Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 10:01
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 10:17

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Według normy PN-EN 50174 maksymalny rozplot kabla UTP powinien wynosić nie więcej niż

A. 13 mm

B. 20 mm

C. 30 mm

D. 10 mm

Wybierając inne wartości, można napotkać szereg nieporozumień związanych z interpretacją norm i praktycznych zasad instalacji kabli. Wartość 20 mm, na przykład, może wydawać się stosunkowo mała, jednak w kontekście instalacji kabli UTP, jest to wartość, która znacznie przewyższa dopuszczalny rozplot. Taki nadmiar może prowadzić do poważnych problemów z jakością sygnału, w tym do zwiększonego poziomu zakłóceń, co może wpłynąć na wydajność całej sieci. Z kolei rozplot na poziomie 10 mm, mimo że wydaje się bezpieczniejszy, może być zbyt mały w przypadku niektórych rodzajów instalacji, co może prowadzić do trudności w obsłudze kabli i ich uszkodzeń. Natomiast wartość 30 mm jest zdecydowanie nieakceptowalna, ponieważ znacznie przekracza dopuszczalne limity, co stawia pod znakiem zapytania stabilność i efektywność przesyłania danych. Kluczowym błędem jest zatem niedocenienie wpływu rozplotu na jakość sygnału oraz ignorowanie wytycznych normatywnych. Dlatego też, zaleca się zawsze odnosić do aktualnych norm i dobrych praktyk branżowych, aby zapewnić niezawodność i efektywność instalacji kablowych.

Pytanie 2

Jaki protokół jest używany przez komendę ping?

A. ICMP

B. FTP

C. IPX

D. SMTP

Wybór protokołu IPX jest błędny, ponieważ jest to protokół używany głównie w sieciach Novell NetWare, a nie w standardowych implementacjach TCP/IP. IPX nie obsługuje komunikacji między urządzeniami w Internecie, co czyni go nieodpowiednim dla testowania łączności, jak ma to miejsce w przypadku polecenia ping. FTP, z kolei, to protokół służący do transferu plików, a jego działanie jest całkowicie niezwiązane z testowaniem łączności w sieci. SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest protokołem używanym do przesyłania wiadomości e-mail, co również nie ma związku z monitorowaniem dostępności hostów w sieci. Często mylące jest to, że chociaż wszystkie wymienione protokoły funkcjonują w ramach szerszego modelu TCP/IP, każdy z nich ma swoje specyficzne zastosowanie. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że protokół wykorzystywany w ping musi być odpowiedzialny za wymianę komunikatów kontrolnych, a ICMP jest jedynym protokołem przeznaczonym do tego celu. Dlatego, aby skutecznie diagnozować problemy sieciowe, istotne jest zrozumienie różnicy między protokołami transportowymi, a protokołami kontrolnymi, co jest kluczowe dla zarządzania i utrzymania zdrowia infrastruktury sieciowej.

Pytanie 3

Planowana sieć należy do kategorii C. Została ona podzielona na 4 podsieci, z których każda obsługuje 62 urządzenia. Która z poniższych masek będzie odpowiednia do tego zadania?

A. 255.255.255.224

B. 255.255.255.240

C. 255.255.255.192

D. 255.255.255.128

Maski 255.255.255.128, 255.255.255.224 oraz 255.255.255.240 są niewłaściwe dla podziału sieci klasy C na cztery podsieci z 62 urządzeniami w każdej. Maska 255.255.255.128, odpowiadająca /25, pozwala na utworzenie dwóch podsieci, z maksymalnie 126 hostami w każdej, co jest znacznie więcej niż potrzebne, a tym samym nieefektywne. Z kolei maska 255.255.255.224, reprezentująca /27, umożliwia jedynie utworzenie ośmiu podsieci, ale zaledwie 30 dostępnych adresów w każdej, co nie spełnia wymaganego kryterium 62 urządzeń. Ostatecznie, maska 255.255.255.240, przyporządkowana /28, pozwala na stworzenie 16 podsieci, z zaledwie 14 hostami w każdej, co czyni ją absolutnie niewłaściwą do tego planu. Właściwy dobór maski sieciowej jest kluczowy dla efektywnej organizacji adresacji w sieciach IP, a błędne rozumienie podstawowych zasad podziału na podsieci może prowadzić do niedoboru adresów IP lub ich nieefektywnego wykorzystania. Prawidłowe zrozumienie przydzielania adresów IP oraz zastosowań masek podsieciowych jest istotne dla administratorów sieci, aby zapewnić ich odpowiednią konfigurację i działanie zgodnie z normami i praktykami branżowymi.

Pytanie 4

Serwer WWW o otwartym kodzie źródłowym, który działa na różnych systemach operacyjnych, to

A. WINS

B. Apache

C. Lynx

D. IIS

Apache to otwartoźródłowy serwer WWW, który obsługuje wiele systemów operacyjnych, w tym Linux, Windows i macOS. Jego elastyczność oraz wsparcie społeczności sprawiają, że jest jednym z najpopularniejszych serwerów w Internecie. Apache jest zgodny z wieloma standardami, takimi jak HTTP/1.1 oraz HTTP/2, co pozwala na efektywne dostarczanie treści. Praktyczne zastosowanie Apache obejmuje hosting stron internetowych, aplikacji oraz usług serwisów internetowych. Działa w oparciu o architekturę modułową, co umożliwia dodawanie funkcjonalności w formie modułów, jak mod_ssl dla HTTPS czy mod_rewrite dla zarządzania URL-ami. Wiele organizacji wybiera Apache ze względu na jego dużą dokumentację oraz wsparcie dla różnych języków skryptowych, takich jak PHP, Python czy Perl, co czyni go idealnym wyborem dla rozwijających się projektów. Warto również zwrócić uwagę na praktyki konfiguracji serwera, takie jak optymalizacja plików konfiguracyjnych oraz zabezpieczanie serwera przez regularne aktualizacje, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i wydajności.

Pytanie 5

Do wyświetlenia daty w systemie Linux można wykorzystać polecenie

A. cal

B. irc

C. awk

D. joe

Polecenie „cal” w systemach Linux i Unix to bardzo przydatne narzędzie, które pozwala szybko wyświetlić kalendarz na dany miesiąc, rok, a nawet całe stulecie. To fajna sprawa, bo często w pracy administratora czy po prostu w codziennym korzystaniu z terminala, czasem trzeba coś sprawdzić bez odpalania graficznego kalendarza. Wpisujesz „cal” i od razu masz przed oczami czytelny kalendarz na bieżący miesiąc. Możesz też wywołać np. „cal 2024”, żeby zobaczyć cały rok, co bywa przydatne przy planowaniu zadań cron czy nawet po prostu do orientacji. Według mnie to jedno z tych narzędzi, które są niedoceniane przez początkujących użytkowników Linuksa, bo często nie wiedzą, że takie możliwości są już wbudowane w system. Warto pamiętać, że „cal” nie wyświetla bieżącej daty w sensie aktualnej godziny, ale daje szybki wgląd w strukturę miesięcy i dni tygodnia, co według mnie jest bardzo praktyczne. W środowisku profesjonalnym, przy pracy z serwerami, korzystanie z „cal” jest standardową dobrą praktyką, bo pozwala uniknąć błędów przy planowaniu cyklicznych zadań, np. przez crontaba. Często sam używam tego narzędzia podczas pisania skryptów administracyjnych, bo jest szybkie i niezawodne. Warto dodać, że jego składnia jest bardzo prosta i intuicyjna, więc praktycznie każdy może się go szybko nauczyć.

Pytanie 6

Co oznacza standard 100Base-T?

A. standard sieci Ethernet o prędkości 1000MB/s

B. standard sieci Ethernet o prędkości 100Mb/s

C. standard sieci Ethernet o prędkości 1000Mb/s

D. standard sieci Ethernet o prędkości 1GB/s

Standard 100Base-T, nazywany również Fast Ethernet, odnosi się do technologii sieci Ethernet, która umożliwia przesyłanie danych z prędkością 100 megabitów na sekundę (Mb/s). To istotny krok w rozwoju sieci komputerowych, gdyż pozwala na znacznie szybszą transmisję niż wcześniejsze standardy, takie jak 10Base-T, które oferowały jedynie 10 Mb/s. 100Base-T został szeroko wdrożony w latach 90-tych XX wieku i do dziś pozostaje popularnym rozwiązaniem w wielu lokalnych sieciach komputerowych. Przykładem zastosowania tego standardu może być biuro, gdzie komputery są połączone w sieci lokalnej, a dzięki 100Base-T możliwe jest szybkie przesyłanie dużych plików między urządzeniami oraz zapewnienie płynnej pracy aplikacji działających w sieci. Warto również zauważyć, że standard ten jest zgodny z zasadami IEEE 802.3, co zapewnia interoperacyjność między różnymi producentami sprzętu sieciowego, zgodność z dobrą praktyką inżynieryjną oraz możliwość łatwej rozbudowy i modernizacji sieci.

Pytanie 7

Domyślnie w programie Eksplorator Windows przy użyciu klawisza F5 uruchamiana jest funkcja

A. kopiowania

B. otwierania okna wyszukiwania

C. odświeżania zawartości aktualnego okna

D. rozpoczynania drukowania zrzutu ekranowego

Klawisz F5 w programie Eksplorator Windows jest standardowo używany do odświeżania zawartości bieżącego okna. Funkcja ta jest niezwykle istotna w kontekście zarządzania plikami i folderami, gdyż umożliwia aktualizację widoku, co jest niezbędne w przypadku wprowadzania zmian w systemie plików. Na przykład, gdy dodasz lub usuniesz pliki z wybranego folderu, naciśnięcie F5 pozwala na natychmiastowe zaktualizowanie wyświetlanej listy, co zwiększa efektywność pracy. Warto również zauważyć, że odświeżanie jest praktyką zalecaną w standardach użytkowania systemów operacyjnych, aby zapewnić, że użytkownik zawsze dysponuje aktualnymi danymi. Ponadto, w kontekście programowania, wiele aplikacji przyjmuje podobne skróty klawiszowe dla odświeżania widoku, co świadczy o ujednoliceniu dobrych praktyk w interfejsach użytkownika.

Pytanie 8

Wpis w dzienniku zdarzeń przedstawiony na ilustracji należy zakwalifikować do zdarzeń typu

A. błędy

B. ostrzeżenia

C. inspekcja niepowodzeń

D. informacje

Wpis w dzienniku zdarzeń oznaczony jako poziom Informacje informuje o prawidłowo przeprowadzonym procesie lub operacji bez problemów. Takie wpisy są ważne dla administratorów systemów i specjalistów IT ponieważ dostarczają dowodów na poprawne funkcjonowanie systemu i przeprowadzonych procesów. Na przykład wpis informacyjny może dokumentować pomyślną instalację aktualizacji systemu co jest istotne przy audytach i przy rozwiązywaniu problemów. Dokumentacja tego typu zdarzeń jest zgodna z dobrymi praktykami zarządzania IT takimi jak ITIL które kładą nacisk na monitorowanie i dokumentowanie stanu systemów. Regularne przeglądanie takich wpisów może pomóc w identyfikacji trendów i potencjalnych problemów zanim jeszcze wpłyną na działanie systemu. Ponadto tego typu logi mogą być używane do generowania raportów i analiz wydajności co jest kluczowe w większych środowiskach IT gdzie monitorowanie dużej liczby systemów jest niezbędne do zapewnienia ciągłości działania.

Pytanie 9

W systemie Windows, po wydaniu komendy systeminfo, nie da się uzyskać danych o

A. podłączonych kartach sieciowych

B. liczbie partycji podstawowych

C. ilości procesorów

D. zainstalowanych aktualizacjach

Polecenie systeminfo w systemie Windows dostarcza wielu istotnych informacji o aktualnym systemie operacyjnym, takich jak zainstalowane poprawki, liczba procesorów czy zamontowane karty sieciowe. Jednak nie udostępnia informacji na temat liczby partycji podstawowych. W kontekście zarządzania dyskami, partycje są zarządzane przez narzędzia takie jak Disk Management czy polecenia PowerShell. Wiedza na temat partycji jest kluczowa przy konfiguracji dysków oraz podczas instalacji systemów operacyjnych, gdyż wpływa na efektywność zarządzania danymi i ich bezpieczeństwo. W praktyce, administratorzy systemów powinni korzystać z narzędzi do zarządzania dyskami, aby sprawdzić konfigurację partycji, a systeminfo powinno być używane do oceny ogólnego stanu systemu operacyjnego. Dzięki temu można lepiej zrozumieć, jakie zasoby są dostępne i jakie działania należy podjąć, by poprawić wydajność systemu.

Pytanie 10

Ustawienia przedstawione na diagramie dotyczą

A. drukarki

B. skanera

C. modemu

D. karty sieciowej

Karty sieciowe, drukarki i skanery nie wykorzystują portów COM do komunikacji, co jest kluczowym elementem w rozpoznaniu poprawnej odpowiedzi dotyczącej modemów. Karty sieciowe operują zazwyczaj w warstwie sieciowej modelu OSI, korzystając z protokołów takich jak Ethernet, które nie wymagają portów szeregowych COM, lecz raczej interfejsów typu RJ-45 dla połączeń kablowych. Drukarki, szczególnie nowoczesne, łączą się głównie przez USB, Ethernet lub bezprzewodowo, a starsze modele mogą korzystać z portów równoległych, co różni się od portów szeregowych. Skanery także w większości przypadków używają interfejsów USB lub bezprzewodowych. Typowym błędem może być mylenie interfejsów komunikacyjnych, co prowadzi do błędnych wniosków o sposobie połączenia urządzenia. Porty COM są historycznie związane z starszymi technologiami komunikacji, takimi jak modemy, które wykorzystują transmisję szeregową zgodną z protokołami UART. Współczesne urządzenia peryferyjne zazwyczaj nie wymagają takich interfejsów, co czyni ich użycie w kontekście networkingu lub druku nieadekwatnym. Zrozumienie specyfiki każdego typu urządzenia i jego standardowych metod komunikacji jest kluczowe dla poprawnego rozpoznawania i konfiguracji sprzętu w środowiskach IT. Praktyczna wiedza na temat właściwego przypisywania urządzeń do odpowiednich portów i protokołów pozwala uniknąć podstawowych błędów konfiguracyjnych oraz zapewnia optymalną wydajność i zgodność systemów komunikacyjnych i peryferyjnych w sieciach komputerowych. Właściwa identyfikacja i konfiguracja takich ustawień jest istotna dla efektywnego zarządzania infrastrukturą IT, gdzie wiedza o zastosowaniach portów szeregowych jest nieocenionym narzędziem w arsenale specjalisty IT.

Pytanie 11

Interfejs UDMA to interfejs

A. równoległy, wykorzystywany między innymi do podłączania kina domowego do komputera.

B. szeregowy, używany do podłączania urządzeń wejścia.

C. równoległy, który został zastąpiony przez interfejs SATA.

D. szeregowy, który służy do wymiany danych pomiędzy pamięcią RAM a dyskami twardymi.

Interfejs UDMA (Ultra Direct Memory Access) to rozwiązanie, które przez dłuższy czas było standardem w komputerach klasy PC, zwłaszcza do podłączania dysków twardych i napędów optycznych przy użyciu taśm ATA/IDE. UDMA to interfejs równoległy – dane przesyłane były wieloma przewodami jednocześnie, co w tamtym czasie pozwalało na osiągnięcie całkiem sporych prędkości transferu, nawet do 133 MB/s w wersji UDMA 6 (Ultra ATA/133). Jednak wraz z rozwojem technologii, pojawiły się szeregowe interfejsy takie jak SATA, które są mniej podatne na zakłócenia elektromagnetyczne i umożliwiają wygodniejsze prowadzenie przewodów oraz wyższe prędkości. Moim zdaniem warto znać historię UDMA, a nawet czasem spotyka się jeszcze starsze komputery lub sprzęt przemysłowy z tym interfejsem – wtedy wiedza o nim jest bardzo przydatna przy serwisie. W praktyce UDMA wymagał stosowania 80-żyłowych taśm, gdzie połowa przewodów była wykorzystywana do uziemienia i ochrony sygnału. To pokazuje, jak równoległość przesyłu wymuszała dodatkowe zabiegi techniczne. Dla porównania, SATA, który go zastąpił, przesyła dane tylko dwoma przewodami (plus masa), co jest dużo prostsze. No i jeszcze jedno – UDMA był typowo używany właśnie do dysków ATA, a jego obsługa wymagała wsparcia zarówno ze strony płyty głównej, jak i systemu operacyjnego. W skrócie: UDMA to interfejs równoległy, który dziś już praktycznie całkiem ustąpił szeregowej magistrali SATA. Warto o tym pamiętać, bo czasem można się jeszcze z nim spotkać, np. podczas modernizacji starszych maszyn.

Pytanie 12

Zamiana baterii jest jedną z czynności związanych z użytkowaniem

A. drukarki laserowej

B. telewizora projekcyjnego

C. myszy bezprzewodowej

D. skanera płaskiego

Wymiana baterii w myszach bezprzewodowych jest kluczowym elementem ich eksploatacji, ponieważ urządzenia te są zasilane bateryjnie, co oznacza, że ich sprawność operacyjna w dużej mierze zależy od stanu baterii. W miarę użytkowania, bateria ulega rozładowaniu, co skutkuje spadkiem wydajności sprzętu oraz może prowadzić do przerw w pracy. Standardy branżowe zalecają regularne sprawdzanie poziomu naładowania baterii i jej wymianę, gdy osiąga ona niski poziom. Praktyka ta nie tylko przedłuża żywotność sprzętu, ale również zapewnia ciągłość jego działania, co jest szczególnie ważne w środowiskach wymagających wysokiej precyzji, takich jak projekty graficzne czy gry komputerowe. Użytkownicy powinni również być świadomi, że niektóre myszki oferują funkcję oszczędzania energii, co może wpłynąć na czas pracy urządzenia na pojedynczej baterii, ale ostatecznie wymiana jest nieodzownym aspektem ich konserwacji. Warto również zwrócić uwagę na odpowiednie przechowywanie baterii oraz ich recykling po zużyciu, co wpisuje się w obowiązujące normy ochrony środowiska.

Pytanie 13

Jaki rodzaj routingu jest najbardziej odpowiedni w dużych, szybko zmieniających się sieciach?

A. Zewnętrzny

B. Statyczny

C. Lokalny

D. Dynamiczny

Routing dynamiczny jest najbardziej odpowiedni dla rozbudowanych, szybko zmieniających się sieci ze względu na swoją zdolność do automatycznego dostosowywania się do zmian w topologii sieci. W przeciwieństwie do routingu statycznego, gdzie trasy są konfigurowane ręcznie, routing dynamiczny wykorzystuje protokoły takie jak OSPF, EIGRP czy BGP, które umożliwiają urządzeniom sieciowym wymianę informacji o osiągalnych trasach. Dzięki temu, w przypadku awarii jednego z węzłów, sieć natychmiast znajdzie alternatywną ścieżkę, co zwiększa jej niezawodność i dostępność. Przykładowo, w dużych środowiskach korporacyjnych, gdzie zmiany w infrastrukturze są na porządku dziennym, routing dynamiczny pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz minimalizację przestojów. Ponadto, protokoły dynamiczne mają możliwość uczenia się i adaptacji do zmieniających się warunków w sieci, co jest kluczowe w przypadku aplikacji wymagających wysokiej dostępności i niskich opóźnień.

Pytanie 14

Wskaż efekt działania przedstawionego polecenia.

net user Test /expires:12/09/20

A. Wymuszono zmianę hasła na koncie Test w ustalonym terminie.

B. Zweryfikowano datę ostatniego logowania na konto Test.

C. Wyznaczono datę wygaśnięcia konta Test.

D. Skonfigurowano czas aktywności konta Test.

Polecenie 'net user Test /expires:12/09/20' ustawia datę wygaśnięcia konta użytkownika o nazwie Test na 12 września 2020 roku. W systemach Windows zarządzanie kontami użytkowników jest kluczowym aspektem administracji systemem, a polecenie net user jest powszechnie używane do konfiguracji różnych atrybutów konta. Ustawienie daty wygaśnięcia konta jest istotne z perspektywy bezpieczeństwa, umożliwiając administratorom kontrolowanie dostępu do zasobów systemowych. Przykładowo, jeżeli konto jest wykorzystywane przez tymczasowego pracownika lub w ramach projektu, administrator może ustalić automatyczne wygaśnięcie konta po zakończeniu pracy, co zapobiega nieautoryzowanemu dostępowi w przyszłości. Dobrym praktykom w zarządzaniu kontami użytkowników jest regularne przeglądanie i aktualizowanie dat wygaśnięcia kont, aby zapewnić zgodność z polityką bezpieczeństwa organizacji oraz minimalizować ryzyko nadużyć.

Pytanie 15

Urządzenie pokazane na ilustracji jest przeznaczone do

A. zmierzenia wartości napięcia dostarczanego przez zasilacz komputerowy

B. organizacji przewodów wewnątrz jednostki centralnej

C. odczytywania kodów POST z płyty głównej

D. sprawdzania długości przewodów sieciowych

Multimetr to narzędzie szeroko stosowane w elektronice i elektrotechnice do pomiaru różnych parametrów elektrycznych w tym napięcia prądu przemiennego i stałego. W kontekście zasilaczy komputerowych multimetr jest kluczowy do oceny czy napięcia dostarczane do komponentów komputera mieszczą się w zalecanych zakresach. Przykładowo zasilacze komputerowe ATX mają specyficzne linie napięciowe takie jak 3.3V 5V i 12V które muszą być utrzymywane w ramach określonych tolerancji aby zapewnić stabilne i niezawodne działanie systemu. Używając multimetru technik może łatwo zmierzyć napięcie na złączu zasilacza wychodzącym do płyty głównej lub innych komponentów. To pozwala na szybkie wykrycie nieprawidłowości takich jak spadek napięcia który mógłby wskazywać na uszkodzenie zasilacza lub przeciążenie linii. Dobre praktyki obejmują regularne sprawdzanie napięć zwłaszcza w systemach o wysokiej wydajności gdzie stabilne napięcie ma kluczowe znaczenie dla długowieczności i wydajności komponentów.

Pytanie 16

Aby w systemie Windows ustawić właściwości wszystkich zainstalowanych urządzeń lub wyświetlić ich listę, należy użyć narzędzia

A. dnsmgmt.msc

B. diskmgmt.msc

C. dhcpmgmt.msc

D. devmgmt.msc

devmgmt.msc to zdecydowanie jedno z najważniejszych narzędzi w codziennej pracy z systemem Windows, zwłaszcza jeśli chodzi o zarządzanie sprzętem i sterownikami. Dzięki temu narzędziu możesz w jednym miejscu zobaczyć pełną listę wszystkich urządzeń zainstalowanych w komputerze – zarówno tych fizycznych, jak i wirtualnych. Co ważne, Device Manager umożliwia nie tylko przeglądanie, ale też szczegółowe konfigurowanie właściwości każdego elementu, np. aktualizowanie sterowników, wyłączanie lub deinstalowanie urządzeń, czy rozwiązywanie konfliktów sprzętowych. Moim zdaniem świetnie sprawdza się to nie tylko w przypadku klasycznych komputerów stacjonarnych, ale też laptopów, gdzie czasem sterowniki potrafią spłatać figla. Warto wiedzieć, że od czasów Windows XP aż po najnowsze wersje systemu, devmgmt.msc to standardowy i niezawodny sposób na szybki dostęp do menedżera urządzeń – można go uruchomić zarówno przez okno „Uruchom”, jak i przez konsolę MMC. Używanie menedżera urządzeń to podstawa dobrej diagnostyki i administracji, szczególnie według dobrych praktyk branżowych – oszczędza mnóstwo czasu w porównaniu do szukania problemów na oślep. To narzędzie bywa też niezastąpione podczas instalacji nowych komponentów lub przy rozwiązywaniu problemów po aktualizacjach systemu. Szczerze, trudno mi sobie wyobrazić efektywną opiekę nad komputerami bez regularnego używania devmgmt.msc.

Pytanie 17

Jakie oprogramowanie chroni komputer przed niechcianym softwarem pochodzącym z sieci?

A. Protokół SSL

B. Program antywirusowy

C. Protokół HTTPS

D. Program sniffer

Program antywirusowy jest kluczowym narzędziem w zabezpieczaniu komputerów przed niepożądanym oprogramowaniem, takim jak wirusy, trojany czy ransomware. Działa on poprzez skanowanie plików i programów na komputerze oraz monitorowanie aktywności w czasie rzeczywistym, co pozwala na szybką identyfikację i neutralizację zagrożeń. Programy antywirusowe często wykorzystują bazy danych sygnatur wirusów, które są regularnie aktualizowane, aby chronić użytkowników przed nowymi zagrożeniami. Przykładowo, w przypadku zainfekowanego pliku program antywirusowy może zablokować jego uruchomienie, a także usunąć lub kwarantannować zainfekowane pliki. Warto również wspomnieć o dodatkowych funkcjach, takich jak skanowanie w chmurze, które umożliwia szybsze wykrywanie najnowszych zagrożeń, oraz o technologii heurystycznej, która analizuje zachowanie programów, aby znaleźć nieznane wirusy. Stosowanie programów antywirusowych jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa IT, które zalecają wielowarstwowe podejście do ochrony danych.

Pytanie 18

Jakie urządzenie diagnostyczne zostało zaprezentowane na ilustracji oraz opisane w specyfikacji zawartej w tabeli?

A. Multimetr cyfrowy

B. Diodowy tester okablowania

C. Reflektometr optyczny

D. Analizator sieci bezprzewodowych

Analizator sieci bezprzewodowych to zaawansowane urządzenie diagnostyczne używane do zarządzania i monitorowania sieci WLAN. Urządzenie to pozwala na przeprowadzanie testów zgodności ze standardami 802.11 a/b/g/n, co jest niezbędne dla zapewnienia efektywnego i bezpiecznego działania sieci bezprzewodowych. Analizatory tego typu umożliwiają diagnozowanie problemów z połączeniami, ocenę bezpieczeństwa sieciowego, a także optymalizację wydajności. Praktyczne zastosowanie obejmuje zarządzanie sieciami w dużych przedsiębiorstwach, centrach danych, a także w środowiskach produkcyjnych, gdzie stabilność i bezpieczeństwo połączeń są kluczowe. Urządzenia te często zawierają funkcje raportowania, co ułatwia analizę i podejmowanie decyzji dotyczących rozwiązywania problemów. Wiedza na temat użycia analizatorów jest istotna dla specjalistów IT, ponieważ pozwala na skuteczne zarządzanie zasobami sieciowymi oraz minimalizację ryzyka związanego z nieautoryzowanym dostępem czy zakłóceniami. Właściwe stosowanie analizatorów jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży technologii informacyjnej i jest niezbędne dla utrzymania wysokiej jakości usług sieciowych.

Pytanie 19

Program do odzyskiwania danych, stosowany w warunkach domowych, umożliwia przywrócenie danych z dysku twardego w sytuacji

A. awarii silnika dysku

B. problemu z elektroniką dysku

C. zamoczenia dysku

D. niezamierzonego skasowania danych

Odzyskiwanie danych w przypadku zalania dysku, uszkodzenia silnika lub elektroniki dysku nie jest możliwe w domowych warunkach i wymaga specjalistycznych usług. Zalana elektronika dysku twardego wpływa na jego działanie oraz integralność danych, a w takich przypadkach niezbędna jest często interwencja profesjonalnych serwisów zajmujących się naprawą sprzętu. Uszkodzenia silnika dysku skutkują brakiem możliwości dostępu do danych, co uniemożliwia ich odzyskanie przy użyciu programów recovery, które działają tylko na logicznych błędach, a nie na fizycznych uszkodzeniach. Ponadto, uszkodzenie elektroniki może prowadzić do poważnych strat danych, a jego naprawa często wymaga skomplikowanych procedur oraz specjalistycznych narzędzi. W przypadku tych problemów, zastosowanie standardów takich jak ISO/IEC 27001, które dotyczą bezpieczeństwa informacji, jest kluczowe. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu kategorii problemów - odzyskiwanie danych z uszkodzonych fizycznie dysków twardych wymaga zupełnie innych metod niż przywracanie przypadkowo usuniętych plików. Należy podkreślić, że w przypadku uszkodzeń mechanicznych zawsze zaleca się skorzystanie z usług profesjonalnych laboratoriów zajmujących się odzyskiwaniem danych, które dysponują odpowiednim sprzętem i doświadczeniem, aby nie pogorszyć sytuacji.

Pytanie 20

Jakiego protokołu używa warstwa aplikacji w modelu TCP/IP?

A. ARP

B. SPX

C. UDP

D. FTP

FTP, czyli File Transfer Protocol, to protokół działający na warstwie aplikacji modelu TCP/IP, który służy do przesyłania plików pomiędzy komputerami w sieci. Jest to standardowy protokół do transferu danych, który umożliwia użytkownikom zarówno przesyłanie, jak i pobieranie plików z serwera. FTP działa w oparciu o architekturę klient-serwer, gdzie klient inicjuje połączenie z serwerem FTP, a następnie wykonuje różne operacje na plikach, takie jak upload, download, usuwanie czy zmiana nazw plików. Przykładem zastosowania FTP jest przesyłanie dużych plików z jednego serwera na drugi lub publikowanie zawartości strony internetowej. W praktyce, administracja systemami często korzysta z FTP do zarządzania plikami na serwerach bezpośrednio. Warto również zaznaczyć, że istnieją różne rozszerzenia FTP, takie jak FTPS i SFTP, które dodają warstwę zabezpieczeń, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony danych. Znajomość FTP jest niezbędna dla specjalistów IT, zwłaszcza w zakresie zarządzania sieciami i administracji serwerami.

Pytanie 21

Co oznacza określenie średni czas dostępu w dyskach twardych?

A. czas niezbędny do ustawienia głowicy nad odpowiednim cylindrem

B. suma czasu skoku pomiędzy dwoma cylindrami oraz czasu przesyłania danych z talerza do elektroniki dysku

C. czas, w którym dane są przesyłane z talerza do elektroniki dysku

D. suma średniego czasu wyszukiwania oraz opóźnienia

Zrozumienie pojęcia średniego czasu dostępu w dyskach twardych jest kluczowe dla oceny ich wydajności. Odpowiedzi, które sugerują, że ten czas dotyczy tylko jednego aspektu działania dysku, są mylne. Na przykład, wskazanie, że średni czas dostępu to czas przesyłania danych z talerza do elektroniki dysku, pomija istotne komponenty, takie jak wyszukiwanie danych oraz opóźnienia spowodowane ruchem mechanicznym głowic. Pominięcie średniego czasu wyszukiwania, który odpowiada za ruch głowicy do odpowiedniego cylindry podczas odczytu, prowadzi do niedokładnego obrazu działania dysku. Inna mylna koncepcja to czas potrzebny na ustawienie głowicy nad cylindrem; choć jest to istotny proces, sam w sobie nie wyczerpuje definicji średniego czasu dostępu. Kolejnym błędnym podejściem jest pojęcie sumy czasu przeskoku pomiędzy cylindrami oraz czasu przesyłania danych. Taka definicja nie uwzględnia opóźnienia rotacyjnego, które jest kluczowe dla pełnego zrozumienia wydajności dysku. W kontekście standardów branżowych, ważnym podejściem jest uwzględnienie wszystkich elementów procesu odczytu danych, aby uzyskać realistyczny obraz wydajności dysków twardych. Dlatego, aby właściwie ocenić średni czas dostępu, należy łączyć wszystkie te elementy w jedną całość.

Pytanie 22

W sekcji zasilania monitora LCD, powiększone kondensatory elektrolityczne mogą prowadzić do uszkodzenia

A. przycisków umiejscowionych na panelu monitora

B. układu odchylania poziomego

C. przewodów sygnałowych

D. inwertera oraz podświetlania matrycy

Spuchnięte kondensatory elektrolityczne w sekcji zasilania monitora LCD są jednym z najczęstszych problemów, które mogą prowadzić do uszkodzenia inwertera oraz podświetlania matrycy. Kondensatory te mają za zadanie stabilizację napięcia i filtrację szumów w obwodzie zasilania. Gdy kondensator ulega uszkodzeniu, jego pojemność spada, co prowadzi do niestabilnego zasilania. W przypadku monitora LCD, niestabilne napięcie może zaburzyć pracę inwertera, który jest odpowiedzialny za zasilanie lamp podświetlających matrycę. Efektem tego może być całkowity brak podświetlenia lub nierównomierne jego rozłożenie, co znacząco wpływa na jakość wyświetlanego obrazu. W praktyce, regularne sprawdzanie kondensatorów w zasilaczach monitorów jest zalecane, a ich wymiana na nowe, o odpowiednich parametrach, powinna być przeprowadzana zgodnie z zasadami BHP oraz standardami branżowymi, co wydłuża żywotność urządzenia.

Pytanie 23

Aby usunąć konto użytkownika student w systemie operacyjnym Ubuntu, można skorzystać z komendy

A. userdel student

B. user net student /del

C. del user student

D. net user student /del

Polecenie 'userdel student' jest prawidłowe i służy do usuwania konta użytkownika w systemie operacyjnym Ubuntu oraz w innych dystrybucjach systemu Linux. Jest to standardowe polecenie w narzędziu zarządzania użytkownikami i pozwala na usunięcie zarówno samego konta, jak i powiązanych z nim plików, jeżeli użyty jest odpowiedni parametr. Na przykład, dodając opcję '-r', można również usunąć katalog domowy użytkownika, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy chcemy całkowicie wyczyścić system z danych danego użytkownika. Warto zaznaczyć, że do wykonania tego polecenia niezbędne są uprawnienia administratora, co zazwyczaj oznacza konieczność użycia polecenia 'sudo'. W kontekście najlepszych praktyk, przed usunięciem konta użytkownika, warto upewnić się, że są wykonane kopie zapasowe ważnych danych, aby uniknąć ich nieodwracalnej utraty.

Pytanie 24

Adres IP 192.168.2.0/24 podzielono na cztery różne podsieci. Jaką maskę mają te nowe podsieci?

A. 255.255.255.192

B. 255.255.255.240

C. 255.255.255.128

D. 255.255.255.224

W przypadku podziału sieci adresowej 192.168.2.0/24 na cztery podsieci, wybór maski 255.255.255.128 jest niewłaściwy, ponieważ ta maska (/25) pozwala na utworzenie jedynie dwóch podsieci z 126 hostami w każdej. Również wybór maski 255.255.255.224 (/27) nie jest odpowiedni, jako że prowadzi do podziału na osiem podsieci, co jest zbyt dużą fragmentacją w tym kontekście. W kontekście adresacji IP, ważne jest zrozumienie, że każda maska sieciowa określa, ile bitów jest przeznaczonych na identyfikator sieci, a ile na identyfikację hostów. W przypadku niepoprawnych wyborów, typowym błędem jest nieprawidłowe zrozumienie zasady podziału sieci oraz konsekwencji związanych z ilością możliwych adresów w danej podsieci. Ponadto, niektórzy mogą mylić liczbę podsieci z liczbą hostów, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania dostępnej przestrzeni adresowej. Zrozumienie zasad adresacji IP oraz zamiarów związanych z segmentacją sieci jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania siecią, a także dla zapewnienia jej bezpieczeństwa i wydajności. Warto zaznaczyć, że stosowanie niewłaściwych masek może prowadzić do problemów z komunikacją między hostami oraz trudności w zarządzaniu ruchem sieciowym.

Pytanie 25

Jakie protokoły są klasyfikowane jako protokoły transportowe w modelu ISO/OSI?

A. FTP, POP

B. ARP, DNS

C. ICMP, IP

D. TCP, UDP

TCP (Transmission Control Protocol) i UDP (User Datagram Protocol) to kluczowe protokoły warstwy transportowej w modelu ISO/OSI. TCP jest protokołem połączeniowym, co oznacza, że zapewnia niezawodność transmisji danych poprzez segmentację, retransmisję utraconych pakietów i kontrolę błędów. Przykładem zastosowania TCP jest przeglądanie stron internetowych, gdzie ważne jest, aby wszystkie dane dotarły w odpowiedniej kolejności i nie były uszkodzone. Z kolei UDP jest protokołem bezpołączeniowym, co sprawia, że jest szybszy, ale mniej niezawodny. Używa się go w aplikacjach, gdzie szybkość jest kluczowa, na przykład w transmisji strumieniowej wideo czy w grach online, gdzie niewielkie opóźnienia są akceptowalne, a utrata pojedynczych pakietów danych nie jest krytyczna. Zarówno TCP, jak i UDP są zgodne z normami IETF (Internet Engineering Task Force) i są standardowymi protokołami w komunikacji sieciowej.

Pytanie 26

Użytkownik laptopa z systemem Windows 7 widzi dostępne sieci Wi-Fi przedstawione na rysunku. Przy konfiguracji połączenia z siecią Z1 musi określić dla tej sieci

A. nazwę SSID

B. typ zabezpieczeń

C. adres MAC

D. klucz zabezpieczeń

Klucz zabezpieczeń to ciąg znaków używany do ochrony dostępu do sieci bezprzewodowej. Jest to element niezbędny do nawiązania połączenia z większością współczesnych sieci Wi-Fi, które stosują mechanizmy zabezpieczeń typu WPA lub WPA2. Gdy użytkownik wybiera sieć, z którą chce się połączyć, system operacyjny zazwyczaj prosi o podanie tego klucza, aby upewnić się, że dostęp do zasobów sieciowych mają tylko uprawnione osoby. W praktyce klucz ten działa jak hasło i może mieć różną długość oraz złożoność, w zależności od ustawień skonfigurowanych przez administratora sieci. Zaleca się, aby klucze zabezpieczeń były skomplikowane, składały się z liter, cyfr i znaków specjalnych, co utrudnia ich potencjalne złamanie. Standardy zabezpieczeń sieciowych podkreślają znaczenie takich kluczy dla zapewnienia poufności i integralności danych przesyłanych w ramach sieci bezprzewodowej. W przypadku sieci domowych użytkownicy powinni regularnie zmieniać klucz zabezpieczeń, aby dodatkowo zwiększyć poziom ochrony i minimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 27

Symbol okablowania przedstawiony na diagramie odnosi się do kabla

A. światłowodowego

B. szeregowego

C. ethernetowego krosowanego

D. ethernetowego prostego

Ethernetowy kabel krosowany, znany również jako kabel crossover, jest używany do łączenia urządzeń sieciowych o podobnym typie, takich jak przełączniki czy komputery. Jest niezbędny, gdy dwa urządzenia mają identyczne funkcje portów transmisyjnych i odbiorczych. W przypadku połączenia dwóch przełączników, kabel krosowany zapewnia, że sygnał przesyłany z jednego urządzenia trafia do odpowiedniego portu odbiorczego drugiego urządzenia. Kabel krosowany różni się od kabla prostego tym, że niektóre przewody wewnątrz kabla są zamienione miejscami; najczęściej piny 1 i 3 oraz 2 i 6. Taki układ umożliwia bezpośrednią komunikację między podobnymi urządzeniami bez potrzeby dodatkowych konfiguracji. Współczesne urządzenia sieciowe często obsługują automatyczne przełączanie MDI/MDI-X, co pozwala na użycie kabla prostego zamiast krosowanego, jednak znajomość zasady działania kabli krosowanych pozostaje ważna. Praktyczne zastosowanie kabli krosowanych obejmuje tymczasowe połączenia sieciowe, testy sieciowe oraz przypadki, gdy starsze urządzenia nie obsługują automatycznego przełączania.

Pytanie 28

Jakie medium transmisyjne powinno być użyte do połączenia dwóch punktów dystrybucyjnych oddalonych od siebie o 600m?

A. Skrętkę STP

B. Przewód koncentryczny

C. Światłowód

D. Skrętkę UTP

Światłowód jest najodpowiedniejszym medium transmisyjnym do połączenia dwóch punktów dystrybucyjnych oddalonych od siebie o 600 metrów z kilku powodów. Przede wszystkim, światłowody oferują znacznie większą przepustowość w porównaniu do tradycyjnych przewodów miedzianych, co czyni je idealnym rozwiązaniem w sytuacjach wymagających przesyłania dużych ilości danych. Dodatkowo, światłowody charakteryzują się niską tłumiennością, co oznacza, że sygnał może być przesyłany na dużą odległość bez znacznych strat jakości. W przypadku zastosowań komercyjnych, takich jak sieci lokalne (LAN) czy połączenia między budynkami, światłowody są standardem, który wspiera rozwój infrastruktury telekomunikacyjnej. Przykładem zastosowania światłowodów może być łączenie oddziałów firm w różnych lokalizacjach, gdzie stabilność i prędkość połączenia są kluczowe dla efektywnej pracy. Ponadto, korzystanie ze światłowodów obniża ryzyko zakłóceń elektromagnetycznych, co jest istotne w środowiskach o dużym natężeniu zakłóceń, takich jak centra danych. Wybór światłowodu jako medium transmisyjnego jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, co potwierdzają standardy takie jak ISO/IEC 11801, które zalecają jego wykorzystanie w nowoczesnych instalacjach sieciowych.

Pytanie 29

Autor zamieszczonego oprogramowania zezwala na jego bezpłatne używanie jedynie w przypadku

Ancient Domains of Mystery
Autor	Thomas Biskup
Platforma sprzętowa	DOS, OS/2, Macintosh, Microsoft Windows, Linux
Pierwsze wydanie	23 października 1994
Aktualna wersja stabilna	1.1.1 / 20 listopada 2002 r.
Aktualna wersja testowa	1.2.0 Prerelease 18 / 1 listopada 2013
Licencja	postcardware
Rodzaj	roguelike

A. uiszczenia dobrowolnej darowizny na cele charytatywne

B. przekazania przelewu w wysokości 1$ na konto autora

C. przesłania tradycyjnej kartki pocztowej do twórcy

D. zaakceptowania limitu czasowego podczas instalacji

W przypadku oprogramowania o licencji postcardware można łatwo wpaść w pułapkę myślenia znaną z innych modeli dystrybucji, takich jak shareware czy donationware. Często zakładamy, że bezpłatne użytkowanie oznacza tylko akceptację jakiegoś ograniczenia, przekazanie darowizny albo symboliczną wpłatę. Jednak w rzeczywistości model postcardware opiera się na czymś zupełnie innym niż limit czasowy czy opłaty. Akceptowanie limitu czasowego podczas instalacji jest typowe dla licencji shareware, gdzie użytkownik po wygaśnięciu okresu testowego powinien uiścić opłatę lub zaprzestać używania programu – tutaj nie ma to zastosowania. Wpłacanie darowizny na cele charytatywne wiąże się raczej z licencjami typu charityware, które mają zupełnie inny cel niż postcardware. Symboliczne przekazanie kwoty bezpośrednio autorowi (np. 1$) pasuje do donationware, gdzie autor liczy na wsparcie finansowe, ale nie jest to formalny warunek legalnego użytkowania. Kluczowym błędem jest utożsamianie wszystkich „darmowych” licencji z pieniędzmi, limitem czasowym czy szeroko pojętym wsparciem – branża IT zna dziesiątki, jeśli nie setki różnych typów licencji. Praktyka pokazuje, że zapoznanie się z warunkami licencji jest jedną z podstawowych umiejętności każdego, kto chce działać profesjonalnie w informatyce. Postcardware to ciekawostka z dawnych lat, ale uczciwe podejście do licencji, nawet tych nietypowych, pozwala unikać nieprzyjemnych sytuacji prawnych czy nieporozumień z twórcami oprogramowania. Z mojego doświadczenia wynika, że takie niuanse są niestety często pomijane, a szkoda, bo mają spory wpływ na rozwój kultury open source i wzajemny szacunek w branży.

Pytanie 30

Na schemacie przedstawiono układ urządzenia. Do jakich portów należy podłączyć serwer o adresie IP 192.168.20.254/24 oraz stację roboczą o adresie IP 192.168.20.10/24, aby umożliwić ich komunikację w sieci?

A. Do portów 2 i 3

B. Do portów 3 i 4

C. Do portów 1 i 3

D. Do portów 1 i 2

Odpowiedź 3 jest prawidłowa, ponieważ porty 1 i 3 są przypisane do VLAN 33. VLAN, czyli Virtual Local Area Network, to technologia umożliwiająca podział jednej fizycznej sieci na kilka logicznie odseparowanych sieci. Dzięki temu urządzenia podłączone do różnych VLANów nie mogą się ze sobą komunikować, chyba że skonfigurowana jest odpowiednia trasa routingu między VLANami. W tym przypadku serwer i stacja robocza muszą znajdować się w tej samej sieci VLAN, aby mogły się komunikować. Porty 1 i 3 przypisane do tego samego VLAN 33 oznaczają, że każde urządzenie podłączone do tych portów znajduje się w tej samej logicznej sieci, co umożliwia swobodną komunikację. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami projektowania sieci, które zalecają wykorzystanie VLANów do zarządzania ruchem oraz zwiększenia bezpieczeństwa i wydajności w sieci lokalnej. Umożliwia to również lepsze zarządzanie zasobami sieciowymi poprzez segmentację ruchu i jego izolację w ramach różnych grup roboczych.

Pytanie 31

Który z parametrów w ustawieniach punktu dostępowego jest odpowiedzialny za login używany podczas próby połączenia z bezprzewodowym punktem dostępu?

A. Wireless Network Name

B. Channel Width

C. Wireless Channel

D. Transmission Rate

Wireless Network Name znany również jako SSID (Service Set Identifier) jest nazwą identyfikującą sieć bezprzewodową użytkownika. Podczas próby połączenia z punktem dostępowym urządzenie musi znać nazwę SSID aby odnaleźć i połączyć się z odpowiednią siecią. SSID pełni funkcję loginu w tym sensie że identyfikuje sieć wśród wielu innych dostępnych sieci bezprzewodowych. Użytkownicy mogą ustawić widoczność SSID co oznacza że sieć może być publicznie widoczna lub ukryta. Ukrywanie SSID jest jedną z metod zwiększania bezpieczeństwa sieci choć nie jest wystarczającym środkiem ochrony. Identyfikacja sieci przez SSID jest standardową praktyką w konfiguracji sieci Wi-Fi i jest zgodna z protokołami IEEE 802.11. Dobre praktyki obejmują stosowanie unikalnych i nieoczywistych nazw SSID aby ułatwić własną identyfikację sieci i jednocześnie utrudnić potencjalnym atakującym odgadnięcie domyślnej nazwy lub producenta sprzętu. Zrozumienie roli SSID jest kluczowe dla podstawowej konfiguracji i zarządzania siecią bezprzewodową.

Pytanie 32

Złącze IrDA służy do bezprzewodowej komunikacji i jest

A. złączem umożliwiającym przesył danych na odległość 100m

B. złączem radiowym

C. złączem szeregowym

D. rozszerzeniem technologii BlueTooth

Złącza radiowe, jak Wi-Fi czy Zigbee, bardzo różnią się od IrDA, bo to ostatnie używa podczerwieni do komunikacji. Te złącza radiowe mogą działać na znacznie większych odległościach niż te standardowe 1-2 metry, dlatego są wykorzystywane w różnych zastosowaniach, od domowych sieci internetowych po smart home. Kolejna kiepska koncepcja to mówienie o przesyłaniu danych na 100 m – z jednej strony, standardy radiowe mogą to umożliwiać, ale IrDA nie ma takich możliwości zasięgowych. No i pomylenie IrDA z Bluetooth to dość powszechny błąd, bo Bluetooth ma większy zasięg i działa całkiem inaczej niż IrDA, która jest raczej do punktu do punktu, a Bluetooth potrafi łączyć więcej urządzeń naraz. Warto też pamiętać, że IrDA to złącze szeregowe, więc dane lecą w kolejności. Można w łatwy sposób się pomylić, myląc te technologie, co prowadzi do błędnych wniosków o ich funkcjonalności i zastosowaniu.

Pytanie 33

W którym trybie działania procesora Intel x86 uruchamiane były aplikacje 16-bitowe?

A. W trybie rzeczywistym

B. W trybie chronionym, rzeczywistym i wirtualnym

C. W trybie wirtualnym

D. W trybie chronionym

Wybór trybu chronionego, trybu wirtualnego lub kombinacji tych dwóch nie jest odpowiedni dla uruchamiania programów 16-bitowych w architekturze x86. W trybie chronionym, który został wprowadzony z procesorami Intel 80286, system operacyjny zyskuje możliwość zarządzania pamięcią w sposób bardziej złożony i bezpieczny. Pozwala on na obsługę współczesnych, wielozadaniowych systemów operacyjnych, ale nie jest zgodny z 16-bitowymi aplikacjami, które wymagają bezpośredniego dostępu do pamięci. Ten tryb obsługuje aplikacje 32-bitowe i wyżej, co czyni go nieodpowiednim dla starszych programów. Tryb wirtualny, z drugiej strony, jest funkcjonalnością, która umożliwia uruchamianie różnych instancji systemu operacyjnego i aplikacji równolegle w izolowanych środowiskach, ale także nie jest zgodny z 16-bitowymi aplikacjami. Często błędy myślowe w tym zakresie pochodzą z mylnego przekonania, że nowsze tryby są wstecznie kompatybilne. W rzeczywistości, programy 16-bitowe mogą działać tylko w trybie rzeczywistym, co jest ważne z perspektywy architektury procesora i kompatybilności aplikacji. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi trybami, aby właściwie zarządzać aplikacjami w systemach operacyjnych opartych na architekturze x86.

Pytanie 34

Zamianę uszkodzonych kondensatorów w karcie graficznej umożliwi

A. lutownica z cyną i kalafonią

B. wkrętak krzyżowy i opaska zaciskowa

C. klej cyjanoakrylowy

D. żywica epoksydowa

Wymiana uszkodzonych kondensatorów w karcie graficznej wymaga użycia lutownicy z cyną i kalafonią, ponieważ te narzędzia oraz materiały są kluczowe w procesie lutowania. Lutownica pozwala na podgrzanie styków kondensatora, co umożliwia usunięcie starego elementu i przylutowanie nowego. Cyna, będąca stopem metali, ma odpowiednią temperaturę topnienia, co sprawia, że jest idealnym materiałem do lutowania w elektronice. Kalafonia, z kolei, działa jako topnik, który poprawia przyczepność lutu oraz zapobiega utlenianiu powierzchni lutowanych, co jest istotne dla zapewnienia mocnych i trwałych połączeń. Przykładem praktycznym zastosowania tych narzędzi jest serwisowanie kart graficznych, gdzie kondensatory często ulegają uszkodzeniu na skutek przeciążenia lub starzenia się. Standardy branżowe, takie jak IPC-A-610, podkreślają znaczenie wysokiej jakości lutowania w celu zapewnienia niezawodności urządzeń elektronicznych. Właściwe techniki lutowania nie tylko przedłużają żywotność komponentów, ale również poprawiają ogólną wydajność urządzenia. Dlatego znajomość obsługi lutownicy oraz umiejętność lutowania to niezbędne umiejętności w naprawach elektronicznych.

Pytanie 35

Firma planuje stworzenie lokalnej sieci komputerowej, która będzie obejmować serwer, drukarkę oraz 10 stacji roboczych bez kart bezprzewodowych. Internet będzie udostępniany przez ruter z modemem ADSL i czterema portami LAN. Które z wymienionych elementów sieciowych jest konieczne, aby sieć mogła prawidłowo działać i uzyskać dostęp do Internetu?

A. Przełącznik 8 portowy

B. Access Point

C. Przełącznik 16 portowy

D. Wzmacniacz sygnału bezprzewodowego

Wybór Access Pointa, przełącznika 8-portowego lub wzmacniacza sygnału bezprzewodowego nie jest właściwy w kontekście budowy lokalnej sieci komputerowej, jaką firma planuje stworzyć. Access Point jest urządzeniem, które rozszerza zasięg sieci bezprzewodowej, co jest nieistotne w przypadku stacji roboczych, które nie mają kart sieciowych bezprzewodowych. W sytuacji, gdy wszystkie urządzenia w sieci są podłączone przewodowo, Access Point nie ma zastosowania ani nie przynosi żadnej wartości dodanej do infrastruktury. Wybór przełącznika 8-portowego również nie jest wystarczający, ponieważ w sieci znajduje się 10 stacji roboczych, a do tego serwer oraz drukarka, co przekracza liczbę portów w 8-portowym przełączniku. W rezultacie może on nie zapewnić miejsca dla wszystkich potrzebnych połączeń, co mogłoby prowadzić do problemów ze zwiększeniem liczby urządzeń w przyszłości. Wzmacniacz sygnału bezprzewodowego również nie odpowiada potrzebom tej konkretnej sieci, ponieważ nieobsługiwane są w niej urządzenia bezprzewodowe. Typowym błędem w takim podejściu jest założenie, że wszystkie urządzenia w sieci mogą być podłączane w dowolny sposób, bez analizy rzeczywistych potrzeb i struktury sieci. W projektowaniu sieci lokalnych kluczowe jest zrozumienie, jakie urządzenia będą używane oraz jaką rolę odgrywają w komunikacji wewnętrznej i dostępie do Internetu. Stosowanie niewłaściwych komponentów może prowadzić do nieefektywności, a nawet do awarii całego systemu, co podkreśla znaczenie staranności w wyborze odpowiednich rozwiązań sieciowych.

Pytanie 36

Symbol błyskawicy pokazany na rysunku jest używany do oznaczania złącza

A. HDMI

B. Thunderbolt

C. DisplayPort

D. Micro USB

Symbol błyskawicy przy porcie w tym przypadku jest jednoznacznie kojarzony z technologią Thunderbolt. Takie oznaczenie to już właściwie standard na urządzeniach Apple, choć zdarza się też w laptopach innych producentów. Thunderbolt to uniwersalny interfejs pozwalający na przesyłanie danych, obrazu i ładowanie urządzeń – wszystko przez jedno, małe złącze. Najświeższe wersje Thunderbolta, na przykład Thunderbolt 3 i 4, wykorzystują fizycznie złącze USB-C, ale sam standard znacznie wykracza poza zwykłe USB. Moim zdaniem właśnie ta wszechstronność jest największym atutem – jednym przewodem możesz podłączyć monitor 4K, superszybki dysk zewnętrzny, sieć i jeszcze ładować laptopa. W praktyce, w profesjonalnych zastosowaniach, Thunderbolt daje ogromne możliwości rozbudowy stanowiska pracy. Połączenie dużej przepustowości (nawet 40 Gb/s) i szerokiego wsparcia urządzeń sprawia, że to rozwiązanie lubią zarówno graficy, jak i osoby pracujące z dużymi bazami danych. Ciekawostka: dzięki temu symbolowi błyskawicy łatwo odróżnić port Thunderbolt od zwykłego USB-C, mimo że wyglądają identycznie. Niektóre laptopy mają oba te porty obok siebie i łatwo się pomylić, więc warto zwracać uwagę na oznaczenia. Myślę, że znajomość tych symboli bardzo ułatwia życie – zwłaszcza w biurze lub na uczelni, gdzie często korzystamy z różnych sprzętów i musimy wiedzieć, gdzie podłączyć odpowiednie akcesoria.

Pytanie 37

Komunikat o błędzie KB/Interface, wyświetlany na monitorze komputera podczas BIOS POST firmy AMI, wskazuje na problem

A. baterii CMOS

B. rozdzielczości karty graficznej

C. sterownika klawiatury

D. pamięci GRAM

Wybrana przez Ciebie odpowiedź dotycząca baterii CMOS, pamięci RAM czy rozdzielczości karty graficznej jest nietrafiona, bo nie odnosi się do problemu z komunikatem KB/Interface error. Bateria CMOS jest ważna, bo przechowuje ustawienia BIOS-u, jak czas czy konfiguracje, ale nie zajmuje się rozpoznawaniem urządzeń, takich jak klawiatura. Jej uszkodzenie może spowodować problemy z ustawieniami, ale nie spowoduje błędu odnośnie klawiatury. Pamięć RAM działa w tle, kiedy system już działa i jej problemy dają inne błędy, a nie te związane z BIOS-em. Rozdzielczość karty graficznej mówi tylko o tym, jak obraz wygląda na monitorze. Dlatego to wcale nie wpływa na działanie klawiatury. Warto zrozumieć te różnice, bo to klucz do prawidłowej diagnostyki sprzętu. Często popełniamy błąd, myśląc, że usterki jednego elementu mają związki z innym, co prowadzi do pomyłek przy rozwiązywaniu problemów. Dobrze jest znać funkcje poszczególnych części komputera, żeby łatwiej diagnozować i naprawiać usterek.

Pytanie 38

DB-25 służy jako złącze

A. portu równoległego LPT

B. VGA, SVGA i XGA

C. GamePort

D. portu RS-422A

DB-25 to standardowe złącze o 25 pinach, które jest często wykorzystywane jako port równoległy LPT (Line Printer Terminal). Port LPT był powszechnie stosowany w komputerach osobistych lat 80. i 90. do podłączania drukarek i innych urządzeń peryferyjnych. Dzięki swojemu protemjawiającemu się, pozwalał na przesyłanie danych równolegle, co zwiększało szybkość transmisji w porównaniu do portów szeregowych. Oprócz zastosowania w drukarkach, porty LPT były wykorzystywane do podłączania skanerów oraz innych urządzeń, które wymagały dużej przepustowości. W kontekście standardów, LPT opiera się na specyfikacji IEEE 1284, która definiuje mechanizmy komunikacji oraz tryby pracy portu. Dzięki temu port równoległy może być używany w różnych trybach, takich jak nibble mode, byte mode i ECP (Enhanced Capabilities Port). Współczesne technologie zdominowały interfejsy USB i sieciowe, ale złącza DB-25 pozostają ważnym elementem historii technologii komputerowej oraz wciąż są spotykane w niektórych zastosowaniach przemysłowych.

Pytanie 39

Rezultat wykonania komendy ls -l w systemie Linux ilustruje poniższy rysunek

A. rys. b

B. rys. d

C. rys. c

D. rys.

Polecenie ls -l w systemie Linux jest używane do wyświetlania szczegółowych informacji o plikach i katalogach w bieżącym katalogu. Wyświetla dane takie jak uprawnienia do plików, liczba dowiązań, właściciel pliku, grupa właściciela, rozmiar pliku, data i czas ostatniej modyfikacji oraz nazwę pliku. Rysunek D przedstawia wynik tego polecenia ze szczegółowymi informacjami dla trzech plików: asso.txt lan.txt i utk.txt. Warto zwrócić uwagę na kolumny opisujące uprawnienia do plików które mają format rw-r--r-- oznaczający że właściciel pliku ma prawo do odczytu i zapisu grupa ma prawo do odczytu a pozostali użytkownicy również mają prawo do odczytu. Liczba '1' obok uprawnień oznacza liczbę dowiązań do pliku. Właścicielem i grupą wszystkich plików jest użytkownik Egzamin. Daty modyfikacji plików są różne co świadczy o ich ostatnich zmianach w różnych godzinach. Przykłady zastosowania tego polecenia obejmują zarządzanie uprawnieniami i kontrolę plików w systemie oraz audyty bezpieczeństwa.

Pytanie 40

Jakie medium transmisyjne charakteryzuje się najmniejszym ryzykiem zakłóceń elektromagnetycznych sygnału przesyłanego?

A. Kabel światłowodowy

B. Cienki kabel koncentryczny

C. Kabel FTP z czterema parami

D. Gruby kabel koncentryczny

Kabel światłowodowy zapewnia najmniejsze narażenie na zakłócenia elektromagnetyczne, ponieważ przesyła sygnał w postaci impulsów świetlnych zamiast sygnałów elektrycznych. Dzięki temu nie jest podatny na zakłócenia pochodzące z innych urządzeń elektronicznych czy źródeł elektromagnetycznych. Przykładem zastosowania kabli światłowodowych są nowoczesne sieci telekomunikacyjne oraz infrastruktura internetowa, gdzie wymagana jest wysoka prędkość transmisji danych oraz niezawodność. Standardy takie jak ITU-T G.652 definiują parametry kabli światłowodowych, zapewniając ich kompatybilność i wydajność. W praktyce stosowanie kabli światłowodowych w miejscach o dużym natężeniu zakłóceń, jak centra danych czy obszary miejskie, znacząco poprawia jakość i stabilność połączeń. Dodatkowo, światłowody są lżejsze i cieńsze od tradycyjnych kabli miedzianych, co ułatwia ich instalację i obniża koszty transportu oraz montażu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej