Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik przemysłu mody
Kwalifikacja: MOD.11 - Organizacja procesów wytwarzania wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 09:58
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:26

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Urządzenie pokazane na rysunku służy do

A. formowania górnej części spodni

B. prasowania końcowego spodni

C. prasowania międzyoperacyjnego spodni

D. formowania nogawek spodni

Formowanie nogawek spodni choć istotne w produkcji odzieży nie jest realizowane za pomocą urządzenia przedstawionego na ilustracji. Proces formowania nogawek polega na nadaniu im odpowiedniego kształtu i konturu często za pomocą specjalistycznych manekinów i form. Z kolei formowanie górnej części spodni odnosi się głównie do wykończenia pasa i kształtowania bioder co często jest wykonywane na innym etapie produkcji i z wykorzystaniem innych urządzeń. Prasowanie międzyoperacyjne natomiast jest stosowane na różnych etapach produkcji aby ułatwić dalsze operacje krawieckie i przygotować materiał do kolejnych kroków. Międzyoperacyjne prasowanie pomaga w stabilizacji materiału ale nie jest tożsame z końcowym wykańczaniem odzieży. Każdy z tych procesów wykorzystuje różnorodne narzędzia i techniki dostosowane do specyfiki pracy. Często prowadzi to do nieporozumień dotyczących zastosowania poszczególnych urządzeń. Kluczem jest zrozumienie że choć te etapy są ze sobą powiązane to jednak każde urządzenie ma ściśle określoną funkcję. Dlatego też ważne jest rozróżnienie na jakim etapie i z jakim celem stosuje się konkretne technologie w produkcji odzieży. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla efektywnego procesu produkcyjnego i uzyskania odzieży najwyższej jakości.

Pytanie 2

Jaką maksymalną ilość warstw, ustaloną w praktyce, przyjmuje się dla tkanin jedwabnych przeznaczonych na sukienki?

A. 80 warstw

B. 120 warstw

C. 200 warstw

D. 50 warstw

Wyniki innych odpowiedzi, takich jak 80, 200 czy 50 warstw, są błędne z kilku powodów. Odpowiedź 80 warstw jest zbyt niska, ponieważ nie uwzględnia pełnego potencjału tkanin jedwabnych, które w przypadku odpowiedniej techniki szycia i konstrukcji odzieży mogą być łączone w większe nakłady bez ryzyka ich uszkodzenia. Z drugiej strony, 200 warstw stanowi znaczne przekroczenie normy, co może prowadzić do niepożądanych efektów wizualnych oraz ograniczenia funkcjonalności materiału. Tkaniny jedwabne charakteryzują się specyficznymi właściwościami, które czynią je wrażliwymi na obciążenia; zbyt wiele warstw może prowadzić do ich deformacji oraz trudności w dalszej obróbce. Również opcja 50 warstw nie spełnia standardów stosowanych w przemyśle, gdzie bardziej skomplikowane projekty wymagają wyższych norm. W praktyce, błędne podejście do liczby warstw może wynikać z braku zrozumienia właściwości materiału oraz przeznaczenia końcowego produktu. Kluczowe jest zatem zastosowanie wiedzy o materiałoznawstwie i zasadach projektowania, aby uniknąć typowych pułapek, które mogą prowadzić do nieprzewidzianych problemów w produkcji odzieży.

Pytanie 3

Jaki symbol powinien być użyty do oznaczenia krawieckiego pomiaru dokonywanego poziomo pomiędzy bocznymi tylnymi punktami?

A. RvRv

B. PcPl

C. XcXc

D. XlXl

Oznaczenie XlXl odnosi się do szerokości klatki piersiowej, czyli pomiaru wykonywanego z przodu sylwetki, a nie z tyłu między punktami bocznymi. Jest to ważny wymiar przy konstruowaniu odzieży, ale nie dotyczy szerokości pleców. Symbol PcPl oznacza pomiar piersiowy przedni, czyli odległość między punktami piersiowymi, co jest istotne przy dopasowywaniu ubrań do kształtu klatki piersiowej, jednak nie odnosi się do pleców i punktów tylnych bocznych. Natomiast RvRv to oznaczenie związane z długością ramienia lub innym pionowym wymiarem ręki, a nie szerokością pleców. W przypadku projektowania odzieży dokładne oznaczenie każdego wymiaru jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe pomiary mogą prowadzić do błędów w dopasowaniu odzieży do sylwetki. Prawidłowym oznaczeniem szerokości pleców mierzonej poziomo między punktami tylnymi bocznymi jest XcXc, ponieważ ten wymiar pozwala na precyzyjne określenie konstrukcji pleców odzieży, zwłaszcza w marynarkach, płaszczach czy sukienkach. Wybór właściwego symbolu w pomiarach krawieckich jest istotny zarówno w fazie projektowania, jak i szycia, aby odzież była dobrze dopasowana i wygodna.

Pytanie 4

Oceny tkaniny należy dokonać metodą organoleptyczną wzrokową w celu ustalenia jej

A. struktury powierzchni, koloru i typu wzoru drukowanego

B. składu materiałowego, struktury splotu i wytrzymałości

C. powierzchni, koloru i właściwości termoizolacyjnych

D. kierunku skrętu włókien, tendencji do kurczenia się i podatności na gniecenie

Metoda organoleptyczna wzrokowa jest istotnym narzędziem w ocenie tkanin, umożliwiającym analizę ich struktury powierzchni, barwy i rodzaju wzoru drukowanego. Oceniając tkaninę, specjalista zwraca uwagę na jej wykończenie, co wpływa na estetykę i funkcjonalność. Przykładowo, tkaniny z gładką powierzchnią mogą być stosowane w odzieży eleganckiej, podczas gdy tkaniny o chropowatej strukturze mogą nadawać się do odzieży roboczej lub sportowej. Barwa tkaniny jest kluczowa w kontekście psychologii kolorów oraz trendów mody, a wzory drukowane mogą znacząco wpłynąć na marketing i atrakcyjność produktu. W branży tekstylnej, stosowanie metody wzrokowej jest zgodne z normami jakościowymi, takimi jak ISO 105, które definiują metody oceny barwy oraz trwałości wzorów. Praktyka ta pozwala na szybkie identyfikowanie ewentualnych wad produkcyjnych, co jest zgodne z dobrą praktyką branżową i standardami jakości.

Pytanie 5

W jakim systemie organizacji produkcji efektywność zespołu zależy od najwolniej pracującego członka zespołu?

A. Taśmowo-sekcyjnym

B. Taśmowym

C. Synchro

D. Potokowym

Wybieranie odpowiedzi związanych z potokowym czy taśmowo-sekcyjnym systemem produkcji może być trochę mylące. System potokowy działa na zasadzie stałego przepływu materiałów i nie jest uzależniony od tego, jak szybko pracują poszczególni ludzie, więc jest bardziej elastyczny niż taśmowy. A jeśli chodzi o system synchro, to głównie chodzi o to, żeby różne operacje działały w synchronizacji, a nie były ograniczane przez tego jednego wolno pracującego. Natomiast w taśmowo-sekcyjnym, gdzie wszystko jest podzielone na sekcje, to też może być sytuacja, że jedna sekcja nie wpływa mocno na resztę. Często myśląc o produkcji z punktu widzenia indywidualnych pracowników, można stracić z oczu te szersze aspekty systemu i przez to źle dobrać metody organizacji pracy. Wiesz, w praktyce ważne jest, żeby zauważyć, że efektywność to nie tylko kwestia tego, jak pracują poszczególni ludzie, ale też, jak dobrze razem kooperują i optymalizują cały proces, a to można osiągnąć przez nowoczesne technologie i dobre praktyki zarządzania.

Pytanie 6

Metodą zgrzewania należy zestawić elementy

A. płaszcza z materiału powlekanego

B. peleryny z folii PVC

C. wdzianka z dzianiny laminowanej

D. bluzy z przędzy dwuskładnikowej

Odpowiedzi dotyczące płaszcza z tkaniny powlekanej, wdzianka z dzianiny folowanej oraz bluzy z przędziny dwuskładnikowej odzwierciedlają nieporozumienia związane z zastosowaniem techniki zgrzewania. Tkaniny powlekane i dzianiny folowane, mimo że mogą być stosowane w odzieży, zwykle wymagają innych metod łączenia, takich jak szycie lub wykorzystanie klejów, ponieważ ich struktura nie zawsze umożliwia skuteczne zgrzewanie. W przypadku tkanin powlekanych, powłoka może ograniczać możliwości zgrzewania z uwagi na różnice w temperaturze topnienia i właściwościach chemicznych. Z kolei dzianiny, jako materiały elastyczne, nie są łatwe do łączenia poprzez zgrzewanie, ponieważ mogą się odkształcać i nie zapewniają wymaganej stabilności podczas procesu. Przędziny dwuskładnikowe, które są rodzajem przędzy stosowanej w odzieży, także nie są materiałem odpowiednim do zgrzewania, ponieważ są przeznaczone do szycia i wymagają innych technik, aby uzyskać trwałe połączenia. W praktyce, kluczowe jest zrozumienie właściwości materiałów, aby dobrać odpowiednią metodę łączenia, co jest istotnym elementem w projektowaniu odzieży i akcesoriów. Zgrzewanie jest procesem wymagającym staranności i dobrego doboru materiałów, aby zapewnić wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 7

Włókna wtórne uzyskuje się poprzez rozwłóknienie

A. używanej odzieży

B. niewykorzystanych tkanin

C. starej bielizny

D. odpadów z krojowni

Odpowiedzi, takie jak zużyta odzież, zużyta bielizna czy stare szmaty, choć z pozoru mogą wydawać się podobne do ścinków z krojowni, różnią się pod względem użyteczności w procesie produkcji włókien ponownych. Zużyta odzież, mimo że stanowi materiał wtórny, może być zróżnicowana pod względem jakości i rodzaju użytych włókien, co utrudnia jej przetwarzanie na włókna. Wiele z tych tkanin zawiera różnorodne domieszki, które mogą wpływać na trudności w ich recyklingu i mogą wymagać skomplikowanych procesów technologicznych. Podobnie, zużyta bielizna, jako odzież noszona blisko ciała, często jest narażona na różne typy zabrudzeń i zniszczeń, co czyni ją mniej odpowiednią do przetwarzania na włókna. Z kolei stare szmaty mogą zawierać materiały nieodpowiednie do recyklingu, takie jak syntetyki, które nie nadają się do rozwłóknienia w tradycyjny sposób. Generalizując, każda z tych odpowiedzi opiera się na błędnym rozumieniu procesu recyklingu włókien, który powinien opierać się na wysokiej jakości materiałach odpadowych, takich jak ścinki z krojowni, które są jednorodne i łatwe do przetworzenia. Ostatecznie, kluczowym aspektem efektywnego recyklingu jest nie tylko selekcja odpowiednich materiałów, ale również zrozumienie, jakie właściwości fizykochemiczne decydują o ich przydatności do ponownej produkcji. W praktyce, aby osiągnąć sukces w wykorzystaniu recyklingu tekstyliów, konieczne jest przestrzeganie standardów branżowych oraz wdrażanie efektywnych procesów technologicznych.

Pytanie 8

Jakie narzędzie wykorzystuje się do wycinania niewielkich oraz drobnych elementów odzieży w produkcji masowej?

A. krajarka z nożem wielokątnym.

B. wykrawarka z wykrojnikami.

C. krajarka z nożem okrągłym.

D. elektryczny nóż.

Wykrawarka z wykrojnikami jest kluczowym narzędziem w produkcji masowej odzieży, ponieważ umożliwia precyzyjne i szybkie wykrawanie dużych ilości materiału w identycznych kształtach. Dzięki zastosowaniu wykrojników, które są stalowymi formami o określonym kształcie, proces wykrawania staje się nie tylko efektywny, ale również pozwala na uzyskanie wysokiej jakości detali. Wykrawarki są w stanie pracować z różnorodnymi materiałami, takimi jak tkaniny, skóra, czy nawet materiały syntetyczne, co czyni je niezwykle wszechstronnymi. Przykładowo, w produkcji spodni, wykrawarka z wykrojnikami umożliwia jednoczesne wycięcie kilku warstw materiału, co znacząco przyspiesza cały proces i redukuje straty materiałowe. Stosowanie wykrojników zgodnych z normami branżowymi zapewnia również, że każdy element będzie miał odpowiednie wymiary, co jest kluczowe dla dalszej obróbki i szycia. W praktyce, wykrawarka z wykrojnikami jest niezastąpiona w produkcji odzieży, gdzie precyzja i wydajność mają kluczowe znaczenie dla powodzenia operacji masowej produkcji.

Pytanie 9

Jaką temperaturę powinno mieć żelazko, aby prawidłowo wyprasować spódnicę z elanowełny?

A. 110°C

B. 150°C

C. 180°C

D. 200°C

Odpowiedź 110°C jest jak najbardziej w porządku, bo elanowełna, czyli taki syntetyczny materiał, naprawdę wymaga niższej temperatury do prasowania. Jak użyjesz żelazka nagrzanego do 110°C, to materiał się ładnie wygładzi, a nie stopi ani nie zniszczy. Elanowełna często pojawia się w różnych ciuchach, na przykład w spódnicach, które powinny dobrze wyglądać, a nie być narażane na gorącą temperaturę. Z doświadczenia mogę powiedzieć, że warto przed prasowaniem sprawdzić na małym fragmencie, czy nie dzieje się nic złego z materiałem. Fajnie też znać oznaczenia na metkach, bo tam często pisze, w jakiej temperaturze prasować daną tkaninę. Używanie pary podczas prasowania to też dobra sprawa, bo to pomaga pozbyć się zagnieceń, a ryzyko przypalenia tkaniny jest mniejsze.

Pytanie 10

Jak rysunek układu szablonów stworzony w systemie komputerowego wspomagania projektowania przenosi się na pierwszą warstwę materiału w nakładzie?

A. Kontury umieszczonych na materiale szablonów obrysowuje się kredą

B. Linie konturowe szablonów oznacza się przy użyciu trafaretów

C. Rysunek układu szablonów wydrukowany na specjalnym papierze nakleja się

D. Rysunek układu szablonów wykonany na papierze pokrytym klejem nakleja się

Wybór odpowiedzi dotyczącej naklejania rysunku układu szablonów wydrukowanego na specjalnym papierze jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie technologii produkcji i projektowania. Użycie dedykowanego papieru, który może być przystosowany do konkretnego materiału podłoża, zapewnia precyzyjne odwzorowanie konturów szablonów. W tej metodzie, po przyklejeniu papieru szablonu na powierzchnię materiału, można dokładnie oznaczyć miejsca, w których później prowadzone będą dalsze prace, takie jak wycinanie czy inna obróbka. Takie podejście eliminuje ryzyko błędów, które mogą wystąpić w wyniku ręcznego obrysowywania i umożliwia zwiększenie efektywności całego procesu produkcyjnego. Przykładem zastosowania tej metody są produkcje przemysłowe, w których wymagana jest wysoka precyzja, na przykład w elektronice czy inżynierii materiałowej, gdzie każdy milimetr ma kluczowe znaczenie. Warto również zauważyć, że stosowanie specjalnych papierów i technologii druku ogranicza straty materiałowe oraz poprawia powtarzalność procesów, co jest kluczowe w produkcji masowej.

Pytanie 11

Kiedy sprzedawca w sklepie odzieżowym obsługuje klientów, powinien unikać

A. mówienia pozytywnie o wyborach klienta

B. przymierzania odzieży z nowej kolekcji

C. sugerowania ubrań z najnowszej kolekcji

D. koncentrowania się wyłącznie na jednym kliencie

Przymierzanie ubrań z nowej kolekcji przez sprzedawcę salonu odzieżowego w trakcie obsługi klienta może być postrzegane jako niewłaściwe z kilku powodów. Przede wszystkim, sprzedawca powinien skupić się na potrzebach klienta, a nie na własnych preferencjach czy stylu. Klient przychodzi do sklepu z zamiarem znalezienia odpowiednich dla siebie ubrań, a sprzedawca powinien wspierać ten proces, oferując fachową pomoc i doradztwo. Przykładowo, zamiast przymierzać ubrania, sprzedawca może zaproponować klientowi konkretne modele, które pasują do jego stylu lub okazji. Dobrą praktyką jest również zachęcanie klientów do samodzielnego przymierzania, co zwiększa ich komfort i pozwala na swobodne ocenienie, jak dana odzież na nich leży. Wspieranie klienta w podejmowaniu decyzji zakupowych poprzez aktywne słuchanie i doradztwo jest kluczowym elementem skutecznej obsługi klienta w branży odzieżowej.

Pytanie 12

Wskaż rodzaj organizacji produkcji odzieży, w którym efektywność pracy zespołu zależy od najmniej wydajnego pracownika?

A. Potok z zespołami obróbkowymi

B. Taśmowy

C. Synchro

D. Taśmy sekcyjnej

Systemy organizacji produkcji odzieży, takie jak synchro, taśmy sekcyjne oraz potok z zespołami obróbkowymi, mają różne podejścia do zarządzania wydajnością pracy. W przypadku synchro, celem jest synchronizacja wszystkich procesów, aby uniknąć przestojów, jednak niekoniecznie oznacza to, że wydajność jest zależna od najwolniej pracującego pracownika. W tym systemie praca jest zorganizowana w taki sposób, aby umożliwić elastyczność i dostosowanie do zmiennych wymagań produkcji. Taśmy sekcyjne natomiast dzielą proces produkcyjny na różne sekcje, co pozwala na niezależne działanie poszczególnych grup, zmniejszając wpływ najwolniejszego członka na całość. Potok z zespołami obróbkowymi z kolei opiera się na podziale na zespoły, co także umożliwia większą autonomię i lepsze zarządzanie czasem produkcji. Wybór niewłaściwych systemów w kontekście uzależnienia wydajności od jednego pracownika może prowadzić do nieefektywności oraz frustracji w zespole, dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie struktury najlepiej odpowiadają na specyfikę produkcji odzieżowej. W praktyce, takie pomylenie prowadzi do błędnych wniosków i może skutkować nieoptymalnym wykorzystaniem zasobów, co negatywnie wpływa na rentowność i jakość produkcji.

Pytanie 13

Urządzenie krojcze do wytwarzania wykrojów w technologii kontaktowej wykorzystuje jako narzędzie tnące

A. plazmę

B. strumień wody

C. laser

D. nóż pionowy

Nóż pionowy jest narzędziem tnącym wykorzystywanym w procesach krojenia materiałów, szczególnie w przemyśle tekstylnym i skórzanym. W porównaniu do innych metod, takich jak strumień wody, plazma czy laser, nóż pionowy charakteryzuje się dużą precyzją i efektywnością w obróbce różnorodnych tkanin. Umożliwia on cięcie materiałów o różnych grubościach i strukturach, co czyni go niezwykle wszechstronnym narzędziem. Przykładowo, w zakładach produkujących odzież, nóż pionowy jest często wykorzystywany do cięcia wykrojów, co pozwala na maksymalne wykorzystanie materiału oraz minimalizację odpadów. Dobre praktyki w branży zalecają regularne ostrzenie narzędzi tnących oraz ich właściwe ustawienie w celu uzyskania optymalnej jakości cięcia. Dzięki tym czynnikom, nóż pionowy stanowi standard w produkcji wykrojów kontaktowych, co potwierdzają liczne normy jakościowe w branży tekstylnej.

Pytanie 14

Jakie rodzaje odzieży w modzie są nazywane "ubrania gotowe do noszenia"?

A. Haute couture

B. Pret-a-porter

C. Pre-fall

D. Popular

Wybory 'Pre-fall', 'Popular' i 'Haute couture' są niestety niepoprawne i wynikają z pewnych nieporozumień, jeśli chodzi o terminologię w modzie. Kolekcja 'Pre-fall' to taki przejściowy segment, który łączy w sobie letnie i jesienne trendy, a ubrania z tej linii pojawiają się przed głównym sezonem jesiennym. To jest ciekawy temat, ale nie ma to nic wspólnego z odzieżą gotową do noszenia. Z kolei termin 'Popular' nie odnosi się do konkretnego typu ubrań, a raczej do tego, co w danym czasie jest na topie. Może to wprowadzać w błąd, bo niekoniecznie te rzeczy są najchętniej noszone. A 'Haute couture' to już zupełnie inna bajka – to luksusowe, często ręcznie robione ubrania, szyte na miarę. Wymaga to niesamowitych umiejętności i sporych pieniędzy, więc zupełnie nie można tego porównywać. Dobrze jest zrozumieć różnice pomiędzy tymi terminami, bo to kluczowe dla ogarnięcia branży mody.

Pytanie 15

Aby przygotować układ szablonów dla wkładu wzmacniającego elementy odzieży, co należy zrobić?

A. wielokierunkowy

B. jednokierunkowy

C. symetryczny

D. dwukierunkowy

Wybór wielokierunkowego układu szablonów do wkładu usztywniającego elementy wyrobu odzieżowego jest kluczowy dla zapewnienia odpowiedniej funkcjonalności i estetyki produktu końcowego. Układ wielokierunkowy pozwala na uzyskanie różnorodnych kształtów i złożoności szablonów, co jest szczególnie istotne w przypadku odzieży wymagającej precyzyjnego dopasowania do sylwetki użytkownika. Przykładem zastosowania takiego układu mogą być elementy odzieży sportowej, gdzie dynamiczne ruchy wymagają elastyczności i wsparcia w wielu kierunkach. Zastosowanie wielokierunkowych szablonów jest także zgodne z dobrymi praktykami w branży, które zalecają tworzenie modeli w oparciu o zmienne warunki użytkowania. Dodatkowo, takie podejście pozwala na łatwiejsze wprowadzanie zmian projektowych, co jest niezbędne w obliczu zmieniających się trendów i potrzeb rynku.

Pytanie 16

Przyrząd pomiarowy przedstawiony na obrazku powinien być używany do ustalenia

A. wplecenia nitek w tkaninie

B. ilości skrętu nitek

C. liczności nitek

D. czasu tkaniny

Przedstawiony na ilustracji przyrząd to szkło powiększające, często nazywane także lupą tekstylną, które jest wykorzystywane do określania liczności nitek w tkaninach. Liczność nitek odnosi się do ilości nitek w określonym obszarze tkaniny, zwykle mierzonym w nitek na cal lub centymetr. Jest to kluczowy parametr w przemyśle tekstylnym, ponieważ wpływa na właściwości mechaniczne i estetyczne materiału takie jak wytrzymałość, gęstość czy wygląd. Użycie lupy pozwala na dokładne zliczenie ilości nitek w osnowie i wątku, co jest niezbędne do kontroli jakości wyrobów tekstylnych i zapewnienia zgodności z wymaganiami technicznymi. Regularne wykonywanie takich pomiarów jest standardową praktyką w procesach produkcji materiałów tekstylnych, gdzie precyzja i jakość są niezwykle ważne. Takie narzędzie jest również łatwe w użyciu i zapewnia dokładność pomiarów, co jest kluczowe dla producentów dążących do utrzymania wysokich standardów jakościowych.

Pytanie 17

Która z metod organizacji produkcji wyróżnia się brakiem podziału pracy oraz brakiem specjalizacji wśród pracowników?

A. Masowa

B. Grupowa

C. Indywidualna

D. Potokowa

Metody masowej, grupowej oraz potokowej organizacji produkcji opierają się na zasadach, które diametralnie różnią się od podejścia indywidualnego. W przypadku produkcji masowej, mamy do czynienia z wyraźnym podziałem pracy i specjalizacją, co nie tylko zwiększa efektywność produkcji, ale również pozwala na znaczące obniżenie kosztów jednostkowych. Pracownicy są odpowiedzialni za wąski zakres działań, co umożliwia im osiąganie wysokiej wydajności, ale kosztem elastyczności i różnorodności umiejętności. W produkcji grupowej, organizacja pracy opiera się na współpracy między zespołem pracowników, którzy realizują zadania razem, co wprowadza elementy koordynacji i komunikacji, a także może prowadzić do większej innowacyjności. Z kolei metoda potokowa, znana również jako linia produkcyjna, jeszcze bardziej uszczegóławia procesy, w których każdy pracownik wykonuje ściśle określone kroki, co maksymalizuje efektywność, ale ogranicza indywidualne podejście do produkcji. Stosowanie tych metod może prowadzić do typowych błędów myślowych, takich jak przekonanie, że większy podział zadań automatycznie wiąże się z wyższą jakością czy wydajnością produkcji. Należy również zauważyć, że w dynamicznie zmieniającym się środowisku rynkowym, organizacje coraz częściej poszukują elastycznych modeli pracy, które kładą nacisk na adaptacyjność, co czyni metodę indywidualną atrakcyjną alternatywą w niektórych kontekstach produkcyjnych.

Pytanie 18

Jakie dokumenty są wymagane od brakarza, aby ocenić wymiary gotowego produktu odzieżowego?

A. Tabele wymiarów wyrobu, rysunki instruktażowe

B. Rysunki technologiczne, tabele klasyfikacji wielkości

C. Karty operacji, rysunki techniczne

D. Rysunki techniczne, tabele wymiarów wyrobu

Rysunki techniczne oraz tabele wymiarów wyrobu są kluczowymi dokumentami, które brakarz powinien posiadać do sprawdzenia wymiarów gotowego wyrobu odzieżowego. Rysunki techniczne dostarczają szczegółowych informacji na temat konstrukcji danego wyrobu, w tym takich elementów jak proporcje, kształty, a także detale konstrukcyjne, które są kluczowe w procesie oceny zgodności z wzorcem. Z kolei tabele wymiarów wyrobu zawierają standardowe rozmiary i tolerancje, co pozwala na precyzyjne porównanie wymiarów gotowego produktu z wymaganiami projektowymi. Przykładowo, w branży odzieżowej, wiele firm stosuje konkretne tabele wymiarowe oparte na międzynarodowych standardach, takich jak ISO 3635, które definiują systemy oznaczania rozmiarów. Dzięki tym dokumentom brakarz może nie tylko ocenić jakość wykonania, ale również zidentyfikować potencjalne odstępstwa, co jest istotne dla zachowania wysokiej jakości produktów oraz ich zgodności z normami rynkowymi.

Pytanie 19

Znak przedstawiony na dołączonym rysunku powinien być umieszczony na metce informacyjnej wszytej w odzieży, która ma być suszona?

A. w stanie rozłożonym

B. w suszarce bębnowej w niskiej temperaturze

C. w stanie rozwieszonym

D. w suszarce bębnowej w normalnej temperaturze

Symbol przedstawiony na rysunku to znak oznaczający, że dany wyrób odzieżowy powinien być suszony w stanie rozwieszonym. Jest to symbol trzech pionowych linii umieszczonych w kwadracie, które wskazują na konieczność rozwieszania odzieży w celu jej właściwego wysuszenia. Praktyczne zastosowanie tego zalecenia polega na tym, że suszenie w stanie rozwieszonym pozwala na równomierne rozłożenie wagi materiału, co przeciwdziała jego deformacji i zagnieceniom. Jest to szczególnie istotne w przypadku delikatnych tkanin, które mogą ulec uszkodzeniu mechanicznie w trakcie suszenia w suszarce bębnowej. Właściwe suszenie odzieży w stanie rozwieszonym może również zapobiec utracie kolorów, co często bywa problemem przy zbyt intensywnym suszeniu w wysokich temperaturach. Standardy branżowe zalecają stosowanie się do zaleceń producenta umieszczonych na metkach odzieżowych, co ma kluczowe znaczenie dla utrzymania jakości i trwałości materiałów. Dzięki temu użytkownik jest w stanie zapewnić dłuższą żywotność swoich ubrań, co jest również zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ograniczania marnotrawstwa tekstyliów.

Pytanie 20

Jaki rodzaj promocji wykorzystał producent odzieży, organizując pokaz nowej kolekcji dla przedstawicieli mediów i blogerów modowych?

A. Marketing bezpośredni

B. Promocja sprzedaży

C. Public relations

D. Sprzedaż osobista

Odpowiedź "Public relations" jest poprawna, ponieważ organizowanie pokazu nowej kolekcji dla dziennikarzy i blogerów modowych jest typowym przykładem działań PR, które mają na celu budowanie relacji z kluczowymi interesariuszami. W ramach public relations, marki dążą do kreowania pozytywnego wizerunku oraz umożliwienia mediom dostępu do najnowszych informacji o produktach. Pokazy mody stanowią nie tylko prezentację kolekcji, ale także są okazją do interakcji z przedstawicielami mediów, co sprzyja propagowaniu marki. Dobre praktyki PR obejmują również tworzenie materiałów prasowych, organizowanie wywiadów oraz angażowanie influencerów, co pozwala na dotarcie do szerszej grupy odbiorców. Przykładem skutecznych działań PR w branży mody może być współpraca z popularnymi blogerami modowymi, którzy mają zdolność do wpływania na opinie konsumentów. Warto również zaznaczyć, że efektywne public relations wymagają zrozumienia rynku oraz umiejętnego zarządzania komunikacją, co może przyczynić się do długoterminowego sukcesu marki.

Pytanie 21

Włókna, które powstają z przetwarzania odpadów oraz ścinków generowanych w trakcie obróbki surowców włókienniczych, to włókna

A. ponowne

B. metalowe

C. sztuczne

D. szklane

Odpowiedź "ponowne" jest poprawna, ponieważ odnosi się do włókien pozyskiwanych z recyklingu materiałów włókienniczych, które są przetwarzane w celu ponownego wykorzystania. Włókna ponowne są istotnym elementem zrównoważonego rozwoju w przemyśle włókienniczym, ponieważ ich produkcja znacząco zmniejsza ilość odpadów oraz zużycie surowców naturalnych. Przykładem zastosowania włókien ponownych mogą być różnorodne tekstylia, które wykorzystują włókna z odzieży i innych produktów, co wspiera ideę gospodarki o obiegu zamkniętym. W przemyśle odzieżowym oraz dodatków tekstylnych, stosowanie włókien recyklingowych staje się standardem, a wiele marek dąży do osiągnięcia celu, aby ich kolekcje w dużej mierze składały się z materiałów z recyklingu. Dobre praktyki branżowe obejmują też certyfikacje ekologiczne, które potwierdzają wykorzystanie włókien ponownych, co zyskuje na znaczeniu w kontekście rosnącej świadomości konsumentów i regulacji prawnych związanych z ochroną środowiska.

Pytanie 22

Firma odzieżowa zrealizowała zamówienie na uszycie 650 par spodni dla dzieci. Jaki typ produkcji stosuje ta firma?

A. Potokowy

B. Seryjny

C. Masowy

D. Jednostkowy

W kontekście produkcji odzieżowej, odpowiedzi odnoszące się do produkcji jednostkowej, masowej oraz potokowej są nieprawidłowe z perspektywy analizy przedstawionego zlecenia. Produkcja jednostkowa odnosi się do wytwarzania pojedynczych egzemplarzy produktów, co w tym przypadku nie ma zastosowania, ponieważ zakład realizuje zlecenie na 650 par spodni. Taki model wymagałby większej elastyczności i dostosowania, co jest niepraktyczne przy takiej wielkości zamówienia. Z kolei produkcja masowa zakłada wytwarzanie dużych ilości jednego typu produktu, ale zwykle w ramach ciągłego procesu, a nie w określonych seriach. Produkcja potokowa dotyczy zaawansowanych procesów produkcyjnych, które są zaprojektowane tak, aby były w stanie wytwarzać produkty na poziomie ciągłym w dużych ilościach, co jest bardziej związane z fabrykami, które produkują na przykład odzież w nieprzerwaną sposób. W przypadku zakładu odzieżowego wytwarzającego 650 par spodni, lepiej opisuje to model produkcji seryjnej. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych konkluzji często wynikają z niepełnego zrozumienia różnic między typami produkcji oraz niewłaściwego przypisywania terminów do sytuacji produkcyjnych. Zrozumienie tych typów produkcji jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami w zakładzie, ponieważ pozwala na lepsze dopasowanie do potrzeb rynku oraz poprawę efektywności operacyjnej.

Pytanie 23

W procesie produkcji wykrojów automatyczne cięcie materiałów można przeprowadzić, wykorzystując metodę

A. hydromechaniczną

B. wycinania przy pomocy wykrojników

C. laserową

D. cięcia przy użyciu maszyn krojczych

Jakby co, wybór innych metod cięcia niż laserowe, jak cięcie hydromechaniczne czy maszyny krojcze, ma swoje wady. Cięcie hydromechaniczne na przykład korzysta ze strumienia wody pod ciśnieniem i czasami działa, ale nie zawsze jest precyzyjne, zwłaszcza przy skomplikowanych kształtach. A sprzęt do tego jest drogi i nie każda firma go ma. Z kolei maszyny krojcze są skuteczne, ale często opierają się na starych metodach, które mogą nie dawać oczekiwanej precyzji. Jeżeli chodzi o wykrojniki, to one też mają swoje ograniczenia, bo trzeba tworzyć formy, a jak często zmieniasz projekty, to staje się to nieopłacalne i czasochłonne. Więc nie ma co myśleć, że te metody mogą równie dobrze zastąpić cięcie laserowe, które jest nie tylko bardziej precyzyjne, ale też dużo bardziej uniwersalne w nowoczesnej produkcji.

Pytanie 24

Jaką strategię dystrybucji warto wykorzystać, aby zapewnić dostępność wyrobów z najnowszej linii odzieżowej w jak największej liczbie punktów sprzedaży?

A. Wyłącznej

B. Selektywnej

C. Intensywnej

D. Ekskluzywnej

Wybór strategii intensywnej dystrybucji ma na celu maksymalne udostępnienie produktów klientom, co w kontekście nowej kolekcji odzieży jest kluczowe dla dotarcia do jak najszerszej grupy odbiorców. Strategia ta zakłada obecność produktów w jak największej liczbie punktów sprzedaży detalicznej, co zwiększa ich widoczność i dostępność. Dzięki intensywnej dystrybucji, klienci mogą łatwo znaleźć i zakupić nowości, co przekłada się na wzrost sprzedaży. Przykładem może być wprowadzenie popularnej marki odzieżowej do supermarketów oraz sklepów odzieżowych w różnych lokalizacjach, co umożliwia konsumentom łatwe porównanie i zakup. W branży mody, szybki dostęp do nowych kolekcji jest kluczowy, ponieważ klienci często poszukują unikalnych produktów na bieżąco. Zastosowanie intensywnej dystrybucji jest zgodne z dobrą praktyką w marketingu, gdzie celem jest maksymalizacja zasięgu i zwiększenie udziału w rynku. Podejście to jest szczególnie efektywne w szybko zmieniających się trendach modowych, gdzie czas reakcji na potrzeby klientów jest kluczowy.

Pytanie 25

Jakie narzędzia można wykorzystać do prasowania zaszewek?

A. prasulce

B. rękawniki

C. klocki do prasowania

D. poduszki do prasowania

Poduszki do prasowania to naprawdę fajne akcesoria, które mocno ułatwiają prasowanie zaszewek. Dzięki nim tkanina jest dobrze podparta, co pozwala na osiągnięcie idealnego kształtu zaszewek i zmniejsza ryzyko, że się zagniecie. W trakcie prasowania poduszki dopasowują się do kształtu materiału, więc łatwiej jest uformować zaszewki w miejscach, gdzie zwykle są załamania. Na przykład, kiedy prasujemy spodnie, zaszewki przy kieszeniach czy wzdłuż nogawek wymagają szczególnej uwagi. W krawiectwie często korzysta się z poduszek o różnych grubościach i twardości, co sprawia, że prasowanie różnych tkanin – od delikatnych jedwabi po grubsze materiały – idzie sprawniej. Fajnie jest też mieć poduszki z podgrzewaną powierzchnią, bo to podnosi efektywność prasowania i pozwala uzyskać lepsze efekty. Ogólnie rzecz biorąc, użycie tych poduszek to świetny krok w kierunku lepszej obsługi tkanin, co na pewno przełoży się na jakość finalnego produktu.

Pytanie 26

Jakim środkiem transportu powinno się przewozić wykroje z krojowni do szwalni w paczkach?

A. stojak transportowy.

B. wózek ręczny.

C. zrzutnik.

D. wózek hak.

Wózek ręczny to optymalne rozwiązanie do transportu wykrojów z krojowni do szwalni, ze względu na jego wszechstronność i łatwość w manewrowaniu. Tego typu wózki są zaprojektowane z myślą o wygodnym przewożeniu dużych paczek materiału, co jest szczególnie istotne w branży tekstylnej, gdzie często mamy do czynienia z ciężkimi i nieporęcznymi ładunkami. Wózki ręczne mogą być wyposażone w różne akcesoria, takie jak dodatkowe uchwyty czy powierzchnie transportowe, co zwiększa ich funkcjonalność. Używanie wózków ręcznych jest zgodne z zasadami ergonomii i bezpieczeństwa pracy, co przekłada się na zmniejszenie ryzyka urazów oraz poprawę efektywności w procesie produkcji. Przykłady zastosowania obejmują transport paczek materiałów do szycia, co pozwala na utrzymanie płynności w produkcji. Warto również zauważyć, że wózki ręczne są bardziej ekonomiczne w porównaniu z innymi formami transportu, jak na przykład wózki hakowe, które nie sprawdzą się w kontekście paczek wykrojów.

Pytanie 27

Który z poniższych kanałów komunikacji pozwala na niedrogie i szybkie przekazanie informacji o wprowadzeniu nowej kolekcji odzieży do największej liczby potencjalnych klientów?

A. Telewizja lokalna

B. Magazyny modowe

C. Poczta tradycyjna

D. Portale społecznościowe

Portale społecznościowe stanowią niezwykle efektywny kanał komunikacji, szczególnie w kontekście promocji nowej kolekcji odzieży. Dzięki ich zasięgowi oraz możliwościom targetowania ogłoszeń, marki mogą szybko dotrzeć do dużej grupy potencjalnych klientów, co jest kluczowe w branży mody, gdzie trendy zmieniają się błyskawicznie. Użytkownicy tych platform, jak Facebook, Instagram czy TikTok, często angażują się w treści związane z modą, co sprzyja interakcji i udostępnianiu informacji. Przykładem może być kampania promocyjna, która wykorzystuje influencerów do prezentacji nowej kolekcji – ich zasięg pozwala na dotarcie do tysięcy, a nawet milionów osób w krótkim czasie. Dodatkowo, portale społecznościowe umożliwiają łatwe monitorowanie reakcji odbiorców dzięki narzędziom analitycznym, co pozwala na szybkie dostosowanie strategii marketingowej. W kontekście standardów branżowych, obecność w mediach społecznościowych stała się niezbędna dla sukcesu marki odzieżowej, co podkreślają badania mówiące o wzroście sprzedaży za pośrednictwem kampanii online.

Pytanie 28

Jakie urządzenie jest wykorzystywane w produkcji masowej do wycinania pagonów, patek oraz klapek ze skóry?

A. Krajarka ręczna

B. Nóż krojczy

C. Krajarka stacjonarna

D. Wykrojniki

Wybór krajarki stacjonarnej jest błędny, ponieważ to urządzenie służy głównie do cięcia dużych arkuszy materiału, a nie do wykrawania precyzyjnych kształtów. Krajarka stacjonarna, mimo swojej użyteczności w przemyśle tekstylnym i skórzanym, nie jest przeznaczona do pracy z wykrojnikami, które są zaprojektowane z myślą o precyzyjnym kształtowaniu małych elementów. Nóż krojczy, z drugiej strony, to narzędzie ręczne, które może być używane do prostego cięcia, ale nie nadaje się do masowej produkcji, gdzie wymagana jest powtarzalność i precyzyjność. Krajarka ręczna to również rozwiązanie mniej efektywne w kontekście produkcji masowej, ponieważ jej zastosowanie wiąże się z większym nakładem pracy oraz ryzykiem błędów ludzkich. Powszechnym błędem myślowym jest przekonanie, że jakiekolwiek narzędzie do cięcia nadaje się do wykrawania. W rzeczywistości, wykrojniki są niezbędne, aby osiągnąć wymagany poziom efektywności i jakości, co ma kluczowe znaczenie w branży, gdzie każdy detal ma znaczenie. Niewłaściwe zrozumienie różnic między tymi narzędziami może prowadzić do wydłużenia procesu produkcji, zwiększenia kosztów oraz obniżenia standardów jakości wyrobów.

Pytanie 29

W procesie produkcji męskich płaszczy, aby zastąpić fastrygowanie, należy wykorzystać metodę

A. tymczasowych złączy klejowych

B. wielkopowierzchniowego klejenia

C. klejowych wkładów konstrukcyjnych

D. wkładów sztywnikowych

Wybór wkładów sztywnikowych jako alternatywy do fastrygowania nie jest odpowiedni, ponieważ wkłady te są stosowane głównie w celu nadania sztywności i struktury krawędziom odzieży, a nie do łączenia elementów. W przypadku produkcji płaszczy, wkłady sztywnikowe mogą być używane do wzmocnienia ramion czy kołnierzy, ale nie zastąpią procesu szycia, który jest kluczowy dla utrzymania wszystkich elementów w odpowiedniej pozycji. Wkłady te nie zapewniają wymaganej elastyczności i możliwości korekty, które są niezbędne w procesie szycia. Wkłady klejowe konstrukcyjne, chociaż przydatne w innych kontekstach, nie są odpowiednie do tymczasowego łączenia elementów odzieżowych, co jest istotne w procesie produkcji konfekcyjnej. Z kolei wielkopowierzchniowe klejenie nie odnosi się bezpośrednio do techniki łączenia elementów odzieży, ale raczej do aplikacji przemysłowych wymagających dużych powierzchni klejonych. Takie podejścia mogą prowadzić do błędnych konkluzji na temat metod produkcji, ponieważ są skierowane na zupełnie inne aspekty procesu wytwarzania odzieży. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi technikami i ich odpowiednich zastosowań w kontekście produkcji odzieżowej.

Pytanie 30

Jaki sposób warstwowania powinien być użyty dla tkaniny wełnianej typu mohair?

A. Jednostronny

B. Przemienny

C. Wahadłowy

D. Zygzakowy

Wybór metody warstwowania jednostronnego dla tkaniny wełnianej typu mohair jest uzasadniony ze względu na specyfikę tej tkaniny oraz jej zastosowanie w przemyśle odzieżowym. Tkaniny mohair charakteryzują się wysoką jakością, miękkością oraz lśniącą powierzchnią, co sprawia, że są idealnym materiałem na eleganckie ubrania oraz akcesoria. Jednostronne warstwowanie polega na układaniu materiału w taki sposób, aby jedna strona była widoczna i ekspozycjonowana, co w przypadku mohairu pozwala na podkreślenie jego unikalnych właściwości estetycznych. W praktyce, technika ta jest stosowana w projektach, w których kluczowe jest uwydatnienie wzorów i kolorów tkaniny, a także w wyrobach, które mają być noszone na zewnątrz, gdzie estetyka odgrywa kluczową rolę. Ponadto, jednostronne warstwowanie wpływa na komfort użytkowania, gdyż zmniejsza ryzyko podrażnień skóry, co jest istotne w przypadku materiałów o włóknistej strukturze jak mohair. W kontekście standardów branżowych, metoda ta zgodna jest z praktykami, które zalecają optymalne wykorzystanie właściwości tkanin oraz ich estetyki w projektowaniu odzieży.

Pytanie 31

Aby wyciąć drobne elementy odzieży roboczej w procesie produkcji masowej, należy zastosować

A. nożyce elektryczne

B. krajarki tarczowe

C. nożyce krawieckie

D. wykrojniki

Krajarki tarczowe, choć są skutecznymi narzędziami do cięcia materiałów, nie są optymalnym wyborem do wykrawania małych elementów odzieży w produkcji masowej. Ich konstrukcja i sposób działania sprawiają, że najlepiej sprawdzają się w cięciu dużych arkuszy tkanin, co może prowadzić do niewielkiej precyzji w przypadku skomplikowanych kształtów. W produkcji odzieżowej, gdzie wymagane jest dużą liczba drobnych detali, krajarki mogą generować zbyt wiele odpadów i nie pozwalać na zachowanie rygorystycznych wymiarów, co jest kluczowe w masowej produkcji. Użycie nożyczek krawieckich lub elektrycznych może wydawać się atrakcyjne ze względu na ich mobilność, jednak obie metody są mniej efektywne w kontekście wydajności i powtarzalności w procesach produkcyjnych. Nożyce krawieckie wymagają dużej precyzji i dodatkowego wysiłku, co w przypadku masowej produkcji może znacząco wpłynąć na czas produkcji i jakość wykonania. Użycie nożyc elektrycznych z kolei, chociaż ułatwia cięcie, nie dostarcza tej samej precyzji i kontroli, co wykrojniki. W praktyce oznacza to, że krajarki tarczowe i inne wymienione narzędzia mogą prowadzić do wyższych kosztów i dłuższego czasu produkcji, co jest nieefektywne w kontekście zwiększania wydajności w przemyśle odzieżowym.

Pytanie 32

Aby wykorzystać odpady powstałe w fabryce odzieżowej podczas szycia męskich płaszczy, możliwe jest uszycie z nich

A. pluszaki

B. czapki

C. krawaty

D. chustki

Maskotki, apaszki i krawaty to produkty, które również mogą być wykonane z resztek materiałów, jednak ich konstrukcja oraz sposób szycia nie są tak optymalne jak w przypadku czapek. Maskotki wymagają większej ilości różnorodnych tkanin oraz dodatków, co może prowadzić do marnotrawienia materiału. Z kolei apaszki, pomimo że mogą być uszyte z mniejszych kawałków, nie zawsze pozwalają na pełne wykorzystanie resztek, szczególnie jeśli są to skomplikowane wzory. Krawaty z reguły wymagają precyzyjnego cięcia i szycia, co ogranicza możliwość ich produkcji z resztek i może prowadzić do powstawania odpadów. Ponadto, odpowiedzi te nie uwzględniają faktu, że czapki, takie jak berety czy czapki z daszkiem, mogą być szyte w sposób, który maksymalizuje wykorzystanie materiałów i jednocześnie spełnia normy jakościowe. W przemyśle odzieżowym kluczowymi zasadami są efektywność produkcji oraz minimalizacja odpadów, co czyni czapki bardziej praktycznym rozwiązaniem w kontekście użycia resztek. Wybór czapek jako zastosowania dla odpadów tekstylnych pokazuje zrozumienie zarówno dla praktycznych, jak i ekologicznych aspektów produkcji odzieżowej.

Pytanie 33

Jaką metodę organizacji produkcji wykorzystano do stworzenia modelu sukni damskiej w pracowni wzorcowej?

A. Zespołową

B. Blokową

C. Indywidualną

D. Potokową

Odpowiedź indywidualna jest poprawna, ponieważ w procesie produkcji modeli sukni damskich w wzorcowni najczęściej stosuje się metodę indywidualną. Ta metoda polega na tworzeniu odzieży na wymiar dla konkretnego klienta, co pozwala na dostosowanie projektu do indywidualnych potrzeb i wymagań dotyczących rozmiaru oraz stylu. Wzorcownie działają w oparciu o szczegółowe specyfikacje, które uwzględniają różne aspekty, takie jak kształt sylwetki czy preferencje estetyczne. Przykładem zastosowania tej metody może być projektowanie sukien wieczorowych, które wymagają szczególnej uwagi do detali i precyzyjnego dopasowania, co jest nieosiągalne w produkcji masowej. Dobrą praktyką w branży jest także stosowanie systemów komputerowego wspomagania projektowania (CAD), które umożliwiają tworzenie dokładnych wzorów zgodnie z wymaganiami klientów. Wspierając się na tej metodzie, projektanci i producenci mogą zwiększyć satysfakcję klientów oraz zredukować zwroty i reklamacje, co jest kluczowe w branży odzieżowej.

Pytanie 34

Przy projektowaniu nowej linii odzieżowej należy przede wszystkim zacząć od

A. badania aktualnych trendów w modzie

B. analizy zasobów przedsiębiorstwa

C. preparacji dokumentacji technicznej

D. stworzenia prototypów produktów

Analiza trendów w modzie jest kluczowym krokiem w procesie tworzenia nowej kolekcji odzieżowej. Zrozumienie aktualnych i nadchodzących trendów pozwala projektantom na tworzenie produktów, które będą odpowiadały potrzebom i oczekiwaniom klientów. Przykładowo, podejmując decyzje projektowe, warto zwrócić uwagę na sezonowe zmiany w preferencjach konsumenckich, które często są kształtowane przez wydarzenia kulturowe, zmiany społeczne, a także innowacje technologiczne. Dobrym praktyka jest również przeprowadzanie badań rynkowych, które mogą dostarczyć cennych informacji na temat tego, jakie style, kolory i materiały są obecnie popularne. W branży mody, ścisłe powiązanie z aktualnymi trendami może znacznie zwiększyć szanse na sukces nowej kolekcji, ponieważ klienci są bardziej skłonni do zakupu produktów, które są zgodne z ich aktualnymi pragnieniami i oczekiwaniami. Ponadto, analiza trendów w modzie może prowadzić do innowacji, które skutkują unikalnymi projektami, wyróżniającymi markę na tle konkurencji.

Pytanie 35

Jakie przenośne urządzenie nadaje się do wycinania elementów o prostych konturach z materiału o grubości do 70 mm?

A. Lagowarkę

B. Nożyce elektryczne

C. Krajarkę z nożem tarczowym

D. Krajarkę z nożem wielokątnym

Do wyboru pozostałych opcji warto się przyjrzeć ich wadom i ograniczeniom. Nożyce elektryczne charakteryzują się większą mobilnością, jednak ich zastosowanie do cięcia materiałów o większej grubości, takich jak te o wysokości 70 mm, jest ograniczone. Ograniczenia te wynikają z mocy silnika oraz konstrukcji noży, które nie są przystosowane do obciążeń wynikających z cięcia grubszego materiału, co może prowadzić do ich szybszego zużycia. Krajarka z nożem wielokątnym, choć może mieć zastosowanie w cięciach prostych, jest głównie używana do bardziej skomplikowanych form i cięć, a nie do prostych operacji, które wymagają precyzji i równych krawędzi. Lagowarka, z kolei, jest urządzeniem przystosowanym do cięcia dużych arkuszy materiałów, ale nie nadaje się do precyzyjnego wykrawania detalicznych kształtów, jak wymagane w zagadnieniu. W konsekwencji, wybór niewłaściwego narzędzia do konkretnego zadania często prowadzi do błędów w produkcji, zwiększenia kosztów oraz obniżenia jakości finalnego produktu. Niezrozumienie specyfiki każdego z narzędzi i ich odpowiednich zastosowań może skutkować nieefektywnym wykorzystaniem zasobów oraz zagrożeniem dla bezpieczeństwa operatorów.

Pytanie 36

Urządzenie pokazane na rysunku znajduje zastosowanie

A. do oznaczania punktów wewnętrznych na wykrojach

B. do numeracji wykrojów

C. do wycinania wykrojów z pojedynczych warstw

D. do nacinania zewnętrznych punktów montażowych na wykrojach

Urządzenie przedstawione na ilustracji to etykieciarka ręczna, która jest używana do numerowania wykrojów. Etykieciarki tego typu są szeroko stosowane w przemyśle odzieżowym i tekstylnym, gdzie precyzyjne oznakowanie elementów jest kluczowe dla zachowania porządku i efektywności procesu produkcji. Numery na wykrojach pomagają w identyfikacji i śledzeniu poszczególnych części w czasie montażu co jest niezbędne szczególnie w przypadku produkcji masowej gdzie różne elementy mogą być wykonane z podobnych materiałów. Etykieciarki zapewniają szybkie i trwałe oznakowanie co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu produkcją. W praktyce stosowanie takiego urządzenia minimalizuje ryzyko pomyłek podczas montażu oraz ułatwia kontrolę jakościową produktów. Numery na etykietkach mogą również zawierać dodatkowe informacje takie jak kod partii czy specyfikację rozmiaru co dodatkowo wspomaga proces logistyczny i magazynowy. Efektywne wykorzystanie etykieciarek przyczynia się do zwiększenia produktywności i dokładności w cyklu produkcyjnym co jest kluczowe dla konkurencyjności w branży odzieżowej.

Pytanie 37

Największe zyski w gospodarce materiałowej podczas produkcji odzieży można osiągnąć przez wykorzystanie, gdy tylko jest to możliwe, zestawień szablonów powiązanych z określonymi rozmiarami

A. SiM

B. SiXL

C. LiXL

D. MiL

Odpowiedź SiXL jest naprawdę trafna. Ten system polega na tym, że szablony są tak pomyślane, żeby maksymalnie wykorzystać materiały przy produkcji odzieży. Dzięki temu, że mamy lepsze dopasowanie do sylwetki klienta, można zaoszczędzić na materiałach podczas cięcia i szycia. W praktyce, stosując SiXL, można sporo ograniczyć odpady, co jest ważne nie tylko z punktu widzenia kosztów, ale też ekologii. To rozwiązanie dobrze sprawdza się w odzieży sportowej i modzie szybkiej, gdzie precyzyjne dopasowanie i niższe koszty mają ogromne znaczenie. Firmy, które używają SiXL, często korzystają z nowoczesnych technologii do projektowania szablonów, co daje jeszcze większe oszczędności i lepszą jakość produktów. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co czyni SiXL naprawdę fajnym rozwiązaniem.

Pytanie 38

Aby skutecznie ukształtować wizerunek nowej kolekcji wyrobów odzieżowych wprowadzanej na rynek, należy przede wszystkim zastosować

A. pokazywanie ubrań przez sprzedawcę w punkcie sprzedaży

B. wysyłanie kuponów rabatowych na zakupy do stałych klientów

C. emisję reklamy w kinie w trakcie seansu filmowego

D. spotkania projektanta z przedstawicielami mediów modowych

Spotkania projektanta z dziennikarzami modowymi odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu wizerunku nowej kolekcji odzieżowej. Tego typu interakcje pozwalają na bezpośrednie przekazanie wartości, filozofii marki oraz unikalnych cech produktów, co może znacząco wpłynąć na postrzeganie kolekcji przez media oraz ich odbiorców. Dziennikarze modowi mają ogromny wpływ na opinię publiczną i często kształtują trendy w branży, dlatego ich pozytywna prezentacja kolekcji może prowadzić do zwiększenia zainteresowania i sprzedaży. Przykładem może być organizowanie pokazu mody lub prywatnej prezentacji, gdzie projektant ma okazję zaprezentować swoje wyroby oraz odpowiedzieć na pytania dziennikarzy, co może zaowocować artykułami w renomowanych publikacjach modowych. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami marketingu w branży mody, gdzie relacje z mediami są kluczowym elementem strategii komunikacyjnej.

Pytanie 39

Jaką dokumentację procesu produkcji należy brać pod uwagę przy organizacji stanowisk pracy w szwalni?

A. Techniczno-technologicznej

B. Organizacyjno-planistycznej

C. Organizacyjno-produkcyjnej

D. Konstrukcyjno-technologicznej

Poprawna odpowiedź, dotycząca dokumentacji organizacyjno-produkcyjnej, wskazuje na kluczową rolę tego rodzaju dokumentacji w optymalizacji procesów produkcyjnych w szwalni. Organizacyjno-produkcyjna dokumentacja zawiera szczegółowe wytyczne dotyczące organizacji pracy, podziału zadań oraz sekwencji działań, co jest niezbędne do efektywnego ustawienia stanowisk pracy. Przykładowo, dzięki tej dokumentacji można określić, jakie maszyny, narzędzia i materiały powinny być dostępne na danym stanowisku, co pozwala na zwiększenie wydajności oraz minimalizację przestojów. Dobre praktyki w branży zalecają korzystanie z organizacyjno-produkcyjnych planów, które uwzględniają nie tylko ergonomię, ale również bezpieczeństwo pracy, co jest kluczowe w kontekście ochrony zdrowia pracowników. Zastosowanie tych wytycznych prowadzi do lepszego zarządzania czasem i zasobami, co w efekcie przekłada się na wyższą jakość produkcji oraz zadowolenie klientów.

Pytanie 40

Jaką maksymalną ilość warstw materiału należy wykorzystać podczas wykonywania nakładu z tkanin wełnianych o splocie płaszczowym?

A. 100 warstw

B. 80 warstw

C. 30 warstw

D. 120 warstw

Próba ustalenia liczby warstw wyższej niż 30, jak w przypadku odpowiedzi sugerujących 80, 100 czy 120 warstw, jest niepoprawna i wynika z nieporozumienia dotyczącego właściwości materiałów oraz ich zachowania w praktyce. Zbyt duża liczba warstw staje się niepraktyczna nie tylko ze względu na masę gotowego produktu, ale również z powodu utrudnień w procesie szycia i obróbki. Większa liczba warstw może prowadzić do problemów z przewiewnością tkaniny oraz jej elastycznością, co jest kluczowe dla komfortu użytkowania odzieży. Ponadto, nadmiar materiału może powodować trudności w zachowaniu proporcji i estetyki odzieży, co jest często istotnym czynnikiem wpływającym na decyzje zakupowe klientów. W branży tekstylnej ważne jest również, aby projektanci i producenci zdawali sobie sprawę z równowagi między funkcjonalnością a stylem. Dlatego kluczowe jest, aby trzymać się sprawdzonych standardów i praktyk, takich jak uwzględnienie właściwości termicznych i mechanicznych tkanin, co wpływa na ich wybór oraz zastosowanie w odpowiednich ilościach. Niewłaściwe dobieranie warstw może również prowadzić do marnotrawienia materiałów i zasobów, co jest niekorzystne zarówno dla producentów, jak i dla środowiska.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej