Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 08:14
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 08:33

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W jakim okresie powinno się wykonać badanie przedubojowe?

A. 24 godziny po przybyciu do rzeźni oraz w czasie krótszym niż 12 godzin przed ubojem
B. 24 godziny po przybyciu do rzeźni oraz w czasie krótszym niż 24 godziny przed ubojem
C. 12 godzin po przybyciu do rzeźni oraz w czasie krótszym niż 12 godzin przed ubojem
D. 12 godzin po przybyciu do rzeźni oraz w czasie krótszym niż 24 godziny przed ubojem
Badanie przedubojowe powinno być przeprowadzone 24 godziny po przybyciu zwierząt do rzeźni, a także w czasie krótszym niż 24 godziny przed ubojem. Taki wymóg wynika z konieczności zapewnienia dobrostanu zwierząt oraz dokładnej oceny ich stanu zdrowia. Przeprowadzenie badania w tym okresie pozwala na wykrycie ewentualnych chorób czy nieprawidłowości, które mogłyby zagrażać zdrowiu publicznemu, a także jakości mięsa. Ponadto, zgodnie z przepisami prawa, należy przestrzegać zasad bioasekuracji oraz zapewnić odpowiednie warunki transportu i przechowywania zwierząt przed rzezią. Przykładowo, w przypadku bydła, zaleca się obserwację zachowań zwierząt oraz ich ogólnego stanu zdrowia, co może zapobiec ewentualnym problemom zdrowotnym, a także zwiększyć jakość finalnego produktu mięsnego. Właściwe przeprowadzenie badania przedubojowego jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz ochrony zdrowia ludzi i zwierząt.

Pytanie 2

Pierwszym krokiem w procesie uboju rytualnego zwierząt jest

A. wytrzewienie
B. ogłuszenie
C. skórowanie
D. wykrwawianie
No więc, wykrwawianie jest naprawdę ważnym krokiem w czasie uboju rytualnego. Chodzi o to, żeby szybko pozbyć się krwi ze zwierzęcia. Ma to znaczenie nie tylko zdrowotne, ale też religijne. Kiedy mówimy o ubojach poprawnych z perspektywy halal czy koszernych, trzeba to zrobić w taki sposób, żeby jak najmniej cierpieć zwierzęta i aby wszystko było zgodne z zasadami swojej wiary. To wymaga użycia ostrego narzędzia oraz dobrej techniki, żeby skutecznie i humanitarnie przeciąć te naczynia krwionośne. Po tym wykrwawieniu zwierzę szybko traci przytomność, co jest zgodne z tym, co uznajemy za humanitarne traktowanie. Standardy organizacji zajmujących się zdrowiem zwierząt podkreślają, jak ważny jest ten etap, bo to sprawia, że ubój przebiega etycznie i zgodnie z dobrymi praktykami. Odpowiednie przygotowanie i przeszkolenie osób zajmujących się tym to klucz do wszystkiego, żeby było to zrobione dobrze.

Pytanie 3

Z kota, który może być zakażony FeLV, do przeprowadzenia badania serologicznego należy pobrać próbkę

A. moczu
B. śliny
C. kotu
D. krwi
Wybór śliny, moczu lub katu jako materiału do badania w przypadku podejrzenia zakażenia FeLV jest błędny z kilku powodów. Przede wszystkim, badania serologiczne, które są kluczowe w diagnostyce FeLV, wymagają analizy surowicy krwi, gdzie można wykryć specyficzne przeciwciała lub antygeny wirusa. Ślina może zawierać wirusa, ale nie jest standardowym materiałem do testów serologicznych, ponieważ nie dostarcza pełnych informacji o obecności wirusa w organizmie. Mocz również nie jest używany w diagnostyce FeLV, ponieważ wirus nie jest wydalany w ten sposób, co sprawia, że badanie moczu w tym kontekście jest niepraktyczne i nieefektywne. Z kolei użycie katu jako materiału do badania jest pomyłką, gdyż nie jest to substancja ani narzędzie diagnostyczne. Tego typu błędne podejścia mogą wynikać z mylnego przekonania o wystarczalności innych próbek do wykrywania wirusów, co jest niezgodne z ustalonymi standardami diagnostycznymi. Dlatego ważne jest, aby stosować się do uznanych praktyk weterynaryjnych i bazować na solidnych podstawach naukowych przy wyborze materiału do badań.

Pytanie 4

DFD odnosi się do rodzaju mięsa

A. blade, wodniste oraz miękkie
B. kwaśne, miękkie i wodniste
C. ciemne, twarde i suche
D. jasne, twarde oraz suche
Ciemne, twarde i suche mięso to cechy, które wskazują na jego jakość i sposób przygotowania. Takie mięso często pochodzi z części zwierząt, które sporo pracowały, przez co mięśnie są mocniejsze i bardziej rozwinięte. Weźmy na przykład wołowinę z udźca – jeżeli dobrze ją przygotujesz, na przykład długim duszeniem, to później staje się naprawdę soczysta i smaczna. Dla szefów kuchni to bardzo ważne, żeby wiedzieć, jakie metody gotowania pasują do konkretnego mięsa, żeby podkreślić smak i teksturę. Dobrze wybrane mięso i jego odpowiednie przygotowanie to podstawa zdrowego i pysznego dania. Znajomość klasyfikacji mięsa, jego koloru i struktury, to klucz do lepszego wykorzystania surowców w kuchni. Moim zdaniem, to naprawdę pomaga, zwłaszcza gdy gotujesz dla większej grupy.

Pytanie 5

Co oznacza skrót SRM?

A. surowce rzeźne marginalne
B. materiał szczególnego ryzyka
C. uboczne produkty pochodzenia zwierzęcego
D. produkty przeznaczone do spożycia przez ludzi
Skrót SRM, oznaczający materiał szczególnego ryzyka, odnosi się do kategorii produktów zwierzęcych, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi, szczególnie w kontekście przenoszenia chorób zoonotycznych. Przykładem mogą być materiały pochodzące od zwierząt, które były chore na choroby, takie jak BSE (choroba szalonych krów). Względem przepisów unijnych, materiały te są ściśle regulowane, a ich obróbka i utylizacja są normowane przez odpowiednie dyrektywy, takie jak Rozporządzenie (WE) nr 1774/2002. Zgodnie z tymi standardami, materiały szczególnego ryzyka muszą być traktowane w sposób, który minimalizuje ryzyko dla zdrowia publicznego oraz bezpieczeństwa żywności. Dobrą praktyką jest segregacja tych materiałów już w ubojniach oraz ich odpowiednia utylizacja, aby zapobiec ewentualnemu przedostaniu się do łańcucha żywnościowego. Wiedza na temat SRM jest kluczowa dla pracowników branży spożywczej, ponieważ pozwala na skuteczne zarządzanie ryzykiem i zapewnienie bezpieczeństwa konsumentów.

Pytanie 6

Jaka jest prawidłowa temperatura ciała dorosłej owcy?

A. 36,0°C - 36,5°C
B. 35,5°C - 36,0°C
C. 38,5°C - 40,0°C
D. 40,5°C - 42,0°C
Prawidłowa temperatura ciała dorosłej owcy wynosi od 38,5°C do 40,0°C, co mieści się w normalnym zakresie dla tego gatunku. Temperatura ciała owcy jest istotnym wskaźnikiem jej stanu zdrowia, a odchylenia od normy mogą wskazywać na różne problemy zdrowotne, takie jak infekcje czy stany zapalne. Regularne monitorowanie temperatury ciała owcy jest kluczowe w hodowli, ponieważ pozwala na szybką reakcję w przypadku wystąpienia chorób. W praktyce, aby dokładnie zmierzyć temperaturę, stosuje się termometry weterynaryjne, które powinny być wprowadzane do odbytnicy zwierzęcia. Warto dodać, że temperatura może się różnić w zależności od pory dnia, aktywności owcy oraz jej stanu emocjonalnego. Dobrą praktyką jest regularne zapisywanie wyników pomiarów, co pozwala na śledzenie ewentualnych zmian w zdrowiu zwierząt i wczesne wykrywanie nieprawidłowości. Odpowiednia temperatura ciała jest kluczowa dla dobrostanu owiec, wpływa na ich apetyt, wydajność mleczną i ogólną kondycję. Dlatego znajomość norm temperaturowych jest niezbędna dla każdego hodowcy owiec.

Pytanie 7

Czego składnikiem jest płyn wytrawiający?

A. prebiotyk
B. pepsyna
C. pepton
D. podpuszczka
Pepsyna jest enzymem trawiennym, który odgrywa kluczową rolę w procesie trawienia białek w żołądku. Działa poprzez hydrolizę wiązań peptydowych w białkach, co prowadzi do ich rozkładu na mniejsze peptydy. Pepsyna jest wydzielana przez komórki główne żołądka jako nieaktywny prekursor - pepsynogen, który aktywuje się w obecności kwasu solnego. Jest to istotny element procesu trawienia w organizmach zwierzęcych, a jej działanie jest szczególnie ważne w kontekście przyswajania białka z pożywienia. W praktycznych zastosowaniach, pepsyna znajduje się w różnych suplementach diety oraz jest wykorzystywana w przemyśle spożywczym do produkcji serów, gdzie wspomaga proces koagulacji mleka. Znajomość roli pepsyny w układzie pokarmowym jest zgodna z aktualnymi standardami naukowymi, które podkreślają istotność enzymów trawiennych w diecie człowieka.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Oznaczenie określone jako "s.c." wymaga wskazania sposobu podania leku

A. domięśniowo
B. dootrzewnowo
C. podskórnie
D. doustnie
Odpowiedź "podskórnie" jest całkiem w porządku, bo chodzi tu o podawanie leków oznaczonych jako "s.c.". W tej metodzie wprowadza się lek do tkanki podskórnej, co sprawia, że substancja czynna powoli przechodzi do krwiobiegu. Weźmy na przykład insulinę dla osób z cukrzycą, gdzie zastrzyki robi się w tkankę tłuszczową na brzuchu albo udzie. W praktyce, podanie s.c. używa się też przy niektórych szczepionkach czy lekach biologicznych. Fajnie jest pamiętać o aseptyce, bo to zmniejsza ryzyko infekcji. No i wybór miejsca oraz technika iniekcji powinny być zgodne z wytycznymi, to pomaga w skutecznym leczeniu i bezpieczeństwie pacjentów.

Pytanie 10

Na podstawie fragmentu rozporządzenia wskaż decyzję, którą powinien podjąć powiatowy lekarz weterynarii w związku ze zwalczaniem choroby zakaźnej zwierząt, podlegającej obowiązkowi zwalczania.

Art. 44.1
  1. nakazać odosobnienie, strzeżenie lub obserwację zwierząt chorych lub zakażonych albo podejrzanych o zakażenie lub o chorobę,
  2. zakazać wydawania świadectw zdrowia, dokumentów handlowych lub przewozowych,
  3. nakazać zabicie lub ubój zwierząt chorych lub zakażonych, podejrzanych o zakażenie lub o chorobę albo zwierząt z gatunków wrażliwych na daną chorobę zakaźną zwierząt,
  4. zakazać używania zwierząt w celu rozmnażania,
  5. zakazać w ognisku choroby wprowadzania, przeprowadzania i wyprowadzania, zwierząt lub sprowadzania i wywożenia produktów, zwłok zwierzęcych i środków żywienia zwierząt (...)
A. Nakazać zabicie zwierząt zakażonych, podejrzanych o zakażenie.
B. Nakazać wystawienie świadectw zdrowia.
C. Zezwolić na rozmnażanie zwierząt.
D. Wyprowadzić wszystkie żywe zwierzęta z gospodarstwa.
Odpowiedź "Nakazać zabicie zwierząt zakażonych, podejrzanych o zakażenie" jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawnymi, które regulują postępowanie w przypadku wystąpienia chorób zakaźnych wśród zwierząt. Zgodnie z art. 44.1 rozporządzenia, powiatowy lekarz weterynarii ma obowiązek podjąć działania mające na celu zwalczanie takich chorób, w tym nakazanie zabicia zwierząt, które są zakażone lub podejrzane o zakażenie. Jest to kluczowe dla ochrony zdrowia publicznego oraz dobrostanu zwierząt, ponieważ niekontrolowane rozprzestrzenienie się choroby może prowadzić do poważnych konsekwencji zarówno dla innych zwierząt, jak i dla ludzi. W praktyce, działania te są zgodne z procedurami przewidzianymi w programach zwalczania chorób zakaźnych, które są wdrażane przez służby weterynaryjne. Przykładem może być klasyczny przypadek zwalczania choroby ASF (afrykański pomór świń), gdzie szybkie i zdecydowane działania, takie jak odstrzał chorych zwierząt, są niezbędne do ograniczenia ognisk choroby i zabezpieczenia innych gospodarstw. Współpraca z innymi instytucjami, takimi jak sanepid, oraz stosowanie się do wytycznych WHO i FAO w zakresie zdrowia zwierząt, jest również kluczowe dla skutecznego zwalczania chorób zakaźnych.

Pytanie 11

Zredukowanie średnicy struktury anatomicznej to

A. nekroza
B. obturacja
C. agenzja
D. stan zapalny
Obturacja to termin medyczny odnoszący się do zwężenia lub całkowitego zablokowania światła struktury anatomicznej, co może prowadzić do nieprawidłowego funkcjonowania narządów lub tkanek. Przykładami obturacji mogą być stany takie jak obturacja narządów układu oddechowego w wyniku astmy lub przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP), gdzie drogi oddechowe ulegają zwężeniu, co utrudnia przepływ powietrza. Inne przykłady to obturacja naczyń krwionośnych spowodowana zakrzepami, co może prowadzić do zawału serca lub udaru mózgu. W kontekście diagnostycznym, identyfikacja obturacji jest kluczowa dla wdrożenia skutecznego leczenia, które może obejmować interwencje chirurgiczne, farmakoterapię lub rehabilitację. Zgodnie z wytycznymi medycznymi, ocena przepływu przez struktury anatomiczne jest fundamentem w diagnostyce wielu schorzeń. Zrozumienie pojęcia obturacji pozwala lepiej zrozumieć mechanizmy chorób oraz wpływa na decyzje terapeutyczne.

Pytanie 12

Jakie choroby są przedmiotem badań monitoringowych bydła?

A. gruźlicy i ASF
B. ASF i białaczki
C. pryszczycy i gruźlicy
D. białaczki i gruźlicy
Badania monitoringowe bydła mają na celu wczesne wykrywanie chorób, które mogą wpływać na zdrowie zwierząt i bezpieczeństwo produktów pochodzenia zwierzęcego. W przypadku białaczki bydła, jest to poważna choroba wirusowa, która prowadzi do osłabienia układu odpornościowego i może skutkować dużymi stratami w stadzie. Z kolei gruźlica, będąca chorobą zakaźną, jest szczególnie niebezpieczna, ponieważ może być przenoszona na ludzi. W praktyce, regularne badania w kierunku tych chorób są kluczowe dla utrzymania zdrowia stada oraz zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), monitoring zdrowia bydła powinien być realizowany w sposób systematyczny i regularny, co pozwala na szybką reakcję w przypadku wykrycia jakichkolwiek nieprawidłowości. Ponadto, wiedza na temat chorób takich jak białaczka i gruźlica jest niezbędna dla hodowców, którzy chcą zapewnić optymalne warunki dla swoich zwierząt oraz maksymalizować wydajność produkcji.

Pytanie 13

W zakresie dobrostanu zwierząt kontrola uboju nie obejmuje

A. wytrzewiania
B. warunków oswajania i ogłuszania
C. wykrwawiania
D. metody ogłuszania oraz jej efektywności
Wytrzewianie to proces, w którym po uboju usuwa się wnętrzności zwierzęcia. To ważne, ale nie jest objęte przepisami o dobrostanie zwierząt, bo te skupiają się głównie na tym, co się dzieje w trakcie samego uboju. Warto wiedzieć, że przepisy mają na celu zapewnienie, że zwierzęta są traktowane w sposób humanitarny podczas unieruchamiania i ogłuszania. Przykłady to używanie ogłuszaczy elektrycznych lub gazowych, a wszystko to powinno być zgodne z wytycznymi takich organizacji jak OIE. Dobrze przeprowadzony ubój powinien zapewniać, że zwierzęta w ogóle nie odczuwają bólu. Dlatego wytrzewianie, które odbywa się po tym, jak zwierzęta już zginęły, nie podlega tym samym zasadom co proces ich uboju.

Pytanie 14

Graficzny obraz aktywności elektrycznej serca, uzyskiwany podczas badania EKG, to

A. egzokardiogram
B. echokardiogram
C. endokardiogram
D. elektrokardiogram
Elektrokardiogram (EKG) jest graficznym zapisem aktywności elektrycznej serca, który umożliwia ocenę jego funkcji i identyfikację ewentualnych zaburzeń. Rejestrowanie EKG polega na umieszczeniu elektrod na skórze pacjenta, co pozwala na detekcję impulsów elektrycznych generowanych przez serce podczas każdego cyklu jego pracy. EKG jest fundamentalnym narzędziem diagnostycznym w kardiologii, wykorzystywanym do diagnozowania chorób serca, takich jak arytmie, niedokrwienie miokardium czy przerost mięśnia sercowego. W praktyce klinicznej EKG może być stosowane w różnych kontekstach, od rutynowych badań przesiewowych po monitorowanie pacjentów w stanach krytycznych. Dobrym przykładem zastosowania EKG jest jego wykorzystanie w trakcie badań przedoperacyjnych, gdzie ocena stanu serca jest kluczowa dla bezpieczeństwa pacjenta podczas znieczulenia i operacji. Standardy dotyczące wykonania EKG, takie jak wytyczne American Heart Association (AHA), podkreślają znaczenie jakości zapisu oraz interpretacji wyników przez wykwalifikowany personel medyczny, co jest niezbędne dla postawienia trafnej diagnozy.

Pytanie 15

Tuberkulinizację bydła przeprowadza się u zwierząt, które mają więcej niż

A. 6 tygodnia.
B. 3 tygodnia.
C. 3 miesiąca.
D. 6 miesiąca.
Wybór jakiejkolwiek innej opcji niż 6 tygodni jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego czasowego aspektu tuberkulinizacji bydła. Tuberkulinizacja jest procesem, który powinien być realizowany w odpowiednim momencie życia zwierząt, aby zapewnić największą skuteczność testu. W przypadku 3 miesiąca życia, przeprowadzenie badania mogłoby być zbyt późne, ponieważ niektóre zwierzęta mogłyby już być nosicielami bakterii Mycobacterium bovis, co stwarza ryzyko dalszego rozprzestrzenienia się choroby w stadzie. Wybór 6 miesiąca jest również błędny, ponieważ nie tylko spóźnia się w stosunku do zalecanych praktyk, ale także zwiększa ryzyko, że choroba może się rozwinąć i negatywnie wpłynąć na zdrowie zwierząt oraz wydajność gospodarstwa. Podobnie, 3 tygodnia życia jest zbyt wczesnym okresem, aby efektywnie wykonać test, ponieważ układ odpornościowy cieląt nie jest jeszcze w pełni rozwinięty, co może prowadzić do fałszywie negatywnych wyników. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiedni czas tuberkulinizacji ma znaczenie nie tylko dla zdrowia zwierząt, ale również dla bezpieczeństwa całego przemysłu hodowlanego i ochrony zdrowia publicznego. Zastosowanie testu w niewłaściwym czasie może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym do utraty zaufania do hodowli oraz do zwiększenia kosztów leczenia i zarządzania chorobami zwierząt.

Pytanie 16

Sprzęt stosowany w rehabilitacji w leczeniu zapalenia mięśni oraz stawów to

A. lampa bezcieniowa
B. aparat USG
C. aparat RTG
D. lampa Sollux
Lampa Sollux to urządzenie wykorzystujące promieniowanie podczerwone oraz światło widzialne, które stosowane jest w rehabilitacji pacjentów z zapaleniem mięśni i stawów. Działa na zasadzie podgrzewania tkanek, co przyczynia się do poprawy ukrwienia oraz łagodzenia bólu. Dzięki zastosowaniu lampy Sollux, możliwe jest zmniejszenie napięcia mięśniowego oraz przyspieszenie procesów regeneracyjnych w tkankach. Działanie termiczne oraz fototerapeutyczne lampy wspomaga procesy gojenia, a także redukcję stanów zapalnych. W praktyce, lampa Sollux jest często stosowana w ośrodkach rehabilitacyjnych, gdzie wykonuje się zabiegi na obszarach dotkniętych chorobami reumatycznymi, co jest zgodne z aktualnymi standardami leczenia fizjoterapeutycznego. Przykłady zastosowania obejmują terapie dla pacjentów z zapaleniem stawów, bólami mięśniowymi oraz dolegliwościami związanymi z przeciążeniem. W kontekście rehabilitacji, lampa Sollux jest uznawana za ważne narzędzie, które wspiera procesy odnowy biologicznej organizmu.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

Badanie przedubojowe nie jest realizowane w przypadku uboju

A. rytualnego bydła.
B. zwierząt podejrzanych o chorobę zakaźną.
C. sanitarnego.
D. dziczyzny na łowisku.
Odpowiedź dotycząca dziczyzny na łowisku jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa weterynaryjnego, badanie przedubojowe nie jest wymagane w przypadku uboju dzikich zwierząt. W praktyce oznacza to, że myśliwi mogą pozyskiwać dziczyznę bez konieczności przeprowadzania formalnych kontroli zdrowotnych, co jest uzasadnione ze względu na specyfikę obiegu dziczyzny oraz różnice w procedurach w porównaniu do zwierząt gospodarskich. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest fakt, że w Polsce obowiązują przepisy, które regulują sposób obiegu dziczyzny na rynku, podkreślając potrzebę dostosowania praktyk do standardów bezpieczeństwa żywności. Dodatkowo, pomimo braku wymogu badania przedubojowego dla dziczyzny, zaleca się przeprowadzanie badań pośmiertnych, aby ocenić jakość mięsa oraz ewentualne zagrożenia zdrowotne, co wpisuje się w dobre praktyki sanitarno-epidemiologiczne.

Pytanie 19

W dolnej części żołądka u bydła analizuje się ruchy

A. żwacza
B. jelit
C. ksiąg
D. płodu
Ruchy żwacza są kluczowym wskaźnikiem zdrowia i dobrostanu bydła. Żwacz jest pierwszym z czterech żołądków u przeżuwaczy i odgrywa istotną rolę w procesie trawienia. Jego ruchy, czyli tzw. perystaltyka, są odpowiedzialne za mieszanie treści pokarmowej oraz jej transport do kolejnych części układu pokarmowego. Odpowiednia częstość i rytm ruchów żwacza wskazują na prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego. W praktyce weterynaryjnej oraz w hodowli bydła, regularne monitorowanie ruchów żwacza jest niezbędne w diagnostyce problemów zdrowotnych, takich jak niedożywienie, choroby metaboliczne, czy stres. W przypadku spadku aktywności żwacza, hodowca powinien zwrócić szczególną uwagę na dietę zwierzęcia i warunki hodowlane, a także przeprowadzić dodatkowe badania, aby wykluczyć poważne schorzenia. Warto podkreślić, że standardy dobrostanu zwierząt, takie jak te określone przez organizacje takie jak World Animal Protection, zalecają monitorowanie zachowań żywieniowych jako kluczowego elementu oceny dobrostanu bydła.

Pytanie 20

Czarny kolor kału może świadczyć o

A. nadmiernym wydzielaniu enzymów trzustkowych
B. krwawieniu z żołądka lub dwunastnicy
C. krwawieniu z jelita grubego
D. zbyt dużej ilości wydalanej żółci
Czarny kolor kału, znany również jako melena, jest wynikiem krwawienia z górnych części przewodu pokarmowego, takich jak żołądek lub dwunastnica. Krew, która przemieszcza się przez przewód pokarmowy, ulega częściowej przemianie pod wpływem enzymów trawiennych oraz bakterii, co prowadzi do jej zabarwienia na czarno. Takie zjawisko może być spowodowane różnymi schorzeniami, w tym wrzodami trawiennymi, żylakami przełyku czy nowotworami. Zrozumienie, że czarny kał może wskazywać na poważne problemy zdrowotne, jest kluczowe dla szybkiego rozpoznania i podjęcia leczenia. W praktyce, lekarze często zlecają badania, takie jak endoskopia, w celu zdiagnozowania źródła krwawienia. Świadomość objawów, które mogą wskazywać na problemy z układem pokarmowym, jest istotna dla skutecznego zarządzania zdrowiem pacjenta i wczesnej interwencji medycznej.

Pytanie 21

Próbki poubojowe do analizy BSE pobiera się z każdej tuszy bydlęcej, która pochodzi od zwierzęcia mającego więcej niż

A. 24 miesiące życia
B. 18 miesięcy życia
C. 96 miesięcy życia
D. 72 miesiące życia
Zrozumienie, dlaczego niektóre odpowiedzi są niepoprawne, jest kluczowe dla prawidłowego podejścia do kwestii monitorowania BSE. Odpowiedzi wskazujące na wiek 24 miesięcy oraz 18 miesięcy życia nie uwzględniają faktu, że BSE ma długi okres inkubacji. W przypadku młodszych zwierząt ryzyko wystąpienia choroby jest znacznie niższe, co sprawia, że takie podejście do prób pobierania jest niewystarczające. Obie te odpowiedzi sugerują, że wystarczające jest badanie młodszych zwierząt, co może prowadzić do poważnych luk w systemie nadzoru zdrowotnego. Odpowiedź wskazująca 72 miesiące życia również jest błędna, ponieważ nie odpowiada aktualnym standardom, które jednoznacznie określają wiek 96 miesięcy jako granicę. Dla porównania, w krajach, które stosują młodsze limity, nie tylko narażają siebie na potencjalne ryzyko związane z BSE, ale również mogą podważyć zaufanie do systemu bezpieczeństwa żywności. Ważne jest, aby pamiętać, że choroba ta była źródłem poważnych zagrożeń dla zdrowia publicznego, co wymusiło wprowadzenie sztywnych norm dotyczących wieku zwierząt, z których pobierane są próbki. Właściwe podejście do badań jest zatem kluczowe dla zapobiegania rozprzestrzenieniu się tej niebezpiecznej choroby.

Pytanie 22

Przenoszenie przeciwciał z matki na dziecko poprzez siarę to rodzaj odporności?

A. swoista bierna sztuczna
B. swoista bierna naturalna
C. nieswoista czynna
D. nieswoista bierna
Przekazywanie przeciwciał przez matkę do dziecka przez siarę to super przykład naturalnej biernej odporności. Matka daje maluchowi gotowe przeciwciała, które sama wytworzyła po wcześniejszych infekcjach lub szczepieniach. Siara, czyli ten pierwszy pokarm po porodzie, jest bogata w immunoglobuliny, szczególnie IgA, które są kluczowe do ochrony błon śluzowych noworodka. Dzięki temu nowo narodzone dziecko ma większą odporność na różne infekcje w pierwszych miesiącach życia, co jest naprawdę ważne, bo ich układ odpornościowy dopiero się rozwija. Warto zauważyć, że te informacje są istotne w kontekście zdrowia publicznego, zwłaszcza dla noworodków, które są bardziej narażone na choroby zakaźne. WHO zaleca karmienie piersią i dostęp do siary jako coś kluczowego dla zdrowia dziecka, i to mnie bardzo przekonuje.

Pytanie 23

Narzędzie przedstawione na rysunku to kleszcze

Ilustracja do pytania
A. jelitowe.
B. nosowe.
C. ekstrakcyjne.
D. kastracyjne.
Kleszcze nosowe, przedstawione na rysunku, są specjalistycznym narzędziem chirurgicznym używanym w otolaryngologii, a ich głównym celem jest ułatwienie wykonywania procedur w obrębie nosa. Charakteryzują się one specyficznym kształtem, który umożliwia precyzyjne chwytanie i manipulację tkankami w wąskich przestrzeniach, co jest kluczowe w zabiegach takich jak usuwanie polipów czy biopsje. Kleszcze te są również wykorzystywane do zatrzymywania krwawienia w trakcie operacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie chirurgii. Warto podkreślić, że stosowanie odpowiednich narzędzi chirurgicznych, takich jak kleszcze nosowe, jest niezbędne do osiągnięcia wysokiej jakości pracy oraz minimalizacji ryzyka powikłań. W kontekście medycyny, znajomość i umiejętność posługiwania się właściwymi instrumentami jest fundamentem skutecznej interwencji chirurgicznej, co potwierdzają liczne publikacje na temat standardów postępowania w otolaryngologii.

Pytanie 24

Mięso uznaje się za odpowiednie do konsumpcji przez ludzi, o ile pochodzi od

A. zwierząt ubojowych, które z konieczności nie przeszły badania przedubojowego
B. upolowanej dziczyzny, która nie była poddana badaniu przedubojowemu
C. zwierząt rzeźnych, które nie były poddane badaniu przedubojowemu
D. zwierząt, które zostały poddane ubojowi upozorowanemu
Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że mięso pochodzi od zwierząt poddanych ubojowi z konieczności, niepoddanych badaniu przedubojowemu, może prowadzić do wielu nieporozumień. Ubojowi zwierząt rzeźnych, który nie jest poparty odpowiednimi badaniami, towarzyszy istotne ryzyko w kontekście zdrowia publicznego, ponieważ może on skutkować pozyskaniem mięsa, które jest zanieczyszczone patogenami lub toksynami. Przepisy weterynaryjne w większości krajów wymagają przeprowadzenia badań przedubojowych, aby zapewnić, że zwierzęta są zdrowe i nie mają żadnych chorób, które mogłyby być przeniesione na ludzi. W przypadku zwierząt rzeźnych, które nie przeszły tych badań, nie można w żadnym wypadku uznać mięsa za bezpieczne do spożycia, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Również odpowiedź dotycząca uboju upozorowanego nie jest poprawna, ponieważ ten rodzaj uboju nie spełnia standardów regulacji dotyczących bezpieczeństwa żywności. Ubojowi takim towarzyszy kontakt z mięsem, który nie jest monitorowany i może być źródłem zakażeń. Zrozumienie tych różnic oraz przestrzeganie standardów branżowych jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 25

Tuberkulinizację należy obowiązkowo wykonać u

A. bydła
B. psów
C. świń
D. koni
Tuberkulinizacja bydła jest kluczowym elementem zdrowia publicznego oraz ochrony zwierząt. Procedura ta ma na celu wczesne wykrywanie zakażeń prątkiem gruźlicy, co jest niezbędne do kontrolowania rozprzestrzeniania się tej choroby w stadach. W Polsce, zgodnie z ustawą o ochronie zdrowia zwierząt, tuberkulinizacja jest obligatoryjna dla bydła, co odzwierciedla poważne zagrożenie, jakie stanowi gruźlica dla zarówno zwierząt, jak i ludzi. Stosowanie testów tuberkulinowych pozwala na identyfikację zwierząt zakażonych, co umożliwia ich izolację i leczenie, a w przypadku zaawansowanej choroby – eutanazję. W praktyce, systematyczne przeprowadzanie tuberkulinizacji jest nie tylko wymogiem prawnym, ale także elementem dobrych praktyk hodowlanych, który przyczynia się do poprawy ogólnego stanu zdrowia stada oraz zwiększa jego produktywność. Z perspektywy zdrowia publicznego, kontrola gruźlicy bydła ma istotne znaczenie, ponieważ choroba ta może być przenoszona na ludzi, co podkreśla potrzebę przestrzegania standardów weterynaryjnych oraz bioasekuracji w gospodarstwach.

Pytanie 26

System HACCP identyfikuje zagrożenia fizyczne w żywności jako obecność

A. pestycydów
B. bakterii
C. pasożytów
D. szkła
Odpowiedź wskazująca na obecność szkła jako zagrożenia fizycznego w systemie HACCP jest poprawna. HACCP (Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli) to system zarządzania bezpieczeństwem żywności, który identyfikuje i ocenia zagrożenia mogące wystąpić w procesie produkcji żywności. Obecność szkła w produktach spożywczych stanowi poważne ryzyko, ponieważ może prowadzić do uszkodzeń ciała konsumentów, a tym samym do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Przykładowo, szkło może pochodzić z uszkodzonych pojemników, zanieczyszczonych narzędzi lub infrastruktury zakładu przetwórczego. Dlatego ważne jest przeprowadzanie regularnych inspekcji i wprowadzanie ścisłych procedur kontrolnych w celu eliminacji ryzyka. Dobre praktyki branżowe, takie jak stosowanie odpowiednich materiałów opakowaniowych, mogą znacznie zmniejszyć ryzyko związane z obecnością szkła. W ramach HACCP wprowadza się krytyczne punkty kontroli, które monitorują sprzęt i procesy, aby zidentyfikować i zminimalizować potencjalne zagrożenia fizyczne, w tym szkło.

Pytanie 27

Fascioloza jest schorzeniem

A. bydła i owiec
B. bydła i świń
C. owiec i świń
D. świń i drobiu
Fascioloza to choroba wywoływana przez przywrę z rodzaju Fasciola, która najczęściej atakuje bydło i owce. Infekcja odbywa się poprzez spożycie larw pasożyta, które znajdują się w wodzie lub na roślinach. Bydło i owce są szczególnie narażone na zarażenie, ponieważ mają dostęp do terenów podmokłych, gdzie rozwijają się ślimaki, będące żywicielem pośrednim dla Fasciola. Fascioloza może powodować szereg objawów, takich jak osłabienie, anemia, a w cięższych przypadkach może prowadzić do śmierci zwierząt. W praktyce hodowlanej, profilaktyka polega na regularnym monitorowaniu stanu zdrowia zwierząt, stosowaniu odpowiednich leków przeciwpasożytniczych oraz kontrolowaniu dostępu do terenów z potencjalnym zanieczyszczeniem. Stosowanie dobrych praktyk weterynaryjnych, takich jak okresowe badania kału, jest kluczowe w walce z fasciolozą i zapewnieniu zdrowia stada.

Pytanie 28

Jak długo można trzymać psa na smyczy?

A. 12 godzin w ciągu doby
B. do zmroku, po zmroku należy zdjąć smycz
C. nie ma to określone, pod warunkiem że smycz ma co najmniej 3 m
D. 72 godziny w ciągu tygodnia
Odpowiedź '12 godzin na dobę' jest prawidłowa, ponieważ regulacje dotyczące trzymania psów na uwięzi podkreślają, że nie powinny one być przetrzymywane w izolacji przez dłuższy czas. Zgodnie z normami i zaleceniami weterynaryjnymi, psy potrzebują dostępu do ruchu oraz interakcji z otoczeniem, co ma kluczowe znaczenie dla ich zdrowia fizycznego i psychicznego. Utrzymywanie psa na uwięzi przez maksymalnie 12 godzin dziennie pozwala na zapewnienie mu odpowiedniej ilości aktywności oraz sprzyja zdrowemu rozwojowi. W praktyce, właściciele psów powinni planować codzienne spacery, które zapewnią ich pupiliom odpowiednią ilość ruchu oraz stymulacji umysłowej. Dodatkowo, psy, które są regularnie wyprowadzane, są mniej podatne na problemy behawioralne, takie jak agresja czy lęk separacyjny. Warto również uwzględniać nawyki i potrzeby konkretnej rasy, ponieważ niektóre psy mogą wymagać więcej czasu na zewnątrz, aby zaspokoić swoje naturalne instynkty i poziom energii.

Pytanie 29

Aby właściciel zwierzęcia mógł uzyskać paszport, jego pies nie musi być poddawany

A. szczepieniu przeciwko wściekliźnie
B. szczepieniu przeciwko nosówce i parwowirozie
C. badaniu klinicznemu
D. oznakowaniu poprzez implantację mikroczipa
Szczepienie psa przeciwko nosówce i parwowirozie nie jest wymagane do uzyskania paszportu, ponieważ te choroby nie są regulowane w kontekście podróży międzynarodowych. Paszport dla psa to dokument, który potwierdza spełnienie określonych norm zdrowotnych oraz wymagań dotyczących identyfikacji zwierząt. W celu uzyskania paszportu, pies musi być oznakowany mikroczipem oraz zaszczepiony przeciwko wściekliźnie, co jest kluczowe z punktu widzenia zdrowia publicznego i ochrony przed tą groźną chorobą. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być podróżowanie z psem do innych krajów, gdzie każda z tych wymagań jest ściśle przestrzegana i nadzorowana przez organy weterynaryjne. W praktyce, właściciele psów powinni regularnie sprawdzać aktualne przepisy dotyczące podróżowania ze zwierzętami, aby uniknąć nieprzyjemnych sytuacji na granicy. Właściwe przygotowanie i spełnienie wszystkich norm zapewniają bezpieczeństwo zarówno zwierząt, jak i ludzi."

Pytanie 30

Zwierzęta kręgowe w rzeźni mogą być zabijane tylko po wcześniejszym

A. uspokojeniu
B. oszołomieniu
C. wykrwawieniu
D. unieruchomieniu
Oszołomienie zwierząt kręgowych przed uśmierceniem jest kluczowym elementem standardów dotyczących humanitarnego traktowania zwierząt w rzeźniach. Metody oszołomienia, takie jak użycie pistoletów pneumatycznych czy elektrody, mają na celu zapewnienie, że zwierzę nie odczuwa bólu ani stresu w trakcie uśmiercania. Proces ten jest zgodny z dyrektywami Unii Europejskiej, które nakładają obowiązek na producentów żywności, aby stosowali metody uśmiercania minimalizujące cierpienie zwierząt. Przykładami praktycznego zastosowania tej wiedzy są szkolenia dla pracowników rzeźni w zakresie bezpiecznego i skutecznego oszołomienia, co nie tylko poprawia dobrostan zwierząt, ale także zwiększa efektywność procesu produkcji. Oszołomienie jest również przewidziane w przepisach dotyczących ochrony zwierząt, co podkreśla znaczenie tej procedury w przemyśle mięsnym.

Pytanie 31

Skrót dla Dobrych Praktyk Produkcyjnych to

A. GHP
B. HACCP
C. GMP
D. DPP
GMP, czyli Dobre Praktyki Produkcyjne, to zestaw standardów dotyczących produkcji, które mają na celu zapewnienie, że produkty są wytwarzane w sposób bezpieczny i zgodny z określonymi normami jakości. GMP obejmuje różnorodne aspekty, takie jak kontrola jakości, higiena, szkolenie pracowników oraz zarządzanie dokumentacją. Przykładem zastosowania GMP jest przemysł farmaceutyczny, gdzie każda partia leku musi być wytwarzana zgodnie z rygorystycznymi normami, aby zapewnić pacjentom bezpieczeństwo i skuteczność terapii. Wdrożenie GMP bywa wymagane przez organy regulacyjne, co sprawia, że jego znajomość jest kluczowa dla wszystkich osób związanych z produkcją. Ponadto, GMP jest często podstawą do certyfikacji i nadzorowania procesów produkcyjnych, co podkreśla jego znaczenie w zapewnieniu najwyższych standardów jakości. Osoby pracujące w branżach podlegających regulacjom muszą być świadome wymagań GMP, aby skutecznie wdrażać te praktyki w swoje codzienne działania.

Pytanie 32

Producent bydła, starając się o uzyskanie atestu weterynaryjnego dla gospodarstwa zajmującego się produkcją mleka surowego do skupu, nie musi przestrzegać wymagań dotyczących

A. krów formalnie wolnych od listeriozy
B. stanu technicznego sprzętu do dojenia
C. jakości bakteriologicznej wody
D. higieny przy pozyskiwaniu mleka
Myślenie, że hodowca nie musi dbać o stan techniczny dojarki, jakość wody czy to, czy krowy są wolne od listeriozy, to duży błąd. Stan dojarki jest kluczowy dla tego, jak dobre będzie mleko, bo nowoczesne maszyny muszą być regularnie serwisowane, żeby uniknąć zanieczyszczeń podczas dojenia. Jakość wody też jest super ważna, bo jeśli nie spełnia norm, może to prowadzić do problemów zdrowotnych zarówno u krów, jak i ludzi. Krowy urzędowo wolne od listeriozy to wymóg nie tylko dla zdrowia zwierząt, ale też dla zdrowia ludzi. Listerioza to poważna sprawa, a jej obecność może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Ignorowanie tych kwestii może skończyć się źle nie tylko dla gospodarstwa, ale też dla bezpieczeństwa żywności. Więc wszystko powinno być dopięte na ostatni guzik, żeby produkcja mleka była na wysokim poziomie i zgodna z przepisami.

Pytanie 33

Wskaż skrót oznaczający opisane poniżej postępowanie.

Postępowanie mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności poprzez identyfikację i oszacowanie skali zagrożeń z punktu widzenia jakości zdrowotnej żywności oraz ryzyka wystąpienia zagrożeń podczas przebiegu wszystkich etapów procesu produkcji i obrotu żywnością. System ten ma również za celu określenie metod ograniczenia zagrożeń oraz ustalenie działań naprawczych.
A. GHP
B. ISO
C. EUROP
D. HACCP
Odpowiedź HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) jest właściwa, ponieważ system ten wprowadza usystematyzowane podejście do identyfikacji, oceny i kontrolowania zagrożeń związanych z bezpieczeństwem żywności. System HACCP skupia się na punktach krytycznych, w których mogą wystąpić zagrożenia, co pozwala na ich monitorowanie i kontrolowanie w czasie rzeczywistym. Przykładem zastosowania systemu HACCP jest przemysł spożywczy, gdzie stosuje się go w procesach produkcji, pakowania i dystrybucji żywności. Implementacja HACCP jest zgodna z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 22000, co podkreśla jego znaczenie w zapewnieniu bezpieczeństwa żywności. Dobre praktyki w zakresie żywności (GHP) również współdziałają z systemem HACCP, ale nie zastępują jego kluczowej roli. Przy stosowaniu HACCP przedsiębiorstwa są zobowiązane do regularnych przeglądów i aktualizacji swoich procedur, co zapewnia ciągłe doskonalenie procesów oraz ochronę konsumentów przed zagrożeniami zdrowotnymi.

Pytanie 34

Badaniu w kierunku TSE (pasażowalnych gąbczastych encefalopatii) podlegają zwierzęta

A. bydło i owce
B. świnie i owce
C. bydło i świnie
D. świnie i konie
Odpowiedź 'bydło i owce' jest poprawna, ponieważ TSE, czyli pasażowalne gąbczaste encefalopatie, obejmują określone gatunki zwierząt, w tym bydło i owce. Te choroby, takie jak choroba szalonych krów (BSE) w bydle i scrapie w owcach, są spowodowane nieprawidłowo zwiniętymi białkami, zwanymi prionami. Priony te mogą prowadzić do degeneracji mózgu, co skutkuje śmiercią zwierzęcia. W kontekście systemów nadzoru i kontroli zdrowia zwierząt, istotne jest prowadzenie regularnych badań w celu wykrycia tych chorób, aby zapobiec ich rozprzestrzenieniu. Dobre praktyki w zakresie bioasekuracji obejmują ścisłe monitorowanie i testowanie zwierząt, a także eliminację zarażonych osobników. Wiedza na temat TSE jest kluczowa dla zapewnienia zdrowia publicznego oraz bezpieczeństwa żywności, ponieważ niektóre priony mogą przenikać do łańcucha pokarmowego przez konsumpcję zainfekowanego mięsa. Dlatego regularne badania i przestrzeganie standardów weterynaryjnych są niezbędne.

Pytanie 35

Kleszcze przedstawione na zdjęciu służą do obcinania

Ilustracja do pytania
A. ogonów.
B. kiełków.
C. racic.
D. pazurów.
Wybór odpowiedzi, które nie dotyczą obcinania kiełków, wskazuje na częste nieporozumienia dotyczące przeznaczenia różnych narzędzi. Odpowiedzi związane z racicami, pazurami czy ogonami są mylnie interpretowane przez osoby, które mogą nie mieć pełnej wiedzy na temat narzędzi ogrodniczych. Kleszcze do obcinania racic są używane w weterynarii i charakteryzują się zupełnie inną konstrukcją, która umożliwia precyzyjne przycinanie twardych, nieelastycznych struktur, jakimi są racice zwierząt. Z kolei pazury to elementy ciała zwierząt, które wymagają narzędzi o innej specyfice, przeznaczonych do pielęgnacji i dbania o zdrowie zwierząt. Odpowiedzi dotyczące ogonów również wskazują na niepoprawne zrozumienie funkcji kleszczy; obcinanie ogonów nie jest praktyką stosowaną w ogrodnictwie, lecz w niektórych przypadkach związane z hodowlą i zarządzaniem zwierzętami. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie narzędzi przeznaczonych do różnych celów, co prowadzi do niewłaściwego przypisania ich funkcji. Zrozumienie różnorodności narzędzi oraz ich zastosowania jest niezbędne dla efektywnej pracy w ogrodnictwie i rolnictwie.

Pytanie 36

Które stado powinno być oficjalnie uznawane za wolne od brucelozy?

A. zwierząt futerkowych
B. bydła
C. świń
D. drobiu
Uznanie stada bydła za urzędowo wolne od brucelozy jest kluczowym aspektem w zarządzaniu zdrowiem zwierząt oraz w zapewnieniu bezpieczeństwa żywnościowego. Bruceloza, wywoływana przez bakterie z rodzaju Brucella, stanowi poważny problem zdrowotny zarówno wśród zwierząt, jak i ludzi. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), stada bydła mogą zostać uznane za wolne od brucelozy po przeprowadzeniu rygorystycznych programów szczepień oraz regularnych badań diagnostycznych, które potwierdzają brak obecności patogenu. Przykładem może być program monitorowania zdrowia stad bydła w krajach Unii Europejskiej, gdzie systematyczne kontrole pozwalają na wczesne wykrywanie i eliminację ognisk choroby. W praktyce, takie działania nie tylko wspierają zdrowie zwierząt, ale także wpływają na obchodzenie się z produktami pochodzenia zwierzęcego, zwiększając ich wartość rynkową i zaufanie konsumentów.

Pytanie 37

Swierzbowiec Sarcoptes scabiei znajduje swoje miejsce życia

A. w cewce moczowej
B. w układzie pokarmowym
C. w płucach
D. w naskórku
Swierzbowiec <i>Sarcoptes scabiei</i> jest pasożytem, który wywołuje chorobę znaną jako świerzb. Pasożyt ten wnika w naskórek, gdzie samice składają jaja, a ich larwy rozwijają się w tym środowisku. Naskórek jest najbardziej zewnętrzną warstwą skóry, co sprawia, że jest to idealne miejsce dla tego typu pasożyta, który żeruje na komórkach skóry oraz płynach ustrojowych. Zrozumienie, że swierzbowiec pasożytuje w naskórku, jest kluczowe dla efektywnej diagnozy i leczenia świerzbu. W praktyce, aby zminimalizować ryzyko zakażenia, ważne jest przestrzeganie zasad higieny osobistej oraz unikanie bliskiego kontaktu z osobami zarażonymi. Stosowanie odpowiednich preparatów terapeutycznych, takich jak maści czy kremy zawierające permetrynę, jest także istotne w zwalczaniu tego pasożyta, co odnosi się do aktualnych standardów terapii dermatologicznych.

Pytanie 38

Weterynarz zlecił, aby podać psu 150 mg cefaleksyny. Jaką ilość ml preparatu Cefalexin 18% należy użyć, jeśli w 1 ml znajduje się 180 mg cefaleksyny?

A. 0,83 ml
B. 1,20 ml
C. 0,27 ml
D. 0,32 ml
Aby obliczyć, ile mililitrów preparatu Cefalexin 18% należy podać psu, stosujemy prostą proporcję. Skoro 1 ml preparatu zawiera 180 mg cefaleksyny, to aby uzyskać 150 mg, należy wykonać obliczenia: 150 mg / 180 mg/ml = 0,8333 ml. Po zaokrągleniu otrzymujemy 0,83 ml, co jest prawidłową odpowiedzią. Takie obliczenia są kluczowe dla weterynarii, gdyż dokładność dawkowania leków jest niezbędna dla skuteczności terapii oraz bezpieczeństwa pacjenta. W praktyce stosuje się również zasady dotyczące dawki leku w odniesieniu do wagi zwierzęcia, co podkreśla znaczenie precyzyjnych obliczeń w realnych sytuacjach klinicznych. Warto zwrócić uwagę na to, że każde stężenie leku wymaga indywidualnego podejścia, a nieprzestrzeganie zaleceń może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych dla zwierzęcia. Takie umiejętności kalkulacyjne powinny być podstawą wiedzy każdego lekarza weterynarii.

Pytanie 39

Włośnica to zoonoza przenoszona przez

A. świnie i nutrie
B. owce i psy
C. krowy i dziki
D. świnki morskie i konie
Włośnica, nazywana też trichinelozą, to choroba, którą można złapać głównie od świń i nutrii. To właśnie te zwierzęta są jakby głównymi winowajcami, bo przenoszą nicienie z rodzaju Trichinella. Ludzie najczęściej zarażają się, jedząc surowe albo niedogotowane mięso zawierające larwy tych pasożytów. Gotowanie mięsa to kluczowy krok, żeby pozbyć się larw i uniknąć zakażeń. W praktyce, hodowcy i przetwórcy mięsa powinni przestrzegać zasad sanitarno-epidemiologicznych, takich jak kontrola zdrowia zwierząt i odpowiednie przygotowanie mięsa. Ważne też, żeby edukować ludzi, jak bezpiecznie przygotowywać jedzenie. To wszystko jest mega istotne, nie tylko dla zdrowia, ale też dla jakości w branży mięsnej. Jakby co, kiedy pojawią się przypadki włośnicy, ważne, żeby szybko zgłosić sytuację i podjąć działania, żeby choroba się nie rozprzestrzeniała.

Pytanie 40

Za pomocą lampy Wooda można zidentyfikować grzybicę skóry spowodowaną przez grzyby

A. Microsporum
B. Trichophyton
C. Aspergillus
D. Alternaria
Odpowiedź Microsporum jest prawidłowa, ponieważ lampa Wooda jest używana do diagnostyki grzybic skóry, a jej działanie opiera się na analizie fluorescencji emitowanej przez niektóre grzyby pod wpływem promieniowania UV. Grzyby z rodzaju Microsporum, takie jak Microsporum canis, charakteryzują się zdolnością do wytwarzania fluorescencyjnych metabolitów, co umożliwia ich widoczne zidentyfikowanie w ciemnym pomieszczeniu. Praktyczne zastosowanie lampy Wooda w dermatologii pozwala na szybkie i nieinwazyjne określenie obecności grzybicy, co jest szczególnie istotne w przypadku infekcji u dzieci, gdzie czas reakcji jest kluczowy. Standardy diagnostyczne, takie jak wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia, podkreślają znaczenie wczesnego wykrywania infekcji grzybiczych, aby zminimalizować ryzyko komplikacji oraz transmisji chorób. Dlatego lampa Wooda stanowi nieocenione narzędzie w dermatologicznych praktykach klinicznych, umożliwiając skuteczne i szybkie rozpoznanie infekcji grzybiczych związanych z Microsporum.