Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 29 października 2025 21:09
Data zakończenia: 29 października 2025 21:26

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Dokumentem, który potwierdza zgodność techniczną pojazdów z odpowiednimi regulacjami, jest

A. świadectwo homologacji

B. karta pojazdu

C. dowód rejestracyjny

D. raport techniczny pojazdu

Wybór dowodu rejestracyjnego, karty pojazdu lub raportu technicznego jako dokumentu potwierdzającego spełnienie wymagań technicznych pojazdu jest mylny. Dowód rejestracyjny jest dokumentem administracyjnym, który potwierdza, że pojazd jest zarejestrowany, ale nie dostarcza informacji o spełnieniu technicznych norm i standardów. Karta pojazdu zawiera informacje na temat specyfikacji technicznych i historii pojazdu, ale również nie stanowi dokumentu homologacyjnego. Raport techniczny pojazdu może zawierać informacje o stanie technicznym, jednak nie jest to dokument, który potwierdza spełnienie wymagań homologacyjnych. Często mylnie zakłada się, że wystarczające są dokumenty związane z rejestracją pojazdu, co prowadzi do nieporozumień w zakresie odpowiedzialności producentów oraz użytkowników. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi dokumentami jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w branży motoryzacyjnej i przestrzegania przepisów prawa. Dlatego, aby uniknąć konsekwencji prawnych oraz technicznych, ważne jest, aby każdy pojazd posiadał świadectwo homologacji, które jest potwierdzeniem należnej jakości i bezpieczeństwa pojazdu na rynku.

Pytanie 2

Polski Globalny Numer Identyfikacji Wysyłki, służący do rozpoznawania ładunków i nadawany przez nadawcę w międzynarodowej wymianie towarów oraz dla celów celnych, posiada prefiks

A. 390

B. 590

C. 580

D. 480

Polski Globalny Numer Identyfikacji Wysyłki (GLN) z prefiksem 590 jest kodem wykorzystywanym do identyfikacji podmiotów w Polsce, w tym także w międzynarodowej wymianie towarów. Prefiks ten jest częścią systemu GS1, który jest uznawany za globalny standard w zakresie identyfikacji towarów i usług. Dzięki zastosowaniu GLN, możliwe jest efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw, co ma kluczowe znaczenie w kontekście współczesnego handlu międzynarodowego. W praktyce, GLN może być używany do identyfikacji lokalizacji magazynów, punktów dystrybucji oraz producentów, co ułatwia logistykę i przyspiesza procesy związane z odprawą celną. Stosowanie codziennych praktyk, takich jak skanowanie kodów kreskowych z prefiksem 590 w systemach ERP, przyczynia się do automatyzacji procesów i zwiększa dokładność danych. Ważne jest, aby przedsiębiorstwa, które działają na rynku międzynarodowym, były świadome znaczenia tego numeru i jego zastosowania w kontekście przepisów celnych oraz standardów branżowych.

Pytanie 3

Czas wyładunku ze statku 25 kontenerów, zgodnie z przedstawionym opisem czynności, wynosi

Opis czynności podczas rozładunku kontenerowca
- przemieszczenie chwytni suwnicy nadbrzeżnej do ładowni po kontener – 38 s - zaryglowanie kontenera do chwytni suwnicy nadbrzeżnej – 15 s - podniesienie kontenera z ładowni na wysokość 30 metrów z prędkością 2 m/s - przemieszczenie kontenera nad nabrzeże 80 metrów z prędkością 2 m/s - opuszczenie kontenera na naczepę terminalową 18 metrów z prędkością 1,5 m/s

A. 125 min

B. 50 min

C. 120 min

D. 30 min

Czas wyładunku ze statku 25 kontenerów, wynoszący 50 minut, jest prawidłowy dzięki zastosowaniu precyzyjnych obliczeń. Czas wyładunku jednego kontenera to 120 sekund, co oznacza, że dla 25 kontenerów całkowity czas wynosi 25 * 120 sekund, co daje 3000 sekund. Przekształcając tę wartość na minuty, dzielimy przez 60, co daje nam 50 minut. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w logistyce morskiej, gdzie efektywność czasowa ma ogromne znaczenie. Optimalizacja procesów wyładunkowych pozwala na zmniejszenie kosztów operacyjnych oraz zwiększenie przepustowości portów. W praktyce, zarządzanie czasem wyładunku kontenerów można poprawić, stosując technologie automatyzacji i odpowiednie planowanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Efektywne zarządzanie czasem wpływa również na harmonogramy transportu oraz na satysfakcję klientów, co czyni ten temat niezwykle istotnym.

Pytanie 4

Statki morskie z poziomym systemem przeładunkowym, przeznaczone do transportu znormalizowanych kontenerów, określane są jako

A. ro-ro

B. lo-lo

C. masowcami

D. drobnicowcami

Odpowiedź 'ro-ro' odnosi się do statków, które są przystosowane do transportu pojazdów i kontenerów na paletach, umożliwiających ich łatwe załadunek i rozładunek. Terminy 'roll-on/roll-off' (ro-ro) opisują sposób przeładunku, gdzie pojazdy wjeżdżają na pokład statku z rampy, a następnie zjeżdżają po dotarciu do portu. Statki ro-ro mają specjalne konstrukcje z poziomymi pokładami, co sprzyja efektywnemu załadunkowi i rozładunkowi. Przykłady zastosowania obejmują transport samochodów, ciężarówek, a także kontenerów, co czyni je niezbędnymi w globalnej logistyce. Statki te są zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak SOLAS (International Convention for the Safety of Life at Sea), zapewniając wysokie normy bezpieczeństwa i efektywności transportu. W dobie wzrastającego handlu międzynarodowego, ro-ro odgrywają kluczową rolę w dostarczaniu towarów w sposób szybki i efektywny.

Pytanie 5

Dokumentem, który potwierdza, że towar, którego dotyczy, został wyprodukowany w kraju, z którego pochodzi, a dzięki któremu władze celne mogą stosować preferencje celne lub regulacje dotyczące importu wynikające z określonych źródeł, jest

A. świadectwo pochodzenia

B. konosament

C. packing list

D. faktura handlowa

Świadectwo pochodzenia to dokument, który stwierdza, w jakim kraju dany towar został wyprodukowany. Jest kluczowe w międzynarodowym obrocie towarami, ponieważ pozwala urzędom celnym na stosowanie preferencji celnych oraz regulacji importowych, które mogą wynikać z umów międzynarodowych. Przykładem zastosowania świadectwa pochodzenia może być sytuacja, gdy towary importowane z kraju o preferencyjnych stawkach celnych, jak na przykład niektóre państwa członkowskie Unii Europejskiej, muszą przedstawić taki dokument, aby skorzystać z obniżonych opłat celnych. Świadectwa te powinny być wystawiane przez odpowiednie organy w kraju producenta i spełniać określone normy, co zapewnia ich wiarygodność. W praktyce przedsiębiorcy powinni dbać o prawidłowe uzyskiwanie i przechowywanie tych dokumentów, aby uniknąć problemów podczas odprawy celnej, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania importem i eksportem.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Która kategoria warunków handlowych INCOTERMS, określana jako "na dostarczenie", wskazuje, że wydatki oraz ryzyko związane z dostarczeniem towaru do wskazanego miejsca leżą po stronie sprzedawcy?

A. Kategoria E

B. Kategoria D

C. Kategoria F

D. Kategoria C

Grupa D, znana również jako 'Dostawa', rzeczywiście wskazuje, że wszystkie koszty i ryzyko związane z dostarczeniem towaru do określonego miejsca przeznaczenia ponosi sprzedający. W ramach tej grupy sprzedający zobowiązuje się do dostarczenia towaru do konkretnego miejsca, co oznacza, że jest odpowiedzialny za wszelkie wydatki związane z transportem, ubezpieczeniem oraz formalnościami celnymi aż do momentu dostarczenia. Przykładem może być sytuacja, w której firma A z Niemiec sprzedaje maszyny do firmy B w Polsce i decyduje się na warunki DDP (Delivered Duty Paid). W tym przypadku firma A pokrywa wszelkie koszty transportu oraz cła, co przekłada się na pełną odpowiedzialność za towar do momentu jego odbioru przez firmę B. Takie podejście minimalizuje ryzyko dla kupującego, który nie musi martwić się o proces dostawy. Warto również zauważyć, że znajomość grupy D w INCOTERMS jest kluczowa dla prawidłowego przygotowania umów handlowych oraz negocjacji warunków dostawy.

Pytanie 8

Rodzaj jednostki pływającej, która ma zamontowane rampy umożliwiające załadunek bezpośrednio na pokład, to

A. rorowiec

B. masowiec

C. kontenerowiec

D. zbiornikowiec

Rorowiec to typ statku, który został zaprojektowany z myślą o transportowaniu ładunków w sposób jak najbardziej efektywny. Posiada on wbudowane rampy, które umożliwiają bezpośrednie wjeżdżanie pojazdów z ładunkiem na pokład. Taki system załadunku znacznie przyspiesza proces przeładunku, co jest kluczowe w logistyce i transporcie morskim. Rorowce są szczególnie wykorzystywane w transporcie samochodów, kontenerów i innych ładunków, które można łatwo załadować i rozładować. W praktyce rorowce są bardzo popularne w transporcie międzynarodowym, gdzie czas i sprawność operacji mają kluczowe znaczenie. Dodatkowo, w przypadku rorowców, należy zwrócić uwagę na odpowiednie zabezpieczenie ładunku podczas transportu, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami bezpieczeństwa. Efektywność operacji rorowców przyczynia się do ich rosnącej popularności w branży logistycznej.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Korzystając z fragmentu rozporządzenia zamieszczonego w ramce ustal, ile wynosi maksymalna długość ciągnika siodłowego z naczepą.

Fragment Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r.
w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia

1. Długość pojazdu nie może przekraczać w przypadku:

1) pojazdu samochodowego, z wyjątkiem autobusu - 12,00 m;

2) przyczepy, z wyjątkiem naczepy - 12,00 m;

3) pojazdu członowego - 16,50 m;

4) zespołu złożonego z pojazdu silnikowego i przyczepy - 18,75 m;

5) autobusu przegubowego - 18,75 m;

6) autobusu dwuosiowego - 13,50 m;

7) autobusu o liczbie osi większej niż dwie - 15,00 m;

8) zespołu złożonego z autobusu i przyczepy - 18,75 m;

9) zespołu złożonego z trzech pojazdów, w którym pojazdem ciągnącym jest pojazd wolnobieżny lub ciągnik rolniczy - 22,00 m;

10) motocykla, motoroweru lub roweru, pojazdu czterokołowego oraz zespołu złożonego z motocykla, motoroweru, roweru lub pojazdu czterokołowego z przyczepą - 4,00 m.

A. 18,75 m

B. 22,00 m

C. 16,50 m

D. 12,00 m

Wybór odpowiedzi 16,50 m jest poprawny, ponieważ zgodnie z odpowiednim rozporządzeniem, maksymalna długość ciągnika siodłowego z naczepą wynosi właśnie 16,50 m. Ta regulacja dotyczy zarówno pojazdów ciężarowych, jak i naczep, a jej przestrzeganie ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa na drogach. W praktyce, długość ta jest ściśle związana z wymaganiami dotyczącymi rozkładu masy oraz stabilności pojazdu. Pojazdy o długości nieprzekraczającej 16,50 m są lepiej zarządzane w ruchu drogowym, co przyczynia się do zmniejszenia liczby wypadków. Ponadto, przestrzeganie tych norm jest warunkiem uzyskania odpowiednich zezwoleń na eksploatację pojazdów w ruchu międzynarodowym. Warto również zauważyć, że w niektórych krajach obowiązują dodatkowe regulacje dotyczące długości naczep, co może wpływać na decyzje transportowe.

Pytanie 12

Jaki model organizacji transportu wykorzystuje firma oferująca usługi transportowe, które polegają na załadunku towaru w jednym punkcie, a następnie jego dostarczeniu do różnych punktów odbioru w trakcie jednej trasy, bez potrzeby powrotu do miejsca załadunku?

A. Sztafetowy

B. Promienisty

C. Obwodowy

D. Wahadłowy

Model obwodowy (3) jest najodpowiedniejszym podejściem w kontekście opisanego procesu transportowego. W tym modelu pojazd transportowy wykonuje jedną trasę, podczas której dostarcza towary do wielu punktów odbioru, co pozwala na efektywne zarządzanie czasem i zasobami. Przykładem zastosowania modelu obwodowego może być dostawa paczek przez firmy kurierskie, które odbierają przesyłki z jednego magazynu, a następnie rozwożą je do różnych lokalizacji w danym obszarze. Efektywność tego rozwiązania polega na minimalizacji kosztów transportu oraz zwiększeniu liczby dostaw w krótkim czasie. Dobrą praktyką w branży logistycznej jest optymalizacja tras, co w modelu obwodowym można osiągnąć poprzez zastosowanie oprogramowania do planowania transportu, które uwzględnia różne czynniki, takie jak warunki drogowe, czas dostawy oraz priorytety klientów. W ten sposób przedsiębiorstwa transportowe mogą nie tylko poprawić swoją wydajność, ale także zwiększyć satysfakcję klientów, co jest kluczowe w konkurencyjnym środowisku.

Pytanie 13

Zgodnie z Ustawą o transporcie drogowym licencję na wykonywanie transportu drogowego towarów na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej udziela

Fragment Ustawy o transporcie drogowym
Art. 7. 1. Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana lub cofnięcie licencji następuje w drodze decyzji administracyjnej.
2. Organem właściwym w sprawach udzielenia, odmowy udzielenia, zmiany lub cofnięcia licencji w zakresie transportu drogowego jest:
1) w krajowym transporcie drogowym — starosta właściwy dla siedziby przedsiębiorcy, z zastrzeżeniem pkt. 2;
2) w przewozach taksówkowych:
a) na obszar, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt. 1 — wójt, burmistrz lub prezydent miasta,
b) na obszar, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt. 2 — wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy dla siedziby lub miejsca zamieszkania przedsiębiorcy,

A. prezydent miasta.

B. starosta.

C. Główny Inspektor Transportu Drogowego.

D. wójt.

Wybór 'starosta' to strzał w dziesiątkę! Zgodnie z Ustawą o transporcie drogowym, to on jest odpowiedzialny za wydawanie licencji na transport towarów w Polsce. Starosta, jako przedstawiciel samorządu, musi oglądać wnioski od firm i podejmować decyzje dotyczące licencji. Tak praktycznie, jak przedsiębiorca chce prowadzić usługi transportowe, to koniecznie musi złożyć wniosek do starosty. Ten oceni, czy spełnia wymagania techniczne i finansowe, a także ma prawo kontrolować, czy wszystko odbywa się zgodnie z przepisami. Fajnie jest znać zasady dotyczące transportu w Polsce, żeby mieć pewność, że nie będzie żadnych problemów z licencjonowaniem i prowadzeniem działalności.

Pytanie 14

Jaką maksymalną odległość w kilometrach pokona kierowca podczas standardowego czasu jazdy, między codziennymi przerwami, jeśli prędkość auta wynosi 70 km/h?

A. 630 km

B. 280 km

C. 560 km

D. 315 km

Odpowiedzi sugerujące inne wartości kilometrażu wynikają z nieprawidłowego zrozumienia przepisów regulujących czas pracy kierowców. Odpowiedzi takie jak 280 km i 315 km mogłyby wydawać się logiczne, jednak nie uwzględniają one maksymalnego czasu jazdy, który można rozłożyć na więcej niż jedną sesję. Zgodnie z normami, kierowcy mogą prowadzić pojazdy przez dłuższy czas, a po pierwszym okresie jazdy mogą robić przerwy, które następnie umożliwiają dalszą jazdę. Z kolei 560 km to również niepoprawny wynik, ponieważ wskazuje na błąd w obliczeniach dotyczących długości czasu jazdy i przerw. Często osoby rozwiązujące tego typu testy popełniają błąd, zakładając, że maksymalne odległości można osiągnąć jedynie w trakcie jednej sesji jazdy. W rzeczywistości, zgodnie z zasadami, kierowcy muszą planować swoje trasy, uwzględniając zarówno przepisy, jak i potrzebę odpoczynku. Dlatego prawidłowe obliczenie maksymalnego dystansu uwzględnia zarówno jazdę, jak i zaplanowane przerwy, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze oraz zgodności z obowiązującymi regulacjami.

Pytanie 15

Którą naczepę należy zastosować do transportu 160 beczek o wymiarach 600 x 900 mm (średnica x wysokość) i masie brutto 150 kg/beczka, aby uzyskać jak najwyższy współczynnik wypełnienia skrzyni ładunkowej oraz nie przekroczyć dopuszczalnej ładowności pojazdu?

Naczepa 1	Naczepa 2	Naczepa 3	Naczepa 4
długość 7,30 m	długość 10,62 m	długość 13,62 m	długość 13,62 m
szerokość 2,48 m	szerokość 2,49 m	szerokość 2,48 m	szerokość 2,48 m
wysokość 2,60 m	wysokość 2,95 m	wysokość 2,50 m	wysokość 2,95 m
ładowność 14 t	ładowność 20 t	ładowność 28 t	ładowność 26 t

A. Naczepa 2

B. Naczepa 4

C. Naczepa 1

D. Naczepa 3

Wybór niewłaściwej naczepy do transportu może wynikać z kilku kluczowych błędów. Naczepa 1, na przykład, nie spełnia wymagań objętościowych, co oznacza, że nie pomieści wszystkich beczek, co prowadzi do konieczności ich rozdzielenia na kilka transportów. To z kolei zwiększa koszty transportu oraz czas dostawy, co jest nieefektywne w kontekście logistyki. Naczepa 2 może być podobnie nieodpowiednia ze względu na niewystarczającą ładowność, co wpływa na ograniczenia operacyjne, a w praktyce może prowadzić do naruszenia przepisów dotyczących maksymalnego obciążenia. Wybór naczepy 4 również może wynikać z błędnych założeń co do jej objętości lub ładowności, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni ładunkowej. Przykłady z praktyki transportowej pokazują, że nieodpowiedni dobór naczepy może skutkować nie tylko zwiększonymi kosztami, ale również obniżeniem efektywności operacyjnej. Ważne jest, aby zawsze uwzględniać zarówno wymogi dotyczące objętości, jak i masy ładunku, aby uniknąć problemów związanych z bezpieczeństwem transportu, co jest kluczowe w branży logistycznej. W mądrym planowaniu transportu należy stosować standardy branżowe, które pozwalają na optymalizację ładowności i maksymalizację efektywności przewozu.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Do podstawowych narzędzi rywalizacji na rynku usług transportowych zalicza się

A. zapotrzebowanie na usługi przewozowe

B. elastyczność firm konkurencyjnych

C. oferowany zakres usług przewozowych

D. różnorodność propozycji firm produkcyjnych

Niektóre z opcji, jak elastyczność firm konkurencyjnych czy popyt na usługi przewozowe, mogą wydawać się ważne na pierwszy rzut oka, ale nie są one bezpośrednimi narzędziami konkurencji. Elastyczność dotyczy bardziej tego, jak firmy adaptują się do zmian na rynku, a nie konkretnych działań, żeby przyciągnąć klientów. Popyt na te usługi to wynik różnych czynników, jak zmiany w gospodarce czy to, co chcą klienci, a nie coś, co firmy mogą po prostu wykorzystać w swoich strategiach. Różnorodność ofert od producentów też nie ma dużego związku z rynkiem transportowym, bo to bardziej dotyczy producentów, a nie dostawców usług transportowych. W praktyce, żeby odnieść sukces, firmy powinny skupić się na tym, żeby dostosować swoje usługi do oczekiwań klientów, co pomoże im wyróżnić się na tym zatłoczonym rynku. Zrozumienie, że konkurencja w transporcie polega na oferowaniu kompleksowych i dostosowanych rozwiązań, jest kluczowe dla każdej skutecznej strategii biznesowej.

Pytanie 18

W jakim modelu organizacji transportu pojazd realizuje regularne kursy pomiędzy jednym nadawcą a jednym odbiorcą?

A. Wahadłowym

B. Promienistym

C. Obwodowym

D. Sztafetowym

Model wahadłowy transportu charakteryzuje się regularnym kursowaniem pojazdu pomiędzy jednym nadawcą a jednym odbiorcą, co umożliwia efektywne zarządzanie przepływem towarów. W tym modelu pojazd, na przykład ciężarówka lub pociąg, wykonuje cykliczne kursy, co zwiększa przewidywalność i kontrolę nad procesem transportowym. Przykładem zastosowania modelu wahadłowego może być transport surowców z jednego zakładu produkcyjnego do drugiego, gdzie stałe godziny wyjazdów oraz przybyć minimalizują przestoje w produkcji. Z punktu widzenia standardów branżowych, podejście to jest zgodne z praktykami lean management, które skupiają się na eliminacji marnotrawstwa i optymalizacji procesów. Dodatkowo, zastosowanie systemów monitorowania GPS w pojazdach wahadłowych pozwala na ścisłą kontrolę tras i czasów dostaw, co podnosi jakość usług transportowych.

Pytanie 19

Przedstawione w tabeli etapy procesu przewozowego występują w transporcie

− przyjazd pociągu oraz precyzyjne ustawienie wagonów
− podniesienie i obrócenie wewnętrznej części wagonu
− wjazd ciągnika wraz z naczepą na obróconą platformę
− odczepienie ciągnika od naczepy
− obrót wewnętrznej części wagonu
− sformowanie składu
− odjazd pociągu

A. kolejowo-morskim.

B. wodno-lądowym.

C. drogowo-morskim.

D. szynowo-drogowym.

Odpowiedź 'szynowo-drogowym' jest poprawna, ponieważ etapy procesu przewozowego przedstawione w tabeli odnoszą się do transportu kombinowanego, w którym transport szynowy i drogowy są łączone w celu efektywnego przewozu towarów. W systemie tym, korzysta się z kolejowych środków transportu, takich jak pociągi, które przewożą ładunek na dłuższe dystanse, a następnie z transportu drogowego, który zapewnia dostarczenie ładunku do ostatecznego miejsca przeznaczenia. Przykładami zastosowania transportu szynowo-drogowego mogą być przewozy kontenerów, gdzie pociąg przewozi kontenery do terminala, a następnie ciężarówki dostarczają je do portów lub do klientów. Takie podejście nie tylko zwiększa efektywność transportu, ale również redukuje koszty i negatywny wpływ na środowisko, zgodnie z zaleceniami międzynarodowych standardów transportowych. W praktyce, organizacje transportowe coraz częściej wdrażają zintegrowane systemy zarządzania łańcuchem dostaw, które uwzględniają transport szynowo-drogowy jako optymalne rozwiązanie dla przewozu towarów.

Pytanie 20

Aby zrealizować transport ponadgabarytowy, konieczne jest uzyskanie

A. zezwolenia na przewóz.

B. świadectwa.

C. licencji.

D. zezwolenia.

Licencja, świadectwo oraz certyfikat jakości, mimo że mogą być ważnymi dokumentami w kontekście działalności transportowej, nie są wystarczające ani odpowiednie w przypadku przewozu ponadgabarytowego. Licencja transportowa jest dokumentem, który potwierdza zdolność przewoźnika do prowadzenia działalności transportowej, ale sama w sobie nie uprawnia do transportu ładunków przekraczających normy. Świadectwo, które często jest mylone z licencją, może dotyczyć różnych aspektów, takich jak stan techniczny pojazdów, ale nie odnosi się bezpośrednio do kwestii przewozu ponadgabarytowego. Certyfikat jakości, z kolei, odnosi się do standardów zarządzania jakością i może być istotny w kontekście obsługi klienta czy efektywności operacyjnej, lecz nie ma zastosowania w kwestiach prawnych związanych z transportem ładunków o dużych gabarytach. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych dokumentów z zezwoleniem, które jest konkretnym wymogiem dla transportu ponadgabarytowego. Przewoźnicy często nie zdają sobie sprawy, że brak odpowiedniego zezwolenia może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak mandaty czy nawet wstrzymanie przewozu, co podkreśla znaczenie znajomości przepisów i procedur w branży transportowej.

Pytanie 21

Jaki model organizacji transportu wyróżnia się regularnymi kursami jednego środka przewozu pomiędzy ustalonym miejscem załadunku a punktem wyładunku?

A. Wahadłowy

B. Promienisty

C. Sztafetowy

D. Obwodowy

Model wahadłowy transportu charakteryzuje się regularnymi kursami jednego środka transportu pomiędzy stałym punktem załadunku a miejscem wyładunku, co pozwala na efektywne zarządzanie przewozami. W praktyce model ten stosowany jest w sytuacjach, gdy istnieje duża potrzeba regularnych dostaw, na przykład w transporcie kolejowym lub autobusowym na trasach miejskich. Przykładem może być linia tramwajowa, która kursuje między dwoma punktami w określonych odstępach czasu, co zwiększa niezawodność oraz przewidywalność transportu. Model wahadłowy jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie optymalizacji tras transportowych, ponieważ pozwala na redukcję kosztów operacyjnych oraz minimalizację czasu przestoju. Dla operatorów transportowych, które wprowadziły ten model, kluczowe znaczenie ma również monitorowanie efektywności kursów oraz dostosowywanie ich do zmieniających się potrzeb rynku, co jest uznawane za standard w branży transportowej.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Który z parametrów nie jest rejestrowany przez tarczę tachografu?

A. Godzin przybycia i opuszczenia pracy przez kierowcę

B. Czasu oraz prędkości jazdy pojazdu

C. Dystansu, jaki pokonał pojazd

D. Czasu otwarcia skrzynki z kartą kontrolną

Tarcza tachografu ma na celu rejestrowanie różnych parametrów związanych z pracą kierowcy i eksploatacją pojazdu. Zarejestrowane parametry obejmują czas jazdy, prędkość, a także odległość przebywaną przez pojazd. W przeciwieństwie do tych danych, godziny otwarcia skrzynki zawierającej kartę kontrolną nie są rejestrowane przez tachograf. Skrzynka ta, będąca częścią systemu, służy do przechowywania karty kierowcy, a jej otwarcie jest istotne z punktu widzenia kontroli. Praktyczne zastosowanie tych informacji jest kluczowe, ponieważ pozwala na weryfikację i zabezpieczenie danych dotyczących czasu pracy kierowcy. Zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej, tachografy muszą być używane w pojazdach ciężarowych oraz dostawczych powyżej 3,5 tony, co jest zgodne z unijnym rozporządzeniem nr 561/2006. Odpowiednie monitorowanie czasu pracy i odpoczynku kierowcy jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach oraz przestrzegania norm pracy w transporcie.

Pytanie 24

Który typ umowy pomiędzy współdziałającymi firmami powinien być zastosowany w przypadku, gdy jedna ze stron zobowiązuje się do przygotowania, dostarczenia i przewozu paczki?

A. Umowę agencyjną

B. Umowę przechowania

C. Umowę spedycji

D. Umowę przewozu

Umowa spedycji jest odpowiednim rodzajem umowy, gdyż to właśnie ona reguluje współpracę pomiędzy zleceniodawcą a spedytorem, który organizuje transport przesyłki. Zgodnie z przepisami prawa, spedytor podejmuje się wykonania zlecenia, co obejmuje przygotowanie, wysłanie oraz przewóz towaru. Przykładem może być sytuacja, gdy firma A zleca firmie spedycyjnej B transport swoich produktów do klienta. W takim przypadku spedytor odpowiada za zorganizowanie całego procesu logistycznego, co może obejmować wybór środka transportu, negocjację stawek przewozowych oraz nadzór nad przesyłką. Umowy spedycji często zawierają również postanowienia dotyczące odpowiedzialności za ewentualne uszkodzenia lub utraty towaru, co jest kluczowe dla ochrony interesów obu stron. W praktyce, stosowanie umowy spedycji w obrocie gospodarczym jest zgodne z normami branżowymi i zaleceniami organizacji logistycznych, co zapewnia bezpieczeństwo transakcji i efektywność działań transportowych.

Pytanie 25

Dokument przewozowy CIM to pismo wykorzystywane w transporcie

A. krajowym kolejowym

B. międzynarodowym kolejowym

C. krajowym drogowym

D. międzynarodowym drogowym

List przewozowy CIM (Convention Internationale concernant le transport des marchandises par chemin de fer) jest międzynarodowym dokumentem transportowym stosowanym w transporcie kolejowym. Jego celem jest regulacja przewozów ładunków koleją na poziomie międzynarodowym, ułatwiając wymianę handlową między państwami. Dokument ten zawiera szczegółowe informacje dotyczące przewożonego towaru, strony umowy oraz warunków transportu, co czyni go niezbędnym narzędziem w logistyce kolejowej. Przykład praktycznego zastosowania listu przewozowego CIM to transport kontenerów z towarami między Europą a Azją, gdzie stosowanie tego dokumentu przyspiesza proces odprawy celnej oraz minimalizuje ryzyko sporów dotyczących odpowiedzialności przewoźnika. Ponadto, list ten jest zgodny z międzynarodowymi standardami, co pozwala na jego uznawanie przez różne krajowe systemy prawne. Warto wspomnieć, że stosowanie listów przewozowych CIM jest uregulowane w ramach międzynarodowych konwencji kolejowych, co zapewnia ich jednolitą interpretację i stosowanie w praktyce.

Pytanie 26

Wyznacz wartość brutto usługi załadunku 12 kontenerów, w których każdy zawiera ładunek o masie 21 ton, na platformy wagonowe, jeżeli cena netto jednostkowa usługi wynosi 2,50 zł/t ładunku, a usługa podlega 23% stawce podatku VAT?

A. 774,90 zł

B. 630,00 zł

C. 144,90 zł

D. 680,40 zł

Aby obliczyć wartość brutto usługi załadunku 12 kontenerów z ładunkiem o masie 21 ton każdy, zaczynamy od ustalenia całkowitej masy ładunku. Mamy 12 kontenerów, a każdy zawiera 21 ton, co daje łączną masę 252 ton (12 * 21 = 252). Następnie, przy cenie jednostkowej netto wynoszącej 2,50 zł za tonę, obliczamy wartość netto usługi. Wartość netto wynosi zatem 630 zł (252 * 2,50 = 630). Potem dodajemy podatek VAT, który w tym przypadku wynosi 23%. Obliczamy wartość podatku: 630 zł * 0,23 = 144,90 zł. Ostatecznie wartość brutto usługi to suma wartości netto i VAT: 630 zł + 144,90 zł = 774,90 zł. Prawidłowe rozumienie obliczeń związanych z VAT oraz umiejętność przeliczeń jednostkowych to kluczowe umiejętności w branży transportowej i logistycznej, które pozwalają na efektywne zarządzanie kosztami oraz przychodami.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Przedsiębiorstwo transportowe zaplanowało wzrost wykorzystania przebiegu środków transportu. W zależności od gałęzi transportu wzrost miał kształtować się na poziomie od 5% do 20%. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oceń, która gałąź transportu osiągnęła co najmniej zaplanowany wzrost wykorzystania przebiegu pojazdów.

Wyszczególnienie	Transport morski	Transport lotniczy	Transport kolejowy	Transport samochodowy
Współczynnik wykorzystania przebiegu środków transportu w roku bazowym – 2015 r.	0,90	0,65	0,75	0,70
Planowany wzrost wykorzystania przebiegu środków transportu	5%	10%	15%	20%
Współczynnik wykorzystania przebiegu środków transportu w roku badanym – 2016 r.	0,95	0,70	0,80	0,80

A. Transport morski.

B. Transport samochodowy.

C. Transport lotniczy.

D. Transport kolejowy.

Transport morski osiągnął rzeczywisty wzrost wykorzystania przebiegu środków transportu na poziomie 5,56%, co spełnia minimalne wymagania zaplanowanego wzrostu wynoszącego 5%. W kontekście zarządzania transportem, taki wzrost może być analizowany w oparciu o różne czynniki, takie jak efektywność operacyjna, zmiany w zapotrzebowaniu na towary oraz innowacje technologiczne. Przykładem może być zastosowanie nowoczesnych systemów zarządzania flotą, które optymalizują wykorzystanie statków, redukując czas postoju i zwiększając czas pracy. Dobrą praktyką w branży transportowej jest regularne monitorowanie wskaźników KPI (Key Performance Indicators), co pozwala na bieżące dostosowywanie strategii operacyjnych oraz podejmowanie decyzji opartych na danych. Transport morski, jako jedna z kluczowych gałęzi logistyki, odgrywa istotną rolę w globalnym łańcuchu dostaw, a zwiększone wykorzystanie floty może znacząco wpłynąć na efektywność całego systemu transportowego, co przekłada się na korzyści ekonomiczne.

Pytanie 29

W kabinie pojazdu ciężarowego transportującego substancje niebezpieczne powinna być dostępna jako pomoc w sytuacjach awaryjnych

A. instrukcja bhp i ppoż

B. informacja o odbiorcy przesyłki

C. instrukcja pisemna dla kierowcy

D. informacja o nadawcy przesyłki

Instrukcja pisemna dla kierowcy jest kluczowym dokumentem, który powinien znajdować się w kabinie pojazdu przewożącego materiały niebezpieczne. Zawiera ona istotne informacje dotyczące postępowania w sytuacjach awaryjnych, co jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno kierowcy, jak i otoczenia. Na przykład, instrukcja ta może obejmować procedury dotyczące ewakuacji w przypadku wycieku substancji chemicznych, wskazówki dotyczące stosowania sprzętu ochrony osobistej oraz postępowania w razie pożaru. W zgodzie z przepisami ADR (Umowa Europejska dotycząca międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych drogą lądową), posiadanie takiej instrukcji jest obowiązkowe. Dobre praktyki w branży transportu materiałów niebezpiecznych zalecają także, aby kierowcy byli regularnie szkoleni w zakresie interpretacji i zastosowania tych instrukcji. Oprócz tego, posiadanie pisemnej instrukcji zapewnia, że kierowca ma dostęp do niezbędnych informacji w przypadku nagłych zdarzeń, co może znacznie zwiększyć efektywność działań ratunkowych.

Pytanie 30

Który akt prawny określa zasady pracy kierowców ciężarówek w Europie?

A. IMDGC

B. ADR

C. AETR

D. TIR

AETR, czyli Umowa Europejska dotycząca Pracy Załóg Pojazdów Używanych w Międzynarodowym Transporcie Drogowym, jest kluczowym dokumentem regulującym czas pracy kierowców w Europie. Została przyjęta w 1970 roku i ma na celu zapewnienie odpowiednich standardów w zakresie czasu pracy i odpoczynku kierowców, co przekłada się na bezpieczeństwo na drogach oraz poprawę warunków pracy w branży transportowej. Przykładowo, AETR wprowadza przepisy dotyczące maksymalnych godzin pracy oraz minimalnych okresów odpoczynku, co jest szczególnie istotne w kontekście międzynarodowego transportu drogowego. Kierowcy muszą przestrzegać określonych limitów, takich jak maksymalnie 9 godzin pracy dziennie, które mogą być wydłużone do 10 godzin dwa razy w tygodniu. W praktyce zastosowanie AETR wymaga od przewoźników monitorowania czasu pracy swoich pracowników oraz stosowania tachografów, które rejestrują dane dotyczące czasu jazdy i odpoczynku. Zrozumienie tych regulacji jest kluczowe dla zarządzania flotą i zapewnienia zgodności z prawem. Stosowanie się do AETR wpływa nie tylko na bezpieczeństwo, ale również na efektywność operacyjną przedsiębiorstw transportowych.

Pytanie 31

Do której reguły Incoterms 2020 odnoszą się obowiązki sprzedającego i kupującego zapisane w tabeli?

Obowiązkiem sprzedającego jest dostarczenie towaru na statek w porcie załadunku. Od tego miejsca ryzyko przechodzi na kupującego, jednakże nadal sprzedający ma obowiązek zawrzeć umowę przewozu morskiego oraz ponieść koszty dostarczenia towaru do portu przeznaczenia.

A. CFR

B. EXW

C. DAP

D. FAS

Odpowiedź CFR (Cost and Freight) jest poprawna, ponieważ zgodnie z regułą Incoterms 2020, sprzedający ma obowiązek dostarczenia towaru na statek w porcie załadunku oraz pokrycia kosztów transportu morskiego do portu przeznaczenia. W momencie załadunku towaru na statek, ryzyko związane z towarem przechodzi na kupującego. Przykładem zastosowania tej reguły może być sytuacja, w której firma sprzedająca maszyny przemysłowe w Polsce sprzedaje je klientowi w Egipcie. Sprzedający organizuje transport morską drogą do portu w Aleksandrii, pokrywając koszty frachtu, ale odpowiedzialność za ewentualne uszkodzenia towaru przechodzi na kupującego w momencie, gdy maszyny zostaną załadowane na statek. Zrozumienie zasad CFR jest kluczowe dla efektywnego zarządzania ryzykiem w międzynarodowych transakcjach handlowych oraz pozwala na lepsze planowanie logistyczne, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży transportowej.

Pytanie 32

W przedstawionej instrukcji określono niezbędne wyposażenie środków transportu drogowego przewożących

Fragment instrukcji dotyczącej wyposażenia środków transportu drogowego
W jednostce transportowej powinno być przewożone następujące wyposażenie: - klin pod koła, dla każdego pojazdu, o odpowiednim rozmiarze w stosunku do dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu oraz średnicy kół; - dwa stojące znaki ostrzegawcze; - płyn do płukania oczu; oraz dla każdego członka załogi pojazdu - kamizelka ostrzegawcza; - przenośne urządzenie oświetleniowe; - para rękawic ochronnych; - ochrona oczu. Wyposażenie dodatkowe dla niektórych klas materiałów: - maska ucieczkowa dla każdego członka załogi pojazdu, powinna być przewożona w jednostce transportowej, w przypadku nalepek ostrzegawczych 2.3 lub 6.1; - łopata; - osłona otworów kanalizacyjnych; - pojemnik do zbierania pozostałości.

Fragment instrukcji dotyczącej wyposażenia środków transportu drogowego

W jednostce transportowej powinno być przewożone następujące wyposażenie:
- klin pod koła, dla każdego pojazdu, o odpowiednim rozmiarze w stosunku do dopuszczalnej
masy całkowitej pojazdu oraz średnicy kół;
- dwa stojące znaki ostrzegawcze;
- płyn do płukania oczu;
oraz dla każdego członka załogi pojazdu
- kamizelka ostrzegawcza;
- przenośne urządzenie oświetleniowe;
- para rękawic ochronnych;
- ochrona oczu.
Wyposażenie dodatkowe dla niektórych klas materiałów:
- maska ucieczkowa dla każdego członka załogi pojazdu, powinna być przewożona w jednostce
transportowej, w przypadku nalepek ostrzegawczych 2.3 lub 6.1;
- łopata;
- osłona otworów kanalizacyjnych;
- pojemnik do zbierania pozostałości.

A. materiały niebezpieczne.

B. materiały szybko psujące się.

C. dzieła sztuki.

D. żywe zwierzęta.

Odpowiedź "materiały niebezpieczne" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi transportu drogowego, środki transportu przewożące materiały niebezpieczne muszą być wyposażone w specjalne elementy ochronne, które zapewniają bezpieczeństwo załogi oraz otoczenia. W praktyce oznacza to, że pojazdy transportujące substancje chemiczne, takie jak gazy trujące czy substancje toksyczne, są zobowiązane do posiadania wyposażenia, które minimalizuje ryzyko wypadków i chroni przed konsekwencjami ewentualnych wycieków. Przykłady standardów, które regulują te kwestie, to Międzynarodowy Kod Transportu Towarów Niebezpiecznych (IMDG) oraz przepisy krajowe, które często są oparte na unijnych dyrektywach. Wymogi te obejmują m.in. noszenie kamizelek ostrzegawczych przez personel, korzystanie z masek ochronnych oraz zapewnienie odpowiedniego oznakowania pojazdu. Takie środki są kluczowe dla zarządzania ryzykiem i ochrony zdrowia publicznego, co czyni je niezbędnymi w branży transportowej.

Pytanie 33

System HDS zainstalowany w ciężarówkach umożliwia

A. mierzenie masy ładunku umieszczonego w tym pojeździe

B. mierzenie temperatury towaru znajdującego się w tym pojeździe

C. samodzielny załadunek oraz rozładunek cieczy do tego środka transportu

D. samodzielny załadunek oraz rozładunek materiałów stałych na ten pojazd

Odpowiedź, która wskazuje na samodzielny załadunek i rozładunek materiałów stałych, jest prawidłowa, ponieważ system HDS (Hydrauliczny Dźwig Samochodowy) został zaprojektowany głównie do obsługi ciężarów stałych. HDS umożliwia efektywne i bezpieczne przenoszenie ładunków, co jest kluczowe w transporcie, budownictwie i logistyce. Przykładem praktycznego zastosowania HDS jest załadunek betonu czy prefabrykatów budowlanych, gdzie dźwig może samodzielnie podnieść materiały i umieścić je w odpowiednim miejscu, eliminując potrzebę angażowania dodatkowej siły roboczej. Ponadto, zgodnie z normami branżowymi, HDS musi spełniać określone standardy bezpieczeństwa i wydajności, co czyni go niezastąpionym narzędziem w transporcie i budowie. Właściwe użytkowanie HDS zapewnia nie tylko oszczędność czasu, ale również minimalizuje ryzyko wypadków związanych z ręcznym załadunkiem.

Pytanie 34

Uchwała warszawska z 1929 roku odnosi się do międzynarodowego transportu

A. lotniczego

B. morskiego

C. kolejowego

D. drogowego

Konwencja warszawska, uchwalona w 1929 roku, jest kluczowym dokumentem regulującym międzynarodowy przewóz lotniczy. Jej celem jest ujednolicenie zasad odpowiedzialności przewoźników w przypadku zagubienia, uszkodzenia lub opóźnienia bagażu oraz wypadków, które mogą zdarzyć się w trakcie transportu pasażerów. Przykładowo, w sytuacji, gdy pasażer dozna obrażeń w wyniku wypadku lotniczego, Konwencja ta określa maksymalne limity odszkodowań oraz procedury dochodzenia roszczeń. W praktyce, znajomość tych zasad jest kluczowa dla firm lotniczych i pasażerów, ponieważ umożliwia skuteczne dochodzenie swoich praw. Dokument ten stanowi fundament dla dalszych regulacji, takich jak Konwencja montrealska z 1999 roku, która wprowadziła dodatkowe zmiany i udoskonalenia, dostosowując przepisy do współczesnych warunków rynkowych i technologicznych w lotnictwie.

Pytanie 35

Która norma określa międzynarodowy transport materiałów niebezpiecznych koleją?

A. RID

B. ADR

C. ATP

D. CIM

ATP, czyli Umowa dotycząca międzynarodowego transportu towarów niebezpiecznych, jest regulacją, która koncentruje się głównie na przewozach drogowych, a nie kolejowych. W związku z tym, zastosowanie ATP w kontekście transportu kolejowego może prowadzić do błędnych praktyk oraz nieprzestrzegania odpowiednich norm bezpieczeństwa. Jest to częsty błąd w myśleniu, gdzie użytkownicy mylą regulacje dotyczące różnych środków transportu. CIM, z drugiej strony, odnosi się do Międzynarodowej Umowy dotyczącej przewozu towarów koleją, ale nie obejmuje specyfiki materiałów niebezpiecznych, co czyni ją niewłaściwą w kontekście tego pytania. Natomiast ADR, czyli Umowa o międzynarodowym przewozie drogowym towarów niebezpiecznych, również odnosi się do transportu drogowego, a nie kolejowego, co wprowadza w błąd w kontekście regulacji dotyczących przewozu kolejowego. Błędy te wynikają z nieznajomości specyfiki regulacji międzynarodowych i ich zastosowania w różnych środkach transportu, co jest kluczowe w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa i zgodności z przepisami. Właściwe zrozumienie, które regulacje odnoszą się do konkretnego środka transportu, jest niezbędne dla prawidłowej organizacji przewozów materiałów niebezpiecznych.

Pytanie 36

Odbiorca wskazany w krajowym samochodowym liście przewozowym potwierdza przyjęcie towaru na egzemplarzu zwanym

A. wtórnikiem dokumentu przewozowego

B. grzbietem dokumentu przewozowego

C. cedułą dokumentu przewozowego

D. oryginałem dokumentu przewozowego

Ceduła listu przewozowego jest kluczowym dokumentem, na którym odbiorca potwierdza odbiór towaru. Jest to egzemplarz, który zawiera wszystkie istotne informacje dotyczące przesyłki, takie jak nazwa nadawcy, odbiorcy, rodzaj towaru oraz jego ilość. Odbiorca, kwitując odbiór na cedułach, zapewnia, że towar dotarł w odpowiednim stanie i ilości, co stanowi istotny dowód w przypadku ewentualnych reklamacji lub sporów. Praktyka ta jest zgodna z normami transportowymi, obowiązującymi w branży logistycznej, które podkreślają znaczenie dokumentacji przewozowej w procesach transportowych. Warto zauważyć, że ceduła, jako egzemplarz potwierdzający, jest często używana w różnych scenariuszach przewozu, co czyni ją uniwersalnym narzędziem w zarządzaniu logistyką. Z tego powodu zrozumienie roli ceduły w procesie transportowym jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 37

O której godzinie najwcześniej zakończy się załadunek 315 m³ żwiru na środki transportu drogowego, jeżeli pojazdy zostały podstawione o godzinie 9:45, a załadunek będzie realizowany jednocześnie wszystkimi dostępnymi ładowarkami?

Charakterystyka ładowarek
Pojemność łyżki [m³]	Czas jednego cyklu pracy ładowarki* [min]	Przeciętne napełnienie łyżki [%]	Liczba dostępnych ładowarek [szt.]
5,0	2	90	2
* Cykl pracy ładowarki obejmuje napełnienie łyżki żwirem, podjazd ładowarki do środka transportu samochodowego, wyładunek żwiru i powrót ładowarki do miejsca jej napełniania.

A. O godzinie 10:20

B. O godzinie 11:51

C. O godzinie 10:49

D. O godzinie 10:55

Odpowiedź o godzinie 10:55 jest poprawna, ponieważ obliczenia dotyczące załadunku żwiru uwzględniają czas pracy wszystkich dostępnych ładowarek. W tym przypadku, aby dokładnie określić zakończenie załadunku, należy uwzględnić zarówno wydajność pojedynczej ładowarki, jak i zastosowanie ich w wielokrotnych cyklach. Na przykład, jeśli jedna ładowarka może załadować określoną objętość w danym czasie, dodanie kolejnych ładowarek zmniejsza czas potrzebny na załadunek proporcjonalnie. Przy odpowiednim rozplanowaniu oraz zarządzaniu czasem, można efektywnie przeprowadzić operacje załadunkowe, co jest kluczowe w logistyce i transporcie. Standardy branżowe wskazują na konieczność dokładnego planowania zasobów oraz optymalizacji procesów, co pozwala na osiągnięcie lepszej efektywności i oszczędności. Dzięki temu, godzina 10:55 jako czas zakończenia załadunku wskazuje na efektywne wykorzystanie zasobów i dobre praktyki w zarządzaniu procesami logistycznymi.

Pytanie 38

Jakie są wymiary zewnętrzne kontenera o długości 40 ft?

A. 12,2 m x 2,4 m x 2,5 m

B. 6,l m x 2,4 m x 2,5 m

C. 6,1 m x 2,4 m x 2,6 m

D. 12,2 m x 2,4 m x 2,6 m

Podczas analizy niepoprawnych odpowiedzi, warto zauważyć, że odpowiedzi te nie odzwierciedlają rzeczywistych wymiarów kontenera 40-ft, co może prowadzić do nieefektywności w planowaniu transportu i logistyki. Odpowiedzi, które podają wymiary 6,1 m x 2,4 m x 2,6 m oraz 6,1 m x 2,4 m x 2,5 m, wskazują na mniejsze kontenery, które nie są stosowane w standardowych operacjach transportowych 40-ft. Tego rodzaju kontenery, najczęściej kontenery 20-stopowe, mają mniejsze pojemności i nie są w stanie pomieścić tej samej ilości towaru, co ich 40-stopowe odpowiedniki. Użycie takich wymiarów może prowadzić do znacznych strat w efektywności transportu, co w praktyce oznacza wyższe koszty i dłuższe czasy dostaw. Również pomylenie wysokości kontenera 40-ft, której standardowe wymiary wynoszą 2,6 m, z 2,5 m, skutkuje niewłaściwym planowaniem przestrzeni, co może być krytyczne w przypadku transportu towarów wymagających specyficznych warunków. Zrozumienie standardowych wymiarów kontenerów jest istotne nie tylko dla efektywności operacyjnej, lecz także dla zgodności z przepisami, normami oraz dobrymi praktykami w branży logistycznej. Wszelkie błędy w obliczeniach wymiarów mogą prowadzić do poważnych problemów operacyjnych, a także do naruszenia przepisów celnych i transportowych, co z kolei może skutkować opóźnieniami i dodatkowymi kosztami dla przedsiębiorstw zajmujących się transportem i logistyką.

Pytanie 39

Zgodnie z fragmentem umowy określ, który środek transportu należy zastosować do przewozu artykułów spożywczych głęboko zamrożonych (-20°C).

Fragment Umowy ATP
Określenia i normy specjalnych środków transportu do przewozu szybko psujących się artykułów żywnościowych
Klasa A. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12 °C i 0°C włącznie.
Klasa B. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -10°C włącznie.
Klasa C. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -20°C włącznie.
Klasa D. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż +2°C.
Klasa E. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -10°C.
Klasa F. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -20°C.

A. Lodownia z normalną izolacją klasy A.

B. Ogrzewany środek transportu z normalną izolacją klasy A.

C. Chłodnia ze wzmocnioną izolacją klasy F.

D. Lodownia ze wzmocnioną izolacją klasy B.

Chłodnia ze wzmocnioną izolacją klasy F jest odpowiednim środkiem transportu dla artykułów spożywczych głęboko zamrożonych (-20°C), ponieważ jej konstrukcja oraz parametry techniczne pozwalają na utrzymanie stabilnej temperatury wymaganej do zachowania jakości i bezpieczeństwa przewożonych produktów. Klasa F, zgodnie z umową ATP, definiuje środki transportu przystosowane do długotrwałego przewozu towarów wymagających ekstremalnie niskich temperatur. W praktyce oznacza to, że chłodnia ta jest wyposażona w zaawansowane systemy izolacyjne oraz mechanizmy chłodzące, które skutecznie zapobiegają podnoszeniu się temperatury wewnątrz pojazdu. Warto również zauważyć, że przewóz żywności w tak niskich temperaturach jest kluczowy dla zachowania ich wartości odżywczych oraz zapobiegania rozwojowi bakterii. Przykładem zastosowania tej klasy transportu mogą być dostawy mrożonego mięsa, ryb czy warzyw, które muszą być transportowane w ściśle kontrolowanych warunkach. Spełnienie wymagań klasy F jest niezbędne, aby zapewnić zgodność z normami sanitarno-epidemiologicznymi oraz standardami jakości, co jest szczególnie ważne w branży spożywczej.

Pytanie 40

Firma transportowa otrzymała zlecenie przewozu mleka od producentów do przetwórni. W celu realizacji zlecenia, powinna zastosować naczepę przedstawioną na zdjęciu

A. D.

B. C.

C. A.

D. B.

Odpowiedź C jest prawidłowa, ponieważ naczepa odpowiednia do transportu mleka powinna spełniać określone normy sanitarno-epidemiologiczne oraz techniczne. W przypadku transportu produktów mlecznych niezwykle istotne jest, aby naczepa była przystosowana do utrzymywania odpowiedniej temperatury, co przeciwdziała rozwojowi bakterii i gwarantuje zachowanie jakości produktu. Dobrym przykładem są naczepy izotermiczne, które pozwalają na transport w kontrolowanej temperaturze, co jest kluczowe dla mleka. Praktyczne zastosowanie tego typu naczep znajduje się w przemyśle spożywczym, gdzie spełniają one normy HACCP, zapewniając bezpieczeństwo żywności. Dodatkowo, odpowiednie materiały, z jakich wykonane są naczepy, muszą być łatwe do czyszczenia i odporne na działanie substancji chemicznych, aby nie wpływać negatywnie na jakość przewożonego mleka. Wybór właściwej naczepy ma zatem kluczowe znaczenie dla zachowania standardów jakości oraz bezpieczeństwa w transporcie produktów spożywczych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej