Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 16 grudnia 2025 15:45
Data zakończenia: 16 grudnia 2025 16:03

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W międzynarodowym transporcie drogowym do przewozu ładunku wykorzystuje się list przewozowy

A. CMR

B. MAWB

C. SMGS

D. CIM

Odpowiedź CMR jest prawidłowa, ponieważ list przewozowy CMR (Convention on the Contract for the International Carriage of Goods by Road) jest dokumentem stosowanym w międzynarodowym transporcie drogowym. CMR reguluje prawa i obowiązki stron umowy przewozu, w tym przewoźnika oraz nadawcy. Dokument ten potwierdza zawarcie umowy przewozu, określa rodzaj przewożonego ładunku, miejsce nadania i odbioru, a także warunki przewozu. Praktyczne zastosowanie CMR jest kluczowe w logistyce, ponieważ umożliwia skuteczne zarządzanie procesem transportu oraz zapewnia ochronę prawną dla wszystkich zaangażowanych stron. CMR jest uznawany na całym świecie i jego stosowanie ułatwia rozliczenia oraz minimalizuje ryzyko sporów prawnych. Dodatkowo, znajomość tego dokumentu jest niezbędna dla wszystkich profesjonalistów zajmujących się logistyką i transportem, a właściwe jego wypełnienie może znacząco wpłynąć na efektywność operacyjną przedsiębiorstw. Warto również zauważyć, że w przypadku braku listu CMR, przewoźnik może być narażony na trudności w dochodzeniu swoich praw w sytuacjach spornych.

Pytanie 2

Dokumentem, który potwierdza dopuszczenie kontenera do międzynarodowego transportu pod zabezpieczeniem celnym, jest

A. Świadectwo ADR

B. Karnet TIR

C. Certyfikat spełnienia wymogów bezpieczeństwa

D. Świadectwo uznania według typu konstrukcji

Karnet TIR, świadectwo ADR oraz certyfikat spełnienia wymogów bezpieczeństwa to dokumenty ważne w różnych aspektach transportu, ale nie mają one bezpośredniego zastosowania w kontekście dopuszczenia kontenera do przewozu międzynarodowego pod zamknięciem celnym. Karnet TIR jest używany w transporcie drogowym do uproszczenia procedur celnych, jednak nie dotyczy on samego certyfikatu kontenera. Świadectwo ADR odnosi się do przewozu materiałów niebezpiecznych i potwierdza, że dany środek transportu spełnia wymogi dotyczące bezpieczeństwa ich transportu, ale nie jest dokumentem potwierdzającym dopuszczenie kontenera do przewozu międzynarodowego. Certyfikat spełnienia wymogów bezpieczeństwa może być istotny w kontekście ogólnego bezpieczeństwa transportu, jednak nie odnosi się bezpośrednio do specyfikacji kontenerów i ich konstrukcji, co jest kluczowe w międzynarodowym przewozie pod zamknięciem celnym. Przypisanie tych dokumentów do tej samej roli co świadectwo uznania według typu konstrukcji może prowadzić do błędnych wniosków na poziomie operacyjnym, w szczególności w logistyce międzynarodowej, gdzie znajomość specyficznych regulacji i dokumentacji jest kluczowa dla sprawnego przeprowadzenia transportu.

Pytanie 3

Cross-docking to proces, który nie wymaga przechowywania towarów.

A. oznakowywaniu produktów lub ich opakowań etykietą

B. wzroście liczby samochodów na drogach, spowodowanym zatorami na niektórych odcinkach

C. przeładowaniu oraz wysyłce towarów do odbiorcy natychmiast po ich dostarczeniu do magazynu

D. transportowaniu towarów przez obszar jakiegoś państwa

W analizie odpowiedzi, które nie są zgodne z definicją cross-dockingu, można zauważyć pewne nieporozumienia dotyczące samej natury procesów logistycznych. Przewóz towarów przez terytorium państwa, choć istotny w logistyce, koncentruje się na transporcie i nie odnosi się bezpośrednio do idei cross-dockingu, który jest procesem związanym z zarządzaniem łańcuchem dostaw na poziomie dystrybucji. Kolejną błędną koncepcją jest oklejanie produktów lub ich opakowań banderolą, które dotyczy działań związanych z przygotowaniem towarów do wysyłki, ale nie ma związku z ideą cross-dockingu, która opiera się na szybkim przeładunku towarów. Wzrost liczby pojazdów na drogach, spowodowany zakorkowaniem, również nie ma związku z tym pojęciem; zamiast tego, skupia się na efektywności transportu i infrastrukturze drogowej, co jest zupełnie innym zagadnieniem. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie procesów logistycznych z transportem i magazynowaniem. Kluczowe jest zrozumienie, że cross-docking ma na celu minimalizację czasu przechowywania i maksymalizację efektywności operacyjnej, co jest osiągane poprzez ścisłą koordynację działań w całym łańcuchu dostaw.

Pytanie 4

Ile wynosi wartość netto usługi związanej z przewozem 5 palet z artykułami głęboko mrożonymi na odległość 200 km, jeżeli masa 1 pjł brutto wynosi 500 kg?

Rodzaj towaru	Masa ładunku [kg]	Stawka za 1 km ładowny [PLN]
Towary neutralne	1 000 ÷ 2 999	3,00
	3 000 ÷ 5 999	3,50
	6 000 ÷ 14 999	4,00
	15 000 ÷ 24 000	4,50
Towary niebezpieczne oraz wymagające kontrolowanej temperatury	1 000 ÷ 2 999	4,00
	3 000 ÷ 5 999	4,50
	6 000 ÷ 14 999	5,00
	15 000 ÷ 24 000	5,50

A. 600,00 zł

B. 800,00 zł

C. 400,00 zł

D. 1000,00 zł

Odpowiedź 800,00 zł jest poprawna, ponieważ aby obliczyć wartość netto usługi przewozu, należy uwzględnić stawkę za kilometr oraz całkowitą masę transportowanego towaru. W tym przypadku przewozimy 5 palet z artykułami głęboko mrożonymi, których całkowita masa wynosi 2500 kg (5 palet x 500 kg). Stawka za przewóz towarów o kontrolowanej temperaturze, przy tej wadze, wynosi 4,00 zł za kilometr. Przy odległości 200 km, całkowity koszt usługi wynosi 4,00 zł/km x 200 km = 800,00 zł. Takie obliczenia są standardem w branży logistycznej i transportowej, a znajomość stawek jest kluczowa dla efektywnego planowania kosztów. Ważne jest, aby przy kalkulacjach korzystać z regulaminów i cenników dostarczanych przez firmy transportowe, co zapewnia zgodność z obowiązującymi normami rynkowymi.

Pytanie 5

Ile czasu po zarejestrowaniu nowego pojazdu należy przeprowadzić pierwsze badanie techniczne okresowe?

A. Przed upływem 3 lat

B. Przed upływem 2 lat

C. Przed upływem roku

D. Przed upływem 4 lat

Po zarejestrowaniu nowego pojazdu, kierowca ma obowiązek przeprowadzenia pierwszego okresowego badania technicznego w ciągu 3 lat. Jest to regulacja wynikająca z przepisów prawa, które określają cykl życia pojazdu oraz zapewniają jego bezpieczeństwo na drogach. Regularne przeglądy techniczne są kluczowe dla identyfikacji ewentualnych usterek oraz zapewnienia, że pojazd spełnia normy dotyczące emisji spalin i bezpieczeństwa. Przykładem praktycznym może być sytuacja, gdy właściciel nowego auta po trzech latach użytkowania zauważa, że w trakcie jazdy pojazd zmienia charakterystyki prowadzenia, co może sugerować problemy z zawieszeniem lub układem hamulcowym. W takim przypadku, przeprowadzenie badania technicznego nie tylko może zapobiec potencjalnym wypadkom, ale także zapewnić, że pojazd będzie spełniał aktualne standardy bezpieczeństwa i techniki jazdy. Zgodnie z zaleceniami branżowymi, regularne przeglądanie pojazdu nie tylko przedłuża jego żywotność, ale również wpływa na komfort i bezpieczeństwo podróżowania.

Pytanie 6

Aby załadować 880 000 kg rudy, wykorzystano żuraw, który jest w stanie załadować 220 t w ciągu jednej godziny. Koszt za godzinę pracy żurawia wynosi 530,00 zł netto. Jaką kwotę brutto należy zapłacić za usługę załadunku, jeśli obowiązuje 23% stawka VAT?

A. 2 120,00 zł

B. 2 607,60 zł

C. 26 076,00 zł

D. 1 632,40 zł

Aby obliczyć koszt brutto użycia żurawia do załadunku 880 000 kg rudy, najpierw musimy określić, ile godzin pracy żurawia jest potrzebne. Żuraw ładuje 220 ton na godzinę, więc do załadunku 880 000 kg, co odpowiada 880 ton, potrzebujemy: 880 t / 220 t/h = 4 godziny. Koszt jednej godziny pracy żurawia wynosi 530,00 zł netto, co oznacza, że koszt za 4 godziny wyniesie: 4 h * 530,00 zł/h = 2 120,00 zł netto. Aby obliczyć koszt brutto, musimy dodać 23% VAT: 2 120,00 zł * 0,23 = 487,60 zł. Zatem całkowity koszt brutto wynosi: 2 120,00 zł + 487,60 zł = 2 607,60 zł. Przykład ten pokazuje, jak ważne jest uwzględnienie podatków przy kalkulacji kosztów usług w branży budowlanej i transportowej, co jest standardem w prawidłowym zarządzaniu finansami projektów.

Pytanie 7

Czas, przez jaki środek transportu funkcjonuje poprawnie przed uszkodzeniem lub przebieg, po którym następuje uszkodzenie, określa się jako

A. trwałość

B. uszkodzenie

C. zawodność

D. obsługę

Termin "trwałość" odnosi się do czasu, przez jaki środek transportu może działać poprawnie przed wystąpieniem awarii lub uszkodzenia. W kontekście inżynierii transportu oraz zarządzania flotą, trwałość jest kluczowym parametrem, który wpływa na niezawodność operacyjną pojazdów i systemów transportowych. Przykładowo, w przypadku autobusów miejskich, trwałość jest ściśle związana z ich regularnym przeglądem technicznym oraz jakością użytych materiałów. W praktyce, monitorowanie trwałości pojazdów pozwala optymalizować procesy utrzymania, co skutkuje mniejszymi kosztami eksploatacji i zwiększoną efektywnością przewozów. Dobre praktyki branżowe, takie jak raportowanie danych o awariach i ich przyczynach, umożliwiają lepsze prognozowanie potrzeb konserwacyjnych i poprawiają ogólną jakość usług transportowych. Zrozumienie trwałości jest zatem fundamentalne dla inżynierów, menedżerów flot oraz osób odpowiedzialnych za planowanie i zarządzanie infrastrukturą transportową.

Pytanie 8

Jak długo trwa jeden cykl pracy wózka widłowego przy załadunku jednej paletowej jednostki ładunkowej (pjł), a godzina wyjazdu z ładunkiem zaplanowana jest na 7:00? Jeżeli średni czas jednego cyklu wynosi 5 minut i do załadunku jest 24 pjł, o której najpóźniej kierowca musi podstawić pojazd?

A. 5:00

B. 6:00

C. 6:30

D. 5:30

Aby obliczyć, o której godzinie kierowca musi podstawić wózek widłowy pod załadunek, należy wziąć pod uwagę średni czas jednego cyklu pracy, który wynosi 5 minut oraz liczbę paletowych jednostek ładunkowych, które mają zostać załadowane. W tym przypadku mamy 24 pjł, co oznacza, że całkowity czas załadunku wynosi 24 pjł * 5 minut = 120 minut, co odpowiada 2 godzinom. Planowany wyjazd z ładunkiem odbywa się o godzinie 7:00, więc aby obliczyć, o której godzinie wózek powinien być podstawiony pod załadunek, należy odjąć 2 godziny od 7:00. Ostatecznie, kierowca powinien podstawić pojazd najpóźniej o godzinie 5:00. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, gdzie precyzyjne planowanie czasowe ma kluczowe znaczenie dla efektywności operacji. Zrozumienie tych zasad pozwala na uniknięcie opóźnień i zapewnienie terminowego dostarczenia ładunków."

Pytanie 9

Transport naczepy samochodowej za pomocą wagonu kieszeniowego odbywa się przy użyciu systemu

A. "ruchomej drogi"

B. "na barana"

C. Modalohr

D. Cargobeamer

Przewóz naczepy samochodowej wagonem kieszeniowym realizowany systemem "na barana" jest szczególnie efektywnym rozwiązaniem w kontekście transportu intermodalnego. W tym systemie naczepy są umieszczane na wagonach w sposób, który umożliwia ich przewóz bez konieczności ich rozładunku, co znacznie skraca czas przeładunku i redukuje koszty transportu. W praktyce, system ten pozwala na jednoczesny przewóz naczep i kontenerów, co zwiększa elastyczność w logistyce. Przykładem zastosowania tego systemu jest transport naczep w krajach Europy Zachodniej, gdzie infrastruktura kolejowa jest przystosowana do obsługi tego rodzaju przewozów. Warto zauważyć, że system "na barana" przestrzega standardów bezpieczeństwa, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń ładunku oraz zapewnia stabilność podczas transportu. Dodatkowo, dzięki zaawansowanej technologii monitorowania, operatorzy mogą śledzić prędkość oraz położenie transportowanych naczep, co podnosi standardy obsługi klienta w branży logistycznej.

Pytanie 10

Z przedstawionego fragmentu ustawy Prawo o ruchu drogowym wynika, że maksymalna odległość, na jaką ładunek może wystawać z przodu pojazdu powinna być

6. Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:

1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm;

2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy;

3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

A. nie większa niż 2 m od osi przyczepy.

B. nie większa niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

C. większa niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

D. większa niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu pojazdu.

Odpowiedź "nie większa niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego" jest poprawna, ponieważ zgodnie z Ustawą Prawo o ruchu drogowym, ładunek transportowany pojazdem nie może wystawać na większą odległość niż 1,5 m od miejsca siedzenia kierowcy. Taka regulacja ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno dla kierowcy, jak i innych uczestników ruchu drogowego. W przypadku nadmiernego wystawienia ładunku z przodu pojazdu, może dojść do zmniejszenia widoczności kierującego oraz destabilizacji pojazdu podczas manewrów. Przykładowo, w przypadku transportu długich przedmiotów, takich jak belki czy rury, warto zastosować odpowiednie oznakowanie oraz dodatkowe wsparcie w postaci zabezpieczeń, co zgodne jest z dobrymi praktykami transportowymi, aby zminimalizować ryzyko wypadków. Dodatkowo, znajomość tych przepisów jest istotna dla profesjonalnych kierowców i operatorów transportu, którzy muszą dostosować swoje działania do obowiązujących norm prawnych.

Pytanie 11

W zbliżającym się roku firma ma zamiar zwiększyć całkowite możliwości transportowe o 10%. Ile zestawów drogowych o ładowności 20 t powinno zostać nabytych, jeśli dotychczas korzystało z 10 zestawów drogowych o ładowności 18 t oraz 11 zestawów drogowych o ładowności 20 t?

A. 1 zestaw

B. 2 zestawy

C. 4 zestawy

D. 3 zestawy

Aby obliczyć, ile zestawów drogowych o ładowności 20 t powinno zostać dokupionych, należy najpierw określić całkowitą ładowność aktualnie posiadanych zestawów. Przedsiębiorstwo dysponuje 10 zestawami o ładowności 18 t oraz 11 zestawami o ładowności 20 t. Zatem całkowita ładowność z 10 zestawów 18 t wynosi 180 t, a z 11 zestawów 20 t to 220 t. Łącznie daje to 400 t. Planując zwiększenie łącznych możliwości przewozowych o 10%, należy obliczyć nową wymaganą ładowność: 400 t + 10% = 440 t. Każdy nowy zestaw o ładowności 20 t, który zostanie zakupiony, zwiększy łączną ładowność o 20 t. Aby osiągnąć nowy cel 440 t, przedsiębiorstwo musi dokupić (440 t - 400 t) / 20 t = 2 zestawy. W praktyce, zwiększenie floty o 2 zestawy pozwoli na elastyczniejszą organizację transportów i lepsze dostosowanie się do rosnących potrzeb rynku, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania logistyką i transportem. W kontekście efektywności, warto także rozważyć inne czynniki, takie jak optymalizacja tras czy zarządzanie czasem pracy kierowców, aby maksymalizować wykorzystanie nowych zasobów.

Pytanie 12

Nadawca towaru transportowanego poza terytorium Polski przy pomocy transportu drogowego przygotowuje międzynarodowy list przewozowy samochodowy

A. CIM

B. CMR

C. CIF

D. CRM

Odpowiedź CMR jest jak najbardziej trafna. CMR to taki międzynarodowy dokument, który stosuje się w transporcie drogowym, żeby wszystko było jasne między przewoźnikiem a nadawcą. Reguluje zasady odpowiedzialności przewoźnika oraz określa, jakie ma on obowiązki, a co mogą zrobić nadawcy. Na przykład, jak towar ulegnie uszkodzeniu podczas drogi, to właśnie dzięki CMR można łatwiej dochodzić swoich praw. Fajnie, że dokument ten jest akceptowany przez wszystkie państwa, które podpisały konwencję, bo to ułatwia handel między krajami. Dzięki temu nadawcy mają pewność, że ich ładunek jest dobrze dokumentowany i chroniony, co zmniejsza ryzyko jego zniszczenia.

Pytanie 13

Maksymalny dzienny czas prowadzenia pojazdu przez kierowcę może być wydłużony do 10 godzin nie częściej niż

A. dwa razy w tygodniu

B. trzy razy w tygodniu

C. dwa razy w miesiącu

D. trzy razy w miesiącu

Odpowiedź "dwa razy w tygodniu" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym w Unii Europejskiej, kierowcy mogą przedłużać dzienny czas prowadzenia pojazdu do maksymalnie 10 godzin, ale tylko dwa razy w tygodniu. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której kierowca transportu towarowego, mimo standardowego limitu 9 godzin jazdy, musi zrealizować dłuższy kurs z powodu nagłej potrzeby dostarczenia towaru. W takich przypadkach, aby zapewnić zgodność z przepisami, kierowca powinien zaplanować te dodatkowe jazdy tak, aby nie przekroczyć limitu dwóch razy na tydzień. Dobre praktyki w branży transportowej obejmują staranne planowanie trasy i harmonogramu pracy kierowcy, co pozwala na efektywne zarządzanie czasem pracy i odpoczynku, a także unikanie ryzyka nadmiernego zmęczenia, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze. Warto również zaznaczyć, że przestrzeganie tych przepisów jest monitorowane przez inspektoraty ruchu drogowego oraz systemy tachografów, które rejestrują czas jazdy i odpoczynku kierowców.

Pytanie 14

System HDS zainstalowany w ciężarówkach umożliwia

A. samodzielny załadunek oraz rozładunek materiałów stałych na ten pojazd

B. mierzenie temperatury towaru znajdującego się w tym pojeździe

C. mierzenie masy ładunku umieszczonego w tym pojeździe

D. samodzielny załadunek oraz rozładunek cieczy do tego środka transportu

Odpowiedzi sugerujące, że system HDS może być używany do załadunku i rozładunku cieczy, określenia temperatury towaru lub masy ładunku, nie są zgodne z przeznaczeniem tego typu urządzenia. HDS jest technologią skoncentrowaną na manipulacji materiałami stałymi i nie jest przystosowany do transportu cieczy, które wymagają specjalistycznych systemów, takich jak cysterny. Cieczy nie można załadować w sposób samodzielny przez HDS, ponieważ stwarza to problemy związane z bezpieczeństwem, w tym ryzyko wycieków i kontaminacji. Z kolei określenie temperatury lub masy towaru należy do innych dziedzin technologii, jak systemy monitorowania lub wagi elektroniczne, które są odrębnymi urządzeniami dostosowanymi do takich zastosowań. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że HDS ma wszechstronność, co prowadzi do błędnych wniosków. W rzeczywistości jednak, korzystanie z HDS w sposób niezgodny z jego przeznaczeniem może prowadzić do nieefektywności operacyjnej i potencjalnych zagrożeń dla bezpieczeństwa. Ważne jest, aby użytkownicy byli dobrze poinformowani o ograniczeniach technicznych i zastosowaniach HDS, aby uniknąć nieprawidłowego użycia.

Pytanie 15

Firma transportowa obliczyła koszt przewozu jednej tony ładunku na dystansie jednego kilometra na 0,20 zł. Jaki procent zysku stosuje firma, jeśli cenę jednego tonokilometra (tkm) ustaliła na 0,28 zł?

A. 1,4%

B. 140,0%

C. 40,0%

D. 71,0%

Poprawna odpowiedź to 40,0%, ponieważ obliczamy narzut zysku na podstawie różnicy między ceną sprzedaży a kosztem jednostkowym. Koszt przewozu jednej tony ładunku na odległość jednego kilometra wynosi 0,20 zł. Cena tkm została ustalona na poziomie 0,28 zł. Narzut zysku obliczamy według wzoru: (Cena sprzedaży - Koszt) / Koszt * 100%. W tym przypadku: (0,28 zł - 0,20 zł) / 0,20 zł * 100% = 40%. Tego typu kalkulacje są kluczowe dla firm transportowych, ponieważ pozwalają na ustalenie rentowności usług. Praktyczne zastosowania takiej analizy obejmują nie tylko określenie konkurencyjnych cen, ale również planowanie budżetu oraz strategii marketingowej. W branży transportowej standardem jest monitorowanie kosztów operacyjnych oraz regularne dostosowywanie cen do zmieniających się warunków rynkowych, co pozwala na zachowanie rentowności i przewagi konkurencyjnej.

Pytanie 16

Firma produkująca farby dostarcza produkty z magazynu centralnego zlokalizowanego w południowo – zachodniej części kraju do magazynów regionalnych według poniższego schematu. Jaki model organizowania zadań transportowych stosuje firma?

A. Wahadłowy

B. Obwodowy

C. Sztafetowy

D. Promienisty

Model promienisty organizacji zadań transportowych charakteryzuje się tym, że transport odbywa się z jednego centralnego punktu (w tym przypadku magazynu centralnego) do różnych punktów odbioru (magazynów regionalnych). W tym modelu, każda trasa transportowa prowadzi promieniście z centrali, co pozwala na efektywne zarządzanie logistyką dostaw. Przykładem może być firma, która dostarcza towary do kilku punktów w regionie, co minimalizuje koszty transportu oraz czas dostawy. Stosując ten model, firma może optymalizować trasy, co w praktyce prowadzi do zmniejszenia zużycia paliwa oraz zwiększenia wydajności pracowników. W branży transportowej oraz logistycznej, standardy takie jak Lean Management często polegają na optymalizacji tras, co bezpośrednio przekłada się na efektywność operacyjną przedsiębiorstwa. Przykładowo, wiele firm transportowych korzysta z narzędzi do planowania tras, aby zautomatyzować i zoptymalizować proces dostaw.

Pytanie 17

Jakie procentowe wykorzystanie powierzchni ładunkowej mają kontenery o wymiarach wewnętrznych 5 900 × 2 350 × 2 395 mm (dł. × szer. × wys.), gdy załadowano w jednej warstwie 11 paletowych jednostek ładunkowych o wymiarach 1 200 × 800 × 1 144 mm (dł. × szer. × wys.)?

A. Zbliżone do 69%

B. Zbliżone do 90%

C. Zbliżone do 36%

D. Zbliżone do 76%

Wiele osób może zinterpretować dane dotyczące wykorzystania powierzchni kontenera w sposób, który prowadzi do błędnych wniosków. Na przykład, odpowiedzi sugerujące około 36% lub 69% wykorzystania powierzchni mogą wynikać z niepełnego uwzględnienia wymiarów zarówno kontenera, jak i jednostek ładunkowych. Często błędy te mają swoje źródło w braku właściwego zrozumienia procesu obliczeń lub nieuwzględnienia wszystkich palet. Zbyt duża koncentracja na pojedynczych jednostkach ładunkowych i ich wymiarach może prowadzić do niepoprawnych obliczeń, które nie uwzględniają całkowitych wymiarów przestrzeni ładunkowej. Ponadto, pomijanie kluczowych kroków, takich jak obliczanie całkowitej powierzchni kontenera i porównywanie jej z zajętą powierzchnią, skutkuje zniekształconymi wynikami. W praktyce, informacje te są istotne w logistyce, gdzie błędne oszacowania mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni, co z kolei zwiększa koszty transportu i wpływa na efektywność operacyjną. Kluczowe jest, aby każdy, kto pracuje w branży transportowej i logistycznej, miał świadomość jak ważne są dokładne analizy wymiarów oraz ich wpływ na ogólne zarządzanie przestrzenią ładunkową.

Pytanie 18

W systemie kodowania EAN-13 trzeci zestaw cyfr reprezentuje numer

A. systemu

B. jednostki kodującej

C. indywidualny towaru

D. kraju

W kodzie EAN-13, który jest powszechnie stosowanym systemem kodowania produktów, trzecia grupa cyfr rzeczywiście odnosi się do numeru indywidualnego towaru. Pierwsze trzy cyfry kodu EAN-13 identyfikują kraj pochodzenia produktu, natomiast kolejne cztery cyfry, w tym trzecia grupa, mają na celu jednoznaczną identyfikację konkretnego artykułu w ramach danego producenta. Jest to kluczowe w kontekście zarządzania zapasami, sprzedaży detalicznej oraz logistyki. Przykładowo, w przypadku dużych sieci handlowych, każdy produkt ma przypisany unikalny kod EAN-13, co umożliwia jego szybką identyfikację przy kasie oraz efektywne prowadzenie inwentaryzacji. Ponadto, zgodnie z międzynarodowymi standardami ISO, zapewnia to jednolitą i spójną identyfikację towarów na rynku globalnym. Takie podejście nie tylko ułatwia handel, ale również zwiększa przejrzystość danych w systemach zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 19

Zgodnie z obowiązującym prawem o ruchu drogowym, samochód uznaje się za pojazd ponadnormatywny, jeśli jego wysokość jest większa niż

A. 3,9 m

B. 3,5 m

C. 4,0 m

D. 3,7 m

Prawidłowa odpowiedź to 4,0 m, ponieważ zgodnie z polskim prawem o ruchu drogowym, pojazdy ponadnormatywne to te, których wysokość przekracza 4,0 metra. W praktyce oznacza to, że samochody o takich wymiarach muszą być odpowiednio oznakowane, a ich przejazd po drogach publicznych często wymaga specjalnych zezwoleń. To regulacja mająca na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno dla użytkowników dróg, jak i samej infrastruktury drogowej. Przykładowo, transport elementów budowlanych, takich jak dźwigi czy kontenery, często wiąże się z koniecznością zarezerwowania trasy przejazdu w celu uniknięcia kolizji z przeszkodami, takimi jak mosty czy sieci elektryczne. Oznacza to również, że operatorzy takich pojazdów muszą być świadomi przepisów dotyczących transportu ponadnormatywnego oraz związanych z tym wymagań, takich jak stosowanie odpowiednich znaków drogowych i organizacja ruchu. Właściwe przygotowanie do przejazdu pojazdu ponadnormatywnego jest kluczowe dla zapewnienia płynności ruchu oraz minimalizowania ryzyka wypadków na drogach.

Pytanie 20

Jaki jest współczynnik użycia ładowności pojazdu o maksymalnej ładowności 24 tony, do którego załadowano 72 paletowe jednostki ładunkowe (pjł), gdzie masa jednej pjł wynosi 250 kg?

A. 0,75

B. 0,65

C. 0,85

D. 0,95

Aby obliczyć współczynnik wykorzystania ładowności pojazdu, należy najpierw obliczyć całkowitą masę ładunku. W tym przypadku mamy 72 paletowe jednostki ładunkowe, z których każda waży 250 kg. Zatem całkowita masa ładunku wynosi: 72 pjł * 250 kg = 18 000 kg, co odpowiada 18 ton. Współczynnik wykorzystania ładowności oblicza się jako stosunek masy ładunku do maksymalnej ładowności pojazdu. Dla pojazdu o ładowności 24 ton, obliczenia wyglądają następująco: 18 ton / 24 tony = 0,75. Oznacza to, że pojazd wykorzystuje 75% swojej ładowności, co jest zgodne z dobrymi praktykami transportowymi, które zalecają optymalne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej. Wykorzystanie pojazdu na poziomie 0,75 jest korzystne, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie kosztami transportu oraz redukcję emisji CO2 na jednostkę ładunku, co jest zgodne z najnowszymi trendami w logistyce i zrównoważonym rozwoju.

Pytanie 21

Operator suwnicy w terminalu przystąpił do rozładunku jednostki o godzinie 6:00. Czas wyładunku jednego kontenera 20 ft wynosi 3 min, a dla kontenera 40 ft 5 min. Po każdej 4-godzinnej pracy następuje 15-minutowa przerwa. Kiedy najwcześniej zakończy się przeładunek 80 kontenerów 20 ft oraz 84 kontenerów 40 ft?

A. O godzinie 17:22

B. O godzinie 17:07

C. O godzinie 17:30

D. O godzinie 17:15

Aby obliczyć czas zakończenia przeładunku, musimy najpierw obliczyć czas potrzebny na rozładunek kontenerów. Czas załadunku kontenerów 20 ft wynosi 3 minuty, więc dla 80 kontenerów czas wynosi 80 * 3 = 240 minut. Czas załadunku kontenerów 40 ft wynosi 5 minut, więc dla 84 kontenerów czas wynosi 84 * 5 = 420 minut. Suma czasów wynosi 240 + 420 = 660 minut, co daje 11 godzin. Operator rozpoczyna pracę o godzinie 6:00, więc zakończenie pracy bez przerwy byłoby o 17:00. Jednak po każdych 4 godzinach pracy następuje 15 minut przerwy. W ciągu 11 godzin operator ma 2 przerwy (po 4 i 8 godzinach pracy), co daje dodatkowe 30 minut przerwy. Zatem całkowity czas pracy to 11 godzin + 30 minut = 11 godzin 30 minut, co daje godzinę zakończenia 17:30. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w logistyce i zarządzaniu operacjami portowymi, gdzie planowanie czasu pracy i przerw jest niezbędne dla efektywności procesów.

Pytanie 22

Jaki system transmisji danych jest wykorzystywany do automatycznej rejestracji jednostek logistycznych wychodzących z magazynu i załadowywanych do pojazdów, przy użyciu fal radiowych?

A. EDI

B. GSM

C. RFID

D. GPS

RFID, czyli Radio-Frequency Identification, to technologia, która wykorzystuje fale radiowe do automatycznej identyfikacji i rejestracji obiektów. W przypadku jednostek logistycznych opuszczających magazyn, RFID umożliwia bezdotykowe skanowanie tagów umieszczonych na towarach, co znacznie przyspiesza proces inwentaryzacji i załadunku. Przykładowo, w magazynach automatycznych, systemy RFID są wykorzystywane do śledzenia ruchu produktów w czasie rzeczywistym, co pozwala na efektywne zarządzanie zapasami i minimalizowanie błędów. Dzięki integracji RFID z systemami zarządzania magazynem (WMS), przedsiębiorstwa mogą optymalizować procesy logistyczne, zwiększać dokładność dostaw i poprawiać efektywność operacyjną. Standardy, takie jak ISO/IEC 18000, regulują stosowanie RFID w kontekstach przemysłowych, co zapewnia interoperacyjność systemów oraz bezpieczeństwo danych.

Pytanie 23

Która z formuł INCOTERMS 2010 zobowiązuje sprzedającego do dostarczenia zamówionego towaru pod wskazany adres oraz oddania go do dyspozycji kupującego, na środku transportowym, gotowego do rozładunku?

A. FAS

B. DDP

C. CIF

D. FOB

Odpowiedzi CIF, FAS i FOB różnią się pod względem odpowiedzialności sprzedającego i kupującego. W przypadku CIF (Cost, Insurance and Freight), sprzedający odpowiada za koszty transportu oraz ubezpieczenia do portu przeznaczenia, jednak obowiązek dostarczenia towaru na miejsce przeznaczenia leży na kupującym. W praktyce oznacza to, że po dotarciu towaru do portu kupujący musi zorganizować dalszy transport i odprawę. FAS (Free Alongside Ship) określa, że sprzedający dostarcza towar wzdłuż burty statku, co oznacza, że odpowiedzialność przechodzi na kupującego w momencie dostarczenia towaru, a sprzedający nie zajmuje się dalszym transportem. W przypadku FOB (Free On Board), sprzedający dostarcza towar na pokład statku, gdzie kończy się jego odpowiedzialność. Kupujący musi zająć się dalszym transportem oraz wszelkimi opłatami po załadunku. Te trzy formuły wskazują na różne poziomy odpowiedzialności w procesie transportu, a błędne wybranie jednej z nich może prowadzić do nieporozumień i dodatkowych kosztów. Kluczowe jest zrozumienie, że DDP z pełnym zakresem odpowiedzialności sprzedającego jest idealnym rozwiązaniem dla kupujących, którzy preferują minimalizację ryzyka i problemów związanych z logistyką.

Pytanie 24

Jakie oznaczenie służy do identyfikacji jednostek logistycznych zgodnie z normami GS1?

A. GTIN (Global Trade Item Number)

B. GCN (Global Coupon Number)

C. SSCC (Serial Shipping Container Code)

D. GLN (Global Location Number)

GCN, GLN oraz GTIN to kody, które pełnią różne funkcje w systemie identyfikacji towarów, jednak nie są one przeznaczone do oznaczania jednostek logistycznych w taki sposób, jak SSCC. Global Coupon Number (GCN) to identyfikator używany głównie do oznaczania kuponów rabatowych, co sprawia, że jego zastosowanie jest ograniczone do specyficznych kampanii marketingowych i promocji, a nie do zarządzania jednostkami logistycznymi w łańcuchu dostaw. Global Location Number (GLN) z kolei służy do identyfikacji lokalizacji, takich jak magazyny, punkty sprzedaży czy biura, a jego rola jest bardziej związana z lokalizacją niż z bezpośrednim zarządzaniem przesyłkami. Global Trade Item Number (GTIN) to system identyfikacji towarów, który pozwala na oznaczenie produktów handlowych, ale nie odnosi się bezpośrednio do kontenerów czy palet. Użytkownicy mogą mylić te kody, nie dostrzegając ich specyficznych zastosowań. Kluczową różnicą między SSCC a wymienionymi kodami jest to, że SSCC koncentruje się na jednostkach logistycznych i ich transportowaniu, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw. Dlatego ważne jest zrozumienie, że każdy z tych kodów ma swoje zastosowanie, jednak tylko SSCC jest właściwym wyborem do identyfikacji jednostek logistycznych.

Pytanie 25

Na podstawie informacji podanych w tabeli oblicz wskaźnik terminowości realizacji zleceń.

Liczba zrealizowanych przewozów	Przewozy wykonane nieterminowo	Przewozy w których przesyłka została uszkodzona
250	50	10

A. 0,80

B. 0,20

C. 0,45

D. 0,04

Wskaźnik terminowości realizacji zleceń wynoszący 0,80 oznacza, że 80% przewozów zostało zrealizowanych zgodnie z planem. Obliczenie tego wskaźnika jest kluczowym elementem zarządzania logistyką i efektywnością operacyjną. Aby go obliczyć, odejmujemy liczbę przewozów nieterminowych od całkowitej liczby przewozów, a następnie dzielimy ten wynik przez całkowitą liczbę przewozów. Przykładowo, jeśli w danym okresie zrealizowano 100 przewozów, a 20 z nich było nieterminowych, wskaźnik wynosi 0,80. Taki poziom terminowości jest często uznawany za standard w branży transportowej i logistycznej, co przyczynia się do wysokiej satysfakcji klientów oraz lepszej reputacji firmy. W praktyce, monitorowanie wskaźnika terminowości pozwala na identyfikację obszarów do poprawy w procesach operacyjnych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania jakością, takimi jak Six Sigma czy Lean Management, które mają na celu minimalizację strat i maksymalizację efektywności.

Pytanie 26

Który z poniższych przykładów GS1-128 reprezentuje numer identyfikacyjny SSCC?

A. (420)45458(401)541234550127201

B. (00)006141411234567890

C. (02)05901234567015(17)140202(37)40

D. (01)03123451234569(15)121224(10)LV111

Wybór odpowiedzi, które nie mają SSCC, pokazuje, że jest tu jakieś niedopasowanie ze zrozumieniem kodów GS1-128. Przykłady, takie jak (02)05901234567015(17)140202(37)40, (420)45458(401)541234550127201 oraz (01)03123451234569(15)121224(10)LV111, są mylące, bo to wcale nie są numery SSCC, tylko inne kody GS1. Ta pierwsza odpowiedź ma kody 02 i 17, co wskazuje, że chodzi o GTIN i datę ważności, a nie o SSCC. Z kolei druga zawiera kody do identyfikacji produktów, ale nie ma kluczowego prefiksu SSCC. Ostatnia odpowiedź też myli GTIN z SSCC, co może prowadzić do bałaganu w zarządzaniu zapasami. Często się zdarza, że ktoś nie rozumie, że SSCC to unikalny identyfikator dla całości transportu, a inne kody są do czegoś innego. Właściwe stosowanie SSCC jest kluczowe, żeby dobrze zarządzać łańcuchem dostaw i wymaga znajomości różnych typów kodów oraz ich zastosowań. Warto pamiętać, że błędne użycie kodów w praktyce może prowadzić do problemów z identyfikacją przesyłek i ich śledzeniem, co wpływa na całą operacyjność łańcucha dostaw.

Pytanie 27

Jaką wartość brutto będzie miała faktura za usługę transportową, której cena netto wynosi 7 500,00 zł, uwzględniając 10% rabatu dla stałego klienta oraz 23% stawkę podatku?

A. 10 147,50 zł

B. 9 250,00 zł

C. 8 302,50 zł

D. 1 725,00 zł

Aby obliczyć wartość brutto faktury, należy najpierw uwzględnić rabat oraz zastosować obowiązującą stawkę podatku VAT. W pierwszym kroku obliczamy kwotę rabatu. Jeśli cena usługi wynosi 7 500,00 zł netto, a rabat wynosi 10%, to jego wartość wyniesie 750,00 zł (7 500,00 zł * 0,10). Następnie odejmujemy tę kwotę od ceny netto: 7 500,00 zł - 750,00 zł = 6 750,00 zł. Kolejnym krokiem jest obliczenie wartości brutto poprzez dodanie podatku VAT. Przy stawce 23%, kwotę podatku obliczamy jako 6 750,00 zł * 0,23, co daje 1 552,50 zł. Wartość brutto to suma wartości netto po rabacie oraz wartości podatku: 6 750,00 zł + 1 552,50 zł = 8 302,50 zł. Tak obliczona kwota brutto powinna być zawarta w fakturze, co pokazuje, że stosowanie takich obliczeń jest zgodne z obowiązującymi standardami rachunkowości.

Pytanie 28

Jakie przepisy dotyczące transportu powinny obowiązywać przy przewozie komputerów z Wrocławia do Lwowa za pomocą transportu kolejowego?

A. AETR

B. SMGS

C. CMR

D. CIM

Odpowiedź SMGS (Umowa o międzynarodowym przewozie towarów koleją) jest poprawna, ponieważ dotyczy przewozu towarów, w tym komputerów, pomiędzy krajami, które są sygnatariuszami tej umowy, w tym Polski i Ukrainy. SMGS reguluje zasady transportu kolejowego towarów, w tym odpowiedzialność przewoźników, dokumentację oraz procedury celne. Przykładem zastosowania SMGS jest proces transportu komputerów, gdzie odpowiednia dokumentacja dostosowana do przepisów SMGS, taka jak list przewozowy, jest kluczowa do zapewnienia legalności i bezpieczeństwa transportu. W praktyce, znajomość SMGS jest niezbędna dla firm zajmujących się przewozem towarów, aby zapewnić zgodność z regulacjami prawnymi oraz optymalizację kosztów transportu. Warto również zaznaczyć, że SMGS ma specyficzne zasady dotyczące ubezpieczenia ładunku, co jest szczególnie istotne przy przewozie wartościowych towarów, takich jak sprzęt komputerowy.

Pytanie 29

Do przeładunku z wagonów kolejowych na statek rur o długości 25 m, średnicy 4 metrów i masie 50 ton, należy zastosować urządzenie typu

reach stacker	suwnica nabrzeżowa	żuraw pływający	przenośnik taśmowy
Udźwig: 40 t Wysokość podnoszenia: 14 m Zasięg ramienia: 6 m Uchwyt: chwytak	Udźwig: 60 t Wysokość podnoszenia: 35 m Zasięg ramienia: 50 m Uchwyt: zawiesie stalowe	Udźwig: 43 t Wysokość podnoszenia: 20 m Zasięg ramienia: 50 m Uchwyt: chwytak	Udźwig: 1 t/1 m długości Wysokość podnoszenia: 2 m Zasięg: 5 m Uchwyt: brak
A.	B.	C.	D.

A. suwnica nabrzeżowa

B. przenośnik taśmowy

C. reach stacker

D. żuraw pływający

Odpowiedź wskazująca na zastosowanie suwnicy nabrzeżowej jest prawidłowa, ponieważ to urządzenie spełnia wymagania związane z przeładunkiem rur o długości 25 metrów, średnicy 4 metrów i masie 50 ton. Reach stacker ma zbyt mały udźwig (40 t) oraz zasięg ramienia (6 m), co uniemożliwia bezpieczny transport tak dużych elementów. Żuraw pływający mimo dużego zasięgu i chwytaka nie posiada wystarczającego udźwigu (43 t), aby przenieść rury o masie 50 ton. Przenośnik taśmowy w ogóle nie nadaje się do transportu tego typu ładunków, ponieważ jego udźwig to jedynie 1 t na metr długości. Suwnica nabrzeżowa ma natomiast udźwig 60 ton, wysokość podnoszenia 35 metrów oraz zasięg ramienia 50 metrów, co pozwala na swobodny przeładunek ciężkich i długich rur z wagonów kolejowych na statek. W praktyce wykorzystanie tego typu urządzeń jest konieczne do zapewnienia bezpieczeństwa oraz efektywności procesu przeładunku w portach morskich. Regularne stosowanie odpowiednich środków technicznych minimalizuje ryzyko uszkodzenia ładunku oraz poprawia organizację pracy w transporcie morskim i kolejowym.

Pytanie 30

Jaką największą pracę przewozową w tonokilometrach (tkm) jest w stanie wykonać dziennie firma transportowa posiadająca 4 pojazdy o ładowności 15 ton oraz 5 pojazdów o ładowności 24 tony, jeśli każdy pojazd realizuje jeden przewóz dziennie na średnią odległość 200 km?

A. 12 000 tkm

B. 36 000 tkm

C. 18 000 tkm

D. 24 000 tkm

Aby obliczyć maksymalną pracę przewozową w tonokilometrach (tkm), należy wziąć pod uwagę ładowność pojazdów oraz odległość przewozu. W tym przypadku mamy 4 pojazdy o ładowności 15 ton oraz 5 pojazdów o ładowności 24 tony. Każdy pojazd wykonuje jeden przewóz dziennie na średnią odległość 200 km. Obliczamy całkowitą ładowność i następnie mnożymy ją przez odległość. Pojazdy o ładowności 15 ton mogą przewieźć 4 x 15 = 60 ton, a pojazdy o ładowności 24 ton przewożą 5 x 24 = 120 ton. Suma ładowności wynosi zatem 60 + 120 = 180 ton. Następnie, mnożąc tę wartość przez 200 km, otrzymujemy 180 ton x 200 km = 36 000 tkm. Taki sposób obliczania pracy przewozowej jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży transportowej i pozwala na efektywne zarządzanie flotą. Warto również pamiętać, że optymalizacja tras i ładowności pojazdów jest kluczowa dla maksymalizacji efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa transportowego.

Pytanie 31

Reguły stworzone przez Międzynarodową Izbę Handlową, które odnoszą się do podziału wydatków, obowiązków oraz ryzyk pomiędzy firmami biorącymi udział w transporcie, są określane mianem

A. IMDGC

B. INCOTERMS

C. CLECAT

D. OPWS

INCOTERMS, czyli Międzynarodowe Reguły Handlu, to zestaw standardów opracowanych przez Międzynarodową Izbę Handlową (ICC), które regulują kwestie związane z podziałem kosztów, obowiązków i ryzyka pomiędzy stronami uczestniczącymi w transakcjach handlowych. INCOTERMS są istotnym narzędziem w międzynarodowym handlu, ponieważ ułatwiają zrozumienie odpowiedzialności wobec transportu towarów. Przykładowo, stosując regułę CIF (cost, insurance, freight), sprzedawca ponosi odpowiedzialność za koszty transportu oraz ubezpieczenie towaru do portu przeznaczenia, co staje się korzystne dla kupującego, który ma pewność, że towar dotrze bezpiecznie. W praktyce, dobrze zrozumiane INCOTERMS mogą znacznie zmniejszyć ryzyko nieporozumień i sporów w toku realizacji kontraktów międzynarodowych, co przekłada się na sprawniejsze funkcjonowanie łańcuchów dostaw. Używanie odpowiednich terminów INCOTERMS w dokumentacji przewozowej jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co zwiększa transparentność i efektywność transakcji.

Pytanie 32

Dobierz naczepę o najwyższym współczynniku wypełnienia objętościowego do przewozu 50 paletowych jednostek ładunkowych o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 1,2 x 0,8 x 1,35 m. Jednostki ładunkowe mogą być piętrzone w stosie paletowym.

Naczepa	Wymiary wewnętrzne naczepy (dł. x szer. x wys.) [mm]
A.	7 300 x 2 480 x 2 600
B.	10 620 x 2 490 x 2 950
C.	13 620 x 2 480 x 2 500
D.	13 620 x 2 480 x 2 950

A. Naczepa C.

B. Naczepa D.

C. Naczepa B.

D. Naczepa A.

Naczepa B została wybrana jako najbardziej efektywna ze względu na najwyższy współczynnik wypełnienia objętościowego, co jest kluczowym czynnikiem w logistyce. Przy przewozie 50 paletowych jednostek ładunkowych o wymiarach 1,2 x 0,8 x 1,35 m, całkowita objętość ładunku wynosi 64,8 m³. Naczepa B oferuje objętość 77,57379 m³, co zapewnia wystarczająco miejsca, aby pomieścić wszystkie palety, a jednocześnie nie jest zbyt duża, co może prowadzić do marnowania przestrzeni. Wybór naczepy o odpowiedniej objętości jest zasadniczy, aby zminimalizować koszty transportu i zwiększyć efektywność operacyjną. Zastosowanie naczepy o wielkości dostosowanej do przewożonego ładunku korzystnie wpływa na zużycie paliwa i zmniejsza emisję CO2, co jest zgodne z aktualnymi standardami zrównoważonego rozwoju w branży transportowej. W praktyce, wybierając naczepę, warto także uwzględnić aspekty związane z załadunkiem i rozładunkiem, aby poprawić efektywność całego procesu logistycznego.

Pytanie 33

Odbiorca wskazany w krajowym samochodowym liście przewozowym potwierdza przyjęcie towaru na egzemplarzu zwanym

A. grzbietem dokumentu przewozowego

B. wtórnikiem dokumentu przewozowego

C. cedułą dokumentu przewozowego

D. oryginałem dokumentu przewozowego

Odpowiedzi, które wskazują na oryginał listu przewozowego, grzbiet listu przewozowego czy wtórnik listu przewozowego, są oparte na niewłaściwym zrozumieniu roli dokumentacji w procesie transportowym. Oryginał listu przewozowego to dokument, który jest wydawany nadawcy i służy jako jego potwierdzenie zlecenia transportu. Odbiorca natomiast nie może potwierdzić odbioru towaru na oryginale, gdyż ten dokument pozostaje w posiadaniu nadawcy. Grzbiet listu przewozowego odnosi się do tyłu dokumentu, który zazwyczaj nie zawiera miejsca na potwierdzenie odbioru przez odbiorcę, co czyni go również niewłaściwym wyborem. Wtórnik listu przewozowego jest kopią oryginału, która nie jest przeznaczona do potwierdzania odbioru, a raczej do celów archiwalnych. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru tych odpowiedzi, jest dezinformacja dotycząca funkcji poszczególnych egzemplarzy dokumentów w procesie spedycji. W praktyce, ceduła jest jedynym dokumentem, który jest przeznaczony do potwierdzania odbioru towaru, co jest kluczowe dla zachowania przejrzystości i odpowiedzialności w transporcie.

Pytanie 34

Przedstawiona naklejka ADR, umieszczona na opakowaniu transportowym informuje, że zawarty w nim ładunek jest substancją

A. trującą.

B. zakaźną.

C. żrącą.

D. promieniotwórczą.

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieporozumień dotyczących klasyfikacji substancji niebezpiecznych. Odpowiedzi sugerujące, że ładunek jest substancją promieniotwórczą, trującą lub żrącą, pomijają istotne różnice w klasyfikacji materiałów niebezpiecznych zgodnie z regulacjami ADR. Substancje promieniotwórcze oznaczane są innymi symbolami i są klasyfikowane w kategorii 7, co wyraźnie odróżnia je od substancji zakaźnych. Z kolei substancje trujące, które mogą wywołać poważne skutki zdrowotne, są klasyfikowane pod numerem 6.1, a substancje żrące, które mogą powodować zniszczenia tkankowe, oznaczane są numerem 8. Niepoprawne przypisanie tych właściwości do substancji zakaźnych może prowadzić do poważnych błędów w identyfikacji ładunków i ich właściwego traktowania. W praktyce, ignorowanie klasyfikacji substancji niebezpiecznych stwarza ryzyko dla zdrowia ludzi oraz środowiska. Dlatego tak istotne jest zrozumienie, jak ważne jest stosowanie się do oznaczeń ADR, które są stworzone, aby chronić zarówno pracowników transportu, jak i ogół społeczeństwa. Oparcie się na niewłaściwych informacjach może prowadzić do niewłaściwych praktyk w transporcie, co ma bezpośrednie konsekwencje dla bezpieczeństwa publicznego.

Pytanie 35

Przewozy międzynarodowe drogowe dla towarów niebezpiecznych regulowane są przez Umowę

A. CMR

B. ADR

C. ATP

D. AETR

Umowa ADR (Accord européen relatif au transport international des marchandises Dangereuses par Route) jest kluczowym dokumentem regulującym międzynarodowy transport drogowy towarów niebezpiecznych. Została opracowana przez Organizację Narodów Zjednoczonych i jest szeroko stosowana w Europie. ADR definiuje kategorie towarów niebezpiecznych oraz szczegółowe wymagania dotyczące ich pakowania, transportu, oznakowania i dokumentacji. Na przykład, podczas transportu substancji chemicznych, takich jak kwasy czy materiały wybuchowe, pojazdy muszą być odpowiednio oznakowane, a kierowcy powinni przejść specjalne szkolenia. W praktyce, przedsiębiorstwa zajmujące się transportem muszą przestrzegać przepisów ADR, aby zapewnić bezpieczeństwo podczas przewozu, zmniejszyć ryzyko wypadków oraz odpowiedzialność prawną. Zrozumienie ADR jest niezbędne dla wszystkich operatorów transportu drogowego oraz managerów logistyki zajmujących się towarami niebezpiecznymi.

Pytanie 36

Jaką liczbę wagonów o pojemności 2 TEU potrzebujemy, aby przetransportować 4 kontenery 40' oraz 4 kontenery 20'?

A. 4 wagony

B. 12 wagonów

C. 8 wagonów

D. 6 wagonów

Odpowiedź 6 wagonów jest poprawna, gdyż każdy wagon o możliwości przewozowej 2 TEU może pomieścić dwa kontenery w standardowych rozmiarach. W przypadku przewozu kontenerów 40' i 20', należy je przeliczyć na jednostki TEU. Kontener 40' odpowiada 2 TEU, podczas gdy kontener 20' to 1 TEU. Zatem, dla 4 kontenerów 40' mamy 4 x 2 TEU = 8 TEU, a dla 4 kontenerów 20' 4 x 1 TEU = 4 TEU. Łącznie potrzebujemy 8 TEU + 4 TEU = 12 TEU. Dzieląc 12 TEU przez 2 TEU na wagon, otrzymujemy 6 wagonów. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w logistyce i transporcie, gdzie optymalizacja kosztów jest ważna. Warto również pamiętać, że standardy ISO dotyczące wymiarów kontenerów są powszechnie stosowane w branży, co umożliwia efektywne planowanie przestrzeni w środkach transportu.

Pytanie 37

Na podstawie cennika, określ łączny koszt czynności manipulacyjnych obejmujących wyładunek 1 pełnego kontenera 20’ i 2 pustych kontenerów 40’ ze statku na plac składowy oraz przeładunek tych kontenerów z placu składowego na środki transportu samochodowego.

Cennik
Nazwa usługi	Kontener 20'	Kontener 40'
Kontener pełny
Wyładunek / załadunek w relacji wnętrze statku – plac składowy lub odwrotnie	190,00 zł/szt.	210,00 zł/szt.
Przeładunek w relacji plac składowy – środek transportu lądowego lub odwrotnie	95,00 zł/szt.	105,00 zł/szt.
Kontener pusty
Wyładunek / załadunek w relacji wnętrze statku – plac składowy lub odwrotnie	180,00 zł/szt.	195,00 zł/szt.
Przeładunek w relacji plac składowy – środek transportu lądowego lub odwrotnie	80,00 zł/szt.	95,00 zł/szt.

A. 860,00 zł

B. 865,00 zł

C. 835,00 zł

D. 890,00 zł

Odpowiedź 865,00 zł jest prawidłowa, ponieważ dokładnie odzwierciedla całkowity koszt czynności manipulacyjnych określonych w pytaniu. Aby obliczyć ten koszt, należy uwzględnić cztery kluczowe czynności: wyładunek pełnego kontenera 20' oraz dwóch pustych kontenerów 40', a następnie przeładunek tych kontenerów na środki transportu samochodowego. Wyładunek pełnego kontenera 20' kosztuje 190,00 zł, a wyładunek dwóch pustych kontenerów 40' wynosi 390,00 zł (2 * 195,00 zł). Koszt przeładunku pełnego kontenera 20' to 95,00 zł, natomiast przeładunek dwóch pustych kontenerów 40' kosztuje 190,00 zł (2 * 95,00 zł). Suma wszystkich wymienionych kosztów wynosi 865,00 zł, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw. W praktyce, poprawne obliczanie kosztów manipulacyjnych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania budżetem i podejmowania decyzji operacyjnych w branży transportowej.

Pytanie 38

Elementy infrastruktury liniowej w transporcie kolejowym to

A. sieci trakcyjne

B. bocznice kolejowe

C. stacje kolejowe

D. terminale przeładunkowe

Sieci trakcyjne są kluczowym elementem infrastruktury liniowej w transporcie szynowym, ponieważ to dzięki nim możliwe jest zasilanie pojazdów szynowych energią elektryczną. Sieci te składają się z różnorodnych elementów, takich jak przewody jezdne, słupy trakcyjne oraz urządzenia zabezpieczające, które zapewniają odpowiednią jakość i ciągłość zasilania. Przykładowo, w Europie, sieci trakcyjne są projektowane zgodnie z normami UIC oraz EN, co gwarantuje ich interoperacyjność w międzynarodowym transporcie kolejowym. W praktyce, poprawna instalacja oraz serwisowanie sieci trakcyjnych ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i efektywności operacji kolejowych. Dzięki nowoczesnym technologiom, takim jak monitorowanie stanu sieci w czasie rzeczywistym i automatyzacja, możliwe jest znaczne zwiększenie niezawodności i wydajności systemów transportu szynowego, co przekłada się na lepszą obsługę pasażerów oraz przewozów towarowych.

Pytanie 39

Na podstawie cennika oblicz cenę usługi transportowej, polegającej na przewozie 20 ton ładunku na odległość 500 km.

Cennik przewozu
do 50 km	0,20 zł/tkm
do 200 km	0,30 zł/tkm
do 400 km	0,40 zł/tkm
do 600 km	0,50 zł/tkm

A. 3 000,00 zł

B. 5 000,00 zł

C. 2 000,00 zł

D. 4 000,00 zł

Dobra robota z wyliczeniem kosztu! W zasadzie, żeby obliczyć całkowity koszt przewozu 20 ton na 500 km, musisz pomnożyć wagę przez odległość i stawkę, która w tym wypadku wynosi 0,50 zł za tonokilometr. Więc wychodzi: 20 ton x 500 km x 0,50 zł/tkm = 5 000,00 zł. To jest taka standardowa metoda w transporcie i pokazuje, jak ważne jest rozumienie, że ceny są ustalane w zależności od wagi i dystansu. Fajnie jest też sprawdzić cenniki przed zleceniem transportu, bo to pomaga kontrolować wydatki i porównywać oferty różnych przewoźników. To naprawdę istotny krok w logistyce, jeśli chcesz mieć wszystko pod kontrolą i znaleźć najlepszą opcję.

Pytanie 40

Maksymalna masa całkowita zestawu transportowego z wymiennym nadwoziem wynosi 30 ton. Oblicz największą możliwą wagę ładunku do załadunku na ten zestaw, jeżeli masa własna ciągnika jest równa 7 500 kg, naczepy 5 300 kg, a nadwozia wymiennego 2 000 kg?

A. 16 800 kg

B. 23 200 kg

C. 15 200 kg

D. 18 800 kg

Obliczenie maksymalnej wagi ładunku, który można załadować na zestaw drogowy, wymaga uwzględnienia dopuszczalnej masy całkowitej (DMC) oraz masy poszczególnych komponentów zestawu. Dopuszczalna masa całkowita zestawu drogowego z nadwoziem wymiennym wynosi 30 ton, co odpowiada 30 000 kg. Masa własna ciągnika to 7 500 kg, naczepy 5 300 kg, a nadwozia wymiennego 2 000 kg. Aby obliczyć maksymalny ładunek, sumujemy masy ciągnika, naczepy i nadwozia: 7 500 kg + 5 300 kg + 2 000 kg = 14 800 kg. Następnie, odejmujemy tę wartość od dopuszczalnej masy całkowitej: 30 000 kg - 14 800 kg = 15 200 kg. Odpowiedź ta jest zgodna z normami branżowymi, które wymagają ścisłego przestrzegania limitów masy dla zapewnienia bezpieczeństwa na drodze. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe dla planowania transportu, aby uniknąć przekroczenia dopuszczalnych wartości, co mogłoby skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi oraz zagrożeniem dla bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej