Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.01 - Wykonywanie robót zbrojarskich i betoniarskich
Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 01:39
Data zakończenia: 18 grudnia 2025 01:47

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Oblicz na postawie tabeli Katalogu Nakładów Rzeczowych liczbę roboczogodzin pracy zbrojarzy grupy II, którą należy zaplanować podczas wykonania montażu zbrojenia konstrukcji monolitycznej budowli z wykorzystaniem 500 kg stali gładkiej i 1 000 kg stali żebrowanej.

Zbrojenie konstrukcji. Przygotowanie i montaż zbrojenia
Nakłady na 1 tonę zbrojenia	Wyciąg z KNR 2-02	Tablica 0290
Rodzaje zawodów, materiałów i maszyn	Jedn. miary	Konstrukcje monolityczne budowli
Rodzaje zawodów, materiałów i maszyn	Jedn. miary	Pręty gładkie	Pręty żebrowane
Zbrojarze-grupa II	r-g	39,82	47,75

A. 67,66 r-g

B. 43,80 r-g

C. 87,57 r-g

D. 63,70 r-g

Wiesz co? Właściwa odpowiedź to 67,66 roboczogodzin (r-g) dla zbrojarzy z grupy II. Wynika to z dokładnych obliczeń nakładów pracy, które przyjdzie Ci wykonać dla konkretnej ilości stali gładkiej i żebrowanej. W katalogu nakładów rzeczowych zobaczysz, że dla stali mamy różne wartości w zależności od masy, liczonej w tonach. Mamy tu 500 kg stali gładkiej, czyli 0,5 tony, oraz 1000 kg stali żebrowanej, co daje 1 tonę. Trzeba te liczby połączyć, używając odpowiednich współczynników dla każdego typu stali. Moim zdaniem, te kalkulacje są naprawdę ważne dla planowania budowy. Dzięki nim możesz dokładnie oszacować, ile ludzi potrzebujesz i jak podzielić pracę, co z kolei wpływa na to, jak wygląda harmonogram i koszty całego projektu. Fajnie byłoby też pamiętać, że znajomość tych nakładów i umiejętność ich zastosowania to kluczowe elementy, jeśli chodzi o przepisy budowlane i normy jakościowe w branży.

Pytanie 2

Na rysunku przedstawiono

A. transporter.

B. wywrotkę.

C. betonomieszarkę.

D. cementowóz.

Betonomieszarka to pojazd specjalistyczny, który jest kluczowy w procesie budowlanym, szczególnie przy wytwarzaniu betonu. Na zdjęciu widoczny jest pojazd z dużym, obracającym się bębnem, który pełni funkcję mieszania składników betonu, takich jak cement, woda, kruszywo i dodatki chemiczne. Dzięki swojej konstrukcji, betonomieszarka zapewnia jednorodność mieszanki oraz jej transport do miejsca budowy. W praktyce, pojazdy te są wykorzystywane nie tylko do dostarczania betonu, ale również do jego mieszania na placu budowy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Standardy dotyczące transportu betonu wymagają, aby mieszanka była dostarczana w odpowiednich warunkach, aby uniknąć jej zbyt wczesnego stwardnienia, co może prowadzić do znacznych strat. W związku z tym, znajomość funkcji i zastosowania betonomieszarek jest nieodzowna dla każdego inżyniera budownictwa czy technologii materiałów budowlanych.

Pytanie 3

W recepturze roboczej określono ilość suchych składników mieszanki betonowej w stosunku objętościowym 1 : 2 : 4. Jaką ilość m żwiru należy zastosować, zakładając użycie 4 m3 piasku do przygotowania tej mieszanki?

A. 1 m3

B. 2 m3

C. 4 m3

D. 8 m3

Obliczanie proporcji składników mieszanki betonowej, takich jak cement, piasek i żwir, wymaga zrozumienia ich wzajemnych relacji. Jeśli ktoś twierdzi, że do 4 m³ piasku potrzebne jest 2 m³ żwiru, to myli się, ponieważ nie uwzględnia proporcji 1:2:4. Proporcje te wskazują, że na każdą jednostkę cementu przypadają odpowiednio dwie jednostki piasku i cztery jednostki żwiru. Przy 4 m³ piasku, zgodnie z prawidłowym obliczeniem, potrzebujemy 8 m³ żwiru, co wynika z tego, że ilość żwiru jest czterokrotnością ilości cementu, a nie tylko jednostkową relacją. Istotne jest zrozumienie, że każdy składnik ma swoje przypisane proporcje w przygotowywaniu betonu. Podobnie, odpowiedzi takie jak 1 m³ czy 4 m³ również są błędne, ponieważ nie odzwierciedlają właściwej proporcji wynikającej z obliczeń. Te błędy mogą wynikać z niedostatecznego zrozumienia zasad mieszania składników, co jest kluczowe w inżynierii materiałowej. Właściwe podejście do proporcji jest nie tylko podstawą skutecznego przygotowania betonu, ale także wpływa na jego wytrzymałość, co jest niezwykle istotne w budownictwie. Wiedza na temat tych proporcji jest niezbędna dla każdego profesjonalisty zajmującego się budową, aby zapewnić, że końcowy produkt spełni oczekiwania jakościowe oraz wytrzymałościowe.

Pytanie 4

Który z elementów żelbetowych można wykonać w przedstawionym na rysunku deskowaniu?

A. Stopę fundamentową schodkową.

B. Głowicę słupa.

C. Stopę fundamentową trapezową.

D. Ścianę oporową.

Wybór odpowiedzi dotyczący ściany oporowej jest błędny, ponieważ kształt deskowania na rysunku nie odpowiada geometrii tego elementu. Ściany oporowe mają zazwyczaj prostokątny lub trapezowy kształt, ale ich konstrukcja wymaga bardziej skomplikowanego deskowania, które zapewnia odpowiednią stabilność i nośność, co nie jest przedstawione w tym przypadku. Z kolei głowice słupów są elementami, które zwykle mają kształt prostokątny lub kwadratowy, a ich wymogi dotyczące deskowania są zupełnie inne, związane z koniecznością przenoszenia dużych obciążeń z konstrukcji górnych na słupy. W przypadku stóp fundamentowych schodkowych, choć również są to elementy stosowane w fundamentach, ich kształt i wymiary różnią się od kształtu trapezowego, co sprawia, że nie mogą być realizowane w przedstawionym deskowaniu. Wybór nieprawidłowych odpowiedzi często wynika z mylenia kształtów oraz funkcji poszczególnych elementów konstrukcyjnych, co prowadzi do nieścisłości w projektowaniu i wykonawstwie. Właściwe zrozumienie kształtów deskowania jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz jakości wykonania konstrukcji betonowych.

Pytanie 5

Jaką ilość dodatku uszczelniającego powinno się wprowadzić do betonu złożonego z 20 kg cementu, 60 kg piasku i 120 kg żwiru, jeżeli ma on stanowić 2% masy cementu?

A. 1,2 kg

B. 2,4 kg

C. 0,2 kg

D. 0,4 kg

Poprawna odpowiedź to 0,4 kg domieszki uszczelniającej, co stanowi 2% masy cementu w mieszance. W przypadku podanej mieszanki, masa cementu wynosi 20 kg. Obliczenia są proste: 2% z 20 kg to 0,4 kg (20 kg * 0,02 = 0,4 kg). Dodanie domieszki uszczelniającej do betonu poprawia jego właściwości, zwłaszcza w kontekście odporności na wodę i mrozoodporności. Przykładem zastosowania takich domieszek jest beton w konstrukcjach narażonych na działanie wody, jak fundamenty, czy elementy zewnętrzne budynków. W standardach budowlanych, takich jak PN-EN 206, wskazano, że stosowanie odpowiednich dodatków może znacząco zwiększyć trwałość i żywotność konstrukcji. W praktyce, nieprzestrzeganie tych zaleceń może prowadzić do pęknięć, korozji zbrojenia oraz innych uszkodzeń, co podkreśla znaczenie prawidłowego doboru dodatków do betonu.

Pytanie 6

Oblicz koszt ułożenia i zagęszczenia mieszanki betonowej potrzebnej do wykonania elementu przedstawionego na rysunku, jeżeli koszt ułożenia i zagęszczenia 1 m³ mieszanki betonowej wynosi 70,00 zł.

A. 63,00 zł

B. 94,50 zł

C. 31,50 zł

D. 70,00 zł

Właściwa odpowiedź, 94,50 zł, jest wynikiem prawidłowego obliczenia kosztu ułożenia i zagęszczenia mieszanki betonowej. Aby uzyskać ten wynik, najpierw należy określić objętość betonu, która jest kluczowa w procesie planowania. W obliczeniach uwzględnia się różnicę między objętością zewnętrzną a wewnętrzną elementu, co pozwala dokładnie oszacować ilość materiału potrzebnego do pracy. W tym przypadku, jeżeli koszt ułożenia i zagęszczenia 1 m³ mieszanki betonowej wynosi 70,00 zł, to pomnożenie tej kwoty przez uzyskaną objętość daje pełny koszt operacji. Dobre praktyki w branży budowlanej zalecają dokładne pomiary oraz staranne wyliczenia, aby uniknąć niedoborów materiałów, co mogłoby prowadzić do opóźnień w projekcie oraz zwiększonych kosztów. Regularne przeszkolenie pracowników w zakresie obliczeń materiałowych oraz stosowanie odpowiednich narzędzi i oprogramowania wspierającego te procesy jest kluczowe dla efektywności i niskich kosztów realizacji inwestycji budowlanych.

Pytanie 7

Do wykonania podciągu przygotowano 10 prętów zbrojeniowych wykonanych zgodnie z rysunkiem. Ile wynosi łączna długość prętów zbrojeniowych?

A. 20,0 m

B. 22,4 m

C. 24,4 m

D. 25,6 m

Poprawna odpowiedź wynosząca 25,6 m opiera się na sumarycznej długości wszystkich 10 prętów zbrojeniowych, które zostały przygotowane zgodnie z rysunkiem. W praktyce, przy projektowaniu konstrukcji inżynieryjnych, kluczowe jest dokładne obliczenie ilości materiałów zbrojeniowych, aby zapewnić stabilność i bezpieczeństwo całej konstrukcji. Długość prętów zbrojeniowych dobiera się na podstawie wymagań projektowych oraz norm budowlanych, takich jak Eurokod 2 czy PN-EN 1992, które regulują zasady projektowania i wykonawstwa konstrukcji stalowych i betonowych. W przypadku obliczeń długości prętów warto także uwzględnić ewentualne straty materiałowe związane z cięciem i spawaniem. Dodatkowo, stosując odpowiednie metody obliczeniowe, można optymalizować zużycie stali, co przekłada się na efektywność kosztową projektu. W tym przypadku, wiedza na temat właściwego pomiaru i ustalania potrzebnej ilości prętów zbrojeniowych jest niezbędna dla inżynierów budowlanych, którzy dążą do realizacji bezpiecznych i trwałych konstrukcji.

Pytanie 8

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz, ile wynosi masa jednego strzemiona o kształcie i wymiarach jak na rysunku, jeżeli wykonane będzie z pręta stalowego o średnicy 8 mm.

Masy jednostkowe prętów zbrojeniowych
Średnica pręta [mm]	6	8	10	12	14	16
Masa jednostkowa [kg/m]	0,222	0,395	0,617	0,888	1,210	1,579

A. 0,200 kg

B. 0,356 kg

C. 0,395 kg

D. 0,222 kg

Odpowiedź 0,395 kg jest poprawna, ponieważ opiera się na precyzyjnych danych dotyczących masy jednostkowej pręta stalowego o średnicy 8 mm, która wynosi 0,395 kg/m. Aby obliczyć masę strzemiona, należy najpierw określić całkowitą długość pręta potrzebnego do jego wykonania. W praktyce, znajomość masy jednostkowej materiałów jest istotna w inżynierii i budownictwie, ponieważ pozwala na dokładne obliczenia nie tylko masy, ale również obciążeń, jakie mogą wystąpić w konstrukcjach. Na przykład, w projektach budowlanych, gdzie bezpieczeństwo i stabilność są kluczowe, wykorzystanie prawidłowych danych dotyczących masy materiałów jest niezbędne do skutecznego obliczania nośności elementów. Zrozumienie, jak zastosować te obliczenia w praktyce, jest elementem podstawowym w kształceniu inżynierów. Dodatkowo, w przypadku użycia stali do produkcji elementów konstrukcyjnych, warto zwrócić uwagę na normy i standardy branżowe, które określają wymogi dotyczące jakości materiałów i metod obliczeń.

Pytanie 9

Aby uzyskać wymagane cechy mieszanki betonowej oraz betonu, konieczne jest stosowanie domieszek w ilości nieprzekraczającej

A. 5% masy cementu

B. 2% masy cementu

C. 5% masy suchych składników

D. 2% masy suchych składników

No, niestety, stosowanie domieszek w ilości większej niż 5% masy cementu to zły pomysł. Tak naprawdę, jak dasz tylko 2%, to nie tylko nie przyniesie to dobrego efektu, ale może jeszcze zaszkodzić strukturze betonu. Domieszki powinno się stosować w odpowiednich proporcjach, a mieszanka betonowa musi być dobrze przemyślana. Jak przesadzisz z domieszkami, to beton może być słabszy i gorszy w dłuższej perspektywie. Sprawy związane z trwałością betonu, jak pęknięcia czy korozja, mogą się pojawić przez takie błędy. Każdy projekt powinien być zrealizowany z uwzględnieniem odpowiednich norm budowlanych, bo to ma znaczenie dla całej konstrukcji. Dobrze zapamiętaj, że więcej nie zawsze znaczy lepiej, szczególnie w budownictwie.

Pytanie 10

Do zagęszczania mieszanki betonowej w sposób przedstawiony na rysunku wykorzystywany jest wibrator

A. powierzchniowy.

B. stołowy.

C. wgłębny.

D. przyczepny.

Wibrator wgłębny to kluczowe urządzenie w procesie zagęszczania mieszanki betonowej, które działa poprzez wprowadzenie drgań bezpośrednio do materiału. W przeciwieństwie do innych typów wibratorów, jak wibratory powierzchniowe, które są używane głównie do zagęszczania powierzchniowych warstw betonu, wibrator wgłębny skutecznie dociera do wnętrza mieszanki. Dzięki temu, umożliwia usunięcie pęcherzyków powietrza z betonu, co jest niezbędne dla uzyskania wysokiej jakości materiału. W praktyce, zastosowanie wibratora wgłębnego jest szczególnie istotne w przypadku dużych form betonowych, gdzie gromadzenie powietrza może prowadzić do osłabienia struktury. Zgodnie z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 206, dobrym zwyczajem jest stosowanie odpowiednich narzędzi wibracyjnych, które zapewnią optymalne zagęszczenie betonu, co z kolei wpłynie na trwałość i wytrzymałość konstrukcji. Prawidłowe użycie wibratora wgłębnego, w tym odpowiednia głębokość zanurzenia i czas działania, ma kluczowe znaczenie dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 11

Aby zwiększyć mrozoodporność betonu, należy do jego produkcji użyć mieszanki betonowej z dodatkami

A. przyspieszającymi wiązanie

B. opóźniającymi wiązanie

C. uszczelniającymi

D. napowietrzającymi

Uszczelniające, przyspieszające i opóźniające wiązanie domieszki nie są odpowiednie do poprawy mrozoodporności betonu z kilku istotnych powodów. Domieszki uszczelniające, mimo że mogą zwiększać odporność na wnikanie wody, nie wpływają na strukturę porową betonu, co jest kluczowe w kontekście mrozoodporności. Ich działanie koncentruje się głównie na zabezpieczaniu powierzchni, ale nie zapobiega uszkodzeniom spowodowanym zamarzaniem wody wewnątrz betonu. Domieszki przyspieszające wiązanie mogą poprawić tempo osiągania wytrzymałości początkowej, jednak nie mają wpływu na właściwości mrozoodporne, ponieważ ich główną funkcją jest redukcja czasu, w którym beton uzyskuje odpowiednią stabilność. Z drugiej strony, domieszki opóźniające wiązanie mogą być użyteczne w warunkach gorącego klimatu, ale ich stosowanie nie jest zalecane w kontekście mrozoodporności, ponieważ mogą prowadzić do wydłużenia czasu, w którym beton jest narażony na niekorzystne czynniki atmosferyczne, co w efekcie może sprzyjać uszkodzeniom. Właściwe zrozumienie, jak poszczególne domieszki wpływają na strukturę i właściwości betonu, jest kluczowe, aby uniknąć fałszywych przekonań o ich funkcjach. Stosowanie tych alternatywnych domieszek bez uwzględnienia ich wpływu na mrozoodporność może prowadzić do niewłaściwych praktyk budowlanych oraz skrócenia trwałości konstrukcji.

Pytanie 12

Który element betonowy przedstawiono na rysunku?

A. Belkę stropową.

B. Pustak ścienny.

C. Belkę nadprożową.

D. Krawężnik drogowy.

Odpowiedź, którą wybrałeś, jest poprawna, ponieważ na zdjęciu przedstawiono krawężnik drogowy. Element ten charakteryzuje się prostokątnym kształtem oraz równymi bokami, co jest typowe dla krawężników używanych w budownictwie drogowym. Krawężniki drogowe pełnią istotną rolę w infrastrukturze, oddzielając jezdnie od chodników, co zapewnia bezpieczeństwo zarówno pieszym, jak i pojazdom. Zastosowanie krawężników jest bardzo szerokie - od dróg miejskich po autostrady, gdzie pomagają w kształtowaniu odpowiednich nawierzchni oraz kierunków ruchu wody opadowej. W polskich normach budowlanych krawężniki drogowe są często klasyfikowane według ich funkcji i wymagań wytrzymałościowych, co zapewnia ich efektywność i trwałość. Dobrze zaprojektowane krawężniki są zgodne z wytycznymi zawartymi w normie PN-EN 1339, co gwarantuje ich wysoką jakość oraz bezpieczeństwo użytkowania.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Mieszanka betonowa o właściwościach plastycznych jest produkowana na placu budowy. Jakim środkiem transportu należy przewozić mieszankę do miejsca jej ułożenia, które znajduje się w odległości 120 m od węzła betoniarskiego, aby zapewnić nieprzerwaną pracę przy betonowaniu?

A. Konstrukcjami taśmowymi

B. Pompami do betonu

C. Japonkami

D. Taczkami

Dostarczenie mieszanki betonowej za pomocą środków transportu takich jak przenośniki taśmowe, japonki czy taczki nie jest odpowiednie w przypadku, gdy odległość do miejsca ułożenia wynosi 120 metrów. Przenośniki taśmowe są generalnie wykorzystywane w warunkach, gdzie transport odbywa się na krótsze odległości lub na terenie zorganizowanej produkcji, a ich zastosowanie w budownictwie nie jest powszechne w przypadku dużych odległości. Japonki, choć mogą być stosowane do transportu materiałów sypkich, nie są praktycznym rozwiązaniem dla mieszanki betonowej, szczególnie z powodu ryzyka utraty konsystencji betonu podczas transportu. Taczkami można przewozić niewielkie ilości betonu, jednak przy tak dużej odległości, jak 120 metrów, ich użycie staje się nieefektywne, a także czasochłonne, co może prowadzić do przestojów w procesie betonowania. Dodatkowo, istnieje ryzyko, że mieszanka utraci swoje właściwości fizyczne podczas transportu, co jest sprzeczne z zaleceniami norm dotyczących jakości betonu. W praktyce budowlanej ciągłość betonowania i jakość mieszanki są kluczowe dla uzyskania trwałych konstrukcji, dlatego wybór odpowiedniego środka transportu ma fundamentalne znaczenie.

Pytanie 15

Którym rodzajem wibratora najskuteczniej zagęścić mieszankę betonową w deskach ławy fundamentowej?

A. Przyczepnym

B. Pogrążalnym

C. Listwowym

D. Powierzchniowym

Wibrator pogrążalny to chyba najlepszy sposób, żeby dobrze zagęścić beton w deskowaniu ławy fundamentowej. Jego konstrukcja oraz to jak działa, sprawiają, że bez problemu wnika w beton, powodując, że powietrze się usuwane. Dzięki temu beton staje się bardziej gęsty i ma lepsze właściwości, co jest naprawdę ważne, by fundament był stabilny. W praktyce wibratory tego typu są często używane w budownictwie, zwłaszcza przy większych projektach, gdzie jakość betonu jest kluczowa. Warto też pamiętać o normach, które mówią o zagęszczaniu betonu, jak na przykład PN-EN 206, bo podkreślają, jak ważne jest uzyskanie odpowiednich parametrów. Kiedy wybierasz wibrator pogrążalny, dobrze jest też zwrócić uwagę na jego częstotliwość, bo to może mieć spory wpływ na to, jak skutecznie beton jest zagęszczany. Dodatkowo, używanie takiego wibratora zmniejsza ryzyko segregacji składników, co pomaga uzyskać jednorodną strukturę, a to już naprawdę duża sprawa.

Pytanie 16

Podczas wykonywania posadzki betonowej, w celu uniknięcia pęknięć skurczowych, należy

A. zagęszczać beton przez intensywne wibrowanie

B. używać większej ilości cementu

C. stosować dylatacje

D. wykonywać posadzkę w jednym ciągu bez przerw

Stosowanie dylatacji jest kluczowym elementem w procesie wykonywania posadzek betonowych, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia pęknięć skurczowych. Dylatacje, czyli szczeliny kontrolowane, umożliwiają kompensację naprężeń wynikających z procesu wysychania oraz zmian temperatury. Beton, jako materiał, ma tendencję do kurczenia się podczas twardnienia. Bez odpowiednich szczelin dylatacyjnych, naprężenia te mogą prowadzić do niekontrolowanego pękania. Praktyka stosowania dylatacji jest szeroko uznawana w branży budowlanej i jest zgodna z normami, takimi jak PN-EN 206. Poza tym, dylatacje pozwalają na niezależne ruchy poszczególnych segmentów posadzki, co jest szczególnie ważne w dużych przestrzeniach. Dobrze zaprojektowane i wykonane dylatacje mogą znacząco przedłużyć żywotność posadzki betonowej, ograniczając konieczność kosztownych napraw. Warto również pamiętać, że dylatacje powinny być umieszczane w odpowiednich odstępach oraz w miejscach najbardziej narażonych na pęknięcia, takich jak narożniki czy punkty styku z innymi materiałami. Moim zdaniem, to podejście jest niezbędne dla profesjonalnego wykonania prac z zakresu betoniarstwa.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Na podstawie przekroju poprzecznego połączenia ściany zewnętrznej ze stropem Teriva określ wymiary wieńca stropowego.

A. 30,0×36,5 cm

B. 11,5×30,0 cm

C. 20,0×24,0 cm

D. 25,0×30,0 cm

Odpowiedź "25,0×30,0 cm" jest trafiona, bo wymiary wieńca stropowego, które podałeś, zgadzają się z tym, co mamy na rysunku. Te wieńce są super ważne w budynkach, bo łączą różne elementy konstrukcyjne i pomagają w przenoszeniu obciążeń. Tak naprawdę, dobrze dobrane wymiary muszą spełniać normy budowlane, które biorą pod uwagę nie tylko wygląd, ale i bezpieczeństwo całej konstrukcji. Jeśli chodzi o ten wieńc, to przy szerokości 25 cm i wysokości 30 cm można efektywnie przenosić ciężar stropu oraz różnych rzeczy, które na nim stoją. W branży budowlanej mamy też różne standardy, na przykład Eurokod 2, które mówią, jakie powinny być minimalne wymiary dla tych elementów. Więc, dobrze jest trzymać się odpowiednich wymiarów wieńca, żeby wszystko było trwałe i bezpieczne.

Pytanie 19

Zgodnie z zamieszczonym rysunkiem do montażu zbrojenia nośnego żelbetowej stopy fundamentowej należy przygotować

A. 7 prętów φ16

B. 3 pręty φ6

C. 4 pręty φ16

D. 14 prętów φ16

Wybór niepoprawnej odpowiedzi, takiej jak "3 pręty φ6", "4 pręty φ16" czy "7 prętów φ16", może wynikać z kilku błędów analitycznych. Po pierwsze, pominięcie aspektu wielowarstwowego zbrojenia, które jest kluczowe w przypadku większych konstrukcji, może prowadzić do znacznego niedoszacowania potrzebnych materiałów. Zbrojenie fundamentów musi być odpowiednio zaprojektowane, aby sprostać obciążeniom, jakie będą na nie oddziaływać, a także by zapewnić trwałość całej konstrukcji. Przykładowo, zbrojenie w postaci "4 prętów φ16" jest niewystarczające, ponieważ nie uwzględnia wymaganej liczby prętów dla dwóch warstw. W praktyce stosuje się również różne średnice prętów w zależności od specyfiki konstrukcji, a ich niewłaściwy dobór prowadzi do osłabienia fundamentów. Ponadto, błędy w obliczeniach dotyczących ilości prętów często wynikają z braku znajomości norm i zasad projektowania zbrojenia, takich jak PN-EN 1992-1-1. Kluczowe jest, aby podczas projektowania zbrojenia brać pod uwagę zarówno przenoszone obciążenia, jak i sposób rozmieszczenia prętów w elemencie konstrukcyjnym. Ignorowanie tych zasad może skutkować poważnymi problemami w przyszłości, takimi jak pęknięcia betonu czy osłabienie całej struktury.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Podstawowym wymogiem skutecznego transportu zbrojenia jest wybór takiego środka transportu, który

A. ułatwi załadunek zbrojenia

B. przewiezie zbrojenie w możliwie najkrótszym czasie

C. usprawni rozładunek zbrojenia

D. zabezpieczy materiał przed deformacją

Właściwy dobór środka transportu do przewozu zbrojenia jest kluczowy dla zapewnienia integralności i jakości materiału. Zbrojenie, jako element konstrukcyjny, jest narażone na różnego rodzaju deformacje, które mogą wpłynąć na jego właściwości mechaniczne. Wybierając środek transportu, należy zwrócić uwagę na jego konstrukcję oraz sposób, w jaki zbrojenie jest zabezpieczane. Na przykład, transport z wykorzystaniem specjalistycznych przyczep lub kontenerów z odpowiednim systemem mocowania zbrojenia, minimalizuje ryzyko przesunięcia i odkształcenia materiału podczas transportu. Praktyczne zasady mówią również o tym, aby unikać przewozu zbrojenia w warunkach, które mogą prowadzić do nadmiernego wstrząsu lub obciążeń, takich jak nierówne drogi. W branży budowlanej przestrzeganie norm dotyczących transportu zbrojenia, takich jak PN-EN 1992-1-1, jest niezbędne dla zachowania bezpieczeństwa i jakości materiałów budowlanych.

Pytanie 22

Na rysunku przedstawiono przekrój poprzeczny słupa kołowego. Cyfrą 1 oznaczono

A. zbrojenie montażowe.

B. uzwojenie ciągłe.

C. strzemiona podwójne.

D. zbrojenie rozdzielcze.

Uzwojenie ciągłe, zaznaczone jako 1 na rysunku, to naprawdę kluczowy element w budowie słupów żelbetowych. Działa jak dodatkowy pręt do zbrojenia, nawinięty spiralką wokół głównego zbrojenia. Dzięki temu konstrukcja staje się bardziej wytrzymała i stabilna. To uzwojenie równomiernie rozkłada obciążenia po całej wysokości słupa, co naprawdę zmniejsza ryzyko pęknięć i różnych uszkodzeń. W praktyce to uzwojenie stosuje się w dużych budynkach, mostach oraz innych konstrukcjach, gdzie potrzebna jest duża nośność. Normy Eurokod 2 i PN-EN 1992 podkreślają, jak ważne jest odpowiednie zbrojenie dla bezpieczeństwa budowli. Wiadomo, że znajomość uzwojenia ciągłego i jego zastosowań jest niezbędna dla inżynierów i projektantów, żeby zapewnić trwałą i bezpieczną konstrukcję.

Pytanie 23

Pręty umieszczone przy powierzchniach bocznych belki wskazane na rysunku strzałkami, to pręty

A. rozdzielcze.

B. pomocnicze.

C. montażowe.

D. nośne.

Pręty montażowe, jak wskazuje ich nazwa, są elementami konstrukcyjnymi, których głównym celem jest wsparcie i stabilizacja podczas montażu. Umożliwiają one utrzymanie formy belki w trakcie jej instalacji, co jest kluczowe w procesie budowy. Zastosowanie prętów montażowych zwiększa bezpieczeństwo oraz poprawia efektywność prac budowlanych, gdyż pozwalają one na precyzyjne dopasowanie elementów. W praktyce, pręty te wykorzystywane są w różnych zastosowaniach budowlanych, takich jak montaż stropów, konstrukcji dachowych czy też przy wznoszeniu różnych typów ścian nośnych. W branży budowlanej zgodne z normami PN-EN 1991-1-4 (Eurokod 1) i PN-EN 1993 (Eurokod 3) istotne jest, aby takie pręty były stosowane w sposób zgodny z określonymi standardami, co zapewnia bezpieczeństwo i trwałość konstrukcji. Właściwe umiejscowienie i zastosowanie prętów montażowych jest także związane z ich wymiarowaniem oraz doborem materiałów, co jest niezbędne dla uzyskania odpowiednich parametrów technicznych i wytrzymałościowych.

Pytanie 24

Oblicz objętość betonu potrzebnego do wypełnienia 100 form do bloczków o wymiarach wewnętrznych 38 × 24 × 14 cm.

A. 2,5536 m3

B. 12,7680 m3

C. 1,2768 m3

D. 25,5360 m3

Aby obliczyć objętość mieszanki betonowej potrzebnej do wypełnienia 100 form do bloczków betonowych o wymiarach wewnętrznych 38 × 24 × 14 cm, należy najpierw obliczyć objętość pojedynczej formy. Objętość formy (V) można obliczyć stosując wzór V = długość × szerokość × wysokość. Po podstawieniu wartości: V = 38 cm × 24 cm × 14 cm = 12 768 cm³. Następnie, przekształcamy tę objętość na metry sześcienne, dzieląc przez 1 000 000 (1 m³ = 1 000 000 cm³), co daje 0,012768 m³ dla jednej formy. Mając objętość jednej formy, możemy obliczyć całkowitą objętość dla 100 form: 0,012768 m³ × 100 = 1,2768 m³. Takie obliczenia są niezwykle istotne w praktyce budowlanej, ponieważ pozwalają na precyzyjne planowanie ilości materiałów potrzebnych do realizacji projektów budowlanych, minimalizując straty materiałowe oraz koszty. Praktyka ta jest zgodna z normami branżowymi, które zalecają dokładne wyliczenia i dokumentację zużycia materiałów.

Pytanie 25

Na podstawie zamieszczonego fragmentu katalogu wskaż symbol podkładki dystansowej, którą należy zastosować, aby zapewnić prętom O12 mm zbrojenia pionowego ściany żelbetowej otulenie o grubości 25 mm.

Symbol podkładki	Średnica zbrojenia [mm]	Grubość otuliny betonu [mm]
15/4-12	4 ÷ 12	15
20/4-12	4 ÷ 12	20
25/4-12	4 ÷ 12	25
30/4-12	4 ÷ 12	30
35/6-20	6 ÷ 20	35
40/6-20	6 ÷ 20	40

A. 20/4-12

B. 15/4-12

C. 25/4-12

D. 30/4-12

Wybór odpowiedzi 20/4-12 jest błędny, ponieważ ta podkładka dystansowa zapewnia jedynie otulinę o grubości 20 mm. Zastosowanie podkładki o niewłaściwej grubości otuliny może prowadzić do poważnych problemów z trwałością betonu. Zbyt mała otulina nie zapewnia wystarczającej ochrony prętów zbrojeniowych przed czynnikami zewnętrznymi, co może skutkować ich korozją oraz osłabieniem strukturalnym. Również wybór 15/4-12 jest niewłaściwy, ponieważ otulina ta jest zbyt mała i nie spełnia wymogów dotyczących bezpieczeństwa konstrukcji, co może prowadzić do obniżenia jej wytrzymałości. W przypadku odpowiedzi 30/4-12, mimo że otulina jest większa, przekroczenie zalecanej wartości może prowadzić do nieefektywności użycia materiałów oraz zwiększenia kosztów budowy. Kluczowe jest przestrzeganie norm, które zalecają minimalną otulinę w zależności od warunków środowiskowych oraz rodzaju konstrukcji. Niewłaściwe podejście do wyboru podkładek dystansowych może skutkować błędami konstrukcyjnymi, a także zwiększonymi kosztami konserwacji i napraw. Właściwa praktyka wymaga starannego doboru otuliny, co jest niezbędne w branży budowlanej, aby zapewnić długowieczność oraz bezpieczeństwo obiektów budowlanych.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Na podstawie danych zawartych w zestawieniu stali zbrojeniowej dla 6 słupów żelbetowych wskaż liczbę prętów zbrojeniowych Ø16 mm o długości 2,40 m, potrzebnych do wykonania 1 słupa.

ZESTAWIENIE STALI ZBROJENIOWEJ – SŁUPY 6 sztuk (fragment)
Numer pręta	Ilość [szt.]	Średnica [mm]	Długość [m]	Masa jednostkowa [kg/m]	Długość ogółem BST500 [m]	Masa ogółem BST500 [kg]
1	72	16	4,385	1,580	315,720	498,838
2	102	10	1,460	0,617	148,920	91,884
3	120	8	1,140	0,395	136,800	54,036
4	84	16	2,400	1,580	201,600	318,528
5	72	12	3,000	0,888	216,000	191,808
6	12	16	1,800	0,617	21,600	13,327

A. 17 prętów.

B. 20 prętów.

C. 14 prętów.

D. 12 prętów.

Poprawna odpowiedź to 14 prętów. Zgodnie z zestawieniem stali zbrojeniowej dla 6 słupów żelbetowych, całkowita liczba prętów Ø16 mm o długości 2,40 m wynosi 84 sztuki. Dzieląc tę wartość przez liczbę słupów, otrzymujemy 14 prętów na każdy słup. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w praktyce inżynieryjnej, ponieważ pozwalają na precyzyjne zaplanowanie ilości materiałów potrzebnych do realizacji projektu budowlanego. Wykorzystanie właściwej ilości stali zbrojeniowej nie tylko zapewnia odpowiednią wytrzymałość konstrukcji, ale również wpływa na optymalizację kosztów. W branży budowlanej stosuje się różne normy, takie jak Eurokod 2, które definiują wymagania dotyczące projektowania i wykonawstwa konstrukcji żelbetowych. Dzięki znajomości zasad zbrojenia i umiejętności właściwego przeliczania potrzebnych materiałów inżynierowie mogą unikać błędów w realizacji projektów oraz zapewniać bezpieczeństwo i trwałość budowli.

Pytanie 28

Na podstawie zamieszczonej specyfikacji określ, ile wynosi maksymalna dopuszczalna różnica w rozstawie strzemion.

Warunki techniczne wykonania i odbioru robót zbrojarsich (fragment)
[…]
–	Dopuszczalna wielkość miejscowego wykrzywienia wynosi ±4 mm, prostopadle od teoretycznej osi.
–	Dopuszczalna różnica długości pręta, liczoną wzdłuż osi od odgięcia do odgięcia w stosunku do podanych na rysunku, wynosi ±10 mm.
–	Dopuszczalne odchylenie strzemion od linii prostopadłej do zbrojenia podłużnego wynosi 3%.
–	Różnice w rozstawie strzemion nie powinny przekraczać 2 cm.
–	Różnica w wymiarach oczek siatki nie powinna przekraczać 3 mm.
–	Dopuszczalna różnica w wykonaniu siatki na jej długości wynosi ±25 mm.
–	Liczba uszkodzonych skrzyżowań w dostarczanych na budowę siatkach nie powinna przekraczać 20% w stosunku do wszystkich skrzyżowań w siatce.
–	Liczba uszkodzonych skrzyżowań na jednym pręcie nie może przekraczać 25% ogólnej ich liczby na tym pręcie.
–	Różnice w rozstawie między prętami głównymi w belkach nie powinny przekraczać 0,5 cm.
[…]

A. 20 mm

B. 3 mm

C. 10 mm

D. 2 mm

Dobra odpowiedź to 20 mm. To dlatego, że maksymalna różnica w rozstawie strzemion nie powinna przekraczać 2 cm, co właśnie daje nam 20 mm. To jest ważne, bo w budowlance i inżynierii taki rozstaw jest kluczowy dla stabilności całej konstrukcji. Na przykład, przy projektowaniu stalowych konstrukcji, trzeba dbać o odpowiednie odstępy między strzemionami, żeby uniknąć problemów z odkształceniem materiału i równomiernie rozkładać obciążenia. Jak się przestrzega tych norm, to można usprawnić proces budowy i zmniejszyć ryzyko uszkodzeń w trakcie użytkowania. A to z kolei wpływa na bezpieczeństwo ludzi. Wydaje mi się, że znajomość takich specyfikacji to podstawa dla inżynierów, którzy muszą stosować to w swoich projektach.

Pytanie 29

Na podstawie danych podanych w tabeli wskaż typ betoniarki, którą należy użyć, aby przygotować 160 m³ betonu w ciągu 8 godzin roboczych.

Typ betoniarki	Pojemność robocza	Wydajność techniczna m³/h	Moc silnika kW
BP-135 o mieszalniku nieruchomym	135	do 4,0	2,8
BP-250 przeciwbieżna	250	3,0÷5,0	4,5
BPM-250	250	do 7,0	7,0
BP-III-500 AB	500	7,0÷10,0	10,0
BP-1000	1000	20,0÷23,0	26,3

A. BP-III-500 AB

B. BPM-250

C. BP-1000

D. BP-250 przeciwbieżna

Betoniarka BP-1000 została wybrana jako najlepsza opcja do produkcji 160 m³ betonu w ciągu 8 godzin roboczych, co odpowiada wydajności 20 m³ na godzinę. Wydajność ta jest kluczowa w kontekście efektywności i terminowości pracy na placu budowy. Zastosowanie BP-1000 pozwala na spełnienie wymagań pod względem wielkości produkcji, a także zapewnia jakość mieszanki betonowej, co jest istotne dla późniejszej trwałości konstrukcji. W praktyce, betoniarki o większej wydajności, takie jak BP-1000, są często używane w dużych projektach budowlanych, gdzie czas realizacji jest ograniczony, a ilość potrzebnego betonu znaczna. Standardy branżowe, takie jak EN 206 dotyczące betonu, wskazują, że odpowiednia jakość surowców oraz ich właściwe wymieszanie jest kluczowe dla uzyskania optymalnych właściwości betonu. Używając BP-1000, uzyskujemy również lepszą kontrolę nad procesem mieszania, co przekłada się na jednorodność i właściwości mechaniczne uzyskanego betonu.

Pytanie 30

W kosztorysowaniu prac zbrojarskich wartość prętów zbrojeniowych podaje się w

A. tonach

B. metrach sześciennych

C. kilogramach

D. metrach bieżących

Zdarza się, że początkujący mylą jednostki używane przy rozliczaniu stali zbrojeniowej, bo w dokumentacji technicznej pojawiają się różne miary: metry bieżące, kilogramy, a nawet objętości w metrach sześciennych. Jednak z praktycznego punktu widzenia, żadne z tych podejść nie jest właściwe w kosztorysowaniu. Metry bieżące bywają mylące, bo stal zbrojeniowa występuje w różnych średnicach i każda z nich ma inną wagę na metr. Stąd nie da się łatwo porównać czy wycenić dwóch odcinków pręta o tej samej długości, ale różnych przekrojach. To, moim zdaniem, najczęstszy błąd – mylenie długości z masą materiału, co prowadzi do poważnych pomyłek przy rozliczeniach. Jeśli chodzi o kilogramy, to czasami stosuje się je przy drobnych zamówieniach lub wstępnych oszacowaniach, ale w skali inwestycji i dokumentów rozliczeniowych dominuje tona jako podstawowa jednostka. Rozliczenia w kilogramach są niepraktyczne przy dużych ilościach stali – łatwo się wtedy pomylić przy przeliczaniu na ceny jednostkowe i koszty transportu. Jeszcze gorszym wyborem są metry sześcienne, bo stal nie jest materiałem sprzedawanym na objętość – w przeciwieństwie do betonu. Tu już widać nieporozumienie terminologiczne – metr sześcienny dotyczy betonu, a nie stali. W polskich katalogach norm i wycen (np. KNR), wszędzie spotkasz się z tonami, bo to pozwala łatwo powiązać dostawy materiałowe, transport oraz rozliczenia z wykonawcą. Takie są dobre praktyki na rynku i trudno się temu dziwić – przecież każdy skład budowlany wystawia dokument WZ właśnie na tony, nie na metry bieżące czy kilogramy. Warto zapamiętać, że normatywy i kosztorysy zawsze powinny być zgodne z rynkową praktyką, bo to ułatwia późniejsze rozliczenia i unika nieporozumień na budowie.

Pytanie 31

Ile wynosi rozstaw strzemion w strefie przypodporowej belki żelbetowej, której przekrój podłużny przedstawiono na rysunku?

A. 120 mm

B. 100 mm

C. 400 mm

D. 200 mm

Wybór rozstawu strzemion innego niż 100 mm często wynika z nieporozumień dotyczących zasad projektowania konstrukcji żelbetowych. W przypadku opcji 120 mm, 200 mm i 400 mm, można zauważyć, że każdy z tych rozstawów nie spełnia wymagań normatywnych dla stref przypodporowych. Użycie zbyt dużego rozstawu, jak 400 mm, może prowadzić do nieodpowiedniego rozkładu sił, co znacznie zwiększa ryzyko powstawania pęknięć i osłabienia konstrukcji. W praktyce, zbyt duża odległość pomiędzy strzemionami nie tylko zmniejsza ich efektywność w stabilizacji belki, ale także może wpływać na ogólną nośność elementu. Użytkownicy mogą mylić wymagania dotyczące rozstawu strzemion z innymi elementami konstrukcyjnymi, co prowadzi do błędnych wniosków. Niezrozumienie zasadności określonych rozstawów w kontekście właściwości materiałów i obciążeń działających na belkę jest powszechnym błędem. Warto zwrócić uwagę, że odpowiednie rozmieszczenie strzemion nie tylko zwiększa trwałość konstrukcji, ale również jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa użytkowników obiektu. Należy zatem zawsze kierować się normami i praktykami inżynieryjnymi, aby uniknąć takich nieprawidłowości w projektowaniu.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ orientacyjną ilość cementu potrzebną do wykonania 2m3 betonu zwykłego klasy Cl2/15 o konsystencji plastycznej.

Orientacyjne ilości składników na 1 m³ betonu zwykłego przy dozowaniu wagowo-objętościowym
Klasa betonu	Rodzaj cementu	Konsystencja mieszanki	cement [kg]	piasek[l]	żwir [l]	woda[l]
C8/10	CEM I 32,5	gęstoplastyczna	217	432	779	148
		plastyczna	260	410	738	165
		ciekła	341	367	661	216
C12/15	CEM I 32,5	gęstoplastyczna	230	420	760	177
		plastyczna	280	385	725	192
		ciekła	362	351	642	227
C16/20	CEM I 42,5	gęstoplastyczna	211	438	790	141
		plastyczna	279	405	731	170
		ciekła	367	426	770	223
C20/25	CEM I 42,5	gęstoplastyczna	298	400	722	165
		plastyczna	263	372	665	188
		ciekła	430	320	578	267

A. 724 kg

B. 560 kg

C. 230 kg

D. 280 kg

Poprawna odpowiedź wynosi 560 kg cementu dla 2 m³ betonu klasy C12/15. Obliczenia opierają się na standardowych proporcjach, które wskazują, że dla 1 m³ betonu potrzebnych jest 280 kg cementu. W przypadku betonów klasy C12/15, które charakteryzują się określonymi właściwościami wytrzymałościowymi i konsystencją, ważne jest precyzyjne odmierzenie składników. Zastosowanie odpowiednich ilości cementu pozwala uzyskać właściwy stosunek wodno-cementowy oraz zapewnia odpowiednią jakość betonu. W praktyce, stosując tę normę, można nie tylko zagwarantować trwałość konstrukcji, ale również zminimalizować ryzyko związane z wadami materiałowymi. Należy również pamiętać, że różne klasy betonu mogą wymagać różnorodnych proporcji, co jest istotne przy projektowaniu konstrukcji. Ponadto, zgodnie z normami PN-EN 206, istotnym jest uwzględnienie nie tylko masy cementu, ale również innych składników, takich jak kruszywa i woda, aby osiągnąć optymalne właściwości betonu.

Pytanie 34

Do ręcznego łączenia elementów zbrojeniowych należy zastosować

A. siatek zbrojeniowych

B. prętów gładkich produkowanych na gorąco

C. miękkiego drutu wiązałkowego

D. drutu wiązałkowego o dużej twardości

Miękki drut wiązałkowy jest powszechnie stosowany do ręcznego łączenia prętów zbrojeniowych ze względu na jego elastyczność i łatwość w obróbce. Jego plastyczność pozwala na skuteczne formowanie wiązań, co jest kluczowe w kontekście zabezpieczenia elementów zbrojeniowych przed przemieszczaniem się podczas betonowania. W praktyce, miękki drut wiązałkowy można łatwo przekształcić w różne kształty, co ułatwia tworzenie skomplikowanych konstrukcji zbrojeniowych. Ponadto, zgodnie z normami budowlanymi, stosowanie drutu wiązałkowego o odpowiedniej grubości zapewnia wystarczającą wytrzymałość połączeń, co jest niezbędne dla trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji. Na przykład w przypadku budowy fundamentów, gdzie pręty zbrojeniowe muszą być ściśle ze sobą połączone, miękki drut wiązałkowy pozwala na łatwe wykonanie niezbędnych wiązań, które zapobiegają przemieszczaniu się prętów podczas wylewania betonu.

Pytanie 35

Na miejsce wbudowania należy docelowo przewieźć 96 m³ mieszanki betonowej. Zgodnie z danymi podanymi w tabeli najniższy koszt transportu tej ilości mieszanki będzie przy wykorzystaniu

Lp.	Pojemność betoniarki m³	Koszt zł
1	4	1200
2	6	1500
3	10	1800
4	12	2000

A. 24 betoniarek samochodowych o pojemności 4 m3

B. 8 betoniarek samochodowych o pojemności 12 m3

C. 10 betoniarek samochodowych o pojemności 10 m3

D. 16 betoniarek samochodowych o pojemności 6 m3

Wybór 8 betoniarek o pojemności 12 m3 jako najbardziej opłacalnego rozwiązania do transportu 96 m3 mieszanki betonowej jest doskonale uzasadniony ekonomicznie. Przy wykorzystaniu 8 betoniarek o takiej pojemności łączny koszt transportu wynosi 16000 zł, co czyni tę opcję najtańszą. W praktyce, optymalizacja kosztów transportu w budownictwie jest kluczowa dla efektywności całego projektu. Wybierając mniejszą liczbę większych betoniarek, nie tylko zmniejszamy koszty, ale również czas transportu, co jest istotne w kontekście harmonogramu prac budowlanych. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, transport materiałów budowlanych powinien być planowany z uwzględnieniem nie tylko kosztów, ale także efektywności operacyjnej. W tym przypadku, mniejsza liczba betoniarek oznacza również mniejsze ryzyko opóźnień związanych z transportem, co ma istotne znaczenie w kontekście dostarczania materiałów na czas. Warto również zauważyć, że wybór odpowiedniego sprzętu transportowego powinien być dostosowany do specyfiki projektu oraz dostępnych zasobów.

Pytanie 36

Użycie teleskopowych rur zsypowych przy układaniu mieszanki betonowej w deskowaniu wymagane jest na wysokości

Układanie mieszanki betonowej w deskowaniu
Sposób wykonania	Wysokość
Brak urządzeń pomocniczych	do 1 m
Rynny spustowe	1÷2 m
Lej zsypowy	2÷3 m
Rury zsypowe teleskopowe	> 3 m

A. 2,5 m

B. 0,5 m

C. 3,5 m

D. 1,5 m

Użycie teleskopowych rur zsypowych przy układaniu mieszanki betonowej w deskowaniu jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz wydajności pracy na wysokości. Zgodnie z obowiązującymi standardami budowlanymi, stosowanie tych rur jest wymagane powyżej wysokości 3 metrów, co sprawia, że odpowiedź "3,5 m" jest prawidłowa. Rury teleskopowe umożliwiają precyzyjne i kontrolowane podawanie mieszanki betonowej, co jest szczególnie istotne w przypadku dużych konstrukcji, gdzie nieprawidłowe dozowanie może prowadzić do defektów w betonowaniu. Przykładowo, w przypadku wylewania dużych elementów prefabrykowanych, zastosowanie teleskopowych rur zsypowych pozwala na zminimalizowanie strat materiałowych oraz zapewnienie równomiernego rozkładu mieszanki. Ponadto, teleskopowe rury zsypowe są projektowane z myślą o łatwej regulacji długości, co pozwala na ich dostosowanie do różnych wysokości roboczych, co czyni je wszechstronnym narzędziem w pracach budowlanych. Właściwe ich stosowanie zwiększa również bezpieczeństwo pracowników, eliminując ryzyko związane z wylewaniem betonu z dużych wysokości.

Pytanie 37

Na rysunku przedstawiono element stosowany w celu zapewnienia

A. stabilnego połączenia prętów nośnych belek ze strzemionami.

B. wymaganego zakotwienia prętów zbrojeniowych w płytach.

C. stałej odległości między dolnym i górnym zbrojeniem płyt.

D. wymaganego otulenia prętów zbrojeniowych betonem.

Wybór odpowiedzi związanej z "stabilnym połączeniem prętów nośnych belek ze strzemionami" nie jest poprawny, ponieważ nie dotyczy on zasadniczej funkcji otulenia prętów zbrojeniowych betonem. Połączenia te są istotne w kontekście konstrukcji, jednak ich stabilność nie jest bezpośrednio związana z kwestią otulenia, a bardziej z geometrią oraz konstrukcją połączeń. Ponadto, koncepcja "wymaganego zakotwienia prętów zbrojeniowych w płytach" również jest myląca. Zakotwienie prętów jest istotne, ale jego realizacja dotyczy głównie przenoszenia sił i nie jest związana z ochroną prętów przed korozją, co jest kluczowym celem otulenia. Twierdzenie o "stałej odległości między dolnym i górnym zbrojeniem płyt" jest równie mylące, ponieważ odległość ta jest regulowana przez inne czynniki, takie jak normy projektowe oraz wymagania dotyczące minimalnego otulenia. Te błędne odpowiedzi wskazują na typowe nieporozumienia dotyczące roli zbrojenia w konstrukcjach. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi funkcjami jest kluczowe dla projektantów i inżynierów, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do obniżenia trwałości oraz bezpieczeństwa konstrukcji.

Pytanie 38

W zakładach prefabrykacji, podczas wytwarzania bloczków z betonu komórkowego, w celu przyspieszenia dojrzewania nowego betonu używa się

A. wibratory

B. autoklawy

C. cieplaki

D. dmuchawy

Wibratory, cieplaki i dmuchawy to urządzenia, które mogą być stosowane w różnych procesach związanych z obróbką betonu, jednak nie służą one do przyspieszania dojrzewania świeżego betonu w taki sposób, jak autoklawy. Wibratory są używane głównie do zagęszczania betonu podczas jego wylewania, co pozwala na usunięcie pęcherzyków powietrza i uzyskanie jednorodnej struktury materiału. Mimo że ich zastosowanie jest istotne, to nie mają one wpływu na proces dojrzewania betonu, który jest kluczowy dla jego wytrzymałości. Cieplaki, z kolei, mogą być stosowane do podgrzewania betonu, ale ich efektywność jest znacznie niższa w porównaniu do autoklawów, które zapewniają nie tylko podwyższoną temperaturę, ale również ciśnienie, co przyspiesza reakcje chemiczne zachodzące w betonie. Dmuchawy mogą być używane w procesach suszenia, ale nie przyczyniają się do przyspieszania dojrzewania świeżego betonu w kontekście prefabrykacji. Często stosowane błędy myślowe to mylenie procesów związanych z obróbką betonu, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących ich zastosowania. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie urządzenie musi być dobrane do specyficznych potrzeb technologicznych, co pozwala na uzyskanie materiałów budowlanych o wysokiej jakości i trwałości.

Pytanie 39

Ilość pracy zbrojarza przy przygotowywaniu oraz montażu zbrojenia o wadze 1 tony wynosi 50 r-g. Jakie będzie wynagrodzenie zbrojarza za przygotowanie i zamontowanie zbrojenia dwóch płyt, jeśli waga zbrojenia jednej płyty to 200 kg, a cena 1 r-g to 15 zł?

A. 20 zł

B. 300 zł

C. 750 zł

D. 10 zł

Wynagrodzenie zbrojarza za przygotowanie i montaż zbrojenia można obliczyć poprzez uwzględnienie masy zbrojenia oraz stawki za roboczogodzinę. W tym przypadku, masa jednej płyty wynosi 200 kg, a ponieważ mamy dwie płyty, łączna masa zbrojenia wynosi 400 kg. Z danych w zadaniu wynika, że nakład pracy zbrojarza na 1 tonę zbrojenia wynosi 50 roboczogodzin (r-g). Zatem dla 400 kg, które stanowi 0,4 tony, nakład pracy wynosi: 50 r-g * 0,4 = 20 r-g. Koszt 1 r-g wynosi 15 zł, więc całkowite wynagrodzenie zbrojarza za wykonanie zbrojenia dla obu płyt wynosi: 20 r-g * 15 zł = 300 zł. W praktyce, dobrze jest stosować takie obliczenia przy planowaniu kosztów budowy, co zapewnia efektywność wydatków i zgodność z budżetem. Warto również znać standardy obliczania nakładów pracy, co jest kluczowe w profesjonalnych projektach budowlanych.

Pytanie 40

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz koszt stali potrzebnej do wykonania 80 strzemion średnicy 8 mm i długości 1250 mm, jeśli cena jednostkowa stali, niezależnie od średnicy, wynosi 4,00 zł/kg.

Średnica pręta [mm]	6	8	10	12	14	16
Masa jednostkowa [kg/m]	0,222	0,395	0,617	0,888	1,210	1,579

A. 158,00 zł

B. 39,50 zł

C. 31,60 zł

D. 126,40 zł

Poprawna odpowiedź to 158,00 zł, co wynika z dokładnego obliczenia kosztów stali potrzebnej do wykonania 80 strzemion o średnicy 8 mm i długości 1250 mm. Proces ten zaczyna się od ustalenia masy jednostkowej pręta stalowego, która w tym przypadku wynosi 0,395 kg/m. Aby obliczyć masę jednego strzemienia, należy przeliczyć długość strzemienia na metry, co daje 1,25 m. Mnożąc masę jednostkową przez długość strzemienia, otrzymujemy masę jednego strzemienia wynoszącą 0,49375 kg. Następnie, mnożąc tę masę przez liczbę strzemion, czyli 80, uzyskujemy całkowitą masę stali równą 39,5 kg. Koszt stali obliczamy, mnożąc całkowitą masę przez cenę jednostkową 4,00 zł/kg, co daje 158,00 zł. Obliczenia te są zgodne z dobrą praktyką inżynierską, gdzie dokładność w określaniu masy materiałów jest kluczowa dla budżetowania projektów budowlanych oraz zapewnienia odpowiedniej jakości i bezpieczeństwa wykonania konstrukcji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej