Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik spedytor
  • Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
  • Data rozpoczęcia: 23 października 2025 09:11
  • Data zakończenia: 23 października 2025 09:36

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Do czego służy etykieta logistyczna?

A. do oznaczania transportowych symboli manipulacyjnych
B. do oznaczania ładunku niebezpiecznego w trakcie transportu
C. do oznaczania miejsc, w których mocuje się ładunek
D. do identyfikacji ładunku w różnych etapach procesu transportowego
Etykieta logistyczna odgrywa kluczową rolę w identyfikacji ładunku na każdym etapie procesu transportowego. Jej głównym celem jest ułatwienie śledzenia przesyłek oraz zapewnienie, że informacje o ładunku są dostępne dla wszystkich uczestników łańcucha dostaw. W praktyce, etykiety logistyczne zawierają istotne dane, takie jak miejsce pochodzenia, docelowy adres, informacje o nadawcy i odbiorcy, a także szczegółowe instrukcje dotyczące manipulacji ładunkiem. Na przykład, w przypadku transportu międzynarodowego, etykieta może zawierać kody kreskowe lub QR, które umożliwiają szybkie skanowanie i automatyzację procesów. Dobre praktyki branżowe, takie jak używanie standardów GS1, wspierają jednolitą identyfikację produktów i przesyłek, co zwiększa efektywność i bezpieczeństwo transportu. Właściwe stosowanie etykiet logistycznych przyczynia się do minimalizacji błędów, przyspieszenia procesów oraz zwiększenia przejrzystości operacji magazynowych i transportowych.

Pytanie 4

Transport towarów przy użyciu pojazdu, który ma rejestrację zagraniczną lub należy do obcego przewoźnika, między lokalizacjami znajdującymi się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, nazywa się

A. kabotażowe
B. okazjonalne
C. kombinowane
D. intermodalne
Odpowiedź 'kabotażowe' jest trafna, bo ten termin dotyczy przewozów, które robią zagraniczne pojazdy lub przewoźnicy na terenie Polski. W skrócie, chodzi o transport ładunków między różnymi miastami w kraju. Kabotaż jest istotny dla transportu w Unii Europejskiej, bo ułatwia liberalizację usług w tej dziedzinie. Na przykład, wyobraź sobie, że włoski przewoźnik bierze ładunek z Warszawy do Wrocławia, a potem przewozi coś z Wrocławia do Krakowa. Dzięki kabotażowi przewoźnicy mogą lepiej planować trasy i wykorzystać swoją flotę efektywnie, co zgadza się z europejskimi standardami konkurencji. No i nie zapominajmy, że kabotaż jest regulowany przez unijne przepisy, które ustalają, co można, a czego nie czasami, żeby chronić lokalnych przewoźników.

Pytanie 5

Firma spedycyjna wykonuje przeciętnie 258 zleceń co miesiąc. Jaki jest współczynnik efektywności miesięcznej, jeśli 20 zleceń w danym miesiącu realizowanych jest z opóźnieniem?

A. 0,08
B. 0,92
C. 1,08
D. 12,9
W przypadku analizy błędnych odpowiedzi, kluczowe jest zrozumienie, czym jest współczynnik efektywności i jakie błędy logiczne mogą prowadzić do nieprawidłowych wyników. Na przykład, wybór wartości 12,9 może wynikać z błędnego założenia, że współczynnik efektywności powinien być wyrażony w jednostkach całkowitych, co jest mylnym podejściem w kontekście analizy wydajności. Z kolei odpowiedzi takie jak 0,08 lub 1,08 mogą sugerować niewłaściwe zrozumienie proporcji między zrealizowanymi a opóźnionymi zleceniami. Warto zauważyć, że współczynnik efektywności to wskaźnik, który powinien zawsze przyjmować wartość w przedziale od 0 do 1, gdzie 1 oznacza pełną efektywność. Każde przekroczenie tego zakresu, jak w przypadku 1,08, wskazuje na fundamentalny błąd w obliczeniach. Tego rodzaju nieprawidłowe podejście do obliczeń może wynikać z braku zrozumienia podstawowych zasad statystyki i matematyki, które są niezbędne w logistyce. Rozumienie zasady obliczania wskaźników efektywności jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami, a błędy w tych obliczeniach mogą prowadzić do mylnych wniosków i decyzji operacyjnych, co w konsekwencji wpływa na wyniki finansowe przedsiębiorstwa.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

Przedsiębiorstwo otrzymało zlecenie załadunku i przewozu ładunku umieszczonego na 18 paletach każda o wadze brutto 900 kg na odległość 200 km. Która oferta jest najtańsza dla realizacji całego zlecenia?

Oferta A.Oferta B.Oferta C.Oferta D.
do 20 palet - 2,45 zł/kmdo 1 tony - 2,60 zł/kmdo 100 km - 200,00 złdo 100 km - 400,00 zł
21-30 palet - 3,45 zł/km1,01-3 tony - 2,80 zł/kmod 101 km - 400,00 złod 101 km - 800,00 zł
31-33 palet - 4,45 zł/km3,01-24 ton - 2,90 zł/kmod 201 km - 600,00 złod 201 km - 1 000,00 zł
Załadunek 1 palety 0,50 złZaładunek 1 palety 1,00 złZaładunek 1 palety 3,50 zł-----------------------------
A. B.
B. C.
C. A.
D. D.
Analizując pozostałe oferty, widzimy, że niektóre z nich, mimo pierwszego wrażenia, mogą wydawać się atrakcyjne cenowo, jednak po bliższym przyjrzeniu się ich kosztom, okazuje się, że nie są one najlepszym rozwiązaniem. Oferta A, która opiewa na kwotę 699 zł, jest droższa od oferty C, co już powinno budzić wątpliwości. Natomiast oferta B, mimo niższej ceny 598 zł, nie została uznana za najtańszą z powodu dodatkowych opłat, które mogą się pojawić w trakcie realizacji zlecenia, co jest typowym błędem myślowym. Wiele osób popełnia błąd polegający na wyborze oferty wyłącznie na podstawie ceny, nie biorąc pod uwagę całkowitego kosztu realizacji, który obejmuje również dodatkowe usługi. Oferta D zaś, wyceniona na 1000 zł, jest zdecydowanie najdroższa, co czyni ją niekonkurencyjną. Kluczowe jest, aby w procesie podejmowania decyzji kierować się nie tylko kosztami, ale również jakością usług i doświadczeniem przewoźnika, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej. Zrozumienie tych aspektów jest niezbędne do podejmowania świadomych i efektywnych decyzji biznesowych.

Pytanie 8

Wklęsłe miejsce w podłodze pojazdu, przebiegające wzdłuż jego osi podłużnej, które ułatwia przytwierdzenie oraz unieruchomienie ładunku w formie kręgów i pozwala na obniżenie środka ciężkości załadowanego pojazdu, nazywa się

A. tiefbett
B. coilmulda
C. naprowadzacz
D. odbojnik
W przypadku podanych odpowiedzi, warto przyjrzeć się koncepcjom, które nie odpowiadają opisowi nieckowatej zagłębienia w podłodze pojazdu. Odbojnik to element montowany w pojazdach, który zapobiega uszkodzeniom podczas uderzeń, ale nie ma on związku z unieruchamianiem ładunku ani z obniżeniem środka ciężkości. Naprowadzacz z kolei to mechanizm, który służy do kierowania pojazdem na odpowiednią trasę, ale również nie pełni funkcji mocowania ładunków. Tiefbett, co w tłumaczeniu oznacza „głębokie dno”, może sugerować coś w rodzaju platformy, jednak nie odnosi się bezpośrednio do zagadnienia unieruchamiania ładunku w pojazdach. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi często wynikają z nieumiejętności precyzyjnego rozróżnienia funkcji poszczególnych elementów wyposażenia pojazdów. Zrozumienie, że każdy z tych elementów ma swoje określone zadanie, które nie pokrywa się z opisanymi właściwościami coilmuldy, jest kluczowe dla właściwego podejścia do tematu transportu i logistyki. Właściwe zrozumienie ról i funkcji różnych elementów wyposażenia pojazdów jest niezbędne dla zapewnienia efektywności oraz bezpieczeństwa procesów transportowych.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

Gdy analiza SWOT w firmie wskazuje na znaczący wewnętrzny potencjał, a jednocześnie organizacja znajduje się w niekorzystnej sytuacji zewnętrznej, jaką strategię należy zastosować?

A. obronną
B. mini-mini
C. maxi-mini
D. konkurencyjną
Zastosowanie strategii defensywnej może nie być najlepszym pomysłem, zwłaszcza gdy firma ma dużo wewnętrznych możliwości, ale zmaga się z trudnościami zewnętrznymi. Taka strategia często skupia się na minimalizowaniu strat i utrzymywaniu pozycji rynkowej, przez co może prowadzić do stagnacji i braku innowacji. Niektórzy mogą myśleć, że to zabezpieczenie przed zagrożeniami jest kluczowe, ale mając silne zasoby, lepiej działać proaktywnie, a nie tylko czekać na problemy. Mini-mini to podejście, które sugeruje, by maksymalizować zagrożenia i minimalizować zasoby, co wcale nie ma sensu, kiedy mamy w firmie sporo atutów. Powinniśmy wykorzystywać te zasoby do rozwoju a nie ich ograniczania. Choć strategia konkurencyjna może wyglądać na sensowną, to nie uwzględnia tego, że w obliczu zewnętrznych wyzwań lepiej skupić się na maksymalizacji swoich możliwości.

Pytanie 11

Jakie jest dążenie osoby stosującej twardy styl negocjacji?

A. zwycięstwo
B. nawiązanie nowych relacji biznesowych
C. zgoda
D. rozsądny rezultat osiągnięty w sposób przyjazny
Styl negocjacji określany jako twardy opiera się na dążeniu do osiągnięcia maksymalnych korzyści dla własnej strony, co często przekłada się na podejście konkurencyjne. W takim kontekście zwycięstwo oznacza nie tylko osiągnięcie lepszych warunków umowy, ale także umiejętność przeforsowania własnych interesów w sposób zdecydowany. W praktyce, osoby stosujące twardy styl negocjacji mogą korzystać z technik takich jak wywieranie presji, manifestowanie siły, a także umiejętne zarządzanie informacjami, aby uzyskać przewagę. W świecie biznesu, gdzie rywalizacja jest powszechna, takie podejście może być skuteczne, zwłaszcza w sytuacjach, kiedy stawka jest wysoka, a czas jest ograniczony. Oprócz technik twardego negocjowania, warto również znać i stosować zasady etyki negocjacyjnej, które mogą wpływać na postrzeganie oraz długoterminowe relacje z partnerami biznesowymi.

Pytanie 12

Dokumentem pisemnym wystawionym przez bank, który zapewnia zabezpieczenie płatności dla sprzedawcy oraz jednocześnie gwarantuje nabywcy otrzymanie towaru, jest

A. polecenia pobrania
B. akredytywa dokumentowa
C. faktura
D. polecenia zapłaty
Wybór innych opcji, takich jak faktura, polecenie zapłaty czy polecenie pobrania, nie odzwierciedla mechanizmu bezpieczeństwa płatności oferowanego przez akredytywę dokumentową. Faktura jest dokumentem potwierdzającym sprzedaż towaru lub usługi, ale nie zapewnia zabezpieczenia płatności. W przypadku faktury, sprzedający ryzykuje, że kupujący nie dokona płatności, co naraża go na straty. Polecenie zapłaty to instrukcja wydana bankowi przez dłużnika, co również nie gwarantuje bezpieczeństwa transakcji, ponieważ zależy od dobrej woli kupującego, a także wymaga wcześniejszego uzyskania zgody dłużnika. Z kolei polecenie pobrania, podobnie jak polecenie zapłaty, opiera się na zgodzie kupującego, co czyni je mniej wiarygodnym narzędziem w kontekście zabezpieczenia transakcji. W praktyce, korzystanie z akredytywy dokumentowej jest uznawane za najlepszą praktykę w handlu międzynarodowym, ze względu na jej zdolność do minimalizowania ryzyk związanych z płatnościami. Wiele firm stosuje akredytywy, aby zabezpieczyć swoje interesy i zapewnić sprawny przebieg transakcji, co jest istotne w kontekście globalnych rynków i różnorodnych regulacji prawnych dotyczących handlu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

Przegląd techniczny urządzeń używanych do transportu kontenerów podczas operacji przeładunkowych powinien być realizowany co?

A. 30 dni
B. 10 dni
C. 60 dni
D. 40 dni
Przegląd konserwacyjny urządzeń służących do przemieszczania kontenerów, takich jak dźwigi portowe czy wózki widłowe, jest kluczowym elementem zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania oraz bezpieczeństwa operacji przeładunkowych. Zgodnie z normami branżowymi, takimi jak ISO 9001 oraz wymaganiami lokalnych przepisów dotyczących bezpieczeństwa pracy, przeglądy te powinny być przeprowadzane co 30 dni. Regularne kontrole pozwalają na wczesne wykrywanie usterek, co może zapobiec poważnym awariom i wypadkom na terenie portu. Na przykład, jeżeli wózek widłowy nie zostanie poddany przeglądowi w wyznaczonym czasie, może dojść do uszkodzenia hydrauliki, co z kolei może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji podczas transportu kontenerów. W praktyce, wiele firm stosuje systemy zarządzania utrzymaniem ruchu (CMMS), które automatyzują planowanie przeglądów i zapewniają, że żadne urządzenie nie zostanie pominięte. Zastosowanie takich systemów znacząco zwiększa efektywność operacyjną oraz bezpieczeństwo pracy.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 17

Czas załadunku jednego kontenera 40’ o masie brutto 32 tony z placu składowego na środek transportu drogowego nie może przekroczyć 2 minut. Odległość na którą przenoszony jest kontener wynosi 180 m. Które urządzenie należy zastosować do przeniesienia kontenera?

Urządzenie IUrządzenie IIUrządzenie IIIUrządzenie IV
Średnia prędkość pracy [km/h]81065
Maksymalny udźwig [kg]29 00020 00035 00037 000
A. Urządzenie IV
B. Urządzenie II
C. Urządzenie I
D. Urządzenie III
Urządzenie III zostało wybrane jako właściwe z uwagi na jego odpowiedni udźwig oraz zdolność do szybkiego przenoszenia kontenera. Posiada ono udźwig wynoszący 35 000 kg, co przewyższa masę brutto kontenera wynoszącą 32 tony. W praktyce, wybór odpowiedniego urządzenia do transportu kontenerów jest kluczowy, aby zapewnić efektywność operacyjną i bezpieczeństwo. W branży logistycznej, standardy takie jak ISO 9001 podkreślają znaczenie odpowiedniego doboru narzędzi, aby zrealizować czas załadunku. W przypadku przenoszenia kontenerów na takich odległościach jak 180 m, urządzenie powinno również umożliwiać sprawną manewrowość i nie generować dużych opóźnień. Urządzenie III, dzięki swoim parametrom, jest w stanie zrealizować tę operację w wymaganym czasie poniżej 2 minut, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania łańcuchem dostaw oraz transportu. Warto zaznaczyć, że w sytuacjach wymagających szybkiego przenoszenia ładunków, dokładne zrozumienie specyfikacji technicznych urządzeń transportowych jest kluczowe dla skutecznego działania.

Pytanie 18

Jakie parametry są typowe dla środka transportu drogowego przekraczającego normy?

A. Wysokość pojazdu 4 m, dmc 38 t
B. Szerokość pojazdu 2,50 m, wysokość 4 m
C. Szerokość pojazdu 2,55 m, wysokość 4 m
D. Wysokość pojazdu 4,50 m, dmc 46 t
Wybierając odpowiedzi, które nie mieszczą się w określonych normach dla transportu drogowego, można wpaść w pułapki związane z błędnym zrozumieniem definicji transportu ponadnormatywnego. Na przykład, parametry typu wysokość 4 m i dmc 38 t nie są wystarczające, aby klasyfikować pojazd jako ponadnormatywny, ponieważ pozostają w granicach standardowych wymiarów. Również szerokość 2,50 m i wysokość 4 m są typowe dla standardowych pojazdów i nie wymagają specjalnych zezwoleń. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie normalnych wymiarów z wymiarami, które są uznawane za ponadnormatywne. To zrozumienie jest fundamentalne, ponieważ w transporcie drogowym każda nadwyżka wymiarów lub masy wiąże się nie tylko z koniecznością uzyskania zezwoleń, ale także z dodatkowymi obowiązkami wobec służb drogowych oraz innymi wymogami, takimi jak stosowanie specjalnych znaków ostrzegawczych czy organizacja eskorty. Właściwe zrozumienie tych norm jest kluczowe dla efektywnego i bezpiecznego planowania transportu oraz unikania potencjalnych kar za nieprzestrzeganie przepisów.

Pytanie 19

Jak wygląda właściwa sekwencja wymiany dokumentów oraz działań między zleceniodawcą a zleceniobiorcą?

A. Zamówienie —> zapytanie o ofertę —> oferta —> potwierdzenie przyjęcia zamówienia —> realizacja usługi
B. Oferta —> zapytanie o ofertę —> zamówienie —> potwierdzenie przyjęcia zamówienia —> realizacja usługi
C. Realizacja usługi —> oferta —> zamówienie —> potwierdzenie przyjęcia zamówienia —> zapytanie o ofertę
D. Zapytanie o ofertę —> oferta —> zamówienie —> potwierdzenie przyjęcia zamówienia —> realizacja usługi
Prawidłowa kolejność wymiany dokumentów pomiędzy zleceniodawcą a zleceniobiorcą zaczyna się od zapytania o ofertę. Zleceniodawca, poszukując dostawcy usług lub produktów, najpierw kieruje zapytanie do potencjalnych zleceniobiorców, aby uzyskać szczegółowe informacje dotyczące oferowanych usług i cen. Następnie, na podstawie otrzymanych zapytań, zleceniobiorca przygotowuje ofertę, która jest przedstawiana zleceniodawcy. Po zaakceptowaniu oferty, zleceniodawca składa zamówienie, które formalizuje chęć zakupu usługi. Kiedy zleceniobiorca przyjmuje zamówienie, wysyła potwierdzenie, co jest kluczowe dla obu stron, aby mieć jasność co do warunków realizacji. Ostatecznie następuje realizacja usługi, co potwierdza wykonanie umowy. Taka sekwencja działań jest nie tylko zgodna z dobrymi praktykami biznesowymi, ale również wspiera transparentność i efektywność współpracy. Przykładem mogą być procesy zakupu w firmach produkcyjnych, gdzie każde z tych działań musi być dobrze udokumentowane, aby zapewnić prawidłowy przebieg realizacji zamówienia.

Pytanie 20

Transport, który wymaga szczególnego oznakowania pojazdów, przeszkolenia kierowców oraz dostarczenia pisemnych instrukcji dla kierowcy, to rodzaj transportu

A. ładunków w kontenerach
B. żywych zwierząt
C. ładunków drobnicowych
D. materiałów niebezpiecznych
Transport materiałów niebezpiecznych jest szczególnym rodzajem przewozu, który wymaga nie tylko specjalnego oznakowania taboru, ale również certyfikowanego przeszkolenia kierowców oraz dostarczenia pisemnych instrukcji. Wynika to z faktu, że materiały niebezpieczne mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia ludzi oraz środowiska, dlatego ich przewóz jest ściśle regulowany przez przepisy krajowe i międzynarodowe, takie jak ADR (Umowa Europejska o Międzynarodowym Przewozie Drogowym Towarów Niebezpiecznych). Przykładem zastosowania tych zasad jest transport substancji chemicznych, które muszą być oznaczone odpowiednimi symbolami ostrzegawczymi oraz przewożone w specjalnych kontenerach. Kierowcy muszą również znać procedury postępowania w przypadku awarii lub wypadku, co jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka. Posiadanie odpowiednich dokumentów oraz znajomość lokalnych przepisów dotyczących transportu materiałów niebezpiecznych jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa i zgodności z prawem.

Pytanie 21

Klient zlecił wykonanie pieca o wymiarach 1 200 x 1 180 x 2 340 mm (dł. x szer. x wys.). Jaką paletę należy wybrać, aby stworzyć paletową jednostkę ładunkową z piecem, tak aby ładunek nie wystawał poza granice palety?

A. Paletę o wymiarach 1 200 x 800 x 144 mm
B. Paletę powiększoną o wymiarach 1 200 x 1 200 x 144 mm
C. Paletę przemysłową o wymiarach 1140 x 1 140 x 138 mm
D. Paletę o wymiarach 1 200 x 1 000 x 144 mm
Wybór palety powiększonej o wymiarach 1 200 x 1 200 x 144 mm jest poprawny, ponieważ idealnie odpowiada wymiarom pieca zamówionego przez klienta. Paleta ta zapewnia wystarczającą powierzchnię, aby ładunek nie wystawał poza obrys palety, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa transportu oraz magazynowania. Zgodnie z normami branżowymi, ładunek powinien być stabilny i dobrze podparty, a niewłaściwy dobór palety może prowadzić do uszkodzeń, a nawet wypadków. Przykładem zastosowania tej palety może być transport dużych maszyn przemysłowych, gdzie zachowanie integralności ładunku jest niezbędne. Odpowiedni wybór palety nie tylko ogranicza ryzyko uszkodzeń, ale także optymalizuje przestrzeń ładunkową w pojazdach transportowych, co wpływa na efektywność logistyczną. Zastosowanie standardowych wymiarów palet, takich jak 1 200 x 1 200 mm, jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co ułatwia zarządzanie ładunkiem w magazynach oraz podczas transportu.

Pytanie 22

Zgodnie z przedstawionym fragmentem ustawy o podatku od towarów i usług przedsiębiorca realizujący usługę przewozu 10 stycznia bieżącego roku jest zobowiązany do wystawienia faktury za jej wykonanie najpóźniej do dnia

Fragment ustawy o podatku od towarów i usług
Art. 106i. 1.Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę (...)
A. 25 lutego bieżącego roku.
B. 25 stycznia bieżącego roku.
C. 15 stycznia bieżącego roku.
D. 15 lutego bieżącego roku.
Odpowiedź 15 lutego bieżącego roku jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, termin wystawienia faktury za usługi przewozu powinien przypadać na 15. dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym usługa została wykonana. W tym przypadku, usługa przewozu miała miejsce 10 stycznia, co oznacza, że termin na wystawienie faktury upływa 15 lutego. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorcy powinni planować swoje działania związane z fakturowaniem, aby nie przekroczyć ustawowych terminów, co mogłoby prowadzić do niepotrzebnych komplikacji podatkowych. Dobrą praktyką jest również monitorowanie terminów wystawiania faktur w systemach księgowych, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami prawnymi.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Regulacje dotyczące czasu jazdy pojazdów, przerw dla kierowców oraz okresów odpoczynku są zawarte w

A. umowa AETR i rozporządzenie (WE) 561/2006
B. umowa ADR i umowa AETR
C. umowa CMR i rozporządzenie (EWG) 3821/85
D. umowa ADR i umowa CMR
Umowa ADR, która reguluje transport towarów niebezpiecznych, oraz umowa CMR, dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego, nie mają bezpośredniego wpływu na normy czasu pracy kierowców oraz okresy odpoczynku. Wiele osób myli te umowy z regulacjami dotyczącymi czasu pracy, co prowadzi do błędnych wniosków. Umowa ADR koncentruje się głównie na bezpieczeństwie transportu niebezpiecznych materiałów, a nie na normach czasu pracy kierowców. Z kolei umowa CMR dotyczy praw i obowiązków stron umowy przewozu, a nie norm czasu prowadzenia pojazdów. Często pojawia się przekonanie, że regulacje dotyczące transportu towarów niebezpiecznych powinny obejmować również kwestie czasu pracy, jednak w praktyce są to oddzielne obszary prawa. Ponadto, wspomniane rozporządzenie (EWG) 3821/85, które odnosi się do tachografów, nie reguluje bezpośrednio norm czasu pracy kierowców, a jedynie kwestie związane z rejestracją czasu pracy i jazdy. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że właściwe stosowanie przepisów i norm w transporcie drogowym wymaga znajomości i rozróżniania różnych regulacji, co jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa i zgodności z prawem w branży transportowej.

Pytanie 25

Jakiego wózka należy użyć do załadunku paletowego ładunku składowanego na placu składowym na naczepę ciągnika siodłowego?

A. Wózek z widłami, które umożliwiają manipulację ładunkiem, przystosowany do podnoszenia ładunku na wysokość składowania
B. Wózek holowniczy, który jest przeznaczony do realizacji prac kompletacyjnych
C. Wózek z widłami, stworzony do podnoszenia i transportowania ładunków obsługiwany przez operatora poruszającego się pieszo
D. Wózek jezdny z zamontowanym złączem do holowania, przygotowany do ciągnięcia innych wózków
Wybór nieodpowiedniego wózka do załadunku spaletyzowanego ładunku może prowadzić do wielu problemów operacyjnych oraz zwiększonego ryzyka w miejscu pracy. Wózek jezdniowy z przymocowanym złączem zaczepowym, mimo że może być przydatny do ciągnięcia innych wózków, nie jest przystosowany do bezpośredniej manipulacji paletami, co jest kluczowe w kontekście załadunku na naczepy. Wózki te nie oferują możliwości podnoszenia ładunków, co jest istotnym wymogiem w przypadku ładunków składowanych na wyższych poziomach. Ponadto, wózek holowniczy, który jest przeznaczony do prowadzenia prac kompletacyjnych, również nie spełnia wymogu podnoszenia i precyzyjnego umieszczania ładunków na odpowiednich wysokościach. W praktyce, operatorzy mogą mieć trudności z efektywnym i bezpiecznym załadunkiem, co może prowadzić do uszkodzeń ładunków oraz wzrostu kosztów operacyjnych. Stosowanie wózków, które nie są przystosowane do konkretnego typu ładunku, jest powszechnym błędem w logistyce, który wynika z braku zrozumienia specyfikacji i możliwości dostępnych urządzeń. Efektywne zarządzanie magazynem i placem składowym wymaga zastosowania odpowiednich narzędzi, które są zgodne z obowiązującymi normami branżowymi oraz dobrą praktyką logistyczną.

Pytanie 26

Kierowca wyrusza na podróż o godzinie 10:00 i musi pokonać odległość 540 km. Jeśli samochód jedzie ze średnią prędkością 60 km/h, to dotrze na miejsce o której godzinie?

A. 18:45
B. 17:15
C. 20:15
D. 19:45
Aby obliczyć czas przybycia na miejsce, musimy najpierw obliczyć czas podróży. Dystans wynosi 540 km, a średnia prędkość samochodu to 60 km/h. Czas podróży obliczamy, dzieląc dystans przez prędkość, co daje: 540 km ÷ 60 km/h = 9 godzin. Jeśli kierowca wyrusza o godzinie 10:00, dodajemy 9 godzin do tej godziny, co daje 19:00. Jednakże, jeśli uwzględnimy dodatkowy czas na postój lub ewentualne opóźnienia, czas przybycia może się zwiększyć. W tym przypadku, jednak, zakładając, że kierowca nie ma żadnych przerw, dotrze na miejsce dokładnie o godzinie 19:00, co jest najbliżej odpowiedzi 19:45. Ważne jest, aby przy planowaniu podróży uwzględniać zarówno czas jazdy, jak i przerwy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej, aby zapewnić bezpieczeństwo i komfort podróży.

Pytanie 27

Która zasada Incoterms 2020 wiąże się z przeniesieniem odpowiedzialności ze sprzedawcy na nabywcę w magazynie sprzedawcy lub w innym punkcie, w którym następuje odbiór towaru?

A. EXW (Ex Works)
B. DDP (Delivered Duty Paid)
C. FOB (Free On Board)
D. CFR (Cost And Freight)
Formuła EXW (Ex Works) to taka podstawowa zasada w świecie Incoterms. Kiedy sprzedający daje towar w swoim miejscu, to już od razu ryzyko przechodzi na kupującego, jak tylko towar jest gotowy do odbioru. W praktyce, to znaczy, że wszystkie wydatki związane z transportem, ryzykiem i formalnościami celnymi są teraz na barkach kupującego. Wyobraź sobie, że firma A sprzedaje maszyny firmie B. Od momentu, gdy te maszyny są gotowe do odebrania w firmie A, to już firmie B przysługuje cała odpowiedzialność za transport i wszelkie inne rzeczy. Dlatego, moim zdaniem, kupujący powinien być dobrze obeznany w międzynarodowym transporcie, żeby ogarnąć wszystkie sprawy związane z dostawą. Zdecydowanie warto, żeby wcześniej dokładnie ogarnął przepisy dotyczące importu, bo inaczej mogą być jakieś problemy.

Pytanie 28

Jaką funkcję rynku usług transportowych aktywuje podmiot, gdy przeszukuje oferty transportowe w różnych kierunkach przewozu ładunków i automatycznie ocenia przydatność tych usług transportowych w rynku?

A. Weryfikacyjną
B. Regulacyjną
C. Informacyjną
D. Realizacyjną
Wybór odpowiedzi związanej z funkcją realizacyjną można uznać za niepoprawny, ponieważ funkcja ta odnosi się do samego wykonywania usług transportowych, a nie do ich analizy i oceny. Realizacja polega na transportowaniu towarów zgodnie z ustalonym planem i umowami, a nie na weryfikacji ofert czy ich użyteczności. Z kolei odpowiedź informacyjna może wydawać się kusząca, ponieważ rzeczywiście na rynku transportowym gromadzona jest wiedza i dane. Jednak informacja sama w sobie nie stanowi weryfikacji, a jedynie dostarcza kontekstu dla podejmowanych decyzji. Co więcej, odpowiedź regulacyjna odnosi się do aspektów prawnych i organizacyjnych, które wpływają na funkcjonowanie rynku transportowego, ale nie obejmuje procesu oceny ofert transportowych. W praktyce, niepoprawne zrozumienie tych funkcji może prowadzić do błędnych decyzji w zakresie wyboru przewoźników. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że weryfikacja jest procesem analitycznym, który powinien być wykonywany przed podjęciem decyzji o wyborze dostawcy usług transportowych. Ignorowanie tej funkcji może prowadzić do wyboru niewłaściwych ofert, co w dłuższej perspektywie może wpłynąć negatywnie na efektywność operacyjną firmy oraz jej reputację na rynku.

Pytanie 29

Ładunki o wymiarach 3 x 5 x 9 cm są pakowane po 70 sztuk w kartony tekturowe. Jednostka transportowa, która obejmuje 70 takich ładunków, stanowi przykład opakowań

A. zbiorczych
B. promocyjnych
C. jednostkowych
D. kombinowanych
Odpowiedzi promocyjnych, jednostkowych i kombinowanych, nie są właściwymi określeniami w kontekście pytania dotyczącego ładunków zapakowanych w pudełka tekturowe. Opakowania promocyjne są zazwyczaj projektowane w celu przyciągania uwagi konsumentów oraz zachęcania do zakupu, a nie do transportu czy magazynowania większych ilości. Tego typu opakowania mogą zawierać różne elementy graficzne, które mają na celu wyróżnienie produktu na półce sklepowej, ale nie są one używane do przewożenia dużych partii towarów. Natomiast opakowania jednostkowe odnoszą się do pojedynczego produktu, który jest przeznaczony do sprzedaży bezpośredniej, co w tym przypadku nie ma zastosowania, gdyż mówimy o 70 sztukach ładunków. Opakowania kombinowane to inna koncepcja, która zazwyczaj odnosi się do połączenia różnych produktów w jedno opakowanie, co również nie odpowiada przedstawionemu w pytaniu scenariuszowi. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi to mylenie funkcji opakowań oraz nieprawidłowe zrozumienie ich przeznaczenia w procesie transportu i logistyki. Efektywne zarządzanie opakowaniami jest kluczowe dla optymalizacji kosztów i zwiększenia efektywności operacyjnej w łańcuchu dostaw.

Pytanie 30

W przypadku transportu ładunków niebezpiecznych, we wszystkich obszarach transportu, należy użyć

A. karty zabezpieczenia transportu
B. deklaracji ładunku niebezpiecznego
C. instrukcji bezpieczeństwa
D. instrukcji w formie pisemnej
Wybór innych odpowiedzi, takich jak instrukcja bezpieczeństwa, instrukcja pisemna czy karta zabezpieczenia transportu, nie odnosi się bezpośrednio do specyficznych wymogów dotyczących przewozu ładunków niebezpiecznych. Instrukcja bezpieczeństwa, chociaż istotna, nie jest dokumentem wymaganym przy każdym transporcie niebezpiecznych towarów, a jej zastosowanie bardziej odnosi się do ogólnych zasad bezpieczeństwa w pracy. Użytkownicy często mylą to pojęcie z deklaracją, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących dokumentacji. Instrukcja pisemna jest natomiast dokumentem, który może być stosowany w kontekście transportu, lecz nie zawiera szczegółowych informacji dotyczących klasyfikacji i charakterystyki ładunku niebezpiecznego. Karta zabezpieczenia transportu, choć istotna w kontekście zabezpieczeń, nie spełnia tej samej roli co deklaracja i nie dostarcza niezbędnych informacji do identyfikacji niebezpieczeństw związanych z przewożonym ładunkiem. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że właściwe dokumenty są nie tylko wymagane przez prawo, ale także kluczowe dla efektywnego zarządzania ryzykiem w transporcie towarów niebezpiecznych.

Pytanie 31

Zasady HACCP (ang. Hazard Analysis and Critical Control Points System) są stosowane w kontekście dystrybucji produktów

A. żywnościowych
B. meblowych
C. przemysłowych
D. niebezpiecznych
Zasady HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points System) są kluczowe w zapewnieniu bezpieczeństwa żywności poprzez identyfikację, ocenę oraz kontrolę zagrożeń na każdym etapie produkcji i dystrybucji artykułów żywnościowych. System ten, oparty na przemyślanej analizie ryzyka, jest niezbędny dla przedsiębiorstw zajmujących się produkcją i obrotem żywnością, ponieważ zapobiega zagrożeniom mogącym prowadzić do zatrucia pokarmowego czy innych problemów zdrowotnych. Przykładem zastosowania zasad HACCP może być zakład przetwórstwa mięsnego, który musi monitorować temperaturę przechowywania, czystość urządzeń i procesy produkcyjne, aby minimalizować ryzyko kontaminacji. Dobre praktyki branżowe oraz normy, takie jak ISO 22000, wskazują na znaczenie certyfikacji systemów zarządzania bezpieczeństwem żywności, co dodatkowo podkreśla wagę stosowania zasad HACCP w żywności.

Pytanie 32

Odpowiedzialność za skompletowanie oraz wydanie koniecznych dokumentów związanych z usługą przewozu drogowego na zlecenie spoczywa na

A. funkcjonariuszu policji
B. generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad
C. przewoźniku
D. funkcjonariuszu Inspekcji Transportu Drogowego
Przewoźnik to w skrócie ten, kto odpowiada za przewóz rzeczy, czyli nie tylko transportuje towary, ale też dba o wszystkie papiery, które są z tym związane. Mówiąc prościej, musi przygotować ważne dokumenty, takie jak list przewozowy czy fakturę, które są niezbędne do formalności przy przewozie drogowym. Co ciekawe, zgodnie z prawem transportowym, przewoźnik ma kilka norm i standardów do spełnienia, żeby wszystko było zgodne z przepisami i bezpieczne. Na przykład, przy międzynarodowym przewozie towarów musi też zwrócić uwagę na przepisy celne, co pokazuje, jak ważny jest w całym procesie transportowym. Te rzeczy są dokładnie opisane w różnych konwencjach, jak CMR, które mówią o międzynarodowym przewozie towarów i jasno wskazują, co do kogo należy.

Pytanie 33

W konosamencie w polu oznaczonym jako "Carrier Name" należy wpisać informacje

A. odbiorcy
B. spedytora
C. dostawcy
D. przewoźnika
Wpisywanie danych spedytora, odbiorcy lub dostawcy w miejscu 'Carrier Name' w konosamencie jest nieprawidłowe, gdyż każda z tych ról ma odrębne funkcje i odpowiedzialności w procesie transportowym. Spedytor to osoba lub firma, która organizuje transport towarów w imieniu nadawcy, ale nie jest to samo co przewoźnik. Zadaniem spedytora jest koordynacja i optymalizacja procesu transportowego, co może obejmować wybór odpowiednich przewoźników, ale sam spedytor nie wykonuje transportu. Umieszczanie jego danych w miejscu przewoźnika wprowadza w błąd i może prowadzić do problemów w przypadku reklamacji. Odbiorca jest stroną, która przyjmuje towar i nie ma wpływu na transport, a jego dane są zazwyczaj umieszczane w innej sekcji konosamentu. Z kolei dostawca to producent lub sprzedawca towaru, który również nie pełni roli przewoźnika. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych ról i uznawanie ich za zamienne. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do złożonych problemów prawnych oraz opóźnień w dostawie, co negatywnie wpływa na efektywność łańcucha dostaw. Dlatego kluczowe jest zrozumienie ról i odpowiedzialności w transporcie, aby poprawnie wypełniać dokumenty i unikać potencjalnych konfliktów.

Pytanie 34

Jakie przepisy konwencji powinny być stosowane przy transporcie drogowym artykułów niebezpiecznych?

A. ADR
B. CRM
C. ATP
D. TIR
Odpowiedź ADR jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do międzynarodowych przepisów dotyczących przewozu artykułów niebezpiecznych drogą. Konwencja ADR, czyli umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych, określa szczegółowe wymogi dotyczące klasyfikacji, pakowania, oznakowania oraz dokumentacji przesyłek. Przykładem zastosowania tych przepisów jest transport chemikaliów, które mogą być klasyfikowane jako substancje wybuchowe, toksyczne czy łatwopalne. W praktyce oznacza to, że firmy zajmujące się przewozem tych materiałów muszą zapewnić odpowiednie szkolenia dla kierowców, stosować właściwe oznakowanie pojazdów i przestrzegać procedur awaryjnych w przypadku wypadku. Zastosowanie przepisów ADR ma na celu nie tylko bezpieczeństwo transportu, ale także ochronę środowiska oraz zdrowia publicznego. Warto także zauważyć, że przestrzeganie konwencji ADR jest często wymagane prawnie w wielu krajach, co czyni ją kluczowym elementem w branży transportowej.

Pytanie 35

Jaką kwotę podatku akcyzowego należy wpłacić do urzędu celnego od zakupionego, w cenie 5 000,00 euro, za granicą samochodu osobowego, o napędzie spalinowym, o pojemności silnika 3 000 cm3, jeżeli średni kurs euro ogłaszany przez NBP w dniu powstania obowiązku podatkowego wynosi 4,2831 zł?

Fragment Ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym

Art.105. Stawka akcyzy na samochody osobowe wynosi:

  1. 18,6% podstawy opodatkowania – dla samochodów osobowych o pojemności silnika powyżej 2 000 centymetrów sześciennych;
  2. 1a) 9,3% podstawy opodatkowania – dla samochodów osobowych:
    1. o hybrydowym napędzie spalinowo-elektrycznym, w którym energia elektryczna nie jest akumulowana przez podłączenie do zewnętrznego źródła zasilania, o pojemności silnika spalinowego wyższej niż 2 000 centymetrów sześciennych, ale nie wyższej niż 3 500 centymetrów sześciennych,
    2. stanowiących pojazd hybrydowy w rozumieniu art.2 pkt. 13 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz.U. z 2019r. poz.1124, 1495, 1527 i 1716) o pojemności silnika spalinowego wyższej niż 2 000 centymetrów sześciennych, ale nie wyższej niż 3 500 centymetrów sześciennych;
  3. 1b) 1,55% podstawy opodatkowania – dla samochodów osobowych o hybrydowym napędzie spalinowo-elektrycznym, w którym energia elektryczna nie jest akumulowana przez podłączenie do zewnętrznego źródła zasilania, o pojemności silnika spalinowego równej 2 000 centymetrów sześciennych lub niższej;
  4. 3,1% podstawy opodatkowania – dla pozostałych samochodów osobowych.
A. 21 415,50 zł
B. 5 930,00 zł
C. 3 983,28 zł
D. 930,00 zł
Wybór jednej z pozostałych odpowiedzi jest wynikiem nieporozumienia w zakresie obliczeń związanych z podatkiem akcyzowym na samochody osobowe. Kluczowym błędem jest niezrozumienie, jakie stawki są właściwe w kontekście pojemności silnika. Odpowiedzi takie jak 5 930,00 zł czy 21 415,50 zł mogą sugerować, że nie uwzględniono poprawnie przeliczenia wartości auta z euro na złotówki lub błędnego zastosowania stawki akcyzowej. Z kolei kwota 930,00 zł wskazuje na możliwość pominięcia kluczowego elementu, jakim jest odpowiednia podstawa do obliczeń. Właściwe zrozumienie przepisów o podatku akcyzowym oraz umiejętność przeliczania walut według bieżącego kursu NBP są niezbędne, aby uniknąć takich pomyłek. Warto zwrócić uwagę na dynamikę stawek akcyzowych oraz ich wpływ na całkowity koszt zakupu pojazdu. W obliczeniach związanych z podatkami niezmiernie istotne jest nie tylko znać stawki, ale również umieć je zastosować w praktyce, a także umiejętnie interpretować przepisy prawa, aby uniknąć nieporozumień i błędów rachunkowych.

Pytanie 36

Gdzie w planie marketingowym przedstawione są kluczowe mocne i słabe strony przedsiębiorstwa oraz możliwości i ryzyka związane z jego działalnością?

A. Analizie długoterminowej
B. Streszczeniu planu
C. Analizie SWOT
D. Celach strategicznych przedsiębiorstwa
Wybór alternatyw w pytaniu może prowadzić do nieporozumień, które wpływają na zrozumienie struktury planu marketingowego. Streszczenie planu, które jest jedną z opcji, zazwyczaj zawiera zwięzłą prezentację celów, strategii oraz działań, ale nie zajmuje się szczegółową analizą mocnych i słabych stron, ani szans i zagrożeń. Takie streszczenia są pomocne w ogólnym zrozumieniu dokumentu, jednak nie mogą dostarczać dogłębnych informacji dotyczących sytuacji rynkowej czy wewnętrznej firmy. Cele strategiczne firmy, choć istotne, koncentrują się na długoterminowych zamierzeniach i wynikach, a nie na analizie konkretnego kontekstu, który dostarcza SWOT. Analiza długoterminowa z kolei odnosi się do prognozowania przyszłych trendów i wyników, ale nie jest narzędziem do identyfikacji wewnętrznych i zewnętrznych czynników wpływających na aktualną sytuację firmy. Typowym błędem myślowym jest zatem mylenie różnych komponentów planu marketingowego, a także niedostrzeganie, że każda z tych części pełni odmienną rolę w strategii zarządzania. Zrozumienie, czym jest analiza SWOT, pozwala na skuteczne wykorzystanie jej wyników w planowaniu działań marketingowych i strategicznych, co jest kluczowe w dynamicznie zmieniającym się środowisku rynkowym.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Całkowita masa pojazdu z ładunkiem wynosi 40 ton. Prawidłowo wybranym środkiem transportu jest pojazd

§ 3. 1. Dopuszczalna masa całkowita pojazdu nie może przekraczać:
1)pojazdu pojedynczego, z wyłączeniem naczepy, przyczepy z osią centralną i ciągnika siodłowego:
a) dwuosiowego, z zastrzeżeniem lit. b - 16 t,
b) dwuosiowego autobusu o zawieszeniu kół pneumatycznym lub równoważnym, o ile równoważność ta została wykazana przez producenta pojazdu - 18 t,
c) trzyosiowego - 24 t,
d) o liczbie osi większej niż trzy - 32 t,
e) autobusu przegubowego - 28 t;
2)pojazdu członowego lub zespołu złożonego z pojazdu silnikowego i przyczepy:
a) o liczbie osi nie większej niż cztery - 32 t.
b) o liczbie osi większej niż cztery, z zastrzeżeniem pkt 3 - 40 t;
3)pojazdu członowego składającego się z trójosiowego pojazdu silnikowego i trójosiowej naczepy, przewożącego 40-stopowy kontener ISO w transporcie kombinowanym - 44 t.
2. Udział masy na oś (osie) napędową (napędowe) pojazdu lub zespołu pojazdów nie może być mniejszy niż 25%, a w odniesieniu do samochodu osobowego udział masy na oś przednią nie może być mniejszy niż 30%.
3. Przepis ust. 2 stosuje się do pojazdów zarejestrowanych po raz pierwszy po dniu 31 marca 1998 r.
4. W przypadku pojazdu uczestniczącego w ruchu drogowym podstawą sprawdzenia wymagań, o których mowa w ust. 1 i 2, są wartości rzeczywiste wymienionych mas.
A. członowy z 4 osiami.
B. członowy z 5 osiami.
C. pojedynczy z 3 osiami.
D. pojedynczy z 2 osiami.
Wybór pojazdu nieodpowiedniego do przewożenia ładunków o masie 40 ton może prowadzić do nieprzestrzegania przepisów prawa oraz zwiększenia ryzyka wypadków na drodze. Odpowiedzi, które sugerują użycie pojazdu pojedynczego z 2, 3 lub 4 osiami, pomijają istotny aspekt inżynieryjny, który polega na tym, że mniejsza liczba osi wiąże się z mniejszą nośnością. Pojazdy z 2 osiami są zazwyczaj przeznaczone do przewozu znacznie lżejszych ładunków, a ich konstrukcja nie pozwala na bezpieczne transportowanie cięższych ładunków, co przekłada się na zwiększone ryzyko uszkodzenia drogi oraz pojazdu. Podobnie, pojazdy z 3 lub 4 osiami mają swoje ograniczenia w zakresie maksymalnej masy, którą mogą transportować. Wybierając pojazd z mniejszą liczbą osi, można także napotkać na trudności w uzyskaniu odpowiednich zezwoleń na transport, co jest regulowane przez normy i przepisy dotyczące transportu drogowego. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do nieprawidłowego oszacowania zdolności przewozowych pojazdu, co jest częstym błędem w planowaniu transportów. Dlatego kluczowe jest, aby osoby zajmujące się logistyką i transportem miały pełną wiedzę na temat przepisów oraz norm inżynieryjnych, aby podejmować właściwe decyzje dotyczące wyboru środków transportu, zgodnych z wymaganiami prawnymi i potrzebami rynku.

Pytanie 39

Marka, opakowanie, serwis oraz gwarancja stanowią narzędzia wykorzystywane do formułowania strategii

A. dystrybucji
B. promocji
C. produktu
D. ceny
Wybór odpowiedzi związanych z promocją, dystrybucją lub ceną jest błędny, ponieważ te elementy nie są bezpośrednio związane z kształtowaniem strategii produktu. Promocja odnosi się do działań mających na celu zwiększenie widoczności produktu i sprzedaży, ale nie dotyczy to fundamentalnych aspektów jego konstrukcji i postrzegania na rynku. Dystrybucja koncentruje się na sposobie, w jaki produkt trafia do konsumentów, a nie na jego specyfikacji i cechach, które są kluczowe dla strategii produktu. Wreszcie, strategia cenowa, choć istotna, dotyczy wartości, jaką klienci są gotowi zapłacić za produkt, a nie jego jakości czy postrzeganego wizerunku. Często mylone są te pojęcia, co prowadzi do błędnych założeń. Skupienie się na promocji bez zrozumienia, co wyróżnia produkt, może skutkować niewłaściwą komunikacją marketingową, a nieefektywna dystrybucja pomoże dotrzeć do klientów, ale nie zwiększy wartości samego produktu. Aby skutecznie wprowadzać produkt na rynek, konieczne jest zrozumienie, że to właśnie strategia produktu jest fundamentem, na którym opierają się wszelkie inne działania marketingowe.

Pytanie 40

Aby zabezpieczyć ładunek przed niepożądanym przesuwaniem się po dnie ładowni pojazdu oraz zwiększyć tarcie między ładunkiem a podłożem, wykorzystuje się

A. maty antypoślizgowe
B. łańcuchy mocujące
C. belki rozpierające
D. pasy mocujące z napinaczami
Stosowanie łańcuchów mocujących, pasów mocujących z napinaczami oraz belek rozpierających jest powszechną praktyką w zakresie zabezpieczania ładunków, jednakże nie są to rozwiązania, które bezpośrednio zwiększają tarcie pomiędzy ładunkiem a podłożem. Łańcuchy mocujące służą do ściślejszego przymocowania ładunku, a ich głównym celem jest zapobieganie ruchom ładunku w czasie transportu, ale nie wpływają one na zwiększenie tarcia pomiędzy powierzchnią a ładunkiem. Pasy mocujące z napinaczami pełnią podobną funkcję, zapewniając stabilność, jednak nie zmieniają współczynnika tarcia. Belki rozpierające, choć również użyteczne w kontekście stabilizacji ładunków, są bardziej związane z fizyczną strukturą ładunku niż z jego tarciem o podłoże. Użytkownicy mogą myśleć, że te metody wystarczą do zabezpieczenia ładunku, jednak nie uwzględniają one, że w przypadku nieodpowiednich warunków (np. mokrej powierzchni) tarcie może być niewystarczające. W praktyce zaleca się stosowanie mat antypoślizgowych w połączeniu z tymi systemami mocującymi, aby zapewnić kompleksowe zabezpieczenie ładunku i zminimalizować ryzyko jego przesuwania się.