Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 15:57
Data zakończenia: 18 grudnia 2025 16:42

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile worków z 25 kg suchej zaprawy murarskiej jest potrzebnych do wybudowania ściany o powierzchni 15 m² i grubości ½ cegły, jeśli jej zużycie na mur o takiej grubości wynosi 75 kg/m²?

A. 15 worków

B. 75 worków

C. 25 worków

D. 45 worków

Aby obliczyć liczbę worków suchej zaprawy murarskiej potrzebnej do wymurowania ściany o powierzchni 15 m² i grubości ½ cegły, należy najpierw zrozumieć, jakie są wymagania materiałowe. Ponieważ zużycie zaprawy wynosi 75 kg/m², obliczamy całkowite zapotrzebowanie na materiał, mnożąc powierzchnię ściany przez zużycie: 15 m² * 75 kg/m² = 1125 kg. Następnie, aby określić liczbę worków, które są dostępne po 25 kg każdy, dzielimy całkowitą wagę przez wagę jednego worka: 1125 kg / 25 kg/work = 45 worków. Taki sposób obliczeń jest zgodny z dobrymi praktykami w budownictwie, gdzie precyzyjne obliczenia materiałowe są kluczowe dla optymalizacji kosztów i uniknięcia niedoborów podczas pracy. Zastosowanie tej metody zapewnia efektywność i zgodność z normami budowlanymi.

Pytanie 2

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile bloczków gazobetonowych o wymiarach
240×240×590 mm potrzeba do wymurowania ściany grubości 24 cm, długości 12 m i wysokości 4 m.

Fragment instrukcji producenta
Wymiary bloczków [mm]	Zużycie bloczków [szt./m²]
240×240×590	7
120×240×590	7

A. 80 szt.

B. 8064 szt.

C. 672 szt.

D. 336 szt.

Wybór błędnej odpowiedzi zazwyczaj wynika z błędnego obliczenia powierzchni ściany lub po prostu niejasnego zrozumienia, ile bloczków potrzebujesz. Na przykład, jeśli wybrałeś zbyt dużą liczbę bloczków, to mogło być spowodowane tym, że źle podzieliłeś całkowitą powierzchnię ściany przez powierzchnię jednego bloczka. A jeżeli wybrałeś zbyt mało bloczków, to może nie pamiętałeś o zapasie materiału. W budownictwie to całkiem normalna praktyka, żeby mieć dodatkowe bloczki, bo zawsze mogą wystąpić straty. Pamiętaj, że standardowo warto doliczyć około 10-15% zapasu materiału, bo to może uratować Cię od przestojów na budowie. Błędy w obliczeniach mogą się przekładać na nieefektywne zarządzanie materiałami, co na pewno nie jest tym, co chcesz osiągnąć.

Pytanie 3

Do budowy ścian fundamentowych należy używać zaprawy, której głównym spoiwem jest

A. wapno suchogaszone

B. wapno palone

C. cement portlandzki

D. gips budowlany

Cement portlandzki jest podstawowym spoiwem stosowanym w murowaniu ścian fundamentowych, ponieważ zapewnia wysoką wytrzymałość oraz trwałość konstrukcji. Jego skład chemiczny, który zawiera krzemionkę, glinę, wapno i inne składniki, pozwala na uzyskanie odporności na działanie wilgoci oraz agresywnych substancji chemicznych, co jest kluczowe w przypadku fundamentów narażonych na działanie wód gruntowych. W praktyce, zaprawy murarskie na bazie cementu portlandzkiego są stosowane w różnych warunkach atmosferycznych, co czyni je uniwersalnym rozwiązaniem w budownictwie. Ponadto, stosowanie cementu portlandzkiego jest zgodne z normami budowlanymi (np. PN-EN 197-1), które określają wymagania dla materiałów budowlanych. Dobre praktyki wskazują na konieczność odpowiedniego dozowania wody oraz dodatków, co wpływa na właściwości zaprawy i jej zdolność do wiązania. W przypadku fundamentów, odpowiednie przygotowanie zaprawy ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i stabilności całej konstrukcji.

Pytanie 4

Na podstawie danych zawartych w tabeli podaj, ile wynosi koszt zakupu 1 m3 zaprawy wapiennej M1 do wykonania tynków zewnętrznych zgodnie z drugą pozycją kosztorysu?

KOSZTORYS

L p.	Podstawa	Opis	jm	Nakłady	Koszt jedn.	R	M	S
1	KNR 2-02 0103-06	Ściany budynków jednokond.o wys.do 4.5m z cegieł pełnych lub dziurawek na zapr.cement.gr.2ceg. obmiar = 125m²	m²
1*		-- R -- robocizna 3.91r-g/m² * 35.00zł/r-g	r-g	488.7500	136.850	17106.25
2*		-- M -- cegła budowlana pełna 200.6szt/m² * 0.59zł/szt	szt	25075.0000	118.354		14794.25
3*		zaprawa cementowa 0.143m³/m² * 174.64zł/m³	m³	17.8750	24.974		3121.69
4*		materiały pomocnicze 1.5% * 17915.94zł	%	1.5000	2.150		268.74
Razem koszty bezpośrednie: 35291.00 Ceny jednostkowe					282.328	17106.25 136.850	18184.68 145.478	0.000
2	KNR 2-02 0903-02	Tynki zewn.zwykłe doborowe kat.IV na ścia- nach płaskich i pow.poziom.(balkony i loggie) wyk.mech. obmiar = 125m²	m²
1*		-- R -- robocizna 0.7567r-g/m² * 35.00zł/r-g	r-g	94.5875	26.485	3310.56
2*		-- M -- zaprawa wapienna M1 0.0028m³/m² * 148.68zł/m³	m³	0.3500	0.416		52.04
3*		zaprawa cementowo wapienna M15 0.0217m³/m² * 233.64zł/m³	m³	2.7125	5.070		633.75
4*		zaprawa cementowo-wapienna M5 0.0007m³/m² * 318.60zł/m³	m³	0.0875	0.223		27.88
5*		materiały pomocnicze 1.5% * 713.67zł	%	1.5000	0.086		10.71
6*		-- S -- agregat tynkarski 1.1-3 m3/h 0.1225m-g/m² * 40.00zł/m-g	m-g	15.3125	4.900			612.50
Razem koszty bezpośrednie: 4647.50 Ceny jednostkowe					37.180	3310.56 26.485	724.38 5.795	612.50 4.900

A. 318,60 zł

B. 174,64 zł

C. 148,68 zł

D. 233,64 zł

Wybór niewłaściwej odpowiedzi odzwierciedla pewne nieporozumienia w zakresie interpretacji danych kosztorysowych oraz znaczenia poszczególnych pozycji. Niektóre z podanych odpowiedzi mogą wydawać się atrakcyjne, jednak nie odpowiadają rzeczywistym wartościom przedstawionym w dokumentacji. W przypadku zaprawy wapiennej M1, kluczowe jest zrozumienie, że cena 148,68 zł za metr sześcienny jest wynikiem szczegółowej analizy rynku oraz specyfikacji materiału. Wiele osób popełnia błąd, nie zwracając uwagi na kontekst kosztorysowania, co prowadzi do wyboru niezwiązanych lub błędnych cen. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogłyby odzwierciedlać ceny innych materiałów budowlanych, takich jak zaprawy cementowe, które różnią się właściwościami i zastosowaniem. To pokazuje, jak istotne jest posługiwanie się właściwymi informacjami oraz umiejętność analizy dokumentów kosztorysowych. W praktyce, podczas tworzenia kosztorysu, należy dokładnie badać źródła danych oraz mieć na uwadze, jak różne czynniki, takie jak lokalizacja projektu czy dostępność materiałów, mogą wpływać na ostateczną cenę. Dlatego tak ważne jest, aby dobrze zrozumieć każdy element kosztorysu oraz umieć właściwie interpretować podawane ceny, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania budżetem budowlanym.

Pytanie 5

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz, ile bloków wapienno-piaskowych drążonych typu 2NFD o wymiarach 25 cm × 12 cm × 13,8 cm potrzeba do wymurowania ściany o grubości 38 cm i wymiarach 3,5 m × 6 m.

A. 1 651 szt.

B. 1 113 szt.

C. 1 069 szt.

D. 1 670 szt.

Aby prawidłowo obliczyć liczbę bloków wapienno-piaskowych drążonych typu 2NFD potrzebnych do wymurowania ściany o wymiarach 3,5 m × 6 m i grubości 38 cm, kluczowe jest zrozumienie etapu wyliczeń. Powierzchnia ściany została obliczona jako 3,5 m × 6 m, co daje 21 m². Z danych w tabeli wynika, że na 1 m² przy tej grubości potrzeba 78,60 sztuk bloków. Mnożąc powierzchnię ściany przez liczbę bloków na 1 m², otrzymujemy wartość 1 650,6 szt., która po zaokrągleniu daje 1 651 sztuk. W praktyce, takie obliczenia są niezwykle istotne podczas planowania robót budowlanych, ponieważ pozwalają na precyzyjne oszacowanie materiałów budowlanych, co wpływa na koszty inwestycji oraz czas realizacji projektu. Prawidłowe oszacowanie ilości bloków ma również znaczenie dla zachowania standardów jakości i trwałości konstrukcji, co jest zgodne z normami budowlanymi.

Pytanie 6

Tynki, które nie są przeznaczone do malowania na całej powierzchni, powinny

A. być wolne od smug i plam, dopuszczalne są niewielkie różnice w intensywności koloru.

B. posiadać jednolitą barwę bez smug i plam.

C. posiadać jednolitą barwę, dopuszczalne są niewielkie plamy.

D. posiadać jednolitą barwę, dopuszczalne są niewielkie smugi.

Odpowiedź 'mieć barwę o jednakowym natężeniu bez smug i plam' jest prawidłowa, ponieważ tynki, które nie są przewidziane do malowania, powinny charakteryzować się równomierną barwą na całej powierzchni. W praktyce oznacza to, że wszelkie niedoskonałości, takie jak smugi czy plamy, mogą wskazywać na niewłaściwe nałożenie tynku, co może prowadzić do estetycznych defektów końcowego wykończenia. W standardach budowlanych oraz w dobrych praktykach związanych z wykończeniem wnętrz, zapewnienie jednolitego wykończenia powierzchni jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości estetycznej. W przypadku tynków, które mają być później malowane, konieczne jest, aby ich powierzchnia była idealnie gładka i jednolita, co pozwala na równomierne wchłanianie farby i zapobiega powstawaniu plam. Przykładem zastosowania tej zasady może być tynk dekoracyjny, który po nałożeniu powinien być dokładnie wygładzony, aby nie powodować różnic w odcieniach przy późniejszym malowaniu.

Pytanie 7

Która z wymienionych metod łączenia dodatków podczas wytwarzania zaprawy cementowej jest błędna?

A. Dodatki sypkie i nierozpuszczalne w wodzie trzeba wymieszać na sucho z cementem przed dodaniem do piasku

B. Ciekłe należy połączyć z cementem przed wymieszaniem z piaskiem

C. Ciecze należy rozpuścić w wodzie przed dodaniem do składników sypkich

D. Dodatki suche i rozpuszczalne w wodzie powinny być stosowane w formie roztworów

Stwierdzenie, że suche i rozpuszczalne w wodzie dodatki należy stosować w postaci roztworów, jest nieco mylące. Chociaż niektóre dodatki rzeczywiście powinny być stosowane w formie roztworu, kluczowe jest, aby stosować je we właściwy sposób, decydując o ich proporcjonalnym rozcieńczeniu. Niektóre dodatki mogą wymagać wcześniejszego rozpuszczenia w wodzie, ale stosowanie ich w formie roztworu przed dodaniem do cementu może skutkować ich niewłaściwym wchłonięciem przez materiał. Koncentracja roztworu ma kluczowe znaczenie, a nieodpowiednie proporcje mogą prowadzić do nieprawidłowych reakcji chemicznych, co osłabia końcową wytrzymałość zaprawy. W przypadku cieczy, które należy rozprowadzić w wodzie przed dodaniem ich do składników sypkich, ułatwia to wilgotnienie sypkich składników, ale nie zawsze jest to optymalne podejście. Jeśli ciecz zostanie bezpośrednio wymieszana z cementem, może to zapewnić lepsze połączenie chemiczne. W kontekście mieszania sypkich i nierozpuszczalnych w wodzie dodatków, należy przestrzegać zasad ich wprowadzania do mieszanki, aby uniknąć grudek i nierównomiernego rozkładu, co jest niezgodne z praktykami budowlanymi. Kluczowe jest zrozumienie, że każda metoda mieszania ma swoje ograniczenia i zastosowania, które muszą być dostosowane do specyficznych wymagań projektu.

Pytanie 8

Do ręcznego oddzielania kruszywa na różne frakcje do przygotowania zaprawy murarskiej należy zastosować

A. siatek z drutu stalowego

B. stolika wibracyjnego

C. rusztów drewnianych

D. stolika rozpływowego

Siatki z drutu stalowego są powszechnie stosowane do ręcznego segregowania kruszywa na poszczególne frakcje, co jest kluczowym procesem przy przygotowywaniu zaprawy murarskiej. Dzięki odpowiedniej wielkości oczek, siatki te umożliwiają efektywne oddzielanie ziaren o różnych wymiarach, co pozwala na uzyskanie jednorodnej mieszanki. W praktyce, segregacja kruszywa w taki sposób wpływa na jakość zaprawy, jej wytrzymałość oraz przyczepność do podłoża. Przykładowo, stosując siatki o różnych rozmiarach oczek, można skutecznie oddzielić piasek gruboziarnisty od drobniejszego, co jest zgodne z zasadami klasyfikacji materiałów budowlanych. Dodatkowo, stosowanie siatek zgodnych z normami PN-EN 13139 (Materiał do produkcji zapraw) oraz PN-EN 12620 (Kruszywa do betonu) zapewnia, że materiał użyty do zaprawy jest najwyższej jakości, co przekłada się na długotrwałość i stabilność konstrukcji budowlanych.

Pytanie 9

Na rysunku przedstawiono szczegół oparcia stropu gęstożebrowego na ścianie zewnętrznej z betonu komórkowego. Całkowita wysokość tego stropu wynosi

A. 190 mm

B. 250 mm

C. 300 mm

D. 220 mm

Odpowiedź 220 mm jest prawidłowa, ponieważ wysokość stropu gęstożebrowego zaznaczona na rysunku wynosi dokładnie 220 mm. Wysokość ta odnosi się do całkowitego wymiaru stropu, który jest istotny w projektowaniu konstrukcji budowlanych. W praktyce, właściwa wysokość stropu gęstożebrowego ma kluczowe znaczenie dla nośności oraz efektywności energetycznej budynku. Stropy gęstożebrowe, wykonane z materiałów takich jak beton komórkowy, są popularnym rozwiązaniem w budownictwie, ponieważ łączą w sobie lekkość oraz wysoką wytrzymałość. Normy budowlane, takie jak PN-EN 1992, precyzują minimalne i maksymalne wysokości stropów, co wpływa na ich projektowanie i zastosowanie w różnych typach budynków. W sytuacjach, gdy strop ma być stosowany jako element wykończeniowy, wysokość ta jest również istotna z perspektywy estetyki oraz funkcjonalności przestrzeni.

Pytanie 10

W czasie intensywnych upałów cegłę ceramiczną pełną należy przed wykorzystaniem do murowania

A. zagruntować gruntownikiem

B. nakryć plandeką

C. zamoczyć w wodzie

D. zgromadzić pod zadaszeniem

Zagruntowanie gruntownikiem, nakrywanie plandeką czy zgromadzenie cegieł pod zadaszeniem mogą wydawać się logicznymi podejściami do ochrony materiałów budowlanych przed upałem, jednak nie rozwiązują one kluczowego problemu, jakim jest kontrola wilgotności cegieł podczas murowania. Zagruntowanie gruntownikiem jest stosowane w celu zwiększenia przyczepności zaprawy do podłoża, ale nie wpływa na proces związany z absorpcją wody przez cegłę. Takie podejście może prowadzić do błędnych założeń, że gruntowanie wystarczy, aby zabezpieczyć cegły, podczas gdy w rzeczywistości to ich wilgotność ma bezpośredni wpływ na jakość połączeń. Nakrycie cegieł plandeką może jedynie ochraniać je przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, jednak nie rozwiązuje problemu ich wchłaniania wilgoci z zaprawy. Zgromadzenie cegieł pod zadaszeniem to dobry krok w kierunku ochrony przed deszczem, ale nie wpływa na ich stan w kontekście wilgotności. W kontekście budowlanym, niekontrolowane warunki wilgotności mogą prowadzić do wielu problemów, takich jak osłabienie struktury muru czy pojawienie się pleśni, co w dłuższej perspektywie może zagrażać trwałości i bezpieczeństwu całej konstrukcji. Dlatego kluczowe jest, aby przed przystąpieniem do murowania właściwie przygotować cegły, co w praktyce oznacza ich zamoczenie w wodzie.

Pytanie 11

Jakie kruszywo wykorzystuje się do produkcji ciepłochronnych zapraw murarskich?

A. Kruszywo piaskowe

B. Pospółka

C. Kruszywo żwirowe

D. Perlit

Perlit to materiał o doskonałych właściwościach izolacyjnych, który jest powszechnie stosowany do produkcji ciepłochronnych zapraw murarskich. Jego unikalna struktura, powstała w wyniku poddania wysokiej temperaturze naturalnego wulkanicznego szkła, sprawia, że perlit ma niską przewodność cieplną. Dzięki temu, zaprawy murarskie z dodatkiem perlitu skutecznie ograniczają straty ciepła, co jest istotne w kontekście budownictwa energooszczędnego. Przykłady zastosowania perlitu obejmują budowę domów pasywnych, gdzie kluczowe jest osiągnięcie jak najniższego zapotrzebowania na energię. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 998-1, podkreślają znaczenie jakości izolacji w budynkach, a użycie perlitu w zaprawach murarskich jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie. Warto dodać, że perlit jest materiałem ekologicznym, co dodatkowo zwiększa jego atrakcyjność w nowoczesnym budownictwie.

Pytanie 12

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz ilość żwiru potrzebnego do wykonania 0,5 m³mieszanki betonowej klasy C 16/20.

Receptury robocze na 1 m³ mieszanki betonowej
klasa betonu	cement	żwir	piasek	woda
C 8/10	341 kg	661 l	367 l	216 l
C 12/16	362 kg	642 l	351 l	227 l
C 16/20	367 kg	770 l	426 l	223 l

A. 213 l

B. 770 l

C. 385 l

D. 642 l

Aby obliczyć ilość żwiru potrzebnego do wykonania 0,5 m³ mieszanki betonowej klasy C 16/20, należy skorzystać z proporcji podanej w tabeli dla 1 m³. Zgodnie z branżowymi standardami, dla mieszanki betonowej klasy C 16/20 typowe proporcje to: 1 część cementu, 2 części piasku i 4 części żwiru. Dzięki tym proporcjom można obliczyć, że dla 1 m³ mieszanki potrzeba 770 l żwiru. Skoro potrzebujemy jedynie 0,5 m³ mieszanki, musimy odpowiednio przeskalować wartość żwiru. Dlatego 770 l x 0,5 = 385 l, co jest poprawnym wynikiem. Tego typu kalkulacje są kluczowe w inżynierii budowlanej, aby zapewnić odpowiednie właściwości mieszanki betonowej, takie jak wytrzymałość i trwałość. Przykładowo, przy projektowaniu fundamentów budynków, dokładność w obliczeniach materiałowych wpływa na bezpieczeństwo konstrukcji. Znajomość proporcji oraz umiejętność ich przeskalowania do potrzeb projektu jest podstawą pracy każdego inżyniera budowlanego.

Pytanie 13

Odpowiednia organizacja miejsca pracy przy wykonywaniu robót murarskich polega na podzieleniu go na

A. 4 prostopadłe do muru pasma: robocze, materiałowe, transportowe, narzędziowe

B. 3 równoległe do muru pasma: robocze, materiałowe, transportowe

C. 3 prostopadłe do muru pasma: robocze, materiałowe, transportowe

D. 4 równoległe do muru pasma: robocze, materiałowe, transportowe, narzędziowe

Właściwa organizacja stanowiska roboczego w robót murarskich jest kluczowa dla efektywności i bezpieczeństwa pracy. Podział stanowiska na trzy równoległe do muru pasma: robocze, materiałowe i transportowe, jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie organizacji pracy w budownictwie. Pasmo robocze to obszar, w którym wykonuje się główne czynności murarskie, co pozwala na płynne układanie materiałów budowlanych. Pasmo materiałowe powinno być zorganizowane w sposób umożliwiający łatwy dostęp do cegieł, zaprawy oraz innych niezbędnych materiałów, co zwiększa wydajność pracy. Pasmo transportowe natomiast powinno być wolne od przeszkód, co ułatwia przemieszczanie się i transportowanie materiałów do miejsca roboczego. Taki podział nie tylko zwiększa efektywność pracy, ale także minimalizuje ryzyko wypadków, ponieważ pozwala na lepszą kontrolę nad otoczeniem roboczym, a także umożliwia zachowanie porządku. Warto również pamiętać, że zgodnie z normami ISO oraz Kodeksem Pracy, odpowiednia organizacja stanowiska pracy jest kluczowa dla zachowania bezpieczeństwa pracowników.

Pytanie 14

Na niewielkiej budowie do przygotowania betonu zastosowano dozowanie objętościowe składników. Murarz miał stworzyć beton zwykły w proporcjach 1 : 2 : 4. Oznacza to, że odmierzył

A. 1 wiadro cementu, 2 wiadra piasku, 4 wiadra żwiru

B. 1 wiadro cementu, 2 wiadra żwiru, 4 wiadra piasku

C. 1 wiadro żwiru, 2 wiadra cementu, 4 wiadra piasku

D. 1 wiadro piasku, 2 wiadra żwiru, 4 wiadra cementu

Poprawna odpowiedź dotyczy proporcji składników betonu, które zostały opisane w formacie 1 : 2 : 4. Oznacza to, że dla każdej jednostki cementu używamy dwóch jednostek piasku i czterech jednostek żwiru. W praktyce, jeśli murarz użył jednego wiadra cementu, powinien zastosować dwa wiadra piasku i cztery wiadra żwiru, co jest zgodne z zasadami dozowania objętościowego. Użycie tych proporcji zapewnia odpowiednią wytrzymałość, trwałość i jednolitość betonu, co jest szczególnie istotne na małych budowach. Dobre praktyki w budownictwie zalecają stosowanie sprawdzonych proporcji, aby uzyskać beton o pożądanych właściwościach mechanicznych. Na przykład, beton w proporcjach 1 : 2 : 4 jest często stosowany w konstrukcjach takich jak chodniki, mury oporowe czy małe fundamenty, gdzie nie jest wymagana wyjątkowa wytrzymałość, ale stabilność i odporność na warunki atmosferyczne są kluczowe. Znajomość i zastosowanie odpowiednich proporcji w mieszankach betonowych jest kluczowe dla realizacji projektów budowlanych zgodnie z obowiązującymi normami oraz praktykami inżynieryjnymi.

Pytanie 15

Do wypełnienia luk w ścianach z pełnej cegły należy zastosować

A. cegieł z otworami

B. pustaków ceramicznych

C. bloczków gazobetonowych

D. cegieł pełnych

Wybór niewłaściwych materiałów do uzupełniania ubytków w ścianach z cegły pełnej, takich jak bloczki gazobetonowe, cegły dziurawki czy pustaki ceramiczne, może prowadzić do poważnych problemów strukturalnych i estetycznych. Bloczki gazobetonowe, mimo że są lekkie i mają dobre właściwości izolacyjne, nie mają odpowiedniej wytrzymałości na ściskanie, co czyni je nieodpowiednimi do stosowania w miejscach wymagających dużej nośności, jak w przypadku cegieł pełnych. Użycie cegieł dziurawek może prowadzić do różnic w rozszerzalności cieplnej, co z kolei może skutkować pęknięciami w ścianie oraz nieestetycznymi ubytkami. Pustaki ceramiczne, choć są również materiałem budowlanym, mają inny skład i właściwości mechaniczne, co może poradzić na lokalne deformacje i obniżoną stabilność budynku. Kiedy sięga się po różne materiały, często ignoruje się zasadę jednorodności, która jest kluczowa dla zachowania integralności konstrukcyjnej. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, konieczne jest przestrzeganie standardów budowlanych oraz konsultacja z doświadczonymi specjalistami w dziedzinie budownictwa, co pozwoli na dokonanie właściwego wyboru materiałów do naprawy i renowacji obiektów budowlanych.

Pytanie 16

Na podstawie danych zawartych w tablicy z KNR oblicz ile cegieł budowlanych pełnych należy zakupić do wymurowania ściany grubości 25 cm na zaprawie cementowej, jeżeli ilość robót określona w przedmiarze wynosi 126,00 m².

A. 11 681 sztuk.

B. 18 938 sztuk.

C. 17 628 sztuk.

D. 12 613 sztuk.

Wybór błędnych odpowiedzi wynika z niedokładnego zrozumienia procesu obliczania ilości materiałów budowlanych. W przypadku podanych odpowiedzi, wielu użytkowników mogło pomylić ilość cegieł na metr kwadratowy, co prowadzi do znaczących błędów w kalkulacjach. Na przykład, jeśli ktoś obliczył wartość na poziomie 150 cegieł na metr kwadratowy, to przy mnożeniu przez powierzchnię 126 m² uzyskałby 18 900 cegieł, co zbieżne jest z jedną z błędnych odpowiedzi. Kluczowa jest tutaj wiedza o standardach i normach KNR, które precyzyjnie określają zużycie materiałów w budownictwie. Innym typowym błędem jest nieuwzględnienie, że cegły sprzedawane są w pełnych sztukach, co wymusza zaokrąglanie wyniku. Takie nieprecyzyjne obliczenia mogą prowadzić do nadwyżek materiału, co zwiększa koszty i może wpłynąć na terminy realizacji projektu. Zrozumienie zasady obliczeń oraz konsekwencji wyboru niewłaściwych wartości jest kluczowe w praktyce budowlanej, aby uniknąć nieefektywności i niepotrzebnych wydatków.

Pytanie 17

Który z elementów sklepienia oznaczono na rysunku cyfrą 5?

A. Grzbiet.

B. Pachę.

C. Czoło.

D. Podniebienie.

Element sklepienia oznaczony cyfrą 5 to podniebienie, które pełni kluczową rolę w anatomii i funkcjonowaniu organizmu. Podniebienie, będące dolną częścią sklepienia jamy ustnej, oddziela jamę ustną od jamy nosowej. Dzięki swojej budowie, podniebienie przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania procesów takich jak mówienie, połykanie oraz oddychanie. W praktyce klinicznej, zrozumienie anatomii podniebienia jest istotne w kontekście leczenia zaburzeń ortodontycznych czy też w procedurach chirurgicznych, takich jak plastykę podniebienia. Ponadto, poprawne funkcjonowanie podniebienia ma wpływ na jakość życia pacjentów, co podkreśla znaczenie jego odpowiedniego zrozumienia i diagnozowania wszelkich patologii. W standardach medycznych i stomatologicznych kładzie się duży nacisk na znajomość budowy i funkcji podniebienia, co pozwala na skuteczne podejmowanie działań terapeutycznych.

Pytanie 18

Rozbiórkę ręczną stropu ceglanego na belkach stalowych należy zacząć od

A. wycięcia belek wzdłuż ścian

B. rozebrania górnej części stropu, czyli podłogi

C. zbicia tynku z powierzchni stropu

D. skucia wypełnienia stropowego

Rozpoczęcie rozbiórki stropu ceglanego od rozebrania wierzchu, czyli podłogi, jest niewłaściwym podejściem, ponieważ może prowadzić do poważnych konsekwencji strukturalnych i bezpieczeństwa. Zanim przystąpimy do demontażu podłogi, kluczowe jest zrozumienie, że bez uprzedniego usunięcia tynku, nie będziemy w stanie ocenić, jak dobrze zachowały się elementy nośne stropu. Tynk często ukrywa uszkodzenia lub osłabienia w konstrukcji, które mogą stać się widoczne dopiero po jego usunięciu. Ponadto, skuwanie wypełnienia stropu przed usunięciem tynku może spowodować, że fragmenty strukturalne będą niestabilne, co stwarza ryzyko dla pracowników. Wycinanie belek przy ścianach bez wcześniejszej analizy stanu tynku również jest niezalecane, ponieważ może prowadzić do osunięcia się stropu, co zagraża nie tylko bezpieczeństwu wykonawców, ale również osób znajdujących się w obrębie budynku. Zbijanie tynku ze stropu, jako pierwszy krok, umożliwia przeprowadzenie niezbędnych analiz i prac przygotowawczych, co jest zgodne z zaleceniami standardów budowlanych i najlepszymi praktykami branżowymi. Dlatego kluczowe jest, aby najpierw zrealizować ten etap, zanim przejdziemy do bardziej skomplikowanych prac związanych z demontażem stropu.

Pytanie 19

Ze względu na swoje właściwości, zaprawa cementowa powinna być używana do realizacji

A. silnie obciążonych murów konstrukcyjnych

B. tynków o właściwościach ciepłochronnych

C. tynków w pomieszczeniach mieszkalnych

D. murów o charakterze tymczasowym

Zaprawa cementowa to naprawdę solidny materiał, który ma świetne właściwości, jeśli chodzi o wytrzymałość na ściskanie i odporność na warunki pogodowe. Dlatego używamy jej głównie w miejscach, gdzie ściany muszą dźwigać spore obciążenie, jak na przykład w wielopiętrowych budynkach. W takich przypadkach ważne jest, żeby zaprawa miała odpowiednią klasę wytrzymałości oraz dobrze przylegała do różnych powierzchni. Mury nośne w takich budynkach muszą być dobrze przygotowane, bo to klucz do bezpieczeństwa i trwałości całej konstrukcji. Jak mówi norma PN-EN 998-1, dobór zaprawy murarskiej powinien być zależny od specyficznych potrzeb projektu, więc dobrze wybrana zaprawa cementowa to naprawdę podstawa, żeby budowla przetrwała jak najdłużej i była funkcjonalna.

Pytanie 20

Aby nałożyć tynk zwykły na suficie, jakie narzędzia są wymagane?

A. deska z trzonkiem i kielnią

B. czerpak tynkarski i packa

C. deska z trzonkiem oraz packa

D. kielnia i listwa tynkarska

Wybór narzędzi do narzutu tynku jest kluczowy dla uzyskania wysokiej jakości wykończenia. Odpowiedzi wskazujące na stosowanie czerpaka tynkarskiego oraz packi są nieprawidłowe, ponieważ te narzędzia nie są przeznaczone do aplikacji tynku na suficie. Czerpak tynkarski jest najczęściej używany do przygotowania mieszanki tynkarskiej, ale jego forma i kształt nie pozwalają na precyzyjne nakładanie tynku na dużą powierzchnię, taką jak sufit. Packa, która jest bardziej odpowiednia do wygładzania powierzchni, nie jest wystarczająco elastyczna, aby efektywnie rozprowadzić materiał w ruchu roboczym. Z kolei lista tynkarska, mimo że może być używana w pewnych zastosowaniach, nie zastąpi funkcji deski z trzonkiem. Dodatkowo, niepoprawne podejście do narzutu tynku może prowadzić do problemów takich jak nierówności, pęknięcia czy złe przyleganie tynku do podłoża. Wybór niewłaściwych narzędzi może wynikać z braku wiedzy na temat procesów tynkarskich oraz złych praktyk w branży budowlanej. Dlatego istotne jest, aby każdy wykonawca posiadał solidną wiedzę na temat narzędzi oraz umiejętności ich właściwego zastosowania zgodnie z normami i standardami obowiązującymi w budownictwie.

Pytanie 21

Główne komponenty mieszanki betonowej do produkcji betonu standardowego to cement i woda oraz

A. popiół i keramzyt

B. piasek i wapno

C. popiół i wapno

D. piasek i żwir

Beton zwykły powstaje z kilku kluczowych składników: cementu, wody, piasku i żwiru. Te elementy razem tworzą mieszankę, która ma odpowiednie właściwości mechaniczne. Cement działa jak spoiwo, a woda wprowadza reakcję hydratacji. Piasek i żwir są ważne, bo nadają betonu odpowiednią strukturę oraz wytrzymałość. W praktyce, dobór tych składników w odpowiednich proporcjach jest mega ważny, żeby beton miał dobre parametry, takie jak odporność na ściskanie czy warunki atmosferyczne. W budowlance mamy normy, jak PN-EN 206, które mówią, jak powinny wyglądać składniki mieszanki, żeby wszystko było wysokiej jakości i bezpieczne.

Pytanie 22

Wylicz koszt wymiany pięciu okien o wymiarach 120×150 cm każde, jeśli cena jednostkowa tej usługi to 65,00 zł/m.

A. 1404,00 zł

B. 1755,00 zł

C. 1560,00 zł

D. 1950,00 zł

Jak się przyjrzysz błędom w obliczeniach kosztów wymiany okien, to warto pomyśleć o tym, jak ważne jest dobrze policzyć powierzchnię. Wiele osób zakłada, że można po prostu pomnożyć liczbę okien przez koszt jednostkowy i to wszystko, a to wcale nie jest prawda. Ignoruje to bardzo istotny krok, jakim jest pole powierzchni okna. Często ludzie nie rozumieją, jak przeliczać jednostki z centymetrów na metry kwadratowe, co jest kluczowe, żeby móc użyć podanego kosztu. No i jeszcze jest ten temat, że niektórzy nie uwzględniają dodatkowych kosztów, jak montaż, demontaż starych okien, czy inne materiały potrzebne przy montażu. Brak wiedzy o tych rzeczach sprawia, że mogą zaniżać lub zawyżać całkowite koszty. W budownictwie trzeba znać nie tylko ceny jednostkowe, ale też jak dobrze i dokładnie obliczać koszty całkowite, żeby móc sensownie planować budżety. Dobre praktyki w planowaniu finansowym, z uwzględnieniem wszystkich kosztów, są naprawdę ważne dla sukcesu projektów budowlanych.

Pytanie 23

Przedstawiony na rysunku pustak ceramiczny służy do wykonania

A. przewodów wentylacyjnych.

B. ścian z pustką powietrzną.

C. obudowy pionów kanalizacyjnych.

D. obudowy rur centralnego ogrzewania.

Pustak ceramiczny, który został przedstawiony na rysunku, ma unikalne cechy konstrukcyjne, które czynią go idealnym materiałem do budowy przewodów wentylacyjnych. Otwory w pustaku są kluczowe, ponieważ pozwalają na efektywny przepływ powietrza, co jest niezbędne w systemach wentylacyjnych, a także w obiektach budowlanych, aby zapewnić odpowiednią jakość powietrza wewnętrznego. Zgodnie z normami budowlanymi, stosowanie pustaków ceramicznych w systemach wentylacyjnych pozwala na osiągnięcie wysokiej efektywności energetycznej oraz redukcję kosztów eksploatacji. Dodatkowo, ceramiczne materiały są odporne na działanie wysokich temperatur i korozję, co sprawia, że są one długotrwałym rozwiązaniem. W praktyce, zastosowanie pustaków ceramicznych w wentylacji może przyczynić się do poprawy komfortu mieszkańców poprzez regulację temperatury i wilgotności powietrza.

Pytanie 24

Na podstawie danych zawartych w tabeli podaj, jaki jest jednostkowy koszt materiałów potrzebnych wykonania ściany budynku z pozycji pierwszej kosztorysu?

KOSZTORYS

L p.	Podstawa	Opis	jm	Nakłady	Koszt jedn.	R	M	S
1	KNR 2-02 0103-06	Ściany budynków jednokond.o wys.do 4.5m z cegieł pełnych lub dziurawek na zapr.cement.gr.2ceg. obmiar = 125m²	m²
1*		-- R -- robocizna 3.91r-g/m² * 35.00zł/r-g	r-g	488.7500	136.850	17106.25
2*		-- M -- cegła budowlana pełna 200.6szt/m² * 0.59zł/szt	szt	25075.0000	118.354		14794.25
3*		zaprawa cementowa 0.143m³/m² * 174.64zł/m³	m³	17.8750	24.974		3121.69
4*		materiały pomocnicze 1.5% * 17915.94zł	%	1.5000	2.150		268.74
Razem koszty bezpośrednie: 35291.00 Ceny jednostkowe					282.328	17106.25 136.850	18184.68 145.478	0.000
2	KNR 2-02 0903-02	Tynki zewn.zwykłe doborowe kat.IV na ścia- nach płaskich i pow.poziom.(balkony i loggie) wyk.mech. obmiar = 125m²	m²
1*		-- R -- robocizna 0.7567r-g/m² * 35.00zł/r-g	r-g	94.5875	26.485	3310.56
2*		-- M -- zaprawa wapienna M1 0.0028m³/m² * 148.68zł/m³	m³	0.3500	0.416		52.04
3*		zaprawa cementowo wapienna M15 0.0217m³/m² * 233.64zł/m³	m³	2.7125	5.070		633.75
4*		zaprawa cementowo-wapienna M5 0.0007m³/m² * 318.60zł/m³	m³	0.0875	0.223		27.88
5*		materiały pomocnicze 1.5% * 713.67zł	%	1.5000	0.086		10.71
6*		-- S -- agregat tynkarski 1.1-3 m3/h 0.1225m-g/m² * 40.00zł/m-g	m-g	15.3125	4.900			612.50
Razem koszty bezpośrednie: 4647.50 Ceny jednostkowe					37.180	3310.56 26.485	724.38 5.795	612.50 4.900

A. 2,15 zł

B. 24,97 zł

C. 118,35 zł

D. 145,48 zł

Jednostkowy koszt materiałów do wykonania ściany budynku z pozycji pierwszej kosztorysu wynosi 145,48 zł, co zostało potwierdzone w dokumentacji kosztorysowej. Tego rodzaju analizy są kluczowe w branży budowlanej, gdzie precyzyjne oszacowanie kosztów materiałów wpływa na całą kalkulację budżetu projektu. Koszt jednostkowy to cena przypadająca na jednostkę miary, która w kontekście materiałów budowlanych jest niezbędna do efektywnego planowania wydatków. W praktyce, znajomość jednostkowych kosztów materiałów pozwala na optymalizację zakupów oraz negocjacje cenowe z dostawcami. Warto również zwrócić uwagę na potrzeby związane z danymi technicznymi materiałów, które mogą wpływać na końcowy koszt realizacji projektu. Zastosowanie standardów takich jak normy PN-EN w obliczeniach kosztów materiałów budowlanych jest zalecane, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi przepisami i praktykami rynkowymi.

Pytanie 25

Analizę odchylenia tynku oraz jego brzegów od poziomu i pionu wykonuje się w tynkach klasy

A. II

B. Ia

C. I

D. 0

Wybór innych kategorii tynków w kontekście badania odchylenia powierzchni i krawędzi od kierunku poziomego i pionowego może prowadzić do istotnych nieporozumień. Tynki kategorii I oraz 0 mają luźniejsze normy dotyczące tolerancji, co oznacza, że mogą nie spełniać wymagań rynkowych dla bardziej wymagających projektów. Kategoria I, na przykład, jest często stosowana w miejscach, gdzie estetyka nie jest głównym kryterium, takich jak pomieszczenia techniczne czy piwnice. Z kolei tynki kategorii 0 mogą być stosowane w przypadkach tymczasowych lub w budynkach o niskich wymaganiach jakościowych. Wybór tynków Ia zazwyczaj odnosi się do wykończeń, które nie wymagają szczególnej precyzji, co może skutkować nieodpowiednim wykonaniem w kontekście estetyki. Błąd polega na niezrozumieniu, że dla wysokiej klasy wykończeń, takich jak w biurach czy mieszkaniach, istotne jest stosowanie tynków kategorii II, które zapewniają nie tylko funkcjonalność, ale także estetykę. W praktyce często zdarzają się sytuacje, w których ekipy budowlane, nie znając szczegółowych wymagań, stosują niewłaściwe materiały, co prowadzi do kosztownych poprawek oraz niezadowolenia klientów. Zastosowanie odpowiednich kategorii tynków w zależności od specyfiki projektu jest kluczowe dla zachowania jakości i estetyki wykończeń budowlanych.

Pytanie 26

W czasie intensywnych upałów cegłę ceramiczną wypełnioną przed jej użyciem do murowania należy

A. zgromadzić pod zadaszeniem

B. zagruntować gruntownikiem

C. zamoczyć w wodzie

D. nakryć plandeką

Te alternatywy, które podałeś, nie są najlepsze, jeśli chodzi o przygotowanie cegły ceramicznej w upalne dni. Zagruntowanie jej gruntownikiem, choć może się zdarzyć, że niektórzy tak robią, to tak naprawdę nie jest dobry pomysł. Gruntowniki raczej poprawiają przyczepność, a nie nawilżają cegłę, co jest przecież kluczowe. Nakrywanie cegły plandeką może chronić przed słońcem, ale to nie rozwiązuje problemu z zaprawą i wciąż nie dostarcza wilgoci, której potrzebujemy. Trzymanie cegieł pod dachem to lepsza opcja, bo chroni je przed deszczem czy słońcem, ale znowu - to nie nawilża ich. Często ludzie myślą, że te metody zastąpią nawilżenie cegły, ale to nieprawda. Po prostu nie uwzględniają podstawowych zasad przygotowania materiałów budowlanych, co może prowadzić do poważnych problemów w przyszłości. Kluczowy błąd to ignorowanie, że cegły wchłaniają wodę i jak to wpływa na jakość murowania.

Pytanie 27

W trakcie prac remontowych, które obejmują wykonanie otworu dla przełożenia instalacji centralnego ogrzewania w betonie, powinno się wykorzystać

A. młota udarowego

B. wiertarki o niskich obrotach

C. piły tarczowej

D. piły łańcuchowej

Wykorzystanie młota udarowego do wykonania otworu w ścianie betonowej jest najlepszym wyborem w tym przypadku. Młot udarowy łączy w sobie funkcję wiercenia i udaru, co pozwala na skuteczne wnikanie w twarde materiały, takie jak beton. Dzięki zastosowanej technologii, narzędzie to generuje silne uderzenia, które rozbijają beton, co znacząco ułatwia pracę w porównaniu do innych urządzeń. Na przykład, używając młota udarowego, można szybko i efektywnie przebić się przez grube ściany, co jest niezbędne podczas instalacji rur centralnego ogrzewania. W standardach budowlanych oraz w branżowych praktykach remontowych, młot udarowy jest rekomendowany do tego typu zadań, ponieważ zapewnia szybkość oraz precyzję, minimalizując ryzyko uszkodzenia otaczających struktur. Dodatkowo, przy stosowaniu młota udarowego warto pamiętać o odpowiednich środkach ochrony osobistej, takich jak okulary ochronne i nauszniki, ponieważ praca z tym narzędziem generuje znaczny hałas oraz odpryski materiału.

Pytanie 28

Izolację poziomą w budynku bez piwnicy powinno się wykonać

A. pod fundamentem i na poziomie podłogi na gruncie

B. na górnej powierzchni fundamentu i na górnej powierzchni ściany fundamentowej

C. na górnej powierzchni fundamentu i na poziomie terenu

D. pod fundamentem i na górnej powierzchni ściany fundamentowej

Realizacja izolacji na poziomie ławy fundamentowej jest kluczowym elementem zapewnienia właściwej ochrony budynku przed skutkami działania wód gruntowych. Wybór niewłaściwego miejsca dla wykonania izolacji, tak jak sugeruje pierwsza odpowiedź, może prowadzić do nieefektywnej ochrony. Izolacja pod ławą fundamentową nie jest wystarczająca, aby zablokować przenikanie wilgoci, ponieważ woda może gromadzić się w innych obszarach fundamentu, co prowadzi do zjawisk takich jak podsiąkanie wody. Z kolei umiejscowienie izolacji na wysokości poziomu terenu, jak w przypadku trzeciej odpowiedzi, stwarza ryzyko, że woda opadowa lub gruntowa z łatwością przedostanie się do wnętrza budynku, powodując uszkodzenia konstrukcji i problemy z wilgocią. Odpowiedź dotycząca izolacji na wysokości podłogi na gruncie jest również błędna, ponieważ nie uwzględnia praktyczne aspekty zarządzania wodami gruntowymi w danym miejscu. Właściwe podejście powinno opierać się na zasadach hydroizolacji fundamentów, które wskazują na konieczność zabezpieczenia zarówno ławy, jak i ścian fundamentowych w celu stworzenia skutecznej bariery przed wodą. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zachowania trwałości budynku oraz bezpieczeństwa jego użytkowników.

Pytanie 29

Do mineralnych spoiw hydraulicznych zalicza się

A. wapno dolomitowe i pokarbidowe

B. wapno hydratyzowane i palone

C. gips szpachlowy i autoklawizowany

D. cement hutniczy i pucolanowy

Wybór wapna hydratyzowanego i palonego jako spoiwa mineralnego hydraulicznego jest błędny, ponieważ te materiały nie mają zdolności do wiązania w obecności wody w takim samym stopniu jak cement hutniczy czy pucolany. Wapno hydratyzowane, po rozpuszczeniu w wodzie, prowadzi do hydratacji, jednak nie tworzy trwałych połączeń w warunkach wilgotnych, co ogranicza jego zastosowanie w konstrukcjach narażonych na działanie wody. Wapno palone, z kolei, wykazuje dużą reaktywność chemiczną, ale podobnie jak wapno hydratyzowane, nie zachowuje właściwości hydraulicznych. Gips szpachlowy i autoklawizowany również nie są klasyfikowane jako spoiwa mineralne hydrauliczne, ponieważ gips wiąże się na drodze procesów gipsowych i nie ma zdolności do wiązania w warunkach mokrych. Wapno dolomitowe i pokarbidowe również nie spełniają kryteriów hydraulicznych, co prowadzi do błędnych wniosków odnośnie ich funkcji w budownictwie. Te materiały są często mylone z cementami hydraulicznymi z powodu ich zastosowania w różnych aspektach budowy, jednak nie wykazują one wymaganych właściwości do efektywnego wiązania w obecności wody, co jest kluczowe dla zapewnienia trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji. Należy pamiętać, że zgodność z normami budowlanymi oraz dobrymi praktykami jest istotna dla osiągnięcia optymalnych efektów w użyciu spoiw w budownictwie.

Pytanie 30

Jaką zaprawę wykorzystuje się do budowy elementów konstrukcyjnych budynków, które muszą przenosić duże obciążenia oraz do elementów podatnych na wilgoć, jak na przykład ściany fundamentowe?

A. Gipsowa

B. Gipsowo-wapienna

C. Wapienna

D. Cementowa

Zaprawa cementowa jest odpowiednia do murowania konstrukcji elementów budynku, które przenoszą duże obciążenia oraz są narażone na wilgoć, takich jak ściany fundamentowe. Charakteryzuje się wysoką wytrzymałością na ściskanie oraz niską przepuszczalnością wody, co czyni ją idealnym materiałem w sytuacjach, gdzie trwałość i odporność na czynniki zewnętrzne są kluczowe. Standardy budowlane, takie jak EN 998-2, podkreślają znaczenie stosowania zapraw cementowych w obszarach wymagających większej wytrzymałości oraz ochrony przed wilgocią. Przykładem zastosowania zaprawy cementowej może być fundament budynku, gdzie odpowiednia mieszanka cementu, piasku i wody tworzy mocną strukturę, zdolną wytrzymać ciężar budowli oraz działanie wód gruntowych. Dodatkowo, w przypadkach budownictwa przemysłowego, zaprawy cementowe są często stosowane do murowania ścian nośnych hal produkcyjnych, co podkreśla ich wszechstronność i kluczowe znaczenie w inżynierii budowlanej.

Pytanie 31

Na ilustracji przedstawiono fragment powierzchni tynku

A. strukturalnego.

B. mozaikowego.

C. zacieranego.

D. ciągnionego.

Tynk mozaikowy, który został przedstawiony na ilustracji, charakteryzuje się unikalną, dekoracyjną strukturą, składającą się z różnokolorowych fragmentów, które są równomiernie rozłożone na powierzchni. Ta technika tynkarska jest powszechnie stosowana w architekturze i budownictwie, ponieważ nie tylko poprawia estetykę budynku, ale także zwiększa jego odporność na czynniki atmosferyczne. Tynki mozaikowe mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak drobne kamienie, kolorowy piasek, a nawet szkło, co daje ogromne możliwości stylizacyjne. Ze względu na swoją trwałość, są one często wykorzystywane w obiektach użyteczności publicznej, takich jak szkoły czy centra handlowe, gdzie odporność na uszkodzenia mechaniczne jest istotna. Ponadto, zgodnie z normami budowlanymi, tynki mozaikowe mogą być stosowane zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynków, co czyni je uniwersalnym rozwiązaniem w nowoczesnym budownictwie.

Pytanie 32

Jeśli w dokumentacji technicznej stwierdzono: "(...) ściany zewnętrzne jednowarstwowe z ceramiki poryzowanej łączonej na pióro i wpust na zaprawie ciepłochronnej (T)(...)", to co to oznacza dla wykonywanego muru w kontekście spoin?

A. poziome w każdej warstwie

B. poziome oraz pionowe w miejscach łączenia bloczków

C. poziome oraz pionowe w pierwszej warstwie, a w wyższych jedynie pionowe

D. pionowe w każdej warstwie

W odpowiedzi wskazano, że w miejscach docięcia bloczków należy wykonać zarówno spoiny poziome, jak i pionowe, co jest zgodne z zasadami budowy murów z ceramiki poryzowanej. W przypadku jednowarstwowych ścian zewnętrznych wykonanych z bloczków łączonych na pióro i wpust, szczególne znaczenie ma prawidłowe wykonanie spoin, aby zapewnić odpowiednią nośność oraz szczelność muru. Spoiny poziome w miejscach docięcia bloczków są niezbędne, aby zminimalizować ryzyko powstawania mostków termicznych, które mogą negatywnie wpływać na efektywność energetyczną budynku. W miejscach, gdzie bloczki są cięte, spoiny pionowe również powinny być wykonane, aby zachować integralność muru oraz zapewnić odpowiednią stabilność konstrukcji. Dobre praktyki budowlane, takie jak te opisane w normie PN-EN 1996, zalecają stosowanie zaprawy ciepłochronnej w takich połączeniach, co dodatkowo poprawia właściwości izolacyjne i akustyczne ściany. Przykładem zastosowania tej zasady może być budowa domów jednorodzinnych, gdzie poprawne wykonanie spoin wpływa na komfort cieplny mieszkańców.

Pytanie 33

Na podstawie fragmentu instrukcji określ, jakiej długości pręty zbrojeniowe należy umieścić pod otworem okiennym o szerokości 150 cm?

Instrukcja wykonywania ścian zewnętrznych
w systemie Ytong
(fragment)

„ (...) W strefach podokiennych należy umieszczać zbrojenie poziome (firmowe do spoin wspornych lub dwa pręty ze stali żebrowanej o średnicy 8 mm). Należy pamiętać, aby zbrojenie przedłużyć co najmniej 0,5 metra poza krawędzie otworów."(...)

A. 200 cm

B. 250 cm

C. 225 cm

D. 150 cm

Wybór długości 225 cm, 150 cm czy 200 cm jest niewłaściwy, ponieważ nie spełnia podstawowych wymagań dotyczących zbrojenia w konstrukcjach budowlanych. Pręty zbrojeniowe powinny zawsze wystawać poza zasięg otworu, aby móc skutecznie przenosić obciążenia oraz zapobiegać pęknięciom w obrębie konstrukcji. Odpowiedzi te mogą wynikać z błędnego zrozumienia roli zbrojenia w budownictwie. W przypadku 225 cm, istnieje brak wystarczającej długości prętów, co prowadzi do ryzyka niewłaściwego rozkładu naprężeń, a w rezultacie może skutkować uszkodzeniami strukturalnymi. Z kolei 150 cm to całkowita szerokość otworu, co jest błędnym podejściem, ponieważ nie uwzględnia dodatkowych wymagań dotyczących długości prętów zbrojeniowych, które powinny być dłuższe niż sama szerokość otworu. Odpowiedź 200 cm również nie zapewnia wystarczającego marginesu, co jest niezgodne z procedurami projektowymi. W praktyce, właściwe zbrojenie wymaga znajomości zasad inżynierii budowlanej i norm, które jasno określają potrzebne długości prętów zbrojeniowych oraz ich rozmieszczenie, aby zapewnić bezpieczeństwo i stabilność budowli.

Pytanie 34

Z jakiego materiału można budować przewody dymowe i wentylacyjne?

A. cegły pełnej

B. pustaków żużlobetonowych

C. cegły wapienno-piaskowej

D. cegły dziurawki

Cegła wapienno-piaskowa, cegła dziurawka oraz pustaki żużlobetonowe są materiałami, które nie nadają się do budowy przewodów dymowych i wentylacyjnych z kilku kluczowych powodów. Cegła wapienno-piaskowa, mimo że ma dobre właściwości mechaniczne, nie wykazuje wystarczającej odporności na wysokie temperatury, co może prowadzić do deformacji i utraty funkcjonalności przewodów. Wysoka zawartość wapnia w cegle wapienno-piaskowej sprawia, że pod wpływem wysokiej temperatury może ona łatwo ulegać degradacji. Cegła dziurawka, charakteryzująca się licznymi otworami w swojej strukturze, co czyni ją lekką, nie jest w stanie skutecznie zatrzymać wysokich temperatur ani działań chemicznych, a także ma obniżoną wytrzymałość na ściskanie. Zastosowanie jej w przewodach dymowych może zatem stwarzać zagrożenie pożarowe. Pustaki żużlobetonowe, mimo że są często stosowane w budownictwie, nie są odpowiednie do budowy przewodów dymowych z uwagi na ich porowatą strukturę oraz właściwości termiczne. Ich zastosowanie w tym kontekście mogłoby prowadzić do poważnych problemów z odprowadzaniem spalin i bezpieczeństwem, co jest całkowicie niezgodne z obowiązującymi normami budowlanymi. Kluczowe jest, aby przy wyborze materiałów budowlanych do przewodów dymowych kierować się nie tylko ich właściwościami mechanicznymi, ale także ich odpornością na działanie wysokich temperatur oraz ich zdolnością do zachowania integralności w trudnych warunkach eksploatacyjnych.

Pytanie 35

Który sposób przygotowania cienkowarstwowej zaprawy murarskiej jest zgodny z przedstawioną instrukcją producenta?

Instrukcja producenta
Przygotowanie cienkowarstwowej zaprawy murarskiej
Zaprawę wsypać do odmierzonej ilości wody w proporcji 0,18 do 0,22 litra wody na 1 kg suchego proszku, następnie wymieszać mieszadłem mechanicznym do uzyskania jednorodnej masy. Odstawić na 3 do 5 minut i ponownie wymieszać. Zaprawę należy nakładać ręcznie pacą ząbkowaną lub innym narzędziem zwracając uwagę na dokładne wypełnienie spoin.

A. Do odmierzonej ilości wody wsypać odpowiednią ilość suchego proszku, wymieszać do uzyskania jednorodnej masy, odstawić na określony czas i ponownie wymieszać.

B. Wymieszać część suchego proszku z niewielką ilością wody, a następnie dodać pozostałą ilość wody oraz pozostałą ilość suchego proszku i ponownie wymieszać do uzyskania jednorodnej masy.

C. Wymieszać część suchego proszku z wodą, następnie do uzyskanej mieszanki wsypać pozostałą ilość suchego proszku i razem wymieszać.

D. Do odmierzonej ilości wody wsypać porcję suchego proszku, razem wymieszać do uzyskania jednorodnej masy, następnie dolać wody.

Poprawna odpowiedź opiera się na zaleceniach zawartych w instrukcji producenta, która jasno określa, że proces przygotowania zaprawy murarskiej powinien zaczynać się od odmierzenia odpowiedniej ilości wody. Następnie należy wsypać suchy proszek do wody, a całość dokładnie wymieszać, aby uzyskać jednorodną masę. Kluczowym krokiem jest odstawienie mieszanki na 3 do 5 minut, co pozwala na wchłonięcie wody przez proszek i aktywację składników chemicznych. Po tym czasie należy ponownie wymieszać zaprawę, aby zapewnić jej jednorodność. Praktyczne zastosowanie tej metody gwarantuje, że zaprawa uzyska właściwe parametry wytrzymałościowe oraz związki chemiczne będą właściwie aktywowane, co jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości w trakcie murarskich prac budowlanych. Stosowanie odpowiednich proporcji wody do proszku potwierdzają także standardy budowlane, które zalecają staranność w przygotowaniach, aby uniknąć problemów z trwałością i stabilnością konstrukcji.

Pytanie 36

Jak przeprowadza się ocenę gładkości tynków zwykłych w trakcie odbioru prac tynkarskich?

A. Pocierając powierzchnię tynku dłonią

B. Zarysowując powierzchnię przy pomocy gwoździa

C. Uderzając w powierzchnię delikatnym młotkiem

D. Przesuwając gąbką po tynku

Prawidłowa odpowiedź opiera się na metodzie oceny gładkości tynków, która polega na bezpośrednim pocieraniu powierzchni dłonią. Ta technika pozwala na bezpośrednie odczucie ewentualnych nierówności, chropowatości czy innych defektów, które mogą być niewidoczne dla oka. Umożliwia to sprawdzenie, czy tynk spełnia wymagania w zakresie estetyki i funkcjonalności, które są kluczowe w branży budowlanej. W praktyce, podczas odbioru robót tynkarskich, inspektorzy często stosują tę metodę, aby szybko ocenić jakość wykonania. Gdy powierzchnia jest gładka, tynk jest zazwyczaj uznawany za właściwie nałożony, co jest zgodne ze standardami branżowymi określającymi dopuszczalne odchylenia i wymagania dotyczące gładkości. Warto również zauważyć, że odpowiednia gładkość tynków ma wpływ na późniejsze procesy malarskie czy tapetowania, dlatego kontrola ta jest niezbędna w każdym etapie budowy.

Pytanie 37

Na rysunku przedstawiono zakończenie muru wykonane na strzępia

A. zazębione boczne.

B. uciekające.

C. na wpust i wypust.

D. zazębione końcowe.

Odpowiedź "uciekające" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do specyficznego sposobu zakończenia muru murarskiego, który został przedstawiony na rysunku. Strzępia uciekające charakteryzują się przesunięciem kolejnych warstw cegieł w stosunku do poprzednich, co tworzy efekt uciekania. Ta technika jest często stosowana w budownictwie, aby zwiększyć stabilność konstrukcji, a także estetykę elewacji. W praktyce, taki sposób układania cegieł pozwala na lepsze rozłożenie obciążeń i redukcję ryzyka pęknięć, co jest zgodne z zasadami inżynierii budowlanej. Przykładem zastosowania strzępów uciekających mogą być mury oporowe, gdzie ich struktura nie tylko wspiera inne elementy budowlane, ale również nadaje estetyczny wygląd. W kontekście norm budowlanych, wykorzystanie strzępów uciekających jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi trwałości i wytrzymałości konstrukcji.

Pytanie 38

Jaką metodę stosujemy do badania konsystencji zaprawy?

A. objętości omierza

B. prasy hydraulicznej

C. penetrometru

D. stożka diamentowego

Wybór innej metody pomiaru konsystencji zaprawy, jak stożek diamentowy, prasa hydrauliczna czy objętość omierza, jest nieadekwatny do rzeczywistych potrzeb oceny właściwości świeżych zapraw. Stożek diamentowy, choć stosowany w innych kontekstach, nie jest narzędziem do pomiaru konsystencji zapraw budowlanych. Zamiast tego, jego zastosowanie bardziej odnosi się do testów dotyczących twardości materiałów, co może prowadzić do błędnych wniosków w przypadku zapraw, które wymagają oceny urabialności. Prasa hydrauliczna, choć skuteczna w ocenie wytrzymałości materiałów, nie mierzy bezpośrednio ich konsystencji. Tego rodzaju urządzenia służą do testowania wytrzymałości na ściskanie, a nie do oceny, jak łatwo materiał można rozprowadzić. Podobnie, objętość omierza to metoda, która nie daje informacji o konsystencji, lecz o objętości materiału, co jest zupełnie innym parametrem. W praktyce, błędne zrozumienie roli każdego z tych narzędzi może prowadzić do nieprawidłowych ocen jakości zapraw, co z kolei wpływa na bezpieczeństwo i trwałość konstrukcji. Znajomość standardów i zastosowań odpowiednich narzędzi pomiarowych jest kluczowa dla profesjonalistów w branży budowlanej, aby uniknąć takich nieporozumień.

Pytanie 39

Na rysunku przedstawiono fragment stropu gęstożebrowego typu

A. Ceram.

B. Akermana.

C. Fert.

D. Teriva.

Odpowiedź "Teriva" jest poprawna, ponieważ rysunek przedstawia charakterystyczny dla tego systemu strop gęstożebrowy. System stropowy Teriva jest szeroko stosowany w budownictwie mieszkaniowym oraz przemysłowym w Polsce. Składa się z żelbetowych belek nośnych oraz pustaków ceramicznych, które są umieszczane pomiędzy belkami. Taki układ zapewnia wysoką nośność oraz dobre właściwości akustyczne i cieplne. Przykładowo, stosowanie stropów Teriva jest zgodne z normą PN-EN 1992, która reguluje projektowanie konstrukcji żelbetowych. System ten charakteryzuje się także łatwością montażu i dobrym wykorzystaniem materiałów budowlanych, co przekłada się na efektywność czasową i kosztową całej inwestycji. W praktyce stropy Teriva są często wykorzystywane w budynkach jednorodzinnych oraz wielorodzinnych, a ich popularność wynika z połączenia wysokiej jakości, wydajności oraz ekonomiki budowy.

Pytanie 40

Do wymurowania ściany o wymiarach 10,0 x 5,0 m i grubości 0,24 m zaplanowano bloczki Ytong łączone na pióro i wpust. Korzystając z danych zawartych w tabeli wskaż, ile 20-kilogramowych worków zaprawy należy kupić, aby sporządzić potrzebną ilość zaprawy.

Zużycie na 1 m³ muru zaprawy do cienkich spoin Ytong
Bloczki gładkie	Bloczki z piórem i wpustem	Wielkość opakowania
20 kg	15 kg	20 kg

A. 9

B. 8

C. 7

D. 6

Poprawna odpowiedź to 9 worków zaprawy, co wynika z precyzyjnych obliczeń związanych z wymiarami wymurowania ściany. Najpierw obliczamy objętość ściany, która wynosi 10,0 m x 5,0 m x 0,24 m, co daje 12 m³. W zależności od rodzaju bloczków oraz metody ich łączenia, zużycie zaprawy na 1 m³ muru jest różne. W przypadku bloczków Ytong łączonych na pióro i wpust, standardowo przyjmuje się, że na 1 m³ muru potrzeba około 0,1 m³ zaprawy. Dlatego całkowita ilość zaprawy potrzebna do wymurowania ściany wynosi 12 m³ x 0,1 m³/m³ = 1,2 m³ zaprawy. Jeśli jeden worek zaprawy waży 20 kg, a gęstość zaprawy wynosi 1,5 t/m³, to jeden worek odpowiada 0,013 m³. Wówczas liczba worków zaprawy to 1,2 m³ / 0,013 m³/worek = 92,3, co po zaokrągleniu daje 9 worków. Zastosowanie takiej metody obliczeniowej jest zgodne z zasadami sztuki budowlanej i zapewnia optymalne wykorzystanie materiałów budowlanych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej