Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 22:22
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 22:35

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który zapis w formacie "dot-decimal" nie wskazuje na maskę podsieci IPv4?

A. 255.255.192.0

B. 255.255.254.0

C. 255.255.0.0

D. 255.255.253.0

Odpowiedź 255.255.253.0 jest poprawna, ponieważ ten zapis w formacie 'dot-decimal' nie definiuje maski podsieci IPv4 zgodnie z powszechnie stosowanymi standardami. Maski podsieci są używane do określenia, która część adresu IP należy do sieci, a która do hosta. W przypadku maski 255.255.255.0, na przykład, mamy 24 bity przeznaczone na identyfikację sieci i 8 bitów na identyfikację hostów. Wartości maski podsieci muszą być w formie ciągłej, co oznacza, że ciąg jedynych bitów (1) musi być przed ciągiem zer (0), co pozwala na określenie granicy sieci. Wartość 255.255.253.0 nie spełnia tego warunku, ponieważ prowadzi do sytuacji, w której 1 i 0 są rozdzielone w niejednoznaczny sposób, co może prowadzić do problemów z routingiem i adresowaniem w sieci. Przykładem praktycznego zastosowania może być sieć, gdzie administratorzy muszą być pewni, że maski są poprawnie skonfigurowane, aby unikać strat w pakietach danych oraz problemów z łącznością.

Pytanie 2

W telekomunikacyjnych kablach zjawisko, które polega na osłabieniu mocy sygnału w miarę wydłużania się toru to

A. opóźnienie

B. dyspersja

C. tłumienie

D. przenik

Tłumienie jest zjawiskiem, które polega na spadku mocy propagowanego sygnału w miarę jego przechodzenia przez medium transmisyjne, co jest kluczowym zagadnieniem w telekomunikacji. Główne przyczyny tłumienia w kablach telekomunikacyjnych obejmują straty związane z konwersją energii elektrycznej na ciepło, absorbcję materiału oraz odbicia sygnału w miejscach niejednorodności medium. Przykładem zastosowania tej wiedzy są kabel światłowodowe, w których tłumienie sygnału jest minimalizowane poprzez odpowiedni dobór materiałów i technologii produkcji. W branży telekomunikacyjnej normy dotyczące maksymalnego dopuszczalnego tłumienia są określone w standardach takich jak ITU-T G.652 dla światłowodów jedno- i wielomodowych. Zrozumienie zjawiska tłumienia pozwala inżynierom projektować bardziej efektywne systemy komunikacyjne, które potrafią zminimalizować straty sygnału, co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości usług transmisyjnych.

Pytanie 3

Jak nazywa się procedura, która weryfikuje kluczowe komponenty komputera podczas jego uruchamiania?

A. BIOS

B. MBR

C. POST

D. S.M.A.R.T.

Cieszę się, że się zainteresowałeś procesem POST, bo to naprawdę istotna rzecz, gdy uruchamiamy komputer. POST, czyli Power-On Self-Test, to taki test, który sprawdza, czy wszystko działa jak należy, zanim komputer w ogóle załaduje system operacyjny. To moment, kiedy sprawdzane są ważne elementy, takie jak pamięć RAM, procesor i karta graficzna. Jeżeli coś jest nie tak, może usłyszysz dźwiękowy sygnał, albo na ekranie pojawi się jakiś błąd. Warto to rozumieć, bo jak coś nie działa, to przynajmniej masz wskazówki, co może być nie tak. Dobrze wiedzieć, że jeśli komputer nie chce się włączyć, to pierwsze, co można sprawdzić, to właśnie sygnały POST. To sporo ułatwia późniejszą diagnostykę i naprawy.

Pytanie 4

Która usługa sieci ISDN pozwala na natychmiastowe, bezwarunkowe przesyłanie połączeń na inny, wybrany numer wskazany w momencie aktywacji usługi?

A. CLIRO (Calling Line Identification Override)

B. AOC (Advice of Charge)

C. SUB (Subaddressing)

D. CFU (Call Forwarding Unconditional)

CFU, czyli Call Forwarding Unconditional, to usługa, która pozwala na natychmiastowe przekierowanie wszystkich połączeń przychodzących na inny, wybrany numer. Ta funkcjonalność jest szczególnie cenna w sytuacjach, gdy użytkownik nie może odebrać połączeń, na przykład podczas podróży lub w czasie pracy. Przekierowanie odbywa się bezwarunkowo, co oznacza, że niezależnie od stanu linii, każde połączenie zostanie przekierowane. W praktyce, użytkownicy często korzystają z tej usługi, aby zapewnić ciągłość kontaktu, co jest kluczowe w środowisku biznesowym. Usługa ta jest zgodna z międzynarodowymi standardami telekomunikacyjnymi, co zapewnia jej szeroką dostępność i niezawodność. Warto również zaznaczyć, że istnieją różne warianty przekierowania, takie jak przekierowanie warunkowe, które jest aktywowane tylko w określonych sytuacjach (na przykład, gdy użytkownik jest zajęty). Jednak CFU pozostaje najprostszym i najbardziej powszechnym rozwiązaniem.

Pytanie 5

Zespół działań związanych z analizą nowego zgłoszenia, przyjęciem żądań abonenta, który się zgłasza (wywołuje) oraz oceną możliwości ich realizacji, to

A. zawieszenie połączenia

B. preselekcja

C. zestawianie połączenia

D. rozmowa

Rozmowa, zawieszenie połączenia oraz zestawianie połączenia są terminami, które w kontekście obsługi zgłoszeń nie odnoszą się właściwie do opisanego procesu preselekcji. Rozmowa to interakcja między abonentem a operatorem, która może być przeprowadzona po zakończeniu etapu preselekcji. W praktyce, rozpoczęcie rozmowy bez wcześniejszej selekcji zgłoszeń prowadzi do chaosu w zarządzaniu czasem i zasobami, co obniża jakość obsługi. Zawieszenie połączenia to technika stosowana w celu tymczasowego przerwania rozmowy, co nie ma związku z procesem wstępnej oceny zgłoszeń. Tego typu działania mogą prowadzić do frustracji abonenta, gdyż nie oferują mu natychmiastowego rozwiązania jego problemu. Zestawianie połączenia to proces łączenia dwóch lub więcej uczestników rozmowy, który również nie ma miejsca w fazie preselekcji. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do nieefektywnej obsługi klienta oraz wydłużenia czasu reakcji na zgłoszenia, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w branży. Kluczowe jest, aby procesy obsługi klienta były dobrze zorganizowane i oparte na efektywnej preselekcji, co z kolei wpływa na satysfakcję klienta oraz efektywność operacyjną organizacji.

Pytanie 6

Access Point to sprzęt

A. łączący sieć lokalną z siecią WAN

B. łączący sieć bezprzewodową z siecią kablową

C. łączący komputery w sieci lokalnej kabelowej

D. dzielący sieć lokalną na mniejsze podsieci

Access Point, czyli punkt dostępowy, jest urządzeniem, które umożliwia połączenie urządzeń bezprzewodowych z siecią przewodową. Jego główną funkcją jest rozszerzenie zasięgu sieci lokalnej (LAN), co pozwala na łatwe łączenie laptopów, smartfonów czy tabletów bez użycia kabli. Z punktu widzenia standardów sieciowych, Access Pointy są kluczowe w implementacji sieci WLAN (Wireless Local Area Network) i są zgodne z protokołami IEEE 802.11, co zapewnia szeroką kompatybilność z różnorodnymi urządzeniami. W praktyce wykorzystuje się je w biurach, uczelniach, a także w przestrzeniach publicznych, takich jak kawiarnie czy lotniska. Dzięki implementacji technologii MIMO (Multiple Input Multiple Output) oraz QoS (Quality of Service), nowoczesne punkty dostępowe mogą obsługiwać wiele urządzeń jednocześnie, zapewniając stabilne połączenia i wysoką jakość transmisji danych. Warto również podkreślić, że Access Pointy mogą być konfigurowane w trybie repeatera, co pozwala na dalsze zwiększenie zasięgu sieci bezprzewodowej.

Pytanie 7

W oparciu o dane zamieszczone w tabeli wskaż, jaki będzie rachunek za korzystanie z telefonu stacjonarnego i korzystanie z Internetu u usługodawcy telekomunikacyjnego, jeżeli w ostatnim miesiącu rozmawiano 160 minut.

Nazwa usługi	Opis	Cena brutto
Internet	2Mbps	90,00 zł
Abonament telefoniczny	60 darmowych minut	50,00 zł
Rozmowy do wszystkich sieci	za minutę	0,17 zł

A. 157,00 zł

B. 167,20 zł

C. 140,00 zł

D. 117,20 zł

Odpowiedź 157,00 zł jest poprawna, ponieważ rachunek za korzystanie z telefonu stacjonarnego oraz Internetu składa się z kilku kluczowych elementów. W tym przypadku, opłata za Internet wynosi 90,00 zł. Dodatkowo, abonament telefoniczny to 50,00 zł. Ważnym aspektem jest również to, że użytkownik przekroczył liczbę darmowych minut zawartych w abonamencie, co wiąże się z dodatkowymi kosztami. W tym przypadku, za 60 minut rozmów, które przewyższają limit, naliczono dodatkową opłatę w wysokości 17,00 zł. Suma tych wszystkich kosztów: 90,00 zł (Internet) + 50,00 zł (abonament) + 17,00 zł (dodatkowe minuty) daje łączny rachunek w wysokości 157,00 zł. Praktyczne zrozumienie takich kalkulacji jest niezbędne w kontekście zarządzania osobistymi finansami oraz wyboru odpowiedniego planu taryfowego u dostawców usług telekomunikacyjnych, co może zapewnić optymalizację kosztów oraz lepsze dostosowanie usług do indywidualnych potrzeb użytkowników.

Pytanie 8

W protokole IPv4 adres 162.1.123.0 zalicza się do

A. klasy B

B. klasy D

C. klasy C

D. klasy E

Adres IPv4 162.1.123.0 należy do klasy B, co wynika z jego pierwszego oktetu, który wynosi 162. W protokole IPv4 adresy są klasyfikowane w oparciu o wartości pierwszego oktetu. Klasa A obejmuje adresy od 1 do 126, klasa B od 128 do 191, klasa C od 192 do 223, klasa D jest przeznaczona do multicastingu (224-239), a klasa E jest zarezerwowana do celów badawczych (240-255). Adresy klasy B są używane w średnich i dużych sieciach, gdzie potrzeba zarówno licznych hostów, jak i rozbudowanej struktury sieciowej. Protokół IP klasy B pozwala na wykorzystanie 16 bitów do identyfikacji sieci, co daje 65,536 możliwych adresów, z czego 65,534 może być używane dla hostów. Przykładem zastosowania adresów klasy B są instytucje edukacyjne oraz średnie przedsiębiorstwa, które wymagają większej liczby adresów IP w swojej infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 9

W sygnalizacji DSS1 komunikat "Release Complete" wskazuje, że

A. zgłoszenie zostało przyjęte przez abonenta, który był wywoływany

B. urządzenie, które wysłało ten komunikat, zwolniło kanał oraz jego identyfikator

C. ponownie nawiązano przerwane połączenie

D. rozpoczęto zarządzanie przeciążeniami w trakcie transmisji

Odpowiedzi, które dotyczą rozpoczęcia sterowania przeciążeniami w czasie transmisji, wznowienia przerwanego połączenia czy akceptacji zgłoszenia przez abonenta wywoływanego, są mylnie interpretowane i nie mają związku z rzeczywistym znaczeniem wiadomości "Release Complete" w sygnalizacji DSS1. Po pierwsze, wiadomość ta nie ma nic wspólnego z zarządzaniem przeciążeniami w sieci, które zazwyczaj wiąże się z mechanizmami ochrony przed nadmiarem połączeń czy algorytmami równoważenia obciążenia. Po drugie, wznowienie przerwanego połączenia jest procesem zupełnie innym, który wymaga innej sekwencji wiadomości sygnalizacyjnych. Trzecia kwestia, mianowicie akceptacja zgłoszenia przez abonenta, odnosi się do innych mechanizmów sygnalizacyjnych, takich jak potwierdzenia stanu połączenia, co w praktyce jest realizowane przez inne wiadomości w protokole. Te typowe błędy myślowe mogą wynikać z nieporozumień dotyczących roli poszczególnych komunikatów w hierarchii sygnalizacji i ich zastosowania w praktyce. Zrozumienie specyfiki każdej wiadomości w kontekście całego procesu sygnalizacji jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania systemami telekomunikacyjnymi.

Pytanie 10

Tor sygnałowy o długości 3 km składa się z 3 segmentów kabla światłowodowego. Tłumienność na jednostkę długości użytego światłowodu wynosi 0,2 dB/km. Jakie jest całkowite tłumienie toru, jeśli w miejscu spawu tłumienie wynosi 0,01 dB?

A. 0,02 dB

B. 1,35 dB

C. 0,62 dB

D. 0,68 dB

Żeby policzyć całkowite tłumienie toru transmisyjnego, musimy wziąć pod uwagę dwa ważne rzeczy: tłumienie światłowodu i tłumienie spawów. Tor ma długość 3 km, a jednostkowe tłumienie to 0,2 dB/km. Możemy użyć prostego wzoru: całkowite tłumienie = (Długość toru * Tłumienność jednostkowa) + (Liczba spawów * Tłumienie spawu). W tym przypadku mamy wspomniane 3 km i tłumienie jednostkowe 0,2 dB/km, więc wychodzi nam 3 km * 0,2 dB/km = 0,6 dB. Pamiętaj, że jeśli tor składa się z 3 odcinków, to będą 2 spawy (jeden między każdym odcinkiem). Każdy spaw tłumi 0,01 dB, więc 2 spawy to 2 * 0,01 dB = 0,02 dB. Całkowite tłumienie to 0,6 dB + 0,02 dB = 0,62 dB. Warto takie obliczenia robić, żeby utrzymać jakość sygnału w systemach światłowodowych i telekomunikacyjnych, zgodnie z tym, co mówi ITU i co jest w branży standardem.

Pytanie 11

System komunikacji sygnalizacyjnej, powszechnie używany m. in. w sieciach szerokopasmowych, mobilnych i IP, to

A. R1

B. SS7

C. R2

D. SS9

SS7, czyli Signaling System No. 7, to kluczowy protokół stosowany w telekomunikacji, który umożliwia wymianę informacji sygnalizacyjnych między węzłami sieci. Jego głównym celem jest zarządzanie połączeniami telefonicznymi oraz przesyłanie informacji o usługach, takich jak SMS, roaming czy identyfikacja numerów. SS7 jest szeroko stosowany w sieciach telefonii komórkowej, a także w sieciach stacjonarnych, ponieważ zapewnia nie tylko efektywność, ale także bezpieczeństwo przesyłanych danych. Protokół ten oparty jest na architekturze, która pozwala na odseparowanie sygnalizacji od samego przesyłania głosu, co przekłada się na lepszą skalowalność i elastyczność sieci. Przykładem zastosowania SS7 jest proces zestawiania połączenia, w którym system sygnalizacji przesyła informacje o dostępności abonentów oraz wykonuje procedury związane z autoryzacją i fakturowaniem. Standard ten jest uznawany za fundament współczesnych sieci telekomunikacyjnych i jest zgodny z normami ITU-T.

Pytanie 12

Jaką jednostkę przepływności strumienia cyfrowego wykorzystuje się w teleinformatyce?

A. Hz

B. dB

C. mm

D. bps

Zgaduję, że wiesz, że bps to ta poprawna jednostka, która oznacza "bit na sekundę". To naprawdę kluczowy termin, bo mówi nam, jak szybko mogą być przesyłane dane w komputery i sieciach telekomunikacyjnych. W praktyce, bps jest super ważne, zwłaszcza kiedy myślimy o tym, jak szybki jest internet. W sieciach, które znamy, jak DSL czy światłowód, bps nam mówi, jakie są maksymalne prędkości ściągania i wysyłania danych. Może to być od kilku mega do nawet setek gigabitów! Także, w różnych standardach, jak Ethernet, to podstawowa jednostka, która pomaga nam porównywać różne technologie. Jak korzystasz z internetu do oglądania filmów czy grania, to musisz rozumieć, co oznaczają te wartości bps, żeby wszystko działało jak należy.

Pytanie 13

Który protokół jest używany do wymiany informacji o trasach pomiędzy różnymi systemami autonomicznymi?

A. RIP (Routing Information Protocol)

B. EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol)

C. OSPF (Open Shortest Path First)

D. BGP (Border Gateway Protocol)

OSPFiEIGRP, RIP i inne protokoły routingu wewnętrznego są skoncentrowane na wymianie informacji o trasach w ramach jednego autonomicznego systemu. OSPF (Open Shortest Path First) jest protokołem zaprojektowanym do efektywnego zarządzania trasami wewnętrznymi w sieciach, a jego działanie opiera się na algorytmie Dijkstra i strukturze hierarchicznej. Warto zauważyć, że OSPF jest protokołem typu link-state, co oznacza, że każda urządzenie w sieci ma pełną informację o topologii sieci i na podstawie tej wiedzy oblicza najlepsze trasy. Z kolei RIP (Routing Information Protocol) to protokół oparty na liczbie przeskoków, co prowadzi do ograniczeń w złożonych topologiach sieci, takich jak obniżona wydajność i niemożność obsługi dużych sieci. EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol), będąc protokołem hybrydowym, łączy cechy protokołów wewnętrznych i zewnętrznych, ale również ogranicza się do jednego autonomicznego systemu. Często błędne przekonania dotyczące protokołów routingu wynikają z ich zrozumienia w kontekście całej sieci, kiedy w rzeczywistości każdy z tych protokołów ma swoje specyficzne zastosowanie i ograniczenia. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice pomiędzy nimi oraz specyfikę ich zastosowania w kontekście routingu wewnętrznego i zewnętrznego.

Pytanie 14

Jak wiele razy przepływność jednostki transportowej STM-16 w systemie SDH (Synchronous Digital Hierarchy) przewyższa przepływność jednostki STM-4?

A. Cztery razy

B. Trzydzieści dwa razy

C. Dwa razy

D. Dwanaście razy

Odpowiedź cztery razy jest poprawna, ponieważ jednostka STM-16 w systemie SDH ma przepływność równą 2,488 Gbit/s, podczas gdy STM-4 ma przepływność 622 Mbit/s. Aby obliczyć, ile razy STM-16 jest większa od STM-4, dzielimy 2,488 Gbit/s przez 622 Mbit/s, co daje około 4. W praktyce, zrozumienie tych wartości jest kluczowe w projektowaniu i wdrażaniu systemów telekomunikacyjnych, które wymagają odpowiedniej przepływności dla obsługi różnych aplikacji, takich jak transmisja danych, głosu czy wideo. W standardach SDH, jednostki STM są zdefiniowane w sposób umożliwiający łatwą skalowalność i rozwój sieci telekomunikacyjnych. Przykładem zastosowania STM-16 może być integracja z sieciami optycznymi, gdzie wysoka przepływność jest niezbędna do obsługi dużych ilości danych w czasie rzeczywistym, co jest typowe dla zastosowań w obszarze multimediów oraz usług chmurowych.

Pytanie 15

Wyświetlany na monitorze komunikat Keyboard is locked out — Unlock the key podczas uruchamiania komputera odnosi się do

A. braku połączenia komputera z klawiaturą

B. braku sygnału na klawiaturze

C. wadliwej klawiatury

D. sytuacji, w której jeden z przycisków mógł zostać wciśnięty i jest zablokowany

Komunikat 'Keyboard is locked out — Unlock the key' wskazuje, że przynajmniej jeden z klawiszy klawiatury mógł zostać wciśnięty i zablokowany. Taki stan rzeczy może wynikać z niepoprawnego działania mechanizmu klawisza, co powoduje, że system operacyjny interpretuje go jako ciągłe naciśnięcie. W praktyce, aby rozwiązać ten problem, warto spróbować delikatnie nacisnąć wszystkie klawisze klawiatury, w szczególności te, które mogą być bardziej narażone na zacięcie, jak klawisze funkcyjne czy spacja. W sytuacjach, gdy klawiatura nie reaguje, dobrze jest sprawdzić także fizyczny stan urządzenia oraz ewentualne zanieczyszczenia, które mogłyby powodować zacięcie klawiszy. Znajomość tego komunikatu jest istotna nie tylko dla użytkowników, ale także dla techników zajmujących się wsparciem technicznym, którzy mogą szybko zdiagnozować problem na podstawie tego komunikatu. Warto również zwrócić uwagę na dokumentację techniczną producenta klawiatury, która często zawiera informacje o takich problemach oraz zalecane metody ich rozwiązywania.

Pytanie 16

Który protokół określa zasady zarządzania siecią oraz znajdującymi się w niej urządzeniami?

A. ICMP (ang. Internet Control Message Protocol)

B. SNMP (ang. Simple Network Management Protocol)

C. IGMP (ang. Internet Group Management Protocol)

D. SMTP (ang. Simple Mail Transfer Protocol)

SNMP, czyli Simple Network Management Protocol, jest protokołem stworzonym z myślą o zarządzaniu urządzeniami w sieci komputerowej. Działa na zasadzie modelu klient-serwer, gdzie menedżer SNMP (zarządzający) komunikuje się z agentami SNMP (urządzeniami sieciowymi) w celu wymiany informacji o stanie tych urządzeń oraz ich konfiguracji. Przykłady zastosowania SNMP obejmują monitorowanie stanu routerów, przełączników, serwerów i innych elementów infrastruktury IT. Dzięki SNMP administratorzy mogą zbierać dane dotyczące wykorzystania pasma, obciążenia procesorów, dostępności urządzeń oraz wykrywać potencjalne awarie. W praktyce, użycie SNMP pozwala na automatyzację procesów związanych z zarządzaniem siecią, co jest zgodne z dobrymi praktykami w ITIL (Information Technology Infrastructure Library) i innymi ramami zarządzania usługami IT. SNMP jest również istotnym elementem wielu systemów zarządzania sieciami (NMS), co czyni go kluczowym narzędziem w pracy specjalistów ds. sieci.

Pytanie 17

Który z poniższych protokołów pełni funkcję protokołu routingu?

A. IGMP

B. OSPF

C. SNMP

D. ICMP

OSPF (Open Shortest Path First) jest jednym z najpopularniejszych protokołów rutingu w sieciach opartych na protokole IP, który działa w oparciu o algorytm stanu łącza. OSPF jest protokołem wewnętrznego rutingu (IGP), co oznacza, że jest wykorzystywany do wymiany informacji o trasach w obrębie jednej organizacji czy systemu autonomicznego. Protokół ten umożliwia dynamiczne dostosowywanie tras w sieci, co jest kluczowe w przypadku zmieniającego się ruchu sieciowego. OSPF dzieli sieć na obszary, co pozwala na efektywne zarządzanie dużymi infrastrukturami sieciowymi, a także zmniejsza obciążenie procesora i pamięci urządzeń routujących. Przykładowo, w dużych korporacjach OSPF jest używany do tworzenia dużych, skalowalnych sieci, gdzie różne oddziały mogą komunikować się ze sobą z zachowaniem efektywności. OSPF jest również zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania siecią, ponieważ wspiera szybką konwergencję, co oznacza, że wszelkie zmiany w topologii sieci są szybko odzwierciedlane w tablicach routingu.

Pytanie 18

Najskuteczniejszym sposobem zabezpieczenia danych przesyłanych w sieci Wi-Fi jest szyfrowanie w standardzie

A. 64-bit WEP

B. WPA

C. WPA2

D. 128-bit WEP

WPA2 (Wi-Fi Protected Access 2) jest uważany za jedno z najbezpieczniejszych zabezpieczeń dla sieci Wi-Fi. Oferuje znacznie bardziej zaawansowane mechanizmy szyfrowania niż jego poprzednicy, takie jak WEP (Wired Equivalent Privacy) i WPA. WPA2 wykorzystuje algorytm AES (Advanced Encryption Standard), który jest standardem szyfrowania zatwierdzonym przez rząd USA i powszechnie stosowanym w branży. W praktyce oznacza to, że dane przesyłane w sieci Wi-Fi są dobrze zabezpieczone przed przechwyceniem przez nieautoryzowane osoby. Przykładem zastosowania WPA2 jest większość nowoczesnych routerów Wi-Fi, które domyślnie oferują ten standard, zapewniając użytkownikom wysoki poziom ochrony. Warto również zaznaczyć, że stosowanie WPA2 w połączeniu z silnym hasłem znacznie zwiększa bezpieczeństwo sieci. Dobrą praktyką jest także regularna aktualizacja oprogramowania routera, co może wprowadzać poprawki bezpieczeństwa i nowe funkcje, które dodatkowo wzmacniają zabezpieczenia sieci Wi-Fi.

Pytanie 19

W biurze z wieloma stanowiskami komputerowymi, jaka powinna być minimalna odległość między miejscem pracy a tyłem sąsiedniego monitora?

A. 0,6 m

B. 0,8 m

C. 0,4 m

D. 1,0 m

Odpowiedź 0,8 m jest poprawna, ponieważ zapewnia odpowiednią przestrzeń między stanowiskami komputerowymi, co jest istotne dla komfortu użytkowników oraz ergonomii pracy. Zgodnie z normami Ergonomii, należy dążyć do minimalizacji ryzyka wystąpienia dolegliwości związanych z długotrwałym użytkowaniem komputerów, takich jak bóle pleców czy nadgarstków. Odległość ta pozwala na swobodne poruszanie się oraz zmieniającą się postawę pracowników, co jest kluczowe w minimalizacji zmęczenia. Przykładowo, w biurach, które stosują otwarte przestrzenie, zachowanie takiej odległości sprzyja również lepszej komunikacji i mniejszemu hałasowi. Dodatkowo, w sytuacjach, gdy jeden pracownik korzysta z dwóch monitorów lub sprzętu do prezentacji, ta odległość gwarantuje, że nie dojdzie do przypadkowego uszkodzenia sprzętu lub niekomfortowego kontaktu z sąsiadami. Normy dotyczące aranżacji stanowisk pracy jasno wskazują, że przestrzeń osobista powinna wynosić przynajmniej 0,8 m, co jest zgodne z zaleceniami instytucji zajmujących się zdrowiem i bezpieczeństwem w miejscu pracy.

Pytanie 20

Tabela przedstawia specyfikację techniczną

Wyświetlacz	TFT LCD kolorowy ; 8,4"; 800x600
Pamięć wewnętrzna	1000 wyników pomiaru
Porty	2xUSB, RJ-45 Fast Speed Ethernet
Długości fali	1310/1550 nm
Dynamika (1310/1550 nm)	32/30 dB
Strefa martwa zdarzeniowa	2,5 m
Strefa martwa tłumieniowa	8 m
Liniowość tłumieniowa	±0,03 dB/dB
Częstotliwość próbkowania	od 4 cm
Dokładność obliczenia dystansu	± (1 m + 0,0005% x odległość +odstęp próbkowania)
Zakres pomiaru odległości	do 260 km
Czas odświeżania	od 0,1 s

A. obcinarki światłowodów jedno i wielomodowych.

B. spawarki światłowodowej do spawania włókien wielodomowych.

C. miernika tłumienia optycznego.

D. reflektometru optycznego.

Reflektometr optyczny to zaawansowane urządzenie diagnostyczne, które spełnia kluczową rolę w ocenie jakości sieci światłowodowych. Wskazania dotyczące długości fali, dynamiki i strefy martwej są fundamentalne dla prawidłowego funkcjonowania systemów telekomunikacyjnych. Przykładowo, reflektometr umożliwia lokalizację uszkodzeń w kablach włókien światłowodowych, co jest niezbędne przy serwisowaniu i konserwacji infrastruktury. Gdy występuje problem z tłumieniem sygnału, reflektometr pozwala na szybką identyfikację miejsca awarii oraz ocenę parametrów połączeń. W branży telekomunikacyjnej stosuje się standardy, takie jak ITU-T G.657, które definiują wymagania dla światłowodów, co sprawia, że znajomość odpowiednich narzędzi i metod pomiarowych jest kluczowa dla inżynierów. Reflektometr optyczny jest zatem narzędziem niezbędnym w procesie zapewnienia wysokiej jakości usług światłowodowych.

Pytanie 21

Jaką gaśnicę wykorzystuje się do zwalczania pożaru w sprzęcie teleinformatycznym?

A. proszkową

B. pianową

C. śniegową

D. mgłową

Gaśnica proszkowa jest najczęściej stosowanym rodzajem gaśnicy do gaszenia pożarów urządzeń teleinformatycznych, takich jak komputery, serwery czy sprzęt biurowy. Działa ona na zasadzie eksterminacji ognia poprzez wypuszczenie proszku gaśniczego, który osłania palące się materiały i deprywuje je z tlenu. Proszek gaśniczy, zwykle na bazie wodorowęglanu sodu lub fosforanów, skutecznie tłumi płomienie i nie pozostawia szkodliwych resztek, co jest szczególnie istotne w przypadku delikatnych urządzeń elektronicznych. Zastosowanie gaśnicy proszkowej w pomieszczeniach z wysokim ryzykiem pożaru, jak serwerownie, jest zgodne z wytycznymi normy PN-EN 3 dotyczącej sprzętu gaśniczego. Warto zaznaczyć, że podczas używania takiej gaśnicy nie występuje ryzyko uszkodzenia sprzętu przez wodę, co czyni ją idealnym rozwiązaniem w sytuacjach awaryjnych. Oprócz tego, na rynku dostępne są gaśnice proszkowe o różnych pojemnościach, co pozwala dostosować rozwiązanie do specyficznych potrzeb danego środowiska.

Pytanie 22

Modulacja to proces zmiany parametrów ustalonego, standardowego sygnału, który określamy jako sygnał

A. zmodulowanym

B. nośnym

C. informacyjnym

D. modulującym

Modulacja to fundamentalny proces w telekomunikacji, który polega na zmianie jednego lub więcej parametrów sygnału nośnego, takiego jak amplituda, częstotliwość czy faza, w celu przeniesienia informacji. Sygnał nośny pełni kluczową rolę, ponieważ to on jest transmitowany przez medium (np. powietrze, kabel), a zmodyfikowane parametry umożliwiają przeniesienie danych, z zachowaniem jakości sygnału. Dla przykładu, w radiokomunikacji modulacja amplitudy (AM) zmienia amplitudę sygnału nośnego w zależności od sygnału informacyjnego, co pozwala na przesyłanie dźwięku. W przypadku modulacji częstotliwości (FM) zmienia się częstotliwość sygnału nośnego, co jest powszechnie stosowane w transmisji radiowej, gdyż zapewnia lepszą odporność na zakłócenia. Podstawowe standardy modulacji, takie jak QAM (Quadrature Amplitude Modulation), są szeroko wykorzystywane w nowoczesnych systemach komunikacyjnych, w tym w DSL i Wi-Fi, co potwierdza ich znaczenie w inżynierii telekomunikacyjnej.

Pytanie 23

Jak odbywa się realizacja zestawień w polu komutacyjnym przy użyciu podziału przestrzennego?

A. Wiele połączeń może być zrealizowanych w jednym łączu fizycznym, każdy kanał otrzymuje kolejno ramkę czasową

B. Wszystkie połączenia są realizowane przez fizycznie oddzielone ścieżki połączeniowe

C. Wszystkie połączenia są realizowane poprzez segmentację danych z różnych kanałów na pakiety i ich przesyłanie tą samą trasą

D. Wiele połączeń może być zrealizowanych w jednym łączu fizycznym przez przypisanie każdemu kanałowi innej częstotliwości nośnej

Wśród błędnych koncepcji związanych z realizacją zestawień w polu komutacyjnym z rozdziałem przestrzennym pojawia się stwierdzenie, że wiele połączeń może być realizowanych w jednym łączu fizycznym poprzez przydzielenie każdemu kanałowi innej częstotliwości nośnej. Takie podejście odnosi się do techniki znanej jako FDMA (Frequency Division Multiple Access), która jest szeroko stosowana w systemach radiowych, jednak nie jest typowe dla klasycznych systemów komutacyjnych o fizycznym rozdzieleniu dróg. W systemie komutacyjnym połączenia nie są dzielone na podstawie częstotliwości, lecz dedykowanych ścieżek, co zapewnia ich niezależność. Z kolei odpowiedź sugerująca, że wszystkie połączenia są realizowane przez podział danych z różnych kanałów na pakiety i przesyłanie ich tą samą drogą, odnosi się do komutacji pakietów, która nie wykorzystuje dedykowanych ścieżek, ale segmentuje dane. W tym modelu mogą występować kolizje, co jest mniej pożądane w tradycyjnej komutacji łącz. Twierdzenie, że wiele połączeń może być realizowanych w jednym łączu fizycznym, z przydzieleniem kolejno ramki czasowej, odnosi się do TDM (Time Division Multiplexing), co również nie oddaje istoty fizycznego rozdzielenia dróg, które zapewnia wyższą jakość połączeń. W przypadku komunikacji w sieciach, gdzie zapewnienie jakości jest kluczowe, stosowanie metod, które nie zapewniają fizycznej dedykacji ścieżki, może prowadzić do problemów z jakością usług oraz zwiększonej latencji. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi technologiami oraz ich zastosowań w praktyce.

Pytanie 24

Jaki protokół służy do przesyłania formatów PCM, GSM, MP3 (audio) oraz MPEG i H263 (wideo)?

A. RTP

B. HELO

C. PPoE

D. SSL

Protokół RTP (Real-time Transport Protocol) jest kluczowym standardem stosowanym w transmisji danych multimedialnych, w tym dźwięku i wideo. Jego głównym celem jest dostarczanie danych w czasie rzeczywistym, co jest niezbędne w aplikacjach takich jak wideokonferencje, strumieniowanie audio oraz transmisja wideo. RTP obsługuje różne formaty kodowania, takie jak PCM, GSM, MP3 dla audio oraz MPEG i H.263 dla wideo, co czyni go wszechstronnym narzędziem w kontekście nowoczesnych systemów komunikacyjnych. Przykładem zastosowania RTP może być strumieniowanie muzyki w aplikacjach takich jak Spotify, gdzie audio jest przesyłane w czasie rzeczywistym do użytkownika. RTP współpracuje z innymi protokołami, takimi jak RTCP (RTP Control Protocol), który umożliwia monitorowanie jakości transmisji oraz synchronizację strumieni audio i wideo. W praktyce, przestrzeganie standardów RTP zapewnia wysoką jakość usług (Quality of Service, QoS) oraz niskie opóźnienia, co jest niezbędne w komunikacji na żywo.

Pytanie 25

Jakie rodzaje zakończeń sieciowych ISDN są oferowane przez operatora sieci?

A. LT, NT2

B. TE2, TE1 oraz TA

C. ET i LT

D. TE2, TE1 oraz ET

Niepoprawne odpowiedzi bazują na różnych pojęciach i terminach, które są mylone z rzeczywistymi zakończeniami sieciowymi ISDN. Odpowiedzi takie jak TE2, TE1 i TA sugerują błędne zrozumienie struktury ISDN. TE1 i TE2 to nieformalne określenia, które w kontekście ISDN nie odnoszą się do rzeczywistych zakończeń sieciowych, lecz do typów urządzeń terminalowych, które mogą być używane w sieciach ISDN. Typowe błędne myślenie polega na utożsamianiu tych pojęć z zakończeniami sieciowymi, co jest niezgodne z rzeczywistością. Ponadto, odpowiedzi zawierające NT2 są również mylące; NT2 to sieć terminalowa, która odnosi się do bardziej złożonych systemów telekomunikacyjnych, a nie do zakończenia sieciowego. Skupienie się na terminach technicznych bez zrozumienia ich definicji i zastosowania w kontekście ISDN może prowadzić do błędnych wniosków. Zrozumienie, że ISDN opiera się na standardach, które wyraźnie definiują typy zakończeń i ich funkcje, jest kluczowe, aby uniknąć takich pomyłek. Wiedza o tym, jak działają zakończenia ET i LT, oraz jakie są ich różnice w stosunku do innych terminów, jest podstawą dla każdego, kto pracuje w dziedzinie telekomunikacji.

Pytanie 26

Jaka jest standardowa szerokość racka w szafie sieciowej teleinformatycznej?

A. 18 cali

B. 21 cali

C. 19 cali

D. 17 cali

Standardowa szerokość szafy sieciowej teleinformatycznej rack wynosi 19 cali, co odpowiada około 48,3 cm. Ta wartość jest zgodna z normą organizacji EIA (Electronic Industries Alliance), która ustaliła tę szerokość jako standard w branży teleinformatycznej. Szafy rack o tej szerokości są powszechnie stosowane do montażu różnego rodzaju sprzętu, takiego jak serwery, przełączniki, routery czy urządzenia zabezpieczające. Dzięki jednolitej szerokości, producenci sprzętu mogą tworzyć komponenty, które idealnie pasują do standardowych szaf rack, co ułatwia ich instalację i umożliwia stworzenie bardziej zorganizowanego środowiska IT. W praktyce oznacza to, że w jednej szafie można umieścić wiele różnych urządzeń, co wpływa na oszczędność miejsca oraz efektywność zarządzania infrastrukturą IT. Dodatkowo, wykorzystanie standardu 19 cali sprzyja lepszemu zarządzaniu kablami oraz chłodzeniem, co jest kluczowe dla wydajności i niezawodności systemów informatycznych.

Pytanie 27

Jaką rolę pełni Zapora Systemu Windows w komputerze?

A. Pobieranie dostępnych aktualizacji dla systemu

B. Uruchamianie aplikacji stworzonych dla wcześniejszych wersji systemu

C. Przekazywanie pakietów z sieci źródłowej do sieci docelowej

D. Filtrowanie połączeń przychodzących oraz wychodzących

Zapora Systemu Windows, znana również jako firewall, pełni kluczową rolę w zabezpieczaniu systemu komputerowego przed nieautoryzowanym dostępem oraz zagrożeniami pochodzącymi z sieci. Jej główną funkcją jest filtrowanie połączeń wchodzących i wychodzących, co oznacza, że analizuje dane przesyłane przez sieć i decyduje, które z nich mają być dopuszczone do systemu a które zablokowane. Dzięki temu zapora może chronić użytkowników przed atakami hakerskimi, złośliwym oprogramowaniem oraz innymi zagrożeniami. Działa na zasadzie reguł, które można dostosować do indywidualnych potrzeb użytkownika. Na przykład, jeżeli użytkownik korzysta z oprogramowania do pracy zdalnej, może skonfigurować zaporę tak, aby zezwalała na połączenia tylko z określonymi adresami IP. W standardach branżowych, takich jak ISO/IEC 27001, zarządzanie ryzykiem związanym z bezpieczeństwem informacji zaleca wdrażanie rozwiązań takich jak zapory sieciowe, aby minimalizować potencjalne zagrożenia. Zastosowanie zapory jest zatem niezbędne w każdym systemie operacyjnym, aby zapewnić integralność, poufność oraz dostępność danych.

Pytanie 28

Zastosowanie kodów pseudolosowych z różnych źródeł dla każdego z użytkowników, co skutkuje ich zwielokrotnieniem, oznacza

A. WDM (Wavelength Division Multiplexing)

B. CDM (Code Division Multiplexing)

C. TDM (Time Division Multiplexing)

D. FDM (Frequency Division Multiplexing)

CDM (Code Division Multiplexing) to technika zwielokrotnienia, która polega na używaniu kodów pseudolosowych do rozdzielenia sygnałów od różnych użytkowników w tym samym kanale transmisyjnym. Każdy użytkownik jest przypisany do unikalnego kodu, co pozwala na równoległe przesyłanie danych bez zakłóceń. Przykładem zastosowania CDM są systemy komunikacji bezprzewodowej, takie jak CDMA (Code Division Multiple Access), które wykorzystują tę metodę w sieciach komórkowych. Umożliwia to efektywne wykorzystanie pasma, ponieważ wiele sygnałów może być transmitowanych jednocześnie, a odbiornik może je oddzielić na podstawie unikalnych kodów. Dobrą praktyką w projektowaniu systemów opartych na CDM jest zapewnienie odpowiedniej długości kodów, co minimalizuje ryzyko kolizji i interferencji między użytkownikami. W standardach telekomunikacyjnych, takich jak IS-95, CDM jest kluczowym elementem strategii zarządzania pasmem, co przyczynia się do zwiększenia wydajności i pojemności sieci.

Pytanie 29

Kabel UTP Cat 6 jest to

A. jednomodowy światłowód

B. wielomodowy światłowód

C. kabel skrętka z 4 parami przewodów

D. kabel koncentryczny o przekroju 1/4 cala

Kabel UTP Cat 6, znany jako kabel typu skrętka, zawiera cztery pary przewodów, które są skręcone razem, co znacznie redukuje zakłócenia elektromagnetyczne. Jego konstrukcja pozwala na przesyłanie danych z prędkościami do 10 Gbps na dystansie do 55 metrów. Jest powszechnie stosowany w sieciach lokalnych (LAN), biurowych, a także w domowych instalacjach komputerowych. Kabel Cat 6 spełnia standardy ANSI/TIA-568-C.2, co oznacza, że jest zgodny z normami określającymi jakość przesyłania sygnału i minimalizację interferencji. Przykłady zastosowań obejmują połączenia między komputerami, routerami i innymi urządzeniami sieciowymi, co czyni go kluczowym elementem w budowie efektywnych sieci internetowych. Warto również dodać, że w miarę jak technologia się rozwija, kable Cat 6 mogą być używane w instalacjach wymagających coraz to wyższych prędkości transmisji, co czyni je bardziej przyszłościowym rozwiązaniem.

Pytanie 30

Podstawowa usługa telefoniczna, która umożliwia analogowy przesył dźwięku przez komutowane łącza telefoniczne, realizowana w zakresie 300 Hz do 3400 Hz, jest oznaczana skrótem

A. UMTS

B. POTS

C. ISDN

D. PTSM

ISDN, czyli Integrated Services Digital Network, to cyfrowa sieć usługowa, która umożliwia przesyłanie nie tylko głosu, ale również danych i wideo. W przeciwieństwie do POTS, ISDN obsługuje wyższe pasma częstotliwości oraz bardziej złożone potrzeby komunikacyjne, co powoduje, że jest to rozwiązanie bardziej zaawansowane technologicznie. Mimo że ISDN oferuje wyższą jakość transmisji, nie jest to podstawowa usługa telefoniczna, a raczej rozwiązanie skierowane do użytkowników potrzebujących większej przepustowości oraz wielozadaniowości. UMTS, czyli Universal Mobile Telecommunications System, to standard komunikacji mobilnej, który obsługuje transmisję danych w sieciach 3G. Oferuje znacznie szersze możliwości niż POTS, jednak dotyczy głównie telefonii komórkowej i mobilnego dostępu do internetu, a nie tradycyjnej telefonii stacjonarnej. Z kolei PTSM, czyli Packet Telephony Service Module, to usługa, która koncentruje się na przesyłaniu danych głosowych poprzez pakiety, co jest typowe dla nowoczesnych rozwiązań VoIP. Te technologie są bardziej skomplikowane i nie odpowiadają prostocie oraz niezawodności, którą oferuje POTS. Kluczowym błędem w rozumieniu tych terminów jest mylenie różnorodnych technologii telekomunikacyjnych z podstawową usługą głosową. POTS jest unikalny w swoim zakresie, ponieważ skupia się wyłącznie na tradycyjnym przesyłaniu głosu przez analogowe linie.

Pytanie 31

Jak nazywa się element sieci ISDN, który pozwala na podłączenie analogowego telefonu?

A. TA

B. LT

C. NT

D. TE

Odpowiedź TA (Terminal Adapter) jest poprawna, ponieważ odnosi się do urządzenia, które umożliwia podłączenie analogowego aparatu telefonicznego do sieci ISDN. Terminal Adapter działa jako mostek między urządzeniami analogowymi a cyfrowymi sygnałami ISDN. W praktyce, TA konwertuje sygnały analogowe z telefonu na cyfrowe, które mogą być przesyłane przez sieć ISDN. Dzięki temu użytkownicy mogą korzystać z tradycyjnych aparatów telefonicznych, zachowując jednocześnie zalety technologii ISDN, takie jak wyższa jakość połączeń i możliwość jednoczesnego prowadzenia wielu rozmów. Zgodnie z normami ITU-T, TA powinien spełniać wymagania dotyczące jakości sygnału oraz zgodności z różnymi standardami ISDN. W związku z tym, korzystanie z odpowiedniego Terminal Adaptera jest kluczowe dla skutecznego funkcjonowania systemów telekomunikacyjnych w przedsiębiorstwach oraz w domach, gdzie nowoczesne rozwiązania telekomunikacyjne są wymagane.

Pytanie 32

Jakie funkcje pełni blok MSC (ang. Mobile Switching Center) w sieci GSM?

A. Zestawianie, rozłączanie oraz nadzorowanie połączenia

B. Utrzymywanie bazy danych zawierającej numery urządzeń

C. Prowadzenie rejestru abonentów odwiedzających

D. Zarządzanie rejestrem własnych abonentów

Blok MSC (Mobile Switching Center) w sieci GSM pełni kluczową rolę w zarządzaniu połączeniami głosowymi oraz danymi. Jego głównym zadaniem jest zestawienie, rozłączenie i nadzór nad połączeniem, co oznacza, że MSC odpowiada za kontrolę całego procesu komunikacji pomiędzy abonentami. Przykładowo, gdy użytkownik inicjuje połączenie, MSC identyfikuje abonenta, a następnie ustala trasę połączenia, zapewniając jednocześnie jakość i stabilność transmisji. Działa to w zgodzie z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi, które nakazują skuteczne zarządzanie danymi oraz ścisłą integrację z innymi elementami sieci, takimi jak BSC (Base Station Controller) czy HLR (Home Location Register). Dodatkowo, MSC jest odpowiedzialny za funkcje związane z przekazywaniem informacji o lokalizacji abonentów, co jest istotne w kontekście roamingu oraz świadczenia usług dodatkowych. Dzięki tym funkcjom MSC zapewnia nieprzerwaną usługę komunikacyjną w sieciach GSM, co jest zgodne z wymaganiami standardów ETSI oraz 3GPP.

Pytanie 33

Jakie złącze jest opisywane skrótem SC/APC?

A. Złącze zatrzaskowe, którego czoło jest polerowane pod kątem 8 stopni

B. Złącze gwintowane, którego czoło jest polerowane pod kątem 8 stopni

C. Złącze gwintowane z płaskim czołem

D. Złącze zatrzaskowe z płaskim czołem

Złącze SC/APC, czyli Subscriber Connector z czołem polerowanym pod kątem 8 stopni, to taki rodzaj złącza optycznego, który ma swoje zalety. Kąt polerowania jest ważny, bo pomaga zmniejszyć straty powrotnych sygnału, co jest mega istotne w optyce, gdzie jakość sygnału to podstawa. Tego typu złącza są powszechnie wykorzystywane w telekomunikacji i sieciach światłowodowych, zwłaszcza gdy łatwo może dochodzić do odbicia światła. Użycie SC/APC to naprawdę dobry wybór, bo w porównaniu do złączy PC, z czołem płaskim, mają lepszą wydajność. Przykład? Instalacje w sieciach FTTx, gdzie kluczowe jest, żeby sygnał nie tracił jakości. No i warto wspomnieć, że złącza te można spotkać w różnych urządzeniach, jak transceivery czy przełączniki, co pokazuje, jak ważne są w nowoczesnych systemach komunikacyjnych.

Pytanie 34

System, w którym wszystkie kanały wykorzystują to samo pasmo częstotliwości równocześnie, a zwielokrotnienie realizowane jest przez przypisanie indywidualnego kodu do każdej pary nadajnik-odbiornik, to system

A. CDM (Code Division Multiplexing)

B. FDM (Frequency Division Multiplexing)

C. TDM (Time Division Multiplexing)

D. TCM (Time Compression Multiplexing)

System CDM (Code Division Multiplexing) umożliwia jednoczesne przesyłanie wielu sygnałów w tym samym paśmie częstotliwości, przy użyciu unikalnego kodu przypisanego do każdej pary nadajnik-odbiornik. W praktyce oznacza to, że różne sygnały mogą współistnieć i być przesyłane równocześnie, ponieważ są rozróżniane na podstawie kodu. To zjawisko jest fundamentem technologii komunikacji mobilnej, takiej jak CDMA (Code Division Multiple Access), która jest powszechnie stosowana w sieciach 3G. Przykładem zastosowania CDM jest system GPS, gdzie różne satelity transmitują sygnały, które są rozróżniane dzięki unikalnym kodom. Standardy takie jak IS-95 i cdma2000 są przykładami implementacji CDM w praktyce, które przyczyniły się do rozwoju wydajnych sieci telekomunikacyjnych. Dzięki CDM można optymalizować użycie pasma, co jest kluczowe w nowoczesnych systemach komunikacji, gdzie ograniczone zasoby częstotliwości muszą być efektywnie wykorzystywane.

Pytanie 35

Która edycja protokołu SNMP (Simple Network Management Protocol) umożliwia autoryzację oraz zabezpieczoną komunikację?

A. SNMPv1

B. SNMPv3

C. SNMPv2u

D. SNMPv2c

SNMPv3 to najnowsza wersja protokołu Simple Network Management Protocol, która wprowadza kluczowe ulepszenia w zakresie bezpieczeństwa. W przeciwieństwie do wcześniejszych wersji, takich jak SNMPv1 i SNMPv2c, SNMPv3 oferuje mechanizmy uwierzytelniania oraz szyfrowania komunikacji, co jest niezwykle istotne w kontekście zarządzania siecią. Uwierzytelnianie w SNMPv3 może być realizowane za pomocą algorytmów MD5 lub SHA, co pozwala na zapewnienie integralności i autentyczności przesyłanych danych. Szyfrowanie, natomiast, wykorzystuje algorytmy AES lub DES, co chroni dane przed nieautoryzowanym dostępem podczas transmisji. Przykładowo, w organizacjach, gdzie bezpieczeństwo danych jest priorytetem, implementacja SNMPv3 pozwala na bezpieczne zarządzanie urządzeniami sieciowymi, eliminując ryzyko podsłuchu czy manipulacji danymi. Stanowi to zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie silnych mechanizmów zabezpieczeń w każdym aspekcie zarządzania siecią.

Pytanie 36

Charakterystyczną cechą pamięci ROM w routerze jest to, że

A. przechowuje pliki konfiguracji początkowej oraz ich kopie zapasowe

B. zachowuje zawartość po wymianie lub ponownym uruchomieniu rutera

C. zawiera pamięć podręczną dla protokołu ARP

D. przechowuje program uruchomieniowy (bootstrap) i kluczowe oprogramowanie systemu operacyjnego

Pamięć ROM (Read-Only Memory) w ruterze ma kluczowe znaczenie dla jego prawidłowego funkcjonowania. Przechowuje program uruchomieniowy (bootstrap), który jest niezbędny do wczytania podstawowego oprogramowania systemu operacyjnego rutera. Gdy ruter się uruchamia, najpierw ładowany jest program z pamięci ROM, co pozwala na inicjalizację systemu oraz konfigurację podstawowych parametrów sprzętowych. Dzięki temu, ruter może efektywnie obsługiwać połączenia sieciowe. Pamięć ROM jest trwała, co oznacza, że jej zawartość nie ulega zmianie w wyniku wyłączenia zasilania. Przykładem zastosowania pamięci ROM jest wbudowane oprogramowanie, które pozwala na aktualizację systemu operacyjnego w późniejszym czasie, a także na odzyskiwanie z ustawień fabrycznych. To podkreśla znaczenie tej pamięci w kontekście bezpieczeństwa i stabilności pracy urządzenia. W branży sieciowej standardem jest wykorzystywanie pamięci ROM do przechowywania niezmiennych danych systemowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami projektowania urządzeń sieciowych.

Pytanie 37

Proces uwierzytelniania użytkownika polega na

A. szyfrowaniu loginu oraz hasła użytkownika.

B. ustaleniu nowej tożsamości użytkownika.

C. potwierdzeniu zadeklarowanej tożsamości użytkownika.

D. przyznaniu użytkownikowi dostępu do danych.

Uwierzytelnianie użytkownika jest kluczowym procesem w zarządzaniu dostępem do systemów informatycznych, mającym na celu potwierdzenie, że osoba, która próbuje uzyskać dostęp, jest rzeczywiście tym, za kogo się podaje. Proces ten polega na weryfikacji zadeklarowanej tożsamości użytkownika poprzez różne mechanizmy, takie jak hasła, kody jednorazowe, biometryka czy karty dostępu. Przykładem może być logowanie do systemu bankowego, gdzie użytkownik wprowadza login i hasło. Serwer porównuje te dane z zapisanymi w bazie, a jeśli się zgadzają, użytkownik otrzymuje dostęp do swojego konta. Dobre praktyki uwierzytelniania obejmują stosowanie wielopoziomowej weryfikacji tożsamości, co zwiększa bezpieczeństwo, oraz regularną aktualizację haseł. Standardy, takie jak NIST SP 800-63, podkreślają znaczenie silnych metod uwierzytelniania oraz ograniczeń w przechowywaniu danych osobowych, aby zminimalizować ryzyko kradzieży tożsamości.

Pytanie 38

Szyb telekomunikacyjny (rękaw) służy do transportu kabli

A. od stacji nadawczej do stacji odbiorczej

B. do gniazd abonenckich

C. od serwera do komputera klienckiego

D. między piętrami

Szyb (rękaw) telekomunikacyjny to specjalistyczna instalacja, która służy do prowadzenia kabli telekomunikacyjnych między piętrami budynków. Jego głównym celem jest zapewnienie bezpiecznego i uporządkowanego transportu kabli, co jest niezwykle istotne w kontekście rozbudowy infrastruktury telekomunikacyjnej. W praktyce, szyby te są wykorzystywane do instalacji różnorodnych typów kabli, takich jak kable światłowodowe, miedziane czy także systemy zasilania. Zgodnie z normą PN-EN 50173-1, projektowanie i instalacja szybków telekomunikacyjnych powinny być zgodne z zasadami ergonomii i bezpieczeństwa, co przekłada się na minimalizację ryzyka uszkodzeń kabli oraz ułatwienie przyszłych prac konserwacyjnych. Przykładem zastosowania mogą być nowoczesne biurowce, w których szyby telekomunikacyjne łączą różne piętra, umożliwiając efektywną komunikację i dostosowanie infrastruktury do potrzeb rozwijających się technologii.

Pytanie 39

Który z podanych adresów IP stanowi adres pętli zwrotnej dla komputera?

A. 192.168.0.1

B. 0.0.0.0

C. 255.255.255.255

D. 127.0.0.1

Adres IP 127.0.0.1 jest powszechnie znany jako adres pętli zwrotnej (loopback) i jest używany do testowania aplikacji sieciowych lokalnie na komputerze. Kiedy wysyłasz dane do tego adresu, są one kierowane do samego komputera, a nie do sieci. Dzięki temu można skutecznie testować oprogramowanie bez potrzeby używania zewnętrznych zasobów sieciowych. Adres ten jest zgodny z standardem RFC 1122, który definiuje, że pętla zwrotna ma zakres od 127.0.0.0 do 127.255.255.255. W praktyce, korzystanie z adresu 127.0.0.1 pozwala programistom i administratorom systemów na diagnostykę i testowanie aplikacji serwerowych oraz innych usług sieciowych. Przykładem zastosowania może być uruchamianie lokalnego serwera WWW, gdzie adres ten pozwala na przeglądanie stron bez potrzeby dostępu do otwartego Internetu, co zwiększa bezpieczeństwo oraz pozwala na debugowanie aplikacji bez wpływu na inne usługi. Wykorzystanie adresu pętli zwrotnej jest fundamentalne w procesie tworzenia oprogramowania, ponieważ pozwala na symulację działania w sieci bez ryzyka zakłócenia działania innych systemów.

Pytanie 40

Która z poniższych anten nie zalicza się do grupy anten prostoliniowych (linearnych)?

A. Yagi-Uda

B. dipolowa

C. ramowa

D. paraboliczna

Wszystkie wymienione w odpowiedziach anteny, z wyjątkiem anteny parabolicznej, można klasyfikować jako anteny prostoliniowe. Antena Yagi-Uda, będąca jedną z najbardziej popularnych anten kierunkowych, składa się z kilku elementów, w tym dipola i reflektorów, które są umiejscowione w linii prostej. Jej projekt jest optymalizowany do pracy w określonym paśmie częstotliwości, co czyni ją efektywną w zastosowaniach telekomunikacyjnych oraz radiowych. Podobnie, antena dipolowa, podstawowy typ anteny, również należy do grupy anten prostoliniowych, bowiem składa się z dwóch równych ramion ułożonych w linii. Anteny ramowe, chociaż mogą mieć różne kształty, również mogą być klasyfikowane jako anteny prostoliniowe w niektórych konfiguracjach. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że każdy typ anteny może być traktowany według tych samych zasad. Anteny paraboliczne różnią się od prostoliniowych, ponieważ ich działanie polega na wykorzystaniu geometrii reflektora do skupiania fal elektromagnetycznych, co znacznie zwiększa efektywność odbioru sygnału. W praktyce, wybór anteny odpowiedniego typu powinien być oparty na konkretnych wymaganiach aplikacji oraz warunkach otoczenia, co podkreśla znaczenie zrozumienia różnic pomiędzy rodzajami anten i ich zastosowaniami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej