Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
  • Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 11:59
  • Data zakończenia: 17 grudnia 2025 12:41

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Koszt 1 godziny pracy operatora suwnicy wynosi 15,00 zł, natomiast roboczogodzina pracy suwnicy podczas załadunku to 25,00 zł. Jaką łączną kwotę należy zapłacić załadunek trwający 8 godzin?

A. 320,00 zł
B. 400,00 zł
C. 120,00 zł
D. 200,00 zł
Obliczenie całkowitego kosztu załadunku oparte jest na dwóch komponentach: stawce za pracę operatora suwnicy oraz roboczogodzinie pracy samej suwnicy. Stawka godzinowa operatora wynosi 15,00 zł, co oznacza, że przez 8 godzin jego pracy koszt wynosi 8 * 15,00 zł = 120,00 zł. Z drugiej strony roboczogodzina suwnicy przy załadunku kosztuje 25,00 zł. W związku z tym koszt pracy suwnicy przez 8 godzin to 8 * 25,00 zł = 200,00 zł. Łącząc obie kwoty, otrzymujemy całkowity koszt: 120,00 zł (operator) + 200,00 zł (suwnica) = 320,00 zł. Takie podejście do kalkulacji kosztów jest w pełni zgodne z zasadami rachunkowości kosztów oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu projektami logistycznymi, gdzie precyzyjne obliczenia są kluczowe dla efektywności i rentowności operacji. W praktyce, takie wyliczenia pomagają w planowaniu budżetu i optymalizacji wydatków w branży transportowej i budowlanej.

Pytanie 2

Jednostką ładunkową w systemie pakietowym jest

A. dłużyca zabezpieczona jarzmami
B. karton z opakowaniami pojedynczymi
C. kontener z pudełkami
D. paleta z ładunkiem mocowanym pasami
Wybór kontenera ze skrzyniami jako jednostki ładunkowej to nie do końca trafne podejście, bo kontenery to jednak coś innego, zamykają się na różne ładunki, a nie są pakietowe. Służą do transportu sporych ilości towaru, a nie mniejszych przesyłek. Z drugiej strony, dłużyca zabezpieczona jarzmami to już konkretnie to, czego szukamy, bo idealnie nadaje się do transportu długich materiałów. Karton z opakowaniami jednostkowymi też nie za bardzo pasuje, bo to często tylko część większej całości, a nie samodzielna jednostka. Paleta z ładunkiem zabezpieczonym pasami może być jednostką, ale też nie do końca w tym sensie, który nas interesuje w logistyce, gdzie najważniejsza jest łatwość w załadunku i rozładunku. Właściwe zrozumienie klasyfikacji jednostek ładunkowych to klucz do efektywności operacji transportowych i bezpieczeństwa. No i pamiętaj, że dobre zabezpieczenie i odpowiednią jednostkę trzeba dobrać zgodnie ze standardami, bo to może uratować nas przed różnymi problemami, jak uszkodzenia towarów czy straty finansowe.

Pytanie 3

Jakie międzynarodowe porozumienie normuje transport szybko psujących się artykułów spożywczych w drogowym transporcie oraz określa wymagania dotyczące specjalnych urządzeń używanych do ich przewozu?

A. ADN
B. ATP
C. AGC
D. ADR
Odpowiedzią, która reguluje przewóz szybko psujących się produktów żywnościowych transportem drogowym, jest ATP, czyli Umowa Europejska dotycząca międzynarodowego transportu drogowego produktów szybko psujących się. ATP definiuje zasady dotyczące pakowania, przewozu oraz wymagań dotyczących pojazdów i sprzętu, co jest kluczowe dla zachowania jakości i bezpieczeństwa żywności w trakcie transportu. Przykładem zastosowania ATP może być transport świeżych owoców i warzyw, które wymagają utrzymania odpowiedniej temperatury, co można osiągnąć dzięki zastosowaniu pojazdów chłodniczych spełniających normy ATP. Ponadto, umowa ta obejmuje również szczegółowe wymagania dotyczące izolacji termicznej i systemów chłodniczych, co jest istotne w kontekście ochrony zdrowia publicznego oraz zgodności z normami sanitarnymi. Stosowanie regulacji ATP jest niezbędne dla firm zajmujących się logistyką żywności, aby zapewnić wysoką jakość przewożonych produktów oraz spełnić wymagania prawne.

Pytanie 4

Międzynarodowa Unia Kolejowa UIC wybrała standard, który stanowi podstawę cyfrowego systemu łączności ruchomej

A. DGPS
B. UMTS
C. GPS
D. GSM-R
Wybór niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia różnic pomiędzy różnymi standardami łączności mobilnej. DGPS (Differential Global Positioning System) jest systemem, który zwiększa dokładność tradycyjnego GPS, ale nie jest przeznaczony do komunikacji w czasie rzeczywistym pomiędzy pojazdami a infrastrukturą. Stosowanie DGPS w kontekście kolei może prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ nie zapewnia ono wymiany istotnych informacji operacyjnych, jak to ma miejsce w GSM-R. GPS (Global Positioning System) z kolei jest standardem lokalizacyjnym, a nie komunikacyjnym, i nie dysponuje odpowiednimi funkcjami do zarządzania ruchem kolejowym. UMTS (Universal Mobile Telecommunications System) jest technologią szerokopasmową, która również nie spełnia specyficznych wymagań dla transportu kolejowego. Błędne przekonanie o zastosowaniu tych standardów może prowadzić do niewłaściwego doboru technologii w projektach kolejowych, co skutkuje obniżeniem efektywności i bezpieczeństwa operacji. Właściwe zrozumienie roli GSM-R w kontekście kolejowym jest kluczowe dla implementacji efektywnych rozwiązań w zakresie zarządzania ruchem oraz komunikacji.

Pytanie 5

Kierowca transportujący materiały niebezpieczne drogą lądową powinien przestrzegać regulacji konwencji

A. IMDGC
B. ADR
C. RID
D. DGR
Odpowiedź 2, czyli ADR, dotyczy przepisów międzynarodowych, które regulują przewóz towarów niebezpiecznych na drogach. To taka konwencja, która obowiązuje w wielu krajach. W zasadzie, ADR ustala zasady klasyfikacji, pakowania i oznakowania tych towarów, a także mówi, co trzeba mieć w dokumentach. Jak myślisz, co by się stało, gdyby kierowcy nie przestrzegali tych zasad? Pewnie byłoby sporo problemów z bezpieczeństwem na drogach, bo to przecież chodzi o nasze życie i zdrowie. W praktyce kierowcy muszą być przeszkoleni i mieć odpowiednie dokumenty, na przykład List Przewozowy, żeby móc przewozić materiały niebezpieczne. Bez tego ani rusz. Przykłady? Czasami transportują chemikalia albo materiały wybuchowe. Moim zdaniem, przestrzeganie konwencji ADR jest naprawdę kluczowe, bo dzięki temu unikamy niebezpieczeństw dla siebie i dla środowiska.

Pytanie 6

Który fragment cyfr w numerze GTIN-14: 0590 0052 00008 5 wskazuje na numer jednostki kodującej (numer przedsiębiorstwa)?

A. 590
B. 00008
C. 0052
D. 0590
Wybór numerów takich jak 590, 0590 czy 00008 jako numeru jednostki kodującej w systemie GTIN-14 wynika z nieporozumienia dotyczącego struktury tego systemu. Numer 590 to prefiks kraju, który identyfikuje producentów z Polski, jednak nie jest to numer jednostki kodującej. Prefiksy są stosowane w różnych krajach i nie pełnią roli identyfikatora konkretnej firmy. Wybór 0590 również jest błędny z tego samego powodu – to połączenie prefiksu z zerem wiodącym, które nie ma praktycznego zastosowania jako numer jednostki kodującej. Numer 00008 to fragment, który najczęściej odnosi się do numeru partii lub innej informacji logistycznej, a nie do numeru jednostki kodującej. Właściwe zrozumienie struktury GTIN-14 jest kluczowe dla skutecznego zarządzania produktami w handlu detalicznym i logistyce. Wiele osób myli te elementy z uwagi na bliskie położenie w numerze, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Kluczowe jest zwrócenie uwagi na to, iż numer jednostki kodującej jest zawsze przypisany do konkretnej firmy i jest unikalny, podczas gdy inne numery mogą pełnić różne funkcje w systemie zarządzania produktami.

Pytanie 7

Jaką minimalną liczbę wózków widłowych należy wykorzystać do rozładunku 160 pjł, jeśli średni czas cyklu transportowego wynosi 6 minut, każdy wózek obsługuje równocześnie 2 palety, a zadanie ma być zrealizowane w ciągu 4 godzin?

A. 2 wózki
B. 4 wózki
C. 5 wózków
D. 3 wózki
Wybór błędnej liczby wózków widłowych może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia cyklu transportowego oraz jego wpływu na efektywność pracy. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 3, 4 lub 5 wózków zakładają, że większa liczba wózków jest konieczna do osiągnięcia celu, co w rzeczywistości jest nieefektywne. Takie podejście może prowadzić do niepotrzebnych kosztów operacyjnych oraz obciążenia systemu operacyjnego magazynu, co w konsekwencji może spowolnić cały proces. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy wózek ma określony potencjał rozładunkowy, a jego zdolność do obsługi palet jest limitowana przez czas cyklu. W przypadku 6 minut na cykl transportowy, każdy wózek ma swoje maksimum, które w ciągu 4 godzin niezbędnych do rozładunku 160 palet nie może być przekroczone. Istotne jest także, aby w procesie zarządzania logistyką uwzględniać standardy efektywności, które zalecają optymalizację liczby wózków na podstawie rzeczywistych danych operacyjnych, a nie na podstawie przypuszczeń. Niewłaściwe oszacowanie może prowadzić do niedoboru lub nadmiaru zasobów, co negatywnie wpływa na koszty i czas realizacji zamówienia.

Pytanie 8

Zgodnie z aktualnymi regulacjami, tachografy powinny być montowane w pojazdach transportujących ładunki, których maksymalna masa całkowita z przyczepą przewyższa

A. 12,01
B. 3,01
C. 7,51
D. 3,51
Zgodnie z przepisami obowiązującymi w Unii Europejskiej, pojazdy przeznaczone do przewozu ładunków, których dopuszczalna masa całkowita (DMC) wraz z przyczepą przekracza 3,5 tony, muszą być wyposażone w tachografy. Tachografy są urządzeniami rejestrującymi czas pracy kierowcy, prędkość pojazdu oraz przebieg. Ich zastosowanie ma na celu poprawę bezpieczeństwa na drogach poprzez monitorowanie czasu pracy kierowców oraz zapobieganie zjawisku nielegalnego przekraczania dozwolonego czasu jazdy lub niedostatecznego odpoczynku. Przykładem zastosowania tachografów są pojazdy dostawcze, które często przekraczają tę masę, a ich kierowcy muszą przestrzegać odpowiednich norm czasowych. Przepisy te mają na celu nie tylko zapewnienie bezpieczeństwa kierowcom, ale także innym uczestnikom ruchu drogowego. Stosowanie tachografów w pojazdach powyżej 3,5 tony jest zatem nie tylko wymogiem prawnym, ale również działaniem wpływającym na poprawę jakości transportu i ochronę zdrowia publicznego.

Pytanie 9

Dokument zawierający informacje o zasadach pakowania towaru do wysyłki, potencjalnym zakresie wymaganej kontroli, a także rodzaju i liczbie potrzebnych dokumentów do transportu to

A. nota bukingowa
B. instrukcja wysyłkowa
C. list przewozowy
D. manifest ładunkowy
Manifest ładunkowy robi coś zupełnie innego niż instrukcja wysyłkowa. On głównie potwierdza, co jest w ładunku podczas transportu i pomaga zidentyfikować przesyłki, więc jest ważny dla logistyki, ale nie mówi nic o tym, jak przygotować towar do wysyłki. Z kolei list przewozowy to dokument, który idzie z przesyłką i potwierdza umowę przewozu, ale też nie daje żadnych wskazówek do przygotowania towaru. A nota bukingowa to już w ogóle potwierdza tylko rezerwację miejsca na transport, więc ona też nie mówi nic na temat samego pakowania towaru. Jak się pomyli w rozumieniu tych dokumentów, to można popełnić poważne błędy w wysyłce, jak źle zapakować towar czy nie mieć odpowiednich papierów. Dlatego tak istotne jest, żeby wiedzieć, co jest ważne na różnych etapach logistycznych. Dobrze przyporządkowane dokumenty do ich ról w transporcie to klucz do sprawnej i zgodnej z przepisami logistyki.

Pytanie 10

Dobierz optymalną naczepę podkontenerową do transportu kontenera 40 ft o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 12,2 x 2,4 x 2,6 m i masie własnej 3 000 kg, w którym umieszczono 23 t ładunku?

Parametry naczepy:

− długość: 9 379 mm

− masa własna: 3 100 kg

− maksymalna ładowność: 18,5 t

Parametry naczepy:

− długość: 10 816 mm

− masa własna: 3 800 kg

− maksymalna ładowność: 24,0 t

A.B.

Parametry naczepy:

− długość: 12 382 mm

− masa własna: 4 100 kg

− maksymalna ładowność: 27,0 t

Parametry naczepy:

− długość: 11 060 mm

− masa własna: 5 400 kg

− maksymalna ładowność: 36,5 t

C.D.
A. C.
B. B.
C. A.
D. D.
Optymalna naczepa podkontenerowa do transportu kontenera 40 ft musi spełniać kluczowe wymagania dotyczące ładowności i wymiarów. W przypadku naczepy C, jej ładowność wynosząca 27,0 t jest wystarczająca, aby pomieścić całkowitą masę kontenera oraz ładunku, która wynosi 26 t (3 000 kg masy własnej kontenera plus 23 000 kg ładunku). Dodatkowo, naczepa C oferuje odpowiednią długość, aby obsłużyć kontener o długości 12,2 m, co jest istotne z punktu widzenia stabilności podczas transportu. Dobrą praktyką w branży transportowej jest upewnienie się, że naczepa nie tylko spełnia wymogi ładunkowe, ale także jest zgodna z przepisami dotyczącymi transportu, w tym z normami bezpieczeństwa. Nieprawidłowy dobór naczepy może prowadzić do problemów z legalnością transportu oraz zwiększonego ryzyka uszkodzenia ładunku. Używając naczepy C, zapewniasz sobie nie tylko zgodność z normami, ale również efektywność operacyjną, co jest kluczowe w branży logistycznej.

Pytanie 11

W ciągu siedmiu dni firma zrealizowała 60 dostaw produktów. Cztery z nich dotarły na czas z opóźnieniem, a dwie przesyłki zostały uszkodzone. Jaką niezawodność miały zrealizowane dostawy?

A. 90%
B. 95%
C. 10%
D. 6%
Niezawodność dostaw można obliczyć, stosując wzór: Niezawodność = (Liczba dostaw bez problemów / Całkowita liczba dostaw) * 100%. W tym przypadku zrealizowano 60 dostaw, z czego 4 dotarły z opóźnieniem, a 2 były uszkodzone, co oznacza, że 54 dostawy (60 - 4 - 2) dotarły na czas i w dobrym stanie. Obliczając niezawodność, otrzymujemy: (54 / 60) * 100% = 90%. Zrozumienie niezawodności dostaw jest kluczowe w logistyce, gdyż wpływa na zadowolenie klientów oraz reputację marki. Przykładowo, przedsiębiorstwa transportowe dążą do utrzymania jak najwyższego wskaźnika niezawodności, aby zbudować zaufanie wśród swoich odbiorców. Wysoka niezawodność dostaw jest również istotna z perspektywy zarządzania łańcuchem dostaw, pomagając w optymalizacji procesów i redukcji kosztów związanych z reklamacjami oraz zwrotami. W branży logistycznej, standardy takie jak ISO 9001 wymagają monitorowania jakości procesów dostaw, co w praktyce przekłada się na konieczność obliczania wskaźników niezawodności.

Pytanie 12

Na terminalu drogowym i kolejowym, zmiana środka transportu dla intermodalnych jednostek transportowych w systemie "na barana" realizowana jest przy użyciu

A. podnośników nożycowych
B. suwnic bramowych
C. ramp najazdowych
D. wózków widłowych
Wybór ramp najazdowych, podnośników nożycowych lub wózków widłowych jako środka do zmiany transportu jednostek intermodalnych w systemie 'na barana' wykazuje istotne braki w zrozumieniu charakterystyki i wymagań operacyjnych terminali transportowych. Rampy najazdowe, choć są przydatne w kontekście transportu lądowego, nie są w stanie efektywnie obsługiwać ciężkich ładunków na dużą skalę, co jest typowe dla operacji intermodalnych. Ich zastosowanie ogranicza się do transportu między pojazdami o podobnej wysokości, co w przypadkach zróżnicowanych środków transportu nie jest wystarczające. Podnośniki nożycowe, pomimo swojej użyteczności w podnoszeniu ładunków na określoną wysokość, nie są przystosowane do przenoszenia dużych jednostek transportowych, jak kontenery, w sposób, który zapewnia bezpieczeństwo i wydajność. Wózki widłowe, choć często używane w magazynach, mają ograniczoną zdolność udźwigu w porównaniu do suwnic bramowych i są mniej efektywne w przypadku transportu intermodalnego, gdzie szybkość przeładunku jest kluczowa. Typowe błędy myślowe obejmują niedocenianie znaczenia odpowiedniego doboru sprzętu do specyfiki operacyjnej terminali oraz ignorowanie standardów branżowych, które wskazują na konieczność stosowania dedykowanych rozwiązań dla efektywnego zarządzania ładunkami.

Pytanie 13

Jakie jest zapotrzebowanie na paliwo w przedsiębiorstwie transportowym, które ma średnie zużycie wynoszące 20 litrów na 100 kilometrów i planuje przejechać łączną odległość 200 000 km?

A. 40 000 litrów
B. 100 litrów
C. 2 000 litrów
D. 10 000 litrów
W przypadku średniego zużycia paliwa wynoszącego 20 litrów na 100 kilometrów oraz planowanej odległości 200 000 km, obliczenia są proste, ale kluczowe dla efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa transportowego. Aby określić całkowite zużycie paliwa, należy wykorzystać wzór: (zużycie paliwa na 100 km) * (całkowita odległość / 100). W naszym przypadku obliczenie wygląda następująco: 20 litrów * (200 000 km / 100) = 20 litrów * 2000 = 40 000 litrów. Taka analiza jest nie tylko istotna z perspektywy zarządzania kosztami, ale również kluczowa przy planowaniu logistycznym, co może wpłynąć na wybór dostawców paliwa oraz strategię zakupu. Przemysł transportowy powinien regularnie monitorować zużycie paliwa oraz wprowadzać optymalizacje, aby obniżać koszty eksploatacji. Warto również zwrócić uwagę na technologie wspierające efektywność paliwową, takie jak systemy zarządzania flotą oraz nowoczesne narzędzia analityczne, które mogą pomóc w doskonaleniu procesów operacyjnych.

Pytanie 14

Jaki typ umowy między współpracującymi firmami powinien zostać zastosowany, gdy jedna ze stron zobowiązuje się do zorganizowania, wysłania oraz transportu przesyłki?

A. Umowa spedycji
B. Umowa przewozu
C. Umowa przechowania
D. Umowa agencyjna
Umowa agencyjna to nie jest odpowiednie rozwiązanie, gdy ktoś zajmuje się przygotowaniem, wysyłaniem i transportem przesyłki. W takiej sytuacji agent to nie spedytor, bo on działa jako przedstawiciel zleceniodawcy i jego zadanie to głównie promowanie oraz sprzedaż produktów, a nie cała logistyka. Często ludzie mylą te role, co prowadzi do błędnych wniosków, że umowa agencyjna może też obejmować transport. Umowa przewozu dotyczy tylko transportu towarów i nie zajmuje się innymi rzeczami, jak przygotowanie przesyłki, co czyni ją niezbyt odpowiednią dla całego procesu logistycznego. Z kolei umowa przechowania to zupełnie inna bajka, bo tam jedna strona przechowuje towar dla drugiej, ale to też nie ma nic wspólnego z transportem. W praktyce, pomylenie tych umów może prowadzić do nieporozumień, strat finansowych i problemów z dostawami. Ważne, żeby znać różnice pomiędzy tymi umowami i wiedzieć, kiedy je stosować w logistyce.

Pytanie 15

Jakie są wymiary zewnętrzne kontenera o długości 40 ft?

A. 6,l m x 2,4 m x 2,5 m
B. 12,2 m x 2,4 m x 2,5 m
C. 12,2 m x 2,4 m x 2,6 m
D. 6,1 m x 2,4 m x 2,6 m
Wymiary zewnętrzne kontenera 40-ft, wynoszące 12,2 m x 2,4 m x 2,6 m, są standardem w branży logistycznej i transportowej. Kontenery 40-stopowe, znane również jako kontenery wysokie, są powszechnie stosowane do transportu dużych ilości towarów zarówno drogą morską, jak i lądową. Ich rozmiar umożliwia efektywne załadunek i transport, co jest kluczowe w zglobalizowanej gospodarce. Dzięki odpowiednim wymiarom, kontenery te mogą pomieścić różnorodne ładunki, w tym towary paletowe, maszyny, czy też materiały budowlane. Przykładowo, w transporcie morskim, kontenery te są używane do przewozu towarów na dużą skalę, co pozwala na obniżenie kosztów jednostkowych transportu. Warto również zauważyć, że te wymiary są zgodne z międzynarodowymi standardami ISO, co zapewnia ich kompatybilność z systemami załadunkowymi i magazynowymi na całym świecie, co jest kluczowe w przypadku globalnych łańcuchów dostaw.

Pytanie 16

Pojazd przeznaczony do transportu od 12 do 20 osób to

A. minibus
B. autobus przegubowy
C. mikrobus
D. autobus standardowy
Minibus, mimo że również jest pojazdem przeznaczonym do przewozu osób, różni się od mikrobusu przede wszystkim pojemnością. Typowy minibus może przewozić od 8 do 15 osób, co oznacza, że nie spełnia wymagań dotyczących przewozu większej liczby pasażerów. Wybór niewłaściwego terminu może prowadzić do nieporozumień w kontekście planowania transportu, gdzie liczba pasażerów jest kluczowym czynnikiem. Z kolei autobus standardowy i autobus przegubowy to pojazdy przystosowane do przewozu znacznie większej liczby osób, zazwyczaj od 30 do 100 i więcej, co sprawia, że są one nieodpowiednie w kontekście pytania o przewóz od 12 do 20 osób. Autobus standardowy to pojazd charakteryzujący się stałą konstrukcją, podczas gdy autobus przegubowy, który ma wydłużoną budowę, jest zaprojektowany z myślą o większej przepustowości. W kontekście transportu publicznego, błędne zrozumienie klasyfikacji pojazdów może prowadzić do niewłaściwego doboru środka transportu, co może skutkować nieefektywnym wykorzystaniem zasobów oraz niezadowoleniem pasażerów. Kluczowe jest zrozumienie, jakie są różnice pomiędzy poszczególnymi kategoriami pojazdów, aby skutecznie dostosować ofertę transportową do potrzeb konkretnej grupy pasażerów.

Pytanie 17

Aby załadować paletowe jednostki ładunkowe na naczepę, należy zastosować

A. przeciągarki
B. suwnice
C. wózki widłowe
D. dźwigniki
Wózki widłowe są podstawowym narzędziem wykorzystywanym do załadunku paletowych jednostek ładunkowych na naczepy. Ich konstrukcja, która obejmuje podnoszenie i przemieszczanie ciężkich ładunków na paletach, sprawia, że są one idealne do pracy w magazynach, centrach dystrybucji oraz podczas transportu towarów. Wózki widłowe charakteryzują się możliwością podnoszenia ładunków na różne wysokości, co umożliwia efektywne załadunki na naczepy o zróżnicowanej wysokości podłogi. Dodatkowo, wózki te są często wyposażone w różne akcesoria, takie jak widełki czy chwytaki, co pozwala na dostosowanie ich do specyficznych typów ładunków. Przykładem zastosowania wózków widłowych w praktyce jest transport palet z towarami spożywczymi w magazynach, gdzie wymagane jest szybkie i bezpieczne załadunek. W branży logistycznej są one zgodne z normami bezpieczeństwa, co zapewnia ochronę pracowników oraz ładunków. Właściwe szkolenie operatorów wózków widłowych jest kluczowe dla wydajności i bezpieczeństwa operacji załadunkowych. Zgodność z przepisami BHP oraz standardami ISO w zakresie transportu i magazynowania jest niezbędna dla efektywnego funkcjonowania procesów logistycznych.

Pytanie 18

Firma transportowa otrzymała zlecenie na przewóz towaru na dystansie 600 km. Stawka za kilometr wynosi 2,50 zł/km. Jaka będzie wysokość podatku VAT od wartości usługi, jeśli klient otrzymał 10% zniżki od wartości netto, a usługa podlega 23% stawce VAT?

A. 379,50 zł
B. 310,50 zł
C. 322,00 zł
D. 345,00 zł
Aby obliczyć właściwą wartość VAT od usługi transportowej, zaczynamy od ustalenia wartości netto. Koszt przewozu ładunku na odległość 600 km przy stawce 2,50 zł/km wynosi 1500 zł (600 km x 2,50 zł/km). Następnie, uwzględniając 10% rabat, obliczamy wartość netto po rabacie: 1500 zł - 10% = 1500 zł - 150 zł = 1350 zł. Teraz przystępujemy do obliczenia VAT, który wynosi 23% od wartości netto, czyli 23% z 1350 zł to 310,50 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z obowiązującymi zasadami rachunkowości i przepisami prawa podatkowego. W praktyce, znajomość obliczeń podatkowych jest kluczowa w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa transportowego, pozwala na prawidłowe ustalanie cen usług oraz obliczanie zobowiązań podatkowych. Warto pamiętać, że błędne obliczenia mogą prowadzić do problemów z urzędami skarbowymi oraz niekorzystnych konsekwencji finansowych.

Pytanie 19

Klient w stosunku do firm transportowych wskazał trzy kryteria, które jego zdaniem wpływają na jakość procesu przewozu oraz przypisał im odpowiednie wartości. Wskaż najlepszą firmę transportową.

A. B.
B. A.
C. C.
D. D.
Wybór innej firmy przewozowej niż D może być wynikiem niepełnego zrozumienia kluczowych wymagań klienta, które zostały przypisane do różnych firm. Wiele osób może skupić się na powierzchownych aspektach oferty, takich jak cena czy promocje, ignorując istotne czynniki wpływające na jakość transportu. Na przykład, niektórzy mogą założyć, że wyższa cena oznacza lepszą jakość usług, podczas gdy kluczowe są aspekty takie jak niezawodność i terminowość, które często nie są bezpośrednio związane z kosztami. Ponadto, przydzielanie wag do wymagań powinno być oparte na rzeczywistych danych i analizach, a nie na subiektywnych odczuciach. Typowym błędem jest nadmierne skupienie się na jednym aspekcie, takim jak niska cena, co może prowadzić do wyboru firmy, która nie spełnia innych istotnych kryteriów, takich jak terminowość czy jakość obsługi. Dla skutecznego wyboru firmy przewozowej, warto przyjąć zintegrowane podejście, w którym wszystkie aspekty są brane pod uwagę, a decyzje podejmowane są na podstawie analizy danych i zgodności z najlepszymi praktykami branżowymi. Ignorowanie tego może prowadzić do niezadowolenia z usługi oraz problemów z dostawami, co w dłuższej perspektywie wpływa na reputację oraz rentowność firmy.

Pytanie 20

Przewóz całego pociągu z kwasem siarkowym w luzie, załadunek u jednego nadawcy oraz z przeznaczeniem dla jednego odbiorcy, określa się jako przewóz

A. całopociągowym
B. drobnicowym
C. niepełnopojazdowym
D. wagonowym
Wybór odpowiedzi, które nie odnoszą się do przewozu całopociągowego, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące terminologii i klasyfikacji transportu kolejowego. Przewóz niepełnopojazdowy dotyczy z reguły sytuacji, w której ładunek nie wypełnia całej przestrzeni wagonu, a więc może być łączony z innymi ładunkami, co jest sprzeczne z definicją transportu całopociągowego. Drobnicowy transport, z drugiej strony, obejmuje mniejsze przesyłki, które są zazwyczaj realizowane w formie grupowych przewozów, co również nie pasuje do specyfiki jednorazowego przewozu dużej ilości substancji chemicznych. Wagonowy przewóz odnosi się do transportu, w którym ładunek może być przewożony w pojedynczym wagonie, co niekoniecznie oznacza, że jest to cały skład pociągu, co jest kluczowe dla zrozumienia pojęcia transportu całopociągowego. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków polegają na myleniu pojęć dotyczących wielkości ładunku oraz sposobu jego transportu. W praktyce, stosowanie właściwej terminologii ma kluczowe znaczenie dla skutecznej logistyki oraz zapewnienia bezpieczeństwa, dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice między tymi pojęciami.

Pytanie 21

Jaką masę ładunku można załadować do pojazdu, którego masa własna wynosi 4 t, biorąc pod uwagę dopuszczalną masę całkowitą równą 26 t oraz wskaźnik wykorzystania ładowności równy 1?

A. 26 t
B. 30 t
C. 22 t
D. 4 t
Odpowiedź 22 t jest prawidłowa, ponieważ w celu obliczenia ładunku umieszczonego w pojeździe, należy odjąć masę własną pojazdu od dopuszczalnej masy całkowitej. W tym przypadku mamy dopuszczalną masę całkowitą wynoszącą 26 t oraz masę własną pojazdu równą 4 t. Kiedy wykonamy obliczenie: 26 t - 4 t, otrzymujemy 22 t. Dopuszczalna masa całkowita jest kluczowym parametrem w transporcie drogowym, gdyż określa maksymalną masę, którą pojazd może przewozić, nie łamiąc przepisów. Utrzymanie właściwej ładowności jest istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa i efektywności transportu. Przykłady zastosowania tej wiedzy można znaleźć w logistyce, gdzie pojazdy muszą być zaplanowane zgodnie z ich ładownością, aby uniknąć przeciążeń, które mogą prowadzić do uszkodzeń sprzętu, a także do zwiększenia ryzyka wypadków. Ponadto, odpowiednie zarządzanie ładownością wspiera optymalizację kosztów transportu, co jest istotne w branży logistycznej i transportowej.

Pytanie 22

Wartość netto usługi przewozowej wynosi 1 100,00 zł. Usługa ta podlega stawce VAT 23%. Firma transportowa przyznała klientowi rabat w wysokości 5% naliczanego od ceny netto. Jaka jest kwota brutto, która pojawi się na fakturze VAT?

A. 1 285,35 zł
B. 1 420,65 zł
C. 1 045,00 zł
D. 1 353,00 zł
Błędy w obliczeniach często wynikają z niepoprawnego podejścia do ustalenia rabatu lub niewłaściwego naliczania VAT. Osoby, które uzyskały błędne odpowiedzi, mogły nie uwzględnić faktu, że rabat jest obliczany od ceny netto, a nie od kwoty brutto. Jeżeli błędnie obliczono wysokość rabatu, np. przyjmując, że rabat dotyczy ceny brutto, można uzyskać całkowicie nieprawidłowy wynik. Ponadto, nieprawidłowe obliczenie kwoty VAT na podstawie niewłaściwej wartości netto również prowadzi do błędnych wyników. Warto zauważyć, że VAT jest naliczany od wartości netto po rabacie, co jest zgodne z ustawodawstwem podatkowym. Kolejnym typowym błędem jest nieodróżnianie etapów obliczeń: najpierw należy obliczyć rabat, następnie nową cenę netto, a na końcu dodać wartość VAT. Niedopatrzenie któregoś z tych kroków skutkuje pomyłkami w kalkulacjach. Dlatego ważne jest, aby zawsze szczegółowo przeanalizować każdy krok obliczeń i zapewnić ich zgodność z praktykami branżowymi oraz przepisami prawa.

Pytanie 23

Naczepa ma pojemność wynoszącą 100 m3, natomiast objętość jednostkowa przewożonego ładunku to 4 m3/t. Jakie jest wypełnienie przestrzeni ładunkowej naczepy, jeśli załadowano w niej ładunek o masie 20 ton?

A. 0,6
B. 0,4
C. 0,5
D. 0,8
Wybór innej odpowiedzi niż 0,8 może wynikać z niewłaściwego zrozumienia pojęcia objętości ładunku oraz sposobu, w jaki oblicza się współczynnik wypełnienia przestrzeni ładunkowej. Często popełnianym błędem jest pomijanie kluczowej relacji między masą a objętością, co może prowadzić do błędnych szacunków. Na przykład, przy wyborze opcji 0,5, można błędnie założyć, że objętość ładunku wynosi 50 m<sup>3</sup>, co jest niezgodne z danymi z treści pytania. W rzeczywistości objętość ładunku wynosi 80 m<sup>3</sup>, co jest wynikiem pomnożenia masy (20 ton) przez objętość właściwą (4 m<sup>3</sup>/t). Dodatkowo, niektóre odpowiedzi, takie jak 0,4 czy 0,6, mogą wynikać z mylnych obliczeń lub błędnych założeń dotyczących pojemności naczepy. Współczynnik wypełnienia jest kluczowym wskaźnikiem w logistyce, który pozwala ocenić efektywność transportu. Wartości poniżej 0,7 wskazują na nieoptymalne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej, co może prowadzić do wyższych kosztów transportu na jednostkę ładunku oraz marnotrawstwa zasobów. Dlatego ważne jest, aby dokładnie rozumieć, jak obliczać współczynnik wypełnienia i stosować prawidłowe dane w tych obliczeniach.

Pytanie 24

Różnicowanie poziomów taryfowych dokonuje się na podstawie

A. metody realizacji usługi transportowej
B. zdolności przewozowej środka transportu
C. właściwości ładunku
D. długości trasy transportowej
Długość trasy przewozowej stanowi kluczowy czynnik w różnicowaniu stawek taryfowych w transporcie. W praktyce, im dłuższa trasa, tym większe koszty związane z eksploatacją środków transportu, co jest odzwierciedlane w wyższych stawkach. Długie trasy wiążą się z większym zużyciem paliwa, wydłużonym czasem pracy kierowców i zwiększonym ryzykiem związanym z transportem. W branży transportowej uważa się, że właściwe ustalenie stawek taryfowych, które odzwierciedlają długość trasy, jest zgodne z dobrymi praktykami i standardami, takimi jak zasady kalkulacji kosztów transportu określone przez organizacje branżowe. Na przykład, w przypadku przewozów międzynarodowych, różnice w stawkach mogą wynikać z długości trasy między krajami, co uwzględnia również przepisy celne oraz różnice w kosztach paliwa. Warto również zauważyć, że długość trasy wpływa na czas dostawy, co jest istotnym czynnikiem dla klientów, dlatego przewoźnicy muszą precyzyjnie kalkulować stawki, aby zaspokoić oczekiwania rynku.

Pytanie 25

Aby przewieźć olej napędowy luzem koleją, należy użyć wagonu

A. cysterny
B. węglarki
C. silosu
D. platformy
Cysterny to specjalistyczne wagony kolejowe zaprojektowane do przewozu płynów, w tym substancji chemicznych, paliw oraz innych cieczy. W przypadku oleju napędowego luzem, cysterny są optymalnym wyborem ze względu na ich zdolność do bezpiecznego transportu dużych ilości płynnych substancji. Cysterny są wyposażone w hermetyczne zamknięcia, co minimalizuje ryzyko wycieków oraz kontaminacji przewożonego ładunku. Przykłady zastosowania cystern obejmują transport ropy naftowej z rafinerii do stacji paliw oraz dystrybucję oleju napędowego do dużych użytkowników, takich jak branża transportowa. Zgodnie z normami międzynarodowymi, transport płynnych substancji powinien odbywać się w specjalistycznych pojazdach, które spełniają określone standardy bezpieczeństwa, co czyni cysterny najlepszym rozwiązaniem w tym przypadku.

Pytanie 26

Na podstawie zamieszczonego fragmentu umowy, określ klasy środków transportu, w których może być wykonywany przewóz żywności głęboko mrożonej, z zachowaniem normy temperatury do - 20°C.

Fragment umowy o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych
i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP)
(...) Dla klas A, B i C z dowolnym ustalonym praktycznie stałym poziomem temperatury t1, zgodnie z podanymi niżej normami określonymi dla poniższych trzech klas:
Klasa A. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między + 12°C i 0°C włącznie.
Klasa B. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między + 12°C i -10°C włącznie.
Klasa C. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -20°C włącznie.
Dla klas D, E i F z ustalonym praktycznie stałym poziomem temperatury t1 zgodnie z podanymi niżej normami określonymi dla poniższych trzech klas:
Klasa D. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż +2°C.
Klasa E. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -10°C.
Klasa F. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -20°C (...).
A. Klasa D i klasa E.
B. Klasa B i klasa F.
C. Klasa B i klasa E.
D. Klasa A i klasa F.
Odpowiedź wskazująca na klasy D i E jako dopuszczalne dla przewozu żywności głęboko mrożonej jest poprawna, ponieważ obie klasy spełniają wymogi dotyczące utrzymania temperatury nie wyższej niż -20°C. Klasa D dotyczy środków transportu, które są w stanie utrzymać temperaturę do +2°C, co jest istotne dla produktów wymagających chłodzenia. Klasa E zaś, obsługująca temperaturę do -10°C, również jest odpowiednia dla mrożonek, jednakże jej właściwości muszą być wykorzystywane w taki sposób, aby nie doszło do podniesienia temperatury do poziomu, który mógłby wpłynąć na jakość produktu. Przykładowo, w praktyce transportu żywności, przedsiębiorstwa logistyczne często korzystają z odpowiednio przystosowanych chłodni i pojazdów, które są regularnie serwisowane oraz poddawane kalibracji, aby zapewnić zgodność z międzynarodowymi standardami, takimi jak HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points). Utrzymanie odpowiednich temperatur jest kluczowe, aby zapobiec rozwojowi bakterii i zapewnić bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 27

Do działań związanych z procesem transportowym realizowanych w miejscu docelowym ładunku należą

A. rozładunek
B. odbiór ładunku od nadawcy
C. załadunek
D. zabezpieczenie ładunku w środku transportu
Załadunek to coś, co robimy jeszcze przed transportem, więc nie ma mowy o tym w kontekście rozładunku, który ma miejsce po przyjeździe towaru. W tym etapie pakujemy towar do transportu, więc nie powinno się mylić tych dwóch rzeczy. Zabezpieczenie ładunku też dotyczy działań w trakcie transportu, jak pakowanie, żeby nic się nie uszkodziło. Odbiór towaru od nadawcy też zachodzi przed transportem i polega na potwierdzeniu, że towar jest gotowy do przewozu, więc znów nie pasuje do rozładunku. Często mylimy te pojęcia i nie rozróżniamy różnych etapów transportu. W logistyce ważne jest, żeby znać różnice między załadunkiem a rozładunkiem i zabezpieczaniem ładunku. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, żeby dobrze zarządzać procesem i żeby wszystko działało jak należy w łańcuchu dostaw.

Pytanie 28

Czas potrzebny na załadunek kontenera na naczepę wynosi 10 minut. Odległość między nadawcą a stacją kolejową to 30 km. Pojazd porusza się ze średnią prędkością 40 km/h. O której najpóźniej powinien być podstawiony pojazd pod załadunek kontenera u nadawcy, jeżeli kontener musi dotrzeć do stacji 30 minut przed odjazdem pojazdu? Pociąg odjeżdża o 17:05.

A. 16:25
B. 15:55
C. 16:10
D. 15:40
Analizując inne odpowiedzi, zauważamy, że wiele z nich ignoruje kluczowe aspekty potrzebne do prawidłowego obliczenia czasu załadunku i transportu. W przypadku odpowiedzi, które są wcześniejsze niż 15:40, nie uwzględniono odpowiedniego zapasu czasowego na załadunek oraz czas przejazdu. Na przykład, jeśli wybierzemy godzinę 15:55, to po dodaniu 10 minut na załadunek oraz 45 minut na transport, dostaniemy godzinę 16:50, a to oznacza, że kontener dotrze na stację kolejową za późno, co jest nieakceptowalne w kontekście logistyki. Podobnie, korzystając z 16:10, czas przejazdu razem z załadunkiem przekroczyłby wymagany termin dostarczenia, co prowadzi do potencjalnych opóźnień w dostawie. W logistyce kluczowym aspektem jest planowanie z wyprzedzeniem, które minimalizuje ryzyko opóźnień. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jak kluczowe jest adekwatne obliczenie czasów, aby w efekcie zrealizować procesy transportowe w sposób wydajny i terminowy.

Pytanie 29

Jaki model organizacji transportu wyróżnia się regularnymi kursami jednego środka przewozu pomiędzy ustalonym miejscem załadunku a punktem wyładunku?

A. Wahadłowy
B. Obwodowy
C. Promienisty
D. Sztafetowy
Wybór modelu obwodowego, sztafetowego lub promienistego nie jest trafny w kontekście pytania o regularne kursy między stałymi punktami. Model obwodowy, polegający na poruszaniu się środka transportu po zamkniętej trasie, nie zapewnia stałego połączenia między określonymi punktami, co może prowadzić do nieefektywności, zwłaszcza w kontekście czasów przejazdu oraz wydajności. Z kolei model sztafetowy, który zakłada zmianę środków transportu na różnych odcinkach trasy, wprowadza dodatkowe przestoje i komplikacje, które mogą negatywnie wpłynąć na regularność kursów. Natomiast model promienisty, z kolei, koncentruje się na rozprowadzeniu transportu promieniście z jednego centralnego punktu, co może prowadzić do rozproszenia zasobów i zmniejszenia częstotliwości połączeń między stałymi punktem załadunku a miejscem wyładunku. W przypadku transportu, gdzie kluczowa jest regularność, efektywność oraz przewidywalność, wybór modelu wahadłowego jest zdecydowanie bardziej odpowiedni. Ważne jest, aby w procesie decyzyjnym uwzględnić specyfikę operacyjną i wymagania klientów, co pomoże uniknąć błędów w wyborze odpowiedniego modelu organizacji transportu.

Pytanie 30

Znak "X" umieszczony przed numerem niebezpieczeństwa na tablicy ADR znajdującej się na pojeździe transportującym materiały niebezpieczne oznacza, że

A. zwiększa się intensywność zagrożenia podstawowego
B. transportowane materiały niebezpieczne mogą być przewożone jedynie w cysternach
C. przewożone materiały niebezpieczne wchodzą w reakcję z wodą
D. nie występuje żadne dodatkowe niebezpieczeństwo
Błędne odpowiedzi na to pytanie mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad klasyfikacji materiałów niebezpiecznych oraz znaków stosowanych na tablicach ADR. Oznaczenie materiału niebezpiecznego, które nie jest związane z jego reakcją z wodą, nie może być mylone z innymi kategoriami zagrożenia. Na przykład, stwierdzenie, że "nie ma żadnego niebezpieczeństwa dodatkowego" jest mylące, ponieważ każde przewożenie materiałów niebezpiecznych wiąże się z potencjalnymi zagrożeniami, które mogą wynikać z różnych właściwości chemicznych czy fizycznych transportowanych substancji. Twierdzenie, że "transportowane materiały niebezpieczne mogą być przewożone tylko w cysternach" również jest błędne, ponieważ niektóre z nich mogą być przewożone w innym rodzaju opakowania, o ile spełniają one odpowiednie standardy bezpieczeństwa. Kolejna mylna koncepcja dotyczy nasilenia zagrożenia podstawowego – znak "X" jednoznacznie wskazuje na zagrożenie związane z reakcją na wodę, a nie na ogólny poziom zagrożenia, co może prowadzić do błędnych decyzji w sytuacjach awaryjnych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ryzykiem w transporcie materiałów niebezpiecznych, a także dla odpowiedniego reagowania na sytuacje awaryjne.

Pytanie 31

Który z parametrów nie jest rejestrowany przez tarczę tachografu?

A. Czasu oraz prędkości jazdy pojazdu
B. Godzin przybycia i opuszczenia pracy przez kierowcę
C. Dystansu, jaki pokonał pojazd
D. Czasu otwarcia skrzynki z kartą kontrolną
Odpowiedzi dotyczące parametrów, które są rejestrowane przez tachograf, mogą nasuwać nieporozumienia. Przede wszystkim, odległość przebyta przez pojazd jest jednym z podstawowych danych rejestrowanych przez tę urządzenie. Tarcza tachografu na bieżąco monitoruje prędkość pojazdu, co pozwala na dokładne obliczenie przejechanych kilometrów. Zrozumienie, jak działa tachograf, jest kluczowe – urządzenie to łączy w sobie funkcje pomiaru czasu jazdy oraz monitorowania prędkości, co jest niezbędne dla bezpiecznego zarządzania transportem. Godziny przyjścia i wyjścia z pracy kierowcy również są rejestrowane, co jest istotne dla przestrzegania przepisów dotyczących czasu pracy. W wielu przypadkach kierowcy muszą udokumentować czas pracy i odpoczynku, aby uniknąć przekroczenia dozwolonych limitów. Innym powszechnym błędem jest mylenie funkcji tachografu z innymi systemami monitorowania, które mogą rejestrować różne aspekty pracy kierowcy, takie jak godziny otwarcia skrzynki kart kontrolnych. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że tachograf nie zajmuje się kontrolą fizycznego dostępu do skrzynki, lecz koncentruje się na rejestrowaniu danych związanych z jazdą. Dlatego każda próba interpretacji danych powinna uwzględniać specyfikę tachografów oraz ich przeznaczenie.

Pytanie 32

Rysunek przedstawia samochód cysternę z przyczepą zbiornikową do przewozu mleka. Cysterna ma pojemność 15 000 litrów, a przyczepa 13 000 litrów. Ile takich zestawów drogowych jest potrzebnych do jednorazowego transportu 140 000 litrów mleka przy założeniu, że każdy zbiornik może mieć 100%-wypełnienie?

Ilustracja do pytania
A. 3 zestawy.
B. 4 zestawy.
C. 5 zestawów.
D. 6 zestawów.
Aby efektywnie zaplanować transport mleka przy użyciu cysterny i przyczepy, należy uwzględnić całkowitą pojemność zestawu drogowego. W tym przypadku, suma pojemności cysterny (15 000 litrów) oraz przyczepy (13 000 litrów) wynosi 28 000 litrów. Aby obliczyć liczbę zestawów potrzebnych do przewozu 140 000 litrów mleka, dzielimy tę wartość przez sumaryczną pojemność zestawu: 140 000 / 28 000 = 5. Zatem potrzebujemy pięciu zestawów do jednorazowego transportu. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w logistyce, gdzie optymalne wykorzystanie pojemności transportu przekłada się na efektywność kosztową oraz czasową. W branży transportowej, znajomość pojemności pojazdów i umiejętność ich efektywnego wykorzystania są standardem, co wpływa na planowanie tras oraz zarządzanie flotą. Zrozumienie tego zagadnienia pozwala również na lepszą organizację pracy oraz zmniejszenie emisji CO2, co jest zgodne z aktualnymi standardami zrównoważonego transportu.

Pytanie 33

Którą naczepę należy zastosować do transportu 33 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 1 200 x 1 000 x 1 400 mm i masie brutto 732 kg/pjł?

parametrNaczepa 1.Naczepa 2.Naczepa 3.Naczepa 4.
długość [m]7,3010,6213,6213,62
szerokość [m]2,482,492,482,48
wysokość [m]2,602,952,502,95
ładowność [t]14202426
A. Naczepę 4.
B. Naczepę 2.
C. Naczepę 1.
D. Naczepę 3.
Wybór nieodpowiedniej naczepy może prowadzić do wielu problemów, w tym do nieefektywności transportu oraz potencjalnych naruszeń przepisów dotyczących maksymalnej ładowności pojazdów. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre naczepy mogą mieć niewystarczającą ładowność dla 33 palet o masie 732 kg każda. Na przykład, naczepy o ładowności poniżej 24,156 t nie będą w stanie skutecznie przetransportować tego ładunku bez ryzyka przekroczenia norm. Naciski na oś, które mogą być spowodowane zbyt dużym ciężarem, mogą nie tylko prowadzić do uszkodzenia pojazdu, ale także stwarzać zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego. Ponadto, wybór niewłaściwej naczepy może skutkować dodatkowymi kosztami, takimi jak kary za przekroczenie dozwolonej masy całkowitej lub konieczność przeładunku towaru, co generuje dodatkowe koszty i czas. W transporcie, kluczowe jest także zarządzanie ryzykiem, a odpowiedni wybór naczepy jest jednym z elementów wpływających na bezpieczeństwo operacji transportowych. Dlatego tak istotne jest, aby dokładnie analizować wymagania ładunkowe przed dokonaniem wyboru odpowiedniego wyposażenia transportowego.

Pytanie 34

Które urządzenie transportu technologicznego przedstawiono na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Wciągarkę łańcuchową.
B. Suwnicę bramową.
C. Podnośnik korbowy.
D. Żuraw portowy.
Suwnica bramowa to urządzenie transportu technologicznego, które charakteryzuje się konstrukcją przypominającą bramę, a jej głównym zadaniem jest przenoszenie ciężkich ładunków na krótkich dystansach. Tego typu suwnice są powszechnie stosowane w przemyśle, magazynach oraz na budowach, gdzie wymagana jest mobilność przy załadunku i rozładunku ciężkich elementów. Dzięki odpowiedniemu wyposażeniu, takim jak wciągniki elektryczne czy pneumatyczne, suwnice bramowe mogą efektywnie podnosić i przemieszczać ładunki o dużych masach. Ponadto, zgodnie z normami europejskimi EN 15011 dotyczącymi suwnic, urządzenia te muszą być regularnie konserwowane oraz poddawane kontrolom, co zapewnia ich bezpieczne i efektywne użytkowanie. W praktyce suwnice bramowe są nieocenione w procesach produkcyjnych oraz logistycznych, umożliwiając optymalizację pracy i zwiększenie wydajności operacyjnej. Warto również wspomnieć, że ich zastosowanie jest zgodne z dobrymi praktykami inżynieryjnymi, które podkreślają znaczenie bezpieczeństwa oraz ergonomii w miejscu pracy.

Pytanie 35

Aby zrealizować bezpośredni przeładunek kontenerów z jednostki pływającej na wagony kolejowe, jakie urządzenie powinno być użyte?

A. wóz podsiębierny
B. wózek widłowy
C. suwnicę STS
D. suwnicę pomostową
Wybór innych urządzeń do przeładunku kontenerów, takich jak wózki widłowe czy suwnice pomostowe, nie jest optymalnym rozwiązaniem w kontekście transportu kontenerów z jednostek morskich na wagony kolejowe. Wózki widłowe, mimo że są wszechstronne i często stosowane w magazynach, nie są przystosowane do obsługi ciężkich kontenerów na dużych wysokościach. Ich możliwości załadunkowe są ograniczone, co w przypadku kontenerów może prowadzić do uszkodzeń ładunku albo samego urządzenia. Suwnice pomostowe, choć również mogą być używane w portach, mają ograniczoną mobilność w porównaniu do suwnic STS, które są projektowane z myślą o przeładunku z jednostek pływających. Użycie wozów podsiębiernych, które służą głównie do transportu materiałów sypkich, jest całkowicie nieadekwatne w przypadku kontenerów, które wymagają specjalistycznego podejścia do załadunku i rozładunku. Każde z tych urządzeń nie spełnia wymagań dotyczących efektywności i bezpieczeństwa, jakie stawia się przed operacjami przeładunkowymi w nowoczesnym porcie. Dlatego kluczowe jest, aby w kontekście przeładunku kontenerów zawsze stosować odpowiednie technologie, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami oraz najlepszymi praktykami w branży logistyki i transportu.

Pytanie 36

W przedsiębiorstwie transportowym, miesięczny dystans pokonywany przez pojazd to 20 000 km, a koszty związane z jego użytkowaniem w danym miesiącu wynoszą 62 000,00 zł. Jaką stawkę przewozową za 1 km powinno się uwzględnić w ofercie, przy założeniu zysku na poziomie 20% w odniesieniu do poniesionych wydatków?

A. 3,72 zł
B. 3,41 zł
C. 2,48 zł
D. 3,10 zł
Obliczenie stawki przewozowej może być mylące, gdyż niektóre z odpowiedzi mogą sugerować niewłaściwe podejście do kalkulacji kosztów i zysków. Na przykład, jeśli ktoś obliczy stawkę na poziomie 3,10 zł, może to wynikać z pominięcia kluczowego elementu, jakim jest zysk. Oszacowanie kosztów bez uwzględnienia zysku prowadzi do sytuacji, gdzie firma nie jest w stanie pokryć rzeczywistych wydatków, co może zagrażać jej stabilności finansowej. Inna błędna odpowiedź, na przykład 2,48 zł, sugeruje, że kwota ta może być wystarczająca do pokrycia tylko części kosztów użytkowania pojazdu, co jest niezgodne z praktycznymi standardami branżowymi. Firmy transportowe muszą zawsze kalkulować stawki, biorąc pod uwagę wszystkie koszty, w tym amortyzację, paliwo, ubezpieczenia oraz inne wydatki operacyjne. Ustalenie stawki na poziomie 3,41 zł również nie uwzględnia odpowiedniego zysku, co może skomplikować sytuację finansową firmy. Właściwe podejście do kalkulacji stawki przewozowej powinno zawsze obejmować kompleksową analizę kosztów i planowany zysk, co zapewnia długoterminową rentowność i stabilność operacyjną."

Pytanie 37

Na podstawie zamieszczonego cennika oblicz koszt przewozu 34 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) jednym środkiem transportu na odległość 210 kilometrów, jeżeli jedna pjł waży 500 kilogramów.

Ładowność pojazduCennik [zł/km]
pojazd o ładowności do 3,5 tony2,50
pojazd o ładowności do 7,5 tony3,00
pojazd o ładowności do 12,0 ton3,50
pojazd o ładowności do 24,0 ton4,00
A. 735,00 zł
B. 630,00 zł
C. 840,00 zł
D. 525,00 zł
Jak wybrałeś złą odpowiedź, to pewnie zauważyłeś, że ludzie często mylą się przy obliczeniu całkowitej masy ładunku lub mają problemy z interpretacją stawek. Czasem zdarza się, że stawka, którą wybierają, jest za niska i przez to koszty wychodzą zawyżone. Ważne jest, żeby pamiętać, że każda paleta ma swoją wagę, a masa ładunku ma wpływ na to, jaką stawkę wybrać. Często można też się pomylić z jednostkami miary, przez co obliczenia idą w złą stronę. W logistyce warto też rozumieć, że koszt transportu to nie tylko stawki za przewóz, ale też inne opłaty, jak na przykład opłaty drogowe czy różne dodatkowe koszty związane z ładunkiem. Więc przy analizie kosztów nie zapominaj o wszystkich czynnikach. Ludzie pracujący w transporcie powinni dokładnie sprawdzać cenniki, żeby uniknąć błędów i nieporozumień, które mogą prowadzić do złych decyzji finansowych. Zrozumienie, jak obliczać koszty przewozu, to lepsza podstawa do podejmowania dobrych decyzji w branży logistycznej.

Pytanie 38

Na podstawie cennika oblicz wysokość opłaty za obsługę jednego pełnego kontenera 20ft, jeżeli wykonane będą następujące czynności: przeładunek ze statku na plac składowy, składowanie przez 7 dni oraz przeładunek z placu składowego na wagon kolejowy.

Cennik
KONTENERYJ.m.PełnePuste
20ft40ft20ft40ft
1.Sztauerka statkowaszt.264,00343,00176,00232,00
2.Przeładunek burta-plac lub odwrotnieszt.123,00160,0089,00115,00
3.Przeładunek plac samochód/wagon lub odwrotnieszt.123,00160,0089,00115,00
4.Opłata bezpieczeństwa (ISPS)szt.7,407,40--
5.Manipulacjaszt.253,00329,00253,00329,00
Składowanie:
6.7 dni wliczone w stawkę przeładunkową----
7.Od 8. do 14. dniaszt./dzień10,7021,4010,7021,40
8.Od 15. do 21. dniaszt./dzień21,4043,4021,4043,40
9.Od 22. do 28. dniaszt./dzień27,5054,6027,5054,60
10.Od 29. dniaszt./dzień47,4095,0047,4095,00
Stawki taryfy wyrażone są w zł.
A. 253,00 zł
B. 123,00 zł
C. 246,00 zł
D. 264,00 zł
Odpowiedzi 264,00 zł, 123,00 zł i 253,00 zł wydają się wynikać z nieporozumienia co do kosztów związanych z kontenerami. Na przykład, 264,00 zł może sugerować, że przeładunek albo składowanie są za wysokie. Z praktyki wiem, że często myli się te różne opłaty i potem wychodzą błędne obliczenia. Z kolei odpowiedź 123,00 zł chyba nie bierze pod uwagę wszystkich kosztów, jak na przykład składowanie, co sprawia, że widzimy niepełny obraz. Odpowiedź 253,00 zł też nie uwzględnia istotnych kosztów, co może prowadzić do mylnych wniosków. Warto pamiętać, że pomijanie kosztów składowania czy przeładunku to częsty błąd, a jest to kluczowe przy obliczaniu całkowitych wydatków. Dobrze jest zwracać uwagę na każdą pozycję w cenniku i jej zastosowanie w konkretnej usłudze. Zasada due diligence w ocenie kosztów jest naprawdę ważna, żeby uniknąć nieporozumień i niepotrzebnych wydatków w transporcie.

Pytanie 39

Firma transportowa otrzymała zamówienie na przewóz betonu luzem. W celu wykonania tego zlecenia powinna zastosować nadwozie

A. specjalizowane
B. uniwersalne
C. kłonicowe
D. skrzyniowe
Wybór innego typu nadwozia może prowadzić do różnych problemów przy przewozie betonu. Nadwozie uniwersalne, mimo że jest wszechstronne, nie nadaje się do transportu materiałów płynnych i sypkich. To zwiększa ryzyko ich rozlania czy kontaminacji, a tym samym pogorszenia jakości betonu. Na przykład, używając takiego nadwozia, brak odpowiednich ścianek ochronnych może powodować, że materiał wypadnie podczas jazdy. Z kolei nadwozie kłonicowe jest dobre do transportu długich rzeczy, jak drewno czy rury, więc nie sprawdzi się przy sypkich substancjach. W przypadku betonu musimy mieć stabilne warunki, a to zapewnia tylko nadwozie skrzyniowe. Nadwozie specjalizowane, choć może wyglądać na słuszne, często jest dostosowane do konkretnych materiałów, a nie do ogólnych mieszkanek betonowych. Zdarza się, że ludzie generalizują zastosowania nadwozi i nie rozumieją, co tak naprawdę przewożą, co prowadzi do nieefektywnego transportu.

Pytanie 40

Przedsiębiorca złożył wniosek do Głównego Inspektora Transportu Drogowego o wydanie świadectwa zatrudnionemu kierowcy, niebędącemu obywatelem państwa UE. W drodze decyzji administracyjnej wydano świadectwo kierowcy ważne od 15.06.2017 r. Na podstawie fragmentu ustawy ustal, do kiedy będzie ważne świadectwo, jeżeli zostało wystawione na możliwie maksymalny okres czasu?

Fragment ustawy o transporcie drogowym
Rozdział 4a
Świadectwo kierowcy

Art. 32a. Do kierowcy niebędącego obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, zatrudnionego przez przedsiębiorcę mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wykonującego międzynarodowy transport drogowy rzeczy, stosuje się przepisy Unii Europejskiej dotyczące świadectwa kierowcy.

Art. 32b. 1. Główny Inspektor Transportu Drogowego, w drodze decyzji administracyjnej, wydaje, odmawia wydania, zmienia albo cofa świadectwo kierowcy.

2. Świadectwo kierowcy wydaje się na wniosek przedsiębiorcy, posiadającego licencję wspólnotową, złożony na piśmie lub w postaci dokumentu elektronicznego.

3. Świadectwo kierowcy wraz z wypisem ze świadectwa kierowcy wydaje się przedsiębiorcy na okres do 5 lat.

A. Do 15.06.2022 r.
B. Do 31.12.2021 r.
C. Do 15.06.2021 r.
D. Do 31.12.2022 r.
Odpowiedzi prowadzące do błędnych wniosków mogą wynikać z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących ważności świadectw kierowców. Na przykład, daty takie jak 31.12.2021 r. oraz 31.12.2022 r. sugerują, że świadectwo mogłoby być ważne przez różne okresy, które nie byłyby zgodne z przepisami prawa. W branży transportowej istotne jest, aby każda decyzja i interpretacja przepisów opierała się na pełnym zrozumieniu regulacji. Często spotykanym błędem jest mylenie maksymalnego okresu ważności z innymi rodzajami dokumentów, co prowadzi do niewłaściwych dat. Z kolei odpowiedź wskazująca na 15.06.2021 r. również pomija kluczowy element dotyczący 5-letniego okresu ważności świadectwa. W praktyce, każdy kierowca, który otrzymuje świadectwo, powinien być dobrze poinformowany o jego ważności, aby nie ryzykować wykonywania obowiązków zawodowych z nieaktualnym dokumentem. Ponadto, w kontekście szkoleń i certyfikacji kierowców, klientela oraz przewoźnicy powinni mieć jasne procedury dotyczące odnawiania dokumentów, co jest kluczowe dla zachowania standardów bezpieczeństwa i zgodności z przepisami prawa transportowego.