Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 14:40
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 14:48

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W systemie Windows do wyświetlenia treści pliku tekstowego służy polecenie

A. echo.

B. cat.

C. more.

D. type.

Polecenie 'type' w systemie Windows jest używane do wyświetlania zawartości plików tekstowych w oknie konsoli. To narzędzie jest szczególnie przydatne w przypadku, gdy chcemy szybko sprawdzić zawartość pliku bez potrzeby jego otwierania w edytorze tekstu. Użycie polecenia 'type' jest proste; wystarczy wpisać 'type [nazwa_pliku.txt]' w wierszu poleceń. Na przykład, aby zobaczyć zawartość pliku 'dane.txt', należy wpisać 'type dane.txt'. W praktyce, jest to szybka metoda na przeszukiwanie zawartości plików konfiguracyjnych czy logów, co jest nieocenione w codziennej pracy administratorów systemów. Dodatkowo, polecenie 'type' pozwala na wprowadzenie potoku z innymi narzędziami, co zwiększa jego funkcjonalność. Na przykład, możemy przekierować zawartość pliku do polecenia 'find', aby wyszukać konkretny ciąg tekstowy. Zastosowanie tego narzędzia jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania danymi i automatyzacji zadań w systemie Windows.

Pytanie 2

Urządzenie ADSL wykorzystuje się do nawiązania połączenia

A. cyfrowego symetrycznego

B. cyfrowego asymetrycznego

C. satelitarnego

D. radiowego

Urządzenie ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line) służy do uzyskania cyfrowego asymetrycznego połączenia internetowego, co oznacza, że prędkość pobierania danych jest wyższa niż prędkość ich wysyłania. Jest to szczególnie korzystne w zastosowaniach domowych i biurowych, gdzie użytkownicy często pobierają więcej danych (np. strumieniowanie wideo, przeglądanie stron internetowych) niż wysyłają. ADSL wykorzystuje istniejącą infrastrukturę telefoniczną, co sprawia, że jest stosunkowo łatwe do wdrożenia i ekonomiczne. Dzięki technologii ADSL, użytkownicy mogą jednocześnie korzystać z telefonu i internetu, co jest możliwe dzięki zastosowaniu filtrów, które oddzielają sygnał telefoniczny od internetowego. ADSL spełnia standardy ITU-T G.992.1 oraz G.992.3, co zapewnia zgodność z międzynarodowymi normami. W praktyce, ADSL jest szeroko stosowane w domach oraz małych i średnich przedsiębiorstwach, ponieważ oferuje wystarczającą prędkość dla wielu aplikacji bez konieczności dużych inwestycji w infrastrukturę.

Pytanie 3

Jakie urządzenie w warstwie łącza danych modelu OSI analizuje adresy MAC zawarte w ramkach Ethernet i na tej podstawie decyduje o przesyłaniu sygnału między segmentami sieci lub jego blokowaniu?

A. Punkt dostępowy.

B. Wzmacniak.

C. Koncentrator.

D. Most.

Most (ang. bridge) to urządzenie sieciowe warstwy łącza danych modelu OSI, które analizuje adresy MAC zawarte w ramkach Ethernet. Jego głównym zadaniem jest przesyłanie danych pomiędzy różnymi segmentami sieci lokalnej, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem. Most wykorzystuje tablicę adresów MAC do podejmowania decyzji, czy przesłać ramkę do docelowego segmentu, czy zablokować jej wysyłkę, gdy adres MAC nie jest znany. Dzięki temu mosty wspierają redukcję kolizji na sieci, co jest kluczowe w środowiskach z dużą liczbą urządzeń. Przykładem praktycznego zastosowania mostów jest ich użycie w sieciach o dużym natężeniu ruchu, gdzie pozwalają na segmentację sieci i efektywne zarządzanie pasmem. Mosty są zgodne z normami IEEE 802.1D, co czyni je standardowym rozwiązaniem w branży sieciowej, zapewniającym wysoką wydajność oraz niezawodność.

Pytanie 4

Komunikat tekstowy KB/Interface error, wyświetlony na ekranie komputera z BIOS POST firmy AMI, informuje o błędzie

A. pamięci GRAM.

B. rozdzielczości karty graficznej.

C. sterownika klawiatury.

D. baterii CMOS.

Przy interpretowaniu komunikatów systemowych BIOS, warto dobrze rozumieć, co oznaczają konkretne skróty i na czym polegają najczęstsze błędy podczas testu POST. Komunikat KB/Interface error wyraźnie wskazuje na problem z interfejsem klawiatury, a nie na inne podzespoły. Czasem przez rutynę lub pośpiech myli się go z awarią baterii CMOS, ponieważ oba błędy mogą objawiać się na wczesnym etapie startu komputera – jednak bateria CMOS odpowiada za przechowywanie ustawień BIOS i jej rozładowanie generuje zupełnie inny komunikat, najczęściej o błędzie checksum lub konieczności ustawienia daty i godziny. Z kolei pamięć GRAM to określenie dotyczące głównie grafiki lub specjalistycznych rozwiązań, nie ma ona żadnego związku z testowaniem klawiatury podczas POST. Problemy z GRAM objawiają się najczęściej artefaktami na ekranie lub brakiem obrazu, a BIOS sygnalizuje je innymi komunikatami lub sygnałami dźwiękowymi. Co do rozdzielczości karty graficznej – BIOS nie testuje jej na tym etapie, bo POST służy głównie wykryciu najważniejszych podzespołów i sprawdzeniu, czy urządzenia startowe działają. Jeśli karta graficzna nie działa, BIOS zazwyczaj wydaje charakterystyczne beep kody, a nie tekstowe komunikaty związane z rozdzielczością. Typowym błędem myślowym jest przypisywanie każdej usterki wykrytej przez BIOS problemom z pamięcią lub baterią, podczas gdy komunikaty tego typu są zazwyczaj bardzo precyzyjne. Praktyka pokazuje, że nieznajomość tych skrótów i ich znaczenia prowadzi do błędnej diagnostyki, przez co naprawa się przeciąga lub wykonuje się zupełnie niepotrzebne czynności. W technice komputerowej kluczowe jest więc nie tylko rozpoznanie objawów, ale też poprawna interpretacja sygnałów diagnostycznych generowanych przez BIOS, bo to one najczęściej pozwalają szybko dojść do sedna problemu.

Pytanie 5

Element trwale zainstalowany, w którym znajduje się zakończenie poziomego okablowania strukturalnego abonenta, to

A. gniazdo teleinformatyczne

B. punkt konsolidacyjny

C. punkt rozdzielczy

D. gniazdo energetyczne

Gniazdo teleinformatyczne to element instalacji, który stanowi zakończenie okablowania strukturalnego i umożliwia podłączenie urządzeń telekomunikacyjnych, takich jak komputery, telefony VoIP czy inne urządzenia korzystające z sieci. W kontekście infrastruktury teleinformatycznej, gniazda te są kluczowe, ponieważ pozwalają na efektywne zarządzanie połączeniami oraz zapewniają wysoki poziom niezawodności i jakości sygnału. Zgodnie z normami ISO/IEC 11801, gniazda teleinformatyczne są projektowane z myślą o maksymalnej wydajności, a ich właściwy dobór i montaż mają istotne znaczenie dla funkcjonowania całej sieci. Przykładem może być biuro, w którym gniazda teleinformatyczne umożliwiają pracownikom łatwy dostęp do sieci lokalnej oraz internetu, co w dzisiejszych czasach jest niezbędne do efektywnej pracy. Stosowanie standardów takich jak T568A lub T568B przy okablowaniu umożliwia uniwersalność i kompatybilność systemów, co również podkreśla znaczenie właściwego doboru elementów instalacji.

Pytanie 6

Jakie protokoły są klasyfikowane jako protokoły transportowe w modelu ISO/OSI?

A. ICMP, IP

B. ARP, DNS

C. FTP, POP

D. TCP, UDP

TCP (Transmission Control Protocol) i UDP (User Datagram Protocol) to kluczowe protokoły warstwy transportowej w modelu ISO/OSI. TCP jest protokołem połączeniowym, co oznacza, że zapewnia niezawodność transmisji danych poprzez segmentację, retransmisję utraconych pakietów i kontrolę błędów. Przykładem zastosowania TCP jest przeglądanie stron internetowych, gdzie ważne jest, aby wszystkie dane dotarły w odpowiedniej kolejności i nie były uszkodzone. Z kolei UDP jest protokołem bezpołączeniowym, co sprawia, że jest szybszy, ale mniej niezawodny. Używa się go w aplikacjach, gdzie szybkość jest kluczowa, na przykład w transmisji strumieniowej wideo czy w grach online, gdzie niewielkie opóźnienia są akceptowalne, a utrata pojedynczych pakietów danych nie jest krytyczna. Zarówno TCP, jak i UDP są zgodne z normami IETF (Internet Engineering Task Force) i są standardowymi protokołami w komunikacji sieciowej.

Pytanie 7

Jakie polecenie diagnostyczne powinno się użyć, aby uzyskać informacje na temat tego, czy miejsce docelowe odpowiada oraz po jakim czasie nastąpiła odpowiedź?

A. route

B. ipcconfig

C. nbtstat

D. ping

Odpowiedzią, która prawidłowo odpowiada na pytanie o diagnostykę połączeń sieciowych, jest polecenie 'ping'. Jest to narzędzie, które służy do testowania dostępności hostów w sieci poprzez wysyłanie pakietów ICMP Echo Request i oczekiwanie na ICMP Echo Reply. Dzięki temu administratorzy sieci mogą ocenić, czy dane miejsce docelowe jest osiągalne, oraz zmierzyć czas, jaki zajmuje przesłanie pakietów i otrzymanie odpowiedzi, co jest istotnym wskaźnikiem opóźnienia w transmisji (latency). Przykładowo, wykonując polecenie 'ping www.example.com', uzyskujemy informacje o czasie odpowiedzi i ewentualnych utraconych pakietach, co pozwala na wstępną ocenę jakości połączenia. Jest to standardowa praktyka w diagnostyce sieci, stosowana przez specjalistów IT do szybkiej identyfikacji problemów z połączeniem i monitorowania stanu sieci. Warto także dodać, że narzędzie 'ping' jest dostępne w praktycznie wszystkich systemach operacyjnych, co czyni je uniwersalnym i niezbędnym narzędziem w codziennej pracy administratorów sieci.

Pytanie 8

Do sprawdzenia, czy zainstalowana karta graficzna komputera przegrzewa się, użytkownik może wykorzystać program

A. CPU-Z

B. HD Tune

C. Everest

D. CHKDSK

Dość często spotykam się z przekonaniem, że praktycznie każdy program diagnostyczny da się wykorzystać do sprawdzania temperatury karty graficznej, ale to niestety nie do końca prawda. CPU-Z, choć bardzo popularny wśród osób sprawdzających informacje o procesorze czy pamięci RAM, nie umożliwia monitorowania temperatury GPU – skupia się tylko na procesorze i nie pokazuje nawet czujników płyty głównej. HD Tune z kolei to narzędzie typowo do testowania i monitorowania dysków twardych, zarówno pod kątem ich wydajności, jak i parametrów S.M.A.R.T. Nie ma tu w ogóle opcji monitorowania czegokolwiek poza dyskami – czasem zdarza się, że ktoś myli te funkcje, bo program pokazuje temperaturę, ale właśnie tylko dysku. CHKDSK jest zupełnie czymś innym – to narzędzie systemowe do sprawdzania i naprawy błędów na dysku twardym, uruchamiane najczęściej z wiersza poleceń Windows. W ogóle nie monitoruje żadnych parametrów sprzętowych na żywo i nie ma żadnych funkcji diagnostyki temperatur. Takie pomyłki wynikają pewnie z tego, że każdy z tych programów kojarzy się z „diagnostyką” sprzętu, ale w rzeczywistości mają one bardzo różne zastosowania. Typowym błędem jest po prostu utożsamianie diagnostyki ogólnej z możliwością sprawdzenia temperatur – a to jednak wymaga konkretnej funkcjonalności i obsługi odpowiednich czujników, co oferują właśnie takie narzędzia jak Everest (AIDA64), HWMonitor czy MSI Afterburner. Moim zdaniem warto zapamiętać, żeby zawsze dobierać narzędzie do danego celu, bo wtedy diagnoza jest po prostu skuteczniejsza i bardziej profesjonalna, a przy okazji nie ryzykujemy, że coś umknie naszej uwadze.

Pytanie 9

Element obliczeń zmiennoprzecinkowych to

A. FPU

B. RPU

C. ALU

D. AND

Niepoprawne odpowiedzi zawierają różne typy jednostek obliczeniowych, które jednak nie są odpowiednie dla obliczeń zmiennoprzecinkowych. ALU, czyli jednostka arytmetyczna i logiczna, jest odpowiedzialna za podstawowe operacje arytmetyczne, takie jak dodawanie i odejmowanie, ale nie obsługuje zaawansowanych operacji na liczbach zmiennoprzecinkowych, które wymagają większej precyzji i złożoności. ALU przetwarza głównie liczby całkowite i nie jest w stanie efektywnie radzić sobie z problemem zaokrągleń, który jest kluczowym aspektem obliczeń zmiennoprzecinkowych. RPU, czyli jednostka obliczeń rozproszonych, to nieformalny termin, który nie jest powszechnie używany w kontekście architektury komputerowej. Można go mylić z innymi jednostkami obliczeniowymi lub z rozproszonymi systemami obliczeniowymi, które także nie mają bezpośredniego związku z operacjami zmiennoprzecinkowymi. Ostatnia z odpowiedzi, AND, odnosi się do bramki logicznej, która jest używana w operacjach cyfrowych, jednak nie ma związku z obliczeniami zmiennoprzecinkowymi. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie funkcji różnych jednostek obliczeniowych i ich zastosowań. Aby skutecznie korzystać z architektury komputerowej, ważne jest zrozumienie, jak poszczególne jednostki współpracują oraz jakie operacje są dla nich charakterystyczne.

Pytanie 10

W jakim oprogramowaniu trzeba zmienić konfigurację, aby użytkownik mógł wybrać z listy i uruchomić jeden z różnych systemów operacyjnych zainstalowanych na swoim komputerze?

A. CMD

B. QEMU

C. GRUB

D. GEDIT

GRUB, czyli Grand Unified Bootloader, to jeden z najpopularniejszych bootloaderów używanych w systemach operacyjnych, zwłaszcza w środowisku Linux. Jego główną funkcją jest umożliwienie użytkownikowi wyboru pomiędzy różnymi systemami operacyjnymi zainstalowanymi na tym samym komputerze. GRUB działa na poziomie rozruchu, co oznacza, że uruchamia się jako pierwszy, jeszcze przed załadowaniem jakiegokolwiek systemu operacyjnego. Użytkownik może w prosty sposób skonfigurować plik konfiguracyjny GRUB-a, aby dodać, usunąć lub zmienić kolejność dostępnych systemów operacyjnych. Przykładowo, jeśli masz zainstalowane zarówno Windows, jak i Ubuntu, GRUB pozwoli Ci na wybranie, który z tych systemów chcesz uruchomić. Korzystanie z GRUB-a jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania złożonymi środowiskami IT, gdzie często występuje potrzeba uruchamiania różnych systemów operacyjnych na tym samym sprzęcie. Dzięki GRUB-owi, proces rozruchu staje się elastyczny i dostosowany do potrzeb użytkownika, co jest kluczowe w środowiskach serwerowych oraz w zastosowaniach deweloperskich.

Pytanie 11

Aby przywrócić dane, które zostały usunięte dzięki kombinacji klawiszy Shift+Delete, trzeba

A. zastosować kombinację klawiszy Shift+Insert

B. skorzystać z oprogramowania do odzyskiwania danych

C. odzyskać je z systemowego kosza

D. odzyskać je z folderu plików tymczasowych

Dobra robota z odpowiedzią! Skorzystanie z oprogramowania do odzyskiwania danych to rzeczywiście najlepszy krok w takiej sytuacji. Gdy pliki usuniemy przez Shift+Delete, to znika nam możliwość przywrócenia ich z kosza, bo one tam po prostu nie trafiają. Oprogramowanie do odzyskiwania działają jak detektywy – szukają fragmentów plików na dysku i czasem udaje im się coś znaleźć, zanim dane zostaną nadpisane przez nowe. Wiesz, że są takie programy jak Recuva czy EaseUS Data Recovery? Są popularne w branży i naprawdę mogą pomóc. Pamiętaj, żeby przed ich użyciem nie zapisywać nowych plików na dysku, bo to zwiększa szanse na odzyskanie. I jeszcze jedna rzecz – takie oprogramowanie to ostateczność, dobrze jest regularnie robić kopie zapasowe, żeby uniknąć problemów w przyszłości.

Pytanie 12

Jakie urządzenie jest używane do pomiaru napięcia w zasilaczu?

A. multimetr

B. amperomierz

C. pirometr

D. impulsator

Multimetr to wszechstronne narzędzie pomiarowe, które łączy w sobie funkcje różnych przyrządów elektronicznych, w tym woltomierza, amperomierza i omomierza. Jego główną zaletą jest możliwość pomiaru napięcia, prądu oraz oporu w jednym urządzeniu, co czyni go niezwykle praktycznym w diagnostyce i konserwacji zasilaczy oraz innych urządzeń elektrycznych. Multimetry są standardowym wyposażeniem elektryków, inżynierów oraz hobbystów zajmujących się elektroniką. Umożliwiają dokładne sprawdzenie napięcia w zasilaczach stałych i zmiennych, co jest niezbędne do zapewnienia prawidłowego działania urządzeń. Używając multimetru, można na przykład zweryfikować, czy zasilacz dostarcza odpowiednie napięcie do komponentów elektronicznych, co jest kluczowe dla ich prawidłowej pracy. Dobrą praktyką jest regularne kalibrowanie multimetru, aby zapewnić dokładność pomiarów, oraz zapoznanie się z instrukcją obsługi, aby skutecznie wykorzystać wszystkie jego funkcje.

Pytanie 13

Wartość liczby 1100112 zapisanej w systemie dziesiętnym wynosi

A. 51

B. 52

C. 50

D. 53

Odpowiedzi 50, 52 i 53 wydają się być wynikiem błędnego zrozumienia zasad konwersji między systemami liczbowymi. Osoby, które wskazały te wartości, często mogą myśleć, że liczby w systemie binarnym są prostsze do odczytania lub przeliczenia, co prowadzi do przemieszania wartości potęg liczby 2. Na przykład, wybór 50 jako odpowiedzi może sugerować, że osoba zakłada, iż suma cyfr binarnych ma prostą reprezentację w systemie dziesiętnym, co jest błędne. Należy pamiętać, że każda cyfra w liczbie binarnej ma określoną wagę, a ta waga jest mnożona przez odpowiednią potęgę liczby 2, a nie dodawana bezpośrednio. Użytkownicy mogą też źle zrozumieć pojęcie wartości pozycyjnej w systemie liczbowym, co prowadzi do pomylenia miejsc, na których znajdują się 1 i 0 w liczbie binarnej. W praktyce, błędy te mogą wpływać na kodowanie informacji w systemach komputerowych, gdzie precyzyjne konwersje są kluczowe dla poprawnego funkcjonowania oprogramowania. Zrozumienie tej problematyki jest szczególnie istotne w kontekście inżynierii oprogramowania i rozwoju aplikacji, gdzie konwersje między różnymi formatami danych są na porządku dziennym. W związku z tym, aby zminimalizować tego typu błędy myślowe, warto zwrócić uwagę na dokładne zasady konwersji oraz praktykować ćwiczenia z różnymi systemami liczbowymi.

Pytanie 14

Podczas analizy ruchu sieciowego przy użyciu sniffera zauważono, że urządzenia przesyłają dane na portach 20 oraz 21. Przyjmując standardową konfigurację, oznacza to, że analizowanym protokołem jest protokół

A. SSH

B. DHCP

C. FTP

D. SMTP

Odpowiedź FTP (File Transfer Protocol) jest prawidłowa, ponieważ porty 20 i 21 są standardowymi portami wykorzystywanymi przez ten protokół. Port 21 jest używany do zarządzania połączeniem, nawiązywania sesji oraz przesyłania poleceń, natomiast port 20 służy do rzeczywistego przesyłania danych w trybie aktywnym. FTP jest powszechnie stosowany w celu przesyłania plików pomiędzy komputerami w sieci, co czyni go kluczowym narzędziem w zarządzaniu danymi w środowiskach serwerowych i klienckich. Przykłady zastosowania FTP obejmują transfer plików na serwery WWW, synchronizację zawartości z lokalnych maszyn oraz przesyłanie dużych zbiorów danych. W kontekście standardów branżowych, FTP jest jedną z najstarszych i najbardziej fundamentujących technologii wymiany plików, a jego implementacje często są zgodne z RFC 959, co zapewnia interoperacyjność pomiędzy różnymi systemami operacyjnymi i urządzeniami. Wiedza o FTP oraz jego działaniu jest istotna dla specjalistów zajmujących się zarządzaniem sieciami oraz bezpieczeństwem IT, ponieważ nieodpowiednia konfiguracja FTP może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach.

Pytanie 15

Który z poniższych zapisów reprezentuje adres strony internetowej oraz przypisany do niego port?

A. 100.168.0.1-8080

B. 100.168.0.1-AH1

C. 100.168.0.1:8080

D. 100.168.0.1:AH1

Odpowiedź 100.168.0.1:8080 jest poprawna, ponieważ jest to standardowy format zapisu adresu IP z przypisanym portem. W tym przypadku '100.168.0.1' jest adresem IP, który identyfikuje unikalne urządzenie w sieci, a ':8080' to zapis portu, na którym nasłuchuje server. Port 8080 jest często wykorzystywany do działań związanych z aplikacjami webowymi, zwłaszcza gdy standardowy port 80 jest już zajęty. Dzięki zastosowaniu odpowiedniego portu, możliwe jest jednoczesne uruchamianie wielu usług na tym samym adresie IP. W praktyce, zrozumienie tego zapisu jest kluczowe w kontekście administracji sieciami, gdzie często musimy łączyć się z różnymi serwisami działającymi na różnych portach. Poprawny zapis portu umożliwia nie tylko dostęp do danych, ale również pozwala na prawidłowe skonfigurowanie zapory sieciowej, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa. Używając standardów takich jak RFC 793, możemy lepiej zrozumieć funkcjonowanie protokołów komunikacyjnych, co przyczynia się do efektywnego zarządzania siecią.

Pytanie 16

Aby stworzyć kontroler domeny w środowisku systemów Windows Server na lokalnym serwerze, konieczne jest zainstalowanie roli

A. usługi domenowej w usłudze Active Directory

B. usługi certyfikatów w usłudze Active Directory

C. usługi zarządzania prawami dostępu w usłudze Active Directory

D. usługi LDS w usłudze Active Directory

Usługa domenowa w usłudze Active Directory (AD DS) jest kluczowym komponentem w strukturze systemów Windows Server, odpowiedzialnym za zarządzanie użytkownikami, komputerami oraz innymi zasobami w sieci. Utworzenie kontrolera domeny na lokalnym serwerze wymaga zainstalowania tej roli, co umożliwia centralne zarządzanie politykami bezpieczeństwa oraz dostępem do zasobów. Kontroler domeny pełni funkcję autoryzacyjną, przechowując informacje o członkach domeny oraz ich uprawnieniach. Przykład praktyczny zastosowania to możliwość wdrożenia grupowych polityk bezpieczeństwa (GPO), które pozwalają na zarządzanie ustawieniami systemowymi oraz aplikacjami na komputerach w sieci. Dobrą praktyką w zarządzaniu środowiskiem IT jest stosowanie AD DS jako podstawowego narzędzia do autoryzacji i weryfikacji tożsamości, co zwiększa bezpieczeństwo i ułatwia administrację. W kontekście standardów branżowych, Microsoft zaleca ścisłe przestrzeganie zasad związanych z zarządzaniem tożsamościami i dostępem, aby zapewnić odpowiedni poziom ochrony danych oraz zasobów w organizacji.

Pytanie 17

Jakie narzędzie wykorzystuje się do połączenia pigtaila z włóknami światłowodowymi?

A. spawarka światłowodowa, łącząca włókna przy użyciu łuku elektrycznego

B. narzędzie do zaciskania wtyków RJ45, posiadające odpowiednie gniazdo dla kabla

C. stacja lutownicza, która stosuje mikroprocesor do kontrolowania temperatury

D. przedłużacz kategorii 5e z zestawem pasywnych kabli obsługujących prędkość 100 Mb/s

Spawarka światłowodowa jest narzędziem dedykowanym do łączenia pigtaili z włóknami kabli światłowodowych. Proces spawania polega na łączeniu włókien optycznych za pomocą łuku elektrycznego, co zapewnia bardzo niską stratę sygnału oraz wysoką jakość połączenia. Jest to kluczowy element instalacji światłowodowych, ponieważ odpowiednie połączenie włókien ma zasadnicze znaczenie dla efektywności przesyłania danych. W praktyce spawarki światłowodowe są wykorzystywane zarówno w instalacjach telekomunikacyjnych, jak i w sieciach lokalnych (LAN). Dobre praktyki w branży wskazują, że spawanie powinno być przeprowadzane przez wyspecjalizowany personel, który jest przeszkolony w tym zakresie, aby zminimalizować ryzyko błędów i strat sygnału. Ponadto, zgodnie z normami branżowymi, połączenia światłowodowe powinny być regularnie testowane pod kątem jakości sygnału, co pozwala upewnić się, że instalacja działa zgodnie z oczekiwaniami. Warto również wspomnieć, że spawarki światłowodowe są często wyposażone w funkcje automatycznej analizy włókien, co dodatkowo zwiększa ich dokładność i niezawodność.

Pytanie 18

Zaprezentowany tylny panel płyty głównej zawiera następujące interfejsy:

A. 2 x HDMI, 1 x D-SUB, 1 x RJ11, 6 x USB 2.0

B. 2 x PS2; 1 x RJ45; 6 x USB 2.0, 1.1

C. 2 x USB 3.0; 4 x USB 2.0, 1.1, 1 x D-SUB

D. 2 x USB 3.0; 2 x USB 2.0, 1.1; 2 x DP, 1 x DVI

Wybór błędnych odpowiedzi mógł wynikać z niepełnego zrozumienia lub braku znajomości standardów interfejsów stosowanych na płytach głównych. Odpowiedź zawierająca 2 x PS2, 1 x RJ45 oraz 6 x USB 2.0, 1.1 jest nieprawidłowa, ponieważ na przedstawionym panelu widoczny jest jeden port PS2 służący do podłączenia tradycyjnych urządzeń wejściowych, jak klawiatura lub mysz, i nie ma aż sześciu portów USB 2.0. Co więcej, RJ45 to standardowy port sieciowy Ethernet, często obecny na płytach głównych, jednak liczba interfejsów USB w tej odpowiedzi była błędnie określona. Kolejne błędne rozpoznanie obejmowało porty HDMI oraz D-SUB, które są stosowane do przesyłania sygnałów wideo, jednak odpowiedź z HDMI jest błędna, gdyż na obrazie brak tego interfejsu, a obecny jest tylko port D-SUB. Z kolei odpowiedź z portami DP i DVI jest również niepoprawna, ponieważ na przedstawionym panelu nie są widoczne te cyfrowe interfejsy wideo, które służą do przesyłania sygnałów w wysokiej rozdzielczości i są wykorzystywane w nowoczesnych monitorach. Częste błędy myślowe podczas takiego rozpoznawania wynikają z niedostatecznej znajomości wyglądu i funkcji różnych portów, co może prowadzić do niewłaściwego przypisania ich nazw i zastosowań w praktyce komputerowej. Aby uniknąć takich pomyłek, warto zaznajomić się z najnowszymi standardami oraz ich fizycznymi cechami, co ułatwia ich poprawne identyfikowanie na egzaminach oraz w codziennej pracy z komputerami.

Pytanie 19

Skaner, który został przedstawiony, należy podłączyć do komputera za pomocą złącza

A. Mini USB

B. USB-A

C. USB-B

D. Micro USB

Złącze USB-A to standardowy port USB, który można znaleźć głównie w komputerach, zasilaczach i innych urządzeniach peryferyjnych jako port żeński, do którego podłączamy inne urządzenia za pomocą kabli zakończonych wtykiem USB-A. USB-B, z kolei, jest złączem używanym głównie w urządzeniach peryferyjnych takich jak drukarki i skanery, ale w większych, stacjonarnych wersjach, co czyni tę opcję nieodpowiednią dla przenośnych skanerów. Mini USB znajduje zastosowanie w kompaktowych urządzeniach elektronicznych, co jest zgodne z typem skanera wskazanego w pytaniu. Micro USB, choć bardziej nowoczesne i mniejsze niż Mini USB, nie jest odpowiednim wyborem, jeśli urządzenie zostało wyprodukowane w czasie, gdy Mini USB było standardem de facto dla małych urządzeń. Powszechnym błędem jest przypuszczenie, że wszystkie skanery są wyposażone w złącze USB-A lub Micro USB, ponieważ są one bardziej znane użytkownikom współczesnym. Jednak pominięcie specyfiki technicznej danego urządzenia może prowadzić do tego rodzaju błędnych wniosków. Właściwe zrozumienie standardów złączy i ich ewolucji jest kluczowe w podejmowaniu odpowiednich decyzji dotyczących kompatybilności urządzeń elektronicznych, zwłaszcza w kontekście sprzętu wykorzystywanego w specjalistycznych zadaniach zawodowych.

Pytanie 20

Zgodnie z normą 802.3u technologia sieci FastEthernet 100Base-FX stosuje

A. światłowód wielomodowy

B. kabel UTP Kat. 6

C. światłowód jednomodowy

D. kabel UTP Kat. 5

Odpowiedź 'światłowód wielomodowy' jest poprawna, ponieważ standard 802.3u, który definiuje FastEthernet, przewiduje wykorzystanie technologii światłowodowej w formacie 100Base-FX. Ten standard operuje na prędkości 100 Mbps i jest przeznaczony do transmisji danych w sieciach lokalnych. Światłowód wielomodowy jest preferowany w tym przypadku, ponieważ pozwala na przesyłanie sygnałów na krótsze odległości z zastosowaniem większej liczby modów, co skutkuje lepszą wydajnością w typowych aplikacjach biurowych. Przykładem zastosowania może być sytuacja, gdy biuro potrzebuje szybkiej i niezawodnej sieci do połączenia różnych działów, które znajdują się w niewielkiej odległości od siebie. Oprócz wydajności, światłowód wielomodowy także charakteryzuje się mniejszymi kosztami instalacji i materiałów w porównaniu do światłowodów jednomodowych, co czyni go bardziej dostępnym rozwiązaniem dla mniejszych przedsiębiorstw. Dodatkowo, standard 802.3u jest szeroko wspierany przez urządzenia sieciowe, co zapewnia dużą interoperacyjność i łatwość w integracji z istniejącymi systemami sieciowymi.

Pytanie 21

Po wydaniu polecenia route skonfigurowano ```route add 192.168.35.0 MASK 255.255.255.0 192.168.0.2```

A. adres sieci docelowej to 192.168.35.0

B. maska 255.255.255.0 dla adresu IP bramy 192.168.0.2

C. koszt metryki równy 0 przeskoków

D. 25-bitowa maska dla adresu sieci docelowej

Analiza błędnych odpowiedzi pozwala zrozumieć, dlaczego niektóre z nich mogą wprowadzać w błąd. Koszt metryki na 0 przeskoków sugeruje, że mielibyśmy do czynienia z bezpośrednim połączeniem do sieci docelowej, co jest niezgodne z rzeczywistym stanem, ponieważ wprowadzenie trasy do tablicy routingu nie oznacza, że jest ona bezpośrednia. W przypadku, gdy trasa jest dodawana, musi być zdefiniowana metryka, a ta wartość bądź informacja jest kluczowa w kontekście wyboru najlepszej trasy przez router. Adres docelowy sieci to 192.168.35.0, co zostało poprawnie zidentyfikowane w odpowiedzi nr 2, jednak inne odpowiedzi sugerują, że mogą istnieć inne adresy lub maski, co wprowadza zamieszanie. 25-bitowa maska dla adresu docelowego jest niepoprawna, ponieważ maska 255.255.255.0 jest klasyczną maską klasy C, co odpowiada 24 bitom, a nie 25. Mylne jest także stwierdzenie, że maska 255.255.255.0 dotyczy adresu IP bramy, podczas gdy w rzeczywistości maska ta odnosi się do adresu sieciowego, a nie do bramy. To zrozumienie jest kluczowe w kontekście projektowania i wdrażania efektywnych sieci komputerowych. Dlatego podczas analizy tras routingu ważne jest, aby zwracać uwagę na odpowiednie przypisanie adresów oraz ich maski, co jest fundamentalne dla poprawnego działania całej infrastruktury sieciowej.

Pytanie 22

Który z interfejsów można uznać za interfejs równoległy?

A. PS/2

B. RS232

C. USB

D. LPT

Interfejs LPT, znany również jako port równoległy, jest interfejsem, który przesyła dane równocześnie wieloma liniami. W przeciwieństwie do interfejsów szeregowych, gdzie dane są przesyłane pojedynczo, LPT korzysta z równoległej transmisji, co pozwala na szybsze przesyłanie informacji. LPT był powszechnie używany w drukarkach, skanerach oraz wielu innych urządzeniach peryferyjnych, umożliwiając jednoczesne przesyłanie informacji na ośmiu liniach. Z tego powodu był istotnym elementem w architekturze komputerowej lat 80-tych i 90-tych. Pomimo spadku popularności w wyniku rozwoju technologii USB, interfejs LPT nadal znajduje zastosowanie w wielu urządzeniach przemysłowych oraz w kontekście retrokomputerów. Zrozumienie działania LPT i różnicy w przesyłaniu danych w porównaniu do interfejsów szeregowych, takich jak RS232, jest kluczowe dla inżynierów oraz techników zajmujących się projektowaniem systemów elektronicznych i peryferyjnych.

Pytanie 23

Jaką rolę pełni protokół DNS?

A. mapowanie nazw domenowych na adresy IP

B. automatyczne przypisywanie adresacji urządzeniom w sieci

C. mapowanie fizycznych adresów MAC na adresy IP

D. statyczne przypisywanie adresacji urządzeniom w sieci

Protokół DNS to naprawdę ważny kawałek Internetu. Dzięki niemu możemy zamienić nazwy stron, jak na przykład www.przyklad.pl, na adresy IP, które są niezbędne, żeby komputery mogły się ze sobą komunikować. To jest spoko, bo zamiast zapamiętywać długie ciągi cyfr, możemy korzystać z łatwiejszych do zapamiętania nazw. Na przykład, gdy wpisujesz adres w przeglądarkę, DNS zamienia to na odpowiedni adres IP serwera, z którym się łączysz, a to pozwala załadować stronę. W praktyce, DNS działa w sposób hierarchiczny i ma różne poziomy, takie jak serwery główne i te, które odpowiadają za końcówki domen. Dodatkowo, DNS wykorzystuje różne triki, jak caching, żeby szybciej podawać informacje o adresach IP i poprawić wydajność całego systemu. Wiedza o tym protokole jest naprawdę potrzebna dla adminów sieci, bo błędy w jego konfiguracji mogą sprawić, że strony czy usługi przestaną działać.

Pytanie 24

Jakie zakresy adresów IPv4 mogą być używane jako adresy prywatne w lokalnej sieci?

A. 200.186.0.0 ÷ 200.186.255.255

B. 172.16. 0.0 ÷ 172.31.255.255

C. 127.0.0.0 ÷ 127.255.255.255

D. 168.172.0.0 ÷ 168.172.255.255

Zakres adresów IPv4 od 172.16.0.0 do 172.31.255.255 jest jednym z trzech standardowo zarezerwowanych zakresów adresów prywatnych, które mogą być używane w sieciach lokalnych. Zgodnie z dokumentem RFC 1918, te adresy nie są routowane w Internecie, co oznacza, że ich użycie wewnątrz sieci lokalnej nie wpływa na globalny ruch internetowy. Przykład zastosowania to stworzenie lokalnej sieci w biurze, gdzie wszystkie urządzenia (komputery, drukarki, smartfony) mogą korzystać z adresów w tym zakresie. Dzięki temu możliwe jest zbudowanie infrastruktury sieciowej, która nie wymaga wykupu publicznych adresów IP, co może znacząco obniżyć koszty. Użycie prywatnych adresów IP wymaga jednak zastosowania mechanizmów, takich jak NAT (Network Address Translation), aby umożliwić dostęp tych urządzeń do Internetu. Warto zauważyć, że inne zarezerwowane zakresy adresów prywatnych to 10.0.0.0 do 10.255.255.255 oraz 192.168.0.0 do 192.168.255.255. Te standardy są powszechnie stosowane w praktyce, co sprawia, że ich znajomość jest kluczowa dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami komputerowymi.

Pytanie 25

Przed rozpoczęciem instalacji sterownika dla urządzenia peryferyjnego system Windows powinien weryfikować, czy dany sterownik ma podpis

A. kryptograficzny

B. cyfrowy

C. elektroniczny

D. zaufany

Odpowiedź 'cyfrowy' jest poprawna, ponieważ system operacyjny Windows wykorzystuje cyfrowe podpisy do weryfikacji integralności i autentyczności sterowników. Cyfrowy podpis jest formą kryptografii, która zapewnia, że dany plik pochodzi od zaufanego producenta i nie został zmodyfikowany po jego podpisaniu. Przykładem zastosowania cyfrowych podpisów jest proces instalacji sterowników: gdy użytkownik próbuje zainstalować nowy sterownik, Windows sprawdza jego podpis cyfrowy. Jeśli podpis jest ważny, system zezwala na instalację, a jeżeli nie, może zablokować instalację lub wyświetlić ostrzeżenie. Dobre praktyki w branży IT sugerują, aby zawsze korzystać z oficjalnych źródeł oprogramowania, gdzie podpisy cyfrowe są stosowane jako standard. Użycie podpisów cyfrowych zabezpiecza przed złośliwym oprogramowaniem i gwarantuje, że sterownik działa zgodnie z zamierzeniami producenta. W kontekście bezpieczeństwa, cyfrowe podpisy są kluczowym elementem ochrony systemów operacyjnych przed nieautoryzowanym dostępem oraz zapewnienia integralności komputera.

Pytanie 26

Jakie są wartości zakresu częstotliwości oraz maksymalnej prędkości przesyłu danych w standardzie 802.11g WiFi?

A. 5 GHz 54 Mbps

B. 2,4 GHz 54 Mbps

C. 5 GHz 300 Mbps

D. 2,4 GHz 300 Mbps

Wybór odpowiedzi, która wskazuje pasmo 5 GHz, jest błędny, ponieważ standard 802.11g nigdy nie działa w tym zakresie częstotliwości. Pasmo 5 GHz jest wykorzystywane przez inne standardy, takie jak 802.11a oraz 802.11n, które oferują wyższe prędkości transmisji, ale nie są zgodne z 802.11g. Dodatkowo, odpowiedzi sugerujące maksymalne prędkości 300 Mbps są mylące, ponieważ takich szybkości nie osiąga się w kontekście 802.11g. W rzeczywistości, maksymalna prędkość transmisji dla tego standardu to 54 Mbps, co jest w znacznym stopniu ograniczone przez warunki środowiskowe, takie jak zakłócenia radiowe oraz przeszkody w postaci ścian czy mebli. Często zdarza się, że użytkownicy mylą różne standardy Wi-Fi, co prowadzi do nieporozumień dotyczących ich wydajności oraz zastosowań. Warto również zauważyć, że standard 802.11g jest zgodny z 802.11b, co oznacza, że urządzenia obsługujące starszy standard mogą działać w tej samej sieci, ale z ograniczoną prędkością. Zrozumienie różnic między tymi standardami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami bezprzewodowymi oraz optymalizacji ich wydajności w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 27

Odnalezienie głównego rekordu rozruchowego, wczytującego system z aktywnej partycji umożliwia

A. POST

B. BootstrapLoader

C. GUID Partition Table

D. CDDL

BootstrapLoader to naprawdę fundament w procesie uruchamiania systemu operacyjnego. To właśnie on bierze na siebie zadanie odnalezienia głównego rekordu rozruchowego (Master Boot Record – MBR) lub odpowiedniego rekordu na dyskach z użyciem GPT, by wystartować system z aktywnej partycji. Z mojego doświadczenia wynika, że wszelkie manipulacje na etapie bootloadera są bardzo wrażliwe i każda drobna pomyłka potrafi kompletnie unieruchomić system. Praktyka pokazuje, że narzędzia do naprawy rozruchu (np. fixmbr, bootrec, czy narzędzia wbudowane w instalator Windows) operują właśnie na poziomie BootstrapLoadera i jego konfiguracji. Standardowo BIOS lub UEFI przekazuje sterowanie właśnie do BootstrapLoadera, który następnie ładuje kernel systemu operacyjnego z odpowiedniej partycji. To jest kluczowa część każdego procesu startu, niezależnie od tego, czy mówimy o Windowsie, Linuksie czy nawet bardziej egzotycznych systemach. Istnieje wiele rodzajów bootloaderów – od prostych (np. NTLDR, GRUB) po zaawansowane, umożliwiające wybór wielu systemów na jednym dysku. Wiedza o roli BootstrapLoadera to podstawa nie tylko dla administratorów, ale i każdego, kto myśli o poważniejszej zabawie z komputerami – moim zdaniem bez tego nie da się sprawnie diagnozować problemów ze startem systemu.

Pytanie 28

Aby użytkownik systemu Linux mógł sprawdzić zawartość katalogu, wyświetlając pliki i katalogi, oprócz polecenia ls może skorzystać z polecenia

A. tree

B. man

C. dir

D. pwd

W systemach Linux, żeby sprawdzić zawartość katalogu i wyświetlić pliki oraz foldery, polecenie ls jest najbardziej znane, ale istnieje też alternatywa w postaci dir. Często spotykam się z tym, że początkujący próbują użyć polecenia pwd albo nawet man, co wynika chyba z niejasnej nazwy albo mylenia pojęć. Pwd w rzeczywistości służy do wypisania pełnej ścieżki katalogu bieżącego, czyli po prostu pokazuje, gdzie się aktualnie znajdujesz w strukturze katalogów — nie wyświetla wcale plików ani katalogów w tym miejscu. Man natomiast uruchamia system pomocy manuali Linuksa i wyświetla dokumentację do danego polecenia (np. man ls). To zupełnie inne narzędzie — przydatne, ale kompletnie nie służy do przeglądania katalogów. Jeszcze jest tree, które rzeczywiście pokazuje strukturę katalogów, ale robi to w formie graficznego drzewa i nie jest standardowym poleceniem z każdej dystrybucji — trzeba je często doinstalować osobno. Tree pokazuje całą strukturę podkatalogów, a nie po prostu listę plików w pojedynczym katalogu. Z mojego doświadczenia wynika, że wiele osób myli funkcje tych poleceń przez ich podobne angielskie nazwy, jednak każde ma swoje ściśle określone zastosowanie w pracy z powłoką. Dobra praktyka to zawsze wybierać narzędzia przeznaczone konkretnie do zadania, a do wyświetlania zawartości katalogu najlepiej sprawdzają się ls lub dir, bo są najprostsze i najszybsze. Warto przećwiczyć wszystkie polecenia na żywo, żeby zobaczyć, jak się różnią i które jest najwygodniejsze w codziennej pracy.

Pytanie 29

Urządzenie przedstawione na rysunku

A. jest wykorzystywane do przechwytywania oraz rejestrowania pakietów danych w sieciach komputerowych

B. pełni rolę w przesyłaniu ramki pomiędzy segmentami sieci, dobierając port, na który jest ona kierowana

C. jest odpowiedzialne za generowanie sygnału analogowego na wyjściu, który stanowi wzmocniony sygnał wejściowy, kosztem energii pobieranej ze źródła prądu

D. umożliwia zamianę sygnału pochodzącego z okablowania miedzianego na okablowanie światłowodowe

Urządzenie przedstawione na rysunku to konwerter mediów, który umożliwia zamianę sygnału pochodzącego z okablowania miedzianego na okablowanie światłowodowe. Konwertery tego typu są powszechnie stosowane w sieciach komputerowych do rozszerzania zasięgu sygnałów sieciowych za pomocą światłowodów, które oferują znacznie większe odległości transmisji niż tradycyjne kable miedziane. Dzięki wykorzystaniu technologii światłowodowej możliwe jest zmniejszenie strat sygnału i zakłóceń elektromagnetycznych, co jest szczególnie ważne w miejscach o dużym zanieczyszczeniu elektromagnetycznym. Zastosowanie konwerterów mediów jest również zgodne z dobrymi praktykami projektowania nowoczesnych sieci, gdzie dostępność i niezawodność mają kluczowe znaczenie. Urządzenia te wspierają różne typy połączeń, na przykład 1000BASE-T dla Ethernetu po kablach miedzianych i moduły SFP dla sygnałów światłowodowych. Wykorzystując konwertery mediów, można efektywnie integrować różne technologie w sieciach, zapewniając ich elastyczność i skalowalność, co jest zgodne ze standardami IEEE dotyczącymi sieci lokalnych.

Pytanie 30

Wartość koloru RGB(255, 170, 129) odpowiada zapisie

A. #AA18FF

B. #FFAA81

C. #81AAFF

D. #18FAAF

Wartości RGB(255, 170, 129) przekształcane na format heksadecymalny mogą wprowadzać w błąd, jeśli nie zrozumie się podstawowych zasad konwersji. Odpowiedzi takie jak #81AAFF, #18FAAF i #AA18FF nie tylko nie odpowiadają właściwej konwersji, ale także ukazują typowe błędy myślowe, które mogą wystąpić podczas próby przeliczenia wartości kolorów. Wartości w notacji heksadecymalnej są tworzone z zestawów dwóch cyfr, przy czym każda para odpowiada jednemu z komponentów RGB. Przykładowo, pierwsza para cyfr reprezentuje wartość czerwieni, druga zieleni, a trzecia niebieskiego. W przypadku wartości RGB(255, 170, 129), prawidłowe wartości heksadecymalne to FF dla czerwieni, AA dla zieleni i 81 dla niebieskiego. Błąd w konwersji może wynikać z pomieszania wartości lub ich nieprawidłowego odzwierciedlenia w formacie heksadecymalnym. Odpowiedzi #81AAFF i #18FAAF sugerują zamianę wartości RGB w sposób, który nie odzwierciedla ich rzeczywistych wartości, co jest istotnym błędem w procesie przetwarzania kolorów. W praktyce, mogą prowadzić do nieprawidłowego wyświetlania kolorów w aplikacjach webowych czy graficznych, co może negatywnie wpływać na estetykę projektu oraz jego funkcjonalność.

Pytanie 31

W systemie Windows Professional aby ustawić czas dostępności dla drukarki, należy skorzystać z zakładki

A. Konfiguracja w Preferencjach drukowania

B. Zabezpieczenia w Właściwościach drukarki

C. Ustawienia w Preferencjach drukowania

D. Zaawansowane w Właściwościach drukarki

Odpowiedź 'Zaawansowane we Właściwościach drukarki' jest prawidłowa, ponieważ to właśnie w tej zakładce można skonfigurować zaawansowane opcje dotyczące dostępności drukarki. Umożliwia to określenie harmonogramu, kiedy drukarka jest dostępna dla użytkowników, co jest kluczowe w środowiskach biurowych, gdzie wiele osób korzysta z tej samej drukarki. Na przykład, można ustawić dostępność drukarki tylko w godzinach pracy, co pozwala na oszczędność energii i zmniejsza zużycie materiałów eksploatacyjnych. Praktyka ta wspiera również zarządzanie zasobami w firmie, co jest zgodne z zasadami efektywnego zarządzania IT. Warto także zauważyć, że optymalizacja dostępności drukarki może wpłynąć na wydajność pracy zespołu, eliminując niepotrzebne przestoje spowodowane brakiem dostępu do urządzenia. Dobrą praktyką jest regularne przeglądanie i aktualizowanie tych ustawień, aby dostosować je do zmieniających się potrzeb organizacji.

Pytanie 32

Którego protokołu działanie zostało zobrazowane na załączonym rysunku?

A. Security Shell (SSH)

B. Domain Name System(DNS)

C. Telnet

D. Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP)

Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP) jest protokołem sieciowym używanym do automatycznego przypisywania adresów IP oraz innych parametrów konfiguracyjnych urządzeniom w sieci. Proces przedstawiony na rysunku to typowa sekwencja DHCP, która składa się z czterech głównych etapów: DISCOVER, OFFER, REQUEST i ACKNOWLEDGMENT. Na początku klient DHCP wysyła wiadomość DISCOVER, aby znaleźć dostępne serwery DHCP. Serwer DHCP odpowiada wiadomością OFFER, w której proponuje adres IP i inne parametry konfiguracyjne. Następnie klient wysyła wiadomość REQUEST, aby formalnie zażądać przyznania oferowanego adresu IP. Proces kończy się wiadomością ACKNOWLEDGMENT, którą serwer potwierdza przypisanie adresu IP i wysyła dodatkowe informacje konfiguracyjne. Praktyczne zastosowanie DHCP pozwala na uproszczenie zarządzania adresami IP w dużych sieciach, eliminując potrzebę ręcznego przypisywania adresów każdemu urządzeniu. Zapewnia również elastyczność i optymalizację wykorzystania dostępnych adresów IP oraz minimalizuje ryzyko konfliktów adresów. DHCP jest zgodny z wieloma standardami branżowymi, co czyni go uniwersalnym rozwiązaniem dla organizacji różnej wielkości. Warto również zaznaczyć, że DHCP oferuje funkcje takie jak dzierżawa adresów, co umożliwia efektywne zarządzanie czasem przypisania zasobów sieciowych.

Pytanie 33

Technik serwisowy, po przeprowadzeniu testu na serwerze NetWare, otrzymał informację, że obiekt dysponuje prawem

A. porównania swoich atrybutów

B. odczytywania swoich atrybutów

C. dodawania swoich atrybutów

D. dodawania lub usuwania swoich atrybutów

Analizując dostępne opcje uprawnień, ważne jest zrozumienie różnic między nimi. Prawo porównania swoich właściwości odnosi się do możliwości sprawdzenia zgodności różnych atrybutów, co jest użyteczne w kontekście walidacji danych, ale nie pozwala na ich modyfikację. Czytanie swoich właściwości natomiast dotyczy uprawnienia do przeglądania danych, co jest podstawowym poziomem dostępu, umożliwiającym użytkownikowi wgląd w swoje ustawienia bez możliwości ich zmiany. Uprawnienie do dodawania swoich właściwości bez komponentu usuwania sugeruje jednostronne działanie, które może prowadzić do gromadzenia nadmiarowych, nieaktualnych danych, co stoi w sprzeczności z zasadami efektywnego zarządzania danymi w katalogu. Typowym błędem podczas wyboru uprawnień jest nieuwzględnianie pełnego cyklu zarządzania atrybutami, który obejmuje zarówno tworzenie, jak i usuwanie niepotrzebnych danych, co jest kluczowe dla utrzymania porządku i użyteczności systemów informatycznych. Właściwe zrozumienie różnorodności praw dostępu i ich zastosowań jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania zasobami w środowisku IT, co wymaga nie tylko technicznej wiedzy, ale także strategicznego podejścia do administrowania danymi w organizacji.

Pytanie 34

Jaką topologię fizyczną sieci ilustruje zamieszczony rysunek?

A. Gwiazdy

B. Magistrali

C. Pełnej siatki

D. Podwójnego pierścienia

Topologia magistrali jest strukturą sieci, w której wszystkie urządzenia są podłączone do jednego wspólnego przewodu, zwłaszcza w starszych technologiach takich jak Ethernet 10Base-2. Jednak jej wada polega na tym, że awaria jednego odcinka przewodu może sparaliżować całą sieć, a problemy z terminacją sygnału mogą prowadzić do kolizji danych. Z kolei topologia pełnej siatki charakteryzuje się tym, że każde urządzenie jest połączone bezpośrednio z każdym innym, co zapewnia redundancję i wysoką dostępność, ale jest kosztowne i skomplikowane w implementacji, zwłaszcza w dużych sieciach. Topologia podwójnego pierścienia jest bardziej zaawansowaną wersją topologii pierścienia z dodatkowym pierścieniem zapasowym, który zwiększa niezawodność, jednak nadal każde urządzenie jest połączone z dwoma sąsiednimi urządzeniami, co w przypadku awarii jednego z nich może prowadzić do problemów z przepływem danych. Błędne wybranie jednej z tych topologii w kontekście rysunku wynika zazwyczaj z niedokładnego rozpoznania centralnego punktu połączenia, który jest kluczową cechą topologii gwiazdy, a nie występuje w innych wymienionych strukturach.

Pytanie 35

Użytkownik o nazwie Gość jest częścią grupy Goście, która z kolei należy do grupy Wszyscy. Jakie uprawnienia do folderu test1 ma użytkownik Gość?

A. użytkownik Gość ma uprawnienia tylko do odczytu folderu test1

B. użytkownik Gość nie ma uprawnień do folderu test1

C. użytkownik Gość dysponuje pełnymi uprawnieniami do folderu test1

D. użytkownik Gość ma uprawnienia jedynie do zapisu w folderze test1

Przekonanie że użytkownik Gość posiada jakiekolwiek uprawnienia do folderu test1 wynika z niepełnego zrozumienia struktury nadawania uprawnień w systemach operacyjnych takich jak Windows. System ten zarządza uprawnieniami poprzez mechanizm grup użytkowników gdzie każdemu użytkownikowi można przypisać różne poziomy dostępu do zasobów. Często błędnie zakłada się że przynależność do grupy takiej jak Wszyscy automatycznie przyznaje pewne uprawnienia jednak w praktyce konkretne ustawienia uprawnień mogą to modyfikować. W przypadku gdy w ustawieniach uprawnień folderu zaznaczono opcje odmowy dla użytkownika Gość jak pokazano na obrazku oznacza to że wszelkie formy dostępu są wyraźnie ograniczone. Systemy takie jak Windows interpretują ustawienie odmowy jako nadrzędne wobec innych ustawień co oznacza że użytkownikowi Gość żadne uprawnienia nie są przyznane nawet jeśli należą do grup z domyślnymi uprawnieniami jak Wszyscy. Popularnym błędem jest przekonanie że brak specyficznego odznaczenia opcji uprawnień oznacza dostęp co jest niezgodne z zasadami administracji sieciowej. Kluczowe jest zrozumienie że rzeczywiste uprawnienia użytkownika są sumą przypisanych uprawnień z uwzględnieniem nadrzędności ustawień odmowy co w praktyce oznacza że każde ustawienie odmowy przyćmiewa inne możliwe przyznane prawa. Takie podejście zapewnia spójność i bezpieczeństwo zasobów w środowiskach złożonych gdzie różne grupy i użytkownicy mogą mieć różne poziomy dostępu do tych samych zasobów a domyślne przypisanie odmowy zapewnia dodatkowy poziom ochrony przed nieautoryzowanym dostępem. W przypadku zarządzania zasobami krytycznymi zawsze należy rozważać priorytetyzację bezpieczeństwa nad wygodą ustawień domyślnych.

Pytanie 36

Jaką kwotę łącznie pochłonie robocizna związana z montażem 20 modułów RJ45 z krawędziowym złączem narzędziowym na przewodach 4-parowych, jeśli stawka godzinowa montera wynosi 15 zł/h, a według tabeli KNR czas montażu pojedynczego modułu to 0,10 r-g?

A. 7,50 zł

B. 50,00 zł

C. 30,00 zł

D. 15,00 zł

Koszt robocizny montażu modułów RJ45 jest obliczany na podstawie czasochłonności oraz stawki godzinowej montera. Osoby, które uzyskały inne odpowiedzi, mogły źle zinterpretować dane z tabeli KNR lub popełnić błąd w obliczeniach. Na przykład, wybierając 7,50 zł, można sądzić, że czas montażu jednego modułu to 0,05 r-g, co jest niezgodne z danymi. Takie podejście do obliczeń może wynikać z niedokładnej analizy czasu pracy lub ze złego założenia dotyczącego liczby modułów, co prowadzi do niedoszacowania całkowitego kosztu. W przypadku 15,00 zł, możliwe, że przyjęto, że montaż dwóch modułów zajmie 0,10 r-g, co również jest błędne. Wartością, która powinna być uwzględniona, jest rzeczywisty czas pracy, a nie tylko zgadywanie. Odpowiedzi takie jak 50,00 zł sugerują, że ktoś pomylił całkowity czas z jednostkowym, co jest typowym błędem, gdy nie uwzględnia się faktu, że czas montażu jest mnożony przez liczbę modułów. Kluczowe jest, aby zawsze dokładnie sprawdzać wartości z tabel i zasobów normatywnych, a także stosować się do ustalonych standardów w branży, co pozwala na dokładniejsze i bardziej rzetelne oszacowanie kosztów robocizny.

Pytanie 37

Na skutek użycia polecenia ipconfig uzyskano konfigurację przedstawioną na ilustracji. Jaki jest adres IP stacji roboczej, która została poddana testom?

A. 62.21.99.95

B. 255.255.255.0

C. 192.168.0.1

D. 192.168.0.11

Adres 62.21.99.95 jest adresem publicznym używanym przez serwery DNS co oznacza że nie może być przypisany do wewnętrznej stacji roboczej w sieci lokalnej zgodnie z zasadami przydzielania adresów IP. Takie adresy są zarządzane przez dostawców usług internetowych i przeznaczone do komunikacji z Internetem co oznacza że ich użycie jako adresu wewnętrznego naruszałoby standardy sieciowe. Adres 192.168.0.1 to typowy adres przypisywany bramie domyślnej w sieciach lokalnych co pozwala na kierowanie ruchu sieciowego do innych sieci w tym Internetu. Jeśli urządzenie miałoby taki adres pełniłoby rolę routera a nie stacji roboczej. Z kolei adres 255.255.255.0 wskazuje na maskę podsieci która definiuje rozmiar sieci lokalnej i nie może być używana jako adres IP urządzenia. Maska 255.255.255.0 jest standardem w sieciach IP klasy C definiującym że pierwsze trzy oktety określają adres sieci a ostatnia okteta jest przeznaczona dla urządzeń. Błędy w interpretacji funkcji każdej z tych wartości mogą prowadzić do nieprawidłowej konfiguracji sieci co z kolei może skutkować problemami z łącznością i bezpieczeństwem sieciowym. Poprawne zrozumienie i przypisanie tych wartości jest kluczowe dla stabilnego działania sieci komputerowej co jest istotnym elementem wiedzy w branży IT.

Pytanie 38

Jakie jest nominalne wyjście mocy (ciągłe) zasilacza o parametrach przedstawionych w tabeli?

Napięcie wyjściowe	+5 V	+3.3 V	+12 V1	+12 V2	-12 V	+5 VSB
Prąd wyjściowy	18,0 A	22,0 A	18,0 A	17,0 A	0,3 A	2,5 A
Moc wyjściowa	120 W	336 W	3,6 W	12,5 W

A. 336,0 W

B. 576,0 W

C. 472,1 W

D. 456,0 W

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z błędnych obliczeń albo tego, że nie wzięto pod uwagę wszystkich parametrów zasilacza. Przykładowo, jeśli ktoś podaje moc 336,0 W, to pewnie zsumował tylko część napięć albo pominął prąd dla jakiegoś napięcia, co prowadzi do niższej wartości. Inny błąd to złe pomnożenie napięcia przez prąd, co może spowodować, że wynik wyjdzie za wysoki. Mnożenie prądu dla -12 V jest problematyczne, bo tam prąd jest ujemny, więc to może wprowadzać w błąd; moc w zasilaczu powinna być traktowana tak, by sumować wartości dodatnie, a nie robić prostą sumę. Często ludzie też nie biorą pod uwagę, że zasilacz z różnymi napięciami może mieć wspólne linie zasilające, co znowu wpływa na końcową moc. Właściwe zaprojektowanie zasilacza wymaga zrozumienia, jak działają różne napięcia i co one znaczą dla całkowitej mocy wyjściowej. Błędy w obliczeniach często pojawiają się przez nieodpowiednie odczytywanie danych technicznych, niezrozumienie jednostek miary czy brak umiejętności łączenia wyników z różnych napięć. Kiedy budujesz coś elektronicznego, musisz brać pod uwagę nie tylko nominalne wartości, ale też ich tolerancje i szczytowe obciążenia, bo to jest ważne dla stabilności i bezpieczeństwa systemu.

Pytanie 39

Wynikiem działania przedstawionego układu logicznego po podaniu na wejściach A i B sygnałów logicznych A=1 i B=1 są wartości logiczne:

A. W=0 i C=0

B. W=1 i C=1

C. W=1 i C=0

D. W=0 i C=1

Schemat, który widzimy, jest reprezentacją jednego z najprostszych układów kombinacyjnych, jaki można spotkać w technice cyfrowej – chodzi tu o przetwarzanie sygnałów logicznych przez podstawowe bramki OR oraz AND. Typowym błędem jest nieuwzględnienie, jak działają te bramki przy podaniu identycznych sygnałów A=1 i B=1. Często myli się rolę bramki OR, która zawsze daje 1, jeśli choć jeden z wejściowych sygnałów jest równy 1, oraz bramki AND, która wymaga jednocześnie obu sygnałów wysokich, by na wyjściu pojawiła się jedynka logiczna. Jeśli ktoś zaznaczył inne warianty – na przykład W=0 bądź C=0 – prawdopodobnie popełnił błąd polegający na złym rozpoznaniu, która bramka odpowiada za które wyjście, albo zapomniał, że przy sygnałach 1 i 1, OR zawsze da wynik 1, a AND również 1. Myślenie, że kombinacja tych samych sygnałów może dać zero, to najczęściej efekt przeoczenia albo mylenia funkcji z innym typem bramki, np. NAND lub NOR, gdzie wynik rzeczywiście byłby odwrotny. Tego typu zamieszanie pojawia się też, gdy próbujemy na pamięć odtwarzać tabele prawdy, zamiast rozumieć sens działania każdej bramki. W branżowych standardach, nawet przy projektowaniu większych systemów, takie podejście jest niewskazane – zawsze warto rozkładać sygnały na czynniki pierwsze i analizować, jak przepływają przez kolejne elementy układu. Dzięki temu unika się typowych pułapek myślowych i można szybko przyswoić bardziej zaawansowaną logikę cyfrową.

Pytanie 40

Czym jest MFT w systemie plików NTFS?

A. tablica partycji dysku twardego

B. główny rekord bootowania dysku

C. plik zawierający dane o poszczególnych plikach i folderach na danym woluminie

D. główny plik indeksowy partycji

MFT, czyli Master File Table, jest kluczowym elementem systemu plików NTFS (New Technology File System). Pełni rolę centralnego pliku, który przechowuje wszystkie informacje dotyczące plików i folderów na danym woluminie, w tym ich atrybuty, lokalizację na dysku oraz inne istotne metadane. Dzięki MFT system operacyjny może szybko uzyskać dostęp do informacji o plikach, co znacząco poprawia wydajność operacji na plikach. Przykładem zastosowania MFT jest szybkie wyszukiwanie plików, co jest niezwykle istotne w środowiskach, gdzie użytkownicy często przeszukują duże ilości danych. W praktyce dobre zrozumienie działania MFT jest kluczowe dla administratorów systemów, którzy muszą zarządzać pamięcią masową oraz optymalizować wydajność systemu. Warto również zauważyć, że MFT jest częścią standardu NTFS, który zapewnia większą niezawodność i funkcjonalność w porównaniu do starszych systemów plików, takich jak FAT32.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej