Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 29 grudnia 2025 07:33
Data zakończenia: 29 grudnia 2025 07:51

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Diody LED RGB pełnią funkcję źródła światła w skanerach

A. płaskich CIS

B. bębnowych

C. kodów kreskowych

D. płaskich CCD

Wybór bębnowych skanerów jako odpowiedzi sugeruje nieporozumienie dotyczące technologii skanowania. Skanery bębnowe, znane ze swojej tradycyjnej konstrukcji, używają różnych technologii oświetleniowych i detekcji, zwykle opartych na lampach halogenowych lub fluorescencyjnych, co ogranicza ich elastyczność i efektywność w porównaniu do skanerów CIS. Ponadto skanery bębnowe należą do droższych rozwiązań, które wymagają więcej miejsca i generują większe zużycie energii. Nieprawidłowy wybór skanera płaskiego CCD również wskazuje na niezrozumienie roli, jaką diody elektroluminescencyjne odgrywają w nowoczesnych urządzeniach. Skanery CCD, mimo że są popularne, działają na zasadzie detekcji światła odbitego od powierzchni skanowanego dokumentu i nie wykorzystują diod RGB w sposób tak efektywny jak CIS. Wybór odniesienia do skanerów kodów kreskowych jest równie mylący, ponieważ nie są one skanowanym materiałem, ale raczej technologią odczytu, która nie wykorzystuje diod RGB w tym sensie. Właściwe zrozumienie różnic między tymi technologiami oraz ich zastosowaniem jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania skanera w praktyce.

Pytanie 2

Jaką komendę należy wykorzystać, aby uzyskać informację o rekordzie MX dla podanej domeny?

A. Sieć nie ogłasza identyfikatora SSID

B. Sieć jest zabezpieczona hasłem

C. Karta sieciowa korzysta z DHCP

D. Karta sieciowa jest aktywna

Pytanie dotyczy sposobu sprawdzenia wartości rekordu MX dla domeny, a odpowiedzi sugerują różne aspekty konfiguracji sieci, które nie są powiązane z tą konkretną funkcjonalnością. Sieć nie rozgłaszająca identyfikatora SSID dotyczy przede wszystkim kwestii widoczności sieci bezprzewodowej, co nie ma wpływu na konfigurację rekordów MX. Rekordy te są częścią systemu DNS (Domain Name System) i są zdefiniowane w strefach DNS, co oznacza, że muszą być odpowiednio skonfigurowane na serwerach DNS, a nie mają związku z identyfikatorem SSID. Z kolei włączenie DHCP na karcie sieciowej dotyczy przypisywania adresów IP w lokalnej sieci, co także nie ma wpływu na konfigurację DNS i rekordy MX. Podobnie, hasło zabezpieczające sieć bezprzewodową odnosi się do autoryzacji dostępu do sieci, ale nie wpływa na to, jak rekordy MX są przechowywane i udostępniane. Właściwe podejście do analizy wartości rekordu MX wymaga umiejętności korzystania z narzędzi takich jak 'nslookup' czy 'dig', które są zaprojektowane specjalnie w celu interakcji z systemem DNS, a nie zajmowania się aspektami bezpieczeństwa czy dostępu do sieci. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych odpowiedzi obejmują mylenie różnych warstw infrastruktury sieciowej oraz brak zrozumienia funkcji, jakie pełnią poszczególne elementy w kontekście zarządzania domenami i pocztą elektroniczną.

Pytanie 3

Ile elektronów jest zgromadzonych w matrycy LCD?

A. 0

B. 2

C. 3

D. 1

Zrozumienie, iż matryca LCD nie posiada dział elektronowych, jest kluczowe dla prawidłowego pojmowania jej działania. W odpowiedziach sugerujących, że matryca LCD ma przynajmniej jedno działko elektronowe, występuje mylne przekonanie, że technologia LCD operuje na zasadzie tradycyjnych systemów elektronicznych, które rzeczywiście wykorzystują takie elementy jak katody czy anody, by emitować elektryczność i wytwarzać obraz. Jednak w rzeczywistości matryce LCD opierają się na działaniu ciekłych kryształów, które zmieniają swoje właściwości optyczne w odpowiedzi na przyłożone pole elektryczne. To prowadzi do błędnych koncepcji, iż jeden czy więcej dział elektronowych miałoby bezpośredni wpływ na działanie wyświetlaczy LCD. Takie założenia mogą wynikać z nieznajomości podstawowych zasad funkcjonowania urządzeń opartych na ciekłych kryształach. W rzeczywistości, zamiast dział elektronowych, w matrycach LCD używane są cienkowarstwowe tranzystory (TFT), które zamiast emitować elektrony, kontrolują przepływ sygnału w pikselach. To podejście jest bardziej efektywne i umożliwia bardziej precyzyjne sterowanie obrazem. Warto zauważyć, że w kontekście wyświetlaczy, kluczowym aspektem jest również ich zdolność do wyświetlania obrazów o wysokiej jakości, co jest osiągane dzięki technologii TFT, a nie poprzez jakiekolwiek działka elektronowe. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do fundamentalnych błędów w zrozumieniu nowoczesnych technologii wyświetlania, a ich znajomość jest niezbędna, aby skutecznie projektować i rozwijać innowacyjne rozwiązania w tej dziedzinie.

Pytanie 4

Do właściwego funkcjonowania procesora konieczne jest podłączenie złącza zasilania 4-stykowego lub 8-stykowego o napięciu

A. 7 V

B. 24 V

C. 12 V

D. 3,3 V

Prawidłowa odpowiedź to 12 V, ponieważ procesory, zwłaszcza te używane w komputerach stacjonarnych i serwerach, wymagają stabilnego zasilania o tym napięciu do prawidłowego działania. Złącza zasilania 4-stykowe i 8-stykowe, znane jako ATX, są standardem w branży komputerowej, co zapewnia optymalne zasilanie dla nowoczesnych procesorów. Napięcie 12 V jest kluczowe do zasilania nie tylko samego procesora, ale również innych komponentów, takich jak karty graficzne i płyty główne. W praktyce, złącza te są używane w większości zasilaczy komputerowych, które są zgodne z normą ATX. Użycie 12 V jest zgodne z wytycznymi producentów i zapewnia odpowiednie warunki pracy dla procesorów, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia i zapewnia wydajność. Dodatkowo, zasilacze komputerowe często posiadają funkcje zabezpieczeń, które chronią przed przepięciami, co jest niezwykle istotne w kontekście stabilności systemu. Odpowiednie zasilanie wpływa również na efektywność energetyczną całego systemu.

Pytanie 5

W przedstawionym zasilaczu transformator impulsowy oznaczono symbolami

A. B

B. D

C. C

D. A

W tym pytaniu chodzi o transformatory impulsowe, które są kluczowe w zasilaczach impulsowych. Odpowiedzi B, C i D nie pasują tutaj, bo chodzi o transformator impulsowy z obrazka. B i C wyglądają na radiatory, które służą do odprowadzania ciepła z elementów mocowych, jak tranzystory czy diody. Ich zadanie nie polega na przekształcaniu energii, tylko na tym, żeby nie przegrzewały się te komponenty. A co do elementu D, to pewnie jest to kondensator elektrolityczny. Ten kondensator pomaga wygładzać napięcie wyjściowe i stabilizować obwody, ale znowu - nie ma tu nic do czynienia z transformacją napięcia. Często ludzie mylą te różne elementy w zasilaczu, a warto wiedzieć, co każdy z nich robi. Każdy z tych komponentów odgrywa swoją rolę, a umiejętność ich rozróżnienia jest kluczowa, żeby zrozumieć, jak cały układ działa. W kontekście transformatora impulsowego, jego właściwości i konstrukcja pozwalają na przekształcanie napięć przy wysokich częstotliwościach, co jest naprawdę istotne dla wydajności całego systemu zasilania. Ta wiedza to podstawa, jeżeli myślisz o projektowaniu czy diagnozowaniu współczesnych urządzeń elektronicznych.

Pytanie 6

Jakie jest standardowe połączenie między skanerem a aplikacją graficzną?

A. OPC

B. SCAN

C. TWAIN

D. USB

Odpowiedzi takie jak SCAN, USB czy OPC nie pasują do pytania o standardy komunikacyjne między skanerem a programem graficznym. SCAN to ogólny termin, który mówi o procesie przerabiania obrazu na cyfrowy, a nie o standardzie komunikacji. USB, z kolei, to interfejs, który pozwala podłączać różne urządzenia do komputera, więc chociaż jest ważny, to nie jest specyficznym protokołem do skanowania. A OPC to standard, który w sumie dotyczy automatyki, a nie skanowania obrazów. Takie odpowiedzi mogą wprowadzać w błąd, bo mogą sugerować, że różne technologie się ze sobą pokrywają, co nie jest do końca prawdą. Ważne jest, żeby rozumieć, że TWAIN to specjalny standard komunikacji, a inne odpowiedzi mówią o bardziej ogólnych kwestiach.

Pytanie 7

Dane dotyczące błędów w funkcjonowaniu systemu operacyjnego Linux można uzyskać przy użyciu narzędzia

A. grub

B. syslog

C. netstat

D. watch

Odpowiedź 'syslog' jest prawidłowa, ponieważ jest to standardowy mechanizm logowania w systemach operacyjnych Linux, który gromadzi i przechowuje informacje o zdarzeniach systemowych, błędach oraz innych ważnych informacjach. Syslog jest niezwykle przydatny dla administratorów systemów do monitorowania stanu serwera, analizy problemów oraz audytów. Może on rejestrować komunikaty od różnych usług i aplikacji, co pozwala na centralne zarządzanie logami w systemie. Na przykład, aby przeglądać logi, można użyć komendy `tail -f /var/log/syslog`, co umożliwi śledzenie logów w czasie rzeczywistym. Dobre praktyki w administrowaniu systemem sugerują regularne przeglądanie logów, aby szybko identyfikować i reagować na potencjalne problemy. Dodatkowo, wiele dystrybucji Linuxa domyślnie konfiguruje syslog do zbierania informacji o użytkownikach, aplikacjach oraz błędach systemowych, co czyni go niezastąpionym narzędziem w diagnozowaniu i rozwiązywaniu problemów.

Pytanie 8

Podczas wyboru zasilacza do komputera kluczowe znaczenie

A. Ma łączna moc wszystkich komponentów komputera

B. Ma rodzaj procesora

C. Maję specyfikację zainstalowanego systemu operacyjnego

D. Ma współczynnik kształtu obudowy

Zgadza się, poprawna odpowiedź to 'Ma łączna moc wszystkich podzespołów komputerowych'. Wiesz, zasilacz w komputerze musi dawać taką moc, żeby wszystko działało jak trzeba. Każdy element, czyli procesor, karta graficzna, RAM i dyski twarde, potrzebują swojej energii, więc musimy to wszystko zsumować, żeby wiedzieć, jak mocny zasilacz musimy kupić. Rekomenduję wybierać zasilacz z zapasem, tak z 20-30% więcej niż całkowite zapotrzebowanie. Na przykład, jak wszystkie komponenty łącznie biorą 400 W, to lepiej wziąć zasilacz na 500-600 W. A jeśli do tego weźmiesz zasilacz z certyfikatem 80 Plus, to jeszcze zaoszczędzisz na rachunkach za prąd, bo mniej energii się zmarnuje. Czyli dobrze dobrany zasilacz to naprawdę kluczowa sprawa dla stabilności i długiego życia komputera.

Pytanie 9

Jakie zadanie pełni router?

A. przekazywanie pakietów TCP/IP z sieci źródłowej do docelowej

B. konwersja nazw na adresy IP

C. eliminacja kolizji

D. ochrona sieci przed atakami zewnętrznymi i wewnętrznymi

Routery odgrywają kluczową rolę w przesyłaniu danych w sieciach komputerowych, w tym w protokole TCP/IP. Ich głównym zadaniem jest przekazywanie pakietów danych z jednego segmentu sieci do drugiego, co odbywa się na podstawie adresów IP. Przykładowo, gdy komputer w sieci lokalnej chce połączyć się z serwerem w Internecie, router odbiera pakiety z lokalnej sieci, analizuje ich adres docelowy i kieruje je w odpowiednie miejsce. Routery działają na warstwie trzeciej modelu OSI, co oznacza, że są odpowiedzialne za logiczne adresowanie oraz routing, a także mogą zastosować różne protokoły routingu, takie jak OSPF czy BGP, które pomagają w określaniu najlepszych ścieżek dla danych. W praktyce, routery są niezbędne do zbudowania efektywnej i skalowalnej infrastruktury sieciowej, umożliwiając komunikację pomiędzy różnymi sieciami oraz zapewniając łączność z Internetem.

Pytanie 10

Do instalacji i usuwania oprogramowania w systemie Ubuntu wykorzystywany jest menedżer

A. tar

B. ls

C. yast

D. apt

Apt (Advanced Package Tool) to standardowy menedżer pakietów w systemie Ubuntu oraz wielu innych dystrybucjach opartych na Debianie. Umożliwia on zarówno instalację, aktualizację, jak i usuwanie oprogramowania. Apt korzysta z repozytoriów zawierających skompilowane pakiety, co zapewnia łatwy i szybki dostęp do oprogramowania. Aby zainstalować nowy program, wystarczy użyć polecenia 'sudo apt install nazwa_pakietu', co automatycznie pobiera odpowiednie pakiety oraz ich zależności z repozytoriów. Ponadto, apt oferuje funkcję zarządzania aktualizacjami systemu, co jest kluczowe z perspektywy bezpieczeństwa oraz wydajności. Przykładowo, polecenie 'sudo apt update' aktualizuje lokalną bazę danych dostępnych pakietów, a 'sudo apt upgrade' aktualizuje zainstalowane pakiety do najnowszych wersji. Praktyczne zastosowanie apt jest nieocenione, szczególnie w kontekście administracji systemami, gdzie regularne aktualizacje i instalacje nowych aplikacji są niezbędne do utrzymania stabilności i bezpieczeństwa systemu.

Pytanie 11

Który z portów znajdujących się na tylnej części komputera jest oznaczony podanym symbolem?

A. COM

B. USB

C. LPT

D. RJ45

Symbol przedstawiony na obrazie to standardowe oznaczenie portu USB Universal Serial Bus który jest jednym z najpopularniejszych i najbardziej wszechstronnych interfejsów do komunikacji i połączenia urządzeń peryferyjnych z komputerami Port USB jest używany do podłączania różnorodnych urządzeń takich jak klawiatury myszy drukarki kamery cyfrowe i dyski zewnętrzne Jest to uniwersalny standard który umożliwia łatwe podłączenie i odłączenie urządzeń dzięki możliwości hot-pluggingu co oznacza że urządzenia można podłączać i odłączać bez konieczności wyłączania komputera Porty USB są dostępne w różnych wersjach takich jak USB 2.0 USB 3.0 i USB 3.1 każda z różnymi prędkościami transmisji danych co jest istotne przy przesyłaniu dużych ilości danych na przykład z zewnętrznych dysków twardych lub pamięci flash USB jest również standardem zasilania co pozwala na ładowanie urządzeń mobilnych przez port USB To wszechstronność i łatwość użycia sprawiają że USB jest preferowanym wyborem wśród użytkowników komputerów i urządzeń peryferyjnych

Pytanie 12

Aby naprawić wskazaną awarię, należy

Dwa komputery pracują w sieci lokalnej.
Mają skonfigurowane protokoły TCP/IP.
Jednemu z nich przypisano numer IP 192.168.1.1, drugiemu – 192.168.2.1.
Komputery „widzą się" w otoczeniu sieciowym, natomiast próba połączenia się z wykorzystaniem protokołu TCP/IP kończy się niepowodzeniem, np. wynik polecenie ping jest negatywny.

A. wyłączyć system NetBIOS przez TCP/IP w zaawansowanych opcjach TCP/IP kart sieciowych

B. dezaktywować system NetBIOS NWLink w ustawieniach połączeń LAN komputerów

C. sprawdzić, czy PROXY jest włączone i ewentualnie je aktywować

D. zmienić ustawienia adresów IP i/lub masek podsieci odpowiadających im w taki sposób, aby oba komputery były w tej samej podsieci

Wyłączenie systemu NetBIOS NWLink lub NetBIOS przez TCP/IP nie rozwiąże problemu komunikacji w sieci, gdy komputery znajdują się w różnych podsieciach IP. NetBIOS jest starszym protokołem, który nie wpływa na routing pakietów TCP/IP w sieci. Może być przyczyną problemów z wykrywaniem zasobów w sieci, ale nie z komunikacją IP. Innym nieporozumieniem jest to, że włączenie lub sprawdzenie ustawień PROXY nie ma związku z konfiguracją lokalnych połączeń sieciowych. Serwery proxy działają jako pośrednicy dla ruchu wychodzącego i przychodzącego między siecią lokalną a internetem, a nie między urządzeniami w tej samej sieci lokalnej. Kluczowym problemem jest tutaj konfiguracja adresów IP i masek podsieci, ponieważ to one definiują logikę segmentacji w sieci IP. Gdy komputery są w różnych podsieciach, pakiety nie są bezpośrednio przekazywane między nimi, co prowadzi do problemów z łącznością, takich jak brak odpowiedzi na polecenie ping. Dlatego poprawna konfiguracja adresów IP i masek podsieci jest niezbędna do zapewnienia prawidłowego działania sieci lokalnej i umożliwienia komputerom komunikacji w ramach tej samej podsieci, co jest fundamentem projektowania efektywnych i niezawodnych sieci komputerowych.

Pytanie 13

Jak na diagramach sieciowych LAN oznaczane są punkty dystrybucyjne znajdujące się na różnych kondygnacjach budynku, zgodnie z normą PN-EN 50173?

A. BD (BuildingDistributor)

B. CD (Campus Distribution)

C. MDF (Main Distribution Frame)

D. FD (Floor Distribution)

Odpowiedź FD (Floor Distribution) jest prawidłowa, ponieważ oznacza ona punkty rozdzielcze (dystrybucyjne) znajdujące się na poszczególnych piętrach budynku, co jest zgodne z normą PN-EN 50173. Norma ta klasyfikuje różne poziomy dystrybucji w sieciach LAN, aby zapewnić odpowiednią organizację i efektywność instalacji. Punkty dystrybucyjne na piętrach są kluczowym elementem infrastruktury sieciowej, ponieważ umożliwiają one podłączenie urządzeń końcowych, takich jak komputery, drukarki czy telefony. Przykładowo, w biurowcach, gdzie na każdym piętrze znajduje się wiele stanowisk pracy, odpowiednie oznaczenie FD pozwala na łatwe lokalizowanie rozdzielni, co ułatwia zarządzanie siecią oraz wykonywanie prac konserwacyjnych. Dobrze zaplanowana dystrybucja na każdym piętrze wprowadza porządek w instalacji, co jest szczególnie istotne w przypadku modernizacji lub rozbudowy infrastruktury sieciowej. W praktyce, stosowanie jednolitych oznaczeń, takich jak FD, zwiększa efektywność komunikacji między specjalistami zajmującymi się siecią oraz ułatwia przyszłe prace serwisowe.

Pytanie 14

Administrator powinien podzielić sieć o adresie 193.115.95.0 z maską 255.255.255.0 na 8 równych podsieci. Jaką maskę sieci powinien wybrać administrator?

A. 255.255.255.240

B. 255.255.255.248

C. 255.255.255.224

D. 255.255.255.192

Wybór nieodpowiedniej maski sieci często wynika z błędnych założeń dotyczących podziału sieci. W przypadku maski 255.255.255.192, która odpowiada 11111111.11111111.11111111.11000000, uzyskujemy 4 podsieci, co jest niewystarczające do spełnienia wymagań podziału na 8 podsieci. Z kolei maska 255.255.255.240, odpowiadająca 11111111.11111111.11111111.11110000, daje jedynie 16 adresów w każdej podsieci, z czego 14 jest dostępnych dla hostów, co również nie pasuje do wymagania o 8 równych podsieciach, ponieważ w tym przypadku wykorzystamy tylko 4 podsieci. Maska 255.255.255.248 (11111111.11111111.11111111.11111000) umożliwia podział na 32 podsieci, co w tym kontekście również nie jest praktyczne, a ilość dostępnych adresów w każdej z tych podsieci wynosi zaledwie 6. Takie błędy w ocenie możliwości podziału sieci mogą prowadzić do poważnych problemów w przyszłości, takich jak niewystarczająca liczba adresów dla urządzeń w sieci. Kluczowe jest, aby rozumieć logikę działania maski podsieci oraz zasady przydzielania adresów IP, żeby unikać nieefektywnego zarządzania zasobami sieciowymi.

Pytanie 15

Urządzenie pokazane na ilustracji służy do

A. weryfikacji poprawności połączenia

B. zaciskania wtyków RJ45

C. ściągania izolacji z przewodu

D. instalacji przewodów w złączach LSA

Narzędzie przedstawione na rysunku to narzędzie do instalacji przewodów w złączach LSA znane również jako narzędzie Krone. Jest ono powszechnie stosowane w telekomunikacji oraz instalacjach sieciowych do zakończenia przewodów w panelach krosowych lub gniazdach. Narzędzie to umożliwia wciśnięcie przewodów w złącza IDC (Insulation Displacement Connector) bez konieczności zdejmowania izolacji co zapewnia szybkie i niezawodne połączenie. Wciśnięcie przewodu powoduje przemieszczenie izolacji co skutkuje bezpośrednim kontaktem przewodnika z metalowymi stykami. Dzięki temu technologia LSA zapewnia trwałe i stabilne połączenia bez ryzyka uszkodzenia przewodów. Narzędzie to posiada również funkcję odcinania nadmiaru przewodu co jest istotne dla utrzymania porządku w stosowanych instalacjach. Stosowanie narzędzi LSA jest standardem w branży co wynika z ich precyzji oraz wydajności. Wielu specjalistów uznaje je za niezbędny element wyposażenia podczas pracy z systemami telekomunikacyjnymi co potwierdza ich niezastąpioną rolę w procesie instalacji.

Pytanie 16

Jakim protokołem połączeniowym w warstwie transportowej, który zapewnia niezawodność dostarczania pakietów, jest protokół

A. UDP (User Datagram Protocol)

B. IP (Internet Protocol)

C. TCP (Transmission Control Protocol)

D. ARP (Address Resolution Protocol)

TCP (Transmission Control Protocol) jest protokołem warstwy transportowej, który zapewnia niezawodność w dostarczaniu danych poprzez wprowadzenie mechanizmów kontroli błędów, retransmisji oraz kontroli przepływu. TCP ustanawia połączenie między nadawcą a odbiorcą przed przesłaniem danych, co pozwala na zapewnienie, że wszystkie pakiety dotrą do celu w odpowiedniej kolejności i bez błędów. Przykłady zastosowania protokołu TCP obejmują transmisję stron internetowych, pocztę elektroniczną oraz protokoły transferu plików, takie jak FTP. Standardy związane z TCP są ustalone przez IETF i są częścią większej specyfikacji, znanej jako suite protokołów internetowych (Internet Protocol Suite), która definiuje, jak dane są przesyłane przez sieci. Dobre praktyki obejmują monitorowanie wydajności TCP, aby zminimalizować opóźnienia i utratę pakietów, co jest szczególnie istotne w aplikacjach o wysokich wymaganiach, takich jak transmisje wideo na żywo.

Pytanie 17

Licencja na Office 365 PL Personal (na 1 stanowisko, subskrypcja na 1 rok) ESD jest przypisana do

A. dowolnej liczby użytkowników, tylko na jednym komputerze do celów komercyjnych oraz niekomercyjnych

B. dowolnej liczby użytkowników, tylko na jednym komputerze do celów komercyjnych

C. wyłącznie jednego użytkownika, na jednym komputerze, jednym tablecie i jednym telefonie, tylko do celów niekomercyjnych

D. wyłącznie jednego użytkownika na jednym komputerze i jednym urządzeniu mobilnym do użytku komercyjnego i niekomercyjnego

Odpowiedzi sugerujące, że licencja Office 365 PL Personal może być przypisana do dowolnej liczby użytkowników lub komercyjnych zastosowań, opierają się na błędnym zrozumieniu zasad licencjonowania oprogramowania. Licencje na oprogramowanie są projektowane z myślą o określonych grupach użytkowników oraz specyficznych scenariuszach użycia. W przypadku Office 365 PL Personal, licencja ta jest ściśle przypisana do jednego użytkownika, co oznacza, że tylko ta osoba ma prawo do korzystania z oprogramowania i jego funkcji na przypisanych urządzeniach. Twierdzenie, że można używać go do celów komercyjnych, jest również nieprawidłowe, ponieważ licencje osobiste są przeznaczone wyłącznie do użytku niekomercyjnego. W praktyce oznacza to, że użytkownicy, którzy zainstalowaliby Office na wielu urządzeniach lub wykorzystywali go w ramach działalności gospodarczej, naruszaliby warunki umowy licencyjnej, co może prowadzić do konsekwencji prawnych i utraty dostępu do usług. Zrozumienie zasad licencjonowania jest kluczowe nie tylko dla przestrzegania prawa, ale także dla zapewnienia, że korzystamy z oprogramowania w zgodzie z jego przeznaczeniem, co jest standardem w branży IT.

Pytanie 18

W komputerze zainstalowano nowy dysk twardy o pojemności 8 TB i podzielono go na dwie partycje, z których każda ma 4 TB. Jaki typ tablicy partycji powinien być zastosowany, aby umożliwić takie partycjonowanie?

A. GPT

B. MBR

C. FAT32

D. SWAP

Wybór MBR dla dysku 8 TB to zły pomysł, bo MBR ma sporo ograniczeń, które nie pasują do większych serwerów. To już starsze rozwiązanie i tylko szeregów partycji do 2 TB oraz max cztery podstawowe partycje. Gdy chcesz podzielić dysk na więcej partycji, MBR po prostu nie daje rady. A partycja SWAP to już w ogóle nie to, bo to przestrzeń wymiany, a nie na przechowywanie danych użytkowników. FAT32 też nie jest w tym wypadku dobrym wyborem, bo to system plików, a nie typ tablicy partycji. Ma też swoje ograniczenia, np. 4 GB na plik. Jak się wybierze złą tablicę partycji, to potem mogą być kłopoty przy instalacji systemu, z zarządzaniem danymi i nawet z utratą danych. Trzeba to dobrze ogarnąć, żeby nie było problemów w przyszłości.

Pytanie 19

Jeśli rozdzielczość myszki wynosi 200 dpi, a rozdzielczość monitora to Full HD, to aby przesunąć kursor w poziomie po ekranie, należy przemieścić mysz o

A. około 25 cm

B. 480 i

C. 1080 px

D. około 35 cm

Często, jak wybierasz inne odpowiedzi, to może być przez zamieszanie z jednostkami i pojmowaniem dpi. Odpowiedź 1080 px wydaje się mylić, bo sugeruje, że przesunięcie kursora o wysokość ekranu to to samo co ruch myszy, co nie jest dokładne. Jak chcesz przesunąć kursor w poziomie, musisz mieć na uwadze całą szerokość ekranu, a nie tylko jego wysokość. Odpowiedź 480 px też nie ma sensu, bo nie pasuje do wymiarów ekranu ani do obliczeń związanych z dpi. To może być złe zrozumienie, jak dpi rzeczywiście działa. Odpowiedź około 35 cm brzmi jak za duże uproszczenie, bo myślenie, że ruch myszy jest większy niż jest w rzeczywistości, może być mylące. Takie myślenie może prowadzić do złego ustawienia sprzętu, co w praktyce może sprawić, że będzie ciężko dokładnie pracować. Warto wiedzieć, jak dpi wpływa na mysz i jak przeliczać jednostki, żeby móc ustawić sprzęt zgodnie z własnymi potrzebami, co jest ważne w takich rzeczach jak projektowanie czy gry.

Pytanie 20

Która część stanowi treść dokumentacji powykonawczej?

A. Kalkulacja kosztów na podstawie katalogu nakładów rzeczowych KNR.

B. Analiza biznesowa potrzeb zamawiającego.

C. Wstępny kosztorys ofertowy.

D. Wyniki testów sieci.

Wyniki testów sieci stanowią kluczowy element dokumentacji powykonawczej, ponieważ dostarczają obiektywnych danych na temat funkcjonowania zrealizowanego projektu. Dokumentacja ta ma na celu potwierdzenie, że wszystkie wymagania zamawiającego zostały zrealizowane oraz że system działa zgodnie z założeniami projektowymi. Przykładem mogą być wyniki testów wydajnościowych, które pokazują, jak system radzi sobie z obciążeniem, oraz testy bezpieczeństwa, które weryfikują, czy nie występują luki w zabezpieczeniach. Tego typu wyniki są istotne nie tylko dla samego projektu, ale również dla zapewnienia zgodności z normami branżowymi, takimi jak ISO/IEC 27001, które wskazują na konieczność przeprowadzania takich testów w celu ochrony danych. Dobrze przygotowana dokumentacja powykonawcza, w tym wyniki testów, pozwala również na łatwiejsze utrzymanie i rozwój systemu w przyszłości, ułatwiając pracę zespołom technicznym i audytorom.

Pytanie 21

Zainstalowanie w komputerze przedstawionej karty pozwoli na

A. podłączenie dodatkowego urządzenia peryferyjnego, takiego jak skaner lub ploter

B. rejestrację, przetwarzanie oraz odtwarzanie obrazu telewizyjnego

C. bezprzewodowe połączenie z siecią LAN z użyciem interfejsu BNC

D. zwiększenie wydajności magistrali komunikacyjnej komputera

Niektóre z wymienionych funkcji nie są powiązane z możliwościami przedstawionej karty telewizyjnej. Karta telewizyjna nie służy do bezprzewodowego łączenia się z siecią LAN za pomocą interfejsu BNC ponieważ BNC jest typowo używany w starszych sieciach przewodowych a karta telewizyjna nie posiada funkcji sieciowych. Współczesne rozwiązania bezprzewodowe wykorzystują standardy takie jak Wi-Fi a nie BNC. Podłączenie dodatkowych urządzeń peryferyjnych takich jak skanery czy plotery wymaga interfejsów komunikacyjnych zewnętrznych lub wewnętrznych jak USB czy porty równoległe co nie jest funkcją karty telewizyjnej. Karta telewizyjna nie zwiększa przepustowości magistrali komunikacyjnej komputera. Funkcje związane ze zwiększaniem przepustowości dotyczą zazwyczaj komponentów takich jak procesor pamięć RAM czy karty sieciowe które mogą wspierać szybszą komunikację danych. Typowym błędem jest zakładanie że każdy złożony komponent komputera wpływa bezpośrednio na jego ogólną wydajność podczas gdy większość komponentów ma wyspecjalizowane zastosowania. Rozumienie specyfiki działania i zastosowania kart telewizyjnych ułatwia właściwe ich wykorzystanie w systemach komputerowych co jest istotne w pracy z multimediami.

Pytanie 22

Proces, który uniemożliwia całkowicie odzyskanie danych z dysku twardego, to

A. zalanie dysku

B. zatarcie łożyska dysku

C. niespodziewane usunięcie plików

D. zerowanie dysku

Zerowanie dysku to proces, który polega na nadpisaniu wszystkich danych znajdujących się na dysku twardym w celu trwałego ich usunięcia. Proces ten jest nieodwracalny, ponieważ oryginalne dane nie mogą być odzyskane. Zastosowanie zerowania dysku jest szczególnie istotne w kontekście ochrony danych, zwłaszcza w przypadku sprzedaży lub utylizacji nośników, na których mogły znajdować się wrażliwe informacje. W standardach bezpieczeństwa, takich jak NIST SP 800-88, rekomenduje się przeprowadzanie tego typu operacji przed pozbyciem się sprzętu. Przykładem zastosowania zerowania dysku jest sytuacja, gdy firma decyduje się na sprzedaż używanych komputerów, na których przechowywano poufne dane klientów. Dzięki zerowaniu dysku można mieć pewność, że dane te nie dostaną się w niepowołane ręce, co minimalizuje ryzyko wycieków informacji. Warto również wspomnieć, że istnieją różne metody zerowania, w tym nadpisywanie wielokrotne, co jeszcze bardziej zwiększa bezpieczeństwo procesu.

Pytanie 23

Błędy systemu operacyjnego Windows spowodowane przez konflikty zasobów sprzętowych, takie jak przydział pamięci, przydział przerwań IRQ i kanałów DMA, najłatwiej jest wykryć za pomocą narzędzia

A. chkdsk.

B. menedżer urządzeń.

C. przystawka Sprawdź dysk.

D. edytor rejestru.

Wiele osób myli narzędzia Windowsa, bo faktycznie brzmią podobnie, ale tu chodzi o specyficzne zastosowanie. Chkdsk to narzędzie, które służy przede wszystkim do sprawdzania integralności i naprawy problemów z systemem plików na dysku twardym. Jego zadaniem nie jest kontrolowanie konfliktów sprzętowych, tylko raczej naprawa uszkodzonych sektorów czy błędów logicznych na partycji. Co ciekawe, niektórzy myślą, że ponieważ dysk twardy to sprzęt, to chkdsk znajdzie wszystkie błędy sprzętowe – to niestety nieporozumienie. Druga opcja, edytor rejestru, faktycznie pozwala głęboko ingerować w konfigurację Windowsa, ale to już bardzo zaawansowane narzędzie i zdecydowanie nie jest przeznaczone do szybkiego diagnozowania konfliktów IRQ czy DMA. Edytując rejestr, łatwo coś popsuć i trudno znaleźć tam informacje o konkretnych zasobach przydzielonych urządzeniom. Przystawka Sprawdź dysk, podobnie jak chkdsk, skupia się na problemach z dyskiem twardym, a nie na ustawieniach sprzętowych całego systemu. Typowym błędem jest założenie, że każde narzędzie do diagnostyki sprzętu znajdzie wszystko – niestety, one mają swoje konkretne zastosowania. W branży IT ważne jest, żeby szybko zidentyfikować właściwe narzędzie do danego problemu. Konflikty zasobów sprzętowych mają to do siebie, że objawiają się w działaniu urządzeń – na przykład brak dźwięku, niedziałająca karta sieciowa – i właśnie menedżer urządzeń daje najbardziej przejrzysty wgląd w to, co kto dostał i czy nie ma kolizji. Warto zapamiętać, że dobre praktyki branżowe zalecają najpierw sprawdzić właśnie to narzędzie przy wszelkich problemach z wykrywaniem, instalacją czy działaniem sprzętu. To trochę jak szybki rzut oka pod maskę samochodu, zanim zaczniemy rozkręcać silnik – proste, a często kluczowe.

Pytanie 24

Pamięć, która działa jako pośrednik pomiędzy pamięcią operacyjną a procesorem o dużej prędkości, to

A. CACHE

B. FDD

C. SSD

D. ROM

Wybór odpowiedzi takiej jak SSD, FDD czy ROM odzwierciedla pewne nieporozumienia dotyczące roli różnych typów pamięci w systemach komputerowych. Rozpocznijmy od SSD (Solid State Drive), które są urządzeniami przechowującymi dane z wykorzystaniem pamięci flash. Chociaż SSD charakteryzują się dużą szybkością dostępu i są powszechnie stosowane jako nośniki danych, nie pełnią one funkcji bufora pomiędzy pamięcią operacyjną a procesorem. Są bardziej porównywalne z tradycyjnymi dyskami twardymi (HDD) jako miejsce do przechowywania danych na dłuższą metę. FDD (Floppy Disk Drive) to technologia przestarzała, która służyła do transferu danych, ale ze względu na swoje ograniczenia w szybkości i pojemności, nie może być porównywana do nowoczesnych rozwiązań pamięciowych. ROM (Read-Only Memory) to rodzaj pamięci, która jest wykorzystywana do przechowywania danych, które nie zmieniają się w trakcie działania systemu, takich jak firmware. Jednak nie ma ona zdolności do dynamicznego buforowania, co czyni ją nieodpowiednią w kontekście pomocy procesorowi w szybkim dostępie do często używanych danych. W praktyce, błędem jest myślenie, że urządzenia te mogą zastąpić pamięć CACHE, gdyż ich funkcje i zastosowania są diametralnie różne, co podkreśla kluczowe znaczenie rozróżnienia między różnymi typami pamięci w architekturze komputerowej.

Pytanie 25

Określ najprawdopodobniejszą przyczynę pojawienia się komunikatu: CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup podczas uruchamiania systemu

A. Uszkodzona karta graficzna

B. Zgubiony plik setup

C. Rozładowana bateria podtrzymująca ustawienia BIOS-u

D. Skasowana zawartość pamięci CMOS

Wskazanie innych przyczyn wystąpienia komunikatu CMOS checksum error sugeruje szereg nieporozumień dotyczących architektury systemu komputerowego. Usunięcie pliku setup w BIOS-ie, choć teoretycznie mogłoby wpłynąć na jego funkcjonowanie, nie jest możliwe, ponieważ BIOS nie korzysta z plików w tradycyjnym sensie. BIOS zawiera stałe oprogramowanie, które nie może być 'usunięte' w sposób, który skutkowałby błędem checksum. Skasowanie zawartości pamięci CMOS jest często konsekwencją rozładowanej baterii, a nie przyczyną błędu. W praktyce, zawartość ta jest usuwana przy braku zasilania z baterii, co prowadzi do błędów, a nie jest to przyczyna wystąpienia komunikatu. Odnośnie uszkodzonej karty graficznej, jej awaria może objawiać się różnymi problemami, takimi jak brak obrazu na monitorze, ale nie ma bezpośredniego związku z błędami w pamięci CMOS. Zrozumienie tego zagadnienia wymaga znajomości zasad działania BIOS-u oraz jego interakcji z systemem operacyjnym. Niezrozumienie roli baterii w utrzymywaniu ustawień BIOS-u prowadzi do błędnych wniosków i diagnoz, co może skutkować niepotrzebnymi kosztami i frustracją użytkownika. Kluczową sprawą jest zrozumienie, że CMOS jest bezpośrednio związany z pamięcią, a nie z komponentami takimi jak karta graficzna. W związku z tym najważniejszym wnioskiem jest, że odpowiednie zarządzanie zasobami i ich zrozumienie są fundamentalne dla efektywnego rozwiązywania problemów w komputerach.

Pytanie 26

Jakie urządzenie sieciowe widnieje na ilustracji?

A. Karta sieciowa bezprzewodowa

B. Moduł Bluetooth

C. Adapter IrDA

D. Modem USB

Adapter Bluetooth oraz adapter IrDA to urządzenia służące do bezprzewodowej komunikacji pomiędzy różnymi urządzeniami lecz działają na zupełnie innych zasadach niż modem USB. Adapter Bluetooth umożliwia łączenie się z urządzeniami w bliskiej odległości jak słuchawki czy klawiatury w oparciu o technologię radiową działającą w paśmie ISM 2,4 GHz. Jest znany z niskiego zużycia energii i krótkiego zasięgu co sprawia że nie nadaje się do przesyłania dużych ilości danych jak internet mobilny. Adapter IrDA natomiast wykorzystuje technologię podczerwieni do komunikacji na bardzo krótkie odległości co jest praktycznie przestarzałe w nowoczesnych zastosowaniach sieciowych. Karta sieciowa WiFi służy do łączenia się z lokalnymi sieciami bezprzewodowymi dzięki czemu umożliwia dostęp do internetu przez router WiFi. Chociaż zapewnia mobilność w obrębie sieci lokalnej nie korzysta z technologii mobilnych i nie posiada funkcji modemu co ogranicza jej zastosowanie w porównaniu do modemu USB. Wybór niewłaściwego urządzenia często wynika z mylenia różnych technologii bezprzewodowych i ich zastosowań co może prowadzić do nieoptymalnego wykorzystania sprzętu w określonych sytuacjach. Ważne jest aby zrozumieć specyfikę i przeznaczenie każdego typu urządzenia co pozwala lepiej dopasować je do indywidualnych potrzeb sieciowych szczególnie tam gdzie liczy się mobilność i dostępność do szerokopasmowego internetu mobilnego. Stąd kluczowe jest rozpoznawanie różnic pomiędzy technologiami i ich praktycznymi zastosowaniami w rzeczywistych scenariuszach użytkowania.

Pytanie 27

Złośliwe oprogramowanie, które rejestruje klawisze naciskane przez użytkownika w systemie operacyjnym, to

A. keylogger

B. exploit

C. backdoor

D. dialer

Keylogger, to taki tajny program, który rejestruje wszystko, co wpisujesz na klawiaturze. Działa w tle, więc nawet tego nie zauważysz, a zbiera różne dane, które mogą się przydać cyberprzestępcom. Chodzi o hasła, numery kart, różne ważne informacje. Używa się ich nie tylko w przestępczych zamiarach, ale też w testach bezpieczeństwa, gdzie eksperci sprawdzają, jak dobrze chronione są systemy. Żeby się przed tym uchronić, warto mieć dobre oprogramowanie antywirusowe i firewalle. I nie zapomnij, żeby używać mocnych haseł oraz włączyć dwuetapową weryfikację, bo naprawdę zwiększa bezpieczeństwo w sieci.

Pytanie 28

Na przedstawionej fotografii karta graficzna ma widoczne złącza

A. DVI, D-SUB, DisplayPort

B. DVI, S-Video, D-SUB

C. DVI, S-Video, HDMI

D. DVI, D-SUB, SLI

Karta graficzna posiada złącza DVI S-Video i D-SUB co jest prawidłową odpowiedzią. Złącze DVI jest używane do przesyłania cyfrowego sygnału wideo co zapewnia lepszą jakość obrazu w porównaniu z analogowym sygnałem D-SUB. DVI jest standardem w wielu monitorach i kartach graficznych pozwalając na przesyłanie wysokiej jakości treści multimedialnych. S-Video to złącze analogowe które rozdziela sygnały jasności i koloru co poprawia jakość obrazu w porównaniu do standardowego kompozytowego sygnału wideo. Jest ono często wykorzystywane w starszych urządzeniach telewizyjnych i projektorach. Złącze D-SUB znane również jako VGA jest powszechnie stosowane do przesyłania analogowego sygnału wideo do monitorów. Pomimo wycofywania go z nowoczesnych urządzeń wciąż jest szeroko używane w starszych systemach. Dobre praktyki branżowe sugerują korzystanie z cyfrowych złączy takich jak DVI lub HDMI gdzie to możliwe ze względu na lepszą jakość obrazu i dźwięku. Warto znać te standardy ponieważ umożliwiają one elastyczność w konfiguracji sprzętu szczególnie w środowiskach z różnorodnym wyposażeniem.

Pytanie 29

Termin "10 W" w dokumentacji technicznej dotyczącej głośnika komputerowego wskazuje na jego

A. zakres działania

B. napięcie

C. częstotliwość

D. moc

Napięcie, częstotliwość oraz zakres pracy to pojęcia często mylone z mocą, ale każde z nich odnosi się do innego aspektu specyfikacji technicznej głośników. Napięcie, mierzone w woltach (V), odnosi się do potencjału elektrycznego, który jest potrzebny do zasilania głośnika. Wysokie napięcie nie zawsze przekłada się na lepszą jakość dźwięku, a więcej energii elektrycznej niekoniecznie oznacza lepszą moc akustyczną. Częstotliwość, z kolei, odnosi się do zakresu dźwięków, które głośnik jest w stanie odtworzyć, mierzonego w hercach (Hz). Zrozumienie częstotliwości jest kluczowe przy projektowaniu systemów audio, ponieważ różne głośniki są zaprojektowane do odtwarzania różnych pasm częstotliwości, co wpływa na ogólną jakość dźwięku. Zakres pracy, który zazwyczaj określa minimalne i maksymalne częstotliwości, które głośnik może odtworzyć, również nie odnosi się bezpośrednio do mocy. Typowe pomyłki polegają na myśleniu, że wyższe napięcie lub szerszy zakres częstotliwości są wystarczające dla dobrego dźwięku, co jest uproszczeniem. W rzeczywistości, moc jest kluczowym czynnikiem, który determinuje, jak głośno głośnik może grać bez zniekształceń, a zrozumienie tej różnicy jest istotne w kontekście wyboru sprzętu audio.

Pytanie 30

W jakiej logicznej topologii funkcjonuje sieć Ethernet?

A. siatki i gwiazdy

B. pierścieniowej i liniowej

C. rozgłaszania

D. siatkowej

Topologia pierścieniowa i liniowa to nie jest coś, co spotkasz w sieciach Ethernet. W pierścieniowej urządzenia tworzą zamknięty krąg i dane płyną w jednym kierunku przez wszystkie urządzenia. To rozwiązanie może się czasem przydać, ale nie pasuje do Ethernecie. Z kolei topologia liniowa, chociaż czasem może być mylona z rozgłaszaniem, nie przynosi takich korzyści, bo mogą wystąpić kolizje i wydajność spadnie, zwłaszcza w dużych sieciach. Zwróć uwagę, że siatka i gwiazda to też nie najlepsze porównania w kontekście EtherNetu. Siatka, gdzie każde urządzenie łączy się z wieloma innymi, zwiększa niezawodność, ale to nie jest typowy model dla standardowego EtherNetu. Gwiazda, choć popularna w sieciach lokalnych, też nie oddaje istoty działania EtherNeta w kontekście rozgłaszania. Kluczowe jest, żeby zrozumieć, że te alternatywy nie tylko nie odpowiadają na pytanie, ale mogą też prowadzić do nieporozumień w projektowaniu i zarządzaniu sieciami, co jest ważne dla efektywności i niezawodności komunikacji w nowoczesnych systemach IT.

Pytanie 31

Który zakres adresów IPv4 jest poprawnie przypisany do danej klasy?

	Zakres adresów IPv4	Klasa adresu IPv4
A.	1.0.0.0 ÷ 127.255.255.255	A
B.	128.0.0.0 ÷ 191.255.255.255	B
C.	192.0.0.0 ÷ 232.255.255.255	C
D.	233.0.0.0 ÷ 239.255.255.255	D

A. D

B. C

C. B

D. A

Klasa B adresów IPv4 obejmuje zakres od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. Adresy w tej klasie są często używane w średnich i dużych sieciach, ponieważ oferują większą liczbę dostępnych adresów hostów w porównaniu z klasą C. Każdy adres klasy B ma pierwszy oktet w zakresie od 128 do 191, a następne dwa oktety są używane do identyfikacji sieci, co daje możliwość utworzenia 16 384 sieci, każda z maksymalnie 65 534 hostami. W praktyce, oznacza to, że klasa B jest idealna dla organizacji z dużym zapotrzebowaniem na liczby hostów. Współczesne sieci korzystają z maski podsieci, aby elastyczniej zarządzać adresacją, jednak klasyczne podejście jest nadal istotne w kontekście zrozumienia podstaw działania protokołu IPv4. Standardy takie jak RFC 791 i późniejsze uaktualnienia precyzują sposób użycia tej klasy adresów, co jest ważne dla administratorów sieciowych, którzy muszą projektować wydajne i niezawodne struktury sieciowe.

Pytanie 32

Jaką prędkość przesyłu danych określa standard sieci Ethernet IEEE 802.3z?

A. 1 Gb/s

B. 100 Gb/s

C. 10 Mb/s

D. 100 Mb/s

Wybór innej prędkości, takiej jak 100 Mb/s, 100 Gb/s czy 10 Mb/s, pokazuje, że mogło tu dojść do jakiegoś nieporozumienia ze standardami Ethernet. Przykładowo, 100 Mb/s to Fast Ethernet, który był przed Gigabit Ethernetem i nie ma tej samej prędkości. Chociaż jeszcze gdzieś to można spotkać, to zdecydowanie nie spełnia dzisiejszych wymagań. Z drugiej strony 100 Gb/s odnosi się do 802.3ba, który jest nowszy i super szybki, ale nie ma nic wspólnego z 802.3z, które definiuje te 1 Gb/s. Przydzielenie tej wartości do 802.3z świadczy o jakimś nieporozumieniu w temacie rozwoju standardów Ethernet oraz ich różnorodnych zastosowań. A jeśli chodzi o 10 Mb/s, to jest to już jedna z najstarszych technologii Ethernet, która teraz praktycznie nie znajduje zastosowania komercyjnego. Wybór którejkolwiek z tych prędkości w odniesieniu do 802.3z jest więc technicznie niepoprawny. Wiedza o tych standardach oraz ich zastosowaniach jest naprawdę potrzebna, zwłaszcza dla inżynierów sieciowych i wszystkich w IT, żeby móc projektować nowoczesne i wydajne systemy komunikacyjne.

Pytanie 33

Jak wygląda schemat połączeń bramek logicznych?

A. sumator

B. przerzutnik

C. multiplekser

D. sterownik przerwań

Kontroler przerwań nie jest związany z bramkami logicznymi w sposób przedstawiony na schemacie Kontrolery przerwań to specjalistyczne układy które służą do zarządzania żądaniami przerwań w systemach mikroprocesorowych Ich zadaniem jest priorytetyzacja i obsługa sygnałów przerwań co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami procesora Multiplekser natomiast jest urządzeniem które wybiera jedną z wielu dostępnych linii wejściowych i przesyła ją do wyjścia na podstawie sygnałów sterujących choć używa bramek logicznych to jego schemat różni się od przedstawionego na rysunku Sumator to kolejny układ logiczny który realizuje operacje dodawania binarnego W jego najprostszej formie sumator służy do dodawania dwóch bitów generując sumę i przeniesienie Schemat sumatora również różni się od przedstawionego na rysunku i nie zawiera charakterystycznych sprzężeń zwrotnych które są kluczowe dla działania przerzutników Głównym błędem przy rozpoznawaniu poszczególnych układów jest nieodpowiednie zrozumienie ich funkcji i struktury W przypadku przerzutnika kluczowe jest jego działanie w zależności od sygnału zegara co nie ma miejsca w przypadku kontrolera przerwań czy multipleksera Poprawna identyfikacja układów wymaga zrozumienia ich roli w systemach cyfrowych oraz zdolności do rozpoznawania charakterystycznych cech każdego z tych układów

Pytanie 34

Głównym celem realizowanej przez program antywirusowy funkcji ochrony przed ransomware jest zapewnienie zabezpieczenia systemu przed zagrożeniami

A. podmieniającymi strony startowe przeglądarek i dodającymi paski narzędzi.

B. szyfrującymi dane oraz domagającymi się okupu za ich odblokowanie.

C. wykorzystującymi błędy w oprogramowaniu do przejęcia kontroli nad systemem.

D. wyświetlającymi w natrętny sposób niepożądane reklamy.

Wydaje mi się, że sporo osób myli poszczególne typy zagrożeń komputerowych, bo rzeczywiście bywają do siebie trochę podobne na pierwszy rzut oka. Na przykład, programy wyświetlające natrętne reklamy (czyli adware) faktycznie potrafią być uciążliwe, ale ich głównym celem nie jest szyfrowanie danych ani żądanie okupu. One raczej zarabiają na klikaniach i śledzeniu zachowań użytkownika, co jest irytujące, ale raczej niesie mniejsze ryzyko utraty cennych plików. Z kolei podmiana strony startowej w przeglądarce, czy dorzucenie paska narzędzi, to typowe działania tzw. browser hijackerów – złośliwych dodatków, które zmieniają ustawienia przeglądarki bez zgody użytkownika. To też jest poważny problem, bo może prowadzić do kradzieży danych czy przekierowania na niebezpieczne strony, ale podstawowa ochrona przed ransomware ich nie zatrzyma. Ostatnia z wymienionych sytuacji – wykorzystanie błędów w oprogramowaniu, by przejąć kontrolę nad systemem – dotyczy raczej exploitów, czyli ataków na luki w zabezpieczeniach. One co prawda mogą być wykorzystywane przez ransomware do infekcji systemu, ale sama funkcja ochrony przed ransomware skupia się głównie na blokowaniu procesu szyfrowania i próbach wyłudzenia okupu. Często w praktyce ludzie wrzucają wszystkie zagrożenia do jednego worka, ale warto rozróżniać, jakie narzędzia i funkcje chronią przed konkretnymi atakami. Przykładowo, specjalne moduły anty-exploit są osobne od ochrony przed ransomware, a adblockery nie powstrzymają zaszyfrowania plików. Moim zdaniem, dobre zrozumienie tych różnic pozwala skuteczniej zabezpieczać systemy i świadomie wybierać narzędzia do ochrony.

Pytanie 35

Zjawisko, w którym pliki przechowywane na dysku twardym są zapisywane w klastrach, które nie sąsiadują ze sobą, określane jest mianem

A. fragmentacją danych

B. kodowaniem danych

C. defragmentacją danych

D. konsolidacją danych

Fragmentacja danych to proces, w wyniku którego pliki są przechowywane w niesąsiadujących ze sobą klastrach na dysku twardym. Może to prowadzić do obniżenia wydajności systemu, ponieważ dysk musi przeskakiwać między różnymi miejscami na nośniku w celu odczytu lub zapisu danych. Fragmentacja występuje naturalnie, gdy pliki są wielokrotnie edytowane, usuwane lub dodawane, co sprawia, że nowe fragmenty plików są zapisywane w dostępnych przestrzeniach, które niekoniecznie sąsiadują ze sobą. Aby zminimalizować skutki fragmentacji, zaleca się regularne przeprowadzanie defragmentacji, co jest praktyką polegającą na reorganizacji danych na dysku w taki sposób, by pliki były zapisane w sąsiadujących klastrach. Przykładem dobrych praktyk jest korzystanie z oprogramowania do defragmentacji, które automatycznie identyfikuje i eliminuje fragmentację, co w rezultacie poprawia wydajność systemu operacyjnego. Zrozumienie fragmentacji danych jest kluczowe, ponieważ wpływa na czas ładowania aplikacji i ogólną responsywność systemu, zwłaszcza w środowiskach o intensywnym dostępie do danych.

Pytanie 36

Metoda transmisji żetonu (ang. token) znajduje zastosowanie w topologii

A. kratowej

B. magistralowej

C. pierścieniowej

D. gwiaździstej

Fajnie, że zrozumiałeś technikę przekazywania żetonu, bo to naprawdę ważny element w topologii pierścienia. W tej topologii dane przemieszczają się w pakietach, które krążą po pierścieniu, a każdy węzeł może przechwycić żeton, gdy jest gotowy do nadawania. Żeton to taki specjalny pakiet, dzięki któremu tylko jeden węzeł może przesyłać dane w danym momencie, co zapobiega kolizjom. Przykład z siecią Token Ring z lat 80. i 90. to dobry sposób, żeby to zobrazować. To podejście naprawdę pomaga w zarządzaniu dostępem do medium transmisyjnego, co jest mega ważne w sieciach, gdzie stabilność i przewidywalność to podstawa. Współczesne standardy, jak IEEE 802.5, wciąż opierają się na tej idei, co czyni ją użyteczną w różnych kontekstach, jak sieci lokalne czy systemy komunikacji rozproszonej.

Pytanie 37

Aby sprawdzić statystyki użycia pamięci wirtualnej w systemie Linux, należy sprawdzić zawartość pliku

A. /etc/inittab

B. pagefile.sys

C. /proc/vmstat

D. xload

Wiele osób myli się, wybierając nieodpowiednie źródła informacji o pamięci wirtualnej w Linuksie, bo nazwy czy skojarzenia są czasem mylące. Na przykład, xload to aplikacja graficzna wyświetlająca wykres obciążenia systemu, ale kompletnie nie dotyka tematu pamięci wirtualnej – ona bazuje na danych o obciążeniu CPU, a nie stricte o zarządzaniu pamięcią. W praktyce takie narzędzia przydają się na desktopach, a nie na serwerach, gdzie i tak często nie ma środowiska graficznego. Z kolei /etc/inittab kojarzy się z ustawieniami startowymi i inicjalizacją systemu, ale nie ma tam żadnych informacji dotyczących pamięci, to raczej pozostałość po dawnych dystrybucjach, a współczesne systemy często nawet nie mają już tego pliku, bo został wyparty przez systemd. pagefile.sys natomiast to domena systemów Windows – to tam przechowywany jest plik wymiany (swap), który w Linuksie ma inną postać (najczęściej jest to albo dedykowana partycja swap, albo plik swap na dysku, ale z zupełnie inną lokalizacją i mechanizmem działania). To typowy błąd wynikający z przenoszenia nawyków z Windows do Linuksa, co nie zawsze działa. Moim zdaniem, wiele osób niepotrzebnie szuka prostych rozwiązań na podstawie skojarzeń z innych systemów operacyjnych, zamiast po prostu sprawdzić dokumentację Linuksa czy manuale – a te jasno wskazują na /proc/vmstat jako źródło danych o pamięci wirtualnej. W środowiskach produkcyjnych, szczególnie na serwerach, korzystanie z właściwych źródeł informacji to podstawa bezpieczeństwa i efektywnej diagnostyki. Oparcie się na niewłaściwych plikach czy narzędziach może prowadzić do błędnych wniosków, a potem do niepotrzebnej frustracji przy rozwiązywaniu realnych problemów z wydajnością lub stabilnością systemu.

Pytanie 38

Parametr pamięci RAM określany czasem jako opóźnienie definiuje się jako

A. RAS Precharge

B. Command Rate

C. RAS to CAS Delay

D. CAS Latency

Wybór odpowiedzi związanej z RAS to CAS Delay, Command Rate, czy RAS Precharge może wprowadzać w błąd, gdyż te terminy opisują różne aspekty działania pamięci RAM, ale nie odnoszą się do głównego zagadnienia opóźnienia, które jest reprezentowane przez CAS Latency. RAS to CAS Delay odnosi się do czasu, jaki zajmuje przełączenie z jednego wiersza pamięci do drugiego, a Command Rate jest miarą liczby cykli zegara między wydawaniem poleceń do pamięci, co nie jest tym samym co czas oczekiwania na dane. RAS Precharge natomiast to czas potrzebny na przygotowanie pamięci do nowego odczytu po zakończeniu bieżącego, co również nie dotyczy bezpośrednio opóźnienia dostępu do konkretnej kolumny pamięci. Wybierając te odpowiedzi, można łatwo pomylić różne parametry i ich funkcje, co często zdarza się osobom, które nie mają jeszcze pełnej wiedzy na temat architektury pamięci. Warto zrozumieć, że każde z tych pojęć ma swoje znaczenie w kontekście działania pamięci RAM, jednak CAS Latency jest kluczowym wskaźnikiem wydajności dostępu do danych, co czyni go najbardziej istotnym w kontekście tego pytania. Zrozumienie różnicy między tymi terminami jest istotne, aby podejmować świadome decyzje przy wyborze komponentów komputerowych.

Pytanie 39

Który z wymienionych adresów IP nie zalicza się do prywatnych?

A. 10.0.105.12

B. 172.16.45.123

C. 192.168.199.223

D. 127.231.5.67

Wybór adresów IP 172.16.45.123, 10.0.105.12 oraz 192.168.199.223 jako niepubliczne jest typowym błędem wynikającym z niepełnej znajomości klasyfikacji adresów IP. Adresy 172.16.45.123, 10.0.105.12 oraz 192.168.199.223 należą do zarezerwowanych zakresów adresów prywatnych, co oznacza, że są przeznaczone do użytku w sieciach lokalnych i nie mogą być używane do komunikacji w Internecie. Adres 172.16.0.0 do 172.31.255.255 to jeden z zakresów prywatnych według standardów RFC 1918, a adres 10.0.0.0 do 10.255.255.255 to kolejny. Warto zauważyć, że adresy prywatne nie są routowane w Internecie, co nie tylko zapewnia bezpieczeństwo, ale także pozwala na oszczędność dostępnych adresów publicznych. Powszechnym błędem przy interpretacji adresów IP jest mylenie ich z adresami zewnętrznymi, co może prowadzić do nieporozumień w zarządzaniu sieciami. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie adresy mogą być używane w sieciach lokalnych, a które są przeznaczone do routingu w Internecie, co ma istotne znaczenie w kontekście projektowania infrastruktury sieciowej oraz zapewnienia bezpieczeństwa danych.

Pytanie 40

Jakie polecenie należy użyć w systemie Windows, aby przeprowadzić śledzenie trasy pakietów do serwera internetowego?

A. iproute

B. ping

C. tracert

D. netstat

Odpowiedź 'tracert' jest prawidłowa, ponieważ to polecenie służy do śledzenia trasy, jaką pokonują pakiety danych w sieci, docierając do określonego serwera. Umożliwia to identyfikację wszystkich punktów, przez które przechodzą pakiety, co jest niezwykle przydatne w diagnostyce problemów z łącznością. Dzięki 'tracert' możemy zobaczyć czas opóźnienia dla każdego przeskoku, co pozwala na lokalizację wąskich gardeł lub problemów z wydajnością w sieci. Przykładem zastosowania 'tracert' może być sytuacja, w której użytkownik ma problemy z dostępem do strony internetowej. Wykonując polecenie 'tracert www.przyklad.pl', użytkownik może zobaczyć, jakie routery są wykorzystywane w trasie do serwera oraz jakie czasy odpowiedzi są związane z każdym z nich. W kontekście dobrych praktyk, regularne monitorowanie tras połączeń sieciowych za pomocą 'tracert' może pomóc w optymalizacji i zarządzaniu zasobami sieciowymi, a także w weryfikacji konfiguracji urządzeń sieciowych oraz diagnostyce awarii.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej