Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik analityk
Kwalifikacja: CHM.04 - Wykonywanie badań analitycznych
Data rozpoczęcia: 22 października 2025 23:06
Data zakończenia: 22 października 2025 23:14

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Preparaty mikroskopowe uzyskane z materiału żywego poprzez rozdrobnienie komórek między szkiełkiem podstawowym a nakrywkowym to

A. rozgnioty

B. rozmazy

C. szlify

D. odciski narządowe

Preparaty mikroskopowe określane jako rozgnioty powstają poprzez zmiażdżenie komórek między szkiełkiem podstawowym a nakrywkowym, co pozwala na uzyskanie cienkowarstwowych preparatów umożliwiających obserwację struktur komórkowych pod mikroskopem. Tego typu technika jest szeroko stosowana w biologii komórkowej oraz histologii, ponieważ pozwala na zachowanie naturalnej architektury komórek oraz ich organelli. Rozgnioty są szczególnie pomocne w analizie tkanki roślinnej i zwierzęcej, gdzie istotne jest uchwycenie układu komórkowego w jak najbardziej naturalnym stanie. W przypadku rozgniotów, stosuje się różne metody barwienia, co zwiększa kontrast i ułatwia identyfikację poszczególnych struktur. Dobrą praktyką jest również stosowanie preparatów świeżych, co pozwala na lepszą wizualizację aktywności metabolicznej komórek. W kontekście standardów laboratoryjnych, przygotowanie rozgniotów powinno być przeprowadzane w warunkach aseptycznych, aby zminimalizować ryzyko kontaminacji preparatów, co jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych wyników badań mikroskopowych.

Pytanie 2

Czynniki biologiczne, które są rozproszone w atmosferze, takie jak mikroorganizmy oraz fragmenty roślin i zwierząt, powiązane z drobnymi cząstkami stałymi (pyłem) lub kroplami cieczy, to

A. bioaerozol.

B. mikroflora.

C. smog.

D. biofilm.

Wybór innych odpowiedzi jest błędny z kilku powodów. Biofilm odnosi się do społeczności mikroorganizmów osiadających na powierzchniach, zwykle w postaci lepkiej warstwy. Biofilmy mogą powstawać w różnych środowiskach, w tym w wodzie i na materiałach budowlanych. Choć biofilm jest związany z mikroorganizmami, to jego definicja nie obejmuje cząsteczek unoszących się w powietrzu, co jest kluczowe w kontekście pytania. Smog, z drugiej strony, jest terminem używanym do opisania zanieczyszczenia powietrza zawierającego mieszankę cząstek stałych i gazów, głównie związanych z emisjami przemysłowymi oraz spalinami samochodowymi. Związki chemiczne zawarte w smogu nie są związane z czynnikami biologicznymi, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną do podanego pytania. Mikroflora odnosi się do zbioru mikroorganizmów obecnych w określonym środowisku, na przykład w glebie, na skórze ludzkiej czy w jelitach. Mikroflora jest również pojęciem, które nie dotyczy bezpośrednio cząstek unoszących się w powietrzu. W praktyce, zrozumienie różnic między tymi terminami jest kluczowe dla kompetentnej oceny jakości środowiska, zdrowia publicznego oraz prowadzenia badań związanych z biotechnologią i ekologią.

Pytanie 3

W trakcie mikrobiologicznych analiz żywności przed posiewem konieczne jest dokonanie rozcieńczenia próbki. W tym celu po dokładnym wymieszaniu badanego płynu pobiera się 10 cm³ za pomocą jałowej pipety, umieszcza w kolbie z 90 cm³ płynu rozcieńczającego i starannie miesza. Następnie z pierwszego rozcieńczenia przenosi się 1 cm³ do probówki, wzbogaconej o 9 cm³ płynu rozcieńczającego. W ten sposób uzyskuje się rozcieńczenie

A. 1:9

B. 1:10

C. 1:90

D. 1:100

Odpowiedź 1:100 jest prawidłowa, ponieważ opisuje proces rozcieńczania próbki, który prowadzi do uzyskania tego konkretnego współczynnika rozcieńczenia. Pierwszy etap polega na dodaniu 10 cm³ materiału płynnego do 90 cm³ płynu rozcieńczającego, co daje nam pierwsze rozcieńczenie na poziomie 1:10 (10 cm³ próbki na 90 cm³ płynu). Następnie z tego pierwszego rozcieńczenia, 1 cm³ przenosimy do nowej probówki z 9 cm³ płynu rozcieńczającego. To drugie rozcieńczenie, które jest 1 cm³ próbki na 9 cm³ płynu, tworzy kolejne rozcieńczenie 1:10, a ponieważ 1:10 z pierwszego etapu jest już w obiegu, całkowite rozcieńczenie wynosi 1:100 (1/10 * 1/10). Stosowanie poprawnych rozcieńczeń jest kluczowe w badaniach mikrobiologicznych, aby uzyskać wiarygodne wyniki w analizie mikroorganizmów w żywności. Przykłady zastosowania tej metody można znaleźć w laboratoriach zajmujących się bezpieczeństwem żywności, gdzie zaleca się przestrzeganie standardów takich jak ISO 7218, które opisują wymagania dotyczące pobierania i analizy próbek żywności w kontekście mikrobiologii.

Pytanie 4

W autoklawach realizuje się proces sterylizacji

A. promieniowaniem

B. parą wodną pod ciśnieniem

C. roztworami środków chemicznych

D. suchym gorącym powietrzem

Odpowiedź "parą wodną pod ciśnieniem" jest prawidłowa, ponieważ autoklawy wykorzystują tę metodę do efektywnej sterylizacji różnych narzędzi i materiałów w warunkach wysokiej temperatury i ciśnienia. Proces ten polega na podgrzewaniu wody do temperatury około 121-134°C, co pozwala na osiągnięcie ciśnienia od 1,1 do 2,0 atmosfery, co skutkuje skutecznym zabijaniem bakterii, wirusów, grzybów oraz przetrwalników. Kluczowe w tym procesie jest zastosowanie odpowiednich cykli czasowych, które mogą różnić się w zależności od materiału, który jest sterylizowany. Na przykład, podczas sterylizacji narzędzi dentystycznych lub chirurgicznych, zazwyczaj stosuje się cykl trwający od 15 do 30 minut. Standardy, takie jak normy ISO oraz wytyczne CDC, podkreślają znaczenie stosowania autoklawów w praktykach sanitarnych, co potwierdza ich niezbędność w szpitalach i innych placówkach medycznych. Warto również zaznaczyć, że regularna kalibracja i walidacja procesów sterylizacji są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i skuteczności tego procesu.

Pytanie 5

Podłoże, które zawiera wyłącznie substancje niezbędne do rozwoju mikroorganizmów, określane jest jako

A. wzbogacone

B. pełne

C. naturalne

D. minimalne

Podłoże minimalne to typ pożywki, które dostarcza mikroorganizmom tylko niezbędnych składników do ich wzrostu. Jego celem jest zapewnienie podstawowych warunków, które umożliwiają rozwój mikroorganizmów, bez dodatkowych substancji odżywczych, które mogłyby wpływać na ich metabolizm. Przykładem takiego podłoża może być agar z glukozą, który jedynie dostarcza cukier jako źródło energii oraz soli mineralnych, nie zawierając innych składników, które mogłyby przyczynić się do nadmiaru składników odżywczych. W praktyce, podłoża minimalne są szeroko stosowane w badaniach nad metabolizmem mikroorganizmów, ponieważ pozwalają na precyzyjne kontrolowanie warunków hodowli oraz analizy wpływu różnych czynników na wzrost i rozwój mikroorganizmów. Zgodnie z dobrymi praktykami laboratoryjnymi, wykorzystanie podłoża minimalnego może również pomóc w eliminacji zmienności wynikającej z niekontrolowanych interakcji między składnikami odżywczymi w pożywce.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Podłoże do izolacji i identyfikacji bakterii hemolizujących powinno zawierać

A. bulion.

B. krew.

C. ekstrakt drożdżowy.

D. maltozę.

Podczas hodowli bakterii hemolizujących kluczowe jest zastosowanie odpowiedniego podłoża, które umożliwi wzrost i identyfikację tych mikroorganizmów. Bulion, choć może być stosowany jako medium do ogólnej hodowli bakterii, nie zawiera składników odżywczych i czynników wzrostu niezbędnych do identyfikacji hemolizy. Nie dostarcza również czerwonych krwinek, co uniemożliwia ocenę zdolności bakterii do hemolizy. Ekstrakt drożdżowy, pomimo że jest bogatym źródłem witamin i aminokwasów, nie jest odpowiedni do hodowli bakterii hemolizujących, gdyż również nie zawiera czerwonych krwinek, które są niezbędne do tego procesu. Maltoza, będąca węglowodanem, może wspierać pewne rodzaje wzrostu mikroorganizmów, ale sama w sobie nie zapewnia odpowiednich warunków do wykrywania hemolizy. Właściwe podejście do identyfikacji bakterii hemolizujących wymaga stosowania podłoża, które zawiera krew, co pozwala na obserwację hemolizy jako istotnego wskaźnika diagnostycznego. Prawidłowe myślenie w tym kontekście polega na zrozumieniu, że hemoliza jest ściśle związana z obecnością czerwonych krwinek, a tym samym podłoże musi je zawierać, aby uzyskać rzetelne wyniki w badaniach mikrobiologicznych.

Pytanie 8

Podłoże wykorzystywane do uzyskiwania hodowli o dużej liczbie drobnoustrojów danego szczepu nazywa się

A. selektywne

B. różniące

C. selektywnie-różniące

D. namnażające

Podłoże namnażające jest kluczowym elementem w mikrobiologii, służącym do hodowli drobnoustrojów, które wymagają optymalnych warunków do wzrostu. Jego celem jest zapewnienie składników odżywczych, takich jak węglowodany, białka, witaminy i sole mineralne, które wspierają rozwój mikroorganizmów. Przykładem może być podłoże bulionowe, które jest powszechnie stosowane do hodowli bakterii, umożliwiając ich szybkie namnażanie. W praktyce mikrobiologicznej, podłoża namnażające są niezbędne w laboratoriach diagnostycznych, gdzie hoduje się bakterie w celu identyfikacji patogenów. Dobór odpowiedniego podłoża jest kluczowy, ponieważ różne szczepy drobnoustrojów mogą mieć różne wymagania odżywcze. Stosowanie standardów takich jak ISO lub CLSI w kontekście hodowli mikroorganizmów zapewnia, że wyniki są wiarygodne i reprodukowalne. W ten sposób podłoża namnażające odgrywają fundamentalną rolę w badaniach mikrobiologicznych.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Aby przygotować podłoże do badań mikrobiologicznych, należy

A. zastosować autoklawowanie

B. zmierzyć składniki przy użyciu cylindra miarowego

C. dodawać składniki w dowolnej kolejności

D. zwiększyć pH składników

Poddanie składników autoklawowaniu jest kluczowym procesem w przygotowywaniu podłoża do badań mikrobiologicznych. Autoklawowanie polega na sterylizacji materiałów za pomocą pary wodnej pod wysokim ciśnieniem, co skutecznie eliminuje wszelkie formy mikroorganizmów, w tym bakterie, wirusy oraz ich przetrwalniki. Dzięki temu zapewniamy, że podłoże nie będzie kontaminowane, co jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych wyników badań mikrobiologicznych. Na przykład, w laboratoriach zajmujących się hodowlą bakterii, autoklawowanie podłoża, takiego jak agar czy buliony, jest standardową praktyką, a jego przeprowadzenie zgodnie z normami, takimi jak ISO 15189 dla laboratoriów medycznych, zapewnia wysoką jakość badań. Warto dodać, że skuteczność autoklawowania zależy od odpowiedniego doboru parametrów, takich jak czas, temperatura i ciśnienie, co powinno być starannie kontrolowane.

Pytanie 11

Badanie szczegółowej struktury komórek roślinnych oraz zwierzęcych, jak również rozmieszczenia atomów w kryształach metali i minerałów, jest możliwe dzięki wykorzystaniu mikroskopu

A. optycznego

B. sił atomowych

C. elektronowego

D. fluorescencyjnego

Mikroskop elektronowy to zaawansowane narzędzie, które umożliwia obserwację obiektów na poziomie atomowym, dzięki zastosowaniu elektronów zamiast światła. W odróżnieniu od mikroskopów optycznych, które są ograniczone do rozdzielczości wynoszącej około 200 nanometrów, mikroskopy elektronowe mogą osiągać rozdzielczość rzędu kilku angstromów. To sprawia, że są niezwykle przydatne w biologii komórkowej, materiałoznawstwie oraz nanotechnologii. Na przykład, w badaniach nad strukturą błon komórkowych możemy zyskać cenne informacje na temat ich składu i organizacji. Dodatkowo, mikroskopy elektronowe są stosowane w analizach krystalograficznych, co pozwala na dokładne zrozumienie układów atomowych w różnorodnych materiałach. Współczesne standardy w badaniach naukowych kładą duży nacisk na precyzyjną analizę mikroskopową, co czyni mikroskopy elektronowe kluczowym narzędziem w laboratoriach badawczych.

Pytanie 12

Jak nazywa się część białkowa enzymu?

A. apoenzym

B. kofaktor

C. koenzym

D. grupa prostetyczna

Koenzym, grupa prostetyczna oraz kofaktor to terminy, które, mimo że związane z enzymami, nie odnoszą się do białkowej części enzymu w sposób właściwy. Koenzymy są małymi cząsteczkami organicznymi, które współpracują z apoenzymami, ale nie są ich integralną częścią. Przykładowo, koenzym A jest istotny w metabolizmie kwasów tłuszczowych, ale sam w sobie nie jest białkiem. Z kolei grupa prostetyczna to stały element enzymu, który może być zarówno białkowy, jak i niebiałkowy, ale ponownie nie odpowiada za białkową część enzymu. Kofaktory to bardziej ogólne pojęcie, które obejmuje zarówno koenzymy, jak i grupy prostetyczne, a ich rola polega na wspomaganiu działania enzymów poprzez uczestniczenie w reakcjach chemicznych. Te nieścisłości mogą prowadzić do nieporozumień w zrozumieniu struktury i funkcji enzymów. W szczególności, mylenie apoenzymu z innymi komponentami enzymatycznymi może utrudniać zrozumienie mechanizmów działania enzymów i ich zastosowania w biotechnologii oraz medycynie. Dlatego istotne jest, aby podczas nauki o enzymach skupić się na ich poszczególnych częściach oraz na ich roli w biokatalizie.

Pytanie 13

Rysunek przedstawia poszczególne etapy wykonania preparatu mikroskopowego utrwalonego. Cyfrą 3 oznaczono

A. naniesienie kropli wody.

B. barwienie preparatu.

C. suszenie rozmazu.

D. wykonanie rozmazu.

Wykonanie rozmazu, oznaczone cyfrą 3 na przedstawionym rysunku, jest kluczowym etapem w przygotowywaniu preparatu mikroskopowego. Proces ten polega na równomiernym rozprowadzeniu próbki na szkiełku mikroskopowym, co umożliwia uzyskanie cienkiej warstwy materiału do dalszej analizy. Przygotowanie rozmazu wymaga precyzyjnego użycia szkiełka nakrywkowego lub krawędzi innego szkiełka, które pozwala na uzyskanie pożądanej grubości warstwy. Dobrze wykonany rozmaz zapewnia optymalne warunki obserwacji, co jest istotne dla uzyskania wyraźnych i czytelnych wyników badań mikroskopowych. Warto też pamiętać, że wykonanie rozmazu ma zastosowanie nie tylko w biologii, ale również w diagnostyce medycznej, gdzie umożliwia ocenę komórek krwi czy mikroorganizmów. W standardach przygotowania preparatów mikroskopowych, takich jak te zalecane przez Międzynarodowe Towarzystwo Mikroskopowe, wskazuje się na znaczenie tego etapu w kontekście uzyskiwania wiarygodnych wyników.

Pytanie 14

Zamieszczony opis dotyczy barwienia bakterii metodą

− fiolet krystaliczny, 2-3 minuty,

− płyn Lugola, 1-2 minuty,

− alkohol aż do odbarwienia, ok. 30 sekund,

− woda – spłukanie,

− fuksyna w roztworze fenolowym (rozcieńczenie1:10), 20 sekund,

− woda – spłukanie

A. Neissera.

B. Ziehla-Neelsena.

C. Giemsy.

D. Grama.

Odpowiedź 'Grama' jest poprawna, ponieważ opisany proces barwienia bakterii wykorzystuje specyficzne reagenty i kolejność kroków typowe dla metody Grama. Barwienie Grama jest kluczowym narzędziem w mikrobiologii, które pozwala na różnicowanie bakterii na Gram-dodatnie i Gram-ujemne. Gram-dodatnie bakterie zatrzymują barwnik fioletowy w wyniku grubej warstwy peptydoglikanu w ich ścianach komórkowych, podczas gdy Gram-ujemne bakterie nie zatrzymują tego barwnika, co skutkuje ich wybarwieniem. Prawidłowe przeprowadzenie tego procesu może mieć kluczowe znaczenie w diagnostyce medycznej oraz w określaniu właściwych terapii antybakteryjnych. Na przykład, identyfikacja Gram-ujemnych pałeczek jelitowych jest istotna w kontekście infekcji pokarmowych. Stosowanie metody Grama w laboratoriach mikrobiologicznych jest standardową praktyką, a jej wyniki mają ogromne znaczenie w epidemiologii, ponieważ różne grupy bakterii różnią się wrażliwością na antybiotyki, co ma kluczowe znaczenie w leczeniu zakażeń.

Pytanie 15

Analiza wody basenowej w celu wykrycia bakterii polega na podgrzewaniu próbki w inkubatorze przez 48 godzin w temperaturze 36±2°C. Jaki proces jest opisany?

A. inkubacja

B. dezynfekcja

C. sterylizacja

D. suszenie

Odpowiedź 'inkubacja' jest poprawna, ponieważ proces ten polega na podtrzymywaniu określonych warunków środowiskowych, takich jak temperatura i czas, aby sprzyjać wzrostowi mikroorganizmów w próbkach. W kontekście badania wody basenowej, inkubacja w temperaturze 36±2°C przez 48 godzin jest standardowym podejściem do wykrywania obecności bakterii, takich jak Escherichia coli czy Enterococcus. Taki proces umożliwia namnażanie się mikroorganizmów, co z kolei pozwala na ich późniejsze wykrycie i identyfikację. W praktyce, inkubacja jest kluczowym krokiem w analizach mikrobiologicznych, gdyż pozwala na określenie jakości wody oraz jej bezpieczeństwa dla użytkowników. Warto zauważyć, że zgodnie z normami, takimi jak PN-EN ISO 19458:2007, wykrywanie bakterii wodnych powinno być przeprowadzane w kontrolowanych warunkach, aby uzyskać wiarygodne wyniki. Właściwe przeprowadzenie inkubacji jest zatem niezbędne dla skutecznego monitorowania jakości wody na basenie.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

W wyniku badań mikrobiologicznych wody przeznaczonej do produkcji soków, po 3 dniach inkubacji stwierdzono w 1 ml próbki 100 j.t.k. bakterii, w tym 2 j.t.k Escherichia coli.
Ustal jakość wody na podstawie informacji zamieszczonych w tabeli.

Wymagania mikrobiologiczne, jakim powinna odpowiadać woda
Lp.	Parametr	Najwyższa dopuszczalna wartość liczby jednostek tworzących kolonię [j.t.k]
1	Escherichia coli	0
2	Enterokoki	0
3	Pseudomonas aeruginosa	0
4	Ogólna liczba mikroorganizmów w (36±2) °C po 48h	20
5	Ogólna liczba mikroorganizmów w (22±2) °C po 72h	100

A. Nie nadaje się do produkcji soków.

B. Nadaje się do produkcji soków po dezynfekcji.

C. Nadaje się do produkcji soków po przegotowaniu.

D. Nadaje się do produkcji soków.

Odpowiedź, że woda nie nadaje się do produkcji soków, jest poprawna w kontekście wymagań mikrobiologicznych. Zgodnie z obowiązującymi normami, woda przeznaczona do kontaktu z żywnością, w tym do produkcji soków, powinna być wolna od patogenów, takich jak Escherichia coli. Obecność 2 jednostek tej bakterii w próbce 1 ml jest alarmująca, ponieważ E. coli jest wskaźnikiem zanieczyszczenia fekalnego, co może prowadzić do poważnych chorób u ludzi. Przykładowo, do produkcji soków owocowych wymagane jest stosowanie wody, która spełnia normy jakości wody pitnej, a to oznacza całkowity brak E. coli oraz innych patogenów. W praktyce, aby zapewnić bezpieczeństwo konsumentów, przed użyciem wody do produkcji soków należy przeprowadzić dokładne badania mikrobiologiczne i chemiczne, a w przypadku wykrycia bakterii, takich jak E. coli, woda musi być poddana odpowiednim procesom uzdatniania, takim jak chlorowanie lub filtracja. Tylko w ten sposób można zapewnić, że produkt końcowy będzie bezpieczny dla zdrowia.

Pytanie 18

Rysunek przedstawia

A. głaszczki do równomiernego rozprowadzenia cieczy na podłożu mikrobiologicznym.

B. ezy do przenoszenia materiału mikrobiologicznego.

C. druciki platynowe do prób płomieniowych.

D. pierścienie metalowe do uchwycenia lejka.

Ezy do przenoszenia materiału mikrobiologicznego są podstawowym narzędziem w laboratoriach mikrobiologicznych, które umożliwiają bezpieczne i efektywne pobieranie i transport próbek. Charakteryzują się one pętlą na końcu, co pozwala na precyzyjne zasysanie odpowiedniego materiału. W praktyce ezy wykorzystywane są do transferu zawiesin komórkowych, hodowli mikroorganizmów czy próbek środowiskowych, co jest kluczowe dla badań diagnostycznych i zastosowań w biotechnologii. Standardy laboratoryjne, takie jak ISO 15189, podkreślają znaczenie prawidłowego stosowania ezy, aby uniknąć kontaminacji próbek oraz zapewnić wiarygodność wyników badań. Dobrą praktyką jest również stosowanie jednorazowych ezy, co minimalizuje ryzyko przeniesienia zanieczyszczeń między różnymi próbkami. Często stosowane są także ezy o różnych średnicach, dostosowanych do specyficznych wymagań eksperymentów, co czyni je niezwykle wszechstronnymi narzędziami w mikrobiologii.

Pytanie 19

Podłoże, które jest wykorzystywane do uzyskiwania hodowli z wysoką liczbą drobnoustrojów danego szczepu, nazywamy

A. różnicującym

B. namnażającym

C. wybiórczym

D. wybiórczo-różnicującym

Odpowiedź 'namnażającym' jest prawidłowa, ponieważ podłoże namnażające jest specjalnie zaprojektowane do wspierania intensywnego wzrostu drobnoustrojów, co pozwala na uzyskanie dużej populacji badanego szczepu. Takie podłoża zawierają odpowiednie składniki odżywcze, takie jak pepton, ekstrakty drożdżowe lub inne substancje organiczne, które stymulują metabolizm mikroorganizmów. Użycie podłoża namnażającego jest kluczowe w mikrobiologii, szczególnie w laboratoriach zajmujących się identyfikacją oraz badaniem właściwości różnych szczepów bakterii i grzybów. Na przykład, w hodowli bakterii Escherichia coli często wykorzystuje się pożywki Luria-Bertani (LB), które są typowym podłożem namnażającym. W przypadku badań nad mikrobiomem, odpowiednie podłoża namnażające pozwalają na uzyskanie prób do dalszych analiz, takich jak sekwencjonowanie DNA czy testy antybiotykowe.

Pytanie 20

Proces, w wyniku którego formy wegetatywne mikroorganizmów ulegają zniszczeniu (pozostają jedynie bakterie w postaci spor oraz tzw. wolne wirusy), nazywany jest

A. sterylizacją

B. sanityzacją

C. dezynfekcją

D. antyseptyką

Odpowiedź 'dezynfekcja' jest prawidłowa, ponieważ ten proces polega na eliminacji większości form wegetatywnych drobnoustrojów, przy jednoczesnym zachowaniu ich form przetrwalnikowych, takich jak spory bakteryjne, które wykazują większą odporność na działanie czynników dezynfekcyjnych. Dezynfekcja jest kluczowym krokiem w procedurach sterylizacji oraz w kontrolowaniu zakażeń w środowiskach medycznych i przemysłowych. Przykładami dezynfekcji są stosowanie roztworów chlorowych do dezynfekcji powierzchni w szpitalach czy stosowanie alkoholu do dezynfekcji rąk. W praktyce, dezynfekcja jest często stosowana w miejscach, gdzie wymagana jest higiena, ale nie ma potrzeby całkowitego usunięcia wszystkich drobnoustrojów, jak to ma miejsce w przypadku sterylizacji, która zabija wszystkie formy życia mikrobiologicznego. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia, odpowiednie metody dezynfekcji są kluczowe w zapobieganiu rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych.

Pytanie 21

Jaki wskaźnik jest używany do oceny kontaktu między wodami naturalnymi a fekaliami?

A. Twardość ogólna

B. Sucha pozostałość

C. Miano coli

D. Zasadowość mineralna

Zasadowość mineralna, twardość ogólna oraz sucha pozostałość to wskaźniki chemiczne, które odnoszą się do różnych aspektów jakości wód, ale nie mają one bezpośredniego związku z identyfikacją zanieczyszczeń fekalnych. Zasadowość mineralna opisuje zdolność wody do buforowania pH, co ma znaczenie w kontekście ochrony organizmów wodnych, ale nie informuje o obecności patogenów czy ich pochodzeniu. Twardość ogólna związana jest z koncentracją kationów wapnia i magnezu, wpływa na właściwości fizyko-chemiczne wody, ale również nie wskazuje na zanieczyszczenia biologiczne. Z kolei sucha pozostałość to miara ogólnej ilości rozpuszczonych substancji w wodzie, co również nie dostarcza informacji o ewentualnych zanieczyszczeniach mikrobiologicznych. Mieszanie tych pojęć z pojęciem miana coli może prowadzić do mylnych wniosków na temat stanu wód. W praktyce, ignorowanie istotnych wskaźników mikrobiologicznych w ocenie jakości wód może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich metod analitycznych do monitorowania wód, które uwzględniają zarówno aspekty chemiczne, jak i biologiczne.

Pytanie 22

Drobnoustroje posiadające zdolność do rozkładu białek oraz peptydów charakteryzują się właściwościami

A. utleniająco-redukującymi

B. lipolitycznymi

C. proteolitycznymi

D. glikolitycznymi

Drobnoustroje o właściwościach proteolitycznych są zdolne do rozkładu białek i peptydów, co jest kluczowe w wielu procesach biologicznych i przemysłowych. Enzymy proteolityczne, takie jak proteazy, katalizują rozkład wiązań peptydowych, co umożliwia pozyskanie aminokwasów oraz mniejszych peptydów, które są niezbędne do biosyntezy białek oraz jako źródło energii. W przemyśle spożywczym, mikroorganizmy proteolityczne są wykorzystywane w fermentacji, co prowadzi do produkcji serów, jogurtów oraz innych produktów mlecznych. Dodatkowo, w biotechnologii, proteazy są stosowane do oczyszczania białek oraz w procesach biowytwarzania. Przykładem zastosowania mikroorganizmów proteolitycznych jest ich użycie w przemyśle farmaceutycznym, gdzie enzymy te są wykorzystywane do produkcji biofarmaceutycznych, które są oparte na białkach. Zrozumienie roli drobnoustrojów proteolitycznych jest kluczowe dla rozwoju technologii bioprocesowych oraz ich aplikacji w różnych gałęziach przemysłu.

Pytanie 23

Na rysunku przedstawiono

A. licznik kolonii bakterii.

B. lampę bakteriobójczą UV.

C. mikroskop stereoskopowy.

D. mętnościomierz.

Mętnościomierz, licznik kolonii bakterii, mikroskop stereoskopowy i lampa bakteriobójcza UV to urządzenia, które pełnią różne funkcje w laboratoriach mikrobiologicznych i chemicznych. Mętnościomierz służy do pomiaru zmętnienia cieczy, co jest przydatne w analizie jakości wody, ale nie ma związku z bezpośrednim liczeniem kolonii bakterii. Z kolei mikroskop stereoskopowy wykorzystywany jest do obserwacji większych obiektów i detali w trzech wymiarach, a nie do precyzyjnego liczenia mikroorganizmów na płytkach. Lampa bakteriobójcza UV natomiast działa na zasadzie dezynfekcji, eliminując mikroorganizmy w danym środowisku, ale nie mierzy ich liczby. Często mylenie tych urządzeń z licznikiem kolonii bakterii wynika z nieprecyzyjnego rozumienia ich funkcji. Typowym błędem jest zakładanie, że każde urządzenie używane w mikrobiologii służy do pomiaru obecności bakterii, co jest tylko częściową prawdą. W rzeczywistości, aby liczyć kolonie bakterii, konieczne jest użycie dedykowanego sprzętu, który umożliwia dokładne zliczenie wyrosłych kolonii, co jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych wyników w badaniach mikrobiologicznych.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Ezy oraz igły stosowane w mikrobiologii należy wyjaławiać

A. poprzez rozżarzenie w płomieniu palnika gazowego

B. w autoklawie

C. przy użyciu środka dezynfekującego

D. w piecu do suszenia

Warto zauważyć, że używanie środków dezynfekujących do wyjaławiania ezy i igieł nie jest najlepszym pomysłem. Wiele z tych preparatów nie radzi sobie z eliminowaniem wszystkich szczepów mikroorganizmów, zwłaszcza tam, gdzie wymagana jest pełna sterylność, jak w mikrobiologii. Dezynfekcja jest okej w przypadku powierzchni, ale nie do narzędzi, które muszą być całkowicie sterylne. Co do suszarki, to ona jedynie wysusza, a nie rzeczywiście eliminuje drobnoustroje, więc to nie to samo co sterylizacja. Autoklaw jest super, ale wymaga więcej czasu i odpowiednich warunków, więc w sytuacjach awaryjnych jest trochę mało praktyczny. Różne techniki dezynfekcji i sterylizacji mogą prowadzić do nieporozumień, bo nie zawsze uwzględniają specyfikę mikroorganizmów oraz laboratoriach. Dlatego lepiej skupić się na sprawdzonych metodach, jak właśnie rozżarzenie, które daje pewność, że patogeny są usunięte.

Pytanie 26

Jakie urządzenie jest wykorzystywane do inkubacji próbek mikrobiologicznych?

A. chłodziarka

B. loża

C. suszarka

D. cieplarka

Cieplarka to urządzenie, które zapewnia kontrolowane warunki temperaturowe, co jest kluczowe w mikrobiologii do inkubacji próbek. Umożliwia to wzrost i rozwój mikroorganizmów w optymalnych warunkach, zazwyczaj w temperaturze wynoszącej od 30 do 37 stopni Celsjusza. W laboratoriach mikrobiologicznych, cieplarki są wykorzystywane do inkubacji hodowli bakteryjnych, grzybów oraz innych mikroorganizmów, co pozwala na ich identyfikację i badanie właściwości. Dobre praktyki laboratoryjne wymagają, aby cieplarki były regularnie kalibrowane i monitorowane, aby zapewnić stabilność warunków inkubacji. Wprowadzenie systemów monitorowania temperatury pozwala na wczesne wykrywanie odchyleń, co jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych wyników badań. Zgodność z normami ISO oraz innymi standardami jakości, takimi jak GLP (Dobre Praktyki Laboratoryjne), jest niezbędna, aby zapewnić wysoką jakość wyników badań mikrobiologicznych.

Pytanie 27

Jaką substancję stanowi płyn Lugola, używaną w mikrobiologii do barwienia preparatów według metody Grama?

A. alkoholowy roztwór jodku potasu

B. wodny roztwór jodu w jodku potasu

C. alkoholowy roztwór jodu

D. wodny roztwór jodku potasu

Płyn Lugola, będący wodnym roztworem jodu w jodku potasu, jest kluczowym odczynnikiem w mikrobiologii, stosowanym przede wszystkim w metodzie barwienia Grama. Jego skład zapewnia skuteczne wiązanie jodu z peptydoglikanem, co jest niezbędne do uzyskania wyraźnych kontrastów w preparatach mikroskopowych. Dzięki zastosowaniu Płynu Lugola, bakterie Gram-dodatnie przyjmują intensywną barwę fioletową, natomiast Gram-ujemne uzyskują barwę różową. Ten proces jest istotny nie tylko dla identyfikacji mikroorganizmów, ale również dla oceny ich wrażliwości na antybiotyki. W praktyce laboratoryjnej, odpowiednie przygotowanie i stosowanie Płynu Lugola zgodnie z procedurami pozwala na uzyskanie powtarzalnych i wiarygodnych wyników badań. Istnieją również standardy ISO dotyczące technik barwienia, które wskazują na znaczenie jakości odczynników, w tym Płynu Lugola, co ma wpływ na poprawność wyników analizy mikrobiologicznej.

Pytanie 28

W celu wykonania posiewu redukcyjnego należy nanieść drobnoustroje na podłoże, a następnie

A.	1. wyżarzyć ezę, 2. obrócić szalkę, 3. ponownie nanosić drobnoustroje, zahaczając przynajmniej raz o wcześniejszą ścieżkę.
B.	1. nie wyżarzać ezy, 2. obrócić szalkę, 3. ponownie nanosić drobnoustroje, zahaczając przynajmniej raz o wcześniejszą ścieżkę.
C.	1. wyżarzyć ezę, 2. obrócić szalkę, 3. ponownie nanosić drobnoustroje, nie zahaczając ani razu o wcześniejszą ścieżkę.
D.	1. wyżarzyć ezę, 2. pozostawić szalkę w tym samym miejscu, 3. ponownie nanosić drobnoustroje, zahaczając przynajmniej raz o wcześniejszą ścieżkę.

A. D.

B. C.

C. B.

D. A.

Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ szczegółowo opisuje standardową procedurę wykonywania posiewu redukcyjnego, która jest kluczowym procesem w mikrobiologii. W pierwszym etapie wykonania posiewu, niezbędne jest wyżarzenie ezy w płomieniu, co ma na celu zminimalizowanie ryzyka zanieczyszczenia próbki mikroorganizmami z otoczenia. Następnie, obrócenie szalki Petriego jest istotne, aby ograniczyć kontakt otwartego podłoża z powietrzem, co również zmniejsza prawdopodobieństwo wprowadzenia niepożądanych drobnoustrojów. Kluczowym elementem tej procedury jest zahaczenie ezy o wcześniejszą ścieżkę podczas nanoszenia drobnoustrojów. Dzięki temu uzyskuje się pożądane rozcieńczenie kultury, co jest niezbędne do dalszej analizy i identyfikacji drobnoustrojów. Taka technika posiewu redukcyjnego jest szeroko stosowana w laboratoriach mikrobiologicznych, gdzie precyzja i kontrola nad warunkami hodowli są niezbędne dla uzyskania wiarygodnych wyników. Warto również zauważyć, że przestrzeganie tych procedur jest zgodne z wytycznymi ISO oraz innymi normami branżowymi, co podkreśla znaczenie poprawnego wykonania tej techniki.

Pytanie 29

Jakie urządzenie wykorzystuje się do hodowli bakterii w warunkach beztlenowych?

A. w anaerostacie

B. w pasteryzatorze

C. w autoklawie

D. w termostacie

Hodowla bakterii w warunkach beztlenowych jest kluczowym procesem w mikrobiologii, szczególnie w przypadku organizmów, które nie tolerują obecności tlenu. Anaerostaty to specjalistyczne urządzenia, które umożliwiają kontrolowanie atmosfery, w której odbywa się hodowla tych mikroorganizmów. W odróżnieniu od autoklawów, które służą do sterylizacji narzędzi i materiałów poprzez wysoką temperaturę oraz ciśnienie, anaerostaty są zaprojektowane do utrzymywania niskiego poziomu tlenu, co jest niezbędne dla wzrostu bakterii beztlenowych. W praktyce, w laboratoriach mikrobiologicznych używa się anaerostatów do hodowli takich bakterii jak Clostridium botulinum czy Bacteroides fragilis. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne monitorowanie składu atmosfery wewnątrz anaerostatu oraz stosowanie odpowiednich pożywek, które wspierają rozwój tych specyficznych organizmów. Warto również wspomnieć, że w przypadku prowadzenia badań nad mikroorganizmami beztlenowymi, ważne jest również przestrzeganie zasad bezpieczeństwa, aby uniknąć niepożądanych skutków wynikających z pracy z patogenami.

Pytanie 30

W badanym powietrzu zawartość mikroorganizmów wyniosła 33,33 w 10 dm³. Zgodnie z zamieszczonymi normami powietrze takie uważa się za

Stopień zanieczyszczenia	Ogólna liczba bakterii w 1 m³
Niezanieczyszczone	poniżej 1000
Średnio zanieczyszczone	od 1000 do 3000
Silnie zanieczyszczone	powyżej 3000

A. bardzo silnie zanieczyszczone.

B. niezanieczyszczone.

C. silnie zanieczyszczone.

D. średnio zanieczyszczone.

Wybór odpowiedzi sugerujących, że powietrze jest "niezanieczyszczone", "średnio zanieczyszczone" lub "bardzo silnie zanieczyszczone" opiera się na błędnym rozumieniu norm jakości powietrza. Powietrze, które zawiera 3333 mikroorganizmy na m³, jest klasyfikowane jako silnie zanieczyszczone z uwagi na przekroczenie ustalonego progu 3000. Osoby wybierające pierwszą opcję mogą nie rozumieć, że nie istnieje kategoria "niezanieczyszczone" dla wartości, które są powyżej limitu. Z kolei wybór "średnio zanieczyszczone" odzwierciedla mylne przekonanie o tym, że nie jest to znaczne zanieczyszczenie, co jest błędne w kontekście omawianych norm. Dodatkowo, klasyfikacja jako "bardzo silnie zanieczyszczone" również jest niewłaściwa, bowiem odnosi się do znacznie wyższych wartości, które są jeszcze bardziej niepokojące, jak na przykład wartości powyżej 10000 mikroorganizmów. Zrozumienie tych klasyfikacji jest niezwykle istotne, szczególnie w kontekście ochrony zdrowia publicznego i środowiska. Standardy jakości powietrza są ustalane na podstawie badań wpływu zanieczyszczeń na zdrowie ludzi, a ich stosowanie ma na celu minimalizowanie ryzyka chorób oraz ochronę ekosystemów. Dlatego kluczowe jest, aby prawidłowo interpretować wyniki badań jakości powietrza, aby podejmować odpowiednie kroki w celu ochrony zdrowia i środowiska.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

W mikrobiologicznych badaniach, dezynfekcja ma na celu eliminację

A. form przetrwalnikowych

B. form wegetatywnych oraz przetrwalnikowych

C. żywych tkanek

D. form wegetatywnych

Dezynfekcja jest procesem, który ma na celu eliminację mikroorganizmów, a w szczególności form wegetatywnych, czyli aktywnych form bakterii, grzybów i wirusów. To istotny krok w zapewnieniu bezpieczeństwa mikrobiologicznego, szczególnie w środowiskach klinicznych, laboratoryjnych czy przemysłowych. Formy wegetatywne są najczęściej odpowiedzialne za zakażenia, ponieważ są aktywne metabolizująco i mogą się szybko rozmnażać. Przykłady zastosowania dezynfekcji obejmują oczyszczanie powierzchni w szpitalach, gdzie używa się środków dezynfekcyjnych, aby zminimalizować ryzyko infekcji szpitalnych. Zgodnie z zaleceniami CDC oraz WHO, stosowanie dezynfekcji jest kluczowym elementem kontroli zakażeń w różnych instytucjach, a ich skuteczność jest często potwierdzana poprzez badania mikrobiologiczne. Warto dodać, że dezynfekcja nie zawsze prowadzi do całkowitego zniszczenia wszystkich form mikroorganizmów, ale skutecznie redukuje ich liczbę do poziomu, który jest uznawany za bezpieczny.

Pytanie 33

Na jakiej pożywce wykonuje się posiew kłuty preparatu mikrobiologicznego?

A. ciekłej w próbówce

B. stałej w formie słupa

C. stałej w formie skosu

D. płynnej na płytce Petriego

Posiew kłuty preparatu mikrobiologicznego na pożywce stałej w postaci słupa jest standardową metodą stosowaną w mikrobiologii do izolacji i hodowli mikroorganizmów. Ta technika pozwala na uzyskanie wyraźnych kolonii na powierzchni pożywki, co jest kluczowe dla dalszej identyfikacji i analizy bakterii czy grzybów. Pożywki stałe, takie jak Agar, stosowane są do tworzenia odpowiednich warunków do wzrostu, co umożliwia lepsze obserwacje morfologiczne kolonii. Zastosowanie posiewu kłutego na pożywce w postaci słupa sprzyja również efektywnemu wykorzystaniu przestrzeni w inkubatorze, umożliwiając jednoczesne hodowanie wielu prób. Standardy takie jak ISO 11133 określają metody przygotowania pożywek oraz posiewów, co zapewnia powtarzalność wyników oraz ich wiarygodność. W praktyce laboratoryjnej, wiedza o odpowiednich technikach posiewu jest kluczowa dla uzyskania rzetelnych danych mikrobiologicznych, co z kolei ma znaczenie w diagnostyce klinicznej oraz badaniach środowiskowych.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Jakie cechy powinien mieć preparat mikroskopowy?

A. bardzo gruby

B. stabilny biologicznie

C. nieprzezroczysty

D. niedobry mechanicznie

Preparat mikroskopowy powinien być trwały biologicznie, co oznacza, że materiały użyte do jego przygotowania muszą wykazywać odporność na degradację przez mikroorganizmy, enzymy i inne czynniki biologiczne. W kontekście mikroskopii, trwałość biologiczna jest kluczowa dla zachowania integralności strukturalnej i kompozycyjnej preparatu w czasie obserwacji. Przykładem mogą być preparaty histologiczne, które często są utrwalane w formalinie lub innych utrwalaczach. Utrwalanie ma na celu nie tylko zachowanie struktury komórek, ale również ich właściwości chemicznych i biologicznych, co jest niezbędne do przeprowadzenia dokładnych analiz. Zgodnie z dobrymi praktykami w laboratoriach biologicznych, preparaty powinny być poddawane również odpowiednim procesom dehydratacji i impregnacji, co zwiększa ich trwałość i pozwala na uzyskanie wysoce szczegółowych obrazów w mikroskopii świetlnej lub elektronowej. Przykłady zastosowania trwałych biologicznie preparatów obejmują badania patologiczne, gdzie ocena zmian morfologicznych jest kluczowa dla postawienia diagnozy.

Pytanie 36

Wskaźnik zanieczyszczenia wody bakterią jelitową - miano coli równe 10 - oznacza, że

A. w 1 dm3 wody występuje 10 bakterii z rodzaju Escherichia coli

B. w 10 dm3 wody znajduje się co najmniej 1 bakteria Escherichia coli

C. w 1 cm3 wody znajduje się 10 bakterii z rodzaju Escherichia coli

D. w 10 cm3 wody znajduje się co najmniej 1 bakteria Escherichia coli

Odpowiedź wskazująca, że w objętości 10 cm3 wody znajduje się przynajmniej 1 bakteria Escherichia coli, jest prawidłowa, ponieważ miano coli o wartości 10 oznacza, że w 1 dm3 (1000 cm3) wody znajduje się 10 bakterii tego rodzaju. W takim razie, aby obliczyć liczbę bakterii w mniejszej objętości, można zastosować proporcję. Zgodnie z zasadą proporcji, w 1 cm3 wody znajdowałyby się 0,01 bakterii E. coli, a w 10 cm3 – już 0,1 bakterii. Jednak interpretacja miana coli wskazuje, że w tej objętości mogą znajdować się bakterie, a ich stężenie nie osiąga zero. W praktyce, testy jakości wody, szczególnie w kontekście monitorowania wód pitnych oraz kąpielisk, opierają się na miano coli jako wskaźniku zanieczyszczenia. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz krajowymi normami, obecność nawet jednego mikroorganizmu chorobotwórczego w wodzie pitnej może wskazywać na jej zanieczyszczenie, co podkreśla znaczenie tego wskaźnika w praktycznym monitorowaniu jakości wody.

Pytanie 37

Na rysunku przedstawiono schemat

A. detektora różnicowego.

B. biokataliztora.

C. czujnika chemicznego.

D. bioczujnika.

Czujniki chemiczne, biokatalizatory oraz detektory różnicowe to urządzenia o odmiennych funkcjach, które nie pasują do opisanego schematu bioczujnika. Czujniki chemiczne zazwyczaj działają na zasadzie chemicznych reakcji między analitem a reagentem, co prowadzi do zmiany właściwości fizykochemicznych, ale nie wykorzystują komponentów biologicznych w detekcji. Biokatalizatory to substancje, które przyspieszają reakcje chemiczne, lecz same nie są narzędziami do detekcji, a raczej procesami, które mogą być częścią odmiennych systemów analitycznych. Detektory różnicowe stosują różnice w sygnałach elektrycznych, aby wykrywać zmiany, ale również nie są związane z biologicznymi procesami, które są kluczowe dla funkcjonowania bioczujników. Zrozumienie różnicy między tymi kategoriami jest kluczowe dla prawidłowego korzystania z technologii analitycznych. Błędne postrzeganie roli komponentów biologicznych w procesie detekcji może prowadzić do mylnych wniosków i nieefektywności w analizie. Niezrozumienie, jak działa bioczujnik, może skutkować problemami w aplikacjach medycznych i środowiskowych, gdzie precyzyjna detekcja jest kluczowa. W kontekście standardów branżowych, bioczujniki są zgodne z normami ISO 13485, co podkreśla ich rolę w zapewnieniu jakości urządzeń medycznych.

Pytanie 38

W trakcie badań mikrobiologicznych, pomimo stosowania pełnego i sterylnego stroju ochronnego oraz szczególnej staranności przy przeprowadzaniu pomiarów, dochodzi do zanieczyszczenia podłoża wzrostowego, co skutkuje wynikiem o kilka JTK/m3 wyższym od faktycznego stężenia zanieczyszczeń. Jakie to zjawisko?

A. sanityzacja

B. kontaminacja

C. aseptyka

D. dekontaminacja

Kontaminacja oznacza niezamierzone zanieczyszczenie próbki mikrobiologicznej, które może prowadzić do fałszywych wyników w badaniach. W przedstawionym przypadku, pomimo zastosowania środków ochrony i sterylności, doszło do wprowadzenia niepożądanych mikroorganizmów do podłoża wzrostowego, co skutkowało wynikiem wyższym od rzeczywistego stężenia zanieczyszczeń. Ważne jest zrozumienie, że kontaminacja może wystąpić na wielu etapach procesu analitycznego, takich jak pobieranie próbek, transport, czy też same badania laboratoryjne. Aby zminimalizować ryzyko kontaminacji, laboratoria mikrobiologiczne powinny stosować standardy takie jak ISO 17025, które określają wymagania dotyczące kompetencji laboratoriów oraz zapewnienia jakości wyników. Zastosowanie technik aseptycznych oraz właściwe przygotowanie personelu są kluczowe w zapobieganiu kontaminacji. Przykładowo, w przypadku hodowli bakterii, należy dbać o czystość sprzętu oraz środowiska, w którym prowadzone są badania, a także przeprowadzać regularne kontrole jakości.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej