Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik elektryk
Kwalifikacja: ELE.02 - Montaż, uruchamianie i konserwacja instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych
Data rozpoczęcia: 17 listopada 2025 05:27
Data zakończenia: 17 listopada 2025 05:40

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który przewód oznacza symbol PE?

A. Wyrównawczy

B. Ochronno-neutralny

C. Uziemiający

D. Ochronny

Odpowiedź "Ochronny" jest prawidłowa, ponieważ przewód oznaczony symbolem PE (ang. Protective Earth) jest kluczowym elementem systemów ochrony przed porażeniem elektrycznym. Przewód PE ma za zadanie prowadzenie prądu doziemnego w przypadku awarii urządzenia, co minimalizuje ryzyko porażenia prądem użytkowników. W praktyce, przewód ten jest integralną częścią instalacji elektrycznych w budynkach, a jego właściwe podłączenie do uziemienia jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa. Zgodnie z normami, takimi jak PN-IEC 60364, przewód PE powinien być stosowany w każdym obwodzie elektrycznym, w którym zainstalowane są urządzenia elektryczne. Jego zastosowanie obejmuje zarówno instalacje przemysłowe, jak i domowe, gdzie uziemienie urządzeń, takich jak lodówki czy pralki, jest niezbędne dla ochrony przed skutkami zwarcia. Warto również podkreślić, że stosowanie przewodu PE w instalacjach elektrycznych jest wymagane przez przepisy prawa budowlanego, co dodatkowo podkreśla jego znaczenie w kontekście bezpieczeństwa użytkowników.

Pytanie 2

Który typ silnika elektrycznego najczęściej stosuje się w urządzeniach gospodarstwa domowego?

A. Silnik liniowy

B. Silnik indukcyjny jednofazowy

C. Silnik synchroniczny trójfazowy

D. Silnik krokowy

Silniki indukcyjne jednofazowe są najczęściej stosowane w urządzeniach gospodarstwa domowego ze względu na ich prostotę konstrukcji, niezawodność oraz stosunkowo niskie koszty produkcji. Jednofazowe silniki indukcyjne działają w oparciu o zasadę indukcji elektromagnetycznej, gdzie prąd zmienny przepływający przez uzwojenie stojana wytwarza pole magnetyczne, które indukuje prąd w wirniku. To z kolei generuje siłę napędową, która wprawia wirnik w ruch obrotowy. Tego typu silniki są powszechnie stosowane w urządzeniach takich jak pralki, lodówki, wentylatory czy miksery. Ich zaletą jest brak szczotek komutatora, co eliminuje problem iskrzenia i konieczność częstej konserwacji. Dzięki swojej prostocie, silniki te charakteryzują się długą żywotnością i są odporne na przeciążenia. Ponadto są stosunkowo ciche i energooszczędne, co czyni je idealnym wyborem do zastosowań domowych. Standardy przemysłowe i dobre praktyki również preferują użycie jednofazowych silników indukcyjnych w kontekście urządzeń gospodarstwa domowego, podkreślając ich efektywność i trwałość.

Pytanie 3

Zamiast starego bezpiecznika trójfazowego 25A, należy zastosować wysokoczuły wyłącznik różnicowoprądowy. Który z przedstawionych w katalogu, należy wybrać?

Wyłącznik	Oznaczenie
A.	BPC 425/030 4P AC
B.	BDC 225/030 2P AC
C.	BPC 425/100 4P AC
D.	BDC 440/030 4P AC

A. D.

B. A.

C. C.

D. B.

Wybór odpowiedzi A, czyli BPC 425/030 4P AC, jest zgodny z wymogami dotyczącymi zabezpieczeń elektrycznych w instalacjach trójfazowych. Wyłącznik różnicowoprądowy (RCD) jest kluczowym elementem ochrony przed porażeniem elektrycznym, który wykrywa różnice w prądzie między przewodami fazowymi a neutralnym. Wymagana charakterystyka AC oznacza, że wyłącznik jest przystosowany do ochrony przed prądami przemiennymi, co jest typowe w instalacjach domowych i przemysłowych. Prąd znamionowy 25A oraz wartość różnicowoprądowa 30mA (oznaczona jako 030) są standardowymi wartościami stosowanymi w takich instalacjach. Wartość 30mA jest powszechnie uznawana za bezpieczną dla ochrony ludzi przed porażeniem. W praktyce, zastosowanie takiego wyłącznika w instalacji trójfazowej nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale również spełnia wymagania norm IEC 61008, które definiują wymagania dotyczące wyłączników różnicowoprądowych. Dzięki odpowiedniemu doborowi wyłącznika różnicowoprądowego zapewniasz bezpieczeństwo użytkowników oraz zabezpieczenie instalacji elektrycznej przed skutkami zwarć i zwarć doziemnych.

Pytanie 4

Którym narzędziem należy wkręcać śrubę przedstawioną na rysunku?

A. Wkrętakiem z nacięciem Torx.

B. Wkrętakiem z nacięciem Phillips.

C. Kluczem nasadowym.

D. Kluczem imbusowym.

Klucz imbusowy, nazywany również kluczem sześciokątnym, jest idealnym narzędziem do wkręcania śrub z sześciokątnym wewnętrznym nacięciem, co można zauważyć na przedstawionym na rysunku elemencie. Użycie klucza imbusowego pozwala na efektywne przeniesienie momentu obrotowego, co jest istotne w wielu aplikacjach, zarówno w mechanice, jak i w elektronice. Klucze imbusowe są dostępne w różnych rozmiarach, co umożliwia dopasowanie ich do różnych średnic śrub. Ważne jest również, aby stosować klucz imbusowy w odpowiednim rozmiarze, ponieważ nieodpowiedni klucz może uszkodzić nacięcie śruby, co utrudnia jej dalsze wkręcanie lub wykręcanie. W standardach branżowych klucz imbusowy jest często stosowany w konstrukcjach meblowych oraz w przemyśle motoryzacyjnym, gdzie wymagana jest wysoka precyzja i niezawodność. Dobrze dobrany klucz imbusowy ułatwia konserwację i montaż, a także zmniejsza ryzyko uszkodzenia śrub i komponentów.

Pytanie 5

W instalacjach elektrycznych w budynkach mieszkalnych o napięciu 230 V nie wolno używać opraw oświetleniowych zrealizowanych w klasie ochrony

A. 0

B. II

C. I

D. III

Wybór klasy ochronności I, II lub III dla opraw oświetleniowych w instalacjach o napięciu 230 V jest nieodpowiedni ze względu na różnice w poziomie zabezpieczeń, które oferują poszczególne klasy. Klasa I obejmuje urządzenia, które mają zabezpieczenie w postaci uziemienia, co może stwarzać mylne wrażenie większego bezpieczeństwa w porównaniu do klasy 0. W rzeczywistości jednak, jeśli nie jest zastosowane odpowiednie uziemienie, urządzenie klasy I może być równie niebezpieczne, zwłaszcza w przypadku uszkodzeń. Z kolei klasa II zapewnia dodatkową izolację, co czyni ją bardziej odpowiednią dla instalacji domowych. Klasa III jest z kolei przeznaczona dla urządzeń niskonapięciowych, co nie jest zgodne z wymaganiami dla standardowych opraw oświetleniowych w mieszkaniach, gdzie napięcie wynosi 230 V. Błędem myślowym jest zakładanie, że klasy z większym poziomem zabezpieczeń mogą być stosowane w sytuacjach, gdzie nie jest to zalecane. Właściwe zrozumienie klas ochrony i ich zastosowań jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa instalacji elektrycznych, a ich niewłaściwe dobieranie może prowadzić do poważnych wypadków oraz uszkodzeń sprzętu. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze przestrzegać standardów oraz zasad bezpieczeństwa określonych w normach elektrycznych.

Pytanie 6

Jaką klasę ochronności przypisuje się oprawie oświetleniowej, która nie ma zacisku ochronnego i jest zasilana ze źródła napięcia SELV?

A. II

B. 0

C. I

D. III

Klasy ochronności urządzeń elektrycznych mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa ich użytkowania. Odpowiedzi I, 0 oraz II nie są poprawne w kontekście oprawy zasilanej niskonapięciowym źródłem SELV. Klasa I odnosi się do urządzeń, które posiadają zacisk ochronny i wymagają podłączenia do uziemienia, co nie jest spełnione w przypadku oprawy bez zacisku ochronnego. Klasa 0 dotyczy urządzeń, które nie mają ochrony przeciwporażeniowej i są niebezpieczne w użytkowaniu, ponieważ nie oferują żadnego zabezpieczenia przed zwarciem. Z kolei klasa II odnosi się do urządzeń, które mają podwójną izolację i nie wymagają uziemienia. Odpowiedź na to pytanie wymaga zrozumienia różnic między tymi klasami oraz ich zastosowania w praktyce. Większość błędów w wyborze odpowiedzi wynika z nieznajomości zasad dotyczących bezpieczeństwa elektrycznego oraz z mylenia klasyfikacji opraw w kontekście ich konstrukcji i zastosowania. Ważne jest, aby zwracać uwagę na oznaczenia na urządzeniach oraz stosować się do norm i standardów, które regulują te kwestie. W kontekście opraw oświetleniowych klasa ochronności III to gwarancja, że użytkownik nie będzie narażony na niebezpieczeństwo, a projektanci oświetlenia mogą skutecznie wykorzystywać takie oprawy w różnych środowiskach.

Pytanie 7

Jaka maksymalna wartość może mieć impedancja pętli zwarcia w trójfazowym systemie elektrycznym o napięciu nominalnym 230/400 V, aby ochrona przeciwporażeniowa przy awarii izolacji była skuteczna, wiedząc, że odpowiednie szybkie wyłączenie tego obwodu ma zapewnić instalacyjny wyłącznik nadprądowy B20?

A. 3,8 Ω

B. 4,0 Ω

C. 6,6 Ω

D. 2,3 Ω

Wartość 2,3 Ω jest prawidłowa dla impedancji pętli zwarcia w trójfazowym obwodzie elektrycznym o napięciu 230/400 V, ponieważ gwarantuje wystarczająco niską impedancję, aby wyłącznik nadprądowy B20 mógł zadziałać w przypadku uszkodzenia izolacji. Zgodnie z zasadami ochrony przeciwporażeniowej, aby zapewnić skuteczną reakcję wyłącznika, impedancja pętli zwarcia powinna być niższa niż wartość krytyczna, ustalona na podstawie prądu zwarciowego, który jest niezbędny do wyzwolenia wyłącznika. W przypadku B20, przy nominalnym prądzie 20 A, minimalny prąd zwarciowy powinien wynosić co najmniej 100 A, co odpowiada maksymalnej impedancji 2,3 Ω. W praktyce oznacza to, że w przypadku wystąpienia zwarcia, wyłącznik zareaguje w odpowiednim czasie, minimalizując ryzyko porażenia prądem. Zgodnie z normą PN-IEC 60364-4-41, dobór odpowiedniej impedancji pętli zwarcia jest kluczowym elementem w projektowaniu instalacji elektrycznych.

Pytanie 8

W jakim układzie sieciowym punkt neutralny transformatora zasilającego sieć nie jest metalicznie połączony z ziemią?

A. TN-C

B. TT

C. IT

D. TN-S

Układy TN-C, TN-S oraz TT różnią się od systemu IT pod względem połączenia punktu neutralnego z ziemią oraz sposobu uziemienia. W systemie TN-C punkt neutralny jest połączony z ziemią, co oznacza, że w przypadku uszkodzenia izolacji, prąd może przepływać do ziemi, co stwarza ryzyko porażenia prądem elektrycznym. System ten, mimo że dobrze sprawdza się w standardowych zastosowaniach, nie jest zalecany w obiektach o wysokim ryzyku, ponieważ awaria może prowadzić do poważnych konsekwencji. Z kolei w układzie TN-S występuje oddzielne uziemienie dla przewodu ochronnego i neutralnego, co poprawia bezpieczeństwo, ale nadal zakłada połączenie z ziemią. W przypadku systemu TT, gdzie również punkt neutralny jest uziemiony, występuje możliwość wystąpienia prądów upływowych, które mogą prowadzić do porażenia. Typowe błędy w rozumieniu tych układów to mylenie izolacji z bezpieczeństwem. W rzeczywistości, systemy TN i TT, mimo że stosowane są szeroko, nie oferują tego samego poziomu ochrony jak system IT, zwłaszcza w sytuacjach awaryjnych. Dlatego, chcąc zapewnić najwyższy poziom bezpieczeństwa, warto rozważyć zastosowanie układu IT w obiektach o krytycznym znaczeniu."

Pytanie 9

Co symbolizuje kod literowo-cyfrowy C10, umieszczony na wyłączniku nadmiarowo-prądowym?

A. Najwyższy czas zadziałania

B. Maksymalny prąd zwarciowy

C. Rodzaj charakterystyki czasowo-prądowej oraz prąd znamionowy

D. Rodzaj charakterystyki czasowo-prądowej oraz prąd wyłączeniowy

Kod literowo-cyfrowy C10 umieszczony na wyłączniku nadmiarowo-prądowym odnosi się do charakterystyki czasowo-prądowej oraz prądu znamionowego wyłącznika. W przypadku 'C' oznacza to, że wyłącznik jest przeznaczony do ochrony urządzeń, które mogą mieć duże prądy rozruchowe, jak silniki elektryczne. Liczba '10' wskazuje, że prąd znamionowy wynosi 10 A. Tego rodzaju wyłączniki są powszechnie stosowane w instalacjach elektrycznych, gdzie konieczne jest zabezpieczenie przed przeciążeniem oraz zwarciami, a jednocześnie umożliwienie chwilowego przepływu większego prądu, co jest istotne w przypadku urządzeń indukcyjnych. Dobrze dobrany wyłącznik nadmiarowo-prądowy chroni instalację przed uszkodzeniami, a także zapewnia bezpieczeństwo użytkowników. Warto zaznaczyć, że wybór odpowiedniego wyłącznika powinien być zgodny z normami PN-EN 60898, które regulują wymagania i metody badań związanych z wyłącznikami nadmiarowo-prądowymi.

Pytanie 10

Korzystając z podanego wzoru i tabeli wyznacz wartość rezystancji izolacji uzwojeń silnika w temperaturze
20 oC, jeżeli rezystancja izolacji uzwojeń tego silnika zmierzona w temperaturze 23 oC wyniosła 6,8 MΩ.

Współczynniki przeliczeniowe K₂₀ dla rezystancji izolacji uzwojeń silników
R₂₀ = K₂₀·R_x
Temperatura, w °C	0	11	14	17	20	23	26	29	32	35	44	52	62
Współczynnik przeliczeniowy K₂₀	0,67	0,73	0,81	0,90	1,0	1,10	1,21	1,34	1,48	1,64	2,50	3,33	5,00

A. 6,18 MΩ

B. 7,48 MΩ

C. 6,87 MΩ

D. 6,73 MΩ

Analiza rezystancji izolacji uzwojeń silnika w różnych temperaturach może stanowić wyzwanie, zwłaszcza gdy nie są brane pod uwagę odpowiednie współczynniki przeliczeniowe. W przypadku, gdy odpowiedzi sugerują wartości 6,73 MΩ, 6,87 MΩ, 7,48 MΩ oraz 6,18 MΩ, istotne jest zrozumienie, że każda z tych odpowiedzi opiera się na błędnych założeniach. Wartość 6,18 MΩ, choć może wydawać się poprawna, została obliczona w sposób nieprawidłowy, ponieważ pomija uwzględnienie odpowiednich współczynników przeliczeniowych i ich wpływu na wynik. W przypadku obliczania rezystancji izolacji, temperatura ma kluczowe znaczenie, a różnice między 20°C a 23°C mogą znacząco wpływać na wyniki. Przyjmuje się, że wzrost temperatury wpływa na zmniejszenie rezystancji, co oznacza, że rezystancja w niższej temperaturze powinna być wyższa. Wartości 6,73 MΩ i 6,87 MΩ mogą wynikać z pomyłek w korzystaniu z tabeli współczynników lub niewłaściwego zastosowania wzoru, co prowadzi do zaniżenia wartości izolacji. Natomiast 7,48 MΩ, choć na pierwszy rzut oka może wydawać się bardziej wiarygodne, jest wynikiem błędnych obliczeń, które nie uwzględniają prawidłowego przeliczenia na podstawie temperatury. Wiedza na temat prawidłowego wyznaczania rezystancji izolacji uzwojeń jest niezwykle istotna w kontekście bezpieczeństwa urządzeń elektrycznych oraz ich niezawodności w długotrwałym użytkowaniu.

Pytanie 11

Jaki jest minimalny dopuszczalny przekrój przewodów miedzianych stosowanych w budynkach jako wewnętrzne linie zasilające (WLZ)?

A. 10 mm2

B. 4 mm2

C. 16 mm2

D. 6 mm2

Wybór nieodpowiedniego przekroju przewodów miedzianych w instalacjach elektrycznych może prowadzić do poważnych problemów technicznych i bezpieczeństwa. W przypadku, gdy ktoś wybiera przekrój 6 mm2, może nie spełniać wymagań dotyczących obciążeń prądowych w instalacjach zasilających, co naraża na ryzyko przegrzania przewodów. Przewody o mniejszym przekroju, takie jak 4 mm2, mogą być stosowane w niezbyt obciążonych obwodach, ale w kontekście wewnętrznych linii zasilających, ich zastosowanie może być nieadekwatne, szczególnie w przypadku obciążenia większego niż nominalne. Również przekrój 16 mm2, mimo że wyższy, nie jest wymagany w standardowych warunkach domowych, co prowadzi do nieuzasadnionych kosztów instalacyjnych. Takie podejście może wynikać z błędnego założenia, że większy przekrój zawsze owocuje większym bezpieczeństwem, podczas gdy kluczowe jest dobranie odpowiedniego przekroju do konkretnego zastosowania i wymagań technicznych. W praktyce, wdrożenie norm i standardów, takich jak PN-IEC 60364, jest kluczowe dla zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa instalacji elektrycznych.

Pytanie 12

Aby prawidłowo wykonać otwór w twardym betonie pod gniazdo sieciowe, konieczne jest użycie wiertarki oraz

A. otwornicy z nasypem wolframowym

B. otwornicy z segmentami diamentowymi

C. wyrzynarki do głębokich cięć

D. młotka z przecinakiem

Otwornice z diamentowymi segmentami to naprawdę najlepsze narzędzie, jeśli chodzi o wiercenie w twardym betonie. Dzięki swojej konstrukcji świetnie radzą sobie z usuwaniem materiału w bardzo precyzyjny sposób. Diamentowe segmenty są super twarde i odporne na ścieranie, co czyni je idealnym wyborem, zwłaszcza w trudnych warunkach. Na przykład, gdy instalujesz gniazda sieciowe w betonowych murach, to otwornica diamentowa daje czyste krawędzie, co wygląda lepiej i bardziej profesjonalnie. Z mojej perspektywy, korzystanie z takich narzędzi pomaga uniknąć uszkodzenia otaczających materiałów i naprawdę przyspiesza cały proces pracy. I fajnie, że otwornice są w różnych rozmiarach, więc można dobrać coś odpowiedniego do konkretnego projektu.

Pytanie 13

Zgodnie z polskim prawem budowlanym, instalacje elektryczne oraz piorunochronne w obiektach mieszkalnych powinny być poddawane okresowym badaniom

A. raz na pół roku

B. co najmniej raz na 10 lat

C. raz na rok

D. co najmniej raz na 5 lat

Wybierając częstotliwość badania instalacji elektrycznej i piorunochronnej, można napotkać wiele nieporozumień związanych z niewłaściwymi podejściami do tego tematu. Odpowiedzi sugerujące, że kontrole powinny odbywać się raz na pół roku, raz na rok, czy co najmniej raz na 10 lat, mogą wynikać z mylnego wrażenia, że częstotliwość badań powinna być uzależniona od intensywności użytkowania instalacji lub warunków zewnętrznych. Niemniej jednak, jest to podejście z gruntu błędne, ponieważ przepisy prawa budowlanego i normy dotyczące bezpieczeństwa elektrycznego jasno określają, iż standardowy okres pomiędzy badaniami powinien wynosić co najmniej 5 lat. Częstsze kontrole, takie jak raz na pół roku lub raz na rok, mogą nie tylko generować niepotrzebne koszty, ale również prowadzić do zbytniego obciążenia specjalistów, co może skutkować wypaleniem zawodowym i negatywnym wpływem na jakość przeprowadzanych badań. Z kolei nawiązanie do 10-letniego okresu między przeglądami jest zupełnie niezgodne z aktualnymi zaleceniami i normami, co może prowadzić do poważnych zagrożeń, gdyż długi okres bez kontroli stwarza ryzyko, że niebezpieczne usterki lub degradacja instalacji mogą pozostać niezauważone. W praktyce, niewłaściwe podejście do okresowości badań może nie tylko zagrażać bezpieczeństwu użytkowników, ale również wpływać na odpowiedzialność prawną właścicieli budynków, którzy są zobowiązani do zapewnienia bezpieczeństwa instalacji elektrycznych.

Pytanie 14

W przypadku układu elektrycznego, w którym z jednego punktu zasilane są przynajmniej dwie wewnętrzne linie zasilające, konieczne jest zastosowanie

A. rozdzielnicę główną

B. instalacje odbiorcze

C. przyłącze

D. złącze

Przyłącze, choć często mylone z złączem, pełni inną funkcję w systemie elektroenergetycznym. Przyłącze odnosi się do punktu, w którym instalacja elektryczna łączy się z siecią energetyczną. Jest to miejsce, gdzie energia elektryczna dostarczana jest do budynku, a nie element, który zarządza rozdzieleniem energii na kilka obwodów. W konsekwencji, przyłącze nie spełnia roli rozdzielnika dla linii wewnętrznych. Rozdzielnica główna, z kolei, jest odpowiedzialna za dystrybucję energii elektrycznej do różnych obwodów w instalacji, ale nie jest bezpośrednio przeznaczona do łączenia wielu linii zasilających w jednym punkcie, jak ma to miejsce w przypadku złącza. Instalacje odbiorcze również nie są właściwą odpowiedzią, gdyż odnosi się to do urządzeń, które pobierają energię elektryczną z sieci, takich jak oświetlenie czy urządzenia domowe. Błędne zrozumienie funkcji tych elementów może prowadzić do nieefektywnych lub niebezpiecznych rozwiązań w instalacji, dlatego istotne jest zrozumienie różnicy między złączem a innymi komponentami systemu elektroenergetycznego. Właściwe rozpoznanie funkcji złącz i innych elementów jest kluczowe dla bezpieczeństwa oraz efektywności każdej instalacji elektrycznej.

Pytanie 15

Jaką proporcję strumienia świetlnego kieruje się w dół w oprawie oświetleniowej klasy V?

A. 60 ÷ 90%

B. 90 ÷ 100%

C. 0 ÷ 10%

D. 40 ÷ 60%

Odpowiedź 0 ÷ 10% jest prawidłowa, ponieważ oprawy oświetleniowe V klasy charakteryzują się bardzo niskim poziomem strumienia świetlnego, który jest kierowany w dół. Klasa ta jest przeznaczona do aplikacji, gdzie istotne jest, aby minimalizować oświetlenie w kierunku podłogi, co ma zastosowanie w wielu miejscach, takich jak korytarze, schody czy przestrzenie publiczne, gdzie wysoka intensywność światła w dół może być niepożądana. Przykładem zastosowania są oprawy LED w przestrzeniach biurowych, które mają za zadanie tworzyć strefy z odpowiednim rozproszeniem światła, a nie silnym, bezpośrednim oświetleniem. W praktyce zastosowanie tej klasy opraw pozwala na oszczędność energii oraz zmniejszenie olśnienia, co jest zgodne z normami energetycznymi i ekologicznymi, takimi jak dyrektywy UE dotyczące efektywności energetycznej. Wiedza na temat rozkładu strumienia świetlnego w zależności od klasy oprawy jest kluczowa dla projektantów oświetlenia, którzy mają na celu optymalizację warunków świetlnych w różnych typach przestrzeni.

Pytanie 16

Z instrukcji obsługi przedstawionego na ilustracji miernika wynika, że przed pomiarem rezystancji należy wyzerować omomierz. W tym celu należy przełącznikiem funkcji wybrać pomiar rezystancji i ustawić wskazówkę na 0 Ω przy pomocy pokrętła oznaczonego

A. cyfrą 2 przy zwartych przewodach pomiarowych.

B. cyfrą 2 przy odłączonych przewodach pomiarowych.

C. cyfrą 1 przy odłączonych przewodach pomiarowych.

D. cyfrą 1 przy zwartych przewodach pomiarowych.

Poprawna odpowiedź to cyfrą 2 przy zwartych przewodach pomiarowych. Wyzerowanie omomierza jest kluczowym krokiem przed pomiarem rezystancji, ponieważ pozwala na zredukowanie wpływu wszelkich błędów pomiarowych. Przy zwartych przewodach pomiarowych nie ma żadnej rezystancji, co umożliwia ustawienie wskazówki miernika na 0 Ω. Dzięki temu uzyskujemy dokładniejsze wyniki pomiarów. W praktyce, wiele urządzeń pomiarowych, w tym profesjonalne omomierze, mają wbudowane funkcje umożliwiające automatyczne wyzerowanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami pomiarowymi. Prawidłowe wyzerowanie miernika przed przystąpieniem do pomiarów jest również zgodne z normami branżowymi, co podkreśla znaczenie tego procesu w zapewnieniu dokładności i wiarygodności wyników. Pamiętaj, że pomiar bez wcześniejszego wyzerowania może prowadzić do nieprecyzyjnych odczytów, co w kontekście pracy inżynierskiej lub domowego majsterkowania ma istotne znaczenie.

Pytanie 17

Jaką rolę odgrywa wyzwalacz elektromagnetyczny w wyłączniku nadprądowym?

A. Zatrzymuje łuk elektryczny

B. Rozpoznaje zwarcia

C. Napina sprężynę napędu

D. Rozpoznaje przeciążenia

Wykrywanie przeciążenia przez wyzwalacz elektromagnetyczny w wyłączniku nadprądowym to często mylony temat. Chociaż wyzwalacz elektromagnetyczny jest kluczowym elementem w systemach zabezpieczeń, jego główną funkcją nie jest identyfikacja przeciążenia, lecz detekcja zwarć, które następują przy znacznie większych prądach. Przeciążenie oznacza, że prąd roboczy jest wyższy od nominalnego, ale wciąż niższy od wartości, która spowodowałaby bezpośrednie uszkodzenie obwodu. W takich sytuacjach wyzwalacze termiczne, a nie elektromagnetyczne, są odpowiedzialne za monitorowanie długotrwałego wzrostu temperatury, co związane jest z przeciążeniem. Z kolei gasi łuk elektryczny i naciąga sprężynę napędu to funkcje, które również nie są charakterystyczne dla wyzwalacza elektromagnetycznego. Gasi łuk elektryczny w wyłącznikach nadprądowych jest realizowane zazwyczaj przez specjalne mechanizmy, takie jak komory gaszenia, które mają na celu zminimalizowanie ryzyka powstania łuku podczas rozłączenia obwodu. Naciąganie sprężyny napędu dotyczy mechanizmów działania wyłączników, ale nie jest jednym z zadań wyzwalacza elektromagnetycznego. Stąd wynika, że pomylenie funkcji różnych komponentów wyłącznika nadprądowego może prowadzić do niewłaściwego zrozumienia ich roli w systemach elektrycznych.

Pytanie 18

Jaki rodzaj wkładki topikowej powinien być użyty do ochrony nadprądowej obwodu jednofazowych gniazd do użytku ogólnego?

A. gL

B. aM

C. aR

D. gG

Wkładka topikowa typu gG jest rekomendowanym rozwiązaniem do zabezpieczenia nadprądowego obwodów jednofazowych gniazd ogólnego przeznaczenia. Charakteryzuje się ona zdolnością do ochrony przed przeciążeniami oraz krótkimi spięciami, a także do działania w obwodach wymagających wysokich zdolności zwarciowych. W praktyce, zastosowanie wkładki gG w instalacjach elektrycznych, takich jak gniazda w domach, biurach czy obiektach użyteczności publicznej, zapewnia skuteczną ochronę przed uszkodzeniami spowodowanymi nadmiernym przepływem prądu. Wkładki te są zgodne z normami IEC 60269 oraz PN-EN 60269, które regulują ich parametry techniczne. Dzięki zastosowaniu wkładek gG, można zminimalizować ryzyko uszkodzenia urządzeń elektrycznych oraz przeciążenia obwodów, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa użytkowników oraz sprawności całego systemu elektrycznego.

Pytanie 19

Który z wymienionych zestawów materiałów i narzędzi, oprócz wiertarki i poziomnicy, umożliwia ułożenie podtynkowej instalacji elektrycznej prowadzonej w rurkach stalowych?

Bruzdownica Gips Młotek Otwornica koronkowa Punktak	Bruzdownica Drut wiązałkowy Młotek Otwornica koronkowa Stalowe gwoździe	Drut wiązałkowy Młotek Otwornica koronkowa Przecinak Punktak	Bruzdownica Drut wiązałkowy Pistolet do kleju Stalowe gwoździe Zestaw wierteł
A.	B.	C.	D.

A. D.

B. C.

C. A.

D. B.

Wybór innej odpowiedzi sugeruje pewne nieporozumienia odnośnie do wymagań dotyczących instalacji elektrycznych, szczególnie w kontekście podtynkowego ułożenia w rurkach stalowych. Wiele osób może myśleć, że do wykonania takiej instalacji wystarczy jedynie wiertarka i poziomica, co jest dużym uproszczeniem. Chociaż te narzędzia są cenne, kluczowe są również inne elementy, takie jak bruzdownica, która pozwala na precyzyjne wykonanie bruzd w ścianie. Bez tego narzędzia, ułożenie rurek stalowych staje się wysoce problematyczne, ponieważ brak odpowiednich bruzd może prowadzić do nieestetycznego wykończenia oraz nieprawidłowego mocowania rurek. Ponadto, wybór niewłaściwych materiałów do mocowania rurek, jak np. brak drutu wiązałkowego lub gwoździ, może skutkować nieodpowiednią stabilnością instalacji, co z kolei zagraża bezpieczeństwu użytkowników. Błędem jest również pomijanie znaczenia otwornicy koronowej, która jest niezbędna do wykonania otworów pod puszki instalacyjne, co jest kluczowe dla prawidłowego umiejscowienia elementów instalacji. Zrozumienie tych aspektów jest niezbędne, aby uniknąć typowych błędów myślowych i zapewnić, że instalacja elektryczna będzie nie tylko funkcjonalna, ale także zgodna z obowiązującymi normami bezpieczeństwa.

Pytanie 20

W jakiego rodzaju instalacjach elektrycznych typowe jest stosowanie przewodów w karbowanych rurkach?

A. Nadtynkowych

B. Wtynkowych

C. Podtynkowych

D. Napowietrznych

Układanie przewodów w rurkach karbowanych jest charakterystyczne dla instalacji podtynkowych, ponieważ zapewnia to nie tylko estetykę, ale również dodatkową ochronę mechaniczną przewodów. Rurki karbowane, zwane również rurami osłonowymi, są elastyczne i łatwe w instalacji, co pozwala na dostosowanie ich do różnych kształtów i rozmiarów pomieszczeń. Przewody umieszczone w takich rurkach są chronione przed uszkodzeniami mechanicznymi, wilgocią oraz wpływem czynników zewnętrznych. W standardach instalacyjnych, takich jak norma PN-IEC 60364, zaleca się stosowanie rur karbowanych w miejscach, gdzie występuje ryzyko uszkodzeń przewodów, co zwiększa bezpieczeństwo całej instalacji. Przykładem zastosowania mogą być instalacje elektryczne w domach jednorodzinnych, gdzie przewody są układane w ścianach i sufitach, a ich estetyczne ukrycie wraz z ochroną jest kluczowe dla komfortu użytkowania. Warto również zauważyć, że odpowiednia instalacja zgodna z normami oraz zaleceniami producentów rur jest niezbędna do zapewnienia długotrwałej i bezawaryjnej pracy instalacji elektrycznej.

Pytanie 21

W przypadku instalacji elektrycznej o parametrach U₀ = 230 V i I_a= 100 A, Z_s = 3,1 Ω (Z_sI_a < U₀), działającej w systemie TN-C, dodatkowa ochrona przed porażeniem prądem elektrycznym nie jest efektywna, ponieważ

A. rezystancja izolacji miejsca pracy jest zbyt duża

B. impedancja pętli zwarcia jest zbyt wysoka

C. rezystancja uziemienia jest zbyt niska

D. impedancja sieci zasilającej jest zbyt niska

W kontekście ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym, zrozumienie roli różnych parametrów instalacji jest niezwykle istotne. Rezystancja izolacji stanowiska nie jest bezpośrednio związana z efektywnością ochrony w układzie TN-C. Wysoka rezystancja izolacji może świadczyć o dobrym stanie izolacji, co w teorii zmniejsza ryzyko porażenia prądem, ale nie eliminuje potrzeby niskiej impedancji pętli zwarcia. Z kolei zbyt mała rezystancja uziomu nie gwarantuje właściwej ochrony, ponieważ kluczowym parametrem jest to, jak szybko prąd zwarciowy może przepłynąć przez obwód, co zależy od impedancji pętli zwarcia. Impedancja sieci zasilającej jest także mniej istotna w kontekście bezpośredniego bezpieczeństwa, ponieważ to nie ona decyduje o skuteczności wyłączenia obwodu w przypadku zwarcia. Typowym błędem myślowym jest skupianie się na pojedynczych parametrach, zamiast na całościowym zrozumieniu interakcji między różnymi elementami instalacji. Bez właściwej analizy impedancji pętli zwarcia, jakiekolwiek poprawki dotyczące uziemienia czy rezystancji izolacji mogą nie przynieść oczekiwanych rezultatów, a tym samym zagrażać bezpieczeństwu użytkowników instalacji elektrycznych. Kluczowe jest zatem podejście holistyczne, które uwzględnia wszystkie parametry, aby zapewnić pełną ochronę przed porażeniem prądem elektrycznym.

Pytanie 22

W lokalu, który jest zasilany napięciem 400 V (3/N/PE 50Hz), zainstalowano następujące urządzenia:
1. przepływowy podgrzewacz wody (12 kW) - obwód trójfazowy
2. zmywarka do naczyń (3,5 kW) - obwód jednofazowy
3. kuchenka elektryczna (9,5 kW) - obwód trójfazowy
4. pralka automatyczna (4,5 kW) - obwód jednofazowy

Odbiorniki jednofazowe i trójfazowe są zasilane z dwóch różnych obwodów. W celu zabezpieczenia wykorzystano wyłączniki instalacyjne. Jakie wartości prądu znamionowego powinny być zastosowane dla zabezpieczeń obwodu jedno- i trójfazowego?

A. 25 A, 40 A

B. 40 A, 40 A

C. 25 A, 25 A

D. 40 A, 25 A

Wartości prądów znamionowych w niepoprawnych odpowiedziach mogą wprowadzać w błąd, ponieważ nie uwzględniają one rzeczywistych wymagań technicznych związanych z mocą odbiorników. W przypadku, gdy dla obwodu trójfazowego zastosowano by zabezpieczenie o wartości 25 A, to byłoby to niewystarczające dla podgrzewacza wody, który wymaga przynajmniej 17,32 A, co w połączeniu z marginesem bezpieczeństwa powinno skutkować zabezpieczeniem 40 A. Ponadto, zastosowanie zabezpieczenia 25 A dla obwodu jednofazowego zmywarki również jest nieodpowiednie, ponieważ przy mocy 3,5 kW pobór prądu wynosi 15 A, co nie jest wystarczające w kontekście dodatkowych obciążeń, które mogą wystąpić w czasie pracy. Takie podejście ignoruje zasady dotyczące projektowania zabezpieczeń, które zalecają dobieranie wartości zabezpieczeń z uwzględnieniem maksymalnych obciążeń oraz ewentualnych skoków chwilowych poboru prądu. Zbyt niskie wartości zabezpieczeń mogą prowadzić do częstych wyłączeń, co wpłynie na komfort użytkowania oraz w dłuższej perspektywie może uszkodzić urządzenia. Wartości 40 A dla obu obwodów są zgodne z dobrymi praktykami branżowymi oraz uwzględniają zasady ochrony przed przeciążeniem, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności instalacji elektrycznych.

Pytanie 23

Który z łączników elektrycznych stosowanych do zarządzania oświetleniem w instalacjach budowlanych dysponuje czterema oddzielnymi zaciskami przyłączeniowymi oraz jednym klawiszem do sterowania?

A. Schodowy

B. Jednobiegunowy

C. Krzyżowy

D. Świecznikowy

Łącznik krzyżowy to całkiem sprytne urządzenie, które używamy w instalacjach elektrycznych do sterowania światłem z różnych miejsc. Ma cztery zaciski, więc można do niego podłączyć dwa łączniki schodowe i klawisz krzyżowy. Dzięki temu można włączać i wyłączać światło aż z trzech miejsc, co jest przydatne w dużych pomieszczeniach czy korytarzach, gdzie czasem ciężko dojść do włącznika. Używanie łączników krzyżowych według norm, takich jak PN-IEC 60669-1, nie tylko sprawia, że wszystko działa jak należy, ale zapewnia też bezpieczeństwo. Lokalne przepisy mówią, żeby stosować takie rozwiązania tam, gdzie potrzebujemy lepszej kontroli nad oświetleniem. Przykładowo, w korytarzu w domu mamy jeden włącznik przy drzwiach, drugi na schodach, a jak potrzeba to można dorzucić jeszcze jeden w innym miejscu, żeby było wygodniej.

Pytanie 24

Która z poniższych działań jest zaliczana do czynności konserwacyjnych instalacji elektrycznych w domach i obiektach użyteczności publicznej?

A. Instalacja nowych punktów świetlnych

B. Przesunięcie miejsc montażu opraw oświetleniowych

C. Wymiana uszkodzonych gniazd wtyczkowych

D. Zamiana zużytych urządzeń na nowe

Zmiana miejsc zamontowania opraw oświetleniowych, montaż nowych wypustów oświetleniowych oraz wymiana odbiorników energii elektrycznej na nowe to czynności, które nie należą do prac konserwacyjnych, lecz do prac instalacyjnych i modernizacyjnych. Prace konserwacyjne koncentrują się na utrzymaniu istniejącej instalacji w dobrym stanie, co obejmuje m.in. naprawy, wymianę uszkodzonych elementów czy przeglądy techniczne. Zmiana lokalizacji opraw oświetleniowych czy montaż nowych wypustów wiąże się z modyfikacją struktury instalacji, co wymaga zupełnie innego podejścia i często jest związane z koniecznością uzyskania odpowiednich zezwoleń oraz wykonania projektu technicznego. Podobnie, wymiana odbiorników energii elektrycznej na nowe wiąże się z ich odpowiednim doborem oraz z zapewnieniem, że instalacja elektryczna jest przystosowana do nowych wymagań. Często mylnie przyjmuje się, że każda czynność związana z elektrycznością należy do prac konserwacyjnych, jednakże zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi należy dbać o wyraźne rozgraniczenie tych dwóch rodzajów aktywności, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz prawidłowe funkcjonowanie systemów elektrycznych.

Pytanie 25

W systemie sieciowym typu TT wyłączenie zasilania przeprowadzane jest przy pomocy urządzenia ochronnego różnicowoprądowego. Aby ochrona była skuteczna, konieczne jest spełnienie następującej zależności

A. RA ∙ IΔn < UL

B. RA ∙ IΔn ≥ UL

C. RA ∙ IΔn ≤ UL

D. RA ∙ IΔn > UL

Każda z pozostałych odpowiedzi opiera się na błędnych założeniach dotyczących działania urządzeń ochronnych oraz zasadności stosowania zależności związanych z bezpieczeństwem elektrycznym. Odpowiedzi sugerujące, że RA ∙ IΔn > UL, RA ∙ IΔn < UL czy RA ∙ IΔn ≥ UL są nieprawidłowe, ponieważ nie uwzględniają kluczowego aspektu, jakim jest ochrona przed porażeniem elektrycznym. W przypadku, gdyby stosunek RA ∙ IΔn był większy niż UL, oznaczałoby to, że nie możemy zagwarantować, iż prąd różnicowy wywołany przez uszkodzenie izolacji w sieci nie przekroczy wartości niebezpiecznej dla osoby dotykającej urządzenia elektrycznego. Taka sytuacja prowadzi do dużego ryzyka porażenia prądem, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami ochrony przeciwporażeniowej. Z kolei odpowiedź sugerująca, że RA ∙ IΔn powinno być większe lub równe UL, może prowadzić do sytuacji, w której ochrona nie zadziała w odpowiednim momencie, co z kolei może skutkować uszkodzeniem urządzeń elektrycznych oraz poważnymi obrażeniami ludzi. W kontekście dobrych praktyk w instalacjach elektrycznych, zgodnych z normami, kluczowe jest zapewnienie, że wszystkie urządzenia ochronne są odpowiednio dobrane, a ich parametry muszą być zgodne z wymaganiami dotyczącymi uziemienia i bezpieczeństwa elektrycznego. Przykłady błędnych przekonań obejmują nadmierne zaufanie do technologii bez zrozumienia ich działania oraz ignorowanie istotnych norm, które regulują bezpieczeństwo instalacji elektrycznych.

Pytanie 26

W celu sprawdzenia poprawności działania wyłączników różnicowoprądowych zmierzono ich różnicowe prądy zadziałania i wyniki zamieszczono w przedstawionej tabeli. Który z wyłączników nie spełnia warunku prądu zadziałania I_Δ = (0,5÷1,00) I_ΔN?

Wyłącznik	Wynik pomiaru różnicowego prądu zadziałania I_Δ
P302 25-10-AC	8 mA
P202 25-30-AC	12 mA
P304 40-30-AC	25 mA
P304 40-100-AC	70 mA

A. P202 25-30-AC

B. P304 40-100-AC

C. P304 40-30-AC

D. P302 25-10-AC

Wyłącznik P202 25-30-AC jest prawidłową odpowiedzią, ponieważ jego zmierzony prąd zadziałania wynosi 12 mA, co nie spełnia wymaganego zakresu prądu zadziałania IΔ = (0,5÷1,00) IΔN. Zgodnie z normami, wyłączniki różnicowoprądowe powinny mieć prąd zadziałania w granicach 15 mA do 30 mA dla wyłączników o prądzie znamionowym 30 mA. Oznacza to, że każdy wyłącznik, który nie osiąga minimalnej wartości 15 mA, nie jest w stanie skutecznie zabezpieczyć instalacji przed pożarem czy porażeniem prądem. Prawidłowe działanie wyłączników różnicowoprądowych jest kluczowe w zapewnieniu bezpieczeństwa elektrycznego, dlatego inżynierowie i technicy powinni regularnie testować i sprawdzać ich parametry, aby zapewnić odpowiednią ochronę. W praktyce, wyłączniki tego typu stosuje się w obiektach użyteczności publicznej, gdzie bezpieczeństwo użytkowników jest priorytetem, a ich efektywność jest ściśle monitorowana na podstawie norm PN-EN 61008 i PN-EN 62423.

Pytanie 27

Zgodnie z PN-IEC 60364-4-41:2000, maksymalny dozwolony czas wyłączenia w systemach typu TN przy napięciu zasilania 230 V wynosi

A. 0,1 s

B. 0,2 s

C. 0,8 s

D. 0,4 s

Maksymalny dopuszczalny czas wyłączenia w układach sieci typu TN przy napięciu zasilania 230 V wynosi 0,4 s, zgodnie z normą PN-IEC 60364-4-41:2000. Czas ten jest kluczowy w kontekście bezpieczeństwa użytkowników i ochrony instalacji elektrycznych. W układzie TN zastosowanie przewodów ochronnych oraz odpowiedniego zabezpieczenia (np. wyłączników nadprądowych i różnicowoprądowych) ma na celu zminimalizowanie ryzyka porażenia prądem. Przykładowo, w przypadku uszkodzenia izolacji, szybkie wyłączenie zasilania ogranicza czas, w którym występuje niebezpieczne napięcie na obudowach urządzeń elektrycznych. Z tego względu, normy te zalecają właśnie ten czas wyłączenia, który pozwala pełni zabezpieczyć użytkownika przed skutkami awarii. W praktyce, odpowiednie dobranie elementów zabezpieczających oraz ich regularne testowanie jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w instalacjach elektrycznych, co czyni tę wiedzę niezbędną dla każdego specjalisty w tej dziedzinie.

Pytanie 28

Jaką klasę mają oprawy stosowane do oświetlenia miejscowego?

A. IV

B. III

C. II

D. I

Wybór opraw klasy II, III lub IV wskazuje na nieporozumienie dotyczące standardów bezpieczeństwa i funkcji oświetlenia miejscowego. Klasa II opisuje oprawy, które są podwójnie izolowane, co sprawia, że nie wymagają uziemienia, ale nie są one rekomendowane do zastosowań, gdzie istnieje ryzyko kontaktu z wodą lub innymi cieczyami, co często ma miejsce w miejscach pracy. Wybierając te oprawy na stanowiska robocze, narażamy użytkowników na potencjalne zagrożenia elektryczne. Klasa III z kolei odnosi się do urządzeń zasilanych z niskonapięciowych źródeł, co może być stosowane w niektórych aplikacjach, ale nie jest odpowiednie do typowego oświetlenia miejscowego, które wymaga wyższego napięcia dla efektywnego działania. Klasa IV dotyczy produktów przeznaczonych do zastosowań specjalnych, które są często chronione przed czynnikami zewnętrznymi, ale nie mają zastosowania w standardowych warunkach biurowych czy przemysłowych. Wybór niewłaściwej klasy oprawy może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych i bezpieczeństwa, dlatego zrozumienie tych różnic jest kluczowe w procesie projektowania efektywnego oświetlenia miejscowego. Podstawowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie oprawy mogą być stosowane zamiennie, co ignoruje różnice w wymaganiach bezpieczeństwa i funkcjonalności. W kontekście standardów branżowych, stosowanie opraw klasy I jest najlepszą praktyką, ponieważ minimalizuje ryzyko porażenia prądem i zapewnia bezpieczeństwo pracy.

Pytanie 29

Powstanie napięcia na obudowie urządzenia AGD zasilanego z sieci TN-S jest rezultatem braku działania

A. wyłącznika nadprądowego

B. wyłącznika różnicowoprądowego

C. rozłącznika

D. odłącznika

Wyłącznik różnicowoprądowy, czyli RCD, to naprawdę ważne urządzenie, które czuwa nad bezpieczeństwem w naszych instalacjach elektrycznych. Jego zadanie polega na tym, że sprawdza, czy prąd, który płynie do urządzenia, jest równy prądowi, który z niego wypływa. Kiedy te dwa prądy się różnią, to może znaczyć, że coś jest nie tak, na przykład prąd może uciekać do ziemi. W takiej sytuacji RCD odłącza zasilanie, co znacznie zmniejsza ryzyko porażenia prądem. Jeśli chodzi o obudowy urządzeń AGD, to napięcie na ich powierzchni może być oznaką problemów z izolacją. Gdy urządzenie ma uszkodzenie, może dojść do niebezpiecznego kontaktu między elementami pod napięciem a obudową. Dlatego tak ważne są wyłączniki różnicowoprądowe, które spełniają normy IEC 61008, bo pomagają one zminimalizować ryzyko. Regularne sprawdzanie ich działania powinno być rutyną w każdym gospodarstwie domowym, żeby wszystko było bezpieczne.

Pytanie 30

Jakie czynności powinny być przeprowadzone po serwisie silnika elektrycznego?

A. Pomiar rezystancji izolacji i próbne uruchomienie

B. Sprawdzenie układów rozruchowych i regulacyjnych

C. Impregnację uzwojeń i wyważenie wirnika

D. Sprawdzenie układów sterowania i sygnalizacji

Pomiar rezystancji izolacji oraz wykonanie próbnego uruchomienia silnika elektrycznego to kluczowe czynności po jego konserwacji. Rezystancja izolacji jest istotnym wskaźnikiem stanu izolacji uzwojeń silnika; jej wysoka wartość sygnalizuje dobrą izolację, co jest niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa eksploatacji. Standardy takie jak IEC 60034-1 zalecają, aby rezystancja izolacji była co najmniej 1 MΩ na każdy kV napięcia roboczego, co chroni przed przebiciem i zwarciem. Próbne uruchomienie pozwala na ocenę rzeczywistej pracy silnika, w tym jego momentu obrotowego, prędkości i stabilności działania. W praktyce, te czynności pozwalają na wczesne wykrycie potencjalnych usterek, co może zapobiec poważnym awariom i zwiększyć trwałość urządzenia. Regularne pomiary izolacji i testy operacyjne są zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co przekłada się na wydajność i bezpieczeństwo operacyjne.

Pytanie 31

Którą wstawkę kalibrową należy zastosować do podstawy bezpiecznikowej przeznaczonej dla wkładki topikowej typu D o oznaczeniu literowym gG i prądzie znamionowym 25 A?

A. Wstawkę 2.

B. Wstawkę 4.

C. Wstawkę 3.

D. Wstawkę 1.

Wstawka kalibrowa, którą należy zastosować do podstawy bezpiecznikowej przeznaczonej dla wkładki topikowej typu D o oznaczeniu literowym gG i prądzie znamionowym 25 A, to wstawkę 3. Wstawkę tę oznacza się jako 25/500, co wskazuje, że jest ona przeznaczona dla prądu znamionowego 25 A oraz wytrzymuje napięcie do 500 V. W praktyce, jako element zabezpieczający, wstawka kalibrowa zapobiega włożeniu wkładek o wyższych prądach znamionowych, co mogłoby prowadzić do przegrzania lub pożaru. W przypadku stosowania wkładek gG, które są odpowiednie do zabezpieczania obwodów z impulsowymi prądami zwarciowymi, ważne jest, aby zawsze dobrać właściwą wstawkę kalibrową, zgodnie z normą IEC 60269. Tylko wtedy można osiągnąć optymalną ochronę i wydajność systemu elektrycznego. Wstawkę 3 stosuje się powszechnie w instalacjach przemysłowych, gdzie wymagana jest wysoka niezawodność i ochrona przed zwarciem.

Pytanie 32

Jak długo maksymalnie może trwać samoczynne wyłączenie zasilania w obwodzie odbiorczym z napięciem przemiennym 230 V i prądem obciążenia do 32 A, w sieci TN, spełniający wymagania dotyczące ochrony przed dotykiem pośrednim?

A. 5 sekund

B. 0,2 sekundy

C. 0,4 sekundy

D. 1 sekundę

Podawana maksymalna wartość czasu samoczynnego wyłączenia zasilania w obwodzie odbiorczym o napięciu 230 V i prądzie do 32 A w sieci TN wynosząca 5 sekund, 1 sekundę czy 0,2 sekundy jest niezgodna z obowiązującymi standardami ochrony elektrycznej, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Różne wartości czasowe dla samoczynnego wyłączenia mają swoje uzasadnienie w kontekście skuteczności ochrony przed dotykiem pośrednim, a czas 0,4 sekundy został ustalony jako maksymalny, po to aby zapewnić minimalizację ryzyka porażenia prądem w przypadku awarii. Czas 5 sekund jest zdecydowanie zbyt długi i nie zapewnia odpowiedniego poziomu ochrony, zwłaszcza w sytuacjach, gdy człowiek ma kontakt z uszkodzonym urządzeniem lub przewodem. Z kolei 1 sekunda, choć jest znacznie krótsza, również nie spełnia wymaganych norm w kontekście niektórych zastosowań, gdzie szybka reakcja jest kluczowa. Odpowiedzi 0,2 sekundy mogą wydawać się bardziej bezpieczne, jednak nie są zgodne z określoną normą, a ich zastosowanie w realnych warunkach użytkowania mogłoby prowadzić do fałszywych alarmów i niepotrzebnych wyłączeń, co w praktyce zakłócałoby funkcjonowanie urządzeń. Niezrozumienie zasad bezpieczeństwa elektrycznego, jak również wymagań normatywnych, prowadzi do nieprawidłowych decyzji i zagrożeń w codziennym użytkowaniu instalacji elektrycznych.

Pytanie 33

W jakiej sytuacji poślizg silnika indukcyjnego wyniesie 100%?

A. Silnik będzie zasilany prądem w przeciwnym kierunku

B. Gdy silnik będzie zasilany, jego wirnik pozostanie w bezruchu

C. Silnik będzie funkcjonować w trybie jałowym

D. Wirnik silnika osiągnie prędkość wyższą niż prędkość synchroniczna

Poślizg silnika indukcyjnego określa różnicę między prędkością synchroniczną a rzeczywistą prędkością wirnika. Gdy wirnik jest nieruchomy, oznacza to, że nie porusza się w stosunku do pola magnetycznego wytwarzanego przez uzwojenia statora. W takiej sytuacji prędkość wirnika wynosi 0, a prędkość synchroniczna, zależna od częstotliwości zasilania i liczby par biegunów, jest znacznie wyższa. Z tego powodu poślizg wynosi 100%, co oznacza maksymalne obciążenie silnika, a jego moment obrotowy jest równy zeru, co jest warunkiem niezbędnym do rozpoczęcia pracy silnika. W praktyce taka sytuacja ma miejsce podczas uruchamiania silników, gdy są one podłączane do zasilania, ale wirnik nie ma jeszcze możliwości obrotu, na przykład w przypadku zablokowania. W przemyśle, szczególnie w aplikacjach wymagających dużego momentu rozruchowego, jak w przypadku transportu materiałów, monitoruje się poślizg, aby zapewnić optymalne działanie silników. Zrozumienie poślizgu jest kluczowe dla efektywności energetycznej i żywotności silników indukcyjnych.

Pytanie 34

Jakie dane powinny być zawarte w protokole po przeprowadzeniu badań po modernizacji sieci?

A. Nazwisko zleceniodawcy, nazwisko wykonawcy, czas przeprowadzania pomiarów.

B. Nazwa przedsiębiorstwa energetycznego, do którego podłączono sieć, nazwisko zleceniodawcy.

C. Rodzaje mierników, nazwisko i uprawnienia osoby wykonującej prace.

D. Nazwa przedsiębiorstwa energetycznego, do którego podłączono sieć, nazwisko wykonawcy.

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia wymagań dotyczących dokumentacji technicznej po wykonaniu modernizacji sieci. Kluczowym błędem jest pomijanie istotnych informacji, co może prowadzić do problemów w przyszłości, takich jak trudności w ustaleniu odpowiedzialności czy brak możliwości weryfikacji wyników badań. Na przykład, odpowiedzi sugerujące dodanie nazwy zakładu energetycznego zamiast nazwiska zleceniodawcy nie uwzględniają faktu, że to właśnie osoby fizyczne (zleceniodawcy i wykonawcy) są odpowiedzialne za realizację projektu oraz jakość wykonania pomiarów. Istotne jest, aby protokół odnosił się do konkretnych osób, co ma kluczowe znaczenie w kontekście odpowiedzialności prawnej. W przypadku, gdyby wystąpiły jakiekolwiek nieprawidłowości w funkcjonowaniu sieci, łatwiejsze będzie ustalenie, kto był odpowiedzialny za konkretne etapy pracy. Ważne jest także, aby czas wykonywania pomiarów został udokumentowany, ponieważ pozwala to na analizę ewentualnych opóźnień i ich wpływu na projekt. Prawidłowo sporządzony protokół powinien być zgodny z obowiązującymi normami branżowymi, co pozwala na zachowanie wysokich standardów jakości. Dlatego pominięcie jakiejkolwiek z tych informacji prowadzi do niekompletności dokumentacji, a tym samym do potencjalnych problemów w przyszłości.

Pytanie 35

Na przyrządzie ustawionym na zakres 300 V zmierzono napięcie w sieci, które wynosi 230 V. Do wykonania pomiaru zastosowano miernik analogowy o dokładności w klasie 1,5. Jaki jest błąd bezwzględny uzyskanego pomiaru?

A. ± 4,40 V

B. ± 4,50 V

C. ± 4,30 V

D. ± 4,60 V

Błędy w obliczeniach błędów bezwzględnych pomiaru mogą wynikać z niedokładnego zrozumienia klasy dokładności miernika oraz sposobu jej zastosowania. W przypadku analizowania błędów pomiarowych istotne jest, aby pamiętać, że klasa dokładności odnosi się do całego zakresu pomiarowego, a nie tylko do konkretnego odczytu. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogłyby sugerować, że błąd bezwzględny pomiaru wynosi ± 4,30 V lub ± 4,40 V, co jest wynikiem mylenia wartości procentowych z rzeczywistymi pomiarami. Klasa 1,5% oznacza, że błąd ten powinien być obliczany z całkowitego zakresu, a nie bezpośrednio z odczytu. Ponadto, pomijanie kontekstu zastosowania miernika oraz jego ograniczeń prowadzi do nieprawidłowych wniosków, co może być krytyczne w praktycznych zastosowaniach, takich jak instalacje elektryczne. Przykładowo, nieprawidłowe oszacowanie błędu pomiarowego może prowadzić do niewłaściwego doboru komponentów systemu lub nieprawidłowej oceny stanu instalacji, co w konsekwencji może wpłynąć na bezpieczeństwo użytkowników oraz efektywność energetyczną całego systemu. Dlatego tak ważne jest, aby przy obliczaniu błędów pomiarowych zawsze stosować przyjęte normy i metodyki, zapewniając rzetelność wyników.

Pytanie 36

Jaka jest wartość bezwzględna błędu pomiaru natężenia prądu, jeśli multimetr pokazał wynik 35,00 mA, a producent określił dokładność urządzenia dla danego zakresu pomiarowego na
±(1 % +2 cyfry)?

A. ±0,37 mA

B. ±0,35 mA

C. ±0,02 mA

D. ±2,35 mA

W analizie błędów pomiarowych kluczowe jest zrozumienie, jak oblicza się wartość błędu na podstawie specyfikacji urządzenia. Błędne odpowiedzi wynikają często z nieprawidłowego zastosowania wzorów lub zrozumienia zasad dotyczących dokładności. Na przykład, niektóre osoby mogą pomylić 1% z wartością całkowitą pomiaru, co prowadzi do oszacowania błędu jako ±0,35 mA. Jednakże w takim przypadku nie uwzględnia się dodatkowego błędu stałego, który w tym przypadku wynosi 0,02 mA. Z kolei wybranie wartości ±2,35 mA jest zupełnie nieadekwatne, ponieważ w praktyce nie ma podstaw do przyjęcia tak dużego błędu w odniesieniu do wskazania 35 mA, co wskazuje na fundamentalne nieporozumienie w zakresie norm dotyczących dokładności pomiarów. Umożliwia to zrozumienie, że błędy systematyczne i przypadkowe muszą być brane pod uwagę w kontekście całkowitych wartości określonych przez producentów. Dlatego w pomiarach elektrycznych rekomenduje się korzystanie z dokładnych procedur obliczeniowych, które uwzględniają zarówno błędy procentowe, jak i stałe, co pozwala na uzyskanie rzetelnych wyników pomiarów. Ponadto, brak wiedzy na temat tego, jak poprawnie interpretować specyfikacje techniczne urządzeń pomiarowych, może prowadzić do poważnych błędów w ocenie wyników pomiarów, co w praktyce przekłada się na nieefektywność lub błędne decyzje w kontekście zastosowań inżynieryjnych.

Pytanie 37

Jaką liczbę klawiszy oraz zacisków ma typowy pojedynczy łącznik schodowy?

A. Dwa klawisze i trzy zaciski

B. Jeden klawisz i cztery zaciski

C. Jeden klawisz i trzy zaciski

D. Dwa klawisze i cztery zaciski

Klasyczny pojedynczy łącznik schodowy to urządzenie elektryczne, które służy do włączania i wyłączania oświetlenia w pomieszczeniach. Posiada jeden klawisz, który umożliwia obsługę światła oraz trzy zaciski. Zaciski te są niezbędne do prawidłowego podłączenia łącznika w obwodzie elektrycznym. W typowej konfiguracji, jeden z zacisków jest podłączony do źródła zasilania, a dwa pozostałe do obwodów oświetleniowych, co umożliwia kontrolę oświetlenia z jednego miejsca. Przykładowe zastosowanie to montaż łącznika w korytarzu, gdzie można włączać i wyłączać światło centralne. Zgodnie z normą PN-IEC 60669, stosowanie łączników schodowych powinno zapewniać bezpieczeństwo oraz wygodę użytkowania. Właściwe zrozumienie budowy łącznika pozwala na jego efektywne wykorzystanie w instalacjach elektrycznych, co jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania systemów oświetleniowych.

Pytanie 38

Jakie typy przewodów instaluje się na izolatorach wspornikowych?

A. Uzbrojone

B. Kabelkowe

C. Rdzeniowe

D. Szynowe

Odpowiedź 'szynowe' jest poprawna, ponieważ szyny montowane są na izolatorach wsporczych w systemach elektroenergetycznych. Izolatory wsporcze pełnią kluczową rolę w podtrzymywaniu szyn, zapewniając jednocześnie ich izolację od otoczenia. Szyny są elementami wykorzystywanymi do przesyłania energii elektrycznej na dużą skalę, a ich zastosowanie w instalacjach wysokiego napięcia jest standardem w branży. Przykładem mogą być linie przesyłowe oraz rozdzielnie, gdzie szyny są stosowane do efektownego i bezpiecznego przekazywania prądu. Dobrą praktyką jest również korzystanie z szyn w instalacjach przemysłowych, gdzie ich zastosowanie zwiększa niezawodność oraz zmniejsza opory elektryczne. W instalacjach szynowych należy przestrzegać standardów dotyczących materiałów i konstrukcji, co zapewnia długotrwałość i bezpieczeństwo operacyjne tych systemów.

Pytanie 39

Którą funkcję w wyłączniku nadprądowym pełni element wskazany na ilustracji czerwoną strzałką?

A. Reaguje na przeciążenia.

B. Łączy styki.

C. Reaguje na zwarcia.

D. Gasi łuk elektryczny.

Zrozumienie roli poszczególnych komponentów wyłączników nadprądowych jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemów ochrony elektrycznej. W przypadku, gdy ktoś identyfikuje bimetaliczny wyzwalacz jako element, który gasi łuk elektryczny, ma miejsce fundamentalne nieporozumienie. Gasić łuk elektryczny to zadanie przypisane innym elementom, takim jak układy łukotłumiące, które skutecznie minimalizują skutki pojawiającego się łuku w momencie rozłączania obwodu. Z kolei odpowiedź sugerująca, że wyzwalacz łączy styki, również jest myląca, ponieważ bimetaliczny wyzwalacz nie ma funkcji fizycznego łączenia styków, lecz jedynie uruchamia mechanizm ich rozłączenia w odpowiedzi na zjawiska prądowe. Jeśli ktoś błędnie interpretuje rolę tego elementu jako reagującą na przeciążenia, może to prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Wyzwalacze przeciążeniowe, choć mogą być zintegrowane w konstrukcji wyłącznika, działają na innej zasadzie i odpowiadają za inny typ anomalii w obwodzie. Istotne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych elementów ma swoje specyficzne zadania i pomyłki w ich identyfikacji mogą prowadzić do błędnych wniosków oraz potencjalnych zagrożeń w użytkowaniu instalacji elektrycznych.

Pytanie 40

Która z podanych awarii urządzenia II klasy ochronności stanowi ryzyko porażenia prądem?

A. Zniszczenie przewodu ochronnego PE

B. Przerwanie uzwojeń silnika umieszczonego w urządzeniu

C. Uszkodzenie izolacji przewodu zasilającego urządzenie

D. Zwarcie bezpiecznika wewnętrznego urządzenia

Uszkodzenie izolacji przewodu zasilającego urządzenie stanowi poważne zagrożenie porażenia prądem elektrycznym, ponieważ w przypadku uszkodzenia izolacji, napięcie z sieci elektrycznej może dostać się na zewnętrzne elementy urządzenia, co stwarza ryzyko kontaktu z prądem przez użytkownika. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest konieczność regularnej inspekcji przewodów zasilających i ich izolacji, co jest zgodne z normami bezpieczeństwa, takimi jak PN-EN 60204-1, które nakładają obowiązek zapewnienia odpowiednich środków ochrony przed porażeniem prądem. W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek uszkodzeń, należy niezwłocznie wymienić uszkodzony przewód. Dodatkowo, stosowanie odpowiednich systemów zabezpieczeń, takich jak wyłączniki różnicowoprądowe, może znacząco obniżyć ryzyko porażenia prądem w przypadku awarii izolacji. Wiedza na temat potencjalnych zagrożeń związanych z uszkodzoną izolacją jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowania urządzeń elektrycznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej