Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 08:23
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 08:41

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W jakiej jednostce dochód z działalności gospodarczej jest przeznaczony na realizację jej celów statutowych i nie może być dzielony pomiędzy członków?

A. Spółka komandytowa

B. Stowarzyszenie

C. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

D. Spółdzielnia

Wybór spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółdzielni czy spółki komandytowej jako jednostek, gdzie dochód z działalności może być przeznaczony na realizację celów statutowych, prowadzi do nieporozumień związanych z ich strukturą prawną i ekonomiczną. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) jest formą działalności gospodarczej, której celem jest generowanie zysku dla swoich właścicieli – udziałowców. Zyski te są dzielone pomiędzy właścicieli w postaci dywidend, co stoi w sprzeczności z zasadą, że dochody powinny służyć do realizacji celów statutowych. Spółdzielnie z kolei, choć mogą działać na zasadzie non-profit, są zorganizowane w taki sposób, że dochody są dzielone pomiędzy członków w formie nadwyżki bilansowej, co również nie odpowiada definicji stowarzyszenia. Spółka komandytowa, jako forma spółki osobowej, także ma na celu generowanie zysków dla swoich wspólników, a każdy zysk jest dzielony pomiędzy komandytariuszy i komplementariuszy. Typowym błędem jest mylenie celów działalności tych struktur z celami stowarzyszeń, które są zdefiniowane w statucie. W praktyce, każda z tych form organizacyjnych ma inne przepisy dotyczące podziału zysków i przeznaczania dochodów, co może prowadzić do nieporozumień w przypadku planowania działalności non-profit.

Pytanie 2

Ile wyniesie kwota ubezpieczenia zdrowotnego do odliczenia z tytułu umowy zlecenia?

Rachunek do umowy zlecenia
Wynagrodzenie brutto	1 000,00 zł
Koszty uzyskania przychodu	200,00 zł
Podstawa opodatkowania	800,00 zł
Potrącona zaliczka na podatek dochodowy	144,00 zł
Ubezpieczenie zdrowotne 9%	............
Ubezpieczenie zdrowotne 7,75%	77,50 zł
Należna zaliczka na podatek dochodowy	67,00 zł
Wynagrodzenie netto	843,00 zł

A. 72 zł

B. 90 zł

C. 95 zł

D. 86 zł

Kwota ubezpieczenia zdrowotnego do odliczenia z tytułu umowy zlecenia wynosząca 90 zł jest wynikiem obliczenia 9% od podstawy wymiaru składki, która w tym przypadku wynosi 1000 zł. To podstawowe zrozumienie przepisów dotyczących ubezpieczeń zdrowotnych jest kluczowe dla każdego, kto pracuje na umowę zlecenia. Warto również zauważyć, że składka ta jest ustalana na podstawie aktualnych przepisów prawnych, które regulują wysokość składek w Polsce. Wiedza na temat prawidłowego obliczania składek jest niezbędna, aby efektywnie zarządzać swoimi finansami oraz zabezpieczyć swoje przyszłe świadczenia zdrowotne. Przykładowo, przy działalności gospodarczej czy w przypadku zatrudnienia na umowę zlecenia, znajomość zasad naliczania składek zdrowotnych pozwala na lepsze planowanie budżetu oraz unikanie ewentualnych problemów z ZUS.

Pytanie 3

Na czym polega analiza retrospektywna realizacji planów?

A. Na monitorowaniu przebiegu procesu realizacji

B. Na ocenie kolejnych etapów formułowania zadań

C. Na porównaniu uzyskiwanych wyników i zamierzonych celów działania

D. Na weryfikacji prawidłowości ustalania wzorców działania

Odpowiedzi, które nie wskazują na porównanie osiąganych rezultatów z założonymi celami, bazują na błędnych założeniach dotyczących natury retrospektywnej kontroli. Pierwsza z nieprawidłowych koncepcji, dotycząca sprawdzania poprawności ustalania wzorców działania, sugeruje bardziej proaktywny i teoretyczny charakter analizy, zamiast skupić się na rzeczywistych wynikach działania. Kontrola w tym kontekście nie dotyczy tylko analizowania, jak zostały ustalone wzorce, ale przede wszystkim jak te wzorce przekładają się na rzeczywiste wyniki. Kolejna odpowiedź, odnosząca się do oceny poszczególnych etapów konstruowania zadań, również zbacza z głównego celu retrospektywnej kontroli, która polega na całościowej ocenie efektów końcowych, a nie na analizie etapów ich tworzenia. Tego typu analiza, choć wartościowa, nie wprowadza nas w sedno retrospektywnej kontroli. Ostatnia koncepcja, dotycząca obserwacji przebiegu procesu wykonawczego, pomija kluczowy element porównania efektów z planem. Obserwowanie procesu może dostarczać informacji o problemach w czasie rzeczywistym, ale nie daje całościowej oceny, która jest niezbędna do retrospektywnej analizy. Wszystkie te nieprawidłowe odpowiedzi podkreślają typowy błąd myślowy polegający na myleniu różnych rodzajów analiz i kontroli w procesie zarządzania, co prowadzi do niepełnego zrozumienia celu retrospektywnej kontroli wykonania planów.

Pytanie 4

Fragment listy płac zawiera następujące dane. Podstawa wymiaru miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy wynosi

Ogółem przychód	Składki ubezpieczenia społecznego			Razem składki Ubezpieczenia społecznego	Koszty uzyskania przychodu	Ulga w podatku dochodowym
	emerytalna	rentowa	chorobowa
2 500,00 zł	244,00 zł	162,50 zł	61,25 zł	467,75 zł	102,25 zł	44,17 zł

A. 2032,25 zł

B. 1930,00 zł

C. 2266 zł

D. 2500,00 zł

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi związany jest z błędnym zrozumieniem zasad obliczania zaliczki na podatek dochodowy. Osoby, które wybrały inne opcje, mogły polegać na niekompletnych informacjach lub błędnych założeniach. Na przykład, odpowiedzi takie jak 2032,25 zł, 2500,00 zł czy 2266 zł nie uwzględniają prawidłowego odliczenia składek na ubezpieczenia społeczne oraz kosztów uzyskania przychodu. Przy wyborze 2500,00 zł, można zauważyć, że osoba ta mogła po prostu wziąć pod uwagę całkowity przychód brutto, co jest błędne, ponieważ nie uwzględnia to wymaganych odliczeń. Podobnie, kwota 2032,25 zł może sugerować, że ktoś próbował zrealizować częściowe odliczenie, lecz nie w odpowiednich proporcjach. Odpowiedź 2266 zł wskazuje na to, że osoba ta zrozumiała, iż składki i koszty należy odjąć, ale nie obliczyła ich prawidłowo. Wnioski takie wynikają często z braku zrozumienia pojęcia podstawy wymiaru zaliczki, co jest niezbędne dla poprawnego prowadzenia księgowości i raportowania podatkowego. Zrozumienie tych kluczowych zasad jest niezbędne, aby móc prawidłowo zarządzać finansami oraz unikać błędów, które mogą prowadzić do niezgodności z przepisami prawa podatkowego lub niekorzystnych sytuacji finansowych.

Pytanie 5

Obowiązkowym składnikiem wynagrodzenia, który przysługuje pracownikowi zgodnie z zapisami Kodeksu pracy, jest

A. dodatek funkcyjny

B. deputat

C. dodatek za pracę w porze nocnej

D. premia

Odpowiedzi na pytania, które wskazują na inne formy wynagrodzenia, takie jak deputat, premia czy dodatek funkcyjny, mogą wprowadzać w błąd, ponieważ nie są one definiowane jako obowiązkowe dodatki zgodnie z Kodeksem pracy. Deputat, na przykład, jest formą świadczenia, które może być przyznane pracownikowi, ale nie jest to regulowane przez przepisy prawne i nie jest obowiązkowe w każdym sektorze. Premia natomiast jest często uzależniona od wyników pracy lub osiągnięć, co oznacza, że nie jest ona gwarantowana, a jej przyznanie leży w gestii pracodawcy. Dodatek funkcyjny z kolei jest przyznawany pracownikom na podstawie pełnionych funkcji w firmie, ale również nie jest to dodatek obligatoryjny. Pojawiające się błędy myślowe w tym zakresie często związane są z myleniem różnych form wynagrodzenia z obowiązkowymi dodatkami. Warto zauważyć, że znajomość przepisów Kodeksu pracy oraz ich interpretacja jest kluczowa w celu uniknięcia nieporozumień dotyczących wynagrodzenia i praw pracowniczych. Zrozumienie roli dodatku za pracę w porze nocnej w kontekście przepisów prawnych powinno pomóc w lepszym orientowaniu się w tematyce wynagrodzeń i praw pracowników.

Pytanie 6

Co oznacza deficyt budżetowy państwa?

A. ujemna różnica między dochodami a wydatkami budżetu państwa

B. bilans dochodów oraz wydatków rządowych

C. dodatnia różnica między wpływami budżetu państwowego a jego wydatkami niezbędnymi do finansowania sfery budżetowej

D. finansowy plan państwa tworzony przez rząd i zatwierdzany przez sejm

Deficyt budżetowy państwa to sytuacja, w której wydatki przewyższają dochody w danym okresie rozliczeniowym. Jest to kluczowe pojęcie w ekonomii, które wskazuje na zrównoważenie finansowe państwa. Kiedy deficyt występuje, oznacza to, że rząd musi zaciągać długi lub szukać innych źródeł finansowania, aby pokryć różnicę. Przykładem może być sytuacja, gdy państwo planuje inwestycje w infrastrukturę, ale nie ma wystarczających dochodów z podatków, aby sfinansować te wydatki. W takich przypadkach rząd może emitować obligacje skarbowe, co jest typową praktyką w zarządzaniu finansami publicznymi. Warto również zauważyć, że długoterminowy deficyt budżetowy może prowadzić do problemów z zadłużeniem, co może wpłynąć na stabilność gospodarczą kraju. Dlatego ważne jest, aby rząd regularnie monitorował swoje dochody i wydatki oraz dążył do równowagi budżetowej, stosując odpowiednie polityki fiskalne i budżetowe.

Pytanie 7

Przytoczony fragment opisu dotyczy

n n nn

n „...jest dokumentem zawierającym ocenę opłacalności przedsięwzięcia gospodarczego, sporządzanym na potrzeby wewnętrzne oraz zewnętrzne przedsiębiorstwa. Bardzo często stanowi narzędzie komunikacji zewnętrznej w celu pozyskania źródeł finansowania inwestycji..."n

A. macierzy BCG.

B. misji firmy.

C. analizy SWOT.

D. biznesplanu.

Odpowiedź na to pytanie jest poprawna, ponieważ fragment opisu rzeczywiście odnosi się do biznesplanu, który jest kluczowym dokumentem w procesie zarządzania przedsiębiorstwem. Biznesplan to szczegółowy plan działania, który opisuje cele firmy, strategie ich realizacji, analizy rynkowe oraz przewidywane wyniki finansowe. Jest on niezbędny zarówno dla nowych przedsiębiorstw starających się o finansowanie, jak i dla już funkcjonujących firm, które chcą wprowadzić zmiany lub rozwijać działalność. Dobry biznesplan powinien zawierać analizę SWOT, opis rynku, strategię marketingową oraz prognozy finansowe, co czyni go niezwykle użytecznym narzędziem do oceny potencjału rynkowego. Przykładami zastosowania biznesplanu mogą być start-upy poszukujące inwestorów lub firmy planujące wprowadzenie nowych produktów na rynek. Dodatkowo, zgodnie z praktykami branżowymi, biznesplan powinien być aktualizowany w miarę zmieniających się warunków rynkowych, co pozwala na bieżąco oceniać postępy i dostosowywać strategie.

Pytanie 8

Jan Kowalski prowadzi indywidualną działalność gospodarczą i dokonuje rozliczeń z podatku dochodowego według ogólnych zasad w okresach miesięcznych. Do kiedy najpóźniej przedsiębiorca powinien wpłacać miesięczną zaliczkę na podatek dochodowy na konto bankowe urzędu skarbowego?

A. Do 25 dnia następnego miesiąca za miesiąc wcześniejszy

B. Do 10 dnia każdego miesiąca za miesiąc wcześniejszy

C. Do 7 dnia każdego miesiąca za miesiąc wcześniejszy

D. Do 20 dnia następnego miesiąca za miesiąc wcześniejszy

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z nieporozumień co do terminów wpłat zaliczek na podatek dochodowy. Odpowiedzi sugerujące terminy do 7 dnia lub 10 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni opierają się na błędnym zrozumieniu przepisów. W rzeczywistości, wcześniejsze terminy mogłyby być stosowane w przypadku innych rodzajów podatków lub szczególnych sytuacji, ale nie dotyczą one standardowych zaliczek na podatek dochodowy w przypadku jednoosobowych działalności gospodarczych. Natomiast propozycja terminu do 25 dnia następnego miesiąca jest również niepoprawna, ponieważ wykracza poza ustawowy termin i może prowadzić do nieprzewidzianych konsekwencji, takich jak karne odsetki. Ważnym aspektem jest również zrozumienie, że każdy przedsiębiorca powinien być świadomy nie tylko terminów, ale także skutków ich niedotrzymania. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy dotyczące terminów wpłat są jednoznaczne i powinny być przestrzegane w celu zapewnienia zgodności z prawem oraz uniknięcia problemów z organami skarbowymi. W praktyce, przedsiębiorcy często korzystają z systemów księgowych lub usług biur rachunkowych, które wspierają ich w terminowym regulowaniu zobowiązań podatkowych, co jest kluczowe dla stabilności finansowej biznesu.

Pytanie 9

Miesięczne zużycie tkaniny obiciowej do produkcji tapczanów wynosi 600 mb. Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wielkość zapotrzebowania na tkaninę obiciową w kwietniu 2014 r.

Tkanina obiciowa
1.04.2014 r.	Zapas początkowy	100 mb
30.04.2014 r.	Planowany zapas końcowy	200 mb

A. 600 mb

B. 800 mb

C. 500 mb

D. 700 mb

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi wynika z błędnego zrozumienia zasad obliczania zapotrzebowania na materiały w produkcji. Odpowiedź 500 mb jest niewłaściwa, ponieważ nie uwzględnia całości zapotrzebowania, które nie jest jedynie wynikiem zużycia miesięcznego, lecz obejmuje również planowane zapasy. Odpowiedź 600 mb może sugerować, że zapas końcowy jest pomijany, co jest niepoprawne, ponieważ brak zapasu końcowego prowadziłby do przerw w produkcji. Wybór 800 mb z kolei może wynikać z mylnego założenia, że zapasy powinny być powiększane w nieuzasadniony sposób, co prowadzi do nadprodukcji i potencjalnych strat finansowych. Kluczowym błędem jest niezrozumienie, że efektywne zarządzanie zapasami opiera się na równowadze między zużyciem a planowaniem zapasów. W praktyce, w celu uniknięcia nadmiaru materiałów, należy stosować metodyki takie jak Just In Time (JIT), które pozwalają na optymalne wykorzystanie zasobów w oparciu o rzeczywiste potrzeby produkcyjne. Niedocenienie znaczenia zapasów końcowych może prowadzić do nieprzewidzianych przestojów produkcyjnych oraz niezadowolenia klientów, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami w branży.

Pytanie 10

Pracownik wykonał 160 godzin pracy w dni robocze oraz dodatkowo 10 godzin w dni świąteczne, za które przysługuje dodatek wynoszący 100%. Stawka godzinowa ustalona na podstawie osobistego zaszeregowania to 10 zł. Oblicz wynagrodzenie pracownika za obecny miesiąc?

A. 1 800 zł

B. 1 610 zł

C. 1 760 zł

D. 1 810 zł

W przypadku obliczania wynagrodzenia pracownika kluczowe jest zrozumienie, jak prawidłowo uwzględnić różne stawki za godziny pracy. Wiele osób może pomylić się, przyjmując, że wynagrodzenie za pracę w dni robocze i świąteczne powinno być sumowane bez uwzględnienia dodatków. Na przykład, mogą próbować obliczyć całkowite wynagrodzenie, mnożąc łączną liczbę godzin (170 godzin) przez stawkę 10 zł, co dałoby 1700 zł, co jest błędne, ponieważ nie uwzględnia dodatku za pracę w dni świąteczne. Inna typowa pomyłka to pomijanie podwojenia stawki godzinowej za godziny świąteczne, co jest niezgodne z praktykami wynagradzania, gdzie obowiązują wyższe stawki w takich sytuacjach. Warto również pamiętać, że odpowiednie regulacje prawne, takie jak Kodeks pracy w Polsce, jasno określają zasady wynagradzania za pracę w dni wolne, co jest kluczowym elementem w obliczeniach. Użytkownicy muszą być świadomi, że nie tylko godziny robocze, ale również godziny dodatkowe wymagają szczególnej uwagi, aby prawidłowo obliczyć całkowite wynagrodzenie. Niepoprawne podejście do tych zasad może prowadzić do błędów w płacach, co z kolei wpływa na morale pracowników i ich zaufanie do pracodawcy.

Pytanie 11

Na jakich kontach oraz po której stronie powinno się zaksięgować w spółce z o.o. poniższą operację gospodarczą Pk - Przeznaczenie części zysku na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych?

A. Po stronie Dt na koncie Rozliczenie wyniku finansowego oraz po stronie Ct na koncie Pozostałe rozrachunki

B. Po stronie Dt na koncie Rozliczenie wyniku finansowego oraz po stronie Cr na koncie Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń

C. Po stronie Dt na koncie Rozliczenie wyniku finansowego oraz po stronie Ct na koncie Kapitał zapasowy

D. Po stronie Dt na koncie Rozliczenie wyniku finansowego oraz po stronie Cr na koncie Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych

Zrozumienie błędnych odpowiedzi wymaga analizy podstawowych zasad rachunkowości oraz zarządzania finansami w spółkach z o.o. Odpowiedzi, które sugerują księgowanie po stronie Ct na koncie Pozostałe rozrachunki lub po stronie Cr na koncie Kapitał zapasowy, opierają się na mylnym założeniu, że przeznaczenie zysku powinno być traktowane jako rozrachunek krótko lub długoterminowy, a nie jako alokacja funduszy na cele socjalne. Księgowanie przeznaczenia zysku w kontekście Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych musi być zgodne z rzeczywistą intencją wydatkowania tych środków na wsparcie pracowników; stąd księgowanie na koncie Rozliczenie wyniku finansowego jest kluczowe. Ponadto, pod względem regulacyjnym, wydzielone środki na fundusz socjalny powinny być ujęte w sposób, który jasno odzwierciedla ich przeznaczenie, a nie w ramach ogólnych rezerw, jak sugerują błędne odpowiedzi. Inne niepoprawne koncepcje, takie jak zaksięgowanie na Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń, również mylnie podchodzą do tematu, gdyż fundusz socjalny nie jest bezpośrednio związany z zobowiązaniami płacowymi, lecz stanowi wyodrębnioną pulę środków na cele socjalne, co powinno być jasno odzwierciedlone w ewidencji księgowej. W rezultacie, zaniedbanie tych zasad prowadzi do niejasności w obszarze sprawozdawczości finansowej i może skutkować negatywnymi konsekwencjami w zakresie audytów i kontroli wewnętrznych.

Pytanie 12

Wskaźnik rotacji zapasów wzrósł z 12 dni do 16 dni, co wskazuje, że

A. zwiększyła się pojemność magazynowa

B. czas oczekiwania na nowe dostawy skrócił się o 4 dni

C. zapasy są przechowywane w magazynie o 4 dni dłużej

D. zapasy w magazynie uzupełniano 16 razy rocznie

Wzrost wskaźnika rotacji zapasów z 12 dni do 16 dni oznacza, że czas przechowywania zapasów w magazynie wydłużył się o 4 dni. Oznacza to, że zapasy są odnawiane rzadziej, co może świadczyć o zmniejszonej sprzedaży lub nadmiernym stanu zapasów. Dobrą praktyką w zarządzaniu zapasami jest monitorowanie rotacji zapasów, aby uniknąć przestojów i zastoju kapitału w magazynie. Wysoka rotacja zapasów zazwyczaj wskazuje na efektywne zarządzanie i zdolność do szybkiego reagowania na zmieniające się potrzeby rynkowe. Przykładowo, firmy handlowe i produkcyjne powinny dążyć do optymalizacji poziomu zapasów, aby zminimalizować koszty przechowywania. Rotacja zapasów jest kluczowym wskaźnikiem efektywności operacyjnej i powinno się ją regularnie analizować, aby podjąć odpowiednie działania, takie jak zmniejszenie zamówień na mniej sprzedające się produkty lub poprawienie strategii marketingowych, co może przyczynić się do zwiększenia obrotów.

Pytanie 13

Waluta, która służy do regulowania zobowiązań podatkowych, odgrywa rolę

A. środka wymiany

B. środka tezauryzacji

C. miernika wartości

D. środka płatniczego

Odpowiedź "środek płatniczy" jest poprawna, ponieważ pieniądz, jako środek płatniczy, jest akceptowany w transakcjach gospodarczych, w tym w regulowaniu zobowiązań podatkowych. Pieniądz pełni rolę uniwersalnego środka wymiany, co oznacza, że jest powszechnie akceptowany jako forma zapłaty. W kontekście zobowiązań podatkowych, płatność podatków w danej walucie jest niezbędna do spełnienia wymogów prawnych i regulacyjnych. Przykładem może być płacenie podatku dochodowego, VAT lub innych opłat publicznych, które muszą być uiszczane w określonej walucie, najczęściej w walucie krajowej. Standardy księgowe oraz regulacje podatkowe wymagają, aby wszystkie transakcje były dokumentowane przy użyciu środków płatniczych, co podkreśla znaczenie tej funkcji. W praktyce, bez środka płatniczego, system podatkowy nie mógłby funkcjonować, a przedsiębiorstwa oraz osoby fizyczne napotkałyby trudności w realizacji swoich zobowiązań finansowych.

Pytanie 14

Huta Szkła "Wazonik" z Szklarowa w miesiącu grudniu zrealizowała sprzedaż produktów o wartości 72 000 złotych. Średni zapas surowców wyniósł 12 000 złotych. Jeżeli firma zamierza poprawić wskaźnik rotacji w przyszłym miesiącu o 2, to jaki on będzie?

A. 8

B. 10

C. 12

D. 6

Wydaje mi się, że wybór innej odpowiedzi może wynikać z pewnego zamieszania przy obliczaniu wskaźnika rotacji surowców. Ten wskaźnik jest mega istotny, bo pokazuje, jak dobrze firma radzi sobie z zapasami. Jeśli źle do tego podejdziemy, to możemy się pogubić w danych. Na przykład te odpowiedzi 10, 6 i 12 mogą wyglądać zachęcająco, ale każda z nich jest niepoprawna. Gdyby 10 była wskaźnikiem, to sugerowałoby, że przy takim poziomie zapasu sprzedaż musiałaby być wyższa niż pokazane dane, co nie ma sensu. Z kolei wybierając 6, zapomniano, że musimy dodać 2 do pierwotnego wyniku, czyli powinno być 8. No a 12 zupełnie nie pasuje, bo to nieosiągalny poziom według tych danych. Ważne jest, żeby zrozumieć, że ten wskaźnik to nie tylko statystyka, ale ma ogromne znaczenie dla płynności finansowej firmy. Błędy w obliczeniach mogą prowadzić do złych decyzji dotyczących produkcji i zakupów, co może negatywnie wpłynąć na wyniki finansowe firmy w dłuższej perspektywie.

Pytanie 15

2 danych zamieszczonych w tabeli wynika, że w roku 2008 w porównaniu z rokiem 2006 nastąpił wzrost sprzedaży

Wielkość sprzedaży w przedsiębiorstwie przemysłowym w latach 2006 - 2008
Rok	Sprzedaż w tys. zł
2006	1000
2007	1100
2008	1200

A. o 25%

B. o 20%

C. o 10%

D. o 15%

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad obliczania wzrostu procentowego. Często pojawia się błąd polegający na myleniu wartości nominalnej ze wzrostem procentowym. Na przykład, odpowiedzi takie jak 10%, 15% czy 25% mogą być wynikiem błędnych obliczeń lub nieprecyzyjnych założeń dotyczących danych. Powinno się zwrócić uwagę na to, że wzrost sprzedaży nie jest jedynie różnicą wartości, ale także musi być wyrażony w stosunku do wartości początkowej. W przypadku wzrostu o 10% lub 15% mogło dojść do nieścisłości w obliczeniach związanych z jednostkami miary lub pomyłek przy składaniu danych. Natomiast wybór 25% jako odpowiedzi może sugerować, że osoba udzielająca odpowiedzi myli całkowity wzrost z procentowym wskaźnikiem, co jest typowym błędem w analizach finansowych. Kluczowe jest zrozumienie, że poprawne zinterpretowanie danych jest niezbędne dla podejmowania świadomych decyzji biznesowych. Umożliwia to skuteczne zarządzanie zasobami firmy oraz planowanie przyszłych działań opartych na faktach i analizach. Warto także zwrócić uwagę na znaczenie rzetelnego zbierania i analizy danych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze zarządzania przedsiębiorstwem.

Pytanie 16

W placówce edukacyjnej pracuje 80 pedagogów, w tym 16 to mężczyźni. Jaki procent wszystkich zatrudnionych nauczycieli stanowią kobiety?

A. 80 %

B. 25 %

C. 50 %

D. 20 %

Wiele osób może pomylić się w obliczeniach związanych z procentami, co prowadzi do błędnych wniosków. Przykładowo, odpowiedzi 25% i 20% mogą wynikać z nieprawidłowego obliczenia liczby kobiet w stosunku do liczby mężczyzn lub z błędnego pomysłu, że to mężczyźni stanowią większość w grupie nauczycieli. Aby uzyskać 25%, zakłada się, że liczba kobiet wynosi jedynie 20, co jest niezgodne z danymi przedstawionymi w pytaniu. Podobnie, uzyskanie 20% wymagałoby założenia, że kobiety stanowią tylko 16 nauczycieli, co również jest niezgodne z rzeczywistością. Tego rodzaju błędy są często wynikiem braku zrozumienia, jak obliczać procenty oraz złożoności związanych z interpretacją danych. W praktyce ważne jest, aby zawsze zaczynać od zrozumienia całkowitej liczby lub wartości, przed przystąpieniem do obliczeń. Rekomendowane jest również zapoznanie się z podstawowymi wzorami matematycznymi oraz dobrymi praktykami w zakresie analizy danych, aby uniknąć podobnych pomyłek w przyszłości.

Pytanie 17

Marża hurtowa dla produktu X wynosi 1 950,00 zł, co odpowiada 30% ceny hurtowej netto tego produktu. Oblicz wartość hurtową netto towaru X.

A. 2 535,00 zł

B. 8 450,00 zł

C. 4 550,00 zł

D. 6 500,00 zł

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich prowadzi do błędnych wniosków opartych na nieprawidłowych obliczeniach dotyczących marży hurtowej. W przypadku odpowiedzi 2 535,00 zł, błędne rozumienie polega na tym, że można przeprowadzić kalkulację, która nie uwzględnia poprawnego przeliczenia procentowego. Na przykład, zakładając, że cena hurtowa netto jest równa marży, co jest błędem. Odpowiedź 4 550,00 zł wydaje się atrakcyjna, ale jest oparta na założeniu, że cena hurtowa netto jest znacznie niższa niż w rzeczywistości, co również prowadzi do zaniżenia wartości marży. Natomiast 8 450,00 zł jest wynikiem pomyłek w obliczeniach matematycznych, gdzie ktoś mógł błędnie przyjąć, że marża ma być większa od ceny hurtowej netto, co jest sprzeczne z definicją marży jako wartości, która powinna być mniejsza od ceny. W takiej sytuacji kluczowe jest zrozumienie, że marża jest zawsze wartością wyrażoną jako procent ceny, a nie kategorią samodzielną. Dlatego umiejętność poprawnego przeliczania wartości marży na cenę hurtową netto jest niezbędna w kontekście całej działalności handlowej, co powinno być podstawą w każdej strategii cenowej i finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 18

W lutym firma wprowadziła do użytkowania samochód dostawczy o wartości początkowej 60 000 zł. Stopa amortyzacji wynosi 20%. Jaka jest wysokość miesięcznej amortyzacji obliczonej metodą liniową?

A. 1 000 zł

B. 500 zł

C. 12 000 zł

D. 1 200 zł

Obliczenia związane z amortyzacją mogą być mylące, a błędne odpowiedzi często wynikają z nieprawidłowego rozumienia koncepcji amortyzacji oraz błędnych założeń dotyczących sposobu jej kalkulacji. Jednym z najczęstszych błędów jest mylenie wartości miesięcznej i rocznej amortyzacji. Na przykład, odpowiedzi takie jak 500 zł lub 1 200 zł mogą wynikać z przyjęcia niewłaściwej stawki amortyzacji lub z obliczeń bazujących na złych założeniach co do okresu amortyzacji. Z kolei kwota 12 000 zł to całkowita roczna amortyzacja, która po prostu nie została podzielona przez 12, co jest błędem w obliczeniach. W przypadku amortyzacji liniowej, kluczowe jest zrozumienie, że każdy miesiąc użytkowania aktywa wiąże się z równą kwotą amortyzacji, co odzwierciedla stabilny charakter tej metody. Ważne jest, aby przedsiębiorstwa stosowały metody zgodne z obowiązującymi standardami, co nie tylko wpływa na transparentność finansową, ale również pozwala na lepsze zarządzanie aktywami. Aby prawidłowo obliczyć amortyzację, przedsiębiorcy powinni śledzić wartość początkową aktywa, obowiązującą stopę amortyzacji oraz czas użytkowania, co jest kluczowe dla prawidłowego odzwierciedlenia sytuacji finansowej firmy.

Pytanie 19

Dokumenty, które tracą ważność po ich użyciu, zazwyczaj przechowuje się do końca roku ich powstania i nie są one przekazywane do archiwum, a ich oznaczenie to symbol

A. BC

B. B

C. BE

D. A

Odpowiedź "BC" jest poprawna, ponieważ dokumenty oznaczone tym symbolem są klasyfikowane jako materiały, które tracą wartość po ich wykorzystaniu. Zgodnie z obowiązującymi standardami i regulacjami, takie dokumenty powinny być przechowywane do końca roku, w którym powstały, a następnie zniszczone, zamiast przekazywać je do archiwum. Przykładem mogą być różnego rodzaju umowy, faktury czy dokumenty robocze, które są istotne tylko w danym okresie. Przechowywanie takich dokumentów może generować dodatkowe koszty związane z ich zabezpieczeniem, chociaż nie są one już potrzebne. W praktyce, organizacje często stosują klasyfikację dokumentów w celu efektywnego zarządzania informacjami oraz zgodności z regulacjami prawnymi. Warto zaznaczyć, że standardy dotyczące zarządzania dokumentacją, takie jak ISO 15489, podkreślają znaczenie prawidłowej klasyfikacji i okresu przechowywania dokumentów, co przyczynia się do optymalizacji procesów zarządzania informacjami.

Pytanie 20

W trakcie inwentaryzacji w magazynie odkryto braki w towarze. Komisja inwentaryzacyjna ustaliła, że
- braki o wartości 4 200 złotych były spowodowane zdarzeniami losowymi,
- braki wynoszące 800 złotych są skutkiem ubytków naturalnych w granicach norm,
- braki wynikające z zaniedbań obowiązków pracownika magazynowego o wartości 500 złotych.

Na podstawie tych informacji określono, że wartość niedoborów niezawinionych wynosi

A. 800 złotych

B. 4 200 złotych

C. 5 000 złotych

D. 4 700 złotych

Wybór którejkolwiek z pozostałych odpowiedzi wynika z nieprawidłowego zrozumienia kategorii niedoborów oraz ich klasyfikacji. Odpowiedź 4 200 złotych pomija fakt, że niedobory wartości 800 złotych są ubytkami naturalnymi, które należy uznać za niezawinione, ale nie mogą być rozpatrywane w oderwaniu od pozostałych wartości. Z kolei odpowiedź 4 700 złotych jest mylnym obliczeniem, które wyklucza 500 złotych związanych z zaniedbaniami, co jest kluczowe, aby zrozumieć różnice między ubytkami naturalnymi a tymi spowodowanymi błędami ludzkimi. Ostatnia odpowiedź 800 złotych całkowicie ignoruje znaczący wpływ zdarzeń losowych na całkowite niedobory, co prowadzi do poważnego niedoszacowania realnej wartości strat. Warto zauważyć, że klasyfikacja niedoborów jest kluczowa dla odpowiedniego raportowania w księgowości oraz audytach. Firmy powinny stosować standardy rachunkowości, które wymagają uwzględnienia wszystkich aspektów niedoborów, aby móc efektywnie zarządzać ryzykiem i kontrolować straty. W związku z tym, błędne podejście do klasyfikacji prowadzi do trudności w podejmowaniu właściwych decyzji zarządczych oraz operacyjnych w firmie.

Pytanie 21

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wynagrodzenie za kwiecień dla pracownika zatrudnionego w systemie akordu progresywnego.

Stawka wynagrodzenia za wykonanie podzespołu w granicach normy	1,50 zł/szt.
Stawka wynagrodzenia za wykonanie podzespołu po przekroczeniu normy	2,00 zł/szt.
Liczba podzespołów wyprodukowanych przez pracownika w kwietniu zgodnie z normą jakościową	2 150 szt.
Liczba przepracowanych przez pracownika godzin w kwietniu zgodnie z obowiązującym go wymiarem czasu pracy	160 godz.
Obowiązująca norma pracy	12 szt./godz.

A. 4 300,00 zł

B. 2 880,00 zł

C. 3 225,00 zł

D. 3 340,00 zł

Wybór 3 225,00 zł, 4 300,00 zł i 2 880,00 zł wskazuje na pewne nieporozumienia w temacie akordu progresywnego. Często ludzie myślą, że wynagrodzenie w tym systemie jest stałe albo, że nie zwraca się uwagi na różnice w stawkach. Ci, co zaznaczyli 3 225,00 zł mogą uważać, że tylko wynagrodzenie za normę liczy się na końcu, co jest błędne, bo nie biorą pod uwagę stawki za dodatkowe podzespoły. Z kolei odpowiedź 4 300,00 zł może wynikać z tego, że ktoś myśli, że nie ma górnej granicy wynagrodzenia za nadnormę, a to też wprowadza w błąd. A jeśli ktoś wybrał 2 880,00 zł, to może sugerować, że nie zrealizował odpowiedniej liczby podzespołów, co też jest nieprawidłowe. W systemie akordu progresywnego ważne jest, by zrozumieć, jak normy i stawki wpływają na zarobki, dlatego trzeba myśleć zarówno o normach, jak i nadnormach, bo to klucz do liczenia wynagrodzeń w tym systemie.

Pytanie 22

Gdy przedsiębiorca zajmujący się działalnością w branży gastronomicznej planuje zakup nowej witryny chłodniczej o wartości 15 000,00 zł, to powinien starać się o kredyt

A. inwestycyjny

B. hipoteczny

C. konsolidacyjny

D. lombardowy

Kredyt konsolidacyjny jest przeznaczony do połączenia kilku istniejących zobowiązań w jedno, co nie ma zastosowania w przypadku zakupu nowego sprzętu. W kontekście działalności gastronomicznej, kredyt lombardowy oparty jest na zabezpieczeniu w postaci ruchomości, co również nie jest optymalnym rozwiązaniem dla takiej inwestycji, jak witryna chłodnicza. Kredyt hipoteczny z kolei jest przeznaczony na zakup nieruchomości i wiąże się z obciążeniem hipotecznym na danej nieruchomości, co nie ma związku z finansowaniem zakupu sprzętu. Często przedsiębiorcy popełniają błąd, myląc różne rodzaje kredytów, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania finansami. Właściwy dobór rodzaju kredytu jest kluczowy dla zachowania płynności finansowej i rozwoju firmy. W związku z tym, ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o zaciągnięciu kredytu dokładnie zrozumieć jego przeznaczenie i warunki, aby wybrać najbardziej odpowiednią opcję dla swoich potrzeb.

Pytanie 23

Pracownik zatrudniony na 3/4 etatu w systemie czasowym otrzymuje wynagrodzenie na podstawie stawki godzinowej wynoszącej 12,50 zł za godzinę. W miesiącu grudniu 2016 roku pracował przez 22 dni, wykonując 6 godzin dziennie. Oblicz wynagrodzenie brutto pracownika za grudzień 2016 roku.

A. 2 200,00 zł

B. 1 650,00 zł

C. 2 750,00 zł

D. 1 500,00 zł

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi często pojawiają się błędne założenia dotyczące liczby przepracowanych godzin lub stawki wynagrodzenia. Na przykład, wyliczenia mogą być oparte na założeniu, że pracownik przepracował więcej godzin niż w rzeczywistości, co prowadzi do zawyżenia wynagrodzenia. Często mylnie interpretuje się również stawkę godzinową, myśląc, że jest ona inna niż ogłoszona przez pracodawcę, co skutkuje dalszymi błędami w obliczeniach. Kolejnym typowym błędem jest nieprawidłowe uwzględnienie liczby dni pracy oraz godzin dziennych. W takiej sytuacji można pomylić dni robocze z kalendarzowymi, co również wpływa na ostateczne wynagrodzenie. Ważne jest, aby zawsze weryfikować źródła informacji i upewnić się, że liczby używane w obliczeniach są zgodne z rzeczywistością, aby uniknąć nieprawidłowości w wynagrodzeniach. Zrozumienie, jak obliczane jest wynagrodzenie, pozwala nie tylko prawidłowo ocenić własne zarobki, ale także zadbać o solidne fundamenty w zarządzaniu zasobami ludzkimi w firmie.

Pytanie 24

Metoda rekrutacji, która polega na eliminacji kandydatów z powodu ich stanu zdrowia, uniemożliwiającego wykonywanie obowiązków na danym stanowisku, to

A. selekcja pozytywna

B. dobór warstwowy

C. selekcja negatywna

D. dobór systematyczny

Dobór warstwowy to technika, która polega na wyborze kandydatów z różnych grup demograficznych czy zawodowych, a nie na eliminacji tych, którzy nie spełniają określonych kryteriów. W kontekście oceny pracowników, dobór warstwowy skupia się na maksymalizacji różnorodności i integracji, co jest przeciwieństwem selekcji negatywnej, która koncentruje się na wykluczeniu. Selekcja pozytywna odnosi się do procesu, w którym wybiera się najlepszych kandydatów, co także różni się od eliminacji osób, które nie pasują do wymogów. W projektach rekrutacyjnych, selekcja pozytywna może prowadzić do pominięcia zasobów ludzkich, które, mimo że nie spełniają wszystkich wymogów, mogą wnieść wartość dodaną do organizacji. Dobór systematyczny to z kolei metoda, w której kandydaci są wybierani na podstawie ustalonego schematu, niekoniecznie związanym z ich zdolnościami zdrowotnymi. Użytkowanie tych technik bez zrozumienia ich specyfiki prowadzi do nieprawidłowego zastosowania w rekrutacji, co może skutkować nieodpowiednim doborem pracowników i negatywnie wpływać na morale zespołu. Selekcja negatywna jest zatem kluczowa w kontekstach, gdzie stan zdrowia ma kluczowe znaczenie, a brak jej zrozumienia może prowadzić do pominięcia istotnych aspektów związanych z bezpieczeństwem i efektywnością pracy.

Pytanie 25

W miejscowościach liczących powyżej 100 000 osób organem wykonawczym jest

A. skarbnica miasta

B. prezydent miasta

C. walne zgromadzenie

D. rada miejska

Prezydent miasta, to w sumie bardzo ważna osoba w miastach, gdzie mieszka więcej niż 100 000 ludzi. Wynika to z Ustawy o samorządzie gminnym i właśnie on zajmuje się tym, żeby wszystko w mieście działało jak należy. Jest odpowiedzialny za wprowadzanie uchwał, które przygotowuje rada miejska, a także za różne działania, które mają na celu rozwój miasta. Na przykład, decyduje o tym, jak wydatkować budżet, planuje, jak ma wyglądać przestrzeń, w której żyjemy, a także zarządza lokalnymi usługami. To wszystko sprawia, że prezydent naprawdę wpływa na codzienne życie mieszkańców, bo kształtuje politykę społeczną, ekonomiczną i ekologiczną. Dobrym przykładem mogą być innowacyjne rozwiązania w transporcie publicznym, które wprowadzają niektórzy prezydenci, co zdecydowanie poprawia jakość życia w mieście. Warto przypomnieć, że w mniejszych miejscowościach, gdzie jest mniej niż 100 000 mieszkańców, rolę organu wykonawczego pełni wójt albo burmistrz, co pokazuje, że zarządzanie miastem różni się w zależności od jego wielkości.

Pytanie 26

Do materiałów magazynowych niezgodnych, które przewyższają określone normy, zalicza się zapasy

A. Aktualne i sezonowe

B. Aktualne i zbędne

C. Nadmierne i sezonowe

D. Nadmierne i zbędne

Odpowiedź "Nadmierne i zbędne" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zapasów materiałowych, które wykraczają poza ustalone normy, zarówno w zakresie ilości, jak i przydatności. Zapasy nadmierne to te, które przekraczają optymalne poziomy zapasów, co może prowadzić do zatorów w magazynie, nieefektywnego wykorzystania przestrzeni oraz zwiększonych kosztów przechowywania. Z kolei zapasy zbędne to te, które nie są już potrzebne do realizacji bieżących i przyszłych planów produkcyjnych lub sprzedażowych. Przykładami mogą być materiały, które zostały zastąpione przez nowsze technologie lub produkty, które nie znalazły nabywców. W praktyce, zarządzanie zapasami powinno skupiać się na minimalizacji nadmiaru, co jest zgodne z zasadami Lean Management, które dążą do eliminacji marnotrawstwa oraz maksymalizacji efektywności procesów. Poprawne klasyfikowanie zapasów i ich regularna analiza pomagają przedsiębiorstwom w optymalizacji kosztów oraz lepszym dostosowaniu się do zmieniających się warunków rynkowych.

Pytanie 27

Firma, która złożyła weksel obcy o wartości nominalnej 500 zł do redyskonta przed upływem terminu wykupu, uzyskała w banku 450 zł. Jaką kwotę odsetek straciła w wyniku redyskonta weksla?

A. 30 zł

B. 20 zł

C. 40 zł

D. 50 zł

Weksel obcy o nominale 500 zł, który został przekazany do redyskonta, oznacza, że przedsiębiorstwo przedłużyło termin otrzymania pełnej kwoty w zamian za natychmiastową gotówkę. Bank wypłacił przedsiębiorstwu 450 zł, co oznacza, że weksel został sprzedany z dyskontem, czyli z kwoty nominalnej została odjęta wartość odsetek, które oblicza się na podstawie różnicy między nominalną wartością weksla a kwotą otrzymaną w wyniku redyskonta. Możemy obliczyć utracone odsetki, odejmując kwotę otrzymaną (450 zł) od wartości nominalnej (500 zł). W rezultacie uzyskujemy 50 zł jako kwotę utraconych odsetek. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być ocena opłacalności korzystania z weksli obcych w transakcjach handlowych, gdzie przedsiębiorstwa muszą dokładnie analizować wszystkie koszty związane z finansowaniem, aby podejmować najlepsze decyzje finansowe. W praktyce, redyskonto weksli obcych jest stosowane przez przedsiębiorstwa jako szybki sposób na uzyskanie płynności finansowej, jednak wiąże się to zawsze z określonymi kosztami, które należy uwzględnić w planach finansowych.

Pytanie 28

Jakim kanałem dystrybucji posługują się producenci artykułów konsumpcyjnych do przemieszczania swoich towarów?

A. Przedsiębiorstwo handlowe - detalista - producent

B. Producent - franczyzobiorca - użytkownik - agent

C. Przedsiębiorstwo usługowe - franczyzobiorca - klient

D. Producent - hurtownik - detalista - konsument

Model dystrybucji opisany w pozostałych odpowiedziach nie odpowiada typowemu kanałowi przemieszczenia produktów konsumpcyjnych. W przypadku drugiej odpowiedzi, w której pojawia się pojęcie "franczyzobiorcy", warto zauważyć, że jest to model, który zakłada współpracę różnych podmiotów na podstawie umowy franczyzowej. Taki model jest bardziej złożony i zazwyczaj dotyczy specyficznych branż, jak gastronomia czy usługi, a nie standardowych produktów konsumpcyjnych. Trzecia odpowiedź, z przedsiębiorstwem usługowym i klientem, wskazuje na zupełnie inny model biznesowy, koncentrujący się na usługach, a nie produktach. Z kolei ostatnia odpowiedź, w której pojawia się "przedsiębiorstwo handlowe - detalista - producent", nie przedstawia poprawnej hierarchii, ze względu na to, że producent zazwyczaj znajduje się na początku łańcucha dostaw. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków to mylenie różnych modeli biznesowych oraz brak zrozumienia roli poszczególnych uczestników w łańcuchu dostaw. Zrozumienie, jak prawidłowo funkcjonują kanały dystrybucji, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania logistyką oraz satysfakcją klienta w branży artykułów konsumpcyjnych.

Pytanie 29

W tabeli kalkulacyjnej podano koszty dotyczące dwóch zleceń produkcyjnych. Zlecenie 1 obejmuje wytworzenie 100 sztuk wyrobów A, natomiast zlecenie 2 wytworzenie 200 sztuk wyrobu B Jednostkowy techniczny koszt wytworzenia wyrobu A i wyrobu B wynosi odpowiednio

Pozycje kalkulacyjne	Zlecenie 1	Zlecenie 2
Koszty bezpośrednie	4 000,00	8 000,00
Koszty pośrednie	2 000,00	4 000,00
Techniczny koszt wytworzenia	6 000,00	12 000,00

A. 40 złotych i 40 złotych.

B. 20 złotych i 80 złotych.

C. 60 złotych i 120 złotych.

D. 60 złotych i 60 złotych.

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, często występuje mylne zrozumienie pojęcia jednostkowego kosztu wytworzenia. Niektórzy mogą przyjąć, że jednostkowy koszt jest stały, ignorując fakt, że jest on obliczany na podstawie całkowitych kosztów produkcji podzielonych przez liczbę wyprodukowanych jednostek. Tego rodzaju rozumowanie może prowadzić do błędnych wniosków, na przykład do założenia, że koszt wytworzenia wyrobu A i B powinien być taki sam niezależnie od liczby produkowanych sztuk. Dodatkowo, niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że koszty są wyższe lub niższe z powodu nieprawidłowego uwzględnienia kosztów stałych i zmiennych. W rzeczywistości, gdy analiza kosztów jest prawidłowo przeprowadzona, można zauważyć, że wyroby wytwarzane w różnych ilościach niekoniecznie powinny mieć różne jednostkowe koszty, jeżeli całkowity koszt produkcji jest podzielony na właściwą liczbę wytworzonych jednostek. Ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji o kosztach produkcji opierać się na rzetelnych danych oraz zrozumieć, że błędne założenia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych dla firmy. W celu uniknięcia takich pomyłek, warto regularnie aktualizować wiedzę na temat metod kalkulacji kosztów oraz stosować się do aktualnych standardów branżowych.

Pytanie 30

Podmiot gospodarczy prowadzący pełną księgowość ma obowiązek przechowywać swoje księgi oraz dokumenty z nimi związane przez czas

A. dwóch lat

B. pięciu lat

C. trzech lat

D. jednego roku

Terminy przechowywania dokumentacji księgowej są regulowane przez przepisy prawa, w tym Ustawę o rachunkowości. Odpowiedzi takie jak "trzech lat", "dwóch lat" czy "jednego roku" są błędne, ponieważ nie uwzględniają wymogów dotyczących pełnej rachunkowości. Wiele osób może myśleć, że krótszy okres przechowywania dokumentów jest wystarczający, co wynika z ogólnego przekonania o prostocie obiegu dokumentów w firmach. Tego rodzaju uproszczenie prowadzi do błędnych wniosków, ponieważ standardy rachunkowości wymagają, aby wszystkie operacje gospodarcze były odpowiednio udokumentowane przez co najmniej pięć lat. W praktyce, wiele firm boryka się z problemami podczas kontroli skarbowych, gdyż brak niezbędnej dokumentacji może skutkować weryfikacją danych, a nawet nałożeniem kar finansowych. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że przechowywanie dokumentów przez krótszy czas jest nie tylko sprzeczne z przepisami, ale także może narazić przedsiębiorstwo na poważne konsekwencje. Dobrym przykładem stosowania tej zasady jest fakt, że w przypadku audytów zewnętrznych, firmy muszą być w stanie przedstawić kompletną dokumentację za ostatnie pięć lat, aby wykazać zgodność z przepisami oraz dobry stan finansów. Właściwe zarządzanie dokumentacją jest zatem istotnym elementem działalności gospodarczej, a jego niedoszacowanie może prowadzić do poważnych problemów prawnych oraz finansowych.

Pytanie 31

Pracownik podpisał umowę o pracę na próbny okres trzech miesięcy. Jak długo trwa wypowiedzenie tej umowy?

A. 2 tygodnie

B. 2 dni

C. 1 tydzień

D. 1 miesiąc

Wybór odpowiedzi 1 miesiąc jest błędny, ponieważ w przypadku umowy o pracę na okres próbny, czas wypowiedzenia wynosi 2 tygodnie, a nie 1 miesiąc. Takie zamieszanie może wynikać z ogólnych zasad dotyczących umów na czas nieokreślony, gdzie okres wypowiedzenia rzeczywiście może być dłuższy. W przypadku umowy na okres próbny, standardy te są jednak inne i nie należy ich mylić. Podobnie, wybór odpowiedzi 1 tydzień jest również nieprawidłowy, ponieważ nie spełnia wymogów Kodeksu pracy. Często w praktyce występuje przekonanie, że krótszy czas wypowiedzenia jest wystarczający, co prowadzi do nieporozumień i problemów w zarządzaniu kadrami. Dwa tygodnie to minimalny czas, który daje pracownikowi szansę na podjęcie działań w celu znalezienia nowego zatrudnienia lub przynajmniej przygotowania się do zmiany. Z kolei wybór 2 dni jest całkowicie nieadekwatny, ponieważ Kodeks pracy w ogóle nie przewiduje tak krótkiego okresu wypowiedzenia dla umów na okres próbny. Tego rodzaju pośpiech w zakończeniu umowy może narazić pracodawcę na problemy prawne, a także wpłynąć negatywnie na morale zespołu, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do wysokiej rotacji pracowników oraz negatywnego wizerunku firmy na rynku pracy.

Pytanie 32

Kto może prowadzić działalność gospodarczą w formie spółki partnerskiej?

A. piekarze

B. fryzjerzy

C. stomatolodzy

D. hydraulicy

Odpowiedzi na hydraulików, fryzjerów czy piekarzy są błędne, bo te zawody nie mogą prowadzić działalności w formie spółki partnerskiej. Taka forma jest tylko dla zawodów zaufania publicznego, które mają konkretne przepisy prawne. Hydraulicy, fryzjerzy i piekarze mogą działać w innych formach, jak na przykład jednoosobowa działalność czy spółka z o.o. Często ludzie mylą to i myślą, że każdy może działać w formie spółki, co nie jest prawdą. W rzeczywistości, niektóre zawody wymagają specjalnych kwalifikacji i regulacji, co sprawia, że nie mogą działać jak stomatolodzy. Ważne jest, żeby zrozumieć te różnice w przepisach dla poszczególnych zawodów, bo to klucz do wyboru odpowiedniej formy prowadzenia działalności.

Pytanie 33

W sklepie zmniejszono cenę ekspresów do kawy o 25%. Jaką kwotę trzeba obecnie zapłacić za dwa ekspresy, jeśli przed obniżką cena jednego wynosiła 400 zł?

A. 100 zł

B. 600 zł

C. 200 zł

D. 300 zł

Wybór odpowiedzi nieprawidłowych często wynika z błędnego rozumienia pojęcia procentów i rabatów. Na przykład, odpowiedzi takie jak 200 zł, 100 zł czy 300 zł sugerują, że nie uwzględniono prawidłowego obliczenia rabatu. W przypadku 200 zł, ktoś mógł błędnie założyć, że obniżona cena dwóch ekspresów to połowa ceny jednego, co jest mylne, ponieważ rabat dotyczy całkowitej kwoty, a nie jednostkowej. W przypadku 100 zł, błąd polegał na zrozumieniu, że tyle wynosi nowa cena jednego ekspresu po rabacie, co jest sprzeczne z rzeczywistym obliczeniem. Odpowiedź 300 zł wydaje się bliska, ale odnosi się tylko do ceny jednego ekspresu po obniżce, natomiast pytanie dotyczyło dwóch. Te błędy myślowe ukazują, jak ważne jest zrozumienie nie tylko samego procesu obliczeń, ale i kontekstu problemu. Zastosowanie matematyki w praktyce, w tym umiejętność obliczania rabatów, jest kluczowe w życiu codziennym oraz w sektorach takich jak marketing i sprzedaż, gdzie podejmowanie decyzji opartych na analizie cen jest codziennością.

Pytanie 34

W trakcie negocjacji cenowych uczestnicy byli dla siebie przeciwnikami i zdecydowanie trzymali się swoich kwestii. Jedna ze stron osiągnęła własne cele kosztem drugiej, stosując groźby i presję. Jaki styl negocjacji jest w tym przypadku reprezentowany?

A. Wykluczenie.

B. Kompromis.

C. Dominacja.

D. Adaptacja.

Odpowiedź 'Dominacja' jest prawidłowa, ponieważ w sytuacji, gdy jedna ze stron negocjacji realizuje swoje cele kosztem interesów drugiej strony, posługując się groźbami i naciskiem, widać wyraźnie, że dominuje nad drugą stroną. Styl dominacji w negocjacjach oznacza, że jedna ze stron stara się uzyskać przewagę, często kosztem relacji i zaufania. Przykładem zastosowania takiego stylu może być sytuacja, w której jedna firma przymusza drugą do obniżenia ceny pod groźbą zerwania umowy. W praktyce, dominacja może prowadzić do krótkotrwałych zysków, ale często skutkuje długofalowymi negatywnymi konsekwencjami, jak utrata zaufania i współpracy. W kontekście standardów negocjacyjnych, praktyki oparte na dominacji są często krytykowane, ponieważ nie sprzyjają budowaniu trwałych relacji. W efekcie, dążenie do dominacji w negocjacjach może osłabiać przyszłe możliwości współpracy oraz tworzyć atmosferę nieufności, co jest sprzeczne z zasadami etycznymi i dobrymi praktykami w negocjacjach.

Pytanie 35

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej dotyczącego zakresu dokumentacji, którą pracodawcy są zobowiązani prowadzić w sprawach związanych z zatrudnieniem oraz zasad prowadzenia akt osobowych pracownika, w sekcji A akt osobowych pracownika umieszcza się m.in.

A. zaświadczenie o odbyciu wymaganego kursu w zakresie bhp

B. formularz osobowy składany podczas aplikowania o pracę

C. kopię wystawionego pracownikowi świadectwa zatrudnienia

D. umowę o pracę podpisaną z pracownikiem

Wprowadzenie do akt osobowych pracownika niektórych dokumentów, takich jak kopia świadectwa pracy, zaświadczenie o ukończeniu szkolenia w zakresie bhp czy umowa o pracę, jest nieprawidłowe w kontekście zawartości części A akt osobowych. Świadectwo pracy, będące dokumentem kończącym zatrudnienie, jest przechowywane w osobnej sekcji dokumentacji kadrowej, która dotyczy zakończonych stosunków pracy. Z kolei zaświadczenie o ukończeniu szkolenia bhp odnosi się do bieżącego zatrudnienia i jest istotne, jednak również nie należy do podstawowych dokumentów, które powinny znajdować się w części A. Umowa o pracę to kluczowy dokument, ale jest umieszczana w części B akt osobowych, która skupia się na regulacjach dotyczących aktualnego zatrudnienia. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do błędnych odpowiedzi, to pomylenie kontekstu przechowywania dokumentów oraz zrozumienie, że wszystkie dokumenty związane z pracownikiem powinny być umieszczane w jednym miejscu. Właściwe zrozumienie struktury akt osobowych pozwala uniknąć nieporozumień i zapewnia zgodność z przepisami prawa pracy.

Pytanie 36

Utrzymujący się w ekonomii spadek średniego poziomu cen to

A. deflacja

B. inflacja

C. recesja

D. stagnacja

Recesja to zjawisko, które odnosi się do okresowego spadku aktywności gospodarczej, zazwyczaj rozumianego jako spadek PKB przez dwa lub więcej kolejnych kwartałów. W rzeczywistości recesja może występować równolegle z deflacją, ale nie jest to to samo. Recesja skupia się na spowolnieniu wzrostu gospodarczego i negatywnych skutkach dla rynku pracy, podczas gdy deflacja koncentruje się na spadku cen. Z kolei inflacja to proces odwrotny, charakteryzujący się wzrostem przeciętnego poziomu cen, co często prowadzi do obniżenia siły nabywczej pieniądza. Inflacja może być wynikiem zwiększonego popytu lub wzrostu kosztów produkcji. Stagnacja odnosi się natomiast do długotrwałego braku wzrostu gospodarczego, co może być skutkiem zarówno niskiego popytu, jak i wysokich kosztów produkcji. Typowe błędy myślowe związane z nieprawidłowym rozumieniem tych pojęć często wynikają z mylenia ich definicji oraz kontekstów, w jakich występują. Zrozumienie różnicy między tymi zjawiskami jest kluczowe dla analizy sytuacji gospodarczej oraz podejmowania decyzji politycznych i inwestycyjnych.

Pytanie 37

Typ rynku, w którym działa wiele firm mających dużą swobodę w zakresie podejmowania decyzji gospodarczych, ceny ustalane są na podstawie równowagi pomiędzy popytem a podażą, a w sytuacji równowagi rynkowej cena jest równa kosztowi krańcowemu, określany jest jako

A. monopol.

B. oligopolem.

C. konkurencją doskonałą.

D. konkurencją monopolistyczną.

Konkurencja doskonała jest modelem rynku, na którym istnieje wiele przedsiębiorstw, a ich decyzje gospodarcze są wolne i niezależne. Ceny ustalane są w wyniku interakcji popytu i podaży, co prowadzi do sytuacji, w której cena równa się kosztowi krańcowemu. Oznacza to, że w długim okresie zyski ekonomiczne przedsiębiorstw dążą do zera, ponieważ nowi konkurenci mogą łatwo wchodzić na rynek, gdy zauważą zyski. Przykłady rynków, które w pewnym stopniu zbliżają się do konkurencji doskonałej, to rynek rolny, gdzie istnieje wiele producentów sprzedających jednorodne produkty, takie jak pszenica czy kukurydza. Dobrymi praktykami w tego typu rynkach jest zapewnienie przejrzystości informacji i dostępności produktów, co sprzyja konkurencji i innowacji. Konkurencja doskonała jest teoretycznym punktem odniesienia, który pomaga ekonomistom analizować zachowania rynkowe i efektywność alokacji zasobów.

Pytanie 38

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli wskaż wysokość całkowitych przychodów i całkowitych kosztów, przy których przedsiębiorstwo osiąga próg rentowności.

Ilość wytworzonych produktów ( w tys. sztuk)	10	20	30	40	50	60
Przychody całkowite ( w tys. zł)	140	160	190	250	280	300
Koszty całkowite ( w tys. zł)	250	220	190	170	150	130

A. Przychody całkowite na poziomie 250 000 zł, koszty całkowite na poziomie 170 000 zł.

B. Przychody całkowite na poziomie 140 000 zł, koszty całkowite na poziomie 250 000 zł.

C. Przychody całkowite na poziomie 160 000 zł, koszty całkowite na poziomie 220 000 zł.

D. Przychody całkowite na poziomie 190 000 zł, koszty całkowite na poziomie 190 000 zł.

W tej odpowiedzi widać kilka niezrozumiałych rzeczy związanych z progiem rentowności. Kiedy przychody wynoszą 140 000 zł, a koszty 250 000 zł, to masz jasny sygnał, że firma wcale nie zarabia, a to jest zupełnie odwrotne do sytuacji, w której osiąga próg rentowności. W tym przypadku przychody są dużo mniejsze od kosztów i prowadzi to do błędnych wniosków. Z innymi odpowiedziami też jest problem, bo przychody 160 000 zł w zestawieniu z kosztami 220 000 zł też pokazują stratę. Ważne jest, żeby zrozumieć, że próg rentowności to nie tylko cyferki, ale też ważne narzędzie w zarządzaniu finansami i ryzykiem. Żeby dobrze ustalić ten próg, trzeba analizować zarówno stałe, jak i zmienne koszty oraz to, jak wpływają na przychody. Menedżerowie powinni wykorzystywać różne narzędzia analityczne, żeby dokładnie określić ten punkt, bo to jest podstawa każdej strategii finansowej. Jak się tego nie zrozumie, łatwo można popełnić błędy w decyzjach, co może zaszkodzić finansom firmy.

Pytanie 39

Agencja reklamowa złożyła zamówienie na 300 kubków porcelanowych w cenie brutto 15,00 zł za sztukę. Jaką łączną kwotę brutto będzie miała faktura, jeżeli agencja uzyskała rabat w wysokości 10% na całe zamówienie?

A. 4 500,00 zł

B. 4 950,00 zł

C. 4 200,00 zł

D. 4 050,00 zł

Aby obliczyć kwotę brutto, na którą zostanie wystawiona faktura, należy najpierw określić całkowity koszt zamówienia bez rabatu. Mnożymy cenę jednostkową kubka (15,00 zł) przez liczbę zamówionych sztuk (300). Otrzymujemy więc wartość 4 500,00 zł. Następnie stosujemy rabat w wysokości 10% na całość zamówienia. Rabat obliczamy, mnożąc 4 500,00 zł przez 10%, co daje 450,00 zł. Odejmując tę kwotę od pierwotnej wartości zamówienia, otrzymujemy 4 050,00 zł. Ta metoda obliczania kwoty po rabacie jest powszechnie stosowana w praktyce biznesowej, szczególnie w kontekście zakupów hurtowych. Umożliwia to nie tylko ścisłe zarządzanie kosztami, ale również lepsze planowanie budżetu w agencjach reklamowych oraz innych firmach. Dobrą praktyką jest również dokumentowanie wszystkich transakcji i rabatów, aby zapewnić przejrzystość i efektywność procesów zakupowych.

Pytanie 40

Do zadań zarządu przedsiębiorstwa z ograniczoną odpowiedzialnością należy

A. zarządzanie sprawami spółki oraz jej reprezentowanie na zewnątrz

B. udzielanie absolutorium członkom organów spółki

C. sprawowanie ciągłego nadzoru nad działalnością spółki

D. analiza sprawozdań finansowych spółki

Wskazanie na udzielanie absolutorium członkom organów spółki jako kompetencję zarządu jest błędne, ponieważ to zadanie należy do zgromadzenia wspólników, które ocenia działalność zarządu. Udzielanie absolutorium jest kluczowym elementem nadzoru nad zarządem, ale nie mieści się w ramach jego kompetencji. Również sprawowanie stałego nadzoru nad działalnością spółki nie jest rolą zarządu, lecz organu nadzorczego, takiego jak rada nadzorcza, która kontroluje i ocenia działania zarządu oraz zapewnia, że spółka działa w interesie wspólników. Badanie sprawozdań finansowych spółki to zadanie, które wykonuje biegły rewident lub rada nadzorcza, a nie zarząd. Zarząd może jednak przygotowywać te sprawozdania, ale ich weryfikacja leży w gestii niezależnych organów. Typowym błędem myślowym w odpowiedziach na takie pytania jest mylenie ról poszczególnych organów spółki oraz nieznajomość ich kompetencji, co może prowadzić do nieporozumień oraz nieefektywnego zarządzania. Zrozumienie struktury i funkcji organów spółki jest kluczowe dla skutecznego zarządzania oraz podejmowania właściwych decyzji w kontekście obowiązków prawnych i organizacyjnych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej