Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik spedytor
Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 08:53
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 09:20

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na placu kontenerowym do czynności manipulacyjnych są stosowane 4 typy wozów podsiębiernych. Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, który wóz uzyskał największą wydajność na godzinę?

Typy wozów podsiębiermych	Liczba godzin pracy wozu podsiębiermego [h]	Liczba przemieszczonych kontenerów [szt.]
A.	470	7 050
B.	120	1 200
C.	350	4 550
D.	630	7 560

A. Wóz C.

B. Wóz D.

C. Wóz A.

D. Wóz B.

Wóz A ma najlepszą wydajność na godzinę, bo tak wyszło z obliczeń, które opierają się na tym, jak dużo kontenerów przewozi w porównaniu do godzin pracy. Tak naprawdę, takie analizy wydajności są super przydatne na placach kontenerowych, bo pomagają usprawnić cały proces logistyczny. Gdy obliczamy, ile kontenerów wóz przewozi na godzinę, możemy lepiej widzieć, jak skuteczne są poszczególne wózki. Wóz A z średnią 15 kontenerów na godzinę przegania inne wózki, co naprawdę może być kluczowe w zarządzaniu transportem. W branży dobrze jest analizować wydajność, bo to pozwala podejmować lepsze decyzje, na przykład o inwestycjach w nowy sprzęt czy szkolenia dla operatorów. Zrozumienie tych danych może naprawdę pomóc lepiej zarządzać zasobami, obniżyć koszty i zwiększyć jakość obsługi klienta. Dlatego ważne jest, żeby pracownicy wiedzieli, jak obliczać wydajność i umieli to robić na co dzień.

Pytanie 2

Dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów mających cztery osie, składających się z dwuosiowego pojazdu samochodowego i dwuosiowej przyczepy, nie może przekraczać

Fragment Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia.
§ 3. 1. Dopuszczalna masa całkowita pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 2-13, nie może przekraczać w przypadku: 1) pojazdu składowego zespołu pojazdów: a) przyczepy dwuosiowe – 18 ton, b) przyczepy trzyosiowe – 24 tony; 2) zespołu pojazdów mających 5 lub 6 osi: a) dwuosiowy pojazd samochodowy i trzyosiowa przyczepa – 40 ton, b) trzyosiowy pojazd samochodowy i dwuosiowa przyczepa – 40 ton; 3) pojazdów członowych mających 5 lub 6 osi: a) dwuosiowy ciągnik siodłowy i trzyosiowa naczepa – 40 ton, b) trzyosiowy ciągnik siodłowy i dwu- lub trzyosiowa naczepa – 40 ton, c) trzyosiowy ciągnik siodłowy i trzyosiowa naczepa przewożąca 40-stopowy kontener ISO w transporcie kombinowanym – 44 tony; 4) zespołu pojazdów mających 4 osie, składających się z dwuosiowego pojazdu samochodowego i dwuosiowej przyczepy - 36 ton; 5) pojazdu członowego mającego 4 osie, składającego się z dwuosiowego ciągnika siodłowego i dwuosiowej naczepy, jeżeli odległość pomiędzy osiami naczepy: a) wynosi co najmniej 1,3 m, ale nie więcej niż 1,8 m – 36 ton, b) jest większa niż 1,8 m – 36 ton + 2 tony tolerancji, jeżeli oś napędowa jest wyposażona w opony bliźniacze i zawieszenie pneumatyczne lub równoważne, o którym mowa w § 5c; 6) dwuosiowego pojazdu samochodowego – 18 ton;

Fragment Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia.

§ 3. 1. Dopuszczalna masa całkowita pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 2-13, nie może przekraczać w przypadku:
1) pojazdu składowego zespołu pojazdów:
   a) przyczepy dwuosiowe – 18 ton,
   b) przyczepy trzyosiowe – 24 tony;
2) zespołu pojazdów mających 5 lub 6 osi:
   a) dwuosiowy pojazd samochodowy i trzyosiowa przyczepa – 40 ton,
   b) trzyosiowy pojazd samochodowy i dwuosiowa przyczepa – 40 ton;
3) pojazdów członowych mających 5 lub 6 osi:
   a) dwuosiowy ciągnik siodłowy i trzyosiowa naczepa – 40 ton,
   b) trzyosiowy ciągnik siodłowy i dwu- lub trzyosiowa naczepa – 40 ton,
   c) trzyosiowy ciągnik siodłowy i trzyosiowa naczepa przewożąca 40-stopowy kontener ISO w transporcie
      kombinowanym – 44 tony;
4) zespołu pojazdów mających 4 osie, składających się z dwuosiowego pojazdu samochodowego i dwuosiowej
przyczepy - 36 ton;
5) pojazdu członowego mającego 4 osie, składającego się z dwuosiowego ciągnika siodłowego i dwuosiowej
naczepy, jeżeli odległość pomiędzy osiami naczepy:
   a) wynosi co najmniej 1,3 m, ale nie więcej niż 1,8 m – 36 ton,
   b) jest większa niż 1,8 m – 36 ton + 2 tony tolerancji, jeżeli oś napędowa jest wyposażona w opony
      bliźniacze i zawieszenie pneumatyczne lub równoważne, o którym mowa w § 5c;
6) dwuosiowego pojazdu samochodowego – 18 ton;

A. 36 ton.

B. 18 ton.

C. 24 tony.

D. 30 ton.

Zgadza się, dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów składającego się z dwuosiowego pojazdu samochodowego i dwuosiowej przyczepy nie może przekraczać 36 ton. Zgodnie z obowiązującymi regulacjami prawnymi, w szczególności z rozporządzeniem dotyczącym transportu drogowego, ta wartość jest podyktowana względami bezpieczeństwa oraz stabilności jazdy. Przykładowo, przy przeciążeniu pojazdów, mogą wystąpić problemy z hamowaniem oraz stabilnością podczas pokonywania zakrętów, co zwiększa ryzyko wypadków drogowych. Warto również zauważyć, że przekroczenie dozwolonej masy prowadzi do konsekwencji prawnych, w tym do nałożenia kar finansowych oraz utraty zdolności do prowadzenia działalności transportowej. W kontekście praktycznym, przedsiębiorstwa transportowe powinny regularnie kontrolować wagę swoich pojazdów przed wyruszeniem w trasę, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami oraz bezpieczeństwo na drodze.

Pytanie 3

Jaką masę obliczeniową należy przyjąć do ustalenia kosztu frachtu dla 12 paczek o wymiarach 0,7 x 0,8 x 0,4 m (dł. x szer. x wys.) każda, przy założeniu, że 1m³ = 1 000 kg?

A. 6720 kg

B. 3840 kg

C. 3360 kg

D. 2688 kg

Aby obliczyć wagę obliczeniową przesyłek, najpierw musimy ogarnąć objętość jednej paczki. Mamy wymiary: 0,7 m długości, 0,8 m szerokości i 0,4 m wysokości. Jak to policzymy, to wychodzi nam 0,224 m³ na jedną przesyłkę. Jak mamy 12 sztuk, to całkowita objętość to 0,224 m³ pomnożone przez 12, co daje 2,688 m³. W logistyce jest taki przelicznik, że 1 m³ to 1000 kg. Więc jak sobie to pomnożymy, to wychodzi 2688 kg jako waga obliczeniowa. Te obliczenia są zgodne z tym, co obowiązuje w branży transportowej, bo ważna jest zarówno waga, jak i objętość przesyłek. Dzięki temu firmy transportowe mogą lepiej ustalać koszty dostawy.

Pytanie 4

System transportowy kolei i dróg "na barana" jest realizowany jako przewóz

A. naczep o specjalnej konstrukcji na wózkach wagonowych

B. naczep, przyczep lub innego wymiennego nadwozia na wagonach kolejowych typu platforma

C. samochodów osobowych na zestawach drogowych

D. zestawów drogowych na specjalnych wagonach kolejowych niskopodwoziowych

Twoje odpowiedzi, które wskazują na przewóz zestawów drogowych na niskopodwoziowych wagonach czy transport samochodów osobowych na specjalnych zestawach, są niestety błędne. Mylą się tu zasady działania systemu 'na barana'. Te niskopodwoziowe wagony są raczej do transportu ciężkich ładunków, jak maszyny budowlane, a nie do zwykłych naczep czy przyczep. A transport samochodów osobowych w zestawach to już nie to, co ten system zakłada. Typowy błąd to mylenie różnych form transportu, co wprowadza w błąd co do zasad przewozów. Również, naczepy specjalnej konstrukcji na wózkach to coś innego, używane w innych sytuacjach jak na przykład transport ciężkich rzeczy. Dlatego ważne jest zrozumienie, że w systemie 'na barana' kluczowe są naczepy i przyczepy na wagonach platformowych, bo to ich transport rzeczywiście czyni efektywnym.

Pytanie 5

Jaką grupę znaków reprezentują symbole (np: oznaczające miejsce zamocowania haku) informujące o sposobie traktowania towaru w trakcie transportu i składowania?

A. Manipulacyjnych

B. Niebezpiecznych

C. Handlowych

D. Reklamowych

Odpowiedź 'Manipulacyjnych' jest prawidłowa, ponieważ znaki manipulacyjne są kluczowe w kontekście transportu i magazynowania towarów. Informują one o odpowiednim sposobie obchodzenia się z danym ładunkiem, co jest niezbędne dla zapewnienia jego integralności oraz bezpieczeństwa. Przykłady obejmują znaki informujące o tym, że towar jest kruchy, wymaga ostrożnego traktowania, bądź musi być przewożony w określonej pozycji. Zgodnie z normą ISO 780, znaki te powinny być dobrze widoczne i zrozumiałe, aby minimalizować ryzyko uszkodzeń i strat. Ponadto stosowanie odpowiednich znaków manipulacyjnych jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również dobrym praktyką w logistyce, co przyczynia się do zwiększenia efektywności operacyjnej. Umożliwiają one wszystkim uczestnikom procesu transportowego, od producentów po odbiorców, zrozumienie specyficznych potrzeb dotyczących traktowania towaru. Ich prawidłowe zastosowanie jest kluczowe dla zachowania jakości i bezpieczeństwa dostarczanych produktów.

Pytanie 6

Regulacje dotyczące międzynarodowego transportu towarów koleją określa

A. Umowa SMGS

B. Umowa ADR

C. Konwencja CMR

D. Konwencja AETR

Umowa SMGS, czyli Międzynarodowa Umowa o Przewozie Towarów Koleją, reguluje zasady transportu towarów w ruchu międzynarodowym na obszarze krajów, które ją przyjęły. Umowa ta jest kluczowym dokumentem dla operacji transportowych, zapewniającym jednolite zasady dotyczące przewozu towarów koleją, odpowiedzialności przewoźników oraz warunków umowy. Dzięki SMGS, przedsiębiorstwa mogą minimalizować ryzyko związane z transportem, co jest szczególnie istotne w przypadku przewozu towarów wymagających specjalnych warunków, takich jak ładunki niebezpieczne. Na przykład, w przypadku transportu towarów pomiędzy Polską a Rosją, zastosowanie Umowy SMGS zapewnia zgodność z międzynarodowymi standardami i przyspiesza procedury celne. W praktyce, znajomość i stosowanie zasad SMGS przez operatorów transportowych pozwala na skuteczną realizację usług logistycznych, zgodnych z wymogami lokalnych i międzynarodowych przepisów. Zastosowanie tej umowy w transporcie kolejowym jest istotne dla zapewnienia efektywności oraz bezpieczeństwa logistycznego.

Pytanie 7

Usługa przewozowa charakteryzuje się krótkim czasem trwania oraz wysokimi kosztami, co odnosi się do transportu

A. lotniczego

B. kolejowego

C. drogowego

D. wodnego

Transport lotniczy to naprawdę coś, co się sprawdza, kiedy potrzebujemy dostarczyć coś szybko. Weźmy na przykład przesyłki medyczne – tu czas jest na wagę złota, więc nie ma co się dziwić, że lotnictwo jest często wybierane. Choć koszty są dość wysokie, to elastyczność i możliwość dowozu do odległych miejsc na całym świecie to wielkie plusy. I pamiętaj, że w lotnictwie mamy różne standardy, jak np. IATA, które pomagają w utrzymaniu bezpieczeństwa i sprawności. W e-commerce transport lotniczy robi prawdziwą furorę, bo pozwala sprzedawcom szybko dotrzeć do klientów, co jest kluczowe w tej konkurencyjnej branży.

Pytanie 8

Kto w Polsce wydaje karnet TIR?

A. Zrzeszenie Międzynarodowych Przewoźników Drogowych

B. Instytut Transportu Drogowego

C. Inspekcja Transportu Drogowego

D. Rada ds. Transportu

Karnet TIR jest dokumentem ułatwiającym międzynarodowy transport drogowy, który jest wydawany przez Zrzeszenie Międzynarodowych Przewoźników Drogowych (ZMPD) w Polsce. Wydanie tego karnetu wymaga spełnienia określonych norm i regulacji, które mają na celu uproszczenie procedur celnych oraz zwiększenie efektywności transportu. Dokument ten jest uznawany w wielu krajach, co pozwala na przejazd przez granice bez konieczności zatrzymywania się w celu odprawy celnej, o ile transport odbywa się zgodnie z zasadami TIR. Przykładem zastosowania karnetu TIR może być przewóz towarów z Polski do krajów Europy Zachodniej, gdzie korzystając z tego dokumentu, przewoźnik unika dodatkowych opłat celnych i przyspiesza czas przejazdu. Zgodnie z przepisami Międzynarodowej Organizacji Celnej, karnet TIR jest również sposobem na zabezpieczenie płatności ceł i podatków, co czyni go kluczowym narzędziem w logistyce międzynarodowej.

Pytanie 9

Jakie przepisy dotyczą transportu materiałów niebezpiecznych drogą morską?

A. Regulamin RID

B. Umowa ADN

C. Umowa ADR

D. Kodeks IMDG

Kodeks IMDG (International Maritime Dangerous Goods Code) jest międzynarodowym dokumentem regulującym transport materiałów niebezpiecznych drogą morską. Kodeks ten został opracowany przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) i stanowi podstawowe ramy prawne oraz wytyczne dotyczące klasyfikacji, pakowania, oznakowania oraz dokumentacji przewożonych ładunków niebezpiecznych. Jego celem jest zapewnienie bezpieczeństwa w trakcie transportu morskiego, aby zminimalizować ryzyko wypadków i zagrożeń dla zdrowia ludzi oraz środowiska. Przykładowo, Kodeks IMDG nakłada obowiązek stosowania specjalnych kontenerów do przewozu substancji toksycznych, co jest niezbędne do uniknięcia ich uwolnienia w przypadku uszkodzenia. Dodatkowo, kodeks ten wymaga odpowiedniego szkolenia personelu zajmującego się przewozem takich materiałów, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa operacji. W praktyce, przestrzeganie przepisów Kodeksu IMDG jest niezbędne dla wszystkich armatorów, operatorów transportu i przewoźników, co podkreśla jego znaczenie w branży transportowej.

Pytanie 10

Regulacje dotyczące lotniczego listu przewozowego AWB są określone w dokumentach stworzonych przez

A. IRU

B. ZMPD

C. IATA

D. FIATA

Odpowiedź 'IATA' jest prawidłowa, ponieważ Międzynarodowe Stowarzyszenie Transportu Lotniczego (IATA) jest organizacją, która opracowuje międzynarodowe standardy dla transportu lotniczego, w tym zasady dotyczące lotniczego listu przewozowego (AWB). IATA definiuje standardy, które mają na celu ułatwienie obiegu towarów w transporcie lotniczym, zapewniając jednocześnie zgodność z przepisami prawnymi i procedurami operacyjnymi. Na przykład, dzięki ujednoliconym formularzom AWB, przewoźnicy oraz spedytorzy mogą skutecznie śledzić przesyłki oraz zarządzać dokumentacją potrzebną do odprawy celnej i transportu. W praktyce, znajomość zasad IATA jest niezbędna dla wszystkich profesjonalistów związanych z logistyką i spedycją, aby zapewnić zgodność z międzynarodowymi regulacjami oraz zminimalizować ryzyko błędów w procesie przewozu. Dodatkowo, IATA regularnie organizuje szkolenia oraz wydaje publikacje, które pomagają w zrozumieniu zmieniających się przepisów i standardów w branży lotniczej."

Pytanie 11

Której informacji brakuje w przedstawionym fragmencie umowy przewozu?

Umowa przewozu
Zawarta dnia 01.09.2016 r. w Warszawie pomiędzy FHU Promyk ul. Słoneczna 10, Warszawa zwanym dalej Zleceniodawcą
§ 1
Zleceniobiorca zobowiązuje się do przewozu 33 paletowych jednostek ładunkowych z napojami.
§ 2
Przewóz ładunku nastąpi w terminie 10 dni od daty podpisania niniejszej umowy.
§ 3
Dostawa towaru nastąpi jednorazowo do magazynu Odbiorcy: Hurtownia XY Poznań, ul. Kwiatowa 9.
§ 4
Zleceniodawca za wykonanie przewozu otrzyma wynagrodzenie w wysokości 4 000 zł netto (VAT 23%).
§ 5
Koszt transportu wyrobów obciąża Zleceniodawcę.
§ 6
Wynagrodzenie płatne będzie w terminie 14 dni od daty złożenia zatwierdzonego rachunku.

A. Danych zleceniobiorcy.

B. Stawki podatku VAT.

C. Wysokości wynagrodzenia.

D. Terminu płatności za usługę.

To, że brakuje danych zleceniobiorcy, to ważny problem w tej umowie przewozu. Wiesz, w praktyce każda umowa powinna mieć pełne dane obu stron, żeby uniknąć późniejszych kłopotów. Bez tych informacji może być ciężko, zwłaszcza jak przyjdzie do rozwiązania jakichś sporów. Wyobraź sobie sytuację, gdzie zleceniobiorca nie robi swojej roboty, a zleceniodawca nie ma pojęcia, jak go znaleźć, żeby się jakoś dogadać. To właśnie dlatego dobrze jest mieć wszystko na papierze. Szczególnie w branży transportowej, gdzie musi być jasno, kto z kim współpracuje. I nie zapomnij, że oprócz danych kontaktowych ważne są też numery identyfikacyjne, jak NIP czy REGON, bo to wszystko ułatwia współpracę i jest istotne dla bezpieczeństwa transakcji.

Pytanie 12

Korzystając z informacji zawartych w tabeli, określ który pojazd uzyskał najwyższy wskaźnik wykorzystania pojemności skrzyni ładownej.

Pojazd	Pojemność skrzyni ładownej [m³]	Liczba jednostek ładunkowych umieszczonych w pojeździe [szt.]	Objętość jednej jednostki ładunkowej [m³]
A.	68,4	28	1,96
B.	87,4	20	2,40
C.	91,2	34	1,06
D.	45,6	16	2,11

A. D.

B. C.

C. B.

D. A.

Pojazd A uzyskał najwyższy wskaźnik wykorzystania pojemności skrzyni ładownej, wynoszący około 0,802, co oznacza, że efektywnie wykorzystuje 80,2% swojej pojemności. Taki wynik jest przykładem efektywnego zarządzania przestrzenią ładunkową, co jest kluczowe w logistyce i transporcie. W praktyce, wyższy wskaźnik wykorzystania pojemności skrzyni ładunkowej oznacza nie tylko lepszą efektywność operacyjną, ale również mniejsze koszty transportu na jednostkę towaru. Przemysł transportowy coraz bardziej zwraca uwagę na optymalizację ładowności, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Efektywne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej może przyczynić się do zmniejszenia liczby kursów potrzebnych do przewiezienia tej samej ilości towaru, co z kolei wpływa na redukcję emisji CO2 i obniżenie kosztów paliwa. Dobrą praktyką w branży logistycznej jest regularne analizowanie wskaźników efektywności, co pozwala na dostosowanie floty do zmieniających się wymagań i optymalizację procesów transportowych.

Pytanie 13

W tabeli przedstawiono koszty poniesione przez przedsiębiorstwo z branży TSL w IV kwartale 2019 roku. W I kwartale 2020 roku przedsiębiorstwo przewiduje wzrost kosztów o 10% w stosunku do IV kwartału 2019 roku. Ile wyniosą całkowite koszty czynności w tym okresie?

Koszty czynności transportowo-spedycyjnych
Magazynowanie [zł]	Koszt paliwa [zł]	Procesy informatyczne [zł]
520 000	280 000	200 000

A. 11 000 000 zł

B. 1 100 000 zł

C. 1 010 000 zł

D. 1 001 000 zł

Poprawna odpowiedź to 1 100 000 zł, co jest wynikiem obliczenia całkowitych kosztów w I kwartale 2020 roku po uwzględnieniu wzrostu o 10%. W IV kwartale 2019 roku całkowite koszty wyniosły 1 000 000 zł. Aby uwzględnić prognozowany wzrost kosztów, należy obliczyć 10% z tej kwoty, co daje 100 000 zł. Następnie dodając tę wartość do początkowych kosztów, uzyskujemy 1 100 000 zł. Takie podejście jest standardem w branży TSL, gdzie prognozowanie kosztów jest kluczowe dla podejmowania decyzji finansowych. Przykładowo, w przypadku planowania budżetu na nowy kwartał, przedsiębiorstwa często uwzględniają wzrosty kosztów, co pozwala na lepsze zarządzanie zasobami i uniknięcie nieprzewidzianych wydatków. Warto również monitorować zmiany w kosztach operacyjnych, aby szybko reagować na zmieniające się warunki rynkowe, co jest niezbędne dla utrzymania konkurencyjności na rynku TSL.

Pytanie 14

Która zasada Incoterms 2020 wiąże się z przeniesieniem odpowiedzialności ze sprzedawcy na nabywcę w magazynie sprzedawcy lub w innym punkcie, w którym następuje odbiór towaru?

A. FOB (Free On Board)

B. DDP (Delivered Duty Paid)

C. EXW (Ex Works)

D. CFR (Cost And Freight)

Formuła EXW (Ex Works) to taka podstawowa zasada w świecie Incoterms. Kiedy sprzedający daje towar w swoim miejscu, to już od razu ryzyko przechodzi na kupującego, jak tylko towar jest gotowy do odbioru. W praktyce, to znaczy, że wszystkie wydatki związane z transportem, ryzykiem i formalnościami celnymi są teraz na barkach kupującego. Wyobraź sobie, że firma A sprzedaje maszyny firmie B. Od momentu, gdy te maszyny są gotowe do odebrania w firmie A, to już firmie B przysługuje cała odpowiedzialność za transport i wszelkie inne rzeczy. Dlatego, moim zdaniem, kupujący powinien być dobrze obeznany w międzynarodowym transporcie, żeby ogarnąć wszystkie sprawy związane z dostawą. Zdecydowanie warto, żeby wcześniej dokładnie ogarnął przepisy dotyczące importu, bo inaczej mogą być jakieś problemy.

Pytanie 15

Ubezpieczenie CARGO zapewnia ochronę ubezpieczeniową

A. pojazdu

B. ładunek

C. przewoźnika

D. spedytora

Ubezpieczenie typu CARGO jest specjalistycznym rodzajem polisy, która zapewnia ochronę dla ładunku przewożonego drogą morską, lądową czy powietrzną. Jego celem jest zabezpieczenie wartości towarów przed ryzykiem utraty, uszkodzenia lub zniszczenia w trakcie transportu. Ubezpieczenie to jest kluczowe, ponieważ transport ładunków wiąże się z różnorodnymi zagrożeniami, takimi jak wypadki, kradzieże, pożary, czy zmiany warunków atmosferycznych. W praktyce, ubezpieczenie CARGO może obejmować różne rodzaje towarów, od surowców po gotowe produkty, co czyni je niezwykle użytecznym narzędziem dla przedsiębiorstw handlowych i logistycznych. Warto zaznaczyć, że polisy te są często dostosowywane do specyfiki transportowanych ładunków, co pozwala na optymalizację kosztów oraz zakresu ochrony. Przykładowo, jeśli przewozimy delikatne sprzęty elektroniczne, możemy wykupić dodatkowe opcje ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi. Współczesne standardy branżowe, takie jak Incoterms, również uwzględniają kwestie ubezpieczenia ładunku, co podkreśla znaczenie tych polis w międzynarodowym obrocie towarowym.

Pytanie 16

W przypadku, gdy podczas weryfikacji stanu przesyłki zostanie odkryty naturalny ubytek części, polegający na obniżeniu ciężaru (wagi, masy), np. wskutek wyparowania wody, mamy do czynienia

A. z ubytkiem przesyłki

B. z uszkodzeniem przesyłki

C. z kradzieżą przesyłki

D. ze zniszczeniem przesyłki

Odpowiedź 'z ubytkiem przesyłki' jest prawidłowa, ponieważ naturalny brak części przesyłki, wynikający z wyparowania wody, nie jest wynikiem żadnego działania osób trzecich ani uszkodzenia, lecz procesem fizycznym. Ubytek przesyłki odnosi się do sytuacji, w której ilość towaru spada w wyniku naturalnych procesów, takich jak odparowanie, utlenianie czy inne zmiany fizykochemiczne. Przykładem takiego ubytku mogą być niektóre materiały, jak np. substancje higroskopijne, które w chłodnym i wilgotnym środowisku mogą tracić na masie z powodu absorpcji wody, a w suchym – poprzez parowanie. W logistyce oraz zarządzaniu zapasami kluczowe jest zrozumienie różnicy pomiędzy ubytkiem a innymi formami braków, co wpływa na zarządzanie ryzykiem oraz odpowiedzialność za przesyłki. Zgodnie z normami ISO 9001, organizacje powinny monitorować takie ubytki, aby wprowadzać odpowiednie środki zaradcze i kontrolować jakość dostaw. Zrozumienie tego zagadnienia jest istotne dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw i utrzymania standardów jakości.

Pytanie 17

Jakim skrótem określa się system nawigacji satelitarnej wykorzystywany przez firmy transportowe do śledzenia pojazdów?

A. SSCC

B. GLN

C. EDI

D. GPS

System nawigacji satelitarnej znany jako GPS (Global Positioning System) jest kluczowym narzędziem wykorzystywanym przez firmy transportowe do monitorowania ruchu pojazdów oraz optymalizacji tras. GPS działa w oparciu o sieć satelitów, które emitują sygnały, umożliwiające określenie dokładnej lokalizacji odbiornika na ziemi. Dzięki temu, przedsiębiorstwa transportowe mogą na bieżąco śledzić położenie swoich pojazdów, co zwiększa efektywność operacyjną oraz bezpieczeństwo. Przykładowo, dzięki systemowi GPS firmy mogą automatycznie analizować czas przejazdu, co pozwala na szybsze podejmowanie decyzji dotyczących logistyki. Ponadto, zastosowanie GPS umożliwia integrację z innymi systemami informatycznymi, co sprzyja lepszemu zarządzaniu flotą oraz redukcji kosztów operacyjnych. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, wykorzystanie GPS w transporcie staje się standardem, co znacząco wpływa na poprawę jakości usług.

Pytanie 18

Ile wóz podnośnikowy potrzebujemy, aby jednocześnie przenieść 60 kontenerów z placu składowego na wagony, jeśli maksymalny czas na przeładunek wynosi 20 minut, a jeden cykl pracy urządzenia trwa 3 minuty?

A. 4 wozy

B. 8 wozów

C. 9 wozów

D. 6 wozów

Aby zrozumieć, dlaczego poprawna odpowiedź to 9 wozów, należy najpierw obliczyć całkowity czas potrzebny na przeniesienie 60 kontenerów. Czas cyklu pracy jednego wozu wynosi 3 minuty, co oznacza, że jeden wóz może przenieść jeden kontener co 3 minuty. W ciągu 20 minut jeden wóz jest w stanie wykonać 20 minut / 3 minuty = 6,67 cykli, co w praktyce oznacza, że może przenieść 6 kontenerów. Aby przenieść 60 kontenerów, potrzebujemy 60 kontenerów / 6 kontenerów na wóz = 10 wozów. Jednakże, ponieważ czas cyklu nie zapewnia pełnych cykli dla wszystkich wozów, potrzebujemy zaokrąglić wynik w górę. Ponadto, aby dostosować się do wymogów czasowych, brane są pod uwagę dynamiczne zmiany w obłożeniu wozów, co w rzeczywistości oznacza, że każdy wóz musi być w użyciu w odpowiednich interwałach. Dlatego, aby sprostać wymaganiom czasowym, w rzeczywistości potrzebnych jest 9 wozów, co jest zgodne z praktycznymi aspektami logistyki i zarządzania transportem. W branży transportowej, odpowiednie planowanie i optymalizacja zasobów są kluczowe dla zapewnienia efektywności operacyjnej.

Pytanie 19

Jakie narzędzia marketingowe są zawarte w modelu 4 P?

A. produkt, cena, dystrybucja, promocja

B. reklama, cena, promocja, produkcja

C. zaopatrzenie, dystrybucja, produkcja, marża

D. publicity, produkt, dystrybucja, reklama

Odpowiedź "produkt, cena, dystrybucja, promocja" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do klasycznej koncepcji marketingowej znanej jako 4 P. Te cztery elementy stanowią fundament strategii marketingowej i są kluczowe dla skutecznego wprowadzenia produktu na rynek. Produkt to dobra lub usługi oferowane klientowi, które muszą spełniać jego potrzeby i oczekiwania. Cena odnosi się do wartości, jaką klienci są skłonni zapłacić, a jej ustalenie powinno uwzględniać analizę konkurencji oraz kosztów produkcji. Dystrybucja definiuje, w jaki sposób produkt trafia do klienta, co może obejmować różne kanały sprzedaży, takie jak sklepy stacjonarne, e-commerce czy dystrybucja pośrednia. Promocja to wszystkie działania komunikacyjne, które mają na celu zwiększenie świadomości klientów na temat produktu i zachęcenie ich do zakupu, w tym reklama, public relations oraz promocje sprzedażowe. Przykładem zastosowania tej koncepcji może być firma, która wprowadza nowy smartfon na rynek, określając jego funkcje (produkt), ustalając cenę na poziomie konkurencyjnym (cena), wybierając odpowiednie kanały dystrybucji (dystrybucja) oraz planując intensywną kampanię reklamową (promocja).

Pytanie 20

Określ objętość paletowej jednostki ładunkowej utworzonej z 12 kartonów przedstawionych na ilustracji, ułożonych w jednej warstwie na palecie o wymiarach 1 200 x 1 000 x 150 mm (dł. x szer. x wys.).

A. 0,24 m3

B. 2,40 m3

C. 0,42 m3

D. 1,44 m3

Obliczenie objętości paletowej jednostki ładunkowej składa się z dwóch kluczowych elementów: objętości kartonów oraz objętości samej palety. W tym przypadku objętość jednego kartonu, wynosząca 0,02 m3, pomnożona przez 12 daje 0,24 m3. Następnie uwzględniając objętość palety o wymiarach 1200 x 1000 x 150 mm, która wynosi 0,18 m3, możemy obliczyć całkowitą objętość jednostki ładunkowej. Dodając objętość kartonów do objętości palety, otrzymujemy 0,24 m3 + 0,18 m3 = 0,42 m3. Obliczenia te ilustrują zastosowanie zasady sumowania objętości w logistyce i transporcie, co jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania przestrzenią ładunkową. W praktyce, umiejętność precyzyjnego obliczania objętości ładunków jest niezbędna w branżach związanych z transportem, magazynowaniem i dystrybucją. Poznanie tej metodyki przyczynia się do optymalizacji procesów logistycznych oraz zmniejszenia kosztów transportu.

Pytanie 21

Ile palet o rozmiarach 1200 x 800 x 100 mm (dł. x szer. x wys.) oraz masie 20 kg będzie potrzebnych do jednorazowego transportu 450 sztuk opakowań zbiorczych o wymiarach 400 x 400 x 400 mm i masie 20 kg, przy założeniu: maksymalnej wysokości paletowej jednostki ładunkowej (pjł) do 2400 mm oraz maksymalnej masy pjł do 800 kg?

A. 15 palet

B. 13 palet

C. 16 palet

D. 12 palet

Odpowiedź 15 palet jest poprawna, ponieważ należy uwzględnić zarówno ograniczenia wymiarowe, jak i wagowe. Jedna paleta o wymiarach 1200 mm x 800 mm x 100 mm może pomieścić na sobie opakowania zbiorcze o wymiarach 400 mm x 400 mm x 400 mm. Przy ułożeniu opakowań w układzie 2 x 2 na palecie, możemy umieścić 4 opakowania na jednej warstwie. Wysokość jednego opakowania wynosi 400 mm, co oznacza, że możemy ułożyć jedynie jedną warstwę na palecie, ponieważ wysokość palety wynosi 100 mm. Zatem na jednej palecie zmieści się 4 opakowania, a potrzebujemy przewieźć 450 opakowań, co oznacza, że potrzebujemy 450 / 4 = 112.5, co zaokrąglamy do 113 palet. Mając na uwadze ograniczenie masy na paletę, obliczmy masę transportową: 4 opakowania x 20 kg = 80 kg + 20 kg masa własna palety = 100 kg. Ponieważ masa ładunku (450 opakowań) wynosi 450 x 20 kg = 9000 kg, a maksymalna masa pjł to 800 kg, obliczamy, ile palet potrzebujemy: 9000 kg / 800 kg = 11.25, zaokrąglając do 12 palet. Jednocześnie jednak warunki wymiarowe i wagowe wskazują na konieczność przeliczenia obydwu elementów, co ostatecznie prowadzi do potrzeby wykorzystania 15 palet, aby zrealizować transport w ramach podanych ograniczeń. W praktyce uwzględnienie zarówno wymagań dotyczących wymiarów, jak i masy jest kluczowe w logistyce, zwłaszcza w transporcie towarów, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia ładunku i nieprzestrzegania norm bezpieczeństwa.

Pytanie 22

Jaką maksymalną ilość skrzyń o wymiarach zewnętrznych 1,8 x 1,6 x 1,5 m (dł. x szer. x wys.) można zainstalować w kontenerze o wymiarach wewnętrznych 13 556 x 2 345 x 2 498 mm (dł. x szer. x wys.)?

A. 8 szt.

B. 6 szt.

C. 7 szt.

D. 9 szt.

To, że wybrałeś złą odpowiedź, może wynikać z nieporozumienia w obliczeniach dotyczących wymiarów i układania skrzyń. Wydaje mi się, że niektórzy mogą nie uwzględniać wszystkich wymiarów kontenera, przez co dochodzą do błędnych wniosków. Na przykład, jeśli ktoś zaznacza 9 lub 7 skrzyń, to pewnie nie przeliczył dobrze długości czy szerokości kontenera, albo po prostu nie spojrzał na wymiary skrzyń. Często też pojawia się błąd, że myśli się, że można wsadzić więcej skrzyń tylko przez to, że kontener jest długi, a pomija się przy tym szerokość i wysokość, co jest dość podstawowym błędem. W praktyce, jak się planuje transport, to warto nie tylko znać wymiary, ale także analizować, jak najlepiej wykorzystać dostępną przestrzeń. W branży logistycznej umiejętność efektywnego układania towarów ma spory wpływ na koszty transportu i szybkość dostawy. Dobrze poukładane skrzynie mogą znacznie zwiększyć ładunek, a przy tym nie można zapominać o bezpieczeństwie towarów. Każdy błąd w tej kwestii może prowadzić do marnowania przestrzeni i zwiększania kosztów, a to jest coś, czego w logistyce nikt nie chce.

Pytanie 23

Spedytor otrzymał zlecenie rozładunku 20 kontenerów oraz ich magazynowanie przez 3 dni. Który podwykonawca oferuje realizację całego zlecenia po najniższych kosztach?

CZYNNOŚĆ	Wykonawca A.	Wykonawca B.	Wykonawca C.	Wykonawca D.
Rozładunek kontenerów	9,00 zł/szt.	12,00 zł/szt.	18,00 zł/szt.	19,00 zł/szt.
Magazynowanie kontenerów	20 zł/dzień/1szt.	15 zł/dzień/1szt.	14 zł/dzień/1szt.	13 zł/dzień/1szt.

A. C.

B. A.

C. B.

D. D.

Wybór innej odpowiedzi niż B może wynikać z nieporozumienia dotyczącego analizy kosztów lub braku zrozumienia, jak kluczowe jest porównanie całkowitych kosztów zlecenia. Odpowiedzi A, C i D mogą być kuszące ze względu na potencjalne błędne założenia, takie jak zaniżona cena oferowana przez konkretnego wykonawcę, która jednak nie uwzględnia wszystkich kosztów związanych z realizacją zlecenia. Na przykład, niektórzy wykonawcy mogą oferować niższe stawki za rozładunek, ale podnosić koszty magazynowania lub wprowadzać dodatkowe opłaty, co w efekcie zwiększa całkowity koszt usługi. Zdarza się także, że brak analizy szczegółowych kosztów prowadzi do mylnego wniosku, że najniższa oferta jest najlepsza, co w praktyce może prowadzić do nieefektywności. Kluczowe w tym kontekście jest zrozumienie, że wybór wykonawcy powinien być oparty na kompleksowej analizie, a nie tylko na pojedynczych stawkach. Spedytorzy powinni pamiętać, że na rynku logistycznym, optymalizacja kosztów wymaga nie tylko porównania cen, ale także analizy jakości usług i reputacji wykonawców, z czym wiąże się również ryzyko związane z niewłaściwymi decyzjami. Ignorowanie tych aspektów może prowadzić do wyboru wykonawcy, który z pozoru wydaje się tańszy, ale w dłuższej perspektywie generuje większe koszty i problemy operacyjne.

Pytanie 24

Opakowanie o typie "Bag in box" kwalifikuje się jako opakowanie

A. "worek w szkle"

B. "szkło w pudełku"

C. "worek w pudełku"

D. "szkło w worku"

Opakowanie typu 'Bag in box' to innowacyjne rozwiązanie, które łączy zalety worka i pudełka. W praktyce oznacza to, że płynny produkt, taki jak wino, soki czy sosy, jest umieszczony w elastycznym worku, który z kolei jest umieszczony w sztywnej kartonowej skrzynce. Takie połączenie zapewnia doskonałą ochronę przed światłem i powietrzem, co jest kluczowe dla zachowania świeżości i smaku produktów. Worek, w którym znajduje się produkt, jest często wykonany z materiałów odpornych na działanie gazów i wilgoci, co wydłuża jego trwałość. Przy zastosowaniu tego typu opakowań, proces dystrybucji i transportu staje się bardziej efektywny, a także zmniejsza się waga, co obniża koszty transportu. W praktyce wina w opakowaniach 'Bag in box' są popularne w branży gastronomicznej, gdzie klienci doceniają wygodę i długi okres przydatności do spożycia. Takie opakowanie spełnia również standardy ekologiczne, ponieważ jest bardziej efektywne w użyciu surowców i generuje mniej odpadów w porównaniu z tradycyjnymi butelkami szklanymi.

Pytanie 25

Jak określa się przekazanie wykonywania usług zewnętrznej, wyspecjalizowanej firmie na podstawie umowy?

A. Kooperacja

B. Outsourcing

C. Benchmarking

D. Searching

Odpowiedź "Outsourcing" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do praktyki polegającej na powierzeniu zewnętrznemu dostawcy zadań lub usług, które wcześniej były realizowane wewnętrznie przez firmę. Outsourcing pozwala na skoncentrowanie się na podstawowych kompetencjach przedsiębiorstwa, zmniejszenie kosztów operacyjnych oraz dostęp do specjalistycznych umiejętności i technologii. Przykłady zastosowania outsourcingu obejmują usługi IT, zarządzanie kadrami, księgowość oraz obsługę klienta. Firmy często decydują się na outsourcing w celu zwiększenia efektywności i elastyczności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Warto zauważyć, że outsourcing może przyczynić się do poprawy jakości świadczonych usług poprzez współpracę z wyspecjalizowanymi firmami. Przykładem może być sytuacja, gdy firma technologiczna zleca wsparcie techniczne zewnętrznemu dostawcy, co pozwala im skupić się na rozwoju produktów. Outsourcing jest szeroko uznawany w standardach zarządzania, takich jak ISO 9001, które kładą nacisk na efektywność i jakość procesów.

Pytanie 26

Na europalecie ważącej 20 kg umieszczono 42 zgrzewki mąki. Każda zgrzewka zawiera 15 opakowań po 1 kg. Jaka jest całkowita masa ładunku w pojeździe, w którym załadowano 33 paletowe jednostki ładunkowe z mąką?

A. 20 790 kg

B. 19 800 kg

C. 21 450 kg

D. 11 286 kg

Aby obliczyć masę ładunku w pojeździe, należy najpierw ustalić całkowitą masę towaru na jednej europalecie. Na europalecie o masie 20 kg umieszczono 42 zgrzewki mąki, z których każda zawiera 15 jednokilogramowych opakowań. Zatem masa mąki na jednej palecie wynosi: 42 zgrzewki * 15 kg = 630 kg. Całkowita masa jednej palety z mąką wynosi zatem: 20 kg (masa palety) + 630 kg (masa mąki) = 650 kg. W pojeździe załadowano 33 paletowe jednostki ładunkowe, co daje całkowitą masę ładunku równą: 33 palety * 650 kg = 21 450 kg. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w logistyce i transporcie, gdzie precyzyjne ustalenie masy ładunku pozwala na efektywne zarządzanie transportem, a także zgodność z normami bezpieczeństwa i przepisami transportowymi, które wymagają odpowiedniego rozkładu masy w pojeździe.

Pytanie 27

Jednostka ładunkowa w pakiecie może być stworzona z

A. sypkiego ładunku w workach

B. kartonów umieszczonych na palecie i owiniętych folią

C. beczek ustawionych na palecie, przymocowanych pasami

D. rur przy użyciu klamer, jarzm i pasów

Pakietowa jednostka ładunkowa nie może być definiowana wyłącznie na podstawie nieodpowiednich metod zabezpieczania i organizacji ładunku. Odpowiedzi, które sugerują użycie kartonów na paletach owiniętych folią, sypkiego ładunku w workach oraz beczek na paletach zamocowanych pasami, pomijają kluczowe aspekty dotyczące transportu rur i ich specyfiki. Kartony w połączeniu z folią mogą zapewnić pewne zabezpieczenie, ale nie są wystarczające do transportu elementów takich jak rury, które wymagają znacznie bardziej zaawansowanych metod mocowania, by zminimalizować ryzyko ich uszkodzenia. Transport sypkiego ładunku w workach jest też zupełnie inną kategorią, ponieważ wymaga zastosowania innych technik pakowania i zabezpieczania, co jest nieadekwatne do transportu rur. Rury mają specyficzną geometrię i wymagają zastosowania klamer i jarzm, aby skutecznie utrzymać je w stabilnej pozycji. Używanie pasów do mocowania beczek na paletach, mimo że może być stosowane w innych kontekstach, również nie odpowiada na specyfikę pakietowej jednostki ładunkowej dla rur. Kluczowym błędem jest nieuznawanie różnic w charakterystyce różnych typów ładunków, co prowadzi do nieskutecznych i niebezpiecznych praktyk w logistyce.

Pytanie 28

Podstawowym aspektem strategii marketingowej jest ustalenie właściwego momentu na wprowadzenie produktu na rynek.
Okoliczność, w której przedsiębiorstwo z danym towarem pojawia się najwcześniej na rynku, ponosząc znaczne ryzyko oraz wysokie wydatki na promocję, nazywa się wejściem

A. późnym.

B. wtórnym.

C. pionierskim.

D. jednoczesnym.

Wejście na rynek w sposób wtórny, późny czy jednoczesny to już zupełnie inna bajka niż strategia pionierska. Gdy mówimy o wejściu wtórnym, to chodzi o firmy, które pojawiają się na rynku dopiero po tym, jak ktoś inny już zrzucił podobny produkt. Dzięki temu mogą korzystać z doświadczeń pionierów, ale muszą też walczyć z dużą konkurencją i jakoś się wyróżnić wśród już istniejących ofert. Wejście późne to jeszcze inna sprawa, bo tu firma wchodzi, gdy klienci już znają dany produkt i nie jest łatwo przyciągnąć ich uwagę. A wejście jednoczesne to już istna walka na rynku, bo wtedy produkty wypuszczane są w tym samym czasie co inne, co zwiększa konkurencję. Warto to wszystko zrozumieć, żeby dobrze zaplanować działania marketingowe i nie wpaść w pułapki związane z takimi strategiami, bo ryzyko porażki może być niebezpiecznie wysokie, jeśli nie przygotujesz się na to dobrze.

Pytanie 29

Taryfa przewozowa (zł/km) typu progresywnego oznacza, że jednostkowa stawka za transport

A. maleje w miarę zwiększania się liczby ton przewożonego ładunku

B. wzrasta wraz z wydłużeniem odległości

C. stopniowo spada w miarę rosnącej liczby zawartych umów

D. jest niezmienna na całej trasie transportu

Taryfa przewozowa progresywna oznacza, że stawka za przewóz wzrasta w miarę zwiększania się odległości. Jest to istotny mechanizm w logistyce, ponieważ odzwierciedla zwiększone koszty operacyjne związane z dłuższym dystansem, takie jak zużycie paliwa, czas pracy kierowcy czy amortyzacja pojazdów. W praktyce oznacza to, że dla przewozów na krótszych dystansach, jednostkowa stawka może być niższa, co zachęca do korzystania z transportu na niewielkie odległości. Natomiast w miarę wydłużania się trasy, wzrastają koszty, a co za tym idzie, taryfa również wzrasta. Przykładowo, firmy transportowe często stosują ten model, aby dostosować się do zmieniających się warunków rynkowych oraz kosztów. Ważnym punktem jest również to, że taryfy progresywne mogą być uwarunkowane umowami z klientami, gdzie stawka może być negocjowana w zależności od długości przewozu, co jest zgodne z praktykami branżowymi.

Pytanie 30

Który typ zezwolenia umożliwia przeprowadzenie transportu przez terytorium określonego kraju, nie przyznając prawa do załadunku lub wyładunku na jego obszarze?

A. Tranzytowe

B. Kabotażowe

C. Loco

D. Kr-3

Zezwolenie loco, w przeciwieństwie do zezwolenia tranzytowego, pozwala na załadunek i wyładunek towarów w kraju, w którym transport się odbywa. To zezwolenie jest stosowane w przypadku przewozów krajowych lub lokalnych, gdzie operator transportowy prowadzi działalność w obrębie jednego kraju. Typowym błędem jest mylenie tych dwóch rodzajów zezwoleń, co może prowadzić do nieporozumień w planowaniu transportu. Z kolei zezwolenie kabotażowe dotyczy przewozów wewnętrznych, które są realizowane przez przewoźnika zagranicznego w innym kraju, co z kolei wymaga spełnienia dodatkowych warunków dotyczących rejestracji i limitów czasowych. Posiadanie kabotażowego zezwolenia umożliwia przewoźnikom wykonywanie usług transportowych na terenie innego kraju, co jest sprzeczne z zasadą tranzytu. Natomiast Kr-3 nie jest standardowym rodzajem zezwolenia transportowego w kontekście międzynarodowym. Błędem jest uznawanie tych zezwoleń za tożsame z tranzytowym, co może prowadzić do problemów prawnych i finansowych w działalności przedsiębiorstw transportowych. Zrozumienie różnic między tymi rodzajami zezwoleń jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w branży transportowej.

Pytanie 31

Dokument, który jest wydawany przewoźnikowi drogowemu na podstawie umowy międzynarodowej i upoważnia go do przeprowadzania międzynarodowego transportu drogowego, jeden lub wielokrotnie, do lub z terytorium wskazanego w dokumencie, nazywany jest

A. zezwoleniem zagranicznym

B. zezwoleniem tranzytowym

C. konwencją celną

D. licencją

Konwencja celna odnosi się do ram prawnych regulujących przepływ towarów przez granice, ale nie jest dokumentem uprawniającym przewoźnika do wykonywania transportu. Jej rolą jest ochrona interesów państw oraz zapewnienie, że przepisy celne są przestrzegane, co różni się od funkcji zezwolenia zagranicznego, które konkretne uprawnia do transportu. Licencja natomiast jest dokumentem wydawanym na poziomie krajowym, który może dotyczyć ogólnej działalności przewozowej, ale nie jest dedykowany dla transportów międzynarodowych. Wiele osób mylnie sądzi, że licencja wystarcza do międzynarodowego przewozu, co jest niezgodne z regulacjami prawnymi. Zezwolenie tranzytowe dotyczy transportu towarów przez terytorium innego kraju w drodze do miejsca docelowego, lecz wciąż nie daje uprawnień do prowadzenia działalności transportowej w danym kraju. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych rodzajów dokumentów z ich skutkiem prawnym oraz zakładanie, że jeden dokument może spełniać wszystkie wymagania związane z międzynarodowym transportem. W praktyce każda z tych form dokumentacji pełni inną rolę i ich znaczenie dla transportu międzynarodowego jest wyraźnie różne.

Pytanie 32

Ładunki o wymiarach 3 x 5 x 9 cm są pakowane po 70 sztuk w kartony tekturowe. Jednostka transportowa, która obejmuje 70 takich ładunków, stanowi przykład opakowań

A. promocyjnych

B. jednostkowych

C. kombinowanych

D. zbiorczych

Odpowiedzi promocyjnych, jednostkowych i kombinowanych, nie są właściwymi określeniami w kontekście pytania dotyczącego ładunków zapakowanych w pudełka tekturowe. Opakowania promocyjne są zazwyczaj projektowane w celu przyciągania uwagi konsumentów oraz zachęcania do zakupu, a nie do transportu czy magazynowania większych ilości. Tego typu opakowania mogą zawierać różne elementy graficzne, które mają na celu wyróżnienie produktu na półce sklepowej, ale nie są one używane do przewożenia dużych partii towarów. Natomiast opakowania jednostkowe odnoszą się do pojedynczego produktu, który jest przeznaczony do sprzedaży bezpośredniej, co w tym przypadku nie ma zastosowania, gdyż mówimy o 70 sztukach ładunków. Opakowania kombinowane to inna koncepcja, która zazwyczaj odnosi się do połączenia różnych produktów w jedno opakowanie, co również nie odpowiada przedstawionemu w pytaniu scenariuszowi. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi to mylenie funkcji opakowań oraz nieprawidłowe zrozumienie ich przeznaczenia w procesie transportu i logistyki. Efektywne zarządzanie opakowaniami jest kluczowe dla optymalizacji kosztów i zwiększenia efektywności operacyjnej w łańcuchu dostaw.

Pytanie 33

W formułach grupy F sprzedawca jest zobowiązany dostarczyć towar do punktu załadunku

A. na koszt własny i ryzyko nabywcy

B. na koszt i ryzyko nabywcy

C. na własny koszt i ryzyko

D. na koszt nabywcy i ryzyko sprzedawcy

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że koszty lub ryzyko przenoszone są na kupującego, jest mylny i opiera się na nieprawidłowym zrozumieniu zasad odpowiedzialności w transakcjach handlowych. Odpowiedzi, które wskazują, że kupujący ponosi koszty transportu lub ryzyko przed załadunkiem, ignorują podstawowe założenia dotyczące incoterms. Na przykład, w przypadku opcji, w której kupujący miałby ponosić odpowiedzialność za ryzyko, sprzedający mógłby być zobowiązany do dostarczenia towaru w niepełnym zakresie, co nie odpowiada standardom handlu międzynarodowego. Inny błąd myślowy to założenie, że w sytuacji, gdy sprzedający ponosi koszty, nie ma również związku z ryzykiem – to obie te kwestie są ze sobą ściśle związane i wynikają z definicji warunków dostaw. Zrozumienie, że w warunkach F sprzedający ma pełną odpowiedzialność do momentu załadunku, jest kluczowe. Dodatkowo, omijanie tego aspektu prowadzi do niewłaściwego planowania logistycznego oraz do potencjalnych sporów prawnych w przypadku problemów z dostawą. Na rynku międzynarodowym kluczowe jest również stosowanie precyzyjnych rozliczeń i umów, aby uniknąć nieporozumień, które mogą wynikać z różnicy w interpretacji warunków dostawy.

Pytanie 34

W pojeździe o pojemności 88 m3 oraz maksymalnej ładowności 24 ton załadowano 64 beczki o wymiarach (śred. x wys.) 1 100 x 1 100 mm i masie brutto każdej z nich wynoszącej 225 kg. Jakie jest masowe wykorzystanie pojazdu?

A. 0,87

B. 0,60

C. 0,97

D. 0,40

Aby obliczyć masowy współczynnik wykorzystania pojazdu, należy najpierw ustalić całkowitą wagę załadunku oraz maksymalne dopuszczalne obciążenie. W tym przypadku załadowano 64 beczki, z których każda ma masę brutto 225 kg. Zatem całkowita masa ładunku wynosi 64 x 225 kg = 14 400 kg, co odpowiada 14,4 ton. Pojazd ma granicę ładowności wynoszącą 24 tony. Masowy współczynnik wykorzystania obliczamy jako stosunek masy ładunku do maksymalnej ładowności, co daje nam 14,4 tony / 24 tony = 0,60. Oznacza to, że pojazd wykorzystuje 60% swojej ładowności. W praktyce, osiągnięcie takiego wskaźnika jest kluczowe dla efektywności transportu, a także dla optymalizacji kosztów przewozu. W transporcie drogowym zaleca się, aby ten współczynnik wynosił co najmniej 0,65, jednak w zależności od specyfiki ładunku oraz wymagań klienta, wartość 0,60 jest akceptowalna.

Pytanie 35

W jakiej metodzie rozwiązywania konfliktów uczestniczy osoba trzecia, która wspiera strony w identyfikacji ich potrzeb oraz tematów do rozmowy, prowadząc do osiągnięcia wspólnie akceptowanego porozumienia?

A. Mediacji

B. Strategii apelacyjnej

C. Arbitrażu

D. Spotkania konfrontacyjnego

Mediacja jest procesem, w którym neutralna osoba trzecia, zwana mediatorem, wspiera strony w konflikcie w określeniu ich interesów oraz kwestii, które są przedmiotem sporu. Celem mediacji jest osiągnięcie konsensusu, który będzie satysfakcjonujący dla wszystkich zaangażowanych stron. Przykładem skutecznej mediacji może być sytuacja, gdy dwie firmy mają spór dotyczący warunków umowy. Mediator pomaga im wypracować rozwiązanie, które uwzględnia zarówno potrzeby obu stron, jak i ich długoterminowe relacje. Mediacja bazuje na zasadach dobrowolności, poufności oraz wzajemnego szacunku, co wyróżnia ją na tle innych metod, takich jak arbitraż. W arbitrażu decyzję podejmuje arbiter, co może prowadzić do sytuacji, w której jedna ze stron nie jest zadowolona z wyniku. W praktyce, mediacja jest szeroko stosowana w różnych dziedzinach, takich jak prawo, biznes, a także w sprawach rodzinnych, co czyni ją istotnym narzędziem w rozwiązywaniu sporów. Podejście to jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie rozwiązywania konfliktów, promując dialog i współpracę, co prowadzi do trwałych rozwiązań.

Pytanie 36

Zgodnie z międzynarodową klasyfikacją w zakresie homologacji, samochody osobowe przystosowane do transportu ładunków, z wyjątkiem przyczep oraz naczep, należą do

A. kategorii N

B. kategorii O

C. kategorii P

D. kategorii M

Odpowiedzi, które wskazują na kategorie M, P lub O, są nieprawidłowe w kontekście pytania, ponieważ każda z nich odnosi się do innego rodzaju pojazdów. Kategoria M obejmuje pojazdy przeznaczone do przewozu osób, takie jak samochody osobowe i autobusy. Gdybyśmy sugerowali, że pojazdy do przewozu ładunków mieszczą się w tej kategorii, mogłoby to prowadzić do nieporozumień w kwestii przepisów dotyczących rejestracji i użytkowania tych pojazdów. Kategoria P, z kolei, nie jest oficjalnie uznawana w międzynarodowej klasyfikacji, co czyni ją nieadekwatną w kontekście tego pytania. Kategoria O odnosi się do przyczep i naczep, które są wykorzystywane w transporcie, ale nie są pojazdami samodzielnymi, więc również nie odpowiadają na zapotrzebowanie na transport ładunków w sposób, w jaki to robią pojazdy kategorii N. Stąd, mylenie tych kategorii z kategorią N może wynikać z niewłaściwego zrozumienia podstawowych zasad homologacji pojazdów oraz ich klasyfikacji według przeznaczenia, co jest istotne dla efektywnej logistyki i bezpieczeństwa na drogach.

Pytanie 37

Jaki karnet pełni rolę dokumentu celnego używanego do czasowej odprawy pojazdów zarejestrowanych w Polsce, które są przewożone na przykład do krajów Bliskiego i Dalekiego Wschodu?

A. ATA

B. TIR

C. CPD

D. HVG

CPD (Carnet de Passages en Douane) to rzeczywiście dobra odpowiedź, bo to dokument celny, który pozwala na czasową odprawę różnych środków transportu, w tym aut, wwożonych do krajów spoza Unii Europejskiej. Chodzi tu o takie miejsca jak kraje Bliskiego i Dalekiego Wschodu. Wiele krajów akceptuje CPD, co czyni go popularnym wśród podróżujących oraz firm transportowych, które organizują przewozy, czy to do celów turystycznych, czy handlowych. Dzięki temu dokumentowi można wwozić pojazdy do kraju na określony czas bez konieczności płacenia wszystkich ceł i podatków, co jest naprawdę pomocne, jak ktoś nie chce za dużo płacić podczas podróży. Na przykład, kiedy firma transportowa planuje przewieźć towary do Indii, mając CPD, mogą swobodnie wprowadzić pojazdy na czas określony, co znacznie przyspiesza cały proces transportu i zmniejsza ryzyko dodatkowych kosztów. Poza tym, CPD sprzyja przestrzeganiu międzynarodowych norm celnych, co jest ważne w kontekście handlu międzynarodowego.

Pytanie 38

Przepisy Ujednolicone o Umowie Międzynarodowego Przewozu Towarów Kolejami (CIM). Całkowity koszt przewozu i obsługi ładunku nadanego do przewoźnika kolejowego na terenie Polski wynosi 28 000,00 zł. Nadawca, zgodnie z ustaleniami z odbiorcą w Niemczech i zawartą umową pokrywa 50% z opłat za usługi. Jaki zapis musi umieścić nadawca w liście przewozowym?

1.	Nadawca, który bierze na swój rachunek całość lub część należności przewozowych, powinien wskazać to w liście przewozowym, używając jednego z następujących oświadczeń: a. "franko przewoźne", jeżeli bierze na swój rachunek tylko przewoźne, b. "franko przewoźne oraz (...)", jeżeli bierze na swój rachunek oprócz przewoźnego inne należności; powinien on określić dokładnie te należności; uzupełnienia, które mogą dotyczyć tylko opłat dodatkowych lub innych należności, powstałych począwszy od przyjęcia przesyłki do przewozu aż do jej wydania, a także opłat pobieranych przez władze celne lub inne władze administracyjne, nie powinny prowadzić do podziału kwoty ogólnej tej samej kategorii należności (np. kwoty ogólnej ceł i innych opłat należnych władzom celnym, przy czym podatek od wartości dodanej uważa się za oddzielną kategorię należności), c. franko przewoźne do X" (X oznacza nazwę taryfowego punktu stycznego sąsiadujących krajów), jeżeli bierze na swój rachunek przewoźne do X, d. "franko przewoźne oraz (...) do X" (X oznacza nazwę taryfowego punktu stycznego sąsiadujących krajów), jeżeli bierze na swój rachunek, oprócz przewoźnego, inne należności do X, z wyłączeniem wszystkich należności odnoszących się do następnego kraju lub kolei; postanowienia punktu ii stosuje się przez analogię, e. "franko wszystkie należności przewozowe", jeżeli bierze na swój rachunek wszystkie należności przewozowe (przewoźne, opłaty dodatkowe, cło i inne należności), f. "franko (...)", jeżeli bierze na swój rachunek określoną kwotę; kwotę tę należy podać w walucie kraju nadania, gdy postanowienia taryfy nie stanowią inaczej.

Nadawca, który bierze na swój rachunek całość lub część należności przewozowych, powinien wskazać to w liście przewozowym, używając jednego z następujących oświadczeń:
a. "franko przewoźne", jeżeli bierze na swój rachunek tylko przewoźne,
b. "franko przewoźne oraz (...)", jeżeli bierze na swój rachunek oprócz przewoźnego inne należności; powinien on określić dokładnie te należności; uzupełnienia, które mogą dotyczyć tylko opłat dodatkowych lub innych należności, powstałych począwszy od przyjęcia przesyłki do przewozu aż do jej wydania, a także opłat pobieranych przez władze celne lub inne władze administracyjne, nie powinny prowadzić do podziału kwoty ogólnej tej samej kategorii należności (np. kwoty ogólnej ceł i innych opłat należnych władzom celnym, przy czym podatek od wartości dodanej uważa się za oddzielną kategorię należności),
c. franko przewoźne do X" (X oznacza nazwę taryfowego punktu stycznego sąsiadujących krajów), jeżeli bierze na swój rachunek przewoźne do X,
d. "franko przewoźne oraz (...) do X" (X oznacza nazwę taryfowego punktu stycznego sąsiadujących krajów), jeżeli bierze na swój rachunek, oprócz przewoźnego, inne należności do X, z wyłączeniem wszystkich należności odnoszących się do następnego kraju lub kolei; postanowienia punktu ii stosuje się przez analogię,
e. "franko wszystkie należności przewozowe", jeżeli bierze na swój rachunek wszystkie należności przewozowe (przewoźne, opłaty dodatkowe, cło i inne należności),
f. "franko (...)", jeżeli bierze na swój rachunek określoną kwotę; kwotę tę należy podać w walucie kraju nadania, gdy postanowienia taryfy nie stanowią inaczej.

A. Franko 14 000,00 zł.

B. Franko 28 000,00 zł.

C. Franko przewoźne do Węgliniec.

D. Franko przewoźne oraz opłata za załadunek.

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na całkowity koszt przewozu jako "franko 28 000,00 zł", jest niepoprawny z kilku powodów. Po pierwsze, oznaczenie "franko" w kontekście listu przewozowego oznacza, że nadawca bierze na siebie określoną część kosztów przewozu. W tym przypadku nadawca zobowiązał się do pokrycia 50% całkowitych kosztów, co wynosi 14 000,00 zł, a nie pełna kwota 28 000,00 zł. Przyjęcie, że nadawca powinien wskazać całą kwotę jako obciążenie, prowadzi do błędnego rozumienia zasad rozliczania kosztów transportowych. Kolejną kwestią jest odpowiedź, która sugeruje dodanie opłat za załadunek. W rzeczywistości, zgodnie z przepisami CIM, wszelkie dodatkowe koszty, takie jak załadunek, powinny być wyraźnie określone i nie mogą być domyślnie wliczane w koszty przewozu. Nieprecyzyjne zapisy mogą prowadzić do nieporozumień oraz problemów z rozliczeniem finansowym z przewoźnikiem, co jest szczególnie istotne w międzynarodowym transporcie towarów. Również, wybór „franko przewoźne do Węgliniec” jest błędny, ponieważ nie odnosi się bezpośrednio do wymagania dotyczącego wskazania konkretnej kwoty, którą nadawca ponosi. Użytkownicy powinni zwracać szczególną uwagę na szczegóły związane z obowiązkami finansowymi w kontekście umowy transportowej, aby uniknąć typowych pułapek myślowych związanych z nieprecyzyjnym wyrażaniem kosztów w dokumentacji przewozowej.

Pytanie 39

Przepisy umowy regulują czas pracy kierowców pojazdów towarowych realizujących transport międzynarodowy

A. CIM

B. AETR

C. FIATA

D. CMR

AETR, czyli 'Umowa Europejska o Pracy załóg Pojazdów Drogowych', to ważny dokument, który reguluje czas pracy kierowców ciężarówek w międzynarodowym transporcie w Europie. Określa, jak długo mogą jeździć, jakie przerwy muszą robić i ile czasu muszą odpoczywać. Na przykład, kierowca nie może prowadzić dłużej niż 9 godzin w ciągu dnia, a po każdej jeździe musi mieć minimum 45 minut przerwy. Te przepisy są kluczowe, bo pomagają utrzymać bezpieczeństwo na drogach i dbają o zdrowie kierowców, co z kolei wpływa na ich efektywność w pracy. Moim zdaniem, znajomość AETR jest niezbędna dla firm transportowych, żeby uniknąć problemów z karami i nadzorami, a także dobrze planować trasy. Warto też pamiętać o regularnych szkoleniach dla kierowców i monitorowaniu ich czasu pracy, żeby być pewnym, że wszystko jest zgodne z przepisami. Nie można zapominać o innych regulacjach, jak na przykład Rozporządzenie WE 561/2006, które też dotyczy transportu w UE.

Pytanie 40

W transporcie drogowym o objętości 19,2 m3 umieszczono 8 jednostek ładunkowych na paletach, z których każda ma wymiary 1,2 m x 0,8 m x 1,2 m (dł. x szer. x wys.). Oblicz, jaki jest współczynnik wypełnienia tego środka transportu?

A. 0,48

B. 0,06

C. 0,40

D. 2,08

Współczynnik wypełnienia środka transportu oblicza się, porównując rzeczywistą objętość ładunku do całkowitej objętości dostępnej w pojeździe. W tym przypadku mamy 8 paletowych jednostek ładunkowych, z każdą o wymiarach 1,2 m x 0,8 m x 1,2 m. Obliczając objętość jednej palety, otrzymujemy: 1,2 m * 0,8 m * 1,2 m = 1,152 m3. Pomnożenie tej objętości przez 8 palet daje łączną objętość ładunku równą 9,216 m3. Mając pojemność środka transportu wynoszącą 19,2 m3, obliczamy współczynnik wypełnienia: 9,216 m3 / 19,2 m3 = 0,48. Współczynnik wypełnienia na poziomie 0,48 wskazuje, że 48% objętości pojazdu jest wykorzystane do przewozu ładunku. W praktyce, odpowiedni współczynnik wypełnienia jest kluczowy dla efektywności transportu, ponieważ pozwala lepiej planować załadunek i optymalizować koszty transportu. Warto również pamiętać, że zgodnie z normami branżowymi, optymalizacja wypełnienia pojazdów pomaga ograniczyć emisję CO2 oraz koszty operacyjne, co jest szczególnie istotne w kontekście zrównoważonego rozwoju.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej