Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 3 listopada 2025 23:20
Data zakończenia: 3 listopada 2025 23:37

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przedstawioną na rysunku patelnię należy używać do smażenia

A. i naleśników.

B. omletów biszkoptowych.

C. placków ziemniaczanych,

D. befsztyków.

Patelnia przedstawiona na zdjęciu ma płaskie i szerokie dno, co czyni ją idealnym narzędziem do smażenia naleśników. Taki kształt pozwala na równomierne rozprowadzenie ciepła oraz łatwe obracanie cienkich placków, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej konsystencji. Przy smażeniu naleśników ważne jest, aby tłuszcz był dobrze rozgrzany, co zmniejsza ryzyko przywierania ciasta do powierzchni patelni. Dodatkowo, patelnie przystosowane do smażenia naleśników często mają powłokę nieprzywierającą, co znacznie ułatwia proces gotowania oraz czyszczenia. Podczas przygotowywania naleśników warto zwrócić uwagę na grubość ciasta oraz czas smażenia z każdej strony, by osiągnąć złocisty kolor i odpowiednią elastyczność. W standardach kulinarnych zaleca się również używanie odpowiedniej temperatury, aby uniknąć przypalenia zewnętrznej warstwy, a jednocześnie zapewnić, że środek jest odpowiednio ugotowany. Przykłady zastosowania tej patelni obejmują przygotowywanie zarówno słodkich, jak i słonych naleśników, co czyni ją wszechstronnym narzędziem w kuchni.

Pytanie 2

Smalec powinien być przechowywany w temperaturze w zakresie od 0 °C do 4 °C, aby uniknąć jego

A. stężeniu

B. jełczeniu

C. dojrzewania

D. autolizie

Dojrzewanie, autoliza oraz stężenie to procesy, które nie mają bezpośredniego związku z właściwym przechowywaniem smalcu. Dojrzewanie odnosi się zazwyczaj do procesów, które zachodzą w produktach fermentowanych, gdzie mikroorganizmy przekształcają składniki, co jest całkowicie nieadekwatne w kontekście smalcu. Autoliza jest procesem rozkładu komórek i tkanek przez enzymy wewnętrzne, co również nie jest istotne dla przechowywania smalcu, gdyż nie prowadzi to do jełczenia, a raczej do utraty tekstury i jakości produktu. Stężenie, w odniesieniu do tłuszczów, nie jest terminem powszechnie używanym w kontekście ich przechowywania i nie odnosi się do zmiany jakości smalcu w wyniku niewłaściwych warunków przechowywania. Typowym błędem myślowym jest mylenie procesów chemicznych, które nie mają wpływu na jełczenie, z tym, co rzeczywiście dotyczy utraty świeżości smalcu. Użytkownicy powinni zrozumieć, że kluczowym zagadnieniem w kontekście przechowywania tłuszczów jest kontrola ich ekspozycji na tlen oraz odpowiednia temperatura, co ma fundamentalne znaczenie dla ich trwałości i bezpieczeństwa spożycia.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Zagęszczenie sosu potrawkowego jest konieczne

A. podprawą zacieraną

B. tłustą śmietanką

C. zasmażką II-go stopnia

D. mąką ziemniaczaną

Podprawa zacierana jest jednym z najczęściej stosowanych sposobów zagęszczania sosów, szczególnie tych, które mają być podawane jako dodatek do mięs czy warzyw. Jest to mieszanka mąki i tłuszczu, która po podsmażeniu nabiera złocistego koloru i orzechowego smaku, co dodatkowo wzbogaca smak potrawy. Kluczowym atutem podprawy zacieranej jest jej zdolność do równomiernego zagęszczania sosów, co zapobiega tworzeniu grudek. Standardową praktyką w gastronomii jest dodawanie podprawy do gotującego się sosu, co pozwala na uzyskanie pożądanej konsystencji. Przykładami zastosowania podprawy zacieranej mogą być sosy do gulaszy, potrawki mięsne, a także sosy do ryb, które wymagają delikatnego zagęszczenia. Warto również wspomnieć, że podprawa zacierana jest uznawana za technikę klasyczną w kuchni francuskiej, co podnosi jej wartość w kontekście standardów kulinarnych.

Pytanie 5

Jaką cenę gastronomiczną ma jedna porcja pierogów, jeśli koszt surowców do przygotowania 10 porcji wynosi 30 zł, a marża to 50%?

A. 3,00 zł

B. 4,50 zł

C. 2,50 zł

D. 3,50 zł

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, istotne jest zrozumienie, gdzie wystąpiły błędy w myśleniu. Wiele osób może błędnie oszacować koszt jednostkowy, pomijając istotny krok, jakim jest podział całkowitego kosztu surowców przez liczbę porcji. Na przykład, niepoprawne odpowiedzi, takie jak 3,50 zł czy 2,50 zł, mogą wynikać z obliczeń, które nie uwzględniają całkowitego kosztu surowców lub błędnie przeliczają marżę. Często w takich przypadkach występuje pomylenie wartości kosztu z ceną sprzedaży, co prowadzi do niepełnej analizy. Ważne jest, aby pamiętać, że marża to nie tylko dodanie stałego procentu do kosztu, ale również uwzględnienie całkowitych wydatków, które restauracja ponosi. Zrozumienie struktury kosztów i marży jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji w zakresie ustalania cen. Zawodowcy w branży gastronomicznej powinni być dobrze zaznajomieni z tymi zasadami, aby uniknąć nieefektywności finansowych oraz zapewnić rentowność swoich przedsięwzięć. Analiza kosztów i regularne monitoring cen surowców oraz marż są podstawą efektywnego zarządzania i powinny być integralną częścią strategii operacyjnej każdej restauracji.

Pytanie 6

Który z posiłków zapewnia po zjedzeniu największą ilość błonnika pokarmowego?

A. Surówka z kapusty

B. Rosół wołowy

C. Mleczko waniliowe

D. Pierogi leniwe

Surówka z kapusty to rewelacyjne źródło błonnika, który jest mega ważny dla naszego układu pokarmowego. Pomaga w trawieniu, wspiera jelita i może nawet obniżyć cholesterol we krwi! Kapusta nie tylko jest bogata w błonnik, ale również ma sporo witamin, jak C i K oraz minerałów, takich jak potas i magnez. Dietetycy zalecają, żeby wprowadzać surówki do diety, bo to świetny sposób na zwiększenie ilości błonnika, który jemy na co dzień. Warto też pamiętać, że błonnik może sprawić, że czujemy się pełniejsi, co jest istotne w kontroli wagi. Zgodnie z tym, co mówią specjaliści, dorosłe osoby powinny dążyć do spożywania 25-30 gramów błonnika dziennie. Dlatego surówki z kapusty są super dodatkiem do zdrowej diety. Robienie surówki z kapusty jako dodatek do posiłków to praktyczny sposób na wzbogacenie smaków potraw i dbanie o zdrowie.

Pytanie 7

Aby uzyskać puszystość sufletu, należy używać

A. przesianej mąki

B. sody oczyszczonej

C. piany z białek

D. namoczonej bułki

Piana z białek jest kluczowym składnikiem w procesie spulchniania sufletów, ponieważ wprowadza powietrze do ciasta, co skutkuje lekką i puszystą teksturą. Gdy białka są ubijane, powstają małe pęcherzyki powietrza, które zwiększają objętość i stabilizują strukturę sufletu podczas pieczenia. Ważne jest, aby białka były świeże i dobrze schłodzone, co ułatwia ich ubijanie. Dla uzyskania najlepszego efektu, białka powinny być ubijane na sztywno, co oznacza, że tworzą sztywne wierzchołki. Przykładem zastosowania tej techniki jest przygotowanie klasycznego sufletu czekoladowego, gdzie piana z białek jest delikatnie mieszana z masą czekoladową, zapewniając optymalną lekkość i puszystość dania. W przemyśle gastronomicznym stosowanie piany z białek jest standardem w produkcji sufletów oraz innych lekkich deserów, co wpływa na ich jakość i smak.

Pytanie 8

Garnirowanie to metoda

A. wyrabiania masy mielonej

B. podziału pieczonego drobiu

C. filetowania ryb

D. ozdabiania potraw

Garnirowanie to technika kulinarna polegająca na dekorowaniu potraw, mająca na celu nie tylko podniesienie walorów estetycznych dania, ale również wzbogacenie jego smaku. Praktyka ta jest niezwykle istotna w gastronomii, gdyż odpowiednia prezentacja potrawy wpływa na postrzeganie jej przez konsumentów oraz na ich doświadczenia kulinarne. Wykorzystując różnorodne składniki, takie jak zioła, sosy, warzywa czy owoce, kucharze mogą tworzyć atrakcyjne kompozycje, które przyciągają wzrok i zachęcają do spróbowania dania. Przykładowo, garnirowanie mięsa może obejmować dekorację ziołami, takimi jak natka pietruszki czy rozmaryn, co nie tylko estetycznie podnosi danie, ale również dodaje mu świeżości w smaku. W dobrych praktykach gastronomicznych garnirowanie jest często stosowane w restauracjach, gdzie wizualna prezentacja potrawy odgrywa kluczową rolę w doświadczeniu gościa. Ponadto, warto pamiętać, że garnirowanie powinno być zgodne z zasadami harmonii smaków, co oznacza, że dekoracje powinny uzupełniać, a nie dominować nad głównym daniem.

Pytanie 9

Największą ilość kwasu szczawiowego zawierają:

A. rukola, karczoch

B. roszponka, fenkuł

C. szpinak, rabarbar

D. endywia, boćwina

Odpowiedź 'szpinak, rabarbar' jest prawidłowa, ponieważ te rośliny są znane z wysokiej zawartości kwasu szczawiowego, który w przypadku nadmiernego spożycia może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak tworzenie kamieni nerkowych. Kwas szczawiowy jest organicznym kwasem, który występuje naturalnie w wielu roślinach, a jego wysoka zawartość w szpinaku i rabarbarze czyni je szczególnie interesującymi z punktu widzenia dietetyki i zdrowego żywienia. W praktyce oznacza to, że osoby, które mają skłonności do kamieni nerkowych, powinny ograniczać spożycie tych warzyw. Szpinak jest bogaty w witaminy A, C, K oraz minerały, takie jak żelazo i magnez, co czyni go wartościowym składnikiem diety. Rabarbar, z kolei, jest często stosowany w wypiekach i jako dodatek do dżemów, ale jego kwasowość i właściwości zdrowotne powinny być brane pod uwagę przy stosowaniu w kuchni. Warto również zwrócić uwagę na metody przygotowania tych warzyw; gotowanie może zredukować ich zawartość kwasu szczawiowego, co jest zalecane w praktykach kulinarnych dla osób z problemami zdrowotnymi.

Pytanie 10

Na podstawie normatywu surowcowego wskaż metodę utrwalania dyni.

Normatyw surowcowy
1,0 kg obranej dyni
0,5 kg cukru
0,3 l octu winnego
przyprawy

A. Liofilizacja.

B. Marynowanie.

C. Pasteryzacja.

D. Kiszenie.

Marynowanie dyni to metoda konserwacji, która jest szczególnie popularna w wielu kuchniach na świecie. Proces ten polega na użyciu octu, cukru oraz przypraw, co pozwala nie tylko na zachowanie smaku, ale również na przedłużenie trwałości produktu. Marynowanie jest zgodne z normami bezpieczeństwa żywności, ponieważ ocet winny obniża pH, co sprzyja hamowaniu rozwoju mikroorganizmów. Zastosowanie przypraw, takich jak ziele angielskie, cynamon czy goździki, wzbogaca walory smakowe i aromatyczne marynowanej dyni. W praktyce, marynowanie może być stosowane jako sposób na przygotowanie dodatków do dań głównych, sałatek, a także jako składnik dań wegetariańskich. Dobrym przykładem są sałatki z marynowaną dynią czy dodatki do mięs, które nadają im wyjątkowy smak. Warto również zwrócić uwagę na standardy jakości, jakie powinny spełniać produkty marynowane, aby zapewnić ich bezpieczeństwo dla konsumentów. Opisując marynowanie, nie można pominąć również aspektów estetycznych, ponieważ odpowiednio przygotowana dynia może być atrakcyjną dekoracją stołu.

Pytanie 11

Jaką metodę przechowywania żywności trzeba zastosować, aby stworzyć warunki sprzyjające rozwojowi bakterii kwasu mlekowego?

A. W marynowaniu

B. W kiszeniu

C. W tyndalizacji

D. W liofilizowaniu

Tyndalizacja, marynowanie i liofilizowanie to metody, które nie sprzyjają aktywności bakterii kwasu mlekowego, co czyni je niewłaściwymi odpowiedziami na pytanie o kiszenie. Tyndalizacja polega na wielokrotnym gotowaniu żywności, co ma na celu zniszczenie mikroorganizmów, w tym bakterii, co jest przeciwieństwem warunków, w których zachodzi kiszenie. Gotowanie eliminuje również enzymy, które są niezbędne w procesie fermentacji, a tym samym nie pozwala na rozwój pożądanych bakterii. Marynowanie, z kolei, wykorzystuje ocet i inne kwasowe składniki, które działają jako konserwanty, tworząc środowisko, w którym bakterie kwasu mlekowego nie mogą się rozwijać. W marynowaniu celem jest przede wszystkim nadanie smaku oraz przedłużenie trwałości żywności przez działanie kwasu, a nie fermentację. Liofilizowanie to proces suszenia żywności poprzez zamrażanie i usuwanie wody w próżni, co również uniemożliwia rozwój jakichkolwiek mikroorganizmów, w tym bakterii kwasu mlekowego. Często występującym błędem jest mylenie tych metod z procesem fermentacji; wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że skuteczne kiszenie wymaga specyficznych warunków, które są całkowicie niezgodne z tymi trzema podejściami. Warto zrozumieć, że każda z metod ma swoje unikalne zastosowanie i cele, a umiejętność ich odróżniania jest kluczowa w kontekście utrwalania żywności.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Potrawą, którą nie można uznać za typową dla kuchni włoskiej jest

A. ravioli

B. musaka

C. rizotto

D. krostata

Musaka jest potrawą, która wywodzi się z kuchni bałkańskiej i śródziemnomorskiej, a jej szczególnym przedstawicielem jest wersja grecka. Składa się głównie z warstw bakłażanów, mięsa mielonego (najczęściej jagnięcego), ziemniaków oraz sosu beszamelowego. Włoska kuchnia, znana z różnorodności potraw, skupia się na takich daniach jak ravioli, risotto i krostatas, które są charakterystyczne dla tego regionu. Ravioli to rodzaj nadziewanych klusek, a risotto to kremowy ryż przygotowywany na bulionie. Krostata to z kolei słodka tarta z owocami lub dżemem. Zrozumienie różnic między potrawami z różnych kultur kulinarnych pozwala na lepsze docenienie unikalnych smaków i tradycji, co jest kluczowe dla każdego miłośnika gastronomii. Znajomość tych różnic może również przyczynić się do rozwoju umiejętności kulinarnych oraz lepszego planowania menu.

Pytanie 15

Jak dokonuje się połączenia składników ciasta francuskiego?

A. wałkowanie

B. zarabianie

C. ubijanie

D. mieszanie

Zarabianie, ubijanie i mieszanie to techniki, które nie znajdują zastosowania w łączeniu składników ciasta francuskiego. Zarabianie odnosi się do procesu łączenia mąki z płynami, co ma miejsce na początku przygotowywania ciasta, natomiast w przypadku ciasta francuskiego najważniejszym etapem jest wałkowanie, które zapewnia pożądane właściwości strukturalne. Ubijanie, które polega na wprowadzaniu powietrza do składników, jest stosowane w kontekście wypieków takich jak bezy czy biszkopty, gdzie struktura powinna być lekka i puszysta, co w przypadku ciasta francuskiego nie jest celem. Mieszanie, z drugiej strony, jest techniką, która łączy składniki, ale nie daje efektu warstwowego, charakterystycznego dla ciasta francuskiego. Użycie tych technik w kontekście ciasta francuskiego może prowadzić do nieodpowiedniej tekstury, co często skutkuje końcowym produktem o niskiej jakości. Kluczowe dla sukcesu jest zrozumienie różnic między tymi technikami a wałkowaniem, które ma na celu utworzenie cienkich warstw ciasta, a nie ich mieszanie czy ubijanie. Tak więc, niezrozumienie tych podstawowych różnic może prowadzić do nieudanych eksperymentów w kuchni.

Pytanie 16

Proszę przygotować zestaw dań: zupa kalafiorowa, paprykarz, ryż sypki, sałata zielona z śmietaną, sorbet truskawkowy. Jaka jest prawidłowa sekwencja, w której powinny być zrealizowane te dania?

A. Zupa, ryż, paprykarz, sorbet, sałata

B. Sorbet, zupa, paprykarz, ryż, sałata

C. Sorbet, zupa, paprykarz, sałata, ryż

D. Zupa, paprykarz, ryż, sałata, sorbet

Analizując błędne odpowiedzi, można dostrzec liczne nieporozumienia dotyczące zasadności kolejności przygotowywania posiłków. W przypadku podania dań, istotne jest, aby zachować harmonię smakową oraz odpowiednią temperaturę potraw. Rozpoczęcie od sorbetu, jak sugerują niektóre odpowiedzi, jest niepraktyczne, ponieważ jest to deser, który powinien być podawany na końcu, a nie na początku posiłku. Sorbet, jako chłodny przysmak, nie tylko traci na atrakcyjności, gdy podawany jest przed daniem głównym, ale także może negatywnie wpłynąć na odczucia smakowe gości. Zupa kalafiorowa, która powinna być przygotowana jako pierwsza, nie może być pomijana w tym procesie, ponieważ jej długotrwałe gotowanie wymaga odpowiedniego czasu. Paprykarz, będący daniem mięsnym, wymaga również dużej uwagi przy przygotowaniu, dlatego jego wcześniejsze rozpoczęcie jest kluczowe w kontekście odpowiedniego smaku i tekstury. Ryż, jako dodatek, powinien być gotowany tuż przed serwowaniem, co jest często pomijane w błędnych odpowiedziach. Sałata z kolei, będąca potrawą świeżą, powinna być przygotowana z jak najmniejszym wyprzedzeniem, aby zachować chrupkość. Zrozumienie kolejności przygotowania potraw jest niezbędne w profesjonalnym gotowaniu, w przeciwnym razie może prowadzić do zniekształcenia smaku oraz jakości serwowanych dań.

Pytanie 17

Jaką kategorię reprezentuje zakład gastronomiczny zamkniętego typu?

A. fast food

B. jadłodajnia

C. bufet pracowniczy

D. karczma

Bufet pracowniczy jest przykładem zakładu gastronomicznego typu zamkniętego, ponieważ jego głównym celem jest serwowanie posiłków wyłącznie dla określonej grupy ludzi, zazwyczaj pracowników danej firmy lub instytucji. W przeciwieństwie do lokali takich jak restauracje czy piwiarnie, które są otwarte dla szerokiej publiczności, bufet pracowniczy oferuje ograniczony dostęp, co sprzyja stworzeniu bardziej kontrolowanego środowiska gastronomicznego. W praktyce oznacza to, że oferta bufetu jest często dostosowywana do potrzeb i preferencji pracowników, co może obejmować różnorodne opcje diety, takie jak wegetariańskie lub dietetyczne posiłki. Ponadto, bufet pracowniczy jest często elementem strategii poprawy pracy i samopoczucia pracowników, oferując wygodny dostęp do zdrowych posiłków w przerwach pracy. Przykładowo, w wielu dużych korporacjach bufety są organizowane w sposób, który sprzyja integracji pracowników i efektywnemu wykorzystaniu czasu przerwy.

Pytanie 18

Solanka peklująca jest używana między innymi do

A. konserwacji mięsa

B. oczyszczania oleju

C. produkcji wina

D. fermentacji ogórków

Kiszenie ogórków, fermentacja wina i rafinacja oleju to procesy, które różnią się znacznie od konserwacji mięsa i nie obejmują zastosowania solanki peklującej. Kiszenie ogórków polega na fermentacji mlekowej, podczas której bakterie kwasu mlekowego przekształcają cukry zawarte w ogórkach w kwas mlekowy. Choć sól jest używana w tym procesie, nie jest to solanka peklująca, której głównym celem jest długoterminowa konserwacja mięsa. Fermentacja wina to inny proces, który polega na przekształcaniu cukrów w alkohol przy udziale drożdży. W tym przypadku sól nie odgrywa roli, a kluczowe są odpowiednie szczepy drożdży oraz kontrole temperatury i wilgotności. Rafinacja oleju to złożony proces chemiczny, którego celem jest usunięcie zanieczyszczeń i poprawa jakości oleju, a także jego stabilności. Sól w tym kontekście nie jest stosowana, ponieważ nie jest czynnikiem konserwującym ani nie wpływa na właściwości organoleptyczne olejów roślinnych. Błąd w odpowiedzi może wynikać z nieznajomości specyfiki procesów przetwórczych, co prowadzi do nieprawidłowych skojarzeń i wniosków.

Pytanie 19

Z 30 kg świeżych ogórków uzyskano 300 porcji mizerii, każda o wadze 0,06 kg. Jaki jest ubytek produkcyjny ogórków?

A. 18 kg

B. 1,80 kg

C. 1,20 kg

D. 12 kg

Błędne podejście do obliczenia ubytku produkcyjnego może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia relacji między surowcem a produktem finalnym. Przy obliczaniu ubytku produkcyjnego istotne jest, aby dokładnie określić, jaką masę surowca przetwarzamy i ile z tego uzyskujemy gotowego produktu. Jeżeli ktoś próbuje oszacować ubytek, myśląc, że różnica między surowcem a porcjami mizerii jest mniejsza niż w rzeczywistości, może dojść do błędnych konkluzji. Typowym błędem jest także nieuwzględnienie różnych czynników wpływających na straty, takich jak odpady, które mogą powstawać w procesie obróbki. Ubytek produkcyjny jest również często mylony z masą samego surowca, co prowadzi do niepoprawnych obliczeń. Właściwe rozumienie tego procesu jest istotne, aby móc skutecznie zarządzać produkcją, a także podejmować decyzje dotyczące optymalizacji. Dlatego tak ważne jest, aby nie tylko znać wartość surowca, ale także dokładnie analizować, co dzieje się z nim podczas produkcji. Zarządzanie ubytkiem jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju biznesu i wpływa na efektywność operacyjną zakładów przetwórczych.

Pytanie 20

System oceny ryzyka w kluczowych punktach kontrolnych to

A. HACCP

B. GHP

C. GMP

D. ISO

HACCP, czyli Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli, to system zarządzania bezpieczeństwem żywności, który ma na celu identyfikację, ocenę i kontrolę zagrożeń, które mogą wystąpić w procesie produkcji żywności. W odróżnieniu od standardów takich jak ISO, które są bardziej ogólnymi normami zarządzania jakością, HACCP kładzie szczególny nacisk na bezpieczeństwo żywności poprzez systematyczne podejście do identyfikacji i zarządzania zagrożeniami. Przykłady zastosowania HACCP obejmują przemysł spożywczy, gdzie wdrożenie tego systemu pozwala na monitorowanie krytycznych punktów kontrolnych, takich jak temperatura przechowywania czy czas obróbki termicznej, co jest kluczowe dla zapobiegania rozwojowi patogenów. Ponadto, stosowanie HACCP jest wymagane przez wiele regulacji prawnych na całym świecie, co czyni ten system nie tylko zalecanym, ale również obowiązkowym w branży spożywczej. Wdrożenie HACCP wspiera również rozwój kultury bezpieczeństwa żywności w organizacji, co ma pozytywny wpływ na reputację firmy oraz zaufanie klientów.

Pytanie 21

Produkty mięsne z wołowiny po zjedzeniu stanowią źródło pełnowartościowego białka, witamin z grupy B, substancji ekstrakcyjnych oraz

A. wapnia

B. glukozy

C. żelaza

D. błonnika

Odpowiedź 'żelazo' jest rzeczywiście trafna. Mięso wołowe to jedno z najlepszych źródeł żelaza hemowego, które nasz organizm znacznie lepiej wchłania niż żelazo z roślin. To żelazo jest kluczowe, bo pomaga w produkcji hemoglobiny, czyli tej substancji, która transportuje tlen w ciele. Niskie poziomy żelaza mogą prowadzić do anemii, co może objawiać się zmęczeniem czy osłabieniem. Dlatego warto w diecie mieć takie rzeczy jak steki czy burgery, by dostarczyć sobie odpowiednią ilość tego składnika. Fajnie jest łączyć wołowinę z warzywami bogatymi w witaminę C, bo to poprawia wchłanianie żelaza. Rekomendacje mówią, że dorośli powinni spożywać od 8 do 18 mg żelaza dziennie, w zależności od tego, czy są mężczyznami czy kobietami oraz od stanu zdrowia. Ciekawostka – dobrze jest stawiać na mięso z odpowiednich hodowli, co jest zgodne z ekologicznymi trendami.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Konserwa mięsna z wybrzuszonym wieczkiem może prowadzić do zatrucia po jej spożyciu?

A. salmonellą

B. durem brzusznym

C. czerwonką

D. jadem kiełbasianym

Konserwa mięsna z wybrzuszonym wieczkiem jest sygnałem, że mogło dojść do rozwoju bakterii, w tym bakterii Clostridium botulinum, która produkuje jad kiełbasiany. Tego rodzaju białko jest jednym z najsilniejszych znanych toksyn i jego spożycie może prowadzić do ciężkiego zatrucia, które manifestuje się m.in. osłabieniem mięśni, problemami z oddychaniem, a w skrajnych przypadkach może być śmiertelne. Ważne jest, aby przy zakupie konserw mięsnych zwracać uwagę na stan opakowania, ponieważ uszkodzone lub wybrzuszone wieczka są oznaką, że produkt może być niebezpieczny. Zgodnie z normami bezpieczeństwa żywności, należy unikać spożywania produktów, które mogą być zepsute, a w przypadku jakichkolwiek wątpliwości zawsze lepiej jest je wyrzucić. Przestrzeganie zasad przechowywania i dat ważności może znacznie zredukować ryzyko zatrucia pokarmowego.

Pytanie 26

Eliminację patogennych mikroorganizmów podczas obróbki cieplnej osiąga się po osiągnięciu oraz utrzymaniu wewnątrz tuszki drobiowej temperatury

A. 84 °C przez co najmniej 2 minuty

B. 65 °C przez co najmniej 1 minutę

C. 55 °C przez co najmniej 1 minutę

D. 74 °C przez co najmniej 2 minuty

Odpowiedzi, które sugerują niższe temperatury, takie jak 84 °C przez co najmniej 2 minuty, 65 °C przez co najmniej 1 minutę, czy 55 °C przez co najmniej 1 minutę, są niepoprawne, ponieważ nie spełniają kryteriów skutecznego zniszczenia mikroorganizmów patogennych. W przypadku 84 °C, choć temperatura ta jest wystarczająca do eliminacji wielu bakterii, to czas obróbki jest kluczowy, a zbyt krótki czas w połączeniu z wysoką temperaturą może prowadzić do niejednorodnego podgrzania tuszki drobiowej. Z kolei 65 °C i 55 °C to temperatury znacznie poniżej rekomendowanej granicy, które nie zapewniają bezpieczeństwa żywności. Badania wykazują, że w temperaturze 65 °C niektóre patogeny mogą przetrwać, a ich eliminacja wymaga dłuższego czasu obróbki cieplnej. To prowadzi do powszechnego błędu, w którym konsumenci mogą uznawać, że jedynie osiągnięcie odpowiedniej temperatury wystarczy, zaniedbując czas, przez który temperatura musi być utrzymana. W związku z tym, bezpieczna obróbka cieplna drobiu wymaga zarówno odpowiedniej temperatury, jak i czasu, co jest kluczowe w zatrzymywaniu rozwoju mikroorganizmów i zapobieganiu chorobom przenoszonym przez żywność. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych oraz naruszenia standardów higieny żywności.

Pytanie 27

W kuchenkach mikrofalowych nie powinno się używać naczyń

A. porcelanowych

B. kamionkowych

C. szklanych

D. metalowych

Naczynia metalowe nie nadają się do obróbki cieplnej w kuchenkach mikrofalowych z powodu ich właściwości przewodzących prąd. Metal odbija fale mikrofalowe, co może prowadzić do powstawania iskrzenia w urządzeniu. To zjawisko nie tylko zwiększa ryzyko uszkodzenia kuchenki, ale także stwarza zagrożenie pożarowe. Z tego powodu, w standardach bezpieczeństwa dotyczących mikrofalówek, zaleca się używanie naczyń, które są specjalnie oznaczone jako bezpieczne do użycia w mikrofalówkach, takie jak naczynia szklane czy ceramiczne. Przykładem bezpiecznego naczynia może być szklanka do mikrofalówki, która dzięki swojej strukturze nie odbija fal i pozwala na równomierne podgrzewanie potraw. Warto również pamiętać, aby wybierać naczynia z materiałów odpornych na wysoką temperaturę, co zapewnia ich trwałość i bezpieczeństwo w użytkowaniu.

Pytanie 28

Ciupka z grochem to danie charakterystyczne dla kuchni wielkopolskiej, przygotowywane

A. Z grzybów oraz grochu

B. Z fasoli oraz grzybów

C. Z kapusty oraz grochu

D. Z ziemniaków oraz grzybów

Ciupka z grochem to tradycyjna potrawa kuchni wielkopolskiej, która łączy w sobie kapustę oraz groch, co czyni ją wyjątkowym daniem o bogatym smaku i wartości odżywczej. Kapusta, jako warzywo bogate w witaminę C i błonnik, wspiera układ odpornościowy oraz wspomaga trawienie. Groch dostarcza cennych białek roślinnych oraz minerałów, takich jak żelazo i magnez, co czyni potrawę sycącą i zdrową. Przygotowanie ciupki polega na duszeniu kapusty z grochem, co pozwala na wydobycie pełni ich smaku. Podczas gotowania warto zwrócić uwagę na stosunek składników, aby uzyskać idealną konsystencję potrawy. Warto również zastosować przyprawy, takie jak majeranek czy czosnek, które wzbogacają smak i aromat. W kontekście kuchni regionalnej, ciupka z grochem stanowi doskonały przykład wykorzystywania lokalnych składników oraz tradycyjnych metod kulinarnych, co jest zgodne z zasadami kuchni etnicznej i podkreśla wartości kulturowe Wielkopolski.

Pytanie 29

Podczas dłuższego przechowywania składniki zawarte w ziemniakach mogą podlegać

A. estryfikacji

B. sterylizacji

C. sublimacji

D. transpiracji

Transpiracja jest procesem, który dotyczy utraty wody przez rośliny, a w przypadku ziemniaków jest to szczególnie istotne podczas ich przechowywania. W trakcie dłuższego przechowywania ziemniaków, ich skórka staje się bardziej przepuszczalna dla pary wodnej, co prowadzi do utraty wilgoci. Zmniejszenie zawartości wody w ziemniakach może negatywnie wpływać na ich jakość, teksturę oraz smak. Praktyczny przykład zastosowania tej wiedzy to właściwe przechowywanie ziemniaków w chłodnych, ciemnych i dobrze wentylowanych pomieszczeniach, aby zminimalizować straty wilgoci. Zgodnie z dobrymi praktykami, należy unikać przechowywania ziemniaków w plastikowych torbach, ponieważ może to sprzyjać gromadzeniu się wilgoci i przyspieszać proces psucia się. Dodatkowo, w celu ograniczenia transpiracji, zaleca się utrzymanie optymalnej temperatury i wilgotności w miejscu przechowywania, co jest kluczowe dla zachowania ich świeżości przez dłuższy czas.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz, ile wynosi koszt surowców deseru lodowego.

Surowiec	Ilość surowca	Cena jednostkowa
Lody śmietankowe	100 g	12 zł/kg
Biszkopty	20 g	15 zł/kg
Polewa czekoladowa	10 g	26 zł/kg

A. 17,60 zł

B. 6,80 zł

C. 1,76 zł

D. 12,56 zł

Analizując odpowiedzi, które nie prowadzą do prawidłowego wyniku, można zauważyć kilka typowych błędów myślowych. Wybór kwot takich jak 12,56 zł, 6,80 zł czy 17,60 zł może wynikać z niepełnego zrozumienia procesu kalkulacji kosztów surowców. Często zdarza się, że osoby przystępujące do obliczeń mylą jednostki miar lub pomijają istotne składniki, co prowadzi do przekłamań. Na przykład, jeśli ktoś nie uwzględni pełnej ilości surowców lub błędnie przypisze ceny, może dojść do znacznego zawyżenia kosztów. Ponadto, można zauważyć tendencję do przyjmowania wartości, które wydają się logiczne, ale nie mają oparcia w rzeczywistych obliczeniach. Tego rodzaju błędy są szczególnie niebezpieczne w gastronomii, gdzie każdy błąd w kalkulacji kosztów może prowadzić do strat finansowych. Kluczowe jest, aby przy pracy z danymi finansowymi stosować metodyki oparte na danych, a także regularnie analizować i aktualizować ceny surowców, aby odzwierciedlały one rzeczywiste koszty. Warto również pamiętać o znaczeniu prowadzenia dokładnej dokumentacji, aby móc szybko zidentyfikować przyczyny wszelkich rozbieżności w obliczeniach.

Pytanie 32

Co można dodać do zupy krem, aby ją wzbogacić?

A. makaron w postaci nitek

B. ryż w formie luźnej

C. groszek ptysiowy

D. pasztecik drożdżowy

Ryż na sypko, mimo że jest popularnym dodatkiem do wielu potraw, nie jest odpowiedni jako dodatek do zupy krem, ponieważ jego tekstura i smak nie współgrają z gładką konsystencją zupy. W przypadku zup, które są podawane w formie kremu, zalecane są dodatki, które wzbogacają danie o kontrastujące elementy, a ryż może jedynie przytłoczyć delikatność zupy. Makaron nitki, chociaż również stosowany w różnych zupach, nie jest typowym dodatkiem do zup kremowych, ponieważ jego struktura może sprawić, że danie stanie się zbyt ciężkie i gęste. Zupy kremowe powinny być lekkie i jednorodne, a makaron nitki często wprowadza niepożądane zmiany w ich konsystencji. Pasztecik drożdżowy to kolejny dodatek, który może wydawać się apetyczny, ale jego intensywność i ciężkość nie są zgodne z ideą zupy krem. Dobrą praktyką kulinarną jest dobieranie dodatków, które wzbogacają, a nie dominują nad smakiem zupy. Obserwując zasady gastronomiczne, można zauważyć, że akcentowanie delikatnych smaków i tekstur jest kluczem do udanej prezentacji potrawy. Właściwy wybór dodatków, takich jak groszek ptysiowy, jest więc istotny w kontekście podawania zup kremowych.

Pytanie 33

Jakie tłuszcze pochodzą wyłącznie z roślin?

A. Tran oraz olej słonecznikowy

B. Masło i olej arachidowy

C. Margaryna i olej sojowy

D. Łój oraz olej winogronowy

Margaryna i olej sojowy to tłuszcze pochodzenia wyłącznie roślinnego. Margaryna, będąca zamiennikiem masła, jest produktem wytwarzanym głównie z olejów roślinnych, co czyni ją doskonałym źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych. Olej sojowy z kolei jest otrzymywany z nasion soi i jest powszechnie stosowany w przemyśle spożywczym ze względu na swoje właściwości zdrowotne, takie jak obniżanie poziomu cholesterolu. Zarówno margaryna, jak i olej sojowy są zalecane w diecie wegańskiej i wegetariańskiej, gdzie kluczowe jest unikanie tłuszczów pochodzenia zwierzęcego. W kontekście dobrych praktyk żywieniowych, zaleca się stosowanie olejów roślinnych jako źródła zdrowych tłuszczy, które wspierają prawidłowe funkcjonowanie organizmu, przyczyniają się do obniżenia ryzyka chorób sercowo-naczyniowych oraz dostarczają niezbędnych kwasów tłuszczowych, takich jak omega-3 i omega-6. Dodatkowo, wybierając te produkty, wspieramy zrównoważony rozwój oraz zmniejszamy nasz ślad węglowy, ponieważ produkcja roślinnych tłuszczy ma mniejszy wpływ na środowisko niż produkcja tłuszczów zwierzęcych.

Pytanie 34

Polędwica wołowa przygotowywana na patelni - saute to

A. bryzol

B. kotlet w panierce

C. sznycel

D. mostek cielęcy w stylu wiedeńskim

Kotlet panierowany, sznycel oraz mostek cielęcy po wiedeńsku to różne techniki przyrządzania mięsa, które jednak różnią się od bryzolu pod względem obróbki i składników. Kotlet panierowany polega na obtoczeniu kawałka mięsa w mące, jajku i bułce tartej, a następnie smażeniu, co nadaje mu chrupiącą teksturę. To podejście skutkuje jednak innym smakiem i konsystencją, które nie są charakterystyczne dla bryzolu, dlatego nie można ich uznać za synonimy. Sznycel, z kolei, najczęściej odnosi się do cienko rozbitego kawałka mięsa, również smażonego, ale w tradycyjny sposób z wykorzystaniem panierki. Pomimo że te techniki mogą wydawać się podobne, różnią się one kluczowymi aspektami wykonania oraz końcowym efektem. Mostek cielęcy po wiedeńsku to danie, które również ma inne właściwości ze względu na wykorzystanie cielęciny, oraz konieczność dłuższego czasu gotowania, co wpływa na smak i miękkość. Wspólnym błędem przy wyborze tych odpowiedzi jest mylenie różnych technik kulinarnych i ich rezultatów. Wiedza na temat właściwych metod przygotowania potraw oraz ich różnic jest kluczowa, aby móc skutecznie stosować zasady gotowania w praktyce. Wybierając odpowiednią metodę, należy pamiętać o charakterystyce mięsa oraz oczekiwaniach dotyczących końcowego dania.

Pytanie 35

Jak nazywa się zupa pochodząca z Włoch?

A. minestra

B. zupa gulaszowa

C. zupa cebulowa

D. szczi

Minestra to tradycyjna włoska zupa, która może mieć wiele różnych wariantów, ale jej podstawą są zazwyczaj świeże składniki, takie jak warzywa, zioła oraz czasami makaron lub ryż. Włochy są znane z różnorodności przepisów na zupy, a minestra zajmuje w nich szczególne miejsce. W zależności od regionu, przepis na minestra może różnić się składem, jednak kluczowym elementem jest użycie sezonowych warzyw, co pozwala na uzyskanie pełni smaków i aromatów. Zupy te są nie tylko pyszne, ale również zdrowe, dostarczając wielu witamin i minerałów. W praktyce kulinarnej, przygotowanie minestry to doskonały sposób na wykorzystanie resztek warzyw lub tych, które są w danym momencie najświeższe. Warto również wspomnieć, że w tradycyjnej kuchni włoskiej, zupy są często podawane jako pierwsze danie, co stanowi przykład włoskiej filozofii kulinarnej, której celem jest celebracja smaków i składników. Warto zatem wprowadzić minestra do swojego menu, aby cieszyć się jej różnorodnością oraz zdrowotnymi korzyściami.

Pytanie 36

Którą nazwę surowca należy wpisać do tabeli w miejscu X, niezbędnego do sporządzenia Fasolki po bretońsku?

Fasolka po bretońsku

Fasola biała

Kiełbasa

Smalec

Koncentrat pomidorowy 30%

Mąka pszenna

Przyprawy

A. Cukinia.

B. Cebula.

C. Pieczarki.

D. Wołowina.

Cebula jest integralnym składnikiem fasolki po bretońsku, a jej obecność w potrawie ma kluczowe znaczenie dla uzyskania odpowiedniego smaku i aromatu. Fasolka po bretońsku to danie, które, mimo że ma swoje korzenie w kuchni francuskiej, stało się popularne w wielu innych krajach. Cebula, jako składnik, nie tylko wzbogaca smak potrawy, ale również dostarcza wielu korzystnych składników odżywczych, takich jak witaminy C i B6 oraz minerały, w tym mangan i potas. W potrawach mięsnych i warzywnych, cebula jest często stosowana w celu podkreślenia smaków innych składników, co czyni ją nieocenionym elementem kuchni. Rekomenduje się również wykorzystanie świeżej cebuli, ponieważ jej intensywny aromat i smak są znacznie bardziej wyraziste niż w przypadku cebuli suszonej. Przygotowując fasolkę po bretońsku, warto zwrócić uwagę na techniki kulinarne, takie jak duszenie cebuli, które wydobywa jej naturalną słodycz oraz głębię smaku.

Pytanie 37

Befsztyk powinien być przygotowywany

A. z polędwicy wieprzowej

B. z ligawy

C. z polędwicy wołowej

D. z antrykotu

Befsztyk, jako klasyczne danie mięsne, najczęściej przygotowuje się z polędwicy wołowej, co wynika z jej wyjątkowych właściwości smakowych i teksturalnych. Polędwica wołowa jest jednym z najdelikatniejszych i najsmaczniejszych kawałków mięsa, charakteryzującym się niską zawartością tłuszczu oraz doskonałą kruchością, co czyni ją idealną do smażenia na wysokiej temperaturze. Przygotowując befsztyk, należy pamiętać o technikach takich jak marynowanie, które wpływa na poprawę smaku i miękkości mięsa. Dobrze jest również pozwolić mięsu odpocząć po smażeniu, aby soki miały czas na równomierne rozmieszczenie, co zwiększa soczystość dania. W branży gastronomicznej standardy dotyczące befsztyków często wskazują na konieczność używania wysokiej jakości polędwicy wołowej, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich walorów smakowych. Dla przykładu, renomowane restauracje często wybierają polędwicę z certyfikowanych hodowli, co zapewnia nie tylko doskonały smak, ale także zgodność z normami etycznymi.

Pytanie 38

Jaką metodę należy wybrać do aseptycznego pakowania i utrwalania płynnych produktów?

A. Sterylizacja

B. Zamrażanie

C. Wsypanie cukru

D. Podgrzewanie

Sterylizacja to mega ważny proces, gdy mówimy o pakowaniu płynów w aseptycznych warunkach. Chodzi o to, żeby pozbyć się wszelkich mikroorganizmów, jak bakterie czy wirusy, które mogą być w produkcie lub opakowaniu. Jeśli chodzi o jedzenie, to są różne sposoby na sterylizację, jak na przykład gorąca woda w autoklawie albo użycie chemikaliów. Przykłady to konserwy, pasteryzowane soki czy inne płyny, które muszą być wolne od patogenów. W branży spożywczej i farmaceutycznej musimy trzymać się norm, jak ISO 13485 czy HACCP, żeby nasze produkty były bezpieczne. Sterylizacja nie tylko przedłuża trwałość, ale także poprawia jakość, więc to jest fundament dobrego podejścia do produkcji.

Pytanie 39

Jaką grupę dań przygotowuje się przy użyciu metody smażenia?

A. Jaja faszerowane, sznycel ministerski

B. Jaja po wiedeńsku, kotlet pożarski

C. Jaja nadziewane, filet saute

D. Jaja poszetowe, kotlet de volaille

Wybór odpowiedzi, które nie obejmują potraw smażonych, prowadzi do nieporozumień w zakresie technik kulinarnych. Jaja poszetowe, będące potrawą przygotowywaną przez gotowanie w wodzie, są całkowicie sprzeczne z techniką smażenia, co czyni je niewłaściwym wyborem. Kotlet de volaille, który z reguły jest pieczony lub smażony, w kontekście podanych opcji nie powinien być łączony z jajkami poszetowymi, gdyż obie potrawy wymagają różnych metod przygotowania. Jaja nadziewane i filet sauté również nie są związane ze smażeniem w tradycyjnym sensie; filet sauté jest techniką, która oznacza szybkie smażenie w niewielkiej ilości tłuszczu, ale nie odnosi się bezpośrednio do potraw z jaj. Jaja po wiedeńsku, natomiast, są smażone, ale ich zestawienie z kotletem pożarskim, który zazwyczaj jest pieczony, wprowadza zamieszanie. Wiele z tych błędnych odpowiedzi wynika z nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji metod kulinarnych. Smażenie, pieczenie, gotowanie w wodzie czy technika sauté to różne podejścia, które wymagają specyficznego doboru odpowiednich potraw. Kluczowe jest zrozumienie, które techniki kulinarne pasują do określonych potraw, aby móc skutecznie je przygotować zgodnie z przyjętymi standardami kulinarnymi.

Pytanie 40

Na podstawie danych z tabeli wskaż optymalną temperaturę przechowywania orzechów włoskich.

Temperatura przechowywania owoców
Lp.	Grupa owoców	Temperatura przechowywania
1.	owoce suche	od 2 do 5°C
2.	owoce pestkowe	od -1 do +1°C
3.	owoce ziarnkowe	od 0 do 4°C
4.	owoce południowe	od 1,5 do 16°C

A. od 1,5 do 16°C

B. od 2 do 5°C

C. od -1 do +1°C

D. od 0 do 4°C

Orzechy włoskie to trochę kapryśne owoce, które wymagają uwagi, jeśli chodzi o przechowywanie. Najlepiej trzymać je w temperaturze od 2 do 5°C. W takim zakresie nie psują się tak szybko, bo ich procesy metaboliczne zwalniają. Jak trzymasz je w cieple, to szybko się psują — tłuszcze mogą się utleniać i zaczynają śmierdzieć, co na pewno nie jest miłe. I pamiętaj, żeby trzymać je w ciemnym, suchym miejscu. Jak będą w wilgoci, to mogą zacząć pleśnieć, a to niezbyt fajne. Wiadomo, że wiele firm stawia na hermetyczne opakowania i kontrolowane warunki, żeby ich orzechy były świeże jak najdłużej. Cała ta wiedza o przechowywaniu orzechów to podstawa, zwłaszcza jeśli ktoś chce je sprzedawać lub przetwarzać. Więc warto się do tych zasad stosować!

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej