Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 10:58
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 11:15

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Dokumentem, który potwierdza odbiór towaru przez załadowcę do magazynu portowego w celu załadunku na statek, jest

A. kwit dokowy

B. umowa czarterowa

C. nota bukingowa

D. nota gotowości

Kwit dokowy jest kluczowym dokumentem w procesie transportu morskiego, który potwierdza przyjęcie towaru przez załadowcę do składu portowego w celu załadunku na statek. Dokument ten zawiera istotne informacje dotyczące towaru, takie jak jego rodzaj, ilość, stan oraz dane dotyczące nadawcy i odbiorcy. W praktyce kwit dokowy pełni funkcję dowodu, że towar został dostarczony do portu i że jest gotowy do załadunku. Przykładowo, w przypadku transportu kontenerowego, kwit dokowy jest niezbędny do dalszych procedur, takich jak odprawa celna czy umowa czarterowa. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, dokumentacja przewozowa, w tym kwit dokowy, powinna być starannie wypełniona i archiwizowana, co pozwala na ścisłe śledzenie ruchu towarów oraz zapewnia zgodność z przepisami prawa. W przypadku jakichkolwiek sporów dotyczących dostawy, kwit dokowy stanowi niezbity dowód na to, że towar został przyjęty przez przewoźnika, co czyni go niezbędnym elementem w zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 2

Przedsiębiorca złożył wniosek do Głównego Inspektora Transportu Drogowego o wydanie świadectwa zatrudnionemu kierowcy, niebędącemu obywatelem państwa UE. W drodze decyzji administracyjnej wydano świadectwo kierowcy ważne od 15.06.2017 r. Na podstawie fragmentu ustawy ustal, do kiedy będzie ważne świadectwo, jeżeli zostało wystawione na możliwie maksymalny okres czasu?

Fragment ustawy o transporcie drogowym

Rozdział 4a

Świadectwo kierowcy

Art. 32a. Do kierowcy niebędącego obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, zatrudnionego przez przedsiębiorcę mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wykonującego międzynarodowy transport drogowy rzeczy, stosuje się przepisy Unii Europejskiej dotyczące świadectwa kierowcy.

Art. 32b. 1. Główny Inspektor Transportu Drogowego, w drodze decyzji administracyjnej, wydaje, odmawia wydania, zmienia albo cofa świadectwo kierowcy.

2. Świadectwo kierowcy wydaje się na wniosek przedsiębiorcy, posiadającego licencję wspólnotową, złożony na piśmie lub w postaci dokumentu elektronicznego.

3. Świadectwo kierowcy wraz z wypisem ze świadectwa kierowcy wydaje się przedsiębiorcy na okres do 5 lat.

A. Do 31.12.2021 r.

B. Do 15.06.2022 r.

C. Do 31.12.2022 r.

D. Do 15.06.2021 r.

Poprawna odpowiedź wskazuje na datę 15.06.2022 r., co wynika z przepisów zawartych w art. 32b ust. 3 ustawy o transporcie drogowym. Świadectwo kierowcy, które zostało wydane na maksymalny okres, jest ważne przez 5 lat od daty jego wydania. W przypadku tego konkretnego świadectwa, datą wydania jest 15.06.2017 r., co oznacza, że jego ważność kończy się dokładnie 15.06.2022 r. Jest to istotne z praktycznego punktu widzenia, ponieważ kierowcy muszą być świadomi terminu ważności swoich dokumentów, aby uniknąć potencjalnych problemów prawnych związanych z transportem. Warto również zauważyć, że w branży transportowej regularne odnawianie świadectw i certyfikatów oraz przestrzeganie terminów wydania nowych dokumentów jest kluczowym elementem zarządzania ryzykiem oraz zapewnienia zgodności z przepisami prawa. Tym samym, znajomość okresów ważności świadectw pomoże w planowaniu działań związanych z zatrudnianiem kierowców oraz w ich dalszym kształceniu.

Pytanie 3

Dokumentem stosowanym dla jednego pojazdu lub zespołu pojazdów przy transporcie ładunków w międzynarodowym transporcie drogowym, który pełni rolę celną i gwarancyjną, jest

A. list FIATA

B. list UFO

C. karnet TIR

D. deklaracja RUS

Karnet TIR (Transport International Routier) jest międzynarodowym dokumentem celnym, który umożliwia przewóz towarów w transporcie drogowym z zastosowaniem uproszczonych procedur celnych. Użycie karnetu TIR ma na celu przyspieszenie transportu towarów poprzez zminimalizowanie liczby kontroli celnych na granicach. Dokument ten jest stosowany w ramach systemu TIR, który obejmuje wiele krajów, co czyni go niezwykle istotnym narzędziem w międzynarodowym handlu. Przykładem zastosowania karnetu TIR może być przewóz ładunków z jednego kraju do drugiego, gdzie pojazd jest objęty gwarancją celną, co pozwala na opóźnienie opłat celnych do momentu dotarcia do miejsca przeznaczenia. Dzięki temu przedsiębiorcy mogą efektywniej zarządzać cash flow i uniknąć niepotrzebnych opóźnień. Karnet TIR, jako dokument uznawany na całym świecie, ułatwia również współpracę między różnymi administracjami celnymi, co jest kluczowe w kontekście globalizacji i rosnących wymagań logistycznych.

Pytanie 4

Zbiór zasad określających prawa i obowiązki stron w umowie spedycji znajduje się w

A. SMGS

B. IMDGC

C. OPWS

D. AGTC

Pierwsza z podanych odpowiedzi, AGTC, odnosi się do Umowy o Międzynarodowym Transportcie Kombinowanym, która reguluje jedynie transport kombinowany, a nie specyfikę umowy spedycji. Z kolei IMDGC, czyli Międzynarodowa Umowa o Dystrybucji Gospodarczej, koncentruje się głównie na regulacjach związanych z dystrybucją produktów, co nie odpowiada na pytanie dotyczące umowy spedycji. Natomiast SMGS, czyli Umowa o Międzynarodowym Przewozie Towarów Koleją, dotyczy wyłącznie transportu kolejowego, co również nie jest adekwatne w kontekście umowy spedycji. Użytkownicy mogą popełniać błąd, myląc te dokumenty z normami regulującymi spedycję, co często wynika z braku zrozumienia różnicy między różnymi typami umów transportowych. Warto zaznaczyć, że stosowanie niewłaściwych regulacji może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz finansowych, dlatego istotne jest, aby wszystkie strony zaangażowane w proces spedycji miały świadomość obowiązujących przepisów oraz umów, które regulują ich współpracę. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw oraz budowania długotrwałych relacji biznesowych w branży transportowej.

Pytanie 5

Jaki list przewozowy w transporcie lotniczym powinien wystawić spedytor, gdy wysyła przesyłki różnych klientów do tego samego miejsca przeznaczenia?

A. AWB

B. MAWB

C. CMR

D. CIM

CMR, czyli Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów, odnosi się wyłącznie do transportu drogowego i nie ma zastosowania w kontekście transportu lotniczego. Jako że pytanie dotyczy sytuacji w transporcie lotniczym, odpowiedź ta jest błędna, ponieważ CMR nie jest dokumentem akceptowanym w przewozach lotniczych. W przypadku CIM, który dotyczy międzynarodowego przewozu towarów koleją, również jest to rozwiązanie nieodpowiednie w kontekście lotnictwa. MAWB jest odpowiednim dokumentem dla operacji w transporcie lotniczym i łączy w sobie wszystkie przesyłki od różnych nadawców, które są transportowane do jednego miejsca. Master AWB różni się od AWB (Air Waybill), który dotyczy przesyłki pojedynczej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w logistyce, gdzie wybór właściwego dokumentu jest niezbędny do zapewnienia sprawnej obsługi i zgodności z regulacjami prawnymi. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków mogą wynikać z niepełnego zrozumienia, jak różne dokumenty przewozowe są klasyfikowane w zależności od rodzaju transportu oraz kontekstu aplikacji. Każdy z tych dokumentów ma swoje specyficzne zastosowanie, które musi być rozumiane przez osoby pracujące w branży spedycyjnej, aby uniknąć problemów w czasie transportu.

Pytanie 6

Obowiązki i prawa określone w umowie handlowej, dotyczące organizacji transportu towarów, pokrywania kosztów związanych z ich przewozem, ubezpieczeniem i odprawami celnymi to

A. akredytywa

B. kongestia transportowa

C. kontyngent

D. gestia transportowa

Gestia transportowa to termin odnoszący się do zakresu obowiązków i praw związanych z organizowaniem transportu towarów, co obejmuje również pokrycie kosztów ich przewozu, ubezpieczenia oraz odpraw celnych. W praktyce gestia transportowa może obejmować różne aspekty związane z logistyka, takie jak wybór odpowiedniego środka transportu, negocjacje z przewoźnikami, zapewnienie odpowiednich ubezpieczeń oraz załatwienie formalności celnych. Na przykład, w przypadku eksportu towarów, firma musi nie tylko zorganizować transport, ale także upewnić się, że wszystkie dokumenty celne są w porządku i że towar jest ubezpieczony na czas transportu. Dbałość o te elementy jest kluczowa dla minimalizacji ryzyka i zapewnienia efektywności procesu logistycznego, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi i standardami, takimi jak INCOTERMS, które definiują odpowiedzialności stron w transakcjach międzynarodowych.

Pytanie 7

Jakim skrótem określa się umowę dotyczącą międzynarodowych przewozów szybko psujących się produktów spożywczych oraz specjalnych środków transportu przeznaczonych do ich przewozu?

A. ATA

B. TIR

C. ATP

D. CMR

Umowa ATP (Accord Transport Perissables) dotyczy międzynarodowych przewozów szybko psujących się artykułów żywnościowych oraz środków transportu przeznaczonych do tych przewozów. Została ona wprowadzona, aby zagwarantować, że transportowane produkty, takie jak świeże owoce, warzywa, mięso czy nabiał, będą dostarczane w odpowiednich warunkach temperaturowych, co minimalizuje ryzyko ich zepsucia oraz zapewnia bezpieczeństwo żywności. W praktyce, umowa ATP definiuje szczegółowe wymagania dotyczące pojazdów, ich wyposażenia oraz procedur transportowych, co jest kluczowe dla zachowania jakości produktów. Przykładem zastosowania umowy ATP może być transport świeżych owoców z jednego kraju do drugiego, gdzie pojazdy muszą być odpowiednio schłodzone, aby utrzymać optymalną temperaturę oraz wilgotność, co jest zgodne z normami określonymi w umowie. Dodatkowo, umowa ta ma na celu ułatwienie handlu międzynarodowego, stanowiąc ramy prawne dla przewoźników i producentów żywności, co wpływa na zaufanie konsumentów do jakości oferowanych produktów.

Pytanie 8

W międzynarodowym transporcie drogowym do przewozu ładunku wykorzystuje się list przewozowy

A. CIM

B. MAWB

C. SMGS

D. CMR

Odpowiedź CMR jest prawidłowa, ponieważ list przewozowy CMR (Convention on the Contract for the International Carriage of Goods by Road) jest dokumentem stosowanym w międzynarodowym transporcie drogowym. CMR reguluje prawa i obowiązki stron umowy przewozu, w tym przewoźnika oraz nadawcy. Dokument ten potwierdza zawarcie umowy przewozu, określa rodzaj przewożonego ładunku, miejsce nadania i odbioru, a także warunki przewozu. Praktyczne zastosowanie CMR jest kluczowe w logistyce, ponieważ umożliwia skuteczne zarządzanie procesem transportu oraz zapewnia ochronę prawną dla wszystkich zaangażowanych stron. CMR jest uznawany na całym świecie i jego stosowanie ułatwia rozliczenia oraz minimalizuje ryzyko sporów prawnych. Dodatkowo, znajomość tego dokumentu jest niezbędna dla wszystkich profesjonalistów zajmujących się logistyką i transportem, a właściwe jego wypełnienie może znacząco wpłynąć na efektywność operacyjną przedsiębiorstw. Warto również zauważyć, że w przypadku braku listu CMR, przewoźnik może być narażony na trudności w dochodzeniu swoich praw w sytuacjach spornych.

Pytanie 9

Która norma określa wymagania związane z dokumentacją w międzynarodowym transporcie kolejowym?

A. ATP

B. CMR

C. CIM

D. ADR

CIM, czyli ta Międzynarodowa konwencja o umowie dotyczącej transportu kolejowego to dość ważna sprawa. Reguluje to, jakie dokumenty są potrzebne przy międzynarodowym transporcie kolejowym. Mówiąc prościej, CIM ustala zasady dotyczące przewozu towarów między różnymi krajami. List przewozowy i inne papiery muszą być zgodne z tymi zasadami, dzięki czemu współpraca międzynarodowa staje się łatwiejsza. W kontekście przewoźników i nadawców CIM jest kluczowy, bo jasno określa, kto jest za co odpowiedzialny, a co jest ważne w razie reklamacji, jeśli coś się stanie z towarem. Na przykład, kiedy przewozimy coś między krajami Unii Europejskiej, musimy trzymać się tych reguł i odpowiednio to wszystko dokumentować. To pomaga uniknąć problemów prawnych i logistycznych. Bez zrozumienia CIM, ciężko byłoby efektywnie zarządzać transportem kolejowym na międzynarodowej arenie.

Pytanie 10

W skład działań organizacyjnych w procesie transportowym wchodzi

A. przyjazd pojazdu do punktu załadunku

B. zaplanowanie trasy transportu

C. załadunek towaru do środka transportu

D. wystawienie faktury za usługę transportową

Zaplanowanie trasy przewozu jest kluczowym elementem organizacji procesu transportowego, ponieważ ma bezpośredni wpływ na efektywność, czas realizacji usługi oraz koszty transportu. Dobrze zaplanowana trasa umożliwia zminimalizowanie opóźnień, unikanie korków, a także uwzględnienie potencjalnych przeszkód na drodze, takich jak roboty drogowe czy zmiany warunków atmosferycznych. W praktyce stosuje się różne narzędzia i oprogramowanie do analizy tras, które uwzględniają czynniki takie jak odległość, czas przejazdu, rodzaj pojazdu oraz przekroczone limity wagowe. W kontekście standardów branżowych, planowanie trasy powinno być zgodne z normami ISO 9001, które promują skuteczne zarządzanie jakością i ciągłe doskonalenie procesów operacyjnych. Przykładem może być wykorzystanie systemów GPS oraz aplikacji nawigacyjnych, które oferują aktualne informacje o ruchu drogowym, co pozwala na dynamiczne dostosowywanie trasy w czasie rzeczywistym.

Pytanie 11

Odbiorca wskazany w krajowym samochodowym liście przewozowym potwierdza przyjęcie towaru na egzemplarzu zwanym

A. grzbietem dokumentu przewozowego

B. cedułą dokumentu przewozowego

C. oryginałem dokumentu przewozowego

D. wtórnikiem dokumentu przewozowego

Odpowiedzi, które wskazują na oryginał listu przewozowego, grzbiet listu przewozowego czy wtórnik listu przewozowego, są oparte na niewłaściwym zrozumieniu roli dokumentacji w procesie transportowym. Oryginał listu przewozowego to dokument, który jest wydawany nadawcy i służy jako jego potwierdzenie zlecenia transportu. Odbiorca natomiast nie może potwierdzić odbioru towaru na oryginale, gdyż ten dokument pozostaje w posiadaniu nadawcy. Grzbiet listu przewozowego odnosi się do tyłu dokumentu, który zazwyczaj nie zawiera miejsca na potwierdzenie odbioru przez odbiorcę, co czyni go również niewłaściwym wyborem. Wtórnik listu przewozowego jest kopią oryginału, która nie jest przeznaczona do potwierdzania odbioru, a raczej do celów archiwalnych. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru tych odpowiedzi, jest dezinformacja dotycząca funkcji poszczególnych egzemplarzy dokumentów w procesie spedycji. W praktyce, ceduła jest jedynym dokumentem, który jest przeznaczony do potwierdzania odbioru towaru, co jest kluczowe dla zachowania przejrzystości i odpowiedzialności w transporcie.

Pytanie 12

Który z poniższych przykładów GS1-128 reprezentuje numer identyfikacyjny SSCC?

A. (02)05901234567015(17)140202(37)40

B. (420)45458(401)541234550127201

C. (00)006141411234567890

D. (01)03123451234569(15)121224(10)LV111

Wybór odpowiedzi, które nie mają SSCC, pokazuje, że jest tu jakieś niedopasowanie ze zrozumieniem kodów GS1-128. Przykłady, takie jak (02)05901234567015(17)140202(37)40, (420)45458(401)541234550127201 oraz (01)03123451234569(15)121224(10)LV111, są mylące, bo to wcale nie są numery SSCC, tylko inne kody GS1. Ta pierwsza odpowiedź ma kody 02 i 17, co wskazuje, że chodzi o GTIN i datę ważności, a nie o SSCC. Z kolei druga zawiera kody do identyfikacji produktów, ale nie ma kluczowego prefiksu SSCC. Ostatnia odpowiedź też myli GTIN z SSCC, co może prowadzić do bałaganu w zarządzaniu zapasami. Często się zdarza, że ktoś nie rozumie, że SSCC to unikalny identyfikator dla całości transportu, a inne kody są do czegoś innego. Właściwe stosowanie SSCC jest kluczowe, żeby dobrze zarządzać łańcuchem dostaw i wymaga znajomości różnych typów kodów oraz ich zastosowań. Warto pamiętać, że błędne użycie kodów w praktyce może prowadzić do problemów z identyfikacją przesyłek i ich śledzeniem, co wpływa na całą operacyjność łańcucha dostaw.

Pytanie 13

Zgodnie z regulacjami zatwierdzonymi przez lekarza weterynarii, dokumentacja dotycząca trasy transportu zwierząt kopytnych

A. zostaje w siedzibie przewoźnika

B. jest dołączana do dokumentów towarzyszących przesyłce

C. jest przekazywana Inspekcji Transportu Drogowego

D. zostaje u powiatowego lekarza weterynarii

Nieprawidłowe podejście do kwestii przewozu zwierząt kopytnych często polega na mylnym zrozumieniu roli dokumentacji w tym procesie. Pozostawienie planu trasy u powiatowego lekarza weterynarii może wydawać się wygodne, jednak w praktyce nie spełnia to wymogów formalnych związanych z transportem. Ten dokument powinien być dostępny w trakcie przewozu, a nie w siedzibie instytucji, co uniemożliwia jego natychmiastowe weryfikowanie. Z kolei przekazanie dokumentu Inspekcji Transportu Drogowego nie jest właściwe, ponieważ to nie ta instytucja jest odpowiedzialna za nadzór nad dokumentacją transportową, a raczej przewoźnik. Co więcej, pozostawienie planu w siedzibie przewoźnika również jest obarczone ryzykiem, gdyż w przypadku kontroli brak dokumentów może prowadzić do kar oraz problemów z legalnością transportu. Należy podkreślić, że odpowiednie przygotowanie i dołączenie planu trasy do dokumentów towarzyszących przesyłce jest nie tylko wymogiem prawnym, ale także kluczowym elementem zapewniającym dobrostan zwierząt oraz bezpieczeństwo podczas transportu. Prawidłowe podejście do regulacji transportowych wymaga zrozumienia ich kontekstu i celów, co często jest pomijane, prowadząc do błędnych wniosków i praktyk.

Pytanie 14

Umowa ATP dotyczy przewozów drogowych na poziomie międzynarodowym?

A. materiałów niebezpiecznych w małych ilościach

B. ładunków, które nie mieszczą się w normach

C. artykułów spożywczych szybko psujących się

D. żywych zwierząt

Umowa ATP, czyli ta o Międzynarodowym Przewozie Drogowym Szybko Psujących Się Artykułów Żywnościowych, jest naprawdę ważnym dokumentem. Jej celem jest regulowanie przewozu żywności, która szybko się psuje. Dzięki tej umowie mamy pewność, że artykuły takie jak mięso, ryby czy owoce są transportowane w odpowiednich warunkach. To znaczy, że muszą być przestrzegane konkretne normy, jak kontrola temperatury, co jest kluczowe, żeby uniknąć ich zepsucia. W branży spożywczej, gdzie te zasady są naprawdę rygorystyczne, producenci muszą pilnować, aby wszystko było zgodne z normami sanitarno-epidemiologicznymi. Dodatkowo, umowa ATP pomaga też w handlu międzynarodowym, upraszczając wiele procedur celnych i przyspieszając dostawy. A co ciekawe, jest zharmonizowana z innymi regulacjami, jak na przykład HACCP, które zajmują się analizą zagrożeń w łańcuchu dostaw. Myślę, że bez tego transporty artykułów szybko psujących się byłyby znacznie trudniejsze.

Pytanie 15

Jak brzmi nazwa dokumentu kierowanego do klienta, mającego na celu informowanie go o nadchodzącej dostawie?

A. Licencja eksportowa

B. Awizo dostawy

C. List przewozowy

D. Zlecenie transportowe

List przewozowy, zlecenie transportowe oraz licencja eksportowa to dokumenty związane z procesem transportu, jednak nie pełnią one funkcji informowania klienta o zbliżającej się dostawie. List przewozowy jest dokumentem, który towarzyszy towarowi podczas transportu i zawiera szczegóły dotyczące przewożonego ładunku oraz warunków jego transportu. Zlecenie transportowe jest z kolei dokumentem, który formalizuje zlecenie przewozu, określając szczegóły usługi transportowej, ale nie jest bezpośrednio związane z informowaniem odbiorcy o dostawie. Licencja eksportowa to dokument wymagany w przypadku eksportu towarów, mający na celu zapewnienie zgodności z przepisami prawnymi, ale również nie informuje ona klienta o konkretnej dostawie. Odpowiedzi te mogą wprowadzać w błąd, gdyż zamiast koncentrować się na bezpośrednim powiadomieniu klienta, skupiają się na aspektach logistycznych i formalnych, które nie odpowiadają na pytanie. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji dokumentów związanych z transportem z ich przeznaczeniem informacyjnym.

Pytanie 16

Co identyfikuje numer SSCC?

A. pojedyncze jednostki logistyczne

B. pojedyncze produkty

C. towary w sprzedaży hurtowej

D. towary w sprzedaży detalicznej

Numer SSCC (Serial Shipping Container Code) jest specyficznym kodem, który identyfikuje pojedyncze jednostki logistyczne, takie jak palety, kontenery czy opakowania zbiorcze. Umożliwia on efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw, zapewniając unikalną identyfikację dla każdej jednostki, co jest kluczowe w obrocie towarami. Przykładowo, w przypadku transportu międzynarodowego, każdy kontener może być oznaczony unikalnym numerem SSCC, co ułatwia jego śledzenie w systemach logistycznych, a także podczas odpraw celnych. Standard ten jest zgodny z wytycznymi GS1, organizacji, która zajmuje się tworzeniem i utrzymywaniem globalnych standardów dla identyfikacji towarów. Dzięki zastosowaniu SSCC, firmy mogą zredukować błędy w zarządzaniu zapasami oraz poprawić wydajność operacyjną, co prowadzi do oszczędności kosztów i lepszego zarządzania ryzykiem w łańcuchu dostaw.

Pytanie 17

Aby zrealizować umowę dotyczącą transportu przesyłek skonsolidowanych drogą lotniczą, niezbędne jest sporządzenie zbiorczego listu przewozowego?

A. House Air Waybill

B. Master Air Waybill

C. IATA DGR

D. BillofLading

House Air Waybill (HAWB) jest dokumentem używanym w tranzycie przesyłek, ale nie jest odpowiedni dla przewozów skonsolidowanych. HAWB jest wystawiany przez brokera lub agenta frachtowego dla pojedynczej przesyłki, co oznacza, że w przypadku transportu skonsolidowanego, gdzie wiele przesyłek jest łączonych w jeden transport, HAWB nie jest wystarczający ani praktyczny. Bill of Lading jest dokumentem stosowanym w transporcie morskim, a nie lotniczym, co czyni go nieodpowiednim dla tego pytania. Jego funkcja polega na potwierdzeniu odbioru towarów przez przewoźnika i nie ma zastosowania w kontekście transportu lotniczego, gdzie dominują inne standardy dokumentacji. IATA DGR odnosi się do regulacji dotyczących przewozu towarów niebezpiecznych, a nie do formułowania umowy przewozowej. Wybór niewłaściwego dokumentu, takiego jak HAWB, Bill of Lading czy IATA DGR, może prowadzić do poważnych problemów w zakresie transportu, takich jak opóźnienia w odprawie celnej, dodatkowe koszty czy nawet utratę przesyłek. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnorodnych typów listów przewozowych oraz ich zastosowań w różnych rodzajach transportu, aby uniknąć typowych błędów myślowych, które mogą powstać wskutek mylenia tych dokumentów.

Pytanie 18

Grahamiczna forma przedstawiania danych w postaci dwuwymiarowych obrazów zbudowanych z czarno-białych kwadratów to

A. czytnik RFID

B. kod kreskowy 1D

C. kod kreskowy 2D

D. tag RFID

Kod kreskowy 2D, znany również jako kod QR (Quick Response), to forma graficznego zapisu informacji, która wykorzystuje dwuwymiarowe obrazy składające się z czarno-białych kwadratów w celu efektywnego przechowywania danych. W przeciwieństwie do tradycyjnych kodów kreskowych 1D, które mogą zakodować jedynie ograniczoną ilość informacji, kody 2D potrafią pomieścić znacznie więcej danych, co czyni je niezwykle przydatnymi w różnych zastosowaniach. Przykłady ich użycia obejmują skanowanie kodów QR na produktach, które prowadzą do stron internetowych, aplikacji mobilnych oraz informacji o produktach. Kody 2D są wykorzystywane w logistyce, marketingu oraz w płatnościach mobilnych, gdzie szybkość i dokładność są kluczowe. Zastosowanie kodów 2D jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO/IEC 18004 dla kodów QR, co zapewnia ich szeroką akceptację w branży. Warto również zwrócić uwagę, że kody 2D mogą być skanowane przez większość smartfonów, co czyni je dostępnymi dla szerokiego kręgu użytkowników.

Pytanie 19

CIM waybill to dokument używany w transporcie

A. międzynarodowym kolejowym

B. międzynarodowym drogowym

C. krajowym drogowym

D. krajowym lotniczym

List przewozowy CIM (Convention Internationale des Marchandises) jest kluczowym dokumentem stosowanym w międzynarodowym transporcie kolejowym towarów. Stanowi on formalne potwierdzenie zawarcia umowy przewozu pomiędzy nadawcą a przewoźnikiem. Dokument ten jest zgodny z międzynarodowymi standardami, w tym z regulacjami COTIF (Convention concerning International Carriage by Rail), które określają zasady transportu towarów koleją. List CIM zawiera istotne informacje takie jak dane nadawcy, odbiorcy, szczegóły dotyczące ładunku oraz warunki przewozu. Praktyczne zastosowanie listu CIM widoczne jest w transporcie ładunków między różnymi krajami, gdzie kolej jest często najefektywniejszym środkiem transportu, zwłaszcza w przypadku dużych i ciężkich ładunków. Umożliwia on także łatwiejsze śledzenie przesyłek oraz ograniczenie ryzyka błędów w dokumentacji. Warto również zauważyć, że list CIM może być używany jako podstawa do ubiegania się o odszkodowanie w przypadku zagubienia lub uszkodzenia towaru podczas transportu, co czyni go niezwykle istotnym w zarządzaniu ryzykiem w branży logistycznej.

Pytanie 20

W kabinie pojazdu ciężarowego transportującego substancje niebezpieczne powinna być dostępna jako pomoc w sytuacjach awaryjnych

A. instrukcja pisemna dla kierowcy

B. informacja o nadawcy przesyłki

C. informacja o odbiorcy przesyłki

D. instrukcja bhp i ppoż

Informacje o nadawcy ładunku i odbiorcy ładunku, choć istotne w kontekście transportu, nie są wystarczające w sytuacji kryzysowej. Wiedza na temat nadawcy czy odbiorcy może być pomocna w przypadku ustalania źródeł odpowiedzialności, jednak w przypadku awarii czy incydentu, kluczowe jest, aby kierowca miał dostęp do szczegółowych instrukcji dotyczących postępowania. Z kolei instrukcje bhp i ppoż. są istotne, ale ich zakres niekoniecznie odnosi się specyficznie do materiałów niebezpiecznych, a jedynie do ogólnych zasad bezpieczeństwa w pracy. Może to prowadzić do nieporozumień, ponieważ kierowca mógłby nie wiedzieć, jak postępować w kontekście specyficznych substancji, które transportuje. W sytuacji kryzysowej, brak jasnych i szczegółowych wskazówek może prowadzić do chaosu i nieefektywnego działania, co mogłoby zwiększyć ryzyko dla zdrowia i życia ludzi oraz środowiska. Dlatego kluczowe jest, aby kierowcy mieli dostęp do szczegółowych instrukcji pisemnych, które są dostosowane do specyfiki przewożonych materiałów, a nie jedynie ogólnych zasad bezpieczeństwa czy informacji o stronach transakcji.

Pytanie 21

Pisemna umowa, na mocy której realizowany jest transport ładunków w żegludze nieregularnej, to

A. nota bukingowa

B. czarter

C. nota gotowości

D. kwit sternika

Nota bukingowa to dokument potwierdzający rezerwację miejsca na statku, jednak nie jest umową przewozu. Nie reguluje ona szczegółowo warunków przewozu ładunków, a jedynie stanowi informację dla armatora oraz czarterującego o zamówieniu usługi transportowej. Kwit sternika, z drugiej strony, odnosi się do dokumentu potwierdzającego posiadanie ładunku i przewozu przez sternika, ale również nie jest umową czarterową. Jego funkcja sprowadza się do potwierdzenia załadunku i transportu, co sprawia, że nie obejmuje szerszych warunków przewozu, które są kluczowe w kontekście czarteru. Nota gotowości służy do potwierdzenia, że statek jest gotowy do załadunku czy rozładunku, ale znów nie ma charakteru umowy przewozowej. W praktyce, osoby mylące te dokumenty z umową czarterową często nie dostrzegają, że nie zawierają one kluczowych elementów, takich jak odpowiedzialność za ładunek, jego zabezpieczenie, czy szczegółowy opis warunków transportu. W efekcie, brak zrozumienia różnic między tymi dokumentami może prowadzić do problemów prawnych i finansowych w trakcie realizacji umowy transportowej.

Pytanie 22

Dokument potwierdzający przybycie statku trampowego do miejsca załadunku lub wyładunku oraz jego zdolność do przeprowadzenia operacji przeładunkowych to

A. kwit sternika

B. umowa czarterowa

C. manifest ładunkowy

D. nota gotowości

Kwit sternika jest dokumentem, który dotyczy zarządzania statkiem i jego operacjami, ale nie jest dokumentem, który potwierdza gotowość statku do przeładunku. Jest to raczej potwierdzenie dla armatorów, że sternik jest odpowiedzialny za statek i jego ładunek. W przeciwieństwie do noty gotowości, kwit sternika nie zawiera informacji dotyczących statusu operacyjnego statku w porcie. Manifest ładunkowy, z kolei, to dokument zawierający szczegółowy wykaz ładunku na pokładzie statku, ale również nie stwierdza gotowości do przeładunku. Jest to ważny dokument w kontekście celników i służb kontrolnych, ale nie ma bezpośredniego związku z operacyjną gotowością statku. Umowa czarterowa to z kolei umowa między armatorami a czarterującymi, która reguluje warunki najmu statku. Mimo że jest istotna w kontekście działalności transportowej, nie ma ona zastosowania w kontekście potwierdzenia statusu gotowości statku do załadunku lub wyładunku. Powszechne błędne myślenie polega na utożsamianiu różnych typów dokumentów z rolą, jaką pełnią w procesie logistycznym, co może prowadzić do nieporozumień i opóźnień w operacjach morskich.

Pytanie 23

Umowa ATP dotyczy międzynarodowych transportów drogowych

A. żywych zwierząt

B. artykułów spożywczych w kontrolowanej temperaturze

C. ładunków nienormatywnych

D. materiałów niebezpiecznych w małych ilościach

Umowa ATP, czyli umowa dotycząca międzynarodowego transportu drogowego artykułów spożywczych w temperaturze kontrolowanej, jest kluczowym dokumentem regulującym zasady przewozu tych towarów. Obejmuje ona różnorodne aspekty, takie jak wymagania dotyczące warunków klimatycznych, transportu, a także odpowiedniego pakowania i zabezpieczenia ładunków. Przykładem zastosowania umowy ATP może być transport mleka, które musi być przewożone w temperaturze nieprzekraczającej 4°C, aby zachować jego jakość i bezpieczeństwo. Przedsiębiorstwa zajmujące się przewozem artykułów spożywczych muszą również zapewniać stały monitoring temperatury oraz dokumentację, która potwierdza spełnienie norm ATP. Zastosowanie tej umowy jest istotne nie tylko dla bezpieczeństwa żywności, ale także dla ochrony zdrowia konsumentów, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami bezpieczeństwa żywności, takimi jak HACCP.

Pytanie 24

Polski Globalny Numer Identyfikacji Wysyłki, służący do rozpoznawania ładunków i nadawany przez nadawcę w międzynarodowej wymianie towarów oraz dla celów celnych, posiada prefiks

A. 480

B. 590

C. 580

D. 390

Wybór prefiksu 390, 480 lub 580 wskazuje na brak znajomości systemu numeracji używanego w międzynarodowej wymianie towarów. Prefiks 390 odnosi się do Niemiec, a prefiks 480 do Filipin. Z kolei prefiks 580 jest rzadko stosowany i zazwyczaj związany jest z konkretnymi typami produktów, które nie są powszechnie używane w kontekście identyfikacji przesyłek towarowych. Wybierając jeden z tych prefiksów, można dojść do błędnych wniosków o ich zastosowaniu w polskim kontekście. Często zdarza się, że osoby mylą prefiksy lub nie zdają sobie sprawy z ich specyfiki, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowym błędem myślowym jest utożsamienie różnych prefiksów z ogólną funkcją identyfikacyjną bez zrozumienia ich przypisania do konkretnego kraju lub regionu. W kontekście systemu GS1, prefiksy są przypisane w taki sposób, aby jednoznacznie identyfikować pochodzenie danego towaru i zapewnić spójność w międzynarodowej wymianie handlowej. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne dla skutecznego funkcjonowania w globalnym rynku.

Pytanie 25

Podczas transportu krzeseł biurowych z Lublina do Berlina, korzystając z kolei, należy przestrzegać zasad konwencji

A. COTIF

B. CMR

C. SMGS

D. ADR

Odpowiedź COTIF (Konwencja o międzynarodowym przewozie kolejami towarów) jest prawidłowa, ponieważ dotyczy przewozu towarów koleją na obszarze państw członkowskich. COTIF reguluje zasady dotyczące transportu towarów, w tym odpowiedzialności przewoźników oraz praw i obowiązków stron umowy transportowej. W kontekście przewozu foteli biurowych z Lublina do Berlina, które odbywa się transportem kolejowym, COTIF będzie miała zastosowanie, gdyż zapewnia ramy prawne dla tego rodzaju działalności. Przykład zastosowania COTIF w praktyce może obejmować sytuację, w której przewoźnik jest odpowiedzialny za uszkodzenie towaru podczas transportu. Dzięki COTIF, nadawca może dochodzić swoich praw na podstawie szczegółowych regulacji dotyczących odpowiedzialności przewoźników. Warto zwrócić uwagę, że konwencja ta obejmuje także kwestie związane z dokumentacją przewozową, przez co jest niezwykle istotna w logistyce i transporcie kolejowym.

Pytanie 26

Który typ umowy pomiędzy współdziałającymi firmami powinien być zastosowany w przypadku, gdy jedna ze stron zobowiązuje się do przygotowania, dostarczenia i przewozu paczki?

A. Umowę agencyjną

B. Umowę spedycji

C. Umowę przewozu

D. Umowę przechowania

Umowa spedycji jest odpowiednim rodzajem umowy, gdyż to właśnie ona reguluje współpracę pomiędzy zleceniodawcą a spedytorem, który organizuje transport przesyłki. Zgodnie z przepisami prawa, spedytor podejmuje się wykonania zlecenia, co obejmuje przygotowanie, wysłanie oraz przewóz towaru. Przykładem może być sytuacja, gdy firma A zleca firmie spedycyjnej B transport swoich produktów do klienta. W takim przypadku spedytor odpowiada za zorganizowanie całego procesu logistycznego, co może obejmować wybór środka transportu, negocjację stawek przewozowych oraz nadzór nad przesyłką. Umowy spedycji często zawierają również postanowienia dotyczące odpowiedzialności za ewentualne uszkodzenia lub utraty towaru, co jest kluczowe dla ochrony interesów obu stron. W praktyce, stosowanie umowy spedycji w obrocie gospodarczym jest zgodne z normami branżowymi i zaleceniami organizacji logistycznych, co zapewnia bezpieczeństwo transakcji i efektywność działań transportowych.

Pytanie 27

Który dokument uprawnia do realizacji przewozów między państwami Unii Europejskiej?

A. Wypis z licencji ogólnej

B. Wypis z licencji wspólnotowej

C. Zezwolenie jednostronne

D. Zezwolenie dwustronne

Zezwolenie dwustronne oraz jednostronne, a także wypis z licencji ogólnej, to dokumenty, które nie są wystarczające do przeprowadzania przewozów międzynarodowych pomiędzy krajami Unii Europejskiej. Zezwolenie dwustronne jest dokumentem zatwierdzającym przewozy pomiędzy dwoma konkretnymi krajami, ale nie obejmuje one przewozów w obrębie całej Unii. Jest to ograniczone w czasie i zależne od umów między państwami, co znacznie komplikuje operacje transportowe na szerszą skalę. Zezwolenie jednostronne natomiast jest ograniczone do przewoźników z jednego kraju, co czyni je mało efektywnym narzędziem w kontekście międzynarodowego transportu w Unii Europejskiej. Wypis z licencji ogólnej nie uprawnia do prowadzenia działalności przewozowej za granicą, a jedynie dla krajowych operacji. W praktyce, posługiwanie się tymi dokumentami w kontekście transportu międzynarodowego prowadzi do licznych problemów prawnych i operacyjnych, takich jak ryzyko niezgodności z regulacjami unijnymi, co może skutkować karami finansowymi oraz utratą reputacji w branży transportowej. Właściwe zrozumienie i stosowanie licencji wspólnotowej jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z przepisami oraz efektywności operacyjnej w międzynarodowym transporcie drogowym.

Pytanie 28

Kierowca transportujący substancje niebezpieczne na terytorium kraju powinien dysponować

A. dokumentem certyfikacyjnym EURO 1.

B. zaświadczeniem ADR.

C. świadectwem wymaganym zgodnie z konwencją ATP.

D. zezwoleniem wspólnotowym na transport.

Zaświadczenie ADR jest dokumentem wymaganym do przewozu towarów niebezpiecznych zgodnie z międzynarodową konwencją dotyczącą przewozu takich towarów. ADR (fr. Accord européen relatif au transport international des marchandises Dangereuses par Route) określa zasady dotyczące transportu drogowego materiałów, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia, życia ludzi oraz dla środowiska. Posiadanie zaświadczenia ADR potwierdza, że kierowca przeszedł odpowiednie szkolenie oraz zna zasady bezpiecznego transportu tych materiałów. W praktyce oznacza to, że kierowca jest w stanie zidentyfikować rodzaj przewożonego towaru, stosować się do specjalnych zasad załadunku i rozładunku, a także zna procedury postępowania w razie wypadku. Przykładem zastosowania wiedzy zdobytej podczas szkolenia ADR może być umiejętność oceny ryzyka oraz właściwego oznakowania pojazdu, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze oraz w przypadku kontroli drogowych.

Pytanie 29

Jaką wagę ładunku powinno się wpisać w dokumentacji przewozowej, jeśli do naczepy załadowano 98 m3 wełny mineralnej o gęstości 7 m3/t?

A. 9,8 t

B. 7,0 t

C. 10,0 t

D. 14,0 t

Aby obliczyć masę przewożonego ładunku, należy zastosować wzór na masę, który jest wyrażony jako iloczyn objętości i objętości właściwej. W tym przypadku mamy 98 m3 wełny mineralnej o objętości właściwej 7 m3/t. Obliczenia wykonujemy w następujący sposób: Masa = Objętość / Objętość właściwa, co daje 98 m3 / 7 m3/t = 14 t. Jest to poprawny wynik, ponieważ odpowiada rzeczywistej masie ładunku, który został załadowany do naczepy. W praktyce, znajomość objętości właściwej materiałów jest kluczowa w transporcie, ponieważ pozwala na dokładne wyliczenie masy, co z kolei jest istotne dla zapewnienia zgodności z przepisami oraz bezpieczeństwa podczas transportu. Przykładem może być transport towarów budowlanych, gdzie przekroczenie dopuszczalnej masy może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zwiększonego ryzyka w ruchu drogowym. Wiedza na temat objętości właściwej pomaga także w optymalizacji załadunku, co może prowadzić do oszczędności w kosztach transportu.

Pytanie 30

Z jakiej konwencji celnej powinno się korzystać podczas importu towarów przeznaczonych na wystawy, targi i kongresy?

A. ATP

B. ADR

C. ATA

D. TIR

Odpowiedź ATA jest poprawna, ponieważ konwencja ATA (Admission Temporaire) umożliwia bezcłowy przywóz towarów przeznaczonych na wystawy, targi i kongresy. Konwencja ta jest szczególnie przydatna dla przedsiębiorstw, które chcą prezentować swoje produkty za granicą, bez konieczności ponoszenia dodatkowych kosztów celnych. Dzięki użyciu procedury ATA, wystawcy mogą importować swoje produkty tylko na czas trwania wydarzenia, co pozwala na oszczędności finansowe oraz uproszczenie formalności celnych. Konwencja ta jest szeroko stosowana w międzynarodowym handlu oraz na różnych targach i wystawach, takich jak targi technologiczne czy motoryzacyjne. Przykładowo, firma może przywieźć prototyp nowego produktu na targi bez konieczności opłacania ceł, o ile po zakończeniu wystawy towar zostanie zwrócony do kraju pochodzenia. Dodatkowo, procedura ta wiąże się z wydaniem tzw. książeczki ATA, która stanowi jeden z najważniejszych dokumentów w tym procesie.

Pytanie 31

W konosamencie, w sekcji 'Shipper' powinny być umieszczone dane

A. odbiorcy

B. lokalizacji dostawy ładunku

C. lokalizacji odbioru ładunku

D. nadawcy

W konosamencie pozycja 'Shipper' odnosi się do nadawcy przesyłki, co jest kluczowe w procesie transportowym. Nadawca jest osobą lub firmą, która zleca przewóz towaru oraz jest odpowiedzialna za dostarczenie wymaganych informacji dotyczących ładunku, takich jak jego specyfikacja, ilość oraz miejsce odbioru. W praktyce, poprawne wypełnienie danych nadawcy w konosamencie pozwala uniknąć wielu problemów podczas transportu, takich jak błędna identyfikacja ładunku lub opóźnienia w dostawie. Na przykład, w transporcie międzynarodowym, konieczne jest podanie pełnych danych nadawcy, aby spełnić wymogi celne i regulacje prawne. Ponadto, zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak Incoterms, jasne określenie strony odpowiedzialnej za przesyłkę jest niezbędne dla zapewnienia prawidłowego przebiegu procesu logistycznego. Właściwe zrozumienie roli nadawcy w konosamencie jest fundamentem dla każdej osoby pracującej w branży transportowej i logistycznej.

Pytanie 32

Wartość netto usługi przewozowej wynosi 1 100,00 zł. Usługa ta podlega stawce VAT 23%. Firma transportowa przyznała klientowi rabat w wysokości 5% naliczanego od ceny netto. Jaka jest kwota brutto, która pojawi się na fakturze VAT?

A. 1 045,00 zł

B. 1 353,00 zł

C. 1 285,35 zł

D. 1 420,65 zł

Błędy w obliczeniach często wynikają z niepoprawnego podejścia do ustalenia rabatu lub niewłaściwego naliczania VAT. Osoby, które uzyskały błędne odpowiedzi, mogły nie uwzględnić faktu, że rabat jest obliczany od ceny netto, a nie od kwoty brutto. Jeżeli błędnie obliczono wysokość rabatu, np. przyjmując, że rabat dotyczy ceny brutto, można uzyskać całkowicie nieprawidłowy wynik. Ponadto, nieprawidłowe obliczenie kwoty VAT na podstawie niewłaściwej wartości netto również prowadzi do błędnych wyników. Warto zauważyć, że VAT jest naliczany od wartości netto po rabacie, co jest zgodne z ustawodawstwem podatkowym. Kolejnym typowym błędem jest nieodróżnianie etapów obliczeń: najpierw należy obliczyć rabat, następnie nową cenę netto, a na końcu dodać wartość VAT. Niedopatrzenie któregoś z tych kroków skutkuje pomyłkami w kalkulacjach. Dlatego ważne jest, aby zawsze szczegółowo przeanalizować każdy krok obliczeń i zapewnić ich zgodność z praktykami branżowymi oraz przepisami prawa.

Pytanie 33

Czy informacje na temat przeprowadzonego okresowego badania technicznego samochodu ciężarowego są zapisywane

A. w prawie jazdy właściciela pojazdu

B. w świadectwie homologacji danego pojazdu

C. w dowodzie osobistym właściciela pojazdu

D. w dowodzie rejestracyjnym danego pojazdu

Poprawna odpowiedź to odnotowanie informacji o przeprowadzonym okresowym badaniu technicznym w dowodzie rejestracyjnym pojazdu. Zgodnie z przepisami prawa, dowód rejestracyjny jest dokumentem, który zawiera kluczowe informacje o pojeździe, w tym daty oraz wyniki przeprowadzonych badań technicznych. Właściciele pojazdów są zobowiązani do regularnych przeglądów technicznych, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drodze. Przegląd taki powinien być przeprowadzany co najmniej raz w roku, a jego rezultaty muszą być odnotowane w dowodzie rejestracyjnym. Niezarejestrowanie przeglądu skutkuje utratą ważności dowodu oraz może prowadzić do konsekwencji prawnych. Przykładowo, każdy kierowca, który planuje podróż, powinien sprawdzić, czy jego pojazd jest aktualnie zarejestrowany jako sprawny technicznie, co można zweryfikować właśnie w dowodzie rejestracyjnym. Warto również zaznaczyć, że rzetelne prowadzenie dokumentacji technicznej pojazdu jest standardem w branży transportowej, co może wpływać na decyzje dotyczące ubezpieczeń oraz wartości rynkowej pojazdu.

Pytanie 34

W transporcie morskim do przewozu towarów wykorzystywany jest dokument

A. FIATA Warehause Receipt

B. Master Air Waybil

C. FIATA Forwarding Instruction

D. Bill of Lading

Bill of Lading, znany również jako konosament, to kluczowy dokument w transporcie morskim, który pełni trzy podstawowe funkcje: jest dowodem na zawarcie umowy przewozu, potwierdzeniem odbioru towaru przez przewoźnika oraz dokumentem własności ładunku. Dzięki jego zastosowaniu, właściciel towaru może skutecznie przekazywać prawa do ładunku innym osobom, co jest niezwykle istotne w międzynarodowym handlu. Przykładem praktycznego zastosowania Bill of Lading jest sytuacja, gdy importer otrzymuje towar drogą morską i musi przedstawić ten dokument w celu odbioru ładunku w porcie. Warto również zaznaczyć, że w przypadku transportu kontenerowego, Bill of Lading może mieć formę elektroniczną, co znacząco przyspiesza proces logistyczny. Zgodność z międzynarodowymi regulacjami, takimi jak Konwencja o jednolitym prawie stosowanym do międzynarodowego przewozu drogowego, podkreśla znaczenie Bill of Lading w praktyce, ponieważ zapewnia bezpieczeństwo i przejrzystość w transakcjach handlowych.

Pytanie 35

Pierwsza kopia międzynarodowego listu przewozowego drogowego jest przeznaczona dla

A. nadawcy

B. przewoźnika

C. odbiorcy towaru

D. urzędu celnego

Pierwszy egzemplarz międzynarodowego drogowego listu przewozowego, znanego jako CMR, jest kluczowym dokumentem w międzynarodowym przewozie drogowym. Jego głównym celem jest dokumentowanie transakcji przewozu towarów pomiędzy nadawcą a przewoźnikiem. Oryginał listu przewozowego jest przeznaczony dla nadawcy, który używa go jako dowodu zawarcia umowy przewozu oraz jako dokumentu wymagającego w przypadku ewentualnych reklamacji czy sporów. Przykładowo, nadawca może potrzebować tego dokumentu, aby wykazać, że towar został przekazany przewoźnikowi w odpowiednim stanie i ilości. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, szczególnie zgodnie z Konwencją CMR, nadawca ma prawo i obowiązek do otrzymania oryginału listu przewozowego, co zapewnia mu ochronę prawną. W praktyce każda strona transakcji musi znać i rozumieć znaczenie tego dokumentu, aby móc skutecznie zarządzać logistyką i transportem.

Pytanie 36

W międzynarodowym liście przewozowym CMR, w polu oznaczonym Carrier, powinny być wprowadzone dane

A. przewoźnika

B. odbiorcy

C. nadawcy

D. ubezpieczyciela

W międzynarodowym samochodowym liście przewozowym CMR, okienko oznaczone jako <i>Carrier</i> jest dedykowane dla przewoźnika. Przewoźnik to podmiot odpowiedzialny za transport towaru na podstawie umowy przewozu, co jest kluczowym elementem w łańcuchu dostaw. Zgodnie z definicją zawartą w Konwencji CMR, przewoźnik jest osobą fizyczną lub prawną, która wykonuje przewóz lub zleca jego wykonanie innej osobie. Wpisując dane przewoźnika, mamy na celu zapewnienie pełnej identyfikowalności przesyłki oraz odpowiedzialności za jej transport. W praktyce, dane te mogą obejmować nazwę firmy, adres siedziby oraz dane kontaktowe. Właściwe wypełnienie tego pola jest istotne dla dalszych procesów, takich jak dochodzenie roszczeń w przypadku uszkodzenia towaru lub opóźnienia w dostawie. Ponadto, znajomość roli przewoźnika pozwala na lepsze zarządzanie ryzykiem oraz optymalizację kosztów transportu, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 37

Zasady dotyczące obowiązkowego instalowania oraz używania tachografów w transporcie drogowym są określone przez skrót

A. ATP

B. ADR

C. CMR

D. AETR

Odpowiedź AETR jest jak najbardziej trafna. Ta konwencja zajmuje się tym, żeby kierowcy w międzynarodowym transporcie drogowym musieli mieć zamontowane tachografy. AETR, czyli „Umowa Europejska dotycząca pracy załóg pojazdów samochodowych wykonujących międzynarodowy transport drogowy”, została podpisana w 1970 roku i ma za zadanie zapewnić kierowcom bezpieczeństwo oraz dobre warunki pracy. Tachografy to te urządzenia, które rejestrują, ile czasu kierowca był „na drodze” oraz jak szybko jechał. To ważne, bo dobrze pozwala to kontrolować, czy kierowcy przestrzegają norm dotyczących jazdy i odpoczynku. Przykład? AETR w praktyce to np. kontrole czasu pracy kierowców w transporcie międzynarodowym, co pomaga w zapobieganiu przemęczeniu i zwiększa bezpieczeństwo na drogach. Poza tym, dobrze ustawione tachografy dają nie tylko info o czasie pracy, ale też o stylu jazdy, co może być przydatne w zarządzaniu flotą i optymalizacji kosztów eksploatacji pojazdów.

Pytanie 38

Przedsiębiorca złożył wniosek do Głównego Inspektora Transportu Drogowego o wydanie świadectwa zatrudnionemu kierowcy, niebędącemu obywatelem państwa UE. W drodze decyzji administracyjnej wydano świadectwo kierowcy ważne od 15.06.2020 r. Na podstawie fragmentu ustawy ustal, do kiedy będzie ważne świadectwo, jeżeli zostało wystawione na możliwie maksymalny okres czasu?

Fragment ustawy o transporcie drogowym
Rozdział 4a Świadectwo kierowcy
Art. 32a. Do kierowcy niebędącego obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, zatrudnionego przez przedsiębiorcę mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wykonującego międzynarodowy transport drogowy rzeczy, stosuje się przepisy Unii Europejskiej dotyczące świadectwa kierowcy.
Art. 32b. 1. Główny Inspektor Transportu Drogowego, w drodze decyzji administracyjnej, wydaje, odmawia wydania, zmienia albo cofa świadectwo kierowcy.
2. Świadectwo kierowcy wydaje się na wniosek przedsiębiorcy, posiadającego licencję wspólnotową, złożony na piśmie lub w postaci dokumentu elektronicznego.
3. Świadectwo kierowcy wraz z wypisem ze świadectwa kierowcy wydaje się przedsiębiorcy na okres do 5 lat.

A. Do 15.06.2025 r.

B. Do 31.12.2025 r.

C. Do 15.06.2024 r.

D. Do 31.12.2024 r.

Odpowiedź "Do 15.06.2025 r." jest poprawna, ponieważ zgodnie z art. 32b ust. 3 ustawy o transporcie drogowym, świadectwo kierowcy wydawane jest na maksymalny okres 5 lat. W przypadku, gdy świadectwo zostało wydane na początku jego ważności, czyli 15.06.2020 r., dodając 5 lat do tej daty otrzymujemy datę 15.06.2025 r., co oznacza, że świadectwo będzie ważne do tego dnia. W praktyce oznacza to, że kierowca może legalnie wykonywać swoje obowiązki w zakresie transportu drogowego przez cały okres ważności tego dokumentu, co jest kluczowe dla zapewnienia ciągłości pracy w branży. Warto zauważyć, że posiadanie aktualnego świadectwa jest istotnym elementem weryfikacji uprawnień zawodowych kierowców, co zabezpiecza zarówno pracodawców, jak i klientów przed niewłaściwym wykonywaniem transportu. Dodatkowo, znajomość przepisów prawnych związanych z zatrudnieniem kierowców jest istotna dla przedsiębiorców w celu zapewnienia zgodności z regulacjami i uniknięcia potencjalnych sankcji.

Pytanie 39

Na podstawie danych dotyczących monitorowania przesyłki ustal, o której godzinie została ona wydana kurierowi z terminalu w Kowalach celem doręczenia odbiorcy?

Data	Godzina	Terminal DHL	Status
28-01-2014	14:23	Warszawa	Przesyłka odebrana od nadawcy
28-01-2014	19:33	Warszawa	Przesyłka w sortowni DHL
29-01-2014	06:11	Gdańsk (z siedzibą w Kowalach)	Przesyłka dotarła do terminala DHL Gdańsk (z siedzibą w Kowalach)
29-01-2014	07:52	Gdańsk (z siedzibą w Kowalach)	Przesyłka przekazana kurierowi do doręczenia
29-01-2014	13:07	Gdańsk (z siedzibą w Kowalach)	Przesyłka doręczona do odbiorcy. Odebrana przez CMO!

A. O 19:33

B. O 13:07

C. O 06:11

D. O 07:52

Odpowiedź "O 07:52" jest prawidłowa, ponieważ na podstawie danych z monitoringu przesyłki możemy stwierdzić, że przesyłka została przekazana kurierowi dnia 29-01-2014 o godzinie 07:52 w terminalu DHL Gdańsk, który znajduje się w Kowalach. Z perspektywy logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw, istotne jest, aby dokładnie monitorować czas wydania przesyłek, gdyż ma to kluczowe znaczenie dla efektywności doręczenia. W praktyce, każda minuta opóźnienia w przekazaniu przesyłki kurierowi może prowadzić do wydłużenia czasu dostawy i niezadowolenia klientów. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają potrzebę ciągłego doskonalenia procesów oraz monitorowania krytycznych punktów czasowych w operacjach logistycznych. Wiedza na temat dokładnych czasów wydania przesyłek pozwala firmom optymalizować trasy kurierów, co przekłada się na lepszą obsługę klienta oraz zwiększenie konkurencyjności na rynku.

Pytanie 40

Dokument regulujący międzynarodowy transport szybko psujących się artykułów spożywczych oraz specjalnych urządzeń wykorzystywanych do ich przewozu to

A. ADR

B. AGC

C. ATP

D. ADN

Umowa ATP (Accord Transport Perissable) to międzynarodowa umowa, która reguluje przewozy szybko psujących się produktów żywnościowych oraz specjalnych urządzeń do ich transportu. Została stworzona, aby zapewnić odpowiednie warunki transportu, co jest niezwykle istotne dla zachowania jakości i bezpieczeństwa żywności. Umowa ta określa wymagania dotyczące pojazdów, systemów chłodniczych oraz praktyk transportowych, które muszą być przestrzegane przez przewoźników. Przykładowo, zgodnie z ATP, pojazdy muszą być wyposażone w odpowiednie urządzenia do kontroli temperatury, a także muszą spełniać normy sanitarno-epidemiologiczne. Przewoźnicy, którzy stosują się do norm ATP, przyczyniają się do minimalizacji strat żywności oraz zapewnienia wysokiej jakości produktów na rynku. Zrozumienie i przestrzeganie norm ATP jest kluczowe nie tylko dla producentów, ale również dla konsumentów, którzy oczekują wysokiej jakości żywności.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej