Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 12:12
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 12:46

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby uruchomić skrypt JavaScript, potrzebne jest oprogramowanie

A. serwer WWW
B. serwer MySQL
C. debugger JavaScript
D. przeglądarka internetowa
Aby uruchomić skrypt JavaScript, niezbędne jest posiadanie przeglądarki internetowej, ponieważ JavaScript jest językiem skryptowym, który działa bezpośrednio w środowisku przeglądarki. Przeglądarki, takie jak Chrome, Firefox czy Safari, zawierają silniki JavaScript, które interpretują i wykonują kod skryptowy. Przykładem może być użycie funkcji 'console.log()', która umożliwia wyświetlanie danych w konsoli przeglądarki. Ponadto, standard ECMAScript, na którym oparty jest JavaScript, określa zasady i funkcje tego języka, a przeglądarki implementują te standardy, co zapewnia spójność działania skryptów. Użytkownicy mogą również używać narzędzi deweloperskich, dostępnych w przeglądarkach, do debugowania i optymalizacji skryptów, ale podstawowym warunkiem uruchomienia kodu JavaScript zawsze będzie przeglądarka internetowa. W obecnych czasach, JavaScript stał się kluczowym elementem tworzenia interaktywnych aplikacji internetowych, co podkreśla jego znaczenie w ekosystemie webowym.
Pytanie 2

Jakie wyrażenie logiczne powinno zostać użyte w języku JavaScript, aby przeprowadzić operacje wyłącznie na dowolnych liczbach ujemnych z zakresu jednostronnie domkniętego <-200, -100)?

A. (liczba >= -200) && (liczba < -100)
B. (liczba <= -200) && (liczba < -100)
C. (liczba <= -200) || (liczba > -100)
D. (liczba >= -200) || (liczba > -100)
Poprawna odpowiedź, (liczba >= -200) && (liczba < -100), jest zgodna z wymaganym zakresem liczb ujemnych. Wyrażenie to sprawdza, czy wartość zmiennej 'liczba' jest większa lub równa -200, a jednocześnie mniejsza niż -100. Oznacza to, że przyjmuje wszystkie liczby z przedziału, w tym -200, ale nie uwzględnia -100. To podejście jest zgodne z praktykami programowania, gdzie istotne jest dokładne definiowanie zakresów. W JavaScript stosowanie operatorów logicznych, takich jak &&, umożliwia precyzyjne warunkowanie wykonania kodu, co jest niezbędne do sprawnego zarządzania błędami oraz zwiększa czytelność kodu. Przykładowo, w kontekście walidacji danych, takie wyrażenie można wykorzystać do filtrowania nieprawidłowych wartości przed ich przetwarzaniem. Umożliwia to lepsze zarządzanie danymi oraz zapobiega błędom w aplikacjach. Zastosowanie tego wyrażenia w praktyce pokazuje, jak ważne jest precyzyjne formułowanie warunków, co jest kluczowym elementem skutecznego programowania.
Pytanie 3

W języku JavaScript, aby zweryfikować, czy liczba mieści się w zakresie (100;200>, należy użyć zapisu:

A. if (liczba < 100 && liczba <= 200)
B. if (liczba < 100 || liczba >= 200)
C. if (liczba > 100 && liczba <= 200)
D. if (liczba > 100 || liczba <= 200)
Zaznaczyłeś odpowiedź 'if (liczba > 100 && liczba <= 200)', i to jest całkiem trafne! Warunek ten sprawdza, czy liczba jest w przedziale od 100 do 200, co jest mega ważne. Wiesz, '>' oznacza, że liczba musi być większa niż 100, a '<=' pozwala na 200, ale nic większego. To coś, co często wykorzystujemy w programach, żeby kontrolować dane od użytkowników. Jak na przykład przy rejestracji – chcemy mieć pewność, że wszystko jest w normie. Umiejętność walidacji danych to kluczowa sprawa w programowaniu, bo dzięki temu możemy unikać różnych błędów. Fajnie, że zauważasz, jak operatory logiczne, takie jak '&&', mogą pomóc w budowaniu bardziej złożonych warunków – to czyni nasze aplikacje lepszymi. Ważne, żebyś rozumiał, jak to działa, bo to na pewno przyda się w przyszłości!
Pytanie 4

Dany fragment kodu ilustruje składnię danego języka

Ilustracja do pytania
A. C
B. JavaScript
C. PHP
D. C#
Kod przedstawiony w pytaniu jest napisany w języku PHP który jest popularnym językiem skryptowym stosowanym na serwerach do generowania dynamicznych stron internetowych Zaczyna się od znacznika otwierającego '<?php' co jasno wskazuje na PHP W kodzie użyte są funkcje takie jak file_get_contents fopen fwrite i fclose które są typowe dla PHP i służą do manipulacji plikami Funkcja file_get_contents służy do odczytywania zawartości pliku co jest niezbędne do pobrania aktualnej wartości zmiennej Silosc Następnie zmienna ta jest inkrementowana aby zwiększyć jej wartość o jeden co jest powszechnie stosowane w licznikach odwiedzin stron internetowych PHP jako język skryptowy pozwala na łatwe manipulowanie danymi serwera a także na integrację z bazami danych i szeroką gamę funkcji sieciowych i narzędzi co czyni go jednym z najczęściej używanych języków do tworzenia aplikacji webowych Dobrym standardem jest stosowanie PHP w przypadku gdy potrzebne jest dynamiczne generowanie treści oraz zarządzanie danymi użytkowników
Pytanie 5

Jakiego języka należy użyć, aby stworzyć skrypt realizowany po stronie klienta w przeglądarki internetowej?

A. Python
B. JavaScript
C. Perl
D. PHP
JavaScript to język skryptowy, który super nadaje się do interakcji z użytkownikami w przeglądarkach. Właściwie to jedyny język z tej całej paczki, który działa po stronie klienta. To znaczy, że skrypty w JavaScript są interpretowane przez przeglądarkę, a nie przez serwer. Można go używać na przykład do zmieniania treści stron w locie, walidacji formularzy, animacji i różnych interaktywnych elementów. Jest też ważnym elementem w technologiach internetowych, obok frameworków jak React, Angular czy Vue.js, które pomagają tworzyć nowoczesne aplikacje webowe. Uważam, że każdy programista webowy powinien znać JavaScript przynajmniej na poziomie średnim, żeby wdrażać dobre praktyki dotyczące wydajności i UX. Standardy takie jak ECMAScript mówią, jak ten język ma działać, a jego wszechstronność sprawia, że obecnie jest jednym z najpopularniejszych języków programowania na świecie. Ostatnio dużo mówi się też o używaniu go po stronie serwera z Node.js.
Pytanie 6

W skrypcie JavaScript operatory: ||, && wchodzą w skład grupy operatorów

A. bitowych
B. arytmetycznych
C. logicznymi
D. przypisania
Operatory || (OR) i && (AND) w języku JavaScript są klasyfikowane jako operatory logiczne. Służą one do wykonywania operacji na wartościach boolowskich, które mogą przyjmować jedynie dwie wartości: true (prawda) oraz false (fałsz). Operator && zwraca true, jeśli oba operandy są prawdziwe, w przeciwnym przypadku zwraca false. Przykładem jest wyrażenie: true && false, które zwraca false. Operator || zwraca true, jeśli przynajmniej jeden z operandów jest prawdziwy. Na przykład, wyrażenie: false || true, zwraca true. Operatory te są powszechnie wykorzystywane w warunkach kontrolnych, takich jak instrukcje if, pętle oraz w kombinacjach z innymi operatorami. Dodatkowo, JavaScript posługuje się tzw. 'krótkim circuiting', co oznacza, że w przypadku operatora &&, jeśli pierwszy operand jest false, to nie sprawdza drugiego, ponieważ wynik będzie na pewno false. W kontekście standardów, JavaScript przestrzega specyfikacji ECMAScript, która definiuje zasady działania tych operatorów. Zrozumienie operatorów logicznych jest kluczowe dla efektywnego programowania i tworzenia złożonych warunków.
Pytanie 7

Jak można opisać przedstawiony obiekt w JavaScript?

var obiekt1 = {
  x: 0,
  y: 0,
  wsp: function() { ... }
}
A. dwiema właściwościami i jedną metodą
B. trzema metodami
C. dwiema metodami i jedną właściwością
D. trzema właściwościami
Obiekt w języku JavaScript to struktura danych, która przechowuje zbiór właściwości, gdzie każda właściwość jest parą klucz-wartość. W podanym przykładzie mamy obiekt o nazwie 'obiekt1' zdefiniowany za pomocą literału obiektowego. Składa się on z dwóch właściwości 'x' i 'y', które mają przypisane wartości liczby całkowitej zero oraz jednej metody 'wsp', która jest funkcją. Właściwości 'x' i 'y' są prostymi wartościami liczbowymi, a metoda 'wsp' jest zdefiniowana jako funkcja, co oznacza, że można ją wywoływać, aby wykonywać pewne operacje. Tego typu struktury są często używane w JavaScript do tworzenia obiektów reprezentujących dane, jak współrzędne punktów na płaszczyźnie. Dzięki możliwości definiowania metod, obiekty mogą wykonywać operacje na swoich danych, co jest zgodne z zasadami programowania obiektowego. Dzięki zrozumieniu tej struktury, programista może efektywnie zarządzać danymi i logiką aplikacji, stosując dobre praktyki takie jak enkapsulacja i modularność kodu.
Pytanie 8

Wskaż pętlę w języku JavaScript, która wypisze sześć kolejnych liczb parzystych.

A. for(i=2;i<12;i++) {i++; document.write(i);}
B. for(i=2;i<=12;i+=2) {document.write(i);}
C. for(i=2;i<=12;i++) {i=i+2; document.write(i);}
D. for(i=2;i<12;i+=2) {document.write(i);}
Pierwsza z analizowanych pętli, która przyjmuje formę for(i=2;i<12;i+=2) {document.write(i);}, jest niepoprawna, ponieważ wyświetli jedynie liczby parzyste od 2 do 10. Warunek końcowy pętli jest ustawiony na i<12, co oznacza, że pętla zakończy się przed wyświetleniem liczby 12, co skutkuje pominięciem ostatniej liczby parzystej w tym zakresie. Kolejna pętla to for(i=2;i<12;i++) {i++; document.write(i);}, która jest problematyczna ze względu na modyfikację zmiennej i w samym ciele pętli. Przy każdym przebiegu pętli wartość i zwiększa się o 1, a następnie jeszcze raz o 1 w document.write(i), co prowadzi do pominięcia co drugiej liczby. Efektem tej pętli będzie wyświetlenie liczb 3, 5, 7, 9, 11, co zupełnie odbiega od założonego celu. Ostatnia z rozważanych pętli, for(i=2;i<=12;i++) {i=i+2; document.write(i);}, również nie spełnia założeń, ponieważ inkrementuje zmienną i w sposób, który jest niezgodny z zamierzeniem wyświetlenia kolejnych liczb parzystych. Po pierwszym przebiegu pętli, wartość i wzrasta do 3, przez co wyświetlana jest liczba 3 oraz każda kolejna liczba jest pomijana. Efektem końcowym będzie wyświetlenie liczb 3, 5, 7, 9, 11, co również jest sprzeczne z wymaganym rezultatem. Każda z tych pętli pokazuje, jak ważne jest zrozumienie działania konstrukcji pętli oraz odpowiedniego ustalania warunków i inkrementacji w kontekście programowania w JavaScript.
Pytanie 9

W przedstawionym kodzie JavaScript linie zostały ponumerowane dla wygody. Kod ten zawiera błąd, ponieważ po jego uruchomieniu nie wyświetla się żaden komunikat. Aby usunąć ten błąd, należy

1  if(a<b)
2      document.write(a);
3      document.write("jest mniejsze");
4  else
5      document.write(b);
6      document.write("jest mniejsze");
A. w liniach 3 i 6 zastąpić znaki cudzysłowu apostrofami, np. ’jest mniejsze’
B. w liniach 2 i 5 zmienne a i b umieścić w cudzysłowie
C. dodać nawiasy klamrowe do sekcji if i else
D. umieścić znaki $ przed nazwami zmiennych
Analizując przedstawione odpowiedzi można zauważyć kilka typowych błędów myślowych w interpretacji wymagań języka JavaScript. Wstawienie zmiennych w cudzysłów sugeruje że traktujemy je jako ciągi tekstowe a nie jako zmienne co jest błędne w kontekście tego kodu. W tym przypadku zmienne a i b powinny pozostać bez cudzysłowów ponieważ odnosimy się do ich wartości nie do ich nazw jako tekstu. Kolejna błędna koncepcja to wstawienie znaków $ przed nazwami zmiennych co byłoby właściwe w niektórych językach jak PHP ale nie w JavaScript gdzie zmienne definiujemy za pomocą let const lub var bez dodatkowych symboli. Zamiana cudzysłowów na apostrofy w liniach 3 i 6 nie ma wpływu na logikę kodu ponieważ JavaScript akceptuje zarówno podwójne jak i pojedyncze cudzysłowy do wyrażania łańcuchów znaków. Takie zmiany są więc jedynie kwestią stylu i nie usuwają problemu związanego z brakiem nawiasów klamrowych w sekcji if oraz else. Główne źródło problemu tkwi w strukturze instrukcji warunkowej co podkreśla potrzebę dokładnego zrozumienia jak JavaScript przetwarza bloki kodu w zależności od użycia nawiasów klamrowych. Poprawne użycie nawiasów klamrowych jest kluczowe dla poprawnego wykonania wieloliniowych bloków kodu co jest częścią dobrych praktyk programistycznych.
Pytanie 10

Elementem odpowiadającym imieniu Agata w zaprezentowanej tablicy JavaScript jest:

var Imiona = new Array('Anna','Joanna','Monika','Agata');
A. Imiona[3];
B. Imiona['Agata'];
C. Imiona[Agata];
D. Imiona[4];
Poprawna odpowiedź to Imiona[3], ponieważ w JavaScript indeksowanie tablicy zaczyna się od zera. Oznacza to, że pierwszy element tablicy Imiona to 'Anna' (Imiona[0]), drugi to 'Joanna' (Imiona[1]), trzeci to 'Monika' (Imiona[2]), a czwarty to 'Agata' (Imiona[3]). W kontekście programowania w JavaScript ważne jest, aby znać zasady indeksowania, co jest szczególnie istotne przy pracy z tablicami, ponieważ niewłaściwe indeksowanie może prowadzić do błędów, takich jak undefined. W praktyce, jeżeli chcemy uzyskać dostęp do konkretnego elementu tablicy, musimy użyć odpowiedniego indeksu. Ponadto, korzystanie z tablic w JavaScript jest powszechną praktyką, a zrozumienie ich mechanizmu pozwala na efektywne operowanie danymi. Należy również pamiętać o dobrych praktykach w programowaniu, takich jak stosowanie opisowych nazw zmiennych oraz komentowanie kodu, co zwiększa jego czytelność i zrozumienie dla innych programistów.
Pytanie 11

Algorytm przedstawiony na rysunku można zapisać w języku JavaScript za pomocą instrukcji

A. for(i = 0; i > 10; i++)

B. var i = 0;
   while(i <= 10)
     i += 2;

C. var i = 0;
   do
     i++;
   while(i > 10);

D. var i = 0;
   do
     i = i + 2;
   while(i < 10);
Ilustracja do pytania
A. B.
B. A.
C. C.
D. D.
Niestety, wybrana odpowiedź nie jest poprawna. Przeanalizujmy błędy w pozostałych odpowiedziach. Wszystkie niepoprawne odpowiedzi nie odzwierciedlają prawidłowo logiki przedstawionej na diagramie przepływu. Mogą nie inicjalizować zmiennej 'i' na 0, nie zwiększać jej wartości o 2 za każdym obrotem pętli lub nie sprawdzać, czy 'i' jest mniejsze lub równe 10. Takie błędy są często wynikiem niezrozumienia działania pętli i operatorów w języku JavaScript. Pętla 'while' powinna wykonywać określony kod, dopóki jej warunek jest spełniony. Operator '+=' to skrócona forma zapisu operacji dodawania i przypisania. Jeśli zmienna 'i' jest zwiększana o 2, powinniśmy użyć 'i += 2', a nie 'i++' lub 'i--', które odpowiednio zwiększają lub zmniejszają wartość 'i' o 1. Ważne jest, aby zrozumieć znaczenie i zastosowanie różnych operatorów i instrukcji w języku JavaScript, aby prawidłowo odwzorować algorytmy na kod.
Pytanie 12

W języku JavaScript trzeba zapisać warunek, który będzie prawdziwy, gdy zmienna a będzie jakąkolwiek liczbą naturalną dodatnią (bez 0) lub zmienna b przyjmie wartość z zamkniętego przedziału od 10 do 100. Wyrażenie logiczne w tym warunku ma formę

A. (a>0) && ((b>=10) || (b<=100))
B. (a>0) && ((b>=10) && (b<=100))
C. (a>0) || ((b>=10) || (b<=100))
D. (a>0) || ((b>=10) && (b<=100))
Pierwsza odpowiedź (a>0) || ((b>=10) || (b<=100)) jest niepoprawna, ponieważ używa operatora || w kontekście sprawdzania wartości zmiennej b w sposób, który nie ogranicza jej do przedziału od 10 do 100. Wyrażenie (b>=10) || (b<=100) oznacza, że b może być mniejsze niż 10, co jest sprzeczne z wymaganiami dotyczącymi przedziału. W związku z tym, ta konstrukcja może dopuścić do sytuacji, w której b ma wartość poniżej 10, co nie jest akceptowalne. Kolejna niepoprawna odpowiedź (a>0) && ((b>=10) || (b<=100)) wymaga, aby obydwa warunki były prawdziwe, co również prowadzi do błędnego sprawdzenia. Operator && wymusza spełnienie obu warunków, a zatem jeśli a jest większe od 0, ale b jest mniejsze niż 10, cała konstrukcja zwróci false, co czyni ją nieodpowiednią dla zadanych wymagań. Ostatnia niepoprawna opcja (a>0) && ((b>=10) && (b<=100)) również jest niewłaściwa, ponieważ zamiast umożliwić elastyczność w spełnianiu warunku, wymaga, aby obydwa warunki były prawdziwe jednocześnie. W kontekście zadania, nie możemy narzucić, aby a i b musiały być prawdziwe w tym samym czasie, co uniemożliwia skuteczne sprawdzenie jednej z opcji, przez co odpowiedź nie spełnia wymagań zadania. W związku z tym, wszystkie te odpowiedzi są niepoprawne w kontekście zadania, które wymaga dwóch odrębnych warunków do spełnienia.
Pytanie 13

Skrypt w języku JavaScript, który zajmuje się płacami pracowników, ma na celu stworzenie raportu dla osób zatrudnionych na umowę o pracę, które otrzymują wynagrodzenie w przedziale 4000 do 4500 zł, w tym przedziale obustronnie domkniętym. Jakie jest kryterium do wygenerowania raportu?

A. umowa == 'praca' && (pensja >= 4000 || pensja <= 4500)
B. umowa == 'praca' || (pensja >= 4000 && pensja <= 4500)
C. umowa == 'praca' || (pensja >= 4000 || pensja <= 4500)
D. umowa == 'praca' && (pensja >= 4000 && pensja <= 4500)
Odpowiedź, którą wybrałeś, to umowa == 'praca' && (pensja >= 4000 && pensja <= 4500). To jest faktycznie odpowiednia opcja, bo spełnia warunki do wygenerowania raportu. To ważne, żeby oba warunki były spełnione – pracownik musi mieć umowę o pracę i pensja powinna być w zakresie od 4000 do 4500 zł. Na przykład, jeśli ktoś zarabia 4200 zł, to wtedy wszystko gra i raport się pojawi. W programowaniu używanie operatorów logicznych, takich jak '&&', jest kluczowe, bo pozwalają one precyzyjnie ustalić kryteria. Dobrze zrozumiane operatory '&&' i '||' pomagają unikać niejasności i błędów w logice, a to jest podstawa dobrego pisania kodu.
Pytanie 14

Aby w JavaScript wykonać wymienione kroki, należy w znaczniku <script> umieścić kod

1. Wyświetlić okno do wpisania wartości z poleceniem "Podaj kwalifikację: ",
    następnie po zatwierdzeniu

2. Umieścić napis na stronie internetowej, gdzie w miejscu kropek znajduje się
    wartość pobrana z okna "Kwalifikacja: ..."
A. A << prompt("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: " + A);
B. A = alert("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: " + A);
C. A = prompt("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: ".A);
D. A = prompt("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: " + A);
Wybrana odpowiedź nie jest prawidłowa. W JavaScript, funkcja 'alert()' jest używana do wyświetlania okienka z komunikatem, ale nie pozwala na wprowadzenie przez użytkownika żadnej wartości, w przeciwieństwie do funkcji 'prompt()'. Operator '<<' nie jest odpowiedni w tym kontekście, ponieważ jest to operator przesunięcia bitowego, a nie służy do przypisywania wartości do zmiennej. W niektórych niepoprawnych odpowiedziach, próbowano połączyć łańcuchy znaków (stringi) za pomocą kropki ('.'), co jest niepoprawne w JavaScript. Operator do łączenia łańcuchów znaków w tym języku to '+'. Kropka jest używana do dostępu do właściwości obiektów. Pamiętaj, że zrozumienie różnicy między różnymi funkcjami interaktywnymi, takimi jak 'alert()', 'prompt()' i 'confirm()', oraz kiedy ich używać, jest kluczowe do efektywnego tworzenia interaktywnych stron internetowych.
Pytanie 15

W języku JavaScript zdefiniowano funkcję potega. Funkcja ta

function potega(a, b = 2) { ... return wynik; }
A. nie zwraca wartości
B. nie przyjmuje żadnych argumentów
C. wymaga podania dwóch argumentów przy wywołaniu
D. może być wywołana z jedną wartością
Odpowiedź 3 jest poprawna, ponieważ funkcja potega w JavaScript została zdefiniowana z jednym parametrem obowiązkowym (a) oraz jednym parametrem opcjonalnym (b) z domyślną wartością wynoszącą 2. Oznacza to, że można ją wywołać z jednym argumentem, a wtedy drugi argument przyjmie wartość domyślną. Taka konstrukcja jest użyteczna w przypadku, gdy chcemy zapewnić elastyczność wywołania funkcji bez konieczności podawania wszystkich argumentów. W praktyce, użycie wartości domyślnych pozwala na tworzenie bardziej zwięzłego kodu i łatwiejsze utrzymywanie funkcji. Standard ECMAScript 2015 (ES6) wprowadził możliwość definiowania wartości domyślnych dla parametrów funkcji, co jest obecnie powszechną praktyką w JavaScript. Dzięki temu programiści mogą lepiej zarządzać przypadkami, w których nie wszystkie dane wejściowe są dostępne, co pozwala na unikanie błędów związanych z nieokreślonymi wartościami i zwiększa efektywność kodu.
Pytanie 16

Jakie działanie wykonuje poniższy fragment kodu w języku JavaScript? n = "Napis1"; s = n.length;

A. Przypisuje wartość zmiennej n do zmiennej s
B. Przypisuje do zmiennej s wartość odpowiadającą długości napisu z zmiennej n
C. Przypisuje do zmiennej s część napisu z zmiennej n, o długości określonej przez zmienną length
D. Zwraca długość napisu zawartego w zmiennej n
Fragment skryptu w języku JavaScript, w którym zmienne n i s są definiowane, wykonuje przypisanie wartości długości napisu z zmiennej n do zmiennej s. Metoda length jest właściwością obiektów typu string, która zwraca liczbę znaków w danym napisie. W tym przypadku, jeśli zmienna n zawiera napis "Napis1", to zmienna s po wykonaniu tego skryptu przyjmie wartość 6, ponieważ napis ten składa się z 6 znaków. Praktyczne zastosowanie tej funkcji polega na możliwości dynamicznego określenia długości wprowadzanych danych, co jest kluczowe przy walidacji formularzy, obliczaniu rozmiaru danych czy tworzeniu interfejsów użytkownika. Dobrą praktyką w programowaniu jest zawsze uwzględnienie długości napisu w algorytmach przetwarzania tekstu, aby uniknąć błędów podczas operacji na stringach. Warto również wiedzieć, że w JavaScript właściwość length nie wymaga wywołania metody, co jest zgodne z ogólnym założeniem o uproszczeniu użycia obiektów, a tym samym podnosi czytelność kodu.
Pytanie 17

W języku JavaScript zdefiniowano obiekt ```obiekt = { q: 1, w: 2, e: 3, r: 4 };``` W jaki sposób można uzyskać wartość właściwości ```w```?

A. obiekt::w
B. obiekt:w
C. obiekt.w
D. obiekt->w
Aby uzyskać dostęp do wartości własności obiektu w JavaScript, stosuje się notację kropkową. Odpowiedź obiekt.w jest poprawna, ponieważ w JavaScript, odwołując się do właściwości obiektu, używamy kropki jako separatora między nazwą obiektu a nazwą właściwości. W podanym przykładzie obiekt ma cztery właściwości: q, w, e oraz r, z których każda ma przypisaną wartość. Używając notacji obiekt.w, możemy bezpośrednio uzyskać wartość 2, która jest przypisana do właściwości w. W praktyce, notacja kropkowa jest powszechnie stosowana i jest preferowaną metodą dostępu do właściwości obiektów, ponieważ jest bardziej czytelna i łatwiejsza w użyciu. Alternatywnie, można również użyć notacji nawiasowej, jak obiekt['w'], co może być przydatne, gdy nazwa właściwości zawiera znaki niedozwolone w identyfikatorach, ale w większości przypadków notacja kropkowa jest bardziej ergonomiczna i zalecana zgodnie z dobrymi praktykami programowania.
Pytanie 18

Wskaż zapis warunku w języku JavaScript, który ma na celu sprawdzenie, czy spełniony jest przynajmniej jeden z poniższych przypadków:
1) dowolna liczba naturalna a jest liczbą trzycyfrową
2) dowolna liczba całkowita b ma wartość ujemną

A. ((a > 99) || (a < 1000)) && (b < 0)
B. ((a > 99) && (a < 1000)) || (b < 0)
C. ((a > 99) && (a < 1000)) && (b < 0)
D. ((a > 99) || (a < 1000)) || (b < 0)
Odpowiedź ((a > 99) && (a < 1000)) || (b < 0) jest poprawna, ponieważ spełnia wymagania dotyczące sprawdzenia dwóch warunków. Pierwsza część warunku, czyli (a > 99) && (a < 1000), precyzyjnie weryfikuje, czy liczba 'a' jest trzycyfrowa. Wartości, które spełniają ten warunek, to liczby od 100 do 999. Druga część warunku, czyli (b < 0), efektywnie sprawdza, czy liczba 'b' jest liczbą ujemną. Połączenie tych dwóch warunków za pomocą operatora logicznego OR (||) oznacza, że wystarczy, iż jeden z nich będzie prawdziwy, aby cały warunek został uznany za spełniony. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programowania, gdzie klarowność i zwięzłość kodu są kluczowe, co ułatwia jego późniejsze utrzymanie. W zastosowaniach praktycznych, taki warunek mógłby być użyty w walidacji danych wejściowych, na przykład w formularzach, gdzie użytkownicy wprowadzają różne wartości, a program musi zapewnić, że przynajmniej jeden z warunków jest spełniony.
Pytanie 19

var obj1 = {     czescUlamkowa: 10,     czescCalkowita: 20,     oblicz: function) {...} } Kod przedstawiony powyżej jest zapisany w języku JavaScript. W podanej definicji obiektu, metodą jest element o nazwie

A. czescCalkowita
B. czescUlamkowa
C. obj1
D. oblicz
Wiesz co? W definicji obiektu w JavaScript, metoda to po prostu funkcja, która jest przypisana do jakiegoś klucza w obiekcie. Mamy tutaj obiekt obj1, który ma dwie właściwości: czescUlamkowa i czescCalkowita, a do tego jedną metodę, czyli oblicz. Metody to taki ważny temat w programowaniu obiektowym, bo pozwalają manipulować danymi, które są w obiekcie. W naszym przypadku, ta metoda oblicz może robić różne obliczenia, na przykład sumować te nasze właściwości. Można ją zdefiniować tak: obj1.oblicz = function() { return this.czescUlamkowa + this.czescCalkowita; }. Kiedy potem wywołasz obj1.oblicz(), dostaniesz wynik 30. To jest właśnie to, jak metody działają na danych obiektów i czemu są niezastąpione, zwłaszcza w JavaScript czy ECMAScript.
Pytanie 20

W języku JavaScript stworzono zmienną i, która będzie przechowywać wynik dzielenia równy 1, to

A. var i=Number(3/2)
B. var i=3/2
C. var i=parseInt(3/2)
D. var i=parseFloat(3/2)
Wybór pozostałych opcji jest błędny z kilku powodów związanych z typem zwracanej wartości oraz sposobem, w jaki JavaScript obsługuje konwersję typów. Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi, która korzysta z operatora dzielenia 3/2, zwraca wartość 1.5, a następnie wykorzystuje ją w konstrukcji var i=3/2; bez jakiejkolwiek konwersji. Rezultatem jest wartość zmiennoprzecinkowa, co nie odpowiada wymaganiu przechowywania wyniku jako liczby całkowitej. Druga odpowiedź wykorzystuje funkcję Number, co również skutkuje zwróceniem wartości 1.5. Funkcja Number konwertuje każdy argument na typ liczbowy, ale nie zaokrągla go w dół do najbliższej liczby całkowitej, co jest celem tego zadania. Ostatnia z niepoprawnych odpowiedzi, var i=parseFloat(3/2);, również prowadzi do tego samego rezultatu: 1.5. Funkcja parseFloat przekształca argument na liczbę zmiennoprzecinkową, a nie całkowitą, co jest sprzeczne z wymaganiami dotyczącymi uzyskania wyniku 1. W kontekście tego pytania, kluczowe znaczenie ma zrozumienie różnic między tymi funkcjami oraz ich zastosowania w praktyce programistycznej.
Pytanie 21

W języku JavaScript, aby w jednym poleceniu zweryfikować, czy dany ciąg tekstowy zawiera inny ciąg, można zastosować metodę

A. includes()
B. repeat()
C. substr()
D. valueOf()
Metody valueOf(), substr() oraz repeat() nie są odpowiednie do sprawdzania, czy dany napis zawiera inny napis, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie ich zastosowań. Metoda valueOf() jest używana do zwracania prymitywnej wartości obiektu, co czyni ją nieprzydatną w kontekście wyszukiwania podciągów w tekstach. Nie ma ona związku z analizą treści stringów. Podobnie, substr() służy do wyodrębniania podciągu z danego napisu, co również nie jest odpowiednie dla kontekstu sprawdzania zawartości. Użycie tej metody wymagałoby najpierw zdefiniowania pozycji początkowej i długości podciągu, co nie odpowiada na pytanie o obecność. Metoda repeat() natomiast, jak sama nazwa wskazuje, powiela dany ciąg znaków określoną liczbę razy. Choć jest przydatna w sytuacjach, gdzie potrzebujemy duplikować tekst, nie może być użyta do weryfikacji istnienia podciągu. Typowym błędem jest mylenie funkcji analitycznych z funkcjami manipulacyjnymi, co prowadzi do frustracji i błędów w kodzie. Ważne jest, aby zrozumieć różnice między metodami oraz ich specyfikę, aby efektywnie korzystać z możliwości, jakie oferuje JavaScript.
Pytanie 22

Jakie będzie wynik działania programu napisanego w JavaScript, umieszczonego w ramce, kiedy wprowadzisz wartość 5?

var n, i;
var a = 1;

n = prompt("Podaj n:", "");

for (i=n; i>=2; i--)
    a*=i;

document.write("Wynik ",a);
A. 125
B. 120
C. 625
D. 60
Program jest przykładem prostego algorytmu obliczającego silnię liczby n, którą użytkownik wprowadza za pomocą funkcji prompt. Zmienna a jest inicjalizowana wartością 1 i służy do przechowywania wyniku. Pętla for rozpoczyna się od wartości n i zmniejsza wartość i do 2, za każdym razem mnożąc a przez i. Dla n=5 pętla wykona się pięć razy, obliczając kolejno 5*4*3*2*1, co daje wynik 120. Metoda document.write wyświetla wynik na stronie. Rozumienie mechanizmu działania pętli for i operatora *= jest kluczowe w zrozumieniu algorytmów obliczeniowych używanych w programowaniu JavaScript. Silnia jest podstawowym przykładem algorytmu rekurencyjnego, który można również zaimplementować za pomocą funkcji rekurencyjnej, co jest często stosowane w programowaniu funkcyjnym. Znajomość takich konstrukcji pozwala na tworzenie bardziej zaawansowanych algorytmów przetwarzania danych i optymalizację kodu, co jest cenioną umiejętnością w branży IT.
Pytanie 23

W JavaScript zapis a++; można przedstawić w inny sposób jako

A. a = a & 1
B. 1 += a
C. a << 1
D. a = a + 1
Odpowiedź 'a = a + 1;' jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla działanie operatora inkrementacji 'a++;'. Operator '++' w JavaScript zwiększa wartość zmiennej o 1. W przypadku użycia 'a = a + 1;', operacja ta jest explicite zapisana jako przypisanie aktualnej wartości 'a' powiększonej o 1. Taki zapis jest często stosowany w sytuacjach, gdy chcemy lepiej zrozumieć, co się dzieje w kodzie, szczególnie dla początkujących programistów. Przykładowo, jeśli mamy zmienną, która przechowuje liczbę, możemy użyć 'a = a + 1;' w pętli, aby zliczać ilość iteracji. Warto zauważyć, że użycie operatora '++' jest bardziej zwięzłe i często preferowane w profesjonalnym kodzie, jednak zrozumienie, jak działa to na poziomie podstawowym, jest kluczowe. Dobrą praktyką jest dbałość o przejrzystość kodu, zwłaszcza w zespołach, gdzie różne osoby mogą pracować nad tym samym projektem.
Pytanie 24

Co robi funkcja napisana w języku JavaScript?

function fun1(f)
{
  if(f < 0)
    f = f * (-1);
  return f;
}
A. zwrócenie wartości bezwzględnej z f
B. wypisanie wartości bezwzględnej z f
C. wypisanie wartości odwrotnej do f
D. zwrócenie wartości odwrotnej do f
Patrząc na błędne odpowiedzi, trzeba zauważyć, że funkcja w ogóle nie zajmuje się wypisywaniem wartości ani obliczaniem odwrotności liczby. W JavaScript do wypisywania danych używamy polecenia console.log(), a tutaj go nie ma. Ta funkcja tylko zwraca wynik, co w programowaniu jest super ważne, bo później można wykorzystać tę wartość w dalszym kodzie. Kolejna pomyłka to myślenie, że funkcja zwraca odwrotność liczby. Odwrotność to zupełnie co innego i związane z tym, że musimy znaleźć liczbę, która pomnożona przez pierwotną daje 1. W tym wypadku funkcja tylko zmienia znak liczby, gdy jest ona ujemna, co jest typowe dla obliczania wartości bezwzględnej. Zrozumienie tych różnic jest naprawdę kluczowe, jeśli chcesz uniknąć typowych błędów w programowaniu i lepiej pisać kod.
Pytanie 25

W ramce przedstawiono kod JavaScript z błędem logicznym. Program powinien wypisywać informację, czy liczby są sobie równe czy nie, lecz nie wykonuje tego. Wskaż odpowiedź, która dotyczy błędu.

var x = 5;
var y = 3;
if (x = y)     document.getElementById("demo").innerHTML = 'zmienne są równe';
else         document.getElementById("demo").innerHTML = 'zmienne się różnią';
A. Nieprawidłowo zadeklarowano zmienne.
B. Przed klauzulą else nie powinno być średnika.
C. W klauzuli if występuje przypisanie zamiast porównania.
D. Instrukcje wewnątrz sekcji if oraz else powinny być zamienione miejscami.
Gratulacje! Poprawnie zauważyłeś, że w klauzuli if występuje przypisanie zamiast porównania. W JavaScript, operatorem przypisania jest pojedynczy znak równości (=), natomiast operatorem porównania jest podwójny (==) lub potrójny znak równości (===). W przypadku prezentowanego kodu, zamiast porównać wartości zmiennych x i y, wartość zmiennej y jest przypisywana do zmiennej x, co prowadzi do błędu logicznego. Jest to typowy błąd, który często występuje, szczególnie u początkujących programistów. W praktyce, aby nie pomylić operatorów, warto zawsze umieszczać wartość stałą po lewej stronie operatora porównania - wtedy próba przypisania wartości stałej zwróci błąd kompilacji. Dodatkowo, niektóre narzędzia do analizy statycznej kodu, takie jak ESLint, mogą pomóc w wykrywaniu tego typu błędów.
Pytanie 26

Kod JavaScript aktywowany przez kliknięcie przycisku ma na celu ``` ```

A. zmienić styl obrazu o id i1
B. ukryć obraz2.gif
C. pokazać obraz2.gif obok obraz1.gif
D. zamienić obraz1.gif na obraz2.gif
Wybór odpowiedzi, która sugeruje ukrycie obraz2.gif, jest niepoprawny, ponieważ kod nie ma na celu ukrywania żadnego obrazu, lecz zmienia źródło istniejącego elementu <img>. Ukrycie obrazu wymagałoby zastosowania stylów CSS lub manipulacji atrybutem 'style', co nie znajduje zastosowania w tym przypadku. Odpowiedź mówiąca o zmianie stylu obrazu o id i1 również jest błędna, ponieważ w opisie nie możemy zauważyć żadnej operacji związanej z modyfikacją stylów elementu, a jedynie z jego źródłem. Z kolei wyświetlenie obraz2.gif obok obraz1.gif sugerowałoby dodanie nowego elementu <img> do DOM, co jest sprzeczne z tym, co przedstawia kod. W tym przypadku operacja polega na bezpośredniej zamianie jednego źródła na drugie, co jest powszechnie stosowaną praktyką w programowaniu interakcji w JavaScript. Kluczową koncepcją, którą należy zrozumieć, jest to, że manipulacje DOM są często używane do wprowadzania zmian w przedstawieniu treści na stronie w odpowiedzi na działania użytkownika. Dlatego, przekonanie, że zmiany stylów lub dodanie nowych elementów są równoważne z operacją zamiany źródeł obrazów, prowadzi do mylnych wniosków, które mogą skutkować nieefektywnym lub błędnym kodowaniem w przyszłości.
Pytanie 27

Kod został napisany w języku JavaScript. W podanej definicji obiektu metodą jest element o nazwie.

var obj1 = {
  czescUlamkowa: 10,
  czescCalkowita: 20,
  oblicz: function() {.....}
}
A. czescUlamkowa
B. oblicz
C. obj1
D. czescCalkowita
W podanym kodzie JavaScript obiekt obj1 zawiera trzy elementy czescUlamkowa czescCalkowita i oblicz Istotnym aspektem definicji obiektów w JavaScript jest możliwość definiowania metod czyli funkcji będących częścią obiektu W podanym obiekcie metoda oblicz zdefiniowana jest jako funkcja przypisana do klucza o tej samej nazwie To właśnie odróżnia metodę od zwykłych właściwości obiektu czyli czescUlamkowa i czescCalkowita które są wartościami liczbowymi Metody w JavaScript są wykorzystywane do wykonywania operacji wewnątrz obiektu co pozwala na manipulację jego danymi i zachowaniami Przykładowo metoda oblicz może służyć do kalkulacji bazującej na innych właściwościach obiektu takich jak czescUlamkowa i czescCalkowita Definiując metody w obiektach uzyskujemy spójność i enkapsulację dzięki czemu obiekt może sam zarządzać swoimi danymi i operacjami Rozumienie metod w kontekście obiektów jest kluczowe zwłaszcza w paradygmacie programowania obiektowego gdzie obiekty mogą posiadać zarówno dane jak i funkcjonalności związane z tymi danymi
Pytanie 28

Przypisanie w JavaScript, zapisane jako var x=true;, prowadzi do tego, że zmienna x przyjmuje typ

A. wyliczeniowym
B. liczbowym
C. ciągu znaków
D. logicznym
Deklaracja zmiennej w języku JavaScript, przy użyciu słowa kluczowego 'var', tworzy zmienną x, której typ jest logiczny. Typ logiczny (boolean) w JavaScript ma dwa możliwe wartości: true oraz false. Jest to podstawowy typ danych, który jest szeroko używany w programowaniu do reprezentacji wartości prawda/fałsz, co jest niezbędne przy podejmowaniu decyzji, takich jak warunki w instrukcjach if, pętlach czy operacjach logicznych. Dlatego też, przypisanie wartości true do zmiennej x oznacza, że x jest typu boolean, co można zweryfikować za pomocą operatora typeof. W praktycznych zastosowaniach, typ logiczny jest niezwykle ważny, na przykład w formularzach internetowych, gdzie wartości typu boolean mogą określać, czy dany warunek został spełniony. W odniesieniu do standardów, typ boolean jest zdefiniowany w ECMAScript, co czyni go fundamentalnym elementem w programowaniu w tym języku. Zrozumienie typów danych, a szczególnie typu logicznego, jest kluczowe dla efektywnego programowania i optymalizacji kodu.
Pytanie 29

Dla jakiej wartości zmiennej x instrukcja warunkowa w JavaScript jest spełniona?

if ((x < -5) || (x > 2))
    x++;
A. 3
B. 2
C. -1
D. -4
Analizując dostarczone odpowiedzi, kluczowe jest zrozumienie działania operatora logicznego OR oraz warunków logicznych w języku JavaScript. Instrukcja warunkowa wykonuje się, jeśli którykolwiek z warunków jest prawdziwy. Przy wartości x równej -4, żaden z warunków (x < -5) lub (x > 2) nie jest spełniony, ponieważ -4 jest większe niż -5 i mniejsze niż 2, więc instrukcja x++ się nie wykona. Dla x = -1 sytuacja jest podobna; -1 także nie spełnia obu warunków. Gdy x = 2, nadal nie spełniamy żadnego z wyrażonych warunków, ponieważ 2 nie jest większe niż 2 ani mniejsze niż -5. Typowym błędem myślowym przy rozwiązywaniu takich zadań jest błędne rozumienie zakresu działania operatora OR. Warto pamiętać, że wystarczy jedno prawdziwe wyrażenie, aby cała instrukcja została zaakceptowana. Błędne jest także myślenie, że brak bezpośredniej równości w warunku (jak x > 2) oznacza akceptację wartości granicznej. W tym przypadku konieczne jest pełne spełnienie warunku, co podkreśla znaczenie dokładności w formułowaniu logiki programistycznej. Takie zrozumienie operatorów logicznych i warunków jest niezbędne dla efektywnego tworzenia kodu, który odpowiada na wymagania logiki biznesowej w aplikacjach. Pasjonaci programowania powinni koncentrować się na testowaniu różnych scenariuszy, aby dokładnie zrozumieć, jak wartości zmiennych wpływają na przepływ działania ich kodu. Taka wiedza jest fundamentalna przy tworzeniu skalowalnych i niezawodnych rozwiązań programistycznych, które muszą operować na wielu danych wejściowych i warunkach w dynamicznie zmieniającym się środowisku.
Pytanie 30

Jaki jest efekt działania programu w JavaScript?

var osoba = prompt("Podaj imię", "Adam");
A. przypisanie do zmiennej osoba wartości "Adam"
B. pojawi się okno z pustym polem do edycji
C. uzyskanie z formularza wyświetlonego na stronie HTML imienia "Adam"
D. otwarcie okna z polem do edycji, w którym znajduje się domyślny tekst "Adam"
Funkcja prompt w JavaScript jest używana do wyświetlania okna dialogowego z polem edycyjnym pozwalającym użytkownikowi na wprowadzenie danych. W tym przypadku funkcja prompt przyjmuje dwa argumenty: pierwszy to komunikat wyświetlany użytkownikowi, a drugi to domyślna wartość w polu tekstowym. Kod var osoba = prompt('Podaj imię' 'Adam') otwiera okno dialogowe z tekstem Podaj imię i domyślnie wpisanym w polu tekstowym imieniem Adam. Domyślna wartość jest przydatna w sytuacjach gdzie chcemy zasugerować użytkownikowi pewne dane które mogą być dla niego odpowiednie lub często używane. Jest to wygodne rozwiązanie w aplikacjach internetowych pozwalające na szybkie i intuicyjne wprowadzanie danych przez użytkownika. Zastosowanie prompt jest przykładem interakcji między użytkownikiem a stroną internetową co jest kluczowym elementem dynamicznych aplikacji webowych. Ważne jest jednak by pamiętać że funkcja prompt może być blokowana w niektórych przeglądarkach dlatego jej użycie powinno być dobrze przemyślane i ewentualnie zastąpione bardziej nowoczesnymi rozwiązaniami takimi jak formularze HTML z odpowiednimi atrybutami i stylizacjami.
Pytanie 31

W formularzu wartość z pola input o typie number została przypisana do zmiennej a, a następnie przetworzona w skrypcie JavaScript w sposób poniższy

var x = parseInt(a);

Jakiego typu jest zmienna x?

A. liczbowe, całkowite.
B. NaN
C. zmiennoprzecinkowego.
D. napisowego.
Odpowiedź "liczbowego, całkowitego" jest poprawna, ponieważ funkcja <span>parseInt()</span> w JavaScript konwertuje argument na liczbę całkowitą. Kiedy zmienna <span>a</span> zawiera wartość z pola <span>input</span> o typie <span>number</span>, to ta wartość jest już reprezentacją liczby, co oznacza, że <span>parseInt()</span> przyjmuje ją jako argument i zwraca wartość liczbową całkowitą. Przykładowo, jeżeli użytkownik wprowadzi 42, to <span>parseInt(42)</span> zwróci 42 jako liczbę całkowitą. Dobrą praktyką jest używanie <span>parseInt()</span> z drugim argumentem, który określa system liczbowy (np. <span>parseInt(a, 10)</span>), co zapobiega niejednoznaczności w interpretacji liczby. Warto również pamiętać, że w przypadku, gdy wartość wprowadzona do <span>a</span> nie jest liczbą całkowitą, <span>parseInt()</span> nadal zwróci liczbę całkowitą, obcinając część dziesiętną (np. <span>parseInt(4.9)</span> zwróci 4). Dlatego w kontekście powyższego pytania, zmienna <span>x</span> przyjmuje typ liczbowy, całkowity.
Pytanie 32

Warunek zapisany w JavaScript będzie prawdziwy, gdy zmienna x posiada

Ilustracja do pytania
A. dowolną całkowitą wartość liczbową
B. dowolną dodatnią wartość liczbową
C. wartość, która nie jest liczbą
D. pusty ciąg znaków
W JavaScript funkcja isNaN() jest kluczowa w sprawdzaniu, czy wartość jest liczbą. Pusty napis, mimo że nie wygląda jak liczba, w kontekście JavaScript, zostanie przekonwertowany na zero, co czyni go liczbą, ale nie dodatnią. Dlatego pusty napis nie spełnia kryterium x > 0. Zasada konwersji typów w JavaScript często prowadzi do błędów logicznych, jeśli nie jest dobrze znana. Wartość nieliczbowa, jak na przykład ciąg znaków, zwróci true dla isNaN(), co oznacza, że negacja tego wyrażenia wprowadzi błąd logiczny w tym warunku. Takie nieporozumienia są powszechne i wynikają z niepełnego zrozumienia, jak JavaScript radzi sobie z niejawnie typowanymi danymi. Z kolei dowolna całkowita wartość liczbowa obejmuje zarówno liczby dodatnie, jak i ujemne oraz zero. Tylko liczby dodatnie spełniają drugi warunek x > 0. Typowym błędem jest założenie, że każdy rodzaj liczby całkowitej spełnia kryteria warunku, co nie jest prawdą w tym przypadku. Poprawne rozumienie powyższych zasad i mechanizmów typów w JavaScript jest niezbędne do unikania błędów logicznych i optymalizacji działania kodu. Kluczowe jest zastosowanie dobrych praktyk programistycznych, takich jak walidacja danych i przemyślane struktury warunkowe, które wspierają precyzyjne i skuteczne działanie aplikacji.
Pytanie 33

Aby zmienić wartość atrybutu elementu przy użyciu skryptu JavaScript, należy zastosować następujący zapis

A. document.getElementById(id).innerHTML = <nowa wartość>
B. document.getElementById(id).<nazwa-atrybutu> = <nowa wartość>
C. document.getElementById(id).style.<nazwa właściwości> = <nowa wartość>
D. document.getElementById(id).<nazwa właściwości> = <nowa wartość>
Sposoby zapisu w pozostałych odpowiedziach nie są odpowiednie dla zmiany cech elementów opisanych w CSS, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie manipulacji stylem w JavaScript. Użycie document.getElementById(id).<nazwa-atrybutu> = <nowa wartość>; może sugerować, że próbujemy ustawić atrybuty HTML, jednak nie odnosi się to do stylów CSS. Atrybuty HTML i style CSS to dwa różne obszary, a manipulowanie stylem wymaga bezpośredniego odniesienia do obiektu style. Podobnie, w przypadku document.getElementById(id).<nazwa właściwości> = <nowa wartość>; wygląd elementu nie jest zmieniany, ponieważ nie wskazujemy na obiekt style, lecz na właściwości samego elementu. Użycie document.getElementById(id).innerHTML = <nowa wartość>; również wprowadza w błąd, ponieważ ta metoda służy do zmiany zawartości HTML wewnątrz danego elementu, a nie stylów. Często pojawia się mylne przekonanie, że można manipulować stylem, używając ogólnych atrybutów lub zawartości, co prowadzi do nieefektywnego i błędnego kodu. Istotne jest zrozumienie, że stylizacja elementów wymaga poprawnej interakcji z obiektem style, co zapewnia jednocześnie zgodność z najlepszymi praktykami programowania i pozwala uniknąć błędów w logice aplikacji.
Pytanie 34

O obiekcie zdefiniowanym w języku JavaScript można stwierdzić, że zawiera

var obiekt1 = {
  x: 0,
  y: 0,
  wsp: functon() { … }
}
A. dwie właściwości oraz jedną metodę
B. trzy właściwości
C. dwie metody oraz jedną właściwość
D. trzy metody
Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć typowe błędy w zrozumieniu struktury obiektów w JavaScript. Odpowiedzi sugerujące, że obiekt ma trzy właściwości lub trzy metody, zbudowane są na błędnych założeniach dotyczących struktury obiektu. Obiekt `obiekt1` wyraźnie definiuje tylko dwie właściwości: `x` i `y`, co jest kluczowe dla zrozumienia, czym są właściwości w kontekście obiektów. Właściwości są to dane przechowywane w obiekcie, podczas gdy metody to funkcje przynależące do obiektu. Stwierdzenie, że obiekt ma trzy metody, błędnie interpretuje funkcję `wsp` jako wiele metod, podczas gdy w rzeczywistości jest to tylko jedna funkcja, a więc jedna metoda. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do trudności w projektowaniu obiektów oraz ich późniejszym użytkowaniu. W praktyce, umiejętność prawidłowego identyfikowania właściwości i metod obiektów jest istotna w kontekście programowania obiektowego, które jest kluczowym paradygmatem w JavaScript. Niezrozumienie tych podstaw może skutkować błędami w kodzie, które są trudne do zdiagnozowania, zwłaszcza w większych projektach, gdzie struktura obiektów może być złożona. W związku z tym, zaleca się dokładne zapoznanie się z zasadami definiowania obiektów oraz ich składników, aby uniknąć takich nieporozumień w przyszłości.
Pytanie 35

Jakie zadania programistyczne mogą być realizowane wyłącznie po stronie klienta w przeglądarce?

A. Weryfikacja danych wprowadzanych do pola tekstowego w czasie rzeczywistym
B. Weryfikacja hasła użytkownika w bazie danych powiązanej z aplikacją internetową
C. Zapis danych z formularza w bazie danych związanej z aplikacją internetową
D. Bezpieczne wyświetlenie spersonalizowanej treści strony na podstawie uprawnień użytkownika aplikacji
Sprawdzanie danych wpisywanych do pola tekstowego w czasie rzeczywistym jest zadaniem, które można wykonać wyłącznie po stronie klienta, korzystając z technologii takich jak JavaScript. Przykładem może być walidacja formularzy, gdzie użytkownik otrzymuje natychmiastową informację zwrotną na temat poprawności danych, zanim jeszcze wyśle formularz. Dzięki temu można zredukować ilość błędów i poprawić doświadczenia użytkownika. Zastosowanie tego typu walidacji jest zgodne z dobrymi praktykami, ponieważ pozwala na szybszą interakcję bez konieczności komunikacji z serwerem, co z kolei zmniejsza obciążenie serwera i przyspiesza czas ładowania strony. Warto również zwrócić uwagę na standardy dostępności, aby zapewnić, że walidacja jest wykonalna także dla osób używających technologii asystujących. Dobrze zaprojektowane formularze z walidacją po stronie klienta są bardziej przyjazne i funkcjonalne, co przekłada się na wyższe wskaźniki konwersji w aplikacjach internetowych.
Pytanie 36

Podczas testowania skryptu JavaScript można w konsoli wyświetlać obecnie przechowywane wartości zmiennych przy użyciu funkcji

A. console.count()
B. console.warn()
C. console.log()
D. console.error()
Funkcja console.log() jest najczęściej używaną metodą do wyświetlania informacji w konsoli JavaScript. Umożliwia ona programistom monitorowanie wartości zmiennych w czasie rzeczywistym, co jest niezwykle pomocne podczas debugowania aplikacji. Używając console.log(), można łatwo wprowadzić komunikaty do konsoli, co pozwala na śledzenie zachowań aplikacji oraz identyfikację potencjalnych problemów. Przykładowo, jeśli mamy zmienną 'x' i chcemy zobaczyć jej wartość, wystarczy wpisać console.log(x). Dobre praktyki inżynierii oprogramowania sugerują, aby używać tego narzędzia do logowania istotnych informacji, w tym danych wejściowych oraz wyników operacji, co ułatwia późniejszą analizę i utrzymanie kodu. Ponadto, console.log() jest częścią standardu Web API, co potwierdza jego znaczenie i powszechność w branży. Warto też pamiętać, że nadmierne logowanie może prowadzić do zagracenia konsoli, dlatego kluczowe jest stosowanie tej funkcji w umiarkowany sposób, szczególnie w środowisku produkcyjnym.
Pytanie 37

W języku JavaScript zapisano kod, którego wynikiem działania jest?
var osoba=prompt("Podaj imię", "Adam");

A. uzyskanie z formularza wyświetlonego na stronie HTML imienia "Adam"
B. pokazanie okna z pustym polem do edycji
C. wyświetlenie okna z polem do edycji, w którym domyślnie znajduje się tekst "Adam"
D. bezpośrednie przypisanie do zmiennej osoba wartości "Adam"
W kodzie JavaScript zapisano wywołanie funkcji prompt, która jest standardową metodą do interakcji z użytkownikiem poprzez wyświetlenie okna dialogowego. Funkcja ta przyjmuje dwa argumenty: pierwszy to tekst, który będzie wyświetlony jako prośba o dane, a drugi to opcjonalna wartość domyślna, która pojawi się w polu edycyjnym okna dialogowego. W przykładzie użytkownik proszony jest o podanie imienia, a domyślną wartością, która jest predefiniowana w tym przypadku, jest 'Adam'. Działanie tego kodu spowoduje otwarcie okna z polem edycyjnym, w którym już znajduje się 'Adam', co ułatwia użytkownikowi wprowadzenie danych. Ponadto, gdy użytkownik kliknie 'OK' lub 'Anuluj', wynik (czyli wartość wpisana przez użytkownika lub null, jeśli anulował) zostanie przypisany do zmiennej 'osoba'. Warto zaznaczyć, że funkcja prompt jest powszechnie używana w aplikacjach webowych do szybkiego zbierania informacji od użytkowników. Dzięki temu kodowi programiści mogą efektywnie interactować z użytkownikami, co jest zgodne z duchem nowoczesnych aplikacji internetowych opartych na JavaScript.
Pytanie 38

W formularzu, wartości z pola input o typie number zostały przypisane do zmiennej a, a następnie przetworzone w skrypcie JavaScript w pokazany sposób. Jaki typ będzie miała zmienna x?

var x = parseInt(a);
A. napisowy
B. zmiennoprzecinkowy
C. liczbowy, całkowity
D. NaN
Rzeczywiście, rozumienie tego, jak działa parseInt(), to klucz do ogarnięcia problemów związanych z danymi liczbowymi w JavaScript. Często można spotkać błąd polegający na myśleniu, że parseInt() zwraca liczby zmiennoprzecinkowe, co jest totalnie nieprawidłowe, bo zawsze dostajesz liczbę całkowitą, obcinając część dziesiętną. Inny typowy błąd to oczekiwanie, że dostaniemy NaN, kiedy dane wejściowe to liczby. NaN pojawia się tylko wtedy, gdy string nie zaczyna się od cyfry, a parseInt() nie może nic wyciągnąć. Ważne jest też to, że ta funkcja daje ci liczbę całkowitą, a nie tekst. W praktyce, jeśli nie rozumiesz dobrze konwersji typów, możesz narobić błędów w aplikacjach, co jest istotne, zwłaszcza gdy dokładność danych ma duże znaczenie. Programiści powinni mieć to na uwadze, żeby dobrze zarządzać danymi i unikać zaskakujących rezultatów, co jest zgodne z tym, co mówią najlepsze praktyki w pisaniu kodu. Warto także pamiętać o dodaniu podstawy liczbowej jako drugiego argumentu dla parseInt(), żeby uniknąć pomyłek przy interpretacji danych liczbowych w różnych systemach liczbowych, jak na przykład ósemkowy czy szesnastkowy. To naprawdę wpływa na poprawność działania aplikacji w praktyce.
Pytanie 39

Aby zmienić wartość atrybutu elementu opisanego w CSS przy użyciu skryptu JavaScript, należy zastosować następujący zapis

A. document.getElementById(id).<nazwa-atrybutu> = <nowa wartość>
B. document.getElementById(id).style.<nazwa właściwości> = <nowa wartość>
C. document.getElementById(id).<nazwa właściwości> = <nowa wartość>
D. document.getElementById(id).innerHTML = <nowa wartość>
Odpowiedź "document.getElementById(id).style.<nazwa właściwości> = <nowa wartość>;" jest poprawna, ponieważ umożliwia bezpośrednią modyfikację stylu CSS elementu HTML o określonym identyfikatorze. Przy użyciu metody getElementById() uzyskujemy dostęp do konkretnego elementu w DOM (Document Object Model), a następnie poprzez właściwość style, możemy zmieniać różne atrybuty CSS. Na przykład, aby zmienić kolor tła elementu, możemy napisać: document.getElementById('myElement').style.backgroundColor = 'red';. Wartością, którą przypisujemy, jest odpowiednia właściwość CSS, co czyni ten sposób zgodnym z dobrymi praktykami w programowaniu JavaScript. Dodatkowo, korzystając z tej metody, możemy dynamicznie dostosowywać styl elementów na stronie w odpowiedzi na interakcje użytkownika, co jest kluczowe w nowoczesnych aplikacjach webowych. Warto też zauważyć, że zmiany dokonane w ten sposób są natychmiast widoczne na stronie, co przyczynia się do lepszego doświadczenia użytkownika.
Pytanie 40

Wskaż definicję metody, którą należy wstawić w miejscu kropek, aby na stronie WWW wyświetlił się tekst: Jan Kowalski

<p id="wynik"></p>
<script type="text/javascript">
    var osoba = { nazwisko: "Kowalski", imie: "Jan" };
    …
    document.getElementById("wynik").innerHTML = osoba.dane();
</script>

osoba.dane = function() {
    return this.imie+" "+this.nazwisko;
};                 A.

dane() = function() {
    return this.imie+" "+this.nazwisko;
};                 B.

osoba.dane = function() {
    return imie+" "+nazwisko;
};                 C.

dane() = function {
    this.imie+" "+this.nazwisko;
};                 D.
A. A.
B. B.
C. C.
D. D.
Fajnie, że wybrałeś dobrą odpowiedź! Metoda 'dane' jest powiązana z obiektem 'osoba', co pozwala ci używać słowa kluczowego 'this', żeby odwołać się do 'imię' i 'nazwisko'. To naprawdę ważna zasada w programowaniu obiektowym. 'This' to taki klucz, dzięki któremu możesz wskazać, z którego obiektu korzystasz w danej chwili. W tym przypadku odnosisz się do obiektu 'osoba'. Wyobraź sobie, że tworzysz aplikację i chcesz pokazać informacje o użytkowników, na przykład na stronie profilu. Dzięki metodzie 'dane', która jest częścią obiektu 'osoba', możesz łatwo wyświetlić imię i nazwisko. O to chodzi w programowaniu!
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej