Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 08:27
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 08:59

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jak można zweryfikować spójność danych w bazie MySQL?

A. mysql
B. REPAIR TABLE
C. CHECK TABLE
D. mysqldump
Wybór polecenia mysql jako odpowiedzi na pytanie o sprawdzanie spójności danych w bazie MySQL jest niewłaściwy, ponieważ mysql to polecenie do interakcji z bazą danych poprzez konsolę, a nie narzędzie do diagnozowania stanu tabel. Umożliwia ono jedynie uruchamianie zapytań i zarządzanie bazą danych, ale nie oferuje mechanizmów do analizy integralności danych. Mysqldump również nie jest właściwym wyborem, ponieważ jego głównym celem jest tworzenie kopii zapasowych danych, a nie ich diagnostyka. Choć mysqldump może pomóc w zabezpieczeniu danych przed utratą, nie dostarcza informacji na temat ich spójności. REPAIR TABLE, choć związane z naprawą uszkodzonej tabeli, nie służy do weryfikacji stanu danych. Może być zastosowane dopiero po wykryciu problemu, a nie jako narzędzie proaktywne do monitorowania integralności. Typowe błędy w myśleniu mogą wynikać z nieznajomości funkcji i możliwości poszczególnych poleceń w MySQL. Właściwe podejście do zarządzania bazą danych wymaga zrozumienia, że różne narzędzia mają różne zastosowania i nie każde polecenie jest odpowiednie do każdej sytuacji. Dlatego kluczowe jest przyswojenie sobie funkcji oferowanych przez bazę danych, co pozwala na efektywne i prawidłowe zarządzanie danymi.

Pytanie 2

W PHP użyto funkcji is_int(). Które z wymienionych wywołań tej funkcji da wynik TRUE?

A. is_int(NULL)
B. is_int("135")
C. is_int(135)
D. is_int(13.5)
Funkcja is_int() w języku PHP służy do sprawdzania, czy dany argument jest liczbą całkowitą (typ integer). W przypadku wywołania is_int(135), przekazujemy wartość 135, która jest liczbą całkowitą. Funkcja zwróci TRUE, ponieważ 135 spełnia wymóg bycia liczbą całkowitą. W praktyce, użycie is_int() jest przydatne, gdy pracujemy z danymi, które mogą przyjmować różne typy, a naszą intencją jest upewnienie się, że operacje będą wykonywane na liczbach całkowitych. Przykładowo, podczas walidacji danych wejściowych w formularzach mogą się zdarzyć przypadki, gdzie użytkownik wprowadza błędne typy, a is_int() pozwala na ich skuteczną weryfikację przed dalszym przetwarzaniem. W dobrych praktykach programistycznych zawsze warto stosować takie mechanizmy walidacyjne, aby uniknąć błędów w działaniu aplikacji i poprawić jej stabilność. Ważne jest również, aby znać różnice między typami danych w PHP, ponieważ może to mieć wpływ na działanie aplikacji.

Pytanie 3

W HTML atrybut alt w tagu img służy do określenia

A. lokalizacji i nazwy pliku źródłowego obrazu
B. tekstu, który pojawi się, gdy obrazek nie może być załadowany
C. napisu, który będzie widoczny pod obrazem
D. właściwości grafiki, takie jak rozmiar, ramka, wyrównanie
Odpowiedź, która wskazuje, że atrybut alt znacznika img w języku HTML definiuje tekst, który będzie wyświetlony, jeśli grafika nie może być poprawnie załadowana, jest całkowicie poprawna. Atrybut alt jest kluczowym elementem dostępności w sieci, ponieważ dostarcza użytkownikom alternatywne informacje o zawartości obrazu, co jest szczególnie ważne dla osób korzystających z czytników ekranu. Na przykład, jeśli zdjęcie w artykule nie jest dostępne z powodu problemów z łączem internetowym, atrybut alt zapewnia kontekst, dzięki czemu użytkownik jest informowany o tym, co miało być przedstawione. Dobre praktyki zalecają, aby tekst w atrybucie alt był zwięzły, ale jednocześnie dostarczał wystarczających informacji o obrazie. Warto również zauważyć, że stosowanie atrybutu alt wspiera SEO (optymalizację pod kątem wyszukiwarek), ponieważ wyszukiwarki mogą używać tych informacji do indeksowania treści. Przykład: <img src='example.jpg' alt='Zdjęcie pięknego krajobrazu górskiego'>.

Pytanie 4

Aby utworzyć tabelę w systemie baz danych, należy użyć polecenia SQL

A. NEW TABLE
B. CREATE TABLE
C. ADD TABLE
D. PLUS TABLE
Aby utworzyć tabelę w bazie danych, należy użyć polecenia SQL 'CREATE TABLE', które jest standardową komendą w SQL (Structured Query Language) służącą do definiowania struktury tabeli. Polecenie to pozwala na określenie nazw kolumn, ich typów danych oraz opcji, takich jak klucze główne czy unikalność wartości. Przykładowe użycie tego polecenia wygląda następująco: 'CREATE TABLE pracownicy (id INT PRIMARY KEY, imie VARCHAR(50), nazwisko VARCHAR(50))'. Dzięki temu tworzymy tabelę o nazwie 'pracownicy' z trzema kolumnami: 'id', 'imie' i 'nazwisko'. Używanie polecenia 'CREATE TABLE' jest zgodne z normami SQL, co zapewnia jego przenośność między różnymi systemami zarządzania bazami danych. Dobrą praktyką jest także definiowanie ograniczeń, takich jak 'NOT NULL', aby zapewnić integralność danych. Również istotne jest zrozumienie, że polecenie to jest tylko jednym z wielu w SQL, które umożliwia manipulację danymi w relacyjnych bazach danych.

Pytanie 5

Na listingu kodu JavaScript w wykropkowanej części definicji obiektu osoba należy wpisać kod, który prawidłowo obsłuży instrukcję osoba.j = "PL"; Który to będzie kod?

 var osoba = {
    imie: "Jan",
    jezyk: "EN",
    set j(nazwa) {  ...  }
};
A. return this.j;
B. return this.jezyk;
C. this.jezyk = nazwa;
D. this.j = nazwa;
Niepoprawne odpowiedzi w tym pytaniu wynikają z niezrozumienia roli setterów i sposób, w jaki są one używane do zarządzania stanem obiektu w JavaScript. Odpowiedź 'this.j = nazwa;' jest nieprawidłowa, ponieważ próbuje przypisać wartość bezpośrednio do właściwości 'j', która nie istnieje w obiekcie 'osoba'. Z kolei 'return this.j;' i 'return this.jezyk;' nie są prawidłowe, ponieważ setter nie powinien zwracać wartości. Jego zadaniem jest ustawienie wartości, a nie jej zwrócenie. Zrozumienie roli setterów w zarządzaniu stanem obiektu jest kluczowe dla prawidłowego używania JavaScript. Setter powinien zawsze przypisywać wartość do właściwości obiektu, a nie próbować zwrócić wartość lub przypisać wartość do nieistniejącej właściwości.

Pytanie 6

Zasłanianie niektórych pól lub metod obiektów danej klasy w sposób, który umożliwia dostęp wyłącznie wewnętrznym metodom tej klasy lub funkcjom zaprzyjaźnionym, to

A. polimorfizm
B. konkatenacja
C. dziedziczenie
D. hermetyzacja
Polimorfizm to zdolność obiektów do przyjmowania różnych form, co oznacza, że można stosować tę samą metodę do różnych typów obiektów. Nie ma on jednak związku z ukrywaniem pól i metod, a raczej koncentruje się na interfejsach i implementacjach, które mogą różnić się w zależności od kontekstu, co sprawia, że nie jest poprawną odpowiedzią w kontekście tego pytania. Konkatenacja to proces łączenia dwóch lub więcej ciągów tekstowych w jeden długi ciąg. Choć często pojawia się w programowaniu, nie jest to koncepcja związana z ukrywaniem pól czy metod w klasach, więc jej wybór w tym kontekście jest błędny. Dziedziczenie to mechanizm, który pozwala na tworzenie nowych klas na podstawie istniejących, co umożliwia ponowne użycie kodu. Podobnie jak polimorfizm, dziedziczenie nie odnosi się do hermetyzacji, ponieważ nie dotyczy ochrony i ukrywania wewnętrznych danych czy metod w klasie, lecz skupia się na relacjach między klasami i ich hierarchią. W związku z tym te odpowiedzi nie pasują do opisanego w pytaniu zagadnienia.

Pytanie 7

Aby strona internetowa poprawnie dostosowała się do urządzeń mobilnych, należy określić rozmiar czcionki

A. tylko z wykorzystaniem znaczników big i small
B. w milimetrach
C. w procentach
D. w pikselach
Aby witryna internetowa prawidłowo skalowała się na urządzeniach mobilnych, zaleca się definiowanie wielkości czcionki w procentach. Używanie procentów zapewnia elastyczność i responsywność interfejsu użytkownika, co jest kluczowe w kontekście różnorodności rozmiarów ekranów. Procentowe jednostki (np. 100%, 150%) są relatywne do rodzica (elementu, w którym się znajdują), co pozwala na automatyczne dostosowywanie się do zmieniających się warunków wyświetlania. Takie podejście jest zgodne z zasadami responsywnego projektowania, które kładzie nacisk na dostosowanie zawartości do różnych rozmiarów ekranów. Ponadto, używanie procentów w połączeniu z jednostkami em i rem, które również są skalowalne, pozwala na tworzenie bardziej dostępnych i przyjaznych dla użytkownika interfejsów. Przykładem może być zdefiniowanie wielkości czcionki nagłówka jako 120%, co sprawi, że będzie ona 20% większa od wielkości czcionki tekstu bazowego, co poprawi czytelność na mniejszych urządzeniach. Warto również zauważyć, że takie podejście wspiera standardy dostępności, co jest istotne w kontekście SEO i doświadczenia użytkownika.

Pytanie 8

Aby uzyskać rezultaty działania skryptu napisanego w języku PHP, który jest częścią strony WWW, musi on być

A. zinterpretowany po stronie serwera
B. zinterpretowany po stronie klienta
C. skomponowany po stronie klienta
D. skomponowany po stronie serwera
Żeby zobaczyć, jak działa skrypt w PHP, musi on być obrobiony przez serwer. PHP to język, który kręci się na serwerze, więc to serwer przetwarza ten kod, a nie nasza przeglądarka. Jak użytkownik wysyła coś do serwera, ten bierze skrypt PHP, robi swoje magiczne sztuczki, generuje HTML i przesyła gotową stronę do przeglądarki. Na przykład, weźmy jakąś stronę, która zaciąga informacje z bazy danych właśnie dzięki PHP. Skrypt łączy się z bazą, robi zapytanie i zwraca wyniki w HTML. Są też różne standardy, jak RFC 2616 dla HTTP, które mówią o tym, jak ważne jest przetwarzanie po stronie serwera przy wysyłaniu żądań i odpowiedzi. Dzięki temu, mamy dynamiczne treści, które są na bieżąco generowane z danych zapisanych na serwerze. Tak więc, PHP to kluczowy element w wielu nowoczesnych aplikacjach internetowych, i nie da się bez niego żyć w tym świecie programowania.

Pytanie 9

Jak nazywa się sposób udostępniania bazy danych w Microsoft Access, który obejmuje wszystkie obiekty bazy znajdujące się na dysku sieciowym i używane jednocześnie przez różne osoby?

A. serwera bazy danych
B. dzielonej bazy danych
C. folderu sieciowego
D. witryny programu SharePoint
Wybór innych opcji, takich jak serwer bazy danych, dzielona baza danych czy witryna programu SharePoint, może prowadzić do nieporozumień na temat tego, jak działają mechanizmy udostępniania w Microsoft Access. Serwer bazy danych, na przykład, odnosi się do systemu zarządzania bazami danych, który obsługuje skomplikowane operacje i dużą ilość danych, ale nie jest tożsamy z lokalizacją danych na dysku sieciowym, co ogranicza jego zastosowanie w prostych zespołowych projektach. Z kolei dzielona baza danych to termin ogólny, który może być mylony z udostępnianiem danych na poziomie lokalnym lub zdalnym, ale nie precyzuje, jak obiekty są współdzielone przez użytkowników. Witryna programu SharePoint z kolei służy do przechowywania dokumentów i zarządzania projektami w chmurze, co jest innym podejściem niż tradycyjne foldery sieciowe. W praktyce, wybierając folder sieciowy, użytkownicy mogą łatwiej współpracować, dzielić się plikami i korzystać z prostoty, jaką zapewnia dostęp bez konieczności zaawansowanego konfigurowania serwerów czy baz danych. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie podejście do udostępniania danych powinno być zgodne z potrzebami zespołu i charakterem realizowanych projektów.

Pytanie 10

Które z pojęć programowania obiektowego w języku JavaScript odnosi się do dostępu do pól i metod jedynie z poziomu klasy, w której zostały one zadeklarowane?

A. const
B. private
C. public
D. static
Użycie słowa kluczowego 'const' w języku JavaScript odnosi się do deklaracji stałych, a nie do poziomu dostępu do pól i metod w klasach. 'const' pozwala na tworzenie zmiennych, których wartości nie mogą być zmieniane, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście obiektowości. W rzeczywistości stałe są dostępne w zasięgu bloku, w którym zostały zadeklarowane, co nie ma związku z dostępem do pól i metod klas. Z kolei 'public' to słowo kluczowe, które oznacza, że pola i metody są dostępne z zewnątrz klasy, co stoi w kontraście do prywatnych elementów. Często programiści mylą te dwa podejścia, co prowadzi do błędów w projektowaniu systemów, które wymagają ukrycia implementacji. Dodatkowo, 'static' odnosi się do pól i metod, które są powiązane z klasą, a nie z instancją obiektu. Oznacza to, że takie elementy można wywoływać bez tworzenia instancji klasy. Jest to przydatne w sytuacjach, gdy nie zachodzi potrzeba operowania na danych instancji. Przy wyborze odpowiednich słów kluczowych kluczowe jest zrozumienie ich roli w kontekście obiektowym oraz ich wpływu na architekturę systemu. Dlatego warto przywiązywać wagę do technicznych niuansów, aby unikać typowych pułapek związanych z dostępem do danych.

Pytanie 11

W języku HTML stworzono odnośnik z symbolem #. Co się wydarzy po kliknięciu na podany link?

<a href="#dane">

A. Zostanie użyty względny adres URL o nazwie dane
B. Uruchomi się skrypt o nazwie dane
C. Strona przewinie się do elementu z id o nazwie dane
D. Otworzy się nowa karta przeglądarki zatytułowana dane
Hiperłącze z użyciem znaku # w języku HTML odnosi się do identyfikatora (id) na tej samej stronie. Gdy użytkownik kliknie ten odsyłacz, przeglądarka przewinie stronę do elementu, który ma przypisany identyfikator 'dane'. To podejście jest powszechnie stosowane w celu ułatwienia nawigacji na długich stronach, gdzie użytkownicy mogą szybko przeskakiwać do interesujących ich sekcji. Przykład praktyczny może obejmować stronę z informacjami o produkcie, gdzie poszczególne sekcje, takie jak 'Specyfikacje', 'Opinie' czy 'FAQ', mają przypisane unikalne identyfikatory. Używając hiperłączy z #, użytkownicy mogą z łatwością dotrzeć do tych sekcji bez przewijania strony manualnie. Tego typu implementacja jest zgodna z zasadami dostępności i ułatwia nawigację, co jest szczególnie ważne w projektowaniu stron przyjaznych dla użytkownika. Ważne jest również, aby identyfikatory były unikalne w obrębie strony, co zapobiega potencjalnym konfliktom i pozwala na prawidłowe przewijanie.

Pytanie 12

Aby zmienić wartość atrybutu elementu przy użyciu skryptu JavaScript, należy zastosować następujący zapis

A. document.getElementById(id).<nazwa właściwości> = <nowa wartość>
B. document.getElementById(id).<nazwa-atrybutu> = <nowa wartość>
C. document.getElementById(id).style.<nazwa właściwości> = <nowa wartość>
D. document.getElementById(id).innerHTML = <nowa wartość>
Sposoby zapisu w pozostałych odpowiedziach nie są odpowiednie dla zmiany cech elementów opisanych w CSS, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie manipulacji stylem w JavaScript. Użycie document.getElementById(id).<nazwa-atrybutu> = <nowa wartość>; może sugerować, że próbujemy ustawić atrybuty HTML, jednak nie odnosi się to do stylów CSS. Atrybuty HTML i style CSS to dwa różne obszary, a manipulowanie stylem wymaga bezpośredniego odniesienia do obiektu style. Podobnie, w przypadku document.getElementById(id).<nazwa właściwości> = <nowa wartość>; wygląd elementu nie jest zmieniany, ponieważ nie wskazujemy na obiekt style, lecz na właściwości samego elementu. Użycie document.getElementById(id).innerHTML = <nowa wartość>; również wprowadza w błąd, ponieważ ta metoda służy do zmiany zawartości HTML wewnątrz danego elementu, a nie stylów. Często pojawia się mylne przekonanie, że można manipulować stylem, używając ogólnych atrybutów lub zawartości, co prowadzi do nieefektywnego i błędnego kodu. Istotne jest zrozumienie, że stylizacja elementów wymaga poprawnej interakcji z obiektem style, co zapewnia jednocześnie zgodność z najlepszymi praktykami programowania i pozwala uniknąć błędów w logice aplikacji.

Pytanie 13

W HTML zdefiniowano hiperłącze zawierające znak #. Co się wydarzy po kliknięciu na ten odsyłacz?

<a href="#dane"></a>
A. Uruchomi się skrypt o nazwie dane
B. Zostanie wskazany względny adres URL o nazwie dane
C. Strona przewinie się do elementu o id równym dane
D. Otworzy się nowa karta przeglądarki o nazwie dane
W HTML znacznik <a> to taki element, który tworzy hiperłącza. Dzięki nim możesz przeskakiwać po stronie lub między różnymi stronami. Atrybut href wskazuje, dokąd prowadzi to łącze. Jak widzisz, gdy href zaczyna się od #, to znaczy, że przeniesie Cię do konkretnego miejsca na tej samej stronie, które jest oznaczone atrybutem id. Czyli, jeśli masz href="#dane", to strona przewinie się do elementu z id="dane". To bardzo przydatna rzecz, szczególnie na długich stronach, bo zamiast przewijać wszystko, możesz od razu trafić do odpowiedniej sekcji. To zgodne z tymi sztywnymi zasadami W3C, które mówią o tym, że strony powinny być łatwe w obsłudze. Powinieneś też pamiętać, żeby zawsze sprawdzać, czy id, do którego się odnosisz, istnieje. Dzięki temu unikniesz problemów z nawigacją.

Pytanie 14

Który z wartości atrybutu background-attachment w CSS powinien być użyty, aby tło strony pozostało nieruchome w stosunku do okna przeglądarki?

A. Fixed
B. Local
C. Inherit
D. Scroll
Atrybut background-attachment w języku CSS służy do określenia, w jaki sposób tło elementu jest powiązane z przewijaniem okna przeglądarki. Wybór wartości 'fixed' sprawia, że tło jest nieruchome w stosunku do widoku przeglądarki, co oznacza, że podczas przewijania zawartości strony tło pozostaje na swoim miejscu. Przykładowo, jeśli ustawimy tło za pomocą 'background-attachment: fixed;' w naszym arkuszu stylów, efekt wizualny pozwoli na stworzenie głębi oraz wrażenia trójwymiarowości, co jest często wykorzystywane w projektach graficznych i stronach internetowych. Ta technika jest zgodna z standardami CSS, które umożliwiają deweloperom tworzenie atrakcyjnych interfejsów użytkownika. Ponadto, zastosowanie tła nieruchomego może wpłynąć na doświadczenia użytkownika, zwłaszcza w przypadku stron zawierających dużą ilość przewijanej treści. Warto również wspomnieć, że background-attachment: fixed; może być używane z innymi atrybutami, takimi jak background-image, background-size czy background-position, aby uzyskać jeszcze lepsze efekty wizualne.

Pytanie 15

Wynikiem realizacji zamieszczonego kodu PHP jest pokazanie komunikatu

Ilustracja do pytania
A. warunek4
B. warunek1
C. warunek3
D. warunek2
Analizując kod PHP, można zauważyć, że użycie operatorów logicznych jest kluczowe do zrozumienia jego działania. Operator „AND” (&&) zwraca true tylko wtedy, gdy oba operandy są prawdziwe, natomiast „OR” (||) zwraca true, jeśli przynajmniej jeden z operandów jest prawdziwy. Pierwszy warunek sprawdza połączenie ($a && $b) oraz ($c && $d). Ponieważ $a i $c są true, a $b i $d są false, oba wyrażenia zwracają false, co powoduje, że całość jest false. Drugi warunek sprawdza ($a && $b) lub ($c || $d). Tutaj ($c || $d) zwraca true, ponieważ $c jest true. Trzeci warunek to „elseif” z ($c && $d) lub (! $a), gdzie ($c && $d) jest false, ale (! $a) również jest false, bo $a jest true. Kod kończy się „else” jako ostatnią opcją, która nie zostanie wykonana, ponieważ drugi warunek jest prawdziwy. Typowy błąd polega na niewłaściwej interpretacji kolejności wykonywania operatorów i braku zrozumienia, kiedy wyrażenie logiczne zwraca true, co jest częstym problemem w programowaniu logicznego przepływu w aplikacjach. Zrozumienie i poprawne zastosowanie operatorów logicznych jest fundamentalne w tworzeniu warunków, które pomagają w kontrolowaniu przepływu programu zgodnie z zamierzonymi założeniami projektowymi.

Pytanie 16

Na tabeli 'dania', której wiersze zostały pokazane, wykonano przedstawioną kwerendę:

SELECT * FROM dania WHERE typ < 3 AND cena < 30 LIMIT 5;
Ile wierszy wybierze kwerenda?
idtypnazwacena
11Gazpacho20
21Krem z warzyw25
31Gulaszowa ostra30
42Kaczka i owoc30
52Kurczak pieczony40
62wieprzowy przysmak35
72Mintaj w panierce30
82Alle kotlet30
93Owoce morza20
103Grzybki, warzywka, sos15
113Orzechy i chipsy10
123Tatar i jajo15
133Bukiet warzyw10
A. 2
B. 8
C. 13
D. 5
Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z nieprawidłowego zrozumienia warunków filtracji danych w zapytaniach SQL. Odpowiedzi takie jak 5, 8 oraz 13 mogą sugerować, że osoba udzielająca odpowiedzi nie dostrzega kluczowych ograniczeń nałożonych przez zapytanie. Po pierwsze, kwerenda ogranicza wynik do tych pozycji, które mają typ mniejszy niż 3 oraz cenę mniejszą niż 30. W odpowiedzi 5, na przykład, można błędnie założyć, że więcej pozycji spełnia te warunki, jednak po dokładnej analizie danych z tabeli tylko dwie pozycje (Gazpacho i Krem z warzyw) są zgodne z tymi kryteriami. Kolejna odpowiedź sugerująca 8 również popełnia błąd w ocenie, ponieważ nie uwzględnia dodatkowych ograniczeń dotyczących ceny. Ostatecznie odpowiedź 13, wskazująca na bezpośrednią liczbę wszystkich wierszy w tabeli, jest całkowicie mylna, ponieważ nie uwzględnia żadnych filtrów. W praktyce, kluczowym krokiem w efektywnym korzystaniu z SQL jest umiejętność precyzyjnego określania warunków, co pozwala na uzyskanie tylko tych danych, które są naprawdę potrzebne. Warto zwrócić uwagę na to, że prawidłowe zrozumienie tych zasad jest podstawą do analizy danych i podejmowania decyzji opartych na rzeczywistych informacjach.

Pytanie 17

W CSS zapisana reguła ```css p::first-line {font-size: 150%;} ``` wykorzystana na stronie z wieloma paragrafami, z których każdy składa się z kilku linijek, spowoduje, że

A. pierwsza linia każdego z paragrafów będzie miała mniejszy rozmiar czcionki niż pozostałe linie
B. pierwszy paragraf na stronie będzie miał całą czcionkę powiększoną
C. pierwsza linia każdego z paragrafów będzie miała większy rozmiar czcionki niż pozostałe linie
D. cały tekst w paragrafie zostanie powiększony o 150%
Zapis CSS p::first-line {font-size: 150%;} odnosi się do pseudoelementu ::first-line, który pozwala na stylizację tylko pierwszej linii tekstu w każdym paragrafie. W tym przypadku, gdy stosujemy font-size: 150%, oznacza to, że rozmiar czcionki pierwszej linii każdego paragrafu zostanie zwiększony o 50% w stosunku do domyślnego rozmiaru czcionki ustalonego w CSS. To oznacza, że pierwsza linia będzie wizualnie wyróżniać się na tle pozostałego tekstu, który pozostanie w standardowym rozmiarze czcionki. Stylizowanie pierwszej linii paragrafu jest przydatnym narzędziem w projektowaniu stron internetowych, ponieważ pozwala na zwrócenie uwagi czytelników na istotne fragmenty tekstu, co może wpływać na lepszą czytelność i odbiór treści. Dodatkowo, zgodnie z specyfikacją CSS, użycie pseudoelementów, takich jak ::first-line, jest jednym z sposobów na wprowadzenie estetycznych i funkcjonalnych zmian w tekście bez konieczności modyfikacji HTML. W praktyce, stosując ten styl, można uzyskać efekt, który poprawia hierarchię informacji w tekstach, co jest szczególnie ważne w dłuższych artykułach czy dokumentach.

Pytanie 18

Grafika, która ma być pokazana na stronie, powinna mieć transparentne tło. Podaj format pliku graficznego, w którym należy go zapisać.

A. CDR
B. PNG
C. BMP
D. JPEG
Wybór formatów takich jak CDR, BMP czy JPEG do tworzenia obrazów z przezroczystym tłem nie jest zalecany z kilku powodów. Format CDR, będący natywnym formatem CorelDRAW, jest używany głównie w kontekście edycji wektorowej, a przezroczystość nie jest jego główną cechą. Pliki CDR są trudne do użycia w aplikacjach webowych i nie są szeroko wspierane przez przeglądarki, co ogranicza ich praktyczność w użytkowaniu. BMP (Bitmap) to format, który nie obsługuje przezroczystości; jest to format bezstratny, ale znacznie zwiększa rozmiar pliku, co może wpływać na wydajność ładowania strony internetowej. BMP jest rzadko używany w zastosowaniach webowych, ponieważ nie jest zoptymalizowany pod kątem sieci. Z kolei JPEG (Joint Photographic Experts Group) jest formatem stratnym, który nie obsługuje przezroczystości ani kanału alpha. Używanie JPEG do grafik z przezroczystym tłem prowadzi do niepożądanych efektów, jak białe prostokąty w miejscach, gdzie powinno być tło przezroczyste. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie formaty graficzne mogą być używane zamiennie, podczas gdy każdy z nich ma swoje specyficzne zastosowania, ograniczenia i rekomendacje. Wybór niewłaściwego formatu może prowadzić do pogorszenia jakości wizualnej oraz spowolnienia działania aplikacji webowych.

Pytanie 19

W aplikacjach webowych tablice asocjacyjne to struktury, w których

A. indeks ma postać łańcucha znakowego
B. posiadają co najmniej dwa wymiary
C. w każdej komórce tablicy znajduje się inna tablica
D. elementy tablicy zawsze są indeksowane od 0
Tablice asocjacyjne, znane również jako słowniki lub mapy, to struktury danych, które umożliwiają przechowywanie par klucz-wartość. Kluczami w tych tablicach mogą być łańcuchy tekstowe, co umożliwia łatwy i szybki dostęp do wartości, które są powiązane z danym kluczem. W przeciwieństwie do typowych tablic, gdzie elementy są indeksowane za pomocą liczb całkowitych, tablice asocjacyjne pozwalają na bardziej złożoną organizację danych, co czyni je szczególnie przydatnymi w aplikacjach internetowych. Przykładem zastosowania tablic asocjacyjnych jest przechowywanie danych użytkowników, gdzie unikalnym identyfikatorem (np. identyfikatorem użytkownika) może być łańcuch tekstowy, a wartością – zestaw informacji o użytkowniku, takich jak imię, nazwisko, adres e-mail itp. W językach programowania takich jak JavaScript, Python, czy PHP, tablice asocjacyjne są wbudowanymi strukturami danych, co sprawia, że ich implementacja i użycie są bardzo proste i intuicyjne. Odniesienie do standardów, takich jak ECMAScript dla JavaScript, potwierdza uniwersalność i znaczenie tablic asocjacyjnych w nowoczesnym programowaniu.

Pytanie 20

Deklaracja typu dokumentu HTML: wskazuje, że kod został stworzony w wersji

A. 4
B. 5
C. 7
D. 6
Wybór odpowiedzi związanych z wcześniejszymi wersjami HTML, takimi jak HTML4, HTML 4.01 czy XHTML, jest niepoprawny, ponieważ te wersje wymagają bardziej skomplikowanej deklaracji typu dokumentu. Na przykład, HTML4 wymagał użycia <!DOCTYPE HTML PUBLIC '-//W3C//DTD HTML 4.01 Transitional//EN' 'http://www.w3.org/TR/html4/loose.dtd'> lub <!DOCTYPE HTML PUBLIC '-//W3C//DTD HTML 4.01 Strict//EN' 'http://www.w3.org/TR/html4/strict.dtd'>, co jest znacznie bardziej złożone i specyficzne. HTML5 uprościł tę deklarację, eliminując konieczność wskazywania wersji i rodzaju DTD, co przyczyniło się do większej prostoty i przejrzystości kodu. Wybór odpowiedzi związanych z HTML6 lub HTML7 także jest błędny, ponieważ w momencie publikacji obecnych standardów nie istnieją formalne specyfikacje dla tych wersji. HTML5 jest aktualnie uznawany za standard i nie ma potwierdzonych planów na kolejne wersje, co czyni te odpowiedzi całkowicie nieaktualnymi. Użytkownicy powinni być świadomi, że HTML5 jest kontynuacją rozwoju, a wszystkie nowości i aktualizacje są wprowadzane w ramach tej samej wersji, co oznacza, że deklaracja <!DOCTYPE HTML> jest jedyną obowiązującą i poprawną formą dla dokumentów HTML w nowoczesnym internecie.

Pytanie 21

Pole insert_id zdefiniowane w bibliotece MySQLi języka PHP może być wykorzystane do

A. uzyskania pierwszego dostępnego indeksu bazy, tak, aby można było pod nim wstawić nowe dane
B. pobrania najwyższego indeksu bazy, aby po jego zwiększeniu wstawić pod niego dane
C. uzyskania id ostatnio dodanego wiersza
D. otrzymania kodu błędu, gdy wstawienie wiersza się nie powiodło
Pole insert_id w bibliotece MySQLi języka PHP jest niezwykle przydatne w kontekście zarządzania danymi w bazach danych. Głównym celem tego pola jest umożliwienie programistom uzyskania identyfikatora (ID) ostatnio wstawionego wiersza do bazy danych. Ta funkcjonalność jest kluczowa, gdyż wiele aplikacji wymaga odniesienia do nowo dodanych rekordów, szczególnie w sytuacjach, gdy w tabelach stosowane są klucze główne typu AUTO_INCREMENT. Przykładowo, po dodaniu rekordu do tabeli użytkowników, programista może użyć funkcji mysqli_insert_id(), aby pobrać ID tego rekordu i wykorzystać je do dalszych operacji, takich jak dodawanie powiązanych danych w innej tabeli. Tego typu mechanizmy są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi, zapewniając spójność i bezpieczeństwo operacji na bazach danych. Warto także pamiętać, że poprawne zarządzanie ID pozwala uniknąć problemów z duplikacją i zapewnia, że aplikacja może dynamicznie dopasowywać swoje czynności do aktualnych danych.

Pytanie 22

Zapis selektora wskazuje, że kolor tła będzie brązowy dla

input[type=number] { background-color: Brown; }
A. formularzy, gdy użytkownik wprowadzi w nie jakąkolwiek cyfrę
B. wszystkich formularzy
C. wszystkich tekstów na stronie internetowej
D. formularzy, które są typu numerycznego
Zapis selektora CSS `input[type=number] { background-color: Brown; }` odnosi się do pól edycyjnych, które są zdefiniowane jako typu numerycznego. Oznacza to, że wszystkie elementy <input>, które mają atrybut `type` ustawiony na `number`, będą miały brązowe tło. Tego typu selektory są przydatne, ponieważ pozwalają na precyzyjne stylizowanie elementów formularzy, co jest kluczowe dla poprawy doświadczeń użytkowników. Stosowanie odpowiednich typów elementów formularza, takich jak `number`, umożliwia kontrolowanie danych wprowadzanych przez użytkowników, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie walidacji danych. W praktyce, jeśli w formularzu istnieje pole do wprowadzania dat, które powinno przyjmować tylko wartości liczbowe, stylizowanie go w ten sposób może pomóc w natychmiastowym wizualnym wskazaniu użytkownikowi, że pole jest przeznaczone do wprowadzania numerów. Warto również pamiętać, że stosowanie odpowiednich typów wejściowych wspiera responsywność, umożliwiając na przykład wyświetlanie klawiatury numerycznej na urządzeniach mobilnych, co zwiększa komfort użytkowania.

Pytanie 23

W zamieszczonym kodzie PHP, zamiast znaków zapytania powinien być wyświetlony komunikat:

$x = mysql_query('SELECT * FROM mieszkancy');
if (!$x)
    echo '??????????????????????';
A. Niepoprawna nazwa bazy danych
B. Zapytanie zostało poprawnie przetworzone
C. Niepoprawne hasło do bazy danych
D. Błąd w trakcie przetwarzania zapytania
W przedstawionym kodzie PHP, komunikat "??????????????????????" powinien wskazywać na błąd przetwarzania zapytania SQL. Kiedy wynik funkcji mysql_query() jest równy fałszowi (false), oznacza to, że zapytanie nie mogło zostać poprawnie wykonane. Może to być spowodowane różnymi czynnikami, takimi jak błędy w składni zapytania, problemy z połączeniem z bazą danych, lub nieprawidłowe tabele. W tym przypadku, dobrym podejściem jest użycie funkcji mysql_error() w celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat natury błędu. Przykład poprawnego kodu mógłby wyglądać tak: <p>$x = mysql_query('SELECT * FROM mieszkancy');<br>If (!$x) {<br>echo mysql_error();<br>}</p> Używanie tej metody pomaga w diagnostyce problemu i pozwala na szybsze jego rozwiązanie. Znalezienie i naprawienie błędów w zapytaniach SQL jest kluczowe w pracy z bazami danych, szczególnie w kontekście aplikacji internetowych, które muszą być niezawodne i efektywne.

Pytanie 24

W dziedzinie grafiki komputerowej termin kanał alfa odnosi się do

A. pikselizacji
B. barwienia
C. koloryzacji
D. przezroczystości
Kanał alfa jest kluczowym elementem w grafice komputerowej, który odpowiada za reprezentowanie przezroczystości pikseli w obrazie. W praktyce oznacza to, że każdy piksel w obrazie może mieć przypisany poziom przezroczystości, co pozwala na tworzenie efektów takich jak cieniowanie, nakładanie różnych warstw oraz efekty specjalne. Kanał alfa jest zwykle reprezentowany jako dodatkowy kanał w formacie RGBA, gdzie R, G, i B oznaczają odpowiednio kolory czerwony, zielony i niebieski, a A to kanał alfa, który definiuje stopień przezroczystości. Na przykład, w przypadku edytorów graficznych, takich jak Adobe Photoshop, użytkownicy mogą łatwo manipulować przezroczystością warstw, co jest bardzo przydatne w procesie tworzenia złożonych kompozycji. W standardach graficznych, takich jak OpenGL i DirectX, kanał alfa również odgrywa istotną rolę w renderowaniu obiektów 3D, umożliwiając realistyczne efekty wizualne. Zrozumienie działania kanału alfa jest niezbędne dla artystów cyfrowych i projektantów, aby w pełni wykorzystać możliwości, jakie oferuje nowoczesna grafika komputerowa.

Pytanie 25

Jakie jest zadanie funkcji Desaturacja?

A. powiększenie intensywności kolorów
B. zwiększenie liczby kolorów używanych w grafice
C. rozjaśnienie wizualizacji
D. przekształcenie kolorów na odcienie szarości
Desaturacja to super ważne narzędzie w obróbce zdjęć i grafiki. Dzięki niej możemy przekształcić kolory w odcienie szarości, co daje możliwość skupienia się na formie i kompozycji, a nie na kolorach. To przydaje się szczególnie w grafikach czy artystycznej fotografii, gdzie możemy za pomocą tego efektu uchwycić nostalgię lub dramatyzm. Standardy, takie jak Adobe RGB i sRGB, doceniają desaturację, bo potrafi ona poprawić jakość zdjęć w różnych miejscach, gdzie je wyświetlamy. Zresztą, dzięki desaturacji można też uzyskać ciekawe efekty monochromatyczne, co bywa wykorzystywane w nowoczesnej sztuce czy w brandingu, gdzie kluczowa jest prostota i elegancja. Moim zdaniem, zrozumienie desaturacji to must-have dla każdego grafika czy fotografa, jeśli chce się dobrze manipulować obrazami i osiągać zamierzony efekt wizualny.

Pytanie 26

Pierwszym etapem w konwersji sygnału analogowego na cyfrowy jest

A. próbkowanie
B. kwantyzacja
C. filtrowanie
D. kodowanie
Zaczynamy od próbkowania, czyli pierwszego kroku w zamianie sygnału analogowego na cyfrowy. To po prostu znaczy, że regularnie mierzysz wartości sygnału w określonych momentach. Dzięki temu przekształcamy ciągły sygnał w zbiór dyskretnych wartości, co potem pozwala na dalsze działanie w cyfrowych systemach. I pamiętaj, próbkowanie powinno być zgodne z zasadą Nyquista, która mówi, że częstotliwość próbkowania musi być przynajmniej dwa razy większa od najwyższej częstotliwości w sygnale. Dla audio standard to 44,1 kHz, co zapewnia, że dźwięk wiernie odzwierciedla rzeczywistość. W praktyce dobrze przeprowadzone próbkowanie jest mega ważne, bo zapewnia jakość sygnału i zapobiega aliasingowi, który może zepsuć dźwięk. Są też normy, tak jak AES67, które ustalają standardy dla próbkowania audio i wideo, żeby wszystko brzmiało równo w różnych systemach.

Pytanie 27

Pierwszym etapem w procesie konwersji sygnału analogowego na cyfrowy jest

A. filtracja
B. kodowanie
C. próbkowanie
D. kwantyzacja
Próbkowanie to naprawdę ważny proces, jeśli chodzi o przekształcanie sygnałów analogowych w cyfrowe. Chodzi w zasadzie o to, że co pewien czas mierzymy te wartości sygnału, co pozwala nam na późniejsze przetwarzanie. Wyobraź sobie, że fala dźwiękowa, która jest cały czas w ruchu, nagle staje się zestawem punktów, które możemy analizować w systemach cyfrowych. Na przykład, w nagrywaniu muzyki cyfrowej wykorzystujemy próbkowanie z częstotliwością 44,1 kHz. To oznacza, że wartość fali jest mierzona 44,100 razy na sekundę. To ważne, żeby częstotliwość próbkowania była dostatecznie wysoka, bo musimy spełniać standardy, takie jak zasada Nyquista, żeby mieć pewność, że nie stracimy jakości dźwięku. Właściwie przeprowadzone próbkowanie jest kluczowe, żeby uzyskać dobry sygnał cyfrowy, co jest istotne w różnych branżach, od telekomunikacji po multimedia.

Pytanie 28

Po wydaniu polecenia użytkownik Jacek będzie mógł

GRANT SELECT, INSERT ON baza1.mojaTabela TO 'Jacek'@'localhost';
A. przeglądać dane w tabeli i wstawiać nowe dane.
B. usuwać tabelę i tworzyć nową.
C. usuwać dane z tabeli i przeglądać dane.
D. zmieniać strukturę tabeli i wstawiać nowe dane.
Twoja odpowiedź jest poprawna. Użytkownik Jacek po wydaniu polecenia SQL 'GRANT SELECT, INSERT ON baza1.mojaTabela TO 'Jacek'@'localhost';' zyskuje możliwość przeglądania (SELECT) oraz wstawiania (INSERT) danych do tabeli 'mojaTabela' znajdującej się w bazie danych 'baza1'. Jest to zgodne ze standardami SQL i dobrymi praktykami zarządzania uprawnieniami w systemach baz danych. Uprawnienie SELECT pozwala na odczyt danych z tabeli, co jest niezbędne do analizy danych, a uprawnienie INSERT umożliwia dodawanie nowych rekordów do tabeli, co jest kluczowe dla utrzymywania aktualności danych. Pamiętaj, że kontrola dostępu do danych jest kluczowym elementem zarządzania bazami danych, zarówno pod względem bezpieczeństwa, jak i zgodności z regulacjami prawnymi.

Pytanie 29

Funkcja pg_connect w PHP pozwala na nawiązanie połączenia z bazą danych

A. MS SQL
B. PostgreSQL
C. mySQL
D. MS ACCESS
Wybór niepoprawnych opcji w kontekście polecenia pg_connect w PHP można wytłumaczyć poprzez analizę różnic między systemami zarządzania bazami danych. MySQL jest jednym z najpopularniejszych systemów, jednak używa innego zestawu funkcji do nawiązywania połączeń, takich jak mysqli_connect lub PDO. MySQL, mimo że jest często używany, nie jest obsługiwany przez funkcje pg_connect, które są dedykowane wyłącznie dla PostgreSQL. MS SQL, czyli Microsoft SQL Server, również wymaga innych metod połączeń, takich jak użycie rozszerzenia SQLSRV lub PDO_SQLSRV, które są specyficzne dla środowiska Windows i nie mają związku z funkcją pg_connect. Z kolei MS Access, będący systemem baz danych stworzonym przez Microsoft, nie jest obsługiwany przez PHP w kontekście pg_connect. Połączenie z MS Access wymaga użycia ODBC lub innych interfejsów, co znacznie odbiega od funkcjonalności pg_connect przeznaczonej dla PostgreSQL. Dlatego też, żadna z wymienionych opcji poza PostgreSQL nie jest poprawna w kontekście użycia polecenia pg_connect.

Pytanie 30

Aby uzyskać dane dotyczące środowiska, w którym działa serwer obsługujący PHP, należy użyć funkcji

A. php()
B. phpinformation()
C. phpgetinfo()
D. phpinfo()
Funkcja phpinfo() jest kluczowym narzędziem dla programistów i administratorów systemów, pozwalającym na uzyskanie szczegółowych informacji o środowisku PHP zainstalowanym na serwerze. Po jej wywołaniu otrzymujemy kompletny zestaw danych, który obejmuje wersję PHP, zainstalowane rozszerzenia, konfiguracje oraz informacje o serwerze, takie jak wersja serwera HTTP. Przykładowe użycie polega na umieszczeniu w skrypcie PHP linii <?php phpinfo(); ?>, co spowoduje wygenerowanie strony z informacjami, które mogą być przydatne w diagnostyce problemów lub podczas optymalizacji aplikacji. Funkcja ta jest zgodna ze standardami PHP i jest powszechnie stosowana w celu monitorowania środowiska pracy. Ważne jest, aby pamiętać, że udostępnianie wyników phpinfo() publicznie może stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa, dlatego zaleca się ograniczenie dostępu do tej informacji tylko do zaufanych użytkowników i środowisk deweloperskich. W kontekście rozwoju aplikacji, phpinfo() jest również pomocne przy identyfikacji dostępnych ustawień konfiguracyjnych oraz ich wartości, co jest nieocenione podczas procesu rozwoju i testowania.

Pytanie 31

W jaki sposób zostanie uporządkowana lista, stworzona z wszystkich kolumn tabeli uczniowie, zawierająca uczniów z średnią powyżej 5, która zostanie zwrócona jako rezultat przedstawionego zapytania?

Ilustracja do pytania
A. Malejąco według parametru srednia
B. Malejąco według parametru klasa
C. Rosnąco według parametru srednia
D. Rosnąco według parametru klasa
Zapytanie SQL przedstawione w pytaniu wykorzystuje klauzule WHERE oraz ORDER BY. Klauzula WHERE ogranicza wyniki do tych, które spełniają określony warunek, w tym przypadku średnia większa niż 5. To oznacza, że na dalszym etapie przetwarzania znajdą się tylko rekordy uczniów mających średnią powyżej 5. Kolejnym kluczowym elementem jest klauzula ORDER BY, która określa sposób sortowania wyników. W zapytaniu użyto ORDER BY klasa DESC, co oznacza sortowanie malejące według kolumny klasa. DESC to skrót od descending, co w języku SQL oznacza porządek malejący. W praktyce porządkowanie malejące jest często używane, gdy chcemy uzyskać najwyższe wartości na początku listy wynikowej, co może być kluczowe w raportach rankingowych czy analizach dotyczących grup wiekowych. Dobre praktyki w programowaniu baz danych zalecają zawsze jasno określać sposób sortowania, aby uniknąć niejednoznaczności w interpretacji wyników i zapewnić spójność danych. Zrozumienie mechanizmu sortowania w SQL jest istotne w kontekście prezentacji danych, gdzie odpowiednie uporządkowanie wyników może znacząco poprawić czytelność i interpretację danych przez użytkownika końcowego.

Pytanie 32

Wskaż, jak wygląda komentarz wieloliniowy w języku PHP?

A. /* */
B. <!-- -->
C. #
D. //
Wybór symbolu '//' wskazuje na komentarz jednoliniowy, który służy do komentowania pojedynczej linii kodu. Chociaż może być przydatny do szybkich notatek, nie jest odpowiednim narzędziem do tworzenia długich opisów, co czyni go nieodpowiednim w kontekście tego pytania. Kolejnym błędnym wyborem jest '<!-- -->', który jest syntaktyką HTML i nie powinien być używany w kodzie PHP. Użycie tej konstrukcji w kodzie PHP nie będzie działać, ponieważ PHP nie interpretuje znaczników HTML jako komentarzy, co może prowadzić do nieoczekiwanych błędów. Inna odpowiedź, symbol '#', to również komentarz jednoliniowy, powszechnie używany w skryptach powłoki (shell). Choć PHP akceptuje ten typ komentarzy, w kontekście tego pytania nie jest on właściwy, gdyż nie umożliwia tworzenia komentarzy wieloliniowych. Wybierając niewłaściwe typy komentarzy, można doprowadzić do zjawiska, gdzie kod staje się trudniejszy do zrozumienia i utrzymania. Przy pisaniu kodu warto stosować odpowiednie typy komentarzy, aby zapewnić przejrzystość i łatwość w nawigacji, a także przestrzegać standardów programistycznych, które podkreślają znaczenie stosowania właściwej składni dla konkretnego języka programowania.

Pytanie 33

Kod JavaScript aktywowany przez kliknięcie przycisku ma na celu ``` ```

A. zamienić obraz1.gif na obraz2.gif
B. ukryć obraz2.gif
C. pokazać obraz2.gif obok obraz1.gif
D. zmienić styl obrazu o id i1
Kod JavaScript w przedstawionym przykładzie został zaprogramowany w celu zamiany źródła obrazu na nowe po naciśnięciu przycisku. Gdy użytkownik kliknie na przycisk, wywołuje on funkcję, która zmienia atrybut 'src' elementu <img> z 'obraz1.gif' na 'obraz2.gif'. Jest to typowy sposób manipulacji elementami DOM w JavaScript, co jest fundamentalnym elementem programowania interakcji na stronach internetowych. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie programowania front-end, ponieważ pozwala na dynamiczne zmiany na stronie bez konieczności przeładowania całej strony. Przykładem praktycznego zastosowania może być użycie tego typu kodu w aplikacjach webowych, gdzie użytkownik może interaktywnie zmieniać widok, na przykład w galeriach zdjęć, grach przeglądarkowych czy aplikacjach do nauki. Zrozumienie tej techniki jest kluczowe dla każdego programisty front-end, ponieważ efektywne wykorzystanie JavaScript do manipulacji DOM jest jednym z podstawowych narzędzi w budowie nowoczesnych aplikacji webowych.

Pytanie 34

Jakie czynniki wpływają na wysokość dźwięku?

A. częstotliwość drgań fali akustycznej
B. intensywność wzbudzenia drgań
C. metoda wzbudzania drgań
D. czas oscylacji źródła dźwięku
Częstotliwość drgań fali akustycznej to taki kluczowy element, który wpływa na to, jak wysoko brzmi dźwięk. Mówiąc prosto, to ilość drgań, które źródło dźwięku wykonuje w danym czasie, zwykle mierzona w Hertzach (Hz). Im wyższa ta częstotliwość, tym wyższy dźwięk wydobywają instrumenty muzyczne. Na przykład na gitarze, jak skrócisz strunę, to dźwięk staje się wyższy, co jest zgodne z tym, co mówi fizyka akustyczna. W inżynierii dźwięku często korzysta się z filtrów i equalizerów, żeby odpowiednio dostosować dźwięki w nagraniach. Rozumienie tego jest ważne nie tylko w muzyce, ale i w technologiach audio. Projektanci dźwięku muszą dobrze znać te zasady, aby móc stworzyć odpowiednie efekty dźwiękowe. Więc, ogólnie mówiąc, znajomość tego, jak częstotliwość wiąże się z wysokością dźwięku, jest istotna dla każdej osoby związanej z dźwiękiem, zarówno w teorii, jak i w praktyce.

Pytanie 35

Wskaż funkcję PHP, która umożliwia zapisanie odczytanej zawartości pliku do zmiennej, która reprezentuje ciąg znaków?

A. file_get_contents()
B. fwrite()
C. get_file()
D. eof()
Odpowiedzi takie jak fwrite(), eof() oraz get_file() nie są prawidłowe w kontekście odczytu zawartości pliku do zmiennej. fwrite() jest funkcją przeznaczoną do zapisywania danych do pliku, co oznacza, że zamiast odczytu, jej zastosowanie polega na wprowadzaniu danych do plików, co jest odwrotne do potrzebnego działania. eof() natomiast sprawdza, czy osiągnięto koniec pliku, ale nie ma związku z odczytem zawartości pliku do zmiennej; jest to funkcja używana w kontekście strumieni plikowych. Wreszcie, get_file() nie jest standardową funkcją PHP i nie istnieje w dokumentacji PHP. Tego rodzaju błędy mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji i ich zastosowania w PHP. Ważne jest, aby przy wyborze funkcji kierować się ich specyfiką i przeznaczeniem. Właściwa wiedza na temat dostępnych funkcji oraz ich właściwego użycia jest kluczowa w programowaniu, aby uniknąć błędów logicznych i technicznych w kodzie.

Pytanie 36

Jaki typ mechanizmu zapewnienia bezpieczeństwa podczas uruchamiania aplikacji jest zawarty w środowisku .NET Framework?

A. Mechanizm wykonywania aplikacji realizowany przez funkcję Windows API (Application Programming Interface)
B. Mechanizm wykonywania aplikacji realizowany przez frameworki aplikacji webowych (ASP.NET)
C. Mechanizm wykonywania aplikacji dla bibliotek klas
D. Mechanizm wykonywania aplikacji oparty na uprawnieniach kodu (CAS - Code Access Security) oraz na rolach (RBS - Role-Based Security)
Mechanizmy bezpieczeństwa w .NET Framework obejmują różne podejścia, ale odpowiedzi odnoszące się do frameworków aplikacji internetowych, bibliotek klas czy funkcji Windows API nie są stosowane jako główne metody kontroli bezpieczeństwa aplikacji. Frameworki aplikacji internetowych, takie jak ASP.NET, zapewniają pewne funkcjonalności bezpieczeństwa, ale nie są one mechanizmami kontroli dostępu samodzielnie. Kluczowym błędem jest mylenie frameworków z mechanizmami bezpieczeństwa; same frameworki to zestawy narzędzi do budowy aplikacji, które mogą implementować różne mechanizmy, ale bezpieczeństwo nie jest ich jedyną funkcją. Z kolei mechanizmy dla bibliotek klas wiążą się głównie z udostępnianiem kodu i zarządzaniem jego użyciem, a nie z jego bezpieczeństwem. Co więcej, odwoływanie się do funkcji Windows API jako mechanizmu wykonywania aplikacji jest mylące, ponieważ API to zestaw funkcji umożliwiających interakcję z systemem operacyjnym, a nie środowisko uruchomieniowe. Rozumienie różnicy między tymi pojęciami jest istotne, aby nie wprowadzać się w błąd co do zabezpieczeń aplikacji i ich implementacji. Prawidłowe podejście do bezpieczeństwa wymaga znajomości zarówno standardów, jak i najlepszych praktyk związanych z zarządzaniem uprawnieniami oraz monitorowaniem dostępu, co jest kluczowe w kontekście tworzenia trudnych do przełamania aplikacji.

Pytanie 37

Do zdefiniowania listy nienumerowanej w języku HTML, jaki znacznik należy zastosować?

A. <dd>
B. <ul>
C. <dt>
D. <ol>
Aby zdefiniować w języku HTML listę nienumerowaną, należy użyć znacznika <ul>, co jest standardem w HTML. Znacznik <ul> oznacza "unordered list", czyli listę, w której poszczególne elementy nie są uporządkowane w kolejności numeracyjnej. Elementy tej listy są zazwyczaj wyświetlane z ikoną (punktami) przed każdym elementem, co podkreśla ich nienumerowany charakter. Każdy element listy jest definiowany za pomocą znacznika <li> (list item). Przykładowo, pełna struktura HTML dla listy nienumerowanej może wyglądać następująco: <ul><li>Pierwszy element</li><li>Drugi element</li></ul>. Używanie list nienumerowanych jest szczególnie pomocne w organizowaniu treści w sposób, który nie wymaga hierarchii, ale raczej prezentuje różne elementy na równym poziomie. W standardach W3C HTML5, <ul> jest zalecanym znakiem do tworzenia takich struktur, co czyni go kluczowym elementem w budowie przejrzystych i zrozumiałych stron internetowych. Implementacja list nienumerowanych w HTML jest istotnym krokiem w tworzeniu semantycznie poprawnych dokumentów, co wpływa na dostępność oraz SEO.

Pytanie 38

W języku JavaScript przedstawiona definicja jest definicją

var imiona = ["Anna", "Jakub", "Iwona", "Krzysztof"];
A. tablicy.
B. kolekcji.
C. klasy.
D. obiektu.
Dobra robota! Wybrałeś poprawną odpowiedź, czyli tablicę. W języku JavaScript, tablice służą do przechowywania wielu wartości w pojedynczej zmiennej. W podanym przykładzie, zmienna 'imiona' jest tablicą, która zawiera ciągi znaków reprezentujące imiona. Tablica w JavaScript jest obiektem globalnym, który jest używany w kontekście obiektu. Tablice są jednym z podstawowych typów danych, które są niezbędne dla tworzenia i manipulowania danymi. Tworzenie tablicy jest bardzo proste, wystarczy użyć nawiasów kwadratowych [] i oddzielić elementy za pomocą przecinków. Oto przykład: var imiona = ['Jan', 'Anna', 'Piotr'];. W praktyce, tablice są używane w wielu różnych sytuacjach, takich jak przechowywanie danych do dalszej analizy, grupowanie powiązanych danych, tworzenie list lub tabel, a także do przechowywania danych na potrzeby pętli i innych struktur sterujących.

Pytanie 39

W CSS, aby zastosować efekt przekreślenia, a także podkreślenia dolnego lub górnego w tekście, należy użyć

A. text-align
B. text-transform
C. text-decoration
D. text-indent
Odpowiedź 'text-decoration' jest prawidłowa, ponieważ ta właściwość CSS umożliwia dodawanie różnych efektów dekoracyjnych do tekstu, takich jak przekreślenie, podkreślenie oraz nadkreślenie. Przykładowo, aby przekreślić tekst, możesz użyć następującego kodu: 'text-decoration: line-through;'. Z kolei dla podkreślenia tekstu zastosujesz 'text-decoration: underline;'. W kontekście standardów CSS3, 'text-decoration' ma na celu nie tylko estetykę, ale także poprawę czytelności, co jest kluczowe w projektowaniu responsywnych i dostępnych stron internetowych. Warto również pamiętać o dobrych praktykach, takich jak unikanie nadmiernego stosowania dekoracji, które mogą odwracać uwagę od treści. W praktyce, kontrolowanie wyglądu tekstu za pomocą 'text-decoration' pozwala na tworzenie bardziej zróżnicowanych i atrakcyjnych interfejsów użytkownika, co w efekcie może zwiększyć zaangażowanie odwiedzających stronę.

Pytanie 40

Jakie polecenie HTML powinno być zastosowane, aby sformatować akapit tekstu?

Tekst może być zaznaczony albo istotny dla autora
A. <p>Tekst może być <mark>zaznaczony</mark> albo <em>istotny</em> dla autora</p>
B. <p>Tekst może być <mark>zaznaczony albo <em>istotny</em> dla autora</mark></p>
C. <p>Tekst może być <mark>zaznaczony</mark> albo <em>istotny dla autora</p>
D. <p>Tekst może być <mark>zaznaczony albo <i>istotny</i> dla autora</mark></p>
Błędne odpowiedzi wynikają z niepoprawnego zamknięcia lub zagnieżdżenia tagów HTML, co jest sprzeczne z zasadami poprawnej składni języka HTML. W pierwszym przypadku, brak zamknięcia znacznika <em> powoduje, że przeglądarka nie rozpoznaje, gdzie kończy się wyróżniony tekst. To zaburza semantykę dokumentu i może prowadzić do nieprzewidywalnego renderowania treści. W trzeciej i czwartej odpowiedzi występuje błąd polegający na niewłaściwym zagnieżdżeniu znaczników, gdzie <mark> zostaje zamknięty po <em> lub <i>, co jest błędnym podejściem, ponieważ znacznik <mark> powinien obejmować tylko ten fragment tekstu, który ma być podkreślony. Takie nieprawidłowe struktury mogą prowadzić do błędów w interpretacji dokumentu przez przeglądarki oraz utrudniać dostępność dla czytników ekranowych, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami web developmentu, które promują poprawne i semantyczne użycie znaczników HTML. Dodatkowo, błędy te mogą negatywnie wpłynąć na optymalizację SEO, ponieważ wyszukiwarki preferują dobrze ustrukturyzowane dokumenty. Ważne jest, aby przestrzegać standardów W3C oraz stosować się do zasad semantyki HTML, aby zapewnić poprawne działanie i interpretację stron internetowych przez szeroką gamę urządzeń i oprogramowania.