Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 18:24
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 18:56

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakim symbolem określa się format papieru o wymiarach 210 × 297 mm?

A. RA3

B. A3

C. A4

D. RA4

Odpowiedź A4 jest prawidłowa, ponieważ format A4 ma wymiary 210 × 297 mm, co jest standardowym rozmiarem papieru wykorzystywanym w wielu zastosowaniach, od druku dokumentów po publikacje. Format ten jest częścią międzynarodowego systemu ISO 216, który definiuje rozmiary papieru na podstawie proporcji 1:√2. Dzięki tej proporcji, przy cięciu papieru z większych arkuszy, zachowany jest stosunek boków, co ułatwia jego wykorzystanie w różnych kontekstach. Przykładem zastosowania formatu A4 są dokumenty biurowe, takie jak raporty, umowy i listy, które są drukowane i kopiowane na tym formacie. Dodatkowo, A4 jest powszechnie akceptowane w różnych systemach administracyjnych i edukacyjnych na całym świecie, co sprawia, że jest to popularny wybór dla codziennych zadań biurowych i akademickich. Zrozumienie standardów formatów papieru, takich jak A4, jest istotne dla efektywnego zarządzania dokumentami i ich obiegu, szczególnie w profesjonalnym środowisku.

Pytanie 2

Jakie operacje technologiczne wykończeniowe są niezbędne do przygotowania wkładów oprawy zeszytowej?

A. Złamywanie arkuszy, zszywanie drutem, okrawanie oprawy

B. Bigowanie arkuszy, prasowanie arkuszy, frezowanie grzbietu wkładu, klejenie wkładu oraz okładki

C. Impozycja użytków, nadkrawanie arkuszy, zszywanie nićmi oprawy

D. Lakierowanie okładki, bigowanie okładki, złamywanie arkuszy, klejenie wkładu z okładką

Bigowanie arkuszy, prasowanie arkuszy, frezowanie grzbietu wkładu oraz klejenie wkładu z okładką to operacje, które nie odnoszą się bezpośrednio do wykończeniowych wymaganych procesów technologicznych dla wkładów oprawy zeszytowej. Bigowanie jest operacją stosowaną do tworzenia linii zgięcia, co może być istotne w innych kontekstach, takich jak produkcja folderów, ale nie ma zastosowania w kontekście wkładów zeszytowych, gdzie kluczowe jest precyzyjne złamanie arkuszy. Prasowanie arkuszy, chociaż może mieć swoje miejsce w przygotowywaniu papieru, nie jest standardową operacją wykończeniową dla zeszytów. Frezowanie grzbietu wkładu to technika stosowana w introligatorstwie, ale w przypadku zeszytów, gdzie stosuje się inny typ oprawy, jest to zabieg zbędny. Klejenie wkładu z okładką jest istotne w produkcji większych formatów książek, jednak w przypadku zeszytów z zszywanymi kartkami, nie jest to kluczowy proces. Te nieporozumienia mogą wynikać z braku znajomości specyfiki produkcji zeszytów oraz z nieprecyzyjnego rozróżnienia pomiędzy różnymi technikami introligatorskimi, co prowadzi do błędnych wniosków na temat procesów technologicznych. Standardy i dobre praktyki w branży podkreślają, że dla wkładów zeszytowych najważniejsze są operacje związane z ich praktycznym użytkowaniem.

Pytanie 3

Ile kilogramów papieru o formacie B1 (700 x 1000 mm) i gramaturze 200 g/m² jest potrzebne do zrealizowania 16 000 wydruków w formacie B5?

A. 100

B. 80

C. 120

D. 140

Aby obliczyć ilość papieru potrzebną do wydrukowania 16 000 druków formatu B5, należy najpierw określić pole powierzchni jednego druku. Format B5 ma wymiary 176 x 250 mm, co daje pole 0,044 m². Przy 16 000 drukach, całkowita powierzchnia wynosi 16 000 x 0,044 m² = 704 m². Znamy także gramaturę papieru, która wynosi 200 g/m², co oznacza, że każdy m² papieru waży 200 gramów. Żeby obliczyć całkową wagę potrzebnego papieru, mnożymy pole powierzchni przez gramaturę: 704 m² x 200 g/m² = 140 800 g, co daje 140,8 kg, zaokrąglając do 140 kg. W kontekście branżowym, zrozumienie gramatury papieru jest kluczowe przy planowaniu produkcji oraz obliczaniu kosztów druku. Praktyka ta jest również niezbędna do zapewnienia wysokiej jakości wydruków, odpowiednich do zamierzonych zastosowań. Wydruk na papierze o odpowiedniej gramaturze zapewnia nie tylko estetykę, ale również trwałość produktów końcowych.

Pytanie 4

Jaką ilość folii należy mieć do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 125 m2

B. 110 m2

C. 130 m2

D. 115 m2

Odpowiedź 125 m2 jest prawidłowa, ponieważ do jednostronnego laminowania arkuszy A3 potrzeba obliczyć powierzchnię laminowanej folii. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje powierzchnię jednego arkusza równą 0,125 m2. Zatem dla 1000 arkuszy obliczamy 1000 x 0,125 m2 = 125 m2. Warto pamiętać, że przy laminowaniu jednostronnym folia jest używana tylko z jednej strony arkusza, co przyczynia się do oszczędności materiału. W praktyce, to obliczenie jest istotne w przemyśle poligraficznym, gdzie precyzyjne kalkulacje materiałów wpływają na efektywność kosztową produkcji. Stosowanie odpowiednich marginesów i uwzględnienie ewentualnych strat materiałowych są również dobrą praktyką, dlatego warto wziąć pod uwagę nieco większe zapotrzebowanie na folię, aby uniknąć przerw w produkcji. W branży poligraficznej standardy laminowania oraz dokładność obliczeń materiałowych są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości końcowego produktu. Z tego powodu, znajomość wyliczeń powierzchni i właściwego doboru folii jest niezwykle ważna.

Pytanie 5

Niewłaściwe ustawienie kątów rastrowania skutkuje powstaniem na wydrukach zjawiska

A. smużenia.

B. zamazania.

C. rozmazania.

D. mory.

Zjawisko mory to temat, który na pierwszy rzut oka może wydawać się trochę tajemniczy, ale tak naprawdę, w poligrafii pojawia się dość często i potrafi nieźle napsuć krwi każdemu drukarzowi. Tak zwana mora to specyficzny, niezamierzony wzór, który powstaje na wydrukach, jeśli kąty rastrowania dla różnych kolorów są ustawione niepoprawnie – chodzi tutaj głównie o druk wielobarwny, np. w technologii CMYK. Najprościej mówiąc, kiedy siatki rastra nachodzą na siebie pod nieodpowiednimi kątami, wówczas ich regularny układ tworzy widoczne fale, paski albo coś w rodzaju „pajęczej sieci”. To wygląda bardzo nieestetycznie i właściwie od razu zdradza brak profesjonalizmu czy nieuwagę przy przygotowaniu materiałów do druku. Moim zdaniem, każdy, kto chociaż raz widział efekt mory, już zawsze będzie go rozpoznawał – tak specyficzny to efekt. W praktyce, żeby tego uniknąć, stosuje się ściśle określone kąty rastrowania dla poszczególnych kolorów. Na przykład, wg standardów branżowych, cyjan ustawia się na 15°, magentę na 75°, żółty na 0°, a czarny na 45° – i to faktycznie działa. Takie podejście minimalizuje ryzyko powstawania mory. Dobrą praktyką jest też regularne sprawdzanie podglądu separacji przed drukiem. Mora nie ma nic wspólnego ze smużeniem czy rozmazaniem, bo te efekty mają zupełnie inne przyczyny, raczej mechaniczne lub związane z jakością farby. Warto więc zawsze pamiętać o kątach rastrowania, bo to jeden z tych szczegółów, które decydują o jakości finalnego wydruku.

Pytanie 6

Którą operację wykończeniową należy wykonać, aby otrzymać efekt elementu graficznego umieszczonego na ilustracji?

A. Kalandrowanie szczotkowe.

B. Gumowanie klejem dyspersyjnym.

C. Tłoczenie folią metalizowaną.

D. Foliowanie jednostronne.

Tłoczenie folią metalizowaną to naprawdę fajna technika, która pozwala uzyskać ładny efekt dekoracyjny. Chodzi o to, że nakłada się metalizowaną folię na wzór, który został wcześniej wytłoczony. Robi się to przy użyciu wysokiej temperatury i ciśnienia, co sprawia, że folia fajnie trzyma się materiału. Jak zobaczysz efekt na obrazku, to ma ten błyszczący i metaliczny wygląd, który jest typowy dla rzeczy, które przeszły przez ten proces. W praktyce, tłoczenie folią metalizowaną jest spoko w reklamie, w opakowaniach, a nawet w projektach kart okolicznościowych. Istnieją też branżowe standardy, takie jak ISO 12647, które mówią o tym, jak ważna jest jakość w poligrafii, w tym przy tłoczeniu. Jak dobrze wykorzystasz tę metodę w swoich projektach graficznych, to na pewno podniesie to ich estetykę i sprawi, że będą bardziej atrakcyjne dla klientów.

Pytanie 7

Jaki program komputerowy nadaje się do składu, łamania oraz przygotowania do druku offsetowego 320-stronicowej publikacji?

A. Corel Connect

B. Adobe InDesign

C. Microsoft Word

D. Adobe Photoshop

Adobe InDesign to program dedykowany do składu i łamania tekstu, który idealnie sprawdza się w tworzeniu publikacji przeznaczonych do druku offsetowego, w tym 320-stronicowych dokumentów. Jego zaawansowane funkcje umożliwiają precyzyjną kontrolę nad typografią, układem stron oraz kolorystyką, co jest kluczowe w procesie przygotowania do druku. Program pozwala na łatwe zarządzanie dużymi projektami, umożliwiając jednoczesne edytowanie wielu stron i podstron. Przykładem zastosowania InDesign może być tworzenie katalogów, magazynów czy książek, gdzie istotne jest zachowanie spójności wizualnej oraz wysokiej jakości druku. InDesign obsługuje również zaawansowane opcje eksportu, takie jak generowanie plików PDF z zachowaniem jakości druku, co jest standardem w branży. Dodatkowo, program wspiera współpracę z innymi aplikacjami Adobe, co pozwala na efektywne wykorzystanie grafiki z Illustrator czy zdjęć z Photoshop. Wszystkie te cechy czynią InDesign narzędziem pierwszego wyboru dla profesjonalnych projektantów graficznych, którzy pracują nad złożonymi publikacjami.

Pytanie 8

Który z parametrów działania skanera wpływa na jakość oraz precyzję odwzorowania detali skanowanych obrazów?

A. Szybkość skanowania

B. Zakres skanowania

C. Rozdzielczość interpolowana

D. Rozdzielczość optyczna

Rozdzielczość optyczna jest kluczowym parametrem skanera, który bezpośrednio wpływa na jakość i dokładność odwzorowania szczegółów skanowanych obrazów. Oznacza ona zdolność skanera do rejestrowania szczegółów obrazu w jednostce powierzchni, zazwyczaj wyrażaną w dpi (dots per inch). Wyższa rozdzielczość optyczna oznacza, że skaner jest w stanie uchwycić więcej szczegółów, co jest szczególnie istotne w profesjonalnych zastosowaniach, takich jak skanowanie fotografii, dokumentów czy dzieł sztuki. Przykładowo, skanery używane w archiwach czy bibliotekach wymagają wysokiej rozdzielczości optycznej, aby wiernie odwzorować tekst i detale graficzne. Dobre praktyki wskazują, że dla większości zastosowań, takich jak archiwizacja dokumentów, optymalna rozdzielczość wynosi od 300 do 600 dpi, natomiast w przypadku zdjęć artystycznych lub reprodukcji dzieł sztuki, wartość ta powinna wynosić 1200 dpi lub więcej. Wysoka rozdzielczość optyczna pozwala także na lepsze edytowanie i przetwarzanie obrazów w programach graficznych, co jest niezbędne w pracy profesjonalnych grafików i fotografów.

Pytanie 9

W dziedzinie poligrafii termin łamanie odnosi się do procesu technologicznego, który polega na

A. składaniu arkusza lub wstęgi w sposób krzyżowy

B. cięciu stosów papierowych o wysokości przekraczającej 30 mm

C. zmianie kątów rastra w odcieniach kolorów RGB

D. formatowaniu tekstu na stronie oraz integrowaniu go z grafiką

Odpowiedź dotycząca formatowania tekstu na stronie i łączenia go z grafiką jest poprawna, ponieważ łamanie w poligrafii odnosi się do procesu przygotowania materiałów drukowanych, gdzie kluczowe jest estetyczne i funkcjonalne rozmieszczenie tekstu oraz grafik. W tym kontekście, łamanie polega na jednoczesnym dostosowywaniu tekstu do określonego formatu dokumentu oraz harmonijnym integrowaniu elementów graficznych, co ma bezpośredni wpływ na czytelność i atrakcyjność wizualną publikacji. Przykłady zastosowania obejmują wydawnictwa książkowe, czasopisma, ulotki, gdzie każdy element musi być przemyślany i odpowiednio umiejscowiony. Dobre praktyki w łamaniu tekstu obejmują wykorzystanie siatki (grid), aby zapewnić spójność wizualną oraz dostosowywanie marginesów, interlinii i dużych nagłówków w celu zwiększenia przejrzystości. Zgodnie z zasadami typografii, odpowiednie łamanie tekstu wspiera także efektywność komunikacyjną, co jest szczególnie istotne w projektowaniu materiałów marketingowych. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla osób pracujących w branży poligraficznej oraz projektantów graficznych, którzy muszą tworzyć atrakcyjne i funkcjonalne projekty.

Pytanie 10

Jakie oprogramowanie z pakietu Adobe pozwala na automatyczne zarządzanie zdjęciami oraz ich katalogowanie?

A. Bridge

B. Widget Browser

C. Media Encoder

D. Acrobat

Adobe Bridge jest zaawansowanym narzędziem do zarządzania zdjęciami oraz organizacji plików multimedialnych, które pełni kluczową rolę w ekosystemie aplikacji Adobe. Umożliwia użytkownikom katalogowanie, przeglądanie i sortowanie fotografii oraz innych elementów graficznych w sposób intuicyjny i efektywny. Dzięki funkcjom takim jak tworzenie kolekcji, oznaczanie metadanymi oraz możliwość przeglądania wstępnych podglądów różnych formatów plików, Bridge znacząco ułatwia pracę kreatywnym profesjonalistom. Przykładem zastosowania może być organizacja dużego zasobu zdjęć, które są następnie wykorzystywane w projektach graficznych w programach takich jak Photoshop czy InDesign. Umożliwia również integrację z Adobe Stock, co pozwala na łatwe dodawanie zasobów do istniejącego katalogu. W kontekście standardów branżowych, odpowiednie zarządzanie plikami multimedialnymi i ich metadanymi jest kluczowe dla efektywnego workflow w dziedzinie fotografii i projektowania graficznego, co czyni Adobe Bridge narzędziem niezbędnym w codziennej pracy.

Pytanie 11

Jaką liczbę arkuszy trzeba uwzględnić jako 6% zapasu technologicznego, jeśli wiadomo, że do wydrukowania nakładu potrzebne jest 6 000 arkuszy?

A. 180 sztuk

B. 240 sztuk

C. 360 sztuk

D. 320 sztuk

Aby obliczyć naddatek technologiczny w wysokości 6% na wydrukowanie nakładu wynoszącego 6000 arkuszy, zastosujemy prostą formułę matematyczną. Należy najpierw obliczyć 6% z liczby 6000, co daje nam 360 arkuszy (6000 * 0,06 = 360). Naddatek technologiczny jest kluczowym elementem w procesie drukowania, ponieważ obejmuje straty materiałowe oraz ewentualne błędy w produkcji. W praktyce, zawsze należy uwzględniać taki naddatek, aby zapewnić, że końcowy nakład będzie kompletny, a także aby zminimalizować ryzyko braku wystarczającej ilości materiału. Dobrą praktyką w branży poligraficznej jest dodawanie naddatków do różnych procesów, takich jak cięcie czy sortowanie, aby mieć pewność, że nawet w przypadku nieprzewidzianych okoliczności, posiadamy wystarczającą ilość materiałów. Dlatego zaplanowanie i obliczenie naddatku technologicznego jest fundamentalne dla efektywności procesu produkcyjnego oraz jakości końcowego produktu.

Pytanie 12

Jakie formaty powinien mieć nieregularny obiekt wektorowy, aby jego przezroczystość była zachowana po umieszczeniu go na stronie www?

A. PNG, BMP

B. PNG, JPEG

C. GIF, BMP

D. PNG, GIF

Odpowiedź 'PNG, GIF' jest prawidłowa, ponieważ oba te formaty obsługują przezroczystość, co jest istotne przy prezentowaniu nieregularnych obiektów wektorowych na stronach internetowych. Format PNG (Portable Network Graphics) jest szczególnie popularny do przechowywania obrazów z przezroczystością, ponieważ pozwala na zastosowanie kanału alfa, co oznacza, że każdy piksel może mieć różne poziomy przezroczystości. Dzięki temu można uzyskać płynne przejścia i cienie, co jest niezbędne w nowoczesnym designie stron. Z kolei GIF (Graphics Interchange Format) obsługuje przezroczystość w ograniczony sposób, akceptując jedynie jeden kolor jako przezroczysty, co w wielu przypadkach wystarcza do zastosowań internetowych, zwłaszcza dla prostszych grafik. Przykłady zastosowania to ikony na stronach internetowych, logo, czy każda inna grafika wymagająca zachowania tła. Oba formaty są szeroko wspierane przez przeglądarki internetowe, co czyni je idealnymi do użycia w projektach online. Wybierając właściwy format, projektanci muszą także brać pod uwagę rozmiar pliku oraz jakość obrazu, co jest kluczowe dla optymalizacji szybkości ładowania strony.

Pytanie 13

Jaki rodzaj papieru powinno się wykorzystać, aby osiągnąć atrakcyjny wygląd ulotki reklamowej dzięki zastosowaniu podłoża o wysokim połysku?

A. Meta

B. Powlekany

C. Chromolux

D. Satynowy

Wybór papieru satynowanego, choć może wydawać się kuszący ze względu na jego subtelny połysk, nie dostarcza tak intensywnych efektów wizualnych jak Chromolux. Satynowany papier ma delikatniejszą fakturę, co sprawia, że kolory mogą być mniej nasycone, a całość może nie przyciągać uwagi w taki sam sposób. Z kolei papier powlekany, chociaż oferuje lepszą jakość druku niż papier niepowlekany, często ma matowe wykończenie i nie zapewnia oczekiwanego efektu połysku. W praktyce, prospekty reklamowe zadrukowane na takim papierze mogą sprawiać wrażenie mniej profesjonalnych, co odbija się na postrzeganiu marki. Papir Meta, choć jest popularny wśród artystów i w druku artystycznym, nie jest tak szeroko stosowany w zastosowaniach komercyjnych, jak Chromolux, i nie zawsze oferuje odpowiednią jakość w kontekście materiałów reklamowych. Przykładowo, w materiałach promocyjnych, gdzie kluczowe jest przyciągnięcie wzroku potencjalnych klientów, niewłaściwy wybór papieru może prowadzić do rozczarowujących efektów wizualnych i zmniejszenia efektywności kampanii. W branży reklamowej istotne jest, aby wybierać materiały, które nie tylko są estetyczne, ale również zgodne z oczekiwaniami rynku i standardami jakości, które mogą wpływać na decyzje zakupowe konsumentów.

Pytanie 14

Ile arkuszy w dodatkowej ilości należy wziąć pod uwagę, aby uzyskać 2 000 arkuszy netto, gdy naddatek technologiczny na podłoże do druku wynosi 10%?

A. 200 arkuszy

B. 100 arkuszy

C. 140 arkuszy

D. 120 arkuszy

Aby obliczyć liczbę dodatkowych arkuszy potrzebnych do uzyskania 2000 arkuszy netto, należy uwzględnić naddatek technologiczny na podłoże drukowe, który w tym przypadku wynosi 10%. Oznacza to, że z każdego pożytkującego arkusza, 10% zostanie przeznaczone na straty, co w praktyce oznacza, że dla uzyskania 2000 arkuszy gotowych do wydruku musimy zlecić wydruk większej liczby arkuszy. Możemy to obliczyć, korzystając z następującego wzoru: liczba arkuszy netto = liczba arkuszy brutto * (1 - naddatek). Przekształcając ten wzór do postaci liczby arkuszy brutto, mamy: liczba arkuszy brutto = liczba arkuszy netto / (1 - naddatek) = 2000 / (1 - 0,1) = 2000 / 0,9 = 2222,22. Ponieważ nie możemy mieć ułamka arkusza, zaokrąglamy do 2223 arkuszy. Następnie, aby obliczyć naddatek, odejmujemy liczbę arkuszy netto od brutto: 2223 - 2000 = 223, co oznacza, że potrzebujemy dodatkowych 223 arkuszy. Jednakże, jeżeli porównamy nasze obliczenia z dostępnymi odpowiedziami, 200 arkuszy wydaje się być najbliższą wartością, gdyż na poziomie produkcji często przyjmuje się różne współczynniki naddatku, co może wpływać na finalne liczby. Ustalenie naddatku technologicznego jest kluczowe dla optymalizacji procesu produkcji i minimalizacji odpadów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 15

Które materiały są niezbędne do wykonania przedstawionego na rysunku kalendarza biurkowego?

A. Tektura introligatorska 900 g/m2, farby Pantone, klej introligatorski.

B. Karton ozdobny 215 g/m2, farby Heksachrome, drut introligatorski,

C. Tektura jednostronnie powlekana 350 g/m2, farby triadowe CMYK, spirala.

D. Papier syntetyczny 120 g/m2, farby triadowe, kapitałka.

Wybrałeś dobrą odpowiedź! Wiesz, że do produkcji kalendarza biurkowego z spiralnym wiązaniem musimy mieć konkretne materiały, prawda? Tektura jednostronnie powlekana o gramaturze 350 g/m2 jest wręcz idealna, bo ma odpowiednią sztywność i fajnie się na niej drukuje. Dzięki temu kalendarz będzie miał ładny wygląd i będzie praktyczny. No i te farby na bazie CMYK – to taki standard w druku kolorowym, dzięki czemu kolory są super intensywne i wyraźne. Spirala to naprawdę wygodne rozwiązanie, bo pozwala na łatwe przewracanie kartek, a przy tym wygląda nowocześnie. To wszystko sprawia, że użycie tych materiałów w produkcji kalendarzy jest po prostu oczywiste!

Pytanie 16

Ile arkuszy A1 netto potrzeba do wydrukowania 20 000 jednokolorowych zaproszeń formatu A6?

A. 1250 sztuk.

B. 875 sztuk.

C. 1125 sztuk.

D. 625 sztuk.

Akurat ta odpowiedź odwołuje się do praktycznego liczenia wydajności papieru w drukarstwie. Arkusz A1 to dość spory format, a format A6 jest malutki – to dokładnie 1/16 powierzchni arkusza A1, bo A1 dzieli się kolejno na A2, A3, A4, A5 i właśnie 16 sztuk A6 powstaje z jednego A1. W praktyce, jeśli mamy 20 000 zaproszeń A6, dzielimy tę liczbę przez 32, bo z jednej strony arkusza A1 otrzymamy 16 sztuk, a druk dwustronny (najczęściej spotykany przy dużych nakładach, żeby oszczędzać papier) daje nam aż 32 zaproszenia na jeden arkusz. 20 000 podzielone przez 32 wychodzi dokładnie 625 arkuszy A1. Moim zdaniem takie podejście to nie tylko oszczędność materiału, ale też standard w branży – dokładne planowanie użytków i minimalizowanie odpadów. Przy dużych nakładach, nawet niewielka pomyłka w przeliczeniu może oznaczać spore straty finansowe. Warto też pamiętać o tzw. netto – to znaczy bez doliczania zapasu na makulaturę techniczną czy błędy drukarskie, które zazwyczaj dorzuca się osobno. Ta kalkulacja jest podstawą przy planowaniu produkcji poligraficznej, a umiejętność takiego szybkiego oszacowania przydaje się nie tylko w drukarniach, ale praktycznie w każdej firmie związanej z produkcją materiałów reklamowych czy akcydensowych.

Pytanie 17

Do znakowania odzieży grafiką zawierającą drobne szczegóły jak na pokazanej ilustracji fragmentu T – shirta stosuje się drukarkę

A. tamponową.

B. ink-jet wodną.

C. 3D.

D. DTG.

Odpowiedź DTG, czyli Direct to Garment, jest prawidłowa, ponieważ ta technika druku bezpośredniego na odzieży umożliwia nanoszenie wyjątkowo szczegółowych grafik, co jest kluczowe dla wysokiej jakości znakowania odzieży. Metoda ta polega na aplikacji atramentu bezpośrednio na tkaninę, co pozwala uzyskać żywe kolory i detale, które są praktycznie niemożliwe do osiągnięcia w innych technikach druku. Przykładem zastosowania DTG może być produkcja odzieży z grafiką artystyczną, która wymaga precyzyjnego odwzorowania skomplikowanych wzorów, takich jak ilustracje, zdjęcia czy grafiki o dużej liczbie kolorów. W praktyce, drukarki DTG są często wykorzystywane w małych i średnich przedsiębiorstwach zajmujących się modą, które oferują personalizację odzieży, co w dzisiejszym rynku staje się coraz bardziej popularne. Ta metoda jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, które kładą nacisk na jakość, elastyczność produkcji oraz dostosowanie do indywidualnych potrzeb klientów.

Pytanie 18

Ile mniej więcej arkuszy o wymiarach 1 000 × 707 mm oraz gramaturze 200 g/m² znajduje się w magazynie, jeżeli całkowita masa papieru wynosi 141 kg?

A. 1 100 arkuszy

B. 1 200 arkuszy

C. 1 000 arkuszy

D. 1 300 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy papieru o wymiarach 1 000 × 707 mm i gramaturze 200 g/m² w magazynie, musimy najpierw obliczyć masę pojedynczego arkusza. Powierzchnia jednego arkusza wynosi 1 m², co oznacza, że jego masa wynosi 0,2 kg (200 g/m²). Teraz przeliczmy powierzchnię arkusza papieru: 1 000 mm × 707 mm = 0,707 m². Masa jednego arkusza wynosi wtedy 0,2 kg × 0,707 m² = 0,1414 kg. Jeśli całkowita masa papieru w magazynie to 141 kg, to możemy obliczyć liczbę arkuszy dzieląc masę całkowitą przez masę jednego arkusza: 141 kg / 0,1414 kg ≈ 1 000 arkuszy. Taka kalkulacja jest zgodna z praktykami stosowanymi w przemyśle papierniczym, gdzie znajomość gramatury i wymiarów arkusza jest kluczowa w zarządzaniu zapasami oraz planowaniu produkcji.

Pytanie 19

Ile minimalnie arkuszy drukarskich jest koniecznych do wydrukowania książki liczącej 240 stron w formacie A5?

A. 16

B. 15

C. 12

D. 60

Aby obliczyć minimalną liczbę arkuszy drukarskich potrzebnych do wydrukowania książki o objętości 240 stron w formacie A5, musimy wziąć pod uwagę, że standardowy arkusz papieru A4 może być składany na pół, co daje dwa arkusze A5 z jednego arkusza A4. W praktyce, typowe zadrukowanie arkusza A4 w formacie A5 pozwala na umieszczenie czterech stron (dwie na każdej stronie arkusza). Dlatego, aby obliczyć liczbę arkuszy potrzebnych do wydrukowania 240 stron, dzielimy całkowitą liczbę stron przez liczbę stron, które można wydrukować na jednym arkuszu. W naszym przypadku: 240 stron / 4 strony na arkusz = 60 arkuszy A4. Następnie, aby obliczyć liczbę arkuszy potrzebnych do druku, musimy uwzględnić, że każdy arkusz A4 można złożyć, co oznacza, że potrzebujemy 15 arkuszy A5 (60 arkuszy A4 dzielone przez 4 strony). W branży drukarskiej, takie obliczenia są kluczowe w procesie kalkulacji kosztów i planowania produkcji, co pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz optymalizację procesu drukowania.

Pytanie 20

Pocztówka formatu A6, przy założeniu, że wszystkie spady wynoszą 3 mm, ma format brutto

A. 108 x 148 mm

B. 105 x 154 mm

C. 105 x 148 mm

D. 111 x 154 mm

Format pocztówki A6 to w druku zazwyczaj 105 x 148 mm – to tzw. format netto, czyli projekt bez uwzględnienia spadów. Spady to taki margines bezpieczeństwa, który dodajemy po 3 mm z każdej strony, żeby mieć pewność, że po cięciu nie będzie żadnych białych krawędzi, nawet jeśli noże lekko się przesuną. W praktyce drukarskiej zawsze liczy się spady po każdej krawędzi, więc powiększamy projekt o 6 mm w poziomie i 6 mm w pionie. Stąd, jak się policzy: 105 + 6 = 111 mm oraz 148 + 6 = 154 mm. To daje nam format brutto, czyli rozmiar pliku, który oddajemy do druku. Dla każdego projektu przeznaczonego do produkcji poligraficznej to standard. Sam wielokrotnie widziałem, jak nieuwzględnienie spadów prowadziło do reklamacji, bo wychodziły brzydkie białe brzegi po cięciu – szkoda nerwów i czasu! Z mojego doświadczenia – zawsze warto dodać te spady i najlepiej o nich pamiętać przy każdym projekcie, nie tylko pocztówki. Oczywiście, czasem drukarnie mają swoje specyficzne wymagania, ale te 3 mm na stronę to praktycznie branżowy standard i dobrze się tego trzymać. Tak przygotowany plik daje gwarancję, że efekt końcowy będzie wyglądał profesjonalnie i nie rozczaruje klienta.

Pytanie 21

Jaką rozdzielczość powinno mieć skanowanie wielobarwnego oryginału, jeśli jego powiększenie podczas drukowania wyniesie 6 razy?

A. 216 dpi

B. 6 000 dpi

C. 600 dpi

D. 1 800 dpi

Aby uzyskać wysoką jakość wydruku, ważne jest, aby rozdzielczość skanowania oryginału była odpowiednio dobrana w stosunku do planowanego powiększenia. W tym przypadku, jeśli planujemy powiększenie oryginału 6-krotnie, to przyjmuje się, że minimalna rozdzielczość skanowania powinna wynosić 300 dpi dla druku w jakości wysokiej. Zatem, aby uzyskać optymalną jakość przy powiększeniu 6-krotnym, konieczne jest pomnożenie wymaganej rozdzielczości przez współczynnik powiększenia. 300 dpi x 6 = 1800 dpi. Oznacza to, że dla uzyskania wysokiej jakości druku z zachowaniem szczegółów i wyrazistości, skanowanie oryginału wielobarwnego powinno odbywać się z rozdzielczością 1 800 dpi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie grafiki i druku, gdzie odpowiednia rozdzielczość skanowania ma kluczowe znaczenie dla uzyskania satysfakcjonującego efektu wizualnego.

Pytanie 22

Wydruki pozwalające ocenić rozmieszczenie stron lub użytków na arkuszu drukarskim to próbne odbitki

A. koncepcyjne.

B. impozycyjne.

C. stykowe.

D. fotograficzne.

Impozycyjne odbitki próbne są kluczowym elementem w procesie przygotowania do druku, szczególnie wtedy, gdy mówimy o ocenie rozmieszczenia stron lub poszczególnych użytków na arkuszu drukarskim. Chodzi o to, żeby sprawdzić, czy wszystkie strony są odpowiednio ułożone względem siebie, czy zgadza się kolejność i orientacja, a także czy nie popełniono błędów podczas montażu formy drukarskiej. W praktyce, zanim pójdzie się z projektem na maszynę i zacznie produkcję, robi się impozycyjne odbitki próbne, żeby uniknąć kosztownych pomyłek. Taka próbka pozwala operatorowi czy technologowi wyłapać ewentualne przestawienia stron, złe marginesy, a czasem nawet błędy w obcięciach. Z mojego doświadczenia wynika, że dobrze wykonana odbitka impozycyjna potrafi uratować naprawdę dużo czasu i nerwów, zwłaszcza przy skomplikowanych pracach. To jest już taki branżowy standard – bez tego większość drukarni nie zacznie realizacji zlecenia. Zresztą, większość oprogramowania do impozycji daje opcję wygenerowania takich prób, a impozycja to jeden z ważniejszych tematów na egzaminach zawodowych w poligrafii. W praktyce, drukarz patrząc na odbitkę impozycyjną, widzi dokładny układ użytków: jak będą złożone arkusze, jak obcięte i jakie elementy trafią na siebie po złożeniu. To naprawdę podstawa w profesjonalnym przygotowaniu do druku.

Pytanie 23

Według zasad typografii, na końcu wersetu nie powinno się umieszczać

A. znaków łamania.

B. "wiszących" spójników.

C. dwukropków.

D. wielokropków.

Na końcu wiersza nie należy umieszczać "wiszących" spójników, ponieważ wpływa to na czytelność i estetykę tekstu. Wiersz powinien kończyć się w sposób naturalny, a spójniki pozostawione na końcu mogą zakłócać płynność czytania, a także wprowadzać zamieszanie co do struktury zdania. Przykładem może być zdanie: "Kiedy przyjdzie wiosna, zacznę uprawiać ogród, a". Zostawienie spójnika "a" na końcu wiersza sugeruje, że zdanie nie jest zakończone, co może być mylące dla czytelnika. W dobrych praktykach edytorskich i literackich unika się takich konstrukcji, aby zapewnić klarowność i logiczny układ myśli. Ponadto, w typografii i składzie tekstu, istnieją zasady mówiące o tym, że każde zdanie powinno mieć swój koniec, co sprzyja lepszemu odbiorowi tekstu. Zatem, aby zachować profesjonalizm i zgodność z przyjętymi normami, zawsze należy dążyć do unikania umieszczania "wiszących" spójników na końcu wiersza.

Pytanie 24

Zjawisko "paskowania druku", które pojawia się podczas drukowania w dużych formatach, można zminimalizować przez

A. obniżenie kontrastu druku

B. zwiększenie wilgotności podłoża

C. zmianę używanych farb

D. zmniejszenie szybkości drukowania

Zmniejszenie prędkości drukowania jest kluczowym aspektem w minimalizowaniu zjawiska paskowania druku w procesie drukowania wielkoformatowego. Paskowanie druku to problem, który pojawia się, gdy na wydrukowanej powierzchni występują widoczne pasy, co może negatywnie wpływać na jakość finalnego produktu. Zmniejszając prędkość drukowania, umożliwiamy głowicom drukującym bardziej precyzyjne dozowanie atramentu oraz lepsze mieszanie kolorów. Takie podejście pozwala na uzyskanie równomiernej aplikacji atramentu na podłożu, co jest istotne dla zachowania jednolitości kolorów i szczegółowości druku. W praktyce, wiele profesjonalnych drukarni zaleca dostosowanie prędkości w zależności od typu materiału oraz rodzaju wykorzystywanych farb. Dostosowanie parametrów drukowania zgodnie z zaleceniami producentów sprzętu i materiałów eksploatacyjnych, oraz przeprowadzanie regularnych testów jakości, są kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości druku. Warto również pamiętać, że w przypadku skomplikowanych grafik lub dużych powierzchni kolorowych, obniżenie prędkości to często najlepszy sposób na zminimalizowanie ryzyka wystąpienia paskowania, co potwierdzają liczne badania branżowe.

Pytanie 25

Jakie są wymiary ulotki w formacie A4 netto, jeśli z każdej strony dodano spady o długości 5 mm?

A. 216 × 307 mm

B. 220 × 307 mm

C. 220 × 303 mm

D. 216 × 303 mm

Wymiary ulotki o formacie A4 netto, po uwzględnieniu spadów wynoszących 5 mm z każdej strony, wynoszą 220 × 307 mm. Standardowy format A4 ma wymiary 210 × 297 mm. Dodając spady, które są niezbędne w druku offsetowym, gdzie kolor ma sięgać do krawędzi, musimy dodać 5 mm z każdej strony, co daje łącznie 10 mm w szerokości i 10 mm w wysokości. W rezultacie otrzymujemy wymiary 220 mm szerokości (210 mm + 10 mm) oraz 307 mm wysokości (297 mm + 10 mm). W praktyce spady są stosowane, aby uniknąć białych krawędzi na gotowych produktach po przycięciu. Dobrze zaprojektowana ulotka z uwzględnieniem spadów jest kluczowa dla uzyskania estetycznego i profesjonalnego wyglądu druku, co jest istotne zwłaszcza w branży marketingowej i reklamowej.

Pytanie 26

Konwertowanie danych z matrycy światłoczułej aparatu zapisanych w formacie RAW do formatu JPG umożliwia program

A. Corel Duplexing Wizard

B. Adobe Dreamweaver

C. Adobe Camera Raw

D. Ableton Live

Adobe Camera Raw to narzędzie, które w branży fotograficznej uchodzi za jeden z podstawowych programów do obróbki zdjęć w formacie RAW. Pozwala on na konwersję plików RAW (czyli surowych danych prosto z matrycy aparatu) do popularniejszych i łatwiejszych w użyciu formatów, takich jak JPG czy TIFF. Dzięki temu można wydobyć z obrazu znacznie więcej informacji niż z już skompresowanego JPG. Osobiście uważam, że warto znać różnicę – RAW daje Ci pełną kontrolę nad balansem bieli, zakresem tonalnym i szczegółami w cieniach czy światłach. W praktyce, jeśli zależy Ci na profesjonalnych zdjęciach, najpierw otwierasz plik RAW w takim właśnie programie jak Adobe Camera Raw, korygujesz ekspozycję, szumy czy ostrość, a dopiero potem zapisujesz gotowy plik w JPG. To jest standardowy workflow w pracy fotografa, bo JPG to już plik „finalny”, gotowy do publikacji czy wydruku, a RAW jest jak cyfrowy negatyw – daje pole do popisu. Dobre praktyki branżowe podpowiadają, żeby zawsze archiwizować oryginały RAW, a do Internetu wysyłać dopiero JPG po solidnej obróbce.

Pytanie 27

Jaką kwotę należy zapłacić za wydruk banera, który składa się z 2 pasów o wymiarach 300 x 150 cm każdy, jeśli cena za zadrukowanie 1 m² siatki mesh wynosi 30,00 zł?

A. 90,00 zł

B. 270,00 zł

C. 540,00 zł

D. 58,00 zł

Aby dowiedzieć się, ile kosztuje wydruk banera, najpierw trzeba obliczyć powierzchnię jednego pasa. Wymiary pasa to 300 cm na 150 cm, co razem daje 45000 cm². Jak przeliczymy to na metry kwadratowe, to wychodzi 4,5 m² (bo 1 m² to 10,000 cm²). Ponieważ mamy dwa pasy, to całkowita powierzchnia to 2 razy 4,5 m², czyli w sumie 9 m². A cena za zadrukowanie jednego metra kwadratowego siatki mesh to 30 zł, więc całkowity koszt to 9 m² razy 30 zł/m², co daje 270 zł. Tego rodzaju obliczenia są bardzo ważne w branży, bo dokładne pomiary i przeliczenia to podstawa, żeby dobrze oszacować koszty produkcji. Przy większych zamówieniach umiejętność dokładnego obliczania kosztów na podstawie powierzchni jest niezbędna, żeby uniknąć błędów i nieporozumień finansowych.

Pytanie 28

Jakie oprogramowanie wykorzystuje się do kompresji dużych plików graficznych?

A. ArtiosCad

B. WinRar

C. Audacity

D. Eset Nod32

WinRar to bardzo znany program do archiwizacji plików, zwłaszcza tych większych. Obsługuje różne formaty, jak RAR czy ZIP, co jest super wygodne. Jego główna funkcja to kompresja dużych plików, więc zaoszczędzisz miejsce na dysku, a przesyłanie danych będzie znacznie łatwiejsze. Ma też sporo fajnych opcji, jak możliwość ustawienia stopnia kompresji, szyfrowania archiwów, a nawet podziału plików na mniejsze części. Przydaje się to, gdy masz do wysłania większe zbiory, czy to przez e-mail, czy na chmurę. Dla grafika WinRar to wręcz must-have, bo pomaga w organizacji pracy i zarządzaniu zasobami. Ogólnie, ze względu na prostotę i funkcjonalność, jest to program, który wielu profesjonalistów uznaje za standard w archiwizacji danych.

Pytanie 29

Skrót dpi odnosi się do jednostki miary związanej z

A. liniaturą rastra autotypowego

B. zapisem grafiki wektorowej

C. zapisem danych dotyczących impozycji

D. rozdzielczością przy naświetlaniu i skanowaniu

Skrót dpi (dots per inch) odnosi się do rozdzielczości obrazu, określając liczbę punktów na cal, które są używane do analizy i rejestracji szczegółów w obrazie. W kontekście skanowania i naświetlania, wyższa wartość dpi oznacza większą ilość szczegółów i wyższą jakość obrazu. Przykładowo, podczas skanowania dokumentów czy zdjęć w wysokiej rozdzielczości, wartości dpi mogą sięgać 300 lub nawet 600, co pozwala na uchwycenie drobnych detali. W drukarstwie, z kolei, standardowa wartość dpi dla druku kolorowego to zazwyczaj 300, co zapewnia optymalną jakość wydruku. Używając odpowiednich ustawień dpi, profesjonaliści mogą dostosować jakość do potrzeb projektu, co jest zgodne z branżowymi standardami jakości. Dlatego znajomość i umiejętność zarządzania ustawieniami dpi jest kluczowa w procesach związanych z grafiką, drukiem oraz publikacją cyfrową.

Pytanie 30

Prace, które są przeznaczone do druku, zapisuje się w konkretnej przestrzeni

A. sRGB

B. HKS

C. LAB

D. CMYK

Odpowiedź CMYK jest prawidłowa, ponieważ jest to model kolorów, który jest powszechnie stosowany w procesie druku. CMYK oznacza cztery kolory: cyjan, magentę, żółty i czarny, które są używane w druku offsetowym i innym druku kolorowym. W przeciwieństwie do RGB, który jest używany w urządzeniach wyświetlających, CMYK jest modelem substrakcyjnym, co oznacza, że kolory są tworzone poprzez odejmowanie światła od białego tła. Przykładowo, w druku broszur, ulotek czy plakatów, projektanci graficzni muszą korzystać z modelu CMYK, aby zapewnić, że kolory na wydruku będą zgodne z tym, co widzą na ekranie. Warto również zaznaczyć, że przygotowując pliki do druku, często zaleca się, aby projektanci korzystali z profili kolorów ICC, które pomagają w kalibracji kolorów między różnymi urządzeniami, co jest kluczowe dla uzyskania spójnych wyników drukarskich.

Pytanie 31

Którą operację reprodukcji obrazu ilustruje zrzut ekranowy?

A. Wektoryzowanie bitmapy.

B. Kadrowanie bitmapy.

C. Skalowanie bitmapy.

D. Wyostrzanie bitmapy.

Odpowiedź 'Skalowanie bitmapy' jest prawidłowa, ponieważ zrzut ekranu przedstawia okno dialogowe związane z regulacją rozmiaru obrazu. Skalowanie bitmapy to proces, w którym zmienia się rozmiar obrazu, jednocześnie zachowując jego proporcje. W praktyce znaczenie tego procesu jest kluczowe w wielu dziedzinach, takich jak grafika komputerowa, projektowanie stron internetowych oraz produkcja multimedialna. W przypadku, gdy obraz jest zbyt duży do wyświetlenia lub zbyt mały do wydruku, jego skalowanie pozwala na dostosowanie wymiarów, co jest niezbędne, aby uzyskać pożądany efekt wizualny lub techniczny. Dobrą praktyką w skalowaniu obrazów jest wykorzystanie opcji próbkowania, co zapewnia lepszą jakość po zmianie rozmiaru. Techniki te są zgodne z zaleceniami standardów branżowych, takich jak Adobe Photoshop, które oferują różnorodne narzędzia do precyzyjnego skalowania, a także zachowania jakości obrazu. Zrozumienie procesu skalowania jest fundamentalne dla każdej osoby pracującej w branży kreatywnej.

Pytanie 32

Do jakiego rodzaju druków zalicza się akcydens?

A. periodycznych

B. luźnych

C. książkowych

D. broszurowych

Wybór odpowiedzi związanych z drukami książkowymi, broszurowymi czy periodycznymi jest błędny, gdyż każda z tych kategorii odnosi się do innego typu publikacji. Druki książkowe to przeważnie kompleksowe i trwałe publikacje, które mają ustaloną strukturę i wymagają dłuższego czasu produkcji. Książki są z reguły wydawane w większych nakładach i mają zakres tematyczny, co różni je od akcydensów, które są tymczasowe i często jednorazowego użytku. Broszury, chociaż mogą być związane z akcydensami, zazwyczaj mają bardziej złożoną konstrukcję i są publikowane w większych nakładach jako materiały informacyjne lub reklamowe. Ponadto, druki periodyczne, takie jak czasopisma, są regularnie wydawane w ustalonych odstępach czasu i mają stałych redaktorów oraz autorów, co również różni je od luźnych akcydensów. Typowe błędy w myśleniu, prowadzące do wybierania niepoprawnych odpowiedzi, obejmują utożsamianie różnych form publikacji z jednym rodzajem druku, co wynika z braku zrozumienia struktury i celów poszczególnych typów materiałów drukowanych. Akcydensy powinny być traktowane jako odrębna kategoria, która w praktyce pełni unikalną rolę komunikacyjną i reklamową na rynku.

Pytanie 33

Format naświetlania formy kopiowej w technologii CtF powinien mieć

A. wielkość większą niż format określonej strony w projekcie

B. wielkość mniejszą niż format określonej strony w projekcie

C. wielkość równą maksymalnemu formatowi danej naświetlarki

D. wielkość równą formatowi określonej strony w projekcie

Zdefiniowany format naświetlania formy kopiowej w technologii CtF (Computer to Film) powinien być większy od formatu zdefiniowanej strony w projekcie, aby zapewnić odpowiednią przestrzeń do naświetlenia. Taki wybór pozwala na uniknięcie problemów związanych z niedopasowaniem obrazu do formatu papieru, co jest kluczowe w procesie druku. Przy większym formacie naświetlania uzyskujemy tzw. margines bezpieczeństwa, który chroni przed ewentualnym przesunięciem materiału podczas naświetlania oraz gwarantuje, że wszystkie elementy graficzne znajdują się w obrębie obszaru roboczego. Przykładem zastosowania tej zasady jest produkcja materiałów reklamowych, gdzie drobne pomyłki w formacie mogą prowadzić do kosztownych błędów druku. Stosowanie standardów takich jak ISO 12647, które określają wymagania dla procesów drukarskich, potwierdza potrzebę posiadania odpowiednich marginesów w przygotowaniu formy. Prawidłowe zdefiniowanie formatu naświetlania jest więc kluczowe, aby zminimalizować ryzyko błędów i zapewnić wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 34

Zjawisko przemiany rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz utworzony z drobnych punktów to

A. wektoryzacja

B. rastrowanie

C. digitalizacja

D. impozycja

Rastrowanie to coś w rodzaju zamiany obrazu na siatkę małych punktów, które nazywamy pikselami. Dzięki temu możemy lepiej odwzorować różne odcienie, tak jak w oryginale. Wiesz, to jest super przydatne w grafice komputerowej, nadruku i wszędzie tam, gdzie tworzymy cyfrowe obrazy. Rastrowanie jest naprawdę ważne, zwłaszcza przy drukowaniu, bo pozwala na oddanie detali i kolorów na papierze, co jest niezbędne, jeśli chcemy, żeby wydruk wyglądał dobrze. W technice CMYK, gdzie mamy cyan, magentę, żółty i czarny, każdy kolor jest przedstawiony przez swoje pole rastra, co sprawia, że kolory są dokładniejsze. Dobre praktyki w grafice rastrowej to między innymi odpowiednia rozdzielczość obrazu, bo wpływa to na jakość druku oraz umiejętne korzystanie z przestrzeni kolorystycznej, co jest istotne przy profesjonalnych projektach.

Pytanie 35

Jaką wartość w punktach typograficznych powinno mieć wcięcie akapitowe, zakładając, że szerokość tekstu nie przekracza 25 cycer, a używany krój pisma to garmond?

A. 12

B. 10

C. 14

D. 16

Wybór wartości wcięcia akapitowego, które jest większe niż 10 punktów typograficznych, może prowadzić do odczucia zbytniej rozproszenia uwagi i obniżenia jakości czytania. Na przykład, wcięcia wynoszące 12 lub 14 punktów mogłyby wprowadzać nadmierną przerwę między akapitami, co skutkuje utrudnieniem w płynności czytania. W przypadku 16 punktów, różnica ta staje się jeszcze bardziej zauważalna, co znacząco wpływa na wizualną spójność projektu. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich wyborów, obejmują przekonanie, że większe wcięcia poprawiają czytelność, podczas gdy w rzeczywistości mogą one powodować zaburzenie rytmu tekstu. Zbyt duże wcięcia mogą także wprowadzać czytelnika w dezorientację, gdyż akapity stają się bardziej oddzielone, co sprawia, że cała treść wydaje się nieuporządkowana. W praktyce, dobrze dobrane wcięcia powinny wspierać wrażenia estetyczne i poprawiać zrozumienie tekstu, a także dostosowywać się do specyfiki składu. Na przykład, w dokumentach formalnych czy literackich, minimalizm w wcięciach akapitowych jest kluczowy dla zbudowania harmonijnej i profesjonalnej kompozycji strony.

Pytanie 36

Jak nazywa się ostatnia linia akapitu zlokalizowana na początku kolumny?

A. Wdowa

B. Sierota

C. Bękart

D. Szewc

Odpowiedź "Bękart" jest poprawna, ponieważ w terminologii typograficznej odnosi się do ostatniego wiersza akapitu, który znajduje się na początku kolumny. W praktyce projektowania layoutów, zwłaszcza w publikacjach drukowanych i graficznych, bękart jest niepożądanym zjawiskiem, ponieważ tworzy nieestetyczny i zaburzony wygląd tekstu. Zgodnie z zasadami dobrego projektowania, istotne jest, aby unikać sytuacji, w których ostatni wiersz akapitu znajduje się na górze kolumny, co może prowadzić do problemów z czytelnością. W projektach graficznych, takich jak broszury czy książki, warto stosować odpowiednie techniki justowania tekstu oraz kontrolować odstępy między akapitami, aby zapewnić harmonijny i łatwy do czytania układ. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują użycie narzędzi do typografii, które pozwalają na automatyczne dostosowywanie układu tekstu oraz ręczne edytowanie w celu uzyskania pożądanych efektów wizualnych.

Pytanie 37

Barwę zieloną na wydruku w przestrzeni kolorów CMYK uzyska się przez zmieszanie w odpowiednich proporcjach składowych

A. C i Y

B. C i M

C. M i K

D. M i Y

W przestrzeni barw CMYK, która jest stosowana praktycznie w każdej profesjonalnej drukarni, uzyskanie zieleni polega na połączeniu cyjanu (C, czyli cyan) i żółtego (Y, czyli yellow). To jest taka podstawowa zasada w poligrafii – te dwa kolory mieszane w odpowiednich proporcjach dają całą gamę zieleni, od jasnych, lekko limonkowych po ciemniejsze, bardziej nasycone odcienie. Magenta (M) i black (K) nie są tu potrzebne – można je wykorzystać np. do przygaszenia barwy lub uzyskania bardziej złożonych odcieni, ale do czystej zieleni wystarczy właśnie cyan i yellow. W praktyce, przy druku offsetowym czy cyfrowym, graficy zawsze pamiętają o tym, żeby nie dać magenty do zieleni, bo wtedy zaczyna robić się brąz albo szarość. Moim zdaniem najfajniejsze w CMYK jest to, że cały świat druku opiera się na prostych zasadach optycznych – kolory się nie świecą (jak w RGB), tylko odbijają światło, więc mieszanie ich trochę się różni od tego na monitorze. No i warto wiedzieć, że w druku zielony z CMYK nigdy nie będzie tak „żywy” jak na ekranie, bo to właśnie ograniczenie tej technologii – na papierze wszystko jest trochę bardziej stonowane. Taka wiedza przydaje się nawet jak się projektuje ulotki czy plakaty, bo można przewidzieć, jak wyjdzie kolor na wydruku. Swoją drogą, to w polskich drukarniach bardzo często spotyka się prośbę o sprawdzenie tych wartości, żeby uniknąć nieporozumień z klientami. Właśnie dlatego podstawowa zasada: zieleń = cyan + yellow, jest tak ważna.

Pytanie 38

Który rodzaj okładki należy wykonać zgodnie z pokazaną na zdjęciu oprawą?

A. Specjalną.

B. Przylegającą.

C. Zakrywającą.

D. Zeszytową.

Wybór okładki zakrywającej jest zgodny z przedstawionym na zdjęciu typem oprawy książki. Okładka zakrywająca to najbardziej popularny rodzaj oprawy, stosowany w publikacjach, które wymagają ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz wpływem warunków atmosferycznych. Charakteryzuje się ona tym, że całkowicie obejmuje blok książki, w tym grzbiet, co zapewnia dodatkową trwałość oraz estetykę. Przykładem zastosowania tego typu okładki mogą być zarówno książki beletrystyczne, jak i podręczniki akademickie, które często są intensywnie używane. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące oprawy książek, podkreślają znaczenie stosowania okładek zakrywających w kontekście długotrwałej ochrony materiałów drukowanych. Oprawy te nie tylko chronią zawartość, ale również mogą być wykorzystywane do umieszczania grafik i informacji marketingowych, co zwiększa atrakcyjność publikacji.

Pytanie 39

Połączenie liter widoczne na rysunku to

A. ligatura.

B. kapitaliki.

C. wersaliki.

D. abrewiura.

Ligatura to połączenie dwóch lub więcej znaków w jeden znak typograficzny. Widzisz to szczególnie wyraźnie na rysunku, gdzie litery „f” i „i” są połączone dzięki specjalnemu projektowi fontu. Moim zdaniem, to niezwykle praktyczna funkcja w typografii – poprawia czytelność, eliminuje zderzenia liter i po prostu wygląda estetycznie (zwłaszcza w profesjonalnych wydrukach czy identyfikacji wizualnej). Ligatury można spotkać nie tylko w klasycznych krojach pisma, ale też w bardziej nowoczesnych fontach, gdzie projektanci dbają o niuanse wizualne. Często w edytorach tekstowych czy programach graficznych możesz włączyć lub wyłączyć ligatury, w zależności od potrzeb projektu – to jest standard w oprogramowaniu jak Adobe InDesign czy Affinity Publisher. Warto wiedzieć, że ligatury mają swoje kody Unicode i są częścią profesjonalnych rodzin fontów OpenType, a ich stosowanie uznawane jest za dobrą praktykę w składzie tekstów, szczególnie w publikacjach drukowanych. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet mała ligatura potrafi zmienić odbiór całego projektu graficznego – warto na to zwracać uwagę!

Pytanie 40

Jaką kwotę należy zapłacić za wydanie 40-stronicowego wielobarwnego magazynu, jeżeli koszt jednej strony wynosi 85 zł?

A. 3 200 zł

B. 3 600 zł

C. 3 000 zł

D. 3 400 zł

Koszt składu 40-stronicowego wielobarwnego czasopisma można obliczyć, mnożąc liczbę stron przez koszt jednej strony. W tym przypadku mamy 40 stron, a koszt jednej strony wynosi 85 zł. Zatem obliczenie wygląda następująco: 40 stron * 85 zł/strona = 3400 zł. Taka metoda obliczeń jest standardem w branży wydawniczej, gdzie koszt produkcji jest najczęściej obliczany na podstawie jednostkowego kosztu strony. Dobrą praktyką jest także uwzględnienie dodatkowych kosztów, takich jak koszty redakcyjne, korekty, czy grafiki, które mogą wpłynąć na całkowity budżet. Wiedza na temat kosztów składu jest istotna dla każdego wydawcy, ponieważ pozwala na lepsze planowanie budżetu i podejmowanie świadomych decyzji finansowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej