Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rolnik
Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
Data rozpoczęcia: 2 listopada 2025 21:24
Data zakończenia: 2 listopada 2025 21:40

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak nazywa się metoda hodowli świń, w której zwierzęta przez cały czas przebywają w pomieszczeniach (w kojcach) wyposażonych w automaty do karmienia oraz automatyczne poidła?

A. Alkierzowy

B. Klatkowy

C. Okólnikowy

D. Wolnowybiegowy

Odpowiedzi 'Klatkowy', 'Okólnikowy' i 'Wolnowybiegowy' są nieprawidłowe z różnych powodów. System klatkowy, choć także stosowany w hodowli, charakteryzuje się umieszczaniem zwierząt w małych klatkach, co ogranicza ich ruch i może prowadzić do problemów ze zdrowiem oraz dobrostanem. W przypadku trzody chlewnej, system ten nie jest preferowany z uwagi na negatywne skutki dla zwierząt, takie jak stres czy problemy z zachowaniem. Z kolei system okólnikowy, który sugeruje swobodny dostęp do większej przestrzeni, nie precyzuje, że zwierzęta muszą być w pomieszczeniach, co jest kluczowym elementem pytania. Natomiast system wolnowybiegowy, który pozwala zwierzętom na przebywanie na zewnątrz, z natury kłóci się z opisanym w pytaniu modelem, gdzie zwierzęta są stale w zamkniętych pomieszczeniach. Wybór odpowiedniego systemu hodowli powinien być oparty na wiedzy o zachowaniach zwierząt, ich zdrowiu oraz wymaganiach dotyczących dobrostanu. Stosowanie niewłaściwych metod może prowadzić do obniżenia wydajności, zwiększenia ryzyka chorób oraz kłopotów związanych z zarządzaniem stadem.

Pytanie 2

Hurtownia produktów spożywczych nabyła artykuły za kwotę 366 zł brutto (300 zł wartość netto oraz 66 zł podatek VAT w wysokości 22%). Po uwzględnieniu marży w wysokości 30% naliczonej od ceny zakupu netto, jaka będzie cena sprzedaży brutto?

A. 475,80 zł

B. 456,00 zł

C. 390,00 zł

D. 109,80 zł

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych błędów w obliczeniach związanych z ceną sprzedaży brutto. W przypadku odpowiedzi 390,00 zł, osoba kalkulująca mogła zatrzymać się na etapie dodawania marży do wartości netto, zapominając o dodaniu VAT, co prowadzi do błędnego postrzegania końcowej ceny brutto. Z kolei odpowiedź 456,00 zł mogła wynikać z błędnego przeliczenia marży lub z pominięcia części obliczeń, jak np. nieuwzględnienia całkowitego VAT, co jest szczególnie istotne, gdyż w większości branż marża nie wlicza VAT do swoich obliczeń. Natomiast odpowiedź 109,80 zł jest wynikiem poważnego nieporozumienia, ponieważ osoba obliczająca mogła potraktować marżę jako sumę netto i VAT, co jest mylne. Kluczowym błędem w takim myśleniu jest niepełne zrozumienie pojęć netto i brutto oraz ich zastosowania w praktyce handlowej. W kontekście sprzedaży, zrozumienie, że marża musi być dodawana do wartości netto, a następnie do tej całej sumy doliczany jest podatek VAT, jest fundamentem prawidłowego działania w branży. Dlatego tak ważne jest, aby przed dokonaniem obliczeń, mieć jasne pojęcie o wszystkich elementach, które wpływają na ostateczną cenę sprzedaży, co jest zgodne z dobrymi praktykami rachunkowości i zarządzania finansami w przedsiębiorstwie.

Pytanie 3

Proces technologicznego dojrzewania bulw ziemniaków przeznaczonych do długotrwałego składowania powinien przebiegać

A. dłużej niż 2 tygodnie w temperaturze 15°C

B. mniej niż 2 tygodnie w temperaturze 15°C

C. dłużej niż 3 tygodnie w temperaturze 5°C

D. mniej niż 3 tygodnie w temperaturze 5°C

Jeżeli wybrałeś inną odpowiedź, to niestety opierasz się na niepoprawnych założeniach. Na przykład, krótszy czas dojrzewania niż 2 tygodnie przy 15°C może sprawić, że bulwy nie będą miały czasu na odpowiednie przystosowanie się do przechowywania. W efekcie, ich jakość może ucierpieć. Z kolei, gdy mówimy o 5°C, to jest to zbyt niska temperatura, która bardzo mocno spowalnia te wszystkie procesy, a to nie sprzyja dojrzewaniu. Co do stwierdzenia, że bulwy powinny dojrzewać dłużej niż 3 tygodnie w 5°C, to też nie jest dobry pomysł. Taka temperatura za bardzo hamuje ich rozwój. Wybierając złe warunki, możemy łatwo napotkać problemy jak pleśń czy krótka trwałość bulw. W moim odczuciu, kluczem do sukcesu jest znalezienie równowagi pomiędzy temperaturą a czasem dojrzewania, co potwierdzają też specjaliści od przechowywania warzyw.

Pytanie 4

Zdjęcie przedstawia

A. pistolet do mycia wymion.

B. kubek do dezynfekcji strzyków.

C. kubek do zadawania leków w płynie.

D. przedzdajacz.

Zrozumienie zastosowania różnych narzędzi w procesie dojenia jest kluczowe dla zapewnienia dobrej praktyki w hodowli bydła. Odpowiedzi, które wskazują na pistolet do mycia wymion, kubek do zadawania leków w płynie czy przedzdajacz, zawierają istotne błędy koncepcyjne. Pistolet do mycia wymion, choć istotny w kontekście higieny, nie służy do dezynfekcji, ale raczej do mycia wymion przed dojeniem. Jego zastosowanie jest ograniczone do usuwania zanieczyszczeń, a nie dezynfekcji, co jest kluczowym procesem, by zapobiegać zakażeniom. Kubek do zadawania leków w płynie ma zupełnie inną funkcję i jest używany do dawkowania medykamentów, co nie ma związku z dezynfekcją strzyków. Przedzdajacz, z kolei, jest narzędziem umożliwiającym oddzielne oddawanie mleka z różnych kwater wymienia, jednak także nie spełnia on funkcji dezynfekcyjnej. Błędne utożsamienie tych narzędzi z procesem dezynfekcji może wynikać z niepełnego zrozumienia ich funkcji oraz znaczenia, jakie mają w utrzymaniu zdrowia bydła i jakości mleka. Kluczowe jest, aby przy wyborze narzędzi do pracy w oborze kierować się ich przeznaczeniem oraz najlepszymi praktykami branżowymi, by efektywnie dbać o higienę i zdrowie zwierząt.

Pytanie 5

Jaki jest najlepszy odczyn gleby dla uprawy pomidorów oraz wczesnych ziemniaków?

A. powyżej 7,2 pH

B. 6,5-7,0 pH

C. 5,0-6,5 pH

D. poniżej 4,5 pH

Odpowiedzi poniżej 4,5 pH oraz powyżej 7,2 pH są zupełnie niewłaściwe dla upraw pomidorów i ziemniaków wczesnych. Gleba o pH poniżej 4,5 jest zbyt kwaśna, co może prowadzić do znaczącego stresu dla roślin. W takich warunkach składniki pokarmowe stają się niedostępne, a dodatkowo mogą występować toksyczne dla roślin koncentracje metali ciężkich. Taki odczyn gleby może powodować również zwiększone ryzyko wystąpienia chorób roślin, co negatywnie wpływa na plony. Z drugiej strony, odczyn gleby powyżej 7,2 pH jest zbyt zasadowy, co również prowadzi do problemów z przyswajaniem składników pokarmowych, zwłaszcza żelaza i cynku. W środowisku zasadowym wiele mikroelementów staje się mniej dostępnych dla roślin, co może prowadzić do objawów niedoboru. Niestety, nieprawidłowe zrozumienie roli pH w glebie często prowadzi do błędnych decyzji agronomicznych, takich jak niewłaściwe nawożenie czy brak odpowiednich zabiegów agrotechnicznych. Właściwe zarządzanie pH gleby jest zatem kluczowe dla wydajności upraw oraz ich zdrowia, co powinno być priorytetem dla każdego rolnika. Dlatego tak istotne jest regularne badanie odczynu gleby i dostosowywanie go do potrzeb specyficznych upraw.

Pytanie 6

Liczba drobnoustrojów w 1 ml mleka surowego klasy ekstra nie powinna być wyższa niż

A. 200 tys.

B. 400 tys.

C. 100 tys.

D. 300 tys.

W przypadku odpowiedzi, które sugerują wyższe limity drobnoustrojów niż 100 tys. jtk w 1 ml mleka surowego klasy ekstra, można dostrzec kilka istotnych błędów w rozumieniu regulacji dotyczących jakości mleka. Zdecydowanie zbyt wysokie wartości, takie jak 200 tys., 300 tys. czy 400 tys. jtk, mogą sugerować, że nie jest uwzględniane znaczenie mikrobiologiczne w produkcie mlecznym. Przede wszystkim, wyższa liczba drobnoustrojów może prowadzić do obniżenia jakości mleka, co z kolei wpływa na jego przydatność do dalszego przetwarzania. Mleko o wysokiej zawartości drobnoustrojów jest bardziej narażone na szybkie psucie się, co może stwarzać zagrożenie dla zdrowia konsumentów. Warto zauważyć, że nadmiar drobnoustrojów jest jednym z kluczowych wskaźników jakości mleka, który może wpływać na dalsze etapy produkcji, w tym fermentację czy pasteryzację. Nieprzestrzeganie norm mikrobiologicznych może skutkować poważnymi konsekwencjami, takimi jak wycofanie produktu z rynku, co jest nie tylko kosztowne, ale także szkodzi reputacji producenta. W związku z tym, aby zrozumieć, dlaczego odpowiedzi sugerujące wyższe limity są niewłaściwe, należy zwrócić uwagę na przepisy i standardy, które mają na celu ochronę konsumentów oraz zapewnienie wysokiej jakości produktów mlecznych.

Pytanie 7

Pasze treściwe, które mają w pełni zrównoważoną zawartość składników odżywczych to

A. mieszanki uzupełniające

B. mieszanki witaminowo-mineralne

C. mieszanki pełnoporcjowe

D. koncentraty wysokobiałkowe

No więc, mieszanki uzupełniające, witaminowo-mineralne i koncentraty białkowe to różne rodzaje pasz, ale nie są one pełnoporcowe. Mieszanki uzupełniające są fajne, bo dodają jakieś składniki do diety, ale same w sobie nie dadzą wszystkiego, co zwierzęta potrzebują. Zazwyczaj stosuje się je razem z innymi paszami, więc nie można na nich polegać, jeśli chodzi o pełnowartościowe jedzenie. Mieszanki witaminowo-mineralne też są uzupełniające i dostarczają mikroelementów, ale bez źródeł energii i białka to nie wystarczy. Koncentraty białkowe są super źródłem białka, ale brakuje im innych ważnych składników. Wybór tych pasz często wynika z błędnego przekonania, że jak się zwiększy białko, to wszystko będzie ok, a to nie do końca prawda. Najważniejsze jest to, żeby zwierzęta dostawały zbilansowaną dietę, a nie skupiały się tylko na jednym składniku. Dlatego lepiej stawiać na pełnoporcowe mieszanki, które naprawdę odpowiadają potrzebom zwierząt.

Pytanie 8

Zakład Paszowy INDOPOL produkuje codziennie 2 000 kg paszy, ponosząc następujące wydatki:
- za ziarno 1 400 zł,
- za koncentrat 200 zł,
- za energię 100 zł,
- za płace z narzutami 200 zł,
- koszty wydziałowe 500 zł.

Jakie są koszty wytworzenia 1 kg paszy?

A. 0,95 zł

B. 0,80 zł

C. 1,20 zł

D. 0,90 zł

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z braku zrozumienia podstawowych zasad obliczania kosztów produkcji. Warto zauważyć, że wiele osób może mylnie przyjąć, iż obliczanie kosztu jednostkowego paszy polega na prostym ujęciu wydatków bez uwzględnienia całkowitych kosztów. Na przykład, odpowiedzi 0,90 zł, 0,80 zł i 0,95 zł mogą sugerować, że osoba obliczająca ten koszt może mieć niewłaściwe wyobrażenie o strukturze wydatków. Często spotykanym błędem jest pomijanie niektórych kosztów, takich jak płace czy wydatki wydziałowe, co prowadzi do zaniżenia rzeczywistego kosztu produkcji. Również, niektórzy mogą być skłonni do dodawania tylko kosztów surowców, co nie oddaje pełnego obrazu sytuacji finansowej zakładu. Aby uniknąć tych błędów, warto stosować zasady analizy kosztów, które uwzględniają wszystkie kategorie wydatków. W branży paszowej kluczowe jest ciągłe monitorowanie kosztów oraz ich optymalizacja, by móc dostosować ceny do zmieniających się warunków rynkowych i zapewnić rentowność produkcji.

Pytanie 9

W produkcji niosek w ekologicznym gospodarstwie nie wolno

A. hodować drobiu w klatkach

B. mieć w kurniku więcej niż 100 niosek

C. używać ściółki z trocin

D. wyposażać kurników w grzędy

Trzymanie drobiu w klatkach jest zabronione w gospodarstwach ekologicznych, ponieważ sprzeciwia się to zasadom dobrostanu zwierząt oraz filozofii rolnictwa ekologicznego. W takich gospodarstwach stawia się na naturalne warunki życia zwierząt, co obejmuje dostęp do przestrzeni, naturalne światło oraz możliwość zachowań typowych dla danego gatunku. Przykładem praktycznego zastosowania tych zasad jest hodowla niosek w systemach wolnowybiegowych, gdzie ptaki mają dostęp do wybiegu na świeżym powietrzu, co pozwala im na wykonywanie naturalnych zachowań, jak dziobanie i poszukiwanie pokarmu. Standardy ekologiczne, takie jak te ustalone przez Europejski System Ekolabel, wyraźnie określają, że kury nioski muszą być trzymane w warunkach sprzyjających ich dobrostanowi, co eliminuje możliwość stosowania klatek. Tego rodzaju podejście nie tylko wpływa pozytywnie na zdrowie ptaków, ale także zwiększa jakość produkowanych jaj. W gospodarstwie ekologicznym dąży się do harmonii między produkcją a poszanowaniem zwierząt, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju rolnictwa.

Pytanie 10

Korzystając z danych w tabeli oblicz objętość silosu potrzebnego do przechowania 140 ton ziarna kukurydzy.

Masa 1 m³ wybranych pasz
Pasze	Masa objętościowa pasz [kg/m³]
Pasze	650
Kiszonka z kukurydzy	650
Kiszonka z trawy świeżej	750
Ziarno jęczmienia	600
Ziarno kukurydzy	700
Siano łąkowe luzem	70

A. 200 m3

B. 150 m3

C. 250 m3

D. 100 m3

Wybór niepoprawnej odpowiedzi na to pytanie często wynika z niepełnego zrozumienia podstawowych zasad dotyczących obliczeń masy, objętości i gęstości. Niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że pojęcia te są ze sobą mylone, co prowadzi do błędnych obliczeń. Dla przykładu, wybór 150 m3 mógł wynikać z nieprawidłowego założenia dotyczącego masy objętościowej ziarna kukurydzy lub błędnego przeliczenia 140 ton na kilogramy. Właściwe przeliczenie jednostek jest kluczowe, ponieważ 1 tona to 1000 kg, co oznacza, że 140 ton to 140000 kg. Następnie, aby uzyskać objętość, należy prawidłowo podzielić masę przez gęstość, a nie stosować błędnych wartości, które mogą prowadzić do zaniżenia lub zawyżenia objętości silosu. Dodatkowo, niektóre odpowiedzi mogą ignorować znaczenie właściwego doboru jednostek i ich wpływu na wynik końcowy. Przykładowo, wybierając 250 m3, osoba może nie uwzględnić, że objętość ta jest zbyt duża w stosunku do obliczonej masy ziarna, co może prowadzić do nadmiernych kosztów w magazynowaniu. Aby uniknąć takich błędów, ważne jest, aby zrozumieć zasady konwersji jednostek oraz relację między masą, objętością i gęstością, co jest kluczowe w praktykach inżynieryjnych i przemysłowych. Upewnij się, że przed przystąpieniem do obliczeń masz jasne pojęcie o masie objętościowej danego materiału oraz o metodach konwersji jednostek.

Pytanie 11

W uprawie pszenicy jarej nawozy azotowe są stosowane w dwóch terminach. Na początku zastosowano 120 kg/ha saletry amonowej (34% N). Oblicz, jaką ilość mocznika (46% N) należy użyć w drugiej aplikacji, jeśli zapotrzebowanie nawozowe pszenicy wynosi 110 kg N/ha?

A. Około 239 kg/ha

B. Około 150 kg/ha

C. Około 204 kg/ha

D. Około 120 kg/ha

Wybór niewłaściwej ilości nawozu azotowego może prowadzić do niedoborów lub nadmiaru składników odżywczych w glebie, co negatywnie wpływa na wzrost roślin oraz plony. Przykładowo, jeśli podano 204 kg/ha mocznika, to ilość azotu wynosiłaby 204 kg * 0,46 = 93,84 kg N/ha. Poziom azotu w tej odpowiedzi jest zbyt wysoki, co powoduje, że całkowita dawka azotu przekracza potrzeby pszenicy, prowadząc do nadmiaru, co może skutkować m.in. zwiększonym ryzykiem chorób roślin, a także stratami azotu w postaci amoniaku czy azotu gazowego. Wybór 120 kg/ha również jest mylący, ponieważ dostarcza zaledwie 120 kg * 0,46 = 55,2 kg N/ha, co znacznie odbiega od wymaganego poziomu, prowadząc do niedoboru i potencjalnie niższych plonów. Odpowiedź 239 kg/ha jest równie nieadekwatna, ponieważ generuje ilość azotu wynoszącą 239 kg * 0,46 = 109,94 kg N/ha, co przekracza zapotrzebowanie, ale nie w odpowiedni sposób, co może zagrażać ekosystemowi gleby i jakości plonów. Właściwe zrozumienie tego, jakie ilości nawozów stosować, jest kluczowe w kontekście gospodarki nawozowej oraz przyczynia się do zrównoważonego rozwoju rolnictwa.

Pytanie 12

Na podstawie zamieszczonej instrukcji oblicz, ile gramów wapna hydratyzowanego należy użyć do przygotowania 4 litrów mleczka wapiennego, potrzebnego do dezynfekcji kojca dla cieląt.

Instrukcja przygotowania mleczka wapiennego.
Do wody dodać świeżego wapna hydratyzowanego (nigdy odwrotnie) w proporcji: na 1kilogram wapna przypada 5 litrów wody. Otrzymany roztwór - farba wapienna - wymieszać i przecedzić przez sito w celu wyłapania niezlasowanego wapna lub innych zanieczyszczeń mechanicznych.

A. 800 g

B. 200 g

C. 600 g

D. 400 g

Błędne odpowiedzi mogą wynikać z różnych nieporozumień dotyczących podstawowych zasad obliczania proporcji w zastosowaniach praktycznych. Na przykład, odpowiedzi takie jak 400 g czy 600 g mogą sugerować, że użytkownik nie uwzględnił proporcji podanej w instrukcji. Prawidłowe rozumienie proporcji jest kluczowe w obliczeniach, które dotyczą zastosowania środków chemicznych w hodowli. Odpowiedź 400 g może wynikać z założenia, że do 4 litrów wystarczyłoby stosunkowo mniej wapna, co jest mylne, gdyż każdy litr mleczka wapiennego wymaga odpowiedniej ilości materiału dezynfekującego. Z kolei wybór 600 g sugeruje, że użytkownik mógł pomylić się w obliczeniach, myląc ilość wapna potrzebną na litr z ilością potrzebną na pięć litrów. Tego rodzaju błędy myślowe są powszechne, szczególnie gdy nie przestrzega się systematycznego podejścia do proporcji. Warto podkreślić, że skuteczność dezynfekcji zależy od zachowania odpowiednich dawek, co w praktyce oznacza konieczność precyzyjnych obliczeń, które są fundamentalne w każdym procesie technologicznym związanym z hodowlą zwierząt.

Pytanie 13

Zgodnie z metodą wytwarzania, wsad owocowy w jogurcie wynosi 6,5%. Ile musu owocowego należy dodać do 1 000 kg gotowego wyrobu?

A. 130,0 kg

B. 65,0 kg

C. 6,5 kg

D. 13,0 kg

Wyniki takie jak 13,0 kg, 130,0 kg czy 6,5 kg mogą wynikać z błędnego rozumienia pojęcia procentu oraz z nieprawidłowego stosowania wzorów do obliczeń. Osoby, które wybrały 130,0 kg, mogły pomylić procent z wartością całkowitą, zakładając, że 6,5% oznacza dodanie tej samej wartości liczonej na poziomie 1000 kg, co prowadzi do przeszacowania. W przypadku odpowiedzi 13,0 kg, wynik ten może sugerować, że osoba obliczyła 1,3% zamiast 6,5%, co jest typowym błędem wynikającym z nieuwagi lub niepełnego zrozumienia proporcji. Odpowiedź 6,5 kg również nie ma sensu, ponieważ wskazuje na zbyt małą ilość, sugerując myślenie, że wsad owocowy to tylko 0,65% gotowego produktu. Takie pomyłki są powszechne w kontekście nauki o żywności, gdzie precyzyjne obliczenia są kluczowe. W branży produkcji żywności stosuje się różne metody obliczeń i standardy, które muszą być przestrzegane, aby zapewnić wysoką jakość i bezpieczeństwo żywności. Kluczowym jest zrozumienie, że każdy procent odnosi się do masy całkowitej, a nie do arbitralnie wybranej wartości, co jest istotne w kontekście przepisów i norm dotyczących żywności.

Pytanie 14

Przygotowanie maszyn i narzędzi do upraw po sezonie jest wystarczające, gdy

A. oczyszczone będą z grubsza z pozostałości gleby i ustawione na placu postojowym

B. od razu po zakończeniu prac zostaną przeniesione w miejsce przechowywania sprzętu

C. zostaną umyte pod wysokim ciśnieniem wodą

D. zostaną umyte, osuszone, a powierzchnie robocze pokryte smarem konserwacyjnym

Odpowiedź ta jest prawidłowa, ponieważ odpowiednie przygotowanie maszyn i narzędzi uprawowych do przechowania posezonowego wymaga kompleksowego podejścia. Umycie sprzętu usuwa resztki gleby i zanieczyszczenia, które mogą przyczynić się do korozji i degradacji powierzchni roboczych. Wysuszenie zapobiega powstawaniu rdzy, a zastosowanie smaru konserwacyjnego chroni metal przed działaniem wilgoci oraz zanieczyszczeń. Dobrą praktyką jest także regularne przeglądanie i konserwacja sprzętu, co może wydłużyć jego żywotność i efektywność. Przykładami takich działań mogą być sezonowe przeglądy maszyn, które obejmują nie tylko czyszczenie, ale także kontrolę stanu technicznego i wymianę zużytych komponentów. Zgodnie z zaleceniami producentów oraz normami branżowymi, odpowiednia konserwacja sprzętu jest kluczowa dla utrzymania jego sprawności oraz bezpieczeństwa użytkowania. Warto również pamiętać o dokumentowaniu przeprowadzonych prac konserwacyjnych, co może okazać się pomocne przy ewentualnych reklamacjach lub serwisowaniu urządzeń w przyszłości.

Pytanie 15

Nadmiar nawożenia upraw rolniczych saletrą amonową na glebach o lekkiej strukturze może prowadzić do

A. konieczności stosowania nawożenia dolistnego w tych uprawach

B. istotnego obniżenia pH gleby, nawet do wartości około 4,0

C. szkodliwego wzrostu stężenia azotu w wodach gruntowych

D. zatrucia pożytecznych owadów oraz ryb

Stwierdzenia dotyczące zatrucia pożytecznych owadów i ryb oraz konieczności stosowania nawożenia dolistnego są oparte na nieprawidłowym zrozumieniu skutków przenawożenia i ekologii systemów rolniczych. Zatrucie owadów i ryb nie jest bezpośrednio związane z użyciem saletry amonowej. Chociaż nadmiar azotanów w wodach może wpływać na jakość życia wodnego, to kluczowym czynnikiem jest nie tylko obecność nawozów, ale także ich przetwarzanie przez mikroorganizmy w glebie i wodzie. Podobnie, nawożenie dolistne nie jest odpowiedzią na problem przenawożenia, lecz metodą, która może być stosowana w określonych warunkach. W praktyce, stosowanie nawożenia dolistnego nie eliminuje ryzyka przenawożenia, a jedynie zmienia sposób aplikacji składników pokarmowych. Co więcej, obniżenie pH gleby do wartości około 4,0 z reguły nie jest efektem przenawożenia saletrą amonową, gdyż bardziej skrajne zmiany pH są związane ze stosowaniem nawozów kwaśnych. Zrozumienie tych zjawisk jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rolnictwa, gdzie nie tylko chodzi o dostarczanie składników pokarmowych, ale także o ochronę ekosystemów oraz zachowanie równowagi w środowisku naturalnym.

Pytanie 16

Aby wzbogacić dietę w minerały oraz witaminy, konieczne jest zastosowanie

A. antybiotyków

B. probiotyków

C. enzymów

D. premiksów

Premiksy to preparaty zawierające zróżnicowane składniki odżywcze, witaminy i minerały, które są dodawane do pasz w celu wzbogacenia ich wartości odżywczej. Ich głównym celem jest zapewnienie zwierzętom odpowiedniego poziomu składników pokarmowych, które mogą być trudne do uzyskania w wystarczających ilościach z naturalnych źródeł. Przykładem zastosowania premiksów jest produkcja pasz dla drobiu, gdzie dodaje się specyficzne witaminy i minerały, takie jak witamina A, D3, E oraz mikroelementy, aby wspierać wzrost, zdrowie oraz produkcję jaj. Zgodnie z normami i dobrymi praktykami w branży zootechnicznej, stosowanie premiksów pozwala na optymalizację diet zwierząt, co przyczynia się do zwiększenia efektywności produkcji oraz poprawy jakości produktów zwierzęcych. Ważne jest, aby dobierać premiksy zgodnie z wymaganiami żywieniowymi konkretnego gatunku oraz jego etapem rozwoju, co potwierdzają liczne badania naukowe.

Pytanie 17

Zapotrzebowanie pokarmowe rośliny wynosi 60 kg P₂O₅ na 1 ha. Z gleby roślina pobiera 40 kg tego składnika. Ile fosforu powinno się zastosować na 1 ha, jeżeli jego stopień wykorzystania wynosi 40%?

A. 40 kg

B. 50 kg

C. 30 kg

D. 20 kg

Wybór błędnych odpowiedzi wynika z nieprawidłowego zrozumienia zależności między przyswajaniem składników pokarmowych a ich dostępnością w glebie. Odpowiedzi sugerujące ilości 20 kg, 30 kg czy 40 kg fosforu nie uwzględniają pełnego obrazu wymagań rośliny i efektywności stosowanego nawozu. Na przykład, odpowiedź 20 kg wynika z pomyłkowego założenia, że to wystarczająca ilość, by pokryć brakujące składniki, nie biorąc pod uwagę rzeczywistej efektywności nawozów. Odpowiedź 30 kg również jest myląca, ponieważ nie odpowiada na faktyczne potrzeby rośliny, które w tym przypadku są wyższe. W przypadku 40 kg, błąd polega na nieuznawaniu, że zaledwie 40% tej ilości będzie wykorzystywane przez rośliny, co z kolei prowadzi do zupełnie nieadekwatnego zaspokojenia potrzeb roślinnych. W praktyce, nieprawidłowe obliczenia nawożenia mogą prowadzić do niewystarczających plonów, co z kolei negatywnie wpływa na efektywność ekonomiczną produkcji rolnej. Właściwe planowanie nawożenia jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, co pozwala na maksymalne wykorzystanie dostępnych zasobów glebowych oraz nawozów, a także redukcję ich strat do środowiska.

Pytanie 18

Producent chleba tostowego o wydłużonej trwałości dystrybuuje swój produkt we wszelkiego rodzaju sklepach - od niewielkich lokalnych po duże supermarkety. Taki sposób działania ilustruje dystrybucję

A. wyłączną

B. ekskluzywną

C. selektywną

D. intensywną

Odpowiedź "intensywna" jest poprawna, ponieważ dystrybucja intensywna odnosi się do strategii, w której producent stara się umieścić swoje produkty w jak największej liczbie punktów sprzedaży. W kontekście pieczywa tostowego o przedłużonej trwałości, producent dąży do maksymalizacji dostępności swojego produktu, co jest kluczowe w branży spożywczej, gdzie klienci często podejmują decyzje zakupowe w oparciu o dostępność. Przykładem takiego działania mogą być popularne marki, które sprzedają swoje produkty zarówno w małych sklepikach osiedlowych, jak i w dużych sieciach supermarketów. Taka strategia zwiększa widoczność marki i pozwala dotrzeć do szerszej grupy konsumentów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami marketingowymi. Dodatkowo, dystrybucja intensywna pozwala na osiągnięcie większej skali dystrybucji, co z kolei może prowadzić do obniżenia kosztów produkcji przez efekty skali.

Pytanie 19

Oblicz ilość suchej masy w dawce pokarmowej dla krowy o masie ciała 600 kg, której dzienna wydajność wynosi 25 kg mleka.

Sucha masa (kg) = (0,025 × mc) + (0,1 × y)
mc = masa ciała (kg)
y = dzienna produkcja mleka (kg)

A. 25,00 kg

B. 17,50 kg

C. 2,50 kg

D. 15,00 kg

Wybór złej odpowiedzi może wynikać z nieporozumień dotyczących pojęcia suchej masy oraz jej roli w diecie krowy. Odpowiedzi takie jak 2,50 kg, 15,00 kg i 25,00 kg wskazują na brak zrozumienia, jak oblicza się ilość suchej masy w zależności od masy ciała zwierzęcia oraz jego wydajności mlecznej. Przyjmuje się, że dla optymalnego żywienia krowy mlecznej, ilość suchej masy powinna być dostosowana do poziomu jej produkcji mleka, co często kształtuje się na poziomie około 0,7-1,0 kg suchej masy na każdy kilogram wydanego mleka, w zależności od jakości paszy. Wybierając wartość 25,00 kg, można także dojść do wniosku, że nie uwzględniono aspektu wydajności w kontekście obliczeń. W praktyce, zbyt wysoka wartość może prowadzić do nadmiaru paszy, co z kolei skutkuje nieefektywnym wykorzystaniem żywności i zwiększonymi kosztami. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do błędów w zarządzaniu dietą, co w dłuższej perspektywie może osłabić wydajność mleczną oraz zdrowie bydła. Kluczowe jest zatem, aby hodowcy zwracali uwagę na wymagania żywieniowe swoich zwierząt oraz stosowali metody obliczeniowe zgodne z powszechnie uznawanymi standardami w branży. Zrozumienie tych zależności jest fundamentem efektywnego żywienia bydła mlecznego.

Pytanie 20

Kiedy stosuje się przycinanie dziobów oraz amputację grzebienia?

A. w chowie masowym indyków

B. w hodowli zarodowej kur

C. w hodowli zarodowej gęsi

D. w chowie przemysłowym kur

W chowie masowym indyków oraz w hodowli zarodowej gęsi i kur, przycinanie dziobów i amputacja grzebienia nie są powszechnie stosowanymi praktykami. W przypadku indyków, agresja jest zazwyczaj mniej problematyczna z powodu ich naturalnych zachowań społecznych oraz struktury grupowej, dlatego takie zabiegi nie są uzasadnione. Hodowla zarodowa, z kolei, ma na celu podtrzymanie wartości genetycznych i jakość reprodukcji, a niekoniecznie maksymalizację produkcji. W takich warunkach większy nacisk kładzie się na wprowadzenie programów selekcji i zarządzania stadem, które są bardziej ukierunkowane na dobrostan zwierząt. Amputacja grzebienia, będąca bardziej inwazyjnym zabiegiem, może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych i jest z reguły stosowana w ekstremalnych przypadkach, gdzie inne metody zarządzania konfliktem nie przynoszą odpowiednich rezultatów. Kluczowe w chowie zwierząt jest przestrzeganie zasad dobrostanu, a także unikanie niepotrzebnych interwencji, które mogą wprowadzać dodatkowy stres dla zwierząt. Dlatego w kontekście hodowli zarodowej oraz chowie masowym indyków, podejście do zarządzania i opieki nad zwierzętami powinno koncentrować się na zapobieganiu konfliktom poprzez odpowiednie warunki bytowe oraz edukację hodowców.

Pytanie 21

Podkiełkowywanie ziemniaków powinno przeprowadzać się w zakresie temperatur

Optymalne warunki przechowywania bułw
Etapy przechowywania	Temperatura
Dojrzewanie bułw 1-2 tygodnie	pow. 15°C
Schładzanie 2-3 tygodnie	stopniowe obniżanie do 4°C
Długotrwałe przechowywanie	2-6°C
Przygotowanie sadzeniaków na świetle 3-5 tygodni	10-15°C

A. 2-6°C

B. 7-9°C

C. 16-20°C

D. 10-15°C

Wybór odpowiedzi spoza zakresu 10-15°C może wynikać z nieporozumienia dotyczącego optymalnych warunków dla podkiełkowywania ziemniaków. Odpowiedzi 2-6°C, 7-9°C oraz 16-20°C nie są zgodne z aktualnymi zaleceniami agrotechnicznymi. Temperatura poniżej 10°C może spowolnić proces kiełkowania, co prowadzi do osłabienia sadzonek, a tym samym do gorszej jakości plonów. W temperaturach 2-6°C roślina nie jest w stanie efektywnie przeprowadzać procesów metabolicznych, co może skutkować obniżeniem odporności na choroby i stresy środowiskowe. Z drugiej strony, wybór wyższych wartości, takich jak 16-20°C, może prowadzić do zbyt intensywnego wzrostu, co skutkuje wydłużeniem pędów i słabszą strukturą roślin, co również negatywnie wpływa na plony. Błędne myślenie polega na tym, że nie każdy wyższy lub niższy zakres temperatury jest korzystny; kluczowe jest znalezienie równowagi, która sprzyja zdrowemu rozwojowi roślin. Zrozumienie tych zależności jest istotne dla efektywności upraw, a także dla zapewnienia wysokiej jakości plonów w dłuższym okresie.

Pytanie 22

Jakie produkty uboczne pochodzące z przemysłu cukrowniczego są wykorzystywane jako źródła energii w dietach bydła?

A. kiełki słodowe i otręby

B. makuchy i młóto

C. wysłodki i melasa

D. śruty poekstrakcyjne i drożdże

Wysłodki i melasa są uznawane za produkty uboczne przemysłu cukrowniczego, które wykazują wysoką wartość energetyczną w żywieniu bydła. Wysłodki, pochodzące z procesu ekstrakcji cukru z buraków cukrowych, są bogate w błonnik oraz substancje odżywcze, co czyni je doskonałym dodatkiem do paszy. Melasa, będąca gęstym syropem pozyskiwanym z procesu rafinacji cukru, zawiera dużą ilość cukrów prostych, co sprawia, że jest łatwo przyswajalnym źródłem energii. Te składniki są szczególnie korzystne w dietach bydła mlecznego, zwiększając wydajność produkcji mleka oraz poprawiając ogólną kondycję zwierząt. Warto zauważyć, że stosowanie wysłodków i melasy w żywieniu bydła jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego żywienia, co przyczynia się do efektywności produkcji rolniczej oraz zmniejszenia odpadów przemysłowych.

Pytanie 23

W układzie trawiennym, między żołądkiem a jelitem czczym, znajduje się

A. okrężnica

B. trzustka

C. przełyk

D. dwunastnica

Dwunastnica jest pierwszym odcinkiem jelita cienkiego, który znajduje się pomiędzy żołądkiem a jelitem czczym. To niezwykle istotna część układu pokarmowego, ponieważ to właśnie tutaj zachodzi kluczowy proces trawienia. W dwunastnicy następuje neutralizacja kwasu solnego z żołądka dzięki działaniu soku trzustkowego oraz żółci, co jest niezbędne do prawidłowego działania enzymów trawiennych. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest zrozumienie, dlaczego problemy z dwunastnicą, takie jak wrzody czy zapalenie, mogą prowadzić do zaburzeń w trawieniu i wchłanianiu substancji odżywczych. Również, standardy w medycynie i dietetyce uwzględniają znaczenie dwunastnicy w diagnostyce i leczeniu chorób układu pokarmowego. Wiedza na temat tej struktury anatomicznej oraz jej funkcji jest kluczowa dla specjalistów pracujących w dziedzinie zdrowia oraz dla osób zainteresowanych zdrowym odżywianiem.

Pytanie 24

Jakie jest główne zadanie otoczkowania nasion buraków cukrowych?

A. możliwość zastosowania siewu precyzyjnego.

B. spowolnienie wschodów.

C. zwiększenie ilości pestycydów stosowanych w glebie.

D. przyspieszenie czasu realizacji przerywki.

Otoczkowanie nasion buraków cukrowych ma na celu przede wszystkim umożliwienie precyzyjnego siewu. Technika ta polega na pokryciu nasion specjalnymi materiałami, które zwiększają ich wielkość, jednocześnie poprawiając ich właściwości siewne. Dzięki temu, nasiona stają się cięższe i bardziej jednorodne, co umożliwia ich skuteczniejsze siewienie za pomocą nowoczesnych maszyn siewnych. W praktyce, siew precyzyjny pozwala na dokładniejsze rozmieszczenie nasion w glebie, co przekłada się na lepsze wykorzystanie dostępnych zasobów, takich jak woda i składniki odżywcze. W efekcie zwiększa się plon, a także poprawia jakość buraków cukrowych. Zastosowanie otoczkowanych nasion jest zgodne z aktualnymi standardami agrotechnicznymi, które kładą duży nacisk na efektywność produkcji rolniczej oraz zrównoważony rozwój. Dobrym przykładem zastosowania tej technologii jest siew buraków w systemach uprawy precyzyjnej, gdzie każdy aspekt uprawy jest monitorowany i dostosowywany do potrzeb roślin. Kwestie te są szczególnie istotne w kontekście rosnących wymagań dotyczących efektywności produkcji i ochrony środowiska.

Pytanie 25

Dokumenty dotyczące wynagrodzeń pracowników powinny być przechowywane w siedzibie instytucji?

A. nie krócej niż 3 lata

B. nie dłużej niż 5 lat

C. nie dłużej niż 3 lata

D. nie krócej niż 5 lat

Odpowiedź 'nie krócej niż 5 lat' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa pracy, karty wynagrodzeń pracowników powinny być przechowywane przez co najmniej 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym zakończono umowę o pracę. Przechowywanie tych dokumentów jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia dokumentacji kadrowej oraz dla ewentualnych kontroli ze strony organów państwowych. Z perspektywy praktycznej, długotrwałe archiwizowanie kart wynagrodzeń pozwala na łatwe odnalezienie informacji w przypadku sporów związanych z wynagrodzeniem, świadczeniami emerytalnymi czy też w sytuacjach, gdy pracownik ubiega się o określone uprawnienia. Dobrą praktyką jest również zapewnienie odpowiednich warunków przechowywania dokumentacji, aby nie uległa ona zniszczeniu czy zagubieniu. Warto zwrócić uwagę, że nieprzechowywanie dokumentacji przez wymagany czas może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych, w tym do odpowiedzialności finansowej dla pracodawcy.

Pytanie 26

Desykacja roślin strączkowych jest wykonywana w celu

A. aktywacji nasion do kiełkowania

B. przyspieszenia dojrzewania

C. przyspieszenia wschodów

D. ochrony roślin przed chorobami

Zrozumienie, czym jest desykacja roślin strączkowych i po co się ją robi, jest naprawdę ważne, jeśli chcesz dobrze zarządzać uprawami. Wiele osób może myśleć, że desykacja chroni rośliny przed chorobami lub pozwala na szybsze wschody, ale to nie do końca tak jest. Ochrona przed chorobami jest istotna w uprawach, ale desykacja nie ma na celu walczyć z patogenami. Może nawet zwiększyć ryzyko chorób, jeśli zastosujesz ją za późno, kiedy rośliny już są chore. Szybsze wschody też nie są celem desykacji, bo to dotyczy zupełnie innej fazy, a desykacja skupia się na dojrzewaniu. Przyspieszanie kiełkowania to coś innego i potrzebuje innych technik, jak nawilżanie czy hormony. Skuteczne zarządzanie uprawami roślin strączkowych wymaga zrozumienia cykli ich wzrostu i umiejętności odróżniania technik w różnych fazach. Niekiedy błędne zrozumienie po co jest desykacja prowadzi do tego, że stosujemy ją niewłaściwie, co może zmniejszyć plony oraz pogorszyć jakość nasion.

Pytanie 27

Do siewu bezpośredniego stosuje się siewnik wyposażony w redlice

A. stopkowe obciążane sprężynami

B. talerzowe bez kółek kopiujących

C. radełkowe z kółkami dogniatającymi

D. stopkowe obciążane hydraulicznie

Wybór siewników, które nie są dostosowane do siewu bezpośredniego, prowadzi do nieefektywności i zwiększenia kosztów produkcji. Siewniki stopkowe dociążane sprężynami i hydraulicznie nie są optymalne w tym kontekście, ponieważ ich budowa przeznaczona jest do głębszego wprowadzania nasion, co jest sprzeczne z zasadami siewu bezpośredniego. Te urządzenia wymagają wcześniejszej obróbki gleby, co zwiększa ryzyko erozji oraz negatywnie wpływa na życie mikroorganizmów w glebie. Zastosowanie kółek kopiujących, jak w przypadku siewników radełkowych, także nie przystaje do idei siewu bezpośredniego, gdyż te elementy dodatkowo uciskają glebę, co może ograniczać dostęp powietrza do nasion i hamować ich wzrost. Błędem myślowym jest zakładanie, że każde urządzenie siewne może być użyte w każdych warunkach, co prowadzi do nieoptymalnych praktyk agrotechnicznych. Ważne jest zrozumienie, że prawidłowy wybór sprzętu do siewu nie tylko wpływa na efektywność, ale także na długoterminowy stan gleby oraz jej zdolności produkcyjne.

Pytanie 28

Odczytana z tabeli cena równowagi rynkowej wynosi

Cena dobra w zł	Ilość nabywana w tys. sztuk	Ilość oferowana w tys. sztuk
20	300	280
22	295	287
24	290	290
26	270	300

A. 22 zł

B. 26 zł

C. 24 zł

D. 20 zł

Nieprawidłowe odpowiedzi często wynikają z nieporozumień dotyczących definicji i funkcji ceny równowagi rynkowej. Wybór ceny 20 zł, 22 zł lub 26 zł może sugerować, że osoba odpowiadająca nie uwzględniła podstawowego mechanizmu rynkowego, jakim jest równowaga między popytem a podażą. Ceny poniżej 24 zł mogą sugerować, że popyt przekracza podaż, co prowadzi do niedoboru towarów. W krótkim okresie taka sytuacja może być korzystna dla sprzedawców, ale długofalowo prowadzi do podwyższania cen przez producentów, aby zaspokoić rosnące zapotrzebowanie. Z kolei wybór ceny 26 zł wskazuje na błędne rozumienie sytuacji nadwyżki, gdzie podaż przewyższa popyt, co w rezultacie prowadzi do obniżania cen. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe, ponieważ błędne podejście do analizy rynku może skutkować podejmowaniem nietrafnych decyzji biznesowych. Wysoka jakość analizy rynku i zdolność do identyfikacji punktów równowagi są niezbędne dla sukcesu w szybko zmieniających się warunkach gospodarczych. Dodatkowo, niewłaściwe interpretacje danych mogą prowadzić do utraty zaufania w relacjach między konsumentami a producentami, co może mieć dalekosiężne skutki dla całego rynku.

Pytanie 29

Które zboże jare charakteryzuje się najwyższymi wymaganiami wodnymi oraz najniższymi wymaganiami glebowymi?

A. Proso

B. Pszenica

C. Jęczmień

D. Owies

Owies jest zbożem jarym, które charakteryzuje się największymi wymaganiami wodnymi wśród podanych opcji. Roślina ta dobrze radzi sobie w warunkach ograniczonej dostępności wody, jednakże aby osiągnąć optymalne plony, potrzebuje stałego zaopatrzenia w wodę, szczególnie w kluczowych fazach wzrostu, takich jak kiełkowanie i wegetacja. Owies rośnie dobrze na glebach o niskiej żyzności, co czyni go idealnym wyborem w systemach uprawy pasowej oraz w miejscach, gdzie inne zboża mogą nie przetrwać. W praktyce, rolnicy stosują owies jako roślinę okrywową, co wpływa pozytywnie na jakość gleby, zmniejsza erozję oraz zwiększa bioróżnorodność. Wartością dodaną jest to, że owies jest również stosowany jako pasza dla zwierząt, co sprawia, że jego uprawa jest wszechstronna i opłacalna. W kontekście standardów branżowych, owies wpisuje się w coraz bardziej popularne praktyki rolnictwa zrównoważonego, które kładą nacisk na minimalizację wpływu na środowisko oraz efektywne wykorzystanie zasobów naturalnych.

Pytanie 30

W wyniku pożaru zniszczeniu uległa jedna z hal produkcyjnych. Finansowe konsekwencje tego incydentu zostaną zaksięgowane na konto

A. wydatków operacyjnych

B. kosztów działalności operacyjnej

C. nadzwyczajnych strat

D. nadzwyczajnych zysków

Odpowiedź 'strat nadzwyczajnych' jest właściwa, ponieważ w przypadku zdarzeń losowych, takich jak pożar, straty związane z uszkodzeniem mienia firmy powinny być klasyfikowane jako wydarzenia nadzwyczajne. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), straty nadzwyczajne to te, które są wynikiem nieprzewidywalnych okoliczności, które nie są związane z typową działalnością operacyjną firmy. Przykładem może być katastrofa naturalna lub nagły wypadek, który prowadzi do znacznych strat finansowych. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny prowadzić odpowiednią dokumentację i raportowanie takich zdarzeń, aby móc właściwie zarządzać ryzykiem i informować inwestorów o potencjalnych wpływach na wyniki finansowe. Klasyfikacja strat jako nadzwyczajnych pozwala także na lepsze zrozumienie sytuacji finansowej firmy oraz może wpływać na decyzje dotyczące przyszłych inwestycji oraz ubezpieczeń.

Pytanie 31

Najlepszą rośliną osłonową dla drobnonasiennych roślin motylkowych, gdy uprawa jest przeznaczona na paszę, jest

A. pszenżyto ozime

B. jęczmień jary

C. bobik

D. żyto ozime

Wybór takich roślin, jak żyto ozime, pszenżyto ozime czy bobik, jako zasłon roślinnych dla motylków drobnonasiennych może prowadzić do błędnych wniosków w zakresie efektywnej agrotechniki. Żyto ozime, choć jest rośliną odporną na trudne warunki, ma tendencję do silnej konkurencji z innymi roślinami, co może ograniczać wzrost roślin motylkowych. Konkurując o światło i składniki odżywcze, żyto może tłumić młode rośliny motylkowe, co negatywnie wpływa na ich rozwój. Podobnie pszenżyto ozime, będące hybrydą pszenicy i żyta, nie sprzyja tworzeniu optymalnych warunków dla roślin motylkowych, ponieważ jego dominacja w uprawie może prowadzić do obniżenia różnorodności biologicznej. Bobik, chociaż korzystny jako roślina motylkowa, w kontekście paszy może nie dostarczać odpowiednich warunków ochronnych, które są kluczowe dla drobnonasiennych motylków. Często mylone są funkcje roślin ochronnych i nawozowych, co prowadzi do błędnych wyborów w uprawach, ponieważ nie uwzględniają one synergii między roślinami a ich środowiskiem. Właściwe dobranie roślin ochronnych jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości paszy oraz wspierania lokalnych ekosystemów.

Pytanie 32

Na podstawie analizy fragmentów Ustawy o nawozach i nawożeniu wskaż, w uprawach których roślin nie można stosować nawozów naturalnych w postaci płynnej w czasie wegetacji.

Stosowanie nawozów naturalnych i środków wspomagających uprawę roślin
Art. 20
(...)Zabrania się stosowania nawozów:
1.	na glebach zalanych wodą, przykrytych śniegiem, zamarzniętych do głębokości 30 cm oraz podczas opadów deszczu;
2.	naturalnych:
-	w postaci płynnej i azotowych – na glebach bez okrywy roślinnej, położonych na stokach o nachyleniu większym niż 10%,
-	w postaci płynnej – podczas wegetacji roślin przeznaczonych w krótkim czasie do bezpośredniego spożycia przez ludzi.

A. Bobik.

B. Pszenica.

C. Marchew do bezpośredniego spożycia.

D. Buraki cukrowe.

Odpowiedź "Marchew do bezpośredniego spożycia" jest poprawna, ponieważ zgodnie z Art. 20 Ustawy o nawozach i nawożeniu, nawozy naturalne w postaci płynnej nie mogą być stosowane w czasie wegetacji roślin, które są przeznaczone do bezpośredniego spożycia przez ludzi. Wiele warzyw, takich jak marchew, jest zbieranych i spożywanych w krótkim czasie po zbiorach, co podkreśla konieczność przestrzegania tego przepisu. Stosowanie nawozów naturalnych w tym przypadku mogłoby prowadzić do zanieczyszczenia produktu końcowego, co jest niezgodne z normami bezpieczeństwa żywności. Z perspektywy praktycznej, aby spełnić te wymagania, można stosować nawozy organiczne w postaci stałej lub kompost, które są dozwolone i nie wpływają negatywnie na jakość zbiorów. Przy uprawie marchwi istotne jest również stosowanie dobrej praktyki rolniczej, która obejmuje odpowiednie rotacje upraw oraz monitoring jakości gleby, co może pomóc w optymalizacji plonów bez ukierunkowania się na nawozy płynne.

Pytanie 33

Który odcinek kręgosłupa ssaków hodowlanych, które są stałocieplne, ma ustaloną liczbę kręgów?

A. Krzyżowy

B. Lędźwiowy

C. Szyjny

D. Piersiowy

Odpowiedź na pytanie dotyczące odcinków kręgosłupa stałocieplnych ssaków jest prawidłowa. Odcinek szyjny kręgosłupa zwierząt, w tym gatunków hodowlanych, ma stałą liczbę kręgów, wynoszącą zazwyczaj siedem. Ta cecha jest istotna zarówno z anatomicznego, jak i funkcjonalnego punktu widzenia. Odcinek szyjny kręgosłupa spełnia kluczową rolę w podtrzymywaniu głowy oraz umożliwianiu ruchów w obrębie szyi, co jest istotne dla codziennego funkcjonowania zwierząt. Stabilność i jednocześnie elastyczność tego odcinka są osiągane dzięki przemyślanej budowie poszczególnych kręgów, które są przystosowane do różnych ruchów. Wiedza na temat stałej liczby kręgów w odcinku szyjnym jest również fundamentalna w kontekście weterynarii, gdzie zrozumienie anatomii ssaków pozwala na precyzyjne diagnozowanie problemów zdrowotnych, takich jak urazy czy choroby kręgosłupa. Dobrą praktyką jest również uwzględnianie tej wiedzy w hodowli zwierząt, aby zapewnić ich komfort oraz zdrowie.

Pytanie 34

Planowane zużycie paszy pełnoporcjowej Grower, w ilości 60 kg oraz cenie 1000 zł/t, przeznaczone jest na odchów warchlaka od 10 kg do 30 kg. Jaki jest koszt żywienia warchlaka na uzyskanie przyrostu masy ciała o 1 kg?

A. 2 zł

B. 6 zł

C. 4 zł

D. 3 zł

W przypadku obliczeń dotyczących kosztu żywienia warchlaka, ważne jest zrozumienie podstawowych zasad dotyczących analizy kosztów. Odpowiedzi wskazujące na 2 zł, 4 zł lub 6 zł jako koszt na kilogram przyrostu masy są wynikiem błędnych założeń dotyczących zarówno kosztów paszy, jak i sposobu ich kalkulacji. Analizując odpowiedź zakładającą koszt 4 zł na kilogram, można zauważyć, że może ona wynikać z nieprecyzyjnego podziału całkowitych kosztów paszy na mniejszą ilość przyrostu, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Warto pamiętać, że prawidłowe podejście wymaga uwzględnienia całkowitego zużycia paszy oraz sumarycznego przyrostu masy, co w tym przypadku daje 60 kg paszy na 20 kg przyrostu masy, co prowadzi do właściwej kalkulacji. Podobnie, odpowiedź 6 zł sugeruje, że ilość paszy zużytej na 1 kg przyrostu jest zawyżona, co może wynikać z mylenia całkowitych kosztów z jednostkowym kosztami. Często zdarza się, że błędne interpretacje wynikają z nieprzemyślanej analizy wydatków i nieelastycznego podejścia do obliczeń. Aby poprawić dokładność takich kalkulacji, warto usystematyzować proces, co przekłada się na lepsze zarządzanie gospodarstwem i efektywność produkcyjną. Przy hodowli zwierząt gospodarskich kluczowe jest podejście oparte na dokładnych danych, co pozwala na optymalizację kosztów oraz maksymalizację zysków.

Pytanie 35

Cechą charakterystyczną gatunku jest wszystkożerność i wysoka płodność

A. świń

B. owiec

C. bydła

D. kóz

Wybór owiec, kóz, czy bydła jako odpowiedzi na pytanie o wszystkożerność i wysoką rozrodczość jest nieprecyzyjny i oparty na błędnym rozumieniu potrzeb i cech tych gatunków. Owce, choć mogą spożywać różnorodne pokarmy, są przede wszystkim zwierzętami roślinożernymi, co ogranicza ich zdolność do adaptacji w zmieniających się warunkach żywnościowych. Ich dieta opiera się głównie na trawie i paszach roślinnych, co sprzyja ich zdrowiu, ale jednocześnie ogranicza ich elastyczność w kwestii diety. Kozy są bardziej elastyczne w diecie niż owce, jednak ich rozrodczość nie dorównuje tym cechom jakie wykazują świnie. Bydło z kolei, jako zwierzęta przeżuwające, również nie jest uważane za wszystkożerne, a ich rozrodczość, choć względnie wysoka, nie jest tak intensywna jak w przypadku świń. Często mylone są różnice w strategiach hodowlanych tych gatunków, co może prowadzić do błędnych wniosków o ich cechach. Ważne jest zrozumienie, że różne gatunki zwierząt mają specyficzne wymagania żywieniowe oraz różnią się pod względem biologicznym i behawioralnym, co wpływa na ich efektywność produkcyjną i dobrostan. Właściwe zarządzanie tymi aspektami jest kluczowe w praktykach hodowlanych, aby osiągnąć zrównoważone rezultaty.

Pytanie 36

Na podstawie zamieszczonych założeń produkcyjnych oblicz zapotrzebowanie na mleko dla grupy koźląt w tuczu mlecznym.

Założenia produkcyjne tuczu mlecznego koźląt.
Ilość koźląt tuczonych w grupie	30 szt.
Przyrost masy ciała koźlęcia w okresie tuczu	15 kg
Zużycie mleka na 1 kilogram przyrostu	8 litrów
Czas trwania tuczu	60 dni

A. 7200 litrów.

B. 14400 litrów.

C. 1800 litrów.

D. 3600 litrów.

Wybierając inne odpowiedzi niż 3600 litrów, można napotkać na pułapki związane z niedoszacowaniem lub przeszacowaniem zapotrzebowania na mleko dla koźląt. Obliczenia, które prowadzą do wyników takich jak 1800 litrów, 14400 litrów czy 7200 litrów, często opierają się na błędnym założeniu co do ilości mleka potrzebnego dla pojedynczego koźlęcia lub całkowitej liczby koźląt. Na przykład, odpowiedź 1800 litrów może wynikać z przyjęcia niewłaściwego zużycia mleka na koźle, co w praktyce prowadzi do niedoboru składników odżywczych, a tym samym spowolnienia wzrostu. Z kolei wybór wartości 14400 litrów lub 7200 litrów może być efektem błędnych kalkulacji arytmetycznych lub zastosowania nieodpowiednich proporcji, co jest częstym błędem w analizach żywieniowych. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każdy aspekt diety zwierząt powinien być oparty na solidnych podstawach naukowych oraz aktualnych standardach w hodowli. Ignorowanie zalecanych norm żywieniowych może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych, a także negatywnie wpłynąć na efektywność produkcji. Dlatego tak ważne jest, aby przy obliczeniach korzystać z precyzyjnych danych oraz uwzględniać każdy szczegół dotyczący specyfiki hodowli i jej wymagań.

Pytanie 37

Na podstawie przedstawionego schematu organizacji żywienia koni, oblicz ile kilogramów siana należy podać sześciu koniom na ostatni odpas, jeśli dzienna dawka siana wynosi 30 kg/szt.

Organizacja żywienia koni
Godzina	Czynność
4.00 - 6.00	Pojenie, zadanie z całodziennej dawki ¼ obroku, 1/5 siana lub zielonki
8.00 - 8.30	Zadanie 1/4 obroku, 1/5 siana lub zielonki
12.00 - 13.30	Pojenie, zadanie 1/4 obroku, 1/5 siana lub zielonki
16.30 - 17.00	Zadanie 1/5 siana lub zielonki
19.00	Pojenie, zadanie 1/2 obroku, 1/5 siana lub zielonki oraz ściółka ze słomy

A. 30 kg

B. 6 kg

C. 5 kg

D. 36 kg

Odpowiedź 36 kg jest poprawna, ponieważ obliczenia opierają się na zasadzie, że ostatni odpas siana dla koni powinien stanowić 1/5 dziennej dawki siana. Gdy dzienna dawka wynosi 30 kg na konia, dla sześciu koni całkowita dzienna dawka to 6 koni x 30 kg = 180 kg. Następnie, aby obliczyć ilość siana na ostatni odpas, dzielimy 180 kg przez 5, co daje nam 36 kg. Takie podejście jest zgodne z dobrą praktyką w żywieniu koni, gdzie kluczowe jest zapewnienie odpowiednich ilości paszy w ciągu dnia, aby utrzymać ich zdrowie i kondycję. Ścisłe przestrzeganie zasad żywieniowych oraz monitorowanie dawki siana mogą zapobiegać problemom zdrowotnym, takim jak otyłość czy choroby metaboliczne. Warto również dodać, że odpowiednie żywienie koni wymaga uwzględnienia ich aktywności fizycznej oraz stanu zdrowia, co powinno być zawsze brane pod uwagę przy ustalaniu diety, zwłaszcza w kontekście ostatniego odpasu przed nocą.

Pytanie 38

Wprowadzenie do rejestru zwierząt powinno nastąpić

A. tuż przed wystąpieniem zdarzenia wymagającego wpisu, jednak nie wcześniej niż na 3 dni przed

B. w ciągu 10 dni od daty przeprowadzenia inspekcji w przypadku bydła oraz 14 dni dla innych grup zwierząt

C. niezwłocznie po wystąpieniu zdarzenia, które wymaga wpisu, nie później jednak niż w ciągu 7 dni

D. w ciągu 7 dni od daty przeprowadzenia inspekcji dla bydła oraz 10 dni dla pozostałych kategorii zwierząt

Wiele osób może mylić terminy dotyczące rejestracji zdarzeń związanych ze zwierzętami, co prowadzi do błędnych wniosków. Odpowiedzi sugerujące wcześniejsze rejestrowanie zdarzeń lub wydłużenie terminu do rejestracji mogą wynikać z niepełnego zrozumienia celu tych przepisów. Przykładowo, wpisywanie informacji do księgi rejestracji zwierząt przed zaistnieniem zdarzenia objętego obowiązkiem wpisu jest niemożliwe, ponieważ takie dane nie istnieją w momencie rejestracji i mogą prowadzić do nieprawidłowości w dokumentacji. Ponadto, opóźnienia w rejestracji, takie jak te zaproponowane w niektórych odpowiedziach, mogą powodować, że dane staną się nieaktualne, co z kolei może prowadzić do błędnych wniosków w kwestiach dotyczących zdrowia i bezpieczeństwa zwierząt, a nawet ich właścicieli. W praktyce, rejestrowanie zdarzeń w ciągu zbyt długiego czasu po ich wystąpieniu (na przykład po upływie 10 dni) może wprowadzić zamieszanie w zarządzaniu stadem, co negatywnie wpływa na efektywność działań weterynaryjnych. Dobrym przykładem jest sytuacja, w której podejrzewana choroba nie jest zgłoszona na czas, co skutkuje jej rozprzestrzenieniem się w stadzie. Dlatego tak ważne jest, aby stosować się do ściśle określonych terminów, co przyczynia się do sprawnego zarządzania zwierzętami oraz ich zdrowiem.

Pytanie 39

Na podstawie danych zawartych w tabeli wybierz mieszankę pełnoporcjową dla kurcząt brojlerów na I okres tuczu.

Nazwa mieszanki	Przeznaczenie mieszanki
Pre-DJ	Dla kur niosek od 16-18 tygodnia do 2% nieśności
DKM-1	Dla kurcząt hodowlanych od 0 do 6 tygodnia życia
DKA-Starter	Dla kurcząt rzeźnych od 0 do 10 dnia tuczu
DKA-Grower	Dla kurcząt brojlerów od 11 dnia tuczu do 7 dni przed ubojem

A. DKM-1

B. DKA-Starter

C. DKA-Grower

D. Pre-DJ

Wybór mieszanki DKA-Grower, DKM-1 lub Pre-DJ na I okres tuczu kurcząt brojlerów może prowadzić do wielu problemów związanych z ich zdrowiem i rozwojem. Mieszanka DKA-Grower jest przeznaczona dla ptaków w późniejszym etapie tuczu, co oznacza, że jej skład nie jest dostosowany do potrzeb żywieniowych bardzo młodych kurcząt. Wprowadzenie tej mieszanki zbyt wcześnie może skutkować niedoborami składników odżywczych, co negatywnie wpłynie na wzrost oraz kondycję ptaków. Z kolei DKM-1 to mieszanka, która może być stosowana w szczególnych przypadkach, ale nie jest dedykowana dla kurcząt od pierwszego dnia życia. Ponadto, mieszanka Pre-DJ to produkt, który ma inne zastosowanie, często w kontekście dalszego tuczu lub dla innych gatunków ptaków. Wybór niewłaściwej mieszanki na początku tuczu jest typowym błędem, który wynika z braku wiedzy na temat specyfiki diety ptaków na różnych etapach ich rozwoju. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że młode kurczęta wymagają pełnoporcjowej paszy, która dostarczy im wszystkich niezbędnych składników odżywczych, co zapewnia tylko DKA-Starter. Ignorowanie tych zależności może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych oraz obniżenia wydajności produkcyjnej.

Pytanie 40

Wyszczególnione elementy z rachunku zysków i strat masarni PMIW za rok obrotowy prezentowały się następująco:
- przychody z działalności operacyjnej wyniosły 250 000 zł,
- koszty działalności operacyjnej osiągnęły 180 000 zł.

Jaki był zysk z działalności operacyjnej masarni?

A. 70 000 zł

B. 250 000 zł

C. 430 000 zł

D. 180 000 zł

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumień w zakresie obliczania zysków oraz interpretacji przychodów i kosztów. Niektórzy mogą mylnie zakładać, że zysk operacyjny powinien być równy przychodom lub kosztom, co jest całkowicie błędne. Na przykład, wybór 430 000 zł może wynikać z błędnego zrozumienia, że zysk to suma przychodów, podczas gdy w rzeczywistości należy uwzględnić także koszty. Odpowiedzi takie jak 180 000 zł również wskazują na niezrozumienie definicji zysku, który nie jest równy kosztom, ale różnicy między przychodami a kosztami. Z kolei 250 000 zł, odpowiadające całkowitym przychodom, również nie może być zyskiem, ponieważ ignoruje koszty, które firma ponosiła. W rzeczywistości, zysk operacyjny to wskaźnik rentowności, który pokazuje, jak efektywnie firma zarządza swoimi przychodami i kosztami w toku działalności. Zrozumienie tej koncepcji jest kluczowe dla analizy finansowej i podejmowania świadomych decyzji zarządczych. W praktyce, nieumiejętność prawidłowego obliczenia zysku może prowadzić do błędnych wniosków i niezrozumienia sytuacji finansowej firmy, co może negatywnie wpłynąć na decyzje inwestycyjne i strategiczne.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej