Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik optyk
Kwalifikacja: MEP.02 - Montaż i naprawa elementów i układów optycznych
Data rozpoczęcia: 26 lutego 2025 15:59
Data zakończenia: 26 lutego 2025 16:19

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ostatnią operacją justerską podczas montażu końcowego lornetki pryzmatycznej jest

Wybór innej odpowiedzi, takiej jak ustawienie zera dioptrii, ustawienie pryzmatów czy skompletowanie obiektywów, wskazuje na pewne nieporozumienia w zakresie procesu montażu i kalibracji lornetek pryzmatycznych. Ustawienie zera dioptrii to operacja, która pozwala na dopasowanie ostrości obrazu do indywidualnych potrzeb użytkownika, ale nie dotyczy bezpośrednio fizycznej konstrukcji lornetki. Jest to ważny etap dla użytkowników z różnymi wadami wzroku, jednakże nie jest to ostatnia operacja justerska. Ustawienie pryzmatów odnosi się do ich precyzyjnej orientacji, która wpływa na jakość obrazowania, ale jest to wcześniejszy krok w procesie montażu. Nieprawidłowe zrozumienie tych etapów może prowadzić do wykluczenia kluczowego aspektu, jakim jest równoległość osi lunetek, co ma zasadnicze znaczenie dla prawidłowego działania lornetki. W praktyce, wiele osób może mylić kolejność tych operacji, co skutkuje problemami w użytkowaniu sprzętu. Zaleca się, aby wszyscy, którzy zajmują się montażem sprzętu optycznego, dokładnie zapoznali się z procedurami oraz standardami branżowymi, aby uniknąć tych typowych błędów montażowych.

Pytanie 2

Średnica soczewki posiada wymiar. Który ze zmierzonych wymiarów średnicy soczewki nie mieści się w granicach tolerancji?

Wymiar 65,29 mm jest jednoznacznie uznawany za nieprawidłowy, ponieważ przekracza górną granicę tolerancji wynoszącą 65,27 mm. W standardach produkcji soczewek istotne jest, aby wszystkie wymiary mieściły się w określonych granicach tolerancji, co zapewnia ich funkcjonalność i kompatybilność z innymi komponentami optycznymi. Na przykład, w przypadku soczewek okulistycznych, zbyt duża średnica może prowadzić do problemów z dopasowaniem do oprawy, co w efekcie może obniżać jakość widzenia i komfort noszenia. W przemyśle optycznym, przestrzeganie tolerancji jest kluczowe dla zapewnienia wysokich standardów jakości produktów. Dlatego też, każdy wymiar powinien być regularnie sprawdzany i weryfikowany, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia błędów produkcyjnych. Warto również zaznaczyć, że pomiar średnicy soczewki powinien być przeprowadzany zgodnie z przyjętymi metodami, co dodatkowo zwiększa precyzję pomiarów i efektywność produkcji.

Pytanie 3

Która z wymienionych aberracji w układach optycznych powoduje zniekształcenie obrazu w postaci beczki?

Dystorsja to aberracja optyczna, która powoduje zniekształcenie obrazu w taki sposób, że jego kształt staje się podobny do beczki, zwanej również dystorsją beczkowatą. Ta aberracja występuje głównie w obiektywach szerokokątnych, gdzie promienie świetlne są zniekształcane w kierunku krawędzi obraz. W praktyce, dystorsja może mieć znaczący wpływ na zdjęcia architektoniczne, gdzie prostokątne kształty budynków mogą wydawać się zakrzywione, co utrudnia dokładne przedstawienie rzeczywistego wyglądu obiektu. Aby zminimalizować dystorsję, projektanci obiektywów często stosują techniki korekcyjne, takie jak wykorzystanie elementów asferycznych. Dystorsja jest również brana pod uwagę w standardach jakości optyki, takich jak ISO 12233, który określa metody pomiaru jakości obrazów w systemach optycznych. W obrębie fotografii i filmowania, zrozumienie i kontrola dystorsji są kluczowe dla uzyskania estetycznie poprawnych obrazów oraz przy zachowaniu proporcji i kształtów obiektów.

Pytanie 4

Które połączenia dwóch elementów są nierozłączne?

Połączenia spawane są jednym z najbardziej trwałych i nierozłącznych sposobów łączenia dwóch elementów, co czyni je niezwykle ważnymi w różnych dziedzinach inżynierii, w tym budownictwie, motoryzacji i przemyśle maszynowym. Spawanie polega na stopieniu materiału w miejscach łączenia, a następnie jego zestalenie, co pozwala na uzyskanie jednorodnej struktury. W wyniku tego procesu, połączenie staje się wytrzymałe na różne obciążenia, w tym na siły rozciągające, ściskające i zginające. Przykłady zastosowania połączeń spawanych obejmują konstrukcje stalowe, gdzie spawanie jest używane do łączenia belek i słupów, a także w przemyśle samochodowym do montażu karoserii. Standardy takie jak ISO 3834 określają wymagania dotyczące jakości spawania, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i trwałości konstrukcji. W praktyce, odpowiednio wykonane połączenia spawane mogą znacznie zwiększyć odporność konstrukcji na zmiany temperatury oraz inne czynniki zewnętrzne, co czyni je niezastąpionym rozwiązaniem w wielu zastosowaniach.

Pytanie 5

Zgodnie z przedstawionym rysunkiem płytka płaskorównoległa zamocowana jest w oprawie za pomocą

Metoda wklejania jest kluczowym procesem w montażu komponentów elektronicznych i mechanicznych, szczególnie w kontekście płyt płaskorównoległych, jak pokazano na rysunku. Ta technika polega na stosowaniu klejów lub żywic, które tworzą trwałe połączenie między powierzchniami, zapewniając nie tylko stabilność, ale również odporność na różnego rodzaju obciążenia mechaniczne i termiczne. W przypadku płyt zamocowanych w oprawie, zastosowanie wklejania eliminuje ryzyko luzów, które mogą wystąpić przy zastosowaniu elementów mechanicznych, takich jak śruby czy zatrzaski. Dodatkowo, wklejanie umożliwia uzyskanie estetycznego wyglądu, gdyż nie wymaga widocznych elementów mocujących. Przykłady zastosowania tej metody można znaleźć w produkcji urządzeń mobilnych, gdzie wklejanie jest często wykorzystywane do montażu wyświetlaczy, a także w przemyśle motoryzacyjnym, gdzie łączy się różnorodne materiały w jedną, spójną strukturę. Warto także zauważyć, że zgodnie z normami ISO 9001, które dotyczą zarządzania jakością, stosowanie odpowiednich metod montażu, takich jak wklejanie, jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości produktów.

Pytanie 6

Pryzmat rozdzielający wiązkę, przedstawiony na rysunku, stosowany jest do budowy

Wybierając odpowiedzi, które nie wskazują na dwuokularową nasadkę mikroskopową, można dojść do mylnych wniosków wynikających z niepełnego zrozumienia zastosowań pryzmatów w optyce. Lunety pomiarowe są projektowane głównie w celu precyzyjnego pomiaru kątów i nie korzystają z pryzmatów do rozdzielania wiązek świetlnych, co odbiega od funkcji dwuokularowych nasadek mikroskopowych. W przypadku aparatów fotograficznych, chociaż pryzmaty mogą być wykorzystywane w ich konstrukcji, ich główną funkcją jest kierowanie światła do matrycy lub filmu, a nie dzielenie obrazu na dwa strumienie, co czyni tę odpowiedź niepoprawną. Ponadto, jednookularowe nasadki mikroskopowe są zaprojektowane do obserwacji przez jedno oko, co również nie wymaga zastosowania pryzmatu rozdzielającego. W rezultacie, wybór niewłaściwych odpowiedzi najczęściej wynika z pomylenia zastosowań pryzmatów w różnych systemach optycznych, co podkreśla potrzebę przemyślenia ich funkcji oraz właściwego rozumienia zasad optyki. Należy zwrócić uwagę, że zrozumienie różnic w konstrukcji i funkcjonalności różnych urządzeń optycznych jest kluczowe dla ich właściwego stosowania i interpretacji wyników obserwacji.

Pytanie 7

Do sklejania elementów optycznych narażonych na działanie wody morskiej najlepiej zastosować

Wybór niewłaściwego kleju do elementów optycznych narażonych na działanie wody morskiej może prowadzić do wielu problemów, a także do niepożądanych skutków. Balsam jodłowy, chociaż był historycznie używany w niektórych zastosowaniach, nie dysponuje odpowiednimi właściwościami mechanicznymi i chemicznymi wymaganymi do trwale sklejania materiałów optycznych w trudnych warunkach. Jego naturalna kompozycja nie jest wystarczająco odporna na działanie wody ani na zmienne warunki atmosferyczne, co sprawia, że klejenie z użyciem balsamu jodłowego może prowadzić do osłabienia połączenia i degradacji materiałów. Klej metakrylowy, mimo dobrych właściwości adhezyjnych w wielu aplikacjach, również nie jest idealnym wyborem w kontekście długotrwałej ekspozycji na wodę morską. Jego reakcje chemiczne mogą prowadzić do osłabienia struktury połączenia z czasem. Cyjanoakrylany, mimo że szybko wiążą, mają ograniczoną odporność na wodę i często nie radzą sobie z obciążeniami mechanicznymi, co jest kluczowe w zastosowaniach optycznych. Niewłaściwy dobór kleju może prowadzić do uszkodzeń optyki, zniekształceń obrazu, a nawet całkowitych uszkodzeń elementów, co podkreśla wagę znajomości właściwości materiałów i ich zastosowań w inżynierii. Wybierając klej, zawsze należy kierować się specyfikacjami materiałów oraz wymogami danego środowiska pracy, aby zapewnić trwałość i funkcjonalność połączeń.

Pytanie 8

Przedstawiony symbol graficzny jest oznaczeniem powłoki

Odpowiedź "zwierciadlanej z zewnętrznym odbiciem" jest właściwa, ponieważ symbol graficzny, który został przedstawiony, rzeczywiście reprezentuje powłokę tego typu. W przypadku powłok zwierciadlanych z zewnętrznym odbiciem, światło odbija się od zewnętrznej warstwy, co jest zgodne z przedstawioną grafiką. Tego rodzaju powłoki są powszechnie stosowane w optyce, na przykład w produkcji soczewek okularowych czy luster, gdzie kluczowe jest odbicie światła. W kontekście standardów branżowych, takie powłoki są często klasyfikowane według specyfikacji technicznych, co pozwala na ich precyzyjne dopasowanie do wymagań aplikacji. Warto również zauważyć, że powłoki tego rodzaju charakteryzują się wysoką jakością odbicia, co jest istotne w aplikacjach wymagających dużej precyzji optycznej. Dobrą praktyką jest również regularne testowanie i weryfikacja właściwości takich powłok w celu zapewnienia ich długotrwałej efektywności.

Pytanie 9

Przedstawione na rysunku narzędzie służy do wykonywania operacji

Wybór odpowiedzi związanych z innymi procesami obróbczymi, takimi jak skrobanie, wiercenie czy szlifowanie, może wynikać z pewnych nieporozumień dotyczących funkcji i zastosowania narzędzi skrawających. Skrobanie to proces, w którym narzędzie o krawędzi roboczej jest przesuwane wzdłuż powierzchni materiału, co pozwala na uzyskanie gładkiej powierzchni, ale wymaga innych narzędzi, takich jak skrobaki czy narzędzia do frezowania. Wiercenie, z kolei, polega na wykonywaniu otworów przy użyciu wierteł, a proces ten nie ma nic wspólnego z toczeniem, ponieważ wiercenie koncentruje się na ruchu osowym, a nie obrotowym. Szlifowanie to proces, który wykorzystuje narzędzia ścierne do eliminacji niewielkich warstw materiału, co sprawia, że jest to technika stosowana najczęściej w końcowych etapach obróbki, aby uzyskać precyzyjne wymiary i gładkość powierzchni. Błędne odpowiedzi wynikają z mylnego przekonania, że wszystkie te procesy można realizować przy użyciu jednego narzędzia, co jest sprzeczne z zasadami inżynierii materiałowej oraz technologii obróbczej. Każdy z tych procesów ma swoje unikalne wymagania, zastosowania oraz narzędzia, które powinny być stosowane zgodnie z określonymi standardami branżowymi.

Pytanie 10

Do budowy układu achromatycznego należy zastosować co najmniej

Odpowiedź, że do budowy układu achromatycznego należy zastosować co najmniej dwie soczewki jest prawidłowa, ponieważ układ achromatyczny składa się z pary soczewek o różnych współczynnikach załamania światła, które są ze sobą połączone. Celem tego układu jest zminimalizowanie aberracji chromatycznych, które występują, gdy różne długości fal światła są załamywane w różny sposób. W praktyce, najczęściej stosuje się kombinację soczewki wypukłej (szkło o wysokim współczynniku załamania) i soczewki wklęsłej (szkło o niskim współczynniku załamania). Taki układ pozwala na skorygowanie różnicy ogniskowych dla dwóch różnych długości fal, co przyczynia się do uzyskania ostrego obrazu w całym zakresie widma. Ten typ układu jest szeroko stosowany w aparatach fotograficznych, teleskopach oraz mikroskopach, gdzie precyzja obrazu jest kluczowa. W branży optycznej standardowe podejścia do konstrukcji optyki zawierają wytyczne dotyczące projektowania układów achromatycznych, co potwierdza ich znaczenie w aplikacjach wymagających wysokiej jakości obrazów.

Pytanie 11

Którym z podanych symboli literowych określa się długość fali świetlnej dla światła żółtego?

Odpowiedź λd jest prawidłowa, ponieważ symbol ten odnosi się do długości fali świetlnej dla światła żółtego w kontekście spektroskopii i optyki. Długość fali światła żółtego wynosi około 580-590 nm, co oznacza, że jest to zakres światła widzialnego, którego długość fali można określić za pomocą symbolu λ. W praktyce, znajomość długości fali jest kluczowa w różnych zastosowaniach, takich jak telekomunikacja optyczna, gdzie różne długości fal są używane do przesyłania informacji. W branży fotoniki, długość fali światła jest również istotna przy projektowaniu urządzeń optycznych, takich jak lasery i diody LED. Dodatkowo, długość fali wpływa na zjawiska takie jak dyfrakcja i interferencja, co ma zastosowanie w technologii obrazowania i mikroskopii. Warto podkreślić, że poprawne zrozumienie długości fal świetlnych jest fundamentem dla dalszych badań w dziedzinach takich jak fizyka, chemia i inżynieria materiałowa.

Pytanie 12

W jaki sposób zamocowano zespół soczewek ocznika w przedstawionym na rysunku okularze mikroskopowym?

Zespół soczewek ocznika zamocowany pierścieniem gwintowym jest rozwiązaniem powszechnie stosowanym w konstrukcji okularów mikroskopowych. Gwintowanie umożliwia stabilne i precyzyjne osadzenie soczewek, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości obrazu. Tego rodzaju mocowanie pozwala na łatwą regulację pozycji soczewek, co jest niezbędne w przypadku mikroskopów, gdzie niewielkie zmiany w odległości między soczewkami mogą znacząco wpływać na ostrość i kontrast obrazu. Pierścienie gwintowe są również trwałe i odporne na wibracje oraz inne czynniki zewnętrzne, co zapewnia długotrwałe użytkowanie sprzętu. W praktyce, zastosowanie pierścienia gwintowego w budowie okularów mikroskopowych jest zgodne z normami branżowymi, które nakładają wymagania na stabilność i niezawodność konstrukcji optycznych. Taki sposób mocowania jest także korzystny w sytuacjach serwisowych, umożliwiając łatwą demontaż i konserwację elementów optycznych.

Pytanie 13

Który z przedstawionych symboli jest oznaczeniem stali stopowej konstrukcyjnej?

Symbol 60 jest oznaczeniem stali stopowej konstrukcyjnej, która jest szeroko stosowana w różnych gałęziach przemysłu, w tym w budownictwie, inżynierii mechanicznej oraz w produkcji elementów konstrukcyjnych. Stal ta charakteryzuje się dobrymi właściwościami mechanicznymi, co czyni ją odpowiednią do produkcji takich elementów jak belki, słupy czy złącza. Stal oznaczona cyfrą 60 odnosi się do stali konstrukcyjnej o minimalnej wytrzymałości na rozciąganie wynoszącej 60 MPa, co jest zgodne z normami PN-EN 10025. W praktyce, stal ta jest wykorzystywana do tworzenia mocnych, stabilnych struktur, które wymagają dużej nośności i odporności na obciążenia dynamiczne. Warto zaznaczyć, że wybór odpowiedniego materiału stalowego jest kluczowy dla bezpieczeństwa konstrukcji, a jego właściwości mechaniczne powinny być dostosowane do specyficznych wymagań projektowych.

Pytanie 14

Który rodzaj tolerancji podaje się za pomocą zamieszczonego symbolu graficznego?

Odpowiedź "nachylenia" jest poprawna, ponieważ symbol graficzny przedstawia kąt nachylenia, co jest kluczowym elementem w rysunkach technicznych. Tolerancje kątowe, takie jak 0,05, są powszechnie stosowane w inżynierii mechanicznej, aby zapewnić odpowiednią precyzję w projektowaniu i wykonawstwie. W praktyce, tolerancje nachyleń są istotne w kontekście montażu elementów, które muszą być ustawione pod określonym kątem, na przykład w konstrukcjach budowlanych czy mechanizmach maszyn. W standardach rysunków technicznych, takich jak ISO 1101, określa się zasady przedstawiania tolerancji, co ma na celu ułatwienie komunikacji między projektantami a wykonawcami. Zrozumienie i umiejętność interpretacji tych symboli jest kluczowe dla utrzymania jakości wyrobów oraz zapobiegania błędom montażowym, które mogą prowadzić do awarii czy nieprawidłowego działania urządzeń.

Pytanie 15

Przedstawiona na rysunku oprawka służy do wykonywania operacji

Oprawka do gwintowników, jaką przedstawiono na rysunku, jest specjalistycznym narzędziem służącym do nacinania gwintów zewnętrznych. Nacinanie gwintów zewnętrznych jest kluczowym procesem w obróbce skrawaniem, który znajduje zastosowanie w wielu dziedzinach przemysłu, takich jak motoryzacja, budowa maszyn czy hydraulika. Odpowiednie narzędzia i techniki zapewniają precyzyjne nawiercenie otworów oraz wykonanie gwintów, które są niezbędne do łączenia i mocowania elementów. Obecnie, w standardzie przemysłowym, stosuje się gwintowniki o różnych kształtach i wymiarach, w zależności od wymogów projektowych. Użycie oprawki do gwintowników umożliwia stabilne utrzymanie narzędzia w trakcie pracy, co jest niezbędne dla uzyskania pożądanej jakości gwintu oraz minimalizacji ryzyka uszkodzenia materiału. Dzięki odpowiedniej technice nacinania, można również zoptymalizować proces obróbczy, co przyczynia się do zwiększenia efektywności produkcji.

Pytanie 16

Dla materiałów stosowanych na elementy optyczne symbol literowy νd jest oznaczeniem

Symbol νd odnosi się do współczynnika dyspersji, który jest kluczową wielkością w optyce, szczególnie w kontekście materiałów optycznych. Współczynnik dyspersji określa, jak różne długości fal światła są załamywane w danym materiale. Jest to istotne przy projektowaniu soczewek, pryzmatów oraz innych elementów optycznych, gdzie precyzyjne prowadzenie światła jest niezbędne. Na przykład, w przypadku soczewek stosowanych w teleskopach astronomicznych, odpowiedni dobór materiału z właściwym współczynnikiem dyspersji pozwala na minimalizację aberracji chromatycznych, co przekłada się na wyraźniejsze obrazy. W praktyce, warto znać wartość współczynnika dyspersji, aby móc efektywnie projektować urządzenia optyczne, które będą miały pożądane właściwości optyczne. Normy branżowe, takie jak ISO 10110, podkreślają znaczenie pomiaru i analizy współczynnika dyspersji dla zapewnienia wysokiej jakości optyki.

Pytanie 17

Przedstawiony na rysunku frez diamentowy należy zastosować do

Wybór odpowiedzi dotyczącej obróbki powierzchni kulistych jest niewłaściwy, ponieważ frez diamentowy nie jest zaprojektowany do takich zastosowań. Obróbka kulistych powierzchni wymaga narzędzi o specyficznych kształtach, takich jak narzędzia kuliste czy wyspecjalizowane frezy, które mogą efektywnie pracować na zaokrąglonych kształtach. Tymczasem frezy diamentowe są stworzone z myślą o prostych, cylindrycznych otworach, co sprawia, że ich wykorzystanie do obróbki powierzchni kulistych może prowadzić do niewłaściwych efektów, takich jak zniekształcenie kształtu czy niejednorodność wykończenia. Odpowiedź dotycząca obróbki płaszczyzn również jest błędna, ponieważ chociaż możliwe jest użycie frezu diamentowego do szlifowania płaskich powierzchni, nie jest to jego główne przeznaczenie. Narzędzia do obróbki płaszczyzn zazwyczaj bazują na zgoła innych parametrach technicznych, a ich struktura jest dostosowana do efektywnego usuwania materiału z dużych, płaskich powierzchni. Również odpowiedź dotycząca cięcia szkła jest mylna. Chociaż frezy diamentowe mogą być używane do cięcia szkła, ich efektywność w tym zakresie jest ograniczona w porównaniu z dedykowanymi narzędziami. Obrazowe zrozumienie tego narzędzia polega na jego specyficznej funkcji, a nie na ogólnym zastosowaniu, co jest kluczowe w kontekście precyzyjnych prac obróbczych. Dlatego ważne jest, by w toku nauki dostrzegać różnice w zastosowaniach narzędzi i ich odpowiednich właściwościach, co może zapobiec nieporozumieniom w przyszłości.

Pytanie 18

Paracentrycznością w mikroskopach optycznych nazywa się niezmienność

Paracentryczność w mikroskopach optycznych odnosi się do zdolności układu optycznego do zachowania stałego położenia centralnego punktu pola widzenia podczas zmiany obiektywu. Oznacza to, że kiedy zmieniamy obiektywy mikroskopu, centralny punkt obserwacji pozostaje w tym samym miejscu, co pozwala na swobodne przechodzenie między różnymi powiększeniami bez utraty ostrości lub konieczności ponownego ustawiania próbki. Takie podejście jest kluczowe w pracach badawczych i diagnostycznych, gdzie precyzyjne śledzenie obiektów jest niezbędne. W praktyce, paracentryczność ułatwia również pracę w laboratoriach, gdzie czas jest istotnym czynnikiem, a także w edukacji, gdy uczniowie mogą łatwo porównywać różne powiększenia bez konieczności ciągłych korekcji. Wysokiej jakości mikroskopy optyczne, zgodne z międzynarodowymi standardami, takie jak ISO 9345, często implementują mechanizmy paracentryczne jako standardową funkcjonalność, co świadczy o ich zaawansowanej konstrukcji optycznej i ergonomii użytkowania. Zrozumienie i wykorzystanie paracentryczności jest zatem istotne dla każdego, kto pracuje z mikroskopami optycznymi.

Pytanie 19

Oprawy do mocowania soczewek przez zawijanie wykonuje się

Mosiądz, będący stopem miedzi i cynku, jest materiałem o doskonałych właściwościach mechanicznych i odporności na korozję, co czyni go idealnym wyborem do produkcji opraw mocujących soczewki. Dzięki swojej plastyczności, mosiądz może być łatwo formowany i obrabiany, co pozwala na precyzyjne dopasowanie do wymogów konstrukcyjnych. W praktycznych zastosowaniach, mosiężne elementy są wykorzystywane w różnych branżach, takich jak optyka, gdzie wymagane są wysokie standardy jakości i trwałości. Zgodnie z normami ISO dotyczącymi materiałów do zastosowań optycznych, mosiądz charakteryzuje się stabilnością wymiarową oraz odpowiednim poziomem twardości, co zapewnia długotrwałe użytkowanie bez ryzyka deformacji. Dodatkowo, mosiądz ma estetyczny wygląd, co jest istotne w produktach przeznaczonych do użytku konsumenckiego, gdzie design odgrywa ważną rolę.

Pytanie 20

Który pryzmat należy zamontować w lornetce, którą naprawiono beleczką przedstawioną na rysunku?

Istnieje wiele typów pryzmatów, a wybór niewłaściwego pryzmatu może prowadzić do błędnej interpretacji obrazu oraz jego zniekształcenia. Pryzmat dachowy Schmidta, na przykład, jest zaprojektowany do kompaktowych systemów optycznych, jednak jego konstrukcja nie zapewnia poprawnej orientacji obrazu w systemie, gdzie obraz jest odwrócony przez inne elementy optyczne. Z kolei pryzmat dachowy Leana, pomimo że ma swoje zastosowanie w niektórych teleskopach, nie jest odpowiedni do lornetek, gdzie wymagane jest odwrócenie obrazu w sposób, który zaspokaja potrzeby użytkowników. W przypadku pryzmatu prostokątnego równoramiennego z jednym odbiciem, jego działanie polega na odbiciu światła tylko raz, co nie pozwala na skorygowanie obrazu, który w lornetkach zwykle jest odwrócony co najmniej dwa razy. Typowe błędy myślowe, prowadzące do wyboru niewłaściwego pryzmatu, często wynikają z niezrozumienia optyki oraz funkcji pryzmatów w układach optycznych. W branży optycznej kluczowe jest stosowanie pryzmatów, które odpowiadają wymogom danej konstrukcji, a ich niewłaściwy dobór może skutkować nie tylko gorszą jakością obrazu, ale również frustracją użytkowników.

Pytanie 21

Długość lunety Galileusza wynosi 60 mm. Jaką ogniskową musi posiadać okular, jeśli ogniskowa obiektywu wynosi 75 mm?

Odpowiedź 15 mm jest prawidłowa, ponieważ ogniskowa okulary w lunecie Galileusza jest kluczowym parametrem determinującym powiększenie oraz jakość obrazu. Aby wyznaczyć ogniskową okularu, można skorzystać z podstawowego wzoru dla teleskopów: powiększenie (M) to stosunek ogniskowej obiektywu (f_ob) do ogniskowej okularu (f_ok): M = f_ob / f_ok. W tym przypadku, ogniskowa obiektywu wynosi 75 mm. Długość lunety, która wynosi 60 mm, jest również istotna, ponieważ w przypadku lunety Galileusza długość układu optycznego jest sumą ogniskowej obiektywu oraz ogniskowej okularu (L = f_ob + f_ok). Podstawiając znane wartości, otrzymujemy równanie: 60 mm = 75 mm + f_ok, co po przekształceniu daje f_ok = 60 mm - 75 mm = -15 mm. W praktyce oznacza to, że okular musi mieć ogniskową 15 mm, aby uzyskać użyteczny obraz. Taki układ optyczny znajduje zastosowanie w prostych teleskopach oraz przyrządach optycznych, gdzie ważne jest uzyskanie kompaktowych rozmiarów przy zachowaniu jakości obrazu.

Pytanie 22

W przedstawionym urządzeniu zastosowano przekładnię

Wybierając odpowiedzi nieprawidłowe, warto zwrócić uwagę na specyfikę konstrukcji oraz zasadę działania różnych typów przekładni. Przekładnia łańcuchowa, która często bywa mylona z zębatą, opiera się na przenoszeniu ruchu za pomocą łańcuchów i kół zębatych, gdzie jednak zęby są zamienione na ogniwa łańcucha. Tego typu przekładnie są popularne w rowerach lub w mechanizmach, gdzie wymagana jest duża elastyczność. Z kolei przekładnia cierna działa na zasadzie tarcia pomiędzy dwoma powierzchniami, co jest zupełnie inną metodą przenoszenia mocy, charakteryzującą się mniejszą efektywnością oraz wyższymi stratami ciepła. Przekładnie cięgnowe, z drugiej strony, wykorzystują pasy lub cięgna do przenoszenia ruchu, co również różni się od konstrukcji zębatej, gdzie kluczowym elementem są zęby. Wybór niewłaściwej odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia funkcji i aplikacji różnych typów przekładni, co z kolei może prowadzić do błędów w projektowaniu układów mechanicznych. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych typów przekładni ma swoje specyficzne zastosowanie i właściwości, które decydują o ich przydatności w różnych kontekstach inżynieryjnych.

Pytanie 23

Za pomocą pokazanych pierścieni dociskowych mocowane są w oprawach

Mocowanie optyki w systemach optycznych wymaga zrozumienia charakterystyk poszczególnych elementów, takich jak zwierciadła płaskie, zespoły pryzmatów czy zwierciadła sferyczne. Zwierciadła płaskie są wykorzystywane do kierowania światła, ale ich montaż nie wymaga stosowania pierścieni dociskowych, gdyż zazwyczaj są one mocowane w specjalnych uchwytach, które zapewniają stabilność bez ryzyka przemieszczania się. Zespoły pryzmatów, z drugiej strony, również mają swoją specyfikę montażową. Wymagają one precyzyjnego ustawienia, jednak ich mocowanie często opiera się na bardziej skomplikowanych mechanizmach, które pozwalają na dostosowanie kątów w obrębie systemu optycznego. Podobnie, zwierciadła sferyczne wymagają zastosowania ram, które umożliwiają ich dokładne umiejscowienie, co jest niezbędne do uzyskania pożądanej jakości obrazu. Często myślenie, że wszystkie elementy optyczne można mocować w ten sam sposób, prowadzi do nieporozumień oraz do błędnych wyborów w projektowaniu układów optycznych. Wiedza na temat specyfiki mocowania poszczególnych komponentów jest kluczowa dla zapewnienia ich wydajności oraz efektywności w działaniu, dlatego istotne jest, aby właściwie rozumieć różnice w podejściu do montażu tych elementów.

Pytanie 24

Do wyrównania nacisków podczas mocowania soczewek w oprawach należy zastosować pierścień

Wybór odpowiedzi dotyczących pierścienia kształtowego, dystansowego czy gumowego wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania tych elementów w kontekście mocowania soczewek w oprawach. Pierścień kształtowy, mimo że może mieć zastosowanie w odmiennych systemach mocowania, nie jest przystosowany do wyrównania nacisków, co jest kluczowym wymogiem przy mocowaniu soczewek. W przypadku pierścienia dystansowego, jego funkcja ogranicza się głównie do zapewnienia odpowiedniego dystansu między elementami, co w sytuacji mocowania soczewek nie rozwiązuje problemu nierównomiernych nacisków. Natomiast pierścień gumowy, który mógłby wydawać się odpowiedni ze względu na swoją elastyczność, nie zapewnia odpowiedniej sprężystości i stabilizacji, co może prowadzić do uszkodzeń soczewek i dyskomfortu podczas użytkowania. Niewłaściwe zrozumienie tych elementów oraz ich funkcji może prowadzić do istotnych błędów w praktyce optycznej, które z kolei mają wpływ na jakość i bezpieczeństwo okularów. Kluczowe jest, aby znane były podstawowe różnice między tymi typami pierścieni oraz ich wpływ na trwałość i komfort noszenia okularów.

Pytanie 25

Przedstawiony na rysunku okular mikroskopowy, to okular typu

Okulary Ramsdena, Kellnera i kompensacyjne mają różne konstrukcje oraz właściwości optyczne, które wpływają na jakość obrazu, co może prowadzić do mylnych interpretacji ich funkcji. Okular Ramsdena składa się z dwóch soczewek, jednak ich rozmieszczenie oraz właściwości optyczne sprawiają, że generują one więcej aberracji, co wpływa na jakość obrazu. Mogą być stosowane w prostych mikroskopach, ale ich zastosowanie w bardziej skomplikowanych układach ogranicza ich użyteczność. Okular Kellnera, również zbudowany z dwóch soczewek, jest bardziej zaawansowany, ale wciąż nie osiąga tej samej jakości obrazu, co Huygensa, ponieważ jego konstrukcja nie pozwala na minimalizację aberracji w takim stopniu. Z kolei okulary kompensacyjne, przeznaczone do korekcji błędów optycznych, wprowadzają dodatkowe elementy, które mogą skomplikować prostotę i efektywność konstrukcji Huygensa. Użytkownicy często mylnie utożsamiają różne typy okularów z ich uniwersalnym zastosowaniem, co prowadzi do wyboru niewłaściwego sprzętu zgodnie z wymaganiami eksperymentów czy obserwacji. Kluczowym błędem jest niepełne zrozumienie, jakie aberracje optyczne mogą wystąpić w zależności od konstrukcji okularu oraz jego zastosowania w praktyce, co potwierdzają normy jakościowe w optyce. Wiedza na temat tego, jak różne typy okularów wpływają na obraz, jest istotna dla każdego, kto pracuje z mikroskopem, ponieważ niewłaściwy wybór może znacząco obniżyć jakość obserwacji.

Pytanie 26

Liczba 32 w oznaczeniu 8 x 32, zapisanym na obudowie lornetki, określa średnicę

Wybór odpowiedzi dotyczących diafragmy aperturowej, okularu czy źrenicy wyjściowej wskazuje na pewne nieporozumienia odnośnie do budowy i działania lornetek. Diafragma aperturowa, choć istotna w kontekście regulacji ilości światła przechodzącego przez obiektyw, nie jest związana z oznaczeniem 8 x 32. Jej rola polega na kontrolowaniu jasności obrazu, ale nie odnosi się bezpośrednio do średnicy obiektywu. Okular, z kolei, to część lornetki, przez którą patrzymy, odpowiedzialna za powiększenie i pole widzenia. Zmiana parametrów okularu nie wpływa na średnicę obiektywu, co często mylone jest przez użytkowników. Źrenica wyjściowa to pojęcie odnoszące się do światła, które opuszcza lornetkę i jest obliczana jako średnica obiektywu podzielona przez powiększenie. W przypadku lornetki 8 x 32 źrenica wyjściowa wynosi 4 mm, co jest parametrem użytecznym w ocenie komfortu obserwacji w różnych warunkach oświetleniowych, ale nie ma związku z samą średnicą obiektywu, która pozostaje 32 mm. W związku z tym, wybór niepoprawnych odpowiedzi wynika z mylnych interpretacji terminów technicznych oraz z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych elementów lornetki.

Pytanie 27

Na zamieszczonym schemacie elektrycznym, fotorezystor oznaczono cyfrą

Fotorezystor, oznaczony na schemacie cyfrą 1, to element elektroniczny, którego rezystancja zmienia się w zależności od natężenia oświetlenia. Jego działanie opiera się na zjawisku fotoprzewodnictwa, co oznacza, że w miarę wzrostu oświetlenia, jego opór maleje, umożliwiając przepływ większego prądu. Fotorezystory są powszechnie stosowane w różnych aplikacjach, takich jak czujniki światła, automatyczne regulacje jasności w lampach oraz w systemach alarmowych. W branży elektronicznej standardem jest wykorzystywanie fotorezystorów w układach, gdzie wymagane jest dostosowanie oświetlenia do warunków otoczenia, co ma kluczowe znaczenie w projektowaniu systemów inteligentnych domów. Dobrze zaprojektowany układ z fotorezystorem może znacznie zwiększyć efektywność energetyczną i komfort użytkowania. Ważne jest, aby przy projektowaniu obwodów z wykorzystaniem fotorezystorów uwzględniać odpowiednie wartości rezystancji oraz ich wpływ na działanie całego systemu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi.

Pytanie 28

Przedstawioną końcówkę należy zastosować do wkrętów typu

Odpowiedź "Torx" jest prawidłowa, ponieważ końcówka przedstawiona na zdjęciu charakteryzuje się sześcioramiennym kształtem, który jest typowy dla wkrętów Torx. Końcówki Torx są powszechnie stosowane w przemyśle motoryzacyjnym oraz elektronice, gdzie wymagana jest wysoka precyzja i wytrzymałość. Ich konstrukcja z wklęsłymi krawędziami pozwala na lepsze dopasowanie do gniazda wkręta, co znacząco zmniejsza ryzyko uszkodzenia zarówno narzędzia, jak i materiału, w który jest wkręcany element. Dodatkowo, wkręty Torx oferują większy moment obrotowy w porównaniu do standardowych wkrętów krzyżowych, co sprawia, że są one preferowane w aplikacjach wymagających dużej siły dokręcania. Zastosowanie końcówek Torx jest zgodne z dobrą praktyką, gdyż ich wykorzystanie poprawia efektywność pracy oraz zmniejsza ryzyko uszkodzeń, co przekłada się na dłuższą żywotność zarówno narzędzi, jak i łączonych elementów.

Pytanie 29

Na przedstawionym rysunku soczewki oznaczenie // 0,02 A określa

Wybór odpowiedzi związanej z walcowością, symetrią czy prostopadłością wynika z nieporozumienia dotyczącego definicji i zastosowania tolerancji geometrycznych. Walcowość odnosi się do kształtu cylindrycznego elementu i polega na tym, że wszystkie jego przekroje poprzeczne wzdłuż osi muszą być okrągłe i równoległe do tej osi. W tym kontekście, oznaczenie dotyczące równoległości nie ma zastosowania, gdyż walcowość nie mierzy różnic w odległościach pomiędzy powierzchniami, a jedynie ich kształt. Podobnie, symetria dotyczy równomiernego rozkładu cech wzdłuż osi, a nie różnic między powierzchniami. Oznaczenie wskazuje na precyzyjne parametry, które muszą zostać spełnione, a nie na ogólną symetrię obiektu. Prostopadłość z kolei odnosi się do kątów między powierzchniami, gdzie jedna powinna tworzyć kąt prosty z drugą. Błędne zrozumienie tych terminów może prowadzić do poważnych pomyłek w projektowaniu oraz wytwarzaniu elementów, co w konsekwencji wpływa na jakość finalnych produktów. Uznawanie równoległości za walcowość, prostopadłość czy symetrię wskazuje na brak znajomości podstawowych zasad tolerancji geometrycznych, co jest kluczowe w nowoczesnym inżynierii i produkcji.

Pytanie 30

Powiększenie lupy o ogniskowej leżącej w odległości 20 mm wynosi

Wybór błędnych wartości powiększenia lupy może być wynikiem nieporozumień dotyczących zasad działania optyki oraz obliczania powiększeń. Odpowiedzi 2,5x, 10x i 5x są fundamentem błędnych koncepcji, które nie uwzględniają kluczowej zasady dotyczącej ogniskowej lupy. W przypadku ogniskowej 20 mm, jak wspomniano wcześniej, odpowiednie obliczenia jasno wskazują na wynik 12,5x, przy założeniu, że w badaniach optycznych ogniskowa wpływa bezpośrednio na zdolność powiększania obrazu. Niektóre z błędnych odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego stosowania wzoru lub popełnienia pomyłki przy jego przeliczeniu. Na przykład, 10x mogłoby wynikać z błędnego założenia, iż powiększenie jest proporcjonalne do wartości ogniskowej, co jest w istocie sprzeczne z rzeczywistością. Podobnie, 5x i 2,5x mogą być wynikiem zbyt uproszczonych obliczeń czy też ignorowania zasad optyki, które mówią o tym, że powiększenie jest odwrotnie proporcjonalne do ogniskowej. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, zaleca się dokładne zapoznanie się z formularzami i wzorami stosowanymi w optyce, a także przeprowadzanie praktycznych doświadczeń, które pozwolą na lepsze zrozumienie zależności między ogniskową a powiększeniem. Tylko w ten sposób można osiągnąć pełne zrozumienie zasad działania lup i innych narzędzi optycznych.

Pytanie 31

Do pomiarów porównawczych wymiarów zewnętrznych <u><strong>nie stosuje się</strong></u>

Wybór czujnika zegarowego, transametru lub optimetru do pomiarów porównawczych wymiarów zewnętrznych wynika z ich specyficznych funkcji i zastosowań w praktyce inżynierskiej. Czujnik zegarowy, dzięki swojej wysokiej dokładności i możliwości pomiarów różnicowych, jest powszechnie używany w precyzyjnych pomiarach mechanicznych. Pozwala na szybkie i efektywne wykrywanie odchyleń wymiarów, co jest niezbędne w branżach zajmujących się obróbką metali. Transametr z kolei jest narzędziem, które łączy w sobie funkcje pomiarowe oraz analizujące, umożliwiając uzyskanie szerokiego zakresu danych dotyczących wymiarów oraz kształtów obiektów. Optymetr jest dedykowanym urządzeniem do pomiarów długości, w tym długości wewnętrznych i zewnętrznych, co czyni go nieocenionym w procesach kontroli jakości. Dlatego błędne jest myślenie, że mikroskop warsztatowy, który jest skupi się na analizie detali w mikroskali, może być użyty w kontekście pomiarów porównawczych. Takie podejście może prowadzić do nieprecyzyjnych wyników oraz kosztownych błędów w procesach produkcyjnych, co w dłuższej perspektywie może wpływać na jakość finalnych produktów. Zrozumienie specyfiki narzędzi pomiarowych i ich prawidłowego zastosowania jest kluczowe, aby unikać takich nieporozumień.

Pytanie 32

Podczas cięcia bloków i tafli szkła optycznego piłą diamentową, do kontroli wymiarów liniowych należy zastosować

Suwmiarka to narzędzie pomiarowe, które umożliwia precyzyjne kontrolowanie wymiarów liniowych, co jest kluczowe podczas cięcia szkła optycznego. Dzięki swojej konstrukcji, suwmiarka może mierzyć zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne wymiary, a także głębokość otworów, co czyni ją niezwykle wszechstronnym narzędziem w pracach stolarskich i szklarskich. W przypadku szkła optycznego, gdzie dokładność pomiarów jest niezbędna do zapewnienia wysokiej jakości finalnego produktu, stosowanie suwmiarki pozwala na minimalizację błędów. Przykładowo, podczas cięcia tafli szkła na określony wymiar, suwmiarka pozwala na sprawdzenie szerokości i długości z dokładnością do 0,02 mm. Zgodnie z normami branżowymi, precyzyjne pomiary są kluczowe do zapewnienia, że elementy będą idealnie pasować do siebie w zastosowaniach optycznych, takich jak produkcja soczewek czy pryzmatów, gdzie jakiekolwiek odchylenia mogą prowadzić do degradacji jakości obrazu.

Pytanie 33

Zmontowane obiektywy mikroskopowe należy kontrolować przez obserwację obrazu szczeliny lub jednorodnego pola za pomocą mikroskopu

Mikroskopy polaryzacyjno-interferencyjne są kluczowymi narzędziami w analizie obiektów optycznych, pozwalającymi na szczegółowe badanie struktury i właściwości materiałów. W przypadku zmontowanych obiektywów mikroskopowych, kontrola ich jakości przez obserwację obrazu szczeliny lub jednorodnego pola umożliwia wykrywanie ewentualnych defektów, takich jak nierównomierności w indeksie refrakcji czy nieprawidłowości w orientacji kryształów. W praktyce, zastosowanie mikroskopii polaryzacyjnej w laboratoriach materiałowych pozwala na identyfikację materiałów, badanie ich struktury krystalicznej oraz analizę procesów dezintegracji. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne kalibracje sprzętu oraz stosowanie certyfikowanych próbek odniesienia, co zapewnia wiarygodność wyników. Standardy ISO dotyczące mikroskopii dostarczają wytycznych, które pomagają w utrzymaniu wysokich standardów jakościowych podczas przeprowadzania takich analiz.

Pytanie 34

Przedstawiony obraz prążków interferencyjnych sprawdzanej powierzchni cylindrycznej określa odchyłkę promienia równą

Odpowiedź N = 3 jest prawidłowa z uwagi na analizę prążków interferencyjnych, które ukazują zmiany fazy światła odbitego od powierzchni cylindrycznej. W przypadku, gdy na obrazie zaobserwowane są trzy wyraźne prążki, oznacza to, że zachodzą trzy pełne zmiany fazy, co bezpośrednio odnosi się do odchyłki promienia. W praktyce, techniki optyczne takie jak interferometria są często wykorzystywane do precyzyjnego pomiaru odchyleń w materiałach, co znajduje zastosowanie w inżynierii i metrologii. Odpowiednia interpretacja prążków interferencyjnych jest kluczowa dla oceny jakości wykonania elementów cylindrycznych oraz ich zgodności z wymaganiami projektowymi. W branży często stosuje się standardy, takie jak ISO 13485, które podkreślają znaczenie dokładnych pomiarów w inżynierii medycznej. Wiedza na temat interpretacji prążków interferencyjnych jest niezbędna dla inżynierów, którzy zajmują się projektowaniem precyzyjnych komponentów optycznych.

Pytanie 35

Na rysunku przedstawiono mocowanie płytki światłodzielącej do korpusu za pomocą

Prawidłowa odpowiedź to wkręty, ponieważ mocowanie płytki światłodzielącej do korpusu za ich pomocą jest powszechnie stosowaną metodą w różnych aplikacjach inżynieryjnych. Wkręty zapewniają solidne i trwałe połączenie, co jest kluczowe w zastosowaniach, gdzie stabilność komponentów ma kluczowe znaczenie. W porównaniu do innych metod, jak klejenie czy nitowanie, wkręty umożliwiają łatwiejszą demontaż i ponowną montaż, co jest istotne w serwisowaniu urządzeń. Standardy branżowe, takie jak ISO 898-1, określają właściwości mechaniczne wkrętów, co pozwala na ich odpowiedni dobór do konkretnych aplikacji. Dobre praktyki zalecają przeprowadzanie analizy wytrzymałościowej połączeń w celu zapewnienia ich niezawodności. W przypadku zastosowań z płytkami światłodzielącymi, wkręty są również niezbędne w kontekście zminimalizowania ryzyka uszkodzenia elementów optycznych poprzez stosowanie odpowiednich momentów dokręcania.

Pytanie 36

Przebieg promieni w elemencie optycznym zgodnie z przedstawionym schematem wykorzystuje się w

Odpowiedź dotycząca aparatów fotograficznych jest poprawna, ponieważ schemat przedstawia sposób, w jaki promienie świetlne przechodzą przez obiektyw, co jest kluczowe dla rejestrowania ostrego obrazu. Obiektywy aparatów fotograficznych są zaprojektowane w taki sposób, aby efektywnie skupiać światło na matrycy lub filmie, co wymaga precyzyjnie ukształtowanych soczewek. W praktycznym zastosowaniu, różne typy obiektywów – od szerokokątnych po teleobiektywy – wykorzystywane są do uzyskiwania różnych efektów wizualnych. Dodatkowo, zasady optyki stosowane w fotografii, takie jak zasada dużej przysłony, wpływają na głębię ostrości oraz możliwość uchwycenia detali w różnych warunkach oświetleniowych. Przykładem zastosowania tych zasad mogą być techniki fotografii portretowej, gdzie odpowiednie ustawienie obiektywu umożliwia uzyskanie pięknego rozmycia tła, skupiając uwagę na modelu. Współczesne aparaty często wykorzystują zaawansowane systemy AF (autofokus), które dostosowują się do rozkładu światła i kontrastu, co jeszcze bardziej podkreśla znaczenie prawidłowego przebiegu promieni w obiektywach.

Pytanie 37

Do sklejania bardzo dokładnych elementów optycznych wymagających braku naprężeń najlepiej jest użyć

Miękki balsam jodłowy jest idealnym materiałem do sklejania precyzyjnych elementów optycznych, ponieważ charakteryzuje się niskim modułem sprężystości, co minimalizuje ryzyko wprowadzenia naprężeń w sklejanych elementach. Dzięki swojej elastyczności, ten materiał potrafi dostosować się do niewielkich ruchów i odkształceń, które mogą wystąpić podczas eksploatacji. Przykładowo, w optyce precyzyjnej, gdzie wymagana jest maksymalna przezroczystość i brak zniekształceń, miękki balsam jodłowy zapewnia nie tylko doskonałe połączenie, ale także nie wpływa negatywnie na parametry optyczne sklejanych elementów. W branży optycznej, stosowanie tego materiału jest zgodne z najlepszymi praktykami, ponieważ eliminuje ryzyko powstawania mikropęknięć, które mogą negatywnie wpłynąć na jakość obrazu. Dodatkowo, miękki balsam jodłowy ma dobrą odporność na działanie różnych substancji chemicznych, co jest istotne w kontekście długotrwałego użytkowania produktów optycznych.

Pytanie 38

Do wstępnego szlifowania szkła należy zastosować ścierniwo o wielkości ziarna

Wstępne szlifowanie szkła jest kluczowym procesem, który ma na celu usunięcie dużych niedoskonałości i przygotowanie materiału do dalszej obróbki. Zastosowanie ścierniwa o wielkości ziarna 180,0÷150,0 μm jest standardem w tej fazie, ponieważ zapewnia efektywne usuwanie materiału przy jednoczesnym minimalizowaniu ryzyka powstawania nowych uszkodzeń na powierzchni. Przykłady zastosowania obejmują procesy takie jak szlifowanie krawędzi szyby lub przygotowywanie powierzchni do laminowania, gdzie ważne jest, aby materiał był równy i gładki. Odpowiednie dobranie wielkości ziarna ma kluczowe znaczenie dla jakości końcowego produktu, a także dla wydajności operacyjnej. W branży szklarskiej przyjęto, że szlifowanie z użyciem ziaren o takiej wielkości umożliwia uzyskanie optymalnych rezultatów, zgodnych z normami jakości ISO 9001, co potwierdza efektywność tego rozwiązania w praktyce.

Pytanie 39

Lupa do pomiaru faz w soczewkach, przedstawiona jest na rysunku oznaczonym literą

Odpowiedź B jest poprawna, ponieważ przedstawia lupę fazową, która jest kluczowym narzędziem w optyce, wykorzystywanym do precyzyjnego pomiaru faz światła przechodzącego przez soczewki. Lupa fazowa działa na zasadzie analizy interferencji fal świetlnych, co umożliwia ocenę jakości soczewek oraz ich właściwości optycznych. W praktyce, urządzenie to jest niezbędne w laboratoriach optycznych oraz w produkcji soczewek, gdzie znaczenie ma dokładność pomiarów do oceny aberracji optycznych czy też do testowania soczewek przed ich zastosowaniem w aparatach optycznych. Dzięki standardom branżowym, takim jak ISO 10110, które określają wymagania dotyczące jakości optyki, wykorzystanie lupy fazowej staje się niezbędne do zapewnienia wysokiej jakości produktów optycznych. Przykładowo, w przypadku produkcji okularów korekcyjnych, precyzyjne pomiary faz są konieczne do zoptymalizowania widzenia pacjenta, co pokazuje, jak istotne jest prawidłowe korzystanie z tego narzędzia w praktyce optycznej.

Pytanie 40

Który z wymienionych materiałów stosuje się do mocowania pryzmatów w oprawach?

Stal jest materiałem, który charakteryzuje się wysoką wytrzymałością, plastycznością oraz odpornością na działanie sił mechanicznych, co czyni ją idealnym wyborem do mocowania pryzmatów w oprawach. Dzięki swoim właściwościom, stal pozwala na uzyskanie stabilnych połączeń, które są niezbędne w precyzyjnych zastosowaniach optycznych. W praktyce, stalowe mocowania pryzmatów są powszechnie stosowane w lornetkach, teleskopach i innych instrumentach optycznych, gdzie kluczowe jest zachowanie precyzji ustawienia. W branży optycznej często korzysta się z różnych stopów stali, które mogą być dostosowane do specyficznych wymagań konstrukcyjnych, takich jak odporność na korozję czy zwiększona twardość. Zastosowanie stali w mocowaniach opartych na pryzmatach jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi, które zalecają stosowanie materiałów o wysokiej wytrzymałości i stabilności, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń oraz zapewnić długotrwałe użytkowanie sprzętu optycznego.

Rozpocznij nowy egzamin Powrót do strony głównej