Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 10 grudnia 2025 06:10
  • Data zakończenia: 10 grudnia 2025 06:22

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Interfejs UDMA to interfejs

A. szeregowy, używany do podłączania urządzeń wejścia.
B. równoległy, który został zastąpiony przez interfejs SATA.
C. równoległy, wykorzystywany między innymi do podłączania kina domowego do komputera.
D. szeregowy, który służy do wymiany danych pomiędzy pamięcią RAM a dyskami twardymi.
Interfejs UDMA (Ultra Direct Memory Access) to rozwiązanie, które przez dłuższy czas było standardem w komputerach klasy PC, zwłaszcza do podłączania dysków twardych i napędów optycznych przy użyciu taśm ATA/IDE. UDMA to interfejs równoległy – dane przesyłane były wieloma przewodami jednocześnie, co w tamtym czasie pozwalało na osiągnięcie całkiem sporych prędkości transferu, nawet do 133 MB/s w wersji UDMA 6 (Ultra ATA/133). Jednak wraz z rozwojem technologii, pojawiły się szeregowe interfejsy takie jak SATA, które są mniej podatne na zakłócenia elektromagnetyczne i umożliwiają wygodniejsze prowadzenie przewodów oraz wyższe prędkości. Moim zdaniem warto znać historię UDMA, a nawet czasem spotyka się jeszcze starsze komputery lub sprzęt przemysłowy z tym interfejsem – wtedy wiedza o nim jest bardzo przydatna przy serwisie. W praktyce UDMA wymagał stosowania 80-żyłowych taśm, gdzie połowa przewodów była wykorzystywana do uziemienia i ochrony sygnału. To pokazuje, jak równoległość przesyłu wymuszała dodatkowe zabiegi techniczne. Dla porównania, SATA, który go zastąpił, przesyła dane tylko dwoma przewodami (plus masa), co jest dużo prostsze. No i jeszcze jedno – UDMA był typowo używany właśnie do dysków ATA, a jego obsługa wymagała wsparcia zarówno ze strony płyty głównej, jak i systemu operacyjnego. W skrócie: UDMA to interfejs równoległy, który dziś już praktycznie całkiem ustąpił szeregowej magistrali SATA. Warto o tym pamiętać, bo czasem można się jeszcze z nim spotkać, np. podczas modernizacji starszych maszyn.

Pytanie 2

Na rysunku ukazano rezultat testu okablowania. Jakie jest znaczenie uzyskanego wyniku pomiaru?

Ilustracja do pytania
A. Błąd zwarcia
B. Rozdzielenie pary
C. Błąd rozwarcia
D. Odwrócenie pary
Błąd zwarcia w okablowaniu oznacza, że dwie lub więcej żył kabla są ze sobą połączone, co powoduje nieprawidłowe działanie sieci. Na przedstawionym wyniku testu okablowania widzimy oznaczenie SHORT 34 co sugeruje że zwarcie występuje między żyłami numer 3 i 4. Zwarcia mogą być wynikiem uszkodzenia mechanicznego kabla nieprawidłowego montażu wtyczek lub użycia niskiej jakości komponentów. W praktyce takie zwarcie może prowadzić do całkowitego braku komunikacji w sieci lub losowych rozłączeń co znacząco wpływa na wydajność i niezawodność. Podczas instalacji okablowania sieciowego konieczne jest przeprowadzanie testów certyfikacyjnych z użyciem profesjonalnych testerów które pozwalają na wykrycie tego typu problemów. Dobre praktyki branżowe zalecają użycie kabli zgodnych z określonymi normami takimi jak ISO/IEC 11801 aby zminimalizować ryzyko wystąpienia usterek. Optymalizacja sieci wymaga regularnych inspekcji i serwisowania infrastruktury okablowania co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych anomalii i ich szybką naprawę poprawiając tym samym niezawodność i efektywność działania całego systemu.

Pytanie 3

Jaką funkcję serwera z grupy Windows Server trzeba dodać, aby serwer mógł realizować usługi rutingu?

A. Usługi zarządzania dostępu w usłudze Active Directory
B. Usługi zasad i dostępu sieciowego
C. Usługi domenowe w usłudze Active Directory
D. Serwer sieci Web (IIS)
Usługi NAP (czyli te od zasad i dostępu sieciowego) są naprawdę istotne, jak chodzi o to, kto ma dostęp do zasobów w sieci. Umożliwiają administratorom ustalanie reguł, które sprawdzają, czy użytkownicy i urządzenia są bezpieczne przed wejściem do sieci. Przykładowo, jeśli zmieniamy coś w naszej infrastrukturze, serwer z NAP może ocenić, czy klient ma aktualne oprogramowanie antywirusowe lub system operacyjny. Na tej podstawie decyduje, czy dać pełny dostęp, jakiś ograniczony, czy całkowicie zablokować. W praktyce dzięki tym usługom mamy lepszą kontrolę nad politykami dostępu, co zdecydowanie zwiększa bezpieczeństwo naszej sieci i ułatwia zarządzanie IT, zwłaszcza w środowisku Windows Server. Z mojego doświadczenia, to naprawdę ważne, żeby mieć to wszystko pod kontrolą.

Pytanie 4

Najskuteczniejszym zabezpieczeniem sieci bezprzewodowej jest

A. protokół WPA
B. protokół WEP
C. protokół WPA2
D. protokół SSH
Protokół WPA2 (Wi-Fi Protected Access 2) jest uważany za najbezpieczniejszy standard zabezpieczeń sieci bezprzewodowych dostępny do tej pory. WPA2 wprowadza silniejsze mechanizmy szyfrowania, w tym AES (Advanced Encryption Standard), który jest znacznie bardziej odporny na ataki niż starsze metody szyfrowania, takie jak TKIP (Temporal Key Integrity Protocol). Implementacja WPA2 w sieciach Wi-Fi pozwala na skuteczną ochronę przed nieautoryzowanym dostępem oraz zapewnia integralność przesyłanych danych. Przykładem zastosowania WPA2 jest konfiguracja domowej sieci Wi-Fi, w której użytkownik zabezpiecza swoje połączenie, aby chronić prywatne informacje przed hakerami. Warto również zaznaczyć, że WPA2 wspiera protokół 802.1X, co pozwala na wdrożenie systemu autoryzacji, co dodatkowo zwiększa poziom bezpieczeństwa. Aktualizacje i korzystanie z silnych haseł w połączeniu z WPA2 są kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 5

Jaką postać ma liczba szesnastkowa: FFFF w systemie binarnym?

A. 1111 1111 1111 1111
B. 0000 0000 0000 0000
C. 1111 0000 0000 0111
D. 0010 0000 0000 0111
Odpowiedzi, które nie są prawidłowe, wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące konwersji między systemami liczbowymi. Na przykład, odpowiedź 0010 0000 0000 0111 sugeruje, że wartość szesnastkowa FFFF została źle przetłumaczona na binarną, gdyż w rzeczywistości reprezentuje zupełnie inną wartość dziesiętną (8199). W szczególności może to wynikać z błędnego przeliczenia wartości szesnastkowych na binarne, gdzie zamiast poprawnych czterech bitów dla każdej cyfry, mogło być użyte niewłaściwe zestawienie bitów. W przypadku 1111 0000 0000 0111 również nie zachowano poprawności konwersji, co mogło być spowodowane mylnym dodawaniem lub modyfikowaniem bitów. Innym powszechnym błędem jest pomieszanie wartości dziesiętnych z binarnymi, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. W praktyce, przekształcenie systemów liczbowych wymaga precyzyjnych obliczeń oraz znajomości powiązań między systemami, aby uniknąć podobnych pomyłek. Z tego powodu istotne jest, aby osoby pracujące z systemami komputerowymi były dobrze zaznajomione z konwersją i mogły stosować odpowiednie techniki oraz narzędzia do poprawnego przeliczania wartości w różnych systemach liczbowych.

Pytanie 6

Jakie materiały eksploatacyjne wykorzystuje się w drukarce laserowej?

A. laser
B. pojemnik z tuszem
C. taśma barwiąca
D. kaseta z tonerem
Kaseta z tonerem jest kluczowym elementem w drukarkach laserowych, ponieważ zawiera proszek tonerowy, który jest niezbędny do procesu drukowania. Toner, w postaci drobnych cząsteczek, jest przenoszony na bęben światłoczuły, gdzie pod wpływem lasera zostaje na niego naświetlony, a następnie przenoszony na papier. Użycie toneru zamiast tradycyjnego tuszu, jak w drukarkach atramentowych, ma wiele zalet – oferuje wyższą jakość wydruku, szczególnie w przypadku tekstów, a także dłuższą trwałość i odporność na blaknięcie. Z tego względu, kasety z tonerem stają się bardziej ekonomiczne w dłuższej perspektywie, co czyni je standardem w biurach i środowiskach wymagających intensywnego drukowania. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie stanu kaset z tonerem oraz ich odpowiednia wymiana, co zapobiega uszkodzeniom sprzętu i zapewnia ciągłość procesu drukowania.

Pytanie 7

Adres MAC (Medium Access Control Address) to sprzętowy identyfikator karty sieciowej Ethernet w warstwie modelu OSI

A. drugiej o długości 48 bitów
B. trzeciej o długości 32 bitów
C. drugiej o długości 32 bitów
D. trzeciej o długości 48 bitów
Adres MAC (Medium Access Control Address) jest unikalnym identyfikatorem przypisywanym do interfejsu sieciowego, który działa na drugiej warstwie modelu OSI, czyli na warstwie łącza danych. Ma długość 48 bitów, co pozwala na stworzenie ogromnej liczby unikalnych adresów, zatem w praktyce każdy sprzęt, który łączy się z siecią, ma przypisany własny adres MAC. Adresy MAC są używane w sieciach Ethernet oraz Wi-Fi do identyfikacji urządzeń w sieci lokalnej. Przykładowo, gdy komputer próbuje wysłać dane do innego urządzenia w tym samym lokalnym segmencie sieci, wykorzystuje adres MAC odbiorcy do skierowania pakietów danych. Warto również zauważyć, że adresy MAC są podstawą dla protokołów takich jak ARP (Address Resolution Protocol), który służy do mapowania adresów IP na adresy MAC. Dlatego też zrozumienie adresów MAC jest kluczowe dla projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 8

Aby zapewnić maksymalną ochronę danych przy użyciu dokładnie 3 dysków, powinny one być przechowywane w macierzy RAID

A. RAID 5
B. RAID 6
C. RAID 10
D. RAID 50
RAID 5 to popularny poziom macierzy dyskowej, który wykorzystuje zarówno striping, jak i parzystość, co pozwala na zapewnienie bezpieczeństwa danych przy użyciu co najmniej trzech dysków. W przypadku utraty jednego dysku, dane mogą być odtworzone z pozostałych, dzięki zapisanej parzystości. RAID 5 jest często wykorzystywany w zastosowaniach, gdzie ważna jest zarówno wydajność, jak i bezpieczeństwo, na przykład w serwerach plików czy systemach baz danych. Warto zauważyć, że RAID 5 zapewnia efektywne wykorzystanie przestrzeni dyskowej, ponieważ tylko jeden dysk jest zarezerwowany na parzystość. Dodatkowo, przy zastosowaniu RAID 5 możliwe jest zwiększenie wydajności odczytu, co czyni go dobrym wyborem dla średnich i dużych organizacji. Zgodnie z najlepszymi praktykami, RAID 5 należy stosować w środowiskach, które mogą tolerować awarię jednego dysku, ale nie więcej. Ważne jest również regularne tworzenie kopii zapasowych danych, aby zabezpieczyć się przed innymi zagrożeniami, takimi jak usunięcie danych przez błąd ludzki czy złośliwe oprogramowanie.

Pytanie 9

Czytnik w napędzie optycznym, który jest zanieczyszczony, należy oczyścić

A. izopropanolem
B. rozpuszczalnikiem ftalowym
C. spirytusem
D. benzyną ekstrakcyjną
Izopropanol to naprawdę jeden z najlepszych wyborów do czyszczenia soczewek i różnych powierzchni optycznych. Jego działanie jest super efektywne, bo fajnie rozpuszcza brud, a przy tym nie szkodzi delikatnym elementom w sprzęcie. Co ważne, bardzo szybko paruje, więc po czyszczeniu nie ma problemu z zostawianiem jakichś śladów. W praktyce można używać wacików nasączonych izopropanolem, co sprawia, że łatwo dotrzeć do tych trudniej dostępnych miejsc. Zresztą, standardy takie jak ISO 9001 mówią, że izopropanol to dobry wybór do konserwacji elektronicznego sprzętu, więc warto się tego trzymać. Pamiętaj, żeby unikać silnych rozpuszczalników, bo mogą one nieźle namieszać i zniszczyć materiały, z jakich zbudowany jest sprzęt.

Pytanie 10

Funkcja Intel Turbo Boost w mikroprocesorze umożliwia

A. automatyczne dostosowywanie częstotliwości działania mikroprocesora w zależności od obciążenia
B. wykonywanie skomplikowanych obliczeń przez dwa niezależne rdzenie, z których każdy może realizować do czterech pełnych instrukcji równocześnie
C. aktywizację oraz dezaktywizację komponentów mikroprocesora w celu oszczędzania energii
D. przeprowadzanie większej liczby instrukcji w jednym cyklu zegara
Odpowiedź wskazująca, że funkcja Intel Turbo Boost pozwala na automatyczną regulację częstotliwości pracy mikroprocesora w zależności od obciążenia, jest poprawna. Turbo Boost to technologia stworzona przez firmę Intel, która zwiększa wydajność mikroprocesora poprzez dynamiczną zmianę jego częstotliwości zegara. Gdy procesor nie jest w pełni obciążony, może obniżyć swoją częstotliwość, co prowadzi do oszczędności energii i zmniejszenia wydzielania ciepła. W momencie, gdy wymagana jest większa moc obliczeniowa, Turbo Boost automatycznie zwiększa częstotliwość, przy zachowaniu granic termicznych i energetycznych. Przykładowo, podczas intensywnej pracy z aplikacjami graficznymi lub w grach, funkcja ta pozwala na uzyskanie lepszej wydajności, co przekłada się na płynniejsze działanie i szybsze przetwarzanie danych. W praktyce, użytkownicy mogą zauważyć różnicę w wydajności podczas uruchamiania ciężkich aplikacji, co jest wynikiem efektywnej regulacji częstotliwości pracy procesora. Praktyka ta jest zgodna z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania energią i wydajnością w nowoczesnych systemach komputerowych.

Pytanie 11

Jakim poleceniem w systemie Linux można utworzyć nowych użytkowników?

A. usersadd
B. net user
C. usermod
D. useradd
Polecenie 'useradd' jest podstawowym narzędziem w systemach Linux do zakupu nowych użytkowników. Umożliwia ono administratorom systemu tworzenie kont użytkowników z określonymi atrybutami, takimi jak nazwa użytkownika, hasło, katalog domowy oraz powiązane grupy. W przeciwieństwie do 'usersadd', które jest literówką, 'useradd' jest standardowym poleceniem zgodnym z normami UNIX. Przykładowa komenda, aby dodać nowego użytkownika o nazwie 'janek', to 'sudo useradd janek'. Można także określić dodatkowe opcje, takie jak '-m' do utworzenia katalogu domowego lub '-s' do zdefiniowania domyślnej powłoki użytkownika. Dobre praktyki sugerują stosowanie opcji '-e' do ustalenia daty wygaśnięcia konta oraz '-G' do przypisania użytkownika do dodatkowych grup. Dzięki takim funkcjom, 'useradd' jest niezwykle elastycznym narzędziem, które pozwala na skuteczne zarządzanie użytkownikami w systemie. Zrozumienie jego działania jest kluczowe dla administracyjnych zadań w systemie Linux.

Pytanie 12

Natychmiast po dostrzeżeniu utraty istotnych plików na dysku twardym, użytkownik powinien

A. wykonać test S.M.A.R.T. tego dysku
B. przeprowadzić defragmentację dysku
C. zainstalować narzędzie diagnostyczne
D. uchronić dysk przed zapisaniem nowych danych
Uchronienie dysku przed zapisem nowych danych jest kluczowym krokiem w przypadku utraty ważnych plików. Kiedy dane są usuwane lub dochodzi do ich utraty, istnieje ryzyko, że nowe dane zapiszemy w tym samym miejscu na dysku, gdzie znajdowały się utracone pliki. Proces ten może prowadzić do ich nieodwracalnego usunięcia. W praktyce, jeśli zauważysz, że pliki zniknęły, natychmiast przestań korzystać z dysku, aby uniknąć nadpisywania danych. W sytuacjach kryzysowych, takich jak awaria systemu czy przypadkowe usunięcie plików, warto zastosować narzędzia do odzyskiwania danych, które są w stanie zminimalizować ryzyko ich utraty. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 27001, podkreślają znaczenie ochrony danych oraz odpowiednich procedur w zarządzaniu informacjami, co jest kluczowe w kontekście zapobiegania utracie danych i ich skutecznego odzyskiwania.

Pytanie 13

Numer przerwania przypisany do karty sieciowej został zapisany w systemie binarnym jako 10101. Ile to wynosi w systemie dziesiętnym?

A. 20
B. 15
C. 41
D. 21
Odpowiedzi sugerujące liczby 41, 15 i 20 są wynikiem niepoprawnych obliczeń lub błędnej interpretacji wartości binarnych. Liczba 41 w systemie dziesiętnym odpowiada binarnej reprezentacji 101001, co oznacza, że nie można jej uzyskać z liczby 10101. Podobnie, 15 odpowiada binarnej liczbie 1111, a 20 to 10100. W przypadku liczby 10101, część osób może popełniać błąd w obliczeniach, nieprawidłowo sumując wartości potęg liczby 2. Warto również pamiętać, że każda cyfra binarna ma swoją wagę, co oznacza, że pomyłki mogą wynikać z braku uwagi przy dodawaniu wartości potęg lub z niezrozumienia samej koncepcji systemu binarnego. Typowe błędy myślowe obejmują zbyt szybkie podejście do obliczeń bez ich dokładnej analizy. Zrozumienie, jak działają systemy liczbowo-binarne, jest kluczowe w kontekście technologii, ponieważ wiele urządzeń w dzisiejszych czasach opiera swoją funkcjonalność na binarnych procesach obliczeniowych. Znajomość tych zasad jest fundamentalna w pracy z komputerami i w programowaniu, a błędne przeliczenia mogą prowadzić do poważnych problemów w oprogramowaniu i konfiguracji systemów komputerowych.

Pytanie 14

Jak nazywa się rodzaj licencji, który sprawia, że program jest w pełni funkcjonalny, ale można go uruchomić jedynie określoną, niewielką liczbę razy od momentu instalacji?

A. Trialware.
B. Box.
C. Donationware.
D. Adware.
Wiele osób myli pojęcia dotyczące rodzajów licencji na oprogramowanie, co prowadzi do nieporozumień w codziennej praktyce. Donationware to model, gdzie autor udostępnia pełną wersję programu za darmo, licząc na dobrowolne dotacje od użytkowników – nie ma żadnych ograniczeń, więc poza kwestią wsparcia społecznościowego nie wiąże się to z limitem liczby uruchomień czy czasu działania. Często spotykam się z przekonaniem, że donationware to taki „lepszy trial”, ale to nieprawda – to raczej kwestia zaufania do użytkownika. Adware natomiast to zupełnie inna bajka. Tutaj oprogramowanie jest darmowe, ale musi się utrzymać z reklam, więc użytkownik zobaczy bannery, wyskakujące okienka albo inne formy przekazu marketingowego. Sam kiedyś korzystałem z takich aplikacji i choć czasem są w pełni sprawne, to nie są ograniczane liczbą uruchomień, tylko reklamami. Box, z kolei, to określenie typowo sprzedażowe – chodzi o fizyczne pudełko z programem, często już rzadko spotykane, bo wszystko idzie w cyfrową dystrybucję. Ten termin nie ma żadnego związku z ograniczeniem funkcjonalności czy liczbą uruchomień. Częsty błąd myślowy polega na myleniu formy dystrybucji (box, download) z modelem licencyjnym (trialware, shareware, adware itd.). Z mojego doświadczenia wynika, że warto dokładnie czytać opis licencji przy instalacji oprogramowania i nie kierować się tylko nazwą. Najlepiej zawsze analizować, czy program daje pełną funkcjonalność i na jak długo, bo to właśnie odróżnia trialware od innych modeli. W branży IT rozumienie tych pojęć jest podstawą efektywnej pracy i świadomego korzystania z narzędzi.

Pytanie 15

Na ilustracji pokazano przekrój kabla

Ilustracja do pytania
A. optycznego
B. S/UTP
C. koncentrycznego
D. U/UTP
Kabel koncentryczny to rodzaj przewodu elektrycznego, który charakteryzuje się centralnym przewodnikiem otoczonym warstwą izolatora oraz ekranem zewnętrznym, co jest dokładnie przedstawione na rysunku. Centralny przewodnik przewodzi sygnał, podczas gdy zewnętrzny ekran, wykonany zwykle z oplotu miedzianego lub folii, działa jako osłona przed zakłóceniami elektromagnetycznymi. Takie konstrukcje są kluczowe w zastosowaniach wymagających wysokiej jakości transmisji sygnału, takich jak telewizja kablowa, internet szerokopasmowy czy instalacje antenowe. Kabel koncentryczny jest ceniony za swoją zdolność do przenoszenia sygnałów o wysokiej częstotliwości na duże odległości z minimalnymi stratami. W standardach IEEE oraz ITU uznaje się go za niezawodne medium transmisji w wielu aplikacjach telekomunikacyjnych. Jego konstrukcja zapewnia dobre właściwości ekranowania, co jest kluczowe w środowiskach z dużym natężeniem zakłóceń elektromagnetycznych. Wiedza o kablach koncentrycznych jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się instalacją sieci telekomunikacyjnych oraz systemów telewizji kablowej, co czyni tę tematykę istotnym elementem edukacji zawodowej w tej dziedzinie.

Pytanie 16

Do konfiguracji i personalizacji środowiska graficznego GNOME w różnych systemach Linux należy wykorzystać program

A. GNOMON 3D
B. GIGODO Tools
C. GNOME Tweak Tool
D. GNU Compiller Collection
GNOME Tweak Tool to narzędzie, które faktycznie powstało po to, żeby można było łatwo i wygodnie dostosować środowisko graficzne GNOME według własnych potrzeb. Moim zdaniem to jeden z tych programów, które każdy użytkownik GNOME powinien poznać na samym początku przygody z tym środowiskiem. Dzięki niemu można zmienić naprawdę sporo rzeczy – od prostych, jak ustawienia czcionek i ikon, po bardziej zaawansowane, np. wybór rozszerzeń, konfigurację paska tytułowego, czy aktywację eksperymentalnych funkcji. Co ciekawe, GNOME Tweak Tool bywa też nazywany „Tweaks”, bo od wersji GNOME 3.28 tak właśnie nazwano jego pakiet w wielu dystrybucjach. Z mojego doświadczenia wynika, że korzystanie z tego programu jest dużo prostsze niż kombinowanie z plikami konfiguracyjnymi czy narzędziami stricte terminalowymi. To narzędzie nie tylko ułatwia personalizację wyglądu, ale też pozwala na szybkie przywrócenie ustawień, gdyby coś poszło nie tak. Dobrą praktyką jest też połączenie korzystania z Tweaks z rozszerzeniami GNOME, bo wtedy można wycisnąć z tego środowiska naprawdę sporo. GNOME Tweak Tool jest dostępny praktycznie we wszystkich popularnych dystrybucjach, od Ubuntu, przez Fedora, po Arch Linux. Nie wymaga zaawansowanej wiedzy, więc nawet początkujący poradzą sobie z podstawową konfiguracją. W świecie Linuksa to wręcz standard, żeby do najważniejszych środowisk graficznych były dedykowane narzędzia konfiguracyjne, bo ręczna edycja plików jest w dzisiejszych czasach po prostu niepraktyczna. Podsumowując, korzystanie z GNOME Tweak Tool to przykład dobrej praktyki – szybka, bezpieczna i zgodna z zamierzeniami twórców metoda na personalizację środowiska GNOME.

Pytanie 17

Do przechowywania fragmentów dużych plików programów oraz danych, które nie mieszczą się w całości w pamięci, wykorzystywany jest

A. menedżer zadań
B. edytor rejestru
C. schowek systemu
D. plik stronicowania
Plik stronicowania jest kluczowym elementem zarządzania pamięcią w systemach operacyjnych, który pozwala na przechowywanie części danych oraz programów, które są zbyt duże, aby zmieścić się w pamięci RAM. Kiedy system operacyjny potrzebuje więcej pamięci, niż jest dostępne w RAM, wykorzystuje plik stronicowania, aby przenieść rzadziej używane dane na dysk twardy, zwalniając tym samym miejsce dla aktywnych procesów. Przykładem zastosowania pliku stronicowania jest uruchamianie aplikacji graficznych lub gier, które wymagają dużych zasobów pamięci. W tym przypadku, plik stronicowania umożliwia systemowi operacyjnemu dynamiczne zarządzanie pamięcią, co zwiększa wydajność oraz stabilność aplikacji. Zgodnie z dobrymi praktykami, zaleca się, aby wielkość pliku stronicowania była co najmniej równa ilości zainstalowanej pamięci RAM, co pozwala na efektywne zarządzanie pamięcią oraz zapewnia płynne działanie systemu operacyjnego. Dodatkowo, monitorowanie użycia pliku stronicowania może pomóc w identyfikacji problemów z pamięcią, takich jak zbyt mała ilość RAM, co może prowadzić do spadku wydajności systemu.

Pytanie 18

Kiedy adres IP komputera ma formę 176.16.50.10/26, to jakie będą adres rozgłoszeniowy oraz maksymalna liczba hostów w danej sieci?

A. 176.16.50.36; 6 hostów
B. 176.16.50.62; 63 hosty
C. 176.16.50.1; 26 hostów
D. 176.16.50.63; 62 hosty
Odpowiedź 176.16.50.63; 62 hosty jest jak najbardziej trafna. Żeby ogarnąć adres rozgłoszeniowy i maksymalną liczbę hostów w sieci, trzeba się przyjrzeć masce podsieci. W tym przypadku mamy maskę /26, co znaczy, że 26 bitów jest zajętych na identyfikację sieci, a 6 bitów zostaje dla hostów. Można to obliczyć tak: 2 do potęgi n, minus 2, gdzie n to liczba bitów dla hostów. Dla 6 bitów wychodzi 2^6 - 2, czyli 64 - 2, co daje nam 62 hosty. Adres rozgłoszeniowy uzyskujemy ustawiając wszystkie bity hostów na 1. Więc w naszej sieci, z adresem IP 176.16.50.10 i maską /26, mamy zakres od 176.16.50.0 do 176.16.50.63, co wskazuje, że adres rozgłoszeniowy to 176.16.50.63. Te obliczenia to podstawa w projektowaniu sieci komputerowych, więc dobrze, że się z tym zapoznałeś!

Pytanie 19

Aby przetestować w systemie Windows poprawność działania nowo zainstalowanej drukarki, należy

A. uruchomić program diagnostyczny dxdiag.
B. wydrukować stronę testową za pomocą zakładki <i>Ogólne</i> w oknie <i>Właściwości drukarki</i>.
C. sprawdzić stan urządzenia w Menadżerze urządzeń.
D. uruchomić program gpupdate /force w Wierszu poleceń.
Wiele osób sądzi, że ogólne narzędzia diagnostyczne lub polecenia systemowe wystarczą do sprawdzenia działania drukarki, ale to pułapka myślowa dość częsta wśród początkujących. Na przykład, uruchamianie programu diagnostycznego dxdiag może się wydawać uniwersalnie przydatne, jednak to narzędzie służy wyłącznie do diagnozy podzespołów multimedialnych, głównie karty graficznej, dźwiękowej czy systemu DirectX – drukarki nie są przez niego w ogóle obsługiwane ani wykrywane. Z kolei przeglądanie stanu urządzenia w Menadżerze urządzeń faktycznie pozwala zobaczyć, czy drukarka została poprawnie wykryta przez system i czy nie ma konfliktów sterowników, ale nie daje żadnej gwarancji, że drukarka rzeczywiście komunikuje się z systemem na poziomie aplikacji, a już tym bardziej nie sprawdzi, czy fizyczne drukowanie działa bez zarzutu. Sam fakt obecności drukarki na liście nie oznacza, że można drukować – czasem wpis jest obecny, a wydruku nie da się wykonać z powodu niedziałających usług lub złych sterowników. Komenda gpupdate /force w Wierszu poleceń to z kolei narzędzie do odświeżania zasad grupy (Group Policy), co jest istotne w środowiskach domenowych, ale nie sprawdzi w praktyce działania drukarki, ani jej nie testuje – po prostu aktualizuje polityki bezpieczeństwa czy ustawienia sieciowe. Typowym błędem jest myślenie, że „wszystko, co związane z aktualizacją lub diagnostyką systemu”, sprawdzi też drukarkę. Praktyka i zalecenia producentów sprzętu oraz Microsoftu są tu jednoznaczne: test strony testowej z poziomu Właściwości drukarki jest jedynym bezpośrednim testem funkcjonalnym. Pozostałe metody mają co najwyżej charakter pomocniczy i diagnostyczny w przypadku problemów, ale nie zastąpią fizycznego sprawdzenia wydruku.

Pytanie 20

Drukarka ma przypisany stały adres IP 172.16.0.101 oraz maskę 255.255.255.0. Jaki adres IP powinien być ustawiony dla komputera, aby nawiązać komunikację z drukarką w lokalnej sieci?

A. 255.255.255.1
B. 173.16.0.101
C. 172.16.0.100
D. 172.16.1.101
Przypisanie adresów IP spoza zakresu podsieci, w której znajduje się drukarka, prowadzi do niemożności komunikacji z tym urządzeniem. Adres 172.16.1.101 znajduje się w innej podsieci, ponieważ jego pierwszy trzy oktety różnią się od adresu drukarki. W przypadku takiej konfiguracji, urządzenia nie będą w stanie wymieniać danych, ponieważ będą działały w różnych segmentach sieci, co uniemożliwia ich bezpośrednią komunikację. Z kolei adres 173.16.0.101 jest całkowicie z innej klasy adresów, należy do klasy B, a zatem nie jest kompatybilny z adresem drukarki w klasie C. To prowadzi do tego, że nie będzie możliwe nawiązanie połączenia, ponieważ urządzenia z różnych klas adresowych nie mogą się ze sobą komunikować bez odpowiedniej konfiguracji routera. Adres 255.255.255.1 nie jest również poprawnym adresem IP dla urządzeń końcowych; jest to adres rozgłoszeniowy, który jest używany w kontekście wysyłania danych do wszystkich urządzeń w sieci, a nie do konkretnego urządzenia. Zrozumienie struktury adresacji IP oraz zasad komunikacji w sieciach lokalnych jest kluczowe, aby uniknąć takich pomyłek oraz zapewnić, że wszystkie urządzenia mogą skutecznie się komunikować.

Pytanie 21

Zrzut ekranu przedstawiony powyżej, który pochodzi z systemu Windows, stanowi efekt działania komendy

Ilustracja do pytania
A. netstat
B. ifconfig
C. route
D. ping
Polecenie netstat jest używane do wyświetlania bieżących połączeń sieciowych zarówno przychodzących jak i wychodzących na komputerze z systemem Windows. Generuje ono szczegółowy raport o wszystkich aktywnych połączeniach TCP oraz stanie portów. Jest to kluczowe narzędzie dla administratorów sieci do monitorowania i diagnostyki problemów związanych z siecią. Przykładowo netstat może pomóc w identyfikacji nieautoryzowanych połączeń, które mogą wskazywać na obecność złośliwego oprogramowania. Netstat umożliwia również sprawdzenie stanu połączeń w różnych stanach takich jak ustanowione zamykane czy oczekujące. Ta funkcjonalność jest niezwykle przydatna podczas analizy ruchu sieciowego w celu optymalizacji czy wykrywania nieprawidłowości. Jako dobra praktyka zaleca się regularne korzystanie z netstat w ramach rutynowych audytów bezpieczeństwa sieci by zrozumieć i kontrolować przepływ danych w infrastrukturze sieciowej. Netstat jest również narzędziem zgodnym z zasadami zarządzania konfiguracją sieci co czyni go wszechstronnym wyborem dla profesjonalistów IT. Dzięki jego zastosowaniu można uzyskać całościowy obraz stanu sieci co jest fundamentem skutecznego zarządzania i zabezpieczania środowiska IT.

Pytanie 22

Usługa odpowiedzialna za konwersję nazw domen na adresy sieciowe to

A. SNMP
B. DNS
C. DHCP
D. SMTP
Odpowiedź, że DNS (System Nazw Domenowych) jest poprawna. To dzięki tej usłudze możemy zamieniać nazwy domen na adresy IP, co jest kluczowe do komunikacji w Internecie. DNS działa jak rozproszony system baz danych, który gromadzi informacje o nazwach domen i odpowiada na pytania, jakie adresy IP są im przypisane. Przykładowo, kiedy wpisujesz w przeglądarkę adres, taki jak www.example.com, komputer wysyła pytanie do serwera DNS i ten odsyła odpowiedni adres IP, co pozwala na połączenie z serwerem. W zarządzaniu DNS warto pamiętać o dobrych praktykach, jak używanie rekordów CNAME do aliasowania nazw czy rekordów MX do obsługi poczty. O bezpieczeństwo także powinno się zadbać, używając DNSSEC, które chroni przed atakami. Warto też wiedzieć, że rozwój Internetu i wprowadzenie IPv6 wymusiło pewne zmiany w DNS, co pozwoliło lepiej radzić sobie z coraz większą liczbą urządzeń w sieci.

Pytanie 23

Komenda systemowa ipconfig pozwala na konfigurację

A. mapowania dysków sieciowych
B. rejestru systemu
C. atrybutów uprawnień dostępu
D. interfejsów sieciowych
Polecenie systemowe ipconfig jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Windows, które umożliwia użytkownikom oraz administratorom sieci zarządzanie interfejsami sieciowymi. Przy jego pomocy można uzyskać informacje o konfiguracji sieci, takie jak adresy IP, maski podsieci oraz bramy domyślne dla wszystkich interfejsów sieciowych w systemie. Na przykład, kiedy użytkownik chce sprawdzić, czy komputer ma prawidłowo przydzielony adres IP lub czy połączenie z siecią lokalną jest aktywne, może użyć polecenia ipconfig /all, aby zobaczyć szczegółowe informacje o każdym interfejsie, w tym o kartach Ethernet i połączeniach bezprzewodowych. Ponadto, narzędzie to pozwala na odświeżenie konfiguracji DHCP za pomocą polecenia ipconfig /release oraz ipconfig /renew, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy zmiana adresu IP jest konieczna. W kontekście bezpieczeństwa sieci, regularne monitorowanie konfiguracji interfejsów sieciowych za pomocą ipconfig jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 24

Dysk z systemem plików FAT32, na którym regularnie przeprowadza się operacje usuwania starych plików oraz dodawania nowych, staje się:

A. fragmentacji
B. relokacji
C. defragmentacji
D. kolokacji
Fragmentacja jest zjawiskiem, które występuje na dyskach twardych i innych nośnikach pamięci, gdy pliki są dzielone na małe kawałki i rozproszone w różnych lokalizacjach na dysku. Na dysku z systemem plików FAT32, który często poddawany jest operacjom kasowania i zapisu nowych plików, fragmentacja staje się szczególnie widoczna. Gdy plik jest usuwany, powstaje wolna przestrzeń, która niekoniecznie jest wystarczająca do zapisania nowego pliku w całości. W rezultacie, nowy plik może zostać zapisany w wielu kawałkach w różnych miejscach na dysku. Przykładowo, jeśli mamy plik o wielkości 100 MB, który zostaje zapisany w trzech fragmentach po 30 MB, 50 MB i 20 MB, to jego fragmentacja może znacząco wpłynąć na czas dostępu do niego. W praktyce, fragmentacja może obniżyć wydajność systemu, zwiększając czas odczytu i zapisu danych. Z tego powodu, regularne defragmentowanie dysków jest zalecane jako dobra praktyka w zarządzaniu danymi, aby zapewnić optymalną wydajność i szybkość operacji na plikach.

Pytanie 25

Active Directory w systemach MS Windows Server 2000 oraz MS Windows Server 2003 to

A. usługa katalogowa, która przechowuje dane dotyczące obiektów w sieci i udostępnia je użytkownikom oraz administratorom sieci
B. logiczna zbiorowość komputerów, które mają możliwość wzajemnej komunikacji w sieci oraz dzielenia się zasobami
C. baza danych zawierająca dane o użytkownikach sieci, ich hasłach oraz uprawnieniach
D. grupa komputerów połączonych w infrastrukturę sieciową, składająca się z serwera działającego jako kontroler oraz stacji roboczych – klientów
Często pojawiają się pomyłki związane z Active Directory, bo ludzie mylą je z innymi strukturami sieciowymi. Na przykład, w jednej z odpowiedzi postawiono tezę, że AD to po prostu grupa komputerów. To jest błąd, bo AD nie ma nic wspólnego z fizycznymi połączeniami, to bardziej struktura, która ogarnia i zarządza danymi o obiektach w sieci. Mylenie AD z bazą, która tylko trzyma hasła i uprawnienia, naprawdę ogranicza zrozumienie całej tej technologii. AD to nie jest tylko zwykła baza danych; to złożony system, który wprowadza zasady bezpieczeństwa i pozwala na zarządzanie politykami grupowymi. Nie do końca rozumiejąc, jak działa Active Directory, można natrafić na spore błędy w projektowaniu całej infrastruktury IT, co potem może rodzić problemy z dostępem do zasobów i zarządzaniem nimi.

Pytanie 26

Dane przedstawione na ilustracji są rezultatem działania komendy

Ilustracja do pytania
A. ping
B. ipconfig
C. nslookup
D. tracert
Polecenie tracert jest narzędziem diagnostycznym służącym do badania trasy pakietów IP w sieci komputerowej. Jego wynikiem jest lista adresów IP i czasów odpowiedzi dla kolejnych węzłów sieciowych przez które przechodzi pakiet od komputera źródłowego do docelowego. Pomaga to zrozumieć opóźnienia i potencjalne problemy w transmisji danych. Przykładowo jeśli użytkownik zauważa opóźnienia w dostępie do witryny internetowej może użyć polecenia tracert aby zlokalizować gdzie występuje problem. Wynik zawiera numery porządkowe węzłów czasu odpowiedzi w milisekundach oraz adresy IP co pozwala na szczegółową analizę trasy. To narzędzie jest szeroko stosowane przez administratorów sieci do identyfikacji i rozwiązywania problemów z wydajnością sieci. Dobrze jest stosować tę komendę jako część standardowej procedury diagnostycznej przy problemach z siecią. Regularne monitorowanie tras za pomocą tracert pozwala na szybką reakcję i minimalizację przestojów co jest kluczowe w środowisku biznesowym gdzie czas reakcji jest krytyczny.

Pytanie 27

Zestaw dodatkowy, który zawiera strzykawkę z cieczą, igłę oraz rękawice ochronne, jest przeznaczony do napełniania pojemników z medium drukującym w drukarkach

A. przestrzennych
B. igłowych
C. laserowych
D. atramentowych
Drukarki atramentowe zazwyczaj korzystają z płynnego tuszu, który jest nanoszony na papier przez specjalne dysze. Zestaw, który zawiera strzykawkę, igłę i rękawiczki, jest właśnie do napełniania kartridży tym tuszem. Dobrze przeprowadzony proces napełniania jest mega ważny, żeby druk działał bez zarzutu i żeby jakość wydruku była ok. Z moich doświadczeń wynika, że wielu użytkowników decyduje się na samodzielne uzupełnianie tuszu, zwłaszcza jak skończą się oryginalne zapasy. To potrafi być tańsze i łatwiejsze w dostępie do materiałów eksploatacyjnych. Warto pamiętać, żeby używać tuszy dobrej jakości, które pasują do konkretnego modelu drukarki. Dzięki temu unikniemy problemów z wydajnością i jakością druku. Poza tym, dobrze jest zakładać rękawiczki, żeby nie pobrudzić sobie rąk tuszem i żeby zapobiec zanieczyszczeniu.

Pytanie 28

W dokumentacji powykonawczej dotyczącej fizycznej i logicznej struktury sieci lokalnej powinien znajdować się

A. schemat sieci z wyznaczonymi punktami dystrybucji i gniazdami
B. wstępny kosztorys materiałów oraz robocizny
C. umowa pomiędzy zlecającym a wykonawcą
D. harmonogram prac realizacyjnych
Schemat sieci z oznaczonymi punktami dystrybucyjnymi i gniazdami jest kluczowym elementem dokumentacji powykonawczej dla fizycznej i logicznej struktury sieci lokalnej. Taki schemat przedstawia topologię sieci, co umożliwia nie tylko zrozumienie, jak różne komponenty są ze sobą połączone, ale także lokalizację gniazd sieciowych, co jest niezbędne w przypadku przyszłych rozbudów lub konserwacji. W praktyce, posiadanie wizualizacji sieci pozwala administratorom na szybsze diagnozowanie problemów oraz efektywniejsze zarządzanie zasobami. Zgodnie z normą ISO/IEC 11801, właściwe dokumentowanie struktury sieci jest wymogiem, który zwiększa jej niezawodność oraz zapewnia zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi. W sytuacjach, gdy sieć musi być rozbudowana lub modyfikowana, schematy te są fundamentem do podejmowania decyzji o zakupie dodatkowego sprzętu oraz planowaniu układu okablowania. Dodatkowo, w kontekście audytów, obecność takich schematów może przyczynić się do lepszej oceny bezpieczeństwa i wydajności sieci.

Pytanie 29

Optyczna rozdzielczość to jeden z właściwych parametrów

A. monitora
B. modemu
C. skanera
D. drukarki
Rozdzielczość optyczna to kluczowy parametr skanera, który określa zdolność urządzenia do rozróżniania szczegółów na zeskanowanym obrazie. Mierzy się ją w punktach na cal (dpi - dots per inch). Im wyższa rozdzielczość, tym więcej szczegółów jest w stanie uchwycić skaner, co jest niezwykle istotne w kontekście cyfryzacji dokumentów, archiwizacji zdjęć czy skanowania dzieł sztuki. Na przykład, skanery o rozdzielczości 300 dpi są zazwyczaj wystarczające do skanowania dokumentów tekstowych, natomiast wartości 600 dpi lub wyższe są rekomendowane do skanowania fotografii, gdzie detale mają kluczowe znaczenie. W zastosowaniach profesjonalnych, takich jak grafika komputerowa czy medycyna, rozdzielczość optyczna ma znaczenie dla jakości końcowego obrazu. Standardy branżowe, takie jak ISO 16067-1, definiują metody pomiarów rozdzielczości, co pozwala na porównywanie wydajności różnych modeli skanerów. Zrozumienie tego parametru jest niezbędne dla użytkowników poszukujących sprzętu najlepiej odpowiadającego ich potrzebom.

Pytanie 30

W układzie SI jednostką, która mierzy napięcie, jest

A. amper
B. herc
C. wat
D. wolt
W odpowiedziach na to pytanie pojawiły się inne jednostki miary, które nie odnoszą się do napięcia elektrycznego. Wat (W) jest jednostką mocy, która mierzy ilość energii przekazywanej w jednostce czasu. Mocy nie należy mylić z napięciem, ponieważ moc zależy od napięcia i prądu elektrycznego według wzoru P = U * I, gdzie P to moc, U to napięcie, a I to natężenie prądu. Herc (Hz) to jednostka częstotliwości, oznaczająca liczbę cykli na sekundę. Częstotliwość jest istotna w kontekście sygnałów elektrycznych, ale nie jest miarą napięcia. Amper (A) to jednostka natężenia prądu elektrycznego, co również jest odmiennym pojęciem od napięcia. Mylenie napięcia z mocą, częstotliwością lub natężeniem prądu może prowadzić do błędnych wniosków w projektowaniu i analizie obwodów elektrycznych. Dlatego ważne jest, aby mieć jasne zrozumienie podstawowych pojęć elektrycznych, aby unikać typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wyników w obliczeniach inżynieryjnych czy w praktycznych zastosowaniach elektrycznych.

Pytanie 31

Który z rysunków ilustruje topologię sieci w układzie magistrali?

Ilustracja do pytania
A. B
B. D
C. C
D. A
Topologia magistrali to sposób organizacji sieci komputerowej, w której wszystkie urządzenia są podłączone do jednego wspólnego medium transmisyjnego zwanego magistralą. Każde z urządzeń w sieci może komunikować się z innymi, przesyłając dane przez tę wspólną linię. W przypadku topologii magistrali, jak przedstawiono na rysunku B, wszystkie komputery są połączone jednym przewodem, co jest kluczową cechą tej architektury. Topologia ta była popularna w wczesnych sieciach Ethernet i ze względu na prostotę była stosunkowo tania do wdrożenia. Jednak ma swoje ograniczenia takie jak podatność na awarie jednej linii, co może prowadzić do całkowitego zatrzymania komunikacji. W praktyce, topologia magistrali jest obecnie rzadko stosowana, ale jej zrozumienie jest kluczowe do poznania ewolucji sieci komputerowych oraz jej wpływu na obecne technologie. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje się w zrozumieniu fundamentów działania protokołów sieciowych jak CSMA/CD który był stosowany w takich sieciach.

Pytanie 32

Kondygnacyjny punkt dystrybucji jest połączony z

A. gniazdem abonenckim
B. centralnym punktem dystrybucji
C. centralnym punktem sieci
D. budynkowym punktem dystrybucji
Wybór odpowiedzi dotyczącej centralnego punktu sieci, centralnego punktu dystrybucyjnego lub budynkowego punktu dystrybucyjnego wskazuje na pewne nieporozumienia związane z architekturą sieci. Centralny punkt sieci jest zazwyczaj miejscem, w którym gromadzone są sygnały z różnych źródeł i skąd są one dystrybuowane dalej, jednak nie jest to bezpośrednio związane z kondygnacyjnym punktem dystrybucyjnym, który działa na poziomie lokalnym. Centralny punkt dystrybucyjny ma na celu zarządzanie sygnałem w obrębie konkretnego budynku, ale nie jest on bezpośrednio połączony z gniazdami abonenckimi. Budynkowy punkt dystrybucyjny również pełni funkcję zarządzającą, jednak jego zadaniem jest integracja różnych kondygnacyjnych punktów dystrybucyjnych w obrębie jednego obiektu. Prawidłowe zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla projektowania i wdrażania infrastruktury sieciowej. Wiele osób może mylić te pojęcia, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących topologii sieci i ich działania. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że kondygnacyjny punkt dystrybucyjny jest bezpośrednio połączony z gniazdem abonenckim, co umożliwia użytkownikom końcowym dostęp do zasobów sieciowych.

Pytanie 33

Klient dostarczył wadliwy sprzęt komputerowy do serwisu. W trakcie procedury przyjmowania sprzętu, ale przed rozpoczęciem jego naprawy, serwisant powinien

A. przeprowadzić testy powykonawcze sprzętu
B. przygotować rewers serwisowy i opieczętowany przedłożyć do podpisu
C. sporządzić rachunek z naprawy w dwóch kopiach
D. wykonać ogólny przegląd sprzętu oraz przeprowadzić rozmowę z klientem
Wykonanie przeglądu ogólnego sprzętu oraz przeprowadzenie wywiadu z klientem to kluczowe kroki w procesie serwisowym. Przegląd ogólny pozwala na wstępne zidentyfikowanie widocznych uszkodzeń czy nieprawidłowości, które mogą wpływać na funkcjonowanie urządzenia. Dodatkowo, przeprowadzenie wywiadu z klientem umożliwia uzyskanie informacji o objawach usterki, okolicznościach jej wystąpienia oraz ewentualnych wcześniejszych naprawach. Te informacje są niezwykle cenne, ponieważ mogą naprowadzić serwisanta na konkretne problemy, które mogą być trudne do zdiagnozowania w trakcie samego przeglądu. Przykładowo, klient może zauważyć, że sprzęt wydaje nietypowe dźwięki w określonych warunkach, co może sugerować problem z wentylacją lub zasilaczem. W branży serwisowej kierowanie się najlepszymi praktykami, takimi jak podejście oparte na badaniach oraz komunikacja z klientem, zwiększa efektywność napraw i zadowolenie klientów. Standardy ISO 9001 sugerują, że proces przyjmowania reklamacji powinien być systematyczny i oparty na szczegółowej dokumentacji, co obejmuje m.in. sporządzenie notatek z wywiadu i przeglądu.

Pytanie 34

Który protokół należy do bezpołączeniowych protokołów warstwy transportowej?

A. TCP
B. FTP
C. ARP
D. UDP
UDP, czyli User Datagram Protocol, to taki protokół transportowy, który nie wymaga nawiązywania połączenia. To sprawia, że jest super szybki w przesyłaniu danych. Właściwie, to jest kluczowy element w sieciach, zwłaszcza gdy mówimy o aplikacjach, które potrzebują błyskawicznej transmisji, na przykład w grach online czy podczas strumieniowania wideo. W przeciwieństwie do TCP, które najpierw nawiązuje sesję, UDP po prostu wysyła pakiety, co oznacza, że nie możemy liczyć na to, że wszystkie dotrą na miejsce, ani w jakiej kolejności. To dlatego świetnie działa tam, gdzie szybkość ma znaczenie. Na przykład, protokół DHCP korzysta z UDP do przydzielania adresów IP bez zbędnych formalności. Jeśli więc zależy ci na prędkości i efektywności, UDP jest na pewno lepszym wyborem. W branży wiadomo, że tam, gdzie liczy się czas, UDP jest na czołowej pozycji.

Pytanie 35

Po włączeniu komputera wyświetlił się komunikat: Non-system disk or disk error. Replace and strike any key when ready. Co może być tego przyczyną?

A. uszkodzony kontroler DMA
B. dyskietka włożona do napędu
C. brak pliku NTLDR
D. skasowany BIOS komputera
Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, dotyczy sytuacji, w której komputer ma problem z rozruchem przez obecność dyskietki w napędzie. Kiedy uruchamiasz system operacyjny, to najpierw sprawdza on BIOS, żeby zobaczyć, jakie urządzenia mogą być użyte do rozruchu. Jeśli napęd dyskietek jest ustawiony jako pierwsze urządzenie startowe i jest w nim dyskietka, komputer spróbuje z niego wystartować. Może to prowadzić do błędu, jeśli dyskietka nie ma właściwych plików do uruchomienia. Przykładowo, wysunięcie dyskietki lub zmiana ustawień bootowania w BIOS, żeby najpierw próbować uruchomić z twardego dysku, powinno załatwić sprawę. To się często zdarza w starszych komputerach, gdzie dyskietki były normą. Warto zawsze sprawdzać, jak jest skonfigurowany BIOS, żeby jakieś stare urządzenie, jak napęd dyskietek, nie przeszkadzało w uruchamianiu systemu.

Pytanie 36

Protokołem umożliwiającym bezpołączeniowe przesyłanie datagramów jest

A. TCP
B. ARP
C. IP
D. UDP
UDP (User Datagram Protocol) to protokół komunikacji, który zapewnia bezpołączeniową transmisję datagramów w sieciach komputerowych. W przeciwieństwie do TCP (Transmission Control Protocol), UDP nie wymaga nawiązywania połączenia przed rozpoczęciem wymiany danych, co czyni go bardziej efektywnym w sytuacjach wymagających szybkiej wymiany informacji, takich jak strumieniowanie wideo, gry online czy VoIP. UDP jest również bardziej elastyczny, ponieważ pozwala na przesyłanie danych bez dodatkowych narzutów związanych z kontrolą błędów i potwierdzeniami dostarczenia. To sprawia, że jest idealny do zastosowań, gdzie minimalizacja opóźnień jest kluczowa, a utrata niektórych pakietów nie wpływa znacząco na ogólną jakość usługi. Protokół ten działa na bazie portów, co umożliwia jednoczesne działanie wielu aplikacji na jednym urządzeniu. W praktyce użycie UDP można zaobserwować w protokołach takich jak DNS czy DHCP, które wymagają szybkiej odpowiedzi, a niekoniecznie pełnej niezawodności.

Pytanie 37

W specyfikacji technicznej płyty głównej znajduje się zapis Supports up to Athlon XP 3000+ processor. Co to oznacza w kontekście obsługi procesorów przez tę płytę główną?

A. wszystkie o częstotliwości mniejszej niż 3000 MHz
B. wszystkie o częstotliwości większej niż 3000 MHz
C. nie nowsze niż Athlon XP 3000+
D. zgodnie z mobile Athlon 64
Wybór odpowiedzi sugerującej, że płyta główna obsługuje procesory o częstotliwości powyżej 3000 MHz jest błędny, ponieważ specyfikacja nie odnosi się do częstotliwości, lecz do konkretnego modelu procesora. Odpowiedzi te wskazują na nieporozumienie związane z rodzajem wsparcia, jakie płyta główna oferuje. Zapis 'supports up to Athlon XP 3000+' oznacza, że jest to najwyższy model, dla którego płyta została zaprojektowana, a nie sugeruje, że wszystkie procesory o wyższej częstotliwości będą funkcjonować poprawnie. Odpowiedzi dotyczące procesorów o niższej wydajności również nie są precyzyjne, gdyż nie uwzględniają specyfiki architektury procesorów z rodziny Athlon i ich kompatybilności z danym gniazdem. W praktyce, wiele osób może zakładać, że nowsze lub szybsze procesory będą działały wstecznie w starszych płytach głównych, co jest często mylne. Architektura procesorów zmieniała się na przestrzeni lat, co powodowało problemy z kompatybilnością, takie jak różnice w gniazdach (np. Socket A dla Athlon XP w porównaniu do Socket 754 dla Athlon 64). Te błędne założenia mogą prowadzić do nieudanych prób modernizacji sprzętu, co w efekcie wpływa na wydajność i stabilność systemu. Zrozumienie tych zależności jest kluczowe w kontekście budowy i modernizacji komputerów, a ignorowanie specyfikacji płyty głównej może prowadzić do poważnych problemów technicznych.

Pytanie 38

Jaką wartość w systemie szesnastkowym ma liczba 1101 0100 0111?

A. C47
B. D43
C. D47
D. C27
Rozważając inne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich opierają się na błędnym przeliczeniu wartości binarnej na szesnastkową. Na przykład odpowiedzi C27 i D43 nie mają uzasadnienia w kontekście konwersji, ponieważ wynikają z niepoprawnych grupowań bitów. Zazwyczaj osoby mylą się, łącząc więcej lub mniej bitów niż wymagane, co prowadzi do błędnych wniosków. W przypadku C27, można zauważyć, że osoba próbująca uzyskać ten wynik mogła pomylić bity w pierwszej grupie, co daje zupełnie inną wartość szesnastkową. Odpowiedź D43 z kolei może sugerować, że ktoś błędnie zinterpretował trzecią grupę, przypisując jej wartość 3 zamiast 7. W praktyce, dokładność w konwersji systemów liczbowych jest kluczowa, gdyż błędne wartości mogą prowadzić do poważnych problemów w programowaniu i obliczeniach komputerowych. Dobrą praktyką jest zawsze podział liczb binarnych na 4-bitowe grupy i ich dokładna analiza, co zapobiega pomyłkom i pozwala na prawidłowe obliczenia, szczególnie w kontekście działania algorytmów i procedur w systemach informatycznych.

Pytanie 39

Aby zwiększyć lub zmniejszyć rozmiar ikony na pulpicie, trzeba obracać kółkiem myszy, jednocześnie trzymając klawisz

A. SHIFT
B. ALT
C. TAB
D. CTRL
Użycie klawisza CTRL w połączeniu z kręceniem kółkiem myszy to całkiem standardowy sposób w Windowsie na powiększanie lub zmniejszanie ikon na pulpicie. To fajna funkcjonalność, bo pozwala każdemu łatwo dostosować widok do swoich potrzeb. Na przykład, jeśli chcesz powiększyć ikonę, wystarczy przytrzymać CTRL i kręcić kółkiem myszy w górę. A jeśli kręcisz w dół, to ikona zrobi się mniejsza. To jest zgodne z zasadami użyteczności, czyli z tym, żeby wszystko było intuicyjne i łatwe do ogarnięcia. Co ciekawe, ta metoda nie tylko działa na pulpicie, ale też w wielu aplikacjach, jak edytory tekstu czy przeglądarki, gdzie możesz powiększać lub zmniejszać tekst. Dzięki temu masz większą kontrolę nad tym, co widzisz na ekranie, a to zdecydowanie poprawia komfort korzystania z komputera.

Pytanie 40

Co oznacza określenie średni czas dostępu w dyskach twardych?

A. suma średniego czasu wyszukiwania oraz opóźnienia
B. czas, w którym dane są przesyłane z talerza do elektroniki dysku
C. czas niezbędny do ustawienia głowicy nad odpowiednim cylindrem
D. suma czasu skoku pomiędzy dwoma cylindrami oraz czasu przesyłania danych z talerza do elektroniki dysku
Średni czas dostępu w dyskach twardych jest kluczowym parametrem wydajności, który składa się z sumy średniego czasu wyszukiwania oraz opóźnienia. Średni czas wyszukiwania odnosi się do czasu, jaki potrzebny jest głowicy dysku na zlokalizowanie odpowiednich danych na talerzu, natomiast opóźnienie (zwane także czasem rotacyjnym) to czas, jaki zajmuje obrót dysku, aby dane znalazły się pod głowicą. Zrozumienie tego zagadnienia jest niezbędne przy projektowaniu systemów przechowywania danych oraz ich optymalizacji. W praktyce, w obszarze IT, administratorzy baz danych oraz inżynierowie systemów często korzystają z tych metryk, aby ocenić efektywność dysków twardych. Przykładowo, w systemach baz danych, minimalizacja średniego czasu dostępu przyczynia się do szybszego przetwarzania zapytań i lepszej responsywności aplikacji. Dobre praktyki w branży obejmują regularne monitorowanie tych parametrów oraz porównywanie ich z danymi producentów, co pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących zakupów i modernizacji sprzętu.