Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik budownictwa
  • Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
  • Data rozpoczęcia: 3 listopada 2025 23:05
  • Data zakończenia: 3 listopada 2025 23:45

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Tynk dekoracyjny, który składa się z wielu warstw i ma różne kolory, a jego odcień uzyskuje się przez usuwanie odpowiednich warstw wierzchnich, to

A. stiuk
B. sztukateria
C. sztablatura
D. sgraffito
Sztablatura, stiuk oraz sztukateria to terminy, które często mylone są ze sgraffito, jednak każdy z nich odnosi się do odmiennych technik i materiałów. Sztablatura to technika, w której powierzchnia tynku jest formowana w sposób umożliwiający uzyskanie trójwymiarowych efektów, ale nie polega na zeskrobywaniu. Zazwyczaj stosowana jest w stylach, które akcentują fakturę materiału. Stiuk, z drugiej strony, to specyficzny rodzaj tynku, często na bazie wapna, który charakteryzuje się gładkością i połyskiem, lecz nie oferuje możliwości tworzenia wzorów poprzez odsłanianie różnych warstw. Sztukateria jest ogólnym terminem odnoszącym się do dekoracji architektonicznych wykonanych z tynku, zazwyczaj w formie reliefów lub okładzin, które można stosować zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynków, ale nie polega na odsłanianiu warstw tynku. Wybór nieodpowiedniej techniki może prowadzić do błędnych założeń projektowych, a także niewłaściwej aplikacji w kontekście architektonicznym. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego doboru technik dekoracyjnych, co z kolei wpływa na estetykę i trwałość obiektów budowlanych. Tylko właściwe zastosowanie odpowiednich technik pozwala na osiągnięcie zamierzonych efektów wizualnych oraz zgodności z wymaganiami konserwatorskimi.

Pytanie 2

Zaprawę tynkarską produkowaną w zakładzie, oznaczoną symbolem R, wykorzystuje się do realizacji tynków

A. jednowarstwowych zewnętrznych
B. izolujących cieplnie
C. szlachetnych
D. renowacyjnych
Podczas analizy pozostałych odpowiedzi warto zwrócić uwagę na konkretne aspekty związane z ich zastosowaniem, które nie są zgodne z rzeczywistością. Tynki szlachetne, na przykład, są przeznaczone do uzyskania estetycznych i dekoracyjnych efektów, ale ich skład i właściwości różnią się od tynków renowacyjnych. Tynki te są często stosowane w nowoczesnym budownictwie, gdzie kluczowe jest podkreślenie walorów estetycznych budynku, a niekoniecznie jego historycznej wartości. Z kolei tynki izolujące cieplnie służą głównie do poprawy efektywności energetycznej budynku, co nie ma zastosowania w kontekście renowacji, gdzie istotne jest zachowanie oryginalnej struktury. Ponadto, jednowarstwowe tynki zewnętrzne to technologia, która jest stosowana do szybkiego i efektywnego zaczynania nowych budynków, co jest inne od celów renowacyjnych. Typowe błędy myślowe przy wyborze tynku polegają na myleniu funkcji estetycznych z renowacyjnymi, co prowadzi do nieprawidłowego doboru materiałów i w efekcie może zagrażać trwałości oraz wyglądowi budynku. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy rodzaj tynku ma swoje specyficzne właściwości i przeznaczenie, które powinny być dostosowane do wymagań konkretnego projektu budowlanego.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 6

Czym są zaczyny cementowe?

A. cementem, piaskiem oraz wodą
B. cementem i piaskiem
C. cementem, wapnem oraz wodą
D. cementem i wodą
Cement to kluczowy składnik w procesie produkcji zaczynów cementowych. Właściwa proporcja cementu i wody jest niezbędna do uzyskania optymalnej konsystencji oraz wytrzymałości. Zaczyny cementowe, będące mieszaniną cementu i wody, tworzą tzw. pastę cementową, która po hydratacji staje się twardym i trwałym materiałem. W praktyce, gdy cement reaguje z wodą, zachodzi reakcja chemiczna, w wyniku której powstają nowe związki chemiczne, odpowiedzialne za utwardzanie mieszanki. Standardy budowlane, takie jak normy PN-EN, zalecają użycie cementu w odpowiednich proporcjach, aby zapewnić nie tylko trwałość, ale także odporność na czynniki atmosferyczne, co jest szczególnie istotne w budownictwie infrastrukturalnym. Przykłady zastosowania zaczynów cementowych obejmują zarówno budowę fundamentów, jak i produkcję prefabrykatów betonowych, gdzie właściwe proporcje cementu i wody mają kluczowe znaczenie dla uzyskania wymaganego standardu wytrzymałości. Przykładowo, w konstrukcji mostów i budynków wysokościowych, nieodpowiednia mieszanka mogłaby prowadzić do poważnych problemów strukturalnych.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Podczas renowacji oraz wzmocnienia spękanego gzymsu nadokiennego, znajdującego się na wysokości 5 m nad poziomem gruntu, konieczne jest wykorzystanie rusztowania

A. na stojakach teleskopowych
B. stolikowe
C. kozłowe
D. na wysuwnicach
Inne typy rusztowań, takie jak stolikowe, na stojakach teleskopowych czy kozłowe, nie są odpowiednie do zadań związanych z pracami na wysokości 5 m, szczególnie w kontekście wzmacniania gzymsów nadokiennych. Rusztowanie stolikowe, choć może być stosowane w niektórych zastosowaniach, jest zazwyczaj przeznaczone do pracy na niewielkich wysokościach i w ograniczonym zakresie. Jego konstrukcja nie zapewnia odpowiedniej stabilności i bezpieczeństwa przy większych wysokościach, co jest kluczowe w kontekście prac budowlanych. Z kolei rusztowania na stojakach teleskopowych, mimo że oferują możliwość regulacji wysokości, mogą być mniej stabilne w porównaniu do konstrukcji wysuwniczych, co zwiększa ryzyko wypadków. Kozłowe rusztowania, z drugiej strony, są przeznaczone głównie do prac wewnętrznych lub na niższych poziomach, a ich zastosowanie na wysokości 5 m nie spełnia wymogów bezpieczeństwa. Praktyka na budowach pokazuje, że niewłaściwy wybór rusztowania często prowadzi do niebezpiecznych sytuacji, wypadków oraz dodatkowych kosztów związanych z naprawą uszkodzeń mienia czy obrażeń pracowników. Dlatego kluczowe jest, aby przy doborze sprzętu kierować się nie tylko wymogami projektowymi, ale także zasadami bezpieczeństwa oraz normami branżowymi, które jednoznacznie wskazują na odpowiednie metody pracy na wyższych wysokościach.

Pytanie 9

Cementowa zaprawa wyróżnia się wysoką

A. higroskopijnością
B. odpornością na skurcz
C. kapilarnością
D. wytrzymałością na ściskanie
Wybór odpowiedzi dotyczącej odporności na skurcz, kapilarności lub higroskopijności zaprawy cementowej wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące właściwości tego materiału. Odporność na skurcz odnosi się do zdolności materiału do minimalizacji deformacji w wyniku wysychania. Choć zaprawy cementowe mogą wykazywać pewne właściwości skurczowe, ich głównym atutem jest wytrzymałość na ściskanie. Kapilarność to zdolność materiału do transportowania wody w mikroskalowych porach, co jest ważne, ale nierzadko niekorzystne, gdyż może prowadzić do wilgoci w strukturach budowlanych. W kontekście zapraw cementowych, ich projektowanie powinno minimalizować ten efekt, aby zredukować ryzyko uszkodzeń. Natomiast higroskopijność odnosi się do zdolności materiału do wchłaniania wilgoci z otoczenia, co jest istotne w niektórych zastosowaniach budowlanych, jednak nie jest kluczowym parametrem dla zapraw cementowych. Ponadto, warto zauważyć, że wybór niewłaściwych właściwości jako kluczowych dla zapraw cementowych może prowadzić do błędnych decyzji projektowych oraz wykonawczych, co w ostateczności może wpłynąć na trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji. Dlatego zrozumienie różnorodnych właściwości materiałów budowlanych oraz ich praktycznych implikacji jest kluczowe dla inżynierów i architektów.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

Łączenie murowanej ściany nośnej z działową realizuje się przy zastosowaniu strzępów

A. zazębionych końcowych
B. zazębionych bocznych
C. schodkowych
D. uciekających
Wybór odpowiedzi schodkowe, uciekające oraz zazębione końcowe pokazuje pewne nieporozumienia związane z metodami łączenia ścian w konstrukcjach budowlanych. Połączenie schodkowe, które polega na nałożeniu ścian na siebie w formie schodków, może prowadzić do osłabienia strukturalnego, ponieważ nie zapewnia solidnego przeniesienia obciążeń między ścianami. Tego typu połączenie jest rzadko stosowane w nowoczesnym budownictwie, gdyż nie spełnia wymogów dotyczących stabilności i trwałości konstrukcji. Z kolei połączenie uciekające, które polega na przesunięciu jednego elementu względem drugiego, również nie jest efektywne w kontekście przenoszenia obciążeń, co może prowadzić do powstawania naprężeń w materiałach i ich deformacji. Wreszcie, zazębienie końcowe, które ma na celu połączenie końców dwóch ścian, nie jest odpowiednie do łączenia ścian nośnych z działowymi z uwagi na brak optymalnego przenoszenia sił oraz ryzyko powstawania szczelin, co negatywnie wpływa na integralność całej konstrukcji. W kontekście norm budowlanych, kluczowe jest, aby połączenia były projektowane w sposób zapewniający ich funkcjonalność i trwałość. Wybierając nieodpowiednie metody, można wprowadzić błędne założenia, które prowadzą do osłabienia całej konstrukcji.

Pytanie 17

Krążyna stanowi element wspierający, który umożliwia realizację

A. sklepień i łuków
B. stropów Kleina
C. gzymsów oraz cokołów
D. stropów gęstożebrowych
Odpowiedzi gzymsów i cokołów, stropów Kleina oraz stropów gęstożebrowych wskazują na szereg nieporozumień dotyczących funkcji krążyn. Gzymsy są elementami architektonicznymi, które pełnią rolę estetyczną i ochronną, odprowadzając wodę deszczową z elewacji budynków. Nie mają one jednak charakterystyki wspierającej dla sklepienia czy łuku. Cokół natomiast, będący podstawą ściany, nie pełni funkcji podporowych dla wyżej wymienionych konstrukcji, a jego zadaniem jest zabezpieczenie dolnej części budynku przed wilgocią i uszkodzeniami mechanicznymi. W odniesieniu do stropów Kleina, warto zauważyć, że są to stropy o charakterze płaskim, które nie wymagają krążyn do stabilizacji, ponieważ ich konstrukcja opiera się na zupełnie innych zasadach. Stropy gęstożebrowe, z kolei, charakteryzują się zastosowaniem żebrowania dla podparcia, co również nie wiąże się z krążynami. Właściwe zrozumienie funkcji każdej konstrukcji jest kluczowe w procesie projektowania budynków, aby uniknąć błędnych założeń dotyczących ich zastosowania oraz interakcji z innymi elementami architektonicznymi. Zwykle błędne odpowiedzi wynikają z mylnego przekonania, że różne elementy budowlane pełnią podobne funkcje, co prowadzi do uproszczeń i nieprawidłowych interpretacji ich roli w konstrukcji.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

Fabrycznie przygotowane tynki akrylowe w pojemnikach wymagają przed zastosowaniem

A. wymieszania bez dodatków
B. dodania pigmentu
C. dodania utwardzacza
D. wymieszania z wodą
Tynki akrylowe, które są dostępne w pojemnikach i przygotowywane fabrycznie, są zaprojektowane w taki sposób, że po otwarciu wymagają jedynie wymieszania, aby uzyskać jednolitą konsystencję. Wymieszanie bez dodatków pozwala na zachowanie właściwości chemicznych i fizycznych materiału, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnej przyczepności oraz wytrzymałości na różne czynniki atmosferyczne. Dobre praktyki zalecają, aby przed aplikacją tynków akrylowych stosować mikser mechaniczny, co umożliwia dokładne wymieszanie produktu, eliminując ryzyko pojawienia się grudek lub nierówności. W przypadku dodawania utwardzacza, pigmentu lub wody, mogłoby to prowadzić do zmiany właściwości tynku, co w konsekwencji mogłoby wpłynąć na trwałość i estetykę powłoki. Właściwe przygotowanie tynku akrylowego jest kluczowe, by zapewnić długotrwały efekt estetyczny oraz efektywność krycia, co jest zgodne z normami obowiązującymi w branży budowlanej i malarskiej.

Pytanie 20

W kolejnych warstwach w wiązaniu kowadełkowym jakie powinno być przesunięcie spoin pionowych?

A. 1/4 cegły
B. 2/3 cegły
C. 1/2 cegły
D. 1/3 cegły
Przesunięcie spoin pionowych w wiązaniu kowadełkowym wynoszące 1/4 cegły jest zgodne z ogólnymi zasadami budownictwa, które mają na celu zapewnienie odpowiedniej wytrzymałości i stabilności konstrukcji. W tej metodzie, której celem jest zminimalizowanie powstawania szczelin i zapewnienie równomiernego rozkładu obciążeń, należy zachować właściwe przesunięcie pomiędzy poszczególnymi warstwami. Dzięki takiemu podejściu, możliwe jest zredukowanie ryzyka pęknięć i osiadania. Przykładowo, w przypadku zastosowania pustaków ceramicznych lub betonowych w murze, odpowiednie przesunięcie spoin wpływa również na właściwości akustyczne i cieplne budynku. W praktyce budowlanej, stosowanie się do zasad przesunięcia spoin jest kluczowe dla zachowania trwałości konstrukcji oraz zapewnienia estetyki zakładanych murów. Warto podkreślić, że normy budowlane, takie jak Eurokod 6, wskazują na potrzebę stosowania przemyślanych rozwiązań w wiązaniach murów, co podkreśla znaczenie odpowiednich przesunięć spoin.

Pytanie 21

Który z rodzajów tynków jest stosowany do finalizacji powierzchni elewacji podczas ocieplania budynku płytami styropianowymi w systemie BSO (Bezspoinowym Systemie Ocieplania)?

A. Akrylowy
B. Cementowy
C. Gipsowo-wapienny
D. Cementowo-wapienny
Wybór tynków cementowo-wapiennych, cementowych czy gipsowo-wapiennych w kontekście ocieplania budynków płytami styropianowymi nie jest odpowiedni z kilku powodów. Tynki cementowo-wapienne i cementowe, mimo że są powszechnie stosowane w budownictwie, nie oferują takiej elastyczności jak tynki akrylowe. Ich twarda struktura może prowadzić do pęknięć w momencie, gdy budynek poddawany jest ruchom, a zmiany temperatury mogą wpływać na integralność tynku. Tynki gipsowo-wapienne, z kolei, nie są zalecane do zastosowań zewnętrznych, ponieważ gips jest materiałem higroskopijnym, co oznacza, że wchłania wilgoć, co może prowadzić do osłabienia struktury tynku. Dodatkowo, tynki te mają ograniczoną odporność na czynniki atmosferyczne. W przypadku elewacji, gdzie wymagana jest nie tylko estetyka, ale także trwałość i odporność na działanie warunków zewnętrznych, tynki akrylowe pojawiają się jako jedyne sensowne rozwiązanie. Często popełniany błąd to założenie, że każdy typ tynku jest uniwersalny i można go stosować w każdej sytuacji; w rzeczywistości, wybór odpowiedniego tynku powinien być dokładnie dostosowany do specyfiki budynku i jego lokalizacji.

Pytanie 22

Płaska pozioma przegroda wewnętrzna oddzielająca piętra budynku to

A. stropodach
B. nadproże
C. ściana
D. strop
Strop to element konstrukcyjny, który pełni kluczową rolę w budynku, dzieląc go na kondygnacje. Jest on płaską przegrodą poziomą, która przenosi obciążenia z wyższych poziomów na ściany lub inne elementy nośne. Stropy mogą być wykonane z różnych materiałów, w tym z betonu, stali lub drewna, w zależności od projektu budynku oraz wymagań konstrukcyjnych. W praktyce, stropy nie tylko tworzą poziome podłogi dla mieszkańców, ale również zapewniają izolację akustyczną i termiczną między kondygnacjami. Stosowanie odpowiednich materiałów oraz technologii wykonania stropów jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa konstrukcji oraz komfortu użytkowników. W branży budowlanej istnieją normy, takie jak Eurokod, które określają wymagania dotyczące projektowania i wykonania stropów, aby zapewnić ich odpowiednią nośność, sztywność oraz bezpieczeństwo. Dobrze zaprojektowany strop nie tylko spełnia funkcje konstrukcyjne, ale także wpływa na estetykę wnętrza, umożliwiając różnorodne aranżacje przestrzeni.

Pytanie 23

Do wykonania murów z bloczków systemu Ytong na cienkie spoiny trzeba przygotować

A. zaprawę klejową
B. zaprawę cementowo-wapienną
C. zaprawę wapienną
D. zaprawę cementową
Zaprawa klejowa jest kluczowym materiałem przy murowaniu ścian z bloczków Ytong na cienkie spoiny, ponieważ zapewnia ona doskonałą przyczepność oraz minimalizuje straty ciepła. Bloczek Ytong, wykonany z betonu komórkowego, charakteryzuje się dużą porowatością, co sprawia, że tradycyjne zaprawy mogą nie zapewniać odpowiedniej wydajności. Zaprawa klejowa, w odróżnieniu od zapraw wapiennych czy cementowych, ma idealnie dobraną konsystencję, co pozwala na łatwe nakładanie i formowanie cienkiej spoiny, co z kolei przyczynia się do lepszej izolacyjności termicznej. Zastosowanie zaprawy klejowej nie tylko przyspiesza proces murowania, ale także poprawia trwałość i stabilność całej konstrukcji. W praktyce, stosując zaprawę klejową, można uzyskać spoiny o grubości nieprzekraczającej 3 mm, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi oraz normami budowlanymi.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

Jeżeli do wymurowania ścian zaplanowano 6 m3 zaprawy cementowo-wapiennej M 7 i 17 m3 zaprawy cementowej M 12, to łączny koszt zakupu zapraw, zgodnie z cennikiem, wyniesie

Cennik zakupu zapraw
zaprawa cementowo-wapienna M 7– 175,00 zł/m3
zaprawa cementowa M 12– 200,00 zł/m3
A. 4 450,00 zł
B. 3 400,00 zł
C. 2 975,00 zł
D. 4 600,00 zł
Aby obliczyć łączny koszt zakupu zapraw, niezbędne jest przemnożenie ilości zaprawy przez ich cenę jednostkową, co stanowi standardową praktykę w zarządzaniu kosztami budowy. W opisywanym przypadku mamy 6 m3 zaprawy cementowo-wapiennej M 7 i 17 m3 zaprawy cementowej M 12. Każdy z tych typów zapraw ma różne ceny, które powinny być znane z cennika. Pomnożenie objętości zaprawy przez jednostkową cenę daje koszt dla każdej z zapraw. Następnie, poprzez zsumowanie tych dwóch wartości, uzyskujemy łączny koszt zakupu. Przykładowo, jeżeli cena jednostkowa zaprawy M 7 wynosi 300 zł/m3, a zaprawy M 12 550 zł/m3, to koszt wynosi odpowiednio 1800 zł dla M 7 oraz 9350 zł dla M 12, co daje łączny koszt 11150 zł. Poprawne podejście do obliczeń kosztów materiałowych jest kluczowe w procesie budowlanym, ponieważ wpływa na ostateczny budżet projektu oraz jego rentowność. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie ewentualnych zniżek lub kosztów dodatkowych, co może pomóc w dokładniejszym szacowaniu.

Pytanie 27

Jakie będą wydatki na postawienie dwóch szczytowych ścian budynku, które mają wymiary 10,0 x 5,0 m, jeśli czas pracy wynosi 1,44 h/m2, a stawka godzinowa murarza wynosi 10 zł?

A. 1 440 zł
B. 560 zł
C. 1 220 zł
D. 720 zł
Podczas analizy błędnych odpowiedzi, należy zwrócić uwagę na kilka kluczowych aspektów, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Wiele osób może mylnie interpretować jednostki miary lub błędnie przeliczać powierzchnię ścian. Na przykład, jeśli ktoś pomyli jednostki i zamiast m2 zastosuje h, koszt robocizny wyjdzie znacznie niższy, co prowadzi do poważnych błędów w budżetowaniu projektu. Innym częstym błędem jest nieprawidłowe obliczenie całkowitego nakładu pracy. Zamiast poprawnie pomnożyć powierzchnię przez wartość nakładu pracy 1,44 h/m2, niektórzy mogą obliczyć to jako dodatkowy czas potrzebny na jedną ścianę, co również wpłynie na ostateczną kwotę. Warto również zwrócić uwagę na to, że nieprawidłowe odczytanie stawek godzinowych murarzy lub pominięcie dodatkowych kosztów materiałowych może prowadzić do błędnych kalkulacji. Dobry inżynier budowlany powinien znać zasady obliczania kosztów i nakładów pracy, a także umieć stosować standardowe wzory i metody, aby uniknąć takich pułapek. W praktyce, błędy te można zminimalizować poprzez staranne przygotowanie przed przystąpieniem do budowy, co w dłuższej perspektywie oszczędza czas i pieniądze.

Pytanie 28

Na podstawie przedstawionej instrukcji producenta zaprawy murarskiej oblicz, ile wody należy użyć do wymieszania 200 kg suchej mieszanki.

Instrukcja producenta zaprawy murarskiej (fragment)
Gęstość nasypowa (suchej mieszanki)ok. 1,5 kg/dm³
Gęstość w stanie suchym (po związaniu)ok. 2,0 kg/dm³
Proporcje mieszania woda/sucha mieszanka3,5 l/25 kg
Min./max. grubość warstwy zaprawy6 mm/40 mm
Czas gotowości zaprawy do pracyok. 4 godzin
A. 28 litrów.
B. 14 litrów.
C. 21 litrów.
D. 35 litrów.
Odpowiedź 28 litrów jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z instrukcją producenta, do przygotowania 25 kg suchej mieszanki zaprawy murarskiej należy dodać 3,5 litra wody. Aby obliczyć odpowiednią ilość wody dla 200 kg suchej mieszanki, można zastosować proporcję. 200 kg to 8 razy więcej niż 25 kg, dlatego też 3,5 litra wody należy pomnożyć przez 8, co daje 28 litrów. W praktyce, odpowiednie dobranie ilości wody jest kluczowe dla uzyskania właściwej konsystencji zaprawy, co wpływa na jej przyczepność i wytrzymałość. W branży budowlanej stosowanie się do instrukcji producentów materiałów budowlanych jest niezbędne, aby zapewnić trwałość konstrukcji oraz maksymalną efektywność materiałów. Pamiętaj, że zbyt mała ilość wody może prowadzić do trudności w aplikacji zaprawy, podczas gdy nadmiar wody może osłabić jej właściwości mechaniczne.

Pytanie 29

Jakie właściwości wełny mineralnej mają wpływ na jej użycie jako materiału izolacyjnego termicznie?

A. Wysoki współczynnik przewodzenia ciepła oraz paroprzepuszczalność
B. Niski współczynnik przewodzenia ciepła oraz paroprzepuszczalność
C. Niski współczynnik przewodzenia ciepła oraz nieprzepuszczalność pary
D. Wysoki współczynnik przewodzenia ciepła oraz nieprzepuszczalność pary
Współczynnik przewodności cieplnej jest kluczowym parametrem charakteryzującym zdolność materiału do przewodzenia ciepła. Odpowiedzi sugerujące wysoki współczynnik przewodności cieplnej oraz nieprzepuszczalność pary są nieprawidłowe, ponieważ takie materiały nie spełniają podstawowych wymogów izolacyjnych. Materiały o wysokim współczynniku przewodności cieplnej, takie jak niektóre metale, są stosowane w kontekście przewodzenia ciepła, a nie jako izolatory. W budownictwie, wykorzystanie takich materiałów prowadziłoby do dużych strat energii i obniżenia efektywności energetycznej budynków. Ponadto, nieprzepuszczalność pary prowadziłaby do problemów z kondensacją, co mogłoby zagrażać integralności konstrukcji oraz zdrowiu mieszkańców poprzez rozwój pleśni i grzybów. Z kolei paroprzepuszczalność w kontekście wełny mineralnej pozwala na odprowadzanie nadmiaru wilgoci, co jest kluczowe dla zdrowego mikroklimatu w budynkach. Dlatego kluczowe jest stosowanie materiałów, które zapewniają równocześnie niską przewodność cieplną oraz odpowiednią paroprzepuszczalność, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego budownictwa i normami takimi jak PN-EN 13162.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Oblicz wydatki na demontaż kamiennej ławy fundamentowej o wymiarach 1,2 × 0,6 m oraz długości 15 m, jeżeli koszt rozbiórki 1 m3 takich fundamentów wynosi 400,00 zł?

A. 4 320,00 zł
B. 480,00 zł
C. 6 000,00 zł
D. 240,00 zł
Aby obliczyć koszt rozbiórki kamiennej ławy fundamentowej, najpierw musimy ustalić objętość fundamentu. Ława ma przekrój 1,2 m × 0,6 m i długość 15 m, więc objętość V można obliczyć ze wzoru: V = długość × szerokość × wysokość. W naszym przypadku: V = 15 m × 1,2 m × 0,6 m = 10,8 m³. Koszt rozbiórki 1 m³ wynosi 400,00 zł, więc całkowity koszt rozbiórki to: 10,8 m³ × 400,00 zł/m³ = 4 320,00 zł. Tego typu obliczenia są kluczowe w branży budowlanej, szczególnie przy planowaniu budżetów na projekty budowlane i demontażowe. Znajomość jednostkowych kosztów robocizny oraz materiałów budowlanych pozwala na efektywne zarządzanie kosztami oraz optymalizację wydatków. W praktyce, takie obliczenia powinny być zawsze weryfikowane w kontekście aktualnych cen i stawek rynkowych, które mogą się różnić w zależności od lokalizacji i specyfiki projektu.

Pytanie 34

Odpowiednia organizacja miejsca pracy przy wykonywaniu robót murarskich polega na podzieleniu go na

A. 3 równoległe do muru pasma: robocze, materiałowe, transportowe
B. 4 równoległe do muru pasma: robocze, materiałowe, transportowe, narzędziowe
C. 4 prostopadłe do muru pasma: robocze, materiałowe, transportowe, narzędziowe
D. 3 prostopadłe do muru pasma: robocze, materiałowe, transportowe
Wskazanie organizacji stanowiska roboczego w robót murarskich jako podziału na prostopadłe pasma może prowadzić do poważnych błędów w praktyce budowlanej. W kontekście wykonywania robót murarskich, pasma prostopadłe do muru mogą ograniczać przestrzeń roboczą i powodować chaos w organizacji pracy. W sytuacji, gdy pasmo robocze jest prostopadłe do muru, wykonawcy mogą napotykać trudności z dostępem do materiałów budowlanych i narzędzi, co prowadzi do nieefektywności i opóźnień w realizacji projektu. Dodatkowo, nieprawidłowe zorganizowanie przestrzeni roboczej zwiększa ryzyko wypadków, ponieważ zatory i przeszkody mogą powodować potknięcia lub upadki. Podobnie, koncepcja czterech pasm, w tym pasma narzędziowego, może być myląca, ponieważ nadmiar podziałów w ograniczonej przestrzeni prowadzi do zamieszania i trudności w lokalizacji potrzebnych zasobów. W praktyce budowlanej ważne jest, aby zorganizować stanowisko pracy w sposób, który sprzyja płynności wykonywania robót, a nie utrudnia je. Kluczem do sukcesu jest więc utrzymanie trzech równoległych pasm, co jest powszechnie uznawane za najlepszą praktykę w branży budowlanej.

Pytanie 35

Odpady, które powstają w wyniku demontażu ścian działowych na piętrze w budynku, powinny być

A. usuwane na zewnątrz, przy użyciu zbudowanych zsypów
B. transportowane na zewnątrz przez okna do podstawionych pojemników
C. układane na stropach w sąsiedztwie okien
D. składowane w jednym miejscu wewnątrz budynku
Jasne, że usuwanie gruzu z budowy przez obudowane zsypy to świetny pomysł, zwłaszcza z punktu widzenia bezpieczeństwa i efektywności. Dzięki tym zsypom wszystko odbywa się w uporządkowany sposób. W praktyce to zmniejsza ryzyko, że coś się rozleci i będzie niebezpieczne na placu budowy. Można by powiedzieć, że to wręcz kluczowe, żeby wszystkie prace były dobrze zorganizowane, co z kolei jest zgodne z przepisami BHP. Warto też pomyśleć o przeszkoleniu pracowników, by wiedzieli, jak z tego korzystać, bo to na pewno pomoże uniknąć zagrożeń. No i wszyscy wiemy, że standardy dotyczące zarządzania odpadami są ważne, więc szybkie i bezpieczne usuwanie gruzu to na pewno dobry ruch. Generalnie, obudowane zsypy nie tylko pomagają w porządku, ale także przyspieszają transport materiałów, co wpływa na to, jak szybko skończymy robotę.

Pytanie 36

Czas pracy potrzebny do wykonania tynku o powierzchni 100 m2 wynosi 42 r-g. Oblicz koszt robocizny związanej z otynkowaniem ścian o powierzchni 450 m2, przy stawce 20,00 zł za 1 r-g.

A. 840,00 zł
B. 3 780,00 zł
C. 2 000,00 zł
D. 9 000,00 zł
Prawidłowa odpowiedź wynika z precyzyjnego obliczenia kosztów robocizny związanej z otynkowaniem większej powierzchni. Na początku obliczamy, ile roboczogodzin (r-g) potrzeba na otynkowanie 450 m². Skoro na 100 m² nakład robocizny wynosi 42 r-g, to dla 450 m² stosujemy proporcję: (450 m² / 100 m²) * 42 r-g = 189 r-g. Następnie, mając stawkę za 1 r-g równą 20,00 zł, obliczamy koszt robocizny: 189 r-g * 20,00 zł = 3 780,00 zł. Praktyczne zastosowanie tego obliczenia jest kluczowe w branży budowlanej, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów wpływają na efektywność budżetowania i planowania projektów. Dobre praktyki sugerują, aby zawsze uwzględniać zmienność w nakładach robocizny oraz stawki na poziomie lokalnym, co pozwala na dokładniejsze prognozowanie kosztów.

Pytanie 37

Na podstawie fragmentu specyfikacji technicznej określ, w których miejscach na elewacji budynku, nie należy wykonywać przerw technologicznych podczas wykonywania tynków mozaikowych.

n n nn n nn
n Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlanych
n Wykonanie tynków mozaikowych
n (fragment)n
n „(...) Materiał należy nakładać metodą „mokre na mokre", nie dopuszczając do zaschnięcia zatartej partii przed nałożeniem kolejnej. W przeciwnym razie miejsce tego połączenia będzie widoczne. Przerwy technologiczne należy z góry zaplanować na przykład: w narożnikach i załamaniach budynku, pod rurami spustowymi, na styku kolorów itp. Czas wysychania tynku zależnie od podłoża, temperatury i wilgotności względnej powietrza wynosi od ok. 12 do 48 godzin. W warunkach podwyższonej wilgotności i temperatury około +5°C czas wiązania tynku może być wydłużony. Podczas wykonywania i wysychania tynku min. temperatura otoczenia powinna wynosić +5°C, a max. +25°C.(...)"
A. Na styku kolorów.
B. W narożnikach budynku.
C. Na środku ściany.
D. W załamaniach budynku.
Wybór lokalizacji przerw technologicznych jest kluczowy dla jakości wykonania tynków mozaikowych, a odpowiedzi, które wskazują na styki kolorów, załamania budynku oraz narożniki jako miejsca, gdzie przerwy mogą być wykonane, są powszechnym błędem. Wielu wykonawców błędnie interpretują te lokalizacje jako potencjalnie odpowiednie, co w rzeczywistości prowadzi do poważnych problemów. Przerwy technologiczne na styku kolorów mogą powodować widoczne zmiany w tonacji tynku, co jest szczególnie niepożądane w przypadku tynków mozaikowych, które mają na celu uzyskanie jednolitego wyglądu. Dodatkowo, umieszczanie przerw w narożnikach budynku lub w załamaniach może prowadzić do osłabienia struktury tynku, co skutkuje pęknięciami i odspojeniem materiału. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że przerwy technologiczne w tych miejscach będą niezauważalne lub estetyczne. Niestety, niewłaściwie wykonane przerwy mogą nie tylko wpłynąć na wygląd budynku, ale także na jego trwałość i odporność na działanie czynników atmosferycznych. Dlatego kluczowe jest, aby każdy fachowiec w tej dziedzinie dokładnie zrozumiał znaczenie optymalnych lokalizacji dla przerw technologicznych, zgodnych z aktualnymi normami i dobrymi praktykami budowlanymi.

Pytanie 38

Jaka jest proporcja objętościowa gipsu i piasku w zaprawie gipsowej M 4?

Marka zaprawyZaprawa gipsowa
gips : piasek
Zaprawa gipsowo-wapienna
gips : wapno : piasek
M11: 41: 1,5: 4,5
M21: 31: 1: 3
M31: 21: 0,5: 2
M41: 11: 0,5: 1
A. 1:1
B. 1:0,5
C. 1:2
D. 1:4
Proporcja objętościowa gipsu i piasku w zaprawie gipsowej M4 wynosi 1:1, co oznacza, że na jedną jednostkę objętości gipsu przypada jedna jednostka objętości piasku. Taki dobór składników jest kluczowy dla uzyskania optymalnych właściwości zaprawy, w tym jej wytrzymałości i elastyczności. W praktyce, równomierne połączenie tych dwóch materiałów pozwala na uzyskanie jednorodnej masy, która dobrze przylega do powierzchni oraz zapewnia odpowiednią trwałość. Zgodnie z normami budowlanymi, szczególnie tymi związanymi z wykończeniem wnętrz, zachowanie tej proporcji jest istotne dla efektywności procesu aplikacji oraz trwałości powłok gipsowych. Przykładowo, stosując tę proporcję w renowacji starych budynków, można uzyskać lepsze rezultaty estetyczne i funkcjonalne, niż w przypadku stosowania innych proporcji, co potwierdzają liczne badania i doświadczenia specjalistów w dziedzinie budownictwa.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

Jakiego typu rusztowanie nie nadaje się do przeprowadzenia naprawy uszkodzonego tynku w okapie na wysokości około 7 metrów nad poziomem gruntu?

A. Na wysuwnicach
B. Kozłowego
C. Wiszącego
D. Ramowego
Wybór rusztowania do prac na wysokości jest kluczowy dla bezpieczeństwa i efektywności prowadzonych działań. W przypadku rusztowania na wysuwnicach, jego konstrukcja umożliwia łatwe dostosowanie do różnych wysokości, co czyni je odpowiednim rozwiązaniem dla prac przy okapie na wysokości 7 metrów. Wysuwane platformy robocze pozwalają na precyzyjne manewrowanie i zapewniają stabilną przestrzeń roboczą, co jest niezbędne podczas napraw tynku, gdzie konieczne może być utrzymanie równowagi i precyzyjnych ruchów. Z kolei rusztowania ramowe, które są powszechnie stosowane w budownictwie, zapewniają solidną konstrukcję, łatwy montaż i demontaż oraz stabilność, co czyni je idealnym narzędziem do wykonywania prac na większych wysokościach. Zastosowanie rusztowania wiszącego, które z kolei może być używane do prac elewacyjnych, również może być korzystne, zwłaszcza gdy dostęp do powierzchni roboczej jest utrudniony przez inne elementy architektoniczne. Wybór rusztowania kozłowego w sytuacji wymagającej pracy na wysokości 7 metrów może prowadzić do poważnych zagrożeń, takich jak niestabilność konstrukcji, brak dostatecznego wsparcia oraz ograniczona możliwość manipulacji narzędziami czy materiałami. Warto zatem zwrócić uwagę na specyfikę i przeznaczenie każdego typu rusztowania, a także na wymagania norm i standardów dotyczących pracy na wysokości, aby uniknąć niebezpieczeństw i zapewnić efektywność prowadzonych prac.