Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 13:21
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 14:21

Egzamin niezdany

Wynik: 1/40 punktów (2,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Algorytm pokazany na ilustracji można zapisać w języku JavaScript przy użyciu instrukcji

A. var i = 0; while(i <= 10) i += 2

B. var i = 0; do i++; while(i > 10)

C. for(i = 0; i > 10; i++)

D. var i = 0; do i = i + 2; while(i < 10)

W przypadku odpowiedzi var i = 0; do i = i + 2; while(i < 10); błąd tkwi w zastosowaniu pętli do-while. Pętla do-while wykonuje blok kodu przynajmniej raz przed sprawdzeniem warunku, co może prowadzić do nieoczekiwanych wyników, jeśli warunek początkowy nie jest spełniony. Odpowiedź for(i = 0; i > 10; i++) zawiera niepoprawny warunek i > 10, co oznacza, że pętla nigdy się nie wykona, ponieważ warunek początkowy nie jest prawdziwy. Ostatnia odpowiedź var i = 0; do i++; while(i > 10); również wykorzystuje do-while, ale z nieprawidłowym warunkiem i > 10, przez co pętla wykona się tylko raz, gdy i zwiększy się na 1, co nie odpowiada przedstawionemu algorytmowi. Typowym błędem jest zastosowanie niewłaściwych warunków w pętlach, które mogą skutkować nieskończonymi iteracjami lub niewłaściwym zakresem przetwarzanych danych. Dobrze jest zawsze dokładnie analizować logikę warunków i struktur pętli, co pozwala na uniknięcie błędów logicznych i zapewnia poprawność działania kodu, zwłaszcza w kontekście iteracji i przetwarzania danych.

Pytanie 2

Ile razy powtórzy się pętla w JavaScript?

var x=1, i=0;
do{
    x*=3;
    i++;
}
while(x!=27);

A. 26 razy

B. 2 razy

C. 3 razy

D. 27 razy

W przedstawionym kodzie JavaScript, pętla do-while wykonuje się do momentu, gdy zmienna x nie jest równa 27. Zaczynając od wartości x równej 1, przy każdym przejściu przez pętlę zmienna x jest mnożona przez 3. Kolejno, x przyjmuje wartości: 3, 9, 27. Zatem pętla wykonuje się trzy razy, ponieważ dopiero po trzecim cyklu x osiąga wartość 27, co powoduje zakończenie pętli. Do-while zawsze wykonuje przynajmniej jedno przejście, niezależnie od warunku końcowego, dzięki czemu jest przydatna w sytuacjach, gdy operacja musi być przeprowadzona co najmniej raz. Dobrym przykładem wykorzystania tego mechanizmu jest oczekiwanie na spełnienie określonego warunku, np. uzyskanie poprawnej odpowiedzi od użytkownika. Warto zwrócić uwagę, że w przypadku operacji matematycznych wymagających określonej liczby iteracji, pętla do-while zapewnia prostotę i przejrzystość implementacji, zgodnie z dobrymi praktykami zapewniającymi łatwość w czytaniu i utrzymaniu kodu.

Pytanie 3

Liczba 0x142, przedstawiona w kodzie JavaScript, przyjmuje formę

A. szesnastkową

B. ósemkową

C. dziesiętną

D. dwójkową

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Liczba 0x142 jest zapisana w systemie szesnastkowym, co oznacza, że jest reprezentowana w bazie 16. W systemie szesnastkowym posługujemy się cyframi od 0 do 9 oraz literami od A do F, gdzie A odpowiada 10, B to 11, C to 12, D to 13, E to 14, a F to 15 w systemie dziesiętnym. Przykład zastosowania tego systemu można zauważyć w programowaniu oraz w różnych standardach, takich jak HTML, gdzie kolory są często reprezentowane w formacie szesnastkowym, np. #FFFFFF dla bieli. Można także spotkać się z systemem szesnastkowym w adresacji pamięci oraz w reprezentacji liczb dużych, co jest szczególnie przydatne w kontekście programowania niskopoziomowego i systemów wbudowanych. Zrozumienie różnych systemów liczbowych, w tym szesnastkowego, jest niezbędne dla każdego programisty, szczególnie podczas pracy z danymi binarnymi, hex i podczas obliczeń niskopoziomowych.

Pytanie 4

Jaką wartość będzie mieć zmienna str2 po wykonaniu poniższego fragmentu kodu JavaScript?

var str1 = "JavaScript"; var str2 = str1.substring(2, 6);

A. vaScri

B. vaSc

C. avaS

D. avaScr

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda substring w JavaScript służy do wycinania fragmentów łańcucha znaków na podstawie podanych indeksów. W przypadku kodu str1.substring(2 6) metoda pobiera znaki zaczynając od indeksu 2 do indeksu 6 wyłącznie. Indeksowanie w JavaScript jest zerowe oznacza to że pierwszy znak ma indeks 0 drugi indeks 1 itd. Dlatego dla łańcucha JavaScript indeks 2 odpowiada trzeciemu znakowi a jest to literka v. Idąc dalej indeks 3 to a indeks 4 to S i indeks 5 to c. Indeks 6 jest wyłączny co oznacza że znak na tym miejscu nie jest uwzględniany w wyniku końcowym. Dlatego też wynikiem wywołania substring(2 6) jest ciąg znaków vaSc. Metoda substring jest przydatna w sytuacjach gdzie potrzebujemy wyodrębnić fragment ciągu znaków na przykład przy przetwarzaniu tekstów czy danych wejściowych z formularzy. Dobra praktyka przy używaniu tej metody to zawsze uwzględnianie indeksów początkowego i końcowego w celu uniknięcia błędów logicznych w kodzie oraz zapewnienie czytelności i zrozumiałości kodu dla innych programistów.

Pytanie 5

Przedstawiona funkcja napisana w kodzie JavaScript ma na celu:

function oblicz(a, n)
 {
     wynik = 1;
     for(i = 0; i < n; i++)
         wynik *= a;
     return (wynik);
 }

A. wpisać kolejne liczby od a do n

B. zwrócić wynik potęgowania a^n

C. wpisać wyniki mnożenia a przez n

D. zwrócić iloczyn kolejnych liczb od 1 do a

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja w kodzie JavaScript przedstawionym w pytaniu ma na celu zwrócenie wyniku potęgowania liczby a do potęgi n. Widzimy to poprzez analizę kodu: rozpoczyna się od inicjalizacji zmiennej wynik z wartością 1, a następnie w pętli for realizowana jest operacja mnożenia wyniku przez a dokładnie n razy. W ten sposób wynik = wynik * a jest wykonywane iteracyjnie, co oznacza że a jest mnożone przez siebie n razy. Taka operacja jest definicją potęgowania: a do potęgi n oznacza a mnożone n-krotnie. Tego rodzaju funkcje są fundamentalne w programowaniu, szczególnie w kontekście matematycznych obliczeń czy symulacji wymagających wielokrotnych potęgowań, np. w zastosowaniach naukowych i inżynieryjnych. Dobrą praktyką jest również optymalizacja tego typu funkcji używając wbudowanych metod jak Math.pow w JavaScript, co zwiększa czytelność i efektywność kodu. Rozumienie potęgowania jest kluczowe w algorytmach opartych na teorii liczb, kryptografii czy w grafice komputerowej, gdzie operacje te mogą być wysoce złożone i wymagają szczególnej optymalizacji.

Pytanie 6

W języku JavaScript zdefiniowano następującą funkcję:

function fun1(f) {
    if (f < 0) f = f * (-1);
    return f;
}

Jej celem jest:

A. Zwrócić wartość odwrotną do argumentu f

B. Zwrócić wartość bezwzględną argumentu f

C. Wypisać wartość odwrotną do argumentu f

D. Wypisać wartość bezwzględną argumentu f

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja w języku JavaScript przedstawiona w pytaniu realizuje zadanie zwracania wartości bezwzględnej z argumentu f. Wartość bezwzględna liczby jest jej odległością od zera na osi liczbowej i jest zawsze liczbą nieujemną. Mechanika działania funkcji polega na sprawdzeniu za pomocą instrukcji warunkowej if czy wartość przekazanego argumentu f jest mniejsza od zera. Jeśli tak, wartość ta jest mnożona przez -1 co przekształca ją w liczbę dodatnią. W przeciwnym razie liczba pozostaje bez zmian. Ostatecznie funkcja zwraca wynik operacji co jest typowym podejściem w programowaniu funkcyjnym. Warto zwrócić uwagę że takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi ponieważ funkcja ma jednoznacznie określony cel i nie powoduje efektów ubocznych takich jak modyfikacja zmiennych globalnych. W realnych projektach często korzysta się z funkcji Math.abs która jest wbudowana w JavaScript i zwraca wartość bezwzględną liczby co jest bardziej wydajnym podejściem i zgodnym ze standardami języka

Pytanie 7

Zademonstrowano fragment kodu JavaScript. Po jego uruchomieniu zmienna str2 otrzyma wartość. ```var str1 = "JavaScript"; var str2 = str1.substring(2, 6);```

A. vaScri

B. vaSc

C. avaScr

D. avaS

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W przedstawionym fragmencie kodu JavaScript mamy do czynienia z metodą substring, która jest wykorzystywana do wyodrębnienia części łańcucha tekstowego. Wartością str1 jest 'JavaScript', a błędnie zapisany fragment 'str1.substring2,6)' wskazuje na próbę użycia metody substring, przy czym prawidłowy zapis to 'str1.substring(2, 6)'. Metoda substring przyjmuje dwa argumenty: indeks początkowy oraz indeks końcowy. W przypadku 'JavaScript', indeks 2 wskazuje na literę 'v', a indeks 6 na literę 'S'. Zatem metoda substring wyodrębni znaki od indeksu 2 do 5 (indeks 6 nie jest włączony), co daje wynik 'vaSc'. Warto również podkreślić, że metody pracy z łańcuchami tekstowymi są podstawą programowania w JavaScript, umożliwiając manipulację danymi tekstowymi i są zgodne z ECMAScript, co czyni je standardowymi dla tego języka. Dobrą praktyką jest zawsze zwracanie uwagi na poprawne użycie nawiasów oraz argumentów w metodach, co ma kluczowe znaczenie dla poprawności kodu. Przykład użycia: str1.substring(2, 6) zwróci 'vaSc', a str1.substring(0, 4) zwróci 'Java'.

Pytanie 8

W języku JavaScript zapisano kod, którego wynikiem działania jest

var osoba = prompt("Podaj imię", "Adam");

A. wyświetlenie okna z polem edycyjnym, w którym jest wpisany domyślny tekst "Adam".

B. pobranie z formularza wyświetlonego na stronie HTML imienia "Adam".

C. wyświetlenie okna z pustym polem edycyjnym.

D. bezpośrednie wpisanie do zmiennej osoba wartości "Adam".

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Twoja odpowiedź jest poprawna. W JavaScript metoda prompt() służy do wyświetlenia okna dialogowego z polem tekstowym dla użytkownika. Pierwszy argument metody to wiadomość, która jest wyświetlana w oknie dialogowym, natomiast drugi argument to domyślna wartość, jaka jest wpisana w polu tekstowym. W przypadku podanego kodu, drugi argument to 'Adam', co oznacza, że w polu edycyjnym domyślnie będzie wpisany tekst 'Adam'. Metoda ta jest często stosowana do zbierania od użytkownika informacji w prosty i szybki sposób. Pamiętaj jednak, że nie jest to bezpieczny sposób przekazywania danych, ponieważ informacje wpisane przez użytkownika mogą być łatwo przechwycone przez nieautoryzowane osoby.

Pytanie 9

W języku JavaScript zapisano fragment kodu. Po wykonaniu skryptu zmienna x

<script>
 var x = 10;
 x++;
 console.log(x);
 </script>

A. będzie równa 10 i zostanie wypisana w dokumencie HTML.

B. będzie równa 11 i zostanie wypisana w oknie popup.

C. będzie równa 11 i zostanie wypisana w konsoli przeglądarki internetowej.

D. będzie równa 10 i zostanie wypisana w głównym oknie przeglądarki internetowej.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Gratulacje, twoja odpowiedź jest poprawna! Odpowiedź 'będzie równa 11 i zostanie wypisana w konsoli przeglądarki internetowej' jest prawidłowa, ponieważ po zainicjalizowaniu zmiennej x wartością 10 następuje inkrementacja, która zwiększa wartość zmiennej o 1, dając w wyniku 11. Następnie wartość zmiennej x jest wypisywana w konsoli przeglądarki internetowej za pomocą metody console.log(). Jest to standardowa metoda w języku JavaScript do debugowania i śledzenia wartości zmiennych podczas wykonywania kodu. W praktyce, zrozumienie pracy z konsolą przeglądarki jest kluczowe dla efektywnego programowania JavaScript. To umiejętność, która pozwala na szybkie zlokalizowanie i rozwiązanie problemów z kodem. Dobrą praktyką jest również umiejętne korzystanie z operacji inkrementacji, które są podstawą sterowania przepływem i manipulowania danymi w JavaScript.

Pytanie 10

Wskaż pętlę w języku JavaScript, która wypisze sześć kolejnych liczb parzystych.

A. for(i=2;i<12;i+=2) {document.write(i);}

B. for(i=2;i<=12;i+=2) {document.write(i);}

C. for(i=2;i<=12;i++) {i=i+2; document.write(i);}

D. for(i=2;i<12;i++) {i++; document.write(i);}

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prawidłowa odpowiedź to pętla for(i=2;i<=12;i+=2) {document.write(i);}, ponieważ jest ona skonstruowana w sposób, który pozwala na wyświetlenie sześciu kolejnych liczb parzystych, zaczynając od 2 do 12 włącznie. Pętla for składa się z trzech głównych części: inicjalizacji (i=2), warunku (i<=12) oraz inkrementacji (i+=2). Inicjalizacja ustawia zmienną i na 2, co jest pierwszą liczbą parzystą. Warunek i<=12 zapewnia, że pętla będzie kontynuowana do momentu, gdy i osiągnie wartość większą niż 12, co oznacza, że ostatnią liczbą, która zostanie wyświetlona, będzie 12. Inkrementacja i+=2 powoduje, że przy każdej iteracji wartość i zwiększa się o 2, co pozwala na przechodzenie pomiędzy kolejnymi liczbami parzystymi (2, 4, 6, 8, 10, 12). Taki sposób konstrukcji pętli jest zgodny z zasadami programowania w JavaScript oraz pozwala na efektywne i kontrolowane wyświetlanie danych na stronie. Istotne jest również, że wykorzystanie metody document.write() jest jedną z prostszych form wyświetlania danych w JavaScript, aczkolwiek w praktyce jest zalecane korzystanie z bardziej nowoczesnych metod, takich jak manipulacja DOM, aby uniknąć nadpisywania całej zawartości strony.

Pytanie 11

W skrypcie JavaScript operatory: ||, && są klasyfikowane jako operatorzy

A. przypisania

B. logicznymi

C. arytmetyczne

D. bitowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Operatory || (OR logiczny) oraz && (AND logiczny) w języku JavaScript należą do grupy operatorów logicznych. Używają ich programiści do prowadzenia operacji na wartościach boolowskich (true/false), co jest kluczowe w tworzeniu warunków w instrukcjach warunkowych i pętlach. Operator && zwraca true, jeśli obie jego operandy są prawdziwe, natomiast operator || zwraca true, gdy przynajmniej jedna z operand jest prawdziwa. Przykładem praktycznego zastosowania operatora && może być sprawdzanie, czy użytkownik jest zalogowany i ma odpowiednie uprawnienia do wykonania danej operacji. Z kolei operator || może być użyty do wyświetlenia komunikatu, jeśli użytkownik nie podał danych, bądź podał niewłaściwe wartości. Dobrze jest stosować te operatory w kontekście logiki programowania, co pozwala na tworzenie bardziej złożonych, ale jednocześnie czytelnych i efektywnych warunków. Warto również pamiętać, aby w kodzie unikać zbyt skomplikowanych warunków, co może prowadzić do trudności w utrzymaniu kodu oraz zwiększać ryzyko błędów.

Pytanie 12

W podanym kodzie JavaScript występuje błąd logiczny. Program ma za zadanie wyświetlić informację, czy liczby są równe, jednak nie działa poprawnie. Wskaż, która odpowiedź odnosi się do tego błędu.

A. W klauzuli if użyto przypisania zamiast porównania

B. Zawartość sekcji if oraz else powinna być zamieniona miejscami

C. Zmienne zostały zadeklarowane w niewłaściwy sposób

D. Brak średnika przed klauzulą else

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W analizowanym kodzie JavaScript występuje błąd związany z użyciem operatora przypisania zamiast operatora porównania w klauzuli if. W języku JavaScript do porównania dwóch wartości używa się operatora '===' lub '=='. Operator '=' to operator przypisania, który przypisuje wartość z prawej strony do zmiennej po lewej stronie. W kontekście warunków if, należy użyć operatora porównania, aby ocenić, czy dwie zmienne są równe. W poprawnej wersji kodu, linia if x = y powinna być zmieniona na if (x === y). Dodatkowo, warto pamiętać o umieszczeniu wartości porównawanych w nawiasach, co zwiększa czytelność i poprawność kodu. Przykład prawidłowego kodu to: var x = 5; var y = 3; if (x === y) { document.getElementById('demo').innerHTML = 'zmienne są równe'; } else { document.getElementById('demo').innerHTML = 'zmienne się różnią'; }. Taki zapis zapewnia, że program poprawnie zidentyfikuje różnicę między zmiennymi x i y i odpowiednio wyświetli komunikat.

Pytanie 13

W języku JavaScript stworzono fragment kodu. Po uruchomieniu skryptu zmienna x

<script>
   var x = 10;
   x++;
   console.log(x);
 </script>

A. Będzie równa 11 i zostanie wypisana w oknie popup

B. Będzie równa 11 i zostanie wypisana w konsoli przeglądarki internetowej

C. Będzie równa 10 i zostanie wypisana w głównym oknie przeglądarki internetowej

D. Będzie równa 10 i zostanie wypisana w dokumencie HTML

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W zaprezentowanym fragmencie kodu JavaScript zmienna x jest najpierw inicjalizowana wartością 10. Następnie operator inkrementacji x++ zwiększa tę wartość o 1, co skutkuje przypisaniem zmiennej wartości 11. Operator postinkrementacji w JavaScript działa w ten sposób że najpierw zwraca aktualną wartość zmiennej a następnie ją zwiększa. W tym przypadku operacja x++ skutkuje zwiększeniem wartości x do 11. W konsoli przeglądarki wywołanie console.log(x) powoduje wyświetlenie obecnej wartości zmiennej x która wynosi 11. Użycie console.log jest standardową praktyką debugowania w JavaScript i jedną z głównych metod wyświetlania informacji w środowisku przeglądarki. Konsole przeglądarek internetowych są potężnym narzędziem dla deweloperów front-endowych umożliwiającym interaktywną pracę z kodem monitorowanie błędów oraz wydajności aplikacji. Jako najlepsza praktyka zaleca się stosowanie console.log do tymczasowego debugowania i unikanie pozostawiania tych wywołań w produkcyjnych wersjach kodu co może prowadzić do zbędnego obciążenia aplikacji i ujawnienia niepotrzebnych informacji użytkownikom końcowym. Warto również wspomnieć że zmienne deklarowane za pomocą var mają zasięg funkcyjny co oznacza że są dostępne w całej funkcji w której zostały zadeklarowane.

Pytanie 14

W języku JavaScript obiekt typu array jest wykorzystywany do przechowywania

A. wielu wartości wyłącznie liczbowych.

B. wielu wartości wyłącznie tekstowych.

C. wielu wartości lub funkcji.

D. wielu wartości dowolnego typu.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obiekt typu array w języku JavaScript jest strukturą danych, która służy do przechowywania wielu wartości dowolnego typu. Można w nim przechowywać liczby, napisy, obiekty, a nawet inne tablice. Dzięki temu arrays są niezwykle elastyczne i użyteczne w tworzeniu aplikacji. W JavaScript tablice są dynamiczne, co oznacza, że można do nich dodawać nowe elementy w trakcie działania programu za pomocą metod takich jak push() i unshift(). Przykład użycia tablicy: let fruits = ['jabłko', 'banan', 42, {color: 'zielony'}, [1, 2, 3]]; w tym przykładzie tablica fruits przechowuje różne typy danych, w tym napisy, liczbę, obiekt oraz inną tablicę. Warto również zauważyć, że tablice w JavaScript są obiektami, co pozwala na wykorzystanie różnych metod i właściwości typowych dla obiektów. Dokumentacja ECMAScript jasno określa zasady działania tablic, co potwierdza ich funkcjonalność jako kolekcji wartości. Warto zrozumieć, że tablice nie są ograniczone do przechowywania jednego typu danych, co czyni je idealnym narzędziem do zarządzania złożonymi zbiorami informacji.

Pytanie 15

W języku Javascript obiekt typu array służy do przechowywania

A. wielu wartości tylko liczbowych

B. wielu wartości tylko tekstowych

C. wielu wartości lub funkcji

D. wielu wartości różnego rodzaju

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obiekt typu array w języku JavaScript jest niezwykle elastycznym narzędziem, które pozwala na przechowywanie wielu wartości dowolnego typu. Arrays mogą zawierać liczby, stringi, obiekty, a nawet inne tablice, w ramach jednego zbioru. Taka struktura danych jest bardzo przydatna w programowaniu, szczególnie w kontekście pracy z danymi, gdyż umożliwia tworzenie kolekcji o zmiennej długości, które można łatwo przetwarzać. Na przykład, w aplikacjach webowych można wykorzystać tablice do grupowania danych z formularzy lub przechowywania wyników zapytań do bazy danych. Dzięki metody takim jak .push(), .pop() czy .map(), programiści mogą łatwo manipulować danymi w tablicach. Ważnym aspektem jest również to, że tablice są obiektami w JavaScript, co oznacza, że można do nich przypisywać dodatkowe właściwości i metody, zwiększając ich funkcjonalność. Przykładem zaawansowanego zastosowania tablic jest wykorzystanie ich do implementacji algorytmów, takich jak sortowanie czy przeszukiwanie danych. Zgodnie z dokumentacją MDN, tablice w JavaScript są dynamiczne, co oznacza, że ich rozmiar może być dostosowywany w czasie działania programu, co czyni je bardzo wszechstronnym narzędziem w pracy programisty.

Pytanie 16

W JavaScript zdefiniowano obiekt. W jaki sposób można uzyskać dostęp do właściwości nazwisko?

var osoba = {imie: "Anna", nazwisko: "Kowalska", rok_urodzenia: 1985};

A. osoba[2]

B. osoba.nazwisko

C. osoba[1]

D. osoba::nazwisko

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź osoba.nazwisko jest prawidłowa, ponieważ w JavaScript do właściwości obiektu można odwoływać się za pomocą notacji kropkowej. Jest to jedna z najbardziej czytelnych i powszechnie stosowanych metod dostępu do właściwości obiektu w programowaniu obiektowym. Kiedy mamy obiekt o nazwie osoba, który został zdefiniowany z właściwościami takimi jak imie, nazwisko i rok_urodzenia, notacja kropkowa pozwala bezpośrednio i intuicyjnie odczytać wartość przypisaną do klucza nazwisko. Ważne jest, aby zrozumieć, że notacja kropkowa nie tylko zwiększa czytelność kodu, ale także ułatwia jego utrzymanie i modyfikację przez innych programistów. Stosowanie tego standardu jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, promującymi pisanie zrozumiałego i efektywnego kodu. Warto również pamiętać, że notacja kropkowa jest preferowana, gdy nazwy kluczy są znane i nie zawierają znaków, które mogą kolidować z syntaksą języka, takich jak spacje. W przypadku bardziej złożonych kluczy można używać notacji nawiasowej, która mimo że jest bardziej elastyczna, nie zawsze jest tak przejrzysta jak notacja kropkowa. Przykłady praktyczne obejmują zastosowania w aplikacjach webowych, gdzie obiekty mogą reprezentować zasoby użytkownika, a notacja kropkowa umożliwia bezpośredni dostęp do danych użytkownika w celu ich wyświetlenia lub edycji w interfejsie aplikacji.

Pytanie 17

W instrukcji warunkowej języka JavaScript należy zweryfikować sytuację, w której wartość zmiennej a mieści się w zakresie (0, 100), a wartość zmiennej b jest większa od zera. Taki warunek można zapisać w sposób następujący

A. if (a>0 && a<100 && b>0)

B. if ((a>0 || a<100) && b>0)

C. if ((a>0 && a<100) || b<0)

D. if (a>0 || a<100 || b<0)

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór odpowiedzi 'if (a>0 && a<100 && b>0)' jest prawidłowy, ponieważ precyzyjnie spełnia określone wymagania zawarte w pytaniu. Warunek ten sprawdza, czy zmienna 'a' mieści się w przedziale od 0 do 100 (wyłączając 0 i 100), a także potwierdza, że zmienna 'b' jest większa od zera. Operator '&&' (AND) jest kluczowy w tym przypadku, ponieważ wymaga spełnienia wszystkich zdefiniowanych warunków jednocześnie. Przykładowo, jeśli mamy zmienne 'a' równe 50 i 'b' równe 10, to warunek zostanie spełniony i kod wewnątrz instrukcji 'if' zostanie wykonany. Zastosowanie takich warunków jest powszechne w programowaniu, zwłaszcza w sytuacjach wymagających walidacji danych, gdzie musimy upewnić się, że wszystkie kryteria są spełnione przed kontynuowaniem dalszych operacji. Standardy kodowania zalecają wykorzystanie prostych i jednoznacznych instrukcji warunkowych, co przyczynia się do lepszej przejrzystości i utrzymywalności kodu. Stosując odpowiednią logikę w warunkach, minimalizujemy ryzyko wystąpienia błędów w logice aplikacji.

Pytanie 18

W przedstawionym kodzie JavaScript występuje błąd logiczny. Program zamiast informować, czy liczby są równe, nie działa prawidłowo. Wskaż, jaka odpowiedź dotyczy tego błędu

var x = 5;
 var y = 3;
 if (x = y)
   document.getElementById("demo").innerHTML = "zmienne są równe";
 else
   document.getElementById("demo").innerHTML = "zmienne się różnią";

A. Polecenia w sekcjach if i else powinny zostać zamienione miejscami

B. Zmienne zostały błędnie zadeklarowane

C. W instrukcji if znajduje się przypisanie zamiast operacji porównania

D. Przed instrukcją else nie powinno być średnika

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W tym przypadku mamy do czynienia z częstym błędem w programowaniu, gdzie zamiast porównania użyto operatora przypisania. W języku JavaScript operator przypisania '=' służy do przypisywania wartości do zmiennej, natomiast do porównania dwóch wartości używa się operatora '==' dla równości lub '===' dla równości i sprawdzania typu. Użycie '=' w warunku if powoduje przypisanie wartości y do x, co zawsze zwróci true, jeśli y jest różne od zera. To prowadzi do nieoczekiwanych rezultatów w logice programu. Poprawnym zapisem w tym kontekście jest if (x == y). Warto pamiętać o dobrych praktykach, które zalecają używanie '===' zamiast '==' dla uzyskania lepszej precyzji i uniknięcia błędów spowodowanych niejawnych konwersji typów. To podejście minimalizuje ryzyko błędów logicznych i poprawia czytelność kodu. Regularne stosowanie takich dobrych praktyk zwiększa jakość kodu i ułatwia jego późniejszą konserwację oraz rozwój.

Pytanie 19

Aby włączyć zewnętrzny skrypt JavaScript o nazwie skrypt.js, konieczne jest umieszczenie w kodzie HTML

A. <script src="/skrypt.js"></script>

B. <link rel="JavaScript" type="js" href="/skrypt.js" />

C. <script> skrypt.js </script>

D. <link rel="script" href="/skrypt.js" />

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to <script src="/skrypt.js"></script>. Wykorzystanie atrybutu src w tagu <script> to standardowa metoda do ładowania zewnętrznych skryptów JavaScript w HTML. Dzięki temu przeglądarka wie, żeby pobrać i uruchomić kod z pliku skrypt.js. To z kolei pozwala na lepszą organizację, bo możemy używać tego samego skryptu w różnych miejscach projektu. No i w praktyce, to przynosi dużo korzyści, jak łatwiejsze utrzymanie czy debugowanie aplikacji. Jak mamy porządnie zorganizowany kod, to strona się szybciej ładuje, a przeglądarka może buforować te skrypty. Na koniec warto dodać, że dobrze osadzone skrypty wpływają też pozytywnie na SEO, bo wyszukiwarki lubią strony, które są zorganizowane i zoptymalizowane. Warto pamiętać, żeby umieszczać tagi <script> na końcu dokumentu HTML, zaraz przed zamknięciem tagu </body>, bo to pozwala na szybsze wyświetlanie zawartości.

Pytanie 20

Aby prawidłowo udokumentować linię kodu w języku JavaScript, należy po znakach // wpisać komentarz.

x = Math.max(a, b, c); //

A. w zmiennej x minimalna wartość ze zmiennych a, b, c

B. nieprawidłowe dane.

C. w zmiennej x maksymalna wartość ze zmiennych a, b, c

D. wybór losowej wartości ze zmiennych a, b i c

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "w zmiennej x maksymalna wartość ze zmiennych a, b, c" jest poprawna, ponieważ odzwierciedla działanie funkcji Math.max() w języku JavaScript, która zwraca największą wartość spośród podanych argumentów. W kontekście tej linii kodu, przypisanie wartości do zmiennej x jest kluczowym elementem programowania, gdyż pozwala na dynamiczne ustalanie największej wartości zmiennych a, b i c w różnych scenariuszach. W praktyce, odpowiednia dokumentacja kodu, w tym komentarze, jest niezbędna do utrzymania czytelności i zrozumiałości kodu, zwłaszcza w większych projektach. Komentarze pomagają innym programistom (lub nawet samym autorom kodu w przyszłości) szybko zrozumieć, co dany fragment kodu robi. Używanie komentarzy w odpowiednich miejscach, szczególnie po operatorze "//", jest uznawane za dobrą praktykę w programowaniu. Dlatego ważne jest, aby jasno określić funkcję danej linii kodu, co czyni tę odpowiedź trafną.

Pytanie 21

Po wykonaniu fragmentu kodu HTML i JavaScript na stronie będzie wyświetlony obraz z pliku

<img id="obraz" src="kol1.jpg">
<button id="przycisk">Przycisk</button>

<script>
    document.getElementById("obraz").src = "kol2.jpg";
</script>

A. kol1.jpg

B. kol1.jpg, który może być zmieniony na kol2.jpg po wciśnięciu przycisku.

C. kol2.jpg

D. kol2.jpg, który może być zmieniony na kol1.jpg po wciśnięciu przycisku.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dobra robota, zgadłeś! W tym skrypcie JavaScript używamy metody getElementById, żeby znaleźć obraz na stronie o identyfikatorze 'obraz'. Później zmieniamy jego atrybut 'src' na 'kol2.jpg'. To znaczy, że po uruchomieniu tego kodu wyświetli się właśnie ten obrazek. Fajnie jest to zrozumieć, bo pokazuje, jak można dynamicznie zmieniać rzeczy na stronie za pomocą JavaScript. Takie umiejętności są super ważne, gdy tworzymy interaktywne strony, które reagują na to, co robi użytkownik. Na przykład, można by zmienić obraz, gdy ktoś najedzie na niego myszką albo kliknie przycisk. Pamiętaj też, żeby zawsze pomyśleć o dostępności – jeśli obraz ma jakieś ważne informacje, warto dodać alternatywne opisy dla osób korzystających z czytników ekranu.

Pytanie 22

Jak można opisać przedstawiony obiekt w JavaScript?

var obiekt1 = {
  x: 0,
  y: 0,
  wsp: function() { ... }
}

A. trzema metodami

B. trzema właściwościami

C. dwiema metodami i jedną właściwością

D. dwiema właściwościami i jedną metodą

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obiekt w języku JavaScript to struktura danych, która przechowuje zbiór właściwości, gdzie każda właściwość jest parą klucz-wartość. W podanym przykładzie mamy obiekt o nazwie 'obiekt1' zdefiniowany za pomocą literału obiektowego. Składa się on z dwóch właściwości 'x' i 'y', które mają przypisane wartości liczby całkowitej zero oraz jednej metody 'wsp', która jest funkcją. Właściwości 'x' i 'y' są prostymi wartościami liczbowymi, a metoda 'wsp' jest zdefiniowana jako funkcja, co oznacza, że można ją wywoływać, aby wykonywać pewne operacje. Tego typu struktury są często używane w JavaScript do tworzenia obiektów reprezentujących dane, jak współrzędne punktów na płaszczyźnie. Dzięki możliwości definiowania metod, obiekty mogą wykonywać operacje na swoich danych, co jest zgodne z zasadami programowania obiektowego. Dzięki zrozumieniu tej struktury, programista może efektywnie zarządzać danymi i logiką aplikacji, stosując dobre praktyki takie jak enkapsulacja i modularność kodu.

Pytanie 23

Aby zrealizować opisane czynności w JavaScript, konieczne jest umieszczenie poniższego kodu w znaczniku <script>

A. A << prompt("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: "+A)

B. A = prompt("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: ".A)

C. A = prompt("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: "+A)

D. A = alert("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: "+A)

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W JavaScript użycie funkcji prompt() pozwala na wyświetlenie okna dialogowego, które umożliwia użytkownikowi wprowadzenie danych. W przypadku poprawnej odpowiedzi kod A = prompt('Podaj kwalifikację: '); document.write('Kwalifikacja: '+A); realizuje dokładnie te kroki. Funkcja prompt() czeka na wprowadzenie danych przez użytkownika i zwraca wprowadzaną wartość, która jest następnie przypisywana do zmiennej A. Następnie document.write() jest używane do bezpośredniego wstawienia zawartości zmiennej A na stronę internetową w połączeniu z tekstem 'Kwalifikacja: '. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami tworzenia aplikacji internetowych, gdzie dynamiczne wprowadzanie danych przez użytkownika i ich wyświetlanie jest kluczowe. Używanie prompt() jest powszechne w prostych aplikacjach do interakcji z użytkownikiem, lecz w bardziej zaawansowanych projektach zaleca się korzystanie z bardziej zaawansowanych metod jak formularze HTML czy asynchroniczne żądania sieciowe. Niemniej jednak, zrozumienie działania prompt() oraz document.write() jest podstawowe dla tworzenia dynamicznych stron WWW i stanowi fundament dalszej nauki w JavaScript.

Pytanie 24

Co oznacza zapis w obiekcie w języku JavaScript?

x = przedmiot.nazwa();

A. zmienna x będzie przechowywać rezultat działania funkcji przedmiot

B. nazwa jest cechą obiektu przedmiot

C. nazwa jest atrybutem klasy przedmiot

D. zmienna x będzie przechowywać wynik działania metody nazwa

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W języku JavaScript wyrażenie przedmiot.nazwa() oznacza wywołanie metody nazwa na obiekcie przedmiot. Wynik tego wywołania jest przypisywany do zmiennej x. Metody są funkcjami zdefiniowanymi wewnątrz obiektu które mogą wykorzystywać jego dane. Przy wywołaniu metody używamy operatora kropki do dostępu do konkretnej funkcji w obiekcie. Taki zapis jest powszechnie stosowany w programowaniu obiektowym i pozwala na wykonywanie operacji zdefiniowanych w kontekście danego obiektu. Dobre praktyki zalecają aby nazewnictwo metod było opisowe co ułatwia rozumienie kodu i jego utrzymanie przez innych programistów. Przykładem może być obiekt samochód mający metodę uruchom która po wywołaniu realizuje logikę uruchomienia samochodu. Warto również zwrócić uwagę na aspekt asynchroniczności który w JavaScript ma duże znaczenie zwłaszcza przy operacjach sieciowych gdzie często stosuje się metody zwracające obietnice. Dzięki temu zapis x = przedmiot.nazwa() jest podstawowym przykładem zastosowania programowania obiektowego w praktyce

Pytanie 25

Jak można wyświetlić bieżącą datę oraz czas na stronie internetowej przy użyciu JavaScript?

A. innerHTML = Date()

B. document.write(Date())

C. echo Date() + Time()

D. echo Date()

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'document.write(Date());' jest prawidłowa, ponieważ wykorzystuje metodę 'document.write()', która pozwala na wstawienie tekstu bezpośrednio do dokumentu HTML w momencie jego ładowania. Funkcja 'Date()' zwraca aktualną datę i czas w formie tekstu, co czyni ją odpowiednią do użycia w metodzie 'document.write()'. Warto zauważyć, że zastosowanie 'document.write()' może być ograniczone do momentu pierwszego ładowania strony, dlatego istotne jest, aby używać tej metody z rozwagą. Dobrym praktycznym przykładem jest skrypt, który po załadowaniu strony wyświetla datę i czas w nagłówku lub w innym elemencie strony. Przykładowo, można użyć: <script>document.write('Aktualna data i czas: ' + Date());</script>. Dodatkowo, warto zaznaczyć, że w nowoczesnym podejściu do programowania w JavaScript preferuje się użycie metod manipulacji DOM, takich jak 'innerHTML', ale 'document.write()' nadal ma swoje miejsce w prostych przykładach edukacyjnych.

Pytanie 26

Aby sprawdzić, czy kod JavaScript działa poprawnie, należy skorzystać z

A. kompilatora C++

B. konsoli w przeglądarce internetowej

C. interpretera PHP

D. interpretera PERL

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Konsola w przeglądarce to świetne narzędzie do sprawdzania i naprawiania kodu JavaScript. Dzięki niej możesz od razu zobaczyć, co działa, a co nie. Na przykład, kiedy wpiszesz `console.log('Hello, World!');`, to od razu zobaczysz wynik w konsoli. To bardzo fajny sposób na szybkie testowanie, bo nie musisz czekać ani niczego dodatkowo uruchamiać. Konsola ma też sporo innych przydatnych funkcji, jak inspekcja obiektów czy monitorowanie zdarzeń, więc naprawdę warto się z nią zaprzyjaźnić. Właściwie, każda popularna przeglądarka, jak Chrome czy Firefox, dodaje różne ciekawe opcje, które pomagają w debugowaniu. Z mojego doświadczenia, korzystanie z konsoli to kluczowy element nauki i pracy z JavaScript.

Pytanie 27

Warunek zapisany w JavaScript będzie prawdziwy, gdy zmienna x posiada

A. dowolną dodatnią wartość liczbową

B. wartość, która nie jest liczbą

C. dowolną całkowitą wartość liczbową

D. pusty ciąg znaków

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W JavaScript warunek zapisany jako if (!isNaN(x) && x > 0) sprawdza dwie rzeczy jednocześnie. Po pierwsze, użycie funkcji isNaN(x) w negacji oznacza, że zmienna x musi być wartością liczbową. Funkcja isNaN() zwraca true, jeśli wartość nie jest liczbą, więc jego negacja wymaga, aby x było liczbą. Po drugie, x > 0 wymaga, aby liczba była większa od zera, czyli dodatnia. To sprawia, że warunek jest prawdziwy tylko wtedy, gdy x jest dowolną dodatnią wartością liczbową. W praktyce takie sprawdzenie jest używane na przykład w walidacji danych wejściowych, kiedy chcemy upewnić się, że użytkownik podał poprawną wartość liczbową, która ma znaczenie w kontekście aplikacji, na przykład w przypadku formularzy zamówień, gdzie cena produktu musi być dodatnia. Użycie takich warunków odzwierciedla dobre praktyki programistyczne, gdzie walidacja i sprawdzanie poprawności danych są kluczowe dla stabilności i bezpieczeństwa aplikacji. Podsumowując, poprawne rozumienie i implementacja takiego warunku pomaga unikać błędów logicznych i zapewnia, że aplikacja działa zgodnie z oczekiwaniami.

Pytanie 28

Poniżej zamieszczony fragment skryptu w JavaScript zwróci

A. ze

B. wo

C. owodzeni

D. wodzenia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ten skrypt w JavaScript zaczyna od zadeklarowania zmiennej x, której przypisywana jest fraza 'Powodzenia na egzaminie'. Potem korzysta z metody substring na tej zmiennej z parametrami (3, 9). To znaczy, że wyciąga kawałek tekstu od indeksu 3 do 9. Pamiętaj, w JavaScript liczymy od zera, więc indeks 3 to czwarty znak, czyli 'o'. Dlatego z.substring(3, 9) zwraca 'odzeni'. Następnie, robimy kolejne wywołanie substring na tym wyniku, z parametrami (2, 4), co daje nam fragment od indeksu 2 do 4 w 'odzeni', czyli 'ze'. Na końcu, funkcja document.write(y) pokaże ten wynik na stronie. To świetny przykład na to, jak manipulować tekstem, co jest naprawdę przydatne w pracy z danymi. Z mojej perspektywy, zrozumienie operacji na tekstach to klucz do skutecznego przetwarzania i prezentacji informacji. Użycie takich metod w JavaScript do pracy z tekstem to absolutna podstawa, z którą warto się zapoznać.

Pytanie 29

Aby wykorzystać skrypt znajdujący się w pliku przyklad.js, konieczne jest połączenie go ze stroną przy użyciu kodu

A. <script src="przyklad.js"></script>

B. <link rel="script" href="przyklad.js">

C. <script link="przyklad.js"></script>

D. <script>przyklad.js</script>

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź <script src="przyklad.js"></script> jest naprawdę na miejscu, bo użycie atrybutu 'src' w znaczniku <script> to taki standardowy sposób dołączania zewnętrznych skryptów JS do HTML-a. Atrybut 'src' mówi przeglądarce, gdzie znaleźć ten skrypt, więc może go załadować i wykonać. Dzięki temu, skrypt z pliku 'przyklad.js' wchodzi w interakcję ze stroną i może dodawać różne funkcje, jak na przykład reagowanie na działania użytkownika czy manipulowanie elementami na stronie. Pamiętaj, że najlepiej dołączać skrypty na końcu dokumentu, zaraz przed </body>, bo wtedy cała zawartość strony ładuje się najpierw. Warto też pomyśleć o atrybucie 'defer' lub 'async', żeby lepiej zoptymalizować ładowanie skryptów i nie blokować renderowania strony. Na przykład, <script src="przyklad.js" defer></script> pozwoli na asynchroniczne ładowanie, co z pewnością poprawia wydajność.

Pytanie 30

Dla dowolnego a z przedziału (0, 99) zadaniem funkcji zapisanej w języku JavaScript jest

function fun1(a)
{
    for (n = a; n <= 100; n++)
        document.write(n);
    return n;
}

A. zwrócenie liczb z przedziału a .. 99

B. wypisanie liczb z przedziału a .. 99 i zwrócenie wartości 100

C. wypisanie liczb z przedziału a .. 100 i zwrócenie wartości zmiennej n

D. wypisanie wartości zmiennej a oraz zwrócenie wartości zmiennej n

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Twoja odpowiedź jest poprawna. Funkcja fun1(a) w języku JavaScript przyjmuje argument a i za pomocą pętli for wypisuje liczby od a do 100 włącznie - a więc pętla jest iterowana tyle razy, ile wynosi różnica między 100 a wartością argumentu a. Po każdej iteracji pętli, wartość zmiennej n jest zwiększana o 1, co jest typowym zachowaniem dla pętli for w JavaScript. Funkcja zwraca wartość zmiennej n po zakończeniu pętli. Tak więc funkcja zwraca 101, ponieważ to właśnie wartość o 1 większa niż warunek kończący pętlę (100) spowoduje jej zakończenie. Ta funkcja to przykładowe zastosowanie pętli for w JavaScript, pokazujące praktyczne zastosowanie tego elementu składni. Pętla for jest standardem w branży i jest powszechnie stosowana do iterowania przez elementy tablicy, obiekty, liczby i inne struktury danych.

Pytanie 31

W JavaScript, funkcja matematyczna Math.pow() jest wykorzystywana do obliczania

A. potęgi liczby

B. pierwiastka kwadratowego liczby

C. wartości bezwzględnej liczby

D. wartości przybliżonej liczby

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W języku JavaScript funkcja Math.pow() jest używana do obliczania potęgi liczby. Przyjmuje ona dwa argumenty: pierwszy to podstawa potęgowania, a drugi to wykładnik. W wyniku działania funkcji uzyskujemy wartość, która jest równoważna podstawie podniesionej do podanej potęgi. Na przykład, wywołanie Math.pow(2, 3) zwróci 8, ponieważ 2 do potęgi 3 to 2 * 2 * 2. Funkcja ta jest zgodna z ECMAScript, co oznacza, że jest standardem w JavaScript i można jej używać w różnych kontekstach, takich jak obliczenia matematyczne w aplikacjach webowych. Istotnym aspektem używania Math.pow() jest również fakt, że może przyjmować liczby ujemne oraz liczby zmiennoprzecinkowe, co czyni ją bardzo uniwersalnym narzędziem. Dodatkowo, dla potęgowania liczby do potęgi 0, wynik zawsze wynosi 1, co jest zgodne z zasadami matematycznymi. Dlatego Math.pow() jest kluczowym elementem biblioteki matematycznej JavaScript, ułatwiającym programistom wykonywanie bardziej skomplikowanych obliczeń.

Pytanie 32

Jaki jest cel zapisu w języku JavaScript?

var napis1 = new napisy();

A. założenie nowej klasy napis1

B. zainicjowanie zmiennej napis1 oraz wywołanie funkcji, której argumentem jest napis1

C. wykonanie metody obiektu napisy

D. stworzenie obiektu napis1 z klasy napisy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prawidłowa odpowiedź dotyczy utworzenia obiektu napis1 klasy napisy. W języku JavaScript, aby stworzyć nowy obiekt na podstawie istniejącej klasy lub funkcji konstruktora, używamy słowa kluczowego new. Wyrażenie var napis1 = new napisy() inicjalizuje nowy obiekt napis1, który jest instancją klasy napisy. Taki zapis jest kluczowy w programowaniu obiektowym, które pozwala na tworzenie wielu instancji obiektów z podobnymi właściwościami i metodami. Praktyczne zastosowanie tego podejścia jest szerokie od modelowania danych po tworzenie modularnych i łatwych do zarządzania aplikacji. Dobra praktyka nakazuje, aby klasy były dobrze zdefiniowane z jasno określonymi właściwościami i metodami, co ułatwia ich ponowne wykorzystanie i rozszerzanie. W programowaniu funkcjonalnym JavaScript często wykorzystuje się prototypowe dziedziczenie, które pozwala na zmniejszenie liczby powtarzalnych kodów oraz efektywne zarządzanie pamięcią. Warto także pamiętać, że w nowoczesnych wersjach JavaScript stosowane są klasy ES6, które wprowadzają bardziej zrozumiałą składnię dla tworzenia klas i obiektów co poprawia czytelność i strukturę kodu.

Pytanie 33

Fragment kodu w języku JavaScript realizujący dodawanie dwóch liczb ma poniższą postać. Aby dodawanie wykonane było po kliknięciu przycisku o nazwie "dodaj", należy w wykropkowane miejsce wstawić

Podaj pierwszą liczbę: <input type="text" name="liczba1" />
 Podaj drugą liczbę: <input type="text" name="liczba2" />
 ….
 <script type=text/javascript>
 function dodaj()
 {
     // ta funkcja realizuje dodawanie i podaje jego wynik
 }
 </script>

A. <button onclick="return dodaj()">dodaj</button>

B. <button onselect="return dodaj()">oblicz</button>

C. <button onclick="return oblicz()">dodaj</button>

D. <button onselect="return dodaj()">dodaj</button>

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Gratulacje, wybrałeś poprawną odpowiedź. Przycisk w JavaScript jest aktywowany poprzez zdarzenie onclick, które jest wyzwalane po kliknięciu przycisku. Właściwość onclick jest jednym z wielu zdarzeń w JavaScript, które są używane do obsługi interakcji użytkownika. Kiedy użytkownik kliknie przycisk, zdarzenie onclick jest wywoływane i kod zawarty w tym zdarzeniu jest wykonany. W tym przypadku, kod to 'return dodaj()', co oznacza, że funkcja 'dodaj' jest wywoływana. Ta funkcja została zdefiniowana w skrypcie JavaScript i realizuje dodawanie dwóch liczb. Zdarzenie onclick jest często używane w praktycznych zastosowaniach, takich jak przyciski subskrybcji, przyciski do logowania czy przyciski do przesyłania formularzy. Zasada ta jest zgodna z dobrymi praktykami programowania, które zalecają utrzymanie interakcji użytkownika w kodzie JavaScript zamiast HTML.

Pytanie 34

W języku JavaScript, by zmodyfikować wartość atrybutu elementu HTML, po uzyskaniu obiektu za pomocą metody getElementById należy użyć

A. metody getAttribute

B. pola attribute oraz wskazać nazwę atrybutu

C. metody setAttribute

D. pola innerHTML

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda setAttribute w JavaScript jest kluczowym narzędziem do zmiany wartości atrybutów elementów HTML. Po uzyskaniu dostępu do elementu za pomocą getElementById, zastosowanie setAttribute pozwala nie tylko na modyfikację istniejących atrybutów, ale także na dodawanie nowych, co jest istotne w dynamicznym zarządzaniu dokumentem HTML. Przykładowo, jeśli mamy element <img id='myImage' src='oldImage.png'>, możemy zmienić źródło obrazu na nowy plik, używając kodu: document.getElementById('myImage').setAttribute('src', 'newImage.png'). Warto pamiętać, że setAttribute przyjmuje dwa argumenty: nazwę atrybutu oraz nową wartość. Zgodnie z najlepszymi praktykami, zawsze warto upewnić się, że element istnieje przed próbą zmiany jego atrybutów, co można osiągnąć poprzez sprawdzenie, czy zwrócony obiekt nie jest nullem. Dzięki temu kod staje się bardziej odporny na błędy i bezpieczniejszy.

Pytanie 35

Wskaż funkcję JavaScript, która umożliwia obliczenie połowy kwadratu liczby podanej jako argument.

A. function wynik(a) { return a*2/2; }

B. function wynik(a) { return a*a/2; }

C. function wynik(a) { return 2*a/a; }

D. function wynik(a) { return a/2+a/2; }

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja 'wynik' w postaci 'function wynik(a) { return a*a/2; }' poprawnie oblicza połowę kwadratu liczby 'a', co można zapisać matematycznie jako (a^2)/2. Takie podejście jest zgodne z definicją funkcji w programowaniu, gdzie argument 'a' jest przekazywany jako parametr, a następnie wykorzystany w obliczeniach. Przykładowo, jeśli przekazalibyśmy liczbę 4, wynik funkcji wyniósłby (4*4)/2 = 8. W praktycznych zastosowaniach, takie obliczenia mogą być przydatne w różnych dziedzinach, jak grafika komputerowa, gdzie oblicza się pola powierzchni, czy inżynieria, gdzie analizuje się różne parametry techniczne. Użycie operatora mnożenia i dzielenia zapewnia, że wyniki są zgodne z oczekiwaniami matematycznymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami programistycznymi, polegającymi na precyzyjnym oddzieleniu operacji arytmetycznych i dbałości o czytelność kodu.

Pytanie 36

Pętla w kodzie JavaScript zostanie uruchomiona

A. 3 razy

B. 27 razy

C. 2 razy

D. 26 razy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pętla do-while w JavaScript wykonuje się co najmniej raz ze względu na swoją konstrukcję. W tym przypadku pętla zaczyna się od wartości x równej 1 i w każdej iteracji mnoży x przez 3. Zmienna i jest inkrementowana przy każdej iteracji, co zlicza liczbę wykonanych iteracji. Pętla kontynuuje aż do momentu, gdy x osiągnie wartość 27. Przebieg pętli wygląda następująco: początkowo x=1, po pierwszej iteracji x=3, po drugiej x=9, a po trzeciej x=27. Gdy x osiąga wartość 27, warunek pętli x!=27 przestaje być spełniony i pętla się kończy. Dlatego pętla wykonuje dokładnie 3 iteracje. Zrozumienie działania pętli do-while jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście sytuacji, gdzie musimy zagwarantować, że blok kodu wykona się przynajmniej raz niezależnie od warunku na końcu. Tego typu pętle są często używane w aplikacjach wymagających walidacji danych wejściowych, gdzie przynajmniej jedna próba przetworzenia danych musi być wykonana.

Pytanie 37

Jakiego zdarzenia trzeba użyć, aby funkcja JavaScript była uruchamiana za każdym razem, gdy użytkownik wprowadzi jakikolwiek znak do pola tekstowego?

A. onkeydown

B. onclick

C. onmouseout

D. onload

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'onkeydown' jest w porządku! To zdarzenie działa za każdym razem, gdy ktoś naciska klawisz w polu edycyjnym. Świetnie nadaje się do monitorowania, co użytkownik wpisuje na bieżąco. Na przykład w formularzach można go użyć, żeby od razu sprawdzić, czy dane są poprawne. Dzięki temu użytkownik widzi, czy coś jest nie tak, co ogólnie poprawia użyteczność aplikacji. Poza tym, dobrym pomysłem jest nadawanie zrozumiałych nazw funkcjom, które reagują na te zdarzenia – pomaga to później w utrzymaniu kodu. Można też łączyć onkeydown z onkeyup czy onkeypress, żeby jeszcze lepiej kontrolować wprowadzane dane. To na pewno sprawi, że Twoja aplikacja będzie bardziej interaktywna.

Pytanie 38

W JavaScript metoda Math.random() ma na celu

A. zwrócić liczbę po zaokrągleniu

B. zwrócić liczbę pseudolosową

C. porównać dwie sekwencje znaków

D. zaokrąglić liczbę do najbliższej większej liczby całkowitej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda Math.random() w języku JavaScript jest kluczowym narzędziem do generowania liczb pseudolosowych w zakresie od 0 (włącznie) do 1 (wyłącznie). Oznacza to, że każdorazowe wywołanie tej metody zwraca nową, losową wartość zmiennoprzecinkową, co jest przydatne w wielu zastosowaniach, takich jak tworzenie gier, symulacje, a także w algorytmach generujących dane testowe. Ważne jest, aby pamiętać, że Math.random() nie generuje liczb losowych w sensie statystycznym, lecz wykorzystuje algorytmy deterministyczne do produkcji wartości, co oznacza, że są one przewidywalne, jeśli znany jest stan początkowy. W praktyce, aby uzyskać liczbę losową w określonym zakresie, można zastosować następujący wzór: Math.floor(Math.random() * (max - min + 1)) + min, gdzie 'min' i 'max' to odpowiednio dolna i górna granica zakresu. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w programowaniu, gdyż pozwala na elastyczne wykorzystanie losowości w aplikacjach.

Pytanie 39

Która metoda JavaScript służy do dodawania nowego elementu na końcu tablicy?

A. pop()

B. unshift()

C. shift()

D. push()

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda <code>push()</code> w JavaScript jest odpowiedzialna za dodawanie nowych elementów na końcu tablicy. Jest to jedna z podstawowych metod manipulujących tablicami i jest szeroko stosowana w różnych projektach webowych. Przykładowo, jeśli masz tablicę zawierającą listę produktów w koszyku zakupowym, możesz użyć <code>push()</code>, aby dodać nowy produkt do tej listy. Ta metoda nie tylko dodaje element, ale także zwraca nową długość tablicy, co jest przydatne, gdy chcesz wiedzieć, ile elementów obecnie zawiera tablica. Warto również zauważyć, że <code>push()</code> modyfikuje oryginalną tablicę, co oznacza, że jest to operacja destruktywna. Użycie tej metody jest zgodne z dobrymi praktykami, ponieważ jest ona szybka i efektywna, zwłaszcza gdy potrzebujesz dynamicznie zmieniać zawartość tablicy w trakcie działania aplikacji.

Pytanie 40

Po uruchomieniu zamieszczonego w ramce skryptu w języku JavaScript, w przeglądarce zostanie wyświetlona wartość:

var a = 5;
var b = a--;
a *= 3;
document.write(a + "," + b);

A. 12,4

B. 12,5

C. 15,4

D. 15,5

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W tym skrypcie JavaScript najpierw zmienna a zaczyna z wartością 5. Gdy używasz operatora dekrementacji, czyli a--, to jego wartość zostaje przypisana do zmiennej b, zanim a zostanie zmniejszona. Dlatego b ma wartość 5, a a staje się 4. Potem mamy a *= 3, co znaczy, że mnożymy 4 (aktualną wartość a) przez 3, co daje nam 12. Na końcu, wywołując document.write(a + ',' + b), dostajemy w wyniku 12,5. Zrozumienie tych operatorów w JavaScript jest naprawdę ważne. Operatorzy, jak ++ i --, są powszechnie używani w pętlach, więc znajomość ich działania pomoże ci pisać lepszy i bardziej przejrzysty kod, unikając typowych błędów przy przypisywaniu wartości. Fajnie też wiedzieć, że podobnie działają oni w wielu innych językach programowania, więc ta wiedza jest naprawdę uniwersalna.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej