Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 22 października 2025 15:14
Data zakończenia: 22 października 2025 15:23

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Kalibracja monitora przed przetwarzaniem zdjęć do druku odbywa się przy pomocy programu

A. Adobe InDesign

B. Corel Photo-Paint

C. Corel Draw

D. Adobe Gamma

Adobe Gamma to narzędzie, które pomaga nam ustawić monitor tak, żeby kolory, które widzimy, były bliższe rzeczywistości. To ważne, zwłaszcza kiedy przygotowujemy zdjęcia do druku. Kiedy ekran jest dobrze skalibrowany, kolory, które edytujemy, będą dokładniejsze i lepiej oddadzą to, co potem zostanie wydrukowane. To jest kluczowe w pracy z fotografią i grafiką komputerową, gdzie dobrą reprodukcja kolorów ma duże znaczenie. Dzięki Adobe Gamma możemy dostosowywać jasność, kontrast i balans kolorów, a także tworzyć profile ICC, które pomagają systemowi operacyjnemu zarządzać kolorami. Przykłady zastosowania tego programu to sytuacje, kiedy przygotowujemy zdjęcia do drukarni, gdzie wierne odwzorowanie kolorów ma ogromny wpływ na jakość końcowego produktu. Kalibracja monitora przed edytowaniem zdjęć to standard, który powinniśmy stosować w branży kreatywnej, a specjaliści polecają korzystanie z narzędzi takich jak Adobe Gamma.

Pytanie 2

Redukcję naświetlonych halogenków srebra metalicznego można osiągnąć dzięki procesowi

A. kąpieli pośredniej

B. kąpieli końcowej

C. utrwalania

D. wywołania

Wybór odpowiedzi związanych z kąpielą końcową, utrwalaniem czy kąpielą pośrednią jest błędny, ponieważ każda z tych metod pełni inną rolę w procesie obróbki fotograficznej. Kąpiel końcowa to etap, który ma na celu wypłukanie pozostałości chemikaliów po procesie wywołania, ale nie uczestniczy w redukcji halogenków srebra. Utrwalanie natomiast jest procesem stosowanym po wywołaniu, którego celem jest trwałe zabezpieczenie obrazu przed dalszym działaniem światła. Utrwalacz neutralizuje pozostałe halogenki srebra, które nie zostały zredukowane, ale sam proces nie wpływa na redukcję naświetlonych halogenków. Kąpiel pośrednia, rozumiana jako proces pomiędzy różnymi etapami obróbki, również nie ma zastosowania w redukcji halogenków, a jedynie ma na celu przemycie lub neutralizację resztek chemicznych. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie tych etapów, co prowadzi do wniosku, że są one odpowiedzialne za redukcję halogenków srebra. Kluczowe jest zrozumienie, że to wywołanie jest tym etapem, który bezpośrednio przekształca naświetlone halogenki w metaliczne srebro, a inne procesy pełnią funkcje wspierające lub końcowe.

Pytanie 3

Fotografując w studiu portret pięcioosobowej rodziny, najlepszym rozwiązaniem jest zastosowanie światła rozproszonego, używając

A. transparentnych parasolek

B. lampy z wrotami

C. stożkowego tubusu

D. srebrnej blendy

Parasolki transparentne są idealnym narzędziem do tworzenia światła rozproszonego, co jest kluczowe w przypadku fotografii portretowej rodzinnej. Dzięki swojej konstrukcji, parasolki te rozpraszają światło, co pozwala na uzyskanie łagodnych cieni i naturalnych tonów skóry, co jest istotne przy fotografowaniu większej grupy osób. W praktyce, gdy używamy parasolek transparentnych, światło jest równomiernie rozprowadzane na wszystkich osobach w kadrze, co eliminuje ryzyko, że jedna osoba będzie oświetlona zbyt mocno, podczas gdy inna pozostanie w cieniu. Zastosowanie tego rodzaju oświetlenia jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej, gdzie naturalność i harmonia tonalna są priorytetowe. Efekty uzyskane przy użyciu parasolek transparentnych są często stosowane w sesjach zdjęciowych rodzinnych, które mają na celu uchwycenie autentycznych emocji i interakcji między członkami rodziny. Takie podejście sprawia, że zdjęcia są bardziej przyjemne dla oka oraz lepiej oddają charakter relacji między osobami.

Pytanie 4

Oświetlenie padające na obiekt fotografowany jest mierzone przy użyciu zewnętrznego światłomierza

A. bez dyfuzora, skierowanym w stronę aparatu fotograficznego

B. z dyfuzorem, skierowanym w stronę fotografowanego obiektu

C. z dyfuzorem, skierowanym w stronę aparatu fotograficznego

D. bez dyfuzora, skierowanym w stronę źródła światła

Odpowiedź "z dyfuzorem, skierowanym w stronę aparatu fotograficznego" jest poprawna, ponieważ dyfuzor ma na celu rozproszenie światła padającego na fotografowany obiekt, co pozwala na uzyskanie bardziej jednolitego i naturalnego oświetlenia. Kiedy korzystamy z dyfuzora, światło nie jest skierowane bezpośrednio z jednego źródła, co zmniejsza intensywność cieni i refleksów, a tym samym podnosi jakość zdjęć. Użycie dyfuzora jest szczególnie istotne w sytuacjach, gdy obiekt jest oświetlany przez silne światło, takie jak słońce lub mocne lampy studyjne. Dyfuzor działa również jako filtr, co pozwala na uzyskanie lepszej reprodukcji kolorów i bardziej naturalnych tonów skórnych w portretach. Zgodnie z najlepszymi praktykami w fotografii, pomiar światła za pomocą światłomierza z dyfuzorem pozwala na precyzyjne dostosowanie ekspozycji aparatu, co jest kluczowe dla uzyskania profesjonalnych rezultatów w różnych warunkach oświetleniowych. Warto również zauważyć, że w sytuacjach o zmiennym oświetleniu, użycie dyfuzora pomaga stabilizować pomiary, co jest niezwykle istotne dla zachowania konsekwencji w serii zdjęć.

Pytanie 5

Do profesjonalnej kalibracji drukarki fotograficznej służy

A. densytometr

B. kolorymetr

C. spektrofotometr

D. światłomierz

Wybór densytometru, kolorymetru czy światłomierza zamiast spektrofotometru na ogół wynika z nieporozumienia dotyczącego ich funkcji w kontekście kalibracji drukarek fotograficznych. Densytometr, choć przydatny do pomiaru gęstości optycznej, nie dostarcza informacji o całym spektrum kolorów, co ma kluczowe znaczenie w druku. Ogranicza się on do analizy intensywności światła, co nie pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów. Kolorymetr również ma swoje miejsce, ale jego zastosowanie jest mniej zaawansowane w porównaniu do spektrofotometru, ponieważ często nie uwzględnia pełnego spektrum barw. Z kolei światłomierz, choć nieoceniony w fotografii i oświetleniu, nie jest odpowiedni do analizy kolorów druków. Używając tych narzędzi, można łatwo wpaść w pułapkę niedokładności, co prowadzi do rozbieżności kolorystycznych i niezadowalającej jakości wydruków. W praktyce oznacza to, że na przykład wydruki mogą wyglądać dobrze na jednym urządzeniu, a na innym mogą być zupełnie nieodpowiednie, co jest szczególnie problematyczne w profesjonalnych projektach, gdzie zgodność kolorów jest kluczowa. Dlatego, aby osiągnąć optymalne wyniki, należy stosować spektrofotometr, który uwzględnia wszystkie aspekty związane z kolorami, zapewniając wysoką jakość wydruków oraz ich zgodność z zamieniającymi się standardami w branży.

Pytanie 6

Cecha aparatów bezlusterkowych, która pozwala zobaczyć efekt końcowy zdjęcia przed wykonaniem, to

A. funkcja podglądu histogramu RGB

B. system pomiaru ekspozycji TTL

C. zintegrowany moduł podglądu głębi ostrości DOF

D. elektroniczny wizjer z funkcją WYSIWYG (What You See Is What You Get)

Elektroniczny wizjer z funkcją WYSIWYG (What You See Is What You Get) to kluczowa cecha aparatów bezlusterkowych, która pozwala fotografowi zobaczyć dokładny efekt końcowy zdjęcia jeszcze przed wykonaniem fotografii. Ta technologia umożliwia podgląd wszystkich ustawień, takich jak ekspozycja, balans bieli, i efekty filtrów, co znacząco ułatwia proces twórczy. Dzięki temu użytkownik może wprowadzać korekty w czasie rzeczywistym, co jest niezwykle przydatne w dynamicznych warunkach, np. podczas fotografowania w trudnym oświetleniu. W praktyce, zastosowanie wizjera elektronicznego do podglądu zdjęcia przed jego wykonaniem pozwala uniknąć niepożądanych rezultatów i redukuje liczbę nieudanych ujęć. To również oszczędza czas, gdyż pozwala na szybsze dostosowanie ustawień do zamierzonego efektu. Warto dodać, że ta cecha jest standardem w nowoczesnych modelach aparatów, co świadczy o jej znaczeniu w branży fotograficznej.

Pytanie 7

Który zestaw działańnie odnosi się wyłącznie do organizacji planu zdjęć?

A. Ustawienie oświetlenia, dobór akcesoriów do fotografii, próbne uruchomienie błysku

B. Dobór sprzętu fotograficznego, ustawienie oświetlenia, rejestracja obrazu

C. Wybór tła, ustawienie oświetlenia, regulacja kontrastu oświetlenia

D. Ustawienie aparatu fotograficznego, oświetlenie obiektów do fotografii, pomiar natężenia światła

Odpowiedź 'Dobór sprzętu fotograficznego, ustawienie oświetlenia, rejestracja obrazu' jest poprawna, ponieważ obejmuje zadania, które są fundamentalne dla samego procesu fotografowania, a nie tylko dla organizacji planu zdjęciowego. W kontekście planowania sesji zdjęciowej, kluczowe jest, aby zrozumieć, że dobór sprzętu fotograficznego wpływa na jakość wykonanych zdjęć. Wybór odpowiednich aparatów, obiektywów oraz akcesoriów, takich jak statywy czy filtry, ma zasadnicze znaczenie i powinien być dostosowany do specyfiki sesji. Ustawienie oświetlenia również jest kluczowym aspektem, który wpływa na atmosferę oraz uchwycenie detali w obrazie. Ostatecznie, rejestracja obrazu to czynność, która kończy cały proces, jednak nie jest związana jedynie z jego planowaniem, lecz także z wykonawstwem. Dobry fotograf powinien stosować standardy branżowe, takie jak zasady kompozycji i oświetlenia, które są omawiane w literaturze fotograficznej, aby osiągnąć oczekiwane rezultaty w swojej pracy. Przykładowo, w przypadku sesji portretowej, ważne jest, aby dobrać odpowiednie obiektywy i oświetlenie, aby uzyskać naturalny efekt oraz odpowiednie odwzorowanie kolorów.

Pytanie 8

Który format zapisu zdjęć pozwala na największą elastyczność podczas obróbki cyfrowej?

A. RAW

B. PNG

C. JPEG

D. GIF

Format RAW jest najczęściej wybieranym standardem w fotografii cyfrowej, gdyż zapewnia największą elastyczność w obróbce zdjęć. Pliki RAW przechowują dane bezpośrednio z matrycy aparatu, co oznacza, że zachowują pełną gamę informacji o kolorach i szczegółach, które są kluczowe w procesie edycji. Dzięki temu, podczas postprodukcji, możemy m.in. korygować ekspozycję, balans bieli czy kontrast bez utraty jakości. Przykładowo, profesjonalni fotografowie używają RAW-a, aby móc w pełni wykorzystać programy takie jak Adobe Lightroom czy Capture One, które oferują zaawansowane narzędzia do edycji. Warto też wspomnieć, że pliki RAW nie kompresują danych, co pozwala na zachowanie maksymalnej jakości, co jest nieocenione w przypadku późniejszego druku czy wystaw fotograficznych. Obowiązujące standardy branżowe, takie jak Adobe RGB czy sRGB, w połączeniu z plikami RAW, umożliwiają uzyskanie znakomitej precyzji kolorów, co jest istotne w wielu dziedzinach, od fotografii artystycznej po reklamową.

Pytanie 9

Jak nazywa się technika uzyskiwania zdjęć na papierze za pomocą metody chromianowej?

A. guma

B. cyjanotypia

C. dagerotypia

D. kalotypia

Cyjanotypia, kalotypia i dagerotypia to techniki fotograficzne, które mimo że również mają swoje miejsce w historii fotografii, różnią się zasadniczo od metody chromianowej. Cyjanotypia korzysta z soli żelaza, co prowadzi do uzyskania niebieskich odcieni, znanych jako 'niebieski wydruk'. Technika ta była popularna w XIX wieku, szczególnie w przypadku reprodukcji rysunków i schematów. Z kolei kalotypia, opracowana przez Williama Henry'ego Foxa Talbota, polega na uzyskiwaniu negatywów na papierze, z których można tworzyć wiele odbitek, co wprowadziło nową jakość w reprodukcji obrazów. Dagerotypia natomiast to proces, który polegał na utrwalaniu obrazu na metalowej płycie pokrytej jodkiem srebra, co prowadziło do powstania unikalnych, niepowtarzalnych odbitek, często o dużym kontraście i doskonałej ostrości. Mieszanie tych terminów skutkuje nieporozumieniem. W szczególności, myślenie, że techniki te są zamienne, wynika z braku zrozumienia ich fundamentalnych różnic, co może prowadzić do nieprawidłowych wyborów w praktyce fotograficznej. Zrozumienie tych technik i ich różnic jest kluczowe dla każdego fotografa, który pragnie korzystać z różnorodnych metod w swojej pracy.

Pytanie 10

Aby uzyskać odwzorowanie w skali 1:1 podczas fotografowania obiektywem o ogniskowej 50 mm, jaki powinien być długość mieszka?

A. 25 mm

B. 100 mm

C. 50 mm

D. 200 mm

Podczas próby uzyskania odwzorowania w skali 1:1, zrozumienie podstawowych zasad działania sprzętu fotograficznego jest kluczowe. W przypadku pomylenia długości mieszka, można nieświadomie osiągnąć niesatysfakcjonujące rezultaty. Odpowiedzi wskazujące na długości takie jak 200 mm, 25 mm czy 100 mm prowadzą do błędnego założenia, że manipulacja odległością wpływa na odwzorowanie skali w sposób, który nie jest zgodny z zasadami optyki. Długość mieszka wpływa na to, jak blisko obiektyw może znajdować się od fotografowanego obiektu. Na przykład, wydłużenie mieszka do 200 mm nie tylko oddala obiektyw od matrycy, ale również zmienia perspektywę oraz głębię ostrości, co skutkuje w znacznej utracie detali, co jest szczególnie niepożądane w makrofotografii. Odpowiedź z długością mieszka 25 mm nie pozwoli na uzyskanie odpowiedniego odwzorowania, gdyż obiektyw będzie zbyt blisko obiektu, co może skutkować zniekształceniem obrazu. Z kolei długość 100 mm, choć bliska 50 mm, jest nadal niewłaściwa, ponieważ generuje zbyt dużą odległość między obiektywem a matrycą, co uniemożliwia uzyskanie skali 1:1. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że do prawidłowego uzyskania odwzorowania w skali 1:1 przy obiektywie 50 mm, należy dostosować długość mieszka do jego ogniskowej, co w tym przypadku oznacza 50 mm.

Pytanie 11

W celu sfotografowania płaskiego dokumentu bez zniekształceń perspektywicznych należy

A. użyć obiektywu makro z filtrem polaryzacyjnym

B. ustawić aparat tak, aby oś optyczna obiektywu była prostopadła do płaszczyzny dokumentu

C. zastosować obiektyw szerokokątny z małą odległością przedmiotową

D. fotografować z możliwie największej odległości z użyciem teleobiektywu

Ustawienie aparatu tak, aby oś optyczna obiektywu była prostopadła do płaszczyzny dokumentu, jest kluczowe dla uzyskania zdjęcia bez zniekształceń perspektywicznych. Gdy aparat znajduje się pod odpowiednim kątem, obiektyw rejestruje obraz bez deformacji, co jest szczególnie istotne w przypadku dokumentów, które powinny być wiernie odwzorowane. Na przykład, w fotografii archiwalnej czy skanowaniu dokumentów, taka technika pozwala na zachowanie detali oraz prawidłowych proporcji, co jest niezbędne w pracy z dokumentami prawnymi czy naukowymi. Warto również pamiętać, że przy takim ustawieniu minimalizujemy ryzyko powstawania efektu keystone, czyli zniekształcenia, które pojawia się, gdy aparat jest ustawiony ukośnie w stosunku do fotografowanego obiektu. Dobrą praktyką jest również zapewnienie odpowiedniego oświetlenia, aby unikać cieni i refleksów, co dodatkowo poprawia jakość uzyskiwanego obrazu.

Pytanie 12

Wskaź typy aparatów, które nie mają opcji nagrywania wideo?

A. Wodoodporne kompaktowe

B. Bezlusterkowe

C. Wielkoformatowe

D. Kompaktowe

Aparaty wielkoformatowe to specjalistyczne urządzenia fotograficzne, które nie są zaprojektowane do nagrywania wideo. Ich głównym celem jest rejestracja obrazów o wysokiej rozdzielczości za pomocą dużych klisz filmowych lub matryc. Dzięki swojej konstrukcji, oferują one wyjątkową jakość obrazu i kontrolę nad głębią ostrości, co czyni je idealnym narzędziem dla profesjonalnych fotografów zajmujących się fotografią krajobrazową, architekturą czy portretami. W praktyce, fotografowie używają aparatów wielkoformatowych do tworzenia dzieł sztuki, które wymagają precyzyjnego odwzorowania detali. Warto zauważyć, że wiele nowoczesnych aparatów, takich jak bezlusterkowce czy kompakty, oferuje funkcje nagrywania wideo, dlatego wybór odpowiedniego typu aparatu zależy od zamierzonego zastosowania. W branży fotograficznej standardem jest, aby wybierać sprzęt zgodnie z wymaganiami projektu, a aparaty wielkoformatowe są synonimem jakości w statycznej fotografii.

Pytanie 13

W nowoczesnych technikach fotografii produktowej termin splash photography odnosi się do

A. techniki łączenia zdjęć produktów z efektami wodnymi dodanymi cyfrowo

B. fotografowania z użyciem gęstej mgły do stworzenia efektu atmosferycznego

C. fotografowania płynów w ruchu z użyciem bardzo krótkich czasów ekspozycji

D. specjalnej metody oświetlenia rozpraszającego refleksy na powierzchniach

Splash photography to technika, która koncentruje się na uchwyceniu płynów w ruchu, z wykorzystaniem bardzo krótkich czasów ekspozycji. Dzięki temu możliwe jest zarejestrowanie dramatycznych i detalicznych ujęć, które pokazują krople wody, rozpryskujące się elementy oraz inne efekty związane z ruchem płynów. W praktyce, fotografowie często stosują czas naświetlania krótszy niż 1/1000 sekundy, co pozwala na uchwycenie wyjątkowych momentów, które gołym okiem mogą być trudne do zauważenia. Przykładem może być zdjęcie kropli wody spadającej na powierzchnię, gdzie w ujęciu widać każdy szczegół, jak rozprysk czy odbicie światła. Warto dodać, że ta technika wymaga precyzyjnego ustawienia aparatu, odpowiedniego oświetlenia oraz często współpracy z dodatkowymi akcesoriami, jak np. reflektory czy tła, aby uzyskać najlepsze rezultaty. Użycie splash photography znajduje zastosowanie nie tylko w reklamie produktów, ale również w sztuce, gdzie taki styl może dodać dynamiki i wizualnej atrakcyjności do zdjęć.

Pytanie 14

Liczba podana po symbolu LP przy lampach błyskowych określa

A. temperaturę barwową światła lampy w Kelwinach

B. zasięg efektywnego działania lampy przy danej wartości ISO

C. minimalny czas synchronizacji z migawką aparatu

D. maksymalną liczbę błysków na jednym ładowaniu akumulatora

Liczba podana po symbolu LP przy lampach błyskowych rzeczywiście odnosi się do zasięgu efektywnego działania lampy przy danej wartości ISO. W praktyce oznacza to, że im wyższa jest wartość LP, tym dalsze odległości lampy mogą być skutecznie oświetlane w danym scenariuszu fotograficznym. Dla przykładu, jeśli lampę błyskową ustawimy w trybie z większą wartością LP, możemy uzyskać lepsze efekty przy fotografowaniu obiektów w większej odległości, co jest szczególnie istotne w przypadku reportażu czy fotografii portretowej. Zastosowanie tej wartości w praktyce jest kluczowe, ponieważ pozwala na optymalizację parametrów naświetlania, co z kolei wpływa na jakość finalnych zdjęć. Przykładowo, podczas sesji w słabym oświetleniu, można zwiększyć wartość ISO, co w połączeniu z lampą o wyższej wartości LP zapewni odpowiednie naświetlenie obrazu. Warto znać te zależności, aby móc swobodnie manewrować ustawieniami aparatu i lampy oraz uzyskać zamierzony efekt wizualny.

Pytanie 15

Aby zredukować czerwoną dominację na wydruku kolorowym, należy podczas kopiowania stosować metodę subtraktywną, co należy zrobić?

A. zwiększyć intensywność filtru niebiesko-zielonego

B. zmniejszyć intensywność filtrów żółtego i purpurowego

C. zmniejszyć intensywność filtrów żółtego i niebiesko-zielonego

D. zwiększyć intensywność filtrów żółtego i purpurowego

Wybór zmniejszenia gęstości filtrów żółtego i purpurowego prowadzi do dalszego wzmocnienia dominacji czerwonego koloru na odbitce. W metodzie subtraktywnej, zmniejszając gęstość filtru żółtego, w rzeczywistości zwiększamy proporcje niebieskiego światła, które jest dopełnieniem żółtego, co przyczynia się do większego wzmocnienia czerwonej barwy, ponieważ czerwony powstaje z interakcji niebieskiego i żółtego. Z kolei wybór zwiększenia gęstości filtru niebiesko-zielonego również nie przynosi oczekiwanych rezultatów, gdyż nie ma bezpośredniego wpływu na redukcję czerwonego odcienia. Zwiększenie gęstości filtrów żółtego i purpurowego, z drugiej strony, skutkuje wzmocnieniem odcieni, które są przeciwwagą dla czerwieni. Warto również zauważyć, że nieprawidłowa konfiguracja filtrów w procesie druku może prowadzić do konsekwencji w postaci zniekształcenia kolorów oraz niesatysfakcjonującego odwzorowania barw, co jest sprzeczne z zaleceniami branżowymi dotyczącymi kontroli jakości. Dlatego kluczowe jest zrozumienie zasad działania podstawowych filtrów barwnych oraz ich wpływu na końcowy efekt kolorystyczny, aby uniknąć typowych błędów w procesie kopiowania i druku.

Pytanie 16

Najlepszym materiałem tła dla fotografii typu high-key jest

A. białe płótno lub papier

B. czarny aksamit

C. czerwone sukno

D. szary karton

Białe płótno lub papier to idealny materiał tła w fotografii high-key, ponieważ odbija światło w sposób, który pozwala uzyskać jasne, przemyślane kompozycje. W tej technice fotograficznej kluczowe jest unikanie cieni i stworzenie efektu jasności oraz lekkości. Białe tło działa jako neutralny odbłyśnik, co sprawia, że światło rozprasza się równomiernie, eliminując niepożądane kontrasty. Przykładowo, w fotografii portretowej z białym tłem skórna tonacja modela staje się bardziej równomierna, a detale odzieży są lepiej widoczne, co podkreśla elegancję ujęcia. Dodatkowo, użycie białego tła w połączeniu z odpowiednim oświetleniem, takim jak softboxy czy lampy błyskowe z dyfuzorami, pozwala na pełne wykorzystanie potencjału tej techniki, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej. Warto też pamiętać, że białe tło jest łatwe do edytowania w postprodukcji, co daje jeszcze większe możliwości twórcze.

Pytanie 17

Który z wymienionych filtrów do fotografii powinien być użyty, aby zwiększyć temperaturę barwową światła naświetlającego?

A. Korekcyjny łososiowy

B. Konwersyjny łososiowy

C. Konwersyjny niebieski

D. Korekcyjny niebieski

Wybór filtrów fotograficznych wiąże się z koniecznością zrozumienia, jak różne kolory wpływają na temperaturę barwową. Odpowiedzi takie jak konwersyjny łososiowy i korekcyjny łososiowy sugerują, że chodzi o podniesienie temperatury barwowej, lecz w rzeczywistości te filtry są zaprojektowane do innych celów. Łososiowy filtr konwersyjny ma na celu nieznaczne ocieplenie obrazu w sytuacjach, gdy światło jest zbyt zimne, a jego zastosowanie w kontekście zwiększenia temperatury barwowej może być mylące. Z kolei korekcyjny niebieski filtr działa w odwrotnym kierunku - obniża temperaturę barwową, co skutkuje uzyskaniem cieplejszych tonów, idealnym w sytuacjach zbyt intensywnego żółtego lub pomarańczowego światła, takich jak światło słoneczne w południe. Dlatego użycie błędnego filtru może prowadzić do pogorszenia jakości obrazu i zafałszowania kolorów. Rozumienie tych podstawowych zasad jest kluczowe dla każdego fotografa, ponieważ niewłaściwy wybór filtru może całkowicie zmienić odbiór finalnego obrazu. Warto również pamiętać, że umiejętność pracy z filtrami wiąże się z praktycznym doświadczeniem oraz ciągłym eksperymentowaniem, co pozwala na lepsze zrozumienie ich wpływu na proces fotograficzny oraz na uzyskiwanie zamierzonych rezultatów w zakresie koloru i nastroju zdjęć.

Pytanie 18

Aby poprawnie uchwycić detale w cieniach i światłach na zdjęciu, należy skorzystać z techniki łączenia kilku ekspozycji, znanej jako

A. HDR

B. Timelapse

C. Cross-processing

D. ISO Bracketing

ISO Bracketing polega na robieniu serii zdjęć z różnymi ustawieniami czułości ISO, co może wpływać na szum w zdjęciu, ale nie bezpośrednio na uchwycenie szczegółów w cieniach i światłach. Jest to technika, która bardziej nadaje się do testowania tego, jak różne wartości ISO wpływają na jakość zdjęcia, a nie do poprawy zakresu dynamicznego samego obrazu. Cross-processing to technika stosowana w fotografii analogowej, polegająca na wywoływaniu filmu w chemikaliach przeznaczonych dla innego rodzaju filmu. Daje to zazwyczaj nietypowe kolory i kontrasty, ale nie poprawia detali w cieniach i światłach w sposób, w jaki robi to HDR. W kontekście cyfrowym, jest to raczej kwestia postprodukcji, a nie balansowania ekspozycji. Timelapse to technika polegająca na robieniu serii zdjęć w regularnych odstępach czasu, które następnie są odtwarzane w szybszym tempie, by pokazać procesy zachodzące powoli, jak np. ruch chmur czy kwitnienie roślin. Nie ma ona związku z poprawą zakresu dynamicznego ani szczegółowością cieni i świateł na pojedynczym obrazie. Wykorzystanie Timelapse służy do innych celów kreatywnych i dokumentacyjnych niż poprawa jakości samego zdjęcia w zakresie dynamicznym.

Pytanie 19

W fotografii portretowej, główne źródło światła padającego na obiekt zdjęcia nazywane jest światłem

A. konturowym

B. ogólnym

C. kluczowym

D. wypełniającym

Światło kluczowe w fotografii portretowej to główne źródło oświetlenia, które definiuje wygląd i charakter przedstawianego obiektu. Działa na zasadzie podkreślenia kształtów i detali twarzy, co jest kluczowe dla stworzenia wyrazistego portretu. Przykładem zastosowania światła kluczowego mogą być portrety wykonywane w plenerze lub studio, gdzie fotograf wykorzystuje softboxy lub reflektory, aby uzyskać pożądany efekt. Dobrze ustawione światło kluczowe może tworzyć interesujące cienie, które nadają zdjęciu głębi i trójwymiarowości. W praktyce, światło kluczowe powinno być umieszczone pod kątem 45 stopni do twarzy modela, co pozwala na uzyskanie naturalnych efektów oświetleniowych. Warto również pamiętać, że w zależności od zamierzonego efektu, intensywność i temperatura barwowa światła kluczowego mogą być dostosowywane, co pozwala na osiągnięcie różnych nastrojów w portrecie.

Pytanie 20

Dla matrycy o czułości ISO 400/27° ustalono poprawne parametry ekspozycji: czas naświetlania 1/125 s oraz wartość przysłony f/8. Na jaką wartość powinna być ustawiona czułość matrycy, przy zmianie liczby przysłony do f/4, przy zachowaniu tego samego czasu naświetlania, aby osiągnąć prawidłowe naświetlenie?

A. ISO 200/24°

B. ISO 800/30°

C. ISO 50/18°

D. ISO 100/21°

Choć czułość matrycy ISO ma kluczowe znaczenie dla uzyskania odpowiedniej ekspozycji, błędna zmiana wartości ISO może prowadzić do nieprawidłowych wyników. Zmiana przysłony z f/8 na f/4 zwiększa ilość światła padającego na matrycę o dwa stopnie, co oznacza, że otrzymujemy znacznie jaśniejszy obraz. Właściwym podejściem jest dostosowanie czułości ISO, aby zrównoważyć tę zmianę. Użytkownicy często popełniają błąd polegający na tym, że nie uwzględniają wpływu przysłony na całkowitą ekspozycję. Na przykład, wybierając ISO 800/30°, użytkownik nie zrekompensuje odpowiednio dodatkowego światła, co prowadzi do prześwietlenia zdjęcia. Innym powszechnym błędem jest ustawianie ISO 50/18° lub ISO 200/24°, co również nie rekompensuje otwarcia przysłony, a efekt końcowy będzie niewłaściwie naświetlony. Warto pamiętać, że każda zmiana w jednym z parametrów ekspozycji - przysłonie, czasie naświetlania, czy czułości ISO - wymaga przemyślenia, jak wpłynie to na pozostałe parametry, aby uzyskać zamierzony efekt. Prawidłowe zrozumienie interakcji między tymi wartościami jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich rezultatów w fotografii, a także dla efektywnego zarządzania ekspozycją w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 21

Wskaź, który z poniższych formatów zapisuje dane z zastosowaniem kompresji stratnej?

A. RAW

B. GIF

C. PSD

D. JPEG

JPEG (Joint Photographic Experts Group) to format plików graficznych, który wykorzystuje kompresję stratną, co oznacza, że przy redukcji rozmiaru pliku część danych obrazowych jest usuwana w sposób, który minimalnie wpływa na postrzeganą jakość obrazu. Kompresja stratna w JPEG polega na analizie koloru i tekstury w obrazie, co pozwala na usunięcie informacji, które są mniej zauważalne dla ludzkiego oka. Jest to szczególnie przydatne w przypadku zdjęć i obrazów o dużych detalach, gdzie niezbędne jest zmniejszenie rozmiaru pliku dla szybszego ładowania i oszczędności przestrzeni dyskowej. JPEG jest szeroko stosowany w fotografii cyfrowej, na stronach internetowych oraz w aplikacjach mobilnych, gdzie szybkość przesyłania danych i efektywność przechowywania mają kluczowe znaczenie. Warto również zauważyć, że JPEG może być zapisany z różnymi poziomami kompresji, co pozwala użytkownikowi na dostosowanie jakości obrazu do swoich potrzeb. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, należy unikać wielokrotnego zapisywania plików JPEG, ponieważ każda konwersja powoduje dalszą utratę jakości obrazu.

Pytanie 22

Wybór w aparacie fotograficznym opcji oznaczonej symbolem Tv oznacza użycie podczas rejestracji obrazu

A. trybu pomiaru światła z preselekcją czasu naświetlania

B. automatycznego doboru głębi ostrości

C. trybu pomiaru światła z preselekcją przysłony

D. ręcznego ustawienia ekspozycji

Funkcja oznaczona symbolem Tv na aparacie fotograficznym odnosi się do trybu pomiaru oświetlenia z preselekcją czasu naświetlania. W tym trybie użytkownik ma pełną kontrolę nad czasem naświetlania, co pozwala na uzyskanie zamierzonych efektów artystycznych i technicznych. Ustawiając czas naświetlania, fotograf decyduje, jak długo światło będzie padać na matrycę aparatu, co jest kluczowe w sytuacjach wymagających uchwycenia ruchu. Przykładowo, w przypadku fotografowania sportu, krótki czas naświetlania pomoże zarejestrować szybko poruszające się obiekty bez rozmycia. Warto także zauważyć, że tryb Tv automatycznie dostosowuje przysłonę, aby zapewnić prawidłową ekspozycję, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki w fotografii, gdzie precyzyjne zarządzanie czasem naświetlania może znacznie poprawić jakość zdjęć. Umożliwiając kontrolę nad dynamiką obrazu, tryb ten jest szczególnie polecany dla fotografów poszukujących kreatywnych rozwiązań w swoich pracach.

Pytanie 23

W przypadku, gdy aparat nie będzie używany przez dłuższy okres, powinno się przede wszystkim

A. usunąć matrycę i ją wyczyścić

B. wyjąć baterie z urządzenia

C. przetrzeć korpus delikatną ściereczką nasączoną rozpuszczalnikiem

D. odstawić aparat w dobrze wentylowane miejsce

Wyjęcie baterii z aparatu fotograficznego, gdy nie jest on używany przez dłuższy czas, jest kluczową praktyką, która zabezpiecza zarówno akumulator, jak i sam aparat. Akumulatory litowo-jonowe, powszechnie używane w aparatach, mogą z biegiem czasu ulegać degradacji, zwłaszcza jeśli pozostają w urządzeniu, gdzie mogą być narażone na niekorzystne warunki, takie jak wysokie temperatury czy wilgoć. Wyjmując baterie, zmniejszamy ryzyko ich samozapłonu, a także unikamy sytuacji, w której bateria zaczyna przeciekać, co może uszkodzić elektronikę aparatu. Dodatkowo, aparaty powinny być przechowywane w chłodnych, suchych miejscach, co dodatkowo wydłuża żywotność akumulatorów. Warto również pamiętać o regularnym sprawdzaniu stanu baterii, nawet jeśli aparat nie jest używany, aby zapewnić jego gotowość do działania w momencie, gdy będzie potrzebny. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie specjalnych pojemników na baterie, które chronią je przed uszkodzeniami mechanicznymi i zwarciami.

Pytanie 24

Efekt mory na zdjęciach cyfrowych pojawia się najczęściej przy fotografowaniu

A. regularnych wzorów tekstylnych i architektonicznych

B. zachodu słońca z użyciem filtrów neutralnych

C. jasnych powierzchni z odbiciami światła

D. obiektów ruchomych przy długim czasie ekspozycji

Efekt mory na zdjęciach cyfrowych jest zjawiskiem, które najczęściej występuje podczas fotografowania regularnych wzorów tekstylnych i architektonicznych. Dzieje się tak z powodu interferencji między wzorami na obiekcie a siatką pikseli matrycy aparatu. Kiedy regularne wzory, takie jak kratki, linie lub inne geometrie, są fotografowane, mogą powodować zakłócenia w sposób, w jaki matryca rejestruje detale, co skutkuje niepożądanym efektem moiré. Warto zauważyć, że ten problem jest szczególnie widoczny w przypadku zdjęć o wysokiej rozdzielczości, gdzie drobne detale mogą prowadzić do poważnych zniekształceń obrazu. Aby minimalizować ryzyko wystąpienia efektu mory, profesjonalni fotografowie często stosują filtry antyaliasingowe lub starają się unikać fotografowania z bliska wzorów o drobnych detalach. Dobrym przykładem mogą być zdjęcia architektury, gdzie siatka okien lub detale elewacji mogą tworzyć niepożądane wzory. W praktyce, zrozumienie tego zjawiska jest kluczowe dla uzyskania czystych i wyraźnych zdjęć bez artefaktów.

Pytanie 25

Który z wymienionych formatów plików graficznych pozwala na zapisanie animacji?

A. GIF

B. PNG

C. PSD

D. TIFF

Format GIF (Graphics Interchange Format) jest jednym z nielicznych formatów plików graficznych, który umożliwia zapisanie animacji. Dzięki temu, w jednym pliku można mieć sekwencję obrazów, które odtwarzane są w określonym czasie, tworząc wrażenie ruchu. To czyni go bardzo popularnym w Internecie, szczególnie w mediach społecznościowych oraz na stronach internetowych, gdzie krótkie animacje mogą przyciągać uwagę użytkowników. GIF-y wspierają maksymalnie 256 kolorów na obraz, co sprawia, że są idealne do prostych animacji, jak również do grafik z ograniczoną paletą barw. Warto zauważyć, że GIF-y są również szeroko stosowane do prezentacji prostych efektów wizualnych, jak przyciski, ikony czy emotikony. W kontekście standardów, GIF jest uznawany za jeden z podstawowych formatów w branży, zwłaszcza wśród designerów i twórców treści internetowych.

Pytanie 26

Który z filtrów fotograficznych najlepiej eliminuje refleksy świetlne na powierzchniach szklanych i wodnych?

A. Szary neutralny

B. UV

C. Polaryzacyjny

D. Połówkowy

Filtr polaryzacyjny jest kluczowym narzędziem w fotografii, zwłaszcza w sytuacjach, gdy istnieje ryzyko odbić na powierzchniach szklanych lub wodnych. Działa on na zasadzie eliminowania niepożądanych refleksów, które mogą zakłócać czytelność obrazu. Umożliwia to uzyskanie bardziej nasyconych kolorów oraz poprawę kontrastu, co jest szczególnie ważne w fotografii krajobrazowej oraz portretowej. Na przykład, gdy fotografujemy scenerię z odbiciem nieba w wodzie, filtr polaryzacyjny sprawia, że odbicie staje się mniej intensywne, co pozwala na lepsze uwydatnienie detali zarówno w wodzie, jak i w otaczającym krajobrazie. Ponadto, w fotografii architektury, filtry te pomagają w eliminacji refleksów na szklanych elewacjach budynków, co pozwala na uzyskanie czystszych i bardziej profesjonalnych zdjęć. Zastosowanie filtra polaryzacyjnego jest więc nie tylko praktycznym rozwiązaniem, ale również zgodnym z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie, co czyni go niezastąpionym narzędziem dla każdego fotografa. Warto pamiętać, że aby uzyskać optymalne rezultaty, filtr ten należy obracać w zależności od kąta padania światła, co daje trzy różne efekty w jednym ujęciu.

Pytanie 27

Który z wymienionych formatów zapisu grafiki jest formatem wektorowym?

A. TIFF

B. JPG

C. SVG

D. PNG

Format SVG (Scalable Vector Graphics) jest formatem wektorowym, co oznacza, że obrazy w nim zapisane są z wykorzystaniem matematycznych równań i wektorów, a nie jako siatka pikseli, jak ma to miejsce w formatach rastrowych. Dzięki tej charakterystyce, grafika wektorowa jest skalowalna, co oznacza, że można ją powiększać lub pomniejszać bez utraty jakości. To czyni SVG idealnym rozwiązaniem dla grafiki internetowej, ikon, logo, diagramów oraz wszelkich grafik, które muszą być wyświetlane w różnych rozmiarach. Przykładem może być wykorzystanie SVG w projektowaniu stron www, gdzie elementy takie jak przyciski czy ikony muszą być dostosowane do różnych rozdzielczości ekranów. Co więcej, SVG obsługuje interaktywność i animacje, co dodatkowo zwiększa jego zastosowanie w nowoczesnym web designie. Dodatkowo, pliki SVG są tekstowe, co sprawia, że są łatwe do edytowania za pomocą kodu oraz przyjazne dla SEO, ponieważ zawierają informacje, które mogą być indeksowane przez wyszukiwarki.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Aby uzyskać pozytyw o odpowiednim kontraście i wiernie odwzorowanych detalach z naświetlonego negatywu, konieczne jest zastosowanie papieru fotograficznego o gradacji

A. specjalnej

B. twardej

C. normalnej

D. miękkiej

Papier fotograficzny o gradacji miękkiej jest kluczowym elementem w procesie uzyskiwania pozytywu o prawidłowym kontraście oraz dobrze odwzorowanych szczegółach z negatywu. Gradacja miękka oznacza, że papier ma mniejszą czułość na światło w porównaniu do papierów twardych, co pozwala na lepsze odwzorowanie delikatnych przejść tonalnych. W praktyce oznacza to, że na takim papierze detale w cieniach i światłach są bardziej szczegółowe, co jest niezbędne do uzyskania wysokiej jakości odbitek. Przykładem zastosowania papieru o gradacji miękkiej może być sytuacja, gdy negatyw zawiera ubogie oświetlenie lub jest na nim wiele tonalnych przejść, co wymaga subtelniejszej reprodukcji. Standardy branżowe, takie jak ANSI i ISO, często rekomendują stosowanie papierów miękkich w takich przypadkach, aby unikać przesycenia i artefaktów, co prowadzi do lepszej jakości obrazu oraz zachowania detali.

Pytanie 30

Proces kalibracji monitora ma na celu

A. zmniejszenie zużycia energii

B. zwiększenie jasności wyświetlacza

C. zapewnienie wiernego odwzorowania kolorów

D. zwiększenie częstotliwości odświeżania

Kalibracja monitora to proces, który ma na celu zapewnienie wiernego odwzorowania kolorów. W praktyce oznacza to, że barwy wyświetlane na ekranie są zgodne z rzeczywistością, co jest szczególnie istotne w pracy z grafiką, fotografią czy w druku. Istnieją różne metody kalibracji, w tym korzystanie z profesjonalnych narzędzi, takich jak kolorimetry czy spektrofotometry, które umożliwiają precyzyjne dostosowanie ustawień monitora. Dzięki kalibracji można uzyskać zgodność z uznawanymi standardami branżowymi, takimi jak sRGB czy Adobe RGB. Regularne kalibrowanie monitora jest zalecane, ponieważ z upływem czasu parametry techniczne wyświetlacza mogą się zmieniać, co prowadzi do odchyleń w odwzorowaniu kolorów. Z własnego doświadczenia wiem, że kalibrowany monitor znacznie ułatwia pracę, gdyż eliminuje ryzyko nieprawidłowości w finalnych produktach, co może zaoszczędzić wiele czasu i kosztów związanych z poprawkami.

Pytanie 31

Aby uzyskać pozytyw czarno-biały o bardzo wysokim kontraście obrazu, do kopiowania negatywu wywołanego do zalecanego gradientu należy użyć papieru fotograficznego o gradacji

A. specjalnej

B. twardej

C. normalnej

D. miękkiej

Wybór gradacji papieru fotograficznego ma kluczowe znaczenie dla uzyskania odpowiedniego kontrastu w pozytywie czarno-białym. Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na zrozumienie różnych właściwości gradacji, które mogą prowadzić do niekorzystnych wyników. Papier o normalnej gradacji charakteryzuje się umiarkowanym kontrastem, co może nie wystarczyć w przypadku negatywów o dużych różnicach tonalnych, gdyż nie odda w pełni dynamiki obrazu. Stosowanie papieru specjalnego, z kolei, może sugerować pewne właściwości unikalne, ale zazwyczaj nie jest to standardowe rozwiązanie w przypadku dużego kontrastu, co może ograniczać jego wszechstronność. Papier miękki, mimo że może być użyteczny w innych kontekstach, w przypadku wysokiego kontrastu nie będzie w stanie oddać intensywności czerni oraz głębi, co jest kluczowe dla czarno-białych reprodukcji. Dążenie do uzyskania wyrazistych detali w takich przypadkach wymaga przemyślanego doboru materiałów, dlatego ważne jest zrozumienie, że każda z gradacji papieru ma swoje miejsce w zastosowaniach fotograficznych, a ich nieprawidłowe użycie może prowadzić do rozczarowujących efektów. W praktyce, wiedza na temat gradacji papieru oraz ich właściwości powinna być podstawą każdego procesu wywoływania, szczególnie w kontekście profesjonalnej fotografii.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Gdy liczba przewodnia lampy błyskowej LP=42 przy ISO 100, a wartość przesłony wynosi f/8, z jakiej odległości powinno się oświetlić fotografowany obiekt?

A. 1 m

B. 15 m

C. 5 m

D. 30 m

Poprawna odpowiedź wynika z zastosowania zasady dotyczącej liczby przewodniej lampy błyskowej, która określa, jak daleko możemy oświetlić obiekt przy danym ustawieniu ISO i wartości przysłony. Liczba przewodnia (LP) wynosząca 42 przy ISO 100 oznacza, że przy pełnym otwarciu przysłony (f/1.0) możemy uzyskać oświetlenie na odległość 42 metrów. Jednak przy ustawieniu przysłony f/8, musimy uwzględnić, że każda zmiana wartości przysłony wpływa na ilość światła docierającego do matrycy. Przysłona f/8 zmniejsza ilość światła o 3 stopnie (f/1, 1.4, 2, 2.8, 4, 5.6, 8). Aby obliczyć odległość, musimy podzielić liczbę przewodnią przez wartość przysłony: 42 / 8 = 5.25 m. Ponieważ zaokrąglamy do najbliższej dostępnej opcji, odpowiedzią jest 5 m. Tego typu obliczenia są kluczowe w praktyce fotograficznej i pozwalają na poprawne ustawienie parametrów oświetlenia, co jest istotne w różnych sytuacjach, zwłaszcza w fotografii portretowej oraz produktowej.

Pytanie 34

Do prawidłowego wykonania fotografii do biometrycznego paszportu stosuje się tło w kolorze

A. intensywnie czerwonym

B. intensywnie zielonym

C. jasnym neutralnym

D. ciemnym granatowym

Aby uzyskać prawidłową fotografię do biometrycznego paszportu, stosuje się tło w kolorze jasnym neutralnym. Tego typu tło pozwala na odpowiednie wyodrębnienie twarzy osoby fotografowanej, minimalizując jednocześnie ryzyko zakłóceń wizualnych. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak te określone przez Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego (ICAO), tło powinno być jednolite, co sprawia, że jasne neutralne kolory, takie jak biel, szarość czy jasny beż, są najbardziej zalecane. Pozwalają one na lepszy kontrast z rysami twarzy, co jest kluczowe dla automatycznego rozpoznawania twarzy. Praktycznie rzecz biorąc, użycie takiego tła wpływa na jakość zdjęcia i jego akceptację przez instytucje zajmujące się wydawaniem dokumentów. Warto również pamiętać, że tło nie powinno zawierać żadnych wzorów ani tekstur, które mogłyby zakłócać odbiór obrazu. Przykładowo, jeśli fotografujemy osobę w białej koszuli, jasne tło zneutralizuje efekt zlewania się kolorów, co jest zalecane w kontekście formalnych dokumentów.

Pytanie 35

Drukarka, która produkuje wydruki ekologiczne, nietoksyczne, bez zapachu oraz odporne na zmienne warunki atmosferyczne i promieniowanie UV, korzysta z materiałów elastycznych

A. igłowa

B. lateksowa

C. termiczna

D. sublimacyjna

Drukarki termiczne, sublimacyjne oraz igłowe charakteryzują się zupełnie innymi procesami drukowania, które nie umożliwiają osiągnięcia właściwości, jakie oferuje drukarka lateksowa. Drukarki termiczne wykorzystują ciepło do wytwarzania obrazu na specjalnym papierze, co ogranicza ich zastosowanie głównie do druku paragonów lub etykiet. Wydruki te nie są odporne na działanie promieni UV ani warunków atmosferycznych, co czyni je nieodpowiednimi do długoterminowej ekspozycji na zewnątrz. Z kolei drukarki sublimacyjne wykorzystują proces sublimacji barwników, co skutkuje utrwaleniem obrazu w podłożu, jednakże są one głównie stosowane do druku tekstylnego i nie oferują elastyczności, jaką zapewniają farby lateksowe. Ponadto, wydruki sublimacyjne są zazwyczaj mniej odporne na czynniki atmosferyczne i mogą blaknąć pod wpływem promieni UV. Drukarki igłowe, z kolei, działają na zasadzie uderzania igieł w taśmę barwiącą, co ogranicza jakość wydruków i sprawia, że są one bardziej odpowiednie do dokumentów tekstowych niż do grafiki. W kontekście ekologiczności, te technologie nie posiadają zalet farb lateksowych, które są przyjazne dla środowiska oraz użytkowników. Dlatego istotne jest, aby przy wyborze technologii druku kierować się ich właściwościami i zastosowaniami, co pozwoli na uzyskanie optymalnych efektów w konkretnych projektach.

Pytanie 36

Ile odcieni można uzyskać, zapisując obrazek w 8-bitowej palecie kolorów?

A. 18

B. 156

C. 16

D. 256

Odpowiedź 256 jest prawidłowa, ponieważ 8-bitowa paleta barw oznacza, że każdy piksel obrazu może być reprezentowany przez 8 bitów informacji. To pozwala na uzyskanie 2^8 (czyli 256) różnych kombinacji kolorów. W kontekście użycia palety barw, każdy kolor jest reprezentowany przez unikalny indeks w tej palecie, co umożliwia oszczędność pamięci, ponieważ zamiast przechowywać pełne informacje o kolorze, zapisujemy jedynie jego indeks. Przykładem zastosowania 8-bitowej palety barw może być tworzenie grafiki komputerowej w programach takich jak Adobe Photoshop, gdzie użytkownicy mogą pracować z obrazami o ograniczonej liczbie kolorów, co jest szczególnie przydatne w przypadku gier retro lub projektów wymagających szybkiego renderowania. Dodatkowo, standardy takie jak GIF czy PNG (z limitowaną paletą) również korzystają z 8-bitowej głębi kolorów, co podkreśla powszechność tego podejścia w praktyce cyfrowej. Zrozumienie struktury 8-bitowej palety barw jest kluczowe w optymalizacji obrazów do użytku w sieci, gdzie czas ładowania jest istotnym czynnikiem.

Pytanie 37

Aby uwydatnić kontury obiektu na zdjęciu, należy użyć oświetlenia

A. dolnego

B. przednio-bocznego

C. górno-bocznego

D. tylnego

Oświetlenie dolne to raczej kiepski wybór, bo światło z dołu robi cienie, które mogą krzywo wyglądać i deformować kontury obiektów. Dlatego w profesjonalnej fotografii rzadko się to stosuje. A w portretach? Można się wkurzyć, bo cienie na twarzy wyglądają nieprzyjemnie. Oświetlenie przednio-boczne też nie jest najlepsze, bo mimo że można nim uzyskać ciekawe efekty, to jednak nie podkreśla konturów. To światło z boku ogranicza głębię i spłaszcza obraz. Lepiej używać oświetlenia głównego, które powinno być na wprost obiektu. Oświetlenie górno-boczne też ma swoje wady – często tworzy zbyt mocne cienie, a w subtelnych kompozycjach potrzebne są delikatne kontury. Złe zrozumienie oświetlenia może naprawdę zepsuć zdjęcia, tracimy kontrast, szczegóły, a to jest mega ważne, niezależnie od tego, czy chodzi o fotografię produktową, czy portretową.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Uzyskanie podkreślenia detalu obiektu za pomocą wąskiego, punktowego strumienia światła można osiągnąć stosując jako modyfikator oświetlenia

A. dyfuzora

B. parasola

C. stożkowego tubusu

D. czaszy

Użycie stożkowego tubusu jest naprawdę super do podkreślenia detali na obiektach. Dzięki niemu światło jest bardziej skupione i trafia dokładnie tam, gdzie ma. To oznacza, że możemy świetnie oświetlić rzeczy, które są istotne, jak tekstury czy jakieś drobne detale architektury, a nawet biżuterię. W praktyce, takie tubusy często zobaczysz w fotografii produktowej, podczas sesji portretowych i różnych artystycznych projektów, bo pozwalają na naprawdę kontrolowane oświetlenie. W branży to jest mega ważne, bo dobra jakość światła to klucz do sukcesu dla fotografów. Dlatego stożkowe tubusy są prawdziwym must-have w ich zestawach.

Pytanie 40

Technika obrazowania computational photography polega na

A. tworzeniu obrazów o podwyższonej rozdzielczości przez interpolację danych

B. wykorzystaniu algorytmów cyfrowych do przetwarzania i łączenia wielu obrazów

C. zastosowaniu specjalnych filtrów optycznych redukujących aberracje chromatyczne

D. fotografowaniu z wykorzystaniem specjalnych statywów z programowalnym ruchem

Zastosowanie specjalnych filtrów optycznych redukujących aberracje chromatyczne, to technika używana w tradycyjnej fotografii, ale nie jest to kluczowy element computational photography. Filtry te mają na celu poprawę jakości obrazu przez eliminację niepożądanych efektów optycznych, takich jak rozmycie kolorów na krawędziach. Jednak ten aspekt nie dotyczy algorytmów przetwarzania obrazów, które są fundamentem computational photography. Fotografowanie z wykorzystaniem specjalnych statywów z programowalnym ruchem, choć może być przydatne przy tworzeniu złożonych ujęć, nie definiuje techniki obrazowania jako takiej. Stosowanie statywów wpływa na stabilność zdjęcia, ale nie wiąże się bezpośrednio z zastosowaniem obliczeń cyfrowych do przetwarzania obrazów. Tworzenie obrazów o podwyższonej rozdzielczości przez interpolację danych, to technika, która może być częścią computational photography, ale sama w sobie nie obejmuje całej gamy możliwości, jakie oferują algorytmy przetwarzające wiele obrazów. Kluczem do zrozumienia computational photography jest dostrzeżenie, że to nie tylko pojedyncze techniki, ale cała gama algorytmów i podejść, które łączą różne źródła danych, aby stworzyć bardziej zaawansowane i estetyczne obrazy. Błędem jest mylenie tradycyjnych technik optycznych z nowoczesnym podejściem do cyfrowego przetwarzania obrazów, co prowadzi do niepełnego zrozumienia tej innowacyjnej dziedziny fotografii.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej