Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik spedytor
Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 08:58
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 09:05

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Nadawca dostarczył towar do portu załadunku i dokonał jego załadunku na statek. Od tego momentu kupujący ma obowiązek zawarcia umowy przewozu oraz pokrycia wszelkich należności i przejęcie gestii transportowej. Korzystając z informacji ujętych w tabeli wskaż, która formuła INCOTERMS 2010 zostanie wpisana w liście przewozowym.

FAS (Free Alongside Ship) – dostarczony wzdłuż burty statku (wpisać oznaczony port załadunku)

FOB (Free on Board) – dostarczony na statek (wpisać oznaczony port załadunku)

DAT (Delivered at Terminal) – dostarczony do terminalu (wpisać oznaczony terminal w porcie lub miejscu przeznaczenia)

DAP (Delivered at Place) – dostarczony do miejsca (wpisać oznaczone miejsce przeznaczenia)

A. FAS

B. DAT

C. FOB

D. DAP

Odpowiedź "FOB" (Free on Board) jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla sytuację opisaną w pytaniu. Zgodnie z zasadami INCOTERMS 2010, FOB oznacza, że sprzedający jest odpowiedzialny za dostarczenie towaru na statek w porcie załadunku, a ryzyko oraz koszty przechodzą na kupującego w momencie, gdy towar przekroczy reling statku. Po załadunku, odpowiedzialność za dalszy transport i związane z nim koszty przechodzi na kupującego, co jest zgodne z podanym opisem. W praktyce oznacza to, że sprzedający musi zadbać o załadunek towaru, a kupujący powinien być przygotowany na podpisanie umowy przewozu oraz pokrycie wszelkich kosztów związanych z transportem. Zastosowanie formuły FOB jest powszechne w handlu międzynarodowym, szczególnie w transakcjach morskim, gdzie kluczowe jest jasne określenie momentu przejścia ryzyka oraz odpowiedzialności, co jest istotne dla obu stron transakcji.

Pytanie 2

Przy zgłaszaniu towarów w urzędzie celnym, które są klasyfikowane pod jednym kodem Taryfy Celnej PCN, w celu rozpoczęcia postępowania celnego, należy przedłożyć jednolity dokument administracyjny?

A. SAD

B. REGON

C. CIT

D. NIP

Odpowiedzi NIP, CIT i REGON są niepoprawne, ponieważ nie odnoszą się bezpośrednio do procedur celnych związanych z zgłaszaniem towarów w urzędach celnych. NIP, czyli Numer Identyfikacji Podatkowej, jest dokumentem używanym w rozliczeniach podatkowych w Polsce, ale nie ma zastosowania w kontekście formalności celnych. CIT, czyli podatek dochodowy od osób prawnych, również nie ma związku z procesem odprawy celnej. REGON, z kolei, to numer identyfikacyjny w rejestrze podmiotów gospodarki narodowej, który jest wykorzystywany w statystyce, ale nie stanowi dokumentu celnego. W kontekście urzędów celnych, kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych dokumentów ma swoje specyficzne zastosowanie i nie spełnia funkcji, jaką pełni SAD. Typowym błędem, który prowadzi do niepoprawnych odpowiedzi, jest mylenie różnych kategorii dokumentów administracyjnych. Wiele osób może nieświadomie zakładać, że każdy dokument identyfikacyjny jest równie istotny w kontekście zgłaszania towarów, co jest nieprawidłowe. W rzeczywistości, SAD jest jedynym dokumentem, który standardowo jest wymagany do formalnego zgłoszenia towarów w procedurze celnej.

Pytanie 3

Jaką wagę obliczeniową należy zastosować do wyliczenia frachtu za 12 sztuk paczek o wymiarach
0,7 x 0,8 x 0,4 m (dł. x szer. x wys.) każda, jeżeli przelicznik 1m³ = 1 000 kg?

A. 2 688 kg

B. 3 360 kg

C. 3 840 kg

D. 6 720 kg

Wielu ludzi popełnia błąd w obliczeniach, myląc objętość przesyłki z jej wagą, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Na przykład, odpowiedzi takie jak 3 360 kg, 6 720 kg lub 3 840 kg mogą wynikać z błędnego pomnożenia objętości przesyłki przez niewłaściwy współczynnik lub z pomyłek w jednostkach. Obliczenie objętości przesyłki jest pierwszym krokiem, a nie uwzględnienie tego elementu w dalszych obliczeniach jest typowym błędem. Ponadto, niektórzy mogą zapomnieć, że przelicznik wagowy wynosi 1 m³ = 1 000 kg, co może prowadzić do nadinterpretacji wyników. Zrozumienie, że objętość i waga są ze sobą powiązane, ale nie są tożsame, jest kluczowe dla właściwych obliczeń. Warto także zwrócić uwagę na to, że w logistyce stosuje się różne metody obliczeń, a każda z nich ma swoje zastosowania w zależności od charakterystyki przesyłek. Używanie niewłaściwych wartości lub błędnych jednostek może prowadzić do znacznych różnic w kosztach frachtu, co w przypadku dużych zleceń lub regularnych transportów może mieć poważne konsekwencje finansowe. Z tego powodu dokładne obliczenia są niezbędne, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić efektywność operacyjną w branży transportowej.

Pytanie 4

Całkowity koszt świadczenia usługi transportowej, łącznie z dodatkowymi czynnościami, wynosi 3 500,00 zł, a przedsiębiorstwo planuje osiągnąć rentowność na poziomie 25%. Jakia jest wartość narzutu zysku na tę usługę?

A. 345,00 zł

B. 875,00 zł

C. 2 625,00 zł

D. 1 625,00 zł

Czasem może być trudno zrozumieć, czemu niektóre odpowiedzi są błędne. Przy wartości 1 625 zł albo 2 625 zł można myśleć, że narzut to suma kosztów stałych i zmiennych, ale tak nie jest. Narzut zysku liczymy na podstawie procentu rentowności, a nie dodajemy go do kosztów. Odpowiedź 345 zł może wynikać z mylnego przeliczenia, co prowadzi do znacznie gorszego wyniku. Zwykle takie błędy się biorą z tego, że nie zna się dobrze metod obliczania kosztów czy narzutu. Dobrze byłoby, żebyś zapoznał się z tymi zasadami, bo to kluczowe dla zarządzania finansami w firmach, zwłaszcza w branży transportowej.

Pytanie 5

Firma spedycyjna wykonuje przeciętnie 258 zleceń co miesiąc. Jaki jest współczynnik efektywności miesięcznej, jeśli 20 zleceń w danym miesiącu realizowanych jest z opóźnieniem?

A. 0,92

B. 1,08

C. 12,9

D. 0,08

Miesięczny współczynnik efektywności w przedsiębiorstwie spedycyjnym oblicza się, dzieląc liczbę zleceń zrealizowanych na czas przez całkowitą liczbę zleceń. W analizowanym przypadku, firma realizuje średnio 258 zleceń miesięcznie, z czego 20 jest wykonanych z opóźnieniem. Oznacza to, że liczba zleceń zrealizowanych na czas wynosi 258 - 20 = 238. Współczynnik efektywności obliczamy zatem jako 238/258, co daje około 0,92. W praktyce, monitorowanie efektywności jest kluczowe w zarządzaniu logistyką, ponieważ pozwala na identyfikację obszarów wymagających poprawy oraz na optymalizację procesów. Przykładem skutecznego wykorzystania takiego wskaźnika w branży spedycyjnej jest wdrożenie systemów zarządzania jakością, które pomagają w eliminacji opóźnień oraz zwiększeniu satysfakcji klientów poprzez terminowe realizowanie zleceń. Wysoki współczynnik efektywności świadczy o dobrej organizacji pracy oraz skutecznym podejściu do zarządzania zasobami.

Pytanie 6

Podatek VAT dotyczący towarów i usług określany jest także jako podatek od wartości

A. podzielonej

B. ujemnej

C. dodanej

D. mnożonej

Wybór odpowiedzi inne niż 'dodanej' może prowadzić do zrozumienia koncepcji VAT w sposób błędny. Odpowiedź 'dzielonej' sugeruje, że podatek jest naliczany na zasadzie podziału wartości, co nie ma miejsca w mechanizmie VAT. Ten podatek opiera się na kumulowaniu wartości na każdym etapie łańcucha dostaw, a nie na jej dzieleniu. Z kolei 'ujemna' sugeruje, że podatek mógłby być naliczany w sposób odwrotny do standardowego, co nie jest zgodne z praktyką VAT, który zawsze jest podatkiem dodatnim, nakładanym na wartość dodaną do produktu. Odpowiedź 'mnożonej' również jest myląca, ponieważ nie odnosi się do zasady naliczania VAT, który działa na zasadzie różnicy wartości dodanej, a nie mnożenia. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych niepoprawnych odpowiedzi, obejmują mylenie mechanizmu VAT z innymi formami opodatkowania, które mogą opierać się na innych zasadach obliczania wartości lub przychodów. Kluczowe jest zrozumienie, że VAT jest specyficznym podatkiem, który ma na celu obciążenie konsumpcji, a nie przychodu czy innych aspektów związanych z obrotem towarami i usługami.

Pytanie 7

Dokumentem jest formularz SAD

A. ubezpieczenia towaru krajowego

B. potwierdzenia dostarczenia ładunku z Polski do odbiorcy z siedzibą w państwie członkowskim UE

C. zawarcia umowy kupna lub sprzedaży towaru podlegającego badaniom fitosanitarnym

D. statystycznym w celu zgłoszenia do odprawy towarów z/do krajów nienależących do UE

Wybór odpowiedzi dotyczącej potwierdzenia dostawy ładunku z Polski do odbiorcy w innym kraju członkowskim UE jest nieprawidłowy, ponieważ formularz SAD nie pełni funkcji dokumentu dostawy. Zamiast tego, potwierdzenie dostawy opiera się na innych dokumentach, takich jak faktury czy listy przewozowe, które służą do potwierdzenia, że towar dotarł do odpowiedniego odbiorcy. Kolejna nieprawidłowa odpowiedź sugeruje, że formularz SAD dotyczy zawarcia transakcji kupna lub sprzedaży towaru objętego badaniami fitosanitarnymi. Choć badania fitosanitarne są istotne, formularz SAD nie jest dokumentem regulującym transakcje handlowe, lecz dokumentem statystycznym związanym z odprawą celną. Podobnie, twierdzenie, że formularz SAD jest związany z ubezpieczeniem towaru krajowego, jest błędne, ponieważ ubezpieczenia towarów wymagają odrębnych dokumentów, takich jak polisy ubezpieczeniowe. Zrozumienie roli formularza SAD w kontekście odprawy celnej jest kluczowe dla właściwego zarządzania towarami oraz ich obiegiem w handlu międzynarodowym, a nieprawidłowe postrzeganie jego funkcji może prowadzić do komplikacji w procesie odprawy oraz potencjalnych problemów prawnych.

Pytanie 8

Wartość nominalna, maksymalna, wyrażona w kilogramach lub tonach, dla której zaprojektowano urządzenie do transportu bliskiego oraz dla której producent gwarantuje prawidłowe działanie, to

A. rozpiętość

B. prędkość podnoszenia

C. wysokość podnoszenia

D. udźwig

Odpowiedzi takie jak 'rozpiętość', 'wysokość podnoszenia' i 'prędkość podnoszenia' są często mylone z pojęciem udźwigu, jednak dotyczą zupełnie innych aspektów pracy urządzeń transportu bliskiego. Rozpiętość odnosi się do maksymalnej odległości, na jaką urządzenie może przemieszczać ładunki, co jest kluczowe w kontekście przestrzeni roboczej, ale nie ma wpływu na masę, jaką sprzęt może unieść. Wysokość podnoszenia to maksymalny zasięg pionowy, na który można podnieść ładunek, co jest istotne w kontekście użycia dźwigów lub wózków widłowych w magazynach, ale również nie odnosi się do maksymalnej masy ładunku. Prędkość podnoszenia odnosi się do tempa, w jakim ładunek może być podnoszony, co ma znaczenie dla efektywności pracy, ale również nie jest związane z maksymalnym udźwigiem. W kontekście transportu bliskiego, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi terminami, ponieważ niepoprawne ich stosowanie może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji w miejscu pracy. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć przez operatorów, którzy mogą niewłaściwie ocenić zdolności sprzętu, co zwiększa ryzyko przeciążenia i wypadków. Zrozumienie, że udźwig to konkretna, maksymalna masa, dla której urządzenie zostało zaprojektowane, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności w operacjach transportowych.

Pytanie 9

Kto podejmuje decyzje dotyczące stawek podatków od środków transportu w drodze uchwały?

A. Premier rządu

B. Sołtys

C. Prezydent kraju

D. Rada gminy

Wybór niewłaściwych odpowiedzi, takich jak sołtys, premier rządu czy prezydent kraju, wynika z niewłaściwego zrozumienia struktury i kompetencji organów administracji publicznej w Polsce. Sołtys, jako przedstawiciel sołectwa, nie posiada uprawnień do ustalania stawek podatkowych; jego rola ogranicza się do reprezentacji mieszkańców w sprawach lokalnych. Premier rządu i prezydent kraju mają znacznie szersze kompetencje, jednak ich działalność koncentruje się na zarządzaniu sprawami krajowymi, a nie na lokalnych podatkach. Ustalanie stawek lokalnych podatków należy do kompetencji gmin, ponieważ to one najlepiej znają potrzeby swoich mieszkańców oraz lokalne warunki. Wiele osób myli te różne poziomy władzy, co prowadzi do przekonania, że decyzje dotyczące lokalnych podatków mogą być podejmowane na wyższym szczeblu. Zrozumienie tego podziału kompetencji jest kluczowe w kontekście efektywnego zarządzania finansami publicznymi oraz zapewnienia mieszkańcom możliwości wpływania na lokalną politykę podatkową. Dobre praktyki wskazują na to, że lokalne władze powinny być blisko społeczności, co zwiększa ich odpowiedzialność oraz przejrzystość działania.

Pytanie 10

Ładunek, którego rozmiary przewyższają dozwolone wymiary środka transportu, określa się jako

A. niebezpiecznym

B. ponadnormatywnym

C. specjalnym

D. ponadwymiarowym

Odpowiedź "ponadnormatywnym" jest tutaj jak najbardziej na miejscu. Chodzi o to, że ładunek, który nie mieści się w określonych wymiarach, uznawany jest za ponadnormatywny. To znaczy, że długość, szerokość lub wysokość tego ładunku przekracza standardowe normy, które są ustalone w przepisach. Można tu wymienić na przykład duże maszyny budowlane czy elementy do tworzenia infrastruktury, jak wiatraki czy części mostów. Transportowanie takich ładunków wymaga specjalnych zezwoleń i dokładnego planowania trasy, bo trzeba uważać na różne przeszkody, jak mosty czy tunele. Przepisy dotyczące takich transportów są regulowane przez różne normy, np. Międzynarodową Konwencję o Transporcie Drogowym (CMR) oraz krajowe przepisy, które mówią o tym, jak powinno się zabezpieczać i oznakowywać takie ładunki. Osobiście uważam, że znajomość tych przepisów jest mega ważna, żeby wszystko odbywało się zgodnie z prawem i z zachowaniem bezpieczeństwa.

Pytanie 11

Naturalne straty towarowe, które mają miejsce podczas przewozu, są rezultatem

A. niewłaściwie dobranym zabezpieczeniem

B. kradzieży

C. pożaru

D. czynników biologicznych

Naturalne ubytki towarowe, związane z transportem, mogą być spowodowane różnorodnymi czynnikami biologicznymi, takimi jak pleśń, bakterie czy szkodniki. Te czynniki mogą wpływać na jakość towarów, szczególnie w przypadku produktów spożywczych, roślinnych czy organicznych. W praktyce, towar poddany transportowi może ulegać degradacji lub uszkodzeniu w wyniku działania mikroorganizmów, co prowadzi do strat. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia naturalnych ubytków, ważne jest stosowanie odpowiednich metod przechowywania i transportu, takich jak kontrola temperatury, wilgotności, a także zabezpieczenia przed szkodnikami. W branży spożywczej zdefiniowane są standardy, jak np. HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), które pomagają w identyfikacji i kontroli zagrożeń biologicznych, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości produktów. Ta wiedza jest istotna nie tylko z perspektywy logistyki, ale również zarządzania jakością w całym łańcuchu dostaw.

Pytanie 12

Zgodnie z przepisami prawa o transporcie drogowym, dokumentem potwierdzającym posiadanie kwalifikacji oraz wiedzy potrzebnych do rozpoczęcia i prowadzenia działalności w zakresie transportu drogowego jest

A. licencja wspólnotowa

B. certyfikat kompetencji zawodowych

C. zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego

D. licencja przewozowa

Wybór licencji przewozowej, licencji wspólnotowej czy zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego jako dokumentów potwierdzających kwalifikacje do prowadzenia działalności transportowej jest błędny z kilku powodów. Licencja przewozowa jest dokumentem uprawniającym przedsiębiorcę do wykonywania transportu drogowego, ale nie jest tożsama z potwierdzeniem posiadania odpowiednich kompetencji zawodowych. Licencja wspólnotowa dotyczy transportu międzynarodowego, a jej uzyskanie również nie wymaga wykazania posiadania wiedzy z zakresu zarządzania transportem. Zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego to formalność w kontekście prowadzenia działalności, ale brak w nim elementu szkolenia i weryfikacji wiedzy profesjonalnej, które są kluczowe w kontekście odpowiedzialnego zarządzania transportem. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie uprawnień do przewozu z koniecznością posiadania odpowiednich kwalifikacji. W rzeczywistości, aby skutecznie prowadzić działalność transportową, niezbędne jest zrozumienie przepisów prawa, zasad zarządzania i praktyk operacyjnych, co jest zapewnione jedynie poprzez zdobycie certyfikatu kompetencji zawodowych. Wprowadzenie takich standardów ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa w branży i podniesienie jakości świadczonych usług.

Pytanie 13

Klient zlecił firmie transportowej przewóz ładunku w przedziale czasowym od 10:00 do 10:30. Dystans pomiędzy miejscem załadunku a miejscem rozładunku wynosi 180 km. Średnia prędkość pojazdu to 60 km/h. O której godzinie kierowca najpóźniej powinien wyruszyć, aby dostarczyć ładunek na czas?

A. O godzinie 8:00

B. O godzinie 6:30

C. O godzinie 7:30

D. O godzinie 8:30

Wybór innych godzin jako czas wyjazdu opiera się na błędnym oszacowaniu czasu przejazdu lub nie uwzględnieniu dodatkowych czynników, które mogą wpłynąć na harmonogram dostawy. Na przykład, wyjazd o godzinie 6:30 oznaczałby, że kierowca miałby zbyt dużo czasu, co jest nieefektywne i niezgodne z zasadami optymalizacji czasu pracy. Z kolei godziny 8:00 i 8:30 nie pozwalałyby na osiągnięcie celu, ponieważ przy średniej prędkości 60 km/h czas przejazdu 180 km wynosi dokładnie 3 godziny, co oznacza, że kierowca dotarłby na miejsce z opóźnieniem. Ustalenie niewłaściwego czasu wyjazdu może prowadzić do niedotrzymania terminów, co ma bezpośredni wpływ na reputację firmy oraz zadowolenie klientów. W branży transportowej kluczowe jest zachowanie precyzyjnego harmonogramu, w tym uwzględnienie czasu na załadunek i rozładunek, a także nieprzewidziane okoliczności, takie jak korki czy warunki atmosferyczne. Dlatego tak istotne jest, aby planować wyjazdy z odpowiednim wyprzedzeniem i z rezerwą czasową, co jest standardem w profesjonalnym zarządzaniu logistyką.

Pytanie 14

W skład funkcji wspierających w ośrodkach logistycznych wchodzi

A. przechowywanie

B. transport zewnętrzny

C. zarządzanie zleceniami

D. spedycja

Zarządzanie zamówieniami, magazynowanie i transport zewnętrzny to funkcje, które z pewnością odgrywają istotną rolę w centrach logistycznych; jednak nie są one klasyfikowane jako funkcje pomocnicze, co może prowadzić do pewnych nieporozumień. Zarządzanie zamówieniami koncentruje się przede wszystkim na koordynacji procesu zakupu i realizacji zamówień. Chociaż jest to kluczowy element operacji logistycznych, jest to działalność bardziej związana z front-endem procesów niż z działalnością pomocniczą. Magazynowanie zaś dotyczy przechowywania towarów oraz zarządzania zapasami, zapewniając efektywność przestrzenną i czasową, ale nie obejmuje aspektów organizacji transportu. Z kolei transport zewnętrzny to proces fizycznego przemieszczania towarów, który wymaga zewnętrznych partnerów logistycznych i nie jest bezpośrednio związany z wewnętrznymi operacjami spedycyjnymi. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do pomylenia tych funkcji, to zbytnie uproszczenie roli spedycji, która jest skomplikowanym procesem integrującym różne aspekty logistyki, w tym zarządzanie relacjami z przewoźnikami oraz optymalizację kosztów dostawy. W rzeczywistości, funkcja spedycji jest nieodłącznym elementem łańcucha dostaw, który łączy wszystkie inne funkcje w celu zapewnienia efektywności całego procesu logistycznego.

Pytanie 15

Na podstawie informacji zawartych w tabeli wskaż maksymalną masę ładunku, którą można załadować do kontenera.

MAKSYMALNA MASA	30 500 kg
TARA KONTENERA	2 760 kg
ŁADOWNOŚĆ	27 740 kg
KUBATURA	33 m³

A. 33 260 kg

B. 2 760 kg

C. 30 500 kg

D. 27 740 kg

Poprawna odpowiedź, czyli 27 740 kg, jest właściwa, ponieważ odzwierciedla maksymalną ładowność kontenera, co jest kluczowe w logistyce i transporcie. W każdym przypadku, kiedy zajmujemy się załadunkiem, istotne jest zrozumienie, że ładowność kontenera jest określona przez producenta i powinna być zawsze przestrzegana, aby zapewnić bezpieczeństwo transportu oraz zgodność z przepisami. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje planowanie załadunku, gdzie operatorzy muszą uwzględnić masę ładunku, aby nie przekroczyć dozwolonych limitów. Przykładem jest transport towarów drogą morską, gdzie nadmierna masa ładunku może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na morzu, a także pociągać za sobą dodatkowe opłaty za przekroczenie limitów. W branży transportowej właściwe zarządzanie ładownością kontenerów zgodnie z normami ISO 668 oraz innymi regulacjami jest kluczowe dla efektywności operacyjnej oraz bezpieczeństwa ładunków.

Pytanie 16

Twierdzenie, iż wartość sprzedaży usług spedycyjnych wzrośnie o 20% w nadchodzącym roku rozliczeniowym w porównaniu do sprzedaży w roku bieżącym, stanowi przykład prognozy

A. jakościowej

B. badawczej

C. ilościowej

D. strategicznej

Prognozy jakościowe, strategiczne i badawcze w kontekście przewidywania sprzedaży usług spedycyjnych nie oddają tego, co naprawdę ważne. Prognozy jakościowe polegają na opiniach ekspertów, co czyni je trochę mniej precyzyjnymi, bo opierają się na intuicji. To sprawia, że mogą być znaczne różnice w przewidywanych wynikach. Z kolei prognozy strategiczne to raczej długoterminowe plany, więc nie skupiają się na szybkich wzrostach sprzedaży. Wymagają one analizy wielu zmiennych, jak zmiany na rynku czy konkurencja, co wykracza poza proste prognozowanie wzrostu o 20%. A prognozy badawcze, to już całkiem inna bajka, bo zajmują się zrozumieniem trendów i zachowań klientów. Ich celem nie jest jednak przewidywanie przychodów bezpośrednio. Korzystanie z tych różnych typów prognoz może prowadzić do błędnych wniosków i złego planowania, a to z kolei nie sprzyja efektywnemu wykorzystaniu zasobów. Trzeba naprawdę zrozumieć te różnice między prognozami, bo ilościowe są bardziej konkretne i opierają się na twardych danych.

Pytanie 17

Przewoźnik odnalazł utraconą przesyłkę po upływie roku od dnia wypłacenia odszkodowania odbiorcy. Zgodnie z obowiązującymi przepisami przewoźnik powinien

Fragment ustawy Prawo przewozowe
Odpowiedzialność przewoźnika z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy przewozu przesyłek
Art. 69. 2. Jeżeli przesyłka zostanie odnaleziona w ciągu roku od wypłaty odszkodowania, przewoźnik powinien niezwłocznie zawiadomić o tym uprawnionego.
3. W terminie 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2, uprawniony może żądać, aby wydano mu odnalezioną przesyłkę w jednym z punktów odprawy przesyłek za zwrotem otrzymanego od przewoźnika odszkodowania. W takim przypadku uprawniony zachowuje roszczenie z tytułu zwłoki w przewozie.
4. Jeżeli odnalezienie nastąpiło po upływie roku albo uprawniony nie zgłosił się w terminie określonym w ust. 3, przesyłka ulega likwidacji.

A. zatrzymać przesyłkę.

B. zlikwidować przesyłkę.

C. sprzedać przesyłkę.

D. przekazać przesyłkę służbie celnej.

Odpowiedź "zlikwidować przesyłkę" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z art. 69 § 4 ustawy Prawo przewozowe, przewoźnik ma obowiązek zlikwidować przesyłkę, która została odnaleziona po upływie roku od dnia wypłacenia odszkodowania. W praktyce oznacza to, że po upływie tego terminu, przewoźnik nie ma już prawnych podstaw do przechowywania przesyłki, a jej zlikwidowanie jest działaniem zgodnym z przepisami. Warto zauważyć, że zasady te mają na celu uregulowanie sytuacji związanych z nieodebranymi przesyłkami oraz ochronę interesów zarówno przewoźnika, jak i odbiorcy. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której przewoźnik musi podjąć decyzję o losie przesyłki, której odbiorca nie zgłosił się przez dłuższy czas. Likwidacja takiej przesyłki pozwala uniknąć dodatkowych kosztów związanych z jej przechowywaniem oraz niejasności co do przyszłych roszczeń. W związku z tym, zrozumienie tych przepisów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesem przewozowym oraz dla zgodności z obowiązującymi standardami prawnymi.

Pytanie 18

Ile wózków widłowych jest potrzebnych do załadunku naczepy, jeśli trzeba załadować 66 palet w ciągu 1 godziny, a czas cyklu pracy wózka z załadunkiem jednej palety wynosi 1,5 minuty?

A. 2 wózki

B. 1 wózek

C. 4 wózki

D. 3 wózki

Obliczając, ile wózków widłowych potrzebujemy, żeby załadować 66 palet w ciągu godziny, najpierw musimy ustalić, jak długo trwa załadunek jednej palety. Mamy cykl pracy na poziomie 1,5 minuty, co daje nam wniosek, że jeden wózek w ciągu godziny załadowuje 40 palet (czyli 60 minut podzielone przez 1,5 minuty). Skoro więc chcemy załadować 66 palet, to musimy mieć przynajmniej 2 wózki (66 podzielone przez 40 równa się 1,65, a zaokrąglając, to 2). W praktyce wózki zwykle pracują równolegle, co bardzo zwiększa efektywność i zmniejsza czas przestojów. Warto też pamiętać, że jeśli liczba palet wzrośnie lub zmieni się czas cyklu, to musimy znowu przeliczyć, ile wózków nam potrzeba, stosując te same zasady.

Pytanie 19

Dokument przesyłany zagranicznemu eksporterowi w celu realizacji transportu towaru importowanego z zarządzaniem transportem nabywcy, zawierający informacje o towarze, koniecznych dokumentach, eksporcie oraz inne notatki dotyczące wysyłki, to

A. routing order

B. konosament FIATA

C. bordereau

D. instrukcja wysyłkowa

Bordereau, konosament FIATA oraz instrukcja wysyłkowa to dokumenty, które odgrywają istotne role w procesie transportu, ale nie spełniają tych samych funkcji co routing order. Bordereau to spis przesyłek, który zawiera informacje o zawartości paczek, ale nie dostarcza szczegółowych instrukcji dotyczących wysyłki towaru, co czyni go niewystarczającym do przekazania pełnych informacji wymaganych dla eksportera i przewoźnika. Konosament FIATA jest dokumentem potwierdzającym przyjęcie towaru przez przewoźnika i jest zazwyczaj używany w przypadku transportu drogowego, ale nie zawiera szczegółowych instrukcji wysyłkowych. Natomiast instrukcja wysyłkowa, mimo że dostarcza informacji dotyczących wysyłki, nie spełnia złożonych wymagań, które stawia routing order, gdyż jest bardziej ogólnym dokumentem nie specyfikującym szczegółów dotyczących transportu. W praktyce, wybór niewłaściwego dokumentu może prowadzić do pomyłek w procesie transportowym, co skutkuje opóźnieniami oraz dodatkowymi kosztami. Kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi dokumentami i ich odpowiednie zastosowanie w kontekście międzynarodowego transportu, aby zapewnić płynność operacji logistycznych.

Pytanie 20

Jakie znaczenie ma potwierdzony przez przewoźnika list przewozowy w kontekście umowy przewozu ładunku koleją? Ile kopii listu przewozowego dostaje nadawca?

A. Cztery

B. Dwa

C. Jeden

D. Trzy

Odpowiedź 'jeden' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi umowy przewozu ładunku transportem kolejowym, nadawca otrzymuje jeden egzemplarz listu przewozowego, który stanowi potwierdzenie zawarcia umowy przewozu. List przewozowy, znany również jako 'konosament', jest dokumentem formalnym, którego posiadanie przez nadawcę jest niezbędne do wykazania jego praw do nadanego ładunku w przypadku jakichkolwiek sporów. Praktyczne zastosowanie tego dokumentu obejmuje m.in. konieczność jego okazania przy odbiorze ładunku przez odbiorcę, co jest standardową procedurą w transporcie kolejowym. List przewozowy zawiera szczegółowe informacje dotyczące przewożonego towaru, takie jak jego opis, waga, miejsce nadania i przeznaczenia, co czyni go kluczowym dokumentem w procesie logistycznym. Dobrą praktyką jest również przechowywanie kopii listu przewozowego przez nadawcę dla celów ewentualnych roszczeń lub reklamacji, co pokazuje, jak istotny jest ten dokument w całym procesie przewozowym.

Pytanie 21

Zespół składający się z pojazdów, infrastruktury, ludzi oraz reguł i zasad, które odpowiadają za transport osób i towarów od punktów początkowych, przez ewentualne miejsca przeładunku, do miejsc docelowych, nazywamy

A. energochłonnością transportu

B. łańcuchem logistycznym

C. systemem transportowym

D. procesem spedycyjnym

System transportowy to złożony układ składający się z różnych elementów, które współdziałają w celu efektywnego przemieszczenia osób i ładunków. Obejmuje on środki transportowe, takie jak pojazdy, infrastruktury, takie jak drogi i porty, a także zasady i reguły, które regulują te procesy. Przykładem praktycznego zastosowania systemu transportowego jest organizacja transportu towarów w ramach łańcucha dostaw, gdzie planowanie tras, zarządzanie flotą oraz optymalizacja czasu dostaw są kluczowe dla efektywności operacji. W branży transportowej istotne jest przestrzeganie standardów takich jak ISO 9001, które koncentrują się na zarządzaniu jakością, oraz ISO 14001, dotyczących zarządzania środowiskowego, co podkreśla znaczenie zrównoważonego rozwoju. Dobrze zaprojektowany system transportowy nie tylko zwiększa wydajność, ale także minimalizuje koszty operacyjne i wpływ na środowisko, co jest zgodne z aktualnymi trendami w logistyce i transport. Zrozumienie tych powiązań jest kluczowe dla skutecznego zarządzania procesami transportowymi w każdej organizacji.

Pytanie 22

Która z przedstawionych w tabeli firm oferuje najkorzystniejszą stawkę za przewóz ładunku na odległość 1 km.

Firma transportowa	Odległość przewozowa	Opłata ogólna za przewóz ładunku
A.	600 km	1 320 zł
B.	400 km	1 000 zł
C.	1 200 km	1 440 zł
D.	850 km	1 530 zł

A. A.

B. D.

C. C.

D. B.

Wybór innej firmy jako dostawcy usług transportowych może wynikać z kilku błędnych założeń dotyczących analizy stawek. Odpowiedzi A, B i D opierają się na wyższych kosztach przewozu, co złudnie może sugerować ich jakość lub dodatkowe usługi, jednak w rzeczywistości nie są one korzystne finansowo. Przykładowo, stawka 2,20 zł/km firmy A czy 2,50 zł/km firmy B nie tylko przekracza ofertę firmy C, ale także może prowadzić do nieefektywnego zarządzania budżetem w firmach, które zlecają przewozy. Istnieje powszechne błędne przekonanie, że wyższa cena ma związek z lepszą jakością usług. W obszarze logistyki, kluczowe jest prowadzenie dokładnych obliczeń kosztów oraz rozważenie wszystkich aspektów współpracy, w tym doświadczenia przewoźnika, jego floty oraz jakości obsługi klienta. Wybierając droższe opcje, można nieświadomie narażać się na wyższe wydatki, co jest sprzeczne z zasadą efektywności kosztowej w zarządzaniu transportem. Warto, aby analizując oferty transportowe, uwzględnić nie tylko cenę, ale również dodatkowe czynniki, które mogą wpływać na całkowity koszt współpracy oraz satysfakcję z świadczonych usług.

Pytanie 23

Na czynniki mające wpływ na eksploatację samochodu składa się płynność jazdy, a więc

A. aktualne warunki klimatyczne

B. styl prowadzenia pojazdu

C. aktualne warunki na drogach

D. rodzaj eksploatacji pojazdu

Pojęcie płynności jazdy w kontekście eksploatacji pojazdu jest często mylone z innymi czynnikami, co prowadzi do nieporozumień. Na przykład, panujące warunki klimatyczne mogą wpływać na zachowanie pojazdu na drodze, ale to nie sposób prowadzenia pojazdu decyduje o płynności jazdy. Zmienne takie jak opady deszczu, śnieg czy temperatura mogą wpływać na przyczepność opon, co skutkuje koniecznością dostosowania stylu jazdy, ale nie są one bezpośrednim czynnikiem, który kształtuje płynność jazdy. Ponadto, warunki drogowe, takie jak stan nawierzchni czy obecność przeszkód, również wymagają od kierowców dostosowania zachowań, jednak to nie eliminuje potrzeby płynnego prowadzenia. Również charakter eksploatacji pojazdu, na przykład jego przeznaczenie do transportu towarów czy osobowe, definiuje sposób, w jaki pojazd jest używany, ale nie odnosi się bezpośrednio do płynności jazdy. W praktyce kierowcy mogą często zaniedbywać płynność jazdy na rzecz dostosowania się do warunków, co prowadzi do nieefektywności. Kluczowym błędem jest więc niedocenianie znaczenia technik prowadzenia, które powinny być traktowane jako fundament dla każdej jazdy, niezależnie od warunków zewnętrznych.

Pytanie 24

System satelitarny do monitorowania i identyfikacji pojazdów to

A. General Packet Radio Service

B. Electronic Data lnterchange

C. Global Positioning System

D. Automatic Data Capture

Global Positioning System (GPS) to system wykorzystywany do określania pozycji obiektów na Ziemi za pomocą satelitów. Dzięki technologii GPS możliwe jest monitorowanie i identyfikacja środków transportowych w czasie rzeczywistym, co ma kluczowe znaczenie w logistyce, transporcie i zarządzaniu flotą. Na przykład, przedsiębiorstwa zajmujące się przewozem towarów mogą korzystać z GPS do śledzenia lokalizacji pojazdów, co pozwala na optymalizację tras i poprawę efektywności operacyjnej. Ponadto, zastosowanie GPS w systemach nawigacji samochodowej umożliwia kierowcom dotarcie do celu w najbardziej efektywny sposób, co redukuje czas podróży oraz zużycie paliwa. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, promują wykorzystanie technologii GPS w procesach zarządzania jakością, co przyczynia się do zwiększenia zadowolenia klientów oraz bezpieczeństwa transportu.

Pytanie 25

Jaki element dokumentu znajduje się po lewej stronie poniżej treści pisma zawierającego ofertę?

A. Sprawa

B. Załącznik

C. Nagłówek

D. Numer pisma

Odpowiedź 'Załącznik' jest poprawna, ponieważ w kontekście pisma przedstawiającego ofertę, element ten jest kluczowy dla uzupełnienia i wyjaśnienia przedstawionych informacji. W praktyce załącznik może zawierać dodatkowe dokumenty, takie jak szczegółowe specyfikacje, cenniki czy warunki umowy, które wspierają ofertę i dostarczają odbiorcy niezbędnych informacji do podjęcia decyzji. Zgodnie z normami branżowymi, załączniki powinny być jasno opisane i zorganizowane, aby umożliwić odbiorcy łatwe odnalezienie najważniejszych danych. Dobrą praktyką jest również numerowanie załączników oraz odniesienie się do nich w treści dokumentu, co zwiększa przejrzystość i ułatwia komunikację. W sytuacjach formalnych, takich jak oferty handlowe, właściwe przygotowanie dokumentacji, w tym załączników, wpływa na profesjonalny wizerunek firmy oraz jej zdolność do skutecznego przekonywania potencjalnych klientów. Warto również pamiętać, że załączniki powinny być dostarczane w formacie łatwym do odczytu, co zwiększa ich użyteczność.

Pytanie 26

Na palecie EUR o wymiarach (dł. × szer. × wys.) 1 200 × 800 × 144 mm powinien zostać ułożony ładunek w kartonach o wymiarach (dł. × szer. × wys.) 200 × 100 × 250 mm. Kartonów nie wolno odwracać, co oznacza, że wysokość kartonu musi odpowiadać wysokości ładunku na palecie. Jaką maksymalną liczbę kartonów można umieścić na jednej palecie EUR, jeśli wysokość utworzonej paletowej jednostki ładunkowej nie może przekraczać 1,5 metra?

A. 336 kartonów

B. 220 kartonów

C. 120 kartonów

D. 240 kartonów

Obliczenie maksymalnej liczby kartonów, które można umieścić na palecie EUR, wymaga uwzględnienia zarówno wymiarów palety, jak i wymiarów kartonów. Paleta EUR ma wymiary 1200 mm x 800 mm, a karton 200 mm x 100 mm x 250 mm. Z racji, że wysokość kartonu jest ustalona na 250 mm, musimy obliczyć, ile warstw kartonów można ułożyć na palecie, nie przekraczając maksymalnej wysokości 1500 mm. Dzieląc 1500 mm przez wysokość kartonu, uzyskujemy 6 warstw (1500 mm / 250 mm = 6). Następnie, na powierzchni palety, możemy umieścić kartony w dwóch układach: 6 kartonów wzdłuż długości (1200 mm / 200 mm) oraz 8 kartonów wzdłuż szerokości (800 mm / 100 mm), co daje 48 kartonów na jednej warstwie. Mnożąc liczbę kartonów w jednej warstwie przez liczbę warstw (48 x 6), uzyskujemy maksymalnie 288 kartonów. Jednak po uwzględnieniu, że maksymalnie możemy ułożyć tylko 240 kartonów w zgodzie z wymogami dotyczącymi wysokości, odpowiedź 240 kartonów jest prawidłowa. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, które skupiają się na optymalizacji przestrzeni ładunkowej oraz efektywności transportu.

Pytanie 27

Firma transportowa otrzymała zlecenie na przewóz maszyn w czternastu kontenerach ISO 1C z Szczecina (Polska) do Góteborga (Szwecja). Do jakich firm transportowych powinna wysłać zapytanie o ofertę w celu realizacji przewozu, jeżeli czas nie jest kluczowy w wyborze przewoźnika, a niska cena ma zasadnicze znaczenie?

A. Drogowych

B. Morskich

C. Kolejowych

D. Lotniczych

Wybór odpowiedzi związanych z transportem lotniczym, kolejowym lub drogowym nie jest właściwy z uwagi na specyfikę przewozu maszyn w kontenerach oraz priorytet, jaki w tym przypadku ma niska cena. Transport lotniczy, mimo że najszybszy, charakteryzuje się znacznie wyższymi kosztami frachtu, co czyni go nieopłacalnym dla przewozu dużych ładunków, takich jak maszyny, które często zajmują dużo miejsca. Ponadto, transport lotniczy wiąże się z bardziej skomplikowaną procedurą odprawy celnej oraz ograniczeniami dotyczącymi rodzaju ładunków. Transport kolejowy, z kolei, może być bardziej kosztowny i czasochłonny w przypadku niewielkich partii towarów, gdyż wymaga dodatkowych przesiadek i organizacji, co podnosi całkowity koszt przewozu. Z drugiej strony, transport drogowy, choć bardziej elastyczny, również nie jest optymalnym rozwiązaniem dla przewozu dużych ładunków na dłuższe dystanse, jak w przypadku trasy Szczecin - Góteborg. Koszty paliwa, opłaty drogowe oraz ograniczenia dotyczące wagi i wymiarów ładunków mogą znacząco podwyższyć cenę przewozu, co jest sprzeczne z celem poszukiwania najtańszego rozwiązania. W rezultacie, wybór transportu morskiego pozostaje najrozsądniejszą strategią, zarówno pod kątem kosztów, jak i efektywności w przewozie maszyn w kontenerach.

Pytanie 28

Firma zajmująca się transportem towarów w kontenerach wykorzystuje technologię

A. bimodalną

B. specjalizowaną

C. zunifikowaną

D. uniwersalną

Często zdarza się, że błędne odpowiedzi wynikają z niezrozumienia podstaw transportu kontenerowego. Odpowiedź uniwersalna sugeruje, że kontenery mogą być używane wszędzie, co nie do końca ma sens, bo różne towary i warunki transportowe potrzebują specjalnych rozwiązań. Odpowiedź bimodalna dotyczy łączenia różnych metod transportu w jednej akcji, ale nie mówi o ujednoliceniu systemu kontenerowego. W transporcie kontenerowym ważne jest, by kontenery były tak zaprojektowane, żeby dało się je używać z różnymi środkami transportu, a nie tylko łączyć różne metody. Odpowiedź specjalizowana wskazuje na transport kontenerowy dla konkretnych towarów, co też nie pasuje do idei zunifikowanej technologii. W praktyce, żeby transport kontenerowy działał sprawnie, potrzebna jest standaryzacja, która ułatwia przeładunek i transport. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe, żeby dobrze zarządzać łańcuchem dostaw i nie popełniać błędów w metodach transportowych.

Pytanie 29

Dokumentem, który potwierdza zdolności do prowadzenia działalności gospodarczej w obszarze międzynarodowego transportu drogowego za wynagrodzeniem, jest

A. koncesja

B. licencja

C. certyfikat kompetencji zawodowych

D. zezwolenie międzynarodowe

Wybór zezwolenia zagranicznego, koncesji czy licencji jako dokumentów potwierdzających kwalifikacje do prowadzenia międzynarodowego transportu drogowego opiera się na mylnym rozumieniu ich funkcji oraz wymogów prawnych. Zezwolenie zagraniczne, chociaż istotne w kontekście transakcji międzynarodowych, nie potwierdza kwalifikacji zawodowych osoby zarządzającej transportem. Obejmuje ono głównie pozwolenie na wykonywanie transportu w konkretnym kraju i nie odnosi się bezpośrednio do umiejętności operacyjnych przedsiębiorcy. Licencja, z kolei, odnosi się do uprawnień do wykonywania określonych usług transportowych, ale nie gwarantuje, że właściciel firmy posiada odpowiednią wiedzę i umiejętności do skutecznego zarządzania działalnością. Koncesja jest procesem regulacyjnym, który dotyczy bardziej skomplikowanych działań, takich jak usługi publiczne, i nie jest stosowana w kontekście działalności transportowej, co prowadzi do błędnych wniosków. Prawidłowe zrozumienie roli certyfikatu kompetencji zawodowych jest kluczowe, aby uniknąć sytuacji, w których przedsiębiorcy operują w obszarze międzynarodowego transportu bez odpowiednich kwalifikacji, co może prowadzić do problemów prawnych i finansowych. W branży transportowej liczą się nie tylko formalności, ale przede wszystkim umiejętności i wiedza, które są niezbędne do efektywnego prowadzenia działalności zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 30

Średnie miesięczne zużycie oleju napędowego w firmie transportowej wynosi 28 800 litrów. W celu obniżenia kosztów firma postanowiła poprawić styl jazdy kierowców poprzez wdrożenie zasad eco-drivingu, co pozwoli na zmniejszenie zużycia paliwa o 10%. O ile przeciętnie spadną koszty zużycia paliwa po wprowadzeniu zasad eco-drivingu, jeśli litr oleju napędowego kosztuje 7,45 zł?

A. 19 310,40 zł

B. 193 104,00 zł

C. 214 560,00 zł

D. 21 456,00 zł

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że błędne obliczenia mogą wynikać z niepoprawnego oszacowania skali oszczędności lub pomyłek w mnożeniu. Wartością, która została pominięta, jest faktyczna oszczędność wynikająca z wprowadzenia zasad eco-drivingu. Niezrozumienie wpływu procentowego na wartość całkowitą prowadzi do nadinterpretacji danych. Na przykład, jeśli ktoś obliczy, że 10% z 28 800 litrów daje 19 310,40 zł, to musi uwzględnić, że wydatki na paliwo są uzależnione od przeliczenia oszczędności w litrach na kwotę. Ponadto, nie uwzględnienie faktu, że oszczędność powinna być mnożona przez cenę paliwa, skutkuje znacznym zawyżeniem lub zaniżeniem wartości oszczędności. Kolejnym typowym błędem myślowym jest mylenie jednostek miary – nie można bezpośrednio porównywać litrów z kwotami pieniężnymi bez ich odpowiedniego przeliczenia. W kontekście efektywności kosztowej, kluczowe jest nie tylko zrozumienie, ile paliwa możemy zaoszczędzić, ale również umiejętność precyzyjnego przeliczenia tych oszczędności na konkretne wartości finansowe. Zrozumienie tych podstawowych zasad jest niezbędne do właściwego zarządzania kosztami w przedsiębiorstwie transportowym.

Pytanie 31

Tygodniowy łączny czas prowadzenia samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, przez jednego kierowcę, nie może przekroczyć

Rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85

Artykuł 6

1. Dzienny czas prowadzenia pojazdu nie może przekroczyć 9 godzin. Jednakże dzienny czas prowadzenia pojazdu może zostać przedłużony do nie więcej niż 10 godzin nie częściej niż dwa razy w tygodniu.

2. Tygodniowy czas prowadzenia pojazdu nie może przekroczyć 56 godzin i nie może skutkować przekroczeniem maksymalnego tygodniowego czasu pracy ustalonego w dyrektywie 2002/15/WE.

3. Łączny czas prowadzenia pojazdu w ciągu dwóch kolejnych tygodni nie może przekroczyć 90 godzin.

4. Dzienny i tygodniowy czas prowadzenia pojazdu obejmuje cały czas prowadzenia pojazdu na terytorium Wspólnoty lub państwa trzeciego.

5. Kierowca zapisuje jako inną pracę cały czas określony w art. 4 pkt e), a także cały czas spędzony na prowadzeniu pojazdu używanego do działalności zarobkowej nieobjętego zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia oraz zapisuje wszelkie okresy gotowości określone w art. 15 ust. 3 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 3821/85 od ostatniego dziennego lub tygodniowego okresu odpoczynku. Zapisu tego dokonuje się ręcznie na wykresówce, na wydruku lub przy użyciu funkcji ręcznego wprowadzania danych do urządzenia rejestrującego.

A. 90 godzin.

B. 45 godzin.

C. 56 godzin.

D. 24 godzin.

Odpowiedź 56 godzin jest jak najbardziej na miejscu. Zgodnie z przepisami z Rozporządzenia (WE) nr 561/2006, kierowcy nie powinni przekraczać tego limitu w tygodniu. Chodzi tu o to, żeby wszyscy na drodze czuli się bezpieczniej, a kierowcy mieli czas na odpoczynek. Jeśli planujesz jakąś dłuższą trasę, to dobrze jest pamiętać o przerwach na regenerację, a dokumentowanie swoich godzin pracy też jest istotne. To ułatwia planowanie i pozwala uniknąć ewentualnych problemów. Firmy transportowe muszą także przestrzegać tych norm, bo w przeciwnym razie mogą spotkać je kary. Dlatego warto wiedzieć, jak te zasady działają, żeby być dobrym kierowcą i zawodowcem w branży.

Pytanie 32

Które urządzenie jest przedstawione na ilustracji?

A. Automat do taśmowania.

B. Paletyzator.

C. Owijarka do palet.

D. Depaletyzator.

W przypadku odpowiedzi, która nie wskazuje na owijarkę do palet, występuje wiele typowych nieporozumień związanych z funkcjonalnością i konstrukcją innych urządzeń logistycznych. Automat do taśmowania, depaletyzator i paletyzator to maszyny, które pełnią różne funkcje, ale nie mają zastosowania w kontekście owijania palet. Automat do taśmowania jest narzędziem wykorzystywanym do pakowania produktów w taśmy, co różni się od procesu owijania palet. Z kolei depaletyzator służy do zdejmowania ładunków z palet, a paletyzator jest odpowiedzialny za układanie produktów na paletach. Wybór niewłaściwego urządzenia może wynikać z mylnego skojarzenia ich funkcji z procesem pakowania, co jest powszechnym błędem wśród osób mniej zaznajomionych z technologią logistyczną. Kluczowe w zrozumieniu różnic między tymi urządzeniami jest rozróżnienie ich podstawowych funkcji oraz zastosowań w procesach logistycznych. Prawidłowe zrozumienie, jakie urządzenie pełni jaką rolę, jest niezbędne dla efektywnego zarządzania procesami pakowania i transportu w nowoczesnych magazynach i centrach dystrybucyjnych.

Pytanie 33

Jakiego wózka należy użyć do załadunku paletowego ładunku składowanego na placu składowym na naczepę ciągnika siodłowego?

A. Wózek z widłami, które umożliwiają manipulację ładunkiem, przystosowany do podnoszenia ładunku na wysokość składowania

B. Wózek holowniczy, który jest przeznaczony do realizacji prac kompletacyjnych

C. Wózek z widłami, stworzony do podnoszenia i transportowania ładunków obsługiwany przez operatora poruszającego się pieszo

D. Wózek jezdny z zamontowanym złączem do holowania, przygotowany do ciągnięcia innych wózków

Wózek wyposażony w widły, który umożliwia manipulowanie ładunkiem oraz jest przystosowany do podnoszenia go na wysokość składowania, jest kluczowym narzędziem w logistyce i magazynowaniu. Tego typu wózki, często nazywane wózkami widłowymi, są zaprojektowane do pracy z paletami, co sprawia, że są szczególnie przydatne na placach składowych, gdzie ładunki są często dostarczane i przechowywane w zorganizowany sposób. Przykładowo, wózki te pozwalają na bezpieczne załadunki na naczepy ciągników siodłowych, co jest zgodne z praktykami efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw. Dzięki regulowanej wysokości podnoszenia, wózki te mogą dostosować się do różnych wysokości składowania, co zwiększa ich wszechstronność. Ponadto, wózki te spełniają normy bezpieczeństwa i ergonomii, co jest kluczowe w pracy z ciężkimi ładunkami, pomagając zminimalizować ryzyko urazów wśród operatorów oraz uszkodzeń towarów. W praktyce, takie rozwiązania są niezbędne do zapewnienia efektywności operacyjnej i bezpieczeństwa w procesach logistycznych.

Pytanie 34

Określ właściwą sekwencję przeprowadzania podstawowych działań spedycyjnych?

A. Doradztwo, kontrola ilościowa i jakościowa, załadunek, przemieszczanie, rozładunek, rozliczenie należności

B. Kontrola ilościowa i jakościowa, doradztwo, przemieszczanie, rozładunek, rozliczenie należności

C. Kontrola ilościowa i jakościowa, przemieszczanie, doradztwo, rozliczenie należności, rozładunek

D. Doradztwo, przemieszczanie, kontrola ilościowa i jakościowa, sporządzenie dokumentacji, etap końcowy

Prawidłowa odpowiedź uwzględnia kluczowy proces, jakim jest realizacja podstawowych czynności spedycyjnych, zgodnie z uznawanymi standardami branżowymi. Pierwszym krokiem jest doradztwo, które ma na celu ustalenie potrzeb klienta oraz zaproponowanie najbardziej efektywnych rozwiązań transportowych. Następnie następuje kontrola ilościowa i jakościowa, co jest niezbędne do zapewnienia, że przesyłka spełnia wymagania jakościowe oraz ilościowe przed załadunkiem. Po pozytywnej kontroli przystępuje się do załadunku, który powinien być przeprowadzony zgodnie z zasadami BHP oraz z wykorzystaniem odpowiednich technik, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia towaru. Kolejnym krokiem jest przemieszczanie towaru, które obejmuje zarówno transport wewnętrzny, jak i zewnętrzny. Po dotarciu do miejsca przeznaczenia następuje rozładunek, podczas którego również przeprowadza się kontrolę towaru. Ostatnim etapem jest rozliczenie należności, które powinno być zgodne z wcześniej ustalonymi warunkami. Taka sekwencja czynności zapewnia efektywność, bezpieczeństwo i transparentność w procesie spedycyjnym, co jest kluczowe w obrocie towarowym na rynku globalnym.

Pytanie 35

Model organizacji transportu, który polega na odebraniu ładunku z miejsca załadunku i dostarczeniu go do kilku odbiorców w trakcie jednej trasy, to

A. promienisty

B. wahadłowy

C. obwodowy

D. sztafetowy

Model obwodowy przewozu jest kluczowym podejściem w logistyce, które polega na pobraniu towaru z jednego punktu załadunku i dostarczeniu go do wielu klientów w trakcie jednej trasy. Taki model charakteryzuje się efektywnością, gdyż umożliwia optymalizację kosztów transportu i czasu dostawy. W praktyce można go zobaczyć w firmach kurierskich, które zbierają przesyłki w określonym rejonie i dostarczają je do wielu odbiorców, co pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów transportowych. Obwodowy model transportu jest zgodny z zasadami lean managementu, które promują eliminację marnotrawstwa. W branży transportowej takie podejście pozwala na zminimalizowanie pustych przebiegów oraz zwiększenie efektywności tras, co jest kluczowe w kontekście rosnących kosztów paliwa i presji na redukcję emisji CO2. Warto również zauważyć, że modele obwodowe są często stosowane w systemach dystrybucji zintegrowanej, gdzie koordynacja pomiędzy różnymi punktami dostaw jest kluczowa dla sukcesu operacyjnego.

Pytanie 36

Spedytor otrzymał zlecenie na transport ładunku o dużych wymiarach i masie z relatywnie niskimi wydatkami, z nadawcy w Monachium do odbiorcy w Warszawie. Przy ocenie ofert przewoźników, w pierwszej kolejności rozważy przedsiębiorstwa specjalizujące się w transporcie

A. kolejowym

B. lotniczym

C. morskim

D. samochodowym

Wybór transportu lotniczego w kontekście przewozu ładunków przestrzennych i masowych jest związany z bardzo wysokimi kosztami oraz ograniczoną pojemnością frachtową. O ile transport lotniczy ma swoje zastosowanie w przypadku towarów o wysokiej wartości lub pilnych dostaw, nie jest on optymalnym rozwiązaniem dla przewozu dużych ładunków, które mogą być realizowane znacznie taniej i efektywniej za pomocą transportu kolejowego. Ponadto, transport samochodowy, choć elastyczny, może napotykać na problemy związane z ruchem drogowym, co wpływa na czas dostawy i koszty. Z kolei transport morski, z uwagi na lokalizację geograficzną zlecenia, nie ma zastosowania w przewozie lądowym z Monachium do Warszawy. Typowym błędem jest także zakładanie, że każdy środek transportu nadaje się do każdego rodzaju ładunku, co jest nieprawidłowe. W branży transportowej kluczowe jest zrozumienie specyfiki i wymagań dotyczących przewozu towarów, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji logistycznych. W praktyce, wybór odpowiedniego środka transportu powinien opierać się na analizie kosztów, czasu dostawy oraz specyfiki ładunku, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 37

Istotnym aspektem strategii marketingowej jest ustalenie właściwego momentu na wejście na rynek. Okoliczność, w której przedsiębiorstwo wprowadza dany produkt na rynek jako pierwsze, z narażeniem się na duże ryzyko oraz wysokie koszty reklamy, nosi nazwę wejście

A. późne

B. pionierskie

C. jednoczesne

D. wtórne

Wejście pionierskie na rynek odnosi się do sytuacji, gdy firma jako pierwsza wprowadza nowy produkt lub usługę. Działania te wiążą się z wysokim ryzykiem, ponieważ przedsiębiorstwo musi ponieść znaczące wydatki na badania, rozwój oraz promocję, aby zbudować świadomość marki i przyciągnąć klientów. Przykładem może być wprowadzenie smartfona przez firmę Apple w 2007 roku; był to przełomowy moment na rynku mobilnym, który zdefiniował nową kategorię produktów. Wejście pionierskie daje przewagę konkurencyjną, umożliwiając firmie zdobycie lojalności klientów i ustalenie własnych standardów w branży. Firmy muszą jednak dokładnie analizować rynek, aby ocenić, czy potencjalne zyski przewyższają ryzyko związane z tym rodzajem strategii. Warto również zaznaczyć, że pionierskie podejście może prowadzić do wyższych kosztów promocji oraz konieczności edukacji konsumentów, co jest kluczowe w branżach złożonych technologicznie.

Pytanie 38

FIATA to skrót, który identyfikuje

A. Zrzeszenie Przewoźników Lokalnych

B. Międzynarodową Federację Zrzeszającą Spedytorów

C. regulamin transportu zwierząt koleją

D. system identyfikacji pojazdów lotniczych

Odpowiedzi, które nie są związane z Międzynarodową Federacją Zrzeszającą Spedytorów, wskazują na szereg nieporozumień dotyczących terminologii i funkcji organizacji w branży transportowej. Odpowiedzi sugerujące system oznaczania pojazdów lotniczych odnoszą się do zupełnie innej dziedziny – rejestracji i klasyfikacji pojazdów. Tego typu systemy mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa i efektywności operacyjnej w lotnictwie, a nie w spedycji i logistyce. Podobnie, regulamin przewozu zwierząt transportem kolejowym, choć istotny, dotyczy specyficznych przepisów dotyczących transportu zwierząt, które są regulowane przez odrębne normy prawne i nie mają związku z działalnością FIATA. Zrzeszenie Przewoźników Lokalnych to kolejny termin, który może budzić konfuzję, ponieważ odnosi się do lokalnych organizacji transportowych, które mogą nie mieć ogólnoświatowego zasięgu ani wpływu na międzynarodowe standardy spedycji. Brak zrozumienia, czym jest FIATA i jakie pełni funkcje w kontekście globalnym, może prowadzić do mylnych wniosków o charakterze działalności transportowej. Kluczowe jest zrozumienie różnic między organizacjami i ich rolą w międzynarodowym łańcuchu dostaw oraz zwrócenie uwagi na odpowiednie standardy i regulacje, które kształtują praktyki branżowe.

Pytanie 39

Jaką minimalną liczbę pojemników IBC w systemie bag in box o objętości 1 000 l i maksymalnej ładowności 1 000 kg trzeba użyć do transportu 15 000 l soku owocowego o gęstości 1,08 kg/l?

A. 17 szt.

B. 16 szt.

C. 18 szt.

D. 15 szt.

Żeby obliczyć, ile pojemników IBC potrzebujemy do przewozu 15 000 litrów soku owocowego o gęstości 1,08 kg/l, musimy najpierw obliczyć całkowitą masę tego soku. Skoro gęstość wynosi 1,08 kg/l, to 15 000 litrów to całkiem sporo, bo waży 16 200 kg. Pojemnik IBC ma pojemność 1 000 litrów, co oznacza, że pomieści 1 080 kg soku. Jak więc to policzyć? Dzielimy całkowitą masę soku przez ładowność jednego pojemnika: 16 200 kg podzielone przez 1 080 kg/pojemnik daje nam około 15. Ale tu musimy pamiętać, że nie możemy mieć połowy pojemnika, więc zaokrąglamy do 17. To, jak rozumiemy te liczby, ma ogromne znaczenie w logistyce. Dobre zaplanowanie transportu może pomóc w utrzymaniu niskich kosztów, a także w efektywnym zarządzaniu łańcuchem dostaw. Warto więc zaznajomić się z standardami jak ISO 9001, które pomagają w jakościowym zarządzaniu transportem.

Pytanie 40

Jaką minimalną pojemność powinna mieć cysterna, aby po załadunku do niej 25 000 litrów ładunku stopień napełnienia nie przekroczył 80%?

A. 18 750 litrów

B. 30 000 litrów

C. 31 250 litrów

D. 20 000 litrów

Wybór niepoprawnej odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące podstawowych zasad obliczania pojemności zbiorników w kontekście ich wypełnienia. W przypadku, gdy przyjmuje się, że cysterna pomieści ładunek 25 000 litrów, a maksymalne wypełnienie wynosi 80%, istotne jest zrozumienie, że to nie oznacza, że pojemność cysterny powinna odpowiadać tej wartości. Każda cysterna musi być odpowiednio większa, aby wypełnienie nie przekraczało ustalonych norm. Odpowiedzi, które sugerują pojemności takie jak 18 750 litrów, 20 000 litrów czy 30 000 litrów, opierają się na błędnym założeniu, że można załadować 25 000 litrów do cysterny tej wielkości bez ryzyka przekroczenia dozwolonego wypełnienia. Dla pojemności 20 000 litrów, stopień wypełnienia wyniósłby 125%, co jest nieakceptowalne. Z kolei 30 000 litrów również prowadziłoby do 83,3%, co również przekracza limit. Takie błędne podejście może prowadzić do niebezpieczeństw związanych z transportem, takich jak przelanie zawartości podczas transportu, co nie tylko stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa, ale także może narazić przedsiębiorstwa na wysokie kary za naruszenie przepisów dotyczących transportu substancji niebezpiecznych. Dlatego kluczowe jest prawidłowe kalkulowanie pojemności cysterny zgodnie z regulacjami oraz zasadami inżynieryjnymi, które wymagają utrzymywania odpowiednich marginesów bezpieczeństwa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej