Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 19:26
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 19:39

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który z nawozów organicznych charakteryzuje się najwyższą zawartością azotu?

A. Torf wysoki

B. Kora mielona

C. Obornik

D. Kompost

Wybór nawóz organiczny, jak torf wysoki czy kompost, może nie być najlepszym pomysłem, jeśli chcesz dostarczyć roślinom azot. Torf, mimo że często się go używa w ogrodnictwie, ma niską ilość azotu – tylko około 0,1-0,5%. Jego głównym zadaniem jest poprawa struktury gleby, a nie dostarczanie składników. Kompost też nie jest jakiś szczególnie bogaty w azot; jego zawartość to zaledwie 1-2%, co w porównaniu z obornikiem jest kiepskie. Żeby kompost działał, musi być dobrze zbalansowany pod względem węgla i azotu, co bywa trudne. Co do kory mielonej, to praktycznie nie ma w niej azotu i służy głównie jako ściółka, co może prowadzić do tego, że rośliny będą miały problem z dostępem do azotu podczas jej rozkładu. Jak wybierzesz takie nawozy, to możesz mieć problemy z niedoborem azotu, co widać po żółknięciu liści i słabszym wzroście. Dlatego warto znać różnice między nawozami organicznymi i wiedzieć, jak wpływają na zdrowie roślin.

Pytanie 2

Jaką roślinę można uznać za przedstawiciela gatunków roślin skalnych kwitnących wiosną?

A. Alyssum saxatile (smagliczka skalna)

B. Molinia caerulea (trzęślica modra)

C. Ligularia dentata (języczka pomarańczowa)

D. Sedum spectabile (rozchodnik okazały)

Smagliczka skalna (Alyssum saxatile) to roślina, która doskonale przystosowuje się do warunków skalnych i górskich, a jej wczesnowiosenne kwitnienie czyni ją doskonałym wyborem do ogrodów skalnych. Charakteryzuje się małymi, żółtymi kwiatami, które pojawiają się wczesną wiosną, przekształcając przestrzeń w barwny krajobraz. Roślina ta preferuje dobrze przepuszczalne podłoże oraz nasłonecznione miejsca, co czyni ją idealną do ogrodów, gdzie inne rośliny mogą mieć trudności z adaptacją. Smagliczka skalna nie tylko dekoruje, ale również przyciąga owady zapylające, co pozytywnie wpływa na bioróżnorodność w ogrodzie. Ponadto, jej zastosowanie w projektowaniu krajobrazu zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju sprawia, że staje się popularnym wyborem w tworzeniu ekologicznych przestrzeni. Zgodnie z najlepszymi praktykami ogrodniczymi, zaleca się sadzenie smagliczki w grupach, co potęguje efekt wizualny i pozwala na stworzenie naturalnych formacji roślinnych.

Pytanie 3

Oblicz objętość wykopanego materiału ziemnego przy użyciu wgłębnika o wymiarach 10x20x0,5 m.

A. 200 m3

B. 100 m3

C. 150 m3

D. 50 m3

Aby obliczyć objętość mas ziemnych przy wykopie wgłębnika o wymiarach 10x20x0,5 m, należy zastosować podstawowy wzór na objętość prostopadłościanu, który brzmi: V = a × b × h, gdzie a to długość, b to szerokość, a h to wysokość. W tym przypadku mamy: V = 10 m × 20 m × 0,5 m = 100 m3. Obliczona objętość 100 m3 jest istotna w kontekście prac budowlanych i inżynieryjnych, ponieważ pozwala na oszacowanie ilości materiałów potrzebnych do wykopów, a także kosztów związanych z transportem i składowaniem tych mas. W praktyce, znajomość objętości wykopu jest kluczowa przy planowaniu projektów budowlanych, gdyż wpływa na dobór sprzętu oraz harmonogram realizacji prac. W branży budowlanej standardem jest również przeprowadzanie dokładnych pomiarów i obliczeń, aby zminimalizować ryzyko błędów i nieprzewidzianych kosztów związanych z wykopami.

Pytanie 4

Wykorzystanie pnączy na obiektach architektonicznych skutkuje między innymi

A. zmniejszeniem optycznym

B. złagodzeniem prostych linii

C. wyróżnieniem prostych linii

D. zwiększeniem optycznym

Pojęcie podkreślenia prostych linii w kontekście architektury nie uwzględnia funkcji, jakie pełnią pnącza. Przeświadczenie, że pnącza mogą podkreślać ostre i minimalistyczne linie konstrukcyjne, jest błędne, ponieważ ich naturalny, często chaotyczny wzrost wpływa na łagodzenie, a nie wyraziste akcentowanie geometrycznych form budynków. Pnącza, takie jak winorośl czy glicynia, rosnąc, zmieniają odbiór struktury, co prowadzi do wrażenia miękkości i integracji z otoczeniem. Wzmianka o obniżeniu optycznym wydaje się logiczna, jednak w rzeczywistości pnącza dodają wertykalności i mogą wprowadzać wrażenie wyższości w kontekście zabudowy, co jest sprzeczne z tym, co sugeruje ta odpowiedź. W myśleniu o podwyższeniu optycznym można dostrzec zamieszanie pomiędzy efektami wizualnymi wywołanymi przez roślinność a rzeczywistymi proporcjami budynku. Pnącza nie tworzą iluzji wysokości, lecz raczej przyczyniają się do wrażenia pełności i harmonii, co jest kluczowe w projektowaniu przestrzeni. Warto więc przyjrzeć się, jak pnącza rzeczywiście kształtują architekturę, a nie opierać się na stereotypowych założeniach o ich wpływie na formę budynku.

Pytanie 5

Jaki materiał można zalecić jako drenaż w ogrodzie urządzanym na dachu garażu?

A. Keramzyt

B. Pospółkę

C. Grys bazaltowy

D. Piasek łamany

Keramzyt to materiał, który idealnie sprawdza się jako drenaż w ogrodzie zakładanym na dachu garażu, ponieważ charakteryzuje się niską wagą, wysoką porowatością oraz doskonałymi właściwościami izolacyjnymi. Dzięki tym cechom, keramzyt skutecznie zatrzymuje wodę, a jednocześnie pozwala na jej swobodny odpływ, co jest niezbędne w przypadku zielonych dachów. Umożliwia to utrzymanie optymalnej wilgotności podłoża, co sprzyja wzrostowi roślin. Ponadto keramzyt jest materiałem odpornym na zmiany temperatury oraz działanie czynników chemicznych, co zapewnia długotrwałą eksploatację. W praktyce, keramzyt często stosuje się w systemach drenażowych, gdzie jego warstwy umieszcza się pod warstwą gleby, co pozwala na efektywne zarządzanie wodami opadowymi. Warto również zwrócić uwagę na jego ekologiczny aspekt – keramzyt jest materiałem produkowanym z naturalnych surowców, co czyni go przyjaznym dla środowiska wyborem.

Pytanie 6

De drzew liściastych istniejących, zgodnie z normą PN-B-01027, zaznaczono na zamieszczonym fragmencie projektu wykonawczego?

A. 16 szt.

B. 20 szt.

C. 8 szt.

D. 3 szt.

Odpowiedź 3, wskazująca na obecność 3 sztuk drzew liściastych, jest prawidłowa zgodnie z normą PN-B-01027. W analizowanym fragmencie projektu wykonawczego znajdują się określone symbole, które jednoznacznie oznaczają drzewa liściaste. W tej sytuacji, kluczowe jest umiejętne rozróżnienie symboli stosowanych w dokumentacji projektowej, co jest istotną umiejętnością w pracy projektanta krajobrazu czy architekta. Zgodnie z normami branżowymi, każde drzewa liściaste powinny być oznaczone specyficznymi symbolami, co ułatwia ich identyfikację. W praktyce, poprawne zidentyfikowanie drzew liściastych jest kluczowe dla oceny biologicznej różnorodności terenu, jak również dla przyszłego planowania działań związanych z pielęgnacją i konserwacją roślinności. Umiejętność czytania projektów wykonawczych i prawidłowa interpretacja symboli są fundamentalne dla prawidłowego przeprowadzenia działań związanych z urbanistyką i ochroną środowiska.

Pytanie 7

Ile roślin aksamitki wąskolistnej (Tagetes tenuifolia) jest potrzebnych do zasiania rabaty o wymiarach 0,5 × 2,0 m, przy założeniu, że w projekcie zastosowano rozstaw 0,25 × 0,25 m?

A. 16 sztuk

B. 8 sztuk

C. 4 sztuki

D. 12 sztuk

Żeby policzyć, ile sztuk aksamitki wąskolistnej potrzebujesz na rabatę o wymiarach 0,5 × 2,0 m przy rozstawie 0,25 × 0,25 m, na początku trzeba obliczyć powierzchnię rabaty. To proste: 0,5 m razy 2,0 m daje 1,0 m². Następnie, przy tym rozstawie, zajmujemy się powierzchnią, jaką zajmuje jedna roślina. Przy rozstawie 0,25 m na 0,25 m wychodzi, że jedna roślina ma 0,0625 m². Teraz dzielimy powierzchnię rabaty przez tę zajmowaną przez jedną roślinę: 1,0 m² dzielimy przez 0,0625 m² i dostajemy 16. Więc ogólnie do gęstej obsady warto posadzić 16 sztuk aksamitki wąskolistnej. Taki rozstaw sprawia, że rośliny mają wystarczająco miejsca na wzrost i są w dobrej kondycji, co zresztą jest zgodne z tym, co się zawsze mówi o sadzeniu roślin ozdobnych.

Pytanie 8

Który z poniższych obiektów małej architektury można spotkać w ogrodzie botanicznym?

A. Atrium

B. Piaskownica

C. Pergola

D. Wirydarz

Pergola to naprawdę fajny element w ogrodzie, często spotykany w ogrodach botanicznych. Wygląda jak konstrukcja z drewna lub metalu, która robi przyjemne, osłonięte miejsce do odpoczynku. Często sadzi się ją w pobliżu roślin pnących, co tworzy super klimatyczne miejsca w cieniu. W ogrodach botanicznych pergole są nie tylko ładne, ale też praktyczne, bo ułatwiają zwiedzanie różnych roślin w miłych warunkach. Dobrze zaprojektowane ogrody powinny łączyć funkcję z edukacją ekologiczną, a pergole świetnie wpasowują się w ten pomysł. Można je spotkać w różnych stylach, co totalnie zmienia charakter ogrodu i mikroklimat w nim.

Pytanie 9

Która z bylin charakteryzuje się omszonymi liśćmi?

A. konwalia majowa (Convallaria majalis)

B. czyściec wełnisty (Stachys byzantina)

C. omieg kaukaski (Doronicum caucasicum)

D. floks szydlasty (Phlox subulata)

Czyściec wełnisty, znany też jako Stachys byzantina, to taka roślina, która naprawdę rzuca się w oczy dzięki swoim omszonym liściom. Te liście mają gęsty, szary meszek, co nie tylko wygląda ciekawie, ale też sprawia, że roślina lepiej znosi trudne warunki, jak susza czy zimno. W ogrodzie sprawdzają się super, bo rozrastają się i można je używać jako rośliny okrywowej. Dodatkowo przyciągają owady zapylające, co jest fajne dla całego ekosystemu. Dla początkujących ogrodników to wręcz idealna roślina, bo jest wytrzymała i nie wymaga dużej uwagi — wystarczy, że ma dobrą glebę i trochę słońca.

Pytanie 10

Obwód pnia drzewa, z którego wynika pierśnica, należy zmierzyć na wysokości

A. 140 cm nad powierzchnią ziemi

B. 130 cm nad powierzchnią ziemi

C. 120 cm nad powierzchnią ziemi

D. 150 cm nad powierzchnią ziemi

Pomiar pierśnicy drzewa, czyli obwodu pnia, jest kluczowym elementem w leśnictwie oraz zarządzaniu zasobami drzewnymi. Obwód pnia powinien być mierzony na wysokości 130 cm od poziomu gruntu, co jest zgodne z międzynarodowym standardem zwaną pierśnicą (z ang. "DBH" - Diameter at Breast Height). Wysokość ta została ustalona, aby uzyskać ujednoliconą metodologię, która umożliwia porównywanie danych o różnych drzewach. Dodatkowo, pomiar na tej wysokości minimalizuje wpływ zmienności wzdłuż pnia, takiej jak zniekształcenia spowodowane nierównościami terenu czy różnice w kształcie pnia. W praktyce, pomiar obwodu drzewa na wysokości 130 cm jest używany do obliczania biomasy oraz oszacowania wartości drewna. Takie podejście jest również stosowane w badaniach biologicznych, gdzie dokładne pomiary mogą wpływać na analizy dotyczące zdrowia drzew oraz ich zdolności do sekwestracji węgla.

Pytanie 11

W ogrodzie nie powinno się projektować głębokiego oczka wodnego z kaskadą

A. przedszkolnym.

B. przyklasztornym

C. botanicznym.

D. domowym.

Głębokie oczko wodne z kaskadą nie jest odpowiednie do projektowania w ogrodzie przedszkolnym z kilku powodów. Przede wszystkim, takie zbiorniki wodne wymagają odpowiedniej głębokości i konstrukcji, co może stwarzać ryzyko zagrożeń dla małych dzieci. Dzieci w wieku przedszkolnym są naturalnie ciekawe i mogą nie zdawać sobie sprawy z niebezpieczeństw związanych z głęboką wodą. Z tego powodu projektowanie takich elementów w przestrzeni przedszkolnej nie jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa. W przestrzeni przedszkolnej lepiej sprawdzają się płytkie zbiorniki, które mogą pełnić funkcje edukacyjne oraz dawać możliwość zabawy bez ryzyka utonięcia. Stosowanie naturalnych materiałów i roślinności wokół zbiornika może stymulować rozwój sensoryczny i poznawczy dzieci, a także zapewniać im bliski kontakt z naturą. Zgodnie z zaleceniami dotyczącymi projektowania przestrzeni edukacyjnych, bezpieczeństwo i dostępność są kluczowe, co potwierdzają liczne badania dotyczące wpływu środowiska na rozwój dzieci.

Pytanie 12

Aby zwiększyć odporność trawnika na mróz, w sezonie jesiennym warto stosować nawozy

A. fosforowe

B. magnezowe

C. azotowe

D. potasowe

Nawozy potasowe na jesień to naprawdę ważna sprawa, jeśli chcemy, żeby nasz trawnik przetrwał zimę. Potas ma dość istotną rolę w tym, jak rośliny radzą sobie z wodą i różnymi stresami, które mogą pojawić się zimą, jak niskie temperatury. Kiedy mamy dobrze zbilansowany potas w glebie, korzenie lepiej wchłaniają wodę, a komórki są mocniejsze, co pomaga w ochronie przed mrozem. Używając nawozów potasowych, jak siarczan potasu czy chlorek potasu, nie tylko przygotowujemy trawniki do zimy, ale też sprawiamy, że będą lepiej rosły i ładniej wyglądały na wiosnę. Najlepiej jest je stosować późną jesienią, gdy trawniki już trochę odpoczywają, bo wtedy ryzyko wypłukania składników odżywczych z gleby jest mniejsze. Fajnie by było też zrobić analizę gleby, żeby wiedzieć, jaką dokładnie ilość nawozów zastosować zgodnie z potrzebami trawnika.

Pytanie 13

Jaką ilość żyznej gleby trzeba przygotować do obsadzenia kwiatów na powierzchni 5 × 12 m, przy założeniu, że zapotrzebowanie na glebę żyzną wynosi 20,60 m³ na 100 m²?

A. 12,36 m3

B. 17,00 m3

C. 80,60 m3

D. 160,00 m3

Aby policzyć, ile ziemi żyznej potrzeba do zasadzania kwiatów na powierzchni 5 na 12 metrów, najpierw musimy ustalić, jaką mamy powierzchnię. Robimy to, mnożąc 5 metrów przez 12 metrów, co daje nam 60 m². Potem, mamy podaną ilość ziemi żyznej, a to jest 20,60 m³ na 100 m². Z tego wychodzi, że na 1 m² przypada 0,206 m³ ziemi (bo 20,60 m³ dzielimy przez 100 m²). Mnożymy to przez 60 m² i wychodzi nam, że potrzebujemy 12,36 m³ ziemi żyznej. To pokazuje, jak ważne jest, żeby dobrze rozumieć, ile materiałów potrzeba w projektach ogrodniczych. Dzięki temu możemy uniknąć braku ziemi, a z drugiej strony, za dużo też nie ma sensu, bo to dodatkowe koszty. W ogrodnictwie, znajomość takich danych pomaga w lepszym planowaniu i realizacji naszych pomysłów.

Pytanie 14

Wprowadzenie piasku do gleby ma na celu

A. zwiększenie wilgotności gleby

B. rozluźnienie podłoża

C. obniżenie pH gleby

D. podniesienie zawartości makroelementów w glebie

Dodanie piasku do gleby ma na celu przede wszystkim poprawę struktury podłoża, co prowadzi do jego rozluźnienia. Rozluźniona gleba ma lepszą przepuszczalność powietrza i wody, co sprzyja rozwojowi korzeni roślin, umożliwiając im lepszy dostęp do składników odżywczych oraz wody. W praktyce, w przypadku gleb ciężkich i gliniastych, dodanie piasku jest standardową praktyką w ogrodnictwie i rolnictwie, ponieważ poprawia to warunki wzrostu roślin. Przykładem zastosowania tego zabiegu może być przygotowywanie podłoża pod trawniki, które wymaga dobrego napowietrzenia, a także w przypadku upraw warzyw, gdzie odpowiednia struktura gleby jest kluczowa dla uzyskania wysokich plonów. Standardy branżowe podkreślają, że właściwa struktura gleby jest niezbędna dla zachowania bioróżnorodności oraz zdrowia ekosystemów glebowych, co czyni dodawanie piasku istotnym elementem w praktykach działań agroekologicznych oraz zrównoważonego rolnictwa.

Pytanie 15

Jaki okres sadzenia jest najbardziej korzystny dla drzew i krzewów iglastych?

A. Od końca października do połowy listopada

B. Od końca marca do połowy kwietnia

C. Od końca maja do połowy czerwca

D. Od końca kwietnia do połowy maja

Sadzenie drzew i krzewów iglastych w czasie od końca października do połowy listopada to raczej zły pomysł z kilku powodów. W tym okresie rośliny zaczynają wchodzić w spoczynek, co zmniejsza ich szanse na ukorzenienie się. Poza tym, niskie temperatury i ryzyko przymrozków mogą zaszkodzić młodym roślinom, które nie zdążą się dobrze zakorzenić przed zimą. W marcu i kwietniu też jest ryzyko, bo wczesna wiosna może przynieść niespodziewane przymrozki, a to zagraża młodym sadzonkom. Sadzenie od końca maja do połowy czerwca też nie jest najlepszym pomysłem, bo wtedy mogą być okresy suszy, które stresują rośliny. I jeszcze, dobrze jest unikać przesadzania w czasie intensywnego wzrostu, bo to może je osłabić. Dlatego, jak chcesz, żeby iglaki się dobrze rozwijały, warto trzymać się sprawdzonych zasad dotyczących sadzenia.

Pytanie 16

W piaskownicach piasek powinien być wymieniany

A. raz w roku

B. co tydzień

C. co pięć lat

D. raz w miesiącu

Wymiana piasku co pięć lat, raz w miesiącu lub co tydzień nie jest praktykowana ani zalecana w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Tak długi interwał wymiany, jak co pięć lat, może prowadzić do gromadzenia się niebezpiecznych zanieczyszczeń, co może stanowić zagrożenie dla zdrowia dzieci. Piasek w piaskownicach wymaga regularnej konserwacji, a jego jakość może się dramatycznie pogorszyć w krótkim czasie. Regularne czyszczenie i wymiana powinny być dostosowane do intensywności korzystania z piaskownicy oraz warunków atmosferycznych. W przypadku wymiany raz w miesiącu lub co tydzień, koszty i zasoby mogą być nieproporcjonalnie wysokie w porównaniu do rzeczywistych potrzeb. Piaskownica, która jest użytkowana sporadycznie, prawdopodobnie nie wymaga tak częstej wymiany, jednak regularna inspekcja jest kluczowa, aby zidentyfikować potencjalne zanieczyszczenia. Praktyka wymiany piasku powinna być oparta na zasadach zarządzania jakością przestrzeni zabaw, które uwzględniają warunki eksploatacji, lokalizację oraz rodzaj użytkowników. Należy pamiętać, że zdrowie dzieci jest najważniejsze, a zbyt rzadkie lub zbyt częste wymiany piasku mogą prowadzić do problemów, które można łatwo uniknąć przez wdrożenie rozsądnych praktyk utrzymania.

Pytanie 17

Krzewem, który jest odporny na niskie temperatury i dobrze rozwija się w różnych rodzajach gleb, jest

A. lilak pospolity (Syringa vulgaris)

B. różanecznik (Rhododendron x hybrida)

C. hortensja ogrodowa (Hydrangea macrophylla)

D. tamaryszek drobnokwiatowy (Tamarix parviflora)

Lilak pospolity (Syringa vulgaris) to krzew, który wykazuje dużą odporność na mróz, co czyni go idealnym wyborem do ogrodów w klimacie umiarkowanym. Roślina ta potrafi przetrwać trudne warunki zimowe, co sprawia, że jest często stosowana w przestrzeniach publicznych oraz prywatnych ogrodach. Lilaki preferują gleby dobrze przepuszczalne, ale potrafią dostosować się do różnych rodzajów podłoża, co pozwala na ich uprawę w różnych warunkach glebowych. W praktyce oznacza to, że mogą być sadzone zarówno na piaszczystych, jak i gliniastych glebach, a także w miejscach o ograniczonym dostępie do wody. Ponadto, lilaki są cenione za swoje dekoracyjne kwiaty, które przyciągają owady zapylające i są doskonałym elementem ogrodowej kompozycji. Dzięki swojej uniwersalności, lilak pospolity jest często stosowany w standardach projektowania krajobrazu, gdzie jego walory estetyczne i odporność na niekorzystne warunki są wysoko cenione.

Pytanie 18

Aby stworzyć na rabacie kompozycję w kolorach dopełniających, należy zastosować kwiaty w barwach

A. niebieskim i fioletowym

B. fioletowym i żółtym

C. czerwonym i pomarańczowym

D. czerwonym i żółtym

Fioletowy i żółty to naprawdę fajne kolory, które super się uzupełniają, bo są naprzeciwko siebie na kole barw. Kiedy użyjesz ich w bukiecie, to efekt potrafi naprawdę przyciągnąć wzrok. Chociażby nagietek w tym żółtym kolorze i lawenda w fioletowym to świetne połączenie. Pamiętaj, żeby zwrócić uwagę na intensywność tych kolorów, bo to może zmienić cały wygląd kompozycji. Projektując ogród czy kwietnik, dobrze jest pomyśleć o kolorystycznym kontraście, bo to jest takie powszechne, że aż się prosi, by to wykorzystać. Dobrze dobrane kolory nie tylko ładnie wyglądają, ale również wpływają na atmosferę, więc warto to mieć na uwadze. Nie zapomnij też o sezonach kwitnienia roślin, żeby wszystko ładnie prezentowało się przez cały czas! A dopełniające kolory mogą nawet sprawić, że przestrzeń wyda się większa, co jest super przydatne w mniejszych ogrodach.

Pytanie 19

Jaką kategorię terenów zielonych można przypisać niezabudowanemu obszarowi w mieście, który pełni rolę rekreacyjną i ma charakter dużego, swobodnie zaaranżowanego ogrodu z alejami do spacerów?

A. Alej

B. Nabrzeży

C. Lasków

D. Zieleni miejskiej

Parki to obszary terenów zieleni, które są przeznaczone do rekreacji i wypoczynku. Charakteryzują się swobodnym układem przestrzennym, często z alejami spacerowymi, które umożliwiają mieszkańcom korzystanie z natury w miejskiej przestrzeni. Parki mogą mieć różne formy – od niewielkich zieleńców w miastach, po rozległe tereny urządzane z różnorodnymi atrakcjami, jak place zabaw, ścieżki rowerowe czy stawy. W praktyce, parki odgrywają kluczową rolę w poprawie jakości życia mieszkańców, oferując przestrzeń do aktywności fizycznej, relaksu oraz obcowania z przyrodą. Zgodnie ze standardami urbanistycznymi, parki powinny być projektowane z myślą o dostępności dla wszystkich grup wiekowych oraz spełniać normy ekologiczne, na przykład poprzez wprowadzanie rodzimych roślin. Dobre praktyki projektowe uwzględniają różnorodność funkcji, takich jak organizacja wydarzeń kulturalnych czy edukacyjnych w otoczeniu przyrody.

Pytanie 20

Który chwast ma żółte kwiaty i jest poważnym zagrożeniem dla trawnika?

A. Rdest ptasi (Polygonum aviculare)

B. Mniszek lekarski (Taraxacum officinale)

C. Pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica)

D. Perz właściwy (Elymus repens)

Mniszek lekarski (Taraxacum officinale) jest powszechnym chwastem, który kwitnie na żółto i stanowi poważne zagrożenie dla trawników z kilku powodów. Po pierwsze, mniszek jest niezwykle odporny i łatwo rozprzestrzenia się poprzez nasiona, które są przenoszone przez wiatr na dużą odległość. Jego system korzeniowy jest również silny, co pozwala mu konkurować z trawami o wodę i składniki odżywcze. W praktyce może to prowadzić do znacznego osłabienia trawnika, utrudniając jego regenerację. W przypadku intensywnego rozwoju mniszka, może on zdominować powierzchnię trawnika, co skutkuje zmniejszeniem estetyki oraz funkcjonalności zieleni. Przeciwdziałanie mniszkowi obejmuje regularne koszenie, stosowanie herbicydów selektywnych oraz techniki poprawiające zdrowotność trawnika, takie jak aeracja i nawożenie. Zgodnie z najlepszymi praktykami w ochronie roślin, ważne jest, aby podejmować działania prewencyjne oraz monitorować rozwój mniszka, aby skutecznie kontrolować jego populację.

Pytanie 21

Ochrona warstwy urodzajnej gleby w obszarach, gdzie prowadzone są prace ziemne, polega na

A. przechowywaniu jej pod zadaszeniami

B. przechowywaniu jej w pryzmach

C. przykryciu gleby warstwą torfu

D. przykryciu gleby foliowymi płachtami

Odpowiedzi sugerujące magazynowanie gleby pod wiatami lub przykrywanie jej materiałami takimi jak folie czy torf, chociaż mogą wydawać się sensowne, zawierają istotne braki w kontekście praktycznego zarządzania urodzajną warstwą gleby. Magazynowanie pod wiatą, mimo że chroni glebę przed opadami i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, nie zapewnia odpowiedniej wentylacji. To może prowadzić do powstania warunków anaerobowych, które są szkodliwe dla mikroorganizmów glebowych, niezbędnych do zachowania zdrowia gleby. Przykrycie gleby płachtami foliowymi ogranicza dostęp powietrza, co może sprzyjać rozwojowi pleśni oraz innych patogenów, a także może prowadzić do degradacji właściwości gleb poprzez zatrzymywanie wody, co jest szczególnie niekorzystne w przypadku nadmiaru wilgoci. Użycie torfu, z kolei, pomimo iż jest to materiał organiczny, może nie być efektywnym rozwiązaniem, gdyż torf ma inne właściwości fizykochemiczne od gleby urodzajnej, co może prowadzić do zaburzeń w strukturze i składzie chemicznym zgromadzonej gleby. Zastosowanie tych nieodpowiednich metod może w rezultacie prowadzić do dalszej degradacji gleby, co jest sprzeczne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Właściwe praktyki wymagają więc przemyślanego i holistycznego podejścia do magazynowania gleby, które uwzględnia jej zdrowie i użyteczność w przyszłości.

Pytanie 22

Do grupy drzew, których nie należy przycinać na początku wiosny z powodu zjawiska tzw. wiosennego płaczu, zaliczają się

A. jesiony, lipy

B. dęby, wierzby

C. graby, klony

D. topole, jarząby

Graby i klony to gatunki drzew, które powinny być pielęgnowane z uwagą, zwłaszcza w kontekście wczesnowiosennego cięcia. Płacz wiosenny, zwany także sokowaniem, występuje, gdy temperatura rośnie, a sok drzewny zaczyna krążyć z korzeni do gałęzi. W przypadku grabów i klonów, cięcie w tym okresie może prowadzić do znacznych strat soku, co wpływa na zdrowie i kondycję drzew. Ponadto, standardy arborystyczne zalecają, aby cięcie drzew odbywało się w odpowiednich porach roku, co ma kluczowe znaczenie dla ich długowieczności. W praktyce, aby zminimalizować straty soku, zaleca się cięcie tych drzew w okresie spoczynku, czyli późną jesienią lub zimą. Takie podejście pozwala na skuteczną regenerację drzew oraz dostosowanie ich do warunków środowiskowych. Wiedza na temat odpowiedniego terminu cięcia jest kluczowa dla arborystów i ogrodników, dbających o zdrowie drzew oraz estetykę przestrzeni zielonych.

Pytanie 23

Przedstawiony na zdjęciu fragment terenu jest przykładem krajobrazu

A. kulturowego zdegradowanego.

B. kulturowego harmonijnego.

C. pierwotnego.

D. naturalnego.

Odpowiedź "kulturowego harmonijnego" jest właściwa, ponieważ przedstawiony krajobraz wykazuje cechy, które odpowiadają temu typowi krajobrazu. Krajobraz kulturowy harmonijny charakteryzuje się zintegrowanym podejściem do użytkowania przestrzeni, w którym elementy przyrodnicze i antropogeniczne współistnieją w sposób zrównoważony. W przypadku pokazanym na zdjęciu widoczna jest starannie uprawiana ziemia, co sugeruje wysoką jakość agrokultury oraz dbałość o środowisko. Elementy takie jak zorganizowana przestrzeń mieszkalna i obecność obszarów zielonych wskazują na odpowiednią infrastrukturę oraz świadome zarządzanie przestrzenią. W praktyce, krajobrazy kulturowe harmonijne są często stosowane w planowaniu terenów wiejskich czy urbanistycznym, zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju. Takie podejście pozwala na zachowanie różnorodności biologicznej oraz wspieranie lokalnych społeczności, co jest zgodne z aktualnymi trendami w inżynierii środowiska oraz ochronie przyrody.

Pytanie 24

Aby uzyskać płaszczyzny wertykalne, należy zastosować

A. pnącza ogrodowe

B. drzewa iglaste

C. krzewy liściaste

D. rośliny dwuletnie

Pnącza ogrodowe są idealnym rozwiązaniem do tworzenia płaszczyzn wertykalnych, ponieważ ich struktura i sposób wzrostu doskonale nadają się do pokrycia pionowych powierzchni. Pnącza, takie jak winorośl, bluszcz czy wiciokrzew, potrafią wspinać się na różne konstrukcje, takie jak trejaże, pergole czy ściany, co pozwala na efektywne zagospodarowanie przestrzeni w ogrodzie. Dzięki ich zastosowaniu można stworzyć zielone ściany, które nie tylko estetycznie poprawiają wygląd przestrzeni, ale również działają jako naturalne izolatory, poprawiając mikroklimat w okolicy. W kontekście zrównoważonego rozwoju, pnącza przyczyniają się do zwiększenia bioróżnorodności, stanowiąc habitat dla różnych gatunków ptaków i owadów. Warto również zwrócić uwagę na ich właściwości oczyszczające powietrze, co jest szczególnie istotne w miejskich aglomeracjach. Zgodnie z dobrymi praktykami w projektowaniu zieleni, stosowanie pnączy przyczynia się do efektywnego wykorzystania przestrzeni oraz wzbogacania wizualnego krajobrazu ogrodowego.

Pytanie 25

Jakie wymagania muszą spełniać drzewa przeznaczone do sadzenia?

A. Właściwie wykształcone pędy i pąki kwiatowe

B. Właściwie ukształtowany pokrój oraz system korzeniowy

C. Właściwie rozwinięte pąki liściowe oraz korzenie boczne

D. Właściwie uformowany pień oraz korzeń główny

Prawidłowe warunki dla drzew przeznaczonych do sadzenia są często mylone z innymi kryteriami, co może prowadzić do błędnych wyborów. Odpowiedzi dotyczące pąków liściowych, pędów czy pąków kwiatowych mogą wydawać się istotne, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do najważniejszych aspektów dotyczących wzrostu i rozwoju drzew. Pąki liściowe są istotne dla późniejszego wzrostu, ale ich wykształcenie nie jest kluczowe w kontekście sadzenia. W przypadku pędów i pąków kwiatowych, koncentrowanie się na tych elementach może zniekształcić nasze zrozumienie tego, co jest najważniejsze dla zdrowia i stabilności drzewa. Prawidłowo uformowany przewodnik jest istotny dla kontroli wzrostu, jednak bez solidnego systemu korzeniowego, drzewo nie będzie w stanie przetrwać w nowym środowisku. Również pokrój, który nie jest dostosowany do warunków lokalnych, może prowadzić do problemów związanych z rozwojem i zdrowiem drzewa. Typowym błędem jest mylenie fazy wzrostu z wymaganiami sadowniczymi. Zrozumienie, że zdrowy system korzeniowy i odpowiedni pokrój są fundamentalne do sukcesu sadzenia, jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się rolnictwem czy ogrodnictwem. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze drzew zwracać uwagę na te właśnie aspekty, a nie tylko na ich wygląd czy inne nieistotne cechy.

Pytanie 26

Urządzenie przedstawione na fotografii stosuje się do

A. cięcia żywopłotu obwódkowego.

B. usuwania przekwitłych kwiatostanów.

C. usuwania zbędnych drzew.

D. cięcia żywopłotu ochronnego.

Urządzenie przedstawione na fotografii to piła łańcuchowa spalinowa, która jest specjalistycznym narzędziem przeznaczonym do cięcia drewna, zwłaszcza w kontekście usuwania zbędnych drzew. Piły łańcuchowe są powszechnie stosowane w leśnictwie oraz pracach ogrodniczych, gdzie wymagane jest precyzyjne, ale jednocześnie efektywne cięcie większych średnic pni drzew. W praktyce, użytkownicy korzystają z tych narzędzi do usuwania drzew w ramach porządkowania terenu, eliminacji drzew uszkodzonych lub chorych, a także w celu poprawy zdrowia całego ekosystemu leśnego. Standardy bezpieczeństwa, takie jak stosowanie sprzętu ochronnego i przestrzeganie procedur pracy, są kluczowe przy obsłudze piły łańcuchowej. Ponadto, umiejętność oceny stanu drzewa oraz umiejętny dobór techniki cięcia są niezbędne do skutecznego i bezpiecznego korzystania z tego narzędzia, co podkreśla znaczenie właściwego przeszkolenia w zakresie obsługi pił łańcuchowych.

Pytanie 27

Jakie środki ochrony osobistej powinien użyć pracownik przystępujący do koszenia trawnika kosą spalinową?

A. Osłonę twarzy, ochronniki słuchu, obuwie zabezpieczające stopy

B. Okulary ochronne, rękawice, ochronniki słuchu

C. Osłonę twarzy, rękawice, obuwie zabezpieczające stopy

D. Okulary ochronne, rękawice, obuwie zabezpieczające stopy

Osłona twarzy, ochronniki słuchu i obuwie chroniące stopy to kluczowe środki ochrony indywidualnej, które powinien zastosować pracownik przystępujący do koszenia trawnika kosą spalinową. Osłona twarzy chroni przed odłamkami trawy i innych materiałów, które mogą zostać wyrzucone podczas pracy. Jest to szczególnie istotne, ponieważ drobne cząstki mogą powodować poważne uszkodzenia wzroku. Ochronniki słuchu są niezbędne, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia słuchu spowodowanego głośną pracą silnika spalinowego, który generuje hałas na poziomie przekraczającym 90 dB, co może prowadzić do problemów ze słuchem w dłuższej perspektywie. Obuwie chroniące stopy, najlepiej z twardą podeszwą i noskiem ochronnym, zabezpiecza przed urazami mechanicznymi oraz zapewnia stabilność na nierównym terenie. Zgodnie z normą PN-EN 13032-1:2011, odpowiednie środki ochrony indywidualnej powinny być stosowane w każdej sytuacji, gdzie istnieje ryzyko urazów ciała. Użycie tych środków nie tylko zwiększa bezpieczeństwo pracowników, ale również zgodność z przepisami BHP.

Pytanie 28

W szkółkarstwie, co oznacza symbol B+S, odnosząc się do bryły korzeniowej drzewa liściastego zabezpieczonej?

A. tkaniną jutową

B. sznurkiem

C. siatką drucianą

D. folią

Symbol B+S w szkółkarstwie odnosi się do bryły korzeniowej drzew liściastych, która jest zabezpieczona siatką drucianą. To rozwiązanie jest stosowane w praktyce szkółkarskiej, ponieważ siatka druciana skutecznie chroni korzeniową bryłę przed uszkodzeniami mechanicznymi podczas transportu i sadzenia. Dzięki temu, po posadzeniu, drzewo ma większe szanse na przetrwanie, ponieważ minimalizuje ryzyko uszkodzenia delikatnych korzeni. Siatka druciana pozwala także na swobodny dostęp powietrza do korzeni, co jest istotne dla ich zdrowia i wzrostu. Warto podkreślić, że zgodnie z dobrymi praktykami w szkółkarstwie, bryła korzeniowa powinna być odpowiedniej wielkości i dobrze uformowana, co znacznie zwiększa szanse na udane ukorzenienie się rośliny. Przykładowo, w przypadku sadzenia drzew na terenach miejskich, przy użyciu siatki drucianej można łatwo przenieść drzewo z jednego miejsca na drugie, co jest niezbędne w kontekście urbanizacji i zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 29

Jakie gatunki roślin w polskich warunkach klimatycznych potrzebują zimą przechowywania organów podziemnych w pomieszczeniach?

A. Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea), funkia sina (Hosta glauca)

B. Begonia bulwiasta (Begonia tuberhyrida), dalia ogrodowa (Ddhliax cultorum)

C. Piwonia chińska (Paeonia lactiflora), liliowiec ogrodowy (Hemerocallis hybrida)

D. Goździk pierzasty (Dianthusplummarius), kosaciec syberyjski (Iris sybirica)

Begonia bulwiasta oraz dalia ogrodowa to rośliny, które w polskich warunkach klimatycznych wymagają przechowywania organów podziemnych w pomieszczeniach podczas zimy. Obie te rośliny mają bulwy, które są wrażliwe na mróz. W polskim klimacie, gdzie zimowe temperatury mogą spadać poniżej zera, konieczne jest ich zabezpieczenie przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Optymalnym rozwiązaniem jest wykopanie bulw po pierwszych przymrozkach, dokładne oczyszczenie ich z ziemi, a następnie przechowywanie w suchym, przewiewnym i ciemnym miejscu. Wiedza ta jest szczególnie istotna dla ogrodników oraz amatorów upraw roślin ozdobnych, ponieważ niewłaściwe przechowywanie może prowadzić do gnicia bulw lub ich obumierania. Warto także pamiętać, że przed sadzeniem w nowym sezonie, bulwy należy delikatnie przygotować, przetrzymując je w temperaturze pokojowej, aby pobudzić je do wzrostu. Prawidłowe postępowanie z tymi roślinami jest zgodne z najlepszymi praktykami ogrodniczymi, co przyczynia się do ich zdrowego wzrostu i obfitego kwitnienia.

Pytanie 30

Jakie gatunki warto wybrać do wiosennego zasadzania kwietnika?

A. Aksamitka wyniosła (Tagetes erecta) oraz złocień trójbarwny (Chrysanthemum coronarium)

B. Bratek ogrodowy (Viola witrockiana) oraz stokrotka pospolita (Bellis perennis)

C. Prawoślaz różowy (Althea rosea) oraz naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea)

D. Floks wiechowaty (Phlox paniculata) oraz maciejka dwuroga (Matthiola bicornis)

Bratek ogrodowy i stokrotka to świetne wybory na wiosenny kwietnik. Obydwa gatunki są mocne, dobrze znoszą wiosenne warunki i długo kwitną, więc ogrodnicy je bardzo lubią. Bratek zachwyca różnorodnością kolorów, a jego niska wysokość świetnie nadaje się na krawędzie rabat. Stokrotka z kolei, z tymi białymi i różowymi kwiatami, dodaje lekkości i uroku w ogrodzie. Fajnie jest je łączyć w różne rabaty, na przykład w parkach miejskich, gdzie potrafią cieszyć oczy przez długi czas. Przyciągają też owady, co jest ważne dla bioróżnorodności. Pamiętaj tylko o tym, żeby odpowiednio przygotować glebę i dbać o podlewanie, bo to kluczowe w ogrodnictwie.

Pytanie 31

Gospodarstwo działające w ogrodnictwie, o powierzchni 0,5 ha nowoczesnych szklarni oraz tuneli foliowych z systemem ogrzewania, dysponuje możliwościami do produkcji

A. materiału wyjściowego do pędzenia roślin cebulowych

B. rozsad na potrzeby różnych klientów

C. wysokiej klasy krzewów róż

D. drzew i krzewów dekoracyjnych w pojemnikach

Wybieranie drzew i krzewów ozdobnych w pojemnikach czy też wysokiej jakości krzewów róż niekoniecznie sprawdzi się w małym gospodarstwie, takim jak 0,5 ha z nowoczesnymi szklarniami. Produkcja takich roślin zajmuje dużo miejsca i czasu, a to w intensywnej produkcji wiąże się z problemami. Krzewy róż, choć są modne, potrzebują specjalnych warunków, typu odpowiednia gleba, a przy małej powierzchni może być ciężko z tym wszystkim. Również materiał do pędzenia roślin cebulowych, chociaż technicznie da się to zrobić w szklarniach, potrzebuje dużo zasobów i odpowiednich technik, co w małych gospodarstwach nie jest zbyt praktyczne. Często myślimy, że nowoczesne szklarnie to tylko popularne rośliny ozdobne, ale tak naprawdę ważne jest, żeby dostosować produkcję do warunków swojego gospodarstwa. W tym przypadku lepszym rozwiązaniem będzie raczej produkcja rozsady.

Pytanie 32

Jakie instrumenty powinno się zastosować do zmierzenia różnicy wysokości pomiędzy wejściem do parku a bramą wyjazdową oddaloną o 100 m?

A. Poziomica, taśma.

B. Niwelator, łata.

C. Węgielnica, poziomnica.

D. Węgielnica, teodolit.

Wykorzystanie poziomnicy oraz taśmy, węgielnicy i teodolitu, czy węgielnicy i poziomnicy do pomiaru różnicy wysokości nie jest optymalnym rozwiązaniem. Poziomnica, choć przydatna w pomiarach horyzontalnych, nie dostarcza informacji o różnicy wysokości, gdyż jej zastosowanie ogranicza się do sprawdzania poziomu powierzchni. Taśma może być użyta do pomiaru odległości, ale nie jest odpowiednia do określenia różnic wysokości w terenie. Węgielnica, podobnie jak poziomnica, jest narzędziem do pomiarów kątów, a nie różnic wysokości. Teodolit, choć wykorzystuje się go do pomiarów kątowych w geodezji, również nie jest narzędziem dedykowanym do bezpośredniego pomiaru różnic wysokości, co sprawia, że jego zastosowanie w tym kontekście byłoby nieefektywne. Należy pamiętać, że pomiary różnicy wysokości wymagają precyzyjnych i odpowiednich narzędzi, których celem jest eliminacja błędów pomiarowych oraz uzyskanie jak najwyższej dokładności. Typowym błędem jest sądzenie, że narzędzia przeznaczone do pomiarów kątowych mogą zastąpić te specyficznie zaprojektowane do pomiaru wysokości. Aby uzyskać wiarygodne wyniki, kluczowe jest stosowanie odpowiednich metod oraz narzędzi, które byłyby zgodne z międzynarodowymi standardami w geodezji.

Pytanie 33

Długość ścieżki wynoszącej 12 m na mapie w skali 1:50 to

A. 12 cm

B. 6 cm

C. 24 cm

D. 18 cm

Wiesz, przy obliczeniach związanych ze skalą mapy, łatwo można się pogubić. Często ludzie myślą, że długość na mapie od razu przekłada się na rzeczywistość, a to nie tak. Na przykład, jeśli wybrałeś 12 cm, to myślisz, że to długość na mapie, ale trzeba wziąć pod uwagę skalę 1:50. To znaczy, że 12 cm na mapie to 600 cm w rzeczywistości, czyli 6 m! Opcja 18 cm też jest błędna, bo to by oznaczało 9 m, a to się gryzie z danymi. Z kolei 6 cm to wynik myślenia, że wszystko jest pomniejszone, co też nie jest zgodne z zasadami. Takie błędy pokazują, że jeszcze trzeba przepracować temat skali, żeby dobrze rozumieć, jak to działa w praktyce, zwłaszcza w takich dziedzinach jak geodezja czy architektura.

Pytanie 34

Przy sadzeniu szpaleru drzew w trudnych warunkach siedliskowych, takich jak wzdłuż ulicy w mieście, zaleca się

A. wykonywanie głębokich dołów

B. znaczne ograniczenie systemu korzeniowego drzew

C. stworzenie warstwy drenującej na dnie dołu

D. poprawę struktury i nawadnianie gleby

Silne zredukowanie systemu korzeniowego drzew może wydawać się logicznym rozwiązaniem w trudnych warunkach sadzenia, jednak jest to podejście, które może prowadzić do poważnych problemów w przyszłości. Redukcja korzeni może zakłócić naturalny rozwój drzewa, ograniczając jego zdolność do pobierania wody i składników odżywczych. Drzewa, które mają ograniczony system korzeniowy, są bardziej podatne na stres, choroby i uszkodzenia. Ponadto, przygotowanie głębokich dołów nie zawsze jest skuteczne, zwłaszcza w miejscach z ciężkimi glebami lub z ograniczonym dostępem do wody. W głębokich dołach może łatwo dochodzić do stagnacji wody, co prowadzi do gnicia korzeni. Wykonanie warstwy drenującej na dnie dołu, choć może być korzystne w pewnych warunkach, nie zastępuje fundamentalnej potrzeby poprawy struktury gleby oraz jej nawadniania. Drenowanie wód gruntowych bez odpowiedniego zarządzania zasobami wodnymi może prowadzić do odwodnienia gleby, co jest równie niekorzystne dla zdrowia drzew. W praktyce, koncentrowanie się na poprawie jakości gleby oraz nawadnianiu powinno być traktowane jako główne cele przy sadzeniu drzew w trudnych warunkach, aby zapewnić ich długoterminowy rozwój i zdrowie, zgodnie z najlepszymi praktykami w arborystyce.

Pytanie 35

Uzyskanie pozwolenia na budowę jest wymagane w przypadku tworzenia zbiornika wodnego o powierzchni

A. 5 m2

B. 15 m2

C. 35 m2

D. 25 m2

Budowa zbiornika wodnego o powierzchni 35 m² rzeczywiście wymaga uzyskania pozwolenia na budowę. Zgodnie z przepisami Prawa budowlanego w Polsce, zbiorniki wodne o powierzchni powyżej 30 m² podlegają regulacjom, które mają na celu ochronę środowiska i zapewnienie bezpieczeństwa budowli. Przykładowo, zbiorniki do 30 m² mogą być budowane bez pozwolenia, co często prowadzi do nieodpowiednich praktyk, takich jak nieprawidłowe oszacowanie wpływu na lokalny ekosystem. Zbieranie deszczówki czy budowa małych stawów rekreacyjnych to popularne praktyki, które mogą nie wymagać formalności, jednakże większe zbiorniki, takie jak te o powierzchni 35 m², muszą być projektowane z pełnym uwzględnieniem przepisów technicznych oraz oceny oddziaływania na środowisko. Praktyczne aspekty budowy takich zbiorników obejmują dobór odpowiednich materiałów budowlanych, zaprojektowanie systemów odprowadzania wód, a także planowanie dostępu do zbiornika w celu jego konserwacji i ewentualnych napraw. Dobre praktyki budowlane sugerują również konsultacje z inżynierami hydrotechnicznymi oraz uzyskanie opinii od służb ochrony środowiska, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami.

Pytanie 36

Jakiego narzędzia używa się do sadzenia rozsad roślin jednorocznych?

A. Szpadlem prostym

B. Szpadlem ostrym

C. Łopatką

D. Łopatą

Łopatka jest narzędziem, które najlepiej sprawdza się przy sadzeniu rozsad roślin jednorocznych ze względu na jej kształt i rozmiar. Umożliwia precyzyjne przenoszenie ziemi i wykopywanie niewielkich dołów, które są idealne do umieszczania młodych roślin. Dzięki niewielkiej powierzchni roboczej, łopatka pozwala unikać nadmiernego uszkadzania korzeni innych pobliskich roślin, co jest kluczowe, gdy sadzimy rozsadę w już zagospodarowanej przestrzeni. Podczas sadzenia, ważne jest, aby wykopać dołek o odpowiedniej głębokości, co zapewnia właściwą stabilizację rośliny oraz sprzyja jej zdrowemu rozwojowi. Łopatka jest także wygodna w użytkowaniu, co zmniejsza ryzyko kontuzji oraz zmęczenia podczas dłuższej pracy w ogrodzie. Dobre praktyki w zakresie sadzenia rozsad zalecają użycie łopatki, aby zachować odpowiednią odległość między roślinami oraz zapewnić im wystarczającą przestrzeń do wzrostu. Warto również pamiętać o odpowiednim nawadnianiu i przygotowaniu podłoża, co znacząco wpływa na zdrowie roślin.

Pytanie 37

Obsadzanie kwietników sezonowych w okresie letnim realizuje się

A. w drugiej połowie kwietnia

B. w drugiej połowie maja

C. w pierwszej połowie kwietnia

D. w pierwszej połowie maja

Sadzenie kwiatów w pierwszej połowie maja czy w kwietniu to raczej zły krok. Wczesne wsadzanie roślin ciepłolubnych może je uszkodzić przez późne przymrozki, które w naszym klimacie mogą się zdarzać nawet do połowy maja. Na przykład w pierwszej połowie kwietnia niska temperatura w nocy to spory problem i może doprowadzić do osłabienia roślin. Wiele z nich potrzebuje ciepłej gleby, a jeśli wsadzisz je za wcześnie, to ich wzrost może się opóźnić. Warto dostosować terminy do lokalnych warunków, bo to naprawdę ważne. Ogrodnicy powinni mieć to na uwadze, żeby nie marnować czasu i pieniędzy. Czasami brak zrozumienia tych zasad może skutkować całkowitym fiaskiem w obsadzaniu kwietników.

Pytanie 38

Palikowanie form piennych drzew owocowych, które są sadzone na stałe z bryłą korzeniową, powinno być wykonane

A. przed zasypywaniem bryły korzeniowej

B. po umieszczeniu bryły korzeniowej w dołku

C. przed umieszczeniem bryły korzeniowej w dołku

D. po posadzeniu rośliny

Wybór odpowiedzi, gdzie palikowanie zrobiłeś przed sadzeniem lub przed zasypaniem bryły, jest nie do końca dobre. Takie coś może naprawdę uszkodzić korzenie, a to nie jest fajne. Jak robimy dołek, to musimy pamiętać, by roślina miała najlepsze warunki do wzrostu, co oznacza, że trzeba uważać na korzenie. Jak palik będzie przed zasadzeniem, to może zająć miejsce, które powinny zająć korzenie, co może je doprowadzić do zgnilizny. A jeśli palik włożysz przed zasypaniem bryły, to korzenie mogą się źle ułożyć w ziemi, co znowu może zrobić im krzywdę. Dodatkowo palikowanie po sadzeniu daje szansę na lepsze dostosowanie rośliny do nowego miejsca, bo wtedy widzimy, czy dobrze stoi i czego potrzebuje. Jeśli zignorujemy te zasady, to możemy narazić roślinę na niepoprawny rozwój czy nawet ją zabić. Umiejętność prawidłowego palikowania to coś, co powinno się umieć, jak prowadzi się szkółki lub dba o drzewa. To jest też potwierdzone przez różne standardy w branży, które mówią, jak powinno się sadzić i palikować.

Pytanie 39

Na glebach o lekkiej strukturze, dobrze przepuszczających wodę, ubogich w substancje odżywcze, można tworzyć

A. ogrody różane

B. kwietniki sezonowe

C. rabaty bylinowe

D. ogrody skalne

Ogrody skalne są doskonałym rozwiązaniem do zakładania na glebach lekkich, przepuszczalnych i ubogich w składniki pokarmowe. Tego typu gleby, charakterystyczne dla terenów górskich i piaszczystych, mają ograniczoną zdolność zatrzymywania wody oraz składników mineralnych. Rośliny do ogrodów skalnych, takie jak sukulenty, byliny oraz inne gatunki roślin kserofitycznych, są przystosowane do takich warunków, co czyni je optymalnym wyborem. Dzięki ich wyjątkowej zdolności do przetrwania w trudnych warunkach, ogrody skalne nie tylko stają się estetycznym elementem krajobrazu, ale także wymagają minimalnej pielęgnacji i nawożenia. Dobre praktyki w zakładaniu ogrodów skalnych obejmują staranne dobieranie roślin, które dobrze znoszą stres wodny, oraz odpowiednie formowanie podłoża, aby zapewnić prawidłowy drenaż. Dodatkowo, dobór odpowiednich kamieni i materiałów budowlanych wpływa na estetykę i funkcjonalność ogrodu, co jest kluczowe dla stworzenia harmonijnej przestrzeni.

Pytanie 40

Podstawowe czynności pielęgnacyjne dla łąki kwietnej to

A. koszenie 1-2 razy w miesiącu i nawożenie azotowe

B. koszenie 3-4 razy w roku oraz chemiczne odchwaszczanie

C. koszenie 3-4 razy w miesiącu i dosiewanie nowych roślin

D. koszenie 1-2 razy w roku oraz dosiewanie roślin

Koszenie 1-2 razy w roku i dosiewanie roślin jest najodpowiedniejszym podejściem do pielęgnacji łąki kwietnej. Rekomendacje te opierają się na założeniu, że łąki kwietne są ekosystemami o dużej bioróżnorodności, które najlepiej funkcjonują przy minimalnej ingerencji. Koszenie w takim rytmie pozwala na zachowanie naturalnych cykli wzrostu i kwitnienia, co sprzyja rozwojowi różnych gatunków roślin. Dosiewanie roślin jest kluczowe, aby uzupełnić ewentualne braki w bioróżnorodności oraz zapewnić równowagę ekologiczną w łące. Standardy pielęgnacji łąk kwietnych, takie jak zasady agroleśnictwa, wskazują na korzyści płynące z utrzymania odpowiedniej struktury, co wpływa na żywotność i zdrowie całego ekosystemu. Przykładem może być wykorzystanie lokalnych gatunków roślin, które lepiej przystosowują się do warunków siedliskowych, co minimalizuje potrzebę stosowania sztucznych nawozów i środków ochrony roślin.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej