Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 25 października 2025 10:49
Data zakończenia: 25 października 2025 11:11

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Typ systemu plików, który nie obsługuje tworzenia wewnętrznego rejestru zmian, zwanego księgowaniem, to

A. ext4

B. NTFS

C. FAT32

D. ext3

FAT32 to system plików opracowany przez firmę Microsoft, który nie obsługuje księgowania, czyli wewnętrznego dziennika zmian. Księgowanie jest techniką, która pozwala na rejestrowanie operacji na plikach, co zwiększa bezpieczeństwo danych i ułatwia odzyskiwanie ich w przypadku awarii. W przeciwieństwie do FAT32, systemy takie jak NTFS oraz ext3/ext4 implementują tę funkcjonalność. Przykładowo, NTFS używa dziennika, aby śledzić zmiany w strukturze plików, co minimalizuje ryzyko utraty danych. FAT32, mimo swoich ograniczeń, jest często używany w urządzeniach wymagających dużej kompatybilności, takich jak pendrive'y czy karty pamięci, ponieważ jest obsługiwany przez wiele systemów operacyjnych. W praktyce oznacza to, że FAT32 nie jest idealnym wyborem dla systemów, gdzie bezpieczeństwo danych i integralność plików są kluczowe, jednak jego prostota i szerokie wsparcie czynią go nadal popularnym rozwiązaniem w wielu zastosowaniach.

Pytanie 2

Menadżer rozruchu, który umożliwia wybór systemu operacyjnego Linux do załadowania, to

A. Grub

B. Ranish Partition Manager

C. Smart Boot Manager

D. Boot Magic

Grub (GRand Unified Bootloader) to jeden z najpopularniejszych bootloaderów używanych w systemach operacyjnych Linux. Jest to elastyczne i potężne narzędzie, które pozwala na uruchamianie różnych systemów operacyjnych z jednego menu startowego. Grub obsługuje różnorodne pliki systemowe i formaty partycji, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem dla użytkowników, którzy mogą mieć zainstalowane wiele dystrybucji Linuxa oraz inne systemy operacyjne (np. Windows). Przykładowo, jeśli posiadasz zarówno Ubuntu, jak i Fedora na tym samym komputerze, Grub umożliwi Ci wybór, który system chcesz uruchomić podczas startu komputera. Grub jest również zgodny z różnymi architekturami sprzętowymi i potrafi wykrywać i konfigurować systemy operacyjne automatycznie. Warto również zauważyć, że Grub jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, umożliwiając użytkownikom edytowanie wpisów w czasie rzeczywistym oraz korzystanie z zaawansowanych opcji konfiguracyjnych, co zwiększa jego funkcjonalność i elastyczność.

Pytanie 3

Aplikacja komputerowa do organizowania struktury folderów oraz plików to

A. menedżer urządzeń

B. edytor tekstów

C. system plików

D. menedżer plików

Menedżer plików to program komputerowy, którego podstawowym zadaniem jest zarządzanie plikami oraz katalogami na dysku twardym lub innym nośniku danych. Umożliwia użytkownikom przeglądanie, kopiowanie, przenoszenie, usuwanie oraz organizowanie danych w sposób intuicyjny i efektywny. Dzięki interfejsowi graficznemu, który często opiera się na strukturze okien i ikon, menedżery plików, takie jak Windows Explorer czy Finder w macOS, oferują użytkownikom łatwy dostęp do złożonych operacji na plikach. Praktyczne zastosowanie menedżera plików można zobaczyć w codziennej pracy biurowej, gdzie na przykład pracownicy mogą szybko zorganizować dokumenty w odpowiednie foldery, co zwiększa efektywność pracy i porządkuje przestrzeń roboczą. Ponadto, menedżery plików często zawierają funkcje umożliwiające szybkie wyszukiwanie plików, co jest niezwykle przydatne w środowiskach z dużą ilością danych. Standardy dotyczące organizacji plików i folderów, takie jak hierarchiczne struktury katalogów, są kluczowe w kontekście zarządzania danymi, co czyni menedżery plików istotnym narzędziem dla każdego użytkownika komputerowego.

Pytanie 4

Na ilustracji przedstawiono końcówkę wkrętaka typu

A. imbus

B. krzyżowego

C. tri-wing

D. torx

Grot typu torx charakteryzuje się specyficznym kształtem sześcioramiennej gwiazdy co odróżnia go od innych typów wkrętaków. Został zaprojektowany aby zapewnić lepsze przenoszenie momentu obrotowego co jest istotne w zastosowaniach przemysłowych i motoryzacyjnych. Wkrętaki torx są powszechnie stosowane w przemyśle elektronicznym i komputerowym gdzie wymagana jest precyzja i bezpieczeństwo montażu. Standardy branżowe podkreślają ich odporność na wyślizgiwanie się z łba śruby co zmniejsza ryzyko uszkodzenia powierzchni wokół łączenia. W praktyce wkrętaki torx są używane w montażu urządzeń elektrycznych i mechanicznych gdzie wymagana jest trwałość i niezawodność połączeń. Dzięki swojej konstrukcji umożliwiają zastosowanie wyższego momentu obrotowego bez ryzyka uszkodzenia elementów co jest często wymagane w profesjonalnych warsztatach i liniach montażowych. Używanie narzędzi torx zgodnie z zaleceniami producentów przyczynia się do wydłużenia żywotności sprzętu oraz poprawy efektywności procesów produkcyjnych.

Pytanie 5

Regulacje dotyczące konstrukcji systemu okablowania strukturalnego, parametry kabli oraz procedury testowania obowiązujące w Polsce są opisane w normach

A. EN 50169

B. PN-EN 50310

C. EN 50167

D. PN-EN 50173

Norma PN-EN 50173 odnosi się do systemów okablowania strukturalnego w budynkach i przestrzeniach biurowych. Określa ona zasady projektowania, instalacji oraz testowania okablowania, co jest fundamentalne dla zapewnienia wysokiej jakości infrastruktury telekomunikacyjnej. W ramach tej normy opisano różne klasy okablowania, jak również wymagania dotyczące parametrów kabli, takich jak pasmo przenoszenia, tłumienie sygnału czy odporność na zakłócenia. Dzięki zastosowaniu tych norm, inżynierowie mogą projektować sieci, które będą zgodne z aktualnymi standardami technicznymi, co przekłada się na ich niezawodność i wydajność. Przykładem zastosowania tej normy może być projektowanie systemu LAN w nowo powstającym biurowcu, gdzie odpowiednie kable są dobrane na podstawie specyfikacji z PN-EN 50173, co zapewnia ich optymalne działanie w przyszłości.

Pytanie 6

Jaką sekwencję mają elementy adresu globalnego IPv6 typu unicast ukazanym na diagramie?

A. 1 - identyfikator podsieci, 2 - globalny prefiks, 3 - identyfikator interfejsu

B. 1 - identyfikator interfejsu, 2 - globalny prefiks, 3 - identyfikator podsieci

C. 1 - globalny prefiks, 2 - identyfikator interfejsu, 3 - identyfikator podsieci

D. 1 - globalny prefiks, 2 - identyfikator podsieci, 3 - identyfikator interfejsu

Często spotykanym błędem jest niewłaściwe zrozumienie struktury adresu IPv6. Globalny prefiks identyfikujący sieć jest najważniejszym elementem adresu IPv6 i jest przypisany przez dostawcę usług internetowych co zapewnia unikalność globalną. Niektórzy mylą go z identyfikatorem interfejsu co jest błędnym założeniem ponieważ identyfikator interfejsu jest specyficzny dla urządzenia w danej podsieci i jest generowany automatycznie. Kolejnym elementem jest identyfikator podsieci który pozwala na dalszy podział sieci w ramach globalnego prefiksu co zwiększa elastyczność konfiguracji sieci lokalnych. Często błędnie umiejscawiany jest na końcu adresu choć jego rola jest kluczowa w zarządzaniu ruchem sieciowym. Identyfikator interfejsu zajmujący ostatnie 64 bity jest istotny dla unikalności urządzeń w ramach podsieci i jest automatycznie generowany na bazie adresów fizycznych urządzeń co minimalizuje konflikty i ułatwia konfigurację. Zrozumienie tych elementów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią IPv6 i unikania problemów z alokacją adresów i routingiem. Poprawna organizacja adresów umożliwia efektywne wykorzystanie zasobów adresowych i wspiera nowe technologie w sieciach dużej skali.

Pytanie 7

Określ zakres adresów IP z klasy A, który wykorzystywany jest do adresacji prywatnej w sieciach komputerowych?

A. 172.16.0.0. - 172.31.255.255

B. 127.0.0.0 - 127.255.255.255

C. 10.0.0.0 - 10.255.255.255

D. 192.168.0.0 - 192.168.255.255

Zakres adresów od 127.0.0.0 do 127.255.255.255 to adresy znane jako loopback. Służą one do komunikacji lokalnej na tym samym komputerze i nie są przeznaczone do użycia w prywatnych sieciach. Ich główną rolą jest testowanie aplikacji, więc użycie ich w inny sposób nie ma sensu. Z kolei adresy od 172.16.0.0 do 172.31.255.255 są zarezerwowane dla użytku prywatnego, ale są w klasie B, a nie A. Klasa B oferuje mniej adresów, co nie jest najlepsze dla dużych firm, które potrzebują więcej możliwości. Adresy od 192.168.0.0 do 192.168.255.255 to najczęściej spotykane prywatne adresy w domach czy małych biurach i należą do klasy C. Jeśli wybierzesz niewłaściwy zakres adresów, to mogą się pojawić różne problemy z siecią, a zarządzanie adresami IP może stać się kłopotliwe. Znajomość tych klas i ich zastosowań jest naprawdę ważna, żeby infrastruktura IT działała prawidłowo i była bezpieczna. Rozumienie, jak działają adresy IP, pomoże unikać typowych błędów, które mogą być problematyczne dla dostępności usług oraz komunikacji między urządzeniami.

Pytanie 8

Jak nazywa się translacja adresów źródłowych w systemie NAT routera, która zapewnia komputerom w sieci lokalnej dostęp do internetu?

A. DNAT

B. SNAT

C. LNAT

D. WNAT

SNAT, czyli Source Network Address Translation, to technika stosowana w routerach umożliwiająca zmianę adresów źródłowych pakietów IP, które opuszczają sieć lokalną w kierunku Internetu. Dzięki SNAT komputery w sieci prywatnej mogą dzielić jeden publiczny adres IP, co jest kluczowe w kontekście ograniczonej dostępności adresów IPv4. Mechanizm ten pozwala na identyfikację i trasowanie powracających pakietów do właściwego urządzenia w sieci lokalnej. Przykładowo, w małej firmie z kilkunastoma komputerami, które potrzebują dostępu do Internetu, administrator konfiguruje router, aby korzystał z SNAT do translacji adresów prywatnych (np. 192.168.1.10) na jeden publiczny adres (np. 203.0.113.1). Działa to zgodnie z zasadami ustalonymi w RFC 3022, które definiuje NAT i jego różne formy. Stosowanie SNAT jest również zgodne z dobrymi praktykami sieciowymi, które zalecają optymalizację wykorzystania adresów IP oraz zwiększenie bezpieczeństwa sieci prywatnej poprzez ukrycie jej struktury przed zewnętrznymi użytkownikami.

Pytanie 9

Aby możliwe było zorganizowanie pracy w wydzielonych logicznie mniejszych podsieciach w sieci komputerowej, należy ustawić w przełączniku

A. WAN

B. VLAN

C. VPN

D. WLAN

VLAN, czyli Virtual Local Area Network, jest technologią, która umożliwia podział jednej fizycznej sieci lokalnej na wiele logicznych podsieci. Dzięki VLAN możliwe jest segregowanie ruchu sieciowego w zależności od określonych kryteriów, takich jak dział, zespół czy funkcja w organizacji. W praktyce, przełączniki sieciowe są konfigurowane w taki sposób, aby porty przełącznika mogły być przypisane do określonych VLAN-ów, co pozwala na izolację ruchu między różnymi grupami użytkowników. Na przykład, w dużej firmie można stworzyć osobne VLAN-y dla działu finansowego, sprzedażowego i IT, co zwiększa bezpieczeństwo oraz ogranicza wykorzystywanie pasma. Ponadto, VLAN-y ułatwiają zarządzanie siecią oraz zwiększają jej efektywność, ponieważ umożliwiają lepsze wykorzystanie zasobów sieciowych. Standardy takie jak IEEE 802.1Q definiują, jak realizować VLAN-y w sieciach Ethernet, co czyni je uznawanym podejściem w projektowaniu nowoczesnych infrastruktury sieciowych.

Pytanie 10

Partycja, na której zainstalowany jest system operacyjny, określana jest jako partycja

A. systemowa

B. wymiany

C. rozszerzona

D. folderowa

Odpowiedź 'systemowa' jest poprawna, ponieważ partycja systemowa to ta, na której zainstalowany jest system operacyjny. W kontekście systemu Windows, Linux czy macOS, partycja systemowa zawiera pliki niezbędne do uruchomienia systemu oraz do jego działania. Przykładowo, w systemie Windows, domyślną partycją systemową jest zazwyczaj dysk C:, gdzie znajdują się pliki systemowe, programy oraz dane użytkownika. Dobrą praktyką jest, aby partycja systemowa była oddzielona od danych użytkownika; umożliwia to łatwiejsze zarządzanie danymi oraz ich backup. W przypadku problemów z systemem operacyjnym, posiadanie oddzielnej partycji na dane może znacznie ułatwić reinstalację systemu bez utraty osobistych plików. W standardach zarządzania systemami operacyjnymi, partycja systemowa jest kluczowym elementem architektury, umożliwiającym efektywne uruchamianie i zarządzanie zasobami komputera.

Pytanie 11

Dostosowanie ustawień parametrów TCP/IP urządzenia na podstawie adresu MAC karty sieciowej jest funkcją protokołu

A. DHCP

B. DNS

C. HTTP

D. FTP

HTTP (Hypertext Transfer Protocol) jest protokołem stosowanym do przesyłania danych w Internecie, głównie w kontekście stron internetowych, jednak nie ma on nic wspólnego z przydzielaniem adresów IP czy konfigurowaniem ustawień sieciowych hostów. To powoduje, że nie można go pomylić z DHCP, który zajmuje się tymi zagadnieniami. DNS (Domain Name System) jest systemem, który tłumaczy nazwy domenowe na adresy IP, co jest kluczowe dla lokalizowania zasobów w Internecie, ale również nie ma związku z dynamicznym przypisywaniem adresów. FTP (File Transfer Protocol) to protokół służący do przesyłania plików pomiędzy komputerami w sieci, co również nie odpowiada funkcjonalności DHCP. Typowy błąd myślowy prowadzący do wyboru błędnej odpowiedzi polega na myleniu różnych protokołów z ich specyficznymi zastosowaniami. Użytkownicy mogą nie dostrzegać, że HTTP, DNS i FTP służą do zupełnie innych celów niż przydzielanie konfiguracji sieciowej, co z kolei może prowadzić do nieporozumień w kontekście zarządzania sieciami. Zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania i konfiguracji sieci.

Pytanie 12

Który z symboli wskazuje na zastrzeżenie praw autorskich?

A. C

B. A

C. B

D. D

Symbol ©, który wygląda jak litera C w okręgu, mówi nam, że coś jest chronione prawem autorskim. To taki międzynarodowy znak, który potwierdza, że autor ma wszelkie prawa do swojego dzieła. W praktyce oznacza to, że nikt nie może kopiować, rozprzestrzeniać ani zmieniać tego, co stworzył, bez zgody twórcy. Prawo autorskie chroni twórców i daje im szansę na zarabianie na swojej pracy. W biznesie, jeśli dobrze oznaczysz swoje dzieło tym symbolem, to może to podnieść jego wartość na rynku i zabezpieczyć cię przed nieautoryzowanym użyciem. Warto pamiętać, że rejestrowanie prac w odpowiednich urzędach może zwiększyć twoją ochronę prawną. Szczególnie w branżach kreatywnych, jak wydawnictwa czy agencje reklamowe, znajomość tych zasad jest mega ważna, żeby dobrze chronić swoje pomysły i strategie.

Pytanie 13

W trakcie konserwacji oraz czyszczenia drukarki laserowej, która jest odłączona od zasilania, pracownik serwisu komputerowego może zastosować jako środek ochrony osobistej

A. ściereczkę do usuwania zabrudzeń

B. rękawice ochronne

C. przenośny odkurzacz komputerowy

D. element mocujący

Rękawice ochronne są niezbędnym środkiem ochrony indywidualnej w pracy z urządzeniami elektronicznymi, takimi jak drukarki laserowe. Podczas konserwacji i czyszczenia możemy napotkać na różne substancje, takie jak toner, który jest proszkiem chemicznym. Kontakt z tonerem może prowadzić do podrażnień skóry, dlatego noszenie rękawic ochronnych stanowi kluczowy element ochrony. W branży zaleca się użycie rękawic wykonanych z materiałów odpornych na chemikalia, które skutecznie izolują skórę od potencjalnych niebezpieczeństw. Przykładowo, rękawice nitrylowe są powszechnie stosowane w takich sytuacjach, ponieważ oferują dobrą odporność na wiele substancji chemicznych. Pracownicy serwisowi powinni także pamiętać o regularnej wymianie rękawic, aby zapewnić ich skuteczność. Stosowanie rękawic ochronnych jest zgodne z zasadami BHP, które nakładają obowiązek minimalizacji ryzyka w miejscu pracy. Ponadto, użycie rękawic poprawia komfort pracy, eliminując nieprzyjemne doznania związane z bezpośrednim kontaktem z brudem czy kurzem, co jest szczególnie istotne przy dłuższej pracy z urządzeniami. Ich zastosowanie jest zatem zgodne z zasadami dobrych praktyk w branży serwisowej.

Pytanie 14

Ile sieci obejmują komputery z adresami IP przedstawionymi w tabeli oraz standardową maską sieci?

Komputer 1	172.16.15.5
Komputer 2	172.18.15.6
Komputer 3	172.18.16.7
Komputer 4	172.20.16.8
Komputer 5	172.20.16.9
Komputer 6	172.21.15.10

A. Czterech

B. Dwóch

C. Jednej

D. Sześciu

Adresy IP należą do klasy B oznacza to że standardowa maska sieci to 255.255.0.0. W tej klasie dwie pierwsze części adresu określają sieć a dwie ostatnie hosta. Adresy które zaczynają się od 172.16 172.18 172.20 i 172.21 należą do różnych sieci. Dlatego też te sześć adresów reprezentuje cztery różne sieci. Przy przydzielaniu adresów IP ważne jest zrozumienie jak maska podsieci wpływa na klasyfikację sieci co jest kluczowe w projektowaniu skalowalnych i wydajnych sieci. W praktyce administracja sieci musi często implementować strategie takie jak VLSM (Variable Length Subnet Masking) aby zoptymalizować wykorzystanie adresów IP. Wiedza o podziałach na podsieci jest niezbędna do zarządzania dużymi sieciami z wieloma segmentami co pozwala na efektywne użycie przestrzeni adresowej oraz poprawę bezpieczeństwa i wydajności sieci. Zrozumienie tej koncepcji jest nieodzowne dla profesjonalistów zajmujących się projektowaniem i zarządzaniem sieciami komputerowymi.

Pytanie 15

Aby użytkownicy lokalnej sieci mogli korzystać z przeglądarek do odwiedzania stron WWW za pomocą protokołów HTTP i HTTPS, brama internetowa musi umożliwiać ruch na portach

A. 90 i 443

B. 90 i 434

C. 80 i 434

D. 80 i 443

Odpowiedź 80 i 443 jest prawidłowa, ponieważ port 80 jest standardowym portem dla protokołu HTTP, a port 443 dla HTTPS. Kiedy użytkownik przegląda stronę internetową, jego przeglądarka wysyła żądanie do serwera, a serwer odpowiada, przesyłając dane na określonym porcie. Port 80 obsługuje komunikację niezabezpieczoną, podczas gdy port 443 obsługuje komunikację szyfrowaną, co zapewnia bezpieczeństwo danych przesyłanych między użytkownikiem a serwerem. Zastosowanie tych portów jest zgodne z normami IANA, które zarządzają listą portów oraz przypisaniami protokołów. Przykładowo, podczas zakupu online lub logowania do konta bankowego, przeglądarka używa portu 443, aby zabezpieczyć komunikację, co zapobiega przechwytywaniu danych przez nieautoryzowane osoby. W praktyce, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie stron internetowych, administratorzy sieci muszą skonfigurować bramy lub zapory ogniowe, aby umożliwić ruch na tych portach, co jest kluczowe dla zaawansowanych operacji sieciowych oraz bezpieczeństwa.

Pytanie 16

Producent wyświetlacza LCD stwierdził, że spełnia on wymagania klasy II według normy ISO 13406-2. Na podstawie danych przedstawionych w tabeli określ, ile pikseli z defektem typu 3 musi wystąpić na wyświetlaczu o naturalnej rozdzielczości 1280x800 pikseli, aby uznać go za uszkodzony?

Klasa	Maksymalna liczba dopuszczalnych błędów na 1 milion pikseli
Klasa	Typ 1	Typ 2	Typ 3
I	0	0	0
II	2	2	5
III	5	15	50
IV	50	150	500

A. 7 pikseli

B. 3 piksele

C. 1 piksel

D. 4 piksele

Analizując pytanie dotyczące defektów pikseli w matrycach LCD zgodnych z normą ISO 13406-2, należy zrozumieć klasyfikację jakościową, która określa maksymalne dopuszczalne liczby defektów dla każdej klasy jakości. Klasa II, na którą powołuje się pytanie, dopuszcza do 5 defektów typu 3 na milion pikseli, które są subpikselami stale włączonymi lub wyłączonymi. Błędne podejście polega na niedoszacowaniu dopuszczalnej liczby defektów na rozdzielczość 1280x800 pikseli. Przy tej rozdzielczości całkowita liczba pikseli wynosi 1024000, co oznacza, że dopuszczalna liczba defektów typu 3 pozostaje na poziomie do 5 według normy klasy II. Odpowiedzi sugerujące 3 czy 4 defekty wynikają z błędnej interpretacji normy, która jasno definiuje limity na milion pikseli, a nie w mniejszych jednostkach. Kluczowy błąd myślowy polega na mylnym założeniu, że liczba pikseli równoważna jest proporcjonalnym zmniejszeniem liczby dopuszczalnych defektów, co nie jest zgodne z interpretacją norm ISO. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować specyfikacje techniczne i pamiętać, że normy jakościowe są ustalane dla standardowej jednostki miary, jaką jest milion pikseli, co ma bezpośrednie przełożenie na ocenę jakości urządzeń elektronicznych i ich zgodność z międzynarodowymi standardami. To pozwala uniknąć nieporozumień i błędnych ocen w kontekście standardów branżowych i zapewnić wysoką jakość produktów elektronicznych na rynku.

Pytanie 17

Przyczyną niekontrolowanego wypełnienia przestrzeni na dysku może być

A. częste defragmentowanie

B. wirus komputerowy

C. zbyt małe jednostki alokacji plików

D. niewłaściwie skonfigurowana pamięć wirtualna

Wirus komputerowy może być powodem niekontrolowanego zapełnienia dysku, ponieważ złośliwe oprogramowanie często generuje ogromne ilości danych, które mogą zajmować przestrzeń na dysku twardym. Przykładowo, wirusy mogą tworzyć duplikaty plików, pobierać niepożądane dane z internetu lub zainstalować dodatkowe oprogramowanie, które również zajmuje miejsce. W niektórych przypadkach, złośliwe oprogramowanie może wykorzystywać techniki takie jak keylogging, co prowadzi do zbierania danych w sposób, który może nie tylko zapełniać dysk, ale również stwarzać zagrożenie dla prywatności użytkownika. Aby skutecznie zapobiegać takim sytuacjom, zaleca się regularne skanowanie systemu antywirusowego, aktualizowanie oprogramowania oraz zachowanie ostrożności podczas pobierania plików z nieznanych źródeł. Przestrzeganie tych dobrych praktyk może pomóc w utrzymaniu systemu w dobrym stanie i ograniczeniu ryzyka związanym z wirusami.

Pytanie 18

"Gorące podłączenie" ("Hot plug") oznacza, że urządzenie, które jest podłączane, ma

A. ważność po zainstalowaniu odpowiednich sterowników.

B. gotowość do działania zaraz po podłączeniu, bez potrzeby wyłączania ani restartowania systemu.

C. kontrolę temperatury.

D. zgodność z komputerem.

Termin "gorące podłączenie" (ang. "hot plug") odnosi się do możliwości podłączania urządzeń do systemu komputerowego bez konieczności jego wyłączania lub restartowania. Ta funkcjonalność jest szczególnie istotna w kontekście zarządzania infrastrukturą IT, gdzie minimalizacja przestojów jest kluczowa. Na przykład, podczas pracy z serwerami w centrum danych, administratorzy mogą dodawać lub wymieniać dyski SSD i inne komponenty, takie jak karty graficzne, bez wpływu na działanie systemu operacyjnego. Wspierają to standardy takie jak PCI Express, które zostały zaprojektowane z myślą o gorącym podłączaniu. W przypadku urządzeń peryferyjnych, takich jak drukarki czy skanery, ich podłączenie po włączeniu komputera automatycznie rozpozna urządzenie, co ułatwia i przyspiesza proces konfigurowania sprzętu. Dzięki gorącemu podłączaniu, użytkownicy zyskują większą elastyczność, co pozwala na sprawniejsze zarządzanie zasobami oraz polepsza efektywność operacyjną.

Pytanie 19

W metodzie dostępu do medium CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) stacja, która planuje rozpocząć transmisję, nasłuchuje, czy w sieci występuje aktywność, a następnie

A. czeka na token umożliwiający rozpoczęcie nadawania

B. po zauważeniu ruchu w sieci czeka, aż medium stanie się dostępne

C. oczekuje na ustalenie priorytetu transmisji przez koncentrator

D. wysyła prośbę o zezwolenie na transmisję

Analizując podane odpowiedzi, warto zauważyć, że nie wszystkie koncepcje są zgodne z zasadami funkcjonowania metody CSMA/CD. Na przykład, sugerowanie, że stacja wysyła zgłoszenie żądania transmisji, jest mylące, ponieważ w metodzie CSMA/CD nie ma potrzeby formalnego zgłaszania zamiaru nadawania. Mechanizm ten polega na prostym nasłuchiwaniu medium, a nie na składaniu wniosków o zezwolenie. Oczekiwanie na żeton, jak sugeruje inna odpowiedź, dotyczy zupełnie innej metody dostępu do medium, jaką jest Token Ring. W tej metodzie, żeton jest specjalnym pakietem, który krąży w sieci, dając stacjom prawo do nadawania. Oczekiwanie na nadanie priorytetu transmisji przez koncentrator również jest niepoprawne, ponieważ CSMA/CD nie wykorzystuje centralnego zarządzania, a każdy węzeł ma równy dostęp do medium. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych metod dostępu do medium, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich działania. Zrozumienie różnic między CSMA/CD a innymi metodami dostępu jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. Umiejętność rozpoznania, które metody są odpowiednie w danym kontekście, jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się sieciami, szczególnie w erze rosnącej liczby urządzeń podłączonych do sieci oraz konieczności zapewnienia ich płynnej i efektywnej komunikacji.

Pytanie 20

Jaką czynność można wykonać podczas konfiguracji przełącznika CISCO w interfejsie CLI, bez przechodzenia do trybu uprzywilejowanego, na poziomie dostępu widocznym w powyższej ramce?

A. Określanie haseł dostępu

B. Wyświetlenie tablicy ARP

C. Zmiana nazwy systemowej

D. Tworzenie sieci VLAN

Wyświetlenie tablicy ARP (Address Resolution Protocol) jest operacją, którą można zrealizować na poziomie dostępu w interfejsie CLI przełącznika Cisco bez potrzeby przechodzenia w tryb uprzywilejowany. Tablica ARP zawiera informacje o mapowaniu adresów IP na adresy MAC, co jest kluczowe w kontekście komunikacji w sieci lokalnej. Przykładowe polecenie do wyświetlenia tablicy ARP to 'show ip arp'. To polecenie pozwala administratorom sieci na monitorowanie aktywności sieciowej oraz rozwiązywanie problemów związanych z komunikacją między urządzeniami. Zrozumienie działania ARP jest fundamentalne w kontekście projektowania i zarządzania siecią, ponieważ pomaga w identyfikacji potencjalnych problemów, takich jak kolizje adresów IP. W praktyce, umiejętność efektywnego korzystania z tablicy ARP przyczynia się do zwiększenia wydajności i niezawodności sieci, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie zarządzania sieciami.

Pytanie 21

Narzędzie służące do oceny wydajności systemu komputerowego to

A. benchmark

B. checkdisk

C. exploit

D. sniffer

Odpowiedzi takie jak 'checkdisk', 'exploit' oraz 'sniffer' nie są właściwe w kontekście pytania o programy testujące wydajność sprzętu komputerowego. Checkdisk to narzędzie służące do sprawdzania integralności systemu plików na dysku, a jego głównym celem jest wykrywanie i naprawianie błędów w strukturze danych, a nie ocena wydajności. Użytkownicy mogą pomylić checkdisk z narzędziami do testowania wydajności, jednak jego funkcjonalność koncentruje się na ochronie danych, a nie na analizie szybkości operacji sprzętowych. Exploit odnosi się do technik wykorzystywanych do atakowania systemów komputerowych poprzez wykorzystanie ich luk w zabezpieczeniach. Jest to termin związany z bezpieczeństwem, a nie wydajnością, co może wprowadzać w błąd osoby, które nie posiadają dostatecznej wiedzy na temat różnicy pomiędzy testowaniem wydajności a testowaniem zabezpieczeń. Sniffer to narzędzie służące do przechwytywania i analizy ruchu sieciowego, co jest istotne w diagnostyce i monitorowaniu sieci, ale nie ma związku z oceną wydajności sprzętu komputerowego. Dlatego ważne jest, aby użytkownicy rozumieli różnice pomiędzy tymi narzędziami, aby skutecznie dobierać odpowiednie oprogramowanie do swoich potrzeb w zakresie wydajności i bezpieczeństwa.

Pytanie 22

Na ilustracji zobrazowano

A. patch panel

B. network card

C. switch

D. hub

Patch panel, czyli panel krosowy, to taki element w sieci, który naprawdę ułatwia życie, jeśli chodzi o okablowanie. Głównie używa się go w szafach serwerowych i telekomunikacyjnych. Dzięki patch panelowi, można łatwo zorganizować wszystkie kable, co w dłuższej perspektywie pozwala na ich lepsze zarządzanie. To urządzenie ma wiele portów, zazwyczaj RJ45, które są połączone z kablami, więc łatwo można je rekonfigurować lub zmieniać. W momencie, gdy coś w sieci się zmienia, wystarczy przepiąć kabel w odpowiednie miejsce, a nie trzeba wszystko od nowa podłączać. Dodatkowo chroni porty w urządzeniach aktywnych, jak przełączniki, przez co te nie zużywają się tak szybko. Jak projektujesz sieci, to warto pomyśleć o tym, ile portów powinno być na patch panelu, żeby nie było, że za mało albo za dużo. To naprawdę ważne, żeby dobrze to zaplanować.

Pytanie 23

Nośniki informacji, takie jak dysk twardy, gromadzą dane w jednostkach określanych jako sektory, których rozmiar wynosi

A. 128B

B. 512B

C. 512KB

D. 1024KB

Odpowiedź 512B jest trafiona, bo to właśnie standardowy rozmiar sektora w dyskach twardych. W różnych systemach plików i architekturach pamięci, 512 bajtów to powszechnie używana wielkość. Kiedy dane są zapisywane na dysku, to ten sektor 512B jest tym, w czym odczyt i zapis realizuje kontroler. To podejście ma sporo zalet, na przykład lepsze zarządzanie przestrzenią dyskową i optymalizację operacji I/O. Choć teraz coraz częściej pojawiają się większe sektory, takie jak 4096B, to wciąż sporo starszych urządzeń korzysta z 512B. Wiedza o tych sektorach jest ważna, zwłaszcza przy projektowaniu baz danych i systemów plików, bo wydajność dysków ma kluczowe znaczenie w zastosowaniach, gdzie operacje I/O są naprawdę istotne.

Pytanie 24

Podczas testowania połączeń sieciowych za pomocą polecenia ping użytkownik otrzymał wyniki przedstawione na rysunku. Jakie może być źródło braku odpowiedzi serwera przy pierwszym teście, zakładając, że domena wp.pl ma adres 212.77.100.101?

A. Nieprawidłowy adres IP przypisany do karty sieciowej

B. Nieobecność adresów serwera DNS w konfiguracji karty sieciowej

C. Brak domyślnej bramy w ustawieniach karty sieciowej

D. Brak przypisania serwera DHCP do karty sieciowej

Błędny adres IP przypisany karcie sieciowej nie miałby wpływu na możliwość rozpoznania nazwy domeny wp.pl ponieważ problem ten dotyczy procesu translacji nazw domen na adresy IP który jest realizowany przez serwery DNS. W przypadku błędnie przypisanego adresu IP karta sieciowa nie mogłaby w ogóle komunikować się z żadnym urządzeniem w sieci co objawiłoby się niemożnością nawiązania połączenia nawet po podaniu właściwego adresu IP serwera. Brak przypisanego karcie sieciowej serwera DHCP nie wpływa bezpośrednio na problem z tłumaczeniem nazwy domeny na adres IP choć może prowadzić do innych problemów sieciowych takich jak brak automatycznego przypisania adresu IP bramy czy właśnie serwerów DNS. Jednakże, w opisywanej sytuacji problem jest bardziej związany z bezpośrednią konfiguracją DNS niż z DHCP. Brak adresu domyślnej bramy w konfiguracji karty sieciowej uniemożliwiałby komunikację z sieciami zewnętrznymi co objawia się brakiem możliwości przesyłania danych do innych sieci niż lokalna. Jednakże w przypadku braku odpowiedzi serwera DNS problem ten nie występuje ponieważ komputer nie przechodzi nawet etapu translacji nazwy na adres IP. Dlatego też wszystkie inne odpowiedzi są nieprawidłowe i wskazują na problemy które nie dotyczą bezpośrednio procesu rozwiązywania nazw DNS.

Pytanie 25

Za pomocą taśmy 60-pinowej pokazanej na ilustracji łączy się z płytą główną komputera

A. napędy ATAPI

B. jedynie dyski EIDE

C. tylko dyski SCSI

D. wszystkie wymienione urządzenia

Wybierając niepoprawne odpowiedzi często można spotkać się z błędnym rozumieniem roli i zastosowań różnych standardów interfejsów. ATAPI (ATA Packet Interface) jest rozszerzeniem dla standardu ATA i jest używane głównie do podłączania napędów optycznych jak CD-ROM czy DVD-ROM do systemów IDE. Standardy ATA lub IDE, w tym EIDE (Enhanced Integrated Drive Electronics), są przeznaczone do podłączania dysków twardych i nie korzystają z 60-pinowych taśm a ze złączy 40-pinowych. EIDE jest rozwinięciem IDE oferującym zwiększoną przepustowość i dodatkowe funkcje jak LBA (Logical Block Addressing). Ważnym aspektem w technologii dyskowej jest zrozumienie różnicy między tymi standardami oraz ich przeznaczeniem. Interfejsy ATA i ich warianty są powszechnie stosowane w komputerach osobistych ze względu na prostotę i niższe koszty produkcji. Natomiast SCSI z racji swojej wysokiej wydajności i możliwości podłączenia większej liczby urządzeń bezpośrednio do jednego kontrolera jest bardziej zaawansowanym rozwiązaniem stosowanym w serwerach i stacjach roboczych. Podsumowując wybór odpowiedniej technologii zależy od specyfiki zastosowania oraz wymagań wydajnościowych danego systemu komputerowego.

Pytanie 26

Jakie polecenie powinno się wykorzystać do zainstalowania pakietów Pythona w systemie Ubuntu z oficjalnego repozytorium?

A. zypper install python3.6

B. apt-get install python3.6

C. pacman -S install python3.6

D. yum install python3.6

Odpowiedź 'apt-get install python3.6' jest poprawna, ponieważ 'apt-get' to narzędzie do zarządzania pakietami w systemach opartych na Debianie, takich jak Ubuntu. Użycie tego polecenia pozwala na instalację pakietów z oficjalnych repozytoriów, co jest zalecanym i bezpiecznym sposobem na dodawanie oprogramowania. 'apt-get' automatycznie rozwiązuje zależności między pakietami, co jest kluczowe dla prawidłowego działania aplikacji. Na przykład, aby zainstalować Python 3.6, wystarczy wpisać 'sudo apt-get install python3.6' w terminalu, co rozpocznie proces pobierania oraz instalacji Pythona. Dobrą praktyką jest również regularne aktualizowanie listy dostępnych pakietów za pomocą 'sudo apt-get update', aby mieć pewność, że instalowane oprogramowanie jest najnowsze i zawiera wszystkie poprawki bezpieczeństwa. Używając 'apt-get', można również zainstalować inne pakiety, takie jak biblioteki do obsługi Pythona, co znacząco zwiększa możliwości programistyczne.

Pytanie 27

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux umożliwia sprawdzenie bieżącej konfiguracji interfejsu sieciowego na komputerze?

A. ping

B. tracert

C. ifconfig

D. ipconfig

Wybór odpowiedzi dotyczących polecenia 'ping' jest zrozumiały, jednak to narzędzie ma na celu testowanie łączności z określonym adresem IP lub nazwą hosta, a nie dostarczanie szczegółowych informacji o konfiguracji interfejsu sieciowego. 'Ping' wysyła pakiety ICMP Echo Request i oczekuje na odpowiedź, co pozwala na sprawdzenie, czy dany host jest dostępny w sieci, ale nie oferuje informacji na temat jego konfiguracji. Z kolei 'tracert', znany w systemach Unix jako 'traceroute', służy do śledzenia trasy pakietów w sieci. Pomaga w identyfikacji opóźnień i punktów przesiadkowych między źródłem a celem, ale ponownie, nie dostarcza danych o lokalnych interfejsach. W odpowiedzi 'ipconfig', która jest znana użytkownikom systemów Windows, również nie ma zastosowania w kontekście Linuxa. To polecenie umożliwia wyświetlanie informacji o konfiguracji sieci w systemie Windows, w tym adresów IP i informacji o interfejsach, jednak w systemach Linux używa się 'ifconfig' lub 'ip'. Przy wyborze odpowiedzi, ważne jest zrozumienie kontekstu systemu operacyjnego, w którym pracujemy, oraz celów poszczególnych poleceń. Wiele osób myli te komendy ze względu na podobieństwo ich funkcji, ale każde z nich ma swoje unikalne zastosowanie i zastosowanie w różnych scenariuszach sieciowych. Zrozumienie różnic pomiędzy nimi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią.

Pytanie 28

Aby zapewnić użytkownikom Active Directory możliwość logowania oraz dostęp do zasobów tej usługi w sytuacji awarii kontrolera domeny, co należy zrobić?

A. zainstalować drugi kontroler domeny

B. skopiować wszystkie zasoby sieci na każdy komputer w domenie

C. udostępnić wszystkim użytkownikom kontakt do Help Desk

D. przenieść wszystkich użytkowników do grupy administratorzy

Zainstalowanie drugiego kontrolera domeny jest kluczową praktyką w zapewnieniu ciągłości działania systemu Active Directory. Kontrolery domeny pełnią rolę centralnych punktów autoryzacji i zarządzania użytkownikami oraz zasobami w sieci. W przypadku awarii jednego z kontrolerów, drugi może przejąć jego funkcje, co minimalizuje ryzyko przestoju i zapewnia nieprzerwaną dostępność usług dla użytkowników. Implementacja co najmniej dwóch kontrolerów domeny jest zgodna z najlepszymi praktykami w obszarze zarządzania infrastrukturą IT oraz zapewnia dodatkowe zabezpieczenia przed utratą danych. Przykładem może być sytuacja, w której jeden kontroler ulega uszkodzeniu z powodu awarii sprzętowej lub problemów z oprogramowaniem. Drugi kontroler przejmuje automatycznie jego funkcje, co pozwala użytkownikom na dalsze logowanie się i dostęp do zasobów bez zakłóceń. Warto również zainwestować w replikację między kontrolerami, co pozwala na aktualizację informacji o użytkownikach i grupach w czasie rzeczywistym, zwiększając odporność infrastruktury na awarie.

Pytanie 29

W sieciach komputerowych miarą prędkości przesyłu danych jest

A. dpi

B. ips

C. bps

D. byte

Odpowiedź 'bps' (bits per second) jest poprawna, ponieważ jest to jednostka używana do pomiaru szybkości transmisji danych w sieciach komputerowych. W kontekście sieci komputerowych, szybkość ta odnosi się do liczby bitów, które są przesyłane w ciągu jednej sekundy. Jest to kluczowy parametr, który pozwala ocenić wydajność sieci, a także porównywać różne technologie transmisji, takie jak Ethernet, Wi-Fi czy łączność mobilna. Na przykład, szybkie połączenia optyczne mogą osiągać prędkości rzędu kilku gigabitów na sekundę (Gbps), co jest istotne w zastosowaniach wymagających dużej przepustowości, jak strumieniowanie wideo w wysokiej rozdzielczości czy przesyłanie dużych plików. Warto także zaznaczyć, że standardy sieciowe, takie jak IEEE 802.3 dla Ethernetu, definiują minimalne i maksymalne wartości dla bps, co pozwala na standaryzację i zapewnienie interoperacyjności między urządzeniami.

Pytanie 30

Narzędzie używane do przechwytywania oraz analizy danych przesyłanych w sieci, to

A. viewer

B. sniffer

C. keylogger

D. spywer

Wybory takie jak spywer, viewer i keylogger wskazują na nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowań narzędzi w obszarze analizy sieci. Spywer, często mylony z narzędziami monitorującymi, jest typem złośliwego oprogramowania, które szpieguje użytkowników, zbierając ich dane bez ich zgody. Jego celem jest zwykle kradzież informacji osobistych, co jest sprzeczne z zasadami etycznymi związanymi z monitorowaniem ruchu sieciowego. Viewer to z kolei ogólny termin odnoszący się do narzędzi wizualizacyjnych, które służą do wyświetlania danych, ale nie mają one zdolności do przechwytywania ruchu sieciowego, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście tego pytania. Keylogger to inny rodzaj złośliwego oprogramowania, które rejestruje naciśnięcia klawiszy, co również nie ma związku z analizy ruchu sieciowego. Kluczowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie narzędzi do analizy z narzędziami złośliwymi, co prowadzi do niewłaściwych wniosków na temat ich funkcji i potencjalnych zastosowań w sieci. Przy wyborze narzędzi do monitorowania ruchu sieciowego istotne jest rozróżnienie pomiędzy legalnymi narzędziami do analizy oraz złośliwym oprogramowaniem, które może stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa.

Pytanie 31

Aby na Pasku zadań pojawiły się ikony z załączonego obrazu, trzeba w systemie Windows ustawić

A. funkcję Snap i Peek

B. obszar powiadomień

C. obszar Action Center

D. funkcję Pokaż pulpit

Obszar powiadomień w systemie Windows, znany również jako zasobnik systemowy, znajduje się na pasku zadań i umożliwia szybki dostęp do ikonek programów uruchomionych w tle. Jest to kluczowy element interfejsu użytkownika, pozwalający na monitorowanie stanu systemu, powiadomienia od aplikacji oraz szybki dostęp do funkcji takich jak połączenia sieciowe czy ustawienia dźwięku. Konfiguracja obszaru powiadomień obejmuje dostosowanie widoczności ikon, co pozwala użytkownikowi na ukrywanie mniej istotnych elementów, aby zachować porządek. W praktyce oznacza to, że użytkownik może skonfigurować, które ikony będą widoczne zawsze, a które będą ukryte, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania środowiskiem pracy. Dzięki temu użytkownik ma szybki i wygodny dostęp do najczęściej używanych funkcji bez potrzeby przeszukiwania całego systemu. Zasobnik systemowy jest integralną częścią doświadczenia użytkownika, wpływającą na efektywność pracy z komputerem, dlatego też jego prawidłowa konfiguracja jest kluczowa dla optymalnego wykorzystania możliwości systemu operacyjnego.

Pytanie 32

Komputer lokalny dysponuje adresem 192.168.0.5. Po otwarciu strony internetowej z tego komputera, która rozpoznaje adresy w sieci, uzyskano informację, że adres komputera to 195.182.130.24. To oznacza, że

A. adres został przetłumaczony przez translację NAT

B. serwer DHCP zmienił nasz adres w trakcie przesyłania żądania

C. serwer WWW widzi inny komputer w sieci

D. inny komputer podszył się pod adres naszego komputera

Serwer DHCP jest odpowiedzialny za dynamiczne przydzielanie adresów IP w sieci lokalnej, jednak nie zmienia on adresów IP w trakcie przesyłania żądania do internetu. W sytuacji opisanej w pytaniu, adres IP lokalnego komputera (192.168.0.5) nie jest zmieniany przez serwer DHCP, lecz przez mechanizm NAT, który działa na routerze. Ponadto, serwer WWW nie widzi innego komputera w sieci, lecz widzi jedynie publiczny adres IP przypisany przez router. To, co widzi serwer WWW, to efekt działania NAT, który efektywnie tłumaczy lokalne adresy IP na jeden publiczny. Ponadto, twierdzenie, że inny komputer mógłby podszyć się pod lokalny adres IP, jest mało prawdopodobne i wymagałoby dostępu do sieci lokalnej, co w kontekście standardowych konfiguracji jest rzadko spotykane. W praktyce, błąd w rozumieniu działania NAT i roli serwera DHCP prowadzi do fałszywych wniosków o zmianie adresu IP. Takie nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia różnicy między adresami prywatnymi a publicznymi oraz mechanizmami translacji adresów, które są fundamentalne dla zrozumienia działania współczesnych sieci komputerowych.

Pytanie 33

W zestawie komputerowym o parametrach wymienionych w tabeli konieczne jest zastąpienie karty graficznej nową, wskazaną w ramce. W związku z tym modernizacja tego komputera wymaga także wymiany

A. zasilacza

B. procesora

C. karty sieciowej

D. płyty głównej

Przy modernizacji komputera i wymianie karty graficznej częstym błędem jest skupienie się na wymianie innych komponentów, takich jak płyta główna, procesor czy karta sieciowa, zamiast na zasilaczu. W kontekście tego konkretnego pytania, wymiana płyty głównej nie jest konieczna, ponieważ obecna płyta posiada odpowiedni slot PCI Ex-16 3.0, który jest kompatybilny z nową kartą. Ponadto, wymiana procesora nie jest wymagana, gdyż aktualny procesor Intel i5 jest wystarczający do obsługi nowych kart graficznych dla standardowych zastosowań. Podobnie, karta sieciowa nie wpływa na działanie karty graficznej i jej wymiana nie przyniosłaby żadnych korzyści w kontekście tej modernizacji. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że wymiana podstawowych komponentów zawsze poprawi wydajność całego systemu. W rzeczywistości, w przypadku wymiany karty graficznej, kluczowe jest dostosowanie zasilacza do nowych wymagań energetycznych. Zapewnienie odpowiedniego zasilania jest fundamentem stabilnej pracy komputera i ochrania inne podzespoły przed potencjalnymi awariami. Warto więc zawsze dokładnie analizować wymagania energetyczne nowych komponentów i upewnić się, że zasilacz spełnia te wymagania, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży IT.

Pytanie 34

Jaką wartość ma największa liczba 16-bitowa?

A. 65536

B. -32767

C. 65535

D. 32767

Wybór liczb 65536, 32767 lub -32767 jako największej liczby 16-bitowej wskazuje na nieporozumienie dotyczące sposobu, w jaki liczby są reprezentowane w systemach binarnych. 65536 jest jedną z typowych pułapek, w które wpadają osoby, które myślą, że 16-bitowy system może obejmować wszystkie liczby w zakresie od 0 do 65536. W rzeczywistości jednak, w 16-bitowym systemie reprezentacyjnym, posługujemy się 0 do 65535, co pokazuje, że maksymalna wartość jest o jeden niższa niż liczba wszystkich możliwych kombinacji. Liczba 32767 jest połową maksymalnej wartości i dotyczy systemu liczb całkowitych ze znakiem, gdzie zakres wynosi od -32768 do 32767. Z kolei -32767 jest liczbą ujemną, co jest również błędne w kontekście pytania o maksymalną wartość dla 16-bitowego systemu bez znaku. Pojawiające się błędne odpowiedzi często wynikają z nieznajomości zasad reprezentacji liczb w systemach komputerowych oraz z braku zrozumienia różnicy między liczbami ze znakiem a bez znaku. Zrozumienie standardów reprezentacji danych oraz ich ograniczeń jest kluczowe dla programistów i inżynierów oprogramowania, aby prawidłowo projektować aplikacje, które muszą operować na liczbach oraz unikać błędów związanych z przepełnieniem buforów.

Pytanie 35

Jakie jest oznaczenie sieci, w której funkcjonuje host o IP 10.10.10.6 klasy A?

A. 10.10.10.255

B. 10.0.0.0

C. 10.10.0.0

D. 10.255.255.255

Adres 10.10.0.0 jest nieprawidłowym adresem sieci dla hosta o adresie IP 10.10.10.6, ponieważ sugeruje, że sieć ma maskę podsieci, która uwzględnia tylko pierwsze dwa oktety, co jest niezgodne z zasadami klasyfikacji adresów IP. W klasie A, adres IP 10.10.10.6 wskazuje, że cały pierwszy oktet (10) powinien być użyty do określenia adresu sieci, a nie dwóch. Adres 10.10.10.255 jest w ogóle adresem rozgłoszeniowym (broadcast), co oznacza, że nie może być traktowany jako adres sieci. Adresy rozgłoszeniowe są używane do jednoczesnego wysyłania danych do wszystkich urządzeń w danej sieci, co czyni je w pełni niewłaściwymi w kontekście adresów sieciowych. Ponadto, 10.255.255.255 jest adresem rozgłoszeniowym dla całej sieci klasy A, co również wyklucza go z możliwości bycia adresem sieci. Kluczowe błędy w myśleniu, które prowadzą do tych nieprawidłowych wniosków, obejmują pomylenie adresów sieciowych z adresami hostów oraz nieprawidłowe stosowanie maski podsieci. W rzeczywistości, aby dokładnie określić adres sieci, należy zawsze odnosić się do zasad klasyfikacji adresów oraz do standardów takich jak RFC 1918, które określają zasady używania adresów prywatnych. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 36

Moduł Mini-GBiCSFP pełni funkcję

A. spawania włókien światłowodowych

B. krosowania switchów przy wykorzystaniu złącz GG45

C. zwiększania zasięgu sieci WIFI

D. podłączania światłowodu do switcha

Wybór odpowiedzi, która sugeruje krosowanie przełączników za pomocą złącz GG45, spawanie światłowodów lub zwiększanie zasięgu sieci WiFi, prowadzi do nieporozumienia na temat funkcji i zastosowania modułu Mini-GBiCSFP. Krosowanie przełączników to proces, który polega na łączeniu różnych portów przełączników w celu stworzenia sieci. W tym kontekście, GG45, które jest nowym standardem złącz dla połączeń miedzianych, nie ma związku z technologią SFP, która jest zdefiniowana dla mediów światłowodowych. Spawanie światłowodów to proces wymagający specjalistycznego sprzętu i umiejętności, a nie jest funkcjonalnością modułu Mini-GBiCSFP, który służy do podłączania tych światłowodów do przełączników. Z kolei zwiększanie zasięgu sieci WiFi odnosi się do technologii bezprzewodowej, a nie do przewodowych połączeń światłowodowych. Wiele osób nie dostrzega różnicy pomiędzy tymi technologiami, co prowadzi do błędnych założeń dotyczących możliwości zastosowania różnych komponentów sieciowych. Zrozumienie podstawowych funkcji i zastosowań konkretnych modułów jest kluczowe dla efektywnego projektowania i realizacji infrastruktury sieciowej.

Pytanie 37

Jaki protokół aplikacyjny w modelu TCP/IP pozwala klientowi na nawiązanie bezpiecznego połączenia z firmowym serwerem przez Internet, aby zyskać dostęp do zasobów przedsiębiorstwa?

A. VLAN

B. VPN

C. NAT

D. FYP

Wybór odpowiedzi, która nie jest związana z bezpiecznym połączeniem z serwerem firmowym, może prowadzić do poważnych nieporozumień dotyczących architektury sieciowej. Protokół FYP nie istnieje w standardowych modelach komunikacyjnych i może być mylony z innymi terminami, co prowadzi do nieporozumień. NAT (Network Address Translation) jest techniką, która pozwala na translację adresów IP w ramach sieci, umożliwiając jednoczesne korzystanie z jednego publicznego adresu IP przez wiele urządzeń wewnętrznych. Choć istotna dla zarządzania adresacją, NAT nie oferuje bezpiecznego dostępu do zasobów przez Internet, lecz jedynie ukrywa adresy wewnętrzne. VLAN (Virtual Local Area Network) jest technologią, która segreguje ruch w sieci lokalnej, ale również nie zapewnia zabezpieczenia połączeń przez Internet, co jest kluczowe dla ochrony danych w kontekście pracy zdalnej. Warto zauważyć, że każdy z tych protokołów ma swoje zastosowanie, ale nie odpowiadają one na potrzebę tworzenia bezpiecznego połączenia, które jest kluczowe w kontekście dostępu do zasobów firmowych w sposób zabezpieczony i zdalny. Typowymi błędami myślowymi są mylenie funkcji sieciowych z funkcjami zabezpieczającymi lub nieznajomość podstawowych różnic pomiędzy technologiami, które mają różne cele i zastosowania.

Pytanie 38

Zachowanie kopii często odwiedzanych witryn oraz zwiększenie ochrony przez filtrowanie pewnych treści witryn internetowych można osiągnąć dzięki

A. automatycznemu wyłączaniu plików cookies

B. używaniu systemu z uprawnieniami administratora

C. zainstalowaniu oprogramowania antywirusowego i aktualizacji bazy wirusów

D. konfiguracji serwera pośredniczącego proxy

Konfiguracja serwera pośredniczącego proxy jest kluczowym rozwiązaniem, które pozwala na wydajne zarządzanie dostępem do sieci oraz zwiększenie bezpieczeństwa użytkowników. Serwer proxy działa jako pośrednik między użytkownikiem a stroną docelową, co pozwala na przechowywanie kopii często odwiedzanych stron w pamięci podręcznej. Dzięki temu, gdy użytkownik ponownie żąda dostępu do tej samej strony, serwer proxy może dostarczyć ją znacznie szybciej, co poprawia doświadczenie użytkownika. Dodatkowo, serwery proxy mogą filtrować i blokować niepożądane treści, takie jak złośliwe oprogramowanie czy nieodpowiednie strony, co zwiększa bezpieczeństwo. W praktyce, organizacje często implementują serwery proxy, aby kontrolować i monitorować ruch internetowy, a także w celu ochrony danych wrażliwych. Warto zauważyć, że zgodnie z dobrymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa, konfiguracja serwera proxy powinna być regularnie aktualizowana i dostosowywana do zmieniających się zagrożeń.

Pytanie 39

Wydruk z drukarki igłowej realizowany jest z zastosowaniem zestawu stalowych igieł w liczbie

A. 9, 24 lub 48

B. 9, 15 lub 45

C. 10, 20 lub 30

D. 6, 9 lub 15

Wybór odpowiedzi 9, 24 lub 48 jest poprawny, ponieważ drukarki igłowe wykorzystują zestaw igieł do tworzenia obrazu na papierze. W zależności od modelu, drukarki te mogą być wyposażone w różną ilość igieł, przy czym najpopularniejsze konfiguracje to 9 i 24 igły. Użycie 9 igieł jest standardowe dla drukarek przeznaczonych do zastosowań biurowych, gdzie wymagana jest dobra jakość druku tekstu i grafiki. Z kolei 24 igły są często stosowane w bardziej zaawansowanych modelach, które oferują lepszą jakość druku i mogą obsługiwać większe obciążenia robocze. Praktyczne zastosowanie takich drukarek można zaobserwować w różnych branżach, w tym w logistyce, gdzie niezbędne jest drukowanie etykiet lub faktur. Warto zwrócić uwagę, że wybór liczby igieł wpływa na jakość druku oraz na szybkość, z jaką drukarka jest w stanie wykonywać zadania. Dobre praktyki wskazują, że dobór odpowiedniej liczby igieł jest kluczowy w kontekście specyfiki zadań drukarskich oraz oczekiwań dotyczących jakości wydruków.

Pytanie 40

Jakie narzędzie należy zastosować do podłączenia zaszycia kabla w module Keystone?

A. wkrętak typu Torx

B. bit imbusowy

C. praskę ręczną

D. narzędzie uderzeniowe

Narzędzie uderzeniowe jest kluczowym elementem w procesie podłączania kabla do modułu Keystone, ponieważ umożliwia precyzyjne i skuteczne osadzenie żył kabla w złączach. Dzięki zastosowaniu narzędzia uderzeniowego, które generuje impuls energii, żyły kabla są wprowadzane w kontakt z odpowiednimi stykami w module, co zapewnia optymalne połączenie. Tego typu narzędzia są zgodne z powszechnie stosowanymi standardami, takimi jak TIA/EIA-568, które określają wymagania dotyczące instalacji i wydajności systemów okablowania strukturalnego. Użycie narzędzia uderzeniowego pozwala także na przyspieszenie procesu instalacji, eliminując potrzebę ręcznego wpinania każdej żyły, co może prowadzić do błędów i obniżonej jakości połączenia. Praktycznym przykładem zastosowania narzędzia uderzeniowego jest instalacja okablowania w biurach, gdzie liczba połączeń w module Keystone może być znaczna, a czas instalacji jest kluczowy dla efektywności projektu. Właściwe użycie tego narzędzia i przestrzeganie dobrych praktyk instalacyjnych przyczynia się do niezawodności i wydajności systemu komunikacyjnego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej