Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik spedytor
  • Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 10:01
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 10:34

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Firma zajmująca się transportem ładunków między krajami oferuje swoje usługi w zakresie transportu

A. międzynarodowego
B. krajowego
C. lokalnego
D. wewnętrznego
Odpowiedź "międzynarodowego" jest poprawna, ponieważ transport międzynarodowy odnosi się do przewozu towarów pomiędzy różnymi państwami. W kontekście globalizacji i rozwoju handlu międzynarodowego, usługi transportowe odgrywają kluczową rolę w łańcuchu dostaw. Przykładem mogą być firmy, które zajmują się importem i eksportem towarów, co wymaga znajomości przepisów celnych, regulacji międzynarodowych oraz umów handlowych. W branży transportowej istotne jest również przestrzeganie norm międzynarodowych, takich jak te określone przez Międzynarodową Organizację Transportu Morskiego (IMO) czy Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego (ICAO). Dobre praktyki obejmują również znajomość logistyki, planowania tras oraz zarządzania ryzykiem, co wpływa na efektywność transportu międzynarodowego oraz zadowolenie klientów.

Pytanie 2

Klient zlecił firmie transportowej przewóz ładunku w przedziale czasowym od 10:00 do 10:30. Dystans pomiędzy miejscem załadunku a miejscem rozładunku wynosi 180 km. Średnia prędkość pojazdu to 60 km/h. O której godzinie kierowca najpóźniej powinien wyruszyć, aby dostarczyć ładunek na czas?

A. O godzinie 7:30
B. O godzinie 8:00
C. O godzinie 8:30
D. O godzinie 6:30
Odpowiedź o godzinie 7:30 jest prawidłowa, ponieważ aby dostarczyć ładunek na czas, kierowca musi uwzględnić czas przejazdu oraz czas, w którym ładunek musi być dostarczony. Odległość wynosząca 180 km przy średniej prędkości 60 km/h oznacza, że czas przejazdu wyniesie 3 godziny. Aby zdążyć na godzinę 10:00, kierowca powinien wyjechać najpóźniej o 7:00. Warto jednak dodać dodatkowe 30 minut na ewentualne problemy na drodze, co daje godzinę 7:30 jako ostateczny czas wyjazdu. Przekładając to na praktykę, przedsiębiorstwa transportowe często planują dodatkowy czas na nieprzewidziane okoliczności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, aby zapewnić terminowość dostaw.

Pytanie 3

Fizyczne przenoszenie ładunków w obrębie jednego przedsiębiorstwa określa się jako transport

A. ciągły
B. wewnętrzny
C. daleki
D. zewnętrzny
Transport wewnętrzny to kluczowy proces w ramach przedsiębiorstw, który dotyczy fizycznego przemieszczania towarów i materiałów między różnymi działami oraz lokalizacjami w obrębie jednej organizacji. Proces ten może obejmować zarówno transport pomiędzy halami produkcyjnymi, jak i do magazynów czy stref załadunku. W praktyce, transport wewnętrzny jest niezbędny do zapewnienia płynności produkcji i efektywności operacyjnej. Przykłady zastosowania to wykorzystanie wózków widłowych, przenośników taśmowych, czy systemów automatycznego transportu. Wydajna organizacja transportu wewnętrznego przyczynia się do redukcji kosztów operacyjnych oraz skrócenia czasu realizacji zamówień. Dobre praktyki w zakresie transportu wewnętrznego obejmują optymalizację tras transportowych, minimalizację przestojów oraz regularne przeglądy i konserwację sprzętu transportowego, co zgodne jest z normami ISO 9001 dotyczących zarządzania jakością.

Pytanie 4

Która z formuł INCOTERMS 2010 nakłada na sprzedającego obowiązek dostarczenia towaru na pokład statku, zawarcia umowy przewozu drogą morską oraz pokrycia kosztów związanych z transportem do miejsca przeznaczenia, podczas gdy kupujący ma obowiązek przejęcia odpowiedzialności za przesyłkę od chwili, gdy znajdzie się ona na statku?

A. FCA
B. DAP
C. CFR
D. CIP
Odpowiedź CFR (Cost and Freight) jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z tą formułą INCOTERMS 2010, sprzedający jest odpowiedzialny za dostarczenie towaru na statek oraz za pokrycie kosztów transportu do portu przeznaczenia. Sprzedający zobowiązany jest także do zawarcia umowy przewozu, co oznacza, że organizuje transport morski oraz ponosi związane z tym koszty. Od momentu, gdy towar zostaje załadowany na statek, ryzyko przenosi się na kupującego. Oznacza to, że kupujący przejmuje odpowiedzialność za ewentualne straty lub uszkodzenia towaru w trakcie transportu. Przykładem zastosowania CFR jest sytuacja, w której firma importująca zamawia maszyny przemysłowe z zagranicy i sprzedający umieszcza je na statku, a następnie organizuje transport do portu docelowego, natomiast kupujący jest odpowiedzialny za wszelkie kwestie związane z odbiorem towaru oraz jego dalszym transportem do miejsca docelowego. Tego rodzaju zrozumienie warunków dostawy jest kluczowe w międzynarodowym handlu, aby uniknąć potencjalnych konfliktów i nieporozumień.

Pytanie 5

W tabeli zestawiono proporcje między masą i objętością dla przykładowych ładunków. Oblicz minimalną liczbę potrzebnych środków transportu wg objętości do przewozu 24 ton żyta, jeżeli każdy środek transportu ma przestrzeń ładunkową o wymiarach 3,60 x 1,70 x 1,10 m?

Rodzaj produktuPrzeciętna masa 1 m3 [kg]Przeciętna objętość 1 t [m3]
Pszenica7501,33
Żyto6501,50
Jęczmień6001,67
A. 40 środków transportu.
B. 6 środków transportu.
C. 36 środków transportu.
D. 4 środki transportu.
Wybierając inną opcję, można napotkać typowe błędy myślowe związane z nieprawidłowym oszacowaniem objętości ładunku oraz przestrzeni ładunkowej. Na przykład, niektóre osoby mogą skupić się wyłącznie na masie transportowanego ładunku, pomijając istotny aspekt, jakim jest objętość. W transporcie, zarówno masa, jak i objętość są kluczowe dla określenia liczby potrzebnych środków transportu. Inny błąd polega na niewłaściwym zaokrąglaniu wyników obliczeń. W przypadku obliczeń, takich jak te, gdzie wynik 5,35 zostałby zaokrąglony do 5, co jest niewłaściwe w kontekście praktycznym, ponieważ nie zapewnia dostatecznej przestrzeni na przewóz całego ładunku. Kolejnym błędem może być brak dostatecznego uwzględnienia różnych czynników wpływających na pojemność ładunkową, jak na przykład kształt i rozmiar opakowań. W rzeczywistości, efektywne planowanie transportu wymaga dokładnych obliczeń oraz przewidywania możliwych problemów związanych z przestrzenią ładunkową. Dlatego ważne jest, aby w procesach logistycznych stosować odpowiednie standardy obliczeniowe i uwzględniać wszystkie zmienne, które mogą wpłynąć na wybór liczby środków transportu.

Pytanie 6

Jak długo najmniej czasu zajmie dwuosobowej ekipie samochodu ciężarowego przewiezienie ładunku od firmy z siedzibą w Krakowie do odbiorcy w Ełku, jeśli odległość między tymi miejscowościami wynosi 650 km, a średnia prędkość handlowa ciężarówki to 50 km/h?

A. 9 godzin
B. 13 godzin
C. 15 godzin
D. 12 godzin
Poprawna odpowiedź to 13 godzin, co wynika z prostego obliczenia czasu potrzebnego na pokonanie odległości 650 km przy średniej prędkości handlowej samochodu ciężarowego wynoszącej 50 km/h. Wzór do obliczeń to czas = odległość / prędkość. Przy podstawieniu wartości: 650 km / 50 km/h otrzymujemy 13 godzin. W praktyce, czas dostawy może się różnić z uwagi na czynniki zewnętrzne, takie jak warunki drogowe, przestoje czy przerwy w trakcie podróży. W branży transportowej ważne jest przestrzeganie regulacji dotyczących czasu pracy kierowców, co ma bezpośredni wpływ na efektywność logistyczną. Optymalizacja tras oraz monitorowanie czasu dostawy są kluczowe dla zaspokojenia potrzeb klientów oraz zapewnienia płynności operacyjnej. Świadomość tych aspektów pozwala na lepsze planowanie i realizację usług transportowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Warto również zauważyć, że w przypadku większych odległości, planowanie przerw w trasie staje się niezbędne, co może wpływać na całkowity czas realizacji dostawy.

Pytanie 7

Jakie dokumenty są używane do transportu ładunków drogą lotniczą?

A. CMR, CIV
B. TIR, SMGS
C. Konosament, CIM
D. AWB, HAWB
AWB (Air Waybill) oraz HAWB (House Air Waybill) to podstawowe dokumenty stosowane w transporcie lotniczym, które pełnią kluczową rolę w logistyce i spedycji. AWB jest umową przewozu między nadawcą a przewoźnikiem lotniczym, definiującą warunki transportu oraz zobowiązania obu stron. Jest to dokument, który towarzyszy przesyłce przez cały proces transportowy, zawierający informacje o nadawcy, odbiorcy oraz szczegóły dotyczące ładunku. HAWB to natomiast dokument stosowany przez pośredników, takich jak agenci spedycyjni, którzy organizują transport w imieniu nadawcy. Obydwa dokumenty są kluczowe dla zapewnienia prawidłowego i zgodnego z przepisami przewozu towarów, a ich znajomość jest niezbędna dla każdego operatora w branży logistycznej. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak IATA (International Air Transport Association), AWB i HAWB powinny być wypełnione zgodnie z określonymi wymogami, co przyczynia się do efektywności całego procesu transportowego oraz minimalizacji ryzyka związanych z przewozem przesyłek lotniczych. Przykładem praktycznego zastosowania AWB jest przewóz towarów handlowych, gdzie dokument ten służy jako potwierdzenie odbioru przesyłki przez przewoźnika oraz jako dowód umowy między stronami.

Pytanie 8

Jaki jest wskaźnik wykorzystywania ładowności, gdy maksymalna masa całkowita pojazdu wynosi 16 t, masa własna pojazdu to 4 t, a masa ładunku wynosi 6 t?

A. 0,6
B. 0,5
C. 0,4
D. 0,7
Wskaźnik wykorzystania ładowności to coś, co naprawdę warto znać, bo pokazuje, jak dobrze wykorzystujemy możliwości naszego pojazdu. W tym przypadku mamy 16 ton jako dopuszczalną masę całkowitą, 4 tony to masa pojazdu, a ładunek waży 6 ton. Obliczenia wychodzą prosto: 6 t / (16 t - 4 t), co daje nam 0,5. To znaczy, że pojazd używa tylko połowy swojej ładowności. Fajnie byłoby lepiej wykorzystać tę przestrzeń, bo to może pomóc oszczędzić na kosztach transportu. Z doświadczenia wiem, że im lepiej wykorzystamy ładowność, tym bardziej efektywni będziemy w codziennej pracy. Warto też zwrócić uwagę na przepisy o masie całkowitej pojazdów, bo one mają wpływ na bezpieczeństwo na drogach i infrastrukturę. Rozumienie tych wskaźników jest naprawdę ważne dla każdego, kto chce działać w logistyce i transporcie.

Pytanie 9

Na trasie o długości 840 km przewóz jest realizowany przez dwuosobową ekipę, zgodnie z przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców. Pojazd porusza się z przeciętną prędkością eksploatacyjną wynoszącą 56 km/h. O której godzinie najpóźniej powinna rozpocząć pracę załoga, aby pojazd dotarł na odprawę celną o godzinie 20:45?

A. O godzinie 5:45
B. O godzinie 4:15
C. O godzinie 5:00
D. O godzinie 6:30
Odpowiedź o godzinie 5:45 jest prawidłowa, ponieważ umożliwia zrealizowanie trasy 840 km przy średniej prędkości eksploatacyjnej 56 km/h, co jest zgodne z normami przewozu towarów oraz przepisami regulującymi czas pracy kierowców. Obliczając czas przejazdu, używamy wzoru: czas = dystans / prędkość. Zatem czas podróży wynosi 840 km / 56 km/h = 15 godzin. Aby dotrzeć na odprawę celną o godzinie 20:45, załoga musi wyjechać o godzinie 20:45 - 15 godzin = 5:45. W praktyce jest to kluczowe, aby przestrzegać regulacji dotyczących czasu pracy kierowców, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach. Dobrze zorganizowany harmonogram wyjazdów, uwzględniający odpowiednie przerwy oraz odpoczynek, jest istotnym elementem efektywności transportu. Przykładowo, zgodnie z unijnymi regulacjami, kierowcy muszą przestrzegać maksymalnych czasów jazdy oraz minimalnych czasów odpoczynku, co wpływa na optymalizację planowania tras. Dlatego wyjazd o 5:45 jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży transportowej.

Pytanie 10

Jakiego typu ubezpieczenie chroni przed szkodami związanymi z utratą, ubytkiem lub uszkodzeniem przesyłki w trakcie transportu, od momentu jej przyjęcia do przewozu, aż do momentu jej wydania?

A. OC przewoźnika
B. OC zleceniobiorcy
C. OC pośrednika
D. OC zleceniodawcy
Odpowiedź "OC przewoźnika" jest prawidłowa, ponieważ ten rodzaj ubezpieczenia dotyczy odpowiedzialności przewoźnika za szkody, które mogą wystąpić w trakcie transportu towarów. Ubezpieczenie to obejmuje szkody wynikające z utraty, uszkodzenia lub zniszczenia przesyłki, począwszy od momentu jej przyjęcia do przewozu aż do momentu dostarczenia do odbiorcy. Przykładem zastosowania OC przewoźnika może być sytuacja, w której paczka zostaje uszkodzona w wyniku niewłaściwego załadunku podczas transportu. W takim przypadku przewoźnik ponosi odpowiedzialność finansową za naprawienie szkody, co chroni zarówno nadawcę, jak i odbiorcę przed stratami finansowymi. Warto podkreślić, że w praktyce branżowej, przewoźnicy są zobowiązani do posiadania odpowiednich polis ubezpieczeniowych, które są zgodne z regulacjami prawnymi oraz standardami transportowymi, takimi jak CMR (Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów). To ubezpieczenie stanowi kluczowy element zarządzania ryzykiem w logistyce oraz transporcie towarów.

Pytanie 11

TEU (twenty-foot equivalent unit) to jednostka ładunkowa odpowiadająca wymiarom kontenera

A. 20-stopowego
B. 30-stopowego
C. 45-stopowego
D. 40-stopowego
No to super, że zaznaczyłeś, że TEU to 20-stopowy kontener. To naprawdę ma sens, bo TEU to taka miara objętości w transporcie kontenerowym, która bezpośrednio odnosi się do tych standardowych kontenerów morskich. Generalnie, ten 20-stopowy kontener ma 6,1 metra, więc można powiedzieć, że to taki podstawa w logistyce morskiej. Dzięki użyciu jednostki TEU, można łatwiej robić różne obliczenia dotyczące transportu i składowania ładunków. Na przykład, gdy armatorzy planują transport towarów, to szybciej i łatwiej przeliczają różne kontenery na TEU, co bardzo pomaga w zarządzaniu miejscem na statkach. I to jest kluczowe, bo przy planowaniu portów też przydaje się wiedza o pojemności wyrażonej w TEU, żeby efektywnie przeładowywać towary. Warto pamiętać, że są też kontenery 40-stopowe, które odpowiadają 2 TEU, ale definicja TEU zawsze dotyczy tych 20-stopowych kontenerów.

Pytanie 12

W jakiej części zostały spełnione wymagania stawiane przewoźnikowi przez klienta, dotyczące możliwości śledzenia ładunku i czasu dostawy?

0 oznacza wymagania niespełnione, 1 oznacza wymagania spełnione



możliwość śledzenia przewozuczas dostawy
poniedziałek01
wtorek11
środa00
czwartek10
piątek01
A. Możliwość śledzenia przewozu - 50%, czas dostawy - 75%
B. Możliwość śledzenia przewozu - 45%, czas dostawy - 80%
C. Możliwość śledzenia przewozu - 65%, czas dostawy - 40%
D. Możliwość śledzenia przewozu - 40%, czas dostawy - 60%
Wybranie odpowiedzi, która wskazuje na możliwość śledzenia przewozu na poziomie 40% oraz czasu dostawy na poziomie 60% jest zgodne z rzeczywistym stanem spełnienia wymagań przewoźnika. W celu analizy wymagań, ważne jest zrozumienie, że możliwość śledzenia ładunku i czasu dostawy są kluczowymi aspektami w logistyce i transporcie. W przedstawionym przypadku, 40% spełnienia wymagań w zakresie śledzenia oznacza, że w 2 na 5 dni klienci mogli śledzić swój towar, co jest standardem w branży, który pozwala na bieżąco monitorować status przesyłki. Z kolei czas dostawy na poziomie 60% oznacza, że w 3 na 5 dni przesyłka dotarła na czas, co stanowi akceptowalny wynik dla wielu firm. Dobre praktyki w sektorze transportowym sugerują, że przewoźnicy powinni dążyć do co najmniej 80% spełnienia tych wymagań, aby zapewnić wysoki poziom satysfakcji klientów oraz efektywność operacyjną.

Pytanie 13

Jaką ilość pracy przewozowej zrealizował środek transportu, który na trasie Toruń – Warszawa (280 km) przewiózł ładunek o wadze 24 ton, a w drodze powrotnej ładunek o wadze 16 ton?

A. 6 720 tkm
B. 13 440 tkm
C. 8 960 tkm
D. 11 200 tkm
Poprawna odpowiedź to 11 200 tkm, co oznacza, że pojazd wykonał 11 200 tonokilometrów. Aby obliczyć całkowitą pracę przewozową, musimy wziąć pod uwagę masę ładunków oraz odległość. W drodze do Warszawy pojazd przewiózł ładunek o masie 24 ton na dystansie 280 km, co daje 24 tony * 280 km = 6 720 tkm. W drodze powrotnej przewiózł ładunek o masie 16 ton na tej samej odległości, co daje 16 ton * 280 km = 4 480 tkm. Sumując obie wartości, otrzymujemy 6 720 tkm + 4 480 tkm = 11 200 tkm. To obliczenie jest zgodne z praktykami stosowanymi w branży transportowej, które kładą nacisk na dokładne obliczanie pracy przewozowej, co jest niezbędne do optymalizacji kosztów oraz efektywności transportu. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być analiza wydajności floty transportowej, gdzie dokładne obliczenia tonokilometrów mogą pomóc w podejmowaniu strategicznych decyzji dotyczących tras i ładunków.

Pytanie 14

Podczas planowania procesu transportowego oraz oceny, czy mamy do czynienia ze spedycją prostą czy złożoną (wiązaną), zwraca się uwagę na

A. liczbę kolejno wykorzystanych środków transportu
B. zakres świadczenia usług spedycyjnych
C. rodzaj przesyłanych ładunków
D. miejsce realizacji usług spedycyjnych
W procesie transportowym kluczowym elementem do rozróżnienia pomiędzy spedycją prostą a złożoną jest liczba kolejno użytych środków transportu. Spedycja prosta odnosi się do transportu, w którym ładunek jest przewożony jednym środkiem transportu, co znacząco upraszcza proces logistyczny. Przykładem może być transport towarów tirami bez przesiadek do terminali. W przypadku spedycji złożonej, niezbędne jest skojarzenie różnych środków transportu, takich jak transport drogowy, kolejowy i morski, co może się wiązać z dodatkowymi etapami, takimi jak przeładunek. Dobrze zorganizowany proces spedycji złożonej wymaga szczegółowego planowania i koordynacji, a także znajomości przepisy prawnych i procedur celnych, co jest niezbędne w międzynarodowym transporcie. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla efektywności procesu transportowego oraz pozwala na optymalizację kosztów i czasu dostawy, co jest kluczowe w obecnej konkurencyjnej gospodarce.

Pytanie 15

Przedstawione oznakowanie, umieszczane na czołowych ścianach wagonów, informuje o

PESA Bydgoszcz S.A.
Napr. główn. 98 06 01
A. miejscu i dacie naprawy głównej.
B. rodzaju wagonu kolejowego.
C. pojemności wagonu kolejowego.
D. miejscu i dacie naprawy rewizyjnej.
Odpowiedź, która wskazuje na miejsce i datę naprawy głównej, jest prawidłowa, ponieważ oznakowanie widoczne na czołowych ścianach wagonów kolejowych pełni istotną funkcję informacyjną. W przypadku pojazdów kolejowych, naprawa główna jest kluczowym elementem utrzymania bezpieczeństwa i sprawności operacyjnej. W oznaczeniu 'PESA Bydgoszcz S.A. Napr. głów. 98 06 01', pierwsza część informuje o producencie lub zakładzie odpowiedzialnym za przeprowadzenie naprawy, co jest istotne dla monitorowania jakości serwisów. Skrót 'Napr. głów.' oznacza, że przywołane dane dotyczą naprawy głównej, która jest bardziej kompleksowa i znacząca niż naprawa rewizyjna. Data '98 06 01' dostarcza informacji o czasie wykonania naprawy, co jest kluczowe przy planowaniu przyszłych przeglądów technicznych. W kontekście branży kolejowej, zgodnie z normami UIC oraz krajowymi przepisami, regularne naprawy główne są niezbędne dla zapewnienia niezawodności i bezpieczeństwa transportu kolejowego. Właściwe interpretowanie takich oznakowań pozwala specjalistom na lepsze zarządzanie flotą i planowanie serwisowania.

Pytanie 16

Jednolity Dokument Administracyjny SAD stanowi wszechstronny formularz statystyczny, który pełni rolę

A. prognozy przychodów i wydatków
B. faktury pro forma
C. dowodu przeprowadzenia analizy konkurencyjności usług
D. wniosku o wszczęcie postępowania celnego
Odpowiedzi, które nie wskazują na rolę Jednolitego Dokumentu Administracyjnego SAD jako wniosku o wszczęcie postępowania celnego, opierają się na mylnych założeniach. Na przykład, traktowanie SAD jako faktury pro forma jest błędne, ponieważ faktura pro forma jest dokumentem handlowym, który nie ma bezpośredniego wpływu na procedury celne. Faktura ta jest używana głównie w obrocie towarami dla celów informacyjnych i nie jest uznawana za dokument celny. Z kolei dowód badania konkurencyjności usług nie ma związku z procedurami celnymi, a jego rola koncentruje się na analizie rynku, co jest całkowicie odmiennym kontekstem. Prognoza przychodów i rozchodów również nie pasuje do definicji SAD, ponieważ jest to narzędzie finansowe, a nie dokument celny. Typowym błędem w myśleniu o tych odpowiedziach jest pomylenie celów i funkcji różnych dokumentów używanych w handlu i administracji. Każdy z wymienionych dokumentów pełni inną rolę i ma swoje konkretne zastosowanie, co podkreśla znaczenie znajomości procedur celnych oraz ich dokumentacji w kontekście międzynarodowego handlu.

Pytanie 17

Załadunkiem jednostkowym, który został umieszczony na palecie płaskiej lub w palecie skrzyniowej o objętości nieprzekraczającej 1 m3 i jest przystosowany do transportu przy użyciu sprzętu z widłami, jest

A. naczepa siodłowa
B. kontener
C. nadwozie samochodowe wymienne
D. paletowa jednostka ładunkowa
Paletowa jednostka ładunkowa jest terminem odnoszącym się do konkretnych rodzajów ładunków, które są przystosowane do transportu i przeładunku z wykorzystaniem specjalistycznych urządzeń, takich jak wózki widłowe. Charakteryzuje się ona standardowymi wymiarami, co ułatwia jej manipulację i składowanie w magazynach oraz na pojazdach transportowych. Wymienione w pytaniu warunki, takie jak pojemność nieprzekraczająca 1 m³, wskazują na typowe rozmiary palet, które są najczęściej stosowane w logistyce. Przykładem zastosowania paletowej jednostki ładunkowej może być transport towarów spożywczych w zamrożonych warunkach, gdzie palety są używane do stabilizacji i ochrony produktów. Dobrą praktyką w branży jest stosowanie palet euro, które mają wymiary 1200 x 800 mm, co pozwala na efektywne wykorzystanie przestrzeni transportowej oraz magazynowej, minimalizując straty przestrzenne. Dodatkowo, paletowe jednostki ładunkowe są zgodne z normami międzynarodowymi, co ułatwia ich akceptację w transporcie międzynarodowym.

Pytanie 18

Jakie jest obliczenie tury kontenera, gdy całkowita masa kontenera wraz z ładunkiem wynosi 28 520 kg, a masa towaru umieszczonego w kontenerze to 24 540 kg?

A. 8 520 kg
B. 2 450 kg
C. 3 980 kg
D. 4 540 kg
Dobra robota! Odpowiedź 3 980 kg to wynik, który dostajemy dzięki prostej zasadzie obliczania tury kontenera. Tara kontenera to po prostu jego masa bez ładunku. W tym przypadku do obliczenia jej używamy całkowitej masy kontenera z ładunkiem, czyli 28 520 kg, i odejmujemy od niej masę towaru, która wynosi 24 540 kg. Licząc: 28 520 kg - 24 540 kg dostajemy 3 980 kg. W logistyce to ważne, bo jeśli dobrze rozumiemy, jak to działa, to lepiej zarządzamy ładunkiem. Dzięki temu mamy pewność, że kontenery są dobrze załadowane i transportowane zgodnie z normami bezpieczeństwa. W branży logistycznej musimy też pamiętać, że błędy w obliczeniach mogą bardzo podnieść koszty transportu. Podsumowując, znajomość i umiejętność liczenia tury to fundament, który naprawdę się przydaje, żeby uniknąć problemów z nadwagą kontenerów przy transportach.

Pytanie 19

W pojazdach transportowych, w których temperatura jest utrzymywana na stałym poziomie przez cały czas trwania transportu, przewozi się ładunki

A. wrażliwe na zmiany temperatury
B. wrażliwe na działanie wilgoci
C. wrażliwe na obce zapachy
D. wrażliwe na wpływ światła
Odpowiedź "wrażliwe na zmiany temperatury" jest poprawna, ponieważ wiele ładunków, takich jak produkty spożywcze, leki czy chemikalia, wymaga utrzymania stałej temperatury podczas transportu, aby zachować swoje właściwości i bezpieczeństwo. Na przykład, niektóre leki biologiczne muszą być przewożone w temperaturze od 2 do 8 stopni Celsjusza, aby nie straciły skuteczności. W branży transportowej stosuje się różne technologie, takie jak kontenery chłodnicze czy systemy monitorujące temperaturę, aby zapewnić wymagane warunki. Zgodnie z normami, takimi jak GDP (Dobre Praktyki Dystrybucyjne), firmy muszą dbać o odpowiednie warunki transportu, co obejmuje monitorowanie temperatury, aby zapewnić jakość ładunków. Utrzymywanie stałej temperatury jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka uszkodzeń i strat, co jest istotne zarówno dla bezpieczeństwa konsumentów, jak i dla ochrony wartości ładunków.

Pytanie 20

Na prośbę spedytora firma transportowa wykonuje regularne przewozy na ustalonej trasie o długości 220 km. Przewozy odbywają się dwa razy dziennie przez 3 dni w tygodniu. Stawka za kilometr wynosi 2,80 zł/km netto. Jaką kwotę netto otrzyma firma transportowa za pracę w ciągu tygodnia?

A. 3 696,00 zł
B. 1 232,00 zł
C. 1 848,00 zł
D. 616,00 zł
Kiedy osoba nie wybiera poprawnej odpowiedzi, często chodzi o błędy w obliczeniach – można pomylić się w liczbie kursów albo w długości trasy. Na przykład, jeśli ktoś dostaje 1 232,00 zł, to prawdopodobnie pomógł sobie za małą ilością kursów albo niewłaściwą stawką. Zwykle takie błędy wynikają z nie do końca jasnego zrozumienia, co mówi pytanie. Przykładowo, kluczowym błędem może być niepoliczenie całkowitego dystansu, który powinien być uwzględniony w obliczeniach. W tym wypadku z dwoma kursami dziennie przez trzy dni musimy mieć na uwadze 1 320 km. Dlatego, źle interpretując dane, łatwo można się pomylić. Wiedza o tym, jak używać wzorów do obliczeń w transporcie, jest naprawdę ważna dla zarządzania kosztami. i pamiętajmy, że precyzja w tych kalkulacjach w transporcie jest kluczowa, bo każdy błąd może mieć wpływ na zyski firmy. Dlatego koniecznie warto zwrócić uwagę na każdy detal w obliczeniach, żeby nie wpaść w pułapki błędnych konkluzji.

Pytanie 21

Ile maksymalnie paletowych jednostek ładunkowych (pjł) stworzonych na paletach typu EUR można załadować na naczepę o wymiarach wewnętrznych skrzyni ładunkowej 13600 × 2450 × 2750 mm (dł. × szer. × wys.) oraz ładowności 24 000 kg? Wysokość pjł wynosi 1400 mm, pjł można układać w naczepie, a waga brutto jednej pjł to 930 kg?

A. 33 pjł
B. 34 pjł
C. 25 pjł
D. 26 pjł
Odpowiedź 25 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) jest prawidłowa z kilku powodów. Aby obliczyć maksymalną liczbę pjł, należy uwzględnić zarówno wymiary objętościowe naczepy, jak i jej ładowność. Wymiary wewnętrzne skrzyni ładunkowej naczepy wynoszą 13600 mm długości, 2450 mm szerokości oraz 2750 mm wysokości. Wysokość pojedynczej pjł wynosi 1400 mm, co pozwala na piętrzenie ładunków. Wysokość naczepy (2750 mm) pozwala na ułożenie dwóch pjł w pionie (2 x 1400 mm = 2800 mm przekracza wysokość naczepy, więc można ułożyć jedną pjł). Obliczając powierzchnię, wymiary naczepy (13600 mm x 2450 mm) umożliwiają zmieszczenie 8 pjł wzdłuż długości (13600 mm / 800 mm = 17, a 17 > 8) oraz 3 pjł w szerokości (2450 mm / 1200 mm = 2,5, co zaokrąglamy do 2 pjł). Całkowita liczba pjł w jednej warstwie to 8 x 2 = 16. Licząc jedną warstwę, nie przekraczamy ładowności naczepy (16 pjł x 930 kg = 14880 kg, co jest poniżej 24000 kg). Dlatego maksymalna liczba pjł, jaką można załadować, wynosi 25. Praktycznie, odpowiednie planowanie przestrzeni ładunkowej ma kluczowe znaczenie w logistyce, co potwierdzają standardy branżowe, takie jak ISO 3874, które wskazują na efektywność załadunku i bezpieczeństwo transportu.

Pytanie 22

Jaka będzie wysokość podatku VAT za transport ładunku, jeśli wartość netto usługi wynosi 2 350,00 zł, a stawka VAT wynosi 23%?

A. 1 910,57 zł
B. 540,50 zł
C. 235,00 zł
D. 2 890,50 zł
Odpowiedź 540,50 zł jest prawidłowa, ponieważ kwotę podatku VAT obliczamy, stosując stawkę podatku do wartości netto usługi. W tym przypadku wartość netto wynosi 2 350,00 zł, a stawka VAT to 23%. Aby obliczyć kwotę VAT, należy wykonać następujące działanie: 2 350,00 zł * 0,23 = 540,50 zł. Zrozumienie tej procedury jest kluczowe dla osób pracujących w księgowości oraz firmach zajmujących się usługami, ponieważ poprawne naliczenie VAT ma wpływ na późniejsze rozliczenia podatkowe oraz sprawozdania finansowe. W praktyce, wiele przedsiębiorstw korzysta z programów księgowych, które automatyzują te obliczenia, jednak znajomość podstawowych zasad pozostaje niezbędna dla nadzoru nad prawidłowością transakcji. Ponadto, znajomość stawek VAT oraz reguł ich naliczania jest ważna w kontekście planowania finansowego oraz zarządzania kosztami w firmie, co wpływa na ogólną efektywność operacyjną.

Pytanie 23

Jakie przepisy konwencji powinny być stosowane przy transporcie drogowym artykułów niebezpiecznych?

A. ATP
B. ADR
C. TIR
D. CRM
Odpowiedź ADR jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do międzynarodowych przepisów dotyczących przewozu artykułów niebezpiecznych drogą. Konwencja ADR, czyli umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych, określa szczegółowe wymogi dotyczące klasyfikacji, pakowania, oznakowania oraz dokumentacji przesyłek. Przykładem zastosowania tych przepisów jest transport chemikaliów, które mogą być klasyfikowane jako substancje wybuchowe, toksyczne czy łatwopalne. W praktyce oznacza to, że firmy zajmujące się przewozem tych materiałów muszą zapewnić odpowiednie szkolenia dla kierowców, stosować właściwe oznakowanie pojazdów i przestrzegać procedur awaryjnych w przypadku wypadku. Zastosowanie przepisów ADR ma na celu nie tylko bezpieczeństwo transportu, ale także ochronę środowiska oraz zdrowia publicznego. Warto także zauważyć, że przestrzeganie konwencji ADR jest często wymagane prawnie w wielu krajach, co czyni ją kluczowym elementem w branży transportowej.

Pytanie 24

Współczynnik wykorzystania ładowności środka transportu, to relacja

A. nominalnej objętości środka transportu do objętości ładunku, który jest przewożony
B. objętości przewożonego ładunku w stosunku do nominalnej objętości środka transportu
C. nominalnej ładowności środka transportu do masy przewożonego ładunku
D. masy przewożonego ładunku do nominalnej ładowności środka transportu
Współczynnik wykorzystania ładowności pojazdu, definiowany jako stosunek masy przewożonego ładunku do nominalnej ładowności pojazdu, jest kluczowym wskaźnikiem efektywności transportu. Oznacza to, że pokazuje, jak efektywnie wykorzystujemy dostępne możliwości przewozowe pojazdu. W praktyce, wyższy współczynnik oznacza, że pojazd jest wykorzystywany bardziej efektywnie, co przekłada się na zmniejszenie kosztów transportu oraz lepsze zarządzanie zasobami. Przykładowo, w logistyce i transporcie towarów, monitorując ten wskaźnik, menedżerowie mogą podejmować decyzje dotyczące optymalizacji tras i ładunków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. W standardach branżowych, takich jak ISO 9001, efektywność operacyjna jest kluczowym elementem jakości zarządzania, dlatego znajomość i umiejętność obliczania współczynnika wykorzystania ładowności ma istotne znaczenie dla każdej organizacji zajmującej się transportem.

Pytanie 25

Formuły handlowe INCOTERMS 2010 takie jak FAS, FOB, CFR i CIF dotyczą wyłącznie transportu

A. wodnego
B. szynowego
C. powietrznego
D. drogowego
Formuły handlowe INCOTERMS 2010, takie jak FAS, FOB, CFR i CIF, są ściśle związane z transportem wodnym. Oznaczają one różne sposoby przenoszenia odpowiedzialności i kosztów pomiędzy sprzedawcą a kupującym. Na przykład, w przypadku FOB (Free on Board), sprzedawca dostarcza towary na pokład statku, co oznacza, że ryzyko i koszty przechodzą na kupującego w momencie, gdy towary przekraczają burtę statku. Podobnie, w przypadku CFR (Cost and Freight), sprzedawca ponosi koszty transportu do portu docelowego, ale ryzyko przechodzi na kupującego w momencie załadunku towaru na statek. CIF (Cost, Insurance and Freight) dodatkowo wymaga od sprzedawcy zapewnienia ubezpieczenia towarów w trakcie transportu. Zrozumienie tych terminów jest kluczowe w handlu międzynarodowym, ponieważ pozwala na dokładne określenie obowiązków i odpowiedzialności stron.

Pytanie 26

Jak określa się przekazanie wykonywania usług zewnętrznej, wyspecjalizowanej firmie na podstawie umowy?

A. Kooperacja
B. Benchmarking
C. Outsourcing
D. Searching
Odpowiedź "Outsourcing" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do praktyki polegającej na powierzeniu zewnętrznemu dostawcy zadań lub usług, które wcześniej były realizowane wewnętrznie przez firmę. Outsourcing pozwala na skoncentrowanie się na podstawowych kompetencjach przedsiębiorstwa, zmniejszenie kosztów operacyjnych oraz dostęp do specjalistycznych umiejętności i technologii. Przykłady zastosowania outsourcingu obejmują usługi IT, zarządzanie kadrami, księgowość oraz obsługę klienta. Firmy często decydują się na outsourcing w celu zwiększenia efektywności i elastyczności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Warto zauważyć, że outsourcing może przyczynić się do poprawy jakości świadczonych usług poprzez współpracę z wyspecjalizowanymi firmami. Przykładem może być sytuacja, gdy firma technologiczna zleca wsparcie techniczne zewnętrznemu dostawcy, co pozwala im skupić się na rozwoju produktów. Outsourcing jest szeroko uznawany w standardach zarządzania, takich jak ISO 9001, które kładą nacisk na efektywność i jakość procesów.

Pytanie 27

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ długość wewnętrzną kontenera ładunkowego typu 1BX.

TypDługość
zew. mm
Długość
wew. mm
Szerokość
zew. mm
Szerokość
wew. mm
Wysokość
zew. mm
Wysokość
wew. mm
1AA12192119982438233025912350
1A12192119982438233024382197
1AX121921199824382330<2438-
1BB912589312438233025912350
1B912589312438233024382197
1BX9125893124382330<2438-
1CC605858672438233025912350
1C605858672438233024382197
1CX6058586724382330<2438-
1D299128022438233024382197
1DX2991280224382330<2438-
A. 6 058 mm
B. 9 125 mm
C. 8 931 mm
D. 2 438 mm
Poprawna odpowiedź to 8 931 mm, ponieważ długość wewnętrzna kontenera ładunkowego typu 1BX zgodnie z danymi zawartymi w tabeli wynosi właśnie tę wartość. Wiedza na temat wymiarów kontenerów jest kluczowa w logistyce i transporcie, ponieważ pozwala na optymalne planowanie załadunku oraz efektywne zarządzanie przestrzenią ładunkową. W praktyce, znajomość tych wymiarów umożliwia również lepsze dopasowanie towarów do dostępnej przestrzeni, co z kolei zmniejsza ryzyko uszkodzeń podczas transportu. W branży transportowej stosuje się różne standardy, takie jak ISO, które regulują wymiary kontenerów, zapewniając ich kompatybilność oraz ułatwiając międzynarodowy handel. Zrozumienie tych norm jest niezbędne dla profesjonalistów zajmujących się logistyką, aby skutecznie zarządzać procesami transportowymi.

Pytanie 28

Jakim typem środka transportu należy przewozić artykuły głęboko mrożone?

A. izoterma zwykła.
B. chłodnia.
C. izoterma wzmocniona.
D. furgon.
Chłodnia jest odpowiednim środkiem transportu do przewozu artykułów głęboko mrożonych, ponieważ jest specjalnie zaprojektowana do utrzymywania niskich temperatur potrzebnych do zachowania jakości i bezpieczeństwa produktów mrożonych. W przeciwieństwie do furgonów i izoterm, które mogą nie mieć wystarczającej izolacji termicznej oraz precyzyjnego systemu chłodzenia, chłodnie zapewniają stabilną temperaturę przez dłuższy czas. Na przykład w transporcie ryb czy mięsa, konieczne jest, aby temperatura nie przekraczała -18°C, co jest standardem w branży spożywczej. Użycie chłodni pozwala na dostarczenie produktów do punktów sprzedaży z zachowaniem ich świeżości, co jest kluczowe dla zadowolenia klientów oraz przestrzegania norm sanitarnych. Dodatkowo, chłodnie często posiadają systemy monitorowania temperatury, co zwiększa bezpieczeństwo przewozu. W praktyce, transport na dużą skalę żywności mrożonej, takiej jak lody czy gotowe posiłki, bez odpowiedniej chłodni, mógłby prowadzić do dużych strat finansowych i niezgodności z normami jakościowymi.

Pytanie 29

Podaj formułę Incoterms 2010, która oznacza, że: "Sprzedający jest odpowiedzialny za dostarczenie towaru do wskazanej lokalizacji, a jego rozładunek należy do kupującego. Sprzedający nie ponosi też kosztów związanych z odprawą celną oraz nie zajmuje się sprawami dokumentacyjnymi"?

A. FAS (Free Alongside Ship)
B. DAP (Delivered at Place)
C. FOB (Free on Board)
D. DDP (Delivered Duty Paid)
Odpowiedź DAP (Delivered at Place) jest poprawna, ponieważ definiuje warunki, w których sprzedający jest zobowiązany do dostarczenia towaru do określonego miejsca przeznaczenia. Przy tym, odpowiedzialność za rozładunek oraz koszty związane z odprawą celną w kraju przeznaczenia leżą po stronie kupującego. Taka forma dostawy jest szczególnie korzystna w transakcjach międzynarodowych, gdzie sprzedający może zorganizować transport do określonego miejsca, a kupujący nie musi martwić się o szczegóły transportu, co pozwala na uproszczenie logistyki. Przykładem zastosowania DAP może być dostawa maszyn przemysłowych do fabryki kupującego, gdzie sprzedający dostarcza maszyny do bramy zakładu, a następnie kupujący zajmuje się ich rozładunkiem. Zastosowanie DAP jest zgodne z zaleceniami Incoterms 2010, które promują przejrzystość i odpowiedzialność w umowach handlowych, co jest kluczowe w obrocie międzynarodowym.

Pytanie 30

Ustawa reguluje wymagania kwalifikacyjne, które powinien spełniać kierowca zajmujący się zarobkowymi przewozami drogowymi, a także zasady przyznawania licencji na wykonywanie transportu drogowego?

A. prawo przewozowe
B. o czasie pracy kierowców
C. prawo o ruchu drogowym
D. o transporcie drogowym
Wybór odpowiedzi związanych z prawem o ruchu drogowym, czasem pracy kierowców czy prawem przewozowym nie oddaje pełnego kontekstu regulacji dotyczących zarobkowych przewozów drogowych. Prawo o ruchu drogowym koncentruje się głównie na przepisach dotyczących samego ruchu pojazdów, zasad bezpieczeństwa oraz organizacji transportu, ale nie obejmuje szczegółowych wymogów dotyczących kwalifikacji kierowców ani zasad wydawania licencji na transport. Z kolei ustawa o czasie pracy kierowców dotyczy regulacji związanych z organizacją pracy kierowców oraz czasu prowadzenia pojazdów, co jest istotne, ale nie definiuje zasad kwalifikacji zawodowych niezbędnych do wykonywania transportu. Prawo przewozowe odnosi się bardziej do umów przewozowych i odpowiedzialności przewoźników, a nie szczegółowo do wymagań dla kierowców. Zrozumienie różnic między tymi regulacjami jest kluczowe dla prowadzenia działalności transportowej. Często osoby myślą, że wystarczą podstawowe informacje o przepisach ruchu drogowego, co prowadzi do pomijania istotnych kwestii dotyczących kwalifikacji zawodowych, które są kluczowe dla legalnego i bezpiecznego wykonywania przewozów. Właściwe podejście do regulacji w obszarze transportu drogowego wymaga całościowego spojrzenia na regulacje, a nie tylko na wybrane fragmenty przepisów, co jest istotne dla działających w branży przewoźników i kierowców.

Pytanie 31

Jaką powierzchnię magazynu należy zarezerwować dla składowania 30 kontenerów 40 stopowych typu Open Top w dwóch warstwach?

TypDługość zewnętrzna
mm
Długość wewnętrzna
mm
Szerokość zewnętrzna
mm
Szerokość wewnętrzna
mm
Wysokość zewnętrzna
mm
Wysokość wewnętrzna
mm
Open Top12098118982430223028962695
Flat Rack12196119982432233025912350
Open Top599558672398233025912197
A. Ok. 441 m2
B. Ok. 398 m2
C. Ok. 445 m2
D. Ok. 216 m2
Odpowiedź "Ok. 441 m2" jest całkiem trafna. Gdy liczymy powierzchnię magazynu dla 30 kontenerów 40-stopowych ustawionych w dwóch warstwach, musimy dobrze postarać się z uwzględnieniem miejsca, które one zajmują. Powierzchnia jednego kontenera to raptem 29,37414 m2, więc w jednej warstwie zmieści się 15 kontenerów. Stąd wychodzi łącznie około 440,6121 m2. Po zaokrągleniu dostajemy te 441 m2, które w praktyce jest naprawdę istotne. W logistyce to planowanie przestrzeni jest kluczowe, bo pozwala na lepsze zarządzanie magazynem. Warto też pomyśleć o normach ISO, które są bardzo pomocne w składowaniu i transporcie. Dobrze je stosować, bo zapewniają bezpieczeństwo i efektywność operacyjną. Pamiętaj, że kontenery typu Open Top, które można ładować z góry, wymagają odpowiedniego rozplanowania. Musimy mieć na uwadze przestrzeń dookoła, bo to ma duże znaczenie dla sprawności operacji.

Pytanie 32

W kontenerze 20' o maksymalnej ładowności 22 ton oraz objętości 33 m3 załadowano 22 palety, z których każda waży 500 kg i ma objętość 1,35 m3. Jakie jest współczynnikiem wykorzystania objętości kontenera?

A. 0,75
B. 0,90
C. 0,85
D. 0,95
Współczynnik wykorzystania pojemności kontenera oblicza się, dzieląc objętość załadunku przez całkowitą objętość kontenera. W tym przypadku, każda paleta zajmuje 1,35 m³, a mamy 22 palety, co daje łączną objętość 22 * 1,35 m³ = 29,7 m³. Całkowita pojemność kontenera wynosi 33 m³. Zatem współczynnik wykorzystania pojemności obliczamy jako: 29,7 m³ / 33 m³ ≈ 0,90. Taki wynik pokazuje, że kontener jest w 90% wykorzystywany, co jest bardzo efektywnym wynikiem w kontekście transportu i logistyki. W praktyce, dążenie do maksymalnego wykorzystania pojemności kontenerów jest kluczowe dla optymalizacji kosztów transportu oraz zmniejszenia emisji CO2. W branży logistycznej standardem jest dążenie do osiągania współczynnika wykorzystania w przedziale 80-90%, co pozwala na ekonomiczne i ekologiczne wykorzystanie zasobów. Efektywne planowanie ładunku i umiejętne rozkładanie jednostek ładunkowych w kontenerze są niezbędne dla zminimalizowania niepotrzebnych kosztów i strat przestrzeni.

Pytanie 33

Co oznacza formuła handlowa Incoterms 2020 FCA (Free Carrier)?

A. franco statek
B. franco przewoźnik
C. loco magazyn odbiorcy
D. loco magazyn dostawcy
Zrozumienie formuły handlowej FCA jest kluczowe, a błędne interpretacje mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w transakcjach handlowych. Odpowiedzi wskazujące na 'loco magazyn odbiorcy' lub 'loco magazyn dostawcy' sugerują, że odpowiedzialność sprzedawcy kończy się w jego własnym magazynie lub w magazynie kupującego, co jest sprzeczne z definicją FCA. W rzeczywistości, w ramach FCA, sprzedaż i ryzyko przenoszą się na kupującego dopiero po dostarczeniu towaru do przewoźnika, co może być w zupełnie innym miejscu, a nie w magazynie dostawcy czy odbiorcy. W przypadku 'franco statek' pojawia się dodatkowe nieporozumienie, ponieważ termin ten odnosi się do innej formuły, w której sprzedawca musi dostarczyć towar na statek, co wiąże się z innym poziomem odpowiedzialności. Często spotykany błąd myślowy polega na utożsamianiu różnych terminów Incoterms, co prowadzi do nieporozumień w zakresie odpowiedzialności i ryzyka. W praktyce, nieprawidłowe przypisanie odpowiedzialności w umowie może skutkować stratami finansowymi, opóźnieniami w dostawach oraz sporami prawnymi. Dlatego tak ważne jest, aby dobrze zrozumieć, jak różne formuły handlowe wpływają na procesy logistyczne i warunki umowy.

Pytanie 34

Najbardziej popularnym oraz najtańszym w transporcie kontenerem do przewozu małych i ciężkich przesyłek, znanych w terminologii spedytorów jako "gęste", jest

A. 40' High Cube Dry Container
B. 20' Dry Freight Container
C. 40' Dry Freight Container
D. 45' High Cube Dry Container
20' Dry Freight Container to najczęściej wybierany kontener do transportu małych i ciężkich przesyłek, znanych jako "gęste" w terminologii spedytorów. Jego popularność wynika z optymalnych wymiarów, które pozwalają na maksymalne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej przy zachowaniu konkurencyjnych kosztów transportu. W przypadku przesyłek o dużej gęstości, jak np. stal czy materiały budowlane, 20' kontener zapewnia efektywną organizację ładunku oraz zmniejsza ryzyko uszkodzeń. Dodatkowo, ze względu na mniejsze wymiary, jest bardziej elastyczny w transporcie, co pozwala na łatwiejsze manewrowanie w portach i na drogach. Standardowe wymiary kontenera 20' to 6,058 m długości, 2,438 m szerokości oraz 2,591 m wysokości, co czyni go idealnym rozwiązaniem do transportu w ograniczonej przestrzeni. Korzystanie z tego typu kontenera jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co sprawia, że jest to wiodący wybór w logistyce międzynarodowej.

Pytanie 35

Klient zlecił wykonanie pieca o wymiarach 1 200 x 1 180 x 2 340 mm (dł. x szer. x wys.). Jaką paletę należy wybrać, aby stworzyć paletową jednostkę ładunkową z piecem, tak aby ładunek nie wystawał poza granice palety?

A. Paletę powiększoną o wymiarach 1 200 x 1 200 x 144 mm
B. Paletę przemysłową o wymiarach 1140 x 1 140 x 138 mm
C. Paletę o wymiarach 1 200 x 1 000 x 144 mm
D. Paletę o wymiarach 1 200 x 800 x 144 mm
Wybór niewłaściwej palety często wynika z błędnego oszacowania wymagań dotyczących wymiarów ładunku. Paleta przemysłowa o wymiarach 1 140 x 1 140 mm jest zbyt mała, aby skutecznie pomieścić piec o wymiarach 1 200 x 1 180 x 2 340 mm, co spowoduje, że ładunek będzie wystawał poza obrys palety. W przypadku palety o wymiarach 1 200 x 800 mm, jej szerokość nie jest wystarczająca, aby pomieścić piec w jego najszerszym punkcie, co również prowadzi do niebezpieczeństwa przewożenia niestabilnego ładunku. Użycie palety o wymiarach 1 200 x 1 000 mm to kolejny błąd, ponieważ nie zapewnia wystarczającej powierzchni, aby pomieścić długość i szerokość zamówionego pieca. Kluczowym aspektem przy wyborze palety jest przemyślane podejście do wymagań transportowych oraz przestrzeganie norm dotyczących stabilności ładunku. Prawidłowe określenie wymagań dotyczących palet jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka związanego z uszkodzeniami ładunków oraz wypadkami w transporcie. Zastosowanie palet, które nie spełniają tych wymagań, może prowadzić do zwiększenia kosztów, w tym wydatków związanych z naprawą uszkodzonych towarów oraz opóźnień w dostawach.

Pytanie 36

Ilustracja przedstawia przewóz ładunku

Ilustracja do pytania
A. masowego.
B. półmasowego.
C. mieszanego.
D. drobnicowego.
Wybór odpowiedzi dotyczących przewozu ładunku mieszanego, półmasowego lub drobnicowego jest błędny z kilku kluczowych powodów. Transport mieszany obejmuje różne rodzaje ładunków, co nie znajduje odzwierciedlenia w przedstawionym na ilustracji pociągu transportującym jednorodny ładunek. W kontekście przewozu masowego, istotne jest, aby ładunek był homogeniczny, co nie jest zgodne z definicją transportu mieszanego, w którym różne towary są przewożone razem. W przypadku półmasowego przewozu, mamy do czynienia z transportem, który łączy cechy transportu masowego i drobnicowego, co w tym przypadku również nie sprawdza się, ponieważ ilustracja przedstawia wyłącznie masowy ładunek. Drobnicowy transport z kolei odnosi się do przewozu małych, często pakowanych jednostek towarowych, co także nie pasuje do obrazu pociągu towarowego widocznego na ilustracji. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków mogą obejmować niepewność w klasyfikacji ładunków oraz zamieszanie dotyczące pojęć związanych z różnymi rodzajami transportu. W branży transportowej, precyzyjne zrozumienie różnic między tymi kategoriami jest kluczowe dla efektywnego planowania oraz realizacji przewozów. Znajomość standardów branżowych oraz zasad logistyki pozwala na lepsze podejmowanie decyzji w praktyce transportowej.

Pytanie 37

W formułach grupy F sprzedawca jest zobowiązany dostarczyć towar do punktu załadunku

A. na własny koszt i ryzyko
B. na koszt nabywcy i ryzyko sprzedawcy
C. na koszt własny i ryzyko nabywcy
D. na koszt i ryzyko nabywcy
Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że koszty lub ryzyko przenoszone są na kupującego, jest mylny i opiera się na nieprawidłowym zrozumieniu zasad odpowiedzialności w transakcjach handlowych. Odpowiedzi, które wskazują, że kupujący ponosi koszty transportu lub ryzyko przed załadunkiem, ignorują podstawowe założenia dotyczące incoterms. Na przykład, w przypadku opcji, w której kupujący miałby ponosić odpowiedzialność za ryzyko, sprzedający mógłby być zobowiązany do dostarczenia towaru w niepełnym zakresie, co nie odpowiada standardom handlu międzynarodowego. Inny błąd myślowy to założenie, że w sytuacji, gdy sprzedający ponosi koszty, nie ma również związku z ryzykiem – to obie te kwestie są ze sobą ściśle związane i wynikają z definicji warunków dostaw. Zrozumienie, że w warunkach F sprzedający ma pełną odpowiedzialność do momentu załadunku, jest kluczowe. Dodatkowo, omijanie tego aspektu prowadzi do niewłaściwego planowania logistycznego oraz do potencjalnych sporów prawnych w przypadku problemów z dostawą. Na rynku międzynarodowym kluczowe jest również stosowanie precyzyjnych rozliczeń i umów, aby uniknąć nieporozumień, które mogą wynikać z różnicy w interpretacji warunków dostawy.

Pytanie 38

Do narzędzi marketingowych stosowanych w transporcie w celu promowania marki usług oraz jej producenta zaliczamy:

A. nazwa przedsiębiorstwa, emblemat, charakterystyczna kolorystyka, efektowna reklama
B. niejasny komunikat reklamowy, kierowcy, lokalizacja firmy z dala od centrum miasta
C. różnorodna kolorystyka, zróżnicowany tabor, lokalizacja przedsiębiorstwa w centrum miasta
D. emblemat firmy, atrakcyjni kierowcy, różne modele samochodów
Wybór nazwy firmy, logo, charakterystycznej kolorystyki oraz atrakcyjnej reklamy jako instrumentów marketingowych w transporcie jest kluczowy, gdyż te elementy są fundamentami budowania marki. Nazwa firmy i logo to podstawowe atrybuty identyfikujące przedsiębiorstwo na rynku, ułatwiające jego zapamiętywanie przez klientów. Charakterystyczna kolorystyka wzmacnia rozpoznawalność marki, co jest istotne w branży transportowej, gdzie konkurencja jest duża. Atrakcyjna reklama, zarówno w formie tradycyjnej, jak i cyfrowej, przyciąga uwagę potencjalnych klientów, a skutecznie zaprojektowane kampanie promocyjne mogą znacząco zwiększyć świadomość marki. Przykłady dobrych praktyk obejmują znane marki transportowe, które używają spójnych wizualnych elementów w swoich pojazdach, co pozwala na łatwe rozpoznawanie w przestrzeni publicznej. Użycie tych instrumentów marketingowych zgodnie z aktualnymi trendami, takimi jak personalizacja i targetowanie, może skutkować większą lojalnością klientów oraz pozytywnym wizerunkiem firmy.

Pytanie 39

W pojeździe o pojemności 88 m3 oraz maksymalnej ładowności 24 ton załadowano 64 beczki o wymiarach (śred. x wys.) 1 100 x 1 100 mm i masie brutto każdej z nich wynoszącej 225 kg. Jakie jest masowe wykorzystanie pojazdu?

A. 0,87
B. 0,60
C. 0,97
D. 0,40
Aby obliczyć masowy współczynnik wykorzystania pojazdu, należy najpierw ustalić całkowitą wagę załadunku oraz maksymalne dopuszczalne obciążenie. W tym przypadku załadowano 64 beczki, z których każda ma masę brutto 225 kg. Zatem całkowita masa ładunku wynosi 64 x 225 kg = 14 400 kg, co odpowiada 14,4 ton. Pojazd ma granicę ładowności wynoszącą 24 tony. Masowy współczynnik wykorzystania obliczamy jako stosunek masy ładunku do maksymalnej ładowności, co daje nam 14,4 tony / 24 tony = 0,60. Oznacza to, że pojazd wykorzystuje 60% swojej ładowności. W praktyce, osiągnięcie takiego wskaźnika jest kluczowe dla efektywności transportu, a także dla optymalizacji kosztów przewozu. W transporcie drogowym zaleca się, aby ten współczynnik wynosił co najmniej 0,65, jednak w zależności od specyfiki ładunku oraz wymagań klienta, wartość 0,60 jest akceptowalna.

Pytanie 40

Jakie zasady handlowe, używane przede wszystkim w kontekście podziału wydatków, towarzyszą transportowi kombinowanemu od miejsca zakupu do celu?

A. Incoterms
B. Combiterms
C. CEMT
D. FIATA
Odpowiedzi, które wskazują na Incoterms, FIATA lub CEMT, nie odnoszą się bezpośrednio do specyfiki transportu kombinowanego i podziału kosztów. Incoterms, chociaż są szeroko stosowane do definiowania warunków sprzedaży i zobowiązań stron, nie są zaprojektowane z myślą o multimodalnym transporcie. Oferują one standardy dotyczące transportu, ale nie uwzględniają złożoności związanej z używaniem różnych środków transportu w jednej operacji. FIATA, z kolei, to organizacja, która reprezentuje interesy pośredników transportowych, ale sama w sobie nie definiuje reguł dotyczących podziału kosztów przy transporcie kombinowanym. Z kolei CEMT dotyczy zezwoleń na międzynarodowy transport drogowy w Europie, co również nie odpowiada na pytanie o podział kosztów w kontekście transportu kombinowanego. Te odpowiedzi mogą prowadzić do mylnych wniosków, ponieważ nie uwzględniają kluczowych aspektów organizacji transportu, które są podstawą efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw. Zrozumienie różnic między tymi terminami oraz ich zastosowaniem w praktyce jest niezbędne, aby uniknąć błędnych decyzji w procesach logistycznych.