bezpieczeństwo pracowników. Dzięki zastosowaniu RISK SCORE możliwe jest nie tylko określenie poziomu ryzyka, ale także priorytetyzacja działań prewencyjnych. W praktyce, metoda ta może być wykorzystana w różnorodnych branżach, takich jak budownictwo, przemysł czy usługi, gdzie występują różne zagrożenia. Na przykład, w zakładzie produkcyjnym, RISK SCORE może pomóc w identyfikacji ryzyka związanego z maszynami, substancjami chemicznymi czy ergonomią stanowisk pracy. Dodatkowo, zgodnie z standardami ISO 45001, metody oceny ryzyka są kluczowym elementem systemów zarządzania bezpieczeństwem i zdrowiem w pracy, co podkreśla znaczenie RISK SCORE w kontekście ciągłego doskonalenia warunków pracy.

Pytanie 12

Do metod aktywizujących wykorzystywanych w szkoleniach bhp nie zalicza się

A. dyskusji

B. wykładu informacyjnego

C. burzy mózgów

D. metody przypadków

Burza mózgów, metoda przypadków oraz dyskusja są powszechnie uznawane za aktywizujące metody nauczania, które angażują uczestników w proces uczenia się. Burza mózgów polega na swobodnym generowaniu pomysłów przez grupę, co wspiera kreatywność i innowacyjność. W kontekście BHP, może to być zastosowane do identyfikacji potencjalnych zagrożeń w miejscu pracy, co jest kluczowe dla rozwijania kultury bezpieczeństwa. Metoda przypadków umożliwia uczestnikom analizowanie rzeczywistych sytuacji, co sprzyja lepszemu zrozumieniu konsekwencji działań związanych z bezpieczeństwem. Dzięki tej metodzie uczestnicy mogą uczyć się na błędach innych, co jest istotne w kontekście unikania wypadków. Dyskusja z kolei pozwala uczestnikom wymieniać się doświadczeniami oraz pomysłami, co sprzyja uczeniu się przez współpracę i rozwijaniu umiejętności interpersonalnych. Oparcie się wyłącznie na wykładzie informacyjnym może prowadzić do błędnego przekonania, że uczestnicy są w pełni zaangażowani w proces nauki, gdy w rzeczywistości ich aktywność jest ograniczona. Tego rodzaju pominięcie interakcji w nauczaniu może prowadzić do powierzchownego przyswajania wiedzy, co jest niezgodne z nowoczesnymi standardami edukacyjnymi, które podkreślają znaczenie praktycznych i interaktywnych form nauczania.

Pytanie 13

Czym zajmuje się ergonomia korekcyjna?

A. dostosowaniem maszyn i urządzeń oraz panujących warunków w miejscach pracy do psychofizycznych możliwości pracowników

B. badaniem czynników oddziałujących na pracę w różnych kontekstach środowiska materialnego

C. projektowaniem miejsc pracy z perspektywy ich przystosowania do zdolności człowieka

D. projektowaniem narzędzi, urządzeń oraz maszyn w celu ich przystosowania do potrzeb fizjologicznych człowieka

Odpowiedź wskazująca na dostosowanie maszyn i urządzeń oraz istniejących warunków pracy do psychofizycznych możliwości pracowników jest prawidłowa, ponieważ ergonomia korekcyjna skupia się na ocenie i modyfikacji środowiska pracy celem maksymalizacji wydajności i komfortu pracowników. Przykłady zastosowania tej koncepcji obejmują przystosowywanie stacji roboczych do indywidualnych potrzeb użytkowników poprzez regulację wysokości biurek i krzeseł, aby zapobiegać urazom kręgosłupa oraz zmniejszać zmęczenie. W praktyce, implementacja zasad ergonomii korekcyjnej prowadzi do zwiększenia efektywności pracy oraz obniżenia wskaźników absencji związanej z dolegliwościami zdrowotnymi. Standardy takie jak ISO 9241 definiują podstawowe zasady projektowania stanowisk pracy, które uwzględniają interakcję człowieka z technologią, co ma kluczowe znaczenie w kontekście ergonomii korekcyjnej. Równocześnie, zastosowanie teorii ergonomii w projektowaniu nowych produktów i narzędzi pozwala na tworzenie rozwiązań, które są nie tylko bardziej funkcjonalne, ale także znacznie bezpieczniejsze dla użytkowników.

Pytanie 14

Aby doraźnie zatamować krwotok zewnętrzny, należy

A. ucisnąć bezpośrednio krwawiącą ranę

B. zdezynfekować ranę alkoholowym roztworem

C. unieruchomić miejsce krwawienia

D. ustawić poszkodowanego w wygodnej pozycji

Odpowiedź 'ucisnąć bezpośrednio krwawiącą ranę' jest prawidłowa, ponieważ jest to kluczowy krok w doraźnym zatrzymaniu krwotoku zewnętrznego. Uciskanie rany bezpośrednio wpływa na zmniejszenie przepływu krwi, co jest istotne w sytuacjach zagrożenia życia. W momencie, gdy naczynie krwionośne jest uszkodzone, ucisk pomaga zredukować przepływ krwi, co może uratować życie poszkodowanego. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi pierwszej pomocy, bezpośredni ucisk na ranę powinien być stosowany natychmiast po wystąpieniu krwotoku. Ważne jest, aby używać czystego materiału, jeśli jest dostępny, aby zmniejszyć ryzyko zakażenia. W praktyce, jeśli krwawienie jest intensywne, ucisk należy utrzymywać do czasu przybycia profesjonalnej pomocy medycznej. Warto również pamiętać, że jeśli ranę pokrywa materiał opatrunkowy, należy unikać jego usuwania, aby nie zakłócać procesu krzepnięcia. W sytuacjach, gdy krwawienie nie ustaje, można nałożyć dodatkowy opatrunek, nadal uciskając pierwszą warstwę. Ta metoda jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie pierwszej pomocy, które kładą nacisk na szybkie i efektywne działania.

Pytanie 15

Do podstawowych technicznych środków ochrony przed bezpośrednim dotykiem zaliczamy

A. utrzymanie w dobrym stanie instalacji oraz urządzeń elektrycznych

B. stosowanie izolacji roboczej elementów przewodzących prąd elektryczny

C. wykonywanie okresowych pomiarów instalacji oraz urządzeń elektrycznych

D. realizowanie prac w pobliżu sprzętu elektrycznego pod nadzorem elektryka

Izolacja części przewodzących prąd jest super ważna, jeśli chodzi o bezpieczeństwo. Bez niej łatwo o nieprzyjemności z prądem, co może być groźne zarówno dla ludzi, jak i dla sprzętu. Zresztą normy IEC 60364-4-41 jasno mówią, że trzeba o to dbać. Przykładowo, można używać osłon izolacyjnych na przewodach, to naprawdę ma sens. A regularne sprawdzanie, czy wszystko jest w dobrym stanie, to też kluczowa sprawa, bo uszkodzenia mogą prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Dlatego najlepiej, żeby wszyscy, którzy zajmują się instalacjami elektrycznymi, stosowali się do zasad dotyczących izolacji – to powinno być oczywiste w każdej firmie, żeby zapewnić bezpieczeństwo ludziom.

Pytanie 16

Średnia wartość stężenia, która nie powinna wywołać negatywnych skutków zdrowotnych u pracownika, pod warunkiem, że jest obecna w miejscu pracy maksymalnie przez 15 minut i nie więcej niż 2 razy w ciągu zmiany roboczej, z przerwą wynoszącą co najmniej 1 godzinę, jest nazywana

A. najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe – NDSCh

B. najniższe dopuszczalne stężenie – NDS

C. najwyższe dopuszczalne stężenie pułapowe – NDSP

D. najwyższe dopuszczalne stężenie – NDS

Odpowiedź 'najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe – NDSCh' jest jak najbardziej trafna. To pojęcie dotyczy stężenia substancji chemicznych, które można tolerować w miejscu pracy przez krótki czas, maksymalnie 15 minut, bez szkody dla zdrowia. NDSCh ma zastosowanie głównie w zawodach, gdzie zdarzają się nagłe sytuacje z narażeniem na te substancje, np. w budownictwie czy przemyśle chemicznym. Wyobraź sobie sytuację, gdy pracujesz z substancjami, które wydzielają opary – wtedy ważne jest, żeby ich stężenie przez krótki czas nie przekraczało ustalonych norm, żeby nie narażać się na problemy zdrowotne. Ustalenie NDSCh bazuje na badaniach dotyczących toksykologii i epidemiologii, które mówią, jakie są maksymalne, bezpieczne poziomy ekspozycji. Dlatego znajomość tych wartości jest naprawdę kluczowa w zapewnieniu bezpiecznego środowiska pracy i ochronie zdrowia pracowników.

Pytanie 17

Ocena ryzyka zawodowego w miejscu pracy realizowana jest, aby zaprezentować wyniki tej oceny

A. na posiedzeniu zarządu

B. pracownikom zatrudnionym na ocenianych stanowiskach

C. inspektorom przeprowadzającym kontrolę w zakładzie

D. związkom zawodowym

Ocena ryzyka zawodowego nie powinna być przedstawiana na posiedzeniach zarządu, ponieważ celem tego procesu jest przede wszystkim ochrona pracowników. Choć zarząd ma kluczowe znaczenie w podejmowaniu decyzji dotyczących polityki BHP, to jednak wyniki ocen ryzyka powinny bezpośrednio wpływać na działania skierowane do pracowników. Przedstawienie ocen związkom zawodowym, mimo że może być użyteczne w kontekście dialogu społecznego, nie zastępuje potrzeby edukacji i informowania pracowników o zagrożeniach, na które są narażeni. Z kolei inspektorzy prowadzący kontrolę w zakładzie mają inne zadania, jakimi są audyty i inspekcje, a ich rolą nie jest bezpośrednie informowanie o wynikach ocen ryzyka. Takie podejście może prowadzić do przekonania, że obowiązki dotyczące bezpieczeństwa pracy są wyłącznie odpowiedzialnością zarządu i inspektorów, co jest błędne. W rzeczywistości, odpowiedzialność za bezpieczeństwo w pracy powinna być współdzielona i angażować samego pracownika, który musi być świadomy zagrożeń i procedur ochrony. Zrozumienie, że ocena ryzyka ma na celu informowanie pracowników, jest kluczowe dla budowy kultury bezpieczeństwa w organizacji, w której każdy czuje się odpowiedzialny za swoje zdrowie i bezpieczeństwo, a także kolegów z pracy.

Pytanie 18

Okna, których skrzydła otwierają się na zewnątrz, mogą być stosowane

A. w budynkach powyżej drugiego piętra

B. na niższych piętrach, kiedy wychodzą na chodniki lub inne miejsca przeznaczone dla pieszych

C. na niższych piętrach, kiedy wychodzą na teren zamknięty oraz w obiektach wpisanych do rejestru zabytków

D. w obiektach użyteczności publicznej

Okna, które otwierają się na zewnątrz, da się używać na niskich piętrach, ale trzeba tu uważać, żeby nie stwarzać zagrożenia dla ludzi w pobliżu. Takie rozwiązanie jest zalecane w budynkach zabytkowych, bo trzeba dbać o oryginalne elementy architektoniczne. W praktyce, na terenach zamkniętych, ryzyko, że ktoś się uderzy w otwarte okno, jest małe, więc można takie okna stosować. W miejscach jak hotele czy biura warto pomyśleć o odpowiednich zabezpieczeniach, żeby zapewnić wygodę użytkownikom i efektywność energetyczną, spełniając jednocześnie normy budowlane. W technicznych aspektach, ważne, żeby okna były z materiałów odpornych na pogodę i dobrze zabezpieczone przed włamaniami. Takie podejście to właściwie standard w architekturze i budownictwie.

Pytanie 19

Jeśli ostatnie badanie wykazało stężenie substancji rakotwórczej przekraczające 0,5 wartości NDS, to pomiary należy wykonywać przynajmniej

A. raz na 3 lata

B. raz na 3 miesiące

C. raz na 2 lata

D. raz na 2 miesiące

Nieprawidłowe odpowiedzi opierają się na niewłaściwym zrozumieniu zasad dotyczących monitorowania substancji chemicznych w miejscu pracy. W przypadku stężenia czynnika rakotwórczego powyżej 0,5 wartości NDS, pomiar raz na 2 lata, 3 lata czy 2 miesiące jest niewystarczający oraz niezgodny z przepisami prawa. Niestety, takie podejście może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych dla pracowników, którzy są narażeni na długotrwałe działanie szkodliwych substancji. Zwiększona częstotliwość pomiarów jest kluczowa dla zrozumienia i zarządzania ryzykiem, a także dla zapewnienia, że poziomy substancji chemicznych są na poziomie bezpiecznym. Pojęcia takie jak NDS i częstotliwość pomiarów są oparte na zasadach zdrowia publicznego oraz standardach bezpieczeństwa pracy, które mają na celu ochronę pracowników przed skutkami narażenia. Pracodawcy powinni być świadomi, że niewłaściwe harmonogramy monitorowania mogą prowadzić do opóźnionego wykrywania problemów, a tym samym do poważnych zagrożeń zdrowotnych. Częstotliwość pomiarów powinna być dostosowana do rzeczywistych warunków pracy oraz potencjalnych źródeł narażenia, co czyni odpowiedź "raz na 3 miesiące" jedyną właściwą, odpowiadającą na realne potrzeby ochrony zdrowia pracowników.

Pytanie 20

Na podstawie danych z tabeli, określ największy dopuszczalny wymiar b w przedstawionej na rysunku balustradzie schodów w szkole.

Rodzaj budynków (przeznaczenie użytkowe)	Minimalna wysokość balustrady m	Maksymalny wymiar otworu pomiędzy elementami wypełnienia balustrady m
Budynki jednorodzinne i wnętrza mieszkań wielopoziomowych	0,9	nie reguluje się
Budynki wielorodzinne i zamieszkania zbiorowego, oświaty i wychowania oraz zakładów opieki	1,1	0,12
Inne budynki	1,1	0,2

A. 20 cm

B. 90 cm

C. 12 cm

D. 11 cm

Odpowiedzi 20 cm, 11 cm i 90 cm są nieprawidłowe z kilku powodów, które wskazują na niepoprawne zrozumienie wymagań dotyczących balustrad w budynkach użyteczności publicznej. Wybór 20 cm jest nieadekwatny, ponieważ przekracza maksymalny dopuszczalny wymiar otworu, co stwarza ryzyko dla dzieci. Zastosowanie takich wymiarów naraża instytucję na problemy związane z bezpieczeństwem, a nieprzestrzeganie norm może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zagrożenia zdrowia. Odpowiedź 11 cm również nie spełnia oczekiwań, ponieważ chociaż jest poniżej dopuszczalnego maksimum, to nie wykorzystuje w pełni dozwolonych wartości, co może ograniczać estetykę i funkcjonalność projektu. W przypadku balustrad, które mają być zarówno bezpieczne, jak i atrakcyjne wizualnie, przestrzeganie ustalonych norm wymiarowych jest kluczowe. Co więcej, odpowiedź 90 cm jest zupełnie nietrafiona, gdyż jest to wartość, która nie ma zastosowania w kontekście otworów wypełnienia balustrady. Poprzez takie oszacowania można wprowadzać w błąd osoby odpowiedzialne za projektowanie, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Właściwe podejście do projektowania balustrad wymaga znajomości właściwych wytycznych, takich jak PN-EN 1991-1-1, które jasno określają maksymalne wymiary, aby zapewnić odpowiednie bezpieczeństwo, a także wziąć pod uwagę aspekty estetyczne. Zrozumienie tych zasad ma kluczowe znaczenie dla każdego, kto pracuje w branży budowlanej, aby móc projektować zgodnie z obowiązującymi standardami.

Pytanie 21

Zgodnie z aktualnymi regulacjami, przegląd wszystkich rodzajów gaśnic powinien być przeprowadzany w terminach wskazanych przez producenta, nie rzadziej niż

A. raz na kwartał

B. raz na pół roku

C. raz w roku

D. raz na pięć lat

Odpowiedź 'raz w roku' jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zaleceniami większości producentów gaśnic, przeglądy urządzeń gaśniczych powinny odbywać się przynajmniej raz w roku. Regularne przeglądy są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i skuteczności gaśnic w sytuacjach awaryjnych. Na przykład, przegląd może obejmować kontrolę stanu technicznego gaśnicy, sprawdzenie ciśnienia, a także oceny daty ważności. Warto również pamiętać, że w obiektach o zwiększonym ryzyku pożaru, takich jak zakłady przemysłowe czy obiekty użyteczności publicznej, przeglądy mogą być wymagane częściej, co jest zgodne z zasadami BHP oraz regulacjami prawnymi. Dobrą praktyką jest prowadzenie ewidencji przeglądów, co pozwala na łatwiejsze zarządzanie bezpieczeństwem w obiekcie. W przypadkach awaryjnych, sprawna gaśnica, która została regularnie serwisowana, może być kluczem do szybkiego opanowania sytuacji i minimalizacji szkód.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Do rodzajów zajęć, które narażają pracowników na działanie czynników biologicznych, należą

A. zajęcia w rolnictwie

B. zajęcia w hucie szkła

C. zajęcia spawalnicze

D. wyłącznie zajęcia przy oczyszczaniu ścieków

Wybór odpowiedzi dotyczących prac spawalniczych, prac w hucie szkła oraz prac przy oczyszczaniu ścieków jako narażających na czynniki biologiczne jest nieprawidłowy z kilku powodów. Prace spawalnicze skupiają się na procesach łączenia metali, gdzie głównymi zagrożeniami są dymy metaliczne, promieniowanie oraz wysokie temperatury, a nie czynniki biologiczne. W kontekście hut szkła, zagrożenia obejmują głównie wysoką temperaturę oraz narażenie na pyły szklane, ale nie mają one związku z czynnikami biologicznymi. Z kolei prace przy oczyszczaniu ścieków, mimo że mogą być związane z nieprzyjemnymi zapachami oraz występowaniem niebezpiecznych mikroorganizmów, nie są jedynym obszarem, w którym występują czynniki biologiczne. Należy również zauważyć, że nie wszystkie rodzaje prac przy oczyszczaniu ścieków wiążą się z równym ryzykiem biologicznym, co sprawia, że rzucają one światło na złożoność zagadnień związanych z bezpieczeństwem pracy. Ogólnie rzecz biorąc, pomyłka w wyborze odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego rozumienia klasyfikacji zagrożeń w różnych środowiskach pracy. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnorodności potencjalnych zagrożeń w kontekście specyfiki wykonywanych czynności oraz ich wpływu na zdrowie pracowników.

Pytanie 24

Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, młodocianym pracownikiem jest osoba, która

A. nie ma jeszcze 15 lat

B. ukończyła 15 lat, ale nie ma więcej niż 18 lat

C. ma mniej niż 16 lat

D. osiągnęła 16 lat i nie przekroczyła 18 lat

Odpowiedź "ukończyła 16 lat, a nie przekroczyła 18 lat" jest zgodna z definicją pracownika młodocianego zawartą w Kodeksie pracy. Młodociany pracownik to osoba, która osiągnęła minimalny wiek do podjęcia pracy, co w przypadku Polski wynosi 16 lat. W kontekście prawnym, dopuszczenie do pracy osób młodocianych jest ściśle regulowane, aby zapewnić odpowiednią ochronę ich zdrowia oraz warunków pracy. Przykładowo, osoby młodociane nie mogą pracować w zawodach uznawanych za niebezpieczne ani wykonywać pracy w godzinach nocnych. Dlatego wiedza na temat wieku młodocianych pracowników jest kluczowa dla pracodawców, aby uniknąć naruszeń przepisów prawa pracy oraz zapewnić bezpieczeństwo i zdrowie tych pracowników. Dodatkowo, w sytuacji zatrudnienia młodocianego pracownika, pracodawca powinien zadbać o odpowiednie szkolenia oraz nadzór, aby dostosować jego zadania do możliwości i ograniczeń wynikających z młodego wieku.

Pytanie 25

Część I statystycznej karty zdarzenia należy sporządzić w terminie nieprzekraczającym

A. 14 dni roboczych od dnia, w którym zatwierdzono protokół powypadkowy

B. 7 dni roboczych od chwili, gdy sporządzono kartę wypadku

C. 15 dni roboczych od momentu, w którym doręczono poszkodowanemu protokół powypadkowy

D. 30 dni roboczych od daty, kiedy zatwierdzono protokół powypadkowy

Wybór innych odpowiedzi na to pytanie często wynika z nieporozumień lub braku znajomości regulacji dotyczących dokumentacji wypadków. Przykładowo, odpowiedzi sugerujące 30 dni roboczych lub 7 dni roboczych wprowadzałyby w błąd, ponieważ nie uwzględniają one precyzyjnych ram czasowych określonych w przepisach prawa. Dokumentacja powypadkowa, w tym karta wypadku, powinna być sporządzana w możliwie najkrótszym czasie, aby umożliwić jak najszybsze podjęcie działań mających na celu zapobieżenie podobnym zdarzeniom w przyszłości. W przypadku wyboru 15 dni roboczych, również pojawia się niezgodność z aktualnymi normami prawnymi, które jednoznacznie określają 14 dni roboczych. Ustalając terminy dla sporządzania dokumentacji, należy mieć na uwadze, że ich przestrzeganie ma kluczowe znaczenie zarówno dla ochrony praw osób poszkodowanych, jak i dla odpowiednich działań ze strony pracodawcy. Powszechny błąd polega na opóźnianiu lub ignorowaniu dokumentacji, co może prowadzić do nieodwracalnych konsekwencji prawnych oraz utraty zaufania ze strony pracowników. Dlatego istotne jest, aby wszyscy pracownicy oraz menedżerowie byli świadomi obowiązujących przepisów oraz ich znaczenia dla bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy.

Pytanie 26

W dziedzinie ergonomii korzysta się z antropometrii, co oznacza

A. działania ograniczające ryzyko zawodowe

B. statystyczną analizę zagrożeń w warunkach pracy

C. działania zmniejszające liczbę wypadków w miejscu pracy

D. zestaw technik, zasad i metod pomiarowych ciała ludzkiego

Antropometria to taka dziedzina, która bada nasze ciała — jak są zbudowane, jakie mają wymiary i proporcje. W ergonomii to bardzo ważne, bo dzięki danym z antropometrii projektujemy lepsze miejsca pracy, narzędzia, meble i całe otoczenie tak, żeby pasowało do nas, ludzi. Na przykład, gdy projektujemy krzesła biurowe, bierzemy pod uwagę różnorodność wzrostu i budowy ciała pracowników. To ma duże znaczenie dla komfortu pracy i zmniejsza ryzyko problemów zdrowotnych, takich jak bóle pleców. W praktyce inżynierowie mogą tworzyć narzędzia, które są bardziej ergonomiczne i zmniejszają obciążenie stawów, co jest naprawdę istotne, zwłaszcza przy dłuższej pracy. Standardy ergonomii, jak ISO 9241, pokazują, jak ważne są pomiary w projektowaniu, bo pomagają w osiągnięciu lepszej wydajności i satysfakcji w pracy.

Pytanie 27

Kwestie dotyczące sposobu oraz procedury ustalania przyczyn i okoliczności wypadków w pracy regulowane są przez

A. rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej

B. Kodeks pracy i rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej

C. dyrektywa europejska dotycząca bhp

D. Kodeks pracy i rozporządzenie Rady Ministrów

Odpowiedź "Kodeks pracy i rozporządzenie Rady Ministrów" jest poprawna, ponieważ to te dokumenty stanowią fundamentalne ramy prawne dla ustalania okoliczności oraz przyczyn wypadków przy pracy w Polsce. Kodeks pracy, jako podstawowy akt prawny regulujący stosunki pracy, zawiera przepisy dotyczące ochrony zdrowia i życia pracowników oraz obowiązki pracodawców w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy. Rozporządzenie Rady Ministrów w tej kwestii precyzuje szczegółowe procedury postępowania po wypadkach, takie jak obowiązek zgłaszania wypadków, prowadzenia dochodzeń oraz sporządzania odpowiednich dokumentów. Przykładowo, w przypadku wypadku, pracodawca ma obowiązek niezwłocznego zareagowania, przeprowadzenia analizy okoliczności zdarzenia oraz opracowania działań zapobiegawczych. Znajomość tych przepisów jest kluczowa dla menedżerów BHP oraz pracowników odpowiedzialnych za bezpieczeństwo w organizacji, co wpływa na minimalizację ryzyka wypadków i poprawę warunków pracy.

Pytanie 28

Czym nie jest czynnik zagrażający w miejscu pracy?

A. pole elektrostatyczne

B. pole elektromagnetyczne

C. poparzenie prądem elektrycznym

D. prąd elektryczny

Poparzenie prądem elektrycznym jest efektem działania prądu na ciało człowieka, jednak nie jest ono uznawane za czynnik zagrożenia występujący w środowisku pracy w takim sensie, jak inne wymienione elementy. Czynnikiem zagrożenia są zjawiska, które mogą prowadzić do urazów lub szkód zdrowotnych w wyniku ich obecności. W kontekście pracy, pole elektrostatyczne, pole elektromagnetyczne oraz prąd elektryczny są uznawane za czynniki, które mogą wywoływać szkodliwe skutki. Na przykład, pole elektrostatyczne może prowadzić do wyładowań elektrostatycznych, które są niebezpieczne w środowisku pracy z materiałami łatwopalnymi. Warto zauważyć, że zgodnie z normami ISO 45001 dotyczącymi zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, wszystkie czynniki ryzyka powinny być identyfikowane i oceniane, a działania prewencyjne podejmowane w celu ich eliminacji lub minimalizacji. W praktyce, każda organizacja powinna prowadzić regularne audyty bezpieczeństwa, aby zapewnić, że wszystkie potencjalne zagrożenia są odpowiednio zarządzane, co przyczynia się do poprawy ogólnego bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 29

Jaką liczbę dni roboczych stanowi wymiar urlopu dla młodocianego po upływie 6 miesięcy od rozpoczęcia pierwszej pracy?

A. 26 dni

B. 6 dni

C. 12 dni

D. 20 dni

Wybór odpowiedzi 6 dni, 20 dni lub 26 dni nie uwzględnia aktualnych przepisów dotyczących wymiaru urlopu dla młodocianych pracowników, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie praw pracowniczych. W przypadku 6 dni, jest to zbyt niska wartość, ponieważ nawet w przypadku najkrótszego wymiaru urlopu wypoczynkowego, młodociani mogą liczyć na przynajmniej 12 dni. Wybór 20 dni jest mylący, ponieważ dotyczy to rocznego wymiaru urlopu, a nie tego, co przysługuje po sześciu miesiącach pracy. Dodatkowo, wybór 26 dni jest nieprawidłowy, ponieważ dotyczy on standardowego wymiaru urlopu w pełnoetatowych umowach, a dla młodocianych ten wymiar jest niższy. To pokazuje, że brak znajomości przepisów może prowadzić do błędnych założeń i decyzji w miejscu pracy. Właściwe zrozumienie przepisów Kodeksu pracy dotyczących urlopów jest kluczowe nie tylko dla pracowników, ale również dla pracodawców, aby mogli odpowiednio planować organizację czasu pracy i zapewniać pracownikom odpowiednią ilość dni wolnych. Przyczynia się to do poprawy samopoczucia pracowników oraz ich efektywności w wykonywaniu obowiązków zawodowych.

Pytanie 30

Do obowiązków pracodawcy należy prowadzenie dokumentacji dotyczącej oceny ryzyka zawodowego. Dokument potwierdzający przeprowadzenie oceny ryzyka zawodowego nie jest zobowiązany do zawarcia

A. wyników oceny ryzyka zawodowego dla każdego z czynników środowiska pracy

B. liczby pracowników zatrudnionych na danym stanowisku

C. opisu ocenianego miejsca pracy

D. daty przeprowadzenia oceny oraz osoby, która jej dokonała

Ilość zatrudnionych pracowników na danym stanowisku nie jest wymagana w dokumentacji oceny ryzyka zawodowego, ponieważ kluczowym celem tego dokumentu jest identyfikacja i ocena zagrożeń oraz ryzyk związanych z danym stanowiskiem pracy, a nie ilość osób tam pracujących. W praktyce, w ramach prowadzenia dokumentacji oceny ryzyka, istotne jest, aby uwzględnić opis ocenianego stanowiska, datę przeprowadzenia oceny oraz osoby dokonujące oceny, a także wyniki analizy ryzyka. Te elementy są niezbędne, aby móc określić, jakie działania należy podjąć w celu minimalizacji ryzyk. Przykładowo, w przypadku stanowiska pracy, które obsługuje maszynę, ważne jest, aby dokładnie opisać działanie maszyny i związane z nią ryzyka, a niekoniecznie liczbę pracowników, którzy z niej korzystają. Właściwe stosowanie procedur oceny ryzyka zgodnie z wytycznymi Kodeksu Pracy oraz standardami ISO 45001 pozwala na skuteczne zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy.

Pytanie 31

Mnemotechniki to łatwe metody, które wspomagają proces zapamiętywania. Zazwyczaj polegają one na

A. sekwencji: kodowanie, powtarzanie oraz zapominanie.

B. zapisaniu danych w pamięci komputera lub na zewnętrznym nośniku.

C. zapisywaniu informacji na kartce lub w notatniku mobilnym.

D. skojarzeniu nowej informacji z obrazem, słowem, zdaniem lub sytuacją.

Wybór odpowiedzi związanych z zapisywaniem informacji w pamięci komputera lub na dysku zewnętrznym, zapisaniem na kartce czy w notatniku, nie odzwierciedla istoty działania mnemotechnik. Mnemotechniki polegają na tworzeniu skojarzeń, które są kluczowe dla przetwarzania i zapamiętywania informacji, a nie na ich fizycznym zapisywaniu. Zapisanie informacji na dysku twardym lub w notatniku nie wykorzystuje zdolności ludzkiego mózgu do tworzenia złożonych połączeń między różnymi elementami wiedzy, co jest niezbędne dla trwałego zapamiętywania. Ponadto, sekwencja kodowania, powtarzania i zapominania opisuje bardziej ogólny proces przyswajania wiedzy, który nie uwzględnia specyfiki mnemotechnik. Kluczowym błędem jest przekonanie, że tradycyjne metody notowania mogą zastąpić efektywność technik opartych na skojarzeniach. Osoby, które polegają jedynie na zapisywaniu informacji, mogą napotkać trudności w ich późniejszym przypomnieniu, ponieważ nie angażują aktywnie swojego umysłu w proces zapamiętywania, co prowadzi do powierzchownego przetwarzania informacji. Zrozumienie tej różnicy jest istotne dla skutecznej nauki i przyswajania wiedzy.

Pytanie 32

Średnia wartość stężenia, które nie powinno prowadzić do negatywnych skutków zdrowotnych u pracownika, o ile występuje w środowisku pracy nie dłużej niż 15 minut i maksymalnie 2 razy w trakcie zmiany roboczej, z przerwą nie krótszą niż 1 godzina, jest określana jako

A. najwyższe dopuszczalne stężenie - NDS

B. najniższe dopuszczalne stężenie - NDS

C. najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe - NDSCh

D. najwyższe dopuszczalne stężenie pułapowe - NDSP

Najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS) odnosi się do średniej wartości stężenia substancji chemicznej, która może występować w środowisku pracy przez dłuższy czas, zwykle przez cały dzień roboczy, bez negatywnego wpływu na zdrowie pracownika. Zatem, utożsamienie tego terminu z krótkoterminową ekspozycją, jaka jest opisana w pytaniu, prowadzi do błędnych wniosków. W sytuacjach, gdzie ekspozycja na substancje toksyczne jest przekraczająca zalecane normy przez dłuższy czas, przyjęcie wartości NDS może być niewłaściwe i nieadekwatne do rzeczywistych zagrożeń. Z kolei najwyższe dopuszczalne stężenie pułapowe (NDSP) jest terminem używanym dla stężeń, które nie mogą być przekroczone w żadnym przypadku, co również nie odnosi się do sytuacji podanych w pytaniu. Myląc te pojęcia, można lekceważyć ryzyko związane z niespodziewanymi skokami stężenia substancji niebezpiecznych. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnicy między wartościami NDS, NDSCh oraz NDSP, aby odpowiednio dostosować procedury ochrony zdrowia w miejscu pracy, co jest fundamentalne dla przestrzegania norm BHP oraz skutecznego zarządzania ryzykiem zawodowym.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Jaki rodzaj rysunku technicznego jest zamieszczony poniżej?

A. zabiegowy

B. wykonawczy

C. złożeniowy

D. zestawieniowy

Rysunek złożeniowy to kluczowy typ dokumentacji technicznej, który przedstawia gotowy produkt w całości. Charakteryzuje się on szczegółowym opisem elementów składowych, zazwyczaj poprzez ich numerację, co umożliwia łatwe ich zidentyfikowanie i zrozumienie ich roli w konstrukcji. Takie rysunki są niezbędne w procesach produkcyjnych, gdzie montaż elementów wymaga precyzyjnych instrukcji. W praktyce, rysunek złożeniowy jest niezwykle przydatny w branży inżynieryjnej oraz mechanicznej, ponieważ pozwala inżynierom i technikom na zrozumienie jak poszczególne części współdziałają ze sobą. Zgodnie z normami ISO dotyczących rysunków technicznych, rysunki złożeniowe powinny być przejrzyste, z odpowiednimi opisami i legendami, by zapewnić ich jednoznaczność i czytelność. Znajomość rysunków złożeniowych jest kluczowa dla osób pracujących w inżynierii, ponieważ stanowią one fundament dla skutecznego montażu i konserwacji produktów. Warto również zwrócić uwagę, że tego typu rysunki mogą być wykorzystywane w procesach certyfikacji i inspekcji, co podkreśla ich znaczenie w zapewnieniu wysokiej jakości produktów.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Pracownik doznał wypadku w trakcie dojazdu do pracy. W czasie niezdolności do pracy z tego powodu będzie mu przysługiwało wynagrodzenie w wysokości

A. 70%

B. 80%

C. 120%

D. 100%

Odpowiedzi wskazujące inne procenty wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy z powodu wypadku w drodze do pracy są niepoprawne i wynikają z typowych nieporozumień dotyczących przepisów prawnych. Wysokość wynagrodzenia w takich przypadkach nie jest obliczana na podstawie ogólnych zasad dotyczących zasiłków chorobowych, które w wielu krajach wynoszą 80%, 70% lub inne wartości, ale bezpośrednio na podstawie przepisów dotyczących wypadków przy pracy. Osoby myślące, że wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy wynosi 80% lub mniej, mogą nie znać szczegółowych regulacji prawnych, które jednoznacznie mówią o pełnym wynagrodzeniu w przypadku wypadku. Przykładem może być sytuacja, gdy pracownik, który jest niezdolny do pracy z powodu wypadku w drodze do pracy, myśli, że przysługuje mu tylko 80% wynagrodzenia, co prowadzi do błędnych założeń na temat swoich praw. Warto także zaznaczyć, że odpowiedzi takie jak 120% mogą być wynikiem błędnego zrozumienia mechanizmów wynagradzania, gdyż nadwyżka procentowa nie ma podstawy w obowiązujących przepisach. Kluczowe jest, aby pracownicy mieli pełną wiedzę na temat przysługujących im praw i obowiązków pracodawcy, co może zapobiec wielu błędom w interpretacji przepisów prawnych. Zrozumienie specyfiki ochrony prawnej w przypadkach wypadków jest niezbędne, aby dochodzić swoich roszczeń w sposób prawidłowy i skuteczny.

Pytanie 37

Pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi okulary korekcyjne do pracy z monitorem zgodnie z zaleceniem medycznym

A. jeżeli praca przy monitorze trwa nie dłużej niż 3 godziny dziennie

B. gdy praca przy monitorze wynosi co najmniej 4 godziny dziennie

C. jeśli praca przy monitorze nie przekracza 2 godzin dziennie

D. na pisemną prośbę zatrudnionego

Nieprawidłowe odpowiedzi opierają się na błędnych założeniach dotyczących obowiązków pracodawcy w kontekście zapewnienia okularów korygujących. W przypadku odpowiedzi, które mówią o zapewnieniu okularów jedynie na pisemną prośbę pracownika, ignorują one fakt, że pracodawca ma odpowiedzialność za zdrowie pracowników niezależnie od ich inicjatywy. Jak pokazuje praktyka, często pracownicy mogą nie być świadomi swoich potrzeb zdrowotnych lub nie chcą występować z prośbą o dodatkowe wsparcie, co nie powinno wpływać na decyzje pracodawcy. Z kolei odpowiedzi ograniczające obowiązek do sytuacji, w których pracownik pracuje przy monitorze przez mniej niż 2 lub 3 godziny dziennie, są sprzeczne z podstawowymi zasadami ergonomii. Problemy ze wzrokiem mogą wystąpić już po krótszym czasie pracy z ekranem, a zespół widzenia komputerowego to stan, który może dotyczyć osób spędzających nawet dwie godziny dziennie przed komputerem. Ostatecznie, ograniczanie zakresu odpowiedzialności pracodawcy może prowadzić do zaniedbań w zakresie zdrowia pracowników oraz potencjalnych konsekwencji prawnych. Dlatego kluczowe jest, aby pracodawcy mieli pełną świadomość przepisów związanych z ochroną zdrowia w miejscu pracy oraz stosowali się do najlepszych praktyk w tym zakresie.

Pytanie 38

W miejscach, gdzie ludzie przebywają na stałe, minimalne natężenie oświetlenia powinno wynosić co najmniej

A. 150 lx

B. 500 lx

C. 200 lx

D. 300 lx

Odpowiedź 200 lx jest zgodna z normami dotyczącymi oświetlenia w miejscach stałego pobytu ludzi, takimi jak PN-EN 12464-1. Wymagana wartość natężenia oświetlenia powinna być dostosowana do rodzaju wykonywanej pracy oraz funkcji danego wnętrza. W przypadku pomieszczeń mieszkalnych oraz biurowych, 200 lx to minimalny poziom, który zapewnia komfort oraz efektywność wykonywania czynności. Odpowiednie oświetlenie przyczynia się do zmniejszenia zmęczenia wzroku i poprawy nastroju użytkowników. Przykładem zastosowania może być oświetlenie w przestrzeniach biurowych, gdzie 200 lx jest wystarczające do komfortowego czytania dokumentów oraz pracy przy komputerze. Warto również pamiętać, że w pomieszczeniach, takich jak kuchnie czy łazienki, gdzie występuje większa aktywność, poziom natężenia oświetlenia powinien być wyższy, co podkreśla znaczenie przestrzegania norm w celu stworzenia odpowiednich warunków do życia i pracy.

Pytanie 39

Do zadań zespołu zajmującego się wypadkami nie należy

A. analiza okoliczności wypadku

B. zatwierdzenie protokółu powypadkowego

C. analiza przyczyn wypadku

D. przygotowanie protokółu powypadkowego

Każda z błędnych odpowiedzi odnosi się do kluczowych aspektów działania zespołu powypadkowego, ale w różnych kontekstach. Badanie przyczyn wypadku oraz badanie okoliczności wypadku są fundamentalnymi elementami pracy zespołu, ponieważ pozwalają na zrozumienie, jak doszło do incydentu i jakie czynniki mogły przyczynić się do jego wystąpienia. Te działania są niezbędne dla identyfikacji ryzyk, które mogą zagrażać w przyszłości. Sporządzenie protokołu powypadkowego to również kluczowy krok w procesie, ponieważ dokumentuje wszystkie ustalenia i zalecenia, które wynikły z przeprowadzonego dochodzenia. Ważne jest, aby zrozumieć, że te procesy są ze sobą powiązane i nie mogą być traktowane jako odrębne. Wiele osób myli rolę zespołu powypadkowego z osobami, które zatwierdzają dokumenty, co prowadzi do nieporozumień. Zatwierdzenie protokołu wymaga oceny przez osoby, które nie były zaangażowane w jego sporządzanie, co zapewnia obiektywność i niezależność procesu. Typowym błędem myślowym jest mylenie ról i odpowiedzialności, co może skutkować niedostatecznym rozumieniem procedur bezpieczeństwa w organizacji. Kluczowe jest, aby każdy członek zespołu był świadomy swoich obowiązków i odpowiedzialności, co jest zgodne z wytycznymi organizacyjnymi oraz normami branżowymi w zakresie zarządzania wypadkami.

Pytanie 40

Wskaż na podstawie informacji podanych w tabeli, jaka jest wartość napięcia bezpiecznego dla obsługi elektronarzędzia zasilanego prądem przemiennym w warunkach placu budowy.

Rodzaj prądu	Wartości napięcia bezpiecznego[V]
Rodzaj prądu	Warunki środowiskowe, w których rezystancja ciała ludzkiego do ziemi wynosi min. 1 kΩ. Ma to miejsce np. w pomieszczeniach o wilgotności względnej nie przekraczającej 75% i podłodze nieprzewodzącej.	Warunki środowiskowe, w których rezystancja ciała ludzkiego do ziemi wynosi mniej niż 1 kΩ. Ma to miejsce np. w pomieszczeniach o wilgotności względnej nie przekraczającej 75% i podłodze przewodzącej, na terenach otwartych, placach budowy, itp.
Prąd przemienny o częstości 15-500Hz	50	25
Prąd stały	120	60

A. 50 V

B. 60 V

C. 120 V

D. 25 V

Odpowiedź 25 V jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami, w tym normą PN-EN 61140 dotyczącą bezpieczeństwa elektrycznego, napięcie bezpieczne dla obsługi elektronarzędzi zasilanych prądem przemiennym na terenach budowy wynosi 25 V. Wartość ta została określona w celu minimalizacji ryzyka porażenia prądem elektrycznym, szczególnie w warunkach wilgotnych, typowych dla placów budowy. Zastosowanie napięcia 25 V pozwala na redukcję napięcia do poziomu, który jest mniej niebezpieczny dla ludzi, a jednocześnie wystarczający do efektywnego zasilania elektronarzędzi. W praktyce, elektronarzędzia zasilane tym napięciem mogą być używane z zastosowaniem odpowiednich transformatorów obniżających, co zwiększa bezpieczeństwo pracy. Przykładem mogą być narzędzia takie jak wiertarki czy szlifierki, które są używane w różnych warunkach, gdzie dostęp do zasilania może być ograniczony. Zastosowanie napięcia 25 V w takich sytuacjach jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej, co potwierdzają także normy IEC.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej