Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 08:35
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 08:54

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką minimalną grubość powinny mieć przegródki międzykanałowe w kominach murowanych z cegły?

A. 1/2 cegły

B. 1/3 cegły

C. 3/4 cegły

D. 1/4 cegły

No więc, jeśli chodzi o grubość przegród w kominach murowanych z cegły, to ta wynosząca 1/2 cegły jest zgodna z normami budowlanymi, które mówią o tym, jak powinno być. Przegrody te mają naprawdę dużą rolę w wentylacji i w oddzielaniu kanałów dymowych. Ta grubość 1/2 cegły gwarantuje, że komin jest mocny i dobrze izolowany, co jest bardzo ważne, żeby gazy spalinowe nie dostawały się tam, gdzie nie powinny. Z doświadczenia wiem, że odpowiednie przestrzeganie norm podczas budowy kominów pomaga uniknąć problemów z korozją czy nieszczelnościami, które mogą być niebezpieczne dla zdrowia. Trzeba też pamiętać, że lokalne przepisy budowlane mają znaczenie, w końcu są różne standardy, jak PN-EN 13084, które muszą zostać uwzględnione. Przykładowo, w kominach z cegły ceramicznej o standardowych wymiarach, grubość 1/2 cegły pozwala na bezpieczne odprowadzanie spalin przy zachowaniu dobrych parametrów eksploatacyjnych.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Tynki, które nie są przeznaczone do malowania na całej powierzchni, powinny

A. posiadać jednolitą barwę, dopuszczalne są niewielkie plamy.

B. posiadać jednolitą barwę, dopuszczalne są niewielkie smugi.

C. posiadać jednolitą barwę bez smug i plam.

D. być wolne od smug i plam, dopuszczalne są niewielkie różnice w intensywności koloru.

Odpowiedź 'mieć barwę o jednakowym natężeniu bez smug i plam' jest prawidłowa, ponieważ tynki, które nie są przewidziane do malowania, powinny charakteryzować się równomierną barwą na całej powierzchni. W praktyce oznacza to, że wszelkie niedoskonałości, takie jak smugi czy plamy, mogą wskazywać na niewłaściwe nałożenie tynku, co może prowadzić do estetycznych defektów końcowego wykończenia. W standardach budowlanych oraz w dobrych praktykach związanych z wykończeniem wnętrz, zapewnienie jednolitego wykończenia powierzchni jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości estetycznej. W przypadku tynków, które mają być później malowane, konieczne jest, aby ich powierzchnia była idealnie gładka i jednolita, co pozwala na równomierne wchłanianie farby i zapobiega powstawaniu plam. Przykładem zastosowania tej zasady może być tynk dekoracyjny, który po nałożeniu powinien być dokładnie wygładzony, aby nie powodować różnic w odcieniach przy późniejszym malowaniu.

Pytanie 4

Na rysunku podano wysokość ściany

A. instalacyjnej.

B. działowej.

C. kolankowej.

D. osłonowej.

Wysokość ściany kolankowej to kluczowy element konstrukcji budowlanych, szczególnie w kontekście poddaszy oraz dachów. Jest to pionowa odległość od podłogi do miejsca, w którym ściana łączy się z nachyloną częścią dachu. Na ilustracji wysokość ta oznaczona jest liczba 105, co jednoznacznie wskazuje na wysokość ściany kolankowej. Zastosowanie ściany kolankowej jest istotne z punktu widzenia efektywności przestrzennej oraz estetyki wnętrz. Dzięki niej możliwe jest uzyskanie dodatkowej przestrzeni użytkowej na poddaszu, co ma znaczenie w projektowaniu domów jednorodzinnych, a także w obiektach użyteczności publicznej. Dodatkowo, odpowiednia wysokość ściany kolankowej wpływa na ergonomię pomieszczeń, zapewniając komfort użytkowania oraz odpowiednią ilość światła dziennego. Znajomość wysokości tych ścian jest również istotna przy planowaniu instalacji, takich jak wentylacja czy oświetlenie. W zgodzie z normami budowlanymi, odpowiednie zaplanowanie wysokości kolankowej ma również znaczenie w kontekście bezpieczeństwa i stabilności konstrukcji. Właściwe zrozumienie i zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe dla każdego projektanta i architekta.

Pytanie 5

Wykonanie zbrojenia wieńca stropu powinno odbywać się

A. tylko na zewnętrznej ścianie budynku, na której opiera się strop

B. jedynie na ścianach osłonowych budynku

C. na wszystkich ścianach nośnych wokół całego stropu

D. wyłącznie na dwóch przeciwnych ścianach nośnych budynku, które wspierają strop

Zbrojenie wieńca stropu jest kluczowym elementem konstrukcyjnym, który ma za zadanie zapewnienie odpowiedniej nośności i stabilności całej konstrukcji budynku. Właściwe rozłożenie zbrojenia na wszystkich ścianach nośnych dookoła stropu jest zgodne z zasadami inżynierii budowlanej oraz standardami, które podkreślają konieczność wzmocnienia miejsc, gdzie przenoszone są obciążenia. Zbrojenie na wszystkich ścianach nośnych ma na celu równomierne rozłożenie sił działających na strop, co minimalizuje ryzyko powstania pęknięć i uszkodzeń w konstrukcji. Przykładem zastosowania tej zasady może być budowa budynków wielokondygnacyjnych, gdzie stropy przenoszą znaczące obciążenia z wyższych pięter. W takich przypadkach stosowanie zbrojenia na wszystkich ścianach nośnych jest niezbędne dla zapewnienia stabilności konstrukcji na całej wysokości budynku. Dobrą praktyką jest również projektowanie zbrojenia w oparciu o normy PN-EN 1992-1-1, które określają wymagania dotyczące projektowania konstrukcji betonowych, w tym zbrojenia wieńców stropowych.

Pytanie 6

Gdy konstrukcja budynku opiera się na stalowych kształtownikach, to przed nałożeniem tynku na słup stalowy należy go

A. umyć wodą

B. pomalować farbą

C. oszlifować

D. owinąć siatką

Owinąć siatką słup stalowy przed otynkowaniem jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniego współczynnika przyczepności między tynkiem a stalą. Siatka zbrojeniowa, wykonana z odpowiednich materiałów, takich jak stal lub włókna syntetyczne, tworzy solidną podstawę dla tynku, poprawiając jego przyczepność oraz zwiększając ogólną trwałość wykończenia. Stalowe słupy, ze względu na swoją gładką powierzchnię, mogą mieć trudności z utrzymaniem tynku, jeśli nie zostaną odpowiednio przygotowane. Oprócz tego, owinęcie siatką chroni stal przed uszkodzeniami mechanicznymi podczas wykonywania dalszych prac budowlanych. W praktyce budowlanej często stosuje się również siatki o różnej wielkości oczek, co pozwala na dostosowanie ich do specyficznych wymagań projektu. Zgodnie z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 13914, odpowiednie przygotowanie podłoża jest kluczowe dla uzyskania trwałych i estetycznych wykończeń budowlanych.

Pytanie 7

Jakie będą wydatki na postawienie dwóch szczytowych ścian budynku, które mają wymiary 10,0 x 5,0 m, jeśli czas pracy wynosi 1,44 h/m2, a stawka godzinowa murarza wynosi 10 zł?

A. 1 440 zł

B. 560 zł

C. 720 zł

D. 1 220 zł

Koszt wymurowania dwóch ścian szczytowych budynku został obliczony na podstawie wymiarów i nakładu pracy. Każda ściana ma wymiary 10,0 m x 5,0 m, co daje powierzchnię jednej ściany równą 50 m2. Zatem dla dwóch ścian całkowita powierzchnia wynosi 100 m2. Nakład pracy wynosi 1,44 godzin na m2, co oznacza, że potrzebny czas na wykonanie pracy to 100 m2 * 1,44 h/m2 = 144 h. Przy stawce godzinowej murarza wynoszącej 10 zł, całkowity koszt robocizny wyniesie 144 h * 10 zł/h = 1440 zł. Taki sposób kalkulacji kosztów jest zgodny z praktykami branżowymi, które uwzględniają zarówno powierzchnię, jak i nakład pracy, co pozwala na precyzyjne oszacowanie całkowitych wydatków. Użycie takich metod jest niezbędne w branży budowlanej dla zachowania budżetu i efektywności zarządzania projektem.

Pytanie 8

Jaka jest proporcja objętościowa gipsu i piasku w zaprawie gipsowej M 4?

Marka zaprawy	Zaprawa gipsowa gips : piasek	Zaprawa gipsowo-wapienna gips : wapno : piasek
M1	1: 4	1: 1,5: 4,5
M2	1: 3	1: 1: 3
M3	1: 2	1: 0,5: 2
M4	1: 1	1: 0,5: 1

A. 1:2

B. 1:1

C. 1:4

D. 1:0,5

Proporcja objętościowa gipsu i piasku w zaprawie gipsowej M4 wynosi 1:1, co oznacza, że na jedną jednostkę objętości gipsu przypada jedna jednostka objętości piasku. Taki dobór składników jest kluczowy dla uzyskania optymalnych właściwości zaprawy, w tym jej wytrzymałości i elastyczności. W praktyce, równomierne połączenie tych dwóch materiałów pozwala na uzyskanie jednorodnej masy, która dobrze przylega do powierzchni oraz zapewnia odpowiednią trwałość. Zgodnie z normami budowlanymi, szczególnie tymi związanymi z wykończeniem wnętrz, zachowanie tej proporcji jest istotne dla efektywności procesu aplikacji oraz trwałości powłok gipsowych. Przykładowo, stosując tę proporcję w renowacji starych budynków, można uzyskać lepsze rezultaty estetyczne i funkcjonalne, niż w przypadku stosowania innych proporcji, co potwierdzają liczne badania i doświadczenia specjalistów w dziedzinie budownictwa.

Pytanie 9

Zgodnie z zasadami przedmiarowania robót tynkarskich z powierzchni tynków nie odlicza się powierzchni otworów do 3 m², jeżeli ich ościeża są tynkowane. Oblicz powierzchnię ściany pokazanej na rysunku, zakładając, że ościeża będą otynkowane.

A. 24,0 m2

B. 22,0 m2

C. 20,8 m2

D. 18,8 m2

Odpowiedź 20,8 m2 jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zasadami przedmiarowania robót tynkarskich, nie odlicza się powierzchni otworów do 3 m2, jeżeli ich ościeża są tynkowane. W omawianym przypadku mamy do czynienia z dwoma otworami okiennymi, każdy o powierzchni 1 m2, które nie są odliczane od całkowitej powierzchni ściany. Natomiast otwór drzwiowy o powierzchni 3,2 m2 jest większy niż 3 m2, co oznacza, że jego powierzchnia powinna zostać odjęta. Całkowita powierzchnia ściany przed odliczeniem otworów wynosi 24 m2. Po odjęciu 3,2 m2 uzyskujemy wynik 20,8 m2, co jest powierzchnią do tynkowania. Praktyczne zastosowanie tych zasad jest kluczowe w procesie kosztorysowania robót budowlanych, gdzie precyzyjne obliczenia wpływają na efektywność finansową projektu. Wiedza ta jest także istotna w kontekście przepisów budowlanych i standardów branżowych, które zalecają uwzględnianie tylko istotnych powierzchni w kosztorysach.

Pytanie 10

Na której ilustracji przedstawiono element ceramiczny stosowany do murowania zewnętrznych ścian nośnych piwnic?

A. Na ilustracji 1.

B. Na ilustracji 4.

C. Na ilustracji 2.

D. Na ilustracji 3.

Podczas analizy pozostałych ilustracji, można zauważyć, że przedstawione cegły z otworami nie są odpowiednie do murowania zewnętrznych ścian nośnych piwnic. Cegły z otworami, które często są używane w różnych konstrukcjach, mają swoje zastosowanie w miejscach, gdzie wymagane są mniejsze obciążenia, takie jak ściany działowe czy wypełnienia. Ze względu na swoją budowę, te cegły nie zapewniają tak wysokiej wytrzymałości na ściskanie, co czyni je niewłaściwym wyborem do budowy nośnych elementów piwnic, które muszą wytrzymywać znaczące obciążenia i jednocześnie chronić przed wilgocią. Wielu budowniczych popełnia błąd, sądząc, że wszelkie rodzaje cegły mogą być stosowane wymiennie. Kluczowym punktem jest zrozumienie, że każdy rodzaj cegły ma swoje specyficzne właściwości i zastosowania, które muszą być zgodne z wymogami projektowymi. Cegły z otworami powinny być stosowane z rozwagą, a ich użycie powinno być dokładnie przemyślane w kontekście statyki budynku oraz wymagań dotyczących izolacji. Brak zrozumienia właściwego zastosowania tych materiałów może prowadzić do problemów konstrukcyjnych oraz nieefektywności energetycznej budowli, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej.

Pytanie 11

Jak powinny wyglądać spoiny w murach z kanałami dymowymi?

A. kompletne i równo wykończone od wnętrza kanału

B. kompletne i nierówno wykończone od wnętrza kanału

C. niekompletne i równo wykończone od wnętrza kanału

D. niekompletne i nierówno wykończone od wnętrza kanału

Spoiny w murach z kanałami dymowymi powinny być pełne i gładko wyrównane od wnętrza kanału, co jest zgodne z zasadami dobrych praktyk budowlanych oraz normami technicznymi. Pełne spoiny zapewniają odpowiednią szczelność, co jest kluczowe w kontekście odprowadzania spalin i dymu. Gładkie wyrównanie spoin zapobiega osadzaniu się zanieczyszczeń oraz minimalizuje ryzyko tworzenia się miejsc, w których może dochodzić do gromadzenia się sadzy, co z kolei mogłoby prowadzić do zatorów w kominie. Przykładem zastosowania tych zasad jest budowa systemów kominowych w domach jednorodzinnych, gdzie odpowiednie wykonanie spoin wpływa na bezpieczeństwo użytkowania pieców oraz efektowność odprowadzania spalin. W kontekście norm, odpowiednie dokumenty, takie jak PN-EN 12056 dotyczące systemów kominowych, podkreślają znaczenie pełnych i gładkich połączeń w zachowaniu bezpieczeństwa i trwałości konstrukcji kominowych.

Pytanie 12

Bloczek z betonu komórkowego został przedstawiony na rysunku

A. D.

B. C.

C. A.

D. B.

Wybierając odpowiedzi inne niż A, można napotkać poważne nieporozumienia związane z identyfikacją materiałów budowlanych. Bloczek z betonu komórkowego ma specyficzną strukturę z pustkami, co jest istotnym elementem jego charakterystyki. Wiele osób może błędnie rozpoznać inne materiały, takie jak bloczki z betonu zwykłego lub silikatowego, które mają zupełnie inną budowę. Bloki betonowe posiadają gęstą, jednolitą strukturę, która nie zawiera pustek, co sprawia, że są znacznie cięższe i mają inne zastosowanie w budownictwie. Z kolei silikaty charakteryzują się wyższą wytrzymałością, ale nie oferują tak dobrych właściwości izolacyjnych jak beton komórkowy. Błędy w identyfikacji mogą pochodzić z braku wiedzy na temat procesów produkcyjnych i właściwości materiałów budowlanych. Na przykład, niewłaściwa analiza wizualna prowadzi do wniosku, że materiały o podobnych kolorach lub fakturach mogą być tymi samymi produktami, co jest mylne. Warto pamiętać, że dobór odpowiednich materiałów budowlanych powinien opierać się na ich parametrach technicznych oraz zastosowaniach zgodnych z obowiązującymi normami, takimi jak PN-EN 771-4. Dlatego istotne jest zrozumienie różnic między tymi materiałami oraz ich zastosowania w praktyce budowlanej.

Pytanie 13

W nadprożu Kleina o rozpiętości ponad 150 cm, którego fragment przedstawiono na rysunku, cegły układa się

A. na rąb leżący.

B. wozówkowo na płask.

C. główkowo na płask.

D. na rąb stojący.

Wybór opcji innej niż "na rąb stojący" w kontekście układania cegieł w nadprożu Kleina prowadzi do kilku istotnych nieporozumień. Układanie cegieł na rąb leżący lub główkowo na płask stwarza ryzyko osłabienia konstrukcji nadproża, zwłaszcza przy większych rozpiętościach. Cegły ułożone na rąb leżący mają mniejszą powierzchnię kontaktu z pozostałymi cegłami oraz podłożem, co może prowadzić do powstawania niekorzystnych naprężeń i w konsekwencji do pęknięć. Taki błąd w układzie może skutkować nieefektywnym przenoszeniem obciążeń, a także zwiększa ryzyko zjawiska zwanego rysowaniem nadproża, co jest szczególnie niebezpieczne w budynkach, w których nadproża pełnią kluczową rolę w rozkładzie obciążeń. Cegły układane na rąb stojący są bardziej odporne na siły działające w pionie, co jest fundamentalne przy większych otworach. Ponadto, nieprawidłowe układanie cegieł może być sprzeczne z przepisami budowlanymi i normami, takimi jak Eurokod 6, które jasno określają wymagania dotyczące konstrukcji murowanych. Dlatego też, ważne jest, aby projektanci i wykonawcy budowlani stosowali odpowiednie metody układania cegieł, aby zapewnić bezpieczeństwo i trwałość całej konstrukcji.

Pytanie 14

Warstwę wierzchnią tynków kamieniarskich realizuje się przy użyciu zaprawy

A. gipsowo-wapiennej

B. cementowo-glinianej

C. cementowej

D. wapiennej

Wybór zaprawy wapiennej jako materiału na wierzchnią warstwę tynków kamieniarskich może wydawać się sensowny, jednak ma swoje ograniczenia. Zaprawa wapienna, mimo że jest elastyczna i dobrze związana z podłożem, jest mniej odporna na zawilgocenie i nie zapewnia tak wysokiej wytrzymałości, jak zaprawa cementowa. To sprawia, że w kontekście tynków kamieniarskich, gdzie trwałość i odporność są kluczowe, nie jest najlepszym wyborem. Z kolei zaprawa cementowo-glinianej, pomimo iż dobrze działa w przypadku naturalnych materiałów, nie jest odpowiednia do tynków kamieniarskich. Często prowadzi to do problemów z kruszeniem się i pękaniem w wyniku zmieniających się warunków atmosferycznych. Gipsowo-wapienna zaprawa ma swoje miejsce w budownictwie, ale jest stosowana głównie do wnętrz, gdzie nie występuje tak intensywna ekspozycja na warunki zewnętrzne. Jej ograniczona odporność na wilgoć sprawia, że nie jest odpowiednia do wierzchniej warstwy tynków kamieniarskich. Kluczowym błędem w rozumieniu tego zagadnienia jest pomijanie specyfiki warunków, w jakich tynki są stosowane, oraz właściwości materiałów, które istotnie wpływają na trwałość i estetykę powierzchni. Wybór niewłaściwego rodzaju zaprawy może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń w strukturze budynku.

Pytanie 15

Nałożenie tradycyjnego tynku na wyjątkowo gładką powierzchnię może prowadzić do

A. powstawania rys skurczowych na powierzchni

B. odczepiania się tynku od podłoża

C. występowania plam i wykwitów na powierzchni ściany

D. łamania się tynku zaraz po jego wyschnięciu

Jak się nałoży tradycyjny tynk na super gładką powierzchnię, to może się on odspajać. Dlaczego? Bo takie gładkie ściany, jak beton polerowany czy płyty gipsowo-kartonowe, mają mało szorstkości. A to utrudnia tynkowi dobrze się wgryźć. Dlatego przed tynkowaniem warto użyć gruntu albo jakiegoś specjalnego preparatu, żeby poprawić przyczepność. Poradziłbym też wybrać tynki, które są bardziej elastyczne i plastyczne, bo lepiej znoszą lekkie ruchy podłoża. To zmniejsza szanse na odspajanie się. No i ważne, żeby trzymać się standardów, jak normy PN-EN 998, bo to pomaga utrzymać jakość i trwałość efektu końcowego. Właściwe przygotowanie podłoża jest kluczowe, bo od tego wiele zależy.

Pytanie 16

Jaką ilość cementu i piasku trzeba przygotować do sporządzenia zaprawy cementowo-wapiennej w proporcji 1:3:12, jeśli użyto 6 pojemników wapna?

A. 2 pojemniki cementu i 36 pojemników piasku

B. 3 pojemniki cementu i 36 pojemników piasku

C. 3 pojemniki cementu i 24 pojemniki piasku

D. 2 pojemniki cementu i 24 pojemniki piasku

Wiele osób może błędnie interpretować proporcje składników zaprawy cementowo-wapiennej, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. W odpowiedziach, które podają 3 pojemniki cementu oraz 36 pojemników piasku, istnieje niewłaściwe pomnożenie ilości wapna przez niewłaściwe wartości proporcji. W sytuacji, gdy przyjmuje się, że wymagana ilość wapna wynosi 6 pojemników, nie można przedstawić 3 pojemników cementu, ponieważ według proporcji 1:3:12 wymagałoby to większej ilości wapna. Obliczenia powinny opierać się na logicznej analizie stosunku między elementami. Ponadto, w przypadku propozycji 3 pojemników cementu i 24 pojemników piasku, również występuje wprowadzenie w błąd, gdyż proporcja piasku do wapna wynosi 12:3. To oznacza, że dla 6 pojemników wapna powinniśmy uzyskać 24 pojemniki piasku, ale nie 3 pojemniki cementu, co jest zgodne z zasadą proporcjonalnego mnożenia. Typowe błędy w obliczeniach wynikają z nieprawidłowego zrozumienia proporcji, co podkreśla konieczność gruntownego zrozumienia tematu oraz solidnych podstaw teoretycznych w dziedzinie budownictwa. Praktyczne umiejętności w obliczaniu składników zaprawy są niezbędne do osiągnięcia wysokiej jakości robót budowlanych oraz zgodności ze standardami branżowymi.

Pytanie 17

Uszkodzenie tynku przedstawione na zdjęciu jest

A. złuszczeniem.

B. odpryskiem.

C. odspojeniem.

D. pęknięciem.

Prawidłowa odpowiedź to pęknięcie, ponieważ na zdjęciu widać wyraźnie liniowe uszkodzenie tynku, które charakteryzuje się podłużną szczeliną w materiale. Pęknięcia są wynikiem naprężeń wewnętrznych lub zewnętrznych, które powodują rozdzielenie struktury, co jest zgodne z definicją pęknięcia. W praktyce, identyfikacja pęknięć tynku jest kluczowa dla utrzymania dobrego stanu budynków, ponieważ mogą one prowadzić do dalszych uszkodzeń, w tym infiltracji wody, co z kolei może powodować rozwój pleśni lub uszkodzeń strukturalnych. Standardy budowlane, takie jak Eurokod, wymagają regularnych inspekcji i monitorowania stanu tynków, aby zapobiegać poważnym uszkodzeniom. W przypadku wykrycia pęknięć, istotne jest ich niezwłoczne zabezpieczenie oraz naprawa, aby uniknąć konsekwencji w postaci większych kosztów remontów lub rewitalizacji. Dobre praktyki w zakresie konserwacji obejmują stosowanie odpowiednich materiałów naprawczych oraz technik, które zapewniają długoterminową trwałość.

Pytanie 18

Które zprzedstawionych na rysunku narzędzi należy zastosować do skuwania starego tynku?

A. A.

B. D.

C. C.

D. B.

Narządzie przedstawione na rysunku C, czyli młot wyburzeniowy, jest idealnym wyborem do skuwania starego tynku. Jego konstrukcja i mechanizm działania umożliwiają efektywne usuwanie tynków, które są z reguły mocno przytwierdzone do ścian. Młot wyburzeniowy generuje dużą siłę uderzenia, co sprawia, że radzi sobie z trudnymi materiałami budowlanymi. W praktyce, podczas skuwania tynku, należy kierować młot pod odpowiednim kątem, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia podłoża, na przykład betonu. Dobrą praktyką jest również noszenie odpowiednich środków ochrony osobistej, takich jak gogle i rękawice, aby uniknąć urazów. Tego typu narzędzie jest często wykorzystywane w pracach remontowych i budowlanych, a jego zastosowanie pozwala na szybkie i skuteczne przygotowanie powierzchni do dalszych prac, co jest zgodne z obowiązującymi standardami w branży budowlanej.

Pytanie 19

Jakie konstrukcje uznawane są za obiekty inżynieryjne?

A. Obiekty przemysłowe

B. Konstrukcje mostowe

C. Świątynie

D. Budowle z konstrukcją szkieletową

Mosty to takie specjalne budowle, które zostały zaprojektowane po to, żebyśmy mogli przejeżdżać nad różnymi przeszkodami, jak rzeki czy doliny. W budowie mostów wykorzystuje się różne materiały, takie jak stal czy beton, bo muszą być mocne i trwałe. W inżynierii transportowej mosty są bardzo ważne, bo ułatwiają nam przemieszczanie się. Weźmy na przykład Most Golden Gate w San Francisco czy Most Millau we Francji - oba są nie tylko funkcjonalne, ale też piękne pod względem architektury. Kiedy projektuje się mosty, to trzeba wziąć pod uwagę różne normy i standardy, na przykład Eurokod, które mówią, jak powinny być bezpieczne i solidne. Budowa mostów to niełatwa sprawa, bo trzeba analizować różne czynniki, takie jak obciążenia, warunki gruntowe czy wpływ środowiska. Dlatego mosty są dość skomplikowanymi konstrukcjami, które wymagają wiedzy z różnych dziedzin.

Pytanie 20

Kiedy powinno się dokonać pomiaru robót rozbiórkowych ścian?

A. Przed przystąpieniem do robót rozbiórkowych

B. Po finalizacji rozbiórki ścian

C. Po zakończeniu rozbiórki ścian oraz usunięciu gruzu

D. W trakcie wykonywania robót rozbiórkowych

Przeprowadzenie obmiaru robót rozbiórkowych ścian przed rozpoczęciem prac jest kluczowym krokiem w procesie planowania i realizacji projektu budowlanego. Obmiar pozwala na dokładne określenie zakresu prac, co jest niezbędne do wyceny projektu oraz przygotowania odpowiednich zasobów. W praktyce, przed rozpoczęciem rozbiórki, należy zmierzyć nie tylko powierzchnię ścian, ale również uwzględnić dodatkowe czynniki, takie jak izolacje, rodzaj materiałów użytych w budowie oraz wszelkie elementy instalacyjne, które mogą wpłynąć na proces rozbiórki. Dobrą praktyką jest sporządzenie dokumentacji fotograficznej i rysunkowej stanu istniejącego, co pomoże w analizie i późniejszym rozliczeniu prac. Zgodnie z normami budowlanymi, obmiar powinien być przeprowadzany zgodnie z obowiązującymi przepisami, co zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale również zgodność z projektem. Takie podejście pozwala na identyfikację potencjalnych problemów przed rozpoczęciem prac, co z kolei może prowadzić do ograniczenia kosztów i czasu realizacji projektu.

Pytanie 21

Jak należy przygotować suchą zaprawę murarską do użycia?

A. wszystkie składniki zaprawy są odważane i mieszane na miejscu budowy

B. spoiwo, piasek oraz ewentualne dodatki są odmierzane na sucho w betoniarni, a na miejscu budowy trzeba jedynie dodać wodę i wymieszać

C. piasek i woda są odmierzane w betoniarni, a na miejscu budowy należy dodać spoiwo i wymieszać

D. wszystkie składniki zaprawy są odważane i mieszane w betoniarni

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ przygotowanie suchej zaprawy murarskiej w betoniarni, z odmierzonymi spoiwami, piaskiem oraz dodatkami, a następnie dodanie tylko wody na placu budowy, jest zgodne z najlepszymi praktykami budowlanymi. Taki proces zapewnia optymalną jakość zaprawy, ponieważ umożliwia dokładne wymieszanie wszystkich składników w kontrolowanych warunkach. W betoniarni można użyć odpowiednich urządzeń do mieszania, które zapewniają jednorodność mieszanki. Na placu budowy, dodanie jedynie wody minimalizuje ryzyko błędów w proporcjach oraz umożliwia większą kontrolę nad wilgotnością, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej konsystencji zaprawy. Taki sposób przygotowania jest również zgodny z normami PN-EN 998-1, które dotyczą zapraw do murowania, zapewniając odpowiednią trwałość i wytrzymałość konstrukcji. Przykładem praktycznego zastosowania tej metody może być budowa ścian nośnych, gdzie istotne jest, aby zachować równowagę między wytrzymałością a plastycznością zaprawy.

Pytanie 22

Bloczki silikatowe to wyroby poddawane autoklawizacji?

A. z betonu komórkowego

B. z zaczynu gipsowego

C. wapienno-piaskowe

D. cementowo-piaskowe

Choć odpowiedzi cementowo-piaskowe, z zaczynu gipsowego oraz z betonu komórkowego mogą budzić pewne skojarzenia z bloczkami silikatowymi, są to jednak zupełnie różne materiały, które nie mogą być traktowane jako ich substytuty. Cementowo-piaskowe wyroby są produkowane z cementu i piasku, co skutkuje różnymi właściwościami mechanicznymi i izolacyjnymi. Podczas gdy bloczki silikatowe charakteryzują się wysoką wytrzymałością na ściskanie i dobrą izolacyjnością, materiały cementowo-piaskowe z reguły nie osiągają tak dobrych wyników w tych parametrach, co może prowadzić do nieefektywności w budownictwie. Zaczyn gipsowy jest stosowany głównie do wykonywania tynków i nie nadaje się do produkcji bloczków, ponieważ nie zapewnia wymaganej trwałości i stabilności strukturalnej. Gips jest materiałem bardziej kruchym, co czyni go nieodpowiednim do zastosowań wymagających dużej wytrzymałości. Z kolei beton komórkowy, chociaż ma dobre właściwości izolacyjne, różni się od bloczków silikatowych zarówno pod względem składu, jak i procesu produkcji. Beton komórkowy wytwarzany jest na bazie cementu, wody, piasku oraz dodatków chemicznych, które wspomagają tworzenie porów, co prowadzi do odmiennych właściwości fizycznych. W efekcie te różnice mogą prowadzić do nieporozumień w zakresie zastosowania i wydajności materiałów budowlanych, dlatego ważne jest, aby dokładnie rozumieć, jakie właściwości i charakterystyki posiada każdy z tych materiałów.

Pytanie 23

Oblicz całkowity koszt wykonania tynku mozaikowego na obu stronach ściany o wymiarach 8×4 m, jeśli jednostkowy koszt robocizny wynosi 21,00 zł/m², a koszt materiałów to 14,00 zł/m²?

A. 1 120,00 zł

B. 1 792,00 zł

C. 2 420,00 zł

D. 2 240,00 zł

Aby obliczyć całkowity koszt wykonania tynku mozaikowego, należy najpierw obliczyć powierzchnię ściany. Ściana ma wymiary 8 m x 4 m, co daje 32 m². Ponieważ tynk ma być wykonany po obu stronach ściany, całkowita powierzchnia wynosi 64 m². Koszt jednostkowy robocizny wynosi 21,00 zł/m², co daje koszt robocizny: 64 m² x 21,00 zł/m² = 1 344,00 zł. Koszt materiałów to 14,00 zł/m², co daje koszt materiałów: 64 m² x 14,00 zł/m² = 896,00 zł. Łączny koszt wykonania tynku to suma kosztu robocizny i materiałów: 1 344,00 zł + 896,00 zł = 2 240,00 zł. W praktyce, przy planowaniu budowy lub remontu, kluczowe jest dokładne oszacowanie kosztów, co pozwala na kontrolę budżetu oraz uniknięcie nieprzyjemnych niespodzianek finansowych. Dobrze jest również uwzględnić ewentualne dodatkowe koszty, takie jak transport materiałów czy wynajem sprzętu, co jest standardem w branży budowlanej.

Pytanie 24

Na zdjęciu przedstawiono uszkodzenie warstwy zbrojącej (rozerwanie siatki) i warstwy izolacyjnej na elewacji budynku. Aby rozpocząć naprawę tego uszkodzenia, należy

A. wyciąć siatkę i tynk na powierzchni całej ściany, na której znajduje się uszkodzenie.

B. okleić taśmą papierową miejsce uszkodzenia.

C. wyciąć uszkodzony fragment ocieplenia i usunąć tynk wokół wyciętego fragmentu pasem o szerokości 10 cm.

D. przykleić fragment rozerwanej siatki do podłoża i uzupełnić fragment uszkodzonego styropianu.

Twoja odpowiedź dotycząca wycięcia uszkodzonego fragmentu ocieplenia i usunięcia tynku w promieniu 10 cm jest zdecydowanie na miejscu. To naprawdę właściwe podejście, bo pozwala na solidne przygotowanie podłoża pod nową warstwę izolacyjną. W praktyce, coś takiego sprawia, że naprawiony fragment lepiej zespoli się z resztą elewacji, co jest kluczowe, jeśli zależy nam na długotrwałych efektach. Dodatkowo, usunięcie tynku wokół uszkodzenia zapobiega dalszym problemom, które mogą się pojawić z powodu złego przylegania materiałów. Jak mówi norma PN-EN 13499, dobre przygotowanie podłoża i używanie odpowiednich materiałów to podstawa, żeby cała konstrukcja dobrze funkcjonowała.

Pytanie 25

Przy ręcznym sporządzaniu zaprawy cementowo-wapiennej z wykorzystaniem wapna hydratyzowanego, należy łączyć poszczególne składniki w następującym porządku:

A. wapno + woda + piasek + cement

B. woda + cement + wapno + piasek

C. piasek + cement + wapno + woda

D. piasek + cement + woda + wapno

Kolejność składników w przygotowywaniu zaprawy cementowo-wapiennej jest kluczowa, a nieprawidłowe podejścia mogą prowadzić do poważnych problemów. Dodawanie piasku jako pierwszego składnika, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, może skutkować niejednolitym wymieszaniem materiałów i obniżeniem jakości zaprawy. Piasek, jako materiał sypki, wymaga dokładnego połączenia z innymi składnikami, co jest trudne do osiągnięcia, jeśli nie są one odpowiednio rozpuszczone w wodzie. Z kolei dodanie wapna przed cementem może zakłócić proces hydratacji, gdyż wapno nie wchodzi w reakcję z wodą tak efektywnie, jak cement. Ważne jest, aby zrozumieć, że cement jest odpowiedzialny za uzyskanie twardości zaprawy, a woda działa jako aktywator tego procesu. Złe proporcje lub niewłaściwa kolejność mogą prowadzić do pęknięć, zmniejszenia przyczepności oraz długoterminowych uszkodzeń strukturalnych. Takie błędy są często wynikiem niepełnej wiedzy na temat chemii materiałów budowlanych, dlatego kluczowe jest przestrzeganie standardów budowlanych oraz praktyk zalecanych przez specjalistów, aby osiągnąć optymalne wyniki w budownictwie. Właściwe przygotowanie zaprawy cementowo-wapiennej wpływa na jej funkcjonalność i trwałość, co ma bezpośredni wpływ na niezawodność całego obiektu budowlanego.

Pytanie 26

Na podstawie danych zawartych w tabeli podaj, ile wynosi koszt zakupu 1 m3 zaprawy wapiennej M1 do wykonania tynków zewnętrznych zgodnie z drugą pozycją kosztorysu?

KOSZTORYS

L p.	Podstawa	Opis	jm	Nakłady	Koszt jedn.	R	M	S
1	KNR 2-02 0103-06	Ściany budynków jednokond.o wys.do 4.5m z cegieł pełnych lub dziurawek na zapr.cement.gr.2ceg. obmiar = 125m²	m²
1*		-- R -- robocizna 3.91r-g/m² * 35.00zł/r-g	r-g	488.7500	136.850	17106.25
2*		-- M -- cegła budowlana pełna 200.6szt/m² * 0.59zł/szt	szt	25075.0000	118.354		14794.25
3*		zaprawa cementowa 0.143m³/m² * 174.64zł/m³	m³	17.8750	24.974		3121.69
4*		materiały pomocnicze 1.5% * 17915.94zł	%	1.5000	2.150		268.74
Razem koszty bezpośrednie: 35291.00 Ceny jednostkowe					282.328	17106.25 136.850	18184.68 145.478	0.000
2	KNR 2-02 0903-02	Tynki zewn.zwykłe doborowe kat.IV na ścia- nach płaskich i pow.poziom.(balkony i loggie) wyk.mech. obmiar = 125m²	m²
1*		-- R -- robocizna 0.7567r-g/m² * 35.00zł/r-g	r-g	94.5875	26.485	3310.56
2*		-- M -- zaprawa wapienna M1 0.0028m³/m² * 148.68zł/m³	m³	0.3500	0.416		52.04
3*		zaprawa cementowo wapienna M15 0.0217m³/m² * 233.64zł/m³	m³	2.7125	5.070		633.75
4*		zaprawa cementowo-wapienna M5 0.0007m³/m² * 318.60zł/m³	m³	0.0875	0.223		27.88
5*		materiały pomocnicze 1.5% * 713.67zł	%	1.5000	0.086		10.71
6*		-- S -- agregat tynkarski 1.1-3 m3/h 0.1225m-g/m² * 40.00zł/m-g	m-g	15.3125	4.900			612.50
Razem koszty bezpośrednie: 4647.50 Ceny jednostkowe					37.180	3310.56 26.485	724.38 5.795	612.50 4.900

A. 318,60 zł

B. 174,64 zł

C. 233,64 zł

D. 148,68 zł

Koszt zakupu 1 m³ zaprawy wapiennej M1 do wykonania tynków zewnętrznych wynosi 148,68 zł, co można znaleźć w drugiej pozycji kosztorysu. Ta suma pozostaje zgodna z aktualnymi standardami w branży budowlanej, gdzie cena materiałów jest kluczowym elementem planowania budżetu. Wybór odpowiednich materiałów, takich jak zaprawa wapienna M1, jest istotny nie tylko ze względu na koszty, ale również na właściwości techniczne, jakie one oferują. Zaprawa wapienna charakteryzuje się dobrą paroprzepuszczalnością, co jest kluczowe w przypadku tynków zewnętrznych, gdzie możliwość odparowania wilgoci jest niezbędna dla zachowania trwałości i estetyki wykończenia. W kontekście kosztorysowania, zrozumienie, jak oblicza się koszty jednostkowe oraz ich wpływ na całkowity budżet projektu, jest niezbędne dla każdego specjalisty w branży budowlanej. Przykładowo, przy dużych projektach budowlanych, różnice w cenach materiałów mogą znacznie wpłynąć na końcowy koszt budowy, dlatego tak ważne jest, aby dokładnie analizować każdy wpis w kosztorysie.

Pytanie 27

Jakiej zaprawy nie wykorzystuje się w miejscach, gdzie styka się z elementami stalowymi, z powodu ryzyka pojawienia się korozji stali?

A. Gipsowo-wapiennej

B. Cementowej

C. Szamotowej

D. Cementowo-wapiennej

Wybór zaprawy cementowej, szamotowej lub cementowo-wapiennej w miejscach styku z elementami stalowymi może wydawać się odpowiedni, jednakże każda z tych zapraw ma swoje specyficzne właściwości, które niekoniecznie są optymalne w kontekście ochrony stali przed korozją. Zaprawa cementowa, będąca jedną z najczęściej stosowanych, zapewnia solidne wiązanie i odpowiednią wytrzymałość mechaniczną, ale w obecności wilgoci również może przyczyniać się do korozji, chociaż w mniejszym stopniu niż gipsowo-wapienna. W warunkach wysokiej wilgotności, zaprawy cementowe mogą wchodzić w reakcje z tlenem i wodą, co prowadzi do powstawania rdzy na powierzchni stali. Dodatkowo, zaprawy szamotowe, które są stosowane głównie w piecach opalanych drewnem czy kotłach, są projektowane tak, aby wytrzymywać wysokie temperatury, ale także nie są zalecane w miejscach o dużej wilgotności. Właściwy dobór zaprawy powinien uwzględniać nie tylko jej wytrzymałość, ale również odporność chemiczną oraz funkcję, jaką ma spełniać w kontekście ochrony stalowych elementów konstrukcyjnych. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru niewłaściwej zaprawy, często wynikają z braku zrozumienia różnic w składzie chemicznym i właściwościach materiałowych, co podkreśla znaczenie edukacji i znajomości standardów budowlanych.

Pytanie 28

Oblicz wydatki na demontaż kamiennej ławy fundamentowej o wymiarach 1,2 × 0,6 m oraz długości 15 m, jeżeli koszt rozbiórki 1 m³ takich fundamentów wynosi 400,00 zł?

A. 480,00 zł

B. 6 000,00 zł

C. 240,00 zł

D. 4 320,00 zł

Aby obliczyć koszt rozbiórki kamiennej ławy fundamentowej, najpierw musimy ustalić objętość fundamentu. Ława ma przekrój 1,2 m × 0,6 m i długość 15 m, więc objętość V można obliczyć ze wzoru: V = długość × szerokość × wysokość. W naszym przypadku: V = 15 m × 1,2 m × 0,6 m = 10,8 m³. Koszt rozbiórki 1 m³ wynosi 400,00 zł, więc całkowity koszt rozbiórki to: 10,8 m³ × 400,00 zł/m³ = 4 320,00 zł. Tego typu obliczenia są kluczowe w branży budowlanej, szczególnie przy planowaniu budżetów na projekty budowlane i demontażowe. Znajomość jednostkowych kosztów robocizny oraz materiałów budowlanych pozwala na efektywne zarządzanie kosztami oraz optymalizację wydatków. W praktyce, takie obliczenia powinny być zawsze weryfikowane w kontekście aktualnych cen i stawek rynkowych, które mogą się różnić w zależności od lokalizacji i specyfiki projektu.

Pytanie 29

Na rysunku przedstawiono rzut pomieszczenia, w którym zaplanowano wyburzenie ściany.
Oblicz powierzchnię ściany przeznaczonej do rozbiórki, jeżeli wysokość pomieszczenia wynosi 2,70 m.
Wymiary [cm]

A. 7,56 m2

B. 6,48 m2

C. 6,75 m2

D. 4,59 m2

Obliczając powierzchnię ściany przeznaczonej do rozbiórki, kluczowe jest prawidłowe przeliczenie wymiarów z centymetrów na metry, co jest standardową praktyką w budownictwie. Wysokość pomieszczenia wynosi 2,70 m, co odpowiada 270 cm, a szerokość ściany wynosi 170 cm, co po przeliczeniu daje 1,70 m. Mnożąc te wartości, otrzymujemy 1,70 m * 2,70 m = 4,59 m2. Takie podejście jest zgodne z zasadami obliczeń powierzchni w projektowaniu wnętrz oraz w budownictwie, gdzie precyzyjne pomiary są niezbędne dla zapewnienia odpowiedniej dokumentacji oraz kosztorysów. W praktyce, znajomość tych obliczeń jest niezbędna nie tylko dla architektów, ale również dla wykonawców, którzy muszą znać dokładne wymiary, aby skutecznie zarządzać procesem budowlanym. Rzetelne obliczenia powierzchni są także kluczowe dla oceny ilości materiałów potrzebnych do wykonania prac oraz dla oszacowania kosztów związanych z remontem lub budową.

Pytanie 30

W rogach słupów narażonych na uderzenia i przewidzianych do pokrycia tynkiem należy

A. zainstalować kątowniki z blachy ocynkowanej

B. nałożyć dodatkową warstwę tynku

C. zamontować płaskowniki stalowe ocynkowane

D. przygotować mocniejszą zaprawę do narzutu

Osadzenie kątowników z blachy ocynkowanej w narożach słupów narażonych na uderzenia jest najlepszą praktyką w budownictwie, szczególnie w obiektach przemysłowych i użyteczności publicznej. Kątowniki pełnią rolę dodatkowego wzmocnienia, które chroni narożniki przed uszkodzeniami mechanicznymi. Stal ocynkowana zapewnia ochronę przed korozją, co jest kluczowe w miejscach narażonych na działanie wilgoci i innych czynników atmosferycznych. W praktyce, zastosowanie kątowników pozwala na zwiększenie trwałości konstrukcji, a także na wydłużenie cyklu życia słupów. Normy budowlane, takie jak Eurokod 3, zalecają stosowanie takich rozwiązań w celu zapewnienia odpowiedniej odporności na obciążenia dynamiczne. W sytuacjach, gdy słupy są narażone na intensywne użytkowanie, jak w magazynach czy halach produkcyjnych, zastosowanie kątowników staje się niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz zachowania estetyki budynku.

Pytanie 31

Do pomiaru objętościowego kruszywa oraz wody powinno się użyć

A. taczki

B. wiadra z podziałką

C. łopatę

D. czerpaka szufelkowego

Wybór wiadra z podziałką do objętościowego dozowania kruszywa i wody jest uzasadniony ze względu na precyzję oraz łatwość w użyciu. Wiadro z podziałką pozwala na dokładne odmierzenie objętości materiałów sypkich oraz cieczy, co jest kluczowe w procesach budowlanych i inżynieryjnych, gdzie precyzyjne proporcje są niezbędne do uzyskania pożądanych właściwości mieszanki betonowej. Przykładowo, przy przygotowywaniu betonu, niewłaściwe proporcje wody do kruszywa mogą prowadzić do obniżenia wytrzymałości i trwałości gotowego produktu. Zastosowanie wiadra z podziałką umożliwia również łatwe utrzymanie standardów jakości, co jest wymagane w wielu regulacjach budowlanych. Dobrą praktyką jest korzystanie z narzędzi, które zapewniają powtarzalność dozowania, co sprawia, że wiadro z podziałką spełnia te wymagania, a jego użycie może być dostosowane do różnych projektów budowlanych. Pozwala to na zachowanie spójności w mieszankach, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości konstrukcji.

Pytanie 32

Który z elementów sklepienia oznaczono na rysunku cyfrą 5?

A. Podniebienie.

B. Pachę.

C. Grzbiet.

D. Czoło.

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, warto zauważyć, że grzbiet, pacha oraz czoło nie są terminami odnoszącymi się do elementów sklepienia. Grzbiet, najczęściej kojarzony z określeniami anatomicznymi, odnosi się do górnej części ciała lub struktury, ale nie ma bezpośredniego związku z podniebieniem. Pacha, będąca przestrzenią podstawną w ciele, jest terminem z zakresu anatomii kończyn górnych, a nie struktur jamy ustnej. Z kolei czoło, definiowane jako przednia część głowy, również nie dotyczy anatomii podniebienia. Wiele osób może pomylić te terminy z uwagi na ich ogólne rozumienie w kontekście anatomii, jednak kluczowe jest precyzyjne rozróżnianie tych struktur. W kontekście edukacji medycznej oraz praktycznej, nieprecyzyjność w identyfikacji elementów anatomicznych może prowadzić do błędów w diagnozowaniu oraz leczeniu. Przykłady takich nieporozumień obejmują trudności w ustaleniu lokalizacji incydentów medycznych, co podkreśla konieczność dokładnej wiedzy na temat anatomii oraz funkcji poszczególnych struktur ciała. Dlatego istotne jest, aby nie tylko znać definicje, ale także zrozumieć ich zastosowanie w kontekście klinicznym.

Pytanie 33

Jakie są całkowite wydatki (materiałów i robocizny) na przygotowanie 5 m3 betonu, jeśli koszty materiałów do 1 m3 wynoszą 200 zł, a za robociznę należy dodać 20% wartości mieszanki?

A. 2420 zł

B. 1020 zł

C. 2000 zł

D. 1200 zł

Dobra robota z tą odpowiedzią! Jak to obliczyłeś? Koszt materiałów na 1 m3 betonu to 200 zł, więc dla 5 m3 wychodzi 1000 zł. Potem doliczyłeś robociznę, co jest super ważne, bo to 20% od materiałów, czyli dodatkowe 200 zł. Łącznie daje to 1200 zł. W budownictwie takie obliczenia to podstawa, bo bez tego łatwo można wpaść w kłopoty finansowe. Zawsze warto też mieć na uwadze, że ceny materiałów mogą się zmieniać w trakcie pracy, więc dobrze się przygotować na różne sytuacje.

Pytanie 34

Jaką ilość kg suchej mieszanki trzeba zakupić do realizacji tynku gipsowego o grubości 10 mm na powierzchni 15 m2, jeżeli zużycie wynosi 1 kg na m2 przy grubości 1 cm?

A. 1,5 kg

B. 25,0 kg

C. 15,0 kg

D. 2,5 kg

Aby obliczyć ilość suchej mieszanki potrzebnej do wykonania tynku gipsowego o grubości 10 mm na powierzchni 15 m2, należy zacząć od przeliczenia grubości tynku z milimetrów na centymetry. Grubość 10 mm to 1 cm. Znając zużycie mieszanki, które wynosi 1 kg na m2 przy grubości 1 cm, możemy łatwo obliczyć całkowite zużycie na 15 m2. Wzór jest następujący: 1 kg/m2 * 15 m2 = 15 kg. Takie obliczenie jest zgodne z obowiązującymi standardami budowlanymi i praktyką w zakresie tynkowania. Warto pamiętać, że dokładność w obliczeniach jest kluczowa, aby uniknąć niedoboru materiału, co mogłoby prowadzić do opóźnień w pracy. W praktyce często stosuje się również margines zapasu, zwłaszcza w przypadku większych projektów budowlanych, aby zminimalizować ryzyko przestojów związanych z brakiem materiałów. Dlatego, w tym przypadku, 15,0 kg to optymalna ilość do zakupu.

Pytanie 35

Zgodnie z zaleceniami producenta, zużycie gipsowej zaprawy tynkarskiej wynosi 6 kg/m²/10 mm. Oblicz, ile
30-kilogramowych worków zaprawy trzeba zakupić, aby nałożyć tynk o grubości 20 mm na ścianach o łącznej powierzchni 200 m².

A. 80 worków

B. 40 worków

C. 20 worków

D. 10 worków

Żeby policzyć, ile gipsowej zaprawy potrzebujemy do tynku grubości 20 mm na powierzchni 200 m², najpierw musimy przeliczyć zużycie zaprawy przy tej grubości. Z tego, co mówi producent, potrzebne jest 6 kg/m² dla 10 mm grubości, więc dla 20 mm będziemy potrzebować już 12 kg/m². Potem mnożymy to przez powierzchnię ścianek: 12 kg/m² * 200 m² daje nam 2400 kg zaprawy. Następnie musimy podzielić tę wagę przez wagę jednego worka, czyli 30 kg: 2400 kg / 30 kg = 80 worków. Przy takich obliczeniach warto pamiętać o zaleceniach producenta i standardach budowlanych, bo to naprawdę kluczowe, żeby tynk był odpowiedniej jakości i trwałości.

Pytanie 36

Czym są zaczyny cementowe?

A. cementem, wapnem oraz wodą

B. cementem i wodą

C. cementem i piaskiem

D. cementem, piaskiem oraz wodą

Zaczyny cementowe to termin odnoszący się do mieszanin, które są kluczowe w budownictwie i inżynierii lądowej. Istotne jest zrozumienie, że cement sam w sobie nie wystarcza do uzyskania właściwych właściwości mechanicznych, a jego mieszanie z innymi materiałami jest niezbędne. W przypadku pierwszej niepoprawnej odpowiedzi, dodawanie piasku do cementu i wody, co może wydawać się rozsądne, nie tworzy zaczynu, lecz zaprawę murarską, która ma inne zastosowanie i właściwości. Tego typu mieszanka jest wykorzystywana głównie do łączenia elementów budowlanych, a nie do wytwarzania zaczynów. Podobnie, sama mieszanina cementu i wody, bez dodatku innych składników, w rzeczywistości prowadzi do nadmiernej kruchości i problemów z przyczepnością, co czyni taką odpowiedź niewłaściwą. Odpowiednia proporcja wody do cementu jest kluczowa w procesie hydratacji, a całkowity brak piasku w niektórych zastosowaniach może skutkować osłabieniem struktury. W przypadku czystego cementu i wapna, problem polega na tym, że wapno nie tworzy zaczynu cementowego, lecz może być częścią mieszanki do tynków, co również jest błędnym podejściem. Właściwa zrozumienie pojęcia zaczynów jest nie tylko istotne dla uzyskania odpowiedniej wytrzymałości, ale także dla zapewnienia bezpieczeństwa konstrukcji budowlanych, co jest kluczowe w praktyce inżynieryjnej.

Pytanie 37

Jakiego zestawu narzędzi należy użyć do budowy ścian z bloczków Ytong, murowanych na zaprawie cementowo-wapiennej?

A. Młotek murarski, kielnia, strug, packa do szlifowania

B. Młotek gumowy, piła płatnica, prowadnica kątowa, kielnia

C. Młotek gumowy, packa do szlifowania, strug, piła płatnica

D. Młotek murarski, piła płatnica, kielnia, pędzel ławkowiec

Odpowiedź zawierająca młotek gumowy, piłę płatniczą, prowadnicę kątową i kielnię jest poprawna ze względu na specyfikę procesu murowania bloczków Ytong, które wykonuje się na zaprawie cementowo-wapiennej. Młotek gumowy jest istotny, ponieważ umożliwia delikatne, ale skuteczne dopasowanie bloczków bez ryzyka ich uszkodzenia. Piła płatnica jest narzędziem niezbędnym do dokładnego cięcia bloczków Ytong, co jest kluczowe w celu uzyskania precyzyjnych kształtów i wymiarów. Prowadnica kątowa pozwala na utrzymanie prostych kątów podczas układania ścian, co jest fundamentalne dla stabilności konstrukcji. Kielnia natomiast jest narzędziem, które umożliwia nakładanie zaprawy oraz precyzyjne umieszczanie bloczków. Użycie tych narzędzi zgodnie z zasadami sztuki budowlanej gwarantuje, że ściany będą trwałe i zgodne z normami budowlanymi. Dobrą praktyką jest również regularne kontrolowanie poziomu i pionu układanych elementów, co można zrealizować przy pomocy poziomicy. Właściwe przygotowanie i zastosowanie narzędzi to kluczowe aspekty, które wpływają na jakość całej konstrukcji.

Pytanie 38

Które z poniższych właściwości materiałów budowlanych uznajemy za cechy mechaniczne?

A. Nasiąkliwość

B. Porowatość

C. Gęstość

D. Twardość

Twardość to jedna z kluczowych cech mechanicznych materiałów budowlanych, która odnosi się do zdolności materiału do opierania się odkształceniom pod wpływem sił mechanicznych. W praktyce twardość jest istotna przy wyborze materiałów do konstrukcji, w tym w budownictwie, gdzie wytrzymałość na działanie różnych obciążeń jest kluczowa. Twardość materiału może być mierzona różnymi metodami, takimi jak skala Mohsa, Brinella czy Rockwella, co pozwala na precyzyjne określenie jego właściwości. Na przykład, beton, który jest szeroko stosowany w budownictwie, musi mieć odpowiednią twardość, aby wytrzymać obciążenia konstrukcyjne. W rzeczywistych aplikacjach, materiały o wysokiej twardości, jak np. stal, są wykorzystywane w miejscach narażonych na intensywne zużycie, podczas gdy materiał o niższej twardości może być stosowany w obszarach, gdzie nie występują tak duże obciążenia. Również normy budowlane, takie jak Eurokod, wskazują na znaczenie twardości w kontekście trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji, co podkreśla jej fundamentalne znaczenie w inżynierii budowlanej.

Pytanie 39

Na podstawie przedstawionego rzutu poziomego oblicz powierzchnię ścianki przeznaczonej do rozbiórki o grubości 1/4 cegły, jeżeli wysokość pomieszczenia w świetle wynosi 2,5 m.

A. 1,625 m2

B. 1,750 m2

C. 1,500 m2

D. 0,625 m2

Obliczenie powierzchni ścianki przeznaczonej do rozbiórki o wysokości 2,5 m i długości 0,7 m prowadzi do wyniku 1,75 m2. Wysokość pomieszczenia pozostaje stała, niezależnie od grubości ścianki, co oznacza, że w obliczeniach uwzględniamy jedynie powierzchnię widoczną z jednej strony. Grubość ścianki (1/4 cegły) jest istotna przy planowaniu demontażu i wyborze narzędzi, ale nie wpływa na obliczenia powierzchni. W praktyce, znajomość tych obliczeń jest kluczowa dla architektów i inżynierów budowlanych, ponieważ pozwala na efektywne planowanie prac rozbiórkowych oraz szacowanie kosztów materiałów i robocizny. W branży budowlanej standardy obliczeń opierają się na precyzyjnych wymiarach i uwzględnieniu wszystkich parametrów, co przyczynia się do większej efektywności i bezpieczeństwa na placu budowy.

Pytanie 40

Jakim preparatem powinno się pokryć powierzchnię tynku, który się osypuje i pyli, aby go wzmocnić?

A. Barwiącym

B. Penetrującym

C. Antyadhezyjnym

D. Gruntującym

Wybór niewłaściwego preparatu do wzmocnienia osypującego się tynku może prowadzić do poważnych problemów z trwałością i estetyką wykonanego wykończenia. Preparaty barwiące, mimo że mogą poprawić wygląd powierzchni, nie mają właściwości, które mogłyby wzmocnić tynk. Ich podstawowa funkcja polega na nadawaniu koloru, a nie na poprawie przyczepności czy stabilności strukturalnej. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że barwa poprawi kondycję tynku, jednak to podejście nie rozwiązuje problemu osypywania się materiału. Preparaty antyadhezyjne, z kolei, są stosowane w celu zapobiegania przyleganiu materiałów, co jest całkowicie nieadekwatne w kontekście wzmocnienia tynku. Tego rodzaju produkty mogą prowadzić do dalszego osypywania się, ponieważ nie wspierają integracji nowych warstw z już istniejącym podłożem. Na koniec, preparaty penetrujące, choć mogą być przydatne w niektórych zastosowaniach, w przypadku kruszącego się tynku nie zastąpią zalet gruntów. Mogą one jedynie wniknąć w strukturę tynku, ale nie zapewnią wymaganej przyczepności dla nowych warstw. Użytkownicy często mylą funkcje tych preparatów, co skutkuje nieodpowiednim doborem środków, a tym samym pogorszeniem jakości wykonanych prac budowlanych. Dlatego tak ważne jest zrozumienie, jakie właściwości posiadają poszczególne preparaty i jakie są ich właściwe zastosowania.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej