Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik optyk
Kwalifikacja: MEP.02 - Montaż i naprawa elementów i układów optycznych
Data rozpoczęcia: 26 lutego 2025 15:40
Data zakończenia: 26 lutego 2025 15:50

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Do cięcia bloków szklanych należy zastosować

Piła diamentowa jest najskuteczniejszym narzędziem do cięcia bloków szklanych, ponieważ jej konstrukcja i zastosowanie diamentowych ostrzy zapewniają niezwykle precyzyjne i gładkie cięcia. Diamenty są jednym z najtwardszych materiałów znanych ludzkości, co czyni je idealnymi do obróbki twardych i kruchych materiałów, takich jak szkło. Użycie piły diamentowej minimalizuje ryzyko pęknięć i odprysków, co jest kluczowe w przypadku delikatnych bloków szklanych. Przykładem zastosowania piły diamentowej może być produkcja elementów architektonicznych z szkła, gdzie wymagana jest wysoka jakość wykończenia oraz precyzja. W branży budowlanej oraz stolarskiej normy dotyczące cięcia szkła często wskazują na konieczność stosowania diamentowych narzędzi tnących, co przekłada się na lepszą kontrolę nad procesem oraz mniejsze straty materiałowe podczas obróbki. Zastosowanie piły diamentowej jest również zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają użycie odpowiednich narzędzi do specyficznych materiałów, co zwiększa efektywność i bezpieczeństwo pracy.

Pytanie 2

Którym z podanych symboli literowych określa się długość fali świetlnej dla światła żółtego?

Odpowiedź λd jest prawidłowa, ponieważ symbol ten odnosi się do długości fali świetlnej dla światła żółtego w kontekście spektroskopii i optyki. Długość fali światła żółtego wynosi około 580-590 nm, co oznacza, że jest to zakres światła widzialnego, którego długość fali można określić za pomocą symbolu λ. W praktyce, znajomość długości fali jest kluczowa w różnych zastosowaniach, takich jak telekomunikacja optyczna, gdzie różne długości fal są używane do przesyłania informacji. W branży fotoniki, długość fali światła jest również istotna przy projektowaniu urządzeń optycznych, takich jak lasery i diody LED. Dodatkowo, długość fali wpływa na zjawiska takie jak dyfrakcja i interferencja, co ma zastosowanie w technologii obrazowania i mikroskopii. Warto podkreślić, że poprawne zrozumienie długości fal świetlnych jest fundamentem dla dalszych badań w dziedzinach takich jak fizyka, chemia i inżynieria materiałowa.

Pytanie 3

Do wstępnego szlifowania szkła należy zastosować ścierniwo o wielkości ziarna

Wstępne szlifowanie szkła jest kluczowym procesem, który ma na celu usunięcie dużych niedoskonałości i przygotowanie materiału do dalszej obróbki. Zastosowanie ścierniwa o wielkości ziarna 180,0÷150,0 μm jest standardem w tej fazie, ponieważ zapewnia efektywne usuwanie materiału przy jednoczesnym minimalizowaniu ryzyka powstawania nowych uszkodzeń na powierzchni. Przykłady zastosowania obejmują procesy takie jak szlifowanie krawędzi szyby lub przygotowywanie powierzchni do laminowania, gdzie ważne jest, aby materiał był równy i gładki. Odpowiednie dobranie wielkości ziarna ma kluczowe znaczenie dla jakości końcowego produktu, a także dla wydajności operacyjnej. W branży szklarskiej przyjęto, że szlifowanie z użyciem ziaren o takiej wielkości umożliwia uzyskanie optymalnych rezultatów, zgodnych z normami jakości ISO 9001, co potwierdza efektywność tego rozwiązania w praktyce.

Pytanie 4

Długość lunety Keplera wynosi 120 mm. Jeśli obiektyw posiada ogniskową równą 75 mm to ogniskowa okularu wynosi

Odpowiedź 45 mm jest poprawna, ponieważ ogniskowa okularu w lunecie Keplera może być obliczona z wykorzystaniem wzoru: f = F - f_o, gdzie f to ogniskowa okularu, F to długość lunety, a f_o to ogniskowa obiektywu. W tym przypadku długość lunety wynosi 120 mm, a ogniskowa obiektywu to 75 mm. Podstawiając te wartości do wzoru, otrzymujemy: f = 120 mm - 75 mm = 45 mm. Ogniskowa okularu jest kluczowym parametrem, który wpływa na powiększenie lunety. W praktyce, odpowiednia dobór ogniskowej okularu pozwala na uzyskanie wyraźniejszego i bardziej szczegółowego obrazu obserwowanego obiektu. Dobrą praktyką jest również dostosowywanie ogniskowej okularu do charakterystyki obiektywu, co pozwala na uzyskanie optymalnego powiększenia w zależności od zastosowania, na przykład do obserwacji astronomicznych czy przyrodniczych.

Pytanie 5

Który warunek przedstawiony wzorem pozwala na dobór współpracujących w mikroskopie obiektywów i okularów?

Odpowiedź D "500 x A ≤ Gmikr≤ 1000 x A" jest poprawna, ponieważ odnosi się do kluczowego aspektu doboru obiektywów i okularów w mikroskopii. Wzór ten wskazuje na zakres całkowitego powiększenia mikroskopu (Gmikr), które powinno być proporcjonalne do powiększenia obiektywu (A). Wartości graniczne 500 i 1000 razy powiększenia obiektywu zapewniają optymalne warunki dla jakości obrazu. Stosując ten wzór, można uniknąć problemów z rozmyciem obrazu i zniekształceniem, które mogą wystąpić przy niewłaściwym doborze komponentów. Przykładowo, przy obiektywie o powiększeniu 10x, całkowite powiększenie mikroskopu powinno wynosić pomiędzy 500x a 1000x, co przekłada się na stosowanie okularów o odpowiednim powiększeniu. Taka praktyka jest zgodna z powszechnie przyjętymi standardami w mikroskopii, które podkreślają znaczenie odpowiedniego doboru sprzętu dla uzyskania wyraźnych i szczegółowych obrazów.

Pytanie 6

Którą tolerancję określa zamieszczone oznaczenie?

Odpowiedź "Okrągłości" jest prawidłowa, ponieważ oznaczenie przedstawione na zdjęciu odnosi się bezpośrednio do tolerancji kształtu, a w szczególności do okrągłości. Tolerancja okrągłości określa, jak bardzo rzeczywisty kształt elementu może odbiegać od idealnego koła. W praktyce, tolerancja ta jest kluczowa w procesach produkcyjnych, gdzie precyzyjne dopasowanie elementów jest niezbędne do zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania. Na przykład, w produkcji łożysk czy tulei, tolerancja okrągłości ma istotne znaczenie dla ich pracy. W standardach ISO 1101 i GD&T (Geometric Dimensioning and Tolerancing) definiuje się metody pomiaru oraz wartości tolerancji, co pozwala na optymalizację procesów projektowania i produkcji. Dzięki nim inżynierowie mogą precyzyjnie określić wymagania dotyczące kształtu, co z kolei wpływa na jakość końcowego produktu oraz jego żywotność.

Pytanie 7

Symbol ΔN występujący w dokumentacji technicznej wypolerowanej powierzchni szkła oznacza

Odpowiedź "błąd owalizacji" jest prawidłowa, ponieważ symbol ΔN odnosi się do odchyleń kształtu płaskiej powierzchni szkła, które mogą wpływać na jego właściwości optyczne i mechaniczne. Błąd owalizacji oznacza, że kształt powierzchni nie jest idealnie okrągły lub płaski, co może prowadzić do zniekształceń obrazu, odbić światła i innych problemów w zastosowaniach wymagających precyzyjnych parametrów optycznych, takich jak optyka precyzyjna czy przemysł motoryzacyjny. W standardach takich jak ISO 1101, które definiują zasady tolerancji geometricalnej, pojęcie owalizacji jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej jakości produkcji. Praktyczne przykłady zastosowania tego pojęcia można znaleźć w produkcji soczewek do okularów, gdzie precyzyjne kształty są niezbędne dla komfortu i jakości widzenia. Wykrywanie i analiza błędów owalizacji często odbywa się za pomocą technik takich jak pomiary współrzędnościowe lub skanowanie laserowe, co pozwala na zapewnienie wysokiej jakości produktów końcowych.

Pytanie 8

Do sprawdzania powiększenia lunet służy

Dynametr Czapskiego jest specjalistycznym narzędziem wykorzystywanym do precyzyjnego pomiaru powiększenia lunet. Jego działanie opiera się na zasadzie analizy obrazów oraz stosunku kątów widzenia, co pozwala na dokładne określenie wartości powiększenia zastosowanej optyki. W praktyce, dynametr ten jest często używany w branży optycznej, szczególnie w produkcji i kalibracji celowników optycznych, gdzie precyzja jest kluczowa. Używanie dynametru Czapskiego zapewnia nie tylko dokładność, ale również powtarzalność pomiarów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie optyki i inżynierii. Dodatkowo, pomiar powiększenia jest istotny w kontekście oceny jakości produktów optycznych oraz ich odpowiedniości do określonych zastosowań, na przykład w myślistwie czy strzelectwie sportowym, gdzie precyzyjne obliczenia mogą mieć kluczowe znaczenie dla skuteczności użytych narzędzi.

Pytanie 9

Promienia krzywizny soczewki nie zmierzy się

Sferometr to urządzenie, które, mimo że jest używane do pomiarów krzywizny, nie jest najbardziej odpowiednie do pomiaru promienia krzywizny soczewek. Sferometry działają na zasadzie pomiaru odległości od środka sfery do płaszczyzny, co może prowadzić do błędów w przypadku soczewek o bardziej skomplikowanej geometrii. Z kolei mikroskop autokolimacyjny, który jest wykorzystywany do precyzyjnego pomiaru odchyleń w układach optycznych, nie jest dedykowany do pomiarów promienia krzywizny soczewek. Jego zastosowanie w tym kontekście do pomiaru krzywizny może być mylące, gdyż nie daje bezpośrednich informacji o promieniu soczewki, koncentrując się raczej na analizie aberracji. Natomiast szklany sprawdzian interferencyjny, chociaż może być użyty do badania jakości powierzchni soczewek, nie jest przeznaczony do bezpośredniego pomiaru promienia krzywizny. Istnieje ryzyko, że użytkownicy mogą mylnie sądzić, że każda metoda pomiaru krzywizny będzie skuteczna, co jest nieprawdziwe. W praktyce, kluczowe jest zrozumienie, które narzędzie jest optymalne dla danego rodzaju pomiaru, aby uniknąć błędów w diagnozowaniu i dopasowywaniu korekcji optycznych.

Pytanie 10

W mikroskopowych stolikach krzyżowych przesuw preparatu umożliwiają przekładnie

Odpowiedź zębate jest poprawna, ponieważ w mikroskopowych stolikach krzyżowych przekładnie zębate są kluczowe dla precyzyjnego przesuwania preparatu. Przekładnie zębate działają na zasadzie zazębiania się kół zębatych, co pozwala na dokładne kontrolowanie ruchu w dwóch osiach. Dzięki temu operator mikroskopu może precyzyjnie dostosować położenie preparatu, co jest niezwykle istotne w badaniach mikroskopowych, gdzie nawet najmniejsze przesunięcia mogą wpływać na wyniki obserwacji. Przykładem zastosowania przekładni zębatych jest mikroskop świetlny, gdzie umożliwiają one płynne i stabilne przesuwanie stolika, co jest niezbędne do analizy struktury komórkowej czy tkanek. Zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie konstrukcji sprzętu mikroskopowego, przekładnie zębate zapewniają wysoką trwałość i precyzję, co czyni je preferowanym rozwiązaniem w laboratoriach badawczych oraz edukacyjnych.

Pytanie 11

Przedstawioną na rysunku soczewkę można zastosować do budowy

Rzutniki pisma wykorzystują soczewki skupiające do projekcji obrazów tekstowych na większe powierzchnie, co jest zgodne z działaniem soczewki przedstawionej na rysunku. Soczewka skupiająca koncentruje światło w jednym punkcie, co jest kluczowe dla właściwego działania rzutnika, który ma za zadanie przekazywać wyraźny obraz na ekran lub inną powierzchnię. W praktyce, takie urządzenia są szeroko stosowane w edukacji oraz prezentacjach, umożliwiając projekcję treści z dokumentów na dużą skalę. Soczewki te są zaprojektowane zgodnie z zasadami optyki, które określają, jak światło powinno być kierowane i kontrolowane, co jest szczególnie istotne w kontekście jakości obrazu. Dodatkowo, w branży rzutników pisma stosuje się różne typy soczewek skupiających, aby uzyskać różne efekty projekcyjne, co pozwala na dostosowanie urządzenia do specyficznych potrzeb użytkowników.

Pytanie 12

W okularze mikroskopowym tulejka oznaczona na ilustracji strzałką, spełnia rolę pierścienia

Tulejka w okularze mikroskopowym, oznaczona na ilustracji strzałką, pełni kluczową rolę jako pierścień dystansowy. Jej zadaniem jest zapewnienie odpowiedniej odległości między soczewkami okularu, co jest niezbędne do uzyskania wyraźnego obrazu. W przypadku mikroskopów, precyzyjne ustawienie dystansu między soczewkami jest kluczowe dla jakości obserwacji, ponieważ wpływa na powiększenie oraz głębię ostrości. Zbyt mała odległość może prowadzić do zniekształcenia obrazu, natomiast zbyt duża może skutkować utratą ostrości. Przykładowo, w mikroskopach biologicznych, gdzie obserwuje się preparaty komórkowe, dbałość o te parametry jest szczególnie istotna. Warto także zauważyć, że dobrze zaprojektowany okular mikroskopowy zgodny z normami optycznymi gwarantuje stabilność i redukcję aberracji optycznych, co w bezpośredni sposób wpływa na jakość pracy w laboratoriach badawczych oraz edukacyjnych.

Pytanie 13

Symbol graficzny będący oznaczeniem fotodiody przedstawiono na rysunku oznaczonym numerem

Symbol graficzny fotodiody, który znajduje się na rysunku oznaczonym numerem 1, jest zgodny z normami IEEE i IEC, które definiują oznaczenia elementów elektronicznych. Fotodiody to półprzewodnikowe urządzenia, które przekształcają światło na prąd elektryczny. W przypadku fotodiody, charakterystyczne są dwie strzałki skierowane w kierunku diody, co sugeruje, że urządzenie to reaguje na promieniowanie elektromagnetyczne, a jego działanie jest podstawą wielu aplikacji w technologii optoelektroniki. Fotodiody są powszechnie wykorzystywane w systemach komunikacji optycznej oraz w detekcji światła w różnych urządzeniach pomiarowych. Przykładem zastosowania fotodiod jest w systemach automatycznego oświetlenia, gdzie ich zdolność do wykrywania intensywności światła umożliwia automatyczne włączanie i wyłączanie źródeł światła, co prowadzi do oszczędności energii i dbałości o środowisko. Zrozumienie symboliki diagramów elektrycznych jest kluczowe dla inżynierów i techników w branży, ponieważ precyzyjne oznaczenia wpływają na poprawność schematów oraz ich późniejsze implementacje.

Pytanie 14

Na rysunku przedstawiono przekrój łożyska tocznego

Podczas rozważania innych typów łożysk, które mogłyby pasować do opisu na rysunku, warto zauważyć, że łożyska baryłkowe, igiełkowe oraz kulkowe mają różne kształty i właściwości wpływające na ich funkcjonalność. Łożyska baryłkowe wykorzystują elementy toczne w kształcie baryłek, które pozwalają na przenoszenie obciążeń w dwóch kierunkach, ale niestety nie są w stanie dorównać wałeczkowym pod względem nośności w zastosowaniach z dużymi obciążeniami. Z kolei łożyska igiełkowe wykorzystują bardzo cienkie, wydłużone rolki, jednak ich konstrukcja sprawia, że są one bardziej odpowiednie do obciążeń promieniowych niż osiowych, co jest istotnym ograniczeniem w niektórych aplikacjach. Co więcej, łożyska kulkowe, chociaż popularne, mają ograniczoną zdolność przenoszenia obciążeń osiowych, co czyni je mniej efektywnymi w porównaniu do łożysk wałeczkowych w warunkach wysokiego obciążenia. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla inżynierów, którzy projektują systemy mechaniczne, aby mogli dobierać odpowiednie łożyska do specyficznych wymagań zastosowania. Niezrozumienie tej różnicy może prowadzić do błędnych wyborów, co w konsekwencji może skutkować szybszym zużyciem elementów, a nawet awariami systemów mechanicznych.

Pytanie 15

Na rysunku przedstawiono połączenie gwintowe

Połączenie gwintowe, które zostało przedstawione na rysunku, jest klasycznym przykładem połączenia jednostronnego. W tym przypadku śruba wkręcona w element mocujący posiada łeb z jednej strony, co oznacza, że dostęp do jej mocowania możliwy jest tylko z tej strony. Takie rozwiązanie jest powszechnie stosowane w inżynierii mechanicznej oraz budowlanej, gdzie istotne jest wykorzystanie miejsca oraz uproszczenie konstrukcji. Połączenia jednostronne są często preferowane w miejscach, gdzie dostęp z drugiej strony jest ograniczony lub niemożliwy. Przykładem mogą być złącza w obudowach maszyn, które są zamknięte lub w trudno dostępnych przestrzeniach. Z punktu widzenia standardów, połączenia jednostronne powinny być projektowane z uwzględnieniem odpowiednich norm dotyczących wytrzymałości i materiałów, aby zapewnić trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji. W praktyce, dobór odpowiednich śrub oraz ich prawidłowe wkręcenie mają kluczowe znaczenie dla stabilności całego połączenia.

Pytanie 16

Który frez należy zastosować do obróbki szklanych powierzchni sferycznych?

Odpowiedź D jest poprawna, ponieważ frez do gwintów z tej kategorii narzędzi został zaprojektowany z myślą o precyzyjnej obróbce materiałów takich jak szkło. Frezy te charakteryzują się specjalnym kształtem ostrzy, co pozwala na uzyskanie gładkich i równych powierzchni, co jest kluczowe w obróbce szklanych powierzchni sferycznych, gdzie dokładność jest niezbędna. W praktyce frezy do gwintów stosuje się w aplikacjach wymagających minimalnego zarysowania materiału, co jest istotne dla zachowania estetyki i funkcjonalności wyrobu. Ponadto, w przypadku obróbki szkła, zastosowanie odpowiednich narzędzi oraz technik, takich jak chłodzenie, ma kluczowe znaczenie, aby uniknąć pęknięć. Zgodnie z najlepszymi praktykami, dobór odpowiedniego narzędzia do danego materiału powinien być zawsze poprzedzony analizą jego właściwości fizycznych oraz wymagań technologicznych, co jest zgodne ze standardami branżowymi w obróbce materiałów delikatnych.

Pytanie 17

W klinie achromatycznym składowe należy wykonać z pary szkieł optycznych typu

Odpowiedź "kron-flint" jest poprawna, ponieważ składa się z dwóch różnych rodzajów szkła optycznego, co jest kluczowe w tworzeniu układów achromatycznych. Szkła typu kron (szkło o niskim współczynniku załamania) oraz flint (szkło o wysokim współczynniku załamania) współdziałają w sposób, który minimalizuje aberrację chromatyczną, co jest jednym z głównych celów w projektowaniu soczewek. W praktyce, soczewki wykonane z takich kombinacji są szeroko stosowane w obiektywach fotograficznych, teleskopach oraz w różnych instrumentach optycznych, gdzie jakość obrazu jest kluczowa. Połączenie szkła kron i flint pozwala na uzyskanie optymalnej transmisji światła oraz lepszego odwzorowania kolorów. Dodatkowo, standardy optyki precyzyjnej podkreślają znaczenie dualizmu materiałów w konstrukcji układów optycznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży optycznej.

Pytanie 18

Do dokładnych pomiarów długości metodą porównawczą należy zastosować

Wybór teodolitu, niwelatora lub dalmierza jako narzędzi do pomiarów długości metodą porównawczą jest błędny z kilku powodów. Teodolit jest urządzeniem służącym do pomiaru kątów poziomych i pionowych, a nie do bezpośrednich pomiarów długości. Chociaż teodolit może być używany w geodezji, jest to narzędzie bardziej odpowiednie do tworzenia map i określania położenia punktów na podstawie kątów, a nie długości. Z kolei niwelator jest używany głównie do pomiarów różnic wysokości, co czyni go nieodpowiednim narzędziem do pomiarów długości. Jego zastosowanie jest kluczowe w budowie i inżynierii, ale nie w kontekście bezpośrednich pomiarów długości. Dalmierz, choć jest narzędziem do pomiaru odległości, działa na zasadzie pomiaru optycznego lub laserowego, co może być mniej precyzyjne w kontekście porównawczym, zwłaszcza w dłuższych zakresach, gdzie czynniki takie jak warunki atmosferyczne mogą wprowadzać istotne błędy. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych instrumentów i zakładanie, że każde z nich może zastąpić optometr w kontekście pomiarów długości. W rzeczywistości każdy z tych instrumentów ma swoją specyfikę i zastosowanie, które nie jest zamienne, co podkreśla znaczenie wyboru odpowiednich narzędzi w geodezyjnych pracach pomiarowych.

Pytanie 19

Przedstawiony symbol graficzny jest oznaczeniem powłoki

Odpowiedź "zwierciadlanej z zewnętrznym odbiciem" jest właściwa, ponieważ symbol graficzny, który został przedstawiony, rzeczywiście reprezentuje powłokę tego typu. W przypadku powłok zwierciadlanych z zewnętrznym odbiciem, światło odbija się od zewnętrznej warstwy, co jest zgodne z przedstawioną grafiką. Tego rodzaju powłoki są powszechnie stosowane w optyce, na przykład w produkcji soczewek okularowych czy luster, gdzie kluczowe jest odbicie światła. W kontekście standardów branżowych, takie powłoki są często klasyfikowane według specyfikacji technicznych, co pozwala na ich precyzyjne dopasowanie do wymagań aplikacji. Warto również zauważyć, że powłoki tego rodzaju charakteryzują się wysoką jakością odbicia, co jest istotne w aplikacjach wymagających dużej precyzji optycznej. Dobrą praktyką jest również regularne testowanie i weryfikacja właściwości takich powłok w celu zapewnienia ich długotrwałej efektywności.

Pytanie 20

W montażu końcowym mikroskopu biologicznego nie występuje czynność

Ustawianie stolika mikroskopu jest fundamentalnym krokiem, który zapewnia stabilność i precyzyjne umiejscowienie próbki w polu widzenia obiektywu. To kluczowy element montażu końcowego, ponieważ niewłaściwe ustawienie stolika może prowadzić do trudności w obserwacji, a w rezultacie do błędnych wyników. Ponadto, montaż nasadki okularowej jest również istotny, ponieważ wpływa na komfort użytkowania oraz poprawność oglądania próbki przez operatora. Kiedy nasadka nie jest prawidłowo zamontowana, może to skutkować zniekształceniem obrazu. Ustawianie oświetlenia Kohlera jest kolejnym krytycznym krokiem, który ma na celu optymalizację źródła światła, co jest kluczowe dla uzyskania najlepszej kontrastu i jakości obrazu. Oświetlenie Kohlera pozwala na równomierne oświetlenie próbki, co jest szczególnie ważne w mikroskopii świetlnej. Ignorowanie tych czynności może prowadzić do frustracji oraz obniżonej jakości obserwacji, co w efekcie wpływa na wyniki badań. Dlatego kluczowe jest, aby osoby pracujące z mikroskopami były świadome, jak istotne są te etapy w procesie montażu oraz ich wpływ na późniejsze analizy. W praktyce, każdy z tych elementów ma swoje miejsce i rolę, a ich pomijanie lub niewłaściwe wykonanie może prowadzić do znacznych błędów w badaniach mikroskopowych.

Pytanie 21

Przedstawionym na rysunku symbolem graficznym, zamieszczanym na schematach elektrycznych, oznacza się

Przedstawiony symbol graficzny odpowiada tranzystorowi, co jest kluczowym elementem w układach elektronicznych. Tranzystory pełnią fundamentalne funkcje w obwodach, takie jak wzmocnienie sygnałowe oraz przełączanie. W szczególności tranzystory bipolarne, do których odnosi się ten symbol, są szeroko stosowane w zastosowaniach analogowych i cyfrowych. Ich zrozumienie jest kluczowe dla projektantów układów, inżynierów i techników. W praktyce tranzystory wykorzystuje się w takich urządzeniach jak wzmacniacze audio, układy logiczne w komputerach, a także w zasilaczach. Zgodnie z obowiązującymi standardami, w projektowaniu schematów elektrycznych istotne jest wyraźne oznaczanie symboli, aby zapewnić jednoznaczność i zrozumiałość dokumentacji. Zrozumienie symbolu tranzystora pozwala projektantom na efektywne budowanie i analizowanie układów oraz unikanie błędów w realizacji projektów.

Pytanie 22

Którą własność szkła optycznego można zmierzyć za pomocą układu optycznego przedstawionego na rysunku?

Prawidłowa odpowiedź to pęcherzykowatość, ponieważ układ optyczny przedstawiony na rysunku jest zaprojektowany do badania defektów w szkle optycznym, w tym obecności pęcherzyków powietrza. Pęcherzyki te mogą negatywnie wpływać na optyczne właściwości szkła, takie jak przejrzystość i jakość obrazu. W praktyce, podczas produkcji i testowania szkła optycznego, kluczowe jest identyfikowanie oraz klasyfikowanie takich defektów. Zastosowanie układu optycznego pozwala na wizualizację pęcherzyków poprzez analizę rozproszonego światła, co może być użyte w kontroli jakości. W branży optycznej standardy, takie jak ISO 9348, określają metody badania pęcherzykowatości, co podkreśla znaczenie dokładności w tych pomiarach. Tego rodzaju analiza jest nie tylko istotna w produkcji soczewek, ale również w szerszym kontekście, takim jak optyka przemysłowa, gdzie jakość materiałów wpływa na funkcjonalność urządzeń optycznych.

Pytanie 23

W którym przyrządzie optycznym znajduje zastosowanie przedstawiony na rysunku rewolwer?

Odpowiedź "Mikroskopie biologicznym" jest prawidłowa, ponieważ rewolwer, który widoczny jest na przedstawionym rysunku, jest mechanizmem typowym dla mikroskopów biologicznych. Umożliwia on szybką i efektywną zmianę obiektywów, co ma kluczowe znaczenie w pracy mikroskopowej, gdzie różne powiększenia są niezbędne do obserwacji różnych aspektów próbek biologicznych. Dzięki zastosowaniu rewolweru, badacz może w prosty sposób dostosować powiększenie do charakterystyki badanej próbki, co zwiększa efektywność i komfort pracy. Standardy w mikroskopii biologicznej podkreślają znaczenie szybkiej wymiany obiektywów dla uzyskania różnych danych z tej samej próbki, co ma wpływ na jakość obserwacji. Mikroskopy biologiczne z rewolwerem są szeroko stosowane w laboratoriach biologicznych, medycznych oraz w edukacji, co potwierdza ich fundamentalne znaczenie w naukach przyrodniczych. Zastosowanie odpowiednich mechanizmów montażowych obiektywów wpływa na dokładność pomiarów i jakość wyników badawczych.

Pytanie 24

Podczas skrobania kąt ustawienia skrobaka do powierzchni obrabianej powinien wynosić około

Ustawienie skrobaka pod kątem około 30° do powierzchni obrabianej jest kluczowe w procesie skrobania, ponieważ zapewnia optymalną kontrolę nad usuwanym materiałem oraz minimalizuje ryzyko uszkodzenia zarówno narzędzia, jak i obrabianego przedmiotu. Kąt ten umożliwia efektywne przekazywanie siły skrawania na materiał, co prowadzi do bardziej równomiernego i precyzyjnego skrobania. W praktyce, przy takim ustawieniu, skrobak skutecznie wnika w materiał, co powoduje, że zdzierana warstwa jest równomierna, a powstała powierzchnia jest gładka i gotowa do dalszej obróbki. Wiele standardów branżowych, takich jak ISO 9001, podkreśla znaczenie precyzyjnych parametrów obróbczych, w tym kątów ustawienia narzędzi skrawających, co znajduje odzwierciedlenie w efektywności procesów produkcyjnych. Utrzymanie właściwego kąta skrobaka jest również kluczowe z punktu widzenia ergonomii pracy, ponieważ pomaga zredukować zmęczenie operatora i poprawia komfort użytkowania narzędzi.

Pytanie 25

Które połączenie rozłączne przedstawiono na rysunku?

Odpowiedź, którą wybrałeś, jest właściwa, ponieważ połączenie bagnetowe charakteryzuje się szczególną konstrukcją, która pozwala na szybkie i pewne łączenie dwóch elementów. Na rysunku widać wypustki i rowki, które są kluczowymi cechami połączenia bagnetowego. Tego typu połączenia stosowane są w wielu dziedzinach, takich jak przemysł motoryzacyjny, gdzie niezwykle istotna jest łatwość demontażu i montażu. Połączenia bagnetowe są również powszechnie używane w sprzęcie optycznym czy w narzędziach, gdzie wymagane jest szybkie i pewne złączenie elementów. Zgodnie z normami ISO 286-1 dla tolerancji, połączenia bagnetowe powinny być wykonane z dużą precyzją, aby zapewnić ich funkcjonalność. Użycie takiego połączenia pozwala na redukcję czasu pracy oraz zwiększenie efektywności procesów montażowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi.

Pytanie 26

Który z wymienionych materiałów stosuje się do mocowania pryzmatów w oprawach?

Stal jest materiałem, który charakteryzuje się wysoką wytrzymałością, plastycznością oraz odpornością na działanie sił mechanicznych, co czyni ją idealnym wyborem do mocowania pryzmatów w oprawach. Dzięki swoim właściwościom, stal pozwala na uzyskanie stabilnych połączeń, które są niezbędne w precyzyjnych zastosowaniach optycznych. W praktyce, stalowe mocowania pryzmatów są powszechnie stosowane w lornetkach, teleskopach i innych instrumentach optycznych, gdzie kluczowe jest zachowanie precyzji ustawienia. W branży optycznej często korzysta się z różnych stopów stali, które mogą być dostosowane do specyficznych wymagań konstrukcyjnych, takich jak odporność na korozję czy zwiększona twardość. Zastosowanie stali w mocowaniach opartych na pryzmatach jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi, które zalecają stosowanie materiałów o wysokiej wytrzymałości i stabilności, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń oraz zapewnić długotrwałe użytkowanie sprzętu optycznego.

Pytanie 27

Do badania zdolności rozdzielczej lunet należy zastosować

Płytka Abbego jest narzędziem stosowanym w optyce do oceny rozdzielczości układów optycznych, ale nie jest to właściwy wybór w kontekście badania zdolności rozdzielczej lunet. Płytka ta ma zastosowanie przede wszystkim w laboratoryjnych badaniach systemów optycznych, gdzie ocenia się ich aberracje, a nie bezpośrednią zdolność do rozdzielania blisko położonych obiektów, co jest kluczowe w przypadku lunet. Test gwiaździsty również nie jest najbardziej odpowiednią metodą; co prawda pozwala na ocenę aberracji, ale nie jest on powszechnie używany do określania zdolności rozdzielczej lunet. Siatka dyfrakcyjna natomiast służy do tworzenia wzorów dyfrakcyjnych i analizy widm, co więcej, jej zastosowanie w badaniach nad zdolnością rozdzielczą lunet wymaga bardzo specyficznych warunków, które nie są typowe dla standardowych testów optycznych. W praktyce, wybór metody do oceny rozdzielczości powinien być oparty na specyfice instrumentu, jego przeznaczeniu oraz stosowanych standardach branżowych. Stąd, nieprawidłowe podejście do tematu badania zdolności rozdzielczej lunet może prowadzić do błędnych wniosków na temat jakości instrumentu oraz jego aplikacji w praktyce.

Pytanie 28

W obróbce szkła mineralnego jako cieczy chłodząco-smarującej używa się

Wybór nafty lub terpentyny jako cieczy chłodząco-smarującej w obróbce szkła mineralnego jest nieodpowiedni z kilku powodów. Po pierwsze, nafta i terpentyna są substancjami organicznymi, które mogą reagować z materiałem szkła, co prowadzi do jego uszkodzenia lub zmiany właściwości optycznych. Obie te substancje są również palne, co stwarza dodatkowe zagrożenie podczas obróbki, zwłaszcza w warunkach przemysłowych, gdzie istnieje ryzyko zapłonu. Ponadto, stosowanie nafty z dodatkami oleju, jak w przypadku proponowanych roztworów, może prowadzić do zatykania narzędzi skrawających i zwiększać ich zużycie. Zastosowanie wody jako cieczy chłodząco-smarującej jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa pracy oraz ochrony środowiska. Woda ma zdolność do efektywnego przenoszenia ciepła i usuwania pyłu, co jest kluczowe w procesie obróbki szkła. Stosowanie nieodpowiednich substancji może prowadzić do typowych błędów myślowych, takich jak przekonanie, że każda ciecz smarująca będzie działać równie dobrze, co woda. W rzeczywistości jednak właściwości fizykochemiczne różnych cieczy mają kluczowe znaczenie dla efektywności procesu obróbki oraz bezpieczeństwa. W przemyśle szklarskim, zgodność z dobrymi praktykami i standardami branżowymi, w tym stosowanie odpowiednich mediów, jest kluczowa dla osiągnięcia wysokiej jakości produktów oraz zabezpieczenia zdrowia pracowników.

Pytanie 29

Przedstawiony na rysunku element ma zastosowanie w naprawie

Wybór migawki centralnej, diafragmy kwadratowej czy migawki szczelinowej wskazuje na nieporozumienie w zakresie różnic między tymi urządzeniami a diafragmą irysową. Migawka centralna, na przykład, jest odpowiedzialna za kontrolowanie czasu naświetlania, a nie regulację ilości światła, co jest główną funkcją diafragmy irysowej. To urządzenie stosowane jest najczęściej w aparatach średnioformatowych i dużych, gdzie umożliwia równomierne naświetlenie całej klatki. Z kolei diafragma kwadratowa, będąca rodzajem zestawu filtrów, nie pełni roli regulacyjnej, lecz służy do modyfikacji jakości światła padającego na materiał filmowy. Migawka szczelinowa, stosowana w niektórych aparatach do filmowania, różni się budową oraz zasadą działania, gdyż jej funkcja polega na kontrolowaniu przesuwania szczeliny, co nie ma nic wspólnego z regulacją otworu, jak w przypadku diafragmy irysowej. Wybór błędnej odpowiedzi często wynika z mylnego postrzegania roli różnych mechanizmów w aparatach oraz ich funkcji, co może prowadzić do niedokładnych wniosków w praktyce fotograficznej. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jaka jest rola każdego z tych elementów w kontekście pracy z obrazem oraz umiejętność ich prawidłowego zastosowania w praktyce.

Pytanie 30

W jaki sposób zamocowano zespół soczewek ocznika w przedstawionym na rysunku okularze mikroskopowym?

Wybór metody zamocowania zespołu soczewek ocznika w okularze mikroskopowym jest kluczowy dla jego prawidłowego funkcjonowania. Zastosowanie pierścienia sprężystego, choć również może wydawać się odpowiednie, nie zapewnia wymaganego poziomu precyzji i stabilności. Pierścień sprężysty działa na zasadzie siły sprężystości, co może skutkować luźnym mocowaniem soczewek, a w efekcie prowadzić do ruchów, które zaburzają jakość obrazu. Użycie metody zawalcowywania, gdzie elementy są łączone przez zagięcie lub zaciśnięcie, nie jest również odpowiednie w kontekście okularów mikroskopowych, ponieważ nie daje możliwości precyzyjnej regulacji odległości między soczewkami, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnego ogniskowania. Płytki sprężyste, chociaż mogą być używane w innych aplikacjach, w przypadku mocowania soczewek nie spełniają norm dotyczących stabilności i odporności na wibracje, co jest niezwykle ważne w mikroskopii. Tego typu błędy w doborze metody mocowania wynikają często z mylnego przekonania, że każda metoda, która wydaje się stabilna, jest wystarczająca w kontekście precyzyjnych instrumentów optycznych. W rzeczywistości, wyłącznie pierścień gwintowy gwarantuje niezbędną jakość i niezawodność w operacjach optycznych.

Pytanie 31

Pomiaru grubości i szerokości tafli szkła z dokładnością ±0,1 mm należy dokonać za pomocą

Suwmiarka jest narzędziem pomiarowym, które pozwala na dokładny pomiar zarówno grubości, jak i szerokości tafli szkła z wymaganą precyzją ±0,1 mm. Dzięki swojej konstrukcji, suwmiarka łączy w sobie cechy przymiaru liniowego oraz mikrometru, co czyni ją wszechstronnym narzędziem w laboratoriach oraz zakładach produkcyjnych. Suwmiarki mają dwa rodzaje skal: główną i pomocniczą, co umożliwia dokładne odczytywanie wyników. Przykładowo, w przemyśle szklarskim, suwmiarka jest wykorzystywana do kontroli jakości produktów, aby upewnić się, że spełniają one normy określone w dokumentacji technicznej. Dodatkowo, standardy ISO 13385-1 dotyczące pomiarów liniowych zalecają użycie suwmiarek w procesach kontrolnych ze względu na ich wysoką dokładność i powtarzalność pomiarów. Warto zauważyć, że właściwe posługiwanie się suwmiarką wymaga praktyki oraz znajomości sposobu odczytu wyników, co jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych pomiarów.

Pytanie 32

Fasety w soczewkach po obróbce wstępnej należy wykonać za pomocą czasz do szlifowania wstępnego wykonanych

Wybór materiałów do produkcji czasz do szlifowania wstępnego jest kluczowy dla jakości obróbki soczewek. Odpowiedzi takie jak 'z brązu', 'z mosiądzu' oraz 'z aluminium' są niewłaściwe, ponieważ materiały te nie oferują odpowiednich właściwości mechanicznych wymaganych w procesie szlifowania. Brąz, choć ma swoje zastosowanie w różnych dziedzinach, nie zapewnia wystarczającej twardości ani odporności na ścieranie, co jest istotne podczas intensywnego procesu szlifowania. Mosiądz, z kolei, charakteryzuje się dobrą plastycznością, ale brakuje mu wymaganej twardości, co prowadziłoby do szybkiego zużycia narzędzi. Aluminium, pomimo swojej lekkości i odporności na korozję, nie jest materiałem dostatecznie twardym, aby sprostać wymaganiom obróbki soczewek. Często mylone są właściwości materiałów, co prowadzi do błędnych wyborów w praktyce przemysłowej. Wybór niewłaściwego materiału może skutkować nieefektywnym szlifowaniem, co w dalszej perspektywie prowadzi do obniżenia jakości produktów optycznych oraz zwiększenia kosztów związanych z naprawą lub wymianą narzędzi. W branży optycznej, zgodnie z normami ISO, kluczowe jest stosowanie materiałów o udowodnionej wydajności i trwałości, a żeliwo spełnia te kryteria najlepiej.

Pytanie 33

Rysunek przedstawia mocowanie soczewki w oprawie za pomocą

Poprawna odpowiedź to "zawijanie", ponieważ rysunek dokładnie ilustruje sposób, w jaki soczewka jest mocowana w oprawie. Zawijanie to technika, w której krawędzie oprawy są precyzyjnie formowane wokół soczewki, co zapewnia jej stabilność oraz minimalizuje ryzyko przesunięcia lub wypadnięcia. Takie mocowanie jest powszechnie stosowane w okularach, gdzie odpowiednie zabezpieczenie soczewek jest kluczowe dla ich funkcjonalności i bezpieczeństwa użytkownika. W praktyce, zawijanie jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które podkreślają konieczność precyzyjnego dopasowania elementów mocujących do wymagań konstrukcyjnych. Warto również dodać, że technika ta pozwala na łatwą wymianę soczewek, co jest korzystne dla użytkowników potrzebujących korekcji wzroku o różnych parametrach. Używanie tej metody jest zgodne z zasadami ergonomii i komfortu użytkowania, co ma istotne znaczenie w kontekście długotrwałego noszenia okularów.

Pytanie 34

Zasadę pasowania luźnego według stałego otworu określa zapis

Odpowiedzi P7/h6, H7/s6 oraz G7/h6 są nieprawidłowe, ponieważ nie spełniają kryteriów związanych z zasadą pasowania luźnego. Zapis P7/h6 wskazuje na pasowanie ze sztywnym luzem, co nie odpowiada definicji luzu. Klasa P odnosi się do wymiarów pasujących z dużym luzem, co jest niewłaściwe w kontekście pasowania luźnego. H7/s6 z kolei sugeruje klasę H dla otworu, a 's' dla wałka, co również nie wpisuje się w definicję luzu. Warto pamiętać, że w kontekście pasowań, klasa 's' to pasowanie dość ścisłe, co wprowadza błąd w interpretacji wymagań dotyczących luzu. Ostatnia odpowiedź G7/h6 także nie jest stosowna, ponieważ klasa G dla otworu nie jest używana w kontekście luzu, a skala pasowania sugeruje bardziej strefę tolerancji, a nie luz. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, często wynikają z mylenia pojęć luzu i pasowania, co może prowadzić do nieprawidłowego doboru wymiarów w inżynierii. Poprawne zrozumienie pasowań luźnych oraz ich zastosowanie w praktyce jest kluczowe dla projektowania i wykonawstwa w wielu branżach, od automatyki po budowę maszyn.

Pytanie 35

Podczas montażu końcowego lornetki pryzmatycznej konieczne jest ustawienie

Podczas analizy wszystkich pozostałych odpowiedzi, warto zauważyć, że paracentryczność odnosi się do umiejętności utrzymania obrazu w centrum pola widzenia, co jest istotne, ale nie jest głównym celem montażu końcowego lornetki pryzmatycznej. Ustawienie paracentryczności jest bardziej związane z ergonomią i komfortem użytkownika, a nie z precyzyjnym obrazowaniem, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście tego pytania. Parafokalność dotyczy z kolei możliwości ustawienia ostrości na różnych odległościach bez konieczności ponownego ustawiania, co także nie jest kluczowym elementem w procesie montażu lornetki pryzmatycznej. Właściwe ustawienie ostrości ma znaczenie w codziennym użytkowaniu, jednak nie wpływa bezpośrednio na jakość obrazu, a bardziej na wygodę jego obserwacji. Apertura numeryczna jest terminem stosowanym w kontekście obiektywów fotograficznych i mikroskopowych, a jej znaczenie w lornetkach jest ograniczone. Chociaż ważne jest, aby lornetki miały odpowiednią aperturę dla zbierania światła, to jednak montaż końcowy w kontekście tej lornetki nie polega na ustawieniu tego parametru. Syntetyzując, wszystkie te odpowiedzi koncentrują się na różnych aspektach optyki, które mogą być istotne w szerszym kontekście, ale nie odnoszą się bezpośrednio do kluczowego elementu, jakim jest skręcenie obrazu, które jest niezbędne dla uzyskania prawidłowego obrazu w kwadrantach lornetki pryzmatycznej.

Pytanie 36

Na zamieszczonym schemacie elektrycznym, fotorezystor oznaczono cyfrą

Fotorezystor, oznaczony na schemacie cyfrą 1, to element elektroniczny, którego rezystancja zmienia się w zależności od natężenia oświetlenia. Jego działanie opiera się na zjawisku fotoprzewodnictwa, co oznacza, że w miarę wzrostu oświetlenia, jego opór maleje, umożliwiając przepływ większego prądu. Fotorezystory są powszechnie stosowane w różnych aplikacjach, takich jak czujniki światła, automatyczne regulacje jasności w lampach oraz w systemach alarmowych. W branży elektronicznej standardem jest wykorzystywanie fotorezystorów w układach, gdzie wymagane jest dostosowanie oświetlenia do warunków otoczenia, co ma kluczowe znaczenie w projektowaniu systemów inteligentnych domów. Dobrze zaprojektowany układ z fotorezystorem może znacznie zwiększyć efektywność energetyczną i komfort użytkowania. Ważne jest, aby przy projektowaniu obwodów z wykorzystaniem fotorezystorów uwzględniać odpowiednie wartości rezystancji oraz ich wpływ na działanie całego systemu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi.

Pytanie 37

Do klejenia elementów optycznych należy zastosować

Balsam, jako materiał do klejenia elementów optycznych, odznacza się świetnymi właściwościami optycznymi, co czyni go idealnym wyborem do aplikacji wymagających wysokiej przejrzystości i minimalnej dyfrakcji światła. Balsam optyczny jest substancją, która ma zdolność do tworzenia mocnych połączeń, które nie wpływają na jakość optyczną łączonych elementów. Jego zastosowanie jest powszechne w produkcji soczewek, pryzmatów i innych komponentów optycznych. Warto podkreślić, że klejenie balsamem odbywa się często w warunkach kontrolowanych, gdzie temperatura i wilgotność są monitorowane, co pozwala na uzyskanie optymalnej wytrzymałości i przejrzystości. Ponadto, balsam ma właściwości samonaprawcze w przypadku mikropęknięć, co dodatkowo zwiększa trwałość połączeń optycznych. W kontekście norm i dobrych praktyk branżowych, klejenie elementów optycznych balsamem jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak ISO oraz ASTM, które określają standardy dla materiałów optycznych i ich aplikacji.

Pytanie 38

Za pomocą przedstawionego przyrządu w soczewce można dokonać pomiaru

W przypadku pomiaru strzałek ugięcia, mamy do czynienia z innym rodzajem analizy, który nie jest bezpośrednio związany z funkcjonalnością mikroskopu fazowego. Strzałki ugięcia odnoszą się do odkształceń materiałów pod wpływem obciążeń, co jest bardziej związane z mechaniką ciał stałych, a nie optyką. Dobre praktyki w pomiarach mechanicznych wymagają użycia specjalistycznych przyrządów, takich jak tensometry czy maszyny wytrzymałościowe, które dostarczają precyzyjnych danych na temat zachowania materiałów pod wpływem sił. Z kolei pomiar grubości w środku nie odzwierciedla rzeczywistych możliwości mikroskopu fazowego, ponieważ ten przyrząd jest zaprojektowany do analizy różnic w fazie światła, a nie do bezpośredniego pomiaru grubości. Dodatkowo, analiza ogniskowej czołowej również nie znajduje zastosowania w kontekście mikroskopii fazowej, gdyż ogniskowa jest parametrem optycznym, który nie odpowiada za pomiary fazy. Szerokość fazy jest kluczowym parametrem dla charakterystyki soczewek, a wszelkie inne podejścia nie tylko wprowadzają w błąd, ale również nie spełniają wymogów technicznych w kontekście analizy optycznej.

Pytanie 39

Współczynnik załamania szkła optycznego można zmierzyć za pomocą

Refraktometr to urządzenie służące do pomiaru współczynnika załamania światła w materiałach optycznych, takich jak szkło. Działa na zasadzie analizy kąta załamania promieni świetlnych, gdy przechodzą one przez granicę między dwiema różnymi substancjami. Dzięki pomiarom wykonywanym przez refraktometr, możemy określić, jaki jest współczynnik załamania danego szkła, co jest kluczowe przy projektowaniu i produkcji elementów optycznych, takich jak soczewki czy pryzmaty. W praktyce, zastosowanie refraktometru w laboratoriach optycznych oraz przemyśle szklarskim pozwala na kontrolę jakości materiałów, a także na badanie ich właściwości optycznych, co jest zgodne z normami branżowymi. Użycie refraktometru może również przyczynić się do poprawy precyzji w obróbce szkła, co ma bezpośredni wpływ na wydajność i jakość finalnych produktów. Dodatkowo, znajomość współczynnika załamania jest niezbędna w takich dziedzinach jak optyka medyczna, gdzie wymagana jest ścisła kontrola jakości materiałów optycznych używanych w sprzęcie medycznym.

Pytanie 40

Do wyznaczenia pola widzenia lupy należy wykonać pomiary

Podstawową pomyłką w nieprawidłowych odpowiedziach jest zrozumienie, jakie parametry są rzeczywiście potrzebne do wyznaczenia pola widzenia lupy. Wiele osób błędnie sądzi, że średnica źrenicy wyjściowej lub wejściowej jest wystarczająca do tego celu. Źrenica wyjściowa odnosi się do miejsca, gdzie promienie świetlne opuszczają okulary lub lupę, a nie do ich właściwego pola widzenia. Pomiary średnicy źrenicy wyjściowej są ważne w kontekście doboru soczewek czy okularów, ale nie są kluczowe dla określenia pola widzenia lupy. Kolejnym błędnym podejściem jest sugerowanie, że pomiar średnicy lupy i średnicy źrenicy wyjściowej jest wystarczający. Chociaż średnica lupy wpływa na to, jak duża część obiektu jest widoczna, sama w sobie nie pozwala na precyzyjne wyznaczenie pola widzenia bez znajomości ogniskowej. Zrozumienie, jak te parametry współdziałają, jest kluczowe. Dlatego na praktycznych przykładach, takich jak użycie lupy w pracy rzemieślniczej lub badaniach mikrobiologicznych, istotne jest, aby operować na poprawnych podstawach matematycznych i optycznych, aby uniknąć problemów związanych z jakością obserwacji i interpretacji wyników.

Rozpocznij nowy egzamin Powrót do strony głównej