Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 11:32
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:40

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Powyżej przedstawiono fragment pliku konfiguracyjnego usługi serwerowej w systemie Linux. Jest to usługa

authoritative;
ddns-update-style ad-hoc;
subnet 192.168.1.0 netmask 255.255.255.0 {
    range 192.168.1.2 192.168.1.100;
    option domain-name "egzamin.edu.pl";
    option netbios-name-servers 192.168.1.1;
    option domain-name-servers 194.204.159.1, 194.204.152.34;
    default-lease-time 90000;
    option routers 192.168.1.1;
    option subnet-mask 255.255.255.0;
    option broadcast-address 192.168.1.255;
}

A. DHCP

B. SSH2

C. TFTP

D. DDNS

Odpowiedź DHCP jest poprawna, ponieważ fragment pliku konfiguracyjnego pokazuje kluczowe opcje typowe dla usługi Dynamic Host Configuration Protocol. DHCP jest protokołem sieciowym, który automatycznie przypisuje adresy IP oraz inne parametry konfiguracyjne (takie jak maska podsieci czy adres bramy) urządzeniom w sieci, co znacznie upraszcza zarządzanie dużymi sieciami. W praktyce, w środowisku biurowym lub w dużych sieciach lokalnych, DHCP pozwala administratorom na efektywne zarządzanie adresacją IP. Dzięki zastosowaniu opcji takich jak zakres adresów (range) oraz czas dzierżawy (default-lease-time), serwer DHCP może dynamicznie przydzielać dostępne adresy IP w sposób, który minimalizuje ryzyko konfliktów oraz zapewnia optymalną wydajność sieci. Warto również zauważyć, że zgodnie z najlepszymi praktykami, serwer DHCP powinien być odpowiednio zabezpieczony, aby zapobiec nieautoryzowanemu dostępowi i atakom na sieć.

Pytanie 2

Przechwycone przez program Wireshark komunikaty, które zostały przedstawione na rysunku należą do protokołu

Queries

> www.cke.edu.pl: type A, class IN

Answers

> www.cke.edu.pl: type A, class IN, addr 194.54.27.143

A. HTTP

B. FTP

C. DHCP

D. DNS

Widzę, że wybrałeś odpowiedź 2, która dotyczy protokołu DNS. To jest całkiem niezła decyzja, bo to idealnie pasuje do tego, co analizowaliśmy. DNS, czyli System Nazw Domenowych, jest naprawdę ważny w internecie, bo pozwala nam na przekształcanie nazw domen w adresy IP. W tym przykładzie widzimy, jak zapytanie o adres A dla 'www.cke.edu.pl' wygląda i jak użytkownik stara się zdobyć adres IP. Odpowiedź, którą uzyskałeś, to '194.54.27.143', co pokazuje, że DNS działa poprawnie i przetwarza zapytanie. Zrozumienie, jak to wszystko działa, jest kluczowe dla osób zajmujących się sieciami, programowaniem i IT, bo pomaga rozwiązywać problemy z dostępem do stron i konfigurować odpowiednie rekordy w DNS. Bez tego wszystko mogłoby się zakorkować i strony nie działałyby tak, jak powinny.

Pytanie 3

Administrator Active Directory w domenie firma.local zamierza ustanowić mobilny profil dla wszystkich użytkowników. Powinien on być przechowywany na serwerze serwer1, w katalogu pliki, który jest udostępniony w sieci jako dane$. Który z parametrów w ustawieniach profilu użytkownika spełnia te wymagania?

A. \firma.local\dane\%username%

B. \firma.local\pliki\%username%

C. \serwer1\dane$\%username%

D. \serwer1\pliki\%username%

Właściwa odpowiedź to \serwer1\dane$\%username%, ponieważ spełnia wszystkie wymagania dotyczące lokalizacji profilu mobilnego. Użytkownicy Active Directory mogą korzystać z profili mobilnych, które definiują, gdzie ich ustawienia i dane są przechowywane. W tym przypadku, profil jest przechowywany na zdalnym serwerze, co jest zgodne z praktykami zarządzania danymi w organizacjach, które korzystają z rozwiązań zdalnych i chmurowych. Użycie symbolu dolara w nazwie folderu (dane$) wskazuje, że jest to folder ukryty, co jest powszechną praktyką w celu zwiększenia bezpieczeństwa danych. Dodatkowo, wykorzystanie zmiennej %username% pozwala na dynamiczne generowanie ścieżki folderu specyficznej dla każdego użytkownika, co ułatwia zarządzanie i organizację plików. Takie podejście jest zalecane w dokumentacji Microsoftu dotyczącej wdrażania profili użytkowników w Active Directory, co czyni tę odpowiedź najlepszym wyborem.

Pytanie 4

W biurze rachunkowym potrzebne jest skonfigurowanie punktu dostępu oraz przygotowanie i podłączenie do sieci bezprzewodowej trzech komputerów oraz drukarki z WiFi. Koszt usługi konfiguracji poszczególnych elementów sieci wynosi 50 zł za każdy komputer, 50 zł za drukarkę i 100 zł za punkt dostępu. Jaki będzie całkowity wydatek związany z tymi pracami serwisowymi?

A. 100 zł

B. 200 zł

C. 300 zł

D. 250 zł

Cały koszt serwisu wynosi 300 zł. To wynik dodania kosztów za konfigurację trzech komputerów, drukarki i punktu dostępu. Koszt skonfigurowania jednego komputera to 50 zł, więc jeśli mamy trzy, to wychodzi 150 zł (50 zł razy 3). Do tego jeszcze 50 zł za drukarkę i 100 zł za punkt dostępu. Jak to zsumujesz, to dostaniesz 150 zł + 50 zł + 100 zł, co daje 300 zł. To jest ważne, bo pokazuje, jak kluczowe jest dobre planowanie budżetu w usługach IT. Z mojego doświadczenia, firmy często muszą uważnie oceniać koszty przy wprowadzaniu nowych technologii, bo inaczej mogą się zdziwić. Dlatego dobrze jest przeanalizować wszystko dokładnie przed startem projektu, żeby lepiej nią zarządzać i nie mieć niespodzianek z wydatkami w przyszłości.

Pytanie 5

Który z poniższych programów nie służy do zdalnego administrowania komputerami w sieci?

A. UltraVNC

B. Rdesktop

C. Virtualbox

D. Team Viewer

Wybór UltraVNC, TeamViewer lub Rdesktop jako programów do zdalnego zarządzania komputerami w sieci jest błędny, ponieważ każdy z tych programów ma na celu umożliwienie użytkownikom zdalnego dostępu do systemów operacyjnych na innych komputerach. UltraVNC to narzędzie oparte na protokole VNC, które umożliwia użytkownikom zdalne sterowanie komputerem poprzez graficzny interfejs użytkownika. Umożliwia to nie tylko zdalne zarządzanie, ale także wsparcie techniczne, sesje współpracy oraz dostęp do aplikacji i plików zdalnych, co jest niezwykle użyteczne w środowiskach korporacyjnych. TeamViewer oferuje z kolei podobne funkcjonalności, ale we wbudowanej aplikacji korzysta z szyfrowania end-to-end, co zwiększa bezpieczeństwo zdalnych sesji. Jest to ważny aspekt, szczególnie w kontekście przetwarzania wrażliwych danych. Rdesktop to klient zdalnego pulpitu dla systemów operacyjnych opartych na X Window, umożliwiający zdalny dostęp do komputerów z systemem Windows. Każdy z tych programów działa w oparciu o zasady zdalnego zarządzania, co czyni je niewłaściwymi odpowiedziami na postawione pytanie. Wybór tych rozwiązań do zdalnej administracji i wsparcia technicznego stał się standardem w wielu firmach, a ich zastosowanie jest szerokie, obejmując zarówno pomoc techniczną, jak i zdalne wsparcie dla pracowników. Typowe błędy myślowe prowadzące do takiej pomyłki mogą obejmować mylenie funkcji wirtualizacji z funkcjami zdalnego dostępu, co może skutkować nieporozumieniami w zakresie możliwości różnych programów.

Pytanie 6

Aby serwer DNS mógł poprawnie przekształcać nazwy domenowe na adresy IPv6, konieczne jest skonfigurowanie rekordu

A. A

B. CNAME

C. AAAA

D. MX

Wybór rekordu MX, CNAME czy A zamiast AAAA do odwzorowania nazw domen na adresy IPv6 to spora pomyłka. Rekord MX to przecież serwery pocztowe dla danej domeny, więc w ogóle się nie nadaje do adresów IP. Z kolei rekordy CNAME służą do aliasowania nazw, co też nie ma sensu w tym kontekście. Rekord A również nie jest pomocny, bo on działa tylko z IPv4. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, bo brak odpowiedniego rekordu AAAA w DNS sprawi, że użytkownicy z IPv6 nie będą mogli się połączyć z serwisem. To częsty błąd – myślenie, że wszystkie rekordy DNS mają takie same zastosowania. W rzeczywistości każdy typ rekordu ma swój cel, a korzystanie z nich na właściwy sposób to podstawa w administrowaniu siecią.

Pytanie 7

Jakie polecenie pozwala uzyskać informacje o bieżących połączeniach TCP oraz szczegóły dotyczące portów źródłowych i docelowych?

A. ipconfig

B. ping

C. netstat

D. lookup

Polecenie netstat (od Network Statistics) jest niezwykle przydatnym narzędziem w systemach operacyjnych, które pozwala na uzyskanie szczegółowych informacji o aktualnych połączeniach sieciowych, w tym o połączeniach TCP. Używając tego polecenia, możemy zobaczyć zarówno źródłowe, jak i docelowe porty, co jest kluczowe w analizie ruchu sieciowego oraz diagnozowaniu problemów z połączeniem. Przykładowo, administratorzy sieci mogą użyć netstat, aby sprawdzić, jakie aplikacje korzystają z określonych portów, co pozwala na identyfikację potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa. W praktyce, polecenie netstat -an wyświetli wszystkie aktywne połączenia oraz nasłuchujące porty, co jest standardową praktyką w zarządzaniu sieciami. Ponadto, netstat może być używany do monitorowania wszelkich nieautoryzowanych połączeń, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zabezpieczeń sieciowych, takich jak zarządzanie ryzykiem i ochrona przed atakami DDoS.

Pytanie 8

Na którym rysunku został przedstawiony panel krosowniczy?

A. B.

B. C.

C. A.

D. D.

Panel krosowniczy, przedstawiony na zdjęciu oznaczonym literą B, jest kluczowym elementem infrastruktury teleinformatycznej. Służy do organizacji i zarządzania połączeniami kablowymi w szafach serwerowych oraz rozdzielniach telekomunikacyjnych. Warto zauważyć, że panele te umożliwiają łatwe przemiany połączeń, co jest istotne w kontekście utrzymania i modyfikacji sieci. Typowy panel krosowniczy zawiera wiele portów, najczęściej RJ-45, które są standardem w sieciach Ethernet. Praktyczne zastosowanie paneli krosowniczych obejmuje nie tylko uporządkowanie kabli w sposób estetyczny, ale także poprawę efektywności zarządzania siecią, co jest zgodne z zaleceniami standardów ANSI/TIA-568 dotyczących okablowania strukturalnego. Dodatkowo, panel krosowniczy pozwala na szybką diagnostykę i serwisowanie, co znacznie przyspiesza czas reakcji w przypadku wystąpienia problemów. Właściwe użycie tych urządzeń jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności oraz wydajności systemów teleinformatycznych.

Pytanie 9

Podczas przetwarzania pakietu przez ruter jego czas życia TTL

A. ulega zwiększeniu

B. przyjmuje przypadkową wartość

C. ulega zmniejszeniu

D. pozostaje bez zmian

Czas życia pakietu (TTL - Time To Live) jest kluczowym parametrem w protokole IP, który decyduje o tym, jak długo pakiet może przebywać w sieci, zanim zostanie odrzucony. Każdy ruter, przez który przechodzi pakiet, zmniejsza wartość TTL o 1. Dzieje się tak, ponieważ TTL ma na celu zapobieganie nieskończonemu krążeniu pakietów w sieci, które mogą być spowodowane błędami w routingu. Przykładowo, jeśli pakiet ma początkową wartość TTL równą 64, to po przejściu przez 3 rutery, jego wartość TTL spadnie do 61. W praktyce, administratorzy sieci powinni być świadomi wartości TTL, ponieważ może to wpływać na wydajność sieci oraz na czas, w którym pakiety docierają do celu. Dobrą praktyką jest monitorowanie TTL w celu optymalizacji tras i diagnozowania problemów z łącznością. W standardach protokołu IP, zmniejszanie TTL jest istotne, ponieważ zapewnia, że pakiety nie będą krążyły w sieci bez końca, co może prowadzić do przeciążenia i degradacji jakości usług.

Pytanie 10

Wskaż, który z podanych adresów stanowi adres rozgłoszeniowy sieci?

A. 10.0.255.127/24

B. 10.0.255.127/22

C. 10.255.255.127/25

D. 10.0.255.127/23

Adres 10.255.255.127/25 jest adresem rozgłoszeniowym dla sieci, ponieważ w tej konkretnej masce podsieci (/25) ostatni adres w tej podsieci jest używany jako adres rozgłoszeniowy. Maska /25 oznacza, że pierwsze 25 bitów adresu jest używane do identyfikacji sieci, co pozostawia 7 bitów do identyfikacji hostów. W przypadku adresu 10.255.255.0/25, zakres adresów hostów wynosi od 10.255.255.1 do 10.255.255.126, a adres rozgłoszeniowy to 10.255.255.127. W praktyce adresy rozgłoszeniowe są kluczowe dla komunikacji w sieci, umożliwiając wysyłanie danych do wszystkich hostów w danej podsieci jednocześnie, co jest szczególnie przydatne w aplikacjach multicast i w sytuacjach, gdy chcemy przesłać informacje do wielu urządzeń. Rozumienie, jak obliczać adresy rozgłoszeniowe, jest istotne dla inżynierów sieciowych i administratorów IT, ponieważ pozwala na efektywne planowanie i zarządzanie zasobami sieciowymi zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, zgodnymi z normami IETF.

Pytanie 11

Aby funkcja rutingu mogła prawidłowo funkcjonować na serwerze, musi być on wyposażony

A. w szybszy procesor

B. w drugą kartę sieciową

C. w dodatkowy dysk twardy

D. w dodatkową pamięć RAM

Fajnie, że zauważyłeś, że żeby funkcja rutingu działała jak należy na serwerze, potrzebujesz drugiej karty sieciowej. Ta karta to taki kluczowy element, jeśli chodzi o komunikację z innymi urządzeniami w sieci. Kiedy masz dwie karty, zwiększasz przepustowość i redundancję, co jest mega ważne, gdy jedna z kart przestaje działać. W praktyce, to rozwiązanie działa świetnie w różnych konfiguracjach, na przykład przy równoważeniu obciążenia czy w systemach wysokiej dostępności. Może być tak, że jedna karta przejmuje funkcję drugiej, gdy ta pierwsza już nie chce działać. Dodatkowo, z dodatkową kartą da się skonfigurować różne sieci, co pomaga w separacji ruchu lokalnego oraz administracyjnego, a także wspiera wirtualizację, gdzie wirtualne maszyny korzystają z dedykowanych interfejsów. No i nie zapominaj, że według dobrych praktyk w IT, ważne jest, żeby serwer miał odpowiednie karty sieciowe – to klucz do bezproblemowego działania usług sieciowych.

Pytanie 12

Aby użytkownicy sieci lokalnej mogli przeglądać strony WWW przez protokoły HTTP i HTTPS, zapora sieciowa powinna pozwalać na ruch na portach

A. 90 i 443

B. 80 i 434

C. 90 i 434

D. 80 i 443

Odpowiedź 80 i 443 jest prawidłowa, ponieważ port 80 jest standardowym portem używanym do komunikacji w protokole HTTP, natomiast port 443 jest przeznaczony dla protokołu HTTPS, który zapewnia szyfrowanie danych przesyłanych w sieci. Umożliwiając przepuszczanie ruchu na tych portach, zapora sieciowa pozwala użytkownikom sieci lokalnej na bezpieczne przeglądanie stron internetowych. Przykładem może być środowisko biurowe, w którym pracownicy korzystają z przeglądarek internetowych do dostępu do zasobów online, takich jak platformy chmurowe czy portale informacyjne. W kontekście najlepszych praktyk, wiele organizacji stosuje zasady bezpieczeństwa, które obejmują zezwolenie na ruch tylko na tych portach, aby zminimalizować ryzyko ataków oraz nieautoryzowanego dostępu do sieci. Dodatkowo, stosowanie HTTPS na portach 443 jest zalecane przez organizacje takie jak Internet Engineering Task Force (IETF), co przyczynia się do lepszego zabezpieczenia danych użytkowników.

Pytanie 13

Atak mający na celu zablokowanie dostępu do usług dla uprawnionych użytkowników, co skutkuje zakłóceniem normalnego działania komputerów oraz komunikacji w sieci, to

A. Brute force

B. Denial of Service

C. Man-in-the-Middle

D. Ping sweeps

Atak typu Denial of Service (DoS) polega na uniemożliwieniu dostępu do usług i zasobów sieciowych dla legalnych użytkowników poprzez przeciążenie systemu, co prowadzi do jego awarii lub spowolnienia. Tego rodzaju atak może być realizowany na różne sposoby, na przykład poprzez wysyłanie ogromnej liczby żądań do serwera, co skutkuje jego zablokowaniem. W praktyce, ataki DoS są szczególnie niebezpieczne dla organizacji, które polegają na ciągłej dostępności swoich usług, takich jak bankowość internetowa, e-commerce czy usługi chmurowe. Aby chronić się przed takimi atakami, organizacje powinny stosować różnorodne strategie, takie jak filtry ruchu, mechanizmy wykrywania intruzów oraz odpowiednie konfiguracje zapór sieciowych. Dobrą praktyką jest także implementacja systemów przeciwdziałania atakom DDoS (Distributed Denial of Service), które są bardziej skomplikowane i wymagają współpracy wielu urządzeń. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 27001, podkreślają znaczenie zarządzania ryzykiem i wdrażania polityk bezpieczeństwa, aby zminimalizować skutki ataków DoS.

Pytanie 14

Które polecenie systemu Windows zostało zastosowane do sprawdzenia połączenia z serwerem DNS?

1	<1 ms	<1 ms	<1 ms	livebox.home [192.168.1.1]
2	44 ms	38 ms	33 ms	wro-bng1.tpnet.pl [80.50.118.234]
3	34 ms	39 ms	33 ms	wro-r2.tpnet.pl [80.50.119.233]
4	33 ms	33 ms	33 ms	212.244.172.106
5	33 ms	33 ms	32 ms	dns2.tpsa.pl [194.204.152.34]
Trace complete.

A. route

B. nslookup

C. tracert

D. ping

Polecenie 'tracert' jest narzędziem diagnostycznym w systemie Windows, które pozwala na śledzenie trasy, jaką pakiety danych przechodzą do określonego hosta. Użycie tego polecenia ma kluczowe znaczenie w analityce sieciowej, ponieważ umożliwia zidentyfikowanie opóźnień oraz potencjalnych problemów na trasie do serwera DNS. W wyniku działania 'tracert' uzyskujemy listę wszystkich przekaźników (routerów), przez które przechodzi nasz pakiet, co jest niezwykle przydatne w diagnozowaniu problemów z połączeniem. Na przykład, jeżeli widzimy, że pakiet zatrzymuje się na jednym z przekaźników, może to wskazywać na problem z siecią w danym miejscu. Ponadto, 'tracert' jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania siecią, ponieważ pozwala na wczesną identyfikację problemów i szybkie ich rozwiązanie, co jest zgodne z zasadami efektywnego zarządzania infrastrukturą IT. Warto również zaznaczyć, że 'tracert' działa na zasadzie wysyłania pakietów ICMP Echo Request, co pozwala na pomiar czasu przejazdu do każdego z przekaźników na trasie.

Pytanie 15

Który z dostępnych standardów szyfrowania najlepiej ochroni sieć bezprzewodową?

A. WPA-PSK(TKIP)

B. WEP 128

C. WEP 64

D. WPA2-PSK(AES)

WPA2-PSK(AES) to obecnie jeden z najbezpieczniejszych standardów szyfrowania dla sieci bezprzewodowych. Używa on algorytmu AES (Advanced Encryption Standard), który jest bardziej zaawansowany niż starsze metody, takie jak TKIP, używane w WPA-PSK. AES oferuje znacznie wyższy poziom bezpieczeństwa dzięki zastosowaniu silniejszego klucza szyfrowania oraz bardziej skomplikowanej architektury, co czyni go odpornym na wiele znanych ataków. Przykładem zastosowania WPA2-PSK(AES) może być konfiguracja domowej sieci Wi-Fi, gdzie użytkownicy mogą łatwo ustawić silne hasło, a także korzystać z bezpiecznego dostępu do internetu. Warto podkreślić, że zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, zaleca się regularną aktualizację haseł oraz monitorowanie urządzeń podłączonych do sieci, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Co więcej, wiele nowoczesnych urządzeń sieciowych wspiera WPA3, kolejny krok w ewolucji bezpieczeństwa sieci bezprzewodowych, oferujący jeszcze wyższy poziom ochrony.

Pytanie 16

W trakcie konfiguracji serwera DHCP administrator przypisał zbyt małą pulę adresów IP. Jakie mogą być skutki tej sytuacji w sieci lokalnej?

A. Każde urządzenie otrzyma dwa różne adresy IP

B. Nowe urządzenia nie otrzymają adresu IP i nie połączą się z siecią

C. Serwer DHCP automatycznie powiększy zakres adresów IP

D. Urządzenia będą otrzymywać adresy IPv6 zamiast IPv4

Jeśli serwer DHCP ma zbyt małą pulę adresów IP, nowe urządzenia próbujące dołączyć do sieci nie otrzymają wolnego adresu IP. W efekcie nie będą mogły poprawnie komunikować się w ramach tej sieci lokalnej, bo tylko urządzenia z przydzielonym ważnym adresem IP mogą korzystać z usług sieciowych. To bardzo powszechny problem w środowiskach firmowych, gdzie liczba urządzeń dynamicznie rośnie, a administrator zapomni powiększyć zakres. Z mojego doświadczenia wynika, że objawia się to np. błędami przy próbie połączenia Wi-Fi, komunikatami o braku adresu IP albo automatycznym ustawianiem przez urządzenie adresu z zakresu APIPA (169.254.x.x), co jest jasnym sygnałem, że DHCP nie przydzielił adresu. Standardy, takie jak RFC 2131, jasno określają, że serwer DHCP nie może przydzielić więcej adresów, niż jest dostępnych w puli. Dobrą praktyką jest monitorowanie liczby dzierżaw i odpowiednie planowanie zakresu adresów, tak aby zapewnić zapas na nowe urządzenia oraz rezerwować adresy dla ważnych zasobów sieciowych. W przypadku przekroczenia limitu pula wymaga powiększenia lub lepszego zarządzania adresacją (np. przez wydłużenie czasu dzierżawy lub segmentację sieci). To podstawa stabilnej pracy każdej sieci lokalnej, zarówno w małych biurach, jak i w dużych firmach.

Pytanie 17

Do zdalnego administrowania stacjami roboczymi nie używa się

A. pulpitu zdalnego

B. programu UltraVNC

C. programu Wireshark

D. programu TeamViewer

Program Wireshark to narzędzie służące do analizy ruchu sieciowego, a nie do zdalnego zarządzania stacjami roboczymi. Umożliwia on przechwytywanie i analizowanie pakietów danych przesyłanych w sieci, co jest kluczowe w diagnostyce problemów sieciowych oraz zabezpieczaniu infrastruktury IT. Wireshark pozwala na zrozumienie ruchu sieciowego, wykrywanie nieprawidłowości czy analizowanie wydajności, jednak jego funkcjonalność nie obejmuje zdalnego dostępu do komputerów. W praktyce, narzędzie to jest używane przez administratorów sieci, specjalistów ds. bezpieczeństwa oraz inżynierów do monitorowania i analizowania komunikacji w sieci. Przykładowo, przy użyciu Wireshark można zidentyfikować potencjalne ataki, sprawdzić, jakie dane są przesyłane między urządzeniami, a także analizować protokoły sieciowe. W kontekście dobrych praktyk, korzystanie z Wiresharka powinno odbywać się zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz przepisami prawa, szczególnie w odniesieniu do prywatności użytkowników.

Pytanie 18

Gdy użytkownik wprowadza w wierszu poleceń komendę ping www.onet.pl, wyświetla się następujący komunikat: Żądanie polecenia ping nie może odnaleźć hosta www.onet.pl. Proszę sprawdzić nazwę i spróbować ponownie. Natomiast wpisując w wierszu poleceń komendę ping 213.180.141.140 (adres IP dla serwera www.onet.pl), użytkownik otrzymuje odpowiedź z serwera. Jakie mogą być przyczyny takiego zjawiska?

A. Błędny adres IP serwera DNS

B. Niewłaściwie skonfigurowana brama domyślna

C. Błędnie skonfigurowana maska podsieci

D. Niewłaściwy adres IP hosta

Niepoprawny adres IP serwera DNS jest główną przyczyną problemu, który zaobserwował użytkownik. Kiedy użytkownik próbuje wykonać polecenie ping dla adresu URL, system operacyjny musi najpierw przetłumaczyć tę nazwę na odpowiedni adres IP przy użyciu serwera DNS. Jeśli adres IP serwera DNS jest błędny lub serwer DNS nie jest dostępny, system nie będzie w stanie zlokalizować hosta, co skutkuje komunikatem o błędzie. W praktyce, w przypadku problemów z DNS, zaleca się sprawdzenie konfiguracji DNS w ustawieniach sieciowych, a także przetestowanie innych serwerów DNS, takich jak Google DNS (8.8.8.8) lub Cloudflare DNS (1.1.1.1). Warto również pamiętać, że poprawna konfiguracja serwera DNS jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania wszelkich aplikacji internetowych i usług. Standardy sieciowe, takie jak RFC 1035, określają zasady dotyczące systemu DNS, a ich przestrzeganie jest niezbędne dla zapewnienia funkcjonalności i wydajności internetowych usług.

Pytanie 19

Jak nazywa się komunikacja w obie strony w sieci Ethernet?

A. Halfduplex

B. Fuli duplex

C. Duosimplex

D. Simplex

Odpowiedź "Fuli duplex" odnosi się do trybu transmisji, w którym dane mogą być przesyłane w obu kierunkach jednocześnie, co znacząco zwiększa efektywność komunikacji w sieci Ethernet. W przeciwieństwie do trybu half-duplex, gdzie dane mogą być przesyłane tylko w jednym kierunku w danym czasie, fuli duplex umożliwia pełne wykorzystanie dostępnej przepustowości łącza. Jest to szczególnie istotne w nowoczesnych sieciach komputerowych, gdzie szybkość i płynność przesyłania danych mają kluczowe znaczenie dla usług wymagających dużej ilości transferu, takich jak strumieniowe przesyłanie wideo czy telekonferencje. W praktyce, urządzenia sieciowe wspierające fuli duplex, takie jak przełączniki i routery, zapewniają lepszą wydajność i mniejsze opóźnienia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie projektowania sieci. Uznanie tego trybu jako standardowego w sieciach Ethernet przyczyniło się do rozwoju technologii, takich jak Ethernet 10G i wyższe, które wymagają efektywnej i szybkiej komunikacji.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Aby chronić sieć przed zewnętrznymi atakami, warto rozważyć nabycie

A. serwera proxy

B. skanera antywirusowego

C. przełącznika warstwy trzeciej

D. sprzętowej zapory sieciowej

Sprzętowa zapora sieciowa jest kluczowym elementem zabezpieczeń sieciowych, który pełni funkcję filtra, kontrolując ruch przychodzący i wychodzący w sieci. Działa na poziomie warstwy 3 modelu OSI, co pozwala jej na analizowanie pakietów i podejmowanie decyzji o ich dopuszczeniu lub odrzuceniu na podstawie zdefiniowanych reguł. W praktyce, implementacja sprzętowej zapory sieciowej może znacząco ograniczyć ryzyko ataków zewnętrznych, takich jak DDoS, dzięki funkcjom takim jak stateful inspection oraz deep packet inspection. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 27001, podkreślają istotność zabezpieczeń sieciowych dla integralności i dostępności systemów informatycznych. Przykładowo, w organizacjach, które przetwarzają wrażliwe dane, stosowanie sprzętowych zapór sieciowych jest praktyką rekomendowaną przez specjalistów ds. bezpieczeństwa IT, aby zapewnić zgodność z regulacjami ochrony danych, takimi jak RODO. Ponadto, sprzętowe zapory sieciowe mogą być integrowane z innymi systemami zabezpieczeń, takimi jak systemy wykrywania włamań (IDS), co zwiększa ich efektywność.

Pytanie 22

Moduł SFP, który jest wymienny i zgodny z normami, odgrywa jaką rolę w urządzeniach sieciowych?

A. zasilania rezerwowego

B. interfejsu do diagnostyki

C. konwertera mediów

D. dodatkowej pamięci operacyjnej

Moduł SFP (Small Form-factor Pluggable) to coś, co naprawdę ułatwia życie w sieciach. Jego główną rolą jest przełączanie sygnałów z jednego medium na inne, co sprawia, że jest niby takim konwerterem. Dzięki SFP sieci mogą być bardziej elastyczne, bo można je dopasować do różnych kabli i technologii, jak światłowody czy kable miedziane. Na przykład, jeśli trzeba połączyć urządzenia na sporej odległości, można użyć modułu SFP, który działa ze światłowodami. To daje większą przepustowość i lepsze sygnały niż w przypadku miedzi. Co ciekawe, te moduły są zgodne z różnymi standardami, takimi jak SFF-8431 czy SFF-8432. To sprawia, że są kompatybilne z różnymi urządzeniami w sieci. Dzięki temu administratorzy sieci mogą szybko dostosowywać infrastrukturę do potrzeb, a jak coś się popsuje, to wymiana modułów jest szybka i prosta. To wszystko wpływa na lepszą dostępność i elastyczność sieci.

Pytanie 23

Który z podanych adresów IP można uznać za prywatny?

A. 172.132.24.15

B. 8.8.8.8

C. 10.34.100.254

D. 191.168.0.1

Adres IP 10.34.100.254 jest adresem prywatnym, co oznacza, że jest przeznaczony do użytku wewnętrznego w sieciach lokalnych i nie jest routowany w Internecie. Adresy prywatne w sieciach komputerowych są zdefiniowane przez standard RFC 1918, który określa zakresy adresów, które mogą być używane w sieciach lokalnych. W przypadku IPv4, zakresy te obejmują: 10.0.0.0 do 10.255.255.255, 172.16.0.0 do 172.31.255.255 oraz 192.168.0.0 do 192.168.255.255. Adresy te są niezwykle ważne w kontekście tworzenia sieci domowych oraz korporacyjnych, ponieważ pozwalają na oszczędność publicznych adresów IP, które są ograniczonym zasobem. Przykładem zastosowania adresu prywatnego może być lokalna sieć w biurze, gdzie wiele komputerów korzysta z adresów w zakresie 192.168.x.x, a ich połączenie z Internetem odbywa się przez jeden publiczny adres IP dzięki technologii NAT (Network Address Translation).

Pytanie 24

Która forma licencjonowania nie pozwala na korzystanie z programu bez opłat?

A. GNU GPL

B. freeware

C. MOLP

D. adware

MOLP, czyli Model Licencjonowania Oprogramowania, to struktura, która umożliwia organizacjom uzyskanie licencji na oprogramowanie w sposób, który jest dostosowany do ich potrzeb. W przeciwieństwie do innych modeli, takich jak freeware czy GNU GPL, MOLP zazwyczaj wiąże się z opłatami, co oznacza, że korzystanie z oprogramowania nie jest bezpłatne. Przykładem zastosowania MOLP jest sytuacja, gdy firma potrzebuje dostępu do oprogramowania dla wielu użytkowników. W takim przypadku, zamiast kupować indywidualne licencje, organizacja może nabyć licencję MOLP, co często prowadzi do oszczędności kosztów. Dobre praktyki w zakresie licencjonowania oprogramowania sugerują, aby organizacje dokładnie analizowały swoje potrzeby i wybierały model licencjonowania, który najlepiej odpowiada ich wymaganiom, a MOLP jest często korzystnym rozwiązaniem dla przedsiębiorstw z wieloma pracownikami.

Pytanie 25

Narzędzie iptables w systemie Linux jest używane do

A. ustawienia karty sieciowej

B. ustawienia serwera pocztowego

C. ustawienia zdalnego dostępu do serwera

D. ustawienia zapory sieciowej

Iptables to potężne narzędzie w systemie Linux, które odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu zaporą sieciową. Umożliwia użytkownikom definiowanie reguł dotyczących ruchu sieciowego, co pozwala na kontrolowanie, które pakiety danych mogą przechodzić przez system. Dzięki iptables administratorzy mogą filtrować ruch, blokować podejrzane źródła oraz zapewniać bezpieczeństwo usług działających na serwerze. Przykładem zastosowania iptables jest konfiguracja reguł, które blokują dostęp do serwera z określonych adresów IP, co jest istotne w przypadku ochrony przed atakami DDoS. Warto także wspomnieć o dobrych praktykach, takich jak regularne przeglądanie i aktualizowanie reguł firewall, a także monitorowanie logów związanych z iptables, co pozwala na szybkie wykrywanie i reagowanie na potencjalne zagrożenia. Do właściwego zarządzania zaporą sieciową, iptables jest zgodne z normami bezpieczeństwa, które wymagają, aby systemy operacyjne miały mechanizmy zapobiegające nieautoryzowanemu dostępowi.

Pytanie 26

W zasadach grup włączono i skonfigurowano opcję "Ustaw ścieżkę profilu mobilnego dla wszystkich użytkowników logujących się do tego komputera":

\\serwer\profile\%username%

W którym folderze serwera będzie się znajdował profil mobilny użytkownika jkowal?

A. \profile\jkowal

B. \profile\serwer\username

C. \profile\username

D. \profile\username\jkowal

Odpowiedź \profile\jkowal jest poprawna, ponieważ ścieżka do profilu mobilnego użytkownika w systemach operacyjnych jest konstruowana na podstawie nazwy użytkownika. W praktyce, podczas konfigurowania profili mobilnych, system dodaje nazwę użytkownika do podstawowej ścieżki folderu profilu, co w tym przypadku daje \profile\jkowal. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu kontami użytkowników w sieciach komputerowych. Użycie profili mobilnych pozwala na synchronizację ustawień i plików użytkownika między różnymi komputerami, co jest niezwykle przydatne w środowisku zdalnym i biurowym. Dzięki temu użytkownicy mogą uzyskać dostęp do swoich danych niezależnie od miejsca pracy, co zwiększa efektywność i elastyczność pracy. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla administratorów systemów, którzy muszą zapewnić, że użytkownicy mają dostęp do swoich zasobów w sposób bezpieczny i efektywny.

Pytanie 27

Komputer ma problem z komunikacją z komputerem w innej sieci. Która z przedstawionych zmian ustawiania w konfiguracji karty sieciowej rozwiąże problem?

A. Zmiana maski na 255.255.255.0

B. Zmiana adresu serwera DNS na 10.0.0.2

C. Zmiana maski na 255.0.0.0

D. Zmiana adresu bramy na 10.1.0.2

Zmiana maski podsieci na 255.0.0.0 to rzeczywiście ważny krok w rozwiązaniu problemu komunikacji między komputerami w różnych sieciach. Dzięki tej masce możemy mieć dostęp do ponad 16 milionów adresów IP, co otwiera drzwi do komunikacji z wieloma innymi sieciami. W praktyce, jeżeli komputer w jednej sieci chce się połączyć z komputerem w drugiej, to ta maska to ułatwia, bo określa, które bity adresu IP są używane do identyfikacji sieci, a które do identyfikacji hosta. Zmiana maski na 255.0.0.0 jest zgodna z tym, co się często stosuje w dużych firmach, gdzie trzeba być elastycznym w kwestii adresacji. Wiem, że w takich sytuacjach dobrze jest trzymać się standardów, jak na przykład RFC 1918, które pokazują, jakie maski powinno się używać w różnych scenariuszach. To wszystko jakoś uzasadnia tę decyzję oraz wskazuje na dobre praktyki w administracji sieciami.

Pytanie 28

W metodzie dostępu do medium CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) stacja, która planuje rozpocząć transmisję, nasłuchuje, czy w sieci występuje ruch, a następnie

A. wysyła prośbę o rozpoczęcie transmitowania

B. po zauważeniu ruchu w sieci czeka, aż medium stanie się wolne

C. oczekuje na żeton pozwalający na nadawanie

D. czeka na przydzielenie priorytetu transmisji przez koncentrator

Odpowiedź 'po wykryciu ruchu w sieci czeka aż nośnik będzie wolny' jest trafna. W przypadku CSMA/CD stacja przed tym, jak zacznie przesyłać dane, musi najpierw posłuchać, co się dzieje w sieci. Jeśli zauważy, że coś już nadaje, to nie wysyła swoich danych, tylko czeka, aż będzie wolno. Dzięki temu ograniczamy szansę na kolizje, które mogą wystąpić, gdy kilka stacji chce jednocześnie wysłać swoje dane. Jak już medium się zwolni, wtedy stacja może rozpocząć nadawanie. W praktyce takie metody jak CSMA/CD są mega ważne w sieciach Ethernet, bo pomagają w tym, żeby nie było kolizji, co z kolei wpływa na wydajność i stabilność komunikacji. Warto też pamiętać, że jak projektujemy sieci, to dobrze jest dodać mechanizmy do wykrywania kolizji i zarządzania pasmem, żeby jak najmniej danych się gubiło i usługi działały lepiej.

Pytanie 29

Jaką metodę należy zastosować, aby chronić dane przesyłane w sieci przed działaniem sniffera?

A. Zmiana hasła konta użytkownika

B. Szyfrowanie danych w sieci

C. Skanowanie za pomocą programu antywirusowego

D. Wykorzystanie antydialera

Szyfrowanie danych w sieci to kluczowy proces, który znacząco zwiększa bezpieczeństwo przesyłanych informacji. Sniffer to narzędzie służące do podsłuchiwania ruchu w sieci, co oznacza, że atakujący może przechwytywać dane takie jak hasła, numery kart kredytowych czy inne wrażliwe informacje. Szyfrowanie danych sprawia, że nawet jeśli te dane zostaną przechwycone, będą nieczytelne dla osób trzecich. Przykładem szyfrowania jest protokół HTTPS, który jest szeroko stosowany w Internecie do zabezpieczania komunikacji między przeglądarką a serwerem. Dzięki zastosowaniu szyfrowania, dane są kodowane za pomocą algorytmów takich jak AES czy RSA, co sprawia, że tylko uprawnione osoby z odpowiednim kluczem mogą je odczytać. Wdrożenie szyfrowania w transmitowanych danych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają zabezpieczanie wszystkich wrażliwych informacji w celu ochrony prywatności i integralności danych.

Pytanie 30

Aby uzyskać spis wszystkich dostępnych urządzeń w sieci lokalnej, należy użyć aplikacji typu

A. port scanner

B. spoofer

C. sniffer

D. IP scanner

Port scanner to narzędzie służące do skanowania otwartych portów na danym hoście, a nie do identyfikacji urządzeń w sieci. Choć skanowanie portów jest ważnym elementem analizy bezpieczeństwa, nie dostarcza informacji o wszystkich dostępnych urządzeniach w lokalnej sieci. Z kolei sniffer to program do przechwytywania i analizy ruchu sieciowego, który umożliwia monitorowanie pakietów przesyłanych w sieci, ale również nie identyfikuje urządzeń. Użycie sniffera wymaga zaawansowanej wiedzy z zakresu analizy ruchu sieciowego, a także może wiązać się z kwestiami prawnymi, jeśli jest używany bez zgody. Spoofer natomiast jest narzędziem do fałszowania adresów IP, co może być wykorzystywane w atakach na sieci, lecz nie ma zastosowania w kontekście identyfikacji urządzeń w sieci lokalnej. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie funkcji poszczególnych narzędzi oraz niewłaściwe zrozumienie ich zastosowań w kontekście zarządzania siecią. Użycie niewłaściwego narzędzia może prowadzić do nieefektywnego zarządzania oraz potencjalnych problemów z bezpieczeństwem.

Pytanie 31

Który z poniższych zapisów określa folder noszący nazwę dane, który jest udostępniony na dysku sieciowym urządzenia o nazwie serwer1?

A. C:\serwer1\dane

B. \serwer1\dane

C. \dane

D. C:\dane

Odpowiedź \serwer1\dane jest okej, bo pokazuje folder 'dane' na serwerze 'serwer1'. W Windowsie zwykle używamy formatu \nazwa_serwera\nazwa_folderu, żeby łatwo dostać się do plików w sieci. Można na przykład w Eksploratorze Windows wpisać tę ścieżkę, żeby zobaczyć, co jest w folderze 'dane'. To super, bo dzięki temu firmy mogą dobrze dzielić się plikami i zasobami. Fajnie też pamiętać o tym, żeby ustawiać odpowiednie uprawnienia, żeby nikt nie miał dostępu do danych, do których nie powinien mieć. Takie praktyki naprawdę pomagają w utrzymaniu porządku w firmach.

Pytanie 32

Na rysunku przedstawiono fragment pola 'Info' programu Wireshark. Którego protokołu dotyczy ten komunikat?

42 Who has 192.168.1.1? Tell 192.168.1.3
60 192.168.1.1 is at a0:ec:f9:a4:4e:01
42 Who has 192.168.1.1? Tell 192.168.1.3
60 192.168.1.1 is at a0:ec:f9:a4:4e:01

A. ARP

B. ICMP

C. DNS

D. DHCP

Odpowiedź ARP jest jak najbardziej trafna! W komunikacie, który widzisz, jest ten charakterystyczny zapis: "Who has 192.168.1.1? Tell 192.168.1.3". Protokół ARP, czyli Address Resolution Protocol, działa w drugiej warstwie modelu OSI i jest naprawdę istotny dla działania sieci lokalnych. Jego główne zadanie to przyporządkowanie adresów IP do adresów MAC, co pozwala urządzeniom w sieci na łatwą wymianę informacji. Przykład? Gdy komputer chce wysłać coś do innego, znając tylko jego adres IP, wysyła zapytanie ARP, żeby dowiedzieć się, jaki ma adres MAC. Co więcej, ARP jest szeroko stosowany, zarówno w różnych systemach operacyjnych, jak i w sprzęcie sieciowym. Dobrze jest poznać ten protokół, bo jego sprawność ma ogromne znaczenie dla funkcjonowania sieci. Z mojego doświadczenia, znajomość ARP jest kluczowa dla tych, którzy zajmują się administracją sieci, bo dzięki niej łatwiej rozwiązywać problemy z komunikacją i poprawiać wydajność sieci.

Pytanie 33

Jakie ograniczenie funkcjonalne występuje w wersji Standard systemu Windows Server 2019?

A. Wirtualizacja maksymalnie dla dwóch instancji

B. Obsługuje najwyżej dwa procesory

C. Brak interfejsu graficznego

D. Licencjonowanie na maksymalnie 50 urządzeń

Odpowiedź dotycząca wirtualizacji maksymalnie dla dwóch instancji w Windows Server 2019 w wersji Standard jest poprawna, ponieważ ta edycja systemu operacyjnego rzeczywiście ogranicza użytkownika do uruchamiania maksymalnie dwóch instancji systemu wirtualnego na maszynach wirtualnych. Przykładowo, jeśli przedsiębiorstwo decyduje się na wdrożenie środowiska testowego oraz produkcyjnego, to z użyciem edycji Standard ma możliwość stworzenia dwóch różnych instancji, co jest wystarczające dla mniejszych środowisk. Warto zaznaczyć, że w odróżnieniu od edycji Datacenter, która pozwala na nieograniczoną wirtualizację, edycja Standard została zaprojektowana z myślą o małych i średnich przedsiębiorstwach, które nie potrzebują rozbudowanej infrastruktury wirtualizacji. To ograniczenie skłania do przemyślenia architektury IT oraz planowania dalszego rozwoju, ponieważ w miarę rozwoju organizacji może być konieczne przeszkalanie na wyższą edycję. Zgodnie z najlepszymi praktykami, przedsiębiorstwa powinny ocenić swoje potrzeby w zakresie wirtualizacji przed podjęciem decyzji o wyborze wersji systemu.

Pytanie 34

Atak DDoS (ang. Distributed Denial of Service) na serwer spowoduje

A. zbieranie danych o atakowanej infrastrukturze sieciowej.

B. przeciążenie aplikacji dostarczającej określone informacje.

C. zatrzymywanie pakietów danych w sieci.

D. zmianę pakietów transmisyjnych w sieci.

Atak DDoS, czyli Zdalne Odrzucenie Usługi, polega na jednoczesnym obciążeniu serwera dużą ilością zapytań przesyłanych z różnych źródeł, co prowadzi do przeciążenia aplikacji serwującej określone dane. Taki atak ma na celu uniemożliwienie dostępności usługi dla legalnych użytkowników. Przykładem może być atak na serwis internetowy, gdzie atakujący wykorzystują sieć botnetów do wysyłania ogromnej liczby żądań HTTP. W rezultacie aplikacja serwisowa nie jest w stanie przetworzyć wszystkich zapytań, co prowadzi do spowolnienia lub całkowitym zablokowaniem dostępu. W praktyce organizacje powinny implementować mechanizmy ochrony przed atakami DDoS, takie jak systemy zapobiegania włamaniom (IPS), a także skalowalne architektury chmurowe, które mogą automatycznie dostosowywać zasoby w odpowiedzi na wzrost ruchu. Przestrzeganie dobrych praktyk, takich jak regularne testowanie odporności aplikacji oraz monitorowanie ruchu sieciowego, jest kluczowe w zapobieganiu skutkom ataków DDoS.

Pytanie 35

Adres IP serwera, na którym jest zainstalowana domena http://www.wp.pl to 212.77.98.9. Co jest przyczyną sytuacji przedstawionej na zrzucie ekranowym?

C:\>ping 212.77.98.9

 Pinging 212.77.98.9 with 32 bytes of data:
 Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=29ms TTL=60
 Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=29ms TTL=60
 Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=30ms TTL=60
 Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=29ms TTL=60

 Ping statistics for 212.77.98.9:
     Packets: Sent = 4, Received = 4, Lost = 0 (0% loss),
 Approximate round trip times in milli-seconds:
     Minimum = 29ms, Maximum = 30ms, Average = 29ms

 C:\>ping www.wp.pl
 Ping request could not find host www.wp.pl. Please check the name and try again.

A. Stacja robocza i domena www.wp.pl nie pracują w tej samej sieci.

B. Nie ma w sieci serwera o adresie IP 212.77.98.9.

C. Błędny adres serwera DNS lub brak połączenia z serwerem DNS.

D. Domena o nazwie www.wp.pl jest niedostępna w sieci.

Poprawna odpowiedź wskazuje, że problem z dostępem do domeny www.wp.pl może być spowodowany błędnym adresem serwera DNS lub brakiem połączenia z tym serwerem. Zrzut ekranowy pokazuje, że ping do adresu IP 212.77.98.9 zakończył się sukcesem, co oznacza, że serwer odpowiada na zapytania. Jednakże, gdy próbujemy pingować nazwę domeny www.wp.pl, otrzymujemy komunikat o błędzie. To sugeruje, że system nie może przetłumaczyć nazwy domeny na odpowiedni adres IP. W praktyce, taka sytuacja może wystąpić, gdy konfiguracja serwera DNS jest błędna lub gdy urządzenie nie ma dostępu do serwera DNS. W organizacjach wdraża się monitorowanie i diagnostykę DNS jako standardową praktykę, aby szybko identyfikować i rozwiązywać tego typu problemy. Użytkownicy powinni także być świadomi, że poprawne ustawienia DNS są kluczowe dla funkcjonowania wszelkich usług internetowych, w tym e-maila oraz stron www.

Pytanie 36

Jakie zakresy adresów IPv4 można zastosować jako adresy prywatne w lokalnej sieci?

A. 168.172.0.0 ÷ 168.172.255.255

B. 200.186.0.0 ÷ 200.186.255.255

C. 127.0.0.0 ÷ 127.255.255.255

D. 172.16.0.0 ÷ 172.31.255.255

Zakres adresów IPv4 od 172.16.0.0 do 172.31.255.255 to jeden z trzech zakresów adresów prywatnych, które zostały opisane w normie RFC 1918. Te adresy są używane w sieciach lokalnych, czyli takich jak LAN, i nie mogą być routowane w Internecie. Przykład? W firmach często tworzy się wewnętrzną sieć, gdzie wiele komputerów może korzystać z jednego adresu publicznego. Dzięki tym adresom prywatnym oszczędzamy adresy IP i zwiększamy bezpieczeństwo, bo urządzenia w sieci lokalnej nie są widoczne z Internetu. Kiedy sieć lokalna łączy się z Internetem, stosuje się NAT, czyli Network Address Translation, który zamienia te prywatne adresy na publiczne. Często w organizacjach wykorzystuje się serwery DHCP, które automatycznie przydzielają adresy IP z tego zakresu, co znacznie ułatwia zarządzanie siecią.

Pytanie 37

Termin hypervisor odnosi się do

A. oprogramowania kluczowego do zarządzania procesami wirtualizacji

B. głównego katalogu plików w systemie Linux

C. wbudowanego konta administratora w wirtualnym systemie

D. wbudowanego konta administratora w systemie Linux

Hypervisor, znany również jako monitor wirtualizacji, to kluczowy element technologii wirtualizacji, który pozwala na uruchamianie wielu systemów operacyjnych na jednym fizycznym komputerze. Jego główną rolą jest zarządzanie i alokacja zasobów sprzętowych, takich jak procesory, pamięć RAM, a także przestrzeń dyskowa, pomiędzy różnymi maszynami wirtualnymi. Przykłady zastosowania hypervisorów obejmują centra danych, gdzie umożliwiają one efektywne wykorzystanie sprzętu, co prowadzi do oszczędności kosztów oraz zwiększenia elastyczności operacyjnej. Hypervisory mogą działać w trybie typu 1 (bare-metal), gdzie instalowane są bezpośrednio na sprzęcie, lub w trybie typu 2 (hosted), gdzie działają jako aplikacje na istniejącym systemie operacyjnym. W kontekście dobrych praktyk, stosowanie hypervisorów jest zgodne z zasadami efektywności energetycznej i optymalizacji zasobów w środowiskach IT.

Pytanie 38

Przynależność komputera do danej sieci wirtualnej nie może być ustalana na podstawie

A. znacznika ramki Ethernet 802.1Q

B. adresu MAC karty sieciowej komputera

C. nazwa komputera w sieci lokalnej

D. numeru portu przełącznika

Nazwa komputera w sieci lokalnej, znana również jako hostname, jest używana głównie do identyfikacji urządzenia w bardziej przyjazny sposób dla użytkowników. Jednakże, nie ma wpływu na przypisanie komputera do konkretnej sieci wirtualnej, ponieważ przynależność ta opiera się na technicznych aspektach działania sieci, takich jak adresacja i mechanizmy VLAN. Wirtualne sieci lokalne (VLAN) są definiowane na poziomie przełączników sieciowych, które wykorzystują znaczniki ramki Ethernet 802.1Q do identyfikacji i segregacji ruchu. Dlatego, aby przypisać komputer do konkretnej VLAN, kluczowe jest wykorzystanie adresów MAC i numerów portów przełącznika, które są bezpośrednio związane z fizycznym połączeniem urządzenia w sieci. Zastosowanie VLAN-ów pozwala na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym oraz zwiększenie bezpieczeństwa i organizacji w dużych środowiskach sieciowych. Zrozumienie tej kwestii jest niezbędne dla skutecznego projektowania i zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 39

Który standard protokołu IEEE 802.3 powinien być użyty w środowisku z zakłóceniami elektromagnetycznymi, gdy dystans między punktem dystrybucji a punktem abonenckim wynosi 200 m?

A. 10Base2

B. 100Base–FX

C. 100Base–T

D. 1000Base–TX

Standard 100Base-FX jest odpowiedni w środowiskach, gdzie występują zakłócenia elektromagnetyczne, zwłaszcza w sytuacjach wymagających przesyłania sygnału na odległość do 200 m. Ten standard wykorzystuje światłowody, co znacząco zwiększa odporność na zakłócenia elektromagnetyczne w porównaniu do standardów opartych na miedzi, takich jak 100Base-T. W praktyce oznacza to, że w miejscach, gdzie instalacje elektryczne mogą generować zakłócenia, 100Base-FX jest idealnym rozwiązaniem. Przykładem zastosowania tego standardu mogą być instalacje w biurach znajdujących się w pobliżu dużych maszyn przemysłowych lub w środowiskach, gdzie wykorzystywane są silne urządzenia elektryczne. 100Base-FX obsługuje prędkość przesyłu danych do 100 Mb/s na dystansie do 2 km w kablu światłowodowym, co czyni go bardzo elastycznym rozwiązaniem dla różnych aplikacji sieciowych. Ponadto, stosowanie światłowodów przyczynia się do zminimalizowania strat sygnału, co jest kluczowe w przypadku dużych sieci korporacyjnych.

Pytanie 40

Jakie narzędzie należy zastosować do zakończenia kabli UTP w module keystone z wkładkami typu 110?

A. Zaciskarki do wtyków RJ45

B. Narzędzia uderzeniowego

C. Wkrętaka krzyżakowego

D. Wkrętaka płaskiego

Narzędzie uderzeniowe jest kluczowym elementem w procesie zarabiania końcówek kabla UTP w modułach keystone ze stykami typu 110. Działa ono na zasadzie mechanicznego uderzenia, które umożliwia skuteczne i trwałe połączenie żył kabla z odpowiednimi stykami w module. Użycie narzędzia uderzeniowego zapewnia, że przewody są dokładnie wciśnięte w styki, co zapobiega problemom z przesyłem sygnału oraz minimalizuje straty. W praktyce, podczas zarabiania końcówek, ważne jest, aby żyły kabla były odpowiednio uporządkowane zgodnie z kolorami standardu T568A lub T568B, co jest kluczowe dla zachowania spójności i jakości połączeń sieciowych. Standardy te są uznawane w branży telekomunikacyjnej jako najlepsze praktyki. Narzędzie to jest niezbędne, ponieważ inne narzędzia, takie jak wkrętaki, nie są zaprojektowane do tego typu operacji i mogą prowadzić do uszkodzenia styków lub niewłaściwego połączenia.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej